Kurier Szafarski

http://www.chopin.festival.pl/festiwal-chopinowski/66-festiwal-program?lang=pl

Koncerty Trifonowa, Wundera, Awdiejewej, Armellini !!!  ;D

No i jak tam nie byĂŚ...

I Geniuszas na dokÂładkĂŞ, peÂłnia szczĂŞÂścia dla "wdĂłw i sierot" po paÂździernikowym konkursie chopinowskim.

LugaĂąski i PobÂłocka teÂż warci posÂłuchania, ale te ceny....BĂŞdĂŞ siĂŞ musiaÂła zadowoliĂŚ radiem.

Agnieszko, zmieñ my¶lenie na pozytywne. Dla mnie to tez nie bêdzie zjedzenie bu³ki z mas³em, ale póki co upar³am siê i powiedzia³am sobie, ¿e JADÊ. Postanowi³am. Reszta, przy pozytywnym nastawieniu, przyjdzie sama.

Tak Nieszko, Beatka ma racjĂŞ.
Przypuszczam,¿e nie bêdzie tak Ÿle. Ja - wykupiê (jeœli siê da) karnet, i wiadomo, ¿e nie na wszystkie koncerty bêdê móg³ pójœÌ. Te, na które nie - bêdê odstêpowa³. Tobie - jeœli zechcesz - tak¿e!

O matko, tyle dobra naraz:)))) To mo¿e ja te¿ postanowiê?:) Fakt, ju¿ kilka razy w ¿yciu zauwa¿y³am, ¿e to dzia³a. W momencie, kiedy cz³owiek postanawia i mówi sobie, ¿e tak po prostu bêdzie, a œrodki musz¹ siê znaleŸÌ, to one siê jakoœ znajduj¹. Marzy³ mi siê £aùcut, ale tam, przynajmniej z tego, co na razie wiadomo, bêdzie Ingolf, a tutaj przy okazji ca³a reszta towarzystwa:) Cz³owiek by siê znowu poczu³, jak na konkursie:)) Za to 300z³ wiêcej:) I w karnecie s¹ I miejsca na Ingolfa :D Ech, ciê¿ka dola melomana nie bêd¹cego milionerem:)). P³aci siê co prawda w dwóch ratach, ale nie wspominaj¹, kiedy ma byÌ ta druga rata...
Na podstawie pisemnych zamĂłwieĂą?? To znaczy, Âże trzeba wystosowaĂŚ list do dyrekcji?? JakoÂś dziwnie...

Ja wystosowaÂłam maila :) MyÂślĂŞ, Âże to wystarczy...

Hej, chyba o mnie zapomnia³aœ, dla mnie to trochê jak danie bez g³ównego sk³adnika ;D :'(
Niestety nie mam ostatnio duÂżo czasu, Âżeby siĂŞ udzielaĂŚ, duÂżo roboty, ale Was czytam  :).

Olu, pod programem jest dopisek: "Organizatorzy uprzejmie informujÂą, iÂż powyÂższy projekt programu moÂże ulec zmianom co do nazwisk i terminĂłw". MoÂże wiĂŞc jeszcze rzutem na taÂśmĂŞ kogoÂś do kompletu "dodadzÂą", na przykÂład BoÂżanowa  ;)

Raczej nie, jego chyba teraz nie tak Âłatwo od niechcenia dorzuciĂŚ, a po drugie pan Dyr. artystyczny to dla mnie zagadka. W sumie aÂż tak bardzo nie pÂłaczĂŞ, do Dusznik i tak nie pojadĂŞ, za to postaram siĂŞ byĂŚ na wielu koncertach ChijE i przesÂłuchaĂŚ kogo siĂŞ da.

Beato, a zastanawiaÂłaÂś siĂŞ nad noclegiem? WidzĂŞ, Âże sÂą tam pokoje 2-osobowe w rozsÂądnych cenach (35 zÂł od osoby).
A moÂże byÂśmy wynajĂŞÂły razem?? Nie bardzo siĂŞ orientujĂŞ, ale jeÂśli siĂŞ zamĂłwi jedno miejsce, mogÂą kazaĂŚ pÂłaciĂŚ za caÂły pokĂłj. :(

Jestem za. MyÂślisz, Âże juÂż pora na rezerwacjĂŞ noclegĂłw?

Brzmi smakowicie, tylko jak tu planowaÌ na pó³ roku naprzód.....?? >:(

ZreflektowaÂłam siĂŞ, Âże ten wÂątek powinnam umieÂściĂŚ przecie w wydarzeniach... CoÂś ja dziÂś zakrĂŞcona bardziej niÂż zwykle (patrz: Awdiejewa w Dusznikach...). Eh, dobrze, Âże ten dzieĂą juÂż siĂŞ koĂączy :)

Nic siĂŞ nie staÂło, zaraz go zgrabnie przeniosĂŞ :)

Hop siup - i juÂż. Co to znaczy wÂładza  ;) DziĂŞkujĂŞ i przepraszam za kÂłopot.

Moniko..nie potrzebujesz czasem osobistego "adiutanta" ?? Jakby co - zawsze jestem do usÂług :D (tak tylko ÂżartowaÂłem.. ;))

KozioÂłku uwaÂżaj, gotowam to zrozumieĂŚ jako oÂświadczyny :P:P:P:P ;D ;D

Rezerwacja biletĂłw/karnetĂłw jest prosta, wystarczy wysÂłaĂŚ maila. ZrobiÂłam to wczoraj popoÂłudniu i dziÂś rano dostaÂłam odpowiedÂź z potwierdzeniem. Teraz etap "pÂłacz i pÂłaĂŚ" :)

I u mnie - jak u Beatki - rezerwacja juÂż z gĂłrki. :)

Ciekawe jest to, Âże organizatorzy Festiwalu zapraszajÂą laureatĂłw konkursĂłw pianistycznych, ktĂłre jeszcze siĂŞ nie odbyÂły: Konkursu im. Czajkowskiego w Moskwie i Konkursu w Tel Awiwie. Nie sprawdzaÂłem, kiedy dokÂładnie siĂŞ odbĂŞdÂą, ale jak widaĂŚ - na trasie ich pierwszej/jednej z pierwszych tras koncertowych sÂą Duszniki wÂłaÂśnie...

Wunder, Armellini, Trifonov, PobÂłocka, Lugansky... WspaniaÂły festiwal!

A zwrĂłciliÂście uwagĂŞ- koncert inauguracyjny z orkiestrÂą- Wunder, a Awdiejewa tylko recital,
powinno byĂŚ odwrotnie przecieÂż to pan Paleczny-dyrektor gÂłosowaÂł jako czÂłonek jury na RosjankĂŞ ??? ???

Ja tam nie narzekam  :D :D
WÂłaÂśnie odnalazÂłam WaszÂą dyskusjĂŞ na ten temat z listopada. Akurat Teresa zaproponowaÂła wypad na festiwal, a teraz marudzi, Âże drogo ;) DuÂżo osĂłb wtedy deklarowaÂło chĂŞĂŚ wyjazdu - GoguÂś, Aro, Ewa, SuÂłek, KozioÂł, bwv - ciekawe, jak to wyglÂąda teraz:)

Bo wszyscy wiemy, jak Wunder gra z orkiestrÂą; nie dziwiĂŞ siĂŞ organizatorom.
Poza tym to bêdzie kolejny koncert IW z orkiestra pod batut¹ tego samego dyrygenta, pewnie im sie dobrze wspó³pracuje.

PS. Koncert IW w BiaÂłymstoku 4II2011 juz prawie wyprzedany!

Bardzo mnie to cieszy, Âże tak to odebraÂłaÂś Moniczko.. :D ;)

FUNDACJA MIÊDZYNARODOWYCH FESTIWALI CHOPINOWSKICH W DUSZNIKACH ZDROJU
RezerwacjĂŞ rozpoczniemy:
na karnety od dnia 3 stycznia 2011r.
na bilety od dnia 1 kwietnia 2011r.

Ja bĂŞdĂŞ rezerwowaÂł bilety od dnia 1 kwietnia 2011 roku na:

PiÂątek 05.08.2011r 20:00 Koncert Inauguracyjny
Orkiestra Filharmonii WrocÂławskiej Dyr. Jacek Kaspszyk;
Ingolf Wunder – Laureat II Nagrody XVI Konkursu im. F. Chopina -Warszawa
Aleksandra ÂŚwigut – Laureatka MiĂŞdzyn. KonkursĂłw Pianistycznych w: Nowym Orleanie- USA, Ettlingen – Niemcy, Enschede – Holandia
 
Niedziela 07.08.2011r 20:00 Recital Fortepianowy
Yulianna Avdeeva - Laureatka I Nagrody XVI Konkursu im. F. Chopina – Warszawa

i ³ó¿ko na 2 noce: pi¹tkow¹ i sobotni¹.
   

ÂŚwietnie:) Czyli spĂŞdzimy razem trzy dni! Czekamy na nastĂŞpne deklaracje:)
Po tym, co przeczytaÂłam w programie i tak czujĂŞ, Âże bĂŞdzie to tydzieĂą, ktĂłrego nie zapomnĂŞ do koĂąca Âżycia:)
Tym wspanialsze bĂŞdÂą wspomnienia uÂświetnione WaszÂą obecnoÂściÂą. Tak bym chciaÂła, ÂżebyÂśmy mogli
spotkaĂŚ siĂŞ wszyscy, choĂŚ w jeden wieczĂłr!

ChciaÂłbym przeprosiĂŚ, ale gdy tylko zobaczyÂłem program z radoÂści i w poÂśpiechu zaÂłoÂżyÂłem kolejny wÂątek pt. Zjazd ForumowiczĂłw. Chyba moÂżna temu wydarzeniu nadaĂŚ takÂą nazwĂŞ, ze wzglĂŞdu na to ile osĂłb sie wybiera. Moja propozycja jest nastĂŞpujÂąca - niech tamten temat sÂłuÂży sprawom organizacyjnym dotyczÂących wyjazdu. UwaÂżam, Âże powinniÂśmy dziaÂłaĂŚ jako grupa tak, aby nasz pobyt w Dusznikach faktycznie mĂłgÂł nosiĂŚ miano zjazdu.

Ja - planujĂŞ w tym roku urlop spĂŞdziĂŚ w Dusznikach. DokÂładnie w dniach festiwalu. CieszĂŞ siĂŞ, Âże chyba nie bĂŞdĂŞ z takim postanowieniem osamotniony. Beatko, Asiu i Marku - witajcie w Dusznikowym Klubie :-)

Ja równie¿ deklarujê obecnoœÌ. Do zobaczenia.

Uwaga, uwaga, zmiana programu, dochodzi Koziak i Wakarecy :) :)

http://www.chopin.festival.pl/festiwal-chopinowski/66-festiwal-program?lang=pl

A tak, juÂż widziaÂłam. Teraz to juÂż chyba naprawdĂŞ mamy komplet na koncert ÂżyczeĂą.:)) OprĂłcz Jewgienija, rzecz jasna. Ciekawe, czy go nie zaprosili, czy nie chciaÂł? BĂŞdzie graÂł w Warszawie, moÂże w tym samym czasie, albo zaraz potem?

"Pula karnetĂłw zostaÂła wyczerpana; brak rĂłwnieÂż biletĂłw na koncerty w dniach 5, 6, 7, 11, 12 i 13  sierpnia o godz. 20.00,
oraz 10 sierpnia o godz. 19.00 i 12 sierpnia o godz. 16.00."

http://www.chopin.festival.pl/festiwal-chopinowski/program-66-festiwalu?lang=pl

Czy jeÂśli Daniil wygra konkurs w Tel Avivie to zagra w Dusznikach dwa koncerty, 7 i 12?  ;D

Daniil zagra w Dusznikach 12 sierpnia, wg planu. W okienko po laureacie I nagrody Konkursu Rubinsteina wskakuje Litwin Gintaras Januševièius. Jego koncert odbêdzie siê 7 sierpnia (niedziela) o 16.00, czyli w dniu Yulianny A.

 :'(Jestem niepocieszona!!!!

Pianista ktory nie poszedÂł w gore na ostatnich konkursach w Tel Avivie i Moskwie wystapi w Dusznikach 11 sierpnia o 16.00.

Eduard Kunz jako Laureat I Nagrody Konkursu im. I. J. Paderewskiego, Bydgoszcz 2010

"Du holde Kunz!":)) Z pewnoÂściÂą miÂło bĂŞdzie go posÂłuchaĂŚ.
KtoÂś teÂż pewnie wystÂąpi zamiast DaniiÂła, jeÂśli on wygra ten konkurs. Byle tylko nie byÂło juÂż zbyt wielu dalszych zmian.

WpadÂł mi w oko poniÂższy artykuÂł:
http://www.mmwroclaw.pl/332523/2010/8/13/skandal-na-miedzynarodowym-festiwalu-chopinowskim-w-dusznikach-zdroju?category=spozaMiasta
PozostajĂŞ w nadziei, Âże w tym roku nic podobnego siĂŞ nie wydarzy! (Wiem, Âże Pani Paleczna, niestety nie Âżyje.)

Oj, biedni ci organizatorzy, to im psikusa zgotowaÂł Daniil, i to juÂż po raz drugi  ;D Ciekawam przeogromnie, kto zagra 13 sierpnia na Wielki FinaÂł festiwalu.

Kolejna zmiana programu festiwalu, nieuwzglĂŞdniona jeszcze na oficjalnej stronie.
Daniil Trifonow wystÂąpi w sobotĂŞ 13 sierpnia.
W piÂątek 12 sierpnia wystÂąpi laureat II albo III nagrody Konkursu im. Piotra Czajkowskiego w Moskwie.
Czyli Korea, tylko nie wiadomo Yeol Eum Son czy Seong Jin Cho.

Wbrew informacji, jakÂą otrzymaÂłam od organizatorĂłw festiwalu w programie 12 sierpnia figuruje Sara Daneshpour.

Retransmisja dzisiejszego koncertu Ingolfa w DwĂłjce 13-go w sobotĂŞ.
W poniedziaÂłek bezpoÂśrednia transmisja z recitalu Leonory Armellini.
Mam nadziejê, ¿e inne koncerty bêd¹ w póŸnieyszych terminach.

Pierwszy, ale jakÂże waÂżny, bo inauguracyjny festiwal recital, bo w wykonaniu boÂżyszcza Ingolfa poza nami…

To byÂł inny Ingolf niÂż ten, ktĂłrego pamiĂŞtamy z Konkursu. To nie byÂł pupil, ale juÂż zdecydowanie rasowy profesjonalista Âświadomie formujÂący tkankĂŞ muzycznÂą dzieÂła, ale, chwilami odnosiÂłem wraÂżenie, takÂże i pianista z nieco podciĂŞtym skrzydeÂłkami, z poskromionÂą i okieÂłznanÂą fantazjÂą, w ktĂłrej artystyczne poszukiwania ustÂąpiÂły miejsca przemyÂślanym, ale jednak nieco oklepanym estradowym wzorcom. PorĂłwnujÂąc jego grĂŞ z I i II czĂŞÂści recitalu zaryzykujĂŞ twierdzenie - to byÂł pianista o dwu twarzach: ta pierwsza, przed przerwÂą, szopenowska - zdawaÂła siĂŞ wyraÂżaĂŚ lekkie zmĂŞczenie i brak nowych inspiracji, ta druga – Mozart, Liszt – wspaniaÂłe emocje malowane autentycznym zaangaÂżowaniem siĂŞ w spontaniczne kreowanie swojej wÂłasnej wizji odgrywanych utworĂłw. Wielki boÂżyszcze poeta i wirtuoz. Taki – jakiego kochamy.

Oba bisy – szopenowskie. TrochĂŞ szkoda. Bo Chopin mu dziÂś nie leÂżaÂł. Wielki brylantowy Walc Es i KoÂłysanka - tylko to potwierdziÂły. Ten pierwszy – z nieczystymi nutami i nawet chwilowÂą pamiĂŞciowÂą dziurkÂą, ten drugi – grany jakby pod komendĂŞ: „ty maÂły Âłobuziaku, dlaczego jeszcze nie Âśpisz?!” Na trzeciego bisa siĂŞ nie zdecydowaÂł. MoÂże juÂż nie miaÂł siÂły, albo Âświadomy byÂł uciekajÂących i z gubionych fluidĂłw. A moÂże miaÂł gorszy dzieĂą? - i chciaÂł go jak najszybciej zakoĂączyĂŚ?
Szkoda, bo podsÂłuchujÂąc jego poranne rozgrywanie siĂŞ w hotelowym pokoju (miaÂłem sÂąsiedni „numer”) – zdawaÂło siĂŞ, ze wieczorem rzuci publicznoœÌ na kolana. Nie rzuciÂł. Ale moÂże tylko dlatego, Âże ciasnota na Sali (strasznie wÂąskie przeeÂświty niedzy rzĂŞdami) na to nie pozwoliÂła. ;)

 Uuuuuu......CzyÂżby Ingolf siĂŞ zakoncertowaÂł? ZmĂŞczenie, wypalenie? No nie, Wundi, nie wierzĂŞ... Chyba jednak gorszy dzieĂą...Mnie pewnie by  siĂŞ podobaÂło, ale ty Januszu, surowy krytyku, wyÂłapiesz wiĂŞcej niuansĂłw wykonawczych niÂż ja, poczÂątkujÂąca melomanka :)

Na temat odbioru przez Szafarczyków Ingofowego recitalu wynik³a pewna dyskusja ;) Faktem jest, ¿e pod koniec koncertu poczu³ siê Ÿle, sk¹d tylko dwa bisy i sygnalizowany przez niego ból g³owy. To mog³o wp³yn¹Ì na owe drobne potkniêcia i mo¿e mniejsz¹ si³ê w³o¿onych emocji (choÌ w moim odczuciu nie wp³ynê³o na to, co w jego grze jest wartoœci¹ sta³¹ - piêkno, subtelnoœÌ i kolor dŸwiêku, wdziêk prowadzenia melodii).
Co do Chopina - byĂŚ moÂże brak poszukiwaĂą w Chopinowskich interpretacjach wynikaÂł z faktu, Âże Ingof te interpretacje wÂłaÂśnie niedawno znalazÂł i nadal uwaÂża za warte zaprezentowania;) W kaÂżdym razie tu zaprezentowaÂł utwory, ktĂłre w jego wykonaniu ogromnie lubiĂŞ i z przyjemnoÂściÂą dajĂŞ siĂŞ prowadziĂŚ jego muzycznej opowieÂści, nawet jeÂśli juÂż wiem, dokÂąd prowadzi ÂścieÂżka:)
Bolero, Ballada, Andante spianato i Polonez... Ingolfowe Bolero, jakie jest, kaÂżdy sÂłyszy;) Wielu z nas jest pod jego urokiem. Nadal mnie nie nudzi:) Ballada, w postaci chyba podobnej do tej znanej nam z ostatniej pÂłyty, mnie urzekÂła swojÂą romantycznÂą frazÂą. A Polonez jak zawsze zamaszyÂście, wspaniale porwaÂł do taĂąca mojÂą duszĂŞ koÂłyszÂącÂą siĂŞ leniwie w obÂłokach, zasÂłuchanÂą w Andante.
Ingolfowy Mozart, poza tym, ¿e œwietny, jest przede wszystkim mniej os³uchany i ma dla nas wci¹¿ urok nowoœci. Zreszt¹ druga czêœÌ recitalu nie budzi³a ¿adnych kontrowersji :) Zjawiskowe Soirees de Vienne, pe³na ekspresji Rapsodia, podoba³y siê wszystkim.
MieliÂśmy teÂż wspĂłlne zdanie co do samej osoby Ingolfa - ci, ktĂłrzy jeszcze nie mieli okazji spotkaĂŚ go osobiÂście, mogli przekonaĂŚ siĂŞ o jego nieodpartym uroku:)) Co widaĂŚ na zdjĂŞciach, na ktĂłre zgodziÂł siĂŞ bez wahania i do ktĂłrych cierpliwie pozowaÂł mimo nienajlepszego samopoczucia. To bĂŞdzie naprawdĂŞ wspaniaÂła pamiÂątka.

DzieĂą dobry!
Jestem tu nowa:)
Ale czytam Was od konkursu. I podzielam Wasze emocje!
No i jestem fankÂą Ingolfa:)
Jego koncert e- moll po konkursie wysÂłuchaÂłam na Âżywo juÂż 3 razy!:)
MiaÂłam teÂż okazjĂŞ posÂłuchaĂŚ go i poznaĂŚ na prĂłbie w mojej dawnej szkole muzycznej w Poznaniu.
Do Dusznik, niestety, nie dotarÂłam.
Ale za to w listopadzie wybieram siê na jego recital do Berlina - bilety le¿¹ wydrukowane w szufladzie!
Ogromnie jestem ciekawa jego Mozarta i Liszta:)

W peÂłni podzielam opiniĂŞ Aleksias co do nowej " wunderowej"  interpretacji Chopina, tej " pÂłytowej".
Mnie teÂż ona urzekÂła! I zaciekawiÂła.
Ingolf jest " w drodze".
Ja mu w niej bĂŞdĂŞ towarzyszyĂŚ.



 

Witaj Julko, zazdroszczĂŞ Berlina. Ale przypominam, Âże w DwĂłjce 13-go Wunder w Dusznikach
z Mozartem i Lisztem :)

CzeœÌ Tereska!:)

DziĂŞki za powitanie:)))
O retransmisji 13 sierpnia pamiĂŞtam!

Z Berlina zdam relacjĂŞ, przebieram juÂż nogami z radoÂści....
Ale przedtem jeszcze nieraz siĂŞ odezwĂŞ!
Do tej pory " urzĂŞdowaÂłam" tylko na fanpage Ingolfa na Facebooku.
Ale zabrakÂło mi wymiany myÂśli i prawdziwych emocji - dlatego juÂż jestem z Wami!:)

Julko, witam bardzo serdecznie!
Wspaniale, Âże do³¹czyÂłaÂś do nas. KaÂżdy wraÂżliwy i rozkochanych w muzyce meloman, posiadajÂący autentycznÂą pasjĂŞ ale i mentalnie oddany swym artystycznym idolom jest dla nas skarbem. Mam nadzieje, Âże bĂŞdziesz siĂŞ u nas czuÂła jak w symbolicznej rodzinie pasjonatĂłw, ale i takÂże - jak poÂśrĂłd prawdziwych przyjació³. (Nie tylko, wirtualnych  :) )

Kochani, cierpiĂŞ na deficyt czasu. Tu w Dusznikach dzieje siĂŞ tak wiele, ze nawet nie jestem w stanie uczestniczyĂŚ w kaÂżdym koncercie. A chciaÂło by siĂŞ, bo takiego zatrzĂŞsienia genialnych mÂłodych pianistĂłw i niezwykÂłych osobowoÂści artystycznych nie byÂło tu chyba od lat. Gdy zas dodaĂŚ do tego, Âże obok Dusznik rozpoÂścieraja siĂŞ wspaniaÂłe GĂłry StoÂłowe i liczne miasteczka kuszÂące swoim urokiem - niewiadomo, za ktĂłry srokowy ogon uchwyciĂŚ sie. A poza tym...Tak siĂŞ zÂłoÂżyÂło, Âże wiekszoœÌ uczestnikĂłw kwaterowana jest w tym samym hotelu, w ktĂłrym mieszkam (Wiadomo: Hotel Fryderyk :D). Podpatruje (sorry: podsÂłuchujĂŞ  ;) ) ich nie tylko prĂłby (rozgrywanie siĂŞ przed wystĂŞpami), ale takÂże jak udzielajÂą wywiadow, jak zbierajÂą siĂŞ na koncert (podwoÂżeni minibusikami), no i co rusz jadam gdzieÂś obok ich stolika swoje hotelowe Âśniadania. Nie bardzo wiec mam czas, aby skopiĂŚ siĂŞ i opisywaĂŚ ich festiwalowe objawienia. Pewno dopiero po powrocie - podejmĂŞ jak¹œ skromnÂą prĂłbĂŞ spisania swych refleksji i wspomnieĂą. Darujcie wiĂŞc za wstrzĂŞmiĂŞÂźliwoœÌ w bieÂżacym kronikarstwie.
Kochani, musimy do Dusznik przybyĂŚ w kolejnych latach, najlepiej wszyscy! Wszyscy, ktĂłrzy tu przybyliÂśmy w tym roku - nie zaÂłujemy i doznajemy niezwykÂłych, niecodziennych inspiracji i  wraÂżen. A przed nami tyle jeszcze czekajacych... WÂłasnie pomaÂłu zbieram sie do wyjÂścia. DziÂś wieczĂłr zagra dla nas Julianna :)

Witaj Janusz!

Dziêkujê Ci bardzo za serdeczne przyjêcie do Waszego grona przyjació³ melomanów - entuzjastów muzycznych doznaù.
DziĂŞkujĂŞ Ci rĂłwnieÂż za wiele naprawdĂŞ trafnych recenzji - znam je wszystkie niemal na pamiĂŞĂŚ ( w kontekÂście konkursu )!
Od dawna byÂłam z Wami mentalnie... :)

Mozartowi, Casablance, Teresie i caÂłej reszcie teÂż dziĂŞkujĂŞ, bo fajnie czujecie i piszecie!:)
W przyszÂłym roku tak ustawiĂŞ swĂłj kalendarz, Âże na pewno bĂŞdĂŞ z Wami w Dusznikach.
Pozdrawiam!
Janusz, dokonaÂłeÂś fantastycznego wyboru z tym urlopem:)

Aleksias, Janusz,

Jak graÂła Julianna? ByliÂście wczoraj na jej recitalu?

Witaj Julko!

Moim zdaniem fantastycznie, natomiast inni byli innego zdania. Jest to pianistka wyj¹tkowa lub jak kto woli - specyficzna. Genialna interpretacja Poloneza-Fantazji i Scherza (przynajmniej moim zdaniem - Beata i Asia bêd¹ polemizowaÌ). Przyznajê, ¿e nieco nadinterpretowa³a mazurki, które nie by³y najmocniejsz¹ czêœci¹ programu. Julce bardzo le¿y Liszt, szczególnie podoba³a mi siê transkrypcja Wagnera, który charakterem Rosjance niezwykle pasuje. Janusz powiedzia³ nam, ¿e Awdeewa swoimi interpretacjami unosi siê ponad, ale mam nadziejê, ¿e Janusz osobiœcie rozwinie t¹ myœl na forum, poniewa¿ nie chcia³bym nikogo wprowadziÌ w b³¹d.

Jeszcze raz witam na forum nowÂą koleÂżankĂŞ. Mam nadziejĂŞ, Âże weÂźmiesz udziaÂł w przyszÂłorocznym zjeÂździe, ktĂłry jak sÂądzĂŞ, odbĂŞdzie siĂŞ na pewno.

DziĂŞki, GoguÂś,

PrzeczytaÂłam wczoraj, jak imponujÂąco prowadziÂłeÂś WaszÂą grupĂŞ ku Dusznikom, gratulujĂŞ, zadaÂłeÂś sobie sporo trudu:)
Tak, w przysz³ym roku mam zamiar do Was do³¹czyÌ!

Co do Julianny - podczas konkursu byÂła zdecydowanie nie z mojej bajki. Nie podobaÂła mi siĂŞ jej rwana manierycznie fraza.
Jej rubato wyskakiwaÂło poza myÂśl muzycznÂą.
Ale jestem ciekawa, jakÂą teraz idzie drogÂą. ObiecaÂła popracowaĂŚ nad Chopinem...
W innym repertuarze - Liszt, Rachmaninow, Prokofiew, Beethoven ( ?) - radzi sobie zapewne znacznie lepiej.
Dziewczyna ma siln¹ osobowoœÌ estradow¹, ale czy jej wizje muzyczne kiedyœ mnie uwiod¹?...

 Czekam na relacjĂŞ Janusza i Aleksias!:)
 

Julko, otĂłz i moja relacja. Tak trochĂŞ na gorÂąco, a jednak po godzinach przemyÂśleĂą i pierwszych refleksjach z pewnym dystansem do samego wydarzenia...

Na Koncert Julianny Awdiejewej wszyscy czekaliœmy z olbrzymim zainteresowaniem. Nie tylko dlatego, ¿e oto dost¹pimy zaszczytu bezpoœredniego wys³uchania najwy¿ej uhonorowanej uczestniczki ostatniego KiFCH, i nie tylko dlatego, ze od Konkursu niewielu dane by³o s³uchaÌ Julianny na ¿ywo, ale chyba przede wszystkim z powodu, i¿ wiêkszoœÌ z nas do dziœ wspomina kontrowersje towarzysz¹ce jej wystêpom i licznie kreowane teorie - na ile jej zwyciêstwo przypisaÌ jej samej, a na ile nie zawsze i nie do koùca zrozumia³ym decyzjom spiskuj¹cych jurorów.
Od razu zaznaczam: dla mnie Julianna od samego poczÂątku Konkursu byÂła charyzmatycznÂą osobowoÂściÂą i jakkolwiek nie zawsze trafiaÂła swoim Chopinem w moje rozumienie muzyki, o tyle podziwiaÂłem jej za jej nietuzinkowÂą osobowoœÌ, „konkursowe” opanowanie, wywaÂżonÂą emocjonalnie grĂŞ i doskonaÂły warsztat. Owszem, podczas Konkursu brakowaÂło mi w jej grze odrobiny serca i sÂłowiaĂąskiej wylewnoÂści, moÂże szczypty fantazji, finezji, moÂże odrobiny luzu… Ale przecieÂż to byÂł Konkurs, a wiĂŞc performance, ktĂłry rzÂądzi siĂŞ nie  emocjonalnymi uniesieniami (melomanĂłw, publicznoÂści), a chÂłodnymi, na ogó³ bezdusznymi prawami belferskich jurorĂłw. TakÂą grÂą, nie dziwiĂŞ siĂŞ, doskonale wpasowywaÂła siĂŞ w ich oczekiwania. Po konkursie byÂł Koncert LaureatĂłw. I oto – przeobraÂżenie. Oto na oczach zaciekÂłych krytykĂłw z kobiety- babusa, z artystki-kalkulatorki, z zimnego (ale wytrawnego) gracza rodzi siĂŞ dla mnie wraÂżliwa nimfa, pianistka-bluszcz, zaprzeczenie samej siebie, a moÂże wÂłasnie nie zaprzeczenie – a uzupeÂłnienie osobowoÂści Âświadomie wczeÂśniej tÂłamszonej pod konkursowy mores i dyscyplinujÂący przymus?

JeÂśli o tym wszystkim pisze wÂłasnie teraz, to aby dac podbudowĂŞ pod moje oczekiwania na ten pierwszy od wielu mcy jej koncert i rozumienie osobowoÂści Awdiejewej. PoprzeczkĂŞ wystawiÂła sobie ( i nam) bardzo wysoko. Doskonale wiedziaÂłem, ze grac zaraz bĂŞdzie nie tylko artystka, ale i bardzo inteligentna kobieta, wytrawny, myÂślÂący wirtuoz. Znakomicie rozumiejÂąca prawa sal koncertowych, katedr profesorskich i oczekiwaĂą krytyki. Jak to wszystko wrzuciĂŚ do jednego tygla? Jak nie zatraciĂŚ przy tym nic z wÂłasnej osobowoÂści a jednoczeÂśnie schlebiĂŚ oczekiwaniom prawie kaÂżdego? ZnalazÂła jedyny w swoim rodzaju i moim zdaniem jedynie sÂłuszny sposĂłb. NazwĂŞ to moim terminem: wykreowaÂła muzykĂŞ (interpretacjĂŞ) ABSOLUTNÂĄ. WzniosÂła siĂŞ ponad wzorce, ponad modÂły, ponad jakiekolwiek problemy techniczne. Ponad wszystko, co mogÂłoby upodabniaĂŚ jÂą do kogokolwiek, do jakiejkolwiek szkoÂły pianistycznej i jednoczeÂśnie nie roniÂąc choĂŚby jednej nuty z zapisĂłw kompozytora. Jej gra byÂła nieskazitelna, idealna technicznie, czyta i autentycznie wielka. ByÂła jak cesarzowa, ktĂłra swojÂą interpretacjÂą ponad wszystko i ponad wszystkim, kaÂżdym gestem a nawet sylwetkÂą przy fortepianie odÂżegnuje siĂŞ od korony jakiegokolwiek krĂłlestwa pozostajÂąc do ostatniego akordu wiernÂą jedynie samej sobie. To byÂła gra, w ktĂłrej nie malowaÂły siĂŞ tĂŞczÂą poszczegĂłlne barwy, to by³¹ gra, w ktĂłrej biel rozgrzanych do biaÂłoÂści jej emocji oÂślepiaÂła kaÂżdego, kto choĂŚ trochĂŞ staraÂł siĂŞ pod¹¿yĂŚ za jej wizjÂą, przesÂłaniem, filozofiÂą. Gra godna wielkiej kreatorki, heroiny, myÂśliciela. Nie potrzebowaÂła rozgrywaĂŚ i dzieliĂŚ ludzkich emocji na perÂły i glinĂŞ.  Ona je scalaÂła lepiÂąc  z nich i tworzÂąc z nich swĂłj wÂłasny wspaniaÂły monument. Nieskazitelna technicznie, do bĂłlu autentyczna, genialna w kreowaniu dzieÂła, absolutna w prawdzie przekazu… Co chcieĂŚ wiĂŞcej od artysty? Od genialnego Artysty…

Julia we wczorajszym koncercie wniosÂła siĂŞ ponad podziaÂły i artystyczne przesÂłania. Ponad nawet swĂłj wÂłasny nie zawsze dla niej sprawiedliwie kreowany przez melomanĂłw wizerunek. UdowodniÂła, ze zwyciĂŞstwo w Konkursie nie byÂło przypadkowe. ByÂło zapowiedziÂą. ZapowiedziÂą wielkiego Artysty, ktĂłry na naszych oczach wspina siĂŞ i wstĂŞpuje zasÂłuÂżenie na Parnas.

Julio! JesteÂś Wielka! We mnie masz wiernego obroĂącĂŞ i wyznawcĂŞ. Czekam Twych nastĂŞpnych KoncertĂłw-GigantĂłw, taki, jakim byÂł ten wczorajszy w Dusznikach...

Przypominam.

Tym, ktĂłrzy nie sÂą w Dusznikach - dziÂś o 16.00 na antenie radiowej dwĂłjki recital L. Armellini.

ÂŚwietna recenzja Januszu, tak mnie zachĂŞciÂłeÂś, Âże chyba powalczĂŞ o wejÂściĂłwki na
jej koncert na ChijE :)

DziĂŞki Janusz,
za nadzwyczaj wnikliwÂą recenzjĂŞ!
TakÂą, powiedziaÂłabym, podpartÂą kulturowo, socjologiczne, psychologicznie i oczywiÂście artystycznie.
Nie wiem, czy zdajesz sobie sprawĂŞ, ale wÂłaÂśnie postawiÂłeÂś Juliannie pomnik:)

Mam nadziejĂŞ, Âże bĂŞdzie retransmisja jej recitalu w dwĂłjce, to popolemizujemy.
A moÂże nie?
Na totalnÂą carycĂŞ fortepianu to Julianna mi wyglÂądaÂła i tak teÂż brzmiaÂła podczas konkursu.
Ale do mnie ze swojÂą wizjÂą Chopina nie trafiÂła.
PosÂłuchamy, jak bĂŞdzie tym razem!

Skoro jest Januszu jak piszesz - to mam nadziejĂŞ, Âże wrĂŞczysz Julii A kwiatka z przeprosinami za  nasze wczeÂśniejsze zÂłoÂśliwe komentarze pod jej adresem (o ile bĂŞdziesz miaÂł okazje). :)

Zaczynamy recital L. Armellini. Na konkursie wysÂłuchaÂłem jedynie jej koncertu i niezbyt przypadÂł mi do gustu. Mam nadziejĂŞ, Âże dzisiejszego popoÂłudnia zmieniĂŞ o niej zdanie.

MiÂłego odbioru.

Dziwne to wszystko. Tak siê zastanawiam, na co nam jakiekolwiek konkursy, skoro w póŸniejszej karierze Ci sami wykonawcy pokazuj¹ zupe³nie inne Ja? WeŸmy Wundera - po nagraniu p³yty i kilkudziesiêciu koncertach okazuje siê, ¿e zamiast Ingolfa, mamy Ingolfa I i Ingolfa II. Bierzemy Awdiejew¹ i okazuje siê, ¿e w³asne Ja pokazuje nam dopiero 10 miesiêcy po konkursie. Niektórzy pianiœci s¹ jak kameleony, dopasowuj¹ siê do otoczenia, zapominaj¹c o tym, by pokazaÌ nam muzykê, tak jak oni j¹ odbieraj¹. Koùczy siê tym, ¿e na koùcu zastanawiamy siê, która osobowoœÌ jest t¹ osobowoœci¹ autentyczn¹, a która nie. Nawet jeœli Awdiejewa rzeczywiœcie gra teraz zachwycaj¹co, to i tak bêdê do niej odczuwa³ dystans, poniewa¿ wa¿niejsze by³o dla niej wygranie konkursu, ni¿ bycie sob¹, pokazanie muzyki rozumianej na swój sposób. Nie cierpiê, kiedy ktoœ zmienia siê jedynie po to, ¿eby osi¹gn¹Ì jakiœ cel, na chwilê obecn¹ widzê, ¿e konkurs promuje tego typu zachowania, co mnie przera¿a. Wychodzi na to, ¿e dwóch pierwszych laureatów KFC prezentuje muzykê inn¹ ni¿ ta, któr¹ siê reklamowali w paŸdzierniku ubieg³ego roku. W tym momencie zyskujê szacunek dla Trifonova czy Bo¿anowa, którzy wyra¿ali siebie i mimo, ¿e nie byli ani pierwsi, ani drudzy - wygrali, poniewa¿ pokazali nam prawdziwych siebie, a nie swoje misternie i mozolnie budowane maski.

Co ja pisze, pomyli³em Leonorê z Helen Tysman - Przepraszam za wprowadzenie w b³¹d.

Moja ukochana ballada g-moll. Ewa specjalnie do mnie zadzwoniÂła gdy jÂą usÂłyszaÂła w radio  :D. W przypadku tego konkretnego utworu wymagam doskonaÂłoÂści a Zimerman to to nie byÂł. ByĂŚ moÂże sÂłuchajÂąc na Âżywo odniĂłsÂłbym inne wraÂżenie (patrz maraton Yokoyamy) lecz majÂąc moÂżliwoœÌ odtworzenia ulubionej interpretacji pozostanĂŞ wybredny.

Masz racjê wykonana doœÌ ciê¿ko i pracowicie.Ale podobno nauczy³a siê jej bardzo niedawno.

Za to bardzo podobaÂła mi siĂŞ Noveletta Schumana.

Po przyjeŸdzie usiad³em z programem i d³ugopisem i zacz¹³em odhaczaÌ utwory, które us³ysza³em na festiwalu a z którymi chcia³bym siê bardziej os³uchaÌ, wœród nich jest równie¿ ten utwór Schuberta.

1. bis - co to za utwĂłr, Leonora chyba coÂś powiedziaÂła ale nie byÂłem w stanie nic usÂłyszeĂŚ?

Rondo capriccioso Mendelssohna, mam znĂłw sentyment do tego utworu... Chochliki!  :D Leonora bÂłyszczaÂła ca³¹ paletÂą barw, Âświetnie czuje siĂŞ w brillant. Dysponuje wirtuozeriÂą, ale niÂą nie emanuje - stosujÂąc wszystkie moÂżliwe Âśrodki wyrazu stara siĂŞ wykreowaĂŚ dzieÂło. KrĂłtko mĂłwiÂąc - mnie dziÂś znĂłw zachwyciÂła swÂą perlistoÂściÂą, wraÂżliwoÂściÂą i szlachetnym dÂźwiĂŞkiem. SzczegĂłlnie Nokturn fis-moll byÂł piĂŞknÂą, dramatycznÂą impresjÂą, ktĂłra budziÂła we mnie napiĂŞciĂŞ i oczekiwanie na ciÂąg dalszy. Podziwiam, Âże Armellini nie nadwyrĂŞÂża dynamiki, ma ujmujÂące forte.
Có¿, Wy, szczĂŞÂśliwcy, napiszcie wiĂŞcej!  :D  Jak ona wypiĂŞkniaÂła...
Pozdrowienia dla pana DyÂżewskiego (moÂże obecnego w Dusznikach?), ktĂłry (takÂże) zachwycaÂł siĂŞ WÂłoszkÂą podczas KCh.  ;)

Mnie teÂż podobaÂły siĂŞ Wariacje Klary Schumann ,pierwszy raz sÂłyszaÂłam ten utwĂłr.Uroczy.

Witajcie nowi i starzy przyjaciele. Wróci³am z innego, najpiêkniejszego ze znanych mi œwiatów i (na szczêœcie!!!) zd¹¿y³am wprost na recital Leonory. Znalaz³am siê wiêc znów TAM, gdzie zosta³a nasza trójka szczêœliwców. Niestety, czy to zmêczenie po d³ugiej podró¿y, czy jednak niedoskona³oœÌ przekazu i brak szalej¹cych dooko³a fluidów, koncert mnie nie zachwyci³. Ze wzglêdu na naszych przyjació³, mam nadziejê, ¿e to tylko moje odczucie... :(

RozmawiaÂłem z BeatÂą i zdaje siĂŞ, Âże dziewczynom siĂŞ podobaÂło.

Mi teÂż wydaje siĂŞ, Âże duÂży wpÂływ na odbiĂłr muzyki ma atmosfera festiwalu i piĂŞkne okolicznoÂści przyrody. OdbiĂłr w domu przez radio nie sprzyja tak wielkim i wspaniaÂłym doznaniom jakich doÂświadczyliÂśmy w Dusznikach.

O naszej sympatii Leonorze powiem tak: jej prawdziwy mÂłodzieĂączy wdziĂŞk zamienia siĂŞ na estradze w miluchny dxwiĂŞk.  :D
Mnie Leonora najbardziej ucieszyÂła tarantellÂą i nokturnem. O ile ta pierwsza pod palcami rodowitej WÂłoszki nie mogÂła nie zabrzmieĂŚ autentycznie o tyle muzykalnoÂściÂą nokturnowej interpretacja dodaÂła nowÂą jakoœÌ: ciepÂły nocny nastrĂłj i melodyjnÂą ÂśpiewnoœÌ. Ballady mi nie przypadÂły do gustu. Nie tylko  z powodu drobnych potkniĂŞĂŚ w palcĂłwkach, ale ich rozmach, oddech i ich pospiesznie budowane kulminacje byÂły tuzinkowe, dxwiĂŞk nieosadzony, pospiech niepotrzebny tam, gdzie mĂłgÂł wesprzec siĂŞ ciszÂą. Za to nie tylko w balladach, ale i wszystkich pozostaÂłych utworach piĂŞknie pobrzmiewaÂły soczyste basy i pereÂłkowo mknÂące wioliny. OgĂłlnie - to byÂł Âładny wystĂŞp, pieknej dziewczyny, utalentowanej i emocjonalnie dojrzaÂłej pianistki.

Nawet, Bogdanie - mia³em mo¿liwoœÌ, bo oddaj¹c klucz na portierni w³asnie natkn¹³em siê na Julianne czekaj¹c¹ z walizkami na minibusik. Wczeœniej - jad³em z ni¹ tak¿e sniadanie (przy sasiednum stoliku). Ale zarówno przy œniadaniu (podczas którego przegl¹da³a tuziny SMS-ow albo serfowa³a nieustannie po interneci) i teraz -myslami, widzia³em, by³a gdzieœ bardzo, bardzo daleko... Powiedzia³em jej tylko, Do widzenia! Pani Julianno, uœmiechnê³a siê na sekunde, trochê jakby sprowadzona nagle na ziemie (chyba mnie nawet rozpozna³a z wczorajszego pokoncertowego œwiêtowania) i odrzek³a piekn¹ polszczyzn¹: Do widzenia... Ale spoko! Bogdanie. Mam nadzieje, ¿e takie przeprosiny wystosuje do niej sama Pani Historia œwiatowej pianistyki. ba! Jestem pewien!

Januszu, odpuÂściÂłeÂś sobie dzisiejszy koncert? Kompilacja sonat z nutkÂą Chopina. Szczerze mĂłwiÂąc byÂłbym ciekawy sonaty Janacka.

No niestety, nie da siĂŞ byc wszĂŞdzie. Duszniki - to przede wszystkim dla mnie Festiwal, ale... ale nie tylko...
I nie ma tego zÂłego, co na dobre nie wyjdzie. Zachowam wiecej ostroÂści ucha i emocji na klika wci¹¿ z niecierpliwoÂściÂą wyczekiwanych muzycznych wydarzeĂą  :)

Hm, Armellini podoba mi siĂŞ, ale mnie nie porywa.
Jest bardzo muzykalna, gra bardzo Âładnym dÂźwiĂŞkiem, takim " zamszowym":)
Ale brakuje mi w jej grze szerszego oddechu, swobodnego smakowania materii utworu.
To jeszcze ciÂągle jest dla mnie miÂłe dla ucha, ale trochĂŞ jakby szkolne granie.
Najlepiej dziÂś brzmiaÂły mi Wariacje Klary Schumann i nokturn.  

Chyba, Julko, mamy bardzo zblizone muzyczne upodobania  ;)  :)

Witajcie! Powiedzcie czy sÂą gdzieÂś transmisje z festiwalu? Z Waszych wypowiedzi wynika, Âże tak. Napiszcie gdzie. Piotrusiu DziĂŞki za dobre chĂŞci. PosÂłucham sobie  w zamian jeszcze raz jej konkursowej interpretacji Poloneza Fantazji. MoÂże choĂŚ w czĂŞÂści zrekompensujĂŞ sobie wczorajszÂą nieobecnoœÌ. JakbyÂś wiedziaÂł o jakimÂś nagraniu z festiwalu to daj mi znaĂŚ.
Jutro wezmê siê za obróbkê zdjêÌ i wyœlê je Januszowi. A dziœ niestety, szara rzeczywistoœÌ - pierwszy dzieù w pracy po urlopie czyli istne urwanie g³owy

SÂławku, a ja zachecam CiĂŞ raz kolejny do zaÂłoÂżenia konta na FB. MĂłgÂłbys wtedy samodzielnie dokonaĂŚ swoimi zdjÂątkami fantastycznej inauguracji swojego fabebookowego profilu  :D

DziÂś, dwĂłjka PR transmitowaÂła koncert Leonory Armellini, a trzynastego, w sobotĂŞ o 20-tej, odtworzÂą inauguracyjny koncert Ingolfa. Mam nadziejĂŞ, Âże moÂże uda siĂŞ w ten sposĂłb posluchaĂŚ rĂłwnieÂż DaniiÂła.
W tej chwili dwĂłjka transmituje z Londynu mĂłj ulubiony A-moll Griega.

OK Januszu, zrobiĂŞ jak doradzasz. Pewnie nie dzisiaj ale niebawem. Ale moÂże warto wrĂłciĂŚ teÂż do naszej dyskusji na temat jakiejÂś przestrzeni dyskowej na jakimÂś serwerze. MoÂże zwrĂłcilibysmy siĂŞ do Niebieskookiego, moÂże miaÂłby jakiÂś pomysÂł?

Ewuniu, czyli w dwĂłjce jest szansa na posÂłuchanie tego co mnie ominĂŞÂło. Zalezy mi zwÂłaszcza na Awdziejewej. JakbyÂś wiedziaÂła coÂś to napisz, proszĂŞ

PĂłki co wiadomo byÂło tylko o dzisiejszej transmisji na Âżywo i retransmisji Ingolfa w sobotĂŞ. MoÂże PR2 dostanie nagrania z innych koncertĂłw ale mogÂą one zostaĂŚ odtworzone w kaÂżdej chwili i bardzo trudno bĂŞdzie trafiĂŚ na takÂą transmisje.

Janusz,

Jak mnie Julianna zachwyci to siĂŞ w gustach muzycznych rzeczywiÂście bardzo zbliÂżymy:)
Ale Ty sÂłuchaÂłeÂś jej na Âżywo, a ja wysÂłucham, wierzĂŞ!, retransmisji. To nie to samo, wiesz.
A biorÂąc pod uwagĂŞ moje wczeÂśniejsze do niej uprzedzenia, mogĂŞ siĂŞ aÂż tak nie rozentuzjazmowaĂŚ;)
Ale jestem otwarta!

ja wiem, Âże poprawnie jest " Januszu":)

Relacja z niedzieli - czêœÌ 1 :)
Wczoraj po¿egnaliœmy kolejny dzieù w magicznych Dusznikach i po¿egnaliœmy tych przyjació³, którzy nie mogli pozostaÌ d³u¿ej. Smutno by³o siê rozstawaÌ, ale pociesza³a myœl, ¿e przecie¿ niejeden zjazd przed nami :) A poza tym teraz czytaj¹c swoje posty bêdziemy widzieli poza kolumnami czarnych znaczków nie swoje wyobra¿enia, ale autentyczne postaci z krwi koœci, ¿ywych ludzi, z którymi prze¿ywaliœmy festiwalowe emocje, dyskusje, z którymi pozowaliœmy do pami¹tkowych zdjêÌ i popijaliœmy "herbatkê w du¿ej szklance bez cynamonu" w knajpce Oaza nad szumi¹cym weso³o strumykiem. :)

Wczoraj przeÂżyÂłam teÂż zupeÂłnie wyjÂątkowÂą muzycznÂą przygodĂŞ.
W tym miejscu muszĂŞ przyznaĂŚ, Âże zdecydowanie odczuwam niedosyt Chopina w tym szczegĂłlnym miejscu, jakim sÂą Duszniki.
Nie miaÂłabym zresztÂą nic przeciwko wykonywaniu w trakcie festiwalu dzieÂł innych kompozytorĂłw. StwierdziÂłam jednak, Âże proporcje w moim odczuciu zostaÂły stanowczo zachwiane. WrĂŞcz wyczekuje siĂŞ na utwory Chopina, czasem doczekujÂąc siĂŞ ich dopiero w postaci bisĂłw.
I oto nareszcie przyszedÂł moment, kiedy potrzeba peÂłnego zanurzenia, nasycenia Chopinem zostaÂła zaspokojona. :D
Z pocz¹tku doœÌ nieœmia³o podchodzi³am do kwestii pianistycznego maratonu. Nie mia³am pewnoœci, czy iloœÌ bêdzie mia³a dostateczne prze³o¿enie na jakoœÌ. Nie by³o pewnoœci, czy pianista o nieznanym nam wczeœniej nazwisku zapewni nam wra¿enia na odpowiednim poziomie. Nie by³am te¿ pewna, czy wytrzymam piêÌ godzin bezustannego s³uchania muzyki. A jednak da³am siê namówiÌ i posz³am z innymi do muszli koncertowej, gdzie zasiedliœmy na ³awkach pod pokrytym ob³okami niebem, w otoczeniu wspaniale szumi¹cych drzew, w samym centrum zdrojowego parku.
Koncert trwa³ istotnie ca³e piêÌ godzin, na szczêœcie z kilkoma krótkimi przerwami. Okaza³o siê jednak, ¿e nie stanowi to problemu. Piêkno chopinowskiej muzyki sprawi³o, ¿e nie czu³o siê up³ywaj¹cego czasu, nie przeszkadza³y niedogodnoœci siedzenia przez d³u¿szy czas bez ruchu na twardych ³awkach. Yamaha w tej wolnej przestrzeni okaza³a siê brzmieÌ nadspodziewanie piêknie, jej dŸwiêk niós³ siê w powietrzu daleko i czysto, przekazuj¹c najdrobniejsze niuanse interpretacji artysty. A Yukio Yokoyama okaza³ siê byÌ wspania³ym artyst¹, który ca³y swój kilkugodzinny maraton potrafi³ natchn¹Ì prawdziwie chopinowskim duchem i sercem. Jego interpretacje by³y uczciwie klasyczne i momentami oczy wilgotnia³y za mg³¹ wzruszenia.
To niebywa³e, ale zda³o siê, jakby przyroda, urzeczona piêknem muzyki Chopina, postanowi³a do³¹czyÌ swój g³os do chóru s³awi¹cego piêkno œwiata. I tak towarzyszy³y nam w tym radosnym prze¿ywaniu œwiêta muzyki.
PiĂŞknie byÂło sÂłuchaĂŚ Andante spianato zatapiajÂąc wzrok w prawdziwych obÂłokach... A gdy rozbrzmiaÂł Polonez, chmury rozstÂąpiÂły siĂŞ i poczuliÂśmy na twarzach blask sÂłoĂąca.
Przy preludiach zaÂś, do dÂźwiĂŞkĂłw fortepianu do³¹czyÂł siĂŞ Âśpiew ptakĂłw, ktĂłry zdawaÂł siĂŞ nasilaĂŚ podczas preludium Des-dur – jak gdyby ptaki szykowaÂły siĂŞ na nadchodzÂący deszcz...
Wiatr wzmagaÂł siĂŞ, jego podmuchy dodawaÂły dramatycznoÂści wspaniaÂłemu agitato z sonaty h-moll. Sonaty, ktĂłrÂą Yokoyama zagraÂł tak imponujÂąco, Âże porwaÂł  sÂłuchaczy z Âławek w porywie gorÂącego aplauzu.
I trwaliÂśmy tak te caÂłe piĂŞĂŚ godzin, w jednoÂści z naturÂą, poÂśrĂłd chmur, wiatru, ptakĂłw i drzew... zanurzeni w Chopinie... To byÂły bardzo piĂŞkne chwile.

Chochiki - cudne:) Drugi bis - Debussy - Jardins sous la pluie (z "Estampes") PrzeÂśliczny utwĂłr, kojarzÂący mi siĂŞ z preludium deszczowym:)) A trzeci - wiadomo:)
CzekaÂłam niecierpliwie na ten koncert. Ze wzglĂŞdu na LeonorĂŞ, ktĂłrej gra podczas konkursu tak bardzo przypadÂła mi do serca, i ze wzglĂŞdu na jej repertuar, wreszcie zawierajÂący zadowalajÂącÂą porcjĂŞ Chopina:) ZagadnĂŞÂłam Adama Rozlacha, ktĂłrego spotykamy codziennie w dusznickiej sali koncertowej, jaki moÂże byĂŚ powĂłd owej zachwianej proporcji. StwierdziÂł, Âże przyczyna jest prosta: pianiÂści - zwÂłaszcza zagraniczni -  nie grajÂą Chopina, poniewaÂż jest piekielnie trudny. Jego pozorna prostota stanowi dla wielu nawet Âświetnych pianistĂłw barierĂŞ nie do przebycia. Nie jest on jednak barierÂą da Leonory, tej ÂżeĂąskiej odmiany Ingolfa;))
Tak, wypiêknia³a fizycznie, i pozosta³a tak samo piêkna dŸwiêkowo:) Prze¿y³am wspania³e chwile po raz pierwszy smakuj¹c na ¿ywo wszystkie te odcienie i niuanse jej gry. I ona podobnie jak Ingolf ma cudne, miêkkie i dŸwiêczne forte, które brzmi z moc¹, ale nie og³usza. I ona potrafi sypn¹Ì per³ami, zachwyciÌ delikatnoœci¹ odczucia. Równie¿ mnie najbardziej urzek³ nokturn, ale i polonez, i wspania³a etiuda... ach i Schumann, mój Schumann ukochany...:) Spieszê donieœÌ, ¿e tym razem podoba³ mi siê równie¿ Beethoven:)

W niedzielĂŞ odbyÂł siĂŞ rĂłwnieÂż koncert litewskiego pianisty, Gintarasa Januszewiciusa.
JuÂż przed festiwalem zwrĂłciÂł mojÂą uwagĂŞ Âładnym dÂźwiĂŞkiem, ktĂłre to wraÂżenie potwierdziÂło siĂŞ po wysÂłuchaniu jego gry na Âżywo.
UrzekÂł mnie i wykonaniem Sonaty Waldsteinowskiej Beethovena, zachwycajÂącej i brzmieniem i ekspresjÂą wykonania, i swoim Chopinem, ktĂłrego przecieÂż ciÂągle byÂło mi maÂło :) UsÂłyszeliÂśmy Walca As dur, Scherzo h moll, i 3 nouvelles etudes, oraz BarkarolĂŞ. W moim odczuciu byÂł to Chopin w zupeÂłnoÂści satysfakcjonujÂący :)
A po przerwie - ach, byÂło to zdecydowanie coÂś wymarzonego dla Tereni ("how wish you were here" :() Najpierw przepiĂŞkne pieÂśni Schuberta w rĂłwnie piĂŞknej transkrypcji Liszta na fortepian. Serenada w wykonaniu Litwina wrĂŞcz urzekaÂła sÂłodyczÂą. Ale z radoÂściÂą wysÂłuchaÂłam i Du bist die Ruh, i KrĂłla elfĂłw. A potem - Wagnerowska ÂŚmierĂŚ Izoldy.
I mocny akcent na zakoĂączenie - Dante-Sonata. Zjawiskowy utwĂłr, przepiĂŞknie, z uczuciem zagrany, pozostawiÂł wielkie wraÂżenie (kolejna kandydatura na wÂątek Lisztowski).
Ogólnie Gintaras przekona³ mnie do swego grania swoj¹ barw¹ dŸwiêku i wra¿liwoœci¹, która najwyraŸniej dobrze wspó³gra z moim poczuciem piêknej gry. Jako cz³owiek zaœ, niezmiernie naturalny, weso³y i sympatyczny, jak równie¿ wielce rozmowny :D Najpierw na wstêpie recitalu serdecznie dziêkowa³ za zaszczyt, jakim jest zaproszenie do Dusznik. Po koncercie z widoczn¹ przyjemnoœci¹ konwersowa³ z melomanami przychodz¹cymi po autografy. Chêtnie wyjaœnia³ nam, ¿e klucz G, którym rozpoczyna przy podpisywaniu swoje imiê, nie jest jego oryginalnym pomys³em, lecz pochodzi od innego pianisty (którego nazwisko jednak jakoœ mi w miêdzyczasie umknê³o :D)
To tyle na dziÂś, przyjaciele :) Oczy mi juÂż siĂŞ klejÂą, choĂŚ dziÂś mogĂŞ sobie pozwoliĂŚ na dÂłuÂższe pisanie, bowiem jutro - w porĂłwaniu z wariackÂą niedzielÂą - zapowiada siĂŞ dzieĂą caÂłkiem spokojny, bĂŞdzie moÂżna i pospaĂŚ trochĂŞ dÂłuÂżej, i moÂże napisaĂŚ Wam coÂś jeszcze:)
(JeÂśli chodzi o JuliannĂŞ, jak pewnie zgadujecie, byÂłaby to wzmianka lekko polemiczna :D PrĂłcz - Wagnera :D)

Co do recitalu Armellini, o ktĂłrym pisze Asia. W DwĂłjce nie byÂło ani Debussy'ego ani
etiudy. Nie podobajÂą mi siĂŞ takie niepeÂłne transmisje :'( :'(

WÂłasnie wrĂłciÂłem ze Âśniadanka...tym razem obok stolika uroczej Leonory. Nasza ukochana WÂłoszka bardzo gÂłoÂśno dyskutowaÂła z koleÂżankÂą, duzo sie smiaÂła i przychodzacych znajomych witaÂła polskim '"DzieĂą dobry" a nawet "jak sie masz?" ByÂło to super sympatyczne. Podczas Âśniadania  bezustannie przeglÂądaÂła takÂże swĂłj telefonik. Potem przesiadÂła siĂŞ do jakiegoÂś waÂżnego goÂścia i wspolnie oglÂądali zdjĂŞcia. Co rusz komentowaÂła: genial! genial!
Baaaardzo sympatyuczna dziewczyna  :) :)

Januszu, czy "tradycyjnie" po wczorajszych koncertach otrzymaliÂście autografy i zrobiliÂście wspĂłlne zdjĂŞcia?

CĂłz, nie zawsze ustawiam siĂŞ do kolejek po zdjÂątka... I tym razem, niestety, nie.  :(

Zastanawia³am siê wczoraj DLACZEGO! PR dwójka p³aci ciêzkie pieni¹dze za transmisjê ró¿nych obcych wydarzeù artystycznych, a nie naszego najpiêkniejszego i chyba najstarszego festiwalu NIE!? Korzyœci by³yby niew¹tpliwie po obu stronach. Nie doœÌ, ¿e melomani mieliby ucztê nie lada, to jeszcze fundacja mog³aby dofinansowaÌ imprezê.

Wielkie dziĂŞki Aleksias za relacjĂŞ!
PobudziÂłaÂś mĂłj apetyt na przyszÂłoroczny wyjazd z Wami:)

Rozumiem, Âże masz " problem" z JuliannÂą.
Jej totalna pianistyka w Wagnerze sprawdza siĂŞ na pewno doskonale.
Ale obiecaÂłam Januszowi uwaÂżnie posÂłuchaĂŚ retransmisji jej recitalu.

Aleksias - Joanno, wczoraj w nocy ze wzruszeniem przeczytaÂłam Twoje relacje z koncertĂłw Ingolfa w Bydgoszczy i w GdaĂąsku. Do wczoraj myÂślaÂłam, Âże tylko ja tak miaÂłam i mam:)
I po cichutku:) powiem Ci, Âże juÂż lampkĂŞ wina z Ingolfem i PaulinÂą piÂłam;). 14 czerwca. Na zamkniĂŞtym koncercie w Poznaniu.
To byÂło juÂż nasze czwarte spotkanie!
PublicznoœÌ by³a szczególna, bo targowa + Nasz Pan Prezydent. Prawdziwych melomanów nie by³o, wiêc mia³yœmy z moj¹ przyjació³k¹ z Frankfurtu Ingolfa niemal na wy³¹cznoœÌ:) Zazdroœci³am jej rozmowy z nim po niemiecku - jednak to jest jêzyk jego serca...
ZrobiÂłam zdjĂŞcia:)
Wiele mogÂłabym tu napisaĂŚ i o tym koncercie i o spotkaniu, moich spostrzeÂżeniach, ale to nie ten wÂątek. Poszukam wÂłaÂściwego.
CieszĂŞ siĂŞ, Âże CiĂŞ tu spotkaÂłam.
I nie tylko Ciebie!





 

Jeszcze jedno mnie zastanawia - na FB cisza, o festiwalu w Dusznikach ani sÂłowa.
WrzuciÂłam komentarz i nic.
NIFC promuje wy³¹cznie festiwal ChijE.
CoÂś jest na rzeczy?

Z tego co pamiĂŞtam z zeszÂłych lat, DwĂłjka duÂżo z dusznikowych koncertĂłw retransmituje
w pó¿niejszych terminach. Taka bezpoœrednia transmisja wymaga zgody wykonawcy.Niestety s¹ i
tacy, którzy w ogóle na radiow¹ transmisjê siê nie zgadzaj¹ .ZwróÌ uwagê Ewuniu, ¿e wczorajsz transmisja
przewróci³a ca³¹ ramówkê Dwójki do góry nogami. Pewnie gdyby mogli to transmitowaliby wszystkie koncerty.

A co do fejsa Julko, to kaÂżdy z nas moÂże tam utworzyĂŚ wydarzenie. MoÂże powinniÂśmy byli to zrobiĂŚ :(

No tak, NIFC nie jest organizatorem festiwalu w Dusznikach, wiĂŞc wydarzenia na fejsie nie utworzyÂł.
Trzeba byÂło samemu:(

Mam - rzecz jasna  :D - zdjĂŞcie z LeonorÂą. Jest sÂłodka:) Ja dodatkowo baaardzo jej dosÂłodziÂłam ;) -"We love you!" -"Oh, thank you, I love you too" :D Oczy ÂśmiejÂące siĂŞ i ciepÂłe, jak brzmienie fortepianu pod jej palcami. Takie chwile - bezcenne :D :D
A etiuda - byÂła Rewolucyjna:)

Julio!  :D CzujĂŞ siĂŞ zaszczycona, ogromnie mi miÂło, Âże podoba Ci siĂŞ moje pisanie i cieszĂŞ siĂŞ, Âże Ingolf jest teÂż bliski Twojemu sercu. Mamy tu grono wiernych WunderowcĂłw - witaj :)
Co do koncertu w Poznaniu - muszê przyznaÌ, ¿e to dla mnie doœÌ dra¿liwy temat :D ByÌ mo¿e spotka³yœmy siê tam - pod drzwiami Auli Uniwersyteckiej... :( Ale masz racjê, to temat na inny w¹tek, Ingolfowy (mo¿e powinnam za³o¿yÌ Ingolfowi osobny w¹tek, BTW).

Szykujemy siĂŞ juÂż powoli na dzisiejsze atrakcje. DziÂś jednak bĂŞdÂą znowu aÂż trzy koncerty - metafizyczny Liszt w koÂściele, koncert charytatywny o siĂłdmej i o dziesiÂątej wieczorem - Nokturn przy Âświecach - koncert, ktĂłry jest zagadkÂą. Nie wiadomo, co bĂŞdzie, i kto bĂŞdzie graÂł:))
Zrobi³o siê zimno, wczoraj zamiast spodziewanych upa³ów by³ deszcz i wiatr, w dodatku w Dworku spali³a siê klimatyzacja, w zwi¹zku z tym otwarte by³y wszystkie okna i omal nie po³o¿y³am siê do ³ó¿ka z winy szalej¹cych przeci¹gów. Wczoraj zamiast na koncert wieczorny, uda³am siê do pensjonatu na b³yskawiczn¹ kuracjê przeciwgrypow¹:) Szczêœliwie pomog³o, a Beata pozostaje jedynym Szafarczykiem, który by³ œwiadkiem gry Piemontesiego i mo¿e zdaÌ relacjê:)
Zatem do zobaczenia :)

JakÂżeÂż tajemniczo zaanonsowany dzisiejszy wieczĂłr  :-*

Te opisy teÂż
ogromnie mi siĂŞ podobajÂą.

Aleksias,
wierzĂŞ, Âże 26 paÂździernika spotkamy siĂŞ w auli UAM:)

Na 14 czerwca w Poznaniu mia³am zaproszenie - dojecha³am dok³adnie na sam koncert Ingolfa, ok. 16.15, ledwie na niego zd¹¿y³am jad¹c z Frankfurtu!
Do zobaczenia zatem na koncercie Trifonowa.
Ingolfowy nowy wÂątek - TAK:)

ÂŻyczĂŞ Wam wspaniaÂłego wieczoru w zaczarowanej, dusznikowej aurze:)

 

Wracam do Dusznik w sobotĂŞ, prawdopodobnie razem z EwÂą, Dorota teÂż wspominaÂła, Âże przyjedzie - to najlepiej Âświadczy o tym, Âże nie moÂżemy siĂŞ rozstaĂŚ.  :D

Asiu, Beato, Januszu - byliÂście moÂże na dzisiejszym wykÂładzie profesor Poniatowskiej?

Januszu, dziĂŞki za TwĂłj post dotyczÂący recitalu Avdeevej. Nie wiem, kiedy bĂŞdĂŞ miaÂł okazjĂŞ wysÂłuchaĂŚ retransmisji w DwĂłjce. Z pewnoÂściÂą jednak byÂło to waÂżne wydarzenia, wszak po jej wielce zastanawiajÂącej paÂździernikowej wiktorii wybuchÂły kontrowersje z mocÂą nieznanÂą obserwatorom Konkursu Chopinowskiego od lat…

JesteÂś bardzo jednoznaczny - zdaje siĂŞ, Âże Julianna niesamowicie CiĂŞ ujĂŞÂła…  ;) Twierdzisz, Âże na naszych oczach rodzi siĂŞ „wraÂżliwa nimfa”. JeÂśli tak istotnie jest, to – racja – Avdeeva wykreowaÂła siĂŞ na zaprzeczenie samej siebie, staÂła siĂŞ antytezÂą swej osobowoÂści sprzed raptem kilku miesiĂŞcy. Zmiana musi byĂŚ niezwykle gwaÂłtowna, bo ewolucja (proces wyjÂątkowo dÂługotrwaÂły!) od babusa do nimfy jest (o ile logicznie moÂżliwa) nader skomplikowana i wymaga chyba gigantycznego przetransformowania artystycznej duszy i sposobu odczuwania.

To, Âże Avdeeva jest wirtuozem zaopatrzonym w Âświetny warsztat wiemy wszyscy. OczywiÂście (Julko ;)) – dzieÂła twĂłrcĂłw rosyjskich przeÂł. XIX i XX w., moÂże Liszta, moÂże Beethovena – sÂą dla niej odpowiednim materiaÂłem. W grze Avdeevej dostrzegam jej muzycznÂą inteligencjĂŞ, rozplanowanie i umiejĂŞtnoœÌ sterowania uwagÂą sÂłuchaczy, szczegĂłlnie podczas wystĂŞpu live, co zapewne w znacznej mierze wpÂłynĂŞÂło na TwojÂą opiniĂŞ. Kiedy piszesz o Avdeevej-heroinie-carycy – to przyznajĂŞ Ci racjĂŞ! Ale czy Chopinowski Nokturn lub Mazurek (mazurki byÂły zdaje siĂŞ w programie) wykonany przez takiego artystĂŞ trafia na podatny grunt, zachowuje wci¹¿ swojÂą chopinowskoœÌ, melancholijne, sÂłowiaĂąskie rozmarzenie, ksiĂŞÂżycowy czar? Lisztowski Wagner musiaÂł brzmieĂŚ zjawiskowo… Ale czy – obcujÂąc z Chopinem – nie naduÂżyÂła ekspresji, czy nie wlaÂła w jego partyturĂŞ nadmiaru energii?

Asiu, czy Ciebie Julianna choĂŚ trochĂŞ przekonaÂła? Kto wie, moÂże po tak kardynalnej metamorfozie przekona nawet romantykĂłw, zapatrzonych w chopinowskie gwiazdy…? 

DziĂŞki, Asiu, za Twoje relacje... Z pewnoÂściÂą spotkanie z Leonora byÂło niezapomniane (Tobie Januszu zazdroszczĂŞ tych artystycznych spotkaĂą w czasie ÂśniadaĂą!), choĂŚ jak sÂłusznie zauwaÂżliÂście - jest w jej grze coÂś akademickiego, to jednoczeÂśnie dostrzegam, Âże prĂłbuje z sukcesem ukazaĂŚ nam swĂłj Âświat emocjonalny, swÂą spontanicznoœÌ. ZabrakÂło jej nieco w I Balladzie - mamy naszych wielkich mistrzĂłw-nauczycieli, stÂąd poprzeczkĂŞ stawiamy najwyÂżej, jak tylko siĂŞ da. PiĂŞknie obserwowaĂŚ radoœÌ, jakÂą powoduje MUZYKA; mÂłodziutka (a juÂż z ogromnym repertuarem!) i peÂłna wdziĂŞku Armellini na pewno zostanie wkrĂłtce doceniona przez rzesze melomanĂłw.   ;)

Beatko, recital Piemontesiego musiaÂł byĂŚ ciekawy - w DwĂłjce moÂżna czasem usÂłyszeĂŚ jego interpretacje...

Trzymajcie siĂŞ zdrowo!  :D

Powiem krĂłtko Mozarcie - nie wierzĂŞ w przemianĂŞ Julianny ( Januszu, wybacz - czekam na retransmisjĂŞ!).
I nie lubiĂŞ jej Chopina ( na koncercie laureatĂłw teÂż mnie nie przekonaÂła, byÂła swobodniejsza, ale i tak nie z mojej bajki, pisaÂłam - nieznoÂśna fraza, rubato pozbawione sensu, agresywne forte).
WierzĂŞ w oczarowanie przekazem na Âżywo w Dusznikach, nastawienie sÂłuchacza, dobĂłr odpowiedniego repertuaru.
Pragmatycznie i po literach.
 
 

Czy by³a to zmiana kardynalna - œmiem polemizowaÌ. Awdeewa nie zaczê³a nagle graÌ subtelnie i perliœcie do czego przywykliœmy w kontekœcie utworów Chopina. Wci¹¿ jest to Chopin silny i niezwykle ekspresyjny. Romantyzm ustêpuje miejsca dramatyzmowi. Ale czy taka gra wyklucza j¹ z grona Chopinistów? W naszej rozmowie po koncercie Julki mówiliœmy o Chopinie modernistycznym i chyba tak rzeczywiœcie jest. W dzisiejszym œwiecie romantyzm schodzi na boczny tor si³a g³osu/dŸwiêku i energetyzuj¹cy przekaz dominuj¹ w sztuce. Mo¿e Rosjanka znalaz³a sposób, ¿eby spopularyzowaÌ naszego rodaka wœród m³odych pokoleù?

Czy nadmiar ekspresji zaszkodzi³ nokturnom - nie - nokturny Awdeewej podoba³y mi siê od samego pocz¹tku. S¹ wyj¹tkowe, maj¹ g³êboki dŸwiêk i pozostaj¹ niezwykle melodyjne. Zdaje siê, ¿e nat³ok negatywnych emocji po konkursie sprawi³, ¿e wyobra¿aliœcie sobie Julkê uderzaj¹c¹ piêœciami w klawiaturê a przecie¿ to ogromna przesada. Je¿eli chodzi o mazurki, to nie czuje siê w ¿adnym stopniu kompetentny aby to oceniaÌ, zauwa¿y³em jedynie, ¿e by³y "inne".

PrzypomnĂŞ kilka nagraĂą nokturnĂłw z KCH - uwaÂżam, Âże sÂą to interpretacje genialne
http://www.youtube.com/watch?v=UMUADnOH-9g
http://www.youtube.com/watch?v=5yOJJqS8Ovk&NR=1

Polecam ws³uchaÌ siê raz jeszcze w grê Awdeewej, jej ekspresja pozwala od nowa odkryÌ sonaty, polonezy (w tym poloneza-fantazjê, które to wykonanie zarówno S³awek jak i ja uwa¿amy za najlepsze). S¹dzê, ¿e warto otworzyÌ siê na Chopina innego, obdartego z "nadmiernej" delikatnoœci - us³yszycie coœ zupe³nie innego, co wci¹¿ pozostaje muzyk¹ niezwyk³¹ choÌ odmienn¹ od pierwotnej koncepcji.

Piotrze, myÂślĂŞ, Âże to kwestia odpowiednich proporcji.  ;) Chopin jedynie dramatyczny (dramatyzm jest de facto elemetem romantyzmu), a pozbawiony wraÂżliwoÂści, subtelnego, naturalnego rubata (zgadzam siĂŞ z tu JulkÂą) nie jest tym, ktĂłry odpowiada wizji mojej czy wielu innych.
Bardzo doceni³em Bozhanova, manierystê w najlepszym znaczeniu tego s³owa, tak¿e - doœÌ otwartego i nowoczesnego pianistê, jednoczeœnie tak ró¿nego od Avdeevej.

I znów proporcje (jasne, to trudne!) - nadmierna delikatnoœÌ, przesentymentalizowanie tej muzyki - zupe³nie mi nie odpowiada. Ale nadmierna ekspresja równie¿ szkodzi dzie³u.

Hmm.. ale Chopina nadmiernie "delikatnego" nie gra siĂŞ juÂż co najmniej od czasĂłw
Paderewskiego. Tu Awdeewa nic nie odkrywa, nie ma siĂŞ na co "otwieraĂŚ".
Tak graÂło i gra wielu pianistĂłw.Jej "grzechy" polegajÂą na czym innym.
Nie bĂŞdĂŞ powtarzaÂła bo Jula juÂż o tym napisaÂła.
No có¿ bêdzie 2 razy na ChijE, zobaczymy.

Nasz spĂłr sprowadza siĂŞ do jednego - do tego, co siĂŞ komu podoba, z czym sÂłuchacz siĂŞ identyfikuje, jakie ma potrzeby emocjonalne, co go wzrusza.
Szekspira teÂż gra siĂŞ w garniturach i na ulicy.

Ale przesÂłania artysty, jego korzeni emocjonalnych nie wolno zagubiĂŚ!
Nie moÂżna z Szekspira zrobiĂŚ np. Gombrowicza - przekaz poetycki musi byĂŚ zachowany.
Trzeba go pilnowaĂŚ jak trzynastozgÂłoskowca u Mickiewicza w " Panu Tadeuszu".
I to musi byĂŚ Szekspir.

I to musi byĂŚ Chopin.
Amen.
Musi byĂŚ zachowana fraza - myÂśl. I rubato - emocja.
KaÂżdy pianista wypeÂłnia je sobÂą.
Byle z sensem.
 

Agnieszko - fakt, nadmiernie delikatnego Chopina sÂłyszy siĂŞ bardzo rzadko. Piotr napisaÂł, Âże powinno sie otworzyĂŚ na obdartego z tej delikatnoÂści Chopina, stÂąd ta myÂśl.

TakÂże wg mnie Julianna wcale nie jest otwartÂą czy nowoczesnÂą pianistkÂą, ktĂłra odciĂŞÂła siĂŞ od przeszÂłoÂści – ona, jak siĂŞ wydaje, prĂłbuje nieraz nawiÂązywaĂŚ do tradycji wykonawczej. UwaÂżam, Âże w jej przypadku moÂżna mĂłwiĂŚ raczej: "tak graĂŚ siĂŞ nie powinno" itd.

Julko, dotykasz sedna - frazowanie, rubato...

Patryku, podczas koncertu Julianny w Dusznikach to nie byÂła przemiany generalicy w nimfĂŞ, jeÂśli tak zrozumiaÂłes - to widocznie wyraziÂłem siĂŞ nieÂściÂśle. NimfĂŞ, przypomnĂŞ, dojrzaÂłem podczas koncertu laureatĂłw po zakoĂączonym KiFCH. Ta owoczesna metamorfoza daÂła mi do zrozumienia, Âże jej rozwĂłj artystyczny trwa i okres poszukiwaĂą z pewnoÂścia nie jest u niej zakoĂączony.

Przedwczorajszy koncert pomogÂł mi odpowiedzieĂŚ na pytanie, w ktĂłrÂą strone poszedÂł. I odpowiedÂź poznaÂłem. Przedwczoraj nie byÂło metamorfozy. Tutaj wzniosÂła siĂŞ o kolejny poziom (albo dwa) w kierunku absolutu. Jej gra w porĂłwnaniu do konkursowych produkcji jest jeszcze bardziej dynamiczna, dramatyczna, przemyÂślana i o wiele bardziej perfekcyjna od strony warsztatowej. Ale uwierz mi, - i przy takich produkcjach - nadal u niej jest mnĂłstwo takiego Chopina, jakiego kochamy, a z pewnoÂściÂą jakiego kocham ja, Piotr i wielu, wielu innych Âłacznie z tuzami swiatowej pianistyki, ktĂłrzy podczas konkursu z szarego kaczĂŞcia objawili Âświatu ÂłabĂŞdzia ;). (Coraz bardziej skÂłonny jestem do postawienia tezy, Âże ci wielcy pianiÂści duÂżo wczeÂśniej dojrzeli w Awdiejewej to, co mi dane byÂło dojrzec dopiero po Konkursie...)

KiedyÂś pisaÂłes, ze nie kazdewmu jest dane rozumieĂŚ piĂŞkno muzyki Mozarta. Przez analogiĂŞ podobnÂą figurĂŞ stylistycznÂą mĂłgÂłbym postawiĂŚ w odniesieniu do pianistyki Julianny. Ale jestem przekonany, ze kaÂżdy, kto jÂą wysÂłucha na Âżywo rok po Konkursie, tĂŞ grĂŞ zrozumie, choĂŚ dla nie kaÂżdego jej Chopin toÂżsamy bĂŞdzie z dotychczasowym wyobraÂżeniem muzyki Chopina, ktĂłry nosi w sercu i wyobraÂźni. Julianna mnie przekonuje. Jest dla mnie wielka. Kocham jej nie tylko Chopina, ale i ca³¹ sztukĂŞ wirtuozerii, ktĂłrÂą uniosÂła niebotycznie wysoko, podziwiam jÂą jako pianistkĂŞ i mÂądrego wci¹¿ rozwijajÂącego siĂŞ artystycznie czÂłowieka. Jesli ktoÂś czuje i ocenia jej muzykĂŞ inaczej? CĂłz... Jego prawo, ktĂłre zawsze bĂŞdĂŞ szanowaÂł, ale mam nadziejĂŞ i mi, nie bĂŞdzie odbierane za zÂłe, Âże mam zdanie, jakie mam. W swoim niekrĂłtkim doswiadczeniu melomana widziaÂłem juÂż liczne wzloty, przeobraÂżenia, niespeÂłnione nadzieje, cudowne dzieci, mistyczne objawienia... ale takiego formatu osobowoÂści, jak Julianna - bardzo, bardzo rzadko.... ZresztÂą - nieÂłatwo mnie omamiĂŚ i bez powodu czarowaĂŚ. Dlatego wiem, Âże jeÂśli konsekwentnie pod¹¿aĂŚ bĂŞdzie tÂą drogÂą, ktĂłrÂą ujrzaÂłem na przedwczorajszym Koncercie - bĂŞdĂŞ jej wierny... Mam nadziejĂŞ, ze z czasem nie tylko ja lecz wielu do mnie podobnych fanĂłw. MoÂże kiedyÂś doÂłaczysz do nas i Ty, Patryku?  :) I Julka i wszyscy, ktĂłrzy wi¹¿ dziÂś sa nieprzekonani? WierzĂŞ w to!

MuszĂŞ siĂŞ wtrÂąciĂŚ, choĂŚ Piotr i Janusz w zasadzie juÂż wszystko co najlepsze o Juliannie powiedzieli.
Avdiejeva WielkÂą PianistkÂą jest!
Jest absolutnie doskonaÂła technicznie,a przy tym ma niespotykanÂą charyzmĂŞ. Ma wÂłasny, niepowtarzalny styl i doskonale wie co chce powiedzieĂŚ. ÂŻe nie przystaje do kanonu chopinowskiego, to fakt. Ale teÂż interpretacje innych kompozytorĂłw sÂą nietuzinkowe. Nie zmieniam zdania, Âże nie powinna wygraĂŚ KCh, nie mieÂści siĂŞ w standardzie, ale to nie znaczy, Âże nie zachwyca wÂłasnym Chopinem.
Przy fortepianie jest prawdziw¹, siln¹ i œwiadom¹ siebie kobiet¹ i to czuje siê w jej muzyce. Broù Bo¿e, nie widzê w niej nimfy! To zdecydowanie heroina i jak j¹ piêknie nazwa³ Janusz - caryca fortepianu. Mam wra¿enie, ¿e szybko przeroœnie nawet sam¹ Argerich! No có¿ zdaje siê, ¿e na naszych oczach urodzi³a siê artystka, któr¹ siê albo kocha albo nienawidzi. Z radoœci¹ informujê, ¿e zmieni³am frakcjê i ju¿ na zawsze pozostanê w gronie jej wielkich mi³oœników. :)
P.S. WracajÂąc z Dusznik, sÂłuchaÂłam dwĂłch pierwszych koncertĂłw  Rachmaninowa i pomyÂślaÂłam Âże wÂłaÂśnie te dzieÂła, plus trzeci koncert bĂŞdÂą szczytowym osiÂągniĂŞciem Julianny. Czekam z niecierpliwoÂściÂą na jej przyszÂłe nagrania.
P.S. 2 InformujĂŞ, Âże oszalaÂłam zupeÂłnie! W sobotĂŞ, wracam do Dusznik na koncert DaniiÂła. JuÂż nie mogĂŞ siĂŞ doczekaĂŚ!

:D

NieÂśmiaÂło zauwaÂżam, Âże " caryca" to moje okreÂślenie, Janusz pisaÂł wczeÂśnie o " cesarzowej" ;)
Ale pal szeœÌ tytu³y - rz¹d dusz siê liczy:)

Przepraszam Julko, ale "caryca" niezbyt mi siĂŞ kojarzy :). JakoÂś tak z KatarzynÂą z piekÂła rodem :)

Có¿ pozostaje powiedzieĂŚ... mam nadziejĂŞ na retransmisjĂŞ dusznickiego recitalu.  Zapewne zachwyci mnie jej Liszt, co do Chopina - posÂłucham, przeanalizujĂŞ... Podpisuje siĂŞ pod tym, co stwierdziÂła Julka; wiele razy pisaÂłem, co mnie w tych produkcjach razi. W koĂącu jednak pianista nie wykonuje jedynie muzyki naszego Fryderyka, choĂŚ to najwiĂŞkszy geniusz fortepianu, dotĂŞpny tylko najwybitniejszym artystom. 

Moim zdaniem, Januszu, to porĂłwnanie z Mozartem nie jest najszczĂŞÂśliwsze.  ;) Jednak Mozart, bÂądÂź co bÂądÂź, jest jednym z najwiĂŞkszych twĂłrcĂłw muzycznych w historii, to najÂściÂślejszy kanon - i muszÂą to przyznaĂŚ nawet Ci, ktĂłrzy nie odbierajÂą jego PiĂŞkna w caÂłoÂści. Julianna natomiast jest obecna na Âświatowych estradach juÂż od pewnego czasu, teraz moÂże ewoluuje, ale wzbudza kontrowersje, ma niejednoznaczne recenzje... Jak wielkie zdziwienie wywoÂłaÂło jej zwyciĂŞstwo! Nawet wÂśrĂłd wybitnych postaci Âświata muzycznego - pamiĂŞtamy dobrze reakcje gros dziennikarzy, ale i muzykologĂłw (prof. Poniatowska), pedagogĂłw (prof. Kozubek), pianistĂłw (ponoĂŚ Zimmerman czy Ohlsson nie byli przekonani).

Ciekawostka, w programie biogram Julianny zaczyna siĂŞ od sformuÂłowania "Po sensacyjnym zwyciĂŞstwie i zdobyciu pierwszej nagrody ..." - o czymÂś to jednak Âświadczy.

Nie wiem kto od kogo... Ja usÂłyszaÂłam to okreÂślenie w niedzielĂŞ, tuÂż po koncercie Julianny, w trakcie naszej pokoncertowej herbatki w "Oazie". NiewÂątpliwie, rozmowa odbyÂła siĂŞ przed ukazaniem siĂŞ Januszowego posta na forum. :)

Januszu, problem nie polega na naszych, moich, oczekiwaniach, przyzwyczajeniach, odruchach muzycznych dotyczÂących interpretacji i odbioru dzieÂł Chopina.
ZMIANA nie jest, nie powinna byĂŚ, problemem.
DUCH juÂż tak.

Pos³u¿ê siê przyk³adem.
ByÂłam i jestem miÂłoÂśniczkÂą RafaÂła Blechacza.
Rok temu byÂłam na jego koncercie. Mam na pÂłycie oba jego koncerty nagrane dla DG.
Do niedawna nagrania tych koncertĂłw byÂły dla mnie niemal doskonaÂłe!
Ale podczas konkursu usÂłyszaÂłam Wundera.
I Blechacz niespodzianie staÂł siĂŞ dla mnie odrobinĂŞ przesÂłodzony, zaczĂŞÂło mnie draÂżniĂŚ jego rubato.
No i bliÂższa mi jest teraz interpretacja Wundera.
Ja siĂŞ zmieniaÂłam, Âświat siĂŞ zmieniÂł.
I identyfikujĂŞ siĂŞ teraz z nowym muzycznym przekazem.

Otwartym pozostaje wiĂŞc pytanie, kiedy " przepuszczamy przez organizm" i akceptujemy interpretacjĂŞ artysty, a kiedy jÂą odrzucamy?
ZnĂłw powiem krĂłtko - moim zdaniem organizm intuicyjnie sam odrzuca to, z czym mu nie jest po drodze.

Tobie teraz jest po drodze z JuliannÂą.
I to nie podlega ocenie.
Tobie jest z tym fajnie!:)
A ja czekam na retransmisjĂŞ:)

  

Seelenverwadtschaft kwitnie na tym forum...  :D  Moje wraÂżenia sÂą bardzo podobne. KiedyÂś uwielbiaÂłem powracaĂŚ do tej pÂłyty (oprĂłrcz Blechacza - najlepsza orkiestra owego roku - Concertgebouw pod Semkowem). Ale rzeczywiÂście - po doznaniach koncertu e-moll w wyk. Wundera blask interpretacji RafaÂła nieco zblakÂł. Ja rĂłwnieÂż dopatrzyÂłem siĂŞ u niego zbytniej delikatnoÂści, kobiecego wrĂŞcz "przesÂłodzenia".

Teresko,
z wÂłasnego doÂświadczenia wiem, Âże artyÂści z ciemnymi mocami sÂą za pan brat:)!

Mozarcie, a pamiĂŞtasz, co mĂłwiÂł Ingolf o nagraniach, zamyÂśle interpretacyjnym swojego CD dla DG?
PowiedziaÂł, Âże nie chce, aby za jakiÂś czas jego interpretacje okazaÂły siĂŞ kiczowate!:)
On wiedziaÂł, ONI:) wiedzieli co robiÂą:)!

Pierwszy koncert w wykonaniu Blechacza rzeczywiÂście jest taki, jak napisaliÂście. Ale f-moll jest i chyba dÂługo bĂŞdzie dla mnie ideaÂłem. ÂŚwietna orkiestra byÂła tutaj bardzo pomocna. Jest tam konieczna ekspresja, ktĂłrej mi nieco zabrakÂło w e-mollu. Pod tym wzglĂŞdem konkursowe wykonanie RafaÂła jest naprawdĂŞ imponujÂące. Emocje wziĂŞÂły gĂłrĂŞ, co sÂłychaĂŚ i czuĂŚ. Wunderowy koncert byÂł nieco spokojniejszy, chociaÂż teÂż wspaniaÂły.

PS Julko, zajrzyj do PW.  :)

 f -moll  Blechacza tak, dalej jest niemal idealny!

jaccol, nie wiem co to jest PW?

i dlaczego jaccol masz taki brzydki nos?:)

Prywatna wiadomoœÌ - na tym forum nazywa siê to "Moje wiadomoœci" (masz w pasku na górze).

No i staÂło siĂŞ. Nie chciaÂłem zaÂśmiecaĂŚ wÂątku, a zaÂśmieciÂłem. ::)

AleÂż to nie mĂłj, a poza tym jest bardzo fajny!  :D

CaÂła dyskusja rozbija siĂŞ o ró¿nicĂŞ miĂŞdzy "CarycÂą" a "CesarzowÂą"  ;)

 :)

O czym?

O wci¹¿ pamiêtanych kontrowersjach, nie wiem jak s¹dzisz, ale moim zdaniem takie zdanie nie powinno siê znaleŸÌ w biogramie, jest to trochê niestosowne.

Wczorajszy nocny koncert ‘Nokturn” przeprowadzony byÂł w konwencji gawĂŞdy o Chopinie, ktĂłrÂą poprowadziÂła Pani ElÂżbieta Artysz. Jej luÂźne refleksje i cytowane opinie przeplataÂły siĂŞ z krĂłtkimi koncertami poszczegĂłlnych uczestnikĂłw Festiwalu. Niestety, nie wszystkich. Nie byÂło Ingolfa, Julianny, KoÂżuchowa – a wiĂŞc tych, ktĂłrzy nas najbardziej zachwycili. Za to pojawiÂł siĂŞ Geniuszas, na ktĂłrego dzisiejszy koncert czekamy z niecierpliwoÂściÂą. ZagraÂł jako ostatni - o wpó³ do pierwszej w nocy - bardzo piĂŞknie dwa mazurki Chopina z opusu 50.

Troche dziwny byÂł to koncert, ten Nokturn. MyÂśla przewodniÂą byÂła nocna muzyka, ale z takich „klasycznych” nokturnĂłw dane nam byÂło wysÂłuchaĂŚ tylko dwie pozycje: jeden Chopina (cis moll op. 27 w wykonaniu naszej Âślicznej WÂłoszki i drugi – Paderewskiego zza fortepianu Eduarda Kunza). Wiele innych utworĂłw miaÂło siĂŞ czasem nijak, do konwencji nokturnowej – jak np. Tarantella. I znowu podczas koncertu samego Chopina usÂłyszeliÂśmy jak na lekarstwo, za to po raz pierwszy zabrzmiaÂł na tym festiwalu mĂłj ukochany Szymanowski (mazurki op. 50 w Âślicznym wykonaniu pupilki Palecznego – mÂłodziuteĂąkiej Oli ÂŚwigut).

WÂłasnie, a propos Szymanowskiego. Pani Artysz w swoim sÂłowie stwierdziÂła, Âże mazurki Szymanowskiego, gdyby mĂłgÂł ich wysÂłuchaĂŚ Chopin, wprowadziÂłyby go w zakÂłopotanie. Raz, Âże „jak to mazurki? PrzecieÂż gĂłralskie taĂące majÂą siĂŞ nijak do mazowieckich ludowych mazurĂłw” - i dwa: „Chopin nie znaÂł kompletnie folkloru gĂłralskiego”, muzyka ta byÂła mu z definicji obca(!). Nic bardziej b³êdnego, Pani ElÂżbieto! Chopin nie tylko mĂłgÂł sÂłuchaĂŚ i podpatrywac taĂące goralskie w czasie swoich wojaÂży, ale przede wszystkim w jednym ze swoich wczesnych mazurkĂłw zacytowaÂł wrĂŞcz najczystszy gĂłralski temat, zapisany zresztÂą w oryginalnej skali gĂłralskiej. ZachĂŞcam PaniÂą do wnikliwego odsÂłuchania mazurka F-dur.

http://www.youtube.com/watch?v=0-UqgIQMAvA
Dla uÂłatwienia odsyÂłam od razu do frazy 0:43-0:55

Koncert „Nokturn” to kultowy koncert dusznikowego Festiwalu. Rozgrywa siĂŞ w Sali z przygaszonymi ÂświatÂłami, na stolikach przed kaÂżdym ze sÂłuchaczy - lampka wina. Idealna chwila i miejsce, dla najbardziej rozpoetyzowanego, romantycznego kontaktu z muzykÂą. Szkoda tylko, Âże samego Chopina w tym roku byÂło tak maÂło…

Tak! Od razu przyszedÂł mi na myÂśl podany przez Ciebie przykÂład - op. 68/3 ze sÂłynnym Âśrodkowym Poco piu vivo. ChoĂŚ Chopin wprowadzaÂł do swej muzyki (gÂł. mazurkĂłw) przede wszystkim cechy stylu ludowego ziemi mazowieckiej czy kujawskiej, to jednak inspiracje "gĂłralskie" sÂą takÂże dostrzegalne. 

Co do Julianny - sÂądzĂŞ, kochani, Âże jedynym efektem naszej gorÂącej dyskusji moÂże byĂŚ wyklarowanie przez wszystkich swoich osobistych odczuĂŚ i opinii, nie zaÂś uzyskanie ogĂłlnej zgody ;) Nie zamierzam zaprzeczaĂŚ, Âże Avdeeva jest ÂświetnÂą pianistkÂą o fenomenalnej technice. MiaÂłam zresztÂą okazjĂŞ przyjrzeĂŚ siĂŞ owej technice w trakcie powstawania z bardzo bliska – z powodu okna otwierajÂącego siĂŞ wprost na moje krzesÂło zostaÂłam przesadzona przez organizatora do rzĂŞdĂłw zajmowanych przez adeptĂłw kursĂłw mistrzowskich – tuÂż za jej fortepianem:) MuszĂŞ przyznaĂŚ, Âże z zafascynowaniem obserwowaÂłam jej fruwajÂące po klawiaturze palce, ktĂłre wzbudzaÂły ÂżywioÂłowy aplauz uczestnikĂłw pianistycznych warsztatĂłw :)
Jednak nadal jej gra, tak perfekcyjnie wycyzelowana, sprawia na mnie momentami wra¿enie produkcji doskonale zaprogramowanej maszyny:) Nic na to nie poradzê, ¿e nie przebija siê do mojej duszy ze swoim, jak ju¿ podkreœli³ Janusz, g³ównie intelektualnym, przekazem. A akurat w Chopinie przekaz emocjonalny stanowi dla mnie sedno. On nie tworzy³ konstrukcji intelektualnych, on nasyca³ swoje utwory esencj¹ uczuÌ, i oczekujê od artysty, by pozwoli³ mi je odebraÌ, ¿eby odbi³y siê we mnie jak najg³oœniejszym echem. Poza tym, w³aœnie, chodzi o pewne œwiêtoœci:) Dla mnie pewne kanony wykonawstwa chopinowskiego te¿ s¹ tak¹ w³aœnie œwiêtoœci¹, poza któr¹ trudno mi o autentyczn¹ satysfakcjê z odbioru. Chopin tak du¿¹ wagê przywi¹zywa³ do œpiewnoœci, do frazy. Kszta³towa³ j¹ jak w³asny oddech. Ciêcie tej frazy wed³ug swojej w³asnej koncepcji artystycznej odruchowo odczuwam jako brutaln¹ ingerencjê w najczulsz¹, ¿yw¹ tkankê utworu.
Nie sÂądzĂŞ, jak sugeruje Janusz, Âże wszyscy powinniÂśmy siĂŞ "nawrĂłciĂŚ" na AvdeevÂą:) Takie kontrowersje zdarzajÂą siĂŞ czĂŞsto, wykonawstwo nawet najwiĂŞkszych, najgenialniejszych osobowoÂści Âświata muzycznego nie jest akceptowane przez czêœÌ odbiorcĂłw. Ja na przykÂład nie bĂŞdĂŞ raczej sÂłuchaĂŚ Mozarta wedÂług Goulda, skoro jest tylu fantastycznych wykonawcĂłw – Pires, Eschenbach, Uchida, Gulda, itp., itp., - ktĂłrzy grajÂą tĂŞ muzykĂŞ tak, jak uwaÂżam, Âże jest dobrze :) Jest tak duÂżo muzyki, a tak maÂło czasu...
Podobnie czujĂŞ, Âże zbyt maÂło mam czasu, by koniecznie zmuszaĂŚ siĂŞ do polubienia „postmodernistycznej” Awdiejewej. Jest tylu klasykĂłw, ktĂłrzy sprawiajÂą, Âże klĂŞkam przed geniuszem Chopina. Dla mnie, parafrazujÂąc ÂświĂŞtÂą, „Chopin sam wystarczy” :D
Mo¿liwe, ¿e Julianny List tak¿e móg³by mnie przekonaÌ, podobnie jak Wagner. Akurat utwory które gra³a tak¿e stawia³y opór:) Pewnie dlatego ca³oœÌ wykonywanego przez ni¹ Liszta mnie nie przekona³a; bo jednak Liszt zawiera w sobie olbrzymi potencja³ emocji którymi jest w stanie powaiÌ mnie na kolana, o czym przekona³am siê s³uchaj¹c sonaty h-moll, i wczoraj - ale o tym w nastêpnym poœcie :)

Wczoraj czekaÂło nas wspaniaÂłe, mistyczne przeÂżycie. W przepiĂŞknym wnĂŞtrzu dusznickiego koÂścioÂła parafialnego wysÂłuchaÂłyÂśmy koncertu metafizycznych utworĂłw Liszta. GraÂł wÂłoski pianista Andrea Bonatta, ktĂłrego nie miaÂłam okazji sÂłyszeĂŚ nigdy przedtem. Podobnie jak Âżadnego z przedstawianych tam utworĂłw :) Po doÂświadczeniach z niektĂłrymi utworami Liszta prezentowanymi na festiwalu, spodziewaÂłam siĂŞ muzyki trudnej, filozoficznej, wymagajÂącej duÂżego skupienia, takiej, ktĂłra z trudem bĂŞdzie torowaÂła sobie drogĂŞ, a moÂże nie dotrze tam wcale. Jedynie miejsce, w ktĂłrym miaÂł odbyĂŚ siĂŞ recital dawaÂł nadziejĂŞ na wiĂŞksze otwarcie, skupienie, tĂŞ niepowtarzalnÂą aurĂŞ kreowanÂą przez zabytkowe ÂświÂątynie.
Andrea Bonatta to starszy, dystyngowany pan o szczupÂłej sylwetce i biaÂłych wÂłosach. UsiadÂł przy fortepianie i podczas gdy szykowaÂłam siĂŞ na przyjĂŞcie owych wymyÂślnych i wyrafinowanych metafizycznych konstrukcji, zacz¹³ graĂŚ, lekko i prosto, muzykĂŞ, ktĂłra w zadziwiajÂący sposĂłb odnalazÂła natychmiast tĂŞ drogĂŞ, ktĂłra miaÂła byĂŚ oto mozolnie i w trudzie budowana. DÂźwiĂŞk po dÂźwiĂŞku, fraza po frazie, docieraÂła tam bezb³êdnie, braÂła mnie w posiadanie i unosiÂła ku oÂłtarzowi, Âświetlistym witraÂżom, ku zdobionym freskami sklepieniu – i wyÂżej... PorwaÂła mnie jak morska fala, a potem odpÂłynĂŞÂła i pozostawiÂła na brzegu, bezbronnÂą i pÂłaczÂącÂą jak dziecko.
Do muzyki do³¹czaÂła w magiczny sposĂłb gra ÂświateÂł – chwilami koÂśció³ pogr¹¿aÂł siĂŞ w mroku, by potem nagle rozjaÂśniaĂŚ siĂŞ ÂświatÂłem, wĂŞdrujÂącym po wspaniaÂłych malowidÂłach, malujÂącym na zÂłoto misternie rzeÂźbione figury anio³ów i ÂświĂŞtych...
I tak przebieg³a moja mistyczna przygoda, moje spotkanie z Lisztem zapewne w tym okresie jego ¿ycia, kiedy ju¿ przesta³ goniÌ za efektem, poklaskiem i podziwem t³umów, i zwróci³ siê bardziej w g³¹b, s³uchaj¹c swego serca.
ZnikÂły fajerwerki :) PozostaÂło uczucie i piĂŞkno. W trakcie sÂłuchania, czujÂąc jak moje serce odpowiada na woÂłanie tej muzyki, pomyÂślaÂłam sobie, Âże on, zazdroszczÂący Chopinowi, nie wtedy, gdy naÂśladowaÂł jego etiudy, gdy staraÂł siĂŞ zaimponowaĂŚ blaskiem wirtuozerii, a wÂłaÂśnie tutaj zbliÂżyÂł siĂŞ do niego naprawdĂŞ, odkryÂł to ÂźrĂłdÂło, z ktĂłrego Chopin czerpaÂł tak obficie natchnienie do swojÂą muzykĂŞ. OkazaÂło siĂŞ, Âże muzyka skrywa w sobie dokÂładnie to, co zapowiadaÂła nazwa cyklu utworĂłw – mistycznoœÌ, harmoniĂŞ i poezjĂŞ :)
- DoprowadziÂł mnie Pan do Âłez.
- CieszĂŞ siĂŞ. Mam nadziejĂŞ, Âże sprawiÂłem, Âże polubiÂła Pani Liszta.
- PokochaÂłam tego Liszta, ktĂłrego Pan graÂł. To byÂło jak... modlitwa.
- Tak miaÂło byĂŚ. To byÂła modlitwa.
A oto program koncertu:
-Harmonies poetiques et religieuses 1.Invocation  2. Ave Maria
-Trauervorspiel und Trauermarsch
-Dem Andenken Petofis
-Bagatela bez tonacji
-Harmonies poetiques et religieuses 6. Hymne de l’enfant a son revei
8. Miserere d’apres Palestrina
-La Lugubre Gondola
-Harmonies poetiques et religieuses 3. Benediction de Dieu dans la Solitude

ZazdroszczĂŞ Asiu. Ja do tych wszystkich metafizycznych utworĂłw Liszta, tych Consolations, Lat pielgrzymstwa,
Dantego mam taki sam stosunek jak ty miaÂłaÂś, a poza tym zawsze Âśmiertelnie mnie nudziÂły.A okazuje siĂŞ,
Âże wystarczy Âświetny pianista i moÂżna siĂŞ nimi zachwyciĂŚ.
DziÂś Lukas prawda? ZachwyciÂł mnie na warszawskim koncercie, ciekawe "co" bĂŞdzie graÂł, bo "jak" nie mam wÂątpliwoÂści.

Asiu, dziĂŞkujĂŞ.
Bardzo dziĂŞkujĂŞ!
I teÂż Ci zazdroszczĂŞ:)

PrzyjemnoÂści ÂżyczĂŞ  Ci na recitalu Geniuszasa. PamiĂŞtaj, to dobry kolega Ingolfa:), ktĂłry szczerze go podziwia i wcale siĂŞ z tym nie kryje - Âświetny pianista i mÂłody czÂłowiek z duuuu¿¹ klasÂą;0

ÂŹle napisaÂłam - powinno byĂŚ " ktĂłrego podziwia" tzn. Geniuszas podziwia Ingolfa:)

Asiu. W koùcu Ciê spotka³em na forum. To, ¿e bêdziesz krytyczna wobec Avdeevej - wiedzia³em. Jeszcze przed jej koncertem wypowiada³aœ siê bez entuzjazmu na temat jej pianistyki. Ja jednak bêdê jej broni³ (choÌ akurat tego dusznickiego koncertu nie s³ysza³em). Dla mnie w³aœnie Ona pokaza³a piêkno Poloneza Fantazji podczas KCh. S³ucham tego wykonania bardzo czêsto i naprawdê podziwiam. Niezale¿nie czy okreœlimy j¹ jako carycê czy cesarzow¹ to jest ona dla mnie t¹ kobiet¹-pianistk¹, która zg³êbi³a duszê Chopina zaw³adaj¹c przy okazji duszami s³uchaczy (takich jak np. ja). Ale oczywiœcie szanujê Twoje zdanie i staram siê je zweryfikowaÌ. Mówisz, ¿e Liszt zazdroœci³ Chopinowi... je¿eli poczytamy wstêp autorstwa prof. Palecznego do tegorocznego programu festiwalowego, to mo¿na odnieœÌ wra¿enie odmienne. Wg. niego Liszt by³ bardzo dobrym cz³owiekiem, pozbawionym uczucia zazdroœci. Szanowa³ lepszych, wiêkszych od siebie. Zreszt¹ przyjaŸnili siê ze sob¹, wiêc jeœli ju¿ mozna mówiÌ o zazdroœci to chyba w twórczym, pozytywnym znaczeniu. A tak w ogóle, to jestem po wra¿eniem twojego opisu wczorajszego koncertu w koœciele. O widzisz tym razem ja Ci zazdroszczê ale cieszê siê, ¿e dozna³aœ takich wspania³ych prze¿yÌ. Masz bardzo wra¿liw¹ osobowoœÌ (zreszt¹ tak¹ Ciê pozna³em).

Chopin zazdroÂściÂł Lisztowi siÂły uderzenia, siÂły dÂźwiĂŞku.
Wzajemne maÂłe utarczki nie psuÂły ich przyjaÂźni:)
 

"PowinniÂśmy?!"  ???
Ad vocem, AsieĂąko, Janusz nigdy tak nie pisaÂł...
TwĂłj kolega Janusz wyraziÂł skromnÂą ledwie nadziejĂŞ, Âże kiedyÂś moÂże i inni siĂŞ przekonajÂą do Julianny... A to, przyznasz, pewna rĂłznica ;) :)

SÂławku, witam CiĂŞ w naszym wspĂłlnym klubie Julianny :)

Hm...
Jeszcze nie mam wynikĂłw wszystkich badaĂą, ale chyba jednak skoĂączĂŞ tĂŞ pracĂŞ doktorskÂą na temat uwarunkowaĂą i sensualnego i seksualnego ( sic!) odbioru sztuki.
" Nic siĂŞ nie dzieje bez przyczyny":)

 :D :D :D JeÂśli piszesz takÂą pracĂŞ, powinnaÂś pojechaĂŚ z nami do Dusznik, tam miiaÂłabyÂś dopiero laboratorium badawcze!!! :D :D :D

AsieĂąko, Beatko, Januszu jak ja Wam zazdroszczĂŞ tych wczorajszych przeÂżyĂŚ!!!
Ju¿ wiem jak g³êboko poruszaj¹ wszystkie zmys³y emocje, buszujace po Dusznikach. Dziêkujê za opisy, ACH!!!

A oto recenzja wystĂŞpu Julianny napisana przez EwĂŞ Kofin
------------------------------------------------------------------------

Ale najwiĂŞkszÂą atrakcjĂŞ dnia stanowiÂł koncert wieczorny, bo wtedy
mogliÂśmy siĂŞ dowiedzieĂŚ, jakimi to niezwykÂłymi przymiotami Julianna
Avdeeva zasÂłuÂżyÂła na najwyÂższÂą lokatĂŞ w naszym Chopinowskim Konkursie.
No i juÂż wiemy. To niezmiernie wraÂżliwa pianistka, ktĂłra w grze
panuje nad kaÂżdym kolejnym dÂźwiĂŞkiem ksztaÂłtujÂąc go wedle zamierzonej,
pedantycznej koncepcji. A zamierzaĂŚ moÂże wszystko, bo wszystko
potrafi. Interpretuje utwory swoiÂście. Wykazuje w tym tendencjĂŞ do
znacznego ró¿nicowania piana i forte, przy czym najwyraŸniej lubuje siê
w pianissimo. Jest bardzo czuÂła na charakter nie tylko caÂłego utworu,
bo tak¿e jego detalicznych sekwencji. Ma du¿¹ intuicjê w wyczuwaniu
intencji kompozytora. W Dusznikach zaprezentowaÂła Chopina i Liszta.
W Chopinie najpierw wyczarowaÂła dwa odrealnione Nokturny z op. 62.
NastĂŞpnie zagraÂła Scherzo h-moll zaskakujÂąc mnie nieco osobliwym
rozwiÂązaniem przejÂścia od kolĂŞdy do repryzy. Z kolei w czterech Mazurkach
z op. 33, wypieszczonych w szczegó³ach, da³a nam znaÌ, ¿e uznaje
ÂśmiaÂłe rubato i wyraziste kontrasty dynamiczne. W serii Lisztowskiej
szczegĂłlnie mocne wraÂżenie wywarÂła na mnie posĂŞpna, ponura „beznadzieja”
wywoÂłana przez Avdeev’ĂŞ w „La lugubre gondola”, ale teÂż kontrastowo
inny, bo iÂście diaboliczny IV Walc Mefisto. A kulminacjÂą okazaÂła
siĂŞ Lisztowska transkrypcja na fortepian Wagnerowskiej uwertury
do opery „Tannhäuser”, w ktĂłrym to dziele Yulianna Avdeeva zdaje siĂŞ
nie mieĂŚ sobie rĂłwnych. SÂłowem – to wyposaÂżona w multum ró¿nych
uzdolnieù i frapuj¹ca niezwyk³¹ osobowoœci¹ pianistka (co potwierdzi³a
teÂż w bisach), wiĂŞc dziĂŞki za to, Âże w Dusznikach moÂżna siĂŞ byÂło o tym
przekonaĂŚ.

do Ferdynanda Hillera paryÂż 1833

"..w tej chwili Liszt gra moje Etiudy i przenosi mnie poza obrêb rozs¹dnych myœli. Chcia³bym mu wykraœÌ sposób wykonywania moich w³asnych utworów..."

Tak, Ewa ma racjĂŞ , tu w Dusznikach (a szczegĂłlnie stacjonujÂąc w hotelu Fryderyk ;) ) miaÂłabyÂś znakomite materiaÂły do analiz. MogÂłabyÂś rozszerzyc takÂże temat o wpÂływ jadÂłospisu i osĂłb towarzyszacych artystom na ksztaÂłtowanie ich artystycznego image'u i medialnego wizerunku  :D

Ufff... Po koncercie Geniuszasa. ByÂł genialny.
Nie mam si³y teraz pisaÌ. Jedna z naszych kole¿anek (która, nie zdradze, bo to wielka tajemnica) po I czêsci koncertu, w którym wykona³ 24 etiudy (z op. 10 i 25) musia³a wykonaÌ a¿ 3 tury wokó³ Dworku by dojœÌ do siebie. Ja tez na chwiejnych nogach wstawa³em z fotela...

Witajcie Drodzy Forumowicze  :) Nie piszĂŞ, bo mamy podziaÂł "zadaĂą", ja jestem ta od zdjĂŞĂŚ. Jutro idziemy do Janusza ÂściÂągn¹Ì zdjĂŞcia z karty, archiwum zasili nowa porcja fotografii. Moje reacje po powrocie  8) Bardzo serdecznie Was wszystkich pozdrawiam, mam nadziejĂŞ, Âże za rok spotkamy siĂŞ tutaj w liczniejszej ekipie. Lukas mnie "uwiĂłdÂł", jest Âśliczny, utalentowany, i gra etiudy najlepiej na Âświecie. JuÂż nie mogĂŞ siĂŞ doczekaĂŚ jego koncertu w Pruszkowie pod WarszawÂą 27 sierpnia. W sobotĂŞ bĂŞdĂŞ "poza zasiĂŞgiem" (Daniil  ;D) wiĂŞc trzeba siĂŞ zastanowiĂŚ, kto nam porobi zdjĂŞcia z tego dnia.
PS. Kati, mam oba autografy.

Zresetujcie siĂŞ po tych " dusznych" emocjach i wyÂśpijcie:)!
Czekam jutro na relacje.
Dobrej nocki!

Geniuszas byl niezwykly w koncercie finalowym na KCH.
Jego, nie z tej planey interpretacja i jakis niesamowity, delikatny (nie potrafie nawet tego okreslic) dzwiek
bardzo mi zaimponowal.
Etiudy gral swietnie, ale to wlasnie koncert byl tym niezapomnianym przezyciem.

Przepraszam , ale cos mi ten post nie wyszedl (technicznie)

Gogusiu dyrektorze.
Wybacz, ale ta recenzja zawiera duzo slow, a malo tresci.
Nic fachowego, konkretnego, tylko lanie wody.

Np. "...Ma du¿¹ intuicjê w wyczuwaniu intencji kompozytora...". Skad ta pani wie, jakie byly intencje kompozytora.
Albo "Jest bardzo czuÂła na charakter nie tylko caÂłego utworu,
bo takÂże jego detalicznych sekwencji." O co tej pani Ewie chodzi. Nie wiem
 itd. itd.  ple  ple  ple

Zgoda bartusie, z pewnoÂściÂą bywajÂą lepsze i mniej udane recenzje. Ta przytoczona - na pewno nie ustrzegÂła siĂŞ pewnych mankamentĂłw, ktĂłre punktujesz. Ale jest w niej i wiele profesjonalnych okreÂśleĂą, ktĂłre, jako uczestnik koncertu mogĂŞ potwierdziĂŚ, trafnie oddajÂą charakter gry Julianny i ktĂłre mogÂą zachĂŞciĂŚ kaÂżdego innego melomana aby siĂŞ osobiÂście o  walorach pianistyki Awdiejewej przekonaÂł.
Ja nie czepia³bym siê s³ów i mniej lub bardziej przekonuj¹cych okreœleù. Dla mnie liczy siê konkluzja recenzji i pewien utrwalony "³adunek emocji" ale i suchych faktów w recenzji. Ten - jest moim zdaniem - jednoznaczny i bardzo dla Julianny pozytywny.

Moim zdaniem nie mogÂą zachĂŞciĂŚ.Powinni opublikowaĂŚ TwojÂą recenzje.Mnie zachĂŞciÂła.Nawet bardzo.

  xbw- Beatko- dziĂŞkujĂŞ Ci baaaardzo za autografy Geniuszka i Leonory.... O zdjĂŞcia z DaniÂłkiem siĂŞ nie martw, mam zamiar w sobotĂŞ nadjechaĂŚ  z EwÂą i Piotrem...:-))) No i ze sprzĂŞtem...Tym razem ja bĂŞdĂŞ dyÂżurnym fotoreporterem (-rkÂą), postaram siĂŞ zrobiĂŚ Ci jak najpiĂŞkniejsze zdjĂŞcia z Trifim....:-)))

Januszu 1228 masz niejako racje.
 Wykreowanie atmosfery w recenzji jest bardzo wazne.
 Wodolejstwo jest niewatpliwie jednym z narzedzi do tworzenia tresci pisanej.
Jednak, do tego trzeba miec talent (tak, wlasnie do lania wody). Lanie wody jest takim wypelniaczem, podobnie jak laczniki w muzyce.
Twoje wodolejstwo, czy lanie wody przez Asie jest wytworem ciekawej, orginalnej wyobrazni Was obojga.
 Bylbym niesprawiedliwy, gdybym pominal merytoryke Waszych wypowiedzi.

Twoja ostatnia recenzja Januszu (Awdjejewa) ,jakkolwiek przerysowana jest autentyczna, pelna swietnych przymiotnikow.
Spontanicznie zadbales o cala forme - niemalze jak dobra kompozycja muzyczna.


P.S.
Bardzo wciagaja mnie opisy szalonej, nadpobudliwej (juz to okreslenie gdzies slyszalem) Beatki, czy utalentowanego historyka-muzyka Koziolka.
Nasza nowa Julka i Kati, tez sobie niezle radza.
Patryk powinien napisac ksiazke o Mozarcie, Kasia o Haydnie, a krotkie, wrazliwe posty Agnieszki zcalaja nasze forum.
No i oczywiscie stojacy na strazy moralnosci baaardzo pozytywny Marek-aro jest niewatpliwie ciekawym pisarzem na naszym forum.

Amen.

Rzeczywiœcie, utwory wielkiego Wêgra, które znalaz³y siê w programie nie s¹ ³atwe w odbiorze, nie s¹ wielce przekonuj¹ce, jeœli wykonuj¹cy je artysta nie uka¿e z odpowiedni¹ ekspresj¹ Lisztowskiego przes³ania. To by³ przecie¿ niezwykle uduchowiony romantyk, zreszt¹ - g³êboko wierz¹cy i zapatrzony w Boga, zw³aszcza pod koniec ¿ycia. Niedawno mój znajomy (i co wa¿ne - architekt) odwiedzi³ w Barcelonie arcydzie³o Gaudiego - katedrê Sagrada Famiglia. Kiedy wyszed³ z jej monumentalnego, olœniewaj¹cego wnêtrza powiedzia³: "Dopiero teraz mo¿na poczuÌ, ¿e Bóg istnieje; cz³owiek sam nie jest w stanie stworzyÌ czegoœ takiego...". Myœlê, ¿e wykreowany z mistycznym, sakralnym rozmachem Lisztowski monument we wnêtrzu œwi¹tyni zbli¿a do najg³êbszego sacrum, do wiary...

Jeszcze s³ów kilka o recenzji p. Ewy Kofin.

To jest jedna z wielu tego typu zachowawczych recenzji, z ktĂłrych zawsze moÂżna siĂŞ wycofaĂŚ na z gĂłry upatrzonÂą pozycjĂŞ.
Ona wcale nie jest, wbrew wieloÂści uÂżytych przymiotnikĂłw i przychylnych sformuÂłowaĂŚ, aÂż tak pozytywna.
Nie wiem, nie czujĂŞ tego, Âże recenzentce rzeczywiÂście Julianna podobaÂła siĂŞ.
ChÂłodny, sprawozdawczy ton tej recenzji o jej fascynacji pianistkÂą raczej nie Âświadczy.
A ju¿ chowanie siê za okreœleniami typu "osobliwe", "swoiste", czytam jak " swoist¹" ( sic!) bezradnoœÌ i niekompetencjê recenzentki.
Takie sÂą moje odczucia.

Twoja recenzja Januszu jest fantastyczna! Bo mĂłwi rĂłwnieÂż o Twoich emocjach i zaangaÂżowaniu.
NiewaÂżne, czy wszyscy podzielamy TwĂłj zachwyt JuliannÂą, czy nie.
Ale Twoja wypowiedÂź na tym forum jest szczera. GorÂąca. Jest napisana z pasjÂą.
I ja wierzĂŞ w Twoje intencje.
GratulujĂŞ!

A Wy biuletyny z festiwalu macie, kochani?

WÂłaÂśnie przeczytaÂłam recenzjĂŞ p. Ewy Kofin z recitalu Wundera.
Miejscami trochĂŞ krytykuje. O dziwo BalladĂŞ?! ( naprawdĂŞ mu nie wyszÂła?! jestem pod wraÂżeniem). I Andante. I bisy.
Ale poza tym emocji w recenzji jjest duÂżo, oj duuuuuÂżo:)
Teraz juÂż wiem, Âże pani Kofin potrafi pisaĂŚ zajmujÂąco i szczerze!:)

I jak pani Ewa Kofin chwali Wundera, to ju¿ chwali ca³¹ sob¹, nie kryj¹c emocji - np. w kontekœcie Liszta nie ba³a siê pisaÌ o euforii, wdziêku, b³yskotliwoœci, ba, zapamiêtaniu nawet.
Za Bolero, SonatĂŞ, a zwÂłaszcza za Wielkiego Poloneza Es - dur teÂż bardzo Ingolfa chwali. Bardzo.
No i to lubiĂŞ:)
Z pasjÂą i szczerze!

Wychodzi na to, Âże dziÂś mam tu dyÂżur:)))

Nie tylko, ja równie¿ przed chwil¹ w³¹czy³am forum. Cieszê siê, bo uda³o mi siê us³yszeÌ po powrocie do domu, koùcówkê audycji o Dusznikach. Oczywiœcie peany na temat Lukasa! Szkoda, ¿e na zakoùczenie odtworzono znane nam wszystkim doskonale nagrania z konkursu. Mia³am nadziejê na jakieœ fragmenty koncertu z Dusznik.

CoÂś maÂło byÂło o koncercie Geniusasa, co graÂł oprĂłcz etiud?
DziÂś wielka gwiazda LugaĂąski! Mam jego pÂłytĂŞ z etiudami Chopina za ktĂłrÂą dostaÂł zÂłotego
Diapasona.Przez parĂŞ lat byÂło to moje ulubione wykonanie, aÂż..do koncertu Lukasa.
Dopiero dzisiaj wpadÂło mi do gÂłupiego Âłba, Âże mogÂłam przecieÂż daĂŚ Beatce okÂładkĂŞ pÂłyty,
moÂże wzieÂłaby mi autograf, inteligencja schodowa to wielka rzecz :(

Agnieszko, zapraszam CiĂŞ na stronĂŞ festiwalu, znajdziesz tam nie tylko dokÂładny program, ale rĂłwnieÂż wszystkie numery biuletynu festiwalowego, opisujÂącego co waÂżniejsze wydarzenia... a nawet wszystkie! ;D
http://www.chopin.festival.pl/festiwal-chopinowski/66-festiwal

W biuletynie konkursowym jest recenzja z recitalu Geniuszasa.
Trzeba wejœÌ na stronê festiwalu, klikn¹Ì " archiwum", powiêkszyÌ tekst do 100% i mo¿na czytaÌ!
Przyjemnej lektury!

DziĂŞki dziewczyny, jesteÂście Wielkie. :) :) :) :) :)

Ty teÂż, Agnieszko jesteÂś wielka - zwÂłaszcza, Âże napisaÂłaÂś o inteligencji schodowej.
Co to jest?
¯e raz w górê, a raz w dó³?
BoÂże, moÂże teÂż jÂą mam?!

 :D :D :D Tereniu, proszĂŞ wytÂłumacz!!!

PrzejrzaÂłam Wasze relacje z koncertĂłw i tylko mogĂŞ wzdychaĂŚ jak lokomotywa, Âże mnie z Wami nie byÂło. Ot taki los. Przynajmniej relacje i odrobina gĂłrskiego powiewu z tamtych stron, ktĂłre bardzo sobie upodobaÂłam.

Januszu, bardzo mnie cieszy Twoja opinia o Awdeewej. W jej obronie zaraz po koncercie, musiaÂłam siĂŞ rzucaĂŚ jak Rejtan :)
Nie omyli³am siê, a ona, jako artysta, mnie nie zawiod³a. Jest elastyczna, ch³onna i wci¹¿ siê uczy. To ogromna zaleta kogoœ, kto wygrywa tak presti¿owy konkurs. Pokora w podejœciu do Chopina i do mistrzów, których podpowiedzi zapewne wci¹¿ s³ucha, czego daje dowody, jest jej ogromn¹ zalet¹. Potwierdza tym samym, ¿e tytu³ wygranej, jej siê s³usznie nale¿y. Mo¿e w³aœnie dlatego my, publika, nie wybieramy laureatów, a jedynie presti¿owe jury. Mo¿e potencja³ dostrze¿ony przez specjalistów, perfekcjonizm, przymioty ducha i ogólne predyspozycje, jako ca³oœÌ, z talentem i technik¹ s¹ dostrzegalne jedynie przez fachowców.

Rol¹ odtwórcy jest wpierw wirtuozeria potem serce, u kompozytora odwrotnie- tak sobie doœÌ prosto myœlê :)


Nie zgadzam siê z jaccolem, ¿e Julianna przyjmuje maskê- nie- ona po prostu wci¹¿ siê uczy, czym mi ogromnie imponuje.


Tak mi przykro, Âże nie mogÂłam tam byĂŚ. :(

To siĂŞ nazywa po francusku " l'esprit d'escalier" czyli, Âże wszystkie fajne pomysÂły, riposty i inne rzeczy
przychodz¹ do g³owy ju¿ po fakcie, po wyjœciu, na schodach, jak ju¿ jest za póŸno :)

Mota, bĂŞdziemy tam za rok!!!

Terenia...:( za rok teÂż moÂże byĂŚ.........Tylko, Âże ja chciaÂłam teraz. Za rok nie bĂŞdzie juÂż tak....

Monika ma racjĂŞ, za rok juÂż nie bĂŞdzie TAK.
Ale za to bĂŞdzie INACZEJ:)
My teÂż bĂŞdziemy trochĂŞ INNI.

Teresko, Aga - ten rodzaj inteligencji jest mi znany. DoÂświadczam ;D
Nie jesteÂś sama:)

Eee tam, bêdzie lepiej. Bêdziemy obie i Ela i Marek, œci¹gniemy Kozio³ka z jego pó³nocy i
Patryka. A oprĂłcz Janusza i Piotra swĂłj autorski recital zagra nam Bartek. I tak trzymaĂŚ!!

Asiu, Beato, Januszu - pamiêtacie jak narzekaliœmy, ¿e przez nat³ok koncertów nie mamy czasu na zwiedzanie? A gdybyœmy z Ew¹ i Dorot¹ przyjechali do Dusznik przed po³udniem (10 lub 11) to zd¹¿ylibyœmy dok³adnie obejrzeÌ miasto albo wyskoczyÌ do K³odzka lub Polanicy?

Ewo, Doroto - was teÂż to dotyczy, napiszcie, czy ten pomysÂł Wam siĂŞ podoba!

WieczĂłr z Geniuszasem byÂł kolejnym z tych Wielkich, ktĂłry z pewnoÂściÂą zapamiĂŞtam na lata… Tym razem – oprĂłcz caÂłej otoczki zwiÂązanej z osobowoÂściÂą mÂłodego Maestra, z naszymi wci¹¿ emocjonalnie przywoÂływanymi wspominanymi z KiFCH – byÂło coÂś wiĂŞcej: niezwykÂły repertuar. Oto w moim Âżyciu po raz pierwszy dane byÂło wysÂłuchaĂŚ na Âżywo wszystkich 24 opusowanych etiud „pod rzÂąd”, granych wÂłaÂściwie bez przerwy. Nawet po zakoĂączonym opus 10 pianista nie zszedÂł z estrady i zaraz po frenetycznej salwie oklaskĂłw przystapiÂł do opusu 25.

To byÂła niezwykÂła interpretacja. PrzyrĂłwnaÂłbym jÂą do kosza kolorowych kwiatĂłw, w ktĂłrym kaÂżdy z osobna mieni siĂŞ wÂłasnymi naturalnymi barwami, pÂławi piĂŞknym, jakby znanym, ale caÂłkowicie ÂświeÂżo niosÂącym swojÂą woĂą aromatem. DbaÂłoœÌ o kaÂżdy szczegó³, cyzelowanie, jak wytrawny rzeÂźbiarz, kaÂżdej warstwy i liĂą melodycznych sprawiÂło, Âże etiudy te byÂły jak Âżywe istoty: ÂśpiewaÂły, ÂśmiaÂły siĂŞ, pÂłakaÂły, bÂłagaÂły, modliÂły…
A po przerwie - wielka sonata romantyczna Liszta. Pod palcami ÂŁukasza - potĂŞÂżnaa, wzniosÂła, mÂądra, szlachetna. Prawdziwa muzyka, ktĂłra kaÂże zapomnieĂŚ o pianiÂście - bo przed sÂłuchaczem otwiera wielkie wrota do ÂświÂątyni ludzkich dusz…

Po koncercie spytaÂłem ÂŁukasza, czy ma w repertuarze pozostaÂłe e etiudy Chopina. „Nie mam…”, ale zaraz po chwili dorzuciÂł: „jeszcze nie mam” . Czekam wiĂŞc z pÂłomiennÂą nadziejÂą… Bo wiem juÂż  na pewno: warto.

Witam Ewo (Julio)..sorki ¿e tak póŸno, no ale lepiej póŸno ni¿ wcale.. :)

Co do Chopina..i zazdroÂściÂł Lisztowi zapewne jeszcze jednego - powodzenia u dam, ale i liczby zagranych przez niego koncertĂłw..ktĂłrych on sam podczas 18 lat pobytu w ParyÂżu, zagraÂł publicznie jedynie 19-cie, podczas gdy Liszt wykonaÂł ich prawdopodobnie setki..Za to wiĂŞcej czasu mĂłgÂł poÂświĂŞciĂŚ komponowaniu  ;)

:D

Witaj Barto po wakacyjnej przerwie...ale z tym "muzykiem" to ÂżeÂś Âładnie przysÂłodziÂł - chyba raczej muzykanta..(a teraz to juÂż nawet i to nie za bardzo..:))

PomysÂł dobry, tyle tylko, Âże TwĂłj kolega Janusz nie zasypiaÂł gruszek w popiele i kaÂżdego dnia, przed turÂą koncertĂłw, zabieraÂł swoja PaniÂą na codzienne tury i objazdy oko0licznych miasteczek i innych serendipity. SadzĂŞ wiĂŞc, Âże bĂŞdziemy z tym zwiedzaniem, jeÂśli siĂŞ zdecydujecie, z praktycznej koniecznoÂści i tak stÂąpali po rĂłznych Âściezkach  :)
(a tak a propos: naszym dziewczynom kilkakrotnie proponowaÂłem wspolne wypady na eskapady turystyczne... ale tak sÂą bidulki zaaferowane, Âże nigdy nie miaÂły na to gÂłowy  :)  )

RozmawiaÂłem z AsiÂą i stanĂŞÂło na Muzeum Papiernictwa. Januszu, mam nadziejĂŞ, Âże tam Was jeszcze nie byÂło i bĂŞdziemy mogli zrobiĂŚ sobie wspĂłlnÂą wycieczkĂŞ.

Sama nie wiem, jak to siĂŞ staÂło, Âże te melodie tak prosto i z takÂą ÂłatwoÂściÂą wÂśliznĂŞÂły siĂŞ do serca. MiewaÂłam i przed i w trakcie festiwalu problemy z niektĂłrymi utworami Liszta. A tu - jakbym sÂłuchaÂła jakichÂś pieÂśni bardzo bliskich, dawno znanych, a zapomnianych, ktĂłre dusza rozpoznaje teraz w chwili nagÂłego olÂśnienia... Agnieszko, pewnie to sprawa i artysty, i miejsca, bardzo piĂŞknego i peÂłnego jakiegoÂś nieuchwytnego czaru, sprawiajÂącego, Âże chciaÂło siĂŞ mĂłwiĂŚ szeptem i tylko muzyka zdaÂła siĂŞ nie naruszaĂŚ tego, co promieniowaÂło z ciszy...
Okaza³o siê jednak, ¿e magia mo¿e dzia³aÌ tak¿e w bia³ych œcianach Chopinowskiego dworku. Oto znalaz³ siê ktoœ, kto ponownie sprawi³, ¿e moja dusza rozpostar³a skrzyd³¹ i wzbi³a siê niesiona muzyk¹ wielkiego Wêgra. Ale o tym w nastêpnej relacji...
Kochani, bardzo dziĂŞkujĂŞ Wam za ciepÂłe sÂłowa:) Staram siĂŞ jak mogĂŞ oddaĂŚ czĂŞÂściowo atmosferĂŞ tych niezwykÂłych dni. I tak mi szkoda, Âże nie ma Was tutaj z nami. Co prawda moÂżecie przeczytaĂŚ w biuletynie profesjonane recenzje (aczkolwiek nie we wszystkim zgadzam siĂŞ z paniÂą o smutnym nazwisku ;)) Jednak nikt z takim uczuciem nie powie Wam,  jakie emocje wzbudziÂła w nim muzyka:) Zbieram teÂż przy okazji materiaÂł na dalsze nasze dyskusje i pogadanki ekspertĂłw ;) Tyle siĂŞ objawiÂło nowych dla mnie, wspaniaÂłych utworĂłw - bĂŞdzie o czym rozmawiaĂŚ w jesienne wieczory :)

Agnieszko:) JuÂż serce mi siĂŞ raduje na tĂŞ perspektywĂŞ:)) Ten festiwal jest szczegĂłlny, ale nastĂŞpny bĂŞdzie taki rĂłwnieÂż - jeÂśli bĂŞdzie to pierwszy festiwal, na ktĂłrym wszyscy siĂŞ spotkamy :) I bĂŞdzie rzecz jasna bardzo piĂŞkny i bogaty we wraÂżenia, moÂże zagoszczÂą na nim niektĂłrzy z tegorocznych wykonawcĂłw, i bĂŞdziemy na nim mogli kupiĂŚ pÂłytĂŞ z tegorocznego festiwalu:)

Co do zwiedzania, jesteœmy nie tylko zaaferowane, ale i mocno zmêczone, uczestnicz¹c dziennie w dwóch albo i trzech koncertach, odreagowuj¹c emocje z nimi zwi¹zane, a w nocy dyskutuj¹c o nich i pisz¹c recenzje na forum (niektórzy usi³uj¹ ponadto jeszcze pracowaÌ ;D). Jednak ja w koùcu poogl¹da³am trochê miasto, spacerowa³am po Parku Zdrojowym, w pijalni wód degustowa³am "Pieniawê Chopina", obejrza³am kolorow¹ fontannê, podziwia³am zabytkowy koœció³ - zatem do obowi¹zkowego obejrzenia w Dusznikach pozosta³a chyba jedynie papiernia. A okolice - pozostan¹ przecie¿ na zawsze, gotowe do zwiedzania w ka¿dym kolejnym terminie przyjazdu. Priorytetem na ten raz - by³a muzyka.

NaszÂą kolejnÂą, choĂŚ nieoczekiwanÂą, gwiazdÂą na festiwalu w Dusznikach okazaÂł siĂŞ spotkany tu pan Adam Rozlach – pamiĂŞtna postaĂŚ ze studia konkursowego TVP Kultura, dziĂŞki ktĂłremu spotkaliÂśmy siĂŞ i przeÂżyli tyle wspĂłlnych wspaniaÂłych chwil. Nie szczĂŞdziliÂśmy panu Adamowi miÂłych s³ów, a on niezmiernie byÂł rad z tego, Âże po³¹czeni konkursem miÂłoÂśnicy muzyki nadal spotykajÂą siĂŞ we wspĂłlnym gronie.
Zgodnie z naszÂą dusznikowÂą tradycjÂą zrobiliÂśmy sobie wspĂłlne zdjĂŞcie, i w ramach autografu otrzymaliÂśmy wzruszajÂący wpis, ktĂłry w najbliÂższym czasie sfotografujemy i zamieÂścimy na forum.
Dziennikarze z Kuriera Szafarskiego otrzymali podziêkowanie za telewizyjn¹ wspó³pracê w czasie XVI Konkursu Chopinowskiego :)
MyÂślĂŞ, Âże Szafarczycy mogÂą byĂŚ dumni, Âże zaliczono ich do grona dziennikarzy obsÂługujÂących tak epokowe wydarzenie :) :)

Poza tym, o czym piszÂą Janusz i Beata, na pewno dwa koncerty, ktĂłre mnie urzekÂły:
Jeden z nich, to - rzecz jasna – "du holde Kunz"  :D
Bydgoski laureat okazaÂł siĂŞ mistrzem subtelnych, lirycznych melodii, piĂŞknie przedstawiajÂąc zwÂłaszcza sonaty Scarlattiego, Evocation Abeniza, Nokturn Paderewskiego, czy Moments Musicaux Rachmaninowa. Momentami przyprawiaÂł mnie o rozkoszne dreszcze (zauwaÂżam u siebie wszystkie stadia fizycznej ekspresji muzycznych emocji opisywane przez Was na forum :D)
A NikoÂłaj LugaĂąski...
MÂłodzieĂączej emocji poprzednikĂłw przeciwstawiÂł spokojnÂą dojrzaÂłoœÌ, umiar i niezwykÂłe piĂŞkno. MoÂże ten Chopin nie wyciskaÂł Âłez, jednak sÂłuchaÂłam go trwajÂąc w rozanielonym, bÂłogim zachwyceniu :) W ktĂłrym  (sÂłuchajcie, sÂłuchajcie :)) pozostaÂłam przez resztĂŞ trwania recitalu, obejmujÂącego utwory na pierwszy rzut oka nie budzÂące optymistycznych oczekiwaĂą co do ich brzmienia – nieznane, o dziwnych nazwach:)
Vallee d’Obermann  (jakoÂś przypomniaÂło mi sonatĂŞ h-moll)
Les jeux d’eaux a a Villa d’Este (prawie jak ... Debussy??)
Sposalizio (piĂŞkne)
Wszystko z cyklu Annees de Pelegrinage. No tak. To znowu Liszt :D
A potem jeszcze da³am siê ogarn¹Ì Zamieci. :)
Nie byÂło to moÂże tak mistyczne doznanie, jakiego doÂświadczyÂłam przy spotkaniu oko w oko z dusznickim wielorybem :) Natomiast byÂło to niezwykle satysfakcjonujÂące odczucie dotkniĂŞcia przez muzykĂŞ. ZnĂłw powiĂŞkszyÂła siĂŞ lista do przerobienia na Lisztowskim wÂątku:)
Ach, czy widzicie, ktĂłra godzina? Jak nieubÂłaganie pĂŞdzi czas...Wasz szalejÂący reporter idzie spaĂŚ, aby uchwyciĂŚ jeszcze ostatki nocy :D Przedostatniej nocy w Dusznikach...

Asieùko. 4:26 a ty jeszcze przy klawiaturze (komputera). Kiedy Ty siê wyspisz? Chyba dopiero po festiwalu. Cieszê siê ogromnie z Twoich wpisów i opinii. Jak je czytam to tak jakbym wci¹¿ z Wami by³. Widzê dworek, widzê nas, czujê t¹ atmosferê. A na ten wpis Pana Rozlacha to czekam ze zniecierpliwieniem. Super, ¿e z Nim podyskutowa³yœcie, ¿e przedstawi³yœcie nasz Kurier. Niech Ci siê przyœni¹ same kolorowe, pe³ne muzycznych wzlotów sny. Dobrej nocy.

SÂławku, drobna errata: podyskutowalismy, przedstawilismy  :) ;)

Oh, czemu muszĂŞ siedzieĂŚ tu jeszcze do wieczora, zamiast JUÂŻ lecieĂŚ na skrzydÂłach muz do tego cudownego Âświata, jakim sÂą festiwalowe Duszniki?!
Piotrze, oczywiÂście zgadzam siĂŞ na PapierniĂŞ, ale przede wszystkim nie mogĂŞ siĂŞ doczekaĂŚ spotkania z Wami wszystkimi i wysÂłuchania wszystkich ochĂłw i achĂłw na Âżywo. Nie wspomnĂŞ o wieczorze!!!!!

Przyjedziemy na miejsce na tyle wczeÂśnie, Âżeby mieĂŚ jeszcze czas - jeÂśli nie na zwiedzanie to na rozmowy.

A po koncercie tradycyjna herbata i wracamy do domu.

Januszu, no przepraszam. To oczywista ale nie zamierzona moja pomyÂłka. To takie mĂŞskie zboczenie. Przeciez oprĂłcz Kobiet istniejÂą teÂż faceci (na schwaÂł). Pewnie oprĂłcz Ciebie byÂł razem takÂże Piotr. Jemu teÂż nale¿¹ siĂŞ z mojej strony przeprosiny. Ale przy okazji uÂświadomiÂłem sobie jaki bogaty jest nasz jĂŞzyk ojczysty. W ktĂłrym innym jĂŞzyku w liczbie mnogiej istniejÂą dwa rodzaje??? Nie sÂłyszaÂłem, a w naszym owszem sÂą: mĂŞsko-osobowy i niemĂŞsko-osobowy. Gdybym swojÂą kwestiĂŞ wypowiedziaÂł w innym jĂŞzyku, to nie zauwaÂżyÂłbyÂś b³êdu. MoÂże Chopin, ktĂłry przecieÂż wÂładaÂł tym piĂŞknym, szlachetnym i bogatym w swej strukturze  jĂŞzykiem (a przecieÂż nie prostym) czerpaÂł podÂświadomie z niego natchnienie w swej twĂłrczoÂści...

Francuski S³awku, równie¿ posiada liczbê mnog¹ w rodzaju ¿eùskim i mêskim. Wiêc którymkolwiek z tych dwu jêzyków pos³ugiwa³ siê Fryderyk, musia³ rozró¿niaÌ rodzaje. Ciekawe jak mówi³ o George?! :D

PosÂłuchaÂłam wczoraj w DwĂłjce wypowiedzi pani o smutnym nazwisku(eh,Asia ;D ;D ;D ;D), ktĂłra bardzo chwaliÂła
dwĂłch pianistĂłw Denisa KoÂżuchina i Franceso Piemontesi'ego(podobno graÂł piĂŞknie sonatĂŞ Schuberta).
WczeÂśniej nic o nich nie wiedziaÂłam. DziĂŞki Dusznikom zwrĂłcĂŞ na nich uwagĂŞ :), mam nadziejĂŞ, Âże Beatka nie zapomni o
recenzjach, chyba Szwajcara sÂłuchaÂła tylko ona.

Droga Moniko, pamiĂŞtam Rejtana i honor, i chwaÂła Ci zaĂą!
W naszym klubie Julianny ode mnie masz legitymacjĂŞ numer 1  :)
Codziennie Ciebie tu wspominamy i zaÂłujemy, Âże tak Ci sie uÂłozyÂło, jak uÂłozyÂło...
NastĂŞpnym razem musi byĂŚ lepiej. I bĂŞdzie. Zobaczysz :)

DziÂś, podczas recitalu Sary Daneshpour mieliÂśmy okazje poznaĂŚ praktycznie wszystkie utwory Cesara Francka na fortepian solo. ByÂło to o tyle Âłatwe, ze Ăłw francuski kompozytor na fortepian solo praktycznie skomponowaÂł tylko ten  jeden utwĂłr: Preludium ChoraÂł i Fuga.  :)

Sara Daneshpour niezwykle wraÂżliwa na barwĂŞ i dynamikĂŞ pianistka - podaÂła nam jego wersjĂŞ, ktĂłrÂą nazwaÂłbym: kobiecÂą - wyzbytÂą szaleĂąstwa grzmiacych pasazy, z subtelnym wytÂłumianiem kulminacyjnych forte. Za to w pozostaÂłych utworach, szczegĂłlnie w Sonacie B-dur Prokofiewa nr 7 oraz Toccatcie op. 11, ale takÂże etiudach Rachmaninowa ta wÂątÂła i niezbyt wyglÂądjaca na heroinĂŞ pianistka przeistoczyÂła siĂŞ w prawdziwÂą lwicĂŞ. MoÂżna by rzec - fortepian aÂż jĂŞczaÂł pod kaskadÂą jej akordĂłw i muzycznego szaÂłu. 
Jednak b³êdne by³oby teraz mniemanie, ze oto pod lawin¹ dŸwieku w jej interpretacjach gine³a muzyczna fraza i subtelne cieniowanie emocji. Sara inteligentnie ³aczy³a ekspresjê z barw¹ dŸwiêku. Logicznie i bardzo przekonuj¹ca stopniowa³a napiêcie i konstruowa³a dramturgiê utworów. Mi³oœnicy bajki o czerwonym kapturku - ws³uchuj¹c siê w dŸwiêku Etiudy nr 6 a-moll Rachmaninowa (z cyklu Etudes-Tableaux) mogli niemal¿e realnie dos³yszeÌ k³apanie paszczy wilka i zatrwozone kroki uciekajacego kapturka...
Na scenie - Sara oprĂłcz walorĂłw pianistycznych pieknie prezentowaÂła siĂŞ w swej karmazynowej sukni na tle czerni fortepianu. Dla estetĂłw - byÂło to wiĂŞc poÂłaczenie piĂŞkna obrazu i dÂźwiĂŞku.

Za wilki to ja dziĂŞkujĂŞ, niekorzystne asocjacje...  ;)

Sara ma rzeczywiÂście ciekawÂą urodĂŞ; wizjĂŞ zatem teÂż mieliÂście ponadprzeciĂŞtnÂą!  ;D

Ten nicpoĂą wilk, Patryku, (ale i czerwony kapturek) to fragment autorskiego komentarza samego Prokofiewa  :)

A propos karmazynowej Sary: przebywam z niÂą w hotelu od samego poczÂątku festiwalu. Raz spotkaÂłem jÂą takÂże na mieÂście, gdzie robiÂła w delikatesach zakupy (sic!)
Na co dzieĂą jest bardzo spokojnÂą i miÂła hotelowiczkÂą. Gdy mieszkaÂła z nami Leonora - obie dziewczyny byÂły jak papuzki nierozÂłaczki. (Nawet myÂślaÂłem, ze Sara - to jej koleÂżanka, ktĂłra przyjechaÂła do Dusznik aby towarzyszyĂŚ naszej Âślicznej WÂłoszce). Dopiero dwa dni przed koncertem skojarzyÂłem, ze ta "koleÂżanka" to znakomita, o Âświatowej juÂż renomie pianistka.

Koùczac zaœ w¹tek Sary: dziœ uda³o mi siê nagraÌ pierwszy deusznikowy klipek: otóz i w³asnie pierwszy z dwóch bisów Sary. Zapraszam wiêc do inuguracji naszego dusznikowego Kina :) przepraszaj¹c za jakoœÌ i brak (z koniecznoœci) obróbki i monta¿u.

http://www.youtube.com/watch?v=Yy_eKajuw70

No i drugi bisek piĂŞknej, karmazynowej Sary

http://www.youtube.com/watch?v=fMa9-P8kIaY

Ewa ma racjĂŞ  :) NaleÂży jednak pamietaĂŚ o tym, Âże francuski nie ma rodzaju nijakiego.
I tak w zÂłoÂżonym czasie przeszÂłym passĂŠ composĂŠ wyglÂąda to tak:

One powiedziaÂły = Elles ont dit.
Oni powiedzieli = Ils ont dit.

Akurat czasownik dire (mówiÌ) tworzy czas przesz³y z czasownikiem posi³kowym avoir (mieÌ) i tu p³eÌ podmiotów w zdaniu okreœlaj¹ tylko zaimi osobowe elles (one) i ils (oni). Inaczej ma siê sprawa wtedy, gdy dany czasownik ³¹czy siê z czasownikiem posi³kowym etre (byÌ):

One wyjechaÂły = Elles sont parties.
Oni wyjechali = Ils sont partis.

A wracajÂąc do rodzajĂłw, Fryderyka i George, Madame Sand powiedziaÂłaby:

Je suis tombĂŠe amoureuse de FrĂŠdĂŠrick = ZakochaÂłam siĂŞ we Fryderyku.
 
A Chopin:

Je suis tombĂŠ amoureux de George = ZakochaÂłem siĂŞ w George (wÂłaÂściwie to w Aurorze)  ;)

 :)

No to kwestie wyraÂżenia uczuĂŚ mamy wyjaÂśnione ;) W razie gdyby mĂłwili do siebie, musieliby jedynie wymieniĂŚ koĂącĂłwkĂŞ na "de toi":)
No có¿: co do mnie - Moi aussi, je suis tombee amoureuse de Frederic :)
Je tombe amoureuse de lui chaque jour, ici  :D ( Tutaj zakochujĂŞ siĂŞ w nim codziennie ;))

W codziennym zakochiwaniu siĂŞ w muzyce Fryderyka bardzo pomaga zwiĂŞkszenie proporcji jego muzyki do innych utworĂłw. Jak juÂż wspomniaÂłam, ciÂągle jest mi tutaj maÂło Chopina i z radoÂściÂą witam kaÂżdy recital, w ktĂłrym jego muzyka odgrywa znaczÂącÂą rolĂŞ (z przyjemnoÂściÂą odnotowaÂłam, Âże nasi konkursowicze spisujÂą siĂŞ pod tym wzglĂŞdem zadowalajÂąco)
MiaÂłam teÂż szczĂŞÂśliwie okazjĂŞ posmakowaĂŚ Fryderykowej muzyki w dodatkowym czasie i niezwyczajnej scenerii.
W œrodow¹ noc w dworku Chopina wyst¹pi³ zespó³ wokalny Voice Factory. Wstêp na ich koncert nie by³ uwzglêdniony w karnetach, i nie zainteresowa³am siê nawet zbytnio repertuarem tego dodatkowego recitalu, zw³aszcza z uwagi na póŸn¹ porê (wieczorem jesteœmy ju¿ bardzo zmêczeni), i to po tak bogatym w emocje koncercie Lukasa. Jednak tu¿ przed ich wystêpem dotar³o ju¿ do mnie - zespó³ z Wroc³awia, przypominaj¹cy Novi Singers. Œpiewaj¹cy muzykê Chopina. Musia³am pos³uchaÌ choÌ przez chwilê...
Noc byÂła zimna, niemal mroÂźna. Jednak nad dworkiem wyszedÂł na niebo ksiĂŞÂżyc w peÂłni i oÂświetlaÂł mocnym blaskiem park zdrojowy. WyobraÂźcie sobie ten widok – szpaler przystrzyÂżonych drzew, lampy o okrÂągÂłych zÂłotych kloszach,  alejki, klomby, niskie ÂżywopÂłoty, pomnik Fryderyka – wszystko zalane srebrnÂą poÂświatÂą ksiĂŞÂżyca, inne niÂż w dzieĂą, bajkowe, tajemnicze. Na czarnym niebie gdzieniegdzie podÂświetlone srebrzyÂście chmury i czasem poÂśrĂłd nich migoczÂące iskierki gwiazd. Widok jak z czarodziejskiej baÂśni, wszystko trwa nieruchomo w ciszy, jakby w oczekiwaniu na coÂś cudownego, co zaraz musi siĂŞ zdarzyĂŚ...
I nagle nad tym wszystkim unosi siĂŞ piĂŞkny, czysty gÂłos – cudowna, wysoka nuta, brzmiÂąca w nocnym powietrzu, ktĂłrÂą potem podejmujÂą inni. Chopin. Magia i czar osiÂągajÂą kulminacjĂŞ. Zainstalowane w parku gÂłoÂśniki sprawiajÂą, Âże moÂżna go wysÂłuchaĂŚ stojÂąc tu, w parku pod srebrnym ksiĂŞÂżycem. StojĂŞ wiĂŞc, patrzĂŞ w ksiĂŞÂżyc, sÂłucham Scherza h-moll, "kolĂŞdy", tak piĂŞknie komponujÂącej siĂŞ z tym niesamowitym, baÂśniowym nastrojem...
Nie chcĂŞ stÂąd odchodziĂŚ, mogÂłabym tu zostaĂŚ wiecznie, w potoku srebrnego ÂświatÂła, sÂłuchajÂąc tych gÂłosĂłw. Bo oto w nocnym powietrzu brzmi Preludium e-moll... a potem jeszcze Walc a-moll i preludium Des-dur... OglÂądam jeszcze ten inny, baÂśniowy park w rytm muzyki, stÂąpajÂąc jak najciszej, Âżeby echo moich krokĂłw nie naruszyÂło jej piĂŞkna. Jeszcze jeden Walc – Des-dur, i czar pryska – zrywajÂą siĂŞ oklaski... wracam do hoteliku alejÂą poÂśrĂłd potĂŞÂżnych drzew i zÂłotych kul latarni i dopiero teraz czujĂŞ, jak bardzo jest zimno...
WymagaÂłam szybkiej reanimacji pod gorÂącym prysznicem :) Ale nie ÂżaÂłujĂŞ niezwykÂłego przeÂżycia tamtej nocy. Nocy Chopina Âśpiewanego pod ksiĂŞÂżycem

Wszystko  piĂŞknie, ale KasieĂąko taki drobiazg, suÂłek uÂżyÂł II osoby liczby mnogiej - i dla takiej formy, o ile mi wiadomo, jeÂżyk francuski nie rozrĂłznia rodzaju meskiego od ÂżeĂąskiego. WiĂŞc jednak w tym konkretnym przypadku - to SuÂłek, nie Ewa, ma racjĂŞ  8)

Drogi Januszu, rozró¿nia!  :) Fakt, nie doczytaÂłam dokÂładnie postu SuÂłka i 3. os. l. mn. jako pierwsza przyszÂła mi do gÂłowy.

Vous etes parties = WyjechaÂłyÂście.
Vous etes partis = WyjechaliÂście.

droga KasieĂąko, prawdĂŞ ÂściĂŞ rzekÂły, ale ominĂŞÂły ten konkretny suÂłkowy przypadek
Owszem, przy czasownikach odmienianych z etre, jest jak piszesz. Ale akurat dla form: "dyskutowaÂłyÂście" i "dyskutowaliÂście" we francuskim (wg mego stanu wiedzy) nie ma rĂłznic i obie sÂą pisane (i brzmiÂą) : vous avez discute.
N'est ce pas?  :)
A poza tym dziĂŞki za wykÂładzik :-* (i powiem Ci po cichutku: troszkĂŞ CiĂŞ za to lubiĂŞ :) )

Ekipa dotarÂła na miejsce :D :D Jak dobrze zobaczyĂŚ siĂŞ znowu i razem spĂŞdziĂŚ ostatni dzieĂą tego pamiĂŞtnego festiwalu:)))
Rano Duszniki tonĂŞÂły w strugach deszczu, ale szczĂŞÂśliwie powoli siĂŞ przejaÂśnia.

Hej ekipo!
wÂłasnie jedziemy na mini wycieczkĂŞ do Zielenca. Mamy2-3 wolne miejsca w aucie. KtoÂś moÂże z Was reflektuje?

Tak Januszu, z avoir nie ma w pisowni Âżadnej ró¿nicy  :) Pozostaje tylko pytanie, czy dyskutowaliÂście/dyskutowaÂłyÂście nie uÂżyĂŚ tutaj w czasie imparfait, jako Âże dyskusja miaÂła miejsce w przeszÂłoÂści bez okreÂślonych ram czasowych i miaÂła charakter ciagÂły  :)
 
A sympatiĂŞ w peÂłni odwzajemniam  :) 

Amusez-vous bien!
 

SÂłuchajcie, sÂłuchajcie!
WÂłasnie DaniÂł spozywa z wilczym apetytem suty obiad, w hotelowej restauracji... Oj bĂŞdzie miÂł duuuuuuÂżo siÂł na dzisiejszym Koncercie

Asiu,
mam Âłzy w oczach
im dalej zag³êbiam siê w
Twoje pisarstwo.
Jestem wraÂżliwy na piĂŞkne opisy.

oho, w osobie Janusza znalaz³em cennego adwokata w lingwistycznym sporze :D ;) Dziêki, chocia¿ ja i tak nie zamierzam z Ewuni¹ i Kasi¹ wchodziÌ w tê zawi³¹ dyskusjê - nie znam francuskiego. Pochodzê z regionu, który znany jest z jêzyka Esperanto (Cu vi parolas Esperante?). Jest to jêzyk sztuczny stworzony przez jednego cz³owieka - bia³ostoczanina Ludwika Zamenhofa. W moim mieœcie odbywaj¹ siê esperanckie zjazdy, kongresy i inne atrakcje. S¹ te¿ knajpki esperanckie (Esperante kafejo). Charakterystyczny kolor to zieleù (wiadomo zielony kolor to kolor nadziei - esperanto). Wielu pos³uguje siê tym jêzykiem (ja nie). Jest prosty, lecz przez sw¹ prostotê nie da³by okazji do prowadzenia tak ciekawej dyskusji jak ta.

SuÂłku, czêœÌ mojej rodziny pochodzi z ÂŁomÂży, tam teÂż jĂŞzyk  esperanto byÂł doœÌ
popularny. Po dziadku odziedziczyÂłam nawet samouczek esperanto i w mÂłodoÂści usiÂłowaÂłam siĂŞ
go nauczyĂŚ.TrochĂŞ nawet pamiĂŞtam :)

Skoro mowa o esperanto, a co za tym idzie i "nadziei"..to moÂże i cosik wiĂŞcej o samej barwie zieleni  :)

http://pl.wikipedia.org/wiki/Barwa_zielona

Dla tych co podobnie jak ja nie mogÂą byĂŚ dziÂś na koncercie DaniÂła w e-moll (w caÂłoÂści!!) wykonany przez niego podczas konkursu A. Rubinsteina: http://www.youtube.com/watch?v=9XG9ueR0guE&feature=related
Dla mnie DT to prawdziwy mag fortepianu - wci¹ga tak w g³êbie swojej interpretacji, prze¿yÌ, emocji, ¿e nie sposób sie oderwaÌ od jego gry, powstrzymaÌ dreszczy... Czy tak bêdzie w Dusznikach? Nie w¹tpiê, ¿e na ¿ywo przekaz jego fluidów jest jeszcze bardziej odczuwalny... Pozdrowienia i serdeczne podziêkowania dla Naszych Wspania³ych reporterów - nie "odp³yùcie" tam dzisiaj, pamiêtajcie o oddychaniu - bo czekamy na Wasze komentarze... :)

GorÂące pozdrowienia dla ForumowiczĂłw!  :D

rzuciÂł na kolana, powaliÂł, znokautowaÂł...do przerwy.
Po przerwie - to byÂł dobry koncert.
5 bisĂłw (to tegoroczny festiwalowy rekord!) - z koĂącowÂą wÂłasna kompozycjÂą. BĂŞdÂą na YT
Beatka jest teraz na przyjeciu u DaniÂła.
Padam - jakem jeszcze Âżyw.
Do zobaczenie Duszniki.

Beatko, napisz koniecznie o Twoim spotkaniu z Dani³³em. Koniecznie!!! A w dedykacji ode mnie za wspólne przezywanie festiwalowych zmagaù piosenka z moich stron http://www.youtube.com/watch?v=fBf7XnXZjZ8

Asia Dorota i ja jesteÂśmy juÂż w domach. Ewa niedÂługo dojedzie do Radomia, Beata jest w drodze do Warszawy.

Do zobaczenia w przyszÂłym roku - wg nieoficjalnych informacji przyszÂłoroczny festiwal otworzy recital Trifonova  ;D

WgraÂłem juÂż trzeci z piĂŞciu bisĂłw DaniÂła

http://www.youtube.com/watch?v=wY9eb25-ous

Januszu.
Jest jakis maly element niedbalstwa w tym wykonaniu.
Moze to blad jakosci nagrania.

Jest, to prawda. Tak jak i prawda jest to, Âż najciekawsze, najbardziej niezwykÂłe intepretacje byÂły w czĂŞÂści pierwszej Koncertu. A bisy, jak to bisy... gdy Artysta zmĂŞczony rĂłznie wypadaja

Witajcie Forumowicze, ale siê stêskni³am! Zaraz siê umoszczê, wyœciskam rodzinê i do³¹czê do muzycznego towarzystwa, wirtualnego na powrót, a ju¿ przez chwilê mo¿na by³o pogadaÌ z ¿ywymi ludŸmi :)
Koncert Daniila najlepszy ze wszystkich, a by³am ju¿ na czterech. Ch³opak siê wyraŸnie rozwija. Dosta³ og³uszaj¹ce brawa, które nie milk³y d³ugo, a¿ po pi¹ty bis, Rachmanianê. Koncert Daniila nie by³ JAK spe³nienie marzeù. BY£ spe³nieniem marzeù. Nikt nie pozosta³ zawiedziony, rozczarowany, ch³opak da³ z siebie 100 %, Campanella + Mephisto Walz to najlepsze utwory z koncertu, jeden po drugim powala³y, masakrowa³y. Wgniata³y w fotele, nie by³o si³y by wstaÌ i wyjœÌ na przerwê...

Tak, to co siĂŞ dziaÂło do przerwy - to byÂł boski muzyczny eliksir... Niezapomniane dla mnie wraÂżenie na wiele, wiele lat. Ba! Na zawsze!
Ca³a II czêœÌ na któr¹ z³ozyly siê mazurki op. 50 i etiudy op. 25 by³y te¿ piekne, ale... ale ju¿ nie tak namaszczone, ju¿ nie takie transcendentalne. Ale przeciê¿ to by³y nadal produkcje na najwy¿szym poziomie, które mozna by³oby s³uchaÌ i s³uchaÌ...

PoniÂżej - ostatni bis. Rachmaniana.

http://www.youtube.com/watch?v=NI3_uFnpYcc

Dla mnie w Daniile fascynuj¹ce jest to, ¿e on siê tak b³yskawicznie rozwija, rozszerza repertuar, do³¹cza ci¹gle nowych kompozytorów i kolejne nowe utwory w tempie b³yskawicznym. Jak dobrze pos³uchaÌ w jego wykonaniu tak¿e Bacha, Beethovena, Schuberta, Schumanna. No i f-molla :)

Co do koncertu jeszcze, to byÂło big bara boom, fajerwerki w pozytywnym znaczeniu, ukoronowanie, wisienka na torcie tegorocznego festiwalu. Wszystkie utwory byÂły bardzo "DaniÂłowe" graÂł je "po swojemu", jak czarodziej, ktĂłry dotkn¹³ fortepianu i zaczarowaÂł go i od tej pory instrument wydaje tylko dÂźwiĂŞki wg Âżyczenia, zaczarowane i oczarowujÂące publicznoœÌ, czyste, pereÂłkowe, szemrzÂące. Bo nawet wÂściekÂłe diabelskie momenty Mefisto teÂż czarowaÂły, publika byÂła zahipnotyzowana, w transie. Campanella idealna, bezb³êdna, porywajÂąca, mam wraÂżenie, Âże tak dobrej wczeÂśniej jeszcze nie zagraÂł. Daniil zadowolony, uÂśmiechniĂŞty, szczĂŞÂśliwy, kÂłaniajÂący siĂŞ czĂŞsto gĂŞsto z rĂŞkÂą na sercu Kontakt z publicznoÂściÂą utrzymuje caÂły czas, nawet kiedy siĂŞ kÂłania. Mazurki zagraÂł cudnie jak zawsze, takie chopinowsko-daniÂłowe pereÂłeczki. Etiudy zagraÂł po swojemu i nie wiem juÂż czy wolĂŞ jego wykonanie czy Geniusasa  :-\ BojĂŞ siĂŞ siĂŞ etiud 10 i 12 :o zwÂłaszcza po diabelskim walczyku. SzczĂŞÂście, Âże Prokofiewa nie wmanewrowaÂł.

Po koncercie miaÂłam okazjĂŞ znaleŸÌ siĂŞ w sali w ktĂłrej pan Paleczny zorganizowaÂł "poÂżegnalnÂą lampkĂŞ wina" po festiwalu dla garstki wybranych osĂłb, wraz z naszym Panem Redaktorem, PawÂłem Wakarecym, Marcinem Koziakiem i Daniilem w roli gwiazdy. ÂŁatwiej byÂło porozmawiaĂŚ z polskim finalistÂą niÂż z rosyjskim, byÂł nieustajÂąco okupowany. WiĂŞc rozmawiaÂłam z PawÂłem Wakarecym. Ale i nadszedÂł moment, Âże stanĂŞÂłam twarzÂą w twarz z Daniilem i mnie oczywiÂście zatkaÂło. CoÂś tam powiedziaÂłam, ale w koĂącu poddaÂłam siĂŞ i zapytaÂłam, dlaczego nie zna polskiego, bo ja w tej chwili nie potrafiĂŞ wypowiedzieĂŚ wszystkiego, co chciaÂłabym, po angielsku. OdpowiedziaÂł, Âże nie rozumie co prawda polskiego jĂŞzyka mĂłwionego, ale rozumie po polsku w formie pisanej :)  ;D
MiaÂłam teÂż okazjĂŞ uÂścisn¹Ì dÂłoĂą samemu panu Palecznemu i teraz juÂż go lubiĂŞ!  :) W imieniu Ekipy poÂżegnaÂłam teÂż Pana Redaktora Naszego.

DziÂś rano zbieraÂłam siĂŞ do odjazdu z Dusznik, idĂŞ sobie przez rynek z walizeczkÂą i kogo widzĂŞ? Mojego wczorajszego rozmĂłwcĂŞ z przyjĂŞcia, pan PaweÂł w stroju turystycznym, teÂż z walizeczkÂą, przywitaliÂśmy siĂŞ uÂśmiechniĂŞtym "dzieĂą dobry". Nie jechaliÂśmy jednak jednym autokarem, los juÂż nie byÂł aÂż tak nachalny :)

a ja dziÂś rano spacerowaÂłem nieopodal parku i nikogo nie spotkaÂłem :(
Naszej kochanej Beatki - teÂż nie  >:(

Januszu, nie masz na co narzekaĂŚ, prawie codziennie jadÂłeÂś Âśniadania w doborowym towarzystwie.

Dorota wstawi³a na Facebooka zdjêcia z ostatniego dnia, szczególnie polecam przyjrzeÌ siê Beacie - uœmiech nie schodzi³ jej z twarzy - najpierw na okolicznoœÌ zbli¿aj¹cego siê koncertu Dani³a a nastêpnie po spotkaniu z pianist¹.

Rozumiem, Âże wszyscy bezpiecznie dotarli do domu. Ja zabieram siĂŞ za odsypianie, od czwartku spaÂłem moÂże 6 czy 7 godzin.

A wiĂŞc dobranoc moi drodzy i do zobaczenia za rok  ;D

Witaj - z powrotem forumowa - Beatko :D Witajcie:)))
W domu tak naprawdĂŞ bĂŞdĂŞ zapewne dopiero we wtorek. Ale przynajmniej jestem juÂż pod przyjaznym dachem zapewniajÂącym schronienie i spokojny dostĂŞp do komputera;)
Z Dusznik wyjechaliÂśmy nocÂą, przy Âświetle ksiĂŞÂżyca. Przedtem odbyliÂśmy nasz rytuaÂł - herbatkĂŞ "z cynamonem bez cynamonu" w duÂżych szklankach w miejscu, gdzie przyszliÂśmy na niÂą po raz pierwszy, pierwszego dnia... Tym razem ÂżegnaliÂśmy siĂŞ ze sobÂą i z festiwalem, Âżal ÂściskaÂł serce... PozostawiliÂśmy za sobÂą Duszniki, uÂśpione pod peÂłnym ksiĂŞÂżycem, ciche, gdy zamilkÂła Muzyka, ktĂłra oÂżywiaÂła je przez te kilka magicznych dni...

SkoĂączyÂła siĂŞ muzyczna przygoda, pewnie jedna z najciekawszych w naszym Âżyciu. Mam nadziejĂŞ, Âże potrafiliÂśmy - my, uczestnicy na Âżywo i "latajÂący reporterzy" Kuriera - sprawiĂŚ, by jak najpeÂłniej objĂŞÂła swojÂą magiÂą nas wszystkich. W kaÂżdym razie czyniliÂśmy, co w naszej mocy. I uczynimy jeszcze:) Beata prĂłcz innych wraÂżeĂą bĂŞdzie miaÂła jeszcze do opisania kilka historii, ktĂłre tylko ona moÂże opowiedzieĂŚ. O "przynudzajÂącym" Piemontesim (czy postarasz siĂŞ, Beatko, przenieœÌ na ekran ekspresjĂŞ, z jakÂą wyraÂżaÂłaÂś owo wspaniaÂłe "plum......."? ;D) I o Belluccim, na wspomnienie ktĂłrego nuciliÂśmy demonicznie: "don Giovaanni..."  :D Spodziewam siĂŞ sprawozdania dla wszystkich o dramacie w trzech czĂŞÂściach, a g³ównie o harcerzach, dwudziestej rapsodii i ukÂładaniu nut... ;D Niniejszym przyznajĂŞ, Âże sama zrejterowaÂłam przed owÂą czĂŞÂściÂą trzeciÂą, ostatniÂą - choĂŚ akurat nie z powodu rozczarowania wykonawstwem don Giovanniego; przeÂżywaÂłam kryzys, z trudem zmusiÂłam siĂŞ do pĂłjÂścia na koncert i trzecia godzina wypeÂłniona rapsodiami Liszta przerosÂła moje zarĂłwno fizyczne jak psychiczne moÂżliwoÂści. Jednak miaÂłam jak najlepsze chĂŞci...
WspomnĂŞ jeszcze Koziaka, ktĂłrego wytropiÂłyÂśmy – ¿¹dne trofeĂłw Âłowczynie zdjĂŞĂŚ i autografĂłw – dopiero przed Chopinowskim dworkiem. ZnĂłw podarowaÂł nam nieco Chopina, zagranego z du¿¹ klasÂą – wiĂŞkszoÂści z nas najbardziej podobaÂł siĂŞ nokturn Fis dur op. 15 nr 2 – mnie osobiÂście rĂłwnieÂż Scherzo b-moll (w balladzie – wiadomo – nikt nie dorĂłwna Ingolfowi)
Oraz preludium i nokturn na lewÂą rĂŞkĂŞ Skriabina – zadziwiajÂący utwĂłr – gdybym nie wiedziaÂła, nie zorientowaÂłabym siĂŞ, Âże prawa rĂŞka pianisty spoczywa na jego kolanie :D
Oraz "ulubiony" :D utwĂłr Janusza – imponujÂącÂą fantazjĂŞ Liszta na tematy z Wesela Figara.
I jeszcze kilka s³ów o Pawle Wakarecym, ktĂłry zaprezentowaÂł nam KarnawaÂł Schumanna i Wielki Polonez Fis-dur ZarĂŞbskiego. A na bis – wycisn¹³ mi Âłzy z oczu na przecudnie zagranym preludium e-moll.
Mam nadziejĂŞ, Âże jak najwiĂŞcej bĂŞdzie retransmisji koncertĂłw, a po uspokojeniu siĂŞ wakacyjnych wyjazdĂłw – czeka nas wiele wartych ponownego – wspĂłlnego – posÂłuchania utworĂłw...

Tak... te piĂŞkne chwile, kiedy speÂłniajÂą siĂŞ marzenia - bezcenne...

Odsypianie - o tak, Piotrze, myÂślĂŞ, Âże jest to pomysÂł ze wszech miar wskazany i z pewnoÂściÂą pofestiwalowi Szafarczycy wprowadzÂą go (lub juÂż wprowadzajÂą) w czyn z duÂżym zapaÂłem :D
Dobranoc wszystkim :)

a ode mnie na dobranoc - drugi bis DaniÂła (walc Es-dur op. 18)

http://www.youtube.com/watch?v=50jj91EuAuw

Wg mnie dynamika jest za bardzo jednostajna (w sensie - zglasniamy, zciszamy, zglasniamy, zciszamy, zglasniamy, zciszamy, itd).
Dynamika, oczywiscie ksztaltuje fraze. Tym samym fraza staje sie nudna.
Inne aspekty, takie jak repetycje, rodzaj dzwieku, - doskonale.

PS
Januszu. Dziekuje bardzo za chec podzielenia sie Twoim materialem.
 Sporo trudu musialo Cie kosztowac trzymanie tego aparatu w bezruchu.
Doceniam to w pelni

Januszu.
Wrzuciles rowniez na swoje YT nagranie Pawla Wakaracego.
Co za wykonanie!!!
Oczywiscie podziekowania rowniez dla Schuberta.

Beatko, Asiu.

Wam rowniez poklon.
Czekam na dalsze wrazenia.

TrochĂŞ byÂło to niekomfortowe, to prawda. W dodatku nie mam tu Âżadnego doÂświadczenia, bo nigdy nie bawiÂłem siĂŞ w filmowanie komĂłrkÂą. BaÂłem siĂŞ teÂż, Âże "sÂąsiedzi" obrzuca mnie zdegustowanym wzrokiem w momencie, gdy wyj¹³em telefon i zacz¹³em nagrywac. Ale na szczĂŞÂście byli wyrozumiali, a siedzÂąca ob ok mnie Japoneczka nawet wziĂŞÂła przykÂład i poszÂła w me Âślady :) OczywiÂście, podczas samego koncertu planowego - chyba nikt na sali nie  odwaÂżyÂł siĂŞ i nie filmowaÂł. Poza tym, filmujÂąc z koniecznoÂści nie moÂżna by byÂło skupiĂŚ sie na muzyce. A na to nie mĂłgÂł chyba sobie pozwoliĂŚ nikt, kto przyszedÂł na ten topowy Koncert.
OprĂłcz mnie - filmowaÂła Dorotka (Kati). Bardzo nam zalezaÂło, aby podzieliĂŚ siĂŞ z naszymi Forumowiczami (gdyby jedno sie nie udaÂło - byÂła rezerwa w drugim nagraniu  :D ). Ona tez nagraÂła wszystkie bisy DaniÂła, a Âże miaÂła lepszy aparat (i duÂżo lepsze miejsce) mysle, Âże przekaz bĂŞdzie duÂżo lepszy.

Kochani,

Ogromnie siĂŞ cieszĂŞ, Âże przywieÂźliÂście tyle wraÂżeĂą i tyle piĂŞkna!
ZostanÂą w Was na dÂługo, pewnie na zawsze.
Macie teraz z czego czerpaĂŚ siÂły i dystans wobec Âświata.
JesteÂście naÂładowani dobrÂą energiÂą :)

Nam, ktĂłrzy nie byli z Wami, pozostaje czytaĂŚ Wasze spontaniczne relacje i sÂłuchaĂŚ dziÂś muzyki w domowych pieleszach.

Na marginesie powiem Wam, Âże nie wiem, czy mĂłj organizm wytrzymaÂłby taki emocjonalny maraton?!
Ja muszĂŞ mieĂŚ wiĂŞcej czasu na odreagowanie wzruszenia i zachwytu.
Taka peÂłna " dusznicka dawka" chyba by mnie przerosÂła:)
Nie ma we mnie tyle miejsca :)

Zachwyca mnie rozwój Trifnowa -jego radoœÌ i beztroska tworzenia m³odzieùczych wizji muzycznych, wizji niespektakularnych - szczerych i b³yskotliwych.
Jak DaniiÂł trochĂŞ dojrzeje i doda swoim wykonaniom wiĂŞcej muzycznego wyrazu, to bĂŞdziemy mieli ArtystĂŞ, Âże ho ho:)!

Nie byÂłbym sobÂą, gdybym nie nawiÂązaÂła do Ingolfa :) - on 5 lat temu na konkursie teÂż tak graÂł ( po 6 latach nauki grania na fortepianie!!!), jak DaniiÂł - brawurowo, szczerze, bez kompleksĂłw i peÂłnej ÂświadomoÂści znaczenia dzieÂła muzycznego.
Tej œwiadomoœci, która dojrza³ego ju¿ artystê obci¹¿a.
Bo wiĂŞcej WIE i ROZUMIE - ma wiĂŞcej pokory, czasem nawet lĂŞku.

UmiejêtnoœÌ zachowania w sobie wiary, spontanicznoœci i naiwnoœci dziecka i dodanie do tego twórczej dojrza³oœci czyni nas, ICH artystami kompletnymi.
W kaÂżdej dziedzinie Âżycia.

MyÂślĂŞ, Âże DaniiÂł juÂż jest wielkim artystÂą. AÂż nie chcĂŞ myÂśleĂŚ co to bĂŞdzie dalej! Mam nadziejĂŞ, Âże rozwinie siĂŞ teÂż jako kompozytor. Jego krĂłtki utworek, jest naprawdĂŞfortepianowÂą pereÂłkÂą.

PochÂłonĂŞÂło mnie dzisiaj bez reszty 12 etiud z op. 25 w fantastycznym wykonaniu DaniÂła http://www.youtube.com/watch?v=gLZ4WJiDldU&feature=relmfu to juÂż IMPRESJONIZM peÂłnÂą gĂŞbÂą. OdczuÂłem jakbym oglÂądaÂł 12 peÂłnych barw, odcieni, przeÂżyĂŚ, emocji obrazĂłw a nie czuÂłem problemĂłw technicznych, puÂłapek wykonawczych czym "najeÂżone" sÂą etiudy Chopina. SzczegĂłlnie powaliÂła mnie etiuda nr 5, w ktĂłrej to trzeba wydobyĂŚ melodiĂŞ na tle atonalnego podkÂładu - w wykonaniach konkursowych bywaÂło to ró¿nie - a u Trifonowa perfekcyjnie tak jak to tylko mogÂłem sobie wymarzyĂŚ, wyobraziĂŚ... zresztÂą jak i  pozostaÂłe naprawdĂŞ wspaniaÂłe, malownicze. SÂłyszeliÂście lepsze wykonania w Dusznikach?
PS. Mam proÂśbĂŞ do naszych super fotoreporterĂłw - abyÂście uszeregowali i napisali, ktĂłre recitale wywarÂły na Was najwiĂŞksze wraÂżenie :)

Ingolf na TVP Kultura - TERAZ!

Jasne, Bogdanie, ze trzeba bĂŞdzie... A co do Etiud DaniÂła - byÂły bardzo dobre (bo taki pianista nie moÂże ich zagrac inaczej ;) ), ale wielu z nas odniosÂło wraÂżenie, Âże w przeciwieĂąstwie do wczeÂśniej granych utworĂłw (w czĂŞsci I) - w tych etiudach skupiÂł siĂŞ na ich wiernym odtworzeniu. Dlatego zabrakÂło w nich odrobinĂŞ poezji, subtelnych rubat, jakiegoÂś indywidualnego odniesienia... 3 dni wczeÂśniej te same etiudy graÂł Geniusas. Dla mnie - to wÂłasnie Geniusasa wykonanie byÂło niezapomnane i nacechowane subtelnym piĂŞknem i indywidualnoÂściÂą pianisty

KaÂżdy z nich to inny, wielki artysta. Jak kaÂżdy, majÂą swoje lepsze i gorsze chwile, ale Âładunek emocji jaki nam przekazujÂą jest zawsze ogromny i niezapomniany! Dla takich chwil warto ÂżyĂŚ!

Przesadzilas Julko.
Co to znaczy dojrzeje? Urosna mu wasy (puste slowa).
Owszem,z biegiem lat moze zmienic koncepcje utworu, tempo,fraze itd,ale On nie musi do niczego dochodzic.
Taki TALENT?

Ale za to jak treÂściwie...
dzwoniÂłam, waliÂłam w drzwi,
a za nimi cisza, GoguÂś twardo Âśpi  ;D

Ja spotka³am w niedzielê rano jeszcze kogoœ, wielce zdziwiona, siedzia³ sobie na ³awce w parku i pali³ papierosa. Pan Impresario. A jak on siê zdziwi³, ¿e mnie widzi tak rano. Wiêc mogliœmy siê jeszcze raz po¿egnaÌ. WyobraŸcie sobie moje zdziwienie, kiedy chwilê potem spotka³am Paw³a Wakarecego. Có¿, Duszniki.

Bogdanie, zdecydowanie wg nieoficjalnego rankingu publicznoœci festiwalowej w Dusznikach, s¹dz¹c po oklaskach, niekwestionowanym numerem jeden by³ Trifonov, potem Avdeeva, za ni¹ Kozhukhin i w koùcu Geniusas. Potem trudno mi okreœliÌ stopniowanie. Najgorzej odebrany by³ chyba Litwin Januševièius i Giovanni Bellucci, ale ten ostatni nie za treœÌ koncertu ale za formê.

Mój osobisty ranking rozpoczyna Trifonov, potem Kozhukhin, (obaj born in Nizhny Novgorod!!!), jako kolejny Geniusas. Do tej trójcy do³¹czam z premedytacj¹ maratoùczyka Yukio Yokoyamê, który by³ "darmowym dodatkiem", mia³ swoje s³absze momenty, ale da³ mi wiêcej ni¿ wielu oficjalnych op³aconych uczestników festiwalu razem wziêtych.

Beatko, a Piemontesi?? miaÂł bardzo dobre recenzje i ty chyba jedna go sÂłuchaÂłaÂś??

Beatko, a gdzie w Twoim rankingu Ingolf?! Jak widaĂŚ rola inaugurujÂącego okazuje siĂŞ niewdziĂŞcznÂą. :-\

Przystêpujê do opisania wra¿eù systematycznie i "za kolej¹" :) Z perspektywy ca³oœci. Jako AMATORKA, nie znaj¹ca siê nic a nic, oprócz tego, czego nauczy³am siê od paŸdziernika na Uniwersytecie Szafarskim. ByÌ mo¿e kogoœ ura¿ê, przykro mi, najwy¿ej poniosê karê zakuta w ³aùcuchy pod prêgierzem na rynku w Dusznikach w czasie naszego zjazdu festiwalowego w 2012. Jeœli napiszê o czym co mi siê nie podoba³o, ¿e mi siê podoba³o, to bêdzie fa³sz. Muszê wiêc napisaÌ o tym co mi siê nie podoba³o, ¿e mi siê nie podoba³o, wtedy bêdzie to prawda. A Prawda nas wyzwoli, jak powiada pismo. Nawet jeœli to bêdzie moja prawda subiektywna.

Ranking ... no có¿, lista wykonawców których mogê klasyfikowaÌ jest mocno okrojona - w Dusznikach by³em tylko 4 dni, dlatego nie bêdê szeregowa³ pianistów w kolejnoœci.

W kategorii repertuar zwyciĂŞzcÂą jest Yukio Yokoyama - piĂŞciogodzinny maraton muzyki Chopina robiÂł niesamowite wraÂżenie, a to tylko maÂła prĂłbka jego moÂżliwoÂści - artysta ten zagraÂł jednego dnia, podczas 18-godzinnego koncertu wszystkie solowe utwory Fryderyka. Do tego przepiĂŞkna sonata h-moll i sam fakt wykonania mojej ulubionej pierwszej ballady ... ehh, szkoda, Âże te 5 godzin tak szybko minĂŞÂło.

Awdeewa zagra³a to czego siê spodziewa³em, silnego Chopina zdobionego niezwyk³¹ technik¹ i wirtuozeri¹ - zachwyci³ mnie Polonez-Fantazja (spodziewa³em siê tego) i nokturny.

Trifonov byÂł tym  artystÂą ktĂłry w peÂłni urzekÂł mnie repertuarem innych niÂż Chopin kompozytorĂłw. Diaboliczny walc Mefisto, niesamowita Campanella. Etiudy byÂły imponujÂące - nie negujĂŞ, Âże byĂŚ moÂże Geniuszas zagraÂł je lepiej, ale to nie zmienia faktu, Âże DaniÂł graÂł bardzo dobrze. MyÂślĂŞ, Âże link Bogdana do nagrania z konkursu Rubinsteina oddaje klimat Dusznickiego wykonania.

Koziak zagra³ niesamowite Scherzo b-moll - po raz pierwszy odkry³em przepiêkn¹ melodiê któr¹ zdobiony jest ten utwór. Do drugiej czêœci sobotniego, popo³udniowego koncertu nie dotrwa³em - zasn¹³em (i to podobno mocnym snem) - i nie wiem jak wypad³ Wakarecy.

Ingolf zachwyciÂł Bolerem, od tej pory sÂłucham go regularnie, wczeÂśniej utwĂłr ten byÂł mi obojĂŞtny, a od czasu festiwalu naleÂży do moich ulubionych dzieÂł Chopina. Do reszty jego Chopinowskiego programu przywykÂłem za sprawÂą wytwĂłrni DG, toteÂż wraÂżenie ktĂłre na mnie wywarÂł nie byÂło tak wielkie. Potem byÂło trochĂŞ gorzej, pewnie wynikaÂło to ze zÂłego samopoczucia artysty, niemniej niezaleÂżnie od tego Ingolf uraczyÂł nas interesujÂącym brzmieniem, piĂŞknÂą barwÂą dÂźwiĂŞku i ciekawymi interpretacjami - liczyliÂśmy na odrobinĂŞ wiĂŞcej, ale nie moÂżna powiedzieĂŚ, Âże Wunder nas rozczarowaÂł.


To moje ulubione recitale - Kozuhin, Goto i Januszewiczus nie zaimponowali mi na tyle, Âżebym miaÂł co o nich napisaĂŚ. Denis, owszem, miaÂł genialnÂą technikĂŞ, ale patrzÂąc na chÂłodno - w Âżaden sposĂłb mnie nie porwaÂł.

Bartusie, nie trywializuj, proszĂŞ.

Starannie dobieram sÂłowa.
" Wielki artysta", mĂłj BoÂże - juÂż samo sÂłowo " artysta" jest dla mnie niezwykle zobowiÂązujÂące.
I z du¿¹ rozwag¹ je wypowiadam.
A juÂż okreÂślenie " wielki artysta"  mam zarezerwowane dla tytanĂłw obecnego i minionego Âświata.

Dojrzewanie to doÂświadczanie, chÂłoniĂŞcie Âświata i poznawanie samego siebie.
Sztuki w sobie i siebie w sztuce.
Z tego POZNANIA, ktĂłre jest procesem, rodzÂą siĂŞ najpiĂŞkniejsze interpretacje.
Dla wielu wybraĂącĂłw ten proces trwa caÂłe Âżycie.
 
PiĂŞkna przyszÂłoœÌ przed DaniiÂłem - ÂżyczĂŞ mu jej z caÂłego serca!  

Moj number One - recital Julianny a zaraz po nim DaniÂła.

Dlaczego tak? Julianna byÂła w caÂłym koncercie absolutnie rĂłwna i doskonaÂła. Nie miaÂła zadnych sÂłabszych momentĂłw, ani tym bardziej typowych, osÂłuchanych (jakby juÂż odkrytych u kogoÂś wczeÂśniej) interpretacji. Jak juÂż raz pisaÂłem - dla mnie Ona swojÂą grÂą wznosiÂła siĂŞ ponad mody, podziaÂły, style, szkoÂły i interpretacje. ByÂła dostojna i niezawisÂła. Jak przystaÂło na heroinĂŞ najczystszej wody, a jednoczĂŞsnie (tym samym ;D)... jak cesarz(owa) fortepianu.  :)

DaniÂł byÂł w swojej I czĂŞÂści absolutnie boski i gdyby taki pozostaÂł w czĂŞsci II musiaÂłbym wstawiĂŚ go na Parnas obok BogĂłwi Boginek, a tak - to zachowam go (moÂże i na szczĂŞÂście) - poÂśrod ludzi

Na trzecim miejscu - tu zastanawiaÂłem siĂŞ - ale jednak KoÂżuchin. Dlatego, bo w jego koncercie staÂło sie coÂś, co zapamiĂŞtam do koĂąca Âżycia: przepiĂŞkna chwila cudownego kontrastu miĂŞdzy rozszalaÂłymi etiudami Liszta a prostota melodii i dÂźwiekow preludium Des-dur Chopina.

I czwarty - Geniuszas. Bardzo muzykalny, idealny technocznie i Wielki pod jego palcami Chopin. Nigdy, ale to nigdy nie przypuszczaÂłem, ze usÂłysze czÂłowieka, ktory jednym ciĂŞgiem zagra z takim polotem i wirtuozeriÂą 24 etiudy Chopina. A przecieÂż i pozostaÂłe jego interpretacje tego wieczoru byÂły urzekajace i wybrzmiewajace najczystsza muzykÂą.

MoÂże go jednak przeniose na III miejsce? Ech... co to ma w sumie za znaczenie :D. CaÂła czwĂłrka byÂłas Wielka  ;D

Ingolf Wunder.

Nie przypisywa³abym braku osza³amiaj¹cego sukcesu Ingolfa faktowi, ¿e pierwszy ma najtrudniej. Inauguracja powinna byÌ mocnym wejœciem, wprowadzeniem do wrót muzycznego raju, teoretycznie wybór dokonany by³ w³aœciwy, Wunder powinien temu podo³aÌ, ale nie podo³a³. Mam wra¿enie, ¿e spad³ na niego ciê¿ar, którego nie potrafi i nie chce udŸwign¹Ì, odcina kupony od sukcesu konkursowego. Lubiê Ingolfa, bo jego nie da siê nie lubiÌ, jest uroczy, wdziêczny, przesympatyczny, gra piêknie, ma cudne momenty. Ale mój pierwszy i jedyny kontakt na ¿ywo z gran¹ przez niego muzyk¹ utwierdzi³ mnie w przekonaniu, ¿e nie zostanê jego wielbicielk¹. Kupi³ mnie, podoba³y mi siê jego wykonania, ale nie porwa³ mnie bez reszty, nie zachwyci³. Bolero - brzmia³o mi jeszcze w uszach wykonanie Khozyainova, dwukrotnie na ¿ywo dzieù po dniu, porywaj¹ce. Bolero rozpoczynaj¹ce festiwal nie zachwyci³o, choÌ powinno. Ballada zagrana ³adnie, Andante Spianato z Wielkim Polonezem ok. Nie rozumiem w sumie, dlaczego tak wyraŸnie sobie "odpuœci³", czy nie chcia³ siê postaraÌ, czy mo¿e nie potrafi³ zagraÌ lepiej, oto jest pytanie. By³am rozczarowana pierwsz¹ po³ow¹, ale cieszy³o mnie, ¿e wreszcie s³yszê Chopina na ¿ywo, w dobrym wykonaniu, w gronie przyjació³ z forum, ¿e rozpoczê³o siê spe³nianie wielkiego marzenia o 18 koncertach. Myœlê sobie po cichu, ¿e Ingolfa po prostu mêczy wykonywanie Chopina w kó³ko na ¿¹danie, trochê jak katarynka. Po przerwie by³ Mozart i powolutku Wunder siê o¿ywia³, rozkrêca³, rozgrzewa³, jakby dopiero teraz zaczê³o go interesowaÌ i cieszyÌ to co gra. Trzecia czêœÌ sonaty Mozarta zaczê³a mnie porywaÌ, czu³am wyraŸnie radoœÌ, p³yn¹c¹ zarówno ode mnie, jak i od Ingolfa w nasz¹ stronê, tak¹ szczer¹ i autentyczn¹. Nie pamiêtam ju¿ swoich odczuÌ w szczegó³ach, za du¿o czasu up³ynê³o i na³o¿y³y siê kolejne wra¿enia, ale ucieszy³am siê, ¿e im d³u¿ej gra, tym pozytywniej go odbieram, tym bardziej siê ociepla jego stosunek do muzyki, rozkrêca siebie i nas. Trochê siê bojê o jego przysz³oœÌ muzyczn¹, nie zapowiada siê, by szed³ jak burza, on nie z tych. Mam wra¿enie, ¿e pianista siê trochê pogubi³ rozdarty miêdzy oczekiwaniami w stosunku do niego, a jego w³asnymi autentycznymi pragnieniami.

W zasadzie mĂłgÂłbym podpisaĂŚ siĂŞ pod beatkowÂą ocenÂą. CĂłz dodaĂŚ... Wunder - pare osĂłb juÂż to zauwaÂżyÂło - miaÂł byĂŚ moÂże gorszy wystĂŞp z uwagi na migrenĂŞ. Dlatego postanowiÂłem go nie klasyfikowac. Nie zmienia to faktu, ze przweciez to co pkazaÂł byÂło nacechowane czymÂś wiĂŞcej niÂż tuzinkowÂą pianistykÂą.
PĂłki co zaczekam do koncertu, w ktĂłrym nie bĂŞdzie musiaÂł walczyc z przypadÂłoÂściami niewdziĂŞcznego, czÂłowieczego ciaÂła.

Migrena nie jest usprawiedliwieniem, s¹ proszki przeciwbólowe dzia³aj¹ce w kilka minut. Przera¿a mnie, ¿e ból g³owy mo¿e wynikaÌ ze stresu, z obci¹¿enia, z niemo¿noœci podo³ania sytuacji, staniêcia na wysokoœci zadania, a mo¿e dopuszcza siê do nadejœcia bólu, by mieÌ wymówkê, ¿e gra nie by³a doskona³a, choÌ takiej siê po nim oczekuje.

Nie, Beatko. KaÂżdy proszek anty-bĂłlowy otĂŞpia. Znam Âświetnie pewnÂą osobĂŞ, ktĂłra przypÂłaciÂła awans w eliminacjach do konkursu Chopina, bo zaryzykowaÂła. WziĂŞla proszek.

Bos CHLOP.

Zgadzam siê z Tob¹. Ingolf ma ju¿ za sob¹ podobne doœwiadzenie. Nie mog¹c spaÌ, obawiaj¹c siê wp³ywu zmêczenia na jakoœÌ interpretacji (!!), zacz¹³ braÌ tabletki nasenne. Efektem by³y problemy z koncentracj¹ w III etapie. Nie do koùca tak, jak chcia³, dograna sonata. On ju¿ nie bêdzie bra³ przed koncertem ¿adnych tabletek.

Czyli tak jak siĂŞ spodziewaÂłem - trudno jest jednoznacznie okreÂśliĂŚ kto graÂł najlepiej - bo jak wynikaÂło z Waszych opisĂłw niemal wszyscy uczestnicy festiwalu dostarczyli Wam ogromnych wraÂżeĂą. Ostatni Konkurs takÂże uwaÂżam za wyjÂątkowy - bo pojawiÂło siĂŞ wielu wspaniaÂłych pianistĂłw, indywidualnoÂści na wyrĂłwnanym poziomie, a nie tak jak wczeÂśniej 1-2 gwiazdy i przepaœÌ... A co do niedyspozycji Ingolfa - kaÂżdemu siĂŞ zdarzy chwilowa niedyspozycja, gorszy dzieĂą, zmĂŞczenie koncertami, podró¿ami, pozowaniem do zdjĂŞĂŚ, autografy (w tym dla nas ;)) artyÂści to przecieÂż delikatni ludzie...  Trzeba to zrozumieĂŚ i daĂŚ im czas na odbudowanie siĂŞ... :)

Chyba Beatko za bardzo okrutna jesteÂś dla Ingolfa.Nawet jeÂśli nie podoÂłaÂł nie stanÂą na wysokoÂści
zadania, jak napisaÂłaÂś to przecieÂż zdarza siĂŞ najlepszym.
MoÂże powinien odwoÂłaĂŚ koncert??A juÂż na pewno tĂŞ retransmisjĂŞ w DwĂłjce.Bo te skrawki recitalu,
ktĂłre sÂłuchaliÂśmy (np.Mozart) byÂły bardzo niedobre.

Aha, i jeszcze. Twoja wielkodusznoœÌ Januszu co do koncertu Ingolfa bardzo mnie ujê³a .

W uzupeÂłnieniu - Polonez As-dur, na zakoĂączenie recitalu Marcina Koziaka
http://www.youtube.com/watch?v=VqCV989-FDQ

i bis PawÂła Wakarecego
http://www.youtube.com/watch?v=q3ZH6Z-W8Zk&feature=related

Masataka Goto
Na festiwalu zaistnia³ jako specjalista od Liszta, jako zwyciêzca tegorocznego konkursu Lisztowskiego w Utrechcie. W zwi¹zku z tym zacz¹³ od Beethovena :) Jakoœ tak ten ca³y koncert przemkn¹³ siê troszkê obok mnie, by³ trudnym wprowadzeniem w muzykê Liszta i to od razu na ¿ywo. Nie oceniê gry Masataki bo nie potrafiê, muzyka by³a mi nieznana, ale dociera³a do mnie jeœli nie w ca³oœci, to w du¿ych fragmentach. W ka¿dym razie bêdê obserwowa³a poczynania Japoùczyka i jeœli nadarzy siê sposobnoœÌ wys³uchania go w mediach, przez Internet, to chêtnie i z radoœci¹ obejrzê, pos³ucham, na pewno przeszperam YTubkê. A jeœli bêdê mog³a, to pójdê na ka¿dy jego koncert. Polubi³am go. A kiedy na bis zagra³ Campanellê publika siê poderwa³a do Wielkich Braw. I tak sobie myœlê, ¿e pos³ucham jego nagraù, kiedy ju¿ poznam i os³ucham siê z utworami Liszta, wtedy gra pana Goto, przypuszczam, sprawi mi wiele przyjemnoœci.
Jeœli ktoœ chce, tak jak ja, rozpoznaÌ bli¿ej temat, zapraszam do wspó³pracy i wymiany informacji :)
http://www.masatakagoto.com/
Masataka ma 26 lat (1985).

Janusz jest, Teresko,  " rozwaÂżny i romantyczny" :)

Denis Kozhukhin
PodchodziÂłam do tego koncertu nieufnie, jak pies do jeÂża. Ani Haydn, ani Brahms nie olÂśniÂł mnie, a to z tego powodu, Âże utwory byÂły mi nieznane, jakby obce, w Âżaden sposĂłb nieoswojone, po prostu na razie za trudne. I w ogĂłle trochĂŞ gÂłoÂśno byÂło. ZdawaÂłam sobie sprawĂŞ, Âże pianista gra przecudnie i byÂłam zÂła na siebie, Âże nie umiem, miaÂłam nadziejĂŞ, jeszcze, odebraĂŚ peÂłni jego przekazu. Publika wokó³ mnie szalaÂła, brawa ogÂłuszaÂły, a ja, jak sierotka, siedziaÂłam naburmuszona i czekaÂłam na koniec z lekkim zniecierpliwieniem. Kiedy Denis (okrrrropne imiĂŞ) zacz¹³ graĂŚ Liszta, trochĂŞ siĂŞ przecknĂŞÂłam, a na Mazepie przeÂżyÂłam jak¹œ niesamowitÂą metamorfozĂŞ, jakieÂś kanaliki siĂŞ mnie odetkaÂły i nareszcie z ca³¹ potĂŞgÂą zwaliÂł siĂŞ na mnie jak wielka gĂłra przekaz muzyczny od Kozhukhina, zmiaÂżdÂżyÂł, zmasakrowaÂł i przygniĂłtÂł. Artysta w bisach daÂł mi szansĂŞ na podniesienie siĂŞ, graÂł Debussego i Rachmaninowa tak cudnie, lirycznie, delikatnie, szemrzÂąco, czarownie (ach, te chÂłopaki z NiÂżnego Nowgorodu..., co oni im tam do tej wody dosypujÂą...), Âże zamiast odetchn¹Ì, to ja juÂż caÂłkiem zniknĂŞÂłam, rozpÂłynĂŞÂłam siĂŞ, we Âłzach i w ogĂłle. WyszliÂśmy na zewnÂątrz, ustawili w kolejce po autografy, a ja siĂŞ nie mogÂłam pozbieraĂŚ, aÂż Asia mnie ofuknĂŞÂła, co i tak nic nie daÂło. TrzĂŞsÂłam siĂŞ jeszcze od skrajnych najg³êbszych emocji dÂługie minuty. Wiem, Âże nie odstÂąpiĂŞ od Kozhukhina do koĂąca Âświata, uczepiĂŞ siĂŞ i bĂŞdĂŞ trwaÂła, pĂłki koncertuje, bĂŞdĂŞ sÂłuchaÂła kaÂżdziutkiego jego nagrania jakie wpadnie mi w rĂŞce. Na jego nastĂŞpny koncert pĂłjdĂŞ przygotowana, jak najlepiej zdoÂłam, by jak najwiĂŞcej odebraĂŚ, by nic nie umknĂŞÂło juÂż mojemu uchu i mojemu sercu, duszy, emocjom. Denis goÂściÂł juÂż na festiwalu w zeszÂłym roku, co bardzo piĂŞknie opisaÂł: "ZeszÂłoroczny koncert w Dworku Chopina byÂł najbardziej ekscytujÂącym wydarzeniem w moim artystycznym Âżyciu. Atmosfera, ludzie, ktĂłrzy czujÂą i szanujÂą muzykĂŞ Chopina, ich otwartoœÌ i cel, dla ktĂłrego tu przyjeÂżdÂżajÂą – to wszystko sprawia, Âże stajemy siĂŞ jednÂą wielkÂą rodzinÂą. To duÂża przyjemnoœÌ pracowaĂŚ tu i koncertowaĂŚ." Reszta wywiadu w n-rze 2 biuletynu http://www.chopin.festival.pl/http://www.chopin.festival.pl/wp-content/uploads/2011/08/n2_s2_www.pdf

Duszniki sÂą Innym Âświatem, ÂświÂątyniÂą sztuki. CieszĂŞ siĂŞ z Wami, choĂŚ nie byÂło mnie tam...

DziĂŞki za Wasze relacje. Beatko, gratulujĂŞ Ci lampki wina z Wakarecym, Palecznym, TRIFIM. Dreams may come true.  ;)

Powiem szczerze, ¿e by³am za bardzo wstrz¹œniêta faktem znalezienia siê w tak dostojnym gronie, by skorzystaÌ w pe³ni, sta³am po k¹tach i z nieœmia³oœci¹ zbiera³am siê by podejœÌ do kogoœ, kto jest znakomitoœci¹ i na dodatek oblê¿on¹ innymi znakomitoœciami. Ratowa³ mnie Nasz Pan Redaktor dodaj¹c pewnoœci i zachêcaj¹c do "u¿ywania". Nie mog³am nic prze³kn¹Ì, nie mówi¹c ju¿ o siêgniêciu po kieliszek wina, w koùcu zdecydowa³am siê na koreczek owocowy. Wysz³o szyd³o z worka, jestem nieœmia³a. Do Wakaracego podesz³am, kiedy akurat z nikim nie rozmawia³. Poza tym, nie by³am oficjalnie zaproszonym goœciem z zaproszeniem w³asnym, ja tylko by³am zaproszona przez goœcia...

Ech, jakie to ma znaczenie! OÂświetliÂł CiĂŞ blask gwiazd, co widaĂŚ na zdjĂŞciu zrobionym po Twoim powrocie. SwieciÂłaÂś tym blaskiem do rozstania, a pewnie jeszcze dÂłuÂżej!

A takim bisem DaniÂł rozpocz¹³ swoj koncert po koncercie. DaÂł w sumie 5 bisow - i byÂł to tegoroczny rekord festiwalowy  :) :D ;D

http://www.youtube.com/watch?v=3aOYSZ6LfNE

Suita Bacha w transkrypcji Rachmaninowa.

Miejmy wszyscy nadziejĂŞ, ze to byÂło w istocie, tylko: "OÂświetlenie" - nie oÂślepienie. Bo gdyby nasza Beatka oÂślepÂła - umarÂłbym ze zgryzoty (jak sÂądzĂŞ - Âłacznie ze wszystkimi forumijnymi fanami Beatki)  :) ;) ;D

To juÂż ostatnia moja rejestracja z Festiwalu. Tu: Czajkowski Trifonowa na bis. Moim zdaniem - najlepszy z piĂŞciu zabisowanych klejnocikĂłw.

http://www.youtube.com/watch?v=1AjeNIKrP9k

Przypominam drogim Forumowiczom, iÂż na FB mamy stronĂŞ o nazwie: Albumy Forum kuriera Szafarskiego (http://www.facebook.com/groups/Kurier.Szafarski/), na ktĂłrej publikujemy mnostwo fotografii, ale sa i nagrania bisĂłw Trifiego zrobione przez Kati (hello, Dorotka!  :) )

Hello!!!! Wgrywam te bisy, ale coÂś ciĂŞÂżko idzie...Trzy juÂż sÂą w naszym albumie, czwarty siĂŞ nie daÂł "przetworzyĂŚ"...SprĂłbujĂŞ jeszcze raz, ale i tak  potem wrzucĂŞ to wszystko na YT...Pozdrawiam wszystkich szafarczykĂłw, moÂże coÂś uda mi siĂŞ "zrecenzowaĂŚ",ale to wymaga czasu i wyciszenia...W kaÂżdym bÂądÂź razie, juÂż teraz mogĂŞ powiedzieĂŚ Âże po koncercie DaniÂłka wyszÂłam poraÂżona si³¹ jego przekazu...I wiem odtÂąd,Âże Trifi bĂŞdzie cudownie uzupeÂłniaÂł i dopeÂłniaÂł KolĂŞ, ktĂłry wci¹¿ pozostaje moim nr 1.... :)

Yukio Yokoyama
Czterdziestoletni JapoĂączyk, laureat Konkursu Chopinowskiego (III miejsce w 1990 roku, otrzymaÂł teÂż nagrodĂŞ specjalnÂą za wykonanie sonaty) zapewniÂł nam pewnego sierpniowego poranka niesamowite przeÂżycia. Nie spodziewajÂąc siĂŞ niczego specjalnego, planujÂąc "urwanie siĂŞ" z maratonu po jakimÂś czasie ruszyliÂśmy naszÂą czteroosobowÂą gromadkÂą, objĂŞliÂśmy w posiadanie ca³¹ pierwszÂą ÂławkĂŞ. Maraton miaÂł trwaĂŚ piĂŞĂŚ godzin z trzema niewielkimi przerwami. Artysta graÂł na rzecz ofiar trzĂŞsienia ziemi i tsunami w Japonii. CiekawostkÂą byÂło, Âże miaÂł wykonaĂŚ tylko utwory Chopina, w kolejnoÂści ich powstawania. LiczyÂłam, Âże pewnie iloœÌ nie przejdzie w jakoœÌ, bo to niemoÂżliwe. No i siĂŞ rozczarowaÂłam, Yukio nas zaczarowaÂł, przykuÂł do okrutnych madejowych Âławeczek twardych i bez oparĂŚ na ponad piĂŞĂŚ godzin non stop. Do³¹czyÂła do nas Kati (Janusz zwiedzaÂł) i juÂż w piĂŞcioro, wznosiliÂśmy po kaÂżdym utworze okrzyki zachwytu, ocierali Âłzy i upajali siĂŞ takÂą iloÂściÂą muzyki Fryderyka w tak zaskakujÂąco interesujÂącym i piĂŞknym wykonaniu. B³êdy oczywiÂście byÂły, ale jakoÂś w danym kontekÂście nie miaÂły prawie Âżadnego znaczenia, nie przeszkadzaÂły, nie raziÂły. OkolicznoÂści przyrody: park, przechodnie, dzieci, muszla koncertowa i fortepian Yamaha. Przy okazji - baliÂśmy siĂŞ o brzmienie, jednak, ku kolejnemu zaskoczeniu, Yamaha i muszla koncertowa to doœÌ dobre zestawienie, brzmienie byÂło w porzÂądku. Ale miÂłoœÌ Yokoyamy do Chopina byÂła tak wyraÂźna, tak wielka, tak wspaniale przekazana publicznoÂści, Âże mieliÂśmy dreszcze. GraÂł cudnie, z przeogromnÂą pasjÂą, wielce zaangaÂżowany. Zachwyt. Pierwsze byÂło 12 etiud Op. 10, potem Andante spianato z Wielkim polonezem i pierwsza Ballada, 40-letni JapoĂączyk w niesamowity jakiÂś sposĂłb potrafiÂł przekazaĂŚ mÂłodzieĂącze muzyczne porywy Chopina. Prawie jakby sam mÂłody Fryderyk graÂł... Potem kolejny cykl etiud niemal po³¹czony z cyklem 24 preludiĂłw i nasze kolejne zachwyty i oznaki podziwu, Âże on ciÂągle daje radĂŞ, Âże paluszki jeszcze nie poodpadaÂły, Âże krĂŞgosÂłup nie boli, i Âże jakoÂściowo caÂły czas jest ok, a sÂłodycz i niezwykÂłe piĂŞkno nadal pÂłynÂą ku nam szerokim strumieniem, prosto w spragnione serca i dusze. I tak byÂło do koĂąca, pianista utrzymaÂł poziom na kaÂżdej pÂłaszczyÂźnie, a nawet byÂło coraz lepiej, bo utwory byÂły coraz bogatsze, coraz dojrzalsze. Ballady 2, 3 i 4, Fantazja, Scherzo nr 4, Barkarola i Polonez-Fantazja, to byÂło niemal nie do uwierzenia. Za amen zaskoczyl nas i zaÂłatwiÂł sonatÂą h-moll... (o jego sukcesach na KCh w 1990 dowiedzieliÂśmy siĂŞ póŸniej) Gdyby znaÂł polski, nie pozostawaÂłoby nam nic innego, tylko przyj¹Ì go z tÂą wielkÂą pasjÂą chopinowskÂą do naszego grona  ;D

Gintaras Janusevicius
Od samego pocz¹tku by³a konsternacja i zaskoczenie. Pianista rozpocz¹³ jakimœ króciutkim nieznanym utworem, po czym zacz¹³ przemówienie po angielsku. Nie za bardzo by³o s³ychaÌ co mówi³, nie by³o mikrofonu, nie by³o t³umacza, a on mówi³ i mówi³. Potem zagra³ program, tyle, ¿e utwory Chopina gra³ non stop i publicznoœÌ w koùcu nie wiedzia³a czy klaskaÌ i kiedy. Barkarola by³a dziwnie inna od powszechnie znanej interpretacji, ciekawie siê jej s³ucha³o i mnie podoba³a siê najbardziej (potem w czasie koncertu Nokturn Janusevicius zagra³ w³aœnie ten utwór). W drugiej czêœci koncertu, Schubert/Liszt, Wagner, Liszt publicznoœÌ po utworach ju¿ nie klaska³a, bo nie by³a pewna czy pianista znów nie zechce zagraÌ ca³oœci w bloku bez przerw i czy mu brawa nie przeszkodz¹, wiêc pianista w ciszy wstawa³ i wtedy rozlega³y siê brawa. Taka zupe³nie niepotrzebna atmosfera niezdecydowania, artysta nie wyczuwa³ publicznoœci i vice versa. Trudno w takich okolicznoœciach o udany koncert. Sala nie by³a przepe³niona ju¿ na pocz¹tku, po przerwie jeszcze siê przerzedzi³o, a bisów prawie nikt nie chcia³ i ludzie zaczêli chy³kiem wymykaÌ siê z sali w czasie braw koùcowych. Skutkiem czego bis by³ SZTUK JEDEN. Szkoda, bo cudny, choÌ do tej pory nie wiem co i czyje. Trochê z przekory zamierzam w wolnej chwili pos³uchaÌ sobie jego nagraù na YT, zamiast bisów, których nie by³o.
Janusevicius doszed³ niejako przez przypadek, w czerwcu, jako zapchajdziura, w tym czasie mia³ wyst¹piÌ laureat konkursu Rubinsteina, który wygra³ przecie¿ Daniil... A przecie¿ w tym roku w Tel Avivie doszed³ do II etapu, do fina³ów nie zosta³ dopuszczony... Nie mogli zaprosiÌ choÌ finalisty, do wyboru by³o jeszcze piêciu...

Dorotko, FB w przeciwieĂąstwie do YT umoÂżliwia wgranie tylko b. krĂłciutkich filmikĂłw (zaleÂży to od rozdzielczoÂści, ale ogĂłlnie 2-3 minuty) - stÂąd mogÂą byĂŚ Twe problemy.

Yulianna Avdeeva
Z wielk¹ wol¹ wys³uchania i polubienia, otwarta jak wrota stodo³y, przyst¹pi³am, chcia³am, stara³am siê. Julka wygl¹da³a zachwycaj¹co, nie mog³am oderwaÌ wzroku. Podobnie dostojnie gra³ Filip Kopaczewski na konkursie Czajkowskiego. A ona by³a œliczna, piêknie upiête w³osy, masa wdziêku, coœ tam siê jeszcze b³yszcza³o delikatnie, jakaœ broszka i spinka we w³osach, mimo ¿e w spodniach i na czarno, w obcis³ym czarnym stroju. Piêkno. Nie mog³am wzroku oderwaÌ. S³uchu tak¿e nie odrywa³am, ale wchodzi³o opornie. NIKT NIGDY nie powinien zaczynaÌ koncertu od nokturnu (chyba, ¿e gra same nokturny :)). Niestety Yulianna zaczê³a od Chopina. Jeœli chodzi o mnie to wys³a³abym j¹ na kursy mistrzowskie go naszego Janusza, on z lekkoœci¹ potrafi przekazaÌ to, co muzyka Chopina ze sob¹ niesie i co ma w sobie najcenniejszego. Niestety, miêdzy Avdeev¹ a mn¹ stanê³a gruba betonowa przegroda nieprzenikalna, nie drgn¹³ mi miêsieù, nie dotar³a do mnie ANI JEDNYM dŸwiêkiem. Ja odbieram sercem, dusz¹, emocjami, Julka GENERUJE dŸwiêki beznamiêtnie jak maszyna, jak cyborg, któremu wmontowano komputerek zamiast mózgu. Ja nie pajmu, jak komukolwiek mo¿e siê podobaÌ w jej wykonaniu Chopin, którego muzyka to emocje w³aœnie i duchowe nienazwane eteryczne nieuchwytne piêkno w czystej postaci. Lisztem Yulianna mnie jedynie og³uszy³a, a po Wagnerze mia³am wra¿enie, ¿e ona zaraz skopie fortepian. Zdziwi³o mnie tak¿e, ¿e na scenê nie wpadli terroryœci opleceni kabelkami, z granatami, bombami. Pianistka ju¿ od chopinowskiego Scherza rzuca³a siê na biedny fortepian jak wœciek³y piec po komendzie "zabij". Przysz³o mi na myœl jeszcze jedno skojarzenia, bardzo skrzywdzonej kobiety, która odreagowuje na klawiaturze swoje wszelkie doznane w ¿yciu krzywdy. Przykro mi, takie s¹ moje odczucia, tez wola³abym wyjœÌ z uœmiechem na twarzy, promieniuj¹c zadowoleniem, ale nijak nie mog³am. Nie wykluczam, ¿e kiedyœ zostanê wielbicielk¹ Julki, mo¿e moja percepcja muzyki ewoluuje w³aœnie w tê stronê, póki co jednak ma³e szanse, nie planujê s³uchaÌ jej wykonaù w najbli¿szym czasie.

Leonora Armellini
Przesympatyczna m³oda W³oszka z rozbrajaj¹cym uœmiechem zagra³a ca³kiem porz¹dny koncert, wygl¹da³a uroczo, gra³a dobrze, czegó¿ chcieÌ wiêcej. Nie by³o fajerwerków, nie by³o rozczarowania, zagra³a ciekawie zgodnie z oczekiwaniami. Chopin by³ zagrany "akurat" i nawet Polonez As-dur zdaje siê ¿e bezb³êdnie i wzorcowo. Naj³adniejsze chyba by³y utwory na bis, których to tytu³y Leonora w³asnorêcznie, na skrawku koperty, dla nas zanotowa³a.

Francesco Piemontesi
Za moich mÂłodych lat Marek NiedÂźwiedzki lansowaÂł w TrĂłjce takiego powoli grajÂącego pana Elvisa Costello, specjalnie dla grupy odbiorcĂłw ktĂłrÂą nazywaÂł klubem nudziarzy. No bo pan Elvis przynudzaÂł, ale robiÂł to cudnie i miaÂł spore wierne grono odbiorcĂłw.
Piemontesi te¿ przynudza³ i to siê podoba³o! Jego grê próbowa³am zobrazowaÌ Asi jako "plum" - ... - cisza - ... - "plum". DŸwiêków w czasie jego koncertu by³o stosunkowo niewiele i gêstoœÌ ich padania te¿ nie by³a du¿a. Ju¿ na pocz¹tku nast¹pi³o przetasowanie w stosunku do wydrukowanego programu, pianista zacz¹³ od sonaty Janacka, której druga czêœÌ nosi³a tytu³ "ŒmierÌ". Gra³ cudnie, czysto, a na s³uchaczy pada³ jakiœ cieù od tej muzyki, trochê ciê¿ki, trochê smutny, ale mimo wszystko piêkny. Preludium cis-moll i dwa Mazurki Op. 59, by³y niesamowicie nastrojowe, jakieœ takie nieobecne. Potem sonata Beethovena A-dur Op. 101 i przerwa, a po niej Sonata A-dur 959 Schuberta, ca³oœÌ w jednym sosie, w innym wymiarze, w innej czasoprzestrzeni, na zwolnionych obrotach, w krainie gdzie czas nie ma znaczenia. Jeœli ktoœ by³ zmêczony, spokojnie móg³ podrzemaÌ... DoœÌ rzêsiste brawa by³y jedynym elementem kontrastu w ca³oœci tego wydarzenia. Co prawda Piemontesi nie jest Rosjaninem, ale jeœli kiedyœ natknê siê na jego nagrania, z przyjemnoœci¹ i zainteresowaniem wys³ucham, a mo¿e nawet pewnego dnia poszukam sama z siebie, jeœli bêdê akurat we "Franceskowym" nastroju.

Andrea Bonatta
Mistrz prowadz¹cy w Dusznikach kursy mistrzowskie da³ koncert w koœciele, w piêknym bogatym wnêtrzu z ambon¹-wielorybem. S³uchacze jeszcze przed pierwszym dŸwiêkiem koncertu byli wprowadzeni w odpowiedni nastrój. Liszt, tylko, ale ten spokojny, liryczny, poetycki, nastrojowy, melancholijny, uduchowiony, nawet wznios³y. Sam tytu³ wymowny "Harmonies poetiques et religieuses". Mo¿na by³o unieœÌ siê ku niebiosom, pop³yn¹Ì przez chwilê na ob³okach ku wiecznoœci...

Aleksandra ÂŚwigut
M³odziutka sympatyczna d³ugow³osa dziewczynka, trochê jak rusa³ka, gra³a muzykê, która do mnie w wiêkszoœci nie trafia³a. Prawdopodobnie gra³ dobrze czy nawet bardzo dobrze, przynajmniej wiêkszoœÌ utworów. Strasznie podoba³y mi siê fragmenty 2. Sonaty Prokofiewa i Szeherezada Szymanowskiego. Polonez-fantazja z lekka poturbowany nie móg³ siê podobaÌ, Ola próbowa³a go zagraÌ jakoœ dziwnie. Gabaidulina to ju¿ muzyka wspó³czesna i trochê ciê¿ko mi by³o wys³uchaÌ utworu w ca³oœci. Absolutnie nie jest kandydatk¹ na konkurs chopinowski, ale ju¿ do Czajkowskiego mo¿e œmia³o przyst¹piÌ. ¯yczê Oli sukcesów i bêdê siê stara³a bardziej zaprzyjaŸniÌ z jej interpretacjami, bardziej zrozumieÌ a mo¿e i polubiÌ, o ile nie bêdzie porywa³a siê na Chopina.

Beateno! Jak to dobrze, Âże nie zachwycasz siĂŞ JuliannÂą. Serio!

PrzecieÂż do tego stopnia zdoÂłaÂłem naszÂą szafarskÂą ukochanÂą BeatkĂŞ - polubiĂŚ, Âże gdyby dodatkowo i w kwestii Julki tuliÂła mÂą duszĂŞ sÂłodkimi komplementami – wymiĂŞkÂłbym do reszty i mogÂłaby mnie wtedy owin¹Ì wokó³ najmniejszego paluszka i poprowadziĂŚ na postronku. A tak – to nie! Nie ma mowy. Nic z tego! Teraz, jak spotkam kiedyÂś CiĂŞ na mieÂście - to niechybnie za twĂłj brak pro-julkowej euforii rzucĂŞ Ci bardzo strasznie groÂźne spojrzenie (Âże aÂż sam siĂŞ przestraszĂŞ :D) i nawet nie wiem, czy serdecznie utulĂŞ w ramionach  :-*( jak bywaÂło po dusznicowych koncertach). BĂŞdĂŞ zimny, jako lody na Antarktydzie i nieugiĂŞty, jak Franek-Kimono :). To bĂŞdzie mĂłj bezwzglĂŞdny odwet za Twe niejulkowe zachwyty :'(... I juÂż. Sama tego chciaÂłaÂś. ÂŻadnych Pani wyjaÂśnieĂą, Pani Beatko, nie przyjmujĂŞ. Reklamacji i odwoÂłaĂą – teÂż nie. Julka jest debeÂściarka. Koniec, kropka. Dupa-kwas.

A najlepiej lubiĂŞ lody waniliowe w polewie z tegorocznej mojej wiÂśniĂłweczki.

do xbw :)

Wiesz, takÂą napisaÂłaÂś nieprawdopodobnie szczerÂą recenzjĂŞ z recitalu Julianny, Âże ja teraz piszĂŞ, ale nie mogĂŞ powstrzymaĂŚ Âśmiechu :D!!!
GratulujĂŞ poczucia humoru! I trafnoÂści argumentacji!
To jest recenzja naprawdĂŞ z samych trzewiĂłw pÂłynÂąca :)  I z talentem komediowym napisana, ho, ho... :)
NapisaÂłam tu kilka dni temu, Âże wedÂług mnie organizm czÂłowieka intuicyjnie sam odrzuca to, z czym mu nie jest po drodze.
TwĂłj organizm broniÂł siĂŞ przed JuliannÂą dzielnie i co najwaÂżniejsze, obroniÂł siĂŞ!
Chyba tĂŞ recenzjĂŞ bĂŞdĂŞ pokazywaĂŚ moim znajomym z realu :)

PiĂŞknie! sami PaĂąstwo widzÂą! To jest babska zmowa. Nic wiĂŞcej. Ja protestuje! ChcÂą mnie wykoĂączyĂŚ, te niecne niewiasty, najpierw Beatena teraz Julotena...Bogu-winnego chudzinĂŞ, chcÂą wykoĂączyĂŚ, chca zabraĂŚ mu z oÂłtarzy jego ukochanÂą JuliannĂŞ, chcÂą ubraĂŚ jÂą w sapogi by ledwie na na jarmarkach przedawaÂła swiecideÂłka.
Ludzie, ratujta. Te baby sÂą okropne!!

do xbw

No w³aœnie, tak!!!- podczas konkursu te¿ mia³am dok³adnie takie samo odczucie, ¿e Julianna przy pomocy Chopina coœ odreagowuje, ¿e opowiada mi jak¹œ brzydk¹ historiê, tak¹ historiê zbli¿on¹ do codziennych sensacji w tv, gdzie albo trup œciele siê gêsto, albo szaleniec biega z siekier¹ i szuka ofiary.
DokÂładnie te klimaty ;D.

Janusz, trzymaj siĂŞ, atakujemy, tak :) ;D ;D

Najlepiej skocz po tĂŞ wiÂśniĂłwkĂŞ! :)
Lody zostaw!

 :P  >:(

Sama siĂŞ stawiam pod dusznicki prĂŞgierz na Âśrodku rynku...
Absolutnie nie mia³am intencji ura¿ania uczuÌ, tym bardziej przyjació³, mia³am wiêc do wyboru siedzieÌ cicho, albo napisaÌ, co myœlê. Wybra³am opcjê drug¹. Pierwsz¹ wybra³am w paŸdzierniku po konkursie.

 :-*
A na wiÂśnioweczkĂŞ, przy najbliÂższej okazji zapraszam obie ukochane Panie :)

MyÂślĂŞ, Âże Julianna ma doÂżywotnio zapewniony byt, zawsze znajdzie pracĂŞ jako zagrzewajÂąca wojownikĂłw do walki. Wystarczy, by przed bitwÂą zagraÂła ÂżoÂłnierzom Wagnera, a na pewno jÂą wygrajÂą. Sama po festiwalowym koncercie miaÂłam ochotĂŞ "najechaĂŚ na PolskĂŞ".

Julianna - no coz, swietna pianistka, ale moim zdaniem to nie jest najwyzsza polka.
 Zwlaszcza technicznie.
Wszyscy mylnie zachwycaja sie jej oszalamiajaca technika, niezkazitelnoscia itd.
Julianna popelnia bledy podczas gry.
Czy ma charyzme? Chyba tak. Zrobila na mnie wrazenie podczas konc. laureatow.

Ogolnie - jej gra jest troche jakby to powiedziedziec "niezwrotna", troche przyciezkawa.

Jej wyprostowana postura, wypiete posladki, elegancja  moga robic wrazenie na sluchaczach  (zwlaszcza meskich).
Stad moze Janusz tak bardzo zauroczony.
Na estradzie te elementy rowniez sa b. wazne (nie tylko sama gra).

bartusie, piĂŞkna sylwetka Julianny najbardziej urzekÂła mnie podczas krĂłtkiej z niÂą tete a tete. Na estradzie, jako kobieta, jest dla mnie pianistkÂą niekoniecznie z moich bajek, choc przyznam, prezentujaca siĂŞ w moim odczuciu bardzo widowiskowo. :) > Podczas Konkursu moim ideaÂłem kobiecego seksapilu byÂła Ukrainka Anna Fedorova. MiÂło byÂło oko takze zawiesiĂŚ na sympatycznej Leonorze Armelini. A Julianna - ona byÂła ponad... JÂą caÂłkowicie przesÂłaniaÂła jej muzyka.

Lukas Geniusas
10 marca tego roku w Filharmonii Narodowej miaÂłam okazjĂŞ daĂŚ siĂŞ oczarowaĂŚ Lukasowi dokÂładnie tym samym programem, wiĂŞc w Dusznikach miaÂłam powtĂłrkĂŞ, 24 etiudy i Sonata Liszta h-moll. OkazaÂło siĂŞ, Âże 7 sierpnia Lukas nagraÂł dla DUX komplet etiud i nareszcie bĂŞdzie pÂłyta! A 29 lipca w Muzycznych Ogrodach wysÂłuchaÂłam na Âżywo Sonaty h-moll w wykonaniu Rosjanina Jury Margulisa. Na Geniusasa i jego festiwalowy program czekaÂłam prawie tak bardzo jak na Daniila, ciekawa porĂłwnaĂą. I kiedy chwila nastaÂła zastygÂłam i ucieszona jak dziecko trwaÂłam sobie w zaczarowanym Âświecie Chopina, Liszta i Geniusasa, zamieniÂłam siĂŞ w zbiĂłr atomĂłw i przemieszaÂłam z atomami muzycznej energii, ktĂłrÂą wysyÂłaÂł w eter Lukas. Kiedy doszÂło do "najpiĂŞkniejszego tematu Chopina" czyli etiudy trzeciej w pierwszym cyklu, mÂłody artysta "zamkn¹³ obwĂłd", odwrĂłciÂł gÂłowĂŞ, skuliÂł siĂŞ w sobie, wtuliÂł gÂłowĂŞ w ramiona i w wielkim natchnieniu snuÂł melodiĂŞ. Lukas koncentrowaÂł siĂŞ maksymalnie, graÂł na sto procent moÂżliwoÂści, nie odpuÂściÂł ani na moment, zapadaÂł siĂŞ gdzieÂś w g³¹b siebie i stamtÂąd czerpaÂł i nam dawaÂł. A publika jak w transie, nikt nie pozostaÂł obojĂŞtny, ludzie siĂŞ kiwali, zwijali w k³êbek, zamykali oczy, jakaÂś zbiorowa hipnoza, byÂło cudnie. Tak jak napisaÂł Janusz, zrobiÂłam rundkĂŞ wokó³ Dworku Chopina, w cienkiej bluzce, nie zwaÂżajÂąc na zimno, nie czujÂąc i nie zauwaÂżajÂąc go. Pewnie mogÂłabym przez jakiÂś czas sÂłuÂżyĂŚ za agregat prÂądotwĂłrczy :) Jak zwykle w takich momentach wzruszam siĂŞ na wspomnienie geniuszu Chopina, bo gdyby Fryderyk nie skomponowaÂł, to by Lukas nie zagraÂł. Po przewie w towarzystwie zachwyconego Naszego Pana Redaktora idziemy na dobicie. Sonata. DobiÂł, dopeÂłniÂł. Sekwencji wzruszeĂą ciÂąg dalszy. OtworzyÂłam siĂŞ na przekaz caÂłkowicie, wchÂłaniaÂłam oczami, uszami, kaÂżdym porem skĂłry. I bisy, pierwszy leciutki, krĂłciutki, proÂściutki, dwa kolejne i czwarty porzÂądny dÂługi solidny poÂżegnalny bis, zdaje siĂŞ, Âże Rachmaninow. Jakby tego wszystkiego byÂło maÂło, w garderobie przy autografach podeszÂłam do Geniusasa bliziutko, by siĂŞ o coÂś zapytaĂŚ (miĂŞdzy innymi jĂŞzyk z wraÂżenia mi siĂŞ poplÂątaÂł i zamiast e-moll wyszÂło mi e-mail  ;D), i olÂśniÂło mnie, jaki on jest piĂŞkny! Nie na zdjĂŞciu, nie z pewnej odlegÂłoÂści, ale tak z pó³ metra. Buzia kawa z mlekiem, dorodny :) Normalnie Dorian Gray. Opalony, zadowolony, zdrowy, wypoczĂŞty (nawet po TAKIM koncercie Âśladu zmĂŞczenia), spokojny. WziĂŞÂłam autograf dla Kati - i kolejne zaskoczenie, jaki skromny podpis, bez rozmachu. RozbroiÂł mnie kompletnie. Lukas to ideaÂł, perfekcja, koncentracja, skupienie, zaangaÂżowanie, dojrzaÂłoœÌ. MÂądroœÌ i rozwaga. A wszystko w ciele wesoÂłego, rozbrykanego, imprezowego dwudziestojednolatka...

Eduard Kunz
Przy wejÂściu na salĂŞ otrzymaliÂśmy niespodziewanie karteczki z nowym repertuarem doœÌ znacznie ró¿niÂącym siĂŞ od zapisanego w programie. Zdarza siĂŞ. Na szczĂŞÂście rozpocz¹³ mojÂą ukochanÂą sonatkÂą Scarlattiego. Eduard urodzony na Syberii, znany nam z konkursĂłw Rubinsteina i Czajkowskiego. Bach Kunza gÂłoÂśny ale interesujÂący i zajmujÂący. I nagle, jakoÂś strasznie szybko, przerwa. Potem trochĂŞ hiszpaĂąskiej muzyki (Isaac Albeniz) i Nokturn Paderewskiego, Rachmaninow i Liszt, jeden bis chyba tylko i koniec, najkrĂłtszy koncert festiwalu, 1.45. W garderobie zapytaÂłam, czemu tak krĂłtko, odpowiedziaÂł, Âże jest w trakcie trasy koncertowej, zaraz ma nastĂŞpny wystĂŞp i jest bardzo zmĂŞczony. Kiedy powiedziaÂłam, Âże z grupÂą znajomych oglÂądaliÂśmy jego wystĂŞpy w obu konkursach, ucieszyÂł siĂŞ! Jego urok osobisty - niesamowity, uosobienie wdziĂŞku, niewinnoÂści i sÂłodyczy :) Kunza warto posÂłuchaĂŚ. I warto na niego popatrzeĂŚ z bliska :) W najbliÂższych planach mam jego nagrania z obu konkursĂłw, koniecznie z wizjÂą  ;)

Beatka, swoimi recenzjami, wyrasta nam na gwiazdĂŞ krytyki  najczystszej bieli. Pisze plastycznie, z polotem, jest bardzo sugestywna i autentyczna w tym co pisze, miedzy wierszami wmalowuje swe Âżywe skojarzenia i emocje, ale takze emocje i impresje postronnych odbiorcĂłw i sÂłuchaczy.
Betako! Wspaniale siĂŞ prezentuje Twoje dziennikarskie piĂłro. Mam nadziejĂŞ, ze nigdy nie zabraknie do niego atramentu.  :)

Masz na mysli bara bara?

bartusie, nie udawaj frywolnego ignoranta. Z tym ci zdecydowanie nie do twarzy.

Nie znam francuskiego (cale szczescie).
Tak mi sie tylko skojarzylo. "tete a tete"  z "bara bara"

Beatko,
piĂŞknÂą antologiĂŞ o pianistach
z Dusznickiego Festiwalu
napisaÂłaÂś

DziĂŞkujĂŞ
 :) :-*

Beata strasznie prze¿ywa³a koncert Julki, by³a za³amana ju¿ po pierwszej jego czêœci. Co do Ginterasa, jego Chopina w cyklu i publicznoœci, która nie mog³a siê zdecydowaÌ czy ju¿ klaskaÌ, czy mo¿e jeszcze poczekaÌ. Januszewiczus niesamowicie gestykulowa³ koùcz¹c utwory, niezwykle powoli opuszcza³ rêce robi¹c przy tym szeroki zamach (nomen omen gest trwa³ ³adnych kilka sekund, 5, mo¿e nawet 10) a publicznoœÌ nie znaj¹c granych przez artystê utworów wstrzymywa³a oklaski - wygl¹da³o to przekomicznie, chocia¿ gdybym by³ w tym czasie w dworku a nie w namiocie, pewnie nie by³oby mi do œmiechu.

PamiĂŞtam takÂże moment, w ktĂłrym pianista powrĂłciÂł na scenĂŞ i po ukÂłonie wskazaÂł palcem na instrument robiÂąc przy tym zdziwionÂą minĂŞ. Przesympatyczny czÂłowiek  :)

WypatrzyÂłem w kalendarzu, Âże dzisiaj sÂą imieniny Julianny. W zwiÂązku z powyÂższym Pani Juliannie Awdejewej skÂładam moc serdecznych ÂżyczeĂą, sukcesĂłw w karierze, w Âżyciu osobistym. ChoĂŚ zdajĂŞ sobie sprawĂŞ, Âże Dostojna Solenizantka nawet tego nie przeczyta, to moÂże pozytywne fluidy od Jej wiernego wielbiciela dotrÂą do Niej poprzez przestworza, nieznany wymiar i odbierze ten ciepÂły przekaz.

Teresko - cieszĂŞ siĂŞ ogromnie. Jesli bĂŞdziesz w tych stronach (np. odwiedzajÂąc RodzinkĂŞ) to daj znaĂŚ - moÂże uda siĂŞ nam spotkaĂŚ i pogadaĂŚ

do xbw

WysÂłaÂłam dzisiaj do Ciebie 2 wiadomoÂści.

Nadal nie bede wkladal bialych rekawiczek i powiem, co mysle.

Julko
A jakbys zareagowala na to, gdybym powiedzial, ze moje cialo ma odruch wymiotny (intuicyjny odrzut )na Twoje posty i Ciebie
i jakos dzielnie sobie z tym radze?
Byloby Ci fajnie.
Jakbys sie czula.
Po cichu wytwarzasz niezdrowa atmosfere w okol Julianny, ktora napewno sobie na to nie zasluzyla.
Rowniez Twoj post dotyczacy nieodpornego Wundera jest jakas niedorzecznoscia, wytworem Twojej wyobrazni.


Wg. mnie nie wyczailas o co chodzi Beatce w jej recenzji.

DziĂŞki Beato i wszystkim innym za relacje! Nie byÂło mnie tam, ale czytajÂąc wasze posty czujĂŞ siĂŞ jakbym byÂł tam razem z Wami.  ;)

Ja teÂż Wam bardzo dziĂŞkujĂŞ za wnikliwe relacje, za to, Âże zadaliÂście sobie tyle sprawozdawczego trudu :)
DziĂŞkujĂŞ Wam za Wasze talenty narracyjne i do zobaczenia w przyszÂłym roku! ;)

nie miaÂłem szczĂŞÂścia wraz z Wami uczestniczyĂŚ w festiwalu, w tym czasie miaÂłem to nieszczĂŞÂście z bliska przyglÂądaĂŚ siĂŞ wydarzeniom na Tottenham i Camden w Londynie.  :o
Âłatwo jest coÂś zniszczyĂŚ... przestaĂŚ myÂśleĂŚ o konsekwencjach uczynkĂłw i sprawiaĂŚ innym bĂłl
ale przez takie dziaÂłanie wcale nie stajemy siĂŞ lepsi czy mÂądrzejsi w oczach innych

a piszĂŞ to z myÂślÂą o smutnym poÂście wysÂłanym powyÂżej przez bartusa
w mojej opinii jest bardzo niesprawiedliwy i celowo go nie usunĂŞ byÂś mĂłgÂł siĂŞ bartusie trochĂŞ powstydziĂŚ
...za swoje sÂłowa i sposĂłb w jaki pomyÂślaÂłeÂś

JulkĂŞ w imieniu Nas wszystkich forumowiczĂłw z caÂłego serca przepraszam
i jednoczeÂśnie proszĂŞ: nie zamykaj siĂŞ na Nas i z Nami pozostaĂą
bardzo sobie Cenimy Twoj¹ ObecnoœÌ na forum,

bartusie, Ty teÂż ochÂłoĂą i przemyÂśl,... kobiety tym bardziej trzeba chroniĂŚ w Âżyciu

Casablanko.

Zwroc uwage, ze uzylem slow: jakbys, gdybys.
Sytuacja wymyslona, by zaznaczyc mocno swoj punkt widzenia.
Do Julki osobiscie nic nie mam, za malo ja znam.

Zapewniam Cie rowniez, ze nie wstydze sie.



PS.
Czy Ty tez jestes tym, ktory ma guzik (wlacz, wylacz)?

Ktora Julke masz na mysli?

10 lat temu przewidzialem ta sytuacje.
Calkowite rozprzezenie w szkolach.
Za duza swoboda i tolerancja (jakby odreagowanie po karze chlosty w szkolach)

Anglia, to spoleczenstwo zaklamane (poprawnosc polityczna), udajace, ze wszystko jest dobrze.
Mowiac poprawnosc polityczna nie mam na mysli problemu rasizmu.
Chuliganami sa wszyscy biali, czarni, zolci
Widywalem cale dzielnice zamieszkale przez "normalne" dzietne rodziny, gdzie tatus wracal do domu po "pracy"
z lupem przy aprobacie zony i dzieci.

Chuliganami sa pracownicy urzedow (nazwani przez samych anglikow chuliganie w garniturach ikrawatach).
Wreszcie chuligani odwiedzaja nasz kraj robiac popijawy zachowujac sie obscenicznie podczas "wieczorow kawalerskich"


Mimo wszystko mam bardzo wielu przyjaciol Anglikow. Porzadnych, wspanialych ludzi,na ktorych zawsze moglem polegac.

PS.
Casablanko wlozyles mi glowe do pregierza chcac mnie jakos upokorzyc.
Niepodoba mi sie to.

Witam drogich KurierowiczĂłw i zawiadamiam, Âże wziĂŞÂłam sprawy w swoje rĂŞce i zaÂłoÂżywszy konto na YT, wÂłasnymi siÂłami wrzuciÂłam bisy DaniÂła na tĂŞ stronĂŞ....PoszÂły w Âświat....PodajĂŞ kolejne linki:

Pierwszy bis: http://www.youtube.com/watch?v=I0YE8aQBVQU

Drugi:  http://www.youtube.com/watch?v=EjhRaCOFsew&feature=mfu_in_order&list=UL

Trzeci:  http://www.youtube.com/watch?v=heKuzI_8cWU&feature=mfu_in_order&list=UL

Czwarty:  http://www.youtube.com/watch?v=9LceaY9qCq0&feature=mfu_in_order&list=UL

PiÂąty:   http://www.youtube.com/watch?v=C8wPpPl45Vw&feature=mfu_in_order&list=UL


Pozdrawiam wszystkich Was, Beatko Ciebie szczegĂłlnie, to dla Ciebie te zoooooomy.....;-)))))))

Ну, здорово! Поздравляю тебя, моя красивая Жюльена  :D

               ...........?????????????   ;D  ;D   ;D  ;D

Przy okazji - taka obyczajowa ciekawostka... Oto moje nagranie ostatniego bisu Trifonova
http://www.youtube.com/watch?v=NI3_uFnpYcc

przegraÂł jakiÂś rosyjski fan DaniÂła i opublikowaÂł jako swĂłj wÂłasny  :o

http://www.youtube.com/watch?v=4qyCB0GZQfY&feature=related

ciekawe, czy to samo spotka i Twoje nagrania, Dorotko...  ???
 ::)

 

  ZrobiÂłam coÂś nie tak ????

???
No co Ty? moja uwaga dotyczyÂła piractwa. I naprawdĂŞ to ciekawe, kiedy i Twoje klipki ktoÂś sobie przegra i opublikuje jako wÂłasne... Taka juz wolna i wszechobecna amerykanana YT  i nic na to nie poradzimy.

 :D
ale tak naprawdĂŞ pierwotnymi piratami jesteÂśmy i Ty i ja  :D ;D

  No, wÂłaÂśnie, Piraci na Karaibach  ;) Zastanawiam sie jak dÂługo bĂŞdÂą wisieĂŚ nasze nagrania na YT, czy nie zacznÂą nas nĂŞkaĂŚ monitami o usuniĂŞcie... Naruszenie praw autorskich i te sprawy....ChciaÂłam ostatnio obejrzeĂŚ III koncert Racha w wykonaniu Romanovskiego z ostatniego konkursu Czajkowskiego no i niestety zostaÂł juÂż usuniĂŞty z powyÂższych powodĂłw... Przy czym inne nagrania ró¿nych wykonawcĂłw, w tym Romanowskiego sÂą...CzyÂżby spadkobiercy Rachmaninowa pilnujÂą swych spraw?

 

  Aha, jeszcze jedno...Nie wiem czy wiesz ,Januszu , ale twoje nagranie moÂże mnie pogr¹¿yĂŚ jak by co i byĂŚ dowodem w sprawie...Przyjrzyj sie dobrze.... ;)

AleÂż po co Ci YT do tego?  ;D

Masz przecieÂż: http://pitch.paraclassics.com/#/archive/concert/231 (po lewej jest zakÂładka z archiwum)  ;)

Moja doÂświadczenie w publikowaniu na YT pokazuje, ze jesli w ciÂągu kilku pierwszych dni administatorzy YT nie usunÂą filmu - to juÂż potem go nie usuwajÂą. Czasami jest tak, Âże zaraz po wrzuceniu przychodzi lakoniczny komunikat, Âże film narusza prawdopodobnie czyjeÂś tam dobra, ale to, tak naprawdĂŞ nic nie oznacza, a sam komunikat generuje automat dla postrachu  :D

A to ci number! namierzyÂłem, przyÂłapaÂłem i sfilmowaÂłem pirata  :D :D :D

 Niestety, archiwum paraklasyka w przypadku mojego komputera oznacza kiepskÂą jakoœÌ dÂźwiĂŞku i obrazu. O dziwo, na YT wizja byÂła jak Âżyleta, fonia przestrzenna i bez zastrzeÂżeĂą. No niestety , juÂż byÂła....

A faktycznie, widzĂŞ DorotĂŞ  :D

Bardzo podoba mi siĂŞ ten Kwintet fortepianowy g-moll op. 34 Juliusza ZarĂŞbskiego! Wielka szkoda, Âże poÂżyÂł tak krĂłtko, bo mielibyÂśmy jeszcze jednego wielkiego Polaka w Âświecie muzyki!

Kubo, a ja niesmiaÂło stwierdzam, ze twĂłj tryb warunkowy jest w tym momencie zdezaktualizowany. Nie mielibyÂśmy - a mamy! Gdy nagranie Marty (pÂłyta) pĂłjdzie w Âświat - ZarĂŞbski zaistnieje w peÂłnym blasku  :D Jestem pewien...

Masz racjĂŞ Januszu! Marta na pewno trochĂŞ rozsÂławi jego nazwisko.  :D

Hm, pomyliÂłem wÂątek. ProszĂŞ o przeniesienie postĂłw do wÂłaÂściwego tematu.  ;)

DziĂŞkujĂŞ Dorotko za piĂŞknie nagrane bisy Trifiego - lepiej sÂłychaĂŚ niÂż u Janusza choĂŚ nagrywane aparatem :o.
MyÂślĂŞ, Âże sam Daniil nie miaÂłby nic przeciwko takiemu nagraniu...Pozdrawiam serdecznie

To prawda Bogdanie. Ale, w przeciwienstwie do Ciebie, mnie nie zaskakuje fakt, ze aparat nagrywa dÂźwiĂŞk do filmiku lepiej, niz komorka ; :D, a juz tym bardziej, ze chwowaÂłem siĂŞ z nia kilka rzedĂłw za DorotkÂą ;D

Aaa..myÂślaÂłem Januszu, Âże nagrywaÂłeÂś kamerÂą...I z tym "przejĂŞciem" twojego filmiku ciekawa sprawa  ???

Nie tylko Ty, Januszu  ;D ;D ;D ;D ;D

"5 bisĂłw, a w tym m. in. radosne opracowanie Bach-Rach, a takze kompozycja samego Daniila. Bisy jakiÂś skrytopirat wrzuciÂł na youtube, polecam!"- to cytat z bloga "Co w duszy gra" Doroty Szwarcman.....

NiedÂługo sÂłuÂżby specjalne rozpracujÂą Kati i.........

 MĂłwcie mi SKRYTOPIRAT  ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D

jakoÂś nie moge namierzyĂŚ tych sÂłow u Pani Szwarcman  >:(

Dorotka, a gdzie u p. Szwarzman w ogóle coœ o Dusznikach, bo tez nie mogê ani s³owa znaleŸÌ...

 http://szwarcman.blog.polityka.pl/2011/08/18/martha-i-inni/

 W komentarzach pod wpisem szukajcie wypowiedzi "sporadycznego czytacza"... :)

Nikolay Lugansky

Wg programu caÂła pierwsza poÂłowa koncertu ma byĂŚ chopinowska, hurra! I znowu zaczyna od nokturnu. UsypiajÂące. Czy naprawdĂŞ nie moÂżna zaczynaĂŚ koncertĂłw od czegokolwiek innego? Jest póŸno, zasnĂŞ chyba. Dalej barkarola, coraz lepiej, Lugansky uwzi¹³ siĂŞ by takich jak ja, chodzÂących spaĂŚ z kurami, ukoÂłysaĂŚ do snu. Ale nie, barkarola idealna, preludium teÂż, scherzo super, i polaÂły siĂŞ Âłzy czyste rzĂŞsiste, nie tylko me ale i sÂąsiadĂłw, chlipali rĂłwno wszyscy, mÂłodzi i starsi, obu pÂłci. Kolejny nokturn. Trzeba bĂŞdzie uzupeÂłniĂŚ pÂłyny. Po to tu jesteÂśmy, tego pragnĂŞliÂśmy, czerpiemy garÂściami, Luganski speÂłnia oczekiwania, obdarowuje szczodrze. A kiedy doszÂło do ballady nr 4 coÂś siĂŞ zmieniÂło, bardzo wyraÂźnie. Nie byÂło juÂż idealnie i wzorcowo, byÂło inaczej, eksperymentalnie, ciekawie, niespodziewanie, pianista zaskoczyÂł, odstÂąpiÂł od "sÂłusznej interpretacji". Dawka wraÂżeĂą za duÂża, robiĂŞ rundkĂŞ wokó³ dworku dla ochÂłoniĂŞcia. Przychodzi mi do gÂłowy, Âże mogÂłabym tego pianistĂŞ bardzo bardzo polubiĂŚ... Niebezpiecznie... Po przerwie tylko Liszt i to mnie ratuje, zauroczenie Luganskim oddala siĂŞ na bezpiecznÂą odlegÂłoœÌ. Przez chwilĂŞ jest gÂłoÂśno, ale potem juÂż umiarkowanie i lirycznie, zaczynam coraz bardziej wstĂŞpowaĂŚ na ÂścieÂżkĂŞ lisztowskÂą. Przy "Zamieci" staje mi przed oczami "GorÂączka zÂłota" Chaplina, ksi¹¿ki Curwooda i omiata mnie jakieÂś ogĂłlne wraÂżenie z kina niemego. Janusz opowiadaÂł nam, jak kiedyÂś, przed wielu laty, ta melodia ÂśniÂła mu siĂŞ i do dziÂś nie wiedziaÂł, co to  :D Jeszcze tylko trzy subtelne bisy (Rachmaninow?), nieudana prĂłba uchwycenia na zdjĂŞciu jego g³êbokiego spojrzenia (jak na zdjĂŞciu z programu), autograf for Agneszka i jakoÂś tak dziwnie emocje siĂŞ ulotniÂły.

Sara Daneshpour
 
Wysz³a do nas w piêknej czerwonej sukni. Nadzwyczaj sprawnie poradzi³a sobie z a¿ szeœcioma kompozytorami, nic dziwnego, repertuar przygotowa³a ju¿ na konkurs Rubinsteina w Tel-Avivie i na konkurs Czajkowskiego. Nie dosz³a do Fina³u (osi¹gnê³a jednak Etap II), a w Moskwie osi¹gnê³a drug¹ turê II Etapu. Scarlatti i Haydn zagrani piêknie, pewnie, melodyjnie, harmonijnie, stylowo. Wariacje Schumanna dane nam by³o wys³uchaÌ dwukrotnie, wczeœnie na nocnym Nokturnie, prosto z lotniska niemal, a lecia³a z USA. Potem by³ Cesar Franck i ciekawy utwór "Preludium, Chora³ i Fuga", który zaczyna siê niewinnie, a koùczy jak Wagner grany przez Juliannê. Rachmaninow - Etudes-Tableaux 12 i 6 super! Tocatta Prokofiewa bum bum i na koniec dwa doœÌ subtelne bisy. Sarê poleca³ Bartus, wys³ucha³am ze szczególn¹ uwag¹, technicznie ³adnie, przekaz, kontakt by³, ona nadawa³a, ja odbiera³am. Podoba³o mi siê. Postanowi³am sobie s³uchaÌ wiêcej Prokofiewa.

Giovanni Bellucci

19 rapsodii wêgierskich Liszta zagranych non stop jawi³o siê przera¿aj¹co. Okaza³o siê, ¿e bêdzie niespodzianka i artysta zagra w cyklach z dwoma przerwami po dziesiêÌ, nie wiêcej!, minut. No i kolejnoœÌ nie bêdzie oczywista, bo najpierw nr 5, potem 2, 4, 1, 3, 6, przerwa, potem 12, 11, i tu siê pogubi³am, ³atwiej zapamiêtaÌ liczbê Pi po przecinku. Pianista wyszed³ na scenê z pani¹, zdaje siê, ¿e by³a ni¹ Yumi Palleschi, uczestniczka kursu mistrzowskiego oraz z wielkim plikiem nut. Znaczy siê, bêdzie przek³adanie. Obok pokaŸnego stosiku œci¹ga, w jakiej kolejnoœci. By³o piknie, publicznoœÌ nie wytrzyma³a i po którejœ rapsodii zaklaska³a krótko, po kolejnej znowu, na co artysta siedz¹c leciutko siê sk³oni³ i zabra³ do gmerania w nutach. Rzut oka na œci¹gê i przek³adanie, mieliœmy chwilê na powiercenie siê na niewygodnych krzese³kach. Rapsodie Liszta do naj³atwiejszych w odbiorze nie nale¿¹, a w komplecie mog¹ powaliÌ s³onia, nawet nie wiem jak doskonale zagrane. A wykonanie festiwalowe, na ile mog³am siê zorientowaÌ, by³o cud piêknoœci. Ca³oœÌ bardzo mi siê podoba³a, zachwyt przewy¿sza³ og³uszenie i zmêczenie. Zawsze kiedy monotonne fragmenty przytêpia³y mój odbiór, nastêpowa³ jakiœ "ekstra" moment który stawia³ czujnoœÌ na bacznoœÌ. Ale artysta próbowa³ zag³askaÌ kota, gdyby nie przerwy, to nie wiem, czy by kto wytrzyma³. To by³ najd³u¿szy koncert, trwa³ trzy godziny. Po drugiej czêœci publika by³a jakoœ dziwnie przerzedzona. Atmosfera na sali rozluŸni³a siê, zjednoczyliœmy siê w bólu, jak towarzysze niedoli, bohaterscy do koùca. Skoro Bellucci wytrzymuje za klawiatur¹, to my nie wytrzymamy? Trzeba podo³aÌ wyzwaniu. Muzyka rapsodii wêgierskich nie za bardzo klasyczna w ca³oœci, momentami jest lekko knajpiana, z przytupem, w tan. W kilku momentach brakowa³o mi gwaru rozmów wœród szczêków szk³a w tle w zadymionej atmosferze jakiegoœ pubu. Pojawi³y siê teorie spiskowe, ¿e rapsodii tak naprawdê jest wiêcej, jakieœ 25 i ¿e na bis bêdzie rapsodia 20 :) Tu¿ przed koùcem Don Giovanni zacz¹³ uk³adaÌ sobie nuty, trwa³o ze dwie minuty. By³o tych stronic zatrwa¿aj¹co du¿o, coœ tam siê nie zgadza³o, przek³adania a przek³adania. Uda³o siê, niepotrzebne mo¿na od³o¿yÌ na bok. Spogl¹damy na siebie nawzajem z dziwnymi minami, u schy³ku wytrzyma³oœci wszelkiej, my, niedobitki z trzeciej czêœci koncertu. Nuty nie by³y pouk³adane w kolejnoœci grania, przed ka¿d¹ rapsodi¹ trwa³y poszukiwania w³aœciwych stronic. Nareszcie, koniec, mo¿na by³o poznaÌ po mocnym westchnieniu ulgi i oddaleniu siê pani przek³adaj¹cej. Z pewn¹ taka nieœmia³oœci¹ pani wrêczaj¹ca kwiaty niby to rozpoczê³a powolne, niepewne zbli¿anie siê do pianisty ze zwyczajowym bukietem kwiatów. Don Giovanni min¹³ j¹ obojêtnie i uda³ siê za kulisy, pani za nim. A na widowni kolejna seria wymiany zdziwionych spojrzeù. Czy jesteœcie zdziwieni, ¿e bisów nie by³o? Niedobitki, ca³kiem w sumie liczne jak na poziom tortur (piêknem doskona³ym w hurtowych iloœciach) przy wyjœciu otrzyma³y sprawnoœÌ harcersk¹ i odznakê za wytrwa³oœÌ. Ka¿dy dosta³ plakietkê z napisem "dzielny harcerz". Teraz jest jasne, czemu te rapsodie prawdopodobnie nigdy wczeœniej nie by³y wykonywane w komplecie.

ZagÂłaskanie kota... ;D. Beatko Twoje komentarze sÂą przeurocze i zabawne...a do tego brawo za wasze "mĂŞstwo" ;) ;D

DziĂŞki, Bogdanie, cieszĂŞ siĂŞ, Âże da siĂŞ czytaĂŚ  ;)

Asia z Naszym Redaktorem w trzeciej czĂŞÂści stali pod oknem i nabijali siĂŞ z nas, biedakĂłw, nie wytrzymali w Âśrodku do koĂąca. WiĂŞc byÂłam jedyna reprezentantkÂą forum  ;D

To siĂŞ nazywa poÂświĂŞcenie dla sztuki. Od razu oglÂądajÂąc Wasze zdjĂŞcia zauwaÂżyÂłem, Âże te siedzonka nie byÂły zbyt wygodne - parĂŞ godzin na nich i moÂżna...(zrezygnowaĂŚ z takiego sÂłuchania)

W Âświetlicy Grunwaldu

Jest jeszcze jeden koncert o którym muszê napisaÌ, który poruszy³ mnie g³êboko a z ócz moich ³zy sp³ynê³y.

Wracam ja sobie razu pewnego do mojego hotelu i sÂłyszĂŞ walczyk szafarski, nasz, Januszowy. LokalizujĂŞ, dÂźwiĂŞk dobiega z pierwszego piĂŞtra. Pytam, okazuje siĂŞ, Âże jest Âświetlica z pianinem, lekko zdezelowanym, ale ÂświeÂżo nastrojonym. No wiĂŞc rozwiÂązaÂł siĂŞ problem, gdzie. UmĂłwiliÂśmy siĂŞ ca³¹ naszÂą gromadkÂą na konkretnÂą porĂŞ, ktoÂś nawet wyrysowaÂł "afisz", zasiedliÂśmy wraz z publicznoÂściÂą napÂływowÂą i Janusz zagraÂł. Nie pamiĂŞtam juÂż ile utworĂłw i jakie, ale pamiĂŞtam doskonale, co czuÂłam :) To byÂło to, co lubiĂŞ, sama esencja. NiewaÂżne, Âże pianinko leciutko szwankowaÂło, to co najistotniejsze zaistniaÂło. A Janusz gra PIÊKNIE. Nie przypuszczaÂłam, ze mnie aÂż tak jego wykonanie na Âżywo poruszy. O wiele bardziej, niÂż filmiki z YT czy z FB. ByÂł walczyk szafarski, byÂł nokturn i LENTO. Janusz ma ogromnÂą lekkoœÌ grania i przekazywania muzyki Fryderyka, szkoda, Âże nie poÂświĂŞciÂł siĂŞ bardziej muzyce. ZostaÂłam wielbicielkÂą Janusza-pianisty, Janusza-chopinisty. Podejrzewam, Âże jeÂśli uzupeÂłni repertuar o Rachmaninowa, "moje" preludium cis-moll, to mimo, Âże nie jest Rosjaninem, umieszczĂŞ go w ÂścisÂłej czo³ówce ulubionych pianistĂłw  ;)

 8)
Moje kocie doÂświadczenie podpowiada, ze kota nie da siĂŞ zagÂłaskaĂŚ :D ;D. MoÂżna co najwyÂżej niedogÂłaskaĂŚ i przeto byc potraktowany przezeĂą pazurem lubo nawet kÂłami  :D

Ja tam, miast konkurowaĂŚ z Rosjaninami :D wolaÂłbym zaÂłapaĂŚ siĂŞ na beatkowego buziaka :) I nic wiecej juÂż od Âżycia bym nie potrzebowaÂł i nie wypatrywaÂł  ::)

Januszu, nie czaruj, tylko powiedz, kiedy premiera cis-moll, bo doczekaĂŚ siĂŞ nie mogĂŞ...

DziÂś juz sobie podgrywam pierwszÂą ( z piĂŞciu ) stron. Boze! jaki to wspaniaÂły do delektowania siĂŞ utwĂłr. I pomysleĂŚ - rozkochaÂłem siĂŞ w nim dziĂŞki beatkowym namowom i zachwytom, i filmem, ktĂłry nam wszyskim Beatka poleciÂła i ktĂłry juÂż obejrzaÂłem 3 razy

MoÂże zagramy to preludium Beatce w Babicach ;), bo obawiam siĂŞ Âże jako suport dla Lukasa w Pruszkowie nas nie dopuszczÂą..

nie wiem Bogdanie, czy wiesz o czym piszesz  ;D
Dla mnie to preludium - to wyzwanie na najbli¿sze kator¿nicze tygodnie pracy... :( a potem tygodnie doprowadzania do b³êkitnego dŸwiêku ::)

Beato

Czy Giovanni Bellucci chcial cos udowodnic? (moze udowodnic sobie).
Koncepcja programowa byla wyjatkowo glupia.
Szkoda, ze przez takie bledy cierpia wszyscy lacznie z niedocenionym, osmieszonym wykonawca.
Czy on sie obrazil nie przyjmujac kwiatow?
Czy po prostu nie zauwazyl.

 :D :D :D BEATKO JESTEÂŚ WIELKA ABSOLUTNIE !!!  :D :D :D

Bartusie, w wywiadzie udzielonym przed koncertem Bellucci wyraÂźnie podkreÂślaÂł, Âże zostaÂł poproszony o ten konkretny repertuar. ByĂŚ moÂże mĂłgÂł siĂŞ nie zgodziĂŚ  :-\ Dopiero po fakcie okazaÂło siĂŞ, Âże pomysÂł nie byÂł najszczĂŞÂśliwszy. Czemu nie przyj¹³ kwiatĂłw? Panienka z bukietem nie byÂła chyba pewna, czy to aby na pewno koniec koncertu i taka niezdecydowana staÂła w kÂącie, zamiast podejœÌ do artysty na estradĂŞ, wiĂŞc kiedy obok niej przechodziÂł wykonaÂła niepewny gest wrĂŞczenia, chyba sÂłusznie pominiĂŞty, bo pod drzwiami garderoby juÂż prawie. Kolejne nieporozumienie. Po koncercie pianista rozdawaÂł nielicznym zainteresowanym autografy i pozowaÂł z uÂśmiechem do zdjĂŞĂŚ, na pewno zmĂŞczony, ale usposobiony Âżyczliwie. Szkoda wielka, Âże ostatni wykonawcy festiwalu nie udzielali juÂż wywiadĂłw po koncertach.

Ludzie, ktorzy publicznie pracuja nad projektami tego typu powinny odpowiadac z imienia i nazwiska.
Odpowiedzialni za program festiwalu  - prosze o wyjasnienia.
To zdarzenie jest dowodem niedouczenia i braku podstawowej wrazliwosci.

Oczywiscie pan Bellucci nie musial sie zgodzic, ale to juz inna bajka.

Jestem bardzo mile zaskoczony... oto niespodziewanie otrzyma³em od owego rosyjskiego fana nastêpuj¹c¹ wiadomoœÌ:

Dear JANUSZ! There was a misunderstanding on my fault! We really wanted to post a link to your video on the fan page of Daniil Trifonov. But your video is a little malformed (too stretched horizontally). I had to re-encode on my computer. And then get on my channel. Please forgive! I'm not very familiar with the ethics on YouTube. I promise you remove it from my account very soon. Thank you again for the music of Daniil! Excuse me! :)

OdpowiedziaÂłem mu, ze nie mam do niego pretensji i Âże najwaÂżniejsze, iz takÂże i nieoficjalne nagrania DaniÂła dziĂŞki takim jak my trafiajÂą do wielu, wielu fanĂłw  :)

Rozmowa z Piotrem Palecznym na temat tegorocznego festiwalu i jego REPERTUARU.
http://www.polskieradio.pl/8/410/Artykul/414422,Duszniki-po-raz-66

Czyzby odpowiedzialnym bylby pan Paleczny?
To przeciez calkiem poprawny pianista.

Chyba mial zlych doradcow.

  O to rzeczywiÂście bardzo porzÂądnie siĂŞ zachowaÂł...Ja, po tym Twoim ostrzeÂżeniu, napisaÂłam do niego z youtuba krĂłtkÂą wiadomoœÌ pa russki, o tym Âże mam nadziejĂŞ, iÂż moje nagrania nie znajdÂą siĂŞ za chwilĂŞ na jego koncie jako jego wÂłasne jak to byÂł poczyniÂł z Twoim filmikiem...PokajaÂł siĂŞ biedny.... A swojÂą drogÂą...PrzyganiaÂł kocioÂł garnkowi..:-)

 :D ;) :) :D ;D

Od czasu do czasu nawiedzaj¹ mnie migawki z Dusznik, rozanielona marzycielska, lekko nieobecna mina uœmiechniêtej Asi, Goguœ przy pianinie w œwietlicy, sala koncertowa w Dworku Chopina, zmieniaj¹ca barwy fontanna, ksiê¿yc w Parku Zdrojowym wy³aniaj¹cy siê zza groŸnie wygl¹daj¹cych ga³êzi, dwaj bracia High Tower w bia³ych koszulach, opoka organizatorów, Masataka Goto snuj¹cy siê pomiêdzy t³umem, przewa¿nie samotnie, szumi¹cy górski potok niedaleko "Grunwaldu", najlepsza cukiernia w mieœcie i kokosanki, jednak nie tak dobre jak ciacho mamy Piotra :) Musimy tam wróciÌ, ¿eby nie wiem co siê dzia³o, konieczna koniecznoœÌ.

Musimy, to nie ulega wÂątpliwoÂści.

Zastanawia mnie tylko dlaczego zapadÂł Ci w pamiĂŞĂŚ mĂłj wizerunek przy pianinie a nie wizerunek Janusza ... moÂże dlatego, Âże gdy graÂł Janusz to skupiÂłaÂś siĂŞ na piĂŞknej muzyce  ;)

Bos podobny do slynnego kompozytora, o ktorym mowilem wczesniej.

Ale jakoÂś wczeÂśniej nikt nie zwrĂłciÂł uwagi na to podobieĂąstwo ;)

Nazywam sie NIKT i co Ty na to.

http://www.youtube.com/watch?v=2t2dZ99l8q4

DziÂś o 18.00 na TVP WrocÂław byÂł krĂłtki reportaÂż o tegorocznym Festiwalu. Zaprezentowano niewielkie fragmenty wystĂŞpĂłw, m.in. Avdeevej (ktĂłra staÂła pod koniec brawurowego i automatycznie wykonanego Walca Mefisto  :D), Piemontesiego, Kozhukhina, Geniuszasa (Etiuda C-dur op. 10/1) czy Wakarecego. Nie byÂło Ingolfa.
UderzyÂło mnie, Âże oglÂądajÂących transmisje na zewnÂątrz Dworku byÂło niewiele. Recenzje festiwalu byÂły Âświetne. Wypowiadali siĂŞ m.in. Skulska, KaĂąski, Poniatowska.

Ciekawe, z kim Ci siĂŞ skojarzyÂł - bo np. w moim odczuciu Piotr jest trochĂŞ podobny do Belliniego :)
http://pl.wikipedia.org/wiki/Vincenzo_Bellini

Wspaniale, Âże wielcy recenzenci mieli podobne odczucia do nas, drobnych melomaĂąskich pÂłotek  :D ChĂŞtnie bym posÂłuchaÂła ich opinii.
Pat, wydaje mi siĂŞ, Âże na niektĂłrych koncertach w namiocie byÂło sporo sÂłuchaczy. ChociaÂż pewnie nie szturmowaÂły tÂłumy. Ale w Dusznikach chyba w ogĂłle nie byÂło tÂłoku tego lata, przynajmniej takie odniosÂłam wraÂżenie, choĂŚ nie wiem, jak siĂŞ przedstawia norma:) 

Kochani, dziêki nieocenionej Ewie A. mamy wreszcie mo¿liwoœÌ powrotu do Dusznik i koncertu Danii³a!
http://sites.radiofrance.fr/francemusique/_c/php/emission/popupMP3.php?e=90000064&d=425004902
Co za radoœÌ, móc pos³uchaÌ znów!!! ;D
Czy ktoÂś potrafi to nagraĂŚ?

SwojÂą drogÂą dlaczego musimy tego sÂłuchaĂŚ w Radio France a nie w naszej rodzimej dwĂłjce?!

Wydaje mi siĂŞ, Âże jeÂśli DwĂłjka nadaÂła z Dusznik Wundera, w przyszÂłym tygodniu bĂŞdzie Geniusas
to doczekamy siĂŞ i DaniÂła. MoÂże po prostu lecÂą kolejnoÂściÂą  z KCH :)A to nagranie super.

No i czy moje sÂłowa nie byÂły prorocze ;) :D
W przyszÂłym tygodniu w DwĂłjce maraton dusznikowski:

-wtorek Geniusas
-Âśroda LugaĂąski
-czwartek Trifonov

przypominam o 13.00.

Chora godzina!!!! Jak zwykle! :(

nIE CHORA, TYLKO TANIA, NIESTETY

O 13.00 czyli juÂż zaraz, Geniusas. DwĂłjka PR. SÂłucha kto moÂże, warto, nie ulega wÂątpliwoÂści.

PrzypomnĂŞ na wszelki niespodziewany:
13:00 Trzy godziny pod SÂłoĂącem
prowadzi Ró¿a Œwiatczyùska

Recital Lukasa Geniuszasa na 66. MiĂŞdzynarodowym Festiwalu Chopinowskim w Dusznikach–Zdroju (10.08.2011)
Fryderyk Chopin Etiudy op. 10 i op. 25, Franciszek Liszt Sonata h-moll

 ;D

WsunĂŞÂłam dyskretnie sÂłuchawki w uszy i... WYSÂŁUCHAÂŁAM! PiĂŞkne!!!

Kiedy wczoraj sÂłuchaÂłam Geniusasa w DwĂłjce miÂło zaskoczyÂły mnie dodatkowo dwa bisy. Z tego wzglĂŞdu warto teÂż jutro sÂłuchaĂŚ o 13.00 Daniila, moÂżliwe Âże teÂż bĂŞdÂą bisy.

Chodzi znowu za mnÂą od wczoraj etiuda f-moll op. 10 w wykonaniu Lukasa, podejrzewam, Âże lubiĂŞ go prawie tak bardzo jak Daniila.... Zaledwie po trzech koncertach na Âżywo i dwĂłch kontaktach pokoncertowych  :)

Dziœ o 15.00 w Dwójce kontynuacja koncertu Trifonova z festiwalu w Dusznikach. Bêd¹ mazurki i BISY!!! Czy ktoœ mo¿e ma mo¿liwoœÌ nagrania tych bisów?

Notatka o koncercie Denisa KoÂżuchina (Kozukhina) na festiwalu w Dusznikach. Pierwszym koncercie z 2010 roku. Czyli tym na ktĂłrym nas JESZCZE nie byÂło, ale z ktĂłrego mamy przecieÂż pÂłytĂŞ z nagraniami miĂŞdzy innymi Denisa (brr, okrropne imiĂŞ  ;)).

http://www.mmwroclaw.pl/332511/2010/8/13/denis-kozhukhin-gwiazda-miedzynarodowego-festiwalu-chopinowskiego?category=spozaMiasta

Kolejna osoba, ktĂłra nie wiedziaÂła, co jÂą czeka i ulegÂła oczarowaniu :D Miejmy nadziejĂŞ, Âże Denis bĂŞdzie regularnie odwiedzaÂł Duszniki.
Ach, to zdjĂŞcie Dworku nocÂą... :) :)

Hej hej, listopad siĂŞ koĂączy, grudzieĂą zawsze przelatuje migusiem a od poczÂątku stycznia (w zeszÂłym roku od 3 stycznia) zapewne rusza rezerwacja karnetĂłw na 2012. Powiem szczerze, Âże czekam bardziej na sierpieĂą niÂż na wszystkie inne ÂświĂŞta razem wziĂŞte.

Bardzo podobaÂł mi siĂŞ retransmitowany w DwĂłjce recital Francesco Piemontesi'ego
Rzeczywiscie pianista-poeta i wspaniaÂły "nudziarz" jak go opisywaÂła Betka.
Sonata Schuberta (A-dur moja ulubiona) zagrana bardzo pieknie z takimi detalami, ktĂłrych
jeszcze nie sÂłyszaÂłam.ByÂłam teÂż zachwycona reakcjÂą wspaniaÂłej dusznickiej publicznoÂści.
Brawa, okrzyki a recital byÂł bardzo nie na pokaz, nic z pustej wirtuozerii.
Pianista byÂł takÂże outsiderem, bo jako jedyny (chyba?) nie graÂł Liszta.
Zapamietam na pewno to nazwisko.

Festiwal w Dusznikach dba o klientĂłw. DostaÂłam piĂŞknÂą kartĂŞ zimowÂą z Âżyczeniami ÂświÂątecznymi od organizatorĂłw, ku mojemu wielkiemu zdziwieniu. To chyba z powodu wykupienia karnetu?

http://www.chopin.festival.pl/festiwal-chopinowski/66-festiwal

SÂą zdjĂŞcia z ostatniego festiwalu  ;D
Polecam zdjĂŞcie nr 17, jest Kati, Ewa, Janusz i inne dobrze nam znane twarze, jestem przekonana, mimo braku podpisu, Âże to brawa dla Daniila.

Nr 34 - Janusz w oddali.

Super zdjĂŞcie nr 24 - Don Giovanni :)

 :) :D

Beatko, jesteÂś wielka  :-*

Oto na zdjÂątku (ktĂłre wypatrzyÂła Beatka, a ktĂłre opublikowaÂłem na FB) odnaleÂźliÂśmy takÂże nasza EwĂŞ1 :-) No i rozgorzaÂła gorÂąca dyskusja
  :) :D

http://www.facebook.com/photo.php?fbid=2959353381177&set=o.193977657331605&type=1&theater

Ha ha, Janek, toÂż to Ty w beÂżowej marynareczce :)

No nie powiesz, przyjacielu, Âże rozró¿niasz te wszystkie beÂże, kremy, Âłososie i inne tam takie... Ja, jako normalny zdrowy facet juÂż dawno odpuÂściÂłem sobie  to niuansowanie kredkami  :D

W niedzielê w Dwójce transmisja recitalu. WiadomoœÌ dla wielbicielki imienia "Denis" ;D ;D ;D

Oj, dziĂŞki za info!
Denis (brr) z 6 sierpnia 2011 :)

JĂłzef Haydn Sonata Es-dur Hob. XVI/49
Johannes Brahms I Sonata C-dur op. 1
Franciszek Liszt Etudes d’exĂŠcution transcendante S 139

Retransmisja o 19.00.

Kto jeszcze nie sÂłuchaÂł KoÂżuchina, to na pewno warto, koncert byÂł (sÂłuchaliÂśmy na Âżywo) jednym z najlepszych w zeszÂłorocznej edycji festiwalu.

 
 Cztery bisy KoÂżukina:

1. Preludium Des-dur Chopina: http://www.youtube.com/watch?v=lQdsa72z5Z0
2. Bach-Busoni -Choral Prelude "Ich ruf zu Dir, Herr Jesu Christ", BWV 639 : http://www.youtube.com/watch?v=f3t2mSHlJDc
3. Rachmaninow - Preludium G-dur op.32 nr 6 :  http://www.youtube.com/watch?v=yjtA96JdCD4
4. Skriabin - Etiuda cis-moll op.8 nr 1 : http://www.youtube.com/watch?v=hbWwR1Ci2iM

Ten sam Bach w wykonaniu SOKOLOWA:
http://www.youtube.com/watch?v=UrptYiV25JQ