Kurier Szafarski

A zatem - MOZART. UwaÂżam, podobnie jak niektĂłrzy forumowicze, Âże powinien On mieĂŚ swĂłj staÂły wÂątek w Kurierze Szafarskim. :D

Mozart byÂł moim pierwszym kompozytorem, ktĂłrego pokochaÂłem. Potem oczywiÂście nadszedÂł okres fascynacji Beethovenem, Chopinem, Berliozem, Wagnerem... Ale Mozart byÂł i bĂŞdzie zawsze bliski.

Mozart - tak jak Bach - to punkt wyjœcia. Mozarta - cudown¹ Harmoniê, Filozofiê, Tajemnicê muzyki kwartetów, kwintetów, koncertów, sonat, oper, symfonii, mszy - trzeba te¿ zrozumieÌ. To nie jest ³atwe, wielu s³yszy tu muzykê pust¹, lekk¹, przyjemn¹. Nie wszystkie z grubo ponad 600 dzie³ Salzburczyka to arcydzie³a. Ale ogromna wiêkszoœÌ dzie³ Mozarta kryje w sobie najczystsze, najbardziej naturalne Piêkno.

Na poczatek muzyka sakralna Mozarta. Nie wszystkim chyba znane Requiem czy Wielka Msza c-moll. ÂŁaciĂąska mszalna sekwencja: "Panie zmiÂłuj siĂŞ nad nami" w muzycznym opracowaniu Wolfiego. :)

http://www.youtube.com/watch?v=dxRnLwugN_s - KYRIE D-MOLL KV 341

I cudeĂąko - maÂło znana sakralna miniatura Mozarta. KYRIE ES-DUR KV 322. Muzyka uduchowiona. Niestety, chyba niedostĂŞpne na youtube. Zerknijcie wiĂŞc tu: www.mozart-archiv.de ZachĂŞcam, to strona z duÂżym zasobem dzieÂł Mozarta, Âłatwych do odsÂłuchania w formacie mp3.

Hmm... 1969 rok, Teatr Telewizji, wspaniaÂły, niezapomniany Kobiela w inscenizacji Molierowego Mieszczanina szlachcicem i Marsz Turecki jako podkÂład muzyczny. To byÂł poczÂątek mojej Âświadomej miÂłoÂści do muzyki klasycznej. Potem nastÂąpiÂły poszukiwania i sÂłuchanie innych utworĂłw Mistrza i dalej poszÂło jak z pÂłatka! A wszystko dziĂŞki radiowej dwĂłjce, wtedy jedynemu ÂźrĂłdÂłu gdzie moÂżna byÂło sÂłuchaĂŚ, sÂłuchaĂŚ, sÂłuchaĂŚ..

NiektĂłrzy forumowicze wdziĂŞcznie dziĂŞkujÂą ;D :-*  Tak, Wolfi, ktĂłrego kochaÂł Fryderyk, ktĂłrego my kochamy, powinien tu byĂŚ:)
Moja miÂłoœÌ do Wolfiego nie pomnĂŞ, czy pierwsza byÂła (wszak byÂły w dzieciĂąstwie jeszcze te "bachy", ktĂłre tak miÂło siĂŞ graÂło), lecz bardzo wielka i nieprzemijajÂąca, nie znika jak Âłzy w deszczu -  choĂŚ jego muzyka jest jak oÂżywczy deszcz, obmywajÂący duszĂŞ i wyciskajÂący Âłzy:) Jak sÂłoĂące, z ktĂłrego czerpie siĂŞ ÂświatÂło, ciepÂło, radoœÌ Âżycia.
Przy tym znajomoœÌ tak potê¿nego dzie³a jest u mnie fragmentaryczna, nieuporz¹dkowana. Liczê na to, ¿e bêdziesz nam przewodnikiem po tym wspania³ym dŸwiêkowym ogrodzie, poka¿esz co piêkniej rozkwitniête kwiaty. Ze swej strony mogê wrzucaÌ to, co najbardziej kocham - zapewne bêd¹ to rzeczy a¿ nazbyt oczywiste:))

Asiu, wrzucaj tu wszystko, co Ci dusza podpowiada, sÂłuchanie takÂże tych najlepiej znanych nam dzieÂł Wolfiego to wci¹¿ odkrywanie - szczegó³ów instrumentacji, ciekawostek harmonicznych... DziĂŞki za pomysÂł. :* 

Msza "Koronacyjna" KV 337. DzieÂło 23-letniego geniusza. Zgodnie z tradycjÂą skomponowana z okazji koronacji cudownego obrazu Matki Boskiej w koÂściele Maria-Plain koÂło Salzburga, zgodnie z nowszÂą wersjÂą - po prostu, na uroczystÂą mszĂŞ Âśw. w katedrze salzburskiej.

Oto najbardziej niezwykÂłe ogniwo dzieÂła. FinaÂłowe Agnus Dei - http://www.youtube.com/watch?v=0gjTHRHoqfg
Po raz kolejny, lecz nie ostatni, w twĂłrczoÂści Mozarta pojawia siĂŞ czterodÂźwiĂŞkowy motyw (poczÂątek partii sopranu - w tonacji C-dur: C D F E). Jest to swoista dÂźwiĂŞkowa dywiza Wolfiego. Po raz pierwszy wystĂŞpuje w Andante jego pierwszej symfonii Es-dur KV 16 (!!), potem jeszcze w cudnym Dove sono - arii Hrabiny z "Wesela Figara", po raz ostatni zaÂś - w ostatniej jego symfonii C-dur, wielkiej "Jowiszowej" KV 551  (czêœÌ finaÂłowa, mistrzostwo kontrapunktu).

Mozarcie - ³adny tytu³ w¹tku... ChoÌ wiem, ¿e nie dla wszystkich Twój idol - Wielki Salzburgczyk uosabia³ piêkno. S¹ i tacy, dla których jego muzyka - to monstrualna zbiornica gam, pasa¿y i niewiele wiêcej. W Mozarcie, przede wszystkim gamy i pasa¿e widzia³ na przyk³ad Maksymiuk, ale oddaj¹c sprawiedliwoœÌ trzeba dodaÌ, ze ten¿e Maksymiuk nadmienia³: "...ale nie mo¿na ich graÌ tak jak Ìwiczenia. Nie powinny byÌ sztywne, lecz p³ynnie falowaÌ. Wszystkie musz¹ byÌ niezwykle precyzyjne...".
Nie wdajÂąc siĂŞ dalej w polemikĂŞ i spory przyznam uczciwie, Âże nie jest to mĂłj najukochaĂąszy kompozytor. Nawet ten z grona po prostu ukochanych - teÂż nie. Dlaczego? ano wÂłasnie dlatego, Âże za  duÂżo jest dla mnie w jego twĂłrczoÂści "gam i pasaÂży", ktĂłre kompletnie nie potrafiÂą mnie zauroczyĂŚ. Ale uczciwie od razu dodam, Âże sÂą i takie jego dzieÂła i dzieÂłka, ktĂłrych za Âżadne skarby siĂŞ nie wyrzeknĂŞ. Bo sÂą absolutnie genialne. I juÂż.
Nie bedĂŞ teraz wymieniaÂł, ktĂłre. Jest ich caÂłkiem sporo. Ale te caÂłkiem sporo to przecieÂż kropla w w mozartowej biblii z szeÂściuset rozdziaÂłami.

Moje pierwsze mozartowe fascynacje, podobnie, jak u Ewy - przysz³y wraz z marszem tureckim, w doœÌ wczesnym dzieciùstwie. Ale dopiero po kilku latach pozna³em ca³¹ sonatê A-dur i pokocha³em pozosta³e jej czêsci, równie gor¹co, jak "rondo a la turca". Z wielka frajd¹ poœwiêci³em sporo czasu, aby sie jej ca³ej nauczyÌ na pamiêÌ i przy ka¿dej okazji - popisywaÌ przed znajomymi.

Ale pierwszym "moim' utworeczkiem Mozarta byÂły sÂławetne "kurki trzy" (Variationen fĂźr Klavier in C KV 265 nursery tune Ah vous dirai-je Maman Twinkle, twinkle little KV 300e), ktĂłre, w wersji uproszczonej - jako 3-4 latek grywaÂłem z upodobaniem na pianinie.
PóŸniej nauczy³em siê graÌ i bardzo polubi³em sonatê 'Facile" (K 545). I to juz wszystko, co grywa³em Mozarta. Mi³oœÌ do tej ostatniej sonaty widocznie drzemie gdzieœ stale w zakamarkach serca, bo wci¹¿ miarkujê, aby ponownie siêgn¹Ì do jej nut...
PĂłki co, chĂŞtnie odsÂłuchujÂą jÂą na YT. PosÂłuchajcie wiĂŞc ze mnÂą, proszĂŞ  :)

http://www.youtube.com/watch?v=R54SMFnLC9M&feature=fvst

41. Symfonia C-dur, "Jupiter-Sinfonie" KV 551 - Finale: Allegro molto
http://www.youtube.com/watch?v=rETZaTRFHe8

"Wesele Figara", aria Dove sono - po Recitativo od 2:00
http://www.youtube.com/watch?v=LLM5CFACTtA

1. Symfonia Es-dur KV 16 - czêœÌ II: Andante (motyw s³yszalny od ok. 0:35 w partii instrumentów dêtych)
http://www.youtube.com/watch?v=zPCPc6fDlaI

A zatem Mozartowska dewiza czterech tonów rozpoczyna i wieùczy jego twórczoœÌ symfoniczn¹, pierwsz¹ i ostatni¹ symfoniê dziel¹ a¿... 24 lata.

Wiem, Januszu, Âże Mozart nie dla wszystkich melomanĂłw jest primus inter pares. Mnie jednak urzekÂł niegdyÂś i tak juÂż pozostanie. :) Ja rĂłwnieÂż gram SonatĂŞ C-dur KV 545 (zwanÂą Facile, "dla poczÂątkujÂących"). De facto jest to przykÂład dzieÂłka peÂłnego "gam i pasaÂży", zwÂłaszcza w I czĂŞÂści. Tej sonaty najwyÂżej nie ceniĂŞ, choĂŚ jest urocza. Jednak i tu - w drobnej 3-czĂŞÂściowej formie, sonacie w Âłatwej tonacji, stosowanej przez kompozytora w nauczaniu "poczÂątkowym" - Mozart potrafi czarowaĂŚ. W rozmarzonej czĂŞÂści wolnej, no i w finale - krĂłciuchnym Rondzie, zaczynajÂącym siĂŞ od zabawnej imitacji, "kanonu w dolnej kwincie".

Mozart/Grieg, III czêœÌ Sonaty: http://www.youtube.com/watch?v=2_EwOoY0QpA&playnext=1&list=PLA1B8456EBB5D5B44&index=23

Moja siostra zamĂłwiÂła sobie na Âślubie chĂłr, ktĂłry zaÂśpiewaÂł m.in. Ave Verum Corpus
http://www.youtube.com/watch?v=t486sKLNgtQ&feature=related
Wszystkich urzek³a ta niebiaùska muzyka i do dziœ - po 15 latach g³ównie to pamiêtam z tej uroczystoœci :)

CieszĂŞ siĂŞ tĂŞgo wÂątku.
Ale myÂślĂŞ ze nie potrafiĂŞ ubraĂŚ w sÂłowa , czegos tak piĂŞknego jak muzyka
Mozarta.W pewnym momencie sÂłowa nie wystarciaja.
Co moÂżna powiedzieĂŚ o symfonii g-moll a koncesrcie d-moll
Co w ogĂłle mozna powiedziec o pieknie
Ja nie potrafiĂŞ.Mozarcie proszĂŞ mĂłw

A Arrau jak to Âładnie gra. Tak... marzycielsko, romantycznie:)
http://www.youtube.com/watch?v=JiCld3wZGPA&feature=related

No to moÂże zacznĂŞ od wklejenia tutaj tego mojego ukochanego Divertimenti K138, ktĂłre daÂłam przedtem na tvp, a ktĂłre zostaÂło okreÂślone przez Mozarta (naszego Mozarta;)) jako "mÂłody Mozartowski romantyzm". Niech bĂŞdzie na honorowym miejscu:) I w caÂłoÂści. Orkiestra The English Concert, dyryguje Andrew Manze.
http://www.youtube.com/watch?v=G3EbbkLOsRQ&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=mkgyT1RWt8w&feature=related

A co sÂądzicie o takim wyborze z dzieÂł Mozarta?
http://www.youtube.com/watch?v=kRvZwjptBIw
Na pewno z jego bogatej twĂłrczoÂści trudno jest dokonaĂŚ wyboru 10 najpiĂŞkniejszych... :)

RzeczywiÂście, Bodku, to wÂłaÂściwie niemoÂżliwe. Trudne jest nawet nagranie 70-minutowej pÂłyty CD "The best of Mozart". :D  Mam nadziejĂŞ, Âże ten wÂątek bĂŞdzie okazjÂą, abyÂśmy poznali nieznane dotÂąd Mozartowskie arcydzieÂła, pereÂłki (a jest z czego wybieraĂŚ!), interpretacje, a moÂże - byÂśmy odkryli Mozarta na nowo.

Trudne jest i dla mnie opisywanie PiĂŞkna Mozartowskich dzieÂł (znĂłw - czy to jest w ogĂłle moÂżliwe? przecieÂż muzyka ma brzmieĂŚ i przemawiaĂŚ swym wÂłasnym jĂŞzykiem, muzyka to jedyne, niepowtarzalne, "niepodrabialne" medium!).

Asiu, moje, nasze ukochane Divertimento KV 138... Pisz¹c trzy kwartety na smyczki, a w³aœciwie sinfonie KV 136, 137, 138 (nazywane zaœ divertimentami - nimi jednak nie s¹!) - Mozart ma 16 lat (!). S¹ to dzie³a niezwyk³e. To swoiste poszukiwanie drogi artystycznej, niektóre czêœci maj¹ charakter buffo, jedne s¹ concertante, inne kameralne, jeszcze inne symfoniczne, z jednej strony czu³e, wdziêczne - inne prawie agresywne. Mo¿e myœli Mozarta kr¹¿¹ te¿ wokó³ muzycznego Sturm und Drang, który eksploduje z wielka moc¹ w Symfonii g-moll KV 183 (do niej i innych symfonii wierzê, ¿e jeszcze powrócimy ;) )

WróÌmy do KV 138, linki poda³a Asia. ;) CzêœÌ pierwsza - rozmarzenie 16-latka, dla mnie - powiew nuty romantycznej ;). Prosty temat - ale wzruszaj¹cy. Czêœci druga i trzecia za to s¹ pe³ne finezji, a fina³ - jest jakby arogancki, buntowniczy - wszystko jednak trochê "ukryte" w bardzo klasycznej formie.

By dopeÂłniĂŚ - fragmenty Divertimenta D-dur KV 136.
CzêœÌ I: http://www.youtube.com/watch?v=dPBL-kPQzkc&feature=related (ca³kiem wirtuozowska)
CzêœÌ III: http://www.youtube.com/watch?v=y447ddkRNM4&feature=related
Muzyka moÂże o nie najwyÂższym ciĂŞÂżarze gatunkowym, mimo to - ÂświeÂża i oÂżywcza. Po prostu mÂłodzieĂącza.

I jeszcze, aby uzupeÂłniĂŚ wÂątek muzyki sakralnej - zestawienie znĂłw odlegÂłe w czasie.

Bardzo wczesna msza Mozarta - dzie³o 12-latka! WAISENHAUS-MESSE c-moll KV 139/47a, pierwsza wielka msza uroczysta, trwaj¹ca w sumie ponad 3 kwadranse. Interesuj¹ce Credo, zw³aszcza w sekwencji Crucifixus z puzonami i kot³ami. Oto w jak zdumiewaj¹cy sposób teksty o g³êbokim wymiarze teologicznym rozumie w 1768 r. Wunderkind z Salzburga:
http://www.youtube.com/watch?v=HY-4Ms0HSY0&feature=related
W finale Credo: zwróÌcie proszê uwagê na fugê przy s³owach Et vitam venturi saeculi.

No i najwiĂŞksza z mszy Mozarta, obok jego Requiem, Missy sollemnis Beethovena, Wielkiej Mszy h-moll Bacha i Requiem Verdiego najdoskonalsze dzieÂło religijne w dziejach sztuki dÂźwiĂŞku.
Wielka Msza c-moll - ogromny aparat wykonawczy (chĂłry, instrumenty dĂŞte), monumentalne rozmiary, rozmach poszczegĂłlnych ogniw.

KYRIE - ktoÂś stwierdziÂł, Âże to sama Matka BoÂża przemawia w piĂŞknie metafizycznego sopranu...
http://www.youtube.com/watch?v=zuFA3DmglwI

GLORIA: potĂŞÂżne Qui tollis
http://www.youtube.com/watch?v=rckaOnjE-KI

GLORIA: Jesu Christe i finaÂłowa fuga: Cum Sancto Spiritu, szczytowe osiÂągniĂŞcie Mozarta w formie fugi w dziele sakralnym. PorĂłwnajmy z fugÂą z Creda Mszy KV 139.
http://www.youtube.com/watch?v=xBrjE1FMczw

CREDO: Et incarnatus est. PiĂŞkna kantylena sopranu stopiona z partiÂą instrumentĂłw dĂŞtych. W efekcie - dialog doskonaÂły.
http://www.youtube.com/watch?v=E2LGb9HWSUU

SANCTUS
http://www.youtube.com/watch?v=Hl-mVFKaYQ0


Wielka Msza c-moll - dzieÂło niedokoĂączone...

Cudowne....
Jak¹¿ to têg¹ g³owê nale¿y mieÌ, ¿eby wy myœleÌ tak¹ muzykê, a jakie serce...

Fajny wÂątek i uwielbiam MszĂŞ c-moll, ale niestety nie mam za bardzo czasu Âżeby sprawdzaĂŚ wszystkie linki, a co gorsze Internet mi ostatnio muli.

Jak najbardziej Mozart zasÂługuje tu na swĂłj kÂącik.
Requiem mia³em przyjemnoœÌ s³yszeÌ na ¿ywo w rocznicê œmierci Chopina. Wielkie prze¿ycie.

Genialna muzyka. I doskonaÂła w tym sensie, Âże wszystko w niej zdaje siĂŞ byĂŚ na swoim miejscu. Harmonia w kaÂżdym calu, ale jakÂże inna od tej, ktĂłrÂą proponowali inni miÂłujÂący harmoniĂŞ klasycy.

Ulubiony utwĂłr? Nie wiem. Natomiast mĂłj 6-letni syn bardzo czĂŞsto prosi mnie o puszczenie 25. Symfonii, ktĂłrÂą sam teÂż bardzo lubiĂŞ.

MuzykĂŞ Mozarta teÂż bardzo lubiĂŞ bo,
jestem jej osÂłuchany,
gdyÂż mĂłj syn sÂłucha tej muzyki
caÂłymi dniami.
Mimo woli tĂŞ muzykĂŞ mam caÂły czas w uszach
i nawet po wy³¹czeniu sprzêtu s³yszê j¹ w g³owie. :-)

Wow, Niebieskooki, to na pewno byÂło wielkie przeÂżycie. :) Requiem zawsze wywoÂłuje dreszcz emocji, a wykonanie mszy w rocznicĂŞ Âśmierci Chopina - szczegĂłlnie...

Myœlê, ¿e nie wszyscy znaj¹ Mozartowsk¹ muzykê masoùsk¹. Wolfi wst¹pi³ do lo¿y wolnomularskiej w grudniu 1784 r. (lo¿a "Zur Wohltätigkeit"). Owocem tego s¹ zupe³nie niezwyk³e dzie³a wolnomularskie, œwiat magiczny, tajemniczy, symboliczny - gdzie muzyka zatapia w swej fakturze masoùski trójk¹t i cyrkiel.

Muzyczna masoneria to przede wszystkim genialny "Czarodziejski flet". Ale nie tylko. To rĂłwnieÂż kantaty masoĂąskie, pieÂśni, muzyka okolicznoÂściowa.

Adagio KV 411 na 2 klarnety i 3 roÂżki basetowe (instrumenty u Mozarta stricte wolnomularskie), sÂłyszalne rytmiczne stukanie symbolizuje wkraczanie braci do sali :
http://www.youtube.com/watch?v=5LVpBB1rm6w

PiĂŞkna MasoĂąska muzyka ÂżaÂłobna (Maurerische Trauermusik) KV 477, napisana, by uczciĂŚ zmarÂłych braci-masonĂłw.
http://www.youtube.com/watch?v=--sDBQuz6DY    ZnĂłw sÂłyszymy klarnety, basethorny, kontrafagot... MĂłwi siĂŞ, Âże dzieÂło to jest ogniwem stojÂącym pomiĂŞdzy MszÂą c-moll a Requiem. Tak, bo - mimo Âże to muzyka masoĂąska - jest ona de facto sakralna...

Fragm. kantaty "Laut verkunde unsere Freude". KV 623 - ostatnie dzieÂło wolnomularskie. GÂłosy mĂŞskie, ostro zarysowane instrumenty dĂŞte - ot, caÂły Mozart i masoneria.
http://www.youtube.com/watch?v=VpMnJyHxh-8

Pod koniec Âżycia, Mozart czyni z tonacji Es-dur "tonacjĂŞ masoĂąskÂą". Jest to bowiem u niego tonacja heroiczna, ludzka, wyraÂżajÂąca oÂświeceniowy humanizm. To tonacja "Fletu" i... tajemniczej 39. Symfonii Es-dur KV 543.

Mozarcie..w "Czarodziejskim.." niezwykle interesujÂącym wydaje siĂŞ nawet juÂż sam tylko motyw magicznej cyfry "TRZY" - odnoszÂącej siĂŞ prawdopodobnie do TrĂłjcy..oczywiÂście tej masoĂąskiej trĂłjcy :D (Ozyrysa, Izis i Horusa). Ten Mozart naprawdĂŞ potrafiÂł zaskakiwaĂŚ..W ogĂłle caÂłe to dzieÂło, to istne - "arcydzieÂło".. :)

Oczywiœcie. :) Masoùska - kolorystyka orkiestry - wyeksponowanie basethornów np. podczas arii Sarastra (O Isis...!), przyrównanego do "duchowego przewodnika" - wolnomularskiego mêdrca, próby ognia i wody przypominaj¹ce rytua³ "wtajemniczenia", wspomniana liczba 3 - np. trzykrotne akordy w uwerturze (powtarzaj¹ce siê póŸniej)... Librecista E. Schikaneder, odtwórca pierwszego Papagena - wolnomularz...

Nie potrafiÂłbym dokonaĂŚ przeglÂądu najpiĂŞkniejszych numerĂłw tej opery. Ona caÂła - od pierwszych taktĂłw uwertury po wielkie finaÂły jest genialna. NiezwykÂła heterogenicznoœÌ partytury. SÂą fragmenty komiczne, romantyczno-liryczne, peÂłne majestatu i solenne (chĂłry!!). Nie ma ani jednej zbĂŞdnej nuty - choĂŚ caÂłoœÌ trwa 3 godziny. Czasem zarzucane Wolfiemu koloratury, pasaÂże (choĂŚby w scenach KrĂłlowej Nocy)  - peÂłniÂą waÂżnÂą funkcjĂŞ dramatycznÂą, charakteryzujÂą postaĂŚ. Chyba najlepsza opera niemiecka do czasĂłw Wagnera. :D

http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Mozart_magic_flute.jpg - sÂłynna, zdaniem niektĂłrych bluÂźniercza scenografia do inscenizacji "Fletu", Schinkel 1816 r.
http://www.youtube.com/watch?v=P3JHcZsiM1g&feature=related

Scenografia rzeczywiÂście wyglÂąda bluÂźnierczo (jak na tamten czas..) Przez chwilĂŞ pomyÂślaÂłem nawet, Âże ukazana jest tam postaĂŚ kogoÂś zupeÂłnie innego.. :D, a to przecieÂż jedynie protoplastka tego kogoÂś innego..sama "matka" i opiekunka we wÂłasnej osobie - bogini Isis.. ;)

Czy w rzeczywistoœci to nie "Czarodziejski flet" jest ostatnim dzie³em Mozarta? Chyba wcale nie Requiem - dzie³o przecie¿ z wielu stron niedokoùczone, choÌ kreuj¹ce bardzo romantyczn¹ wizjê ostatnich chwil geniusza. ByÌ mo¿e w³aœnie to monumentalne operowe dzie³o jest jego duchowym testamentem - wspania³¹ apoteoz¹ cz³owieka, w której wyra¿a siê radoœÌ i poczucie triumfu...! Och, jak¿e st¹d blisko do muzycznego humanizmu Beethovena - tak ró¿nego, a tak podobnego. :)

http://www.youtube.com/watch?v=0rx0KFUwvNE
Es siegte die Stärke und krĂśnet zum Lohn – die SchĂśnheit und Weisheit mit ewiger Kron! Oto wielki finaÂł Mozartowskiej twĂłrczoÂści.

Sorry Mozarcie...zdaje siĂŞ, Âże to nie bogini Isis, a jeno "KrĂłlowa Nocy" - nie znam dobrze tej baÂśni, a i teÂż.."ni w zÂąb" jĂŞzyka "plemion" ;) zza naszej zachodniej granicy - w sumie jednak jakby siĂŞ uprzeĂŚ..to tak na pierwszy rzut oka, wystĂŞpuje miĂŞdzy nimi pewne podobieĂąstwo.. :D ;)

Mozarcie nie wiesz moÂże, czy "Mozart" rzeczywiÂście miaÂł okazjĂŞ na wÂłasne oczy i uszy ujrzeĂŚ i wysÂłuchaĂŚ tĂŞ operĂŞ - bo podobno zakoĂączyÂł nad niÂą pracĂŞ w tym samym roku w ktĂłrym dokonaÂł Âżywota..

Wiele jest wspaniaÂłych dzieÂł tego kompozytora, lecz jednym z pierwszych ktĂłre zrobiÂło na mnie ogromne wraÂżenie byÂł "Menuet et trio" (Allegretto) z symfonii 40..nie pomijajÂąc przy tym "Molto allegro".. ;)

http://www.youtube.com/watch?v=NjR2_BQAHTs&feature=related

Aria "Królowej Nocy" wydaje mi siê najtrudniejsz¹ a zarazem najefektowniejsz¹ z ca³ej muzyki operowej. Ca³a trudnoœÌ polega na po³¹czeniu koloratury i dramaturgii œpiewu - si³y przekazu. Idealnie to moim zdaniem jest w wykonaniu Diany Damrau
http://www.youtube.com/watch?v=DvuKxL4LOqc&feature=related
Zwróci³em te¿ uwagê na liczbê wejœÌ (ponad 2,5mln) - internauci wiedz¹ co dobre... :)

Tak, :) "Flet" zostaÂł napisany w roku Âśmierci, a premiera odbyÂła siĂŞ na przedmieÂściach Wiednia 30.09.1791 - a wiĂŞc na dwa miesiÂące przed ÂśmierciÂą. DyrygowaÂł tym i zdaje siĂŞ kolejnymi, choĂŚ nie wszystkimi przedstawieniami. Pokazuje to m.in. "Amadeus" Formana, choĂŚ oczywiÂście prawda miesza siĂŞ tam z fikcjÂą. :) Opera odniosÂła wielki sukces, wywoÂłaÂła sensacjĂŞ. Mozart byÂł wiĂŞc aktywny do samego koĂąca...

A propos scenografii z 1816 r.: ta "bluŸnierczoœÌ" posuwa siê ponoÌ jeszcze dalej. Niektórzy w tej ¿eùskiej postaci na sierpie ksiê¿yca widzieli... bardzo wa¿n¹ osobê dla chrzeœcijaùstwa. Domyœlicie siê. :D

Symfonia czterdziesta... Co o niej moÂżna napisaĂŚ? Na YT niektĂłre wykonania osiÂągajÂą ponad 6 mln wyÂświetleĂą... :D
To moim zdaniem dzieÂła praromantyczne.
Tragiczny duch targajÂący siĂŞ, zamkniĂŞty w klasycznym niby-Âładzie...
Symfonia losu? przeznaczenia? obawy - przed przyszÂłoÂściÂą (ÂśmierciÂą, Âżyciu po niej?) ?
A moÂże zwykÂły Sturm und Drang z lat 80.?
Schumann: symfonia ta to grecka tragedia. Czy jest aÂż tak klasyczna, konwencjonalna?

Z wiĂŞkszÂą mocÂą nie moÂżna byÂło wyraziĂŚ dramatu, emocji w caÂłym XVIII wieku - finaÂł to przypieczĂŞtowuje. To Allegro assai przeraÂża bezpoÂśrednioÂściÂą, kontrastujÂącÂą dynamikÂą.
http://www.youtube.com/watch?v=uJHYnBl-DJQ


 

ja akurat domyÂśliÂłem siĂŞ w chwili jak tylko na tÂą scenografiĂŞ spojrzaÂłem.. :D dlatego zrazu pomyliÂłem z boginiÂą Isis - przecieÂż prawdopodobnie protoplastkÂą tej bardzo waÂżnej dla "ch" osoby.. ;)

A to moje piĂŞkno Mozarta


http://www.youtube.com/watch?v=x66UhqsLa7U

Pod piĂŞknem nieszkowo-tereskowym sie podpisujĂŞ i do piĂŞkna dodajĂŞ drugie piĂŞkno... i to jakie! - duettino  La ci darem la mano z II aktu Don Juana.

Mam nadziejĂŞ, ze wszyscy pamiĂŞtajÂą, owe armaty "ukryte w krzakach"   :D  TenÂże sam maestro Robert Shumann dostrzegÂł i nakazaÂł zdejmowaĂŚ czapki z g³ów wÂłasnie po zapoznaniu sie z wariacjami Chopina, wÂłaÂśnie na temat tego duettina (Op. 2).

PosÂłuchajmy najpierw w wersji oryginalnej:
http://www.youtube.com/watch?v=NqPcb1nKZYg (KozioÂłku, to  bardzo sliczne i wdziĂŞczne wykonanie specjalnie wyszukaÂłem dla Cibie  :)  - naszego forumijnego znawcy i miÂłoÂśnika piĂŞknych kobiet :-)  )

a teraz namiĂŞtny temacik w wariacjach Chopina (g³ówny temat i motyw: od 5:06) 
http://www.youtube.com/watch?v=yT49wZXRo-c

Trafnie 40 Symfoniê okreœlaj¹ te¿ s³owa "szloch spoza koronkowej chusteczki" - ja odczuwam w tym dziele zmaganie weso³ej natury Wolfiego z trudnoœciami ¿ycia codziennego, niechêci¹ arcybiskupów, ksi¹¿¹t...W filmie postaÌ Amadeusza zosta³a przerysowana, ale na pewno Wolfi by³ weso³kiem lubi¹cym siê bawiÌ, p³ataÌ figle bo to s³ychaÌ w jego muzyce np. s³ynnej arii "Pa pa"
http://www.youtube.com/watch?v=OL7YF0Djruk
albo w jego koncertach
http://www.youtube.com/watch?v=RA7wxj5cw2o&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=L_TrR2uH3T4
http://www.youtube.com/watch?v=INEns0xEDOc
i wielu jego innych dzieÂłach :)

Nie wiem, czy to nie jest dla Symfonii nr 40 trochĂŞ krzywdzÂące, bo wskazuje (podobnie jak opinia Schumanna) na mimo wszystko lekkoœÌ i wdziĂŞk tego dzieÂła. W niebiaĂąskim, kojÂącym Andante (ktĂłre po tragedii Allegra - w mojej ocenie - peÂłni funkcjĂŞ oczyszczajÂącÂą) i triu z Menueta - ok. Ale przecieÂż sam Menuet jest pozbawiony wiary, nadziei na lepsze...! Podobnie nieubÂłagana czêœÌ I, a nawet finaÂł! Powiedziano niegdyÂś: dzieÂło "kameralne i fatalistyczne". 

Mozart utrzymuje tonacjê molow¹ przez 3 ogniwa, rzecz - np. u Haydna nie do wyobra¿enia (zw³aszcza menuet). A i zwroty do dur, np. w Molto allegro, s¹ jakieœ "niepe³ne", maj¹ w sobie coœ ze zw¹tpienia. Przetworzenia s¹ dobitne - tu nie ma miejsca na szczêœliwe rozwi¹zania. Tu Mozart jest bardzo osobisty, tragiczny, niezale¿ny (od Haydna zw³aszcza!) - i tak ró¿ny od dzie³ek, które, Bodku, zaprezentowa³eœ. Jest jednak rok 1788, Wiedeù, problemy finansowe, spadek popularnoœci, artystyczna alienacja, a 3 letnie miesi¹ce, podczas których powsta³a triada ostatnich symfonii Mozarta (39., 40., 41.) - to okres - no, powiedzmy - tajemniczy... ;)

Mozart jest wesloly a zarazem przepelniony tesknota (za czyms,kims? -byc moze bardzo tesknil za swoja matka).
Moimi ulubionymi kawalkami sa 2 czesci koncertow fortepianowych. Sa metafizyczne niedookreslone.

np. http://www.youtube.com/watch?v=mf711o8jAQA

Dzieki Moniko(twoja uroda jest jak twoje serducho), Gandarfo (super pomysÂł pierwszy raz od paru godzin siĂŞ rozeÂśmiaÂłam), Bartek, Wolfi jesteÂście .....
A to teÂż mĂłj ulubiony Mozart

http://www.youtube.com/watch?v=hWMhfKBJf2g&feature=related

To Âżart, ale czy to pamiĂŞtacie???

http://www.youtube.com/watch?v=Du-rD2QL1Pc

Tego nie sposĂłb zapomnieĂŚ..Dla mnie najlepsza jest ta scena od 0:00 - 0:20 i od 3:14 - 3:55 (nieÂźle tu przypajacowaÂł )..a i dalej w relacji ze strasznie "trudnÂą" teÂściowÂą.. :D

http://www.youtube.com/watch?v=xluBfMNWKUY&feature=related

Nigdy nie uczestniczyÂłem w artystycznej bohemie.

A najbardziej (w tym filmie na YouTube) wywierajÂącÂą silne wraÂżenie na mnie
scenÂą jest ta z 0:20
a muzykÂą ta od 3:55 - 4:37 (i sceny z filmu pod tĂŞ muzykĂŞ podÂłoÂżone)
i poczÂątek najtrudniejszej arii operowej Âświata - arii KrĂłlowej Nocy (od 5:40 bardzo ciekawie przedstawiony).

"Amadeus", jeden z najpiĂŞkniejszych filmĂłw Âświata. MĂłgÂł dostaĂŚ Oscara za... muzykĂŞ (honorowego, rzecz jasna ;) ).


W filmie Formana piĂŞknie zaprezentowano inny Mozartowski singspiel - "Uprowadzenie z Seraju". Wielki sukces we Wiedniu wynikajÂący ze znakomitej obsady i muzyki orientalnej - turecko stylizowanej - modnej w Ăłwczesnej Europie (choĂŚ orientalizm ten dziÂś widzimy/sÂłyszymy ciut inaczej). Opera optymistyczna, a zarazem peÂłna piĂŞknych, naprawdĂŞ lirycznych momentĂłw. WyraÂża Âżyciowy witalizm Wolfiego, witajÂącego siĂŞ z Wiedniem, europejskÂą stolicÂą muzyki - w 1782 r.
Polecam zwÂłaszcza w inscenizacji monachijskiej (DVD) z K. Bohmem i E. GruberovÂą (spektakl moÂże jedynie trÂąciĂŚ myszkÂą w warstwie scenografii).

Uwertura, alla turca: http://www.youtube.com/watch?v=e9GyeFBZozg&feature=related

Aria "con bravura", Konstancja o "torturach wszelakiego rodzaju" (te koloratury to muszÂą byĂŚ tortury dla niejednej Âśpiewaczki, napisane przez W.A. dla swej miÂłoÂści - C. Cavalieri, jego kochanki co najmniej... duchowej :D): http://www.youtube.com/watch?v=7KMMF9rXMl4
(tu w wyk. Callas: http://www.youtube.com/watch?v=eMXX2A5pIac&feature=related)

FinaÂł aktu I: http://www.youtube.com/watch?v=GFupKVxk_2I&feature=related

SÂłynne "Welche Wonne...", temat uÂżyty juÂż w finale koncertu obojowego/fletowego KV313: http://www.youtube.com/watch?v=k3GLXbl8NWo

Wielki kwartet z aktu II, radosne po³¹czenie siê kochanków: http://www.youtube.com/watch?v=p0BGoUMUiB4
Jest to jeden z najdoskonalszych Mozartowskich ensambli, o wielkiej sile wyrazu i dramaturgii.

Ten zabawny Osmin... http://www.youtube.com/watch?v=3f0jv5A_V5A

I znĂłw: Niech Âżyje Selim!, alla turca: http://www.youtube.com/watch?v=D9cqDTFFbvg - z filmu "A."

Oto nasz turecki, buĂączuczny, haÂłaÂśliwy Wolfi. JednoczeÂśnie - samo piĂŞkno...

Znacie to? 
FinaÂłowy tercecik: http://www.youtube.com/watch?v=J0WQCcnJteU

Ostatni, a de facto pierwszy singspiel Wolfiego - dwunastoletniego Wolfiego ;D



W tym samym singspielu, innym fragmencie - czy s³yszycie EROIKÊ??
http://www.youtube.com/watch?v=LlqxKK_Mdck&feature=related

Mozarcie..jesteÂś doprawdy nie tylko Âświetnym znawcÂą, ale i...no muszĂŞ, muszĂŞ to powiedzieĂŚ - autentycznym "maniakiem" Wolfiego :D ;) (taki Âżart)..ale to dobrze, bo i cudownie siĂŞ tych wszystkich wspaniaÂłych dzieÂł sÂłucha.. :)

Myœlê, kozio³ku, ¿e wspania³¹ wartoœci¹ naszego Forum jest nagromadzenie siê tu bardzo wielu autntycznych fanów i wielkich mi³osników nie tylko muzyki Fryderyka Chopina. To wspania³e, ze sa tu tacy, jak Mozart, Agnieszka (vivat Szubert!), jak Ty Kozio³ku (pok³ony dla pogromcy historycznych mroków!) i wszyscy pozostali (bojê siê wymieniaÌ, aby nie pomin¹Ì kogokolwiek), ³acznie z naszymi wspania³ymi blogerkami . I mam nadziejê, ze podobnie uwa¿acie, ta wspólna nasza wartoœc w postaci naszych przemysleù, emocji i wiedzy - to wielki skarb, który jest cenniejszy ni¿ najbardziej wykwintny, zamkniêty w hermetycznej kopule muzealny eksponat. Vivat Kurierze Szafarski!

Viviat!!

Wiwat Moniko i Ewo za to forum, Januszu nikt tak by nie napisaÂł  jak ty
Mam takÂą proÂśbĂŞ. w moim ukochanym Don Giowannim jest taka aria Zerliny, ktĂłra szuka spspinki???
ChodzĂŞ po YT i nie mogĂŞ znalezc, p0omozecie piiiiiis

Warto zwróciÌ uwagê na wspomniany tutaj temat niejednoznacznoœci uczuciowej dzie³ Mozarta. To bardzo typowe dla niego. W tym w³aœnie przejawia siê wewnêtrznie sprzeczna osobowoœÌ Wolfiego - cz³owieka, który od dziecka musia³ obracaÌ siê w œwiecie, w którym to dzieciùstwo musia³ ukrywaÌ. Musia³ udawaÌ kogoœ, kim nie by³, st¹d jego póŸniejsze wybryki. Po prostu zadzia³a³a tu zasada kompensacji. Jeœli z dziecka zrobi siê przedwczeœnie doros³ego, dzieciùstwo upomni siê o swe prawa w mniej stosownym okresie. PonoÌ to, co pokazano w filmie, to i tak wersja light Mozartowskiej ekstrawagancji... Podobne pomieszanie mamy w jego listach, stanowi¹cych mieszankê jêzyków, stylów, wiersza, prozy, nastrojów i czego tam jeszcze. I to samo objawia siê w jego muzyce. I chyba b³êdem jest przymierzanie do tego fenomenu narzêdzi interpretacyjnych czy filozoficznych. To po prostu przejawiaj¹ siê osobnicze cechy kompozytora.

A moÂże...
Bardzo te¿ mo¿liwe, i¿ Mozart nieco inaczej odczuwa³ malowane muzyk¹ nastroje ni¿ my to czynimy. Wiêc byÌ mo¿e dla niego samego te sprzecznoœci wcale nie by³y a¿ takie du¿e, jeœli istnia³y. Z punktu widzenia dzisiejszej psychologii moglibyœmy przypisaÌ Mozartowi zespó³ Aspergera (jeœli nie autyzm wysoko funkcjonuj¹cy) - zaburzenie w rozwoju psychicznym dotycz¹ce tylko ludzi genialnych i o ponadprzeciêtnej inteligencji. Jeœli istotnie mia³ tê przypad³oœÌ, a wiele na to wskazuje, hipoteza ta jest jak najbardziej prawdopodobna.

Teresko, czy chodzi o Batti, batti, o bel Masetto?
http://www.youtube.com/watch?v=ioyTpq7eAfw

W wolnej chwili odniosĂŞ siĂŞ do pozostaÂłych postĂłw, @Niebieskooki - ciekawa sprawa, jestem podobnego zdania (? autyzm). :D

Aria ze spinkÂą? To chyba chodzi o ariĂŞ Barbariny z IV aktu "Wesela Figara" (aria w f-moll):
http://www.youtube.com/watch?v=pYHwyGDyXxg

Ale daÂłam plamĂŞ, oczywiÂście Barbarina przepraszam, ale nie jestem sobÂą

No, a ja byĂŚ moÂże jestem maniakiem Mozartowym, przyznajĂŞ siĂŞ. ;D SÂą jednak i wiĂŞksi - patrz: forum mozartowskie (anglojĂŞzyczne) - tam internauci szukajÂą nawet zaginionych partytur...

Fantastyczne, ¿e choÌ jedni bardziej, a inni mniej ceni¹ w Kurierze Szafarskim Mozarta czy Czajkowskiego, to wszystkich nas ³¹czy niew¹tpliwie mi³oœÌ do Chopina. :D Fryderyku - vivat!

Nie wiem, czy znacie wspania³e dwie nieukoñczone opery buffa z wiedeñskich lat. "L'oca del Cairo" - Gʦ z KAIRU i "Lo sposo deluso" - M¡¯ ZAWIEDZIONY. Pochodz± z pierwszych lata Mozarta we Wiedniu.

LO SPOSO:
Mam do tej uwertury sentyment: http://www.youtube.com/watch?v=zZ-w2RoIwUw
Jedna z nieukoĂączonych arii: http://www.youtube.com/watch?v=S3f5yF0-CKA

L'OCA:
FinaÂłowy ansamble ukoĂączonego aktu I ("dziwne" wykonanie..., innego nie znalazÂłem):
http://www.youtube.com/watch?v=nzcwbCQG1M4
http://www.youtube.com/watch?v=qqg51x0-oKM
http://www.youtube.com/watch?v=9c-Xtnr5GtU
ZmysÂł dramaturgiczny zapowiadajÂący "Figara"!


 

DziĂŞki Januszu..jest mi z tego powodu naprawdĂŞ miÂło.. :) ( jak to siĂŞ mĂłwi - i mroki majÂą swoje uroki ;))
DziĂŞki teÂż Moniko za to, Âże stworzyÂłaÂś to forum.. :)

Zatem..Wiwat muzyka !! Wiwat Kurier !! Wiwat Wszyscy Forumowicze !!!


Moniko, caÂłe szczĂŞÂście Âże nie.."Wywiad" :D 

Zgoda..W odniesieniu do Wolfganga - ponadprzeciêtna inteligencja i genialnoœÌ muzyczna z pewnoœci¹ tak..ale czy to samo mo¿na stwierdziÌ w stosunku do innych dziedzin ¿ycia (tj poza muzycznych)..Podobno mia³ problemy z ortografi¹ (choÌ nie wiem ile w tym prawdy), ponadto nagminnie u¿ywa³ wulgaryzmów - wczeœniej ktoœ w którymœ z w¹tków wspomina³, ¿e to te¿ by³o prawdopodobnie wynikiem pewnej choroby..Mnie natomiast ciekawi jeszcze inna rzecz - czy czasem nie wystêpowa³ tam jeszcze dodatkowo problem nieco innej natury tj pewien problem uzale¿nienia, wrecz nawet "alkoholizmu" - co w ró¿nych sytuacjach mog³o byÌ przecie¿ przyczynkiem, takich a nie innych nietypowych zachowaù.. ;) (a w filmie "A" nader czêsto widzimy sceny, które by na podobny problem wskazywa³y..) :) ;)

KozioÂłku, to jakieÂś niebezpieczne "Sny o potĂŞdze " mi siĂŞ ÂśniÂą ;D :D

Don Giovanni w kilku odsÂłonach:

http://www.youtube.com/watch?v=cN3DzkcCaiw&feature=player_embedded

http://www.youtube.com/watch?v=vxcjxN0rPzs&feature=youtube_gdata

http://www.youtube.com/watch?v=dK1_vm0FMAU&feature=youtube_gdata

http://www.youtube.com/watch?v=jGI5gyrAFhs&feature=youtube_gdata

http://www.youtube.com/watch?v=nemAKvtXL8w&feature=youtube_gdata

http://www.youtube.com/watch?v=y7TaNIgtRYs&feature=youtube_gdata

http://www.youtube.com/watch?v=Ue72gvJvpi8&feature=youtube_gdata

Scena finaÂłowa - austriacki modernizm (?) - inscenizacja w Roku Mozarta 2006, Salzburg:
http://www.youtube.com/watch?v=oF7ocNl6nXo&feature=related

Kontrowersyjna sprawa. 

Znacie "Thamos, Konig der Agypten" KV 345 Mozarta?

Monumentalne dzie³o sceniczne w operowym stylu ze wstawkami tanecznymi (Mozart pisa³ muzyki baletowe - pantomimy, oto przyk³ad po³¹czenia baletu i opery/oratiorium).


Introdukcja (Maestoso) - chĂłr: http://www.youtube.com/watch?v=8xJKsLCxG8k&feature=related

Najciekawszy fragment (finaÂł). W solo barytonu sÂłychaĂŚ bardzo wyraÂźnÂą antycypacjĂŞ tzw. ARII KOMANDORA z "Don Giovanniego". PosÂłuchajcie proszĂŞ: http://www.youtube.com/watch?v=MpR8Lmy4p-E&feature=related


Autyzm u Mozarta - bardzo prawdopodobne. To zamkniêcie siê na rzeczywistoœÌ jest szczególnie widoczne pod koniec ¿ycia (niezrozumiany, samotny Mozart - "wolny artysta-arystokrata"). Piêknie opisuje to pó³-biografia Mozarta autorstwa Norberta Eliasa (notabene socjologa, nie - muzykologa). Oprócz psychoanalizy, Elias dokonuje równie¿ charakterystyki Mozarta jako genialnego CZ£OWIEKA i nie rozdziela sfery jego cz³owieczeùstwa od sfery sztuki (czyli synteza artysta-cz³owiek).
Mozarta - jak zauwaÂżyliÂście - cechowaÂł czĂŞsto brak kontroli nad wÂłasnym zachowaniem, "behawioralne nieprzyzwoitoÂści" (weÂźmy jednak poprawkĂŞ na "inne" czasy!) - co wyraÂża siĂŞ w jego listach, innych dokumentach, a co trochĂŞ wyolbrzymiÂł M. Forman. CaÂłkowite poÂświĂŞcenie siĂŞ muzyce - miaÂło skutki uboczne, powodowaÂło dziwne reakcje. UmysÂł Mozarta moÂże nie wytrzymywaÂł tego "muzycznego naporu".

A teraz
coÂś na ukojenie wszystkich po caÂłym tygodniu pracy
przyjemne uduchowienie i zrelaksowanie  ;D
http://www.youtube.com/watch?v=T2sdOwMkdf8

Bardo podoba mi siĂŞ ten baryton.

Ja teÂż chciaÂłam wrzuciĂŚ tu jakieÂś najlepsze wykonanie mojej ulubionej arii z Don Giovanniego,
przesÂłuchaÂłam chyba z 10 wykonaĂą i ta wersja wydaje mi siĂŞ
najpiĂŞkniejsza. Dlaczego ja o tym tenorze niewiele wiem?

http://www.youtube.com/watch?v=8Vip5V7ePLQ&feature=related

Cudowna Kiri te Kanawa, jako Donna Elvira w "Don Giovannim". Arie Elviry i Anny sÂą wyjÂątkowe (ha, caÂły "Giovanni" to wielkie arcydzieÂło...). :D

http://www.youtube.com/watch?v=NYJzQh7vLoY

Mozart i oÂświeceniowa erotyka. :D

Cosi fan tutte - najczystsza Mozartowska opera buffa wÂłaÂśnie DwĂłjce.

Uwertura ze sÂłynnym motywem "Tak czynia wszystkie" (!? ;D )
J. E. Gardiner,  http://www.youtube.com/watch?v=NW81117laoI&feature=related

Fragment finaÂłu I aktu. W "Cosi" finaÂły aktĂłw sÂą bardzo rozbudowane, dramaturgicznie genialne.
Londyn, 2006: http://www.youtube.com/watch?v=dCWxbfFIflE&feature=related

Mocna i mocno melodyjna uwertura Mozarcie - Âświetne.. :)

Transmisja z Wiener Staatsoper to by³a wspania³a okazja, ¿eby "Cosi" us³yszeÌ raz jeszcze. Mozart to tu kreator cudownych arii, duetów, g³êbokich muzycznych analiz postaci etc etc, ale przede wszystkim mistrz wielkich fina³ów-ansambli. Fina³ aktu I i II to d³ugi szereg muzycznych pere³ (bez recytatywów - coœ przed Mozartem niespotykanego). W finale II aktu s³ychaÌ genialne operowanie kontrapunktem, napiêciem dramatycznym. Po prostu - oczarowanie.

FinaÂł aktu II (a wÂłaÂściwie koĂącĂłwka tego finaÂłu):
http://www.youtube.com/watch?v=jvcBcl62ayQ

Beethoven i Wagner uwa¿ali operê za z³¹..., mo¿e raczej libretto. Hm, romantyczna etyka, waga mi³oœci rozumianej w Tristanowskim kontekœcie i tak dalej.

A bartusa - Wolfi by na pewno pochwaliÂł za to sympatyczne dzieÂłko inspirated by Mozart. ChoĂŚ - ja sÂłyszĂŞ tam raczej wczesnego, "klawikordowego" Amadeusza, a nawet Mistrza Jana Sebastiana... ;D

Masz racje Mozarcie.
W  moim pojeciu, inspiracja nie musi dzialac bezposrednio technicznie na material.
Wolfi i jego styl, pelen niuansow i lekkosci podzialal na mnie wlasnie w taki sposob.
Ale masz racje, utworek, technicznie traca o barok.

http://medici.tv/ - wÂłaÂśnie teraz Requiem, dziĂŞki Agnieszko, wczeÂśniej jakoÂś nie mogÂłam trafiĂŚ.

Z dedykacjÂą dla wszystkich "BozhanovowcĂłw":
Evgeni gra jednÂą z lepszych sonat Mozarta, D-dur KV 330. Rok 2009.

http://www.youtube.com/watch?v=2JANTFb68O8&feature=related

SzukaÂłem czegoÂś Mozarta od Ingolfa dla Asi, Allegry i innych "WunderowcĂłw". ;D Niestety, na YT sÂą tylko kiepskie nagrania Marcia alla Turca Mozarta/Volodosa z warszawskiego koncertu...


WÂłaÂśnie zaczyna siĂŞ TydzieĂą Mozartowski (Mozartwoche). 27 stycznia - kolejne urodziny Wolfiego. Salzburg przez ten tydzieĂą znĂłw staje siĂŞ stolicÂą europejskiej muzyki!

http://www.mozarteum.at/en/program-tickets/concert-search.html?id=60&sub=2&cmbDatumVon=09%2F06%2F2010&cmbDatumBis=09%2F06%2F2011&Mozartweek=1&KAT=0
PiĂŞkny repertuar koncertĂłw... W Salzburgu wystÂąpiÂą m.in. WiedeĂąscy Filharmonicy czy Piotr Anderszewski. :)

ByÂłem kilka mcy temu w Salzburgu (a propos: w centrum miasta, na starym ryneczku stoi pomnik, a na nim tylko jedno wyryte na cokole sÂłowo: Mozart. Dlaczego Austriacy wstydzÂą siĂŞ imion swojego najznakomitszego obywatela Âświata?)-  byÂłem i nie omieszkaÂłem odwiedziĂŚ kamienicĂŞ, w ktĂłrej przyszedÂł na Âświat twĂłrca Requiem. Jest tam zresztÂą teraz muzeum wielkiego Wolwiego....Cena za bilet chyba 8 euro. SkusiÂłem siĂŞ, ale szybko poÂżaÂłowaÂłem. W kilku komnatach muzeum  nic innego, co na ogó³ zdobi prowincjonalne muzea: parĂŞ tuzinkowych instrumentĂłw, rĂłzne obrazki na Âścianach, kilka gablot z kopiami partytur i oczywiÂście 2 stoiska z pamiÂątkami. ÂŻadnej wewnÂątrz muzyki, Âżadnych elektronicznych plansz, niczego, co byÂłoby godne majestatu i wielkoÂści kompozytora wszechczasĂłw...

PomyÂślaÂłem: dobrze by byÂło, gdyby mer Salzburga odwiedziÂł WarszawĂŞ i nasze muzeum Chopina... Jestem pewien, ze pokÂłosie takich odwiedzin dobrze przysÂłuÂżyÂłoby siĂŞ caÂłemu muzycznemu Âświatu

JeÂśli chodzi o imiona Januszu, to wydaje mi siĂŞ, Âże to nie wstyd.

Na grobie Beethovena w Wiedniu, teÂż jest napis tylko "Beethoven".
To znaczy, Âże oni byli jedyni, po prostu nie potrzeba niczego wiĂŞcej.

Wiesz, Nieszko, ojciec Amadeusza teÂż byÂł kompozytorem. To prawda - nie aÂż tak wielkim, ale byÂł... Jakby sie uprzeĂŚ, to moÂżna by wmĂłwiĂŚ turystom, ze ten pomnik to pomnik nie Amadeusza, a Leopolda. ;) ( a moze oszczĂŞdni Austriacy wykoncypowali, by ten pomnik byÂł wspolnym dla obu panĂłw kompozytorĂłw  :D )

Stanowczo muszĂŞ uregulowaĂŚ wizyty na forum - zostawianie sobie tej przyjemnoÂści na weekend powoduje, Âże od wczoraj nie robiĂŞ prawie nic innego, tylko sÂłucham, sÂłucham, sÂłucham... i czytam, czytam....  :D
Tak jak myÂślaÂłam, juÂż siĂŞ pojawiÂło kilka moich ukochanych utworĂłw. Zaraz sobie zerknĂŞÂłam, czy nasz Wolfi juÂż coÂś, i co, napisaÂł o symfonii g-moll Wolfiego M.:) (Tak przy okazji: zwaÂżywszy, iÂż sporadycznie pojawia nam siĂŞ jeszcze Ingolf "Wolfi" Wunder, nieÂśmiaÂło sugerujĂŞ, Âżeby moÂże nasz Wolfi zdradziÂł nam, jak ma na imiĂŞ;)) )  
PozwolĂŞ sobie dodaĂŚ coÂś bardzo piĂŞknego, a przy okazji wideo-reportaÂż wÂłaÂśnie z Salzburga, z rodzinnego domu Mozarta.
Koncert fortepianowy C-dur nr 21, czyli "Elvira Madigan" :) Andante. Wysoko na liÂście przebojĂłw :D

http://www.youtube.com/watch?v=nfnVJqOIJb8&feature=fvsr

Bardzo jestem ciekawa, jak Ingolf gra Mozarta, tym bardziej, Âże wywoÂłaÂł swoim Mozartem taki szum swego czasu w Moskwie:) CzyÂżby takie niekonwencjonalne to byÂło? Ale musiaÂło byĂŚ dobre, skoro dostaÂł mozartowskie stypendium. RzeczywiÂście, chyba nie da siĂŞ niczego na razie zÂłowiĂŚ w sieci. MoÂże bĂŞdzie jakaÂś pÂłyta.

Januszu - co do pomnika - ja myÂślĂŞ, Âże oni to widzÂą tak, Âże niczego wiĂŞcej nie trzeba:))) Mozart - to wiĂŞcej niÂż nazwisko  :)

MoÂżna i tak. W koĂącu nawet Amerykanie wymawiajÂąc nazwisko swojego prezydenta jedno z imion skracajÂą do pierwszej litery - George "dablju" Bush. Uznali, Âże i tak wiadomo o kogo chodzi... Widocznie jestem staroÂświecki, skoro przez szacunek do ludzi staram siĂŞ nie pomijaĂŚ ich imion.  :-[ MuszĂŞ nad sobÂą popracowaĂŚ.

Dla tych ktĂłrzy nie majÂą albumu Goulda z sonatami Mozarta, wesoÂła rozmowa GG. z Mozartem ;D
Robaczki sÂą tylko na poczÂątku, dalej juÂż po angielsku

http://www.dtown.co.il/articles/411.html

Nie sÂądzĂŞ, ÂżebyÂś musiaÂł - po co, skoro dobrze siĂŞ z tym czujesz, i z pewnoÂściÂą teÂż sprawia to przyjemnoœÌ nam, zwykÂłym Âśmiertelnikom, o niewiele mĂłwiÂących nazwiskach:) Natomiast zawsze dobrze jest przyj¹Ì, Âże inni mogÂą mieĂŚ odmienne spojrzenie; i niekoniecznie musi im przyÂświecaĂŚ skÂąpstwo, czy brak szacunku:) OsobiÂście uwaÂżam, Âże peÂłne imiĂŞ i nazwisko w przypadku zwykÂłego czÂłowieka byÂło niezbĂŞdne g³ównie ze wzglĂŞdu na prawidÂłowÂą identyfikacjĂŞ. To byÂł w koĂącu g³ówny cel pojawienia siĂŞ nazwisk - odró¿nienie jednego Markusa, Tomasza czy Swena od drugiego wymagaÂło wymyÂślenia dla kaÂżdego jakiegoÂś przydomka, albo odnotowania, czyim jest synem:) Jednak w przypadku takiego zjawiska jak Mozart - kiedy nie tylko w Austrii, ale w caÂłym cywilizowanym Âświecie jest to hasÂło, ktĂłre natychmiast budzi skojarzenie z konkretnÂą osobÂą - to, tak jak mĂłwiÂłam, nazwiskiem wÂłaÂściwie juÂż nie jest - funkcjonuje, jak logo:) I ci, ktĂłrzy w Austrii uÂżywajÂą go w ten sposĂłb, w moim odczuciu, prezentujÂą raczej dumĂŞ z posiadania takiego jedynego w swoim rodzaju osobnika, ktĂłrego nie sposĂłb pomyliĂŚ z kimÂś innym. A jeszcze na pominku - có¿, myÂślĂŞ, Âże turyÂście, ktĂłremu naprawdĂŞ moÂżna by wmĂłwiĂŚ, Âże tam pod hasÂłem Mozart kryje siĂŞ Leopold, to hasÂło chyba w ogĂłle nic by nie mĂłwiÂło (ale czy jest na Âświecie wielu takich ludzi? OczywiÂście mĂłwiĂŞ tu o takich, ktĂłrych staĂŚ na wycieczkĂŞ do Salzburga:)) I ta nazwa rodowa brzmi rĂłwnie dumnie, jak imiona nadane przez ojca, z ktĂłrych zresztÂą Johannes Chrysostomus Wolfgangus Theofilus dwĂłch nie uÂżywaÂł wcale, a jedno sobie przetÂłumaczyÂł:))   
Podobnie rzecz siê dzieje - a rebours - w przypadku w³adców, kiedy to Brytyjczycy rezygnuj¹ z nazwiska, dodaj¹c numer, i El¿bieta I staje siê tym samym bezb³êdnie rozpoznawalna wœród miliona innych El¿biet:)
:) Przy okazji rozmyÂślania o imionach i nazwiskach, i sÂłowa "logo" kĂłrego uÂżyÂłam,  przyszÂło mi na myÂśl wykorzystanie nazwisk sÂławnych ludzi w celach komercyjnych:) ByÂł o tym taki ciekawy artykuÂł. PrzewaÂżnie nawet nie zastanawiamy siĂŞ, ilu nazwisk uÂżywamy codziennie jako produktĂłw:) O, tutaj ja z kolei mam momentami niejakie wÂątpliwoÂści co do szacunku dla wielkich postaci:) (czekoladki - rzecz elegancka, ale ta wĂłdka!!)
http://new-arch.rp.pl/artykul/48611_Kopernik_sponsoruje_Chopina.html

PiĂŞknie to Asiu tÂłumaczysz i niemal „Âświecisz oczyma” za AustriakĂłw.
Ja jednak uwaÂżam, ze w przypadku tego pomnika – brukajÂą pamiĂŞĂŚ wielkiego Wolfganga. Sama zauwaÂżasz, ze jest np. ElÂżbieta I. WÂłaÂśnie ta maÂła jedynka przy imieniu znakomicie jÂą ró¿ni od ElÂżbiety II. Tutaj, w Salzburgu, ÂżyÂł i komponowaÂł Leopold i Amadeusz. W jakimÂś sensie bardziej nawet Leopold, bo Amadeusz wiĂŞkszÂą czeœÌ Âżycia spĂŞdziÂł w niezliczonych podró¿ach i pobytach w bardzo wielu europejskich metropoliach.
Dlatego uwaÂżam, Âże aÂż siĂŞ prosiÂło, aby do nazwiska dodaĂŚ przynajmniej inicjaÂły.

Ponadto nieÂśmiaÂło mniemam, ze ta sama niefrasobliwoœÌ i brak wystarczajÂącego szacunku AustriakĂłw dla swojego narodowego geniusza sprawiÂła, ze do koĂąca Âświata nie bĂŞdziemy znali dokÂładnego miejsca pochĂłwku Mozarta. „NarĂłd, ktĂłry zapomina o swoich wielkich ludziach – ginie”. ByĂŚ moÂże Austriacy nie zginÂą caÂłkiem, bo i caÂłkiem nie zapomnieli. Ale, do jasnej ciasnej! Co to za pamiĂŞĂŚ!! Co to za niefrasobliwe zwyczaje…

OdnoÂśnie wywodu Aleksias, to przypomniaÂł mi siĂŞ fragment wÂłaÂśnie czytanej ksi¹¿ki, mĂłwiÂący o tym, Âże im bardziej liczny narĂłd (kraj), tym krĂłtsze imiona, Âże w raz z malejÂącÂą gĂŞstoÂściÂą zaludnienia imiona siĂŞ wydÂłuÂżajÂą. Autor miaÂł na myÂśli USA oraz IslandiĂŞ. Trudno nie przyznaĂŚ mu racji  :D

:) CaÂła przyjemnoœÌ zawsze w miÂłej dyskusji - bo przewaÂżnie i tak kaÂżdy pozostaje przy swoim zdaniu :D Januszu, fakt, ÂżywiĂŞ pewien sentyment do AustriakĂłw:) i bĂŞdĂŞ ich trochĂŞ broniĂŚ, bo wydaje mi siĂŞ, Âże jednak doceniajÂą swego wielkiego rodaka. Tak czy owak, Âżeby mieĂŚ pewnoœÌ, czy takim akurat napisem okazali brak szacunku, czy wrĂŞcz przeciwnie - nadmiar (w dumnym przekonaniu, Âże Mozart kto jest, kaÂżdy wie), trzeba by zapytaĂŚ samych podejrzanych:), ktĂłrzy wznosili Ăłw pomnik, czym siĂŞ kierowali, co mieli na myÂśli, bo my moÂżemy jedynie osÂądzaĂŚ z naszego punktu widzenia, co z koniecznoÂści wykrzywia perspektywĂŞ. Przy okazji, dziĂŞki Twoim uwagom ja z kolei pomyÂślaÂłam, Âże zlekcewaÂżyli wÂłaÂśnie Leopolda - nie zaÂłoÂżyli, Âże ktoÂś mĂłgÂłby na hasÂło "Mozart" wspomnieĂŚ takÂże i o nim.  W kaÂżdym razie, zauwaÂżyÂłam, Âże niefrasobliwoœÌ przy pochĂłwku (jednak zwaÂżmy na okolicznoÂści - groÂźba zarazy, a potem, czy to nie jednak nie zaniedbanie Konstancji) starali siĂŞ jakoÂś  zrekompensowaĂŚ Amadeuszowi, stawiajÂąc mu aÂż dwa nagrobki:) Z czego ten na  St. Marxer Friedhof moÂże nie jest wielki, ale naprawdĂŞ moim zdaniem piĂŞkny - i juÂż zaopatrzony w stosowne inicjaÂły ;)

http://www.youtube.com/watch?v=sH9M_l4Huso

Ech, oczy mi zamokÂły...:) Jego ostatniej cielesnej powÂłoki moÂże nie ma w tym dokÂładnie miejscu, ale z pewnoÂściÂą jest gdzieÂś tu niedaleko. MyÂślĂŞ, Âże to nam moÂże wystarczyĂŚ. A wszystkie te atomy, ktĂłre tworzyÂły jego ciaÂło w ciÂągu jego Âżycia - kto wie, moÂże kilka z nich kryje siĂŞ teraz w palcach Ingolfa...:)) Ale przecieÂż tak naprawdĂŞ on nie potrzebuje pomnikĂłw z marmuru, podobnie jak Chopin. Prawdziwe pomniki wznieÂśli sobie w naszych sercach. KaÂżdy z nich mĂłgÂł sobie powiedzieĂŚ: 

DŸwign¹³em pomnik swój, nie trudem r¹k ciosany,
wydepcÂą ÂścieÂżkĂŞ doĂą miliony ludzkich stĂłp,
³eb buntowniczy wzniós³ i wy¿ej w chwale stan¹³,
niÂż Aleksandra pyszny sÂłup.

Nie wszystek umrĂŞ. Nie! Duch w lutniĂŞ wklĂŞty, przecie
znikomy przetrwa proch, nie bĂŞdzie w ziemi gniÂł,
i w sÂławĂŞ bĂŞdĂŞ rĂłsÂł, pĂłki w podgwiezdnym Âświecie
choĂŚ jeden pieÂśniarz bĂŞdzie ÂżyÂł. :)

A tu mamy grobowiec rodziny Mozarta. Tu wreszcie jest biedny Leopold, ktĂłry zyska nieÂśmiertelnoÂśc raczej jako ojciec Mozarta, niÂż samodzielny Mozart:(.

http://www.youtube.com/watch?v=dIuWyIXpXZk&NR=1

Masz racjê, Asiu, mi³a dyskusja to przyjemnoœÌ :)
Mnie teÂż bardzo cieszy, ze przy jej okazji przypomnieliÂśmy sobie o postaci Leopolda. A ze warto byÂło, i Âże jego muzyka naprawdĂŞ godna jest pamiĂŞci, niechaj udowodni to Âśliczne allegro z "DziĂŞciĂŞcej Symfonii". Jestem pewien, ze wielu melomanĂłw sÂłuchajÂąc jej i wiedzÂąc, ze skomponowaÂł jÂą Mozart, niestety - nie kojarzy tej piĂŞknej muzyki z Leopoldem. Ale cĂłz... taki los ojcĂłw, ktĂłrzy spÂłodzili i wychowywali genialnych synĂłw narodu...

Dlatego stojÂąc pod pomnikiem Mozarta w Salzburgu - moje wspomnienia ciepÂło skierowane byÂły w rĂłwnej mierze do syna, jak i do ojca.
MoÂże wiĂŞc idea pomnika sÂławiÂącego nie postaĂŚ - a nazwisko, byÂła duÂżo bardziej przemyÂślana i konsekwentna w realizacji, niÂż przypuszczamy?

http://www.youtube.com/watch?v=hCuTOLoyPVY

Dziêki Mozarcie za tego linka. Wspania³e wykonanie sonaty Mozarta - z finezj¹, polotem, lekkoœci¹ - zdecydowanie tak nale¿y graÌ Mozarta. Nawet mimika Bo¿anowa mi tu nie przeszkadza³a (szczególnie w cz.3 œwietnie korespondowa³a z muzyk¹) - du¿o gorzej bym przyj¹³ artystê graj¹cego Mozarta z mimik¹ powa¿n¹ - na "zimno"... :)

MyÂślĂŞ, Âże po jakimÂś czasie moÂżna siĂŞ przyzwyczaiĂŚ, Âże on jest taki.... plastyczny  :D Poza tym, wreszcie siĂŞ trochĂŞ uÂśmiecha, i od razu wyglÂąda to lepiej, i faktycznie w tej muzyce jest tyle radoÂści, Âże chyba kamienna twarz byÂłaby gorsza:) A gra rzeczywiÂście Âświetnie, zwiewnie, leciutko.

Zwiewnie, leciutko... :) Tak, tak, ale  nie zawsze Mozarta graĂŚ tak moÂżna!! To muzyka mĂŞska - jak pisaÂł Einstein, to po pierwsze. ;D Po drugie - sÂą sonaty c-moll czy a-moll - g³êbia dramatu i emocji tych dzieÂł nie moÂże byĂŚ wyraÂżona lekkÂą, przyjemnÂą grÂą. WiĂŞcej wkrĂłtce. :)

Wa¿n¹ rolê w rozwoju artystycznym Mozarta odegra³y bardzo liczne podró¿e. Z jedn¹ z nich, a konkretnie z woja¿em do W³och (1769 rok) zwi¹zanae jest niecodzienne wydarzenie czêsto przytaczane, nies³usznie, jako anegdota. Otóz w czasie tej podró¿y po wys³uchaniu w Kaplicy Sykstyùskiej Miserere Gregorio Allegriego M³ody Wolfgang zapisa³ ca³¹ "mszê" z pamiêci. Trzeba tu dodac, ze "Miserere" mo¿na by³o wykonywaÌ tylko w Kaplicy Sykstyùskiej. Jego partytura bty³a œcisle chroniona i nikomu nie okazywana nawet do wgl¹du. Jako wyraz uznania i podziwu dla wyczynu m³odego geniusza Papie¿ nada³ mu tytu³ kawalera orderu "Z³otej Ostrogi".

Jesli ktoœ chcia³by sprobowac powrtórzyÌ performance Mozarta - zapraszam do zmagaù. Pod linkiem jak ni¿ej jest sposobnoœÌ ods³uchania w wersji niewiele gorszej od tej, któr¹ na miejscu dwa i pól stulecia temu s³ucha³ m³ody Mozart

http://www.chopin.darmowefora.pl/index.php?action=post;topic=135.75;num_replies=75

Mam takze smakowity kÂąsek dla miÂłosnikĂłw malarstwa i freskĂłw zgromadzonych w kaplicy SykstyĂąskiej. MoÂżemy bardzo dokÂładnie przyjrzec siĂŞ wszystkim z nich, dookoÂła, wzdÂłuz, wszerz, mozemy powiĂŞkszyĂŚ, zmniejszyĂŚ widoki. DziĂŞki tej prezentacji po raz pierwszy zwrociÂłem uwagĂŞ, Âże pod lewym ramieniem Pana Boga, ktĂłry tchnie Âżycie w ciaÂło Adama - znajduje siĂŞ piĂŞkna, piersiasta blondyna (jak rozumiem - piĂŞkny anioÂł)

http://www.vatican.va/various/cappelle/sistina_vr/index.html

Jesli jednak ktoÂś prĂłbowaÂłby dopatrywac siĂŞ prawdy o piĂŞknie uosobionym w muzyce Mozarta wi¹¿ac to piĂŞkno z piĂŞknym anioÂłem jw. to dokonaÂłby nieuprawnionego z mego porĂŞczenia sklasyfikowania fenomenu piĂŞkna. (  :) )

 ;D Ajj Januszu, Januszu..Ty zawsze jesteÂś "niepoprawny" :D ;)

27 stycznia 1756... Nardziny Wunderkinda, a imiĂŞ mu Johannes Chrysostomus Wolfgangus Theophilus.

Mija lat 255.

http://www.youtube.com/watch?v=Hij7C-IQhLc - znacie z 'Amadeusa'?

http://www.youtube.com/watch?v=lZ79NS8rKd4 - dzieÂła 5-/6-letniego Amade.

Happy birthday, Wolfi. :D :D

A propos inspiracji Mozartem:
http://www.youtube.com/watch?v=5RkhUVvVwXw

trochĂŞ niszowe, ale na dziÂś siĂŞ nadaje ;D

Wszystkiego najlepszego w dniu urodzin Wolfgangu Amadeuszu!! :)

Hoch soll er Leben :)

http://www.youtube.com/watch?v=65h-qu8P-wA&feature=related


"LÂśniÂła ta gwiazda krĂłtko, ale jasno..." Bardzo jasno:)
Oby kaÂżdy mĂłgÂł przeÂżyĂŚ rĂłwnie intensywnie swĂłj, nawet o wiele dÂłuÂższy, czas:)
http://www.youtube.com/watch?v=3dANMpd_9Z4&NR=1
(muzyka nieco mÂłodzieÂżowa, ale dobre streszczenie, IMO)

A to moja nastĂŞpna propozycja do listy przebojĂłw Wolfiego: :)

koncert C-dur na flet i harfĂŞ. Poezja:)

http://www.youtube.com/watch?v=NM-rNTa8SBk&feature=related

http://www.youtube.com/watch?v=SP_3U57YWJg&feature=related

http://www.youtube.com/watch?v=z2Wz64MWYRc&feature=related

Do³¹czam siê do ¿yczeù. Z okazji 225 rocznicy narodzin..Wszystkiego naj naj najlepszego maestro Mozart !! :)

Jasne, a zatem: Patryk, jeszcze raz witajcie .;)  ChoĂŚ przyjemnie byÂło "byĂŚ" przez chwilĂŞ Wolfim tudzieÂż Amade... :D :D

A propos dyskusji nad pomnikiem Wolfiego Mozarta w Wiedniu: podobnie jak Asia myœlê, ¿e to "wiêcej" ni¿ tylko nazwisko. To symbol muzyki, symbol epoki, symbol piêkna - "ponadczasowego". I nikt nie ma w¹tpliwoœci, o kogo chodzi, kiedy patrzy na monument. Przypominaj¹ mi siê w tym momencie nagrobki wielkich kompozytorów na cmentarzach Wiednia - tam te¿ czêsto widnieje jedynie nazwisko twórcy, ewentualnie inicja³y imion ("p³acz¹cy anio³" nad symbolicznym grobem Mozarta, którego przecie¿ nie ma - jaki¿ g³êboki sens!) Leopold - w gronie bardziej wnik³ych w muzykê - te¿ funkcjonuje i zapewne bêdzie funkcjonowa³ jako cz³owiek wielki - autor "Symfonii dzieciêcej", ju¿ tu wspomnianej, podrêcznika "Szko³a gry na skrzypcach" i... przede wszystkim jako nauczyciel Wolfganga. To Leopold rzeŸbi³ ten kosztowny marmur - ju¿ od 3. roku ¿ycia. W pewnym sensie - jest wspó³twórc¹ jego geniuszu. Aby zostaÌ wielkim artyst¹ potrzebny jest niew¹tpliwie talent, "dar" - ale (zgodnie z badaniami) konieczne s¹ równie¿ setki, ba - tysi¹ce godzin Ìwiczeù - o te ojciec Wolfiego na pewno zadba³. :)

WspomniaÂłem juÂż mrocznÂą SonatĂŞ a-moll KV 310. Powszechnie wiadomo, Âże Mozart napisaÂł jÂą bezpoÂśrednio po Âśmierci matki w ParyÂżu (lub pod koniec jej Âśmiertelnej choroby). Jest to peÂłnia dramatyzmu, nie ma tu - nawet w modulacjach do dur, np. C-dur w I czĂŞÂści - Âżadnych przebÂłyskĂłw sÂłoĂąca. To Mozartowska "La Tempesta"...
Wydaje siê, ¿e trochê "jaœniejsza" jest jakby matczyna (!) czêœÌ II druga - con espressione... Ale i tu przecie¿ (a potêguje siê to w finale) wyczuwa siê napiêcie.

LudzkoœÌ XVIII wieku nie zna³a muzyki tak g³êbokiej, osobistej, pe³nej wyrazu - a¿ do chwili napisania tej sonaty przez Mozarta.

Dinu Lipatti: http://www.youtube.com/watch?v=OPPbI9xjYuY
(Dinu graÂł sonatĂŞ a-moll takÂże podczas swego - pamiĂŞtnego - ostatniego recitalu.)


Oto inna perÂła na fortepian: fantazja d-moll KV 397.
http://www.youtube.com/watch?v=H8P7-1IzhwU
Edit: https://www.youtube.com/watch?v=Kvk-X5TrCDw

KaÂżdy utwĂłr molowy Mozarta - od pierwszych mszy (brevis - d-moll), przez koncert fortepianowy c-moll, d-moll, sonaty fortepianowe a-moll, c-moll, skrzypcowÂą e-moll, fantazje, symfonie etc etc etc ... po studium kontrapunktyczne b-moll i Requiem d-moll - to dzieÂło wielkie lub arcydzieÂło.

To Andantino to muzyka nieba... JuÂż jestem wysoko ponad chmurami. :) WspaniaÂły wybĂłr!!

By zakoĂączyĂŚ myÂśl o molowych sonatach fortep. Mozarta:
Sonata c-moll KV 457

Sonata w najdramatyczniejszej u Wolfganga tonacji. Posêpna, pe³na patosu, patetyczna... W³aœnie, przymiotnik "patetyczna" ma tu chyba szerszy kontekst. Sonata c-moll to utwór wizjonerski i na wskroœ beethovenowski. Jestem prawie pewien, ¿e Beethoven pisz¹c kilkanaœcie lat póŸniej (1799 r.) swoja wielk¹ sonatê - c-moll, zwan¹ "Patetyczn¹" - inspirowa³ siê Mozartowskim c-mollem... Poszczególne czêœci sonat s¹ do siebie u Mozarta i Beethovena niezwykle podobne.

UtwĂłr ten pokazuje, Âże "forma sonaty jest zbyt ciasna dla ekspansji uczucia", jakiego Wolfi dokonywaÂł w muzyce w wiedeĂąskim okresie swej twĂłrczoÂści.

A emocje, ktĂłre nie mĂłgÂł wyraziĂŚ w solowej sonacie - eksplodowaÂły w jeszcze wiĂŞkszym wymiarze w  bliÂźniaczym koncercie c-moll, KV 491.

Allegro:    http://www.youtube.com/watch?v=vCOJwGRHRGk
Adagio - cudownie koncertujÂące:    http://www.youtube.com/watch?v=XODSlU_3ifw&feature=related

Allegro assai. Nie ma tu przejÂścia w C-dur nawet w finalnej kodzie. Mozart-NIEUGIÊTY:   http://www.youtube.com/watch?v=QRK0-FDegB4&feature=related

Ale - sonaty tej nie moÂżna w peÂłni przeÂżyĂŚ bez wysÂłuchania wielkiej fantazji - rĂłwnieÂż w c-moll, wydanej przez Wolfganga z sonatÂą.
Mo¿na uwa¿aÌ, ¿e stanowi ona introdukcjê do sonaty, st¹d powinienem wspomnieÌ o niej na pocz¹tku. Wg mnie jednak - to utwór równorzêdny z sonat¹, o równie g³êbokiej treœci emocjonalnej. Jaka ró¿norodnoœÌ nastroju, pomys³owoœÌ! To ju¿ prawie romantyczne fantazjowanie, prawie romantyczna improwizacja...!

Fantazja c-moll KV 475  ZwróÌcie uwagĂŞ - kompozycja klamrowa.
http://www.youtube.com/watch?v=2w3511cVUec
http://www.youtube.com/watch?v=c0GV-CCuOFQ&feature=related   W finale sÂłyszĂŞ juÂż wyraÂźnie XIX wiek...

A propos Requiem, dzieÂła poruszanego juÂż w innym wÂątku.

INTROITUS

    Requiem aeternam (Adagio) -
[/b]
KYRIE (Allegro - Adagio; 100 taktĂłw) - autograf bez tempa
SEQUENS

    Dies irae (Allegro assai; 68 taktĂłw) - fragment
    Tuba mirum (Andante; 62 takty) - fragment
    Rex tremendae maiestatis (Grave; 22 takty) - fragment
    Recordare (Andante; 130 taktĂłw) - fragment
    Confutatis maledictis (Andante; 40 taktĂłw)
    Lacrimosa (Larghetto; 30 taktĂłw) - fragment; tylko 8 taktĂłw rĂŞkÂą Mozarta - co znamienne, rĂŞkopis Mozarta urywa siĂŞ w momencie potĂŞÂżnego forte chĂłru na poczÂątku...
    Amen (16 taktĂłw) - fragment, szkic - nie wykorzystane przez SĂťsmayera

OFFERTORIUM

    Domine Jesu Christe (Andante con moto; 78 taktĂłw) - fragment
    Hostias et preces tibi (Andante con moto; 89 taktĂłw) - fragment

SANCTUS

    Sanctus Dominus Deus (Adagio - Allegro; 38 taktĂłw) - W CAÂŁOÂŚCI F. X. SĂťssmayer

BENEDICTUS (Andante - Allegro; 76 taktĂłw) - W CAÂŁOÂŚCI F. X. SĂťssmayer
AGNUS DEI (Larghetto; 133 takty) - W CAÂŁOÂŚCI F.X. SĂťssmayer (Agnus Dei jest mimo to znakomite!)


Fragmentem w ca³oœci kompletnym jest jedynie Requiem aeternam, to znaczy Mozart ukoùczy³ tu i warstwê wokaln¹, i instrumentaln¹. Jeœli chodzi o Kyrie i dalsze fragmenty - do Lacrimosy - to wy³¹cznie autorstwa Mozarta jest jedynie partia wokalna i towarzysz¹ce basso continuo (przy okazji - jest to ciekawe studium dotycz¹ce samego aktu "kreowania" dzie³a przez kompozytora), przy czym pamiêtaÌ nale¿y o wskazówkach (zw³aszcza dotycz¹cych instrumentacji) jakie zawarte s¹ w rêkopisie i jakie Mozart dawa³ tym, którzy Requiem mieli dokoùczyÌ. W Lacrimosie s³uchaÌ wyraŸnie urwanie siê partytury.

Z tym co piszesz pierwszy raz siĂŞ spotkaÂłem.
Jest to bardzo ciekawe i
wzbogaciÂło mojÂą wiedzĂŞ
o Mozarcie.

No w³aœnie. Wspania³e przyk³ady - jasno pokazujesz, jak jednostronne jest czêsto postrzeganie twórczoœci Mozarta. Tak samo zreszt¹, jak Chopina. Dla wielu Mozart to jedynie "radoœÌ", a Chopin to tylko "cierpienie". Podczas gdy oni obaj byli potê¿nymi, kompletnymi osobowoœciami, potrafi¹cymi i w pe³ni prze¿ywaÌ i przekazaÌ tê pe³niê ludzkich emocji. Wolfgang zna³ smak cierpienia, Fryderyk zna³ smak radoœci. ¯yli pe³ni¹ ¿ycia.
WspaniaÂłe sÂą te "romantyczne" sonaty. BĂŞdĂŞ siĂŞ powoli nimi rozkoszowaĂŚ. A-moll Lipattiego niesamowita.. Tak, tam jest burza uczuĂŚ zapewne podwĂłjna - twĂłrcy i wykonawcy.
BTW: Patryk Amade teÂż brzmi nieÂźle ;) A dla nas i tak zawsze bĂŞdziesz po trosze Mozartem :D Naszym Mozartem z XVI KCH:)  

Ad vocem, Asiu... Z tym cierpieniem w muzyce Chopina - rzeczywiœcie uwa¿ajmy. Po prawdzie nie wiem jak u Mozarta, ale u Chopina zdecydowanie przewa¿a liczba kompozycji napisanych w dur a nie w moll. Na przyk³ad najwiêcej kompozycji napisa³ w As-dur (27), a wiec tonacji bardzo pogodnej, weso³ej. Ca³a statystykê Chopina wypaczaj¹ najwieksze dzie³a: koncerty i sonaty - niestety wszystkie w moll... Ale zgadzam siê z Tob¹ ca³kowicie - obaj Panowie ¿yli pe³nia ¿ycia i tê radoœÌ i pe³niê spotkaÌ mo¿na w ich dzie³ach prawie, co krok :)

U Chopina - liczba dzie³ w tonacjach molowych jest bardzo du¿a. Nie doœÌ, ¿e wszystkie koncerty, sonaty - fortepianowe i wiolonczelowa, prawie wszystkie scherza, po³owa preludiów, 13 na 24 etiudy, wiele mazurków, polonezów. Wydaje mi siê te¿, ¿e u Chopina tonacja As-dur to tonacja heroiczna, nie zawsze tylko "bardzo pogodna, weso³a" - o czym przekonuj¹ mnie Polonez op. 53 (Heroique) czy Polonez-Fantazja op. 61. Z drugiej strony - moll nie zawsze oznaczaÌ musi cierpienie, a i wiele dzie³ w tonacji zasadniczej dur u Chopina zawiera piêkne zwroty do mol, które mog¹ wyra¿aÌ wiêkszy ból ni¿ np. Bolero w a-moll. Chopina jednak na pewno nie nale¿y traktowaÌ jako twórcy "muzycznego cierpienia", a niektóre personalites z ostatniego konkursu chopinowskiego tak twierdzi³y i (?) gra³y... :) Wybaczcie t¹ niepoprawnoœÌ. :D

Mozart natomiast napisaÂł niewiele dzieÂł molowych, choĂŚ oczywiÂście nierzadko w sonacie, koncercie czy symfonii w tonacji durowej caÂła czêœÌ - np. druga - jest molowa, nie wspominajÂąc juÂż o przetworzeniu i modulacjach (ach, Mozartowskie modulacje siĂŞgajÂące otchÂłani duszy! - to temat na innÂą dyskusjĂŞ!)  w pierwszym ogniwie czy w finale. Jednak lista dzieÂł molowych u Mozarta jest stosunkowo niewielka, by wspomnieĂŚ jedynie 2 koncerty fortepianowe (na 27), 2 symfonie (na 41, a w rzeczywistoÂści jest ich wiĂŞcej), 2 sonaty fortepianowe, 2 fantazje, 1 sonatĂŞ skrzypcowÂą, do tego trochĂŞ muzyki kameralnej, stosunkowo sporo muzyki religijnej, organowej.

Na poczÂątek tygodnia, dla Niebieskookiego i miÂłoÂśnikĂłw muzyki organowej:
Mozart - organowy

Genialna fantazja - w f-moll (!) KV 608 - kolejny dowĂłd na bratanie siĂŞ Mozarta z Beethovenem (Eroica, Marcia funebre)
http://www.youtube.com/watch?v=C5M9KsJ3qRM

@Asiu - dziĂŞki. :D Wasz Mozart.

U Mozarta intuicyjnie postrzegam, ze zdecydowana wiĂŞkszoœÌ utworĂłw skomponowana jest w sÂłonecznych, durowych tonacjach. Ale, jakby co, "Mozarcie", nieprawdÂą jest , ze u Chopina jest inaczej, bo i On wiĂŞcej utworĂłw skomponowaÂł w Dur, niÂż w moll. ZresztÂą, zachĂŞcam do zestawienia, ktĂłre podajĂŞ w wÂątku: Odkrywamy Chopina.  :)

http://www.chopin.darmowefora.pl/index.php?topic=119.30

Patryku, dziêkujê za szczegó³owe "rozdzielenie" Requiem, bardzo bardzo ciekawy temat. Od "zawsze" zastanawia³am siê do którego momentu utwór jest Jego, a od którego ucznia. Niezale¿nie od proporcji udzia³ów bêdê s³ucha³a R. z nie s³abn¹cym dreszczem emocji.

Bardzo ciekawe zestawienie, Januszu.  :)
Wynika z niego jednak równie¿ to, ¿e u Fryderyka liczba dzie³ w tonacjach mollowych jest nieznacznie tylko mniejsza, mamy prawie pó³ na pó³. Nie bez znaczenia jest równie¿ fakt, ¿e wiêkszoœÌ "du¿ych dzie³" utrzymana jest w tonacji zasadniczej moll. To jednak nie nakazuje nam postrzegaÌ Chopina jako kompozytora cierpi¹cego, moll i Dur ma wiele oblicz...
Ale jeœli porównamy to z Mozartem... U Chopina - choÌ napisa³ 3 razy mniej dzie³ - kr¹g tonacji mollowych i ich wykorzystanie jest wielokrotnie wiêksze. Trudniej zrobiÌ tak¹ statystkê dla Mozarta; hm, jeœli przyjmiemy, ¿e stworzy³ 600 dzie³ (a de facto znacznie wiêcej, bazuje teraz na Koechel-Verzeichnis), to liczba dzie³ w moll (tytularnie) stanowi chyba kilka procent. A zatem ró¿nica miêdzy Chopinem a Mozartem w tej kwestii jest ogromna.
Ale nie ma to a¿ tak du¿ego znaczenia, jak mog³oby siê wydawaÌ. Mozarta mo¿emy uznaÌ za twórcê "s³onecznego". Pod warunkiem, ¿e pamiêtamy, jak wielkie i wzruszaj¹ce dramaty potrafi kreowaÌ. Dziœ na przyk³ad s³ucha³em s³ynnego, doœÌ wczesnego koncertu Jeunehomme (Es-dur) Mozarta. Bardzo radosne i pe³ne polotu pocz¹tkowe Allegro i Rondo-Finale nie zwiastuj¹ w ¿aden sposób niezwyk³ego, rozpaczliwego Andantina, gdzie Mozart w dramatycznym c-moll wylewa ogromny ¿al. Podobnie znany koncert A-dur KV 488 - finezyjny, jasny w czêœciach skrajnych - i bolej¹cy, cierpi¹cy w Adagio (fis-moll!). Przyk³ady mo¿na mno¿yÌ.

Mozart byÂł oszczĂŞdny w stosowaniu moll - co wynikaÂło z pewnoÂściÂą z przyjĂŞtych w dobie klasycyzmu konwencji i zasad, ktĂłre Wolfi nieczĂŞsto ÂłamaÂł. Romantyzm nie krepowaÂł (np. tonalnie) twĂłrcy.  Ale z drugiej strony: Haydn - twĂłrca wiĂŞkszej niÂż Mozart liczby mollowych symfonii - rzadko utrzymuje moll przez ca³¹ jednÂą czêœÌ, co dopiero menuet! A u Mozarta - tonacjĂŞ mollowÂą mamy w 40. Symfonii nie tylko w katarycznej czĂŞÂści I, nie tylko w finale, ale nawet - w Meneuetto!

Asia zaproponowaÂła koncert na flet i harfĂŞ - cudo, zwÂłaszcza w II czĂŞÂści. Wolfi jednak podobno nie cierpiaÂł tego zestawu instrumentĂłw. Nie lubiÂł zwÂłaszcza fletu - mimo to napisaÂł na ten instrument wÂłaÂśnie Âświetnie 2 koncerty z orkiestrÂą oraz 4 kwartety na flet i smyczki (KV 285, 285a, 285b, 298).

NajsÂłynniejszy jest pierwszy z tych kwartetĂłw, D-dur.
CzêœÌ II - Adagio w h-moll! - to antycypowanie romantycznej pieœni. Na myœl przywo³uje te¿ Adagio fis-moll z koncertu fortepianowego A-dur KV 488 (naprawdê wyraŸnie s³ychaÌ podobieùstwo!).

http://www.youtube.com/watch?v=oVam9l7UCBk

ChciaÂłbym teraz poÂświĂŞciĂŚ trochĂŞ miejsca w wÂątku koncertom fortepianowym Mozarta. Wszystkie od koncertu nr 5 - to koncertu oryginalne (poprzednie sÂą przerĂłbkami sonat klawesynowych, m.in. J.C. Bacha)

"Spoœród ponad 50 symfonii Mozarta - 4 nale¿¹ do skarbca dzie³ wiecznotrwa³ych, spoœród 30 kwartetów smyczkowych - 10, ale spoœród 23 koncertów fortepianowych jest tylko jeden który nie stoi na najwy¿szym poziomie" (chodzi o koncert na 3 fortepiany).

Mozart najpiêkniejsze koncerty fortep. stworzy³ oczywiœcie we Wiedniu. By³y lata, kiedy powstawa³o ich bardzo wiele (kilka w jednym roku!), póŸniej - komponowa³ je raczej pojedynczo (ostatnie 3 koncerty). ByÌ mo¿e w³aœnie w tym gatunku potrafi³ siê najpe³niej wyra¿aÌ.

Wolfi nasyca orkiestrowo-fortepianow¹ syntezê nieznan¹ g³êbi¹ uczuÌ. Dokona³ ogromnego postêpu w tej dziedzinie (podobnie wielkiego - jedynie w operze). Ju¿ pierwszy oryginalny koncert fortep. - KV 175 - dzie³o siedemnastolatka - przewy¿sza znacznie dawnych mistrzów koncertu, Jana Chrystiana czy Filipa Emanuela Bacha (autora piêknego koncertu d-moll).

Ró¿norodnoœÌ koncertów fortep. Mozarta jest niebywa³a. S¹ pe³ne ozdobników buffa, dowcipne - i inteligentne zarazem - ale równie¿ dramatyczne, g³êboko ekspresyjne.

Zacznê od dwóch - podobnych zreszt¹ do siebie. Koncert B-dur KV 450 i Es-dur KV 482. Oba maj¹ g³êbokie, piêkne przetworzenia.

KONCERT B-DUR KV 450
Allegro (fragm.) http://www.youtube.com/watch?v=ofB8A8KWil8
Adagio - wariacje z kodÂą, wspaniaÂły temat - muzyka nokturnowa    http://www.youtube.com/watch?v=8lNGRfQUiZE
Rondo - finaÂł. PamiĂŞtacie z filmu Formana?   http://www.youtube.com/watch?v=IICNR-1010A

KONCERT ES-DUR KV 482
czêœÌ II - wariacje w c-moll
http://www.youtube.com/watch?v=WY345vXeClQ&feature=related
Rondo - finale (temat g³ówny trochê podobny do fina³u koncertu KV 450)
http://www.youtube.com/watch?v=eErM3Hl5Sds&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=T7UPvZSV5L0&feature=related  - w Rondzie pojawia siĂŞ nagle eteryczne Andantino... to jeden z najpiĂŞkniejszych tematĂłw Mozarta


ZwÂłaszcza w finaÂłach sÂłychaĂŚ muzykĂŞ galant, dworskÂą - ale g³êboko "odczutÂą", jakby lirycznÂą, subtelnÂą. 

Pod¹¿ajmy dalej - szlakiem "pogodnych" koncertĂłw fortepianowych Mozarta...  Na jesiennÂą pluchĂŞ za oknem - koncert w wydaniu buffo.

KONCERT G-DUR KV 453
I. Allegro  http://www.youtube.com/watch?v=sv3N7beBFN8
III. Wariacje - bardzo znane (Allegretto-Presto)  / Staier, Concerto Koln
http://www.youtube.com/watch?v=mserE_6mack&feature=related
A pomiĂŞdzy jest jeszcze Andante - urokliwa Aria...

DziÂś - koncert dramatyczny. Jedyny (obok koncertu "Koronacyjnego" KV 537) - znany koncert fort. Mozarta w XIX wieku. Znamienne, Âże do skrajnych ogniw tego koncertu Beethoven napisaÂł kadencje (znakomite zresztÂą -  zwÂłaszcza w I czĂŞÂści, gdzie kadencja tchnie "AppasionatÂą").

KONCERT D-MOLL KV 466

Allegro. Przypomina mi pomrukiwania wiatru, ktĂłry dziÂś za oknem pokazuje swÂą moc. Albo - bÂłyskawice w czasie letniej burzy (smyczki w ekspozycji orkiestry). ChoĂŚ w modulacjach do Dur Mozart jest znĂłw pogodny, to jednak w repryzie z nowÂą mocÂą pojawia siĂŞ moll - i w magicznym pianissimo furie jedynie zasypiajÂą...
http://www.youtube.com/watch?v=VtTqpqGIIYU&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=iF17mzCPq5A&feature=related

Romanca. Andante. Boskie ukojenie. Srodkowy epizod - furie budzÂą siĂŞ! Dramatyczne g-moll. I znĂłw - andante, boski spokĂłj...
http://www.youtube.com/watch?v=p_33zTtiWPA&feature=related

Fina³. Napiêcie powraca. Po ostatnim powtórzeniu tematu w moll Mozart decyduje siê jednak na chwilê pogody - ca³oœÌ wieùczy brawurowa, optymistyczna (to jeszcze nie koncert c-moll!) koda.
http://www.youtube.com/watch?v=ModFniDtMZY&feature=related
                   

KV 466 mĂłj ulubiony, zamieÂściÂłam go kiedys na wÂątku "Koncerty" i teÂż w wykonaniu Gouldy.
Tu juÂż wielkimi, genialnymi krokami wkracza "Romantyzm".A Mozart tu antycypuje epokĂŞ.
Jak prawdziwy geniusz.

Wybacz, Âże "dublujĂŞ". :) Koncert - na miarĂŞ geniusza, peÂłna zgoda. :)

A tego chyba jeszcze nie byÂło: KONCERT A-DUR KV 488

DzieÂło oÂżywcze, peÂłne pogody ducha - A-dur u Mozarta jest bardzo przejrzyste, krystaliczne.

Allegro - http://www.youtube.com/watch?v=fRWXZ_mZygA
Adagio - minorowe "serce" tego koncertu - juÂż wczeÂśniej zaprezentowano.
Allegro assai - http://www.youtube.com/watch?v=aYnP2-zJQaI - piêkne "opalizowanie" uczuÌ - Mozart b³yszczy wieloma odcieniami A-dur, zag³êbiaj¹c siê czasem w odleg³e zakamarki.

A ja pozwolĂŞ sobie na maÂłe intermezzo miĂŞdzy koncertami:))
Wprawdzie Die ZauberflĂśte zostaÂło juÂż przerobione, ale sobie jeszcze pozwolĂŞ siĂŞ nim pozachwycaĂŚ:) PoniewaÂż to jedna z moich ulubionych, jeÂśli nie ulubiona, opera. PoniewaÂż uwaÂżam, Âże warto do niej wracaĂŚ. I poniewaÂż znalazÂłam piĂŞkne wykonanie:) Jednak co Met to Met:) Przy okazji zauwaÂżyÂłam, Âże pan Levine teÂż lubi sobie poÂśpiewaĂŚ, tak jak Ingolf;))
http://www.youtube.com/watch?v=h018rMnA0pM&feature=related
Mo..ekhm:)..Patryk ma racjĂŞ: to jest testament Wolfiego. Requiem to juÂż bardziej studium przechodzenia do innego wymiaru... nieziemskie, szarpiÂące za serce poÂżegnanie."Flet" pozostaje z nami tu, na ziemi, i jest kwintesencjÂą tego, czym tutaj moÂżemy siĂŞ cieszyĂŚ i o co walczyĂŚ.:)
Hymn finaÂłowy rzeczywiÂście mĂłgÂłby byĂŚ porĂłwnywany z OdÂą do radoÂści, rĂłwnie promienny i optymistyczny. "Promienie sÂłoĂąca pokonujÂą noc. Upada podstĂŞpna obÂłudnikĂłw moc." I tak dalej...:)
http://www.youtube.com/watch?v=Y38pv4tqISw&feature=related
JeÂśli mniej siĂŞ nadaje np. na oficjalny hymn Europy, to moÂże tylko ze wzglĂŞdu na zamieszczone inwokacje religijne:), a poza tym Oda jest dÂłuÂższa i w caÂłoÂści Âłatwiejsza do Âśpiewania:))
Aczkolwiek koĂącĂłwka ma rĂłwny rytm i jak najbardziej nadaje siĂŞ do chĂłralnego nucenia. Tylko jak to u licha w miarĂŞ wiernie przetransponowaĂŚ?? OdĂŞ siĂŞ daÂło, to teÂż powinno siĂŞ daĂŚ.... zobaczmy, co siĂŞ da zrobiĂŚ...
Niechaj moc zwyciĂŞska
uwieĂączy w nagrodĂŞ
WiecznÂą koronÂą
M¹droœÌ i urodê:)
Nie, ta "uroda" nie bardzo pasuje, prawda? Tu nie chodzi o Miss World:D MoÂże lepiej tak:
Niech moc zwyciĂŞska
koronÂą w wiecznoÂści
uwieĂączy skronie
piĂŞkna i mÂądroÂści
No tak, ale to z kolei nie pasuje do melodii:)) A melodia Wolfiego rzecz ÂświĂŞta:))) Akcenty do rytmu muszÂą byĂŚ:) Pod melodiĂŞ, to moÂże byĂŚ np. tak:
 Niech moc trwa zwyciĂŞska, niech krĂłluje w nas     
 Jej mÂądroœÌ i piĂŞkno, na wieczny czas
Nawet siĂŞ Âśpiewa:)) Tylko czy to jest do koĂąca to samo:))
Tiaaa.. Wolfim, to oczywi¶cie W OGÓLE nie mo¿na byæ, ale jak siê okazuje, ciê¿ko jest te¿ byæ Schikanderem :D
A powaÂżnie, rzecz jest potĂŞÂżna, sÂłoneczna, tchnÂąca wiarÂą w potĂŞgĂŞ dobra, w czÂłowieka. To mi siĂŞ podoba o wiele bardziej, niÂż krĂłlujÂący obecnie postmodernistyczny pesymizm:)
A genialny mix elementĂłw dramatycznych z komicznymi przywoÂłuje na myÂśl dzieÂła Szekspira:)
Podoba mi siĂŞ nowojorska sÂłoneczna dekoracja.
http://www.youtube.com/watch?v=GL4nCGlKT4M&feature=related
No i wreszcie mogê na bie¿¹co rozumieÌ, co oni œpiewaj¹ :D
http://www.youtube.com/watch?v=uhIdTirLolM
WÂłaÂśnie – prĂłcz triumfu wielkich idei, dobra, piĂŞkna, mÂądroÂści, to apoteoza miÂłoÂści i zwykÂłego, ludzkiego szczĂŞÂścia. Takiego szczĂŞÂścia, do ktĂłrego obieÂżyÂświat, bawidamek i hulaka z czasem siĂŞ przekonaÂł i ktĂłre pokochaÂł.
W swoim ostatnim liÂście, dwa miesiÂące przed ÂśmierciÂą pisze co prawda, o swoich sukcesach, ale wiĂŞcej miejsca zajmujÂą w nim inne sprawy.
"Najbardziej lubiĂŞ byĂŚ w domu, przyzwyczaiÂłem siĂŞ do wÂłasnego porzÂądku i tylko to jedno odstĂŞpstwo wprawiÂło mnie w zÂły humor.
Wczoraj ca³y dzieù podró¿owa³em do P. i nie mog³em do Ciebie napisaÌ, ale ¿e ty nic przez te dwa dni nie napisa³aœ, to niewybaczalne. Spodziewam siê, ¿e dzisiaj dostanê od ciebie list, a jutro ju¿ bêdê z tob¹ rozmawia³ bezpoœrednio i serdecznie ciê uca³ujê. Adieu.
TwĂłj na zawsze
Mozart"
Wybaczcie, znowu siĂŞ rozpisaÂłam straszliwie, ale tak mi siĂŞ jakoÂś spontanicznie wyrwaÂło:) Ach, i o ileÂż milej zajmowaĂŚ siĂŞ Amade niÂż tym, co siĂŞ ma do roboty:) Dobranoc Wam, Adieu;)

PodjĂŞÂłaÂś siĂŞ rzeczy nieÂłatwej. :) Schikaneder byÂł jak siĂŞ okazuje librecistÂą naprawdĂŞ znakomitym, przecieÂż "Flet" dramaturgicznie skonstruowany jest wspaniale. Wersja po polsku, ktĂłrÂą proponujesz, jest bardzo przekonujÂąca i wierz mi, kiedy usÂłyszĂŞ finaÂł opery - bĂŞdĂŞ miaÂł jÂą w gÂłowie. PiĂŞknie poetyzujesz, Asiu.

"Zauberflote" to monumentalny apel Mozarta "do idea³ów humanizmu". Symbolicznie zatem - poprzez muzykĂŞ, ale i poprzez wymiar pozamuzyczny - filozoficzny, ideowy wÂłaÂśnie - staje siĂŞ ta operone opus magnum w twĂłrczoÂści Mozarta. SÂłuchacz przeciĂŞtny bÂądÂź beznamiĂŞtny usÂłyszy w tym dziele proste, niemieckie pieÂśni (Papageno), sÂłowicze arie z wybujaÂłymi koloraturami (KrĂłlowa Nocy) i chĂłry w stylu opery seria. Niby pozornie - zgoda... -  jakÂą jednak ekspresjÂą natchn¹³ Mozart operĂŞ! Wszystko tu - jakby juz wyprĂłbowane, jakby nienowatorskie - pieÂśni, arie, choraÂł, chĂłry - ale jak cudownie wysubtelnione, olÂśniewajÂące... MOZARTOWSKIE! W ostatnim swym de facto dziele - "Flecie" - Mozart stworzyÂł wÂłasna epokĂŞ, zawieszonÂą gdzieÂś miĂŞdzy klasycyzmem a romantyzmem, stajÂąc siĂŞ mistrzem sam dla siebie, mistrzem syntezy melodyki i g³êbi wyrazu, najnaturalniejszej (ba... pierwotnej) prostoty, kosmicznego Âładu i mistrzostwa faktury. A wszystko funkcjonuje w solennej, sakralnej (choĂŚ jakÂże Âświeckiej!) przestrzeni.

Niczym profeta-wieszcz - Mozart "Fletem" zapowiada wschĂłd lepszej ludzkoÂści, nowego humanizmu... I to nic, Âże moÂżemy nie sÂłyszeĂŚ masoĂąskiego wymiaru tego dzieÂła. To jest bowiem dzieÂło uniwersalne, tak jak uniwersalne jest Prawda, Dobro, PiĂŞkno.
Tak jak odwieczne sÂą walka i triumf ludzkoÂści.


Z Zauberflote:

O wieczna nocy! Kiedy miniesz?
Kiedy me oczy ujrzÂą ÂświatÂło?


Ave, Mozarcie, Âżywy ideale muzyki.

Do niezwykÂłej muzycznej poetyki ostatnich tygodni ziemskiego Âżycia Mozarta nawiÂązuje ostatni koncert fortepianowy, B-dur KV 595.
Allegro (fragm.) http://www.youtube.com/watch?v=RCYidpqARGc
Larghetto: http://www.youtube.com/watch?v=4R8mBUnT4_I
FinaÂł: http://www.youtube.com/watch?v=BD2ZdVSe2vQ

PeÂłen Âżalu, franciszkaĂąskiej ÂłagodnoÂści (jak napisaÂł biograf). Skromny, peÂłen naboÂżeĂąstwa.
Mozart stoi juÂż u wrĂłt Eliseum...

Oto inna mozartowska Nachtmusik. Serenada c-moll KV 388, obok Grand Partity (Asiu, dziĂŞki za inspiracjĂŞ) najpiĂŞkniejsza serenada XVIII wieku. Jak daleko Mozart odszedÂł od pierwowzorĂłw w tym gatunku...

DzieÂło o wielkiej ekspresji, ale rĂłwnieÂż peÂłne Âżalu, smutku. Ja zwracam zawsze szczegĂłlnÂą uwagĂŞ na menuet-kanon.
Allegro. http://www.youtube.com/watch?v=vBkaiEkdFOE
Andante. http://www.youtube.com/watch?v=pcuUjS-zp10&feature=related (chyba nie dorĂłwnuje metafizyce Adagia z Grand Partity...)
Menuet. http://www.youtube.com/watch?v=uJted0-Iq8I&feature=related
Finale. Allegro. http://www.youtube.com/watch?v=IGzi2W_3H3U&feature=related

Nie da siĂŞ nie zauwaÂżyĂŚ, Âże serenada ta byÂła artystycznÂą, emocjonalna odpowiedziÂą, formÂą reakcji na pisane wĂłwczas przez Mozarta "Uprowadzenie z Seraju".

NajdÂłuÂższy, najbardziej monumentalny koncert fortepianowy Mozarta, C-dur KV 503. Autoafirmacja.

SÂłyszycie MarsyliankĂŞ? od 1:34 oraz w przetworzeniu, od 7:00
Allegro: http://www.youtube.com/watch?v=FgUzzlG49jE

Andante (a de facto Adagio, niezwykle odprĂŞÂżajÂące, magiczny dialog z instrumentami dĂŞtymi, jak zresztÂą w czĂŞÂściach skrajnych): http://www.youtube.com/watch?v=Oa9LAVRHoOs&feature=related

Bardzo lubiĂŞ epizod w finale, od 3:42
Rondo: http://www.youtube.com/watch?v=f3ximlweDpU&feature=fvwrel

A propos pieÂśni...

JuÂż czekam, by rozkoszowaĂŚ siĂŞ urodÂą tych drobnych, wiosenno-letnich kwiatkĂłw... Mozart musiaÂł o nich napisaĂŚ pieϝ, najpiĂŞkniejszÂą, osiÂągajÂąc najwyÂższe uduchowienie. SÂłowa: Goethe (jedyny raz u Mozarta!), ale - co ciekawe - 1 zdanie Mozart dopisaÂł sam: Das arme Veilchen - es war ein herzigs Veilchen!   :)
http://www.youtube.com/watch?v=U7AUclm14UA

I jeszcze inna pieœù antycypuj¹ca wiosenn¹ rozkosz natury. Jeszcze nie Schubertowska, ale ju¿ zapowiadaj¹ca liryzm XIX wieku.
Abendempfidung.
http://www.youtube.com/watch?v=Ma9KPdskqd4&feature=related

ZnĂłw siĂŞ trochĂŞ rozmarzyÂłem. :D

Oto najgenialnieszy moim zdaniem koncert Mozarta. Tragiczny 24. koncert c-moll KV 491. Beethoven wykrzykn¹³, ¿e nikt nie bêdzie w stanie napisaÌ czegoœ równie wspania³ego. Jednoczeœnie koncert ten najbardziej ze wszystkich koncertów antycypuje Beethovena - wyraŸne rysy KV 491 s³ychaÌ przecie¿ w III Koncercie c-moll Beethovena. Jeœli ju¿, to w³aœnie ten koncert otwiera drogê wielkim koncertom romantycznym.

Mozart jest dramatyczny a¿ do samego koùca - nawet koda nie rozpromienia ciemnoœci. A czêœÌ wolna - tchnie niebiaùskim spokojem...

Allegro: http://www.youtube.com/watch?v=LuyI_UwxCoE
Larghetto: http://www.youtube.com/watch?v=mEmiFD2Zk9M&feature=related
Temat z wariacjami: http://www.youtube.com/watch?v=Ago99B0v3vo&feature=related


II i III czêœÌ wykonuje tu przy fortepianie Mitsuko Uchida. W³aœnie otrzyma³a statuetkê GRAMMY za:
Best Instrumental Soloist(s) Performance (with Orchestra)
- Mozart: "Piano Concertos Nos. 23 & 24" - Mitsuko Uchida and The Cleveland Orchestra

To jedyny koncert Mozarta, ktĂłry nagraÂł Glenn Gould.
Podobno rĂŞkopis tego koncertu jest, co rzadkie u Mozarta, pokreÂślony , z wieloma poprawkami jakby
dzieÂło to rodziÂło siĂŞ w wielkich bĂłlach.
Wspania³y zw³aszcza trzecia czêœÌ.

Mam tak du¿o pracy, ¿e nie nad¹¿am nale¿ycie kontemplowaÌ tych wszystkich wspania³oœci:(
Staram siĂŞ tylko skosztowaĂŚ w przelocie tego czy owego, jak mocno juÂż spracowana pszczoÂła co piĂŞkniejszych kwiatĂłw :)
Pat, od razu dziĂŞkujĂŞ Ci bardzo za pieÂśni Mozarta:) Nie znaÂłam ich, i nawet siĂŞ z tego cieszĂŞ, bo cudownie jest usÂłyszeĂŚ coÂś takiego po raz pierwszy:)))
Fio³eczek (uwielbiam fio³ki:)) smutny i piêkny zarazem. Przypomina mi jakoœ "S³owka i ró¿ê" Oskara Wilde'a - chocia¿ tam gorycz przewa¿a nad piêknem.
http://www.zosia.piasta.pl/slowik.htm
To i o miÂłoÂści, ale i o artyÂście, wraÂżliwej, czujÂącej duszy, ktĂłra hojnie, z radoÂściÂą, obdarza ludzi swoim piĂŞknem, a w zamian jest przez nich czĂŞsto niedoceniana i bezmyÂślnie niszczona... DoÂświadczyli tego obaj - Mozart i Wilde. Ale z pieÂśni Wolfiego chyba wynika, Âże jednak warto:)
A "Wieczorne uczucie" tchnie spokojnym pogodzeniem siĂŞ z nieuchronnym przemijaniem... "Dni nasze jak cieĂą na ziemi"...
Muzyka - niebiaùska. Tak - marzy siê ³¹ka pe³na kwiatów, oœwietlona zachodz¹cym s³oùcem, i powoli zapadaj¹cy zmierzch, cisza, spokój i œciskaj¹cy serce niewypowiedziany smutek, tak czêsto towarzysz¹cy kontemplacji piêkna...

PoniewaÂż po wysÂłuchaniu pieÂśni zrobiÂło mi siĂŞ jakoÂś kwiatowo, ciepÂło i zÂłociÂście, na przekĂłr powracajÂącej zimie chciaÂłabym powrĂłciĂŚ jeszcze do tych kwartetĂłw. Niech przywoÂłujÂą wiosnĂŞ - przynajmniej w naszych sercach:)

http://www.youtube.com/watch?v=t6Fyx-Bs_fY&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=0Liz0IuERPA&feature=related
Trzeba byĂŚ jednak naprawdĂŞ genialnym, Âżeby TAK pisaĂŚ na instument, ktĂłrego siĂŞ nie lubi :D :D

Pat siĂŞ cieszy, kiedy dzieli siĂŞ takim PiĂŞknem z innymi...
A dziĂŞkowaĂŚ - moÂżna tylko Jemu, Wolfgangowi... :) :)

http://www.youtube.com/watch?v=cAl299OD-I4&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=3bW9cIMC0do
Sei Du mein Trost. Pieϝ o pocieszeniu.

"FioÂłek" ma teÂż piĂŞkna wersjĂŞ orkiestrowÂą. To maÂłe arcydzieÂło rozsadza formĂŞ pieÂśni...

A to jedna z moich ulubionych pieÂśni Mozarta. Wzburzony akompaniament na poczÂątku i peÂłne wyrzutu zakoĂączenia obrazujÂą scenĂŞ palenia listĂłw niewiernego kochanka. ZaglÂądamy w przepeÂłnione Âżalem serce kobiety.
Als Luise die Briefe ihres ungetrauen Liebhabers verbrannte
http://www.youtube.com/watch?v=ERcHsmjN9eI
http://www.youtube.com/watch?v=MXYdcHqdmEM

Ciekawostka: urocza Prz¹œniczka... Mozarta. W wykonaniu cudnej Elisabeth Schwarzkopf.
http://www.youtube.com/watch?v=BgJ7mqnaCYE




PrzywoÂłujmy zatem wiosnĂŞ! Wiosno, maju! Komm lieber Mai, komm zu uns! :D :D
http://www.youtube.com/watch?v=32S53cOuvYA

a zatem: przyjdÂź! ÂŚpiewajmy:
http://www.youtube.com/watch?v=9URYugPt1RU

Wolfiemu dziĂŞkujĂŞ nieustannie, sÂłuchajÂąc w zachwyceniu:)) Ale prĂłcz twĂłrcy potrzebny jest teÂż ktoÂś, kto jego dzieÂło docenia, rozumie,
a jeszcze gdy je potrafi zaprezentowaÌ, i piêknie o nim opowiedzieÌ, na pewno nale¿¹ siê mu podziêkowania :)
Pat, nasza szafarska gwiazdo:) jesteÂś nieocenionym popularyzatorem Mozarta i nie tylko; przepiĂŞknie mĂłwisz o muzyce i bardzo duÂżo od Ciebie zyskujemy. W kaÂżdym razie ja na pewno:) (a przy okazji, nie masz nic przeciw takiemu zdrobnieniu? Kojarzy mi siĂŞ przyjemnie z Patem Metheny tudzieÂż Garrettem :D)
Podoba mi siĂŞ afirmacja smuteczku:) A takÂże pozostaÂłe melodie, a zwÂłaszcza - w kontekÂście widoku za oknem:(( - inwokacja do maja:)Przy okazji coraz bardziej podoba mi siĂŞ niemiecki:)

A ja podzielê siê czymœ co groŸnie siê doœÌ nazywa, bo kojarzy siê to z kasacj¹:), ale jest lekkie i pogodne tak... chyba w³aœnie wiosennie:) A propos beethovenowskich ptaszków: ten pocz¹tek - czy¿ to nie kuku³ka?:)
http://www.youtube.com/watch?v=zHCtXi9mgVU

Ha, Asiu, dziĂŞki. Wolfi Mozart mnie kiedyÂś okropnie zachwyciÂł piĂŞknem swej muzycznej wypowiedzi i có¿ poradziĂŚ na tĂŞ chorobĂŞ, zdaje siĂŞ - nieuleczalnÂą. :D  Pat, Patrizio - podoba mi siĂŞ, bardzo. To drugie chĂŞtnie bym umieÂściÂł w dowodzie. :D

A mÂłodzieĂącze kasacje - muzyka zwana wĂłwczas rozrywkowÂą - zachwyca niebanalnoÂściÂą, urokiem, inwencjÂą - wszak pisaÂł je (chyba) 14-letni chÂłopiec! Wysublimowana arystokracja - ale i uczuciowoœÌ, wraÂżliwoœÌ Wunderkinda, zachwyt nad piĂŞknem przyrody (kukuÂłki, a gdzie indziej szum wiatru nad strumykiem w lesie...), a czasem i jakieÂś miÂłosne porywy w Andante - wszystko to moÂżna usÂłyszeĂŚ w tych kasacjach, ale i innych wczesnych divertimentach... 


Po emocjach zwiÂązanych ze srebrnÂą boginiÂą Belliniego - nasunĂŞÂła mi siĂŞ ta oto aria Vitelli z "La clemenza di Tito" - ostatniej opery (wspaniaÂłej, zdaniem niektĂłrych najlepszej opery Mozarta, ale nie o tym teraz).

To rĂłwnieÂż peÂłen uniesienia, kantylenowy, temat...
http://www.youtube.com/watch?v=SmeL-iLi-as&feature=related

MoÂże wybrzmi raz jeszcze w naszych snach?
:D


Od Was wszystkich - ja ogromnie wiele zyskujĂŞ.

DziÂś skrzypce. I piĂŞkne kobiety. :) V Koncert A-dur KV 219.

Rzewne, skupione Adagio
http://www.youtube.com/watch?v=5QlyMNMLlfI&feature=fvwrel

I FinaÂł - temat g³ówny - con grazia - ale juÂż najsÂłynniejszy, pasaÂżowy epizod: szarpany, turecki albo - jak gÂłoszÂą inni - all'ungharese... 
http://video.yahoo.com/watch/2529592/7658169

MoÂżna powiedzieĂŚ, Pat, Âże takÂą chorobĂŞ wrĂŞcz grzechem byÂłoby leczyĂŚ:D Zachwyt nad doskonaÂłym piĂŞknem, pasja delektowania siĂŞ dzieÂłami geniusza, to chyba jedna ze wspanialszych przygĂłd, jakie mogÂą nam siĂŞ przydarzyĂŚ. 
Pewnie podobaÂłaby Ci siĂŞ ksi¹¿ka "Moje Âżycie z Mozartem" Erica Emmanuela Schmitta, ktĂłry twierdzi, Âże Mozart przeprowadziÂł go "ze stanu chorobliwej rozpaczy w zachÂłannoœÌ radowania siĂŞ" i miÂłoœÌ do niego towarzyszyÂła mu przez caÂłe Âżycie (o ile juÂż jej nie czytaÂłeÂś).  MyÂślĂŞ, Âże mielibyÂście sobie sporo do powiedzenia:) Mnie teÂż i Wolfgang i Fryderyk towarzyszÂą w radosnych i smutnych chwilach mojej drogi,w obu przypadkach rĂłwnie skuteczni:)
S³ucha³am dziœ KV 491. Potê¿na rzecz, dobry utwór na koniec zimy, gdy siê wydaje, ¿e "wieczna noc" nigdy ju¿ nie minie, i oczy nasze nie ujrz¹ œwiat³a budz¹cej siê wiosny:) Jaki kontrast tej leciusieùkiej m³odzieùczej kasacji z potê¿n¹ ekspresj¹ dojrzewaj¹cego ducha w tym koncercie. Przy okazji porównania z Beethovenem myœlê o tych latach dojrza³ego ¿ycia, które on prze¿y³, a których nie dane by³o prze¿yÌ Wolfgangowi - latach, kiedy skomponowa³ wiêksz¹ czêœÌ symfonii, Missê Solemnis, Appassionatê. Co stworzy³by Mozart, gdyby do¿y³ wieku Beethovena? Jakie by to by³y dzie³a, s¹dz¹c po tych ostatnich, gdy jego g³os zosta³ tak nagle przerwany? Ile piêkna straciliœmy?
DziĂŞki za wskazanie pÂłyty - wykonanie Uchidy mnie oczarowaÂło - ona jest chyba jednÂą z lepszych wykonawcĂłw jego muzyki?
Niestety pÂłyta jest w Empiku niedostĂŞpna. MoÂże to siĂŞ jeszcze zmieni po przyznaniu nagrody.
Czekam na rozwiniĂŞcie tematu opery Mozarta, o ktĂłrej przyznajĂŞ, Âże nic nie wiem:) 

Asiu zacznij od "Wesela Figara"
http://www.youtube.com/watch?v=BOsmat5ksXY&feature=related
lub "Czarodziejskiego Fletu", bo to chyba najlÂżejsze i zabawne...
http://www.youtube.com/watch?v=h018rMnA0pM&feature=related
Ja jednak kocham najbardziej Don Giovanniego!
http://www.youtube.com/watch?v=w4HQiKR3yqM

Ewuniu, chodziÂło mi o tĂŞ operĂŞ, o ktĂłrej pisze Patryk:)) Te, o ktĂłrych piszesz znam i kocham, tak samo jak Uprowadzenie z seraju i Cosi fan tutte; ale nasz ekspert od Wofiego zaskoczyÂł mnie czymÂś caÂłkiem dla mnie nowym :)

Ach, wiĂŞc Âźle CiĂŞ zrozumiaÂłam...

Nic nie szkodzi: w kaÂżdej chwili moÂżna posÂłuchaĂŚ jeszcze raz tych wspaniaÂłych uwertur z takÂą samÂą przyjemnoÂściÂą. Levine jest cudny :D A ekranizacja Don Giovanniego wspaniaÂła, nie oglÂądaÂłam jej:)

Asia lubi Levina... :D
Proszê zatem: http://www.youtube.com/watch?v=N7jgqAeFlcc - uwertura do ostatniej opery Mozarta "£askawoœÌ Tytusa". Piêkne, prawda? S³ychaÌ tu Mozarta z lat ostatnich - majestatycznego, uczonego...

WÂłaÂśnie..., chyba kaÂżda pasja jest swego rodzaju chorobÂą, niosÂącÂą jednak radoœÌ i szczĂŞÂście. :) Ksi¹¿ki Schmitta nie czytaÂłem, ale warto do niej zajrzeĂŚ po takiej rekomendacji. CiekawÂą psychoanalizÂą osobowoÂści Mozarta prowadzonÂą zrĂŞcznie przez socjologa (!) jest dzieÂło Petera Eliasa "Portret geniusza", ksi¹¿ka naprawdĂŞ niezwykÂła, pokazuje jednoœÌ Mozarta jako czÂłowieka-geniusza (artysty) - czÂłowieka osadzonego w realiach swej epoki, czÂłowieka w koĂącu osamotnionego (zwÂłaszcza artystycznie - Mozart staÂł siĂŞ przecieÂż w ostatnich latach Âżycia niezrozumiaÂły u publicznoÂści, ¿¹dajÂącej jedynie bÂłyskotek...). 

Ile piêkna straciliœmy? To pytanie i ja zadajê sobie czêsto. Podobnie u Chopina, Schuberta i innych... Ile¿ doskona³ej muzyki kry³a ich dusza... Miejmy nadziejê, ¿e Kiedyœ jeszcze siê o tym przekonamy. :) Szczerze mówi¹c, spotkawszy siê z Mozartem - nie wiem, co bym Mu powiedzia³, od czego bym zacz¹³. Za wiele spraw - za wiele nut!, chyba zanalizowa³bym z nim ka¿dy numer z Koechla!

PrzejdÂźmy w koĂącu do La clemenza di Tito, opery wywoÂłanej przez AsiuniĂŞ (dziÂś chciaÂłem wspomnieĂŚ kameralistykĂŞ Mozarta, niech to jednak poczeka). :)

Mozart nie stworzy³ w gatunku opery seria dzie³a na miarê "Fletu" czy "Wesela". "Idomeneo" oraz "£askawoœÌ" s¹ jednak bezsprzecznie arcydzie³ami. Ostatnia opera Mozarta - KV 621 - jest bardzo ciekawa. W pierwszych latach XIX wieku by³a najbardziej znan¹ jego kompozycj¹ sceniczn¹, potem na d³ugie lata o niej zapomniano. Dziœ s¹ tacy muzykolodzy, którzy uwa¿aj¹ j¹ za najlepsz¹ operê Mozarta w ogóle. Pisa³ j¹ w 1791 r. na koronacjê Leopolda II na króla Czech, 10 lat po wystawieniu "Idomenea". Pracowa³ nad ni¹ w niebywa³ym pospiechu, mia³ kilka tygodni (a pracowa³ przecie¿ jeszcze nad "Fletem"!), recytatywy secco zleci³ Sussmayrowi (tak, temu od Requiem!).
Libretto do tekstu opartego na "La clemenza" Metastasia dawaÂło Mozartowi pole do popisu we wspaniaÂłych scenach zbiorowych (np. obraz poÂżaru Rzymu pod koniec I aktu!).
Najwiêkszy atut tej opery to jej prostota i niezwyk³a zwiêz³oœÌ - mamy tu tylko 2 d³u¿sze arie (wiêkszoœÌ jest bez ritornelli, d³ugich powtórzeù g³ównego tematu), duettino Sesta i Annia to piosenka, w scenach ensamblowych s³yszymy piêkne kontrastowanie, oddaj¹ce ró¿ne cechy charakteru bohaterów. Wszystko jest bardzo kolorowe, pe³ne majestatu i "uczonoœci" ostatniego okresu komponowania.

http://www.youtube.com/watch?v=CpRIWH_01Is
http://www.youtube.com/watch?v=rO5mKuoUG1o&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=DALdK5I5-DY

Parto ma tu ben mio
http://www.youtube.com/watch?v=1oQQD7EwWRI

PotĂŞÂżny marsz na wejÂście cezara i chĂłr:
http://www.youtube.com/watch?v=sphqORAaz6k&feature=related

FinaÂł opery, uwielbiam tĂŞ finalnÂą, majestatycznÂą, orkiestrowÂą kodĂŞ - oto ostatnie takty operowej twĂłrczoÂści Mozarta:
http://www.youtube.com/watch?v=O3ei4WcP_uc&feature=related (Tytus jako Âłaskawy, wspaniaÂłomyÂślny, wybaczajÂący wÂładca).

OczywiÂście sÂłychaĂŚ tu czĂŞsto basethorny i klarnety - Mozart byÂł do nich pod koniec bardzo przywiÂązany.

Polecam: cudna inscenizacja J. P. Ponnele'a w termach Karakali. To on przywrĂłciÂł to dzieÂło do Âżycia. PowiedziaÂł, Âże w partiach chĂłru z "Tito" sÂłyszy najlepsze partytury Webera, sÂłyszy wyraÂźnie... Verdiego. To chyba odpowiednia rekomendacja. :)

Takie pytanie Patryku ?? Czy Mozart w ogĂłle graÂł kiedykolwiek na powyÂższych instrumentach, czy jedynie (i aÂż) na nie komponowaÂł. Podobnie teÂż rzecz siĂŞ ma z innymi instrumentami, czy mĂłgÂłbyÂś tak pokrĂłtce wymieniĂŚ na jakich wÂłaÂściwie instrumentach graÂł ?? Bo przyznam siĂŞ szczerze, Âże nic wÂłaÂściwie na ten temat nie wiem. Z tego co powszechnie znane, to byÂł to na pewno klawesyn - co do innych, to wÂłaÂśnie Ciebie chciaÂłem siĂŞ o to zapytaĂŚ.. I w ogĂłle czy koncertowaÂł w ostatnich 5-7 latach Âżycia, czy jedynie pochÂłoniĂŞty byÂł pracÂą czysto kompozytorskÂą. CiekawÂą jest teÂż rzeczÂą jak mogÂł wyglÂądaĂŚ sposĂłb jego komponowania, czy zwykÂł zapisywaĂŚ wszystkie dÂźwiĂŞki od razu "na sucho" tj bez korzystania z instrumentu pomocniczego (w tym przyp. np klawesyn) czy z jakiegoÂś instrumentu zdarzaÂło mu siĂŞ w trakcie pracy korzystaĂŚ.. :) ;)     

Niezmiernie mnie to ciekawi Patryku, bo tak po prawdzie jest rzecz¹ diametralnie ró¿n¹ graÌ na danym, czy innym instrumencie skupiaj¹c siê tylko i wy³¹cznie na grze, a jedynie na niego pisaÌ maj¹c z nim rzadko (b¹dŸ wrêcz wcale) do czynienia w praktyce..
To pierwsze wymaga bowiem nieustannego doskonalenia warsztatu ( codziennych wielogodzinnych Ìwiczeù itd..) Przy tym drugim zaœ, nie jest to koniecznie - niezbêdna jest wy³¹cznie odpowiednia wiedza teoretyczna, umiejêtnoœÌ zapisu w nutach, terminologia..i co chyba najistotniejsze ogromna wyobraŸnia muzyczna..
Jak wiadomo, Mozart napisa³ przeogromn¹ iloœÌ dzie³ w trakcie swojego krótkiego ¿ycia - pisz¹c niejednokrotnie kilka jednoczeœnie, zastanawiaj¹ce jest zatem jak on na to wszystko znajdowa³ czas - graj¹c i jednoczeœnie wszystko zapisuj¹c, mozolnie znaczek po znaczku..czy aby nie wygl¹da³o to tak, ¿e w póŸniejszym okresie coraz mniej czasu poœwiêca³ ju¿ samej grze (czy wrêcz nie gra³ wcale - bo i chyba nie koncertowa³) a jedynie skupia³ siê tylko i wy³¹cznie na komponowaniu.. Tworz¹c b¹dŸ to na "sucho" (czyli przelewajac myœli na papier bez korzystania z jakiegokolwiek instrumentu), b¹dŸ przy u¿yciu instrumentu pomocniczego (klawesyn), przy pomocy którego - przyporz¹dkowywa³ i zapisywa³ dŸwiêki poszczególnym instrumentom, g³osom itd.. :)
JeÂżeli czynione to byÂło jedynie na "sucho" - to niewÂątpliwie byÂła to WIELKA SZTUKA..ale jakby spojrzeĂŚ na to z nieco innej strony, to pozbawiona teÂż tego co moÂżna by nazwaĂŚ dÂźwiĂŞkiem namacalnym, rzeczywistym..a bardziej stanowiÂąca dÂźwiĂŞk "teoretyczny" (tj nie bezpoÂśrednio sÂłyszany i zagrany, ale jaki ma byĂŚ przez kogoÂś zagrany)..
To trochê tak jak z ksi¹¿kami Karola Maya - pisarz œwietnie opisywa³ Dziki Zachód, Indian, stada bizonów.. :D choÌ nigdy nie widzia³ ani Indianina , ani tym bardziej nie trzyma³ w rêkach i strzela³ ze sztucera Henry'ego (mo¿e nie najlepszy przyk³ad) - nie zmienia to jednak faktu, ¿e by³y i s¹ to ksi¹zki - wyj¹tkowe i piêkne..:) ;)
 

Wiem, Âże Mozart graÂł znakomicie na fortepianie (de facto: pianoforte, rĂłwnieÂż: klawesynie), organach (byÂł wirtuozem klawiatury, rĂłwnieÂż w koÂściele - braÂł udziaÂł w wielu pojedynkach organowych) i skrzypcach.

KozioÂłku, to pasjonujÂący i tajemniczy temat - akt kreacji dzieÂła przez Mozarta. :)  Otó¿ zostawiaÂł on wiele dzieÂł w postaci fragmentĂłw, incipitĂłw, do ktĂłrych póŸniej czĂŞsto wracaÂł, rĂłwnie czĂŞsto jednak je porzucaÂł (znamy ponad 100 nieukoĂączonych fragmentĂłw - byĂŚ moÂże - nigdy niesÂłyszanych arcydzieÂł!). ByÂło tak zwÂłaszcza w przypadku duÂżych dzieÂł, Mozart tworzyÂł zatem najpierw ogĂłlnÂą koncepcjĂŞ, zostawiaÂł jÂą w formĂŞ np. particelli - partii gĂłrnych oraz dolnych, ew. tych, ktĂłre potrzebowaÂł do odÂświeÂżenia pamiĂŞci). Kompozycje mogÂły w tej formie "leÂżakowaĂŚ" doœÌ dÂługo. Nigdy jednak nie tworzyÂł dzieÂł fragmentarycznie - najczĂŞÂściej incipity (ktĂłrych istnienie wynika zapewne gÂł. ze wzglĂŞdĂłw czasowych - Mozart pisaÂł wiele rzeczy naraz, "nie wyrabiaÂł siĂŞ") zapisywaÂł od poczÂątku do koĂąca, muzyka pÂłynĂŞÂła w jego wyobraÂźni jakby juÂż "gotowa" (ale to tylko zÂłudzenie...) :)

Owe incipity pojawiaj¹ siê szczególnie czêsto w okresie wiedeùskim. Wtedy przecie¿ Mozart bardzo odsun¹³ siê od znanych wzorców, tworzy³ dzie³a bardziej skomplikowane fakturalnie, kontrapunktycznie. W m³odzieùczym okresie twórczoœci bazowa³ na swej genialnej inteligencji muzycznej, opiera³ siê na znanych konceptach wypracowanych ogólnie przez innych. PóŸniej robi siê ciekawie :) - pod koniec ¿ycia (Mozart-uczony) pisze utwór przez 100 taktów - i nagle przestaje mu siê podobaÌ. Zapewne wiecie, ¿e wiele poprawek zawieraj¹ s³ynne kwartety "Haydnowskie" - owoc rzeczywiœcie ¿mudnej pracy. Ale - najczêœciej jest tak, ¿e jego pierwotny pomys³ jest najbardziej w³aœciwy, a nawet jeœli zaczyna utwór na stosunkowo niskim poziomie, to nie bawi siê w przekszta³cenia napisanego tematu (jak np. Beethoven, który czêsto w efekcie licznych poprawek dochodzi do idea³u) - pisze po prostu nowy! Jego inwencja by³a niezwyk³a i bardzo szlachetna!

NajwaÂżniejsze dla Mozarta jest odpowiednio zacz¹Ì. W tym momencie ma WIZJÊ, ma w gÂłowie caÂłe dzieÂło - od poczÂątku do koĂąca, od ekspozycji  po kodĂŞ (istotna uwaga: czasem do przetworzenia, komplikacji harmonicznych Mozart musiaÂł siĂŞ wczeÂśniej odpowiednio przygotowaĂŚ, czasem robiÂł nawet osobne, ĂŚwiczeniowe szkice; gdy analizuje siĂŞ jego partytury, to moÂżna zauwaÂżyĂŚ, Âże nieraz urywa siĂŞ przed przetworzeniem - zwÂłaszcza, gdy Wolfgang stawia przed sobÂą fakturalne wyzwania, przeszkody - przecieÂż nieraz w tym miejscu dzieÂła eksperymentuje - choĂŚby przetworzenie I cz. Symfonii "Praskiej").  Poza tym uderza jednoœÌ materii dzieÂła, pojedynczej czĂŞÂści symfonii - i jej, jako 4-ogniwowego cyklu. W kaÂżdym takcie sÂłychaĂŚ nastĂŞpstwo taktu poprzedniego - jak chyba u Âżadnego innego kompozytora. Jeden kwiat genialnej inwencji ³¹czy siĂŞ cudownie z drugim - w sposĂłb jakÂże naturalny, doskonaÂły (czĂŞsto wydaje siĂŞ, Âże w utworze Mozarta nie moÂżna odj¹Ì ani dodaĂŚ ani jednej nuty - podobnie np. w mazurkach Chopina)...
Oto niepoznana wci¹¿ tajemnica geniuszu.

WeÂźmy koncerty fortepianowe. To fascynujÂące, Âże Mozart piszÂąc np. finaÂł potrafi kumulowaĂŚ niezliczone pomysÂły melodyczne, operowaĂŚ znakomicie chromatykÂą - a wszystko jednoczeÂśnie gna naprzĂłd, muzyka pÂłynie szybkim nurtem - w idealnej harmonii - dochodzÂąc wreszcie do momentu przed kodÂą, kiedy to Wolfgang wykÂłada swoje "najlepsze atuty" - materia siĂŞ zagĂŞszcza, dochodzi do kulminacji - utwĂłr siĂŞ koĂączy, a my nie moÂżemy wyjœÌ z podziwu. :D   A pamiĂŞtajmy: Mozart caÂły taki koncert pisze w ciÂągu kilkunastu dni, czĂŞsto pracujÂąc do tego jeszcze nad innymi dzieÂłami!
Doprawdy, doprawdy, wyobraÂźnia muzyczna Mozarta jest nie do przeÂścigniĂŞcia. :D 

A propos porzuconych incipitĂłw: Mozart porzucaÂł dzieÂło najczĂŞÂściej wtedy, gdy okazywaÂło siĂŞ, Âże utwĂłr nie bĂŞdzie mĂłgÂł zostaĂŚ wykonany, Âże - po prostu - nie przyda siĂŞ.

Kozio³ku, odnosz¹c siê jeszcze do Twojego pytania - tak, Mozart praktycznie do koùca ¿ycia koncertowa³. Ostatni koncert publiczny da³ we Wiedniu 4 marca 1791 r. Gra³ wszystkie swoje koncerty, od fortepianu dyrygowa³ ich pierwszymi wykonaniami (na organizowanych wówczas tzw. akademiach), wyj¹tkiem mo¿e byÌ Barbara Ployer, której zadedykowa³ œwietny KV 456 i to ona zagra³a ten koncert po raz pierwszy. Mo¿na powiedzieÌ - Mozart komponowa³, by póŸniej swój utwór wykonaÌ. ChoÌ s¹ dzie³a-znaki zapytania, owiane wykreowan¹ w romantyzmie tajemnic¹ - np. 3 ostatnie symfonie, ostatnie wielkie kwintety smyczkowe - nigdy za ¿ycia Mozarta nie wykonane... Nie jestem jednak pewien, czy Wolfgang nie myœla³ o zaprezentowaniu ich publicznoœci na przyk³ad w póŸniejszym czasie (którego jednak nie do¿y³).

Wielkie dziĂŞki za te informacje Patryku..DziĂŞki Tobie moÂżna siĂŞ bardzo wiele dowiedzieĂŚ (ale i wiele nauczyĂŚ) nie tylko na temat samej twĂłrczoÂści, muzyki Mozarta - ale i samego Mozarta. NaprawdĂŞ jesteÂś Âświetnym znawcÂą tematu - nasz Patryku-Amade.. :)

Patrizio...:))) Ogromnie mi miÂło, Âże specjalnie dla mnie opracowaÂłeÂś tĂŞ operĂŞ poza kolejnoÂściÂą:)  :-*  Podoba mi siĂŞ, jeszcze jak! (z drugiej strony, jeszcze siĂŞ nie zdarzyÂło, Âżeby coÂś, co napisaÂł Wolfgang mi siĂŞ nie podobaÂło:)) Tak, uwertura jest piĂŞkna i ze spokojem mogĂŞ jÂą wstawiĂŚ do staÂłego repertuaru obok pozostaÂłych. ZresztÂą caÂłoœÌ robi imponujÂące wraÂżenie. Wspaniale prowadzone gÂłosy,  niesamowity chĂłr w marszu i w finale. Ta opera jest faktycznie powaÂżniejsza, bardziej wÂłaÂśnie, jak powiedziaÂłeÂś, majestatyczna. MoÂże to fakt, Âże komponowaÂł jÂą w przerwie pomiĂŞdzy kolejnymi czĂŞÂściami "Zauberflote", ale czujĂŞ tu rĂłwnieÂż tchnienie podobnej, jakby masoĂąskiej, atmosfery. MoÂże to wÂłaÂśnie dziaÂła ta przewaga wywaÂżonej "uczonoÂści" nad figlarnÂą spontanicznoÂściÂą. DojrzaÂłoœÌ, harmonia, rĂłwnowaga. I znowu pozytywne przesÂłanie, podobnie jak we "Flecie".
JeÂśli chodzi o ewentualne spotkanie z duchem Mozarta w Elizjum; co do mnie, chyba pierwsze pytanie brzmiaÂłoby "Wolfi, jak chciaÂłeÂś skoĂączyĂŚ to Requiem?":)) Ach, tylko czy siĂŞ do niego dopchamy w tÂłumie miÂłoÂśnikĂłw nagromadzonych przez tych ponad 200 lat?:D
A propos, Pat, miaÂłeÂś juÂż moÂże okazjĂŞ byĂŚ na tej trydenckiej mszy za Mozarta odprawianej w nocy 4 grudnia w Poznaniu, podczas ktĂłrej grane jest Requiem? Nie wiem, w jakiej wersjii, ale czytaÂłam, Âże na zakoĂączenie mszy grajÂą te osiem taktĂłw Lacrimosy...Efekt podobno nieziemski.
Przy okazji do³¹czam raz jeszcze swój skromny zachwyt do s³ów uznania Konrada:) Acha, zdaje mi siê, maestro, ¿e on tak¿e prosi³ o konsultacjê na w¹tku bachowskim:))

Co do skrzypiec - czytaÂłam, Âże w jednym z listĂłw Wolfi chwali siĂŞ ojcu, Âże gra, jakby byÂł najlepszym skrzypkiem Europy:). Nic dziwnego, Âże pisaÂł dla siebie takie cudeĂąka. PostaraÂłam siĂŞ wybraĂŚ najpiĂŞkniejsze, w zamian za Tytusa:)) KV 216 - koncert nr 3 G dur:
SÂłodkie, niebiaĂąskie Adagio
http://www.youtube.com/watch?v=vMBCcJ0OTWk&feature=related
i Rondo, leciutkie jak skrzydÂła motyla
http://www.youtube.com/watch?v=TYhpePoHY3g&feature=related

Patryku!
Ty jesteÂś doktorem albo nawet profesorem z Mozarta.
A jeÂśli nie, to ÂśmiaÂło moÂżesz tĂŞ profesurĂŞ zdobyĂŚ.
Jestem pod wraÂżeniem.
Nawet komentatorzy radiowi nie majÂą takiej wiedzy!

Marku, Mozart to jego konik:) Ale on Ci w zasadzie tak samo opowie o Beethovenie, Liszcie (patrz forum tvp:)), o Chopinie... Masz racjê, Pat z miejsca móg³by dostaÌ pracê w dwójce, gdyby startowa³ w konkursie, i nie ¿a³owaliby wyboru:) Panowie, czapki z g³ów - oto koneser:) Mo¿emy byÌ dumni, ¿e mamy takiego przyjaciela:)

:D

Dodam do Waszej dyskusji, Âże Mozart napisaÂł takÂże wspaniaÂłe koncerty na instrumenty na ktĂłrych chyba nie grywaÂł - tj. klarnet, flet, waltornia czy obĂłj - za to znaÂł doskonale ich moÂżliwoÂści brzmieniowe, barwowe, techniczne i potrafiÂł je doskonale wykorzystaĂŚ. W caÂłej literaturze muzycznej nie ma piĂŞkniejszego koncertu klarnetowego...Klarnet pojawiÂł siĂŞ za Âżycia Wolfiego i zafascynowany jego moÂżliwoÂściami napisaÂł ostatni swĂłj koncert:
http://www.youtube.com/watch?v=DVXFONkLPok&feature=related :)

Kochani, dziĂŞkujĂŞ za tak ciepÂłe sÂłowa. NaprawdĂŞ, nie zasÂługuje na nie. Asiu, czytajÂąc TwĂłj ostatni post po prostu siĂŞ zarumieniÂłem... :D Marku, nie chcĂŞ Âżadnej profesury, najwiĂŞkszÂą radoÂściÂą jest dzieliĂŚ siĂŞ z Wami - z wielkÂą wraÂżliwoÂściÂą i ÂżyczliwoÂściÂą odbierajÂącymi Mozarta i innych wielkich twĂłrcĂłw, muzykÂą, ktĂłra mnie g³êboko zapadÂła w duszĂŞ - a wierzĂŞ, Âże zainspiruje, "dotknie" i Was, drodzy Przyjaciele.  :) ;)   
Co zaÂś dotyczy Âżycia Mozarta... jest ono naprawdĂŞ fascynujÂące i tajemnicze zarazem. CzytajÂąc o tym Mistrzu prawdziwe staje siĂŞ stwierdzenie, Âże moÂżna zostaĂŚ "oczarowanym tajemnicÂą"... 

KoĂączy siĂŞ dzieĂą poÂświĂŞcony Wielkiemu Fryderykowi. Na nowy dzieĂą - uÂśmiech Wolfiego :D
Polecam koĂącoweczkĂŞ!
http://www.youtube.com/watch?v=S44TxEaAsDA

Niestety nie byÂłem nigdy na wzgĂłrzu Âśw. Wojciecha w Poznaniu na mszy za Mozarta. To jest z pewnoÂściÂą niezwykÂłe, ba... mistyczne wydarzenie, ciarki przechodzÂą na samÂą myÂśl. :)  Hm.., moi drodzy- czy nie moglibyÂśmy siĂŞ spotkaĂŚ na nastĂŞpnej mszy trydenckiej-Requiem w Poznaniu? WrĂłcilibyÂśmy do naszych domĂłw chyba odmienieni... :)

Bodku, ja rĂłwnieÂż kocham dÂźwiĂŞk klarnetu. Weber pisaÂł teÂż urokliwe koncerty na ten instrument, ale wydaje mi siĂŞ, Âże tylko Mozart potrafiÂł wydobyĂŚ takÂą ekspresjĂŞ, tyle emocji z klarnetu. KV 622 to tego przykÂład najdoskonalszy.

KV 216 - mĂłj ulubiony (no, moÂże obok KV 219 - ten epizod w finale i  skupione Adagio...) jego koncert skrzypcowy, nie wiem, jak trafiÂłaÂś, Asiu!! :D

Tak, to musi byĂŚ misterium jedyne w swoim rodzaju, o zupeÂłnie niezwykÂłej sile oddziaÂływania; i to wspaniaÂły pomysÂł, Âżeby przeÂżyĂŚ je razem. MyÂślĂŞ, Âże jesteÂśmy umĂłwieni:))


Jakbym mog³a nie trafiÌ, mein seelenverwandt Freund;)) Od pocz¹tku wci¹¿ stwierdzam, ¿e podoba nam siê to samo:))

Patryku.
Dzieki za Twoje ciekawe posty.
Napisz ksiazke o Mozarcie, wydaj, a ja ja na pewno kupie.

Bartus mnie uprzedzi³, oczywiœcie Patryku, ¿e powinieneœ napisaÌ ksi¹¿kê.

Co do spotkania w Poznaniu na Requiem, to oczywiÂście bardzo tak, rzucĂŞ wszystko i przyjadĂŞ, z duszÂą na ramieniu, bo nieustajÂąco bojĂŞ siĂŞ swojej reakcji, dlatego jeszcze nigdy nie odwaÂżyÂłam siĂŞ, choĂŚ parĂŞ razy miaÂłam okazjĂŞ w Warszawie.

http://www.youtube.com/watch?v=Bfud_WgXz1U&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=Bfud_WgXz1U&feature=related

Ha, wolĂŞ ksi¹¿ki czytaĂŚ niÂż pisaĂŚ. :)  Moi drodzy, od czasu do czasu wrzucam na forum jakiÂś tekst i link - i to sprawia mi najwiĂŞkszÂą radoœÌ. Aaa, Bartusie - ja na pewno kupiÂłbym pÂłytĂŞ z Twoimi miniaturami. :)

LiczĂŞ na Was w Poznaniu.

TrochĂŞ siĂŞ zakrĂŞciliÂśmy koÂło klarnetu dziĂŞki Bodkowi - i dobrze.  ;)
Bardzo wysoko ceniony jest (obok koncertu) tak¿e kwintet klarnetowy Mozarta, w A-dur (znów, to zatem jakby tonacja Mozartowskiego klarnetu) KV 581, tzw. kwintet Stadlera. PóŸne dzie³o (rok 1789). Ktoœ powiedzia³, ¿e w tym kwintecie klarnet brzmi tak magicznie i wielobarwnie, jakby Mozart pierwszy odkry³ jego czar, jego s³odycz, ruchliwoœÌ i klarownoœÌ. Pos³uchajcie proszê, jak ciep³y to utwór - zaczynaj¹c od Allegra, w którym klarnet cudownie dialoguje ze smyczkami. Mnie siê czasem wydaje, ¿e w klarnecie Mozart uosabia³ jakby kogoœ bardzo bliskiego, instrument ten sta³ siê jego bratem - ten kwintet przenika aura braterstwa, odbijaj¹ siê dalekim echem dŸwiêki masoùskich basethornów. To dzie³o wyj¹tkowe, tajemnicze - wszystko co u Mozarta "ostatnie" i "wolnomularskie" jest zamglone, niewyjaœnione. Pos³uchajcie œlicznego cantabile Larghetta/Adagia, czystego, niczym nieprzes³oniêtego Piêkna, menueta - z triem w a-moll i triem w formie ludowego taùca, mo¿e lendlera aus Bayern (s³yszycie te oryginalne "ludowe" imitacje, które wykonuje tu klarnet?), pos³uchajcie wariacyjnego, zwartego Allegretta w finale, które jest kolejnym znakomitym przyk³adem "ostatniego stylu" - pogodnego i zarazem ujmuj¹cego uczonymi przemyœleniami.

Polecam teÂż inne dzieÂło kameralne z klarnetem primus inter pares - Kegelstatt-Trio KV 498, kolejne z dedykacjÂą: A. Stadlerowi.

A kwintet klarnetowy jest (ponoĂŚ) wraz z koncertem klarnetowym lubionym dzieÂłem Benedykta XVI. :)


http://www.youtube.com/watch?v=-K1g4y6xigU
http://www.youtube.com/watch?v=lFBT3o_IHz0&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=OHZ8wxgbfTE&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=HcAU51tdJV0&feature=related

DziĂŞki Patryku za ten kwintet  :). Mozart magiczny, niebiaĂąski.. do tego bardzo trudna i wymagajÂąca partia klarnetu - dlatego pewnie jest rzadziej wykonywany i mniej znany. ZwrĂłciÂłem uwagĂŞ na staccato klarnetu w cz.4 (4-5min.) - uzyskuje siĂŞ go przez przytykanie jĂŞzyka do podniebienia (jak zgÂłoska "t") z jednoczesnym wybraniem dÂźwiĂŞku co w szybkim tempie jest ciĂŞÂżko osiÂągn¹Ì w sposĂłb selektywny i czysty (wiem coÂś o tym ;)). Nie jest Âłatwo wykonywaĂŚ dzieÂła Mozarta - jest w nich duÂżo lekkoÂści, zwiewnoÂści, finezji w czĂŞÂściach szybkich, a jednoczeÂśnie przepiĂŞknej kantyleny, liryki, wyczucia frazy w czĂŞÂściach wolniejszych... :)
A co powiesz Patryku o bardziej popularnym (jeÂśli chodzi o muzykĂŞ kameralnÂą) hicie Wolfiego - serenadzie "Eine kleine..."
http://www.youtube.com/watch?v=xmLBxR1aJ-M&feature=related :)

Bodku, przyznam siĂŞ, Âże  nigdy nie myÂślaÂłem o tym, jak wykonuje siĂŞ partiĂŞ klarnetu... Bardzo to ciekawe i jednoczeÂśnie pokazuje, Âże Mozart Âświetnie znaÂł moÂżliwoÂści techniczne instrumentu. :)

Do 'Eine kleine' powrĂłce na pewno - dziÂś jednak jest dzieĂą szczegĂłlny, stÂąd niech wybrzmi teÂż i taka oto muzyka:
http://www.youtube.com/watch?v=YqKGzWBKEnE&feature=related

'God is our refuge', jedyne dzieÂło Mozarta z anglojĂŞzycznym tekstem, owoc wyprawy do Londynu. PiszÂąc motet, Wunderkind miaÂł 9 lat. Antycypuje WielkÂą mszĂŞ c-moll (Qui tollis).

Pat, có¿ mo¿na dodaÌ do Twoich i Bodka epitetów:)
Kiedy ws³uchujê siê w magiê jak¹ Wolfgang wyczarowuje za pomoc¹ klarnetu, mam wra¿enie, ¿e istotnie jest on szlachetniejszym instrumentem ni¿ flet, dotykaj¹cym najg³êbszych zakamarków duszy. To równie g³êbokie prze¿ycie, jak s³uchanie Adagia z koncertu:)
A Larghetto... na to nie mam s³ów  :'(

Motet jest cudny i poruszajÂący. 9 lat... David W. Barber powiedziaÂł: "Mozart to po prostu wymyÂślony przez Boga sposĂłb na to, ÂżebyÂśmy wszyscy czuli siĂŞ niewiele warci. IlekroĂŚ skomponujesz utwĂłr, o ktĂłrym myÂślisz, Âże jest szczegĂłlnie dobry, podcina ci skrzydÂła myÂśl, Âże Mozart prawdopodobnie skomponowaÂł lepszy majÂąc dziewiĂŞĂŚ lat.":))
Myœlê jednak, ¿e w ogóle chyba niepotrzebnie wymawiamy Mistrzowi, ile mia³ lat, kiedy skomponowa³ to a to ;) Geniusz pozostaje geniuszem. Duch - artyzm, intelekt - wystrzela w nas (o ile to czyni:)) w ró¿nym wieku, czasem bardzo wczesnym. Gdy siê rozwinie, jest gotów. Potem jest tylko doskonalenie warsztatu, zbieranie doœwiadczeù. I pewne przekszta³cenia konstrukcji podtrzymuj¹cej ¿ycie :D Niektórzy dojrzewaj¹ póŸniej, a wielu, co nale¿y ze smutkiem zauwa¿yÌ, nie dojrzewa wcale.:) Duch Wolfiego zdaje siê b³yszczeÌ jak gwiazda niemal od pocz¹tku drogi.

Czyta³am o podró¿y Wolfganga do Anglii i o tym, jak znalaz³ tam przyjaciela (co prawda tylko na kilka dni), równie¿ niezmiernie utalentowanego ch³opca, który zgin¹³ w m³odym wieku. To ciekawa opowieœÌ, ale jakoœ nie mogê jej teraz odnaleŸÌ.

Podobno
Mozart mimo, Âże napisaÂł "Czarodziejski flet"
nie lubiÂł fletu...
wolaÂł klarnet.

A propos londyĂąskiej wyprawy Mozarta - ponoĂŚ ojciec bardzo eksploatowaÂł Wolfiego, Londyn kojarzyĂŚ siĂŞ mu bĂŞdzie z chorobami i wielkimi wyrzeczeniami. ZresztÂą Londyn byÂł jednym z przystankĂłw podczas wielkiejgo tournee MozartĂłw po Europie. Wolfi pisaÂł wĂłwczas pamiĂŞtnik. ZapisaÂł w nim, Âże w Londynie "widziaÂłem park, mÂłodego sÂłonia, osÂła w paski biaÂłe i kawowe ( ;D :D) i to tak rĂłwne, Âże i wymalowaĂŚ lepiej by nie moÂżna". SÂłodkie, prawda?
Niestety, o tej przygodzie z chÂłopcem niewiele wiem i teÂż poszperam. Trzeba jednak przyznaĂŚ, Âże trochĂŞ wbrew swojemu charakterowi Mozart byÂł izolowany od "normalnego", chÂłopiĂŞcego Âżycia. Z drugiej strony - zapewne gdyby nie surowy ojciec i tysiÂące godzin ĂŚwiczeĂą, lekcji itd. nie powstaÂłaby tak genialna muzyka.

A... Londyn by³ dla Mozarta i jego ca³ej tworczoœci niezmiernie wa¿ny z jednego powodu: spotka³ siê tam ze swym guru - Johannem Christianem Bachem, Bachem "Londyùskim". Za kilka lat przewy¿szy swego mistrza, ale bachowskie sonaty, koncerty instrumentalne i symfonie, takie jak ta: http://www.youtube.com/watch?v=TfJwzdKECHg, wp³ynê³y na niego doœÌ silnie.

ZnalazÂłam opowieœÌ, ktĂłra okazaÂła siĂŞ nie caÂłkiem taka, jak jÂą zapamiĂŞtaÂłam :) PomyliÂły mi siĂŞ daty i miasta  :D Najpewniej dlatego, Âże chÂłopak byÂł faktycznie Anglikiem, nazywaÂł siĂŞ Thomas Linley. Spotkali siĂŞ we Florencji, dobre kilka lat póŸniej, nie byli juÂż dzieĂŚmi. Ale historia tak czy tak ciekawa:) A trafiÂłam na niÂą akurat podczas studiowania twĂłrczoÂści nie Wolfganga, lecz Williama:))

http://www.rfi.fr/actupl/articles/120/article_9410.asp

Na dole jest prĂłbka twĂłrczoÂści chÂłopaka, moÂże na wyrost nazwanego brytyjskim Mozartem, ale na pewno utalentowanego.

Serenada Eine kleine Nachtmusik…  KaÂżdy chyba zaczyna swojÂą znajomoœÌ wÂłaÂśnie od tej najsÂłynniejszej serenady, napisanej na kwartet (albo sekstet)  smyczkĂłw. NiezwykÂły jest fakt, Âże prawdopodobnie nie zostaÂła napisana na zamĂłwienie – a zatem byÂłaby rzadkim przykÂładem mozartowskiego pisania bez konkretnego celu, realizacjÂą idei wolnego twĂłrcy; Mozart marzyÂł o peÂłnej swobodzie komponowania  od czasĂłw salzburskich. ByĂŚ moÂże nigdy nie zostaÂła wykonana! A zatem: prawdopodobnie nikt w XVIII wieku nie usÂłyszaÂł najjaÂśniejszej perÂły  gatunku, ktĂłry wraz z wraz nastaniem XIX wieku ÂśmierciÂą Mozarta koĂączy okres swego rozkwitu.
PisaÂł jÂą Mozart w czasie tworzenia „Don Giovanniego”. UkoĂączyÂł 5 czĂŞÂści. Powszechnie znamy jedynie 4. II menuet zagin¹³,  kto jest ciekaw, jak brzmiaÂł niech posÂłucha menueta z sonaty fortepianowej KV 498a – zdaniem badaczy to jego wersja fortepianowa (rekonstrukcja smyczkowa: Jonathan Del Mar).

O serenadzie tej powiedziano tak wiele, Âże cokolwiek napiszĂŞ, zabrzmi to chyba banalnie. To arcydzieÂło kosmicznego Âładu i wzorzec klasycznej harmonii, kaÂżda nuta zostaÂła tu wyliczona, Âżadnego taktu nie brakuje, niczego teÂż nigdzie nie naleÂży dodaĂŚ. To odpowiednik wczeÂśniejszych serenad na instrumenty dĂŞte, stworzonych podczas pracy nad „Uprowadzeniem” i „Weselem” – ta powstawaÂła rĂłwnolegle z „Giovannim”. Nieco wczeÂśniej Mozart napisaÂł (wspomniaÂłem o nim w dniu urodzin Chopina) muzyczny Âżart (Musikaliches Spass) KV 522, peÂłen sprzecznoÂści, waltorniowego haÂłasu i baÂłaganu – w serenadzie KV 525 wraÂżliwoœÌ Mozarta-artysty musiaÂła ponownie ulec uporzÂądkowaniu. UtwĂłr ten to geniusz zwiĂŞzÂłoÂści, kondensacji muzycznej wypowiedzi. Niewielka kompozycja jest arcymistrzowska, najbardziej doskonaÂła. Andante nie jest wylewem uczuĂŚ (baa, to serenada, nie sonata czy symfonia!), jest bardzo niewinne, a jego pogoda zmÂącona jest tylko w maÂłym stopniu przez jego czêœÌ ÂśrodkowÂą. Jest to Romanza, a zatem jest bardzo romantyczne – w sensie klasycznym, moÂże bardziej nawet sielankowym, sentymentalnym – bo jest trochĂŞ jak Laura i Filon, albo lepiej – jak Herman i Dorota z idylli Goethego.

http://www.youtube.com/watch?v=WGK3zsbPj5Q

Andante z serenady KV 525 jest bardzo... kobiece. W zwiÂązku z tym dziÂś jeszcze jedna pereÂłka - moÂże Was zaskoczĂŞ - Adagio i Rondo na szklanÂą harmonikĂŞ z towarzyszeniem fletu, oboju, altĂłwki i wiolonczeli. Napisana na niezwykÂły instrument dla niewidomej damy - Marianny Kirchgassner, ma zatem rĂłwnieÂż (w moich uszach ;)) kobiecÂą, natchnionÂą aurĂŞ.

http://www.youtube.com/watch?v=2A2fqT4cdOM&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=1lKF3Cf9zBM&feature=related

Cudo, prawda... To nieczêsto wykonywane arcydzie³o, cudne jak g³êbokie Adagio z Koncertu KV 488 czy Ave verum corpus.


A propos Linley'a, Asiu - nie wiedziaÂłem o tym zupeÂłnie. Bardzo ciekawa historia, poczytam wiĂŞcej o tym przedwczeÂśnie zmarÂłym, angielskim Wunderkindzie a'la Mozart. :)

Prawdziwa pereÂłka.
Przecudne, delikatne, jak kropelki rosy otrzÂąsane z pajĂŞczyny..:)
Tak zaskoczyÂłeÂś mnie, nie znaÂłam tego. MiÂło jest wracaĂŚ do znajomego piĂŞkna, ale teÂż odkrywaĂŚ nowe:)

CieszĂŞ siĂŞ, Âże mogÂłam pokazaĂŚ Ci coÂś nowego:)

Muzyka na Wielki Post.

Jeden z biografów Mozarta stwierdzi³, ¿e wielkim kompozytorom udaje siê stworzyÌ swoj¹ Eroicê - dzie³o (dzie³a) wyró¿niaj¹ce siê, przewy¿szaj¹ce mistrzostwem formy, pomys³ami resztê twórczoœci, wnosz¹ce do muzyki now¹ myœl, przestrzeù. W kontekœcie Mozarta utworów takich jest kilka - Msza c-moll, koncert Es-dur KV 271 (Andantino) i in., dla mnie jest to tak¿e Adagio i Fuga c-moll KV 546. Niezwyk³a synteza Bachowskiego ciemnego baroku, kunsztu polifonii, kontrapunktu... i pierwiastka czysto Mozartowskiego objawiaj¹cego siê w przebogatej inwencji. To po³¹czenie dwóch genialnych umys³ów o ogromnej muzycznej inteligencji. Dzie³o w Wielkim Stylu.

Tu w wersji (samego Mozarta) na smyczki - pierwotna wersja fugi jest fortepianowa.
http://www.youtube.com/watch?v=NDKdrQgp_q0


Dzie³a religijne Mozarta to jedna z najwa¿niejszych kart jego twórczoœci. Nale¿¹ do nich na pewno wielkie nieszpory - Vesperae solemnes de Dominica i Vesperae solemnes de confessore. Te ostatnie to szczyt (lub jeden ze szczytów ;)) jego salzburskiej aktywnoœci muzycznej.

Znajdziemy tu:
FugĂŞ Laudate pueri (w ktĂłrej sÂłychaĂŚ Requiem)   http://www.youtube.com/watch?v=cncfufAEbpE
Niebo za Ziemi - Laudate dominum na sopran i chĂłr z orkiestrÂą (porĂłwnuje siĂŞ je jedynie z SerenadÂą na alt i chĂłr ÂżeĂąski Schuberta, Teresko, czy sÂłusznie?)   http://www.youtube.com/watch?v=onjUS3PqqQ8&feature=fvst
Monumentalny Magnificat   http://www.youtube.com/watch?v=5Td-8BvgR_U

PSALM 116

    Laudate Dominum omnes gentes
    Laudate eum, omnes populi
    Quoniam confirmata est
    Super nos misericordia eius,
    Et veritas Domini manet in aeternum.


    Gloria Patri et Filio et Spiritui Sancto.
    Sicut erat in principio, et nunc, et semper.
    Et in saecula saeculorum.
   

    Amen.

DziĂŞki, dziĂŞki, Vesperae sollennes de confessore i a szczegĂłlnie Laudate Dominum to mĂłj ukochany fragmencik z twĂłrczoÂści  Mozarta :)
,,Nie zna Mozarta, kto nie zna takich jego dzieÂł" (twierdzi wspomniany tu juÂż  A.Einstein w swej ksi¹¿ce o Mozarcie). Ja na pewno znawcÂą nie jestem, ale to solo  uwaÂżam  za  mistrzostwo Âświata.

Jeszcze Laudate... i Bartoli
http://www.youtube.com/watch?v=EsEnM8mGj_Y

Patryku
w czasie i po sÂłuchaniu tych utworĂłw Mozarta
czujĂŞ siĂŞ bardzo uduchowiony.

A ja siĂŞ czujĂŞ uduchowiona juÂż w momencie wejÂścia na ten wÂątek  :)

Bardzo to piĂŞkne, ale to porĂłwnanie do serenady Schuberta (chyba nie Einsteina?) moim zdaniem
chybione, to dwa ró¿ne œwiaty.

Owszem, o  takiej analogii wspomina  Einstein,  przy czym pisze o    -  uroku  brzmienia i niepomnej  na wszelkÂą ,,koÂścielnoœÌ" poetycznej  ekspresji.

MyÂślĂŞ, Âże Einstein ma na myÂśli piĂŞknÂą, nokturnowÂą ekspresjĂŞ, metafizykĂŞ, tak odczuwalnÂą w obu utworach - przeznaczonych na gÂłos solowy i towarzyszÂący chĂłr; zarĂłwno u Wolfganga, jak i u Franza oba wokalne komponenty wspaniale siĂŞ dopeÂłniajÂą. :)

ZresztÂą, poniewaÂż Schubert to muzyka uosabiajÂąca PiĂŞkno...

http://www.youtube.com/watch?v=3onuMPoDzx8

zestawmy jÂą z Mozartowym Laudate.

MoÂże to sÂą dwa ró¿ne Âświaty, ale odczucia przy sÂłuchaniu obu mistrzowsko napisanych partii  bardzo podobne.
 
Przy okazji - za³o¿ycielu tego w¹tku, chylê czo³a i podziwiam Twoj¹ znajomoœÌ tematu.
UczĂŞ siĂŞ tu i  odkrywam  coraz to nowe nieznane mi dotÂąd  obszary twĂłrczoÂści wielkiego Wolfganga.

Jakby Schubert to usÂłyszaÂł, pewnie by siĂŞ zaczerwieniÂł i byÂł bardzo zakÂłopotany :)
ObiecaÂłeÂś kiedyÂś Mozarcie, Âże zaprezentujesz kameralistykĂŞ.
Czy ewentualnie kojarzysz taki kwartet smyczkowy o ktĂłrym Einstein pisaÂł, Âże sÂłychaĂŚ w nim
czyjeÂś kroki??Wiem, Âże to opis b.enigmatyczny ale moÂże..
Ksi¹¿ki w domu nie mam.

Dlaczego? Utworek jest uroczy.

Schubert byÂł bardzo skromnym czÂłowiekiem. Zawsze marzyÂł, Âżeby jego utwory byÂły wystawiane.
KiedyÂś wreszcie jeden z wiedeĂąskich teatrĂłw zdecydowaÂł siĂŞ zamieÂściĂŚ w swoim repertuarze jednÂą z jego operetek.
Ale okazaÂło siĂŞ, Âże jej premiera pokrywa siĂŞ z datÂą premiery sztuki jego przyjaciela Bauernfelda.
Zgadnijcie co Schubert obejrzaÂł tego dnia?? OczywiÂście sztukĂŞ przyjaciela.
Dlatego myÂślĂŞ, Âże porĂłwnanie do Mozarta (ktĂłrego uwielbiaÂł) mocno by go zakÂłopotaÂło.

Teraz rozumiem

Teresko, nie mam teraz dostêpu do ksi¹¿ki, ale poszperam.

Tak, miaÂła byĂŚ takÂże kamerlistyka. Oto jeden z najlepszych XVIII-wiecznych kwartetĂłw smyczkowych - drugi z serii szeÂściu "Haydnowskich". PonoĂŚ zawarte w nim zostaÂły krzyki Konstacji, ktĂłra podczas tworzenia tego dzieÂła rodziÂła...

Kwartet d-moll KV 421 (z pierwszej, "trudniejszej" trĂłjki kwartetĂłw dedyk. Haydnowi)
A. moderato   http://www.youtube.com/watch?v=fLmuVEty_SA
Allegretto ma non troppo (wariacje)    http://www.youtube.com/watch?v=Y7B4J7li_rE&feature=related

Trio na klarnet, altĂłwkĂŞ i fortepian (Kegelstatt), KV 498:

Andante
http://www.youtube.com/watch?v=6YCOZxvay44&feature=related
Rondeaux
http://www.youtube.com/watch?v=x5JPkolxAtc

Wszystkiego najlepszego z okazji imienin, Pat :)

DziĂŞkujĂŞ, Asiu...  :-*  PiĂŞkny, ÂświÂąteczny dzieĂą trzeba zakoĂączyĂŚ wizytÂą w gronie muzycznych przyjació³. :)


"Najlepsza rzecz, jakÂą dotychczas w swym Âżyciu napisaÂłem" (1784).

Kwintet na fortepian i instrumenty dĂŞte (obĂłj, klarnet, rĂłg i fagot) Es-due KV 452.

Jedno z najwiĂŞkszych dzieÂł kameralistyki w historii, niespotykana nigdzie indziej synteza 5 instrumentĂłw - kaÂżdy z nich traktowany jest indywidualnie, z wielkim wyczuciem ich moÂżliwoÂści technicznych. MogÂłoby siĂŞ wydawaĂŚ, Âże Mozart potrafiÂł graĂŚ nie tylko na fortepianie, lecz rĂłwnieÂż na fagocie czy rogu. :)
Bogactwo tematĂłw, wspaniaÂłe, dalekie modulacje, paleta dÂźwiĂŞkowych barw. Subtelne wywaÂżenie partii poszczegĂłlnych instrumentĂłw w stylu bĂŞdÂącym na granicy "koncertowania". Wielu badaczy uwaÂża, Âże Beethoven - mierzÂąc siĂŞ z tym gatunkiem w Kwintecie op.16 - mierzyÂł siĂŞ z dzieÂłem nieskoĂączenie doskonaÂłym.

Largo (niebiaĂąski, peÂłen majestatu wstĂŞp) - A. moderato   http://www.youtube.com/watch?v=lY_j49KbsR8
Larghetto  http://www.youtube.com/watch?v=6SOHiuqNvU4
Rondo - pogodne i peÂłne uczucia  http://www.youtube.com/watch?v=H408nUf4Dh0

Zachwycamy siĂŞ dziÂś Bachem, zachwycaÂł siĂŞ nim takÂże Mozart, ktĂłry ok. 1782 r. zapoznaÂł siĂŞ dokÂładnie z jego twĂłrczoÂściÂą, fakturÂą dzieÂł, kontrapunktem. DzieÂła Bacha i Haendla pokazaÂł mu Gottfried van Swieten, przyjaciel rodziny i zagorzaÂły kolekcjoner dzieÂł mistrzĂłw baroku.

Oto przykÂład (a jest ich wiele) niezwykÂłej fascynacji Janem Sebastianem: Fantazja i Fuga KV 394 (1782).

http://www.youtube.com/watch?v=F2GWmW1SM6g
http://www.youtube.com/watch?v=upOfod9Pdao&feature=related

Tym bardziej wypada siĂŞ nam zachwycaĂŚ, Âże przecieÂż juÂż pojutrze urodziny Mistrza Jana:)
RzeczywiÂście, ta fuga bardzo brzmi bachowsko. Dobrze siĂŞ sÂłucha:)
A co do kwintetu powyÂżej, Pat - tego wrĂŞcz nie chce siĂŞ przestaĂŚ sÂłuchaĂŚ  :D

Na dzisiejsz¹ niezwyk³¹ noc oœwietlon¹ jasnym ksiê¿ycowym œwiat³em:

http://www.youtube.com/watch?v=gMsVD_EzdaA&feature=related

II czêœÌ z Symfonii D-dur "Praskiej" - wielkie muzyczne wzruszenie. Wyra¿a g³êbokie, intensywne, czyste emocje. Apoteoza harmonii ducha. Momentami jednak ten kosmiczny porz¹dek jakby siê burzy, faktura (jak to okreœlono: niezwyk³e po³¹czenie œpiewnoœci z polifonicznoœci¹) siê intensyfikuje... byœmy po chwili znów poczuli promieù pogody. To muzyka o bardzo humanistycznej treœci.

DziÂś o poranku je usÂłyszaÂłem.

http://www.youtube.com/watch?v=Jqe-Ab_WPvo

Adagio z Kwartetu "Polowanie" B-dur (Jagdquartett) KV 458. Wielka ekspresja, wypowiedÂź - wrĂŞcz intymna, w tym sensie - romantyczna. Ten Mozart byÂł okropnie wraÂżliwy.  :)

Kilka kwartetĂłw Mozarta (w tym ten - "Haydnowski") ukazaÂło siĂŞ niedawno na pÂłycie Jerusalem Quartet; piĂŞkne, szlachetne nagrania...

CoÂś bardzo wiosennego
http://www.youtube.com/watch?v=qMap4PkhTDo&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=rlXIbOjAkY0&feature=related

Ach, jaki ten Mozart wiosenny.
Nie mogĂŞ siĂŞ do koĂąca przekonaĂŚ do tej organowej wersji Romancy z Koncertu d-moll... :D

FinaÂł Kwartetu, czasem nazywanego "Wiosennym", G-dur KV 387. Znakomicie skomponowana muzyka kameralna, o wielkiej sile wyrazu i bogatej fakturze, Wolfgang Âświetnie realizuje siĂŞ w tym trudnym gatunku.

Molto vivace. http://www.youtube.com/watch?v=YxcnH8W-92U

Wiosna, wiosna!!

Wiosna, ach to ty! :)
S³odycz, œwie¿oœÌ, radosne pulsowanie rytmu przyrody budz¹cej siê do wzrastania. Ta muzyka jest jak ³yk Ÿródlanej wody:)

CaÂły kwartet jest piĂŞkny. ChoĂŚby Andante. Ach, ta cudna melodia, ten strumieĂą przeplatajÂących siĂŞ tonĂłw:) Zatapiam siĂŞ w nim z rozkoszÂą :)
http://www.youtube.com/watch?v=vA4THXyzoqU

Genialny kwartet, ja nigdy siĂŞ w niego szczegĂłlnie nie wsÂłuchiwaÂłem (nie wiem, dlaczego) - jego  piĂŞkno odkrywam w caÂłoÂści teraz. To Andante-Adagio tchnie metafizykÂą, to oddech natury.

Jeden z moich ulubionych zespo³ów kameralnych - Jerusalem Quartet (http://www.jerusalemstringquartet.com/index.php) - wyda³ ostatnio p³ytê z kwartetami smyczkowymi Mozarta - II "Pruskim" (KV 589), "Myœliwskim" KV 458 i... ma³o znanym m³odzieùczym kwartetem C-dur KV 158. Niestety, nie mogê znaleŸÌ na YT ich wykonania tego ostatniego dzie³a. A warto je pos³uchaÌ!

Andante un poco allegretto   http://www.youtube.com/watch?v=9DV97Voi3Rc
Menuetto   http://www.youtube.com/watch?v=k_kAYZbxMaY&feature=watch_response

ChciaÂłbym usÂłyszeĂŚ, jak Âświetnie czujÂący formĂŞ i estetykĂŞ kwartetĂłw Haydna i Beethovena muzycy, interpretujÂą to wczesne dzieÂło. :)

Obok kwartetu "MyÂśliwskiego" - najsÂłynniejszy kwartet smyczkowy Mozarta, przez J. Dohma nazwany jednym ze szczytĂłw europejskiej kameralistyki.

Ostatnio na forum pojawiÂło siĂŞ wiele utworĂłw, ktĂłre moÂżna nazwaĂŚ nowatorskimi. Ten kwartet jest bardzo ÂśmiaÂły - szczegĂłlnie harmonicznie. Nazwa mĂłwi zresztÂą wiele: Kwartet "Dysonansowy"; C-dur KV 465. ZwieĂączenie Haydnowskiego cyklu.

ZadziwiajÂąca Introdukcja (Adagio) I czĂŞÂści. Podobno konserwatywny ojciec Leopold jej nie skrytykowaÂł, to dla mnie zdumiewajÂące. Z pozornego chaosu wyÂłania siĂŞ jednak prĂŞdko oÂżywczy temat allegra sonatowego (w C), klasycznie (harmonio, wrĂłciÂłaÂś! :)) uksztaÂłtowany.
http://www.youtube.com/watch?v=1pDyKI-AXPw
http://www.youtube.com/watch?v=FTwFqG0FKNQ

Genialny menuet. Ma w sobie jak¹œ zamaszystoœÌ, jest przekorny, jednoczeœnie szarmancki. Piêkne trio - bardzo osobista wypowiedŸ w mrocznym c-moll.
http://www.youtube.com/watch?v=ZrW158_LzXk

CzêœÌ III - œpiewne Andante cantabile w pastoralnym F-dur.
http://www.youtube.com/watch?v=ZNAFFeJH-Rs

Fina³ - Allegro. Optymistyczne, raczej niezm¹cone smutkiem czy zadum¹. Cudowne bogactwo muzycznych pomys³ów, motywów, splecionych ze sob¹ w jedn¹ ca³oœÌ, tak jak to tylko Mozart potrafi, zachwycaj¹c s³uchacza a¿ do kody. Tak, Mozart to mistrz fina³ów, czêsto najbardziej wzrusza, prezentuje swoje g³êboko ekspresyjne "atuty" (Einstein) przed samym koùcem. Inaczej ni¿ Haydn, fina³owo - raczej lekki i ¿artobliwy.
http://www.youtube.com/watch?v=6UHJjEL2jok

Kwartety Haydnowskie (6) nie powsta³yby mo¿e, gdyby nie wielkie osi¹gniêcia Haydna - kwartety "S³oneczne" i "Rosyjskie". Mozart jednak nie kopiuje go, jako wielki artysta czerpie tylko niektóre elementy (np. kszta³towanie faktury obligatoryjnej). Myœlê, ¿e od Haydna wziê³a siê u Wolfganga idea wielkiego kwartetu smyczkowego - wczeœniejsze osi¹gniêcia w tej dziedzinie z czasów salzburskich znacznie odstêpuj¹ mistrzostwem od osi¹gniêÌ wiedeùskich. Wiele cech tych kwartetów ró¿ni je jednoczeœnie od Haydna - wpadanie w powa¿ny, nieraz nawet dramatyczny nastrój w ogniwach skrajnych, ukryty kunszt chromatyczny. Mozart nigdy nie idzie "na ³atwiznê", nigdy nie prezentuje tematów banalnych, czasem jest nawet niebezpoœredni.
Niejako kontynuacjĂŞ cyklu stanowi kwartet dedyk. Hoffmeistrowi, KV 499. Potem sÂą jeszcze ostatnie 2 wielkie kwartety "Pruskie", pisane na zamĂłwienie krĂłla Fryderyka Wilhelma, one i ostatnie monumentalne kwintety to jednak inna historia... :)

Kwintety smyczkowe Mozarta sÂą stosunkowo maÂło znane. Od poczÂątku istnienia tego wÂątku chciaÂłem je zaprezentowaĂŚ.

Mozart napisa³ 6 kwintetów smyczkowych. 5 z nich to arcydzie³a póŸnego stylu.

III Kwintet smyczkowy C-dur KV 515 to dzieÂło o pokaÂźnych rozmiarach, dostojne, "krĂłlewskie". W I czĂŞÂści zachwycajÂą oba tematy, okazale prezentowane przy bogactwie motywĂłw bocznych  (to allegro sonatowe jest jednym z najdÂłuÂższych w twĂłrczoÂści Mozarta, uwaÂża siĂŞ je za najwiĂŞksze do czasĂłw Beethovena). Do tego wielkie i bogate przetworzenie i rozbudowana koda.
Menuet nie jest w³aœciwie menuetem, temat g³ówny zachowuje jedynie jego charakter i tempo. Jest bardzo liryczny, trio zaœ jest szybkie i pe³ne s³odyczy. Andante to ukojenie, czysta magia, ucieczka w "czystszy i szczêœliwszy œwiat cz³owieczeùstwa". A fina³ - pos³uchajcie, uœmiechniecie siê. :)

Allegro http://www.youtube.com/watch?v=qCGj0niM7-U&feature=related
Menuetto  http://www.youtube.com/watch?v=Tetns8h3LGQ&feature=related
Andante  http://www.youtube.com/watch?v=Z3GA-ENqRRs&feature=related
FinaÂł (Allegro)  http://www.youtube.com/watch?v=L8-7ABiV4WE&feature=related

IV Kwintet g-moll KV 516 jest dramatyczny. "To co siê tu rozgrywa mo¿na porównaÌ jedynie chyba ze scen¹ w ogrodzie Getsemani". W I czêœci Mozart jest ponury (oba g³ówne tematy ekspozycji pojawiaj¹ siê w g-moll) tak¿e w repryzie, jest tak samo nieub³agany jak w koncercie fortepianowym c-moll. Mistrz nie cofa siê nawet przed tonacj¹ molow¹ w menuecie, rozpaczliwym i o bardzo romantycznej ekspresji. Nieco wiêcej koj¹cego œwiat³a przynosi trio i modlitewne Adagio non troppo w Es-dur; przyk³ad, kiedy Mozart dotyka niebieskiej doskona³oœci...
Po metafizycznych uniesieniach Adagia - niespodzianka w finale: najpierw kantylenowe Adagio (cavatina) - wstêp w g-moll, a potem radosne Allegro, o doœÌ b³ahym zdaniem wielu krytyków temacie g³ównym, szybko wpadaj¹cym w ucho. Du¿y kontrast w stosunku do g³êbokich emocji wyra¿anych w poprzednich czêœciach.

Allegro  http://www.youtube.com/watch?v=Qv76CBlq97Y&playnext=1&list=PL8B112886CF7BA538
Menuetto http://www.youtube.com/watch?v=wWM5X5m_LzI&feature=autoplay&list=PL8B112886CF7BA538&index=36&playnext=2
Adagio non troppo  http://www.youtube.com/watch?v=qRPJWfGSLCs&feature=autoplay&list=PL8B112886CF7BA538&index=37&playnext=3
FinaÂł  http://www.youtube.com/watch?v=gKNBmueLke0&feature=autoplay&list=PL8B112886CF7BA538&index=38&playnext=4

Kwintet g-moll to chyba najlepsze dzieÂło tego gatunku w twĂłrczoÂści Mozarta.
Kwintet C-dur byÂł zaÂś inspiracjÂą dla Schuberta (kwintet D 956), Terska nam coÂś o tym cudnym dziele zapewne napisze. :)
Stosunek miĂŞdzy tymi kwintetami Mozarta (pisanymi podczas pracy nad "Giovannim") jest taki sam, jak miĂŞdzy jego symfoniÂą g-moll KV 550 a monumentalnÂą "JowiszowÂą" KV 551.

DziÂś dzieĂą poezji... Naszej naczelnej poetce Joannie:
http://www.youtube.com/watch?v=4Zi3ZH9aRuE

Mozartowska poetycka pereÂłka - Adagio KV 261, pokarm dla ducha, byĂŚ moÂże inspiracja dla umysÂłu artysty piĂłra.

:):)

Och, Pat.... :-[ PoczuÂłam siĂŞ jak gwiazda  :) :) :) :)

Jakie to piĂŞkne.... tak, to wspaniaÂły, niebiaĂąski pokarm dla duszy, niczym nektar bogĂłw. DziĂŞkujĂŞ :-*

Ha! A propos gwiazd:

http://www.youtube.com/watch?v=KQVv1_AXxcw

z musicalu "Mozart" (nie widziaÂłem go jeszcze...). 8)

Aha - Wolfi Amade Superstar:) Œwietnie:)) Ciekawy pomys³ z przedstawieniem Wolfiego jako nowoczesnego outsidera-buntownika, jeszcze bardziej przez to podkreœlaj¹cym jego odmiennoœÌ od otaczaj¹cych go przeciêtnych ludzi. Gdzie to graj¹? :) Bardzo chêtnie bym posz³a, ale podejrzewam, ¿e doœÌ daleko ;)

UÂśmiechnĂŞÂłam siĂŞ:) UÂśmiechaÂłam siĂŞ przez caÂły czas:)) To mi przypomina moje ulubione Divertimenti - choĂŚby Presto z KV136 - to wirowanie w sÂłoĂącu radoÂśnie roztaĂączonych motyli, ale jest chyba jeszcze bardziej radosne - no wÂłaÂśnie - vivacissimo:)) Cudowne:)))
A w tym Andante z pewnoÂściÂą nieraz poszukam schronienia:)

Asiu
TwĂłj uÂśmiech
rozjaÂśnia to forum.

Kochani.

Chcialbym bardzo polubic ten musical "Mozart", ale naprawde nie potrafie.

Fakt, Bartusie, musical moÂżna by nazwaĂŚ w pewnych elementach kontrowersyjnym. :)

Wiosenna, peÂłna refleksji i szlachtna muzyka:
http://www.youtube.com/watch?v=Kc0J-mGoKxI

Andante na flet i orkiestrĂŞ C-dur KV 315

Mozart for Meditation, part 1 ;)

Patryku.
Nie nazwalbym tego kontrowersyjnym.
Jakosc muzyki (fraza, napiecia harmoniczne a wlasciwie niezamierzony brak balansu harmonicznego)
 i jej dosyc tania przewidywalnosc porownalbym do produkcjizespolu "Moja Faja" :D
lub musicali Webera, ktorego nie trawie. 
Dalekie to od szlachetnych dziel Mozarta.
Przyznam jednak, ze melodia wpada w ucho.
W 1:27 pojawiajaca perkusja daje posmak chaltury i w dodatku solistka zaczyna falszowac (2:18).

Bartusie, jeÂśli pozwolisz; to jest jednak musical, nie premiera ZauberflĂśte, nie koncert Mozarta w filharmonii.  :) Mam poczucie, Âże tu jednak stosujemy nieco inne kryteria oceny i oczekujemy czegoÂś innego. Skonstruowanej z sensem opowieÂści, wÂłaÂśnie wpadajÂących w ucho melodii, lekkiej rozrywki. No a sama postaĂŚ bohatera z gĂłry nastraja przyjaÂźnie miÂłoÂśnikĂłw Wolfiego :D

Can't wait to hear part 2  ;)

Asiu, jestem wyjÂątek. Mnie nie nastroiÂła przyjaÂźnie. Ja po prostu nie lubiĂŞ musicali. Na Kotach w Romie wynudziÂłam siĂŞ Âśmiertelnie, nie rozumiaÂłam zachwytĂłw sali. No nie i juÂż, nawet nie zamierzam siĂŞ przymierzaĂŚ :)

Kryteria oceny powinny byc jednakowe dla kazdego zdarzenia artystycznego.
Dlaczego niektore produkcje mozemy oceniac z przymruzeniem oka?
Czy to jest sprawiedliwe.
West Side Story tez jest musicalem.
Napisany jest jednak po mistrzowsku.
"Rozrywka" rowniez moze nosic znamiona sztuki, ale w tym temacie latwiej jest przemycic tanioche.


No coz, Tobie i Patrykowi sie podoba, a mnie nie i tego na razie nie zmienimy.

Beatko.
Tez nie cierpie wyjeczalych webberowskich kotow.
Szkoda, ze taka przesentymentalizowana (uff!! trudne slowo), banalna muzyka stala sie ikona muzycznego swiata XX wieku. Tandete maskuja zrecznie wspaniale, profesjonalne produkcje.

Takie dzieÂło musi byĂŚ przesÂłuchane ze stosownym szacunkiem. MajÂąc do dyspozycji wolne popoÂłudnie, w dodatku o sprzyjajÂącym nastroju - chmurne i deszczowe, zasiadÂłam do spokojnej kontemplacji kwintetu g-moll i dodatkowo porĂłwnaÂłam go sobie z symfoniÂą, co wprawiÂło mojÂą duszĂŞ w nastrĂłj rzewnej melancholii... ale teÂż wzniosÂło na wyÂżyny  :)
Kwintet jest tak do niej podobny w wymowie - ten przejmujÂący smutek w I czĂŞÂści, podobnie jak w KV550 przywodzi mi na myÂśl "Deszcz Jesienny" Staffa (caÂłej symfonii g-moll sÂłuchaÂłam juÂż kiedyÂś czytajÂąc kolejne zwrotki podczas nastĂŞpujÂących po sobie czĂŞÂści, dziĂŞki czemu chyba doprowadziÂłam siĂŞ do Âłez jeszcze przed FinaÂłem  :D) a oba menuety sÂą podobnie dramatyczne w tonie, jak Âłzy zaklĂŞte w nuty, z pewnoÂściÂą nie przeznaczone i nie nastrajajÂące do taĂąca. Adagio - to dla mnie teÂż medytacja, tĂŞsknota i oddech wiecznoÂści... A potem jeszcze chwila przejmujÂącej, piĂŞknej, ale wci¹¿ smutnej pieÂśni - i faktycznie, nagle wybucha ta ostatnia czêœÌ - jak gdyby Wolfi opowiadajÂący nam o ciemnoÂści kryjÂącej duszĂŞ nagle zorientowaÂł siĂŞ, Âże zbyt mocno siĂŞ odsÂłoniÂł i chciaÂł to obrĂłciĂŚ w Âżart? Ale ja myÂślĂŞ, Âże moÂże raczej miaÂł to byĂŚ ukazany nam osiÂągniĂŞty ostatecznie triumf nad zwÂątpieniem, rozpaczÂą, smutkiem - zwyciĂŞstwo wolnego, silnego, nieugiĂŞtego ducha nad sÂłaboÂściÂą i przeciwnoÂściami losu?
W koĂącu przecieÂż takie wÂłaÂśnie przesÂłanie gÂłosiÂł w Czarodziejskim flecie.
MyÂślĂŞ, Pat, Âże w tym Allegro nie powinniÂśmy doszukiwaĂŚ siĂŞ beztroskiej, niefrasobliwej wesoÂłoÂści. Wydaje mi siĂŞ, Âże jest to radoœÌ dojrzaÂła, Âświadoma, taka, ktĂłra nie oznacza braku wiedzy o istnieniu caÂłego morza smutku po ciemnej stronie Âświata, jak po drugiej stronie monety, a wrĂŞcz przeciwnie -  i jest tym peÂłniejsza, bo jest radoÂściÂą poznania i zwyciĂŞstwa. :)
 
MyÂślĂŞ, Âże ta historia opowiadana przez Bernsteina przy okazji prezentacji Symfonii g-moll na Harvardzie dobrze to ilustruje.
http://www.youtube.com/watch?v=Il5tKqSJQgA&feature=related

Jeszcze tylko w kwestii musicali: ten o Mozarcie moim zdaniem nie jest najlepszy, choĂŚ sÂą "chwytliwe", wpadajÂące w ucho fragmenty. I caÂłoœÌ caÂłkiem zgrabna; to nie jest wielkie dzieÂło. OczywiÂście, muzyka Mozarta to szczyt Parnasu, szlachetnoœÌ szlachetnoÂści, stÂąd moÂże ten  niekorzystny kontrast.
Musical to dzie³o pisane z myœl¹ raczej o wiêkszym, masowym audytorium. I chyba wiêkszoœÌ z nich jest tania, ³adna, przyjemna - czyli ich przekaz i oddzia³ywanie nie mo¿e równaÌ siê z tym, co stworzyli nasi "klasyczni" mistrzowie. ChoÌ s¹ tu dzie³a, które bardzo lubiê - np. "Upiór w operze", owego Webbera w³aœnie. ;) By³em w Romie, by³em zachwycony - scenografi¹ i wieloma fragmentami muzycznymi tak¿e.
Na nieszczêœcie, w musicalach, tak¿e u Webbera, ciœnie siê jedno: tendencyjnoœÌ. Niech to jednak bêdzie element przejœciowy miêdzy zwyczajn¹ popkultur¹ a szlachetn¹ klasyk¹...


Mozart... Meditation, meditation.

Adagio, Divertimento KV 287
http://www.youtube.com/watch?v=hdZsSQWjNuI

Adagio, mÂłodziutkie Divetiissimet KV 131
http://www.youtube.com/watch?v=EdFsSW-nEzU


Na pewno przed wtorkiem bĂŞdzie coÂś o koncertach. :) :)

Divertissiment (powyÂżej), rzecz jasna...  :-\

Asiu, koncert F-dur KV 459 jest piêkny. Mo¿na by go nazwaÌ "Finalmusik". Zreszt¹ powtarzaÌ mogê bez koùca: Mozart to mistrz fina³ów; Bogdan Pociej stwierdzi³, ¿e to najwiêkszy geniusz muzycznej dramaturgii, a s³ychaÌ to wyraŸnie w namiêtnych, roz¿arzonych emocjami, skomplikowanych fakturalnie i przepe³nionych inwencj¹ fina³ach (do najwiêkszych cudów dochodzi zazwyczaj przed kod¹). A zatem: mistrzowskie budowanie napiêcia.

Marszowe Allegro, rozmarzone Allegretto (forma sonatowa ABAB z kodÂą) i w koĂącu, "najmocniejsza" za wszystkich czĂŞÂści - FinaÂł, z typowo Mozartowskim humorem, wzmocnionym kontrapunktami. W tym energicznym Allegro sÂłychaĂŚ motywy z pantomimy "Pantalon i Colombina" KV 446, bardzo ciekawego i ekspresyjnego dzieÂła, o ktĂłrym koniecznie muszĂŞ coÂś napisaĂŚ. :)

Asiu, w czasie koncertu moÂżesz zwrĂłciĂŚ uwagĂŞ na to, czy w skrajnych czĂŞÂściach orkiestra jest z trÂąbkami i kotÂłami. SÂą one nieodzowne, dodajÂą blasku; niestety - te partie, dopisane przez Mozarta w 1790 r., gdy wykonywaÂł koncert ten i KV 537 w czasie koronacji we Frankfurcie, zaginĂŞÂły. W obecnych interpretacjach czĂŞsto siĂŞ je jednak uzupeÂłnia.

Koncert Es-dur KV 365 jest jedynym koncertem na 2 fortepiany. Wykonany po raz pierwszy przez Wolfganga i siostrĂŞ Nannerl. Jest trochĂŞ konwencjonalny, ale có¿ z tego - podziwiamy tu piĂŞkno tematĂłw, modulacyjne cieniowanie... Andante jest sentymentalme i - wydaje siĂŞ - czasem rozÂżalone, smutek wkrada siĂŞ rĂłwnieÂż w oÂżywczy, bÂłyskotliwy finaÂł - Rondo (epizod c-moll), z uroczym dialogowaniem (rywalizacjÂą?) solistĂłw (melodii refrenu nie moÂżna zapomnieĂŚ...). OgĂłlny charakter koncertu jest bardzo optymistyczny, Mozart tryska inwencjÂą. TakÂże w przypadku tego koncertu wymagana jest "poszerzona" orkiestra w trÂąbkami i kotÂłami (oraz klarnetami - II wersja - zagubiona, ach  :-\), mam nadziejĂŞ, Âże tak go wykonajÂą w Bydgoszczy. :) :)


A propos "radoœci" w finale Kwintetu g-moll: mimo wszystko, ten G-durowy temat wydaje mi siê troszkê zbyt banalny. Jak tu jednak poprawiaÌ mistrza, którego dzie³om nie brakuje ani jednej nuty? ByÌ mo¿e Mozart chcia³ wyraziÌ ten optymizm, o której piszesz, Asiu. :D Z drugiej jednak strony - "radoœÌ zwyciêstwa i poznania" - ów humanistyczny optymizm odpowiadaj¹cy "An die Freude" z fina³u IX Symfonii Beethovena - wyra¿ony w Mozartowym "Flecie" - brzmi w operze majestatycznie, z wielk¹ godnoœci¹, jakby w apoteozie. Wyj¹tkiem s¹ humorystyczne partie Papagena czy Monostatosa - piosenki o prostocie (i uroku) tego Kwintetowego Ronda...! A wiêc jednak?

PiszÂąc o koncercie na 2 fortepiany, przypomniaÂł mi siĂŞ rĂłwnieÂż inny podwĂłjny koncert Mozarta - na skrzypce i fortepian. Niestety, NIEDOKOÑCZONY, porzucony. Brzmi czasem bardzo romantycznie. Czy utracone arcydzieÂło?  :-\

Allegro. Najlepiej zachowany fragment. Imponuj¹ce! Potê¿na, rozbudowana ekspozycja orkiestry (wielka orkiestra). Allegro to nazwa³bym "crescendowym", "mannheimskim" (vide: s³awna Symfonia koncertuj¹ca Es-dur KV 365, szczeg. I czêœÌ).
http://www.youtube.com/watch?v=Aaw3o5tNnJ4

Andantino cantabile - hm, ile w tym Mozarta, a ile tych, ktĂłrzy prĂłbowali dokonczyĂŚ niedokoĂączone.
http://www.youtube.com/watch?v=Kjv0MpaCHpw

Tak szybko!:)) Pat, dziĂŞki, dziĂŞki, naprawdĂŞ jesteÂś nieocenionym skarbem  :-* :)  Ja to sobie wydrukujĂŞ i wezmĂŞ jeszcze ze sobÂą do filharmonii :D Z pewnoÂściÂą bĂŞdzie lepsze od wszystkiego, co mogÂą napisaĂŚ w programie:) A w ogĂłle Twoje teksty sÂą jak szkatuÂłkowe powieÂści, niczym rĂŞkopisy znalezione w Saragossie :D Z jednej historii wysnuwajÂą siĂŞ kolejne wÂątki - juÂż mamy i kolejny, niedokoĂączony koncert, i pantomimĂŞ...:) BĂŞdĂŞ to wszystko po kolei analizowaĂŚ. We wtorek, rzecz jasna, bo jutro rano wyruszam w podró¿ do GdaĂąska i wrĂłcĂŞ póŸno w nocy.

Co do kwintetu g-moll - có¿, moÂże byĂŚ, Âże poniosÂła mnie trochĂŞ fantazja - w koĂącu lepiej siĂŞ znam na ukÂładaniu s³ów, niÂż na analizowaniu muzyki. Z pewnoÂściÂą finaÂł Zauberflote jest potĂŞÂżny i majestatyczny, pewnie bardziej pasuje do takiego nieco wzniosÂłego opisu :). Ale moÂże to byĂŚ rĂłwnieÂż kwestia proporcji. Kwintet to w koĂącu miniatura, nie tak monumentalne dzieÂło, jak masoĂąska opera. MoÂże tu nie byÂło intencji pozostawiania wielkiego, pozytywnego humanistycznego przesÂłania. MoÂże po wyrzuceniu z siebie skargi na nieprzychylny los wystarczyÂło na koniec takie zagranie losowi palcem na nosie, jak portretowi ojca w Amadeuszu :) Mozart wydaje siĂŞ taki wewnÂątrz  z gruntu jasny i radosny. MoÂże byĂŚ z takim wnĂŞtrzem trudniej znosiĂŚ uci¹¿liwoÂści Âżycia, ale moÂże i trudniej tĂŞ jasnoœÌ do koĂąca ugasiĂŚ:) I jeÂśli ktoÂś tak bardzo ceni sobie wolnoœÌ, Âłatwo siĂŞ nie podda :)

SÂłuchaÂłam dzisiejszego koncertu ze ÂściÂągÂą trzymanÂą pieczoÂłowicie na kolanach ;) CaÂłkiem inaczej sÂłucha siĂŞ muzyki, kiedy ktoÂś nas po niej oprowadza :) To tak, jakby ktoÂś szedÂł obok mnie wÂśrĂłd nieznanego mi krajobrazu i wskazywaÂł widoki, na ktĂłre warto zwrĂłciĂŚ uwagĂŞ, mĂłwiÂąc: spĂłjrz na to, popatrz, jakie to piĂŞkne! I wtedy Âłatwiej jest nam to piĂŞkno zauwaÂżyĂŚ.
MiaÂłeÂś racjĂŞ, Pat - koncert F-dur jest piĂŞkny:) RadoœÌ, lekkoœÌ i blask:) Allegro wprawdzie marszowe, ale powiedzmy sobie, Âże jest to marsz oddziaÂłu motyli po kwiatach jaÂśminu:) OczywiÂście zauroczyÂło mnie koronkowo delikatne Allegretto. WspaniaÂły jest FinaÂł - i jakie Âświetne zakoĂączenie:). Partia fortepianu cudowna, perlista, dobre pole do popisu dla wirtuoza. Niestety, nie byÂło trÂąbek i kot³ów :(  CaÂły koncert byÂł w wydaniu kameralnym, z orkiestrÂą w niewielkim skÂładzie. Jednak sam fortepian juÂż brzmiaÂł zachwycajÂąco :)

Skoro Pan od Mozarta opowiedziaÂł o utworze, to ja pozwolĂŞ sobie go zaprezentowaĂŚ, w piĂŞknym wykonaniu :)
W Bydgoszczy gra³ ten koncert uczeù pani Pob³ockiej - Bart³omiej Wezner, te¿ ju¿ ca³kiem mocno utytu³owany:); z du¿¹ gracj¹, wdziêkiem i lekkoœci¹. A dla nas wybra³am Uchidê, która gra go jeszcze wspanialej. Pos³uchajcie, jak dobrze siê bawi³am:))
Dziarskie Allegro
http://www.youtube.com/watch?v=dWsLhI7plTo&feature=related
Marzycielskie Allegretto
http://www.youtube.com/watch?v=TPhBSR9yvtw&feature=related
i FinaÂł, iskrzÂący siĂŞ radoÂściÂą i energiÂą
http://www.youtube.com/watch?v=nhvak3AXQOE&feature=related

Koncert na dwa fortepiany graÂła juÂż ze swoim uczniem Ewa PobÂłocka. RzeczywiÂście - nie sposĂłb zapomnieĂŚ tego refrenu:) NuciÂłam go sobie idÂąc przez park. MoÂże zanucimy go sobie razem:))
http://www.youtube.com/watch?v=QG-oyi5KfWk&feature=related

Nie wiem co mam napisaĂŚ, przecieÂż nie zrobiÂłem Âżadnej szczegó³owej analizy tych koncertĂłw; to tylko kilka luÂźnych i nieskÂładnych myÂśli... Asiu, Ty zawsze mi tak sÂłodzisz.  8) :D

Cieszê siê, ¿e jesteœ zadowolona z koncertu. Szkoda, ¿e orkiestra by³a tak kameralna, Mozartowi naprawdê nie zaszkodzi wiêkszy zespó³, tym bardziej - zgodny z ostateczn¹ wersj¹ partytury. Koncert F-dur olsniony blaskiem trabek i kot³ów brzmi trochê "marsowo", fina³ zaœ zdaje sie jeszcze wyraŸniejszy. Mam nadziejê, ¿e instrumenty dête piêknie dialogowa³y w finale, a smyczki fugowa³y z uniesieniem, kreuj¹c œwiat dŸwiêkowych barw w³aœciwy tylko Mozartowi... :)

Przy okazji: malutkie, kameralne orkiestry w koncertach fortepianowych czy ostatnich symfoniach Mozarta to stereotyp, ktĂłry musi zostaĂŚ obalony. OczywiÂście, nie chodzi o to, by 41. SymfoniĂŞ graĂŚ orkiestrÂą beethovenowskÂą czy mahlerowskÂą. :D Mozart, jeden z najwiĂŞkszych magĂłw instrumentacji i orkiestrowych barw w historii, zawsze swoje orkiestrowe dzieÂła pisaÂł na te instrumenty, ktĂłre MUSZÂĄ w danym dziele zabrzmieĂŚ, by byÂło ono idealne. Okrajanie partii smyczkowych do minimum jest nieuzasadnione. Na szczĂŞÂście, ta praktyka powoli zanika.


Asiu, co siĂŞ dzieje z Wunderem, ktĂłrego recital w GdaĂąsku zostaÂł chyba odwoÂłany? Czy kontuzja reki (podÂłoÂże neurologiczne?) jest powaÂżna?  :-\

A ty zawsze jesteÂś zbyt skromny i nie wiesz, co takiego wÂłaÂściwie napisaÂłeÂś :D    SÂłodzĂŞ tyle, ile trzeba, mein Freund ;)     A wÂłaÂściwie w ogĂłle nie sÂłodzĂŞ, tylko stwierdzam fakt :P    Szczegó³owa analiza byÂłaby moÂże dobra, gdybym miaÂła duÂżo czasu na jej przestudiowanie, ale pewnie nie pozwalaÂłaby na szybkie przygotowywanie siĂŞ na kolejny utwĂłr czy jego czêœÌ w trakcie koncertu - i wÂłaÂśnie te Twoje "luÂźne myÂśli" odczuÂłam jako bezpoÂśrednie prowadzenie przez muzykĂŞ. NaprawdĂŞ dobrze mi siĂŞ sÂłuchaÂło z tÂą "ÂściÂągÂą"  :)

PianiÂści byli naprawdĂŞ wspaniali:) JuÂż samo to wystarczyÂło, Âżeby sÂłuchaĂŚ z radoÂściÂą. I orkiestra kameralna - Capella Bydgostiensis - gra naprawdĂŞ dobrze. Jako dyrygent i pierwszy skrzypek przyjechaÂł Jan Stanienda z WrocÂławia i wspaniale nimi pokierowaÂł.  Smyczki brzmiaÂły przepiĂŞknie i dĂŞte dobrze siĂŞ spisaÂły. :) Rzecz jasna z chĂŞciÂą posÂłucham nieokrojonej wersji, gdy tylko bĂŞdzie okazja.
OczywiÂście zgadzam siĂŞ z TobÂą, Âże nie po to muzyk (i to genialny) pisze utwĂłr na konkretne instrumenty, Âżeby mu je potem dowolnie wyrzucaĂŚ, i z pewnosciÂą w peÂłnym skÂładzie zabrzmi to jeszcze o wiele lepiej. Ale bawiÂłam siĂŞ cudownie :)

A Ingolf podobno juÂż niedÂługo bĂŞdzie w dobrej formie. Jego management twierdzi, Âże musiaÂł tylko przez jakiÂś czas oszczĂŞdzaĂŚ rĂŞkĂŞ, i z tego powodu odwoÂłaÂł koncert. Mamy siĂŞ dowiadywaĂŚ w FB o termin recitalu, ale najprawdopodobniej bĂŞdzie to w maju.
 

A tak jeszcze "w temacie" oprowadzania ;), to nie w tym wÂątku, ale chciaÂłabym, ÂżebyÂś mnie kiedyÂś oprowadziÂł po tej sonacie h-moll, ktĂłra wywarÂła na mnie takie piorunujÂące wraÂżenie:) CzujĂŞ, Âże jest genialna, ale nic o niej nie wiem:))

Ach, Asiu, Asiu... Skoro juÂż byÂło trochĂŞ o sÂłodyczach, to posÂłuchajmy razem promiennego, A-durowego kanonu:
http://www.youtube.com/watch?v=RmEvvxinuZw

Szkoda, Âże nie byÂło mnie na koncercie. ChciaÂłbym wreszcie usÂłyszeĂŚ na Âżywo koncert podwĂłjny. Z drugiej jednak strony - gadaÂłbym o tych utworach podczas koncertu ;D -  byĂŚ moÂże ograniczajÂąc percepcjĂŞ samego Mozarta. Czeka na dalsze Mozartiany. :)

Gute Besserung, Ingolf. WÂłaÂśnie przeczytaÂłem wpis na FB. :)

 :) :) :) Lisztowski wÂątek czas reaktywowaĂŚ.

Jakby to uj¹Ì - on jest... sÂłodki  :D :D

TeÂż ÂżaÂłowaÂłam, Âże nie moÂżesz tego posÂłuchaĂŚ:) No, ale - ty byÂś opowiadaÂł, ja bym siĂŞ zachwycaÂła, i wyrzuciliby nas stamtÂąd :D
Ach, FB, tam jest wszystko:) Ja chyba powinnam dostaÌ jak¹œ odznakê honorowego fana IW za regularne produkcje :)

Dziœ sobie s³ucha³am bardzo wiosennego, radosnego Mozarta z KV216:) Na czeœÌ forsycji, które w³aœnie wybuch³y z³otymi brawami:))
http://www.youtube.com/watch?v=Hzw9w6DrCqU

:D

Promieniej¹ce za dnia forsycje pogr¹¿y³y siê w nocnej medytacji.

Mozart for Meditation, part 3.
http://www.youtube.com/watch?v=P_nJ-gCvWho

Koncerty skrzypcowe - niby skromne, niewielkie dzie³a, nieodkrywcze, niedorówuj¹ce koncertom fortepianowym - a jaka muzyczna doskona³oœÌ, ile¿ magii w tych kantylenowch Adagiach i wiosennych, radosnych Allegrach... :)

Asiu, Liszt i sonata h-moll wyraÂżona sÂłowem - to jest wyzwanie.  :D

Medytacja godna wiosennej nocy... PÂłatki kwiatĂłw skÂładajÂą siĂŞ do snu na dÂźwiĂŞk tak kojÂącej kantyleny, a ptakom ÂśniÂą siĂŞ najpiĂŞkniejsze pieÂśni :)

Odpowiednie wyzwanie dla piĂŞknego umysÂłu;) Uda Ci siĂŞ:))

W przerwie miĂŞdzy Lisztem: Adagio h-moll KV 541.

UtwĂłr bardzo romantyczny, o wielkiej uczuciowoÂści. Jeden z Mozartowskich cudĂłw na fortepian; o niezwykÂłoÂści tego dzieÂła niech Âświadczy rĂłwnieÂż rzadko stosowana przez Mozarta tonacja. To Adagio (prawdziwe adagio, moim zdaniem - prelude romantycznego adagia, ktĂłre ukoronowane zostanie u Mahlera) jest arcydzieÂłem sztuki przetworzeniowej i pracy tematycznej. Jest rozbudowane, lecz wydaje siĂŞ czasem lapidarne, skromne - wszystkie Âśrodki muzycznego przekazu zostaÂły podporzÂądkowane wyraÂżeniu stanu ducha...

Wstrz¹sa g³êbi¹ emocji, nieraz - wrêcz tragizmem. Nie wiadomo, dla kogo zosta³o skomponowane. PRAWDOPODOBNIE - bez "ziemskiego" celu - po prostu jest odbiciem Mozartowskiej romantycznoœci, wyrazem jego uczuÌ, dzie³em wolnego, genialnego artysty...

Wymaga od nas wrĂŞcz modlitwnego skupienia.

http://www.youtube.com/watch?v=wjx7E1Lg4QI

WysÂłuchaÂłam w skupieniu...

NiezwykÂłe. Pat - to mi przypomina Chopina.. MoÂże to ten wÂłaÂśnie chopinowski, romantyczny, emocjonalny nastrĂłj

Pat, czarodzieju:) dziĂŞkujĂŞ Ci za te muzyczne medytacje. DuÂżo mam teraz pracy - a zapowiada siĂŞ, Âże dorzucÂą mi jeszcze wiĂŞcej. Te melodie obmywajÂą duszĂŞ, spÂłukujÂą kurz znuÂżenia i trosk... Jak dobrze wzi¹Ì takÂą kÂąpiel... 

Ja teÂż ostatnio szalejĂŞ, tyle pracy, ani chwili wytchnienia. :) Ale taka muzyka - pozwala na chwilĂŞ siĂŞ zatrzymaĂŚ, porozmyÂślaĂŚ o nas, naszym Âżyciu, Âświecie... Mozart to czarodziej, ktĂłry nas oczyszcza, dziĂŞki ktĂłremu moÂżemy przeÂżyĂŚ katharsis, ktĂłry odkrywa w nas nowe pokÂłady dobra, prawdy, piĂŞkna. Mimo przeciwnoÂści tego nieraz dziwnego Âświata.

Rondo a-moll K. 511
http://www.youtube.com/watch?v=OSvHvxcyiy4

ÂŹrĂłdÂło energii!

http://www.youtube.com/watch?v=WQ9r0siAI8I&feature=related

FinaÂł Symfonii "Haffnerowskiej" KV 385.

A 7 maja w FN "Jowiszowa" pod Skrowaczewskim, kto idzie??

Energia przyjêta :) :) Akumulatory na³adowane. Teraz z nowymi si³ami zanurzê siê ponownie w morzu s³ów.:)

Jowiszowa... poszedÂłbym, a jakÂże!
Gdybym tylko mieszkaÂł w Warszawie.  8)

DziÂś proponujĂŞ Grand PartitĂŞ. NajwiĂŞksze osiÂągniĂŞcie w dziedzinie serenady, obok dzieÂła w c-moll KV 388. Wszystko jest tu doskonaÂłe - peÂłne Âżaru i gÂłeboko skupione tematy Adagia (Asia przypomniaÂła nam sÂłowa zachwyconego Salieriego, wypowiedziane w "Amadeusie"), wspaniaÂłe dialogowanie instrumentĂłw dĂŞtych w wariacjach (jak dalece Mozart rozwija poczÂątkowy prosty temat!)... FinaÂł zaÂś jest niebywale energetyzujÂący, z codÂą - doprawdy con bravura (przypominajÂącÂą finaÂłowe karkoÂłomne pasaÂże z arii Konstancji Matern aller Arten z "Uprowadzenia...").  Do tego - co chwilĂŞ jakieÂś niespodzianki, dÂźwiĂŞkowe "prezenciki"...

Fragm.:
Largo-Allegro  http://www.youtube.com/watch?v=mZF9vokNR3Q
Menuetto I http://www.youtube.com/watch?v=4vnzYOiKzwo&feature=related
Adagio i Menuetto II http://www.youtube.com/watch?v=nabsGeOmIVk
Romanza  http://www.youtube.com/watch?v=SHUL7qrg2NY
Tema con variazioni (piĂŞkne, liryczne chwile...)  http://www.youtube.com/watch?v=FYlNexoVx3Q
Finale: Rondo, Allegro molto  http://www.youtube.com/watch?v=4n_KFIyQIbU

Ja - pas, ale na SokoÂłowa siĂŞ piszĂŞ, kiedy idziemy po bilety :)

A on podobno nie lubiÂł Mozarta ;)

http://www.youtube.com/watch?v=jSTAfvth4sY&feature=feedrec_grec_index

Uroczo sobie podÂśpiewuje podczas gry...  ;D

O tak; Salieri zachwyca siê Adagiem, ale ten utwór jest w ca³oœci perfekcyjny i genialny :) Adagio to bez w¹tpienia arcydzie³o. "G³os Boga" - có¿ innego móg³ Salieri powiedzieÌ, poczuÌ, s³ysz¹c muzykê tak magiczn¹, o tak niewys³owionym uroku. Ale przecie¿ jaka cudna jest Romanza, jakie piêkne jest Largo, w którym te¿ s³ychaÌ tê niebiaùsk¹ nutê, wzlatuj¹c¹ ku gwiazdom... Przeœliczne menuety, wspania³e, roztaùczone, mieni¹ce siê têcz¹ kolorów wariacje (W pierwszej, zdaje siê, s³yszê motyw podobny do refrenu podwójnego koncertu:)) A fina³ - jak wybuch triumfalnej radoœci po g³êbokim prze¿yciu duchowym :)


A czy to moÂżliwe, Âże jeszcze nie graliÂśmy tu sobie tego utworu? PrzecieÂż chyba kaÂżdy z nas kiedyÂś przynajmniej usiÂłowaÂł go zagraĂŚ :D
Z okazji pojawienia siĂŞ przepiĂŞknych, ÂśnieÂżnobiaÂłych kwiatĂłw na dzikich Âśliwach - czas na coÂś radosnego:
Rondo alla Turca: w wersji na fortepian
http://www.youtube.com/watch?v=Yomi0-WL5Pg&feature=related

i na orkiestrĂŞ
http://www.youtube.com/watch?v=se_Swf7-68M&feature=related

Formalnoœci sta³o siê zadoœÌ... :) Sonata A-dur KV 331 jest ciekawa, choÌ nie jest moja ulubion¹. Ma doœÌ dziwn¹ (jak na Mozarta) budowê - Andante z formie tematu z wariacjami (œwietnymi zreszt¹ - spójrzcie proszê, tudzie¿ us³yszcie: jaka¿ to prostota!), Menuet i rondo w finale. Rondo bêd¹ce jednym z najs³ynniejszych utworów œwiata. :)

A-dur to u Wolfiego tonacja najpiĂŞkniejszych i najbielszych kwiatĂłw wiosny... (zob. teÂż: koncert A-dur KV 488 - cz. III  :D !)

Pat opowiedziaÂł, no to moÂże ja jeszcze zilustrujĂŞ dÂźwiĂŞkowo:))

Sonata A-dur KV 331
Andante cz 1 i 2
http://www.youtube.com/watch?v=qbn692EKQLw
http://www.youtube.com/watch?v=uWcT0zW4L-k&feature=related
Menuet
http://www.youtube.com/watch?v=NoFebNkdpd4&feature=related
Rondo (juÂż byÂło, ale co tam, niech bĂŞdzie jeszcze raz :))
http://www.youtube.com/watch?v=gYDmu8Hk13M&feature=related

No i koncert A-dur KV 488 czêœÌ III - czêœÌ rozkwitaj¹cych kwiatów :)
http://www.youtube.com/watch?v=FzLUWaSz76I

Mozart for Relaxation part 1

Do tej sonaty, na 2 fortepiany KV 448 - jednej z najgenialniejszych w historii gatunku, chyba wrĂłcimy - godna jest niejednego "eseju".

Schodz¹c z artystycznego Parnasu: to ponoÌ w³aœnie ta sonata zwiêksza "krowi¹" wydajnoœÌ (w sensie mlecznym)... ;D
Chyba nie tylko JE zachwyca.

Andante http://www.youtube.com/watch?v=myJOl7ia0gg&feature=related

 :D Wolfi, jak sÂądzĂŞ, zwiĂŞksza rĂłwnieÂż mojÂą wydajnoœÌ (w sensie umysÂłowym) :)
ChoÌ dzia³a to tylko do pewnego stopnia - póŸniej nie chce mi siê ju¿ pracowaÌ,a jedynie s³uchaÌ Wolfiego :)
Chyba wÂłaÂśnie nadszedÂł ten moment:)) PozwolĂŞ temu Andante ukoÂłysaĂŚ siĂŞ do snu.
Ono jak najbardziej zasÂługuje na esej:))

Lacrimoso... KV 555. LacrimosĂŞ z Requiem znajÂą wszyscy - a tĂŞ wokalnÂą miniaturĂŞ?

http://www.youtube.com/watch?v=JoQIKOW6C4U

Kyrie KV 89
http://www.youtube.com/watch?v=AdUmAX1Zzhg&feature=related

Pierwsze sÂłyszĂŞ Patricio - piĂŞkna rzecz.. :)

Tak, przepiĂŞkne.:)

A to juÂż byÂło, ale dawno, i dobrze sobie przypomnieĂŚ...
http://www.youtube.com/watch?v=qXahJYGkYX4&feature=related

Asiu, przypomniaÂłaÂś piĂŞknÂą rzecz. Msza "Koronacyjna" w wykonaniu WiedeĂączykĂłw pod batutÂą Karajana w ÂświĂŞtym miejscu, watykaĂąskiej bazylice, podczas mszy odprawianej przez Jana PawÂła II, 1985 r...  NiezwykÂłe przeÂżycie. We wnĂŞtrzu lÂśniÂącym od zÂłota i marmurĂłw, arcydzieÂł Berniniego i MichaÂła AnioÂła - zabrzmiaÂła muzyka, ktĂłrÂą mÂłody kompozytor sÂławi StwĂłrcĂŞ najpiĂŞkniej, jak potrafi.  :)

Juz za chwilê rozbrzmiewaÌ bêdzie radosna pieœù...

http://www.youtube.com/watch?v=YruVzW6zjdk

Mozat, Alleluja, Bartoli - oto sama esencja Wielkanocnej RadoÂści:)))

A oto jeszcze jedna stosowna pieœù na tê radosn¹ okazjê:)

http://www.youtube.com/watch?v=iy_uQAc-oQk

MaÂło znany, pierwszy koncert skrzypcowy, B-dur KV 207. To wÂłaÂściwie koncertowa prĂłba mÂłodego Mozarta, pozostajÂącego pod silnym wpÂływem dawnych mistrzĂłw. DzieÂło niewiekie, bardzo kameralne. IstniejÂą do niego 2 finaÂły: Presto i Rondo KV 269 (w tej samej tonacji).

Adagio, czêœÌ II. http://www.youtube.com/watch?v=4k7r7cWRtyI

Rondo KV 269. http://www.youtube.com/watch?v=rlvQ7_BwxIU   
FrĂźhlingsmusik. :)

ProszĂŞ, nie karajcie mnie za to komisjÂą etyki...  8)

KANON (!) Leck mir den A...  KV 382d
http://www.youtube.com/watch?v=xx1Ju8mIgAk

Tekst pochodzi od samego Mozarta. NiezÂły byÂł z niego gagatek. ;D


Leck mich im A**** KV 382c ma jeszcze "orygnialniejszy" tekst. OdsyÂłam do wikipedii, bojĂŞ siĂŞ zbanowania.  ::)

Pat, spokojnie ;) MyÂślĂŞ, Âże chyba nikt tu nie ma zÂłudzeĂą co do tego, Âże Wolfi nie byÂł zÂłotoustym niewiniÂątkiem :D Ale Âłatwo moÂżna mu to wybaczyĂŚ, bo choĂŚ sam bywaÂł wulgarny, to jego muzyka z pewnosciÂą taka nie byÂła :D
OsobiÂście za jedno takie Rondo, jak to powyÂżej, czy jak to poniÂżej, darowaÂłabym mu caÂły tomik sproÂśnych wierszykĂłw :D
http://www.youtube.com/watch?v=Hsq7n6RacaE&feature=related

Trzeba teÂż pamiĂŞtaĂŚ, Âże taka byÂła wĂłwczas konwencja, taki styl ÂżartĂłw, nie tylko w rodzinie Wolfiego. SpĂłjrzmy, jakie siĂŞ w tym okresie pojawiaÂły bestsellery:)
http://merlin.pl/Sztuka-pierdzenia_Pierre-Thomas-Nicolas-Hurtaut/browse/product/1,801727.html#fullinfo
Mozart chyba wcale siê a¿ tak bardzo nie wyró¿nia³ na tle epoki :)

Come back... ;))

Witajcie po wiekach przerwy...!

ZapomnieliÂście juz chyba, Mozart Âżyje! :D
http://www.youtube.com/watch?v=df-eLzao63I

No, jesteÂś, Amade :D TĂŞskniÂłam za TobÂą :) Na pewno wszyscy tĂŞsknili :)
ZresztÂą ja teÂż mam trochĂŞ zalegÂłoÂści i wÂłaÂśnie zabieram siĂŞ do odrabiania :)

I Ty, anima gemella, wracasz... Po stresach ostatnich dni, dobrze byĂŚ znĂłw tu, razem... :)

Dobrze... :) A ile do czytania :D

Kobiety Mozarta - co powiecie na taki wÂątek w tym wÂątku? ;)

To mo¿e byÌ bardzo ekscytuj¹cy w¹tek :) Bylebyœmy przy tym nie zapomnieli o jego muzyce - chocia¿ akurat to nam raczej nie grozi, a mo¿na do tematu podejœÌ te¿ w aspekcie inspiracji:)

A na razie mam dla Ciebie niespodziankĂŞ - niezwiÂązanÂą z kobietami Mozarta:)
UsÂłyszysz:)
http://www.youtube.com/watch?v=FZxbBrHLcHQ
Moja pierwsza produkcja na YT - fur dich, Seelenverwandt :) Ad majorem Mozarti gloriam :D
Na razie Andante. ResztĂŞ zrobiĂŞ jutro, jak bĂŞdzie trochĂŞ wiĂŞcej czasu.

A oprĂłcz Patryka inni takÂże mogÂą tego posÂłuchaĂŚ i obejrzeĂŚ??
Mam nadziejĂŞ, Âże tak. Mnie siĂŞ bardzo podoba :)

AleÂż dlaczego nie mieliby sÂłuchaĂŚ??? Chyba nigdy nie mieliÂśmy tu w zwyczaju limitowaĂŚ sÂłuchania czegokolwiek :D (zresztÂą, w jaki sposĂłb:)) Nawet, jeÂśli akurat jest z dedykacjÂą ;)

Asiu! Jestem zachwycony. So wunderbar gemacht...  :D
Niezwykle klimatyczne, subtelne grafiki...  Swymi emocjami udekorowaÂłaÂś ten 3. mediolaĂąski kwartet - jakÂże urokliwe dzieÂło 16-letniego Mistrza.

PiĂŞkny poczÂątek twĂłrczoÂści na YT. Mam wielkÂą ochotĂŞ na kolejne jej odsÂłony!

:-* Mea Amica!

Tak sobie myslĂŞ, Asiu, Âże Tereni nie tyle tu o pozwolenie chodziÂło, a o podzielenie siĂŞ refleksjÂą, iÂż nazbyt czĂŞste "dedykowanie" wypowiedzi do jednej osoby tworzy klimat nie grupowej dyskusji a prywatnej pogaduchy. W tej ostatniej, oczywiscie, nic zÂłego. Ale wg mnie najlepiej byÂłoby gdyby odbywaÂła siĂŞ na privach (w poczcie). Przyznam, ze i mi jest czasami niezrĂŞcznie wpraszaĂŚ sie do dialogu deuetĂłw, choc na szczĂŞÂście na naszym Forum nie jest to zjawisko nagminne. I oby nie byÂło. A tak poza tym miÂło mi czytaĂŚ wszystkie i Twoje posty, i Patryka, i kaÂżde inne fajne wypowiedzi teÂż  :)

Januszu, bardzo siê cieszê, ¿e wymiana zdaù i linków i opinii miêdzy Asi¹ i Patrykiem nie odbywa siê na privie i mamy okazjê "na ¿ywo" w niej uczestniczyÌ za ich obopóln¹ wiedz¹ i zgod¹. Fakt, ta wymiana czasami jest tak bardzo ca³oœci¹, jednolitoœci¹, ¿e a¿ nie wypada siê wtr¹caÌ. Ale ja to odbieram jako wartoœÌ dodan¹ tego forum. To¿ to gotowy materia³ na literaturê, kategoria epistologia. Asiu, Patryku, kontynuujcie, proszê.

Có¿, Beatko, w przeciwieùstwie do Ciebie nie przepadam za mimowolnym pods³uchiwactwem/podpatrywactwem, czujê siê wówczas Ÿdziebko zak³opotany, bo w sumie nie wiem, (tu, nawi¹¿ê do Twej konsternacji) - czy "wypada siê wtr¹caÌ" czy raczej "nie wypada"...? Czy nie bêdzie siê natrêtem?...A taka sytuacja mo¿e krêpowaÌ.
WolĂŞ otwarte dyskusje. Szeptanie do ucha na sposĂłb aby usÂłyszeli wszyscy, jest, przyznasz, fortelem jakby rodem z komedii. Albo wiĂŞc wchodzimy do naszego Forum w strojach komediantĂłw by uprawiaĂŚ komediĂŞ, albo, jak w dobrej Rodzinie dzielimy siĂŞ wszystkim ze wszystkimi bez preferowania kogokolwiek. Inaczej nawet najlepsza rodzina siĂŞ rozpadnie. Nasza teÂż.
Asiu, Patryku, kontynuujcie, proszĂŞ, na pivach... albo mĂłwcie do nas :)

Tym razem nie zgadzam sie z Toba Januszu.
Dialogi Asi i Patryka wrosly w krajobraz naszego forum.
Rowniez nie bede popieral kumoterskich nawykow na priva-ch.

Asiu Patryku dialogujcie prosze!!!

A ja takimi prywatnymi rozmowami jestem zawsze trochĂŞ zaÂżenowana. MoÂże dlatego, Âże sama
nie umiem siĂŞ publicznie wywnĂŞtrzaĂŚ.
Ale jakie by zdania nie byÂły, to forum jest Asi i Patryka tak samo jak moje i mam nadziejĂŞ,
Âże bĂŞdÂą robili to co chcÂą.

Widze mala sprzecznosc w Twojej wypowiedzi Agnieszko

Sorry, nie panimaju, rozwiĂą file s'il vous plait :)

Ja tez ni pani ma ju

Z jednej strony czujesz sie zazenowana a z drugiej masz nadzeje, ze konwersacje A i P beda kontynuawane.
Tak mala sprzecznosc

To nie sprzecznosc a demokracja. Jakby wszystko byÂło po mojemu to byÂłoby
nudno i niesprawiedliwie.

Moi drodzy! Pax! Niezbyt bowiem rozumiem... Otó¿ przedwczoraj Asia zadedykowaÂła mi peÂłen uroku Mozartowski klip na YT, co sprawiÂło mi wielkÂą radoœÌ (dziĂŞki Asiu raz jeszcze!  :D). To zaÂś wywoÂłaÂło nie najpochlebniejsze komentarze i zrodziÂło nie najprzyjemniejszÂą dyskusjĂŞ. PiĂŞkna (w moim odczuciu) praktyka dedykacji (a przecieÂż to wÂłaÂśnie sÂłowo wywoÂłaÂło tu prawie burzĂŞ) to na naszym forum nic nowego (prawda jazzujÂący Januszu?), a dedykowanego nam utworu sÂłucha siĂŞ ze szczegĂłlnymi emocjami i wzruszeniem...

Nie wiem rĂłwnieÂż, dlaczego Janusz i Agnieszka nazywajÂą mojÂą i Asi wymianĂŞ postĂłw prywatnÂą rozmowÂą... SkÂąd zaÂżenowanie? Malheureusement - Ty Januszu, uwaÂżasz, Âże kreujemy coÂś w rodzaju pogaduchy... RĂłwnoczeÂśnie Twoja logika nakazuje Ci nazwaĂŚ to szeptaniem do ucha, z tego zaÂś wyprowadzasz twierdzenie, iÂż jest to de facto komedia, ktora moÂże skutkowaĂŚ (sic!) rozpadem naszej szafarskiej rodzinki. Januszu, to chyba nie tylko w mojej opinii zbyt zaawansowany ciÂąg "przyczynowo-skutkowy" i za daleko posuniĂŞte hiperbolizowanie, a wrĂŞcz nietrafny i nieszczĂŞÂśliwy wytwĂłr potĂŞÂżnej fantazji... Privy i poczta niech pozostanÂą dla naszych prywatnych potrzeb - ufam, Âże summa summarum nie zostaniemy doĂą nie odesÂłani.

Nigdy nie przyszÂło mi na myÂśl, Âże moja wymiana muzycznych wraÂżeĂą z AsiÂą to coÂś, co jest hermetyczne, zamkniĂŞte, niedostĂŞpne dla kogoÂś spoza "duetu". Tak siĂŞ skÂłada, Âże w Mozartowskim zwÂłaszcza wÂątku wiele postĂłw napisaÂłem ja i wÂłaÂśnie Asia. 18 maja zaproponowaÂłem motyw na kilka postĂłw, odpowiedziaÂła wÂłaÂśnie Asia, utwierdzajÂąc mnie w tym pomyÂśle. Niemniej - zapraszam wszystkich do dyskusji (i nigdy nie bĂŞdzie to wtrÂącenie - lecz wartoÂściowe uzupeÂłnienie!). Mam nadziejĂŞ, Âże nie zniechĂŞcicie naszej drogiej Poetki do dalszego opisywania swych wraÂżeĂą i emocji po wysÂłuchaniu zaproponowanych przeze mnie dzieÂł Mozarta i nie tylko - wszysycy z nas wiele skorzystali z tych piĂŞknych impresji. CoÂż, Asia to moja artystyczna Seelenverwandfreudnin. Ale przecieÂż, mamy tu wiĂŞcej muzycznych przyjació³...!  :D 

Beatko, Bartusie - dziĂŞki, Âże rozumiecie. Niech muzyka zawsze jednoczy i utwierdza we wspĂłlnocie, a przecieÂż za takÂą uwaÂżaÂłem zawsze "SzafarczykĂłw".  :)

A propos komedii - i one potrafiÂą byĂŚ nasycone wraÂżliwoÂściÂą i empatiÂą.
http://www.youtube.com/watch?v=hWxclaU-Db0

Moi drodzy.
CzujĂŞ siĂŞ  w jakiÂś sposĂłb zobligowana do zajĂŞcia stanowiska w dyskusji, ktĂłrej staÂłam siĂŞ bÂądÂź co bÂądÂź, doœÌ nieoczekiwanie, jednym z przedmiotĂłw :)
Z uwagÂą przeÂśledziÂłam debatĂŞ na temat, czy Pat i Asia majÂą ze sobÂą na forum rozmawiaĂŚ, czy teÂż nie, i w jaki sposĂłb :D Doceniam gÂłosy poparcia (dziĂŞki, przyjaciele:)), rozumiem gÂłosy przeciwne (to oczywiste, Âże nie kaÂżdemu wszystko siĂŞ podoba). Pozwolicie jednak, iÂż pozostanĂŞ na stanowisku, Âże ostatecznie w tej kwestii Pat i Asia majÂą decydujÂące zdanie:))
Pat, jak widzĂŞ, juÂż siĂŞ wypowiedziaÂł. A oto moje zdanie (jako kobieta bĂŞdĂŞ gadaĂŚ nieco dÂłuÂżej  :)): JeÂśli coÂś moÂże skutecznie rozbiĂŚ "rodzinĂŞ" forumowych przyjació³, to z pewnoÂściÂą nie dzielenie siĂŞ przez nich nawzajem radosnymi myÂślami, wraÂżeniami, nie wyraÂżanie przyjaznych uczuĂŚ i muzyczne dedykacje. PrĂŞdzej moÂże to zrobiĂŚ wÂłaÂśnie ich ograniczanie, dyktowanie tego, kto komu moÂże co powiedzieĂŚ, czy zadedykowaĂŚ. Bo to zabije radoœÌ, spontanicznoœÌ, szczeroœÌ tego forum, ktĂłrego i my przecieÂż od pó³ roku jesteÂśmy czĂŞÂściÂą, ktĂłre budowaliÂśmy razem.

W kwestii dialogĂłw kontra otwartych dyskusji. Ha, dialog jest podstawowÂą formÂą rozmowy. Nie sposĂłb  rozmawiaĂŚ ze wszystkimi naraz, przynajmniej nie na dÂłuÂższÂą metĂŞ. I wcale tego tutaj nie robimy. Nasze forum to w duÂżej mierze suma przeplatajÂących siĂŞ dialogĂłw, ktĂłre razem tworzÂą coÂś wiĂŞcej - rodzaj wspĂłlnoty.  Poza tym, wszyscy dyskutujemy tu przewaÂżnie na tematy piĂŞkne, najczĂŞÂściej zwiÂązane z tematykÂą forum, albo innymi pasjonujÂącymi sprawami, ktĂłre zawsze przynajmniej majÂą szansĂŞ zainteresowaĂŚ teÂż innych. Zatem dialog tutaj to nie to samo, co rozmowa na privie.  PrzecieÂż wÂłaÂśnie dlatego nikt z nas nie wycofuje siĂŞ na privy, choĂŚ przecieÂż mĂłgÂłby, majÂąc udostĂŞpnionÂą funkcjĂŞ wysyÂłania prywatnych wiadomoÂści do kaÂżdego z uczestnikĂłw. Bo najwyraÂźniej chcemy siĂŞ ze sobÂą kontaktowaĂŚ w tej wÂłaÂśnie formie, nawet nie rozmawiajÂąc ze wszystkimi. Bo czytajÂąc kaÂżdÂą z indywidualnych rozmĂłw tu na KS, reszta osĂłb rĂłwnieÂż moÂże coÂś z tego dla siebie wzi¹Ì i skorzystaĂŚ, zatem dyskutujÂący przy okazji wÂłaÂśnie dzielÂą siĂŞ ze wszystkimi wszystkim, co siĂŞ w danym dialogu znalazÂło dobrego. Jestem przekonana, Âże wiĂŞkszoœÌ moich dialogĂłw z Patem moÂże rĂłwnieÂż daĂŚ coÂś dobrego innym (przynajmniej z jego strony; choĂŚby jego wiedza o Mozarcie i o muzyce w ogĂłle to czyste zÂłoto. A ja, có¿, jeÂśli nie przydajĂŞ siĂŞ w dialogu z nim, to i w rozmowie z kim innym niewiele ze mnie poÂżytku :)) OczywiÂście zdarzajÂą siĂŞ teÂż - nam wszystkim - sprawy mniej waÂżne, nawet bÂłahostki, takie wÂłaÂśnie nieobowiÂązujÂące pogawĂŞdki - no ale to w koĂącu nie konferencja, a miejsce przyjemnych spotkaĂą. NiechÂże kaÂżdy rozmawia o tym, co mu akurat w danej chwili w duszy gra. W odpowiedniej chwili spÂłaci teÂż i trybut wspĂłlnocie.

A co do "problemu dedykacji" oraz stopnia prywatnoœci:) Jesteœmy grup¹ bardzo ró¿nych osób po³¹czonych losowo jedynie ide¹ Chopina i klasyki. Jasne by³o i jest, ¿e ka¿demu z nas bli¿ej bêdzie do jednych osób, do innych nieco dalej. To naturalna kolej rzeczy i tak jest przecie¿ w ka¿dej grupie. "Dzielenie siê wszystkim ze wszystkimi bez preferowania kogokolwiek" jest fikcj¹. Pat by³ i jest mi najbli¿szy i osobiœcie nie widzê w tym w ogóle ¿adnego problemu podlegaj¹cego dyskusjom. Istnienie najlepszego przyjaciela w ¿adnym wypadku nie wyklucza posiadania innych przyjació³, ani nie ogranicza mi³ych kontaktów równie¿ z dalszymi kolegami, zatem w ¿aden sposób nie zagra¿a istnieniu forum. Natomiast czy mielibyœmy wprowadzaÌ tu jak¹œ komunistyczn¹ w duchu "równoœÌ" na zasadzie - "ka¿dy rozmawia z ka¿dym tak samo i tyle samo"? :) Ale¿, na mi³y Bóg, jakbyœmy mieli naturalnie i swobodnie funkcjonowaÌ w takim systemie reglamentacji? Czy Asia zamiast spontanicznie wyraziÌ swoje odczucia ma siê zastanawiaÌ, czy czasami nie rozmawia z Patem zbyt prywatnie? :) Czy ma liczyÌ iloœÌ s³ów wypowiedzianych do niego w przeliczeniu na dialogi z innymi uczestnikami? Nie, to przecie¿ nie mo¿e dzia³aÌ w taki sposób. Trzeba rozmawiaÌ i czuÌ siê swobodnie, aby rozmowa mia³a sens, aby sprawia³a radoœÌ. Poza tym naprawdê nie s¹dzê, aby jakikolwiek z naszych "szeptów" mia³by byÌ na tyle prywatny, by nie móg³ zostaÌ wypowiedziany g³oœno w obecnoœci przyjació³ :) Uwa¿am za oczywiste, ¿e jeœli którykolwiek z forumowiczów w pewnym wypadku uzna, i¿ ma chêÌ szepn¹Ì komuœ coœ, co nie ma byÌ s³yszane, b¹dŸ nie zechce, by inni wtr¹cali siê w rozmowê, czy te¿ uzna ich towarzystwo za natrêtne - w naturalny sposób przejdzie na priv. W innym wypadku nale¿y uwa¿aÌ, ¿e wtr¹caÌ siê owszem, wypada, a rozmowa nie jest œciœle tajna:)))

MyÂślĂŞ zatem, Âże Asia i Pat bĂŞdÂą rozmawiaĂŚ ze sobÂą tak, jak lubiÂą i potrafiÂą, dopĂłki nie zostanÂą stÂąd wyrzuceni :) (ale w zasadzie chyba nie byÂłoby za co ich wyrzuciĂŚ -  dedykowanie sobie utworĂłw muzycznych nie moÂże stanowiĂŚ dobrego argumentu :)) i trzeba ich przyj¹Ì takimi jakimi sÂą, albo jeÂżeli juÂż chwilami caÂłkiem siĂŞ ich nie trawi, po prostu traktowaĂŚ ich jak "Nad Niemnem", tzn. nie czytaĂŚ nudnych kawaÂłkĂłw ;)) PozwolĂŞ sobie wyraziĂŚ nieÂśmia³¹ nadziejĂŞ, Âże te kawaÂłki, jakie siĂŞ ostanÂą, przynajmniej w pewnej mierze mogÂą stanowiĂŚ wynagrodzenie ;) A cenzurze na dedykacje mĂłwiĂŞ swoje zdecydowane nie :)

Asiu! MuszĂŞ siĂŞ ustosunkowaĂŚ. Otó¿, moim zdaniem, w Nad Niemnem nie ma nudnych kawaÂłkĂłw  ;D

Asiu, Patryku… Kochani,

CieszĂŞ siĂŞ, Âże podjĂŞliÂśmy tĂŞ dyskusjĂŞ. UdowodniliÂśmy niÂą , ze rozmawiamy takÂże na tematy trudne, dotyczÂące postaw i relacji, ktĂłre, jak widaĂŚ czasem wzbudzajÂą mniejsze lub wiĂŞksze kontrowersje. Jako ten, ktĂłry wsadziÂł kij w mrowisko pozwolĂŞ sobie na krĂłtkie podsumowanie. Kochani! To prawda: kaÂżdy dialog moÂże daĂŚ (i daje) coÂś dobrego. JeÂśli ponadto jest dialogiem ciekawym i autentycznie zaangaÂżowanym (takim, jakim sÂą wypowiedzi Asi i Patryka) – wartoœÌ takÂże dla postronnych bywa bezdyskusyjnÂą (lub uÂżywajÂąc terminologii ekonomicznej: dodanÂą). Dlatego, w takim ujĂŞciu przyznajĂŞ Wam po czĂŞÂści racjĂŞ: byÂłoby ze szkodÂą dla wszystkich kazaĂŚ  Asi i Patrykowi  chowanie siĂŞ z ich „dedykowanÂą” dyskusjÂą na privy.

Jednak, jako wieloletni animator dziaÂłalnoÂści spoÂłecznej i praktyk (certyfikowany trener) wiem, Âże jest i druga strona medalu. Rozwojowi kaÂżdej grupy sprzyja poczucie, Âże wszyscy nale¿¹ do tej samej rodziny, w ktĂłrej nikt nikogo nie faworyzuje. Publiczne (na otwartym forum) uwypuklanie relacji miĂŞdzy wybranymi osobami  tĂŞ zasadĂŞ rozsadza. Ci, ktĂłrzy stawiani sÂą poza nawiasem dysputy – czujÂą siĂŞ niedowartoÂściowani, pomijani, w zasadzie niepotrzebni - nawet jako bierni czytelnicy, a nawet i zakÂłopotani…

Nastêpuje erozja wiêzi, z czasem wiod¹ca do emigracji bez powrotu. Jeœli wiec nawo³ywa³em (i nawo³ujê) do wstrzemiêŸliwoœci dedykacji dla ca³ych dialogów, to chodzi³o mi (i chodzi) o to, abyœmy przede wszystkim pisali do wszystkich, a tylko w sporadycznych przypadkach prowadzili dyskusje imienne. Ja, poza wyj¹tkami potwierdzaj¹cymi regu³ê, stara³em siê tak czyniÌ od samego pocz¹tku. I jak widaÌ dobrze to pos³u¿y³o i mi (ponad tysi¹c postów) ale i chyba ca³emu Forum (krytyki, poza merytoryczna, póki co siê nie doczeka³em).

ReasumujÂąc: zainicjowaÂłem dyskusjĂŞ  i cieszy mnie, ze mĂłj gÂłos nie pozostaÂł bez echa. Nic tak bowiem nie ubogaca rodziny, jak wymiana w rodzinie poglÂądĂłw i myÂśli. Fajnie wiĂŞc, ze tak otwarcie sobie porozmawialiÂśmy. Teraz waÂżne, aby za dyskusjÂą zrodziÂła siĂŞ konstruktywna refleksja. U kaÂżdego. Nie wiem, czy w myÂśl obiegowego hasÂła cukier naprawdĂŞ krzepi. Wiem – Âże krzepi pozytywna rozwaga. ZachĂŞcam do niej kaÂżdego.

Niniejszym ogÂłaszam, ze moje zdanie jest inne. Dlatego Wasz przyjaciel Janusz nie podoÂłaÂł epickim urokom tej piĂŞknej pozytywistycznej powieÂści i jej wielkie akweny s³ów omijaÂł szerokim Âłukiem  ;D

Zgadzam siĂŞ Beatko!
Asiu, czasem przypominasz mi George Sand. KtoÂś (chyba Musset) powiedziaÂł to kobieta tak ubrana w sÂłowa.
W twoim tekœcie nie podoba mi siê jedno. Podzieli³aœ nas na przyjació³ i innych. Nies³usznie.
JakbyÂś nie wiedziaÂła Âże to przyjaciele zwykle zwracajÂą uwagĂŞ na pewne rzeczy a nie ci co milczÂą albo ci
kadzÂą.To tyle.
MiaÂłabym jeszcze takÂą proÂśbĂŞ do Was.
UÂżywajmy polskiego jĂŞzyka.SÂą wÂśrĂłd nas osoby ktĂłre nie znajÂą jĂŞzykĂłw obcych.To Âżadna haĂąba.
A tym co znajÂą wierzymy na sÂłowo, niczego nie muszÂą udowadniaĂŚ.
Bo wiecie o co chodzi:

chodzi o to by jĂŞzyk giĂŞtki powiedziaÂł wszystko co pomyÂśli gÂłowa..

A jak glowa nie mysli?

.

Nie bylo takiego podzialu. Zle odczytalas intencje Asi.

Januszu, przypisa³eœ mi przepadanie za mimowolnym pods³uchiwactwem/podpatrywactwem, zdaje siê tylko na podstawie mojej krótko tu zacytowanej wypowiedzi, li i jedynie (czyta³am wczoraj przypadkowo Musierowicz :) ) . Nie postrzega³abym naszego czytania/œledzenia (œledzenia nie w znaczeniu policyjno-dochodzeniowym, ale w sensie pod¹¿aniem wzrokiem i myœl¹ za czyimiœ wypowiedziami) dialogów A-P w kategoriach pods³uchiwactwa/podpatrywactwa. S³owa te byÌ mo¿e s¹ w³aœciwe na przyk³ad w œcisku tramwajowym, gdzie podró¿ni odbywaj¹ prywatne rozmowy, czêsto intymne, a reszta pasa¿erów MIMOWOLNIE s³yszy. Ludzie nie zawsze zdaj¹ sobie sprawê z zasiêgu s³yszalnoœci. Chcia³am zaprotestowaÌ, pos³uchiwactwo/podpatrywactwo, mimowolne czy nie, nie jest czynnoœci¹ za któr¹ przepadam. To tak gwoli wyjaœnienia.

Przy okazji pomyœla³o mi siê, ¿e takim paskudnym wtr¹caniem siê w czyjœ intymny œwiat, bez wiedzy i woli autora, jest publikowanie poœmiertne prywatnej korespondencji, chocia¿by naszego Fryderyka. Czy jego wielkoœÌ i s³awa usprawiedliwia nasze wœciubianie nosa w najintymniejsze zakamarki jego zapisków do przyjació³? To dopiero jest podgl¹dactwo na ca³ego, i to wcale nie mimowolne, z pe³n¹ premedytacj¹. Kiedy pomyœlê, jak Chopin czu³by siê gdyby wiedzia³...

Có¿, wszyscy przychodzimy tu ubrani w sÂłowa. To wszystko, czym dysponujemy na forum. Ja pracujĂŞ ze sÂłowami, wiĂŞc moÂże tak byĂŚ, Âże produkujĂŞ ich czasem wiĂŞcej, niÂż trzeba. Lecz wydaje mi siĂŞ, Âże przekazujÂą sens w miarĂŞ klarownie. Rozumiem, Tereso, Âże bywa Ci z moimi sÂłowami nie po drodze, i jest to jak najbardziej w porzÂądku.Tak jak pisaÂłam, nie kaÂżdemu do kaÂżdego bĂŞdzie tu zawsze rĂłwnie blisko. TakÂże w zwiÂązku z tym pisaÂłam - faktycznie, nie o jakimÂś ÂścisÂłym podziale na przyjació³ i resztĂŞ, lecz o pewnej gradacji, ró¿nych stopniach bliskoÂści i akceptacji, i to nie w kwestii uwag, a generalnie "nadawania na podobnych falach", duchowego pokrewieĂąstwa. Lecz nie mam, nie mogĂŞ mieĂŚ, rady na to, Âże Tobie czy innemu z nas niektĂłre moje sÂłowa siĂŞ nie podobajÂą. KaÂżdy z nas jest wolny w wypowiedziach na tym forum, dopĂłki nie obraÂża innych - obraÂża faktycznie, a nie z subiektywnego punktu widzenia, samÂą formÂą swoich wypowiedzi. Mnie rĂłwnieÂż nie podobajÂą  siĂŞ czasem niektĂłre wypowiedzi niektĂłrych osĂłb. Jednak przyjmujĂŞ to jako coÂś naturalnego i nie mam zamiaru roÂściĂŚ sobie prawa do strofowania innych z tego powodu. Bo jakie mam prawo przykrawaĂŚ innych do swojej miary. To forum naleÂży rĂłwnieÂż do nich. Oczy sÂą wolne. JeÂśli chcĂŞ kogoÂś czytaĂŚ, czytam. JeÂśli nie, omijam. JeÂśli komentujĂŞ, to raczej merytorycznie, a nie w kategoriach osobowoÂściowych, bo przecieÂż nie mam zÂłudzeĂą, Âże kogokolwiek mogÂłabym zmieniĂŚ - zresztÂą po co. I myÂślĂŞ teÂż, Âże ta wolnoœÌ powinna dziaÂłaĂŚ tu w obie strony. Tak odczuwam, pojmujĂŞ istotĂŞ dobrowolnego zgrupowania osĂłb, przychodzÂących w pewne miejsce, Âżeby porozmawiaĂŚ na ulubione tematy z bliskimi ludÂźmi. WalczĂŞ o maksymalnÂą swobodĂŞ wypowiedzi, Âżeby dobrze byÂło tu przychodziĂŚ.
A przyjaciel - pewne rzeczy - rzecz jasna, mówi, lecz w³aœnie na privie. Nie te mi³e, sympatyczne, które akurat nikomu nie szkodz¹ i nikomu nie powinny przeszkadzaÌ. W³aœnie te, które mu siê nie podobaj¹, a zw³aszcza takie, które powiedziane publicznie mog³yby sprawiÌ mu przykroœÌ. Czyni to, jeœli nadal chce mieÌ przyjaciela:) Tak to przynajmniej czujê.

Ok Asiu, tym razem CiĂŞ zrozumiaÂłam.
Pozwolisz zatem na dwie uwagi "merytoryczne'.
Kiedyœ Janusz mi to poradzi³, otó¿ dobrze jest u¿ywaÌ zak³adki "efekty video'wtedy
obrazy nie sÂą takie "suche" , nie sprawiajÂą wraÂżenia podÂłoÂżonych obrazkĂłw ale coÂś w rodzaju filmiku.
I po drugie dlaczego nie ma logo naszego forum?
A poza tym motylki sÂą przeÂśliczne, super pomysÂł i pasuje do muzyki.

Aha - widziaÂłaÂś to jeszcze nie wklejone Presto:) ChciaÂłam skoĂączyĂŚ jeszcze pierwszÂą czêœÌ, a nie mam kiedy przysi¹œÌ:(  Ups... dedykacja tam jest - ale nie na forum, nie na forum :D :D
Dziêki, jeszcze nie zerknê³am do efektów, na razie odkry³am przejœcia, a wiêkszoœÌ czasu poch³onê³a mi walka z dopasowaniem obrazków do rytmu:))
A jak siĂŞ wkleja logo naszego forum???

Oj, Januszu :) Z pewnoÂściÂą nie uwaÂżasz, Âże gdybym sobie poszÂła, uchroniÂłoby to forum przed erozjÂą, albo vice versa, Âże jedynie moja obecnoœÌ bĂŞdzie dziaÂłaĂŚ aÂż tak destrukcyjnie;)) JakoÂś sobie poradzicie z jednÂą niesubordynowanÂą poetkÂą ;)  Rozumiem Twoje chĂŞci, jako animatora (nomen omen, przypomniaÂł mi siĂŞ niezrĂłwnany Janusz Gajos:))) aby organizowaĂŚ stosunki miĂŞdzyludzkie;)) Jednak nie wydaje mi siĂŞ, Âżeby to byÂło potrzebne na forum, bo to jest twĂłr naturalny i Âżyje wÂłasnym Âżyciem. Co do sposobu prowadzenia rozmowy to, co myÂślĂŞ, napisaÂłam w poprzednim poÂście. JakoÂś nie bardzo umiem mĂłwiĂŚ w powietrze. LubiĂŞ rozmawiaĂŚ z poszczegĂłlnymi osobami - oczywiÂście, jeÂśli ktoÂś nastĂŞpny wchodzi do rozmowy, naturalnie staje siĂŞ jej czĂŞÂściÂą, ale rĂłwnieÂż konkretnÂą, jako pojedyncza osoba:) I naprawdĂŞ tak czyniÂą wszyscy:) zwróÌ uwagĂŞ, jaki jest procent postĂłw tytuÂłowanych imiennie:)

A jeszcze co do relacji: choĂŚ mam gÂłowĂŞ w chmurach, nogi muszĂŞ trzymaĂŚ mocno na ziemi:) CzĂŞsto caÂły dzieĂą mam zajĂŞty po brzegi i gdy ÂłapiĂŞ kilka wolnych chwil, z radoÂściÂą wchodzĂŞ tu, by spĂŞdziĂŚ je tak, jak lubiĂŞ. Tego czasu miewam maÂło, a jeÂśli ubywa go drastycznie, z koniecznoÂści ograniczam kontakt do najbliÂższych osĂłb - to przecieÂż normalne. Gdy tylko warunki sÂą bardziej sprzyjajÂące, mogĂŞ sobie pozwoliĂŚ na wiĂŞcej i porozmawiaĂŚ z wiĂŞkszÂą iloÂściÂą przyjació³. A wydaje mi siĂŞ, Âże zaglÂąda nas tutaj tylu, iÂż maÂłe sÂą szanse, by ktoÂś czuÂł siĂŞ trwale niedowartoÂściowany, czy pominiĂŞty tylko dlatego, Âże akurat ja siĂŞ do niego nie odezwĂŞ.:) Jest duÂża szansa, Âże znajdÂą siĂŞ inni chĂŞtni do dyskusji, a przecieÂż jedna osoba i tak nie zdoÂłaÂłaby podyskutowaĂŚ ze wszystkimi. Poza tym, doprawdy - wbrew temu, co moÂżna by wywnioskowaĂŚ z niniejszej dyskusji - Pat nie jest jedynÂą osobÂą, jakÂą zauwaÂżam na tym forum ;) :) Mam nadziejĂŞ, Âże sÂą tu takie osoby, ktĂłre to odczuÂły:) PrzyjmujĂŞ do wiadomoÂści, Âże chciaÂłbyÂś, Âżebym bardziej "publicznie" udzielaÂła siĂŞ na forum;   z pewnoÂściÂą robiÂłam to i bĂŞdĂŞ robiĂŚ, na ile tylko siÂł mi starczy - ale z wÂłasnej woli. Bowiem o ile ceniĂŞ sobie bardzo ducha wspĂłlnoty, to podobnie jak Wolfi, jeszcze bardziej ceniĂŞ sobie wolnoœÌ:) Nie zamykajcie sÂłowika w klatce, a z pewnoÂściÂą bĂŞdzie Wam ÂśpiewaÂł:)

MoÂże wiĂŞc lepiej nie ciÂągnijmy juÂż tego tematu, bo profanujemy stronĂŞ wielkiego kompozytora tak przyziemnymi kwestiami:) A w dodatu niechcÂący zainicjowaÂłam nowÂą, draÂżliwÂą kwestiĂŞ - czy w "Nad Niemnem" sÂą nudne kawaÂłki :D KoĂączmy wiĂŞc, zanim chlapnĂŞ jeszcze co gorszego - np. o Sienkiewiczu... :D

W odró¿nieniu od Janusza ja zbytnio nie cieszĂŞ siĂŞ z tej dyskusji. Nie wiem, o jakie, konkretnie, konstruktywne refleksje chodzi. PrzecieÂż chyba nie ¿¹da siĂŞ ode mnie i Asi jakiÂś konkretnych zmian w sposobie "bycia" na forum...   ;) Jak sÂądzĂŞ, nie nadszarpnĂŞliÂśmy ktĂłregoÂś z punktĂłw regulaminu. Zamiast pisaĂŚ o Mozarcie, piszemy o erozji wiĂŞzi, moÂżliwym upadku forum... A Mozart jest zazdrosny.  ;D

Nie zauwa¿y³em, by ktokolwiek by³ wk³adany poza nawias. Nigdy nie pragn¹³em w swoich postach nikogo pomin¹Ì, sprawiÌ, by ktoœ czu³ siê niedowartoœciowany - cokolwiek piszê, piszê dla Was, Wszystkich, nikogo nie faworyzuj¹c. Jak ju¿ wspomnia³em, wk³ad ka¿dego, w ka¿d¹ dyskusjê na forum - jest bardzo wartoœciowy i wa¿ny. Zazwyczaj najbardziej ochoczo na moje posty reagowa³aœ Ty, Asiu - i bardzo siê z tego powodu cieszê!! Cieszê siê zreszt¹ z dzielenia siê impresjami i krytykami ka¿dego z Was po wys³uchania dzie³a Mozarta i nie tylko - i naprawdê NA TO liczê. :)

Mam nadziejĂŞ, Âże w dalszym ciÂągu forum to bedzie miejsce spotkania. A WOLNO¦Æ w ekspresji to wszak piĂŞkna wartoœÌ sztuki. Drodzy forumowicze, myÂślĂŞ, Âże zwracanie siĂŞ do kogoÂś po imieniu, takÂże moje - do Asi - nie bĂŞdzie juÂż uwaÂżane za kontrowersjĂŞ...  :D

"I tym optymistycznym akcentem..." :) Jak sÂądzĂŞ, moÂżemy juÂż kontynuowaĂŚ wÂątek Mozartowski :)
W takim razie wysyÂłam KV 157 juÂż w caÂłoÂści, tzn. we wszystkich trzech czĂŞÂściach:
Allegro
http://www.youtube.com/watch?v=FKzc4LMe8oU
Andante
http://www.youtube.com/watch?v=FZxbBrHLcHQ&feature=related
i Presto:)
http://www.youtube.com/watch?v=3VWUqBYC6co&feature=related
MiÂłego sÂłuchania:)

Przeurocze motyle - zostaÂło mi teraz, przy dÂźwiĂŞkach oÂżywczego Presta - oznaczyĂŚ wszystkie gatunki. Ha, ten Mozart naprawdĂŞ inspirowaÂł siĂŞ NaturÂą - wspaniale, Âże Asia to tak piĂŞknie dostrzegÂła...

I czêœÌ grafcznie jeszcze bardziej zaawansowana. ;) Te zdjĂŞcia bardzo przemawiajÂą, pobudzajÂą do refleksji. AÂż by sie chciaÂło wybraĂŚ na zielonÂą ³¹kĂŞ, z falujÂąca trawÂą - ale koniecznie tÂą z ekspozycji Allegra.  :)

Dein Ritter...  :-*

Ostatnio zaj¹³em siĂŞ mocno pracÂą i mam mniej czasu na uczestnictwo na Forum. ZdziwiÂło mnie nieco, Âże ostatnio wiĂŞcej tu jest dyskusji niÂż muzyki - a ona broni siĂŞ sama...a to, Âże w tym wÂątku najwiĂŞcej jest wypowiedzi Pata i Asi jest normalne - bo oboje fascynujÂą siĂŞ Mozartem i majÂą najwiĂŞkszÂą wiedzĂŞ o Wolfim z ktĂłrej sam chĂŞtnie korzystam. PiĂŞkne to zestawienie ulotnych motyli z 3cz. kwartetu nadesÂłane przez AsiĂŞ w rewanÂżu przesyÂłam wirtuozowskie i zwiewne wykonanie ronda z "Eine kleine..." 
http://www.youtube.com/watch?v=as9K3iXY_dg&feature=related
Uwielbiam takie wykonania ;D Pozdrawiam wszystkich

Niedawno sÂłuchaÂłem koncertu D-dur Brahmsa w wykonaniu Isabelle Faust. Bardzo ciekawa skrzypaczka, wydobywa piĂŞkny, krystaliczny, soczysty dÂźwiĂŞk. Gra lekkim smyczkiem - i to nie tylko IV Koncert Mozarta. Jej Brahms byÂł niezwykÂły - nie przesadzaÂła z dramaturgiÂą i emocjami (znamienne, graÂła go z orkiestrÂą kameralnÂą), a II czêœÌ grana byÂła tak subtelnie i prawdziwie - Âże naprawdĂŞ wzruszaÂła.  Interpetacja brzmiaÂła  odkrywczo - komu znudziÂł siĂŞ koncert skrzypcowy Brahmsa sÂłuchany setki razy, ten z pewnoÂściÂą zachwyci siĂŞ IsabellÂą.  Razem z sekstetem   zostaÂł wydany na pÂłycie chyba przez H. MUNDI. Niestety, nie znalazÂłem na YT.

http://www.youtube.com/watch?v=fcQsPXHx6NI

:D Tak, takÂą piĂŞknÂą, grubÂą na 20mm:))

Mam nadziejĂŞ, Âże  nie tylko oprawa graficzna, ale i kwartet w wykonaniu panĂłw z JQ przypadÂł Ci do gustu. ;) MogĂŞ dorzuciĂŚ na YT pozostaÂłe dwa, jednak to zajmie trochĂŞ czasu.

Przy okazji - widzĂŞ, Âże 14 czerwca Ingolf znowu gra emola w Poznaniu. Ale to juÂż wiesz :) Szkoda, Âże nie Mozartowski recital, prawda?:) Za to mnie sprawi piĂŞkny imieninowy prezent - bĂŞdzie Mozart/Liszt/Chopin w GdaĂąsku za tydzieĂą:)
Ogromnie siĂŞ cieszĂŞ:))

Bogdanie, piêkne dziêki za zwiewny rewan¿:) Niby to tak znane, tak os³uchane, a nigdy siê znudzi siê, wci¹¿ na nowo zachwyca - na tym polega geniusz:)

OczywiÂście, wykonanie piĂŞkne... "Jerozolimczycy" sÂą Âświetni. I... egoistycznie powiem... czekam na wiĂŞcej !  ;D

W wykonaniu TRIA JEROZOLIMSKIEGO znalazÂłem Mozartowskie Trio B-dur KV 502. 

http://www.youtube.com/watch?v=ZseHUw8krdo

O poznaĂąskim Wunderze - oczywiÂście wiem. MuszĂŞ tam byĂŚ! Tylko - nie wiem, dlaczego informacji nie ma na stronie Filharmonii!

Mówisz - masz :D Tylko proces twórczy trochê potrwa (co oznacza g³ównie szukanie ³adnych zdjêÌ, bo taka muzyka zas³uguje na to, co najlepsze:))
Faktycznie, nic jeszcze nie podali (BTW, jaki Mozartowsko-operowy czerwiec w FP:)) Mo¿e koncert jest dopiero w trakcie ustalania - Ingolfowy management zapewne podaje informacje o wystêpach natychmiast po ich zaplanowaniu, a biurokracji takiej instytucji jak filharmonia musi to zaj¹Ì nieco wiêcej czasu:)

PrzeÂśliczne to trio:)) A Isabelle Faust ma fantastyczny dÂźwiĂŞk:)) Ciesze siĂŞ, Âże jÂą pokazaÂłeÂś. Niewiele jej nagraĂą na YT, szkoda.

Czekam zniecierpliwiony i z wyrzutami sumienia - wiem przecieÂż, Âże to duÂżo pracy, a i obowiÂązkĂłw nie brakuje...  ???

PatrzÂąc na repertuary naszych sal koncertowych, moÂżna stwierdziĂŚ - mamy MozartowskÂą wiosnĂŞ.  ;)

Bogdanie, chĂŞtnie siĂŞgam do tego peÂłnego wirtuozerii wykonania. WaÂżne, by brawurowe tempo nie przesÂłaniaÂło, nie zlewaÂło dÂźwiĂŞkĂłw.  :)

WspaniaÂły repertuar w Poznaniu, u nas aÂż tyle siĂŞ nie dzieje:) DziesiÂątego czerwca wybieram siĂŞ na ÂładnÂą rzecz - Czajkowski, Prokofiew i mĂłj kochany Szekspir - czyli 3 razy "Romeo i Julia":)

Pat, obawiam siĂŞ, Âże musisz uzbroiĂŚ siĂŞ w cierpliwoœÌ:) PogÂłoski o moim bardziej swobodnym czasie okazaÂły siĂŞ mocno przesadzone:( WÂłaÂśnie dostaÂłam pracĂŞ, z ktĂłrÂą muszĂŞ siĂŞ uporaĂŚ koniecznie do poniedziaÂłku - a przecieÂż w sobotĂŞ jadĂŞ do GdaĂąska na Ingolfa. Uff, bĂŞdzie gorÂąco w niedzielĂŞ:)) 
Jednak dzisiaj wybraÂłam z tych dwĂłch kwartetĂłw jeden fragment, ktĂłry najbardziej przypadÂł mi do serca i postaraÂłam siĂŞ na ile potrafiÂłam stworzyĂŚ mu jak najpiĂŞkniejszÂą oprawĂŞ. PosÂłuchaj i niech Ci wystarczy na kilka dni:))

http://www.youtube.com/watch?v=Ztv8YoLDaTQ
A moÂże coÂś mi o tym kwartecie napiszesz?:)

ZnĂłw piĂŞkny, nastrojowy klip i piĂŞkne wykonanie, "Jerozolimczycy"... Asiu!  :)  Prosze, podziel siĂŞ z nami wraÂżeniami po Ingolfie. WierzĂŞ, Âże to bĂŞdzie na pewno wspaniaÂły wieczĂłr - Wunderowy RECITAL...  :D

Kwartet KV 589, obok KV 575 i KV 590, naleÂży do grupy "KwartetĂłw pruskich". Napisane zostaÂły na przeÂłomie 1789/1790 r. - sÂą fragmentem chyba nieukoĂączonej, 6-czĂŞÂściowej serii, dedykowanej pruskiemu krĂłlowi - Fryderykowi Wilhelmowi II.

KrĂłl byÂł wiolonczelistÂą-amatorem, stÂąd szczegĂłlnÂą rolĂŞ odgrywa tu wiolonczela. Te kameralne pereÂłki ustĂŞpujÂą dziÂś popularnoÂściÂą kwartetom "Haydnowskim". SÂą tak klasycznie piĂŞkne, emanujÂą radoÂściÂą, optymizmem (choĂŚ powstaÂły w nieszczĂŞÂśliwym dla ich twĂłrcy okresie - to jakby ucieczka od "przyziemnych", szczegĂłlnie finansowych trosk Mozarta...). ZachwycajÂące sÂą dla mnie czĂŞÂści powolne - peÂłne religijnego, medytacyjnego skupienia i ÂśpiewnoÂści. Cudnym tego przykÂładem jest Larghetto z kwartetu KV 589 czy Andante z KV 590 (jakaÂż to moÂże byĂŚ inspiracja dla Asi...!). NiezwykÂła kondensacja emocji, efekt muzycznego odczuwania - godny romantyka...  :)

http://www.youtube.com/watch?v=HtRAs77uyts

Zachêcam wszystkim do poznania tych ostatnich Mozartowskich kwartetów. Haydn stwierdzi³ wszak, ¿e juz same kwartety smyczkowe i Requiem zapewni³yby Mozartowi nieœmiertelnoœÌ...

Naturalnie, opiszĂŞ wszystko:) JuÂż sam fakt, Âże czeka mnie recital Ingolfa jest dostatecznie emocjonujÂący, a w dodatku bĂŞdĂŞ miaÂła okazjĂŞ posÂłuchaĂŚ tego oczekiwanego przez nas w jego wykonaniu Mozarta:))
Serce siĂŞ rozpÂływa pod dotykiem tych melodii:) Mozart jest klasykiem, romantykiem, jest samÂą muzykÂą:))

Pewien ojciec, ktĂłry postanowiÂł wysÂłaĂŚ dzieci w wielki Âświat, powierzyÂł je opiece i radzie sÂławnego czÂłowieka, ktĂłry szczĂŞÂśliwym zrzÂądzeniem losu byÂł jego najlepszym przyjacielem. Podobnie Ty jesteÂś sÂławnym czÂłowiekiem i najdroÂższym mym przyjacielem. Oto szeÂściu moich synĂłw. DzieÂła te sÂą owocem dÂługiego, pracowitego trudu, jednak oÂśmielaÂła mnie i zachĂŞcaÂła nadzieja, ktĂłrÂą natchnĂŞÂła mnie kilku przyjació³, Âże trud ten bĂŞdzie nagrodzony choĂŚ w czĂŞÂści. Pochlebiam sobie, Âże te moje dzieÂła mogÂą mi  byĂŚ pewnego dnia pociechÂą. Ty sam, najdroÂższy Przyjacielu, byÂłeÂś tym, ktĂłry podczas swego ostatniego pobytu w naszej stolicy wyraziÂłeÂś zadowolenie z nich. G³ównie Twoje uznanie zainspirowaÂło mnie, dlatego powierzam je Tobie, ÂżywiÂąc nadziejĂŞ, Âże nie uznasz ich za caÂłkiem niegodne Twej ÂżyczliwoÂści. Zechciej wiĂŞc przyj¹Ì je dobrotliwie, bÂądÂź ich ojcem, doradcÂą, przyjacielem! Od tej chwili odstĂŞpujĂŞ Ci moje do nich prawa i proszĂŞ, abyÂś miaÂł pobÂłaÂżanie dla ich brakĂłw, moÂże niedostrzegalnych dla mego stronniczego ojcowskiego oka, a takÂże, abyÂś zachowaÂł dla mnie wspaniaÂłomyÂślnÂą przyjaŸù, ktĂłra tak wysoce umiem oceniĂŚ.


To sÂłowa Mozarta i jego charakterystyczny, rokokowy styl pisania. Zatem: o jakie, "wiedeĂąskie" dzieci chodzi?  ;D 

Bartus skrytykowaÂł Kaufmanna ale ciekawa jestem Mozarcie Twojej opinii, naprawdĂŞ taki zÂły?

Kaufmann

http://www.youtube.com/watch?v=DIRnu3c6ubU

Wunderlich

http://www.youtube.com/watch?v=5hOYs0pz578&feature=related

:D WiedeĂąskie Kwartety, dedykowane Haydnowi, wydane w Wiedniu we wrzeÂśniu 1785. NaprawdĂŞ byÂły efektem dÂługiej i mozolnej pracy:) Podobno Âżaden z jego rĂŞkopisĂłw nie nosi ÂśladĂłw tylu poprawek:) Jednak stworzone dzieÂło nie jest naÂśladownictwem mistrza, lecz samodzielnym wyrazem artystycznym dojrzaÂłego geniuszu. Najpierw powstaÂły pierwsze trzy: 387, 421 i 428. Kwartet B-dur 458 ("Polowanie") zapoczÂątkowaÂł drugÂą seriĂŞ po rocznej przerwie.
MyÂślĂŞ, Âże wklejĂŞ go zaraz, bez specjalnej obrĂłbki - Mozart sam wystarczy:)) Inaczej zbyt dÂługo by to trwaÂło. A dopieszczĂŞ tylko tĂŞ poprzedniÂą pereÂłkĂŞ, Âżeby zachowaĂŚ caÂłoœÌ. 

JuÂż jestem z powrotem, przynajmniej ciaÂłem, lecz duchem nadal jeszcze przebywam w niebie:) O Apollo srebrnoÂłuki, wÂładco muzyki, jakÂże mam siĂŞ skupiĂŚ na bakteriach mlekowych, gdy dusza mi ulatuje w TwÂą rajskÂą dziedzinĂŞ:)) PisaĂŚ bĂŞdĂŞ o tym, pĂłki ÂświeÂże wspomnienia. A wklejĂŞ jutro. Na razie powiem tylko - KV 333:) I bolero:) I wiĂŞcej jeszcze...:)))

Kaufmann ostatnio robi wielkÂą karierĂŞ. Agnieszko, mam DVD z "ÂŁaskowoÂściÂą Tytusa" z Zurichu, Jonas Âśpiewa tam tytuÂłowÂą partiĂŞ - jego gÂłos ma przyjemnÂą, aksamitnÂą barwĂŞ i moim zdaniem przedstawienie z nim - zyskuje.
W tym fragmencie (z "Czarodziejskiego") podoba mi siĂŞ nieco mniej - sÂłyszĂŞ jakieÂś nieczystoÂści, drÂżenia w gÂłosie. Ale chciaÂłbym go posÂłuchaĂŚ w pieÂśniach Schuberta, moÂże tam realizuje siĂŞ najlepiej. :)

Asiu, brawo, brawo, wyczerpujÂąca odpowiedÂź. ;D  To chyba doœÌ znany fragment Mozartowskiej literatury, myÂślĂŞ, Âże inni teÂż wiedzieli...


Nie wspomnieliœmy tu jeszcze Kwartetu A-dur KV 464, tego z "drugiej grupy" Haydnowskich. Kontrapunkt, piêkna i nie³atwa harmonia (I czêœÌ!), w ogóle zreszt¹ kwartety z tej drugiej grupy s¹ jakby trudniejsze w odbiorze.
Menuet zbudowany jest z lapidarnych motywĂłw, bogato rozwijanych. Czy nie przypomina nam to Beethovena i - dla przykÂładu - jego symfonicznych scherz?
Fina³ zachwyci³ Beethovena. Nie jest to muzyka ani jasna, ani ciemna. Mozart oscyluje miêdzy ró¿nymi emocjami. To Allegro non troppo jest jakby zagadk¹, do samego koùca nierozwi¹zan¹...

Allegro http://www.youtube.com/watch?v=Ihi36XW3J_k
Meunet http://www.youtube.com/watch?v=mwjUXE2hgRE
Rozbudowane Andante, w II czêœci - naprawdê g³êbokie, dramatyczne...
http://www.youtube.com/watch?v=peTpVUNle2Y&playnext=1&list=PL579356D8C86AC54C
http://www.youtube.com/watch?v=-3VZKYzeITc&feature=related
FinaÂł: Allegro non troppo http://www.youtube.com/watch?v=evZ9QgmemUk

Pat, domyÂślam siĂŞ, Âże niektĂłrzy juÂż siĂŞ tak nie cieszÂą, jak ja, Âże to wiedzÂą :D :D Ja nadal jestem na etapie edukacji muzycznej i radoÂści poznawania:)) Nie mogÂłabym ÂżyczyĂŚ sobie lepszego "pana od muzyki";)
DziĂŞkujĂŞ Ci za Kwartet A-dur, bĂŞdĂŞ go sÂłuchaĂŚ podczas uzasadnionych przerw w pracy:)
A teraz, jak zapowiadaÂłam, KV 458. Nie wytrzymaÂłam:) JakoÂś udaÂło siĂŞ pogodziĂŚ gonienie terminu i pracĂŞ twĂłrczÂą. A dziÂś nadal jeszcze moja dusza bardziej pragnie piĂŞkna i wyrywa siĂŞ do poezji, nie prozy:)
Chcia³am zreszt¹ najpierw dla oszczêdnoœci czasu wkleiÌ jakikolwiek obrazek do ka¿dej czêœci tego kwartetu, ale on by³ zbyt piêkny:) Zupe³nie nie kojarzy mi siê z polowaniem, ani niczym tak agresywnym;) Raczej z kontemplacj¹ piêkna przyrody. Taneczne Allegro, przeœliczny, subtelny Menuet. Jestem szczególnie wra¿liwa na Adagia, ale to jest naprawdê wyj¹tkowe:) Porusza do g³êbi duszy. A ostatnia czêœÌ delikatna, jak kropelki rosy na trawie.

Allegro vivace assai
http://www.youtube.com/watch?v=WDysjmnhTyY
Menuetto moderato
http://www.youtube.com/watch?v=QhIN_kbgoHc
Adagio
http://www.youtube.com/watch?v=kgndh86DNjY
Allegro assai
http://www.youtube.com/watch?v=oY42FWNQqVo

DziĂŞkujĂŞ Ci za to. Z wielkÂą radoÂściÂą zaraz oddam siĂŞ Twojej dÂźwiĂŞkowo-graficznej projekcji kwartetu B-dur... TytuÂł "polowanie" nosi wiele XVIII i XIX-wiecznych utworĂłw ("La chasse"), w tym klimacie np. Beethoven stworzyÂł finaÂł I Konceru fortepianowego. Chodzi tu tylko o (zazwyczaj bardzo swobodne) oddanie atmosfery, ktĂłra towarzyszyÂła tej zabawie, ulubionej rozrywce arystokratycznych krĂŞgĂłw Europy (szczegĂłlnie czĂŞsto imituje siĂŞ wĂłwczas odgÂłos rogĂłw myÂśliwskich).  :)

Pan od muzyki...  bardziej: wci¹¿ jej wierny student-poszukiwacz, hah.  ;D

Wszystko bardzo piĂŞkne - i wykonanie JerusalemQ, i obrazy... JakÂże kwitnÂące Adagio.  :)  W finale zaÂś "szkieÂłko i oko" pozwalajÂą nam ujrzeĂŚ przyrodĂŞ z bliska. Ciekawe, nowe dla mnie skojarzenie - kropelki rosy na trawie. SÂłuchajÂąc i oglÂądajÂąc to Allegro assai przypomniaÂł mi siĂŞ znakomity "Microcosmos"...

Na YT, spoÂśrĂłd wszystkich klipĂłw z kwartetem KV 458 nie ma bardziej przekonujÂącej syntezy dÂźwiĂŞku i obrazu, Asiu.
Jestem pewien, Âże nie tylko mnie siĂŞ podoba, prawda?  ;)


Niech sÂłodkim zakoĂączeniem dnia, epilogiem po wielkim kwartecie, bĂŞdzie fragment wczesnowiedeĂąskiej twĂłrczoÂści koncertowej Mozarta; zainspirowaÂł mnie numer mojego obecnego postu. :D  Finezyjny i pompatyczny koncert fortepianowy C-dur KV 415, jeden z trzech (KV 413-415), jak to Mozart okreÂśliÂł, "przyjemnych dla ucha" i laika, i zaawansowanego sÂłuchacza. PeÂłno w nim niespodzianek, jak zauwaÂża biograf - nawet minorowe epizody brzmiÂą nieco zabawnie. We Wiedniu koncerty z 1783 r. przyjĂŞto z wielkim aplauzem (zachwycony miaÂł byĂŚ nawet cesarz).

I cz. http://www.youtube.com/watch?v=cI3klpWKffM
III cz. http://www.youtube.com/watch?v=pJ5t7ls3yLA&feature=related

Sentyment miaÂłem zawsze do rozmarzonego finaÂłu - nietypowego Tempo di Menuetto - z koncertu F-dur KV 413.
http://www.youtube.com/watch?v=tIjqvVO_Gd0&playnext=1&list=PLEF0E9030878CCAAA

Mon ami tres cher - merci:)) Finiszowa³am z dopingiem w postaci zaczarowanej muzyki... Ranek zasta³ mnie przy pracy - skoùczy³am, wys³a³am i pad³am "nie¿ywa" :D Ten Mozart mnie trzyma³ - z pewnoœci¹ wszystko, co pisze siê o jego cudownym wp³ywie na sprawnoœÌ umys³ow¹, jest prawd¹. Jest o¿ywczy, jak ³yk ch³odnej wody na pustyni.
Koncert C-dur w istocie finezyjny i niosÂący radoœÌ sÂłuchania. A ten finaÂł - nie dziwiĂŞ siĂŞ, Âże masz do niego sentyment:) Jest piĂŞkny. Pozwolisz zatem, Âże sentyment bĂŞdzie wspĂłlny:) Widzisz, niech bĂŞdzie, Âże oboje studiujemy muzykĂŞ, zresztÂą to jest zapewne rodzaj edukacji i poznawania, ktĂłry moÂże trwaĂŚ caÂłe Âżycie:) Jednak ty jesteÂś tu juÂż na nieco wyÂższym kursie:) a ja z wielkÂą przyjemnoÂściÂą korzystam z Twoich notatek :D 
A przy okazji, jak zabawne bywa Âżycie: tyle byÂło szumu o Âżelazny termin wysÂłania tych programĂłw badawczych, nad ktĂłrymi siĂŞ mĂŞczyÂłam - deadline nie do przekroczenia, absolutnie, kategorycznie i nieodwoÂłalnie. Wunder czy nie Wunder, musiaÂłam do poniedziaÂłkowego ranka dostarczyĂŚ tÂłumaczenia. I oczywiÂście daÂłam radĂŞ, choĂŚ byÂł to rzut na taÂśmĂŞ:) Po czym okazaÂło siĂŞ, Âże na uczelni padÂł serwer i nieprzekraczalny termin musiaÂł zostaĂŚ przeÂłoÂżony na jutro ... force majeure:) MogÂłam zatem pracowaĂŚ w spokojniejszym rytmie, tyle Âże przecieÂż nie moÂżna byÂło tego przewidzieĂŚ... Z drugiej strony - prĂłcz tej muzyki, ktĂłra dodawaÂła mi siÂł nocÂą, niosÂło mnie jeszcze jak na skrzydÂłach wspomnienie tamtej, ktĂłra wypeÂłniaÂła mnie poprzedniego wieczoru.

StwierdziÂłam, Âże nie mam doœÌ sÂłuchania Ingolfa :) Pat, moÂże byÂśmy wybrali siĂŞ tam razem. MiaÂłbyÂś komu opowiadaĂŚ o  muzyce w czasie gry ;) (just kidding:)) Tyle, Âże to jest koncert widmo - nie wiadomo, jak siĂŞ na niego dostaĂŚ:))

Tak siĂŞ cieszĂŞ, Âże podobajÂą Ci siĂŞ ilustracje do kwartetu. JakoÂś odruchowo nawspanialsza muzyka kojarzy mi siĂŞ z tym, co oprĂłcz niej wydaje mi siĂŞ najpiĂŞkniejsze:) I miÂło mi czytaĂŚ, ame soeur, Âże lubisz Microcosmos - to jeden z moich ukochanych filmĂłw:) I muzyka jest teÂż wspaniaÂła. ChciaÂłam juÂż jÂą tu nawet wspomnieĂŚ na forum, ale ten wieczny brak czasu:(

WÂłaÂśnie - koncert widmo. Na stronie Filharmonii ani mru mru. CzyÂżby koncert zamkniĂŞty - jak w przypadku Geniuszasa w Warszawie? 
ChciaÂłem do Poznania pojechaĂŚ, choĂŚ nie jestem pewien, czy obowiÂązki mnie nie zatrzymajÂą... Ale idea naszego wspĂłlnego sÂłuchania Ingolfa - po prostu wunderbar!  :D

Ja teÂż uwaÂżam, Âże miÂło byÂłoby sÂłuchaĂŚ razem - tak dobrze dzieliĂŚ siĂŞ na gorÂąco wraÂżeniami:). No i w ogĂłle fajnie byÂłoby siĂŞ spotkaĂŚ, bo jak rozumiem, w tym roku nie bĂŞdziesz mĂłgÂł dojechaĂŚ na zjazd w Dusznikach.

A to sonata B-dur w wykonaniu Guldy - teÂż bardzo dobrze jÂą gra ;) UciĂŞta w trochĂŞ niefortunnym miejscu:(

http://www.youtube.com/watch?v=X4FBfz7cPzw
http://www.youtube.com/watch?v=aI82MgmULwo&feature=related

Podobno Gulda ÂżyczyÂł sobie umrzeĂŚ w dzieĂą urodzin Mozarta - swojÂą drogÂą oryginalny sposĂłb uczczenia uwielbianego kompozytora:) - i tak siĂŞ naprawdĂŞ staÂło! Niesamowite...

Z tymi Dusznikami, to (jak pisaÂłem) zobaczymy.  ;)

Gulda to wielki interpretator Mozarta. DziÂś w przerwach sÂłuchaÂłem Guldy w koncercie d-moll. A na wieczĂłr Ingolfowa sonata. DziĂŞkujĂŞ Ci, Asiu. JesteÂś wielka.  :)

ZnalazÂłem Teresko, a propos Jonasa Kaufmanna, w jego wykonaniu piĂŞknÂą cavatinĂŞ Ferranda "Tradito Schernito" z "Cosi fan tutte". OczywiÂście z Zurichu.

http://www.youtube.com/watch?v=VNLSvmaq72k

Gulda - pianistyczny enfant terrible. Czy ten zawa³ serca, przyczyna zgonu, rzeczywiœcie by³ "niewspomagany" - skoro Gulda tak pragn¹³ 27 stycznia umrzeÌ... Nie wiem. Niezwyk³y cz³owiek i pianista, zreszt¹ tak¿e geniusz Beethovenowskiej partytury.

http://www.youtube.com/watch?v=ojWQwdFwI3c 
MyÂślĂŞ, Âże jedno z wykonaĂą-wzorcĂłw.  :)

Fantastyczne! Taka potĂŞga, siÂła wyrazu, wspaniaÂłe brzmienie - nie moÂżna siĂŞ oderwaĂŚ - zaczynajÂąc sÂłuchaĂŚ nie zwrĂłciÂłam uwagi, Âże jest nagrany w caÂłoÂści i uziemiÂło mnie na niemal godzinĂŞ :D ZreszstÂą i orkiestra przecieÂż Âświetna.
A jak jest dziwnie elegancko ubrany:))
no to moÂże jeszcze coÂś w jego wykonaniu: Allegro z 466
http://www.youtube.com/watch?v=VtTqpqGIIYU&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=iF17mzCPq5A&NR=1
Jego Mozart jest taki... mĂŞski:) PeÂłen siÂły i energii raczej, niÂż koronek. Ale... podoba mi siĂŞ:)

WÂŁASNIE! O TO CHODZI!  ;D
ChoĂŚby sam Einstein wielokrotnie powtarza, Âże Mozart pisaÂł muzykĂŞ obdarzonÂą mĂŞskÂą si³¹, fantazjÂą. Mozart nie rĂłwna siĂŞ koronka!   Wymaga czĂŞsto delikatnoÂści, wymaga wraÂżliwoÂści na dÂźwiĂŞk, odpowiedniego uderzenia w klawisze, ale to nie muzyka szminek!  :D

WÂłaÂśnie wrĂłciÂłam z koncertu Radomskiej Orkiestry Kameralnej, koĂączÂącego obecny sezon. Na poÂżegnanie zagrali przepiĂŞknie 40 SymfoniĂŞ g-moll! A wczeÂśniej z Avri Levitanem, Koncert klarnetowy a-dur, w transkrypcji na altĂłwkĂŞ. AleÂż mi w duszy jeszcze gra! Jaka szkoda, Âże orkiestry majÂą wakacje, do 17 wrzeÂśnia jeszcze tak daleko :'(.

Nie sÂłyszaÂłem jeszcze koncertu KV 622 w transkrypcji na altĂłwkĂŞ... AltĂłwka zamiast klarnetu - to ma sens.  :)

Bardzo ciekawe brzmienie, ale wydaje mi siĂŞ, Âże przedsiĂŞwziĂŞcie nie jest Âłatwe dla wykonawcy partii solowej. Tym wiĂŞksze brawa dla Avri Levitana, ogromnie sympatycznego wirtuoza, za fantastycznÂą grĂŞ!

Oto Jaroussky w "Mitridate, re di Ponto". Prawie 4-godzinna opera napisana przez 14-letniego Wolfganga we WÂłoszech. Jaroussky wykonuje ariĂŞ Farnace (alt kastrat).

Ciekawe, zaskakujÂące, prawda?
http://www.youtube.com/watch?v=HZzpLlWTPL8

Witam wszystkich ForumowiczĂłw  :)

Od pewnego czasu podczytujĂŞ to wspaniaÂłe forum, niestety brak czasu sprawia, Âże nie jestem aktywna. Muzyka Mozarta jest niezwykle bliska mojemu sercu i w peÂłni zgadzam siĂŞ z tytuÂłem wÂątku  :) Z czystej ciekawoÂści chciaÂłabym zapytaĂŚ, czy ktokolwiek z ForumowiczĂłw miaÂł nieszczĂŞÂście zetkn¹Ì siĂŞ z herezjami niejakiego quasimuzykologa Roberta Newmana, ktĂłry na wielu anglojĂŞzycznych forach o muzyce klasycznej wypisuje niestworzone rzeczy o Wolfgangu Amadeuszu. Twierdzi on m.in., Âże naprawdĂŞ spora czêœÌ dzieÂł w katalogu Koechla jest niesÂłusznie przypisana Mozartowi i Âże sÂą one "ukradzione" innym twĂłrcom wspó³czesnym Wolfiemu, jak np. Andrea Luchesi, Joseph Myslivecek czy Maria Theresa von Paradies. Newman nie jest odosobniony w swoich niedorzecznych teoriach, wtĂłruje mu niejaki prof. Giorgio Taboga. NatrafiÂłam na te absurdalne teorie juz jakiÂś czas temu i nadal nie mogĂŞ siĂŞ nadziwiĂŚ jak moÂżna sobie coÂś takiego uroiĂŚ w gÂłowie i jeszcze z uporem godnym lepszej sprawy broniĂŚ takich nieprawdopodobnych wymys³ów. JeÂśli ktoÂś chciaÂłby siĂŞ poÂśmiaĂŚ z tych bzdur, niech wpisze w wyszukiwarkĂŞ "Robert Newman The Manufacture of Mozart" (ale generalnie szkoda czasu).

Witaj Fille007 :) O Mozarcie przeczyta³am raptem jedn¹ ksi¹¿kê, ale na ¿adne herezje siê nie natknê³am i mogê bez cienia w¹tpliwoœci Mozarta wraz z jego muzyk¹ wielbiÌ bezgranicznie.

Witaj siódemko na forum szafarskiej rodzinki :) Mi³o, ¿e do nas do³¹czy³aœ :)

W rozwikÂłaniu sprawy na pewno nie pomogĂŞ, ale chĂŞtnie bĂŞdĂŞ podglÂądaÂł dyskusjĂŞ, w ktĂłrej nie wÂątpiĂŞ, wypowie siĂŞ gospodarz topica - nasz szafarski guru od Mozarta - Patryk (nomen omen skÂądinÂąd "Mozart" )

Witamy oczywiÂście bardzo gorÂąco.

 :-*

Witaj numerze 007-my  :) co prawda wstrz¹œniĂŞtej - nie zmieszanej..ci u nas brak, ale za to spora dawka dobrej muzyki i o muzyce.. :)

Dobry wieczĂłr, Fille:)
Có¿, myœlê, ¿e to niestety doœÌ naturalne zjawisko zwi¹zane z odbiorem dzie³ genialnych jednostek - zawsze pojawi¹ siê ludzie, którym ten geniusz bêdzie jakoœ zawadza³, którzy bêd¹ dopatrywaÌ siê w tym zjawisku najprzeró¿niejszych innych, mniej czy bardziej fantastycznych wyjaœnieù. Tak w³aœnie jest, na przyk³ad, w przypadku Szekspira, którego twórczoœÌ przypisano przeró¿nym innym osobom, a nawet próbowano zaprzeczaÌ istnieniu samego Barda z Avonu :D. Ile¿ tam powsta³o teorii spiskowych:)) W naszych czasach choÌby Lema podejrzewano, ¿e w istocie jest grup¹ literatów podpisuj¹c¹ ksi¹¿ki tym samym nazwiskiem:) Niektórym ludziom najwyraŸniej trudno przychodzi uwierzyÌ, ¿e ktoœ mo¿e byÌ a¿ tak dobry :D Te mechanizmy zapewne równie dobrze funkcjonuj¹ w œwiecie muzycznym.
MyÂślĂŞ, Âże Pat, nasz "Pan od Mozarta" zapewne zna owe herezje, a z pewnoÂściÂą moÂże daĂŚ im sÂłuszny i stanowczy odpĂłr:) Chyba Âże uzna, iÂż szkoda traciĂŚ cenny czas na podobne fantasmagorie :)

Witaj Kasiu!  ;) Bardzo siĂŞ cieszĂŞ, bratnia artystyczna duszo, Âże doÂłaczyÂłas do naszego forum. Nikt nas nie przekonana, Âże jest inaczej - Mozart to samo piĂŞkno w najszlachetniejszej formie! :D

CzĂŞsto czytaÂłem, Âże ró¿ni badacze nie uznajÂą za Mozartowskie niektĂłrych utworĂłw skatalogowanych przez Koechla. O Newmanie juÂż sÂłyszaÂłem, choĂŚ nie wiem dokÂładnie, jakie dzieÂła on uznaje za nie-Mozarta. Zawsze znajdÂą siĂŞ przecieÂż antagoniÂści, ktĂłrzy chcÂą wprowadzaĂŚ zamĂŞt - zwÂłaszcza, gdy w tle nazwisko wielkiego i znanego artysty. Niemniej, znam wiele dzieÂł, ktĂłrych autorstwo jest niepewne. Symfonie Alter i Neuer Lambacher KV 45a/deest, "Odense" KV 16a i wiele innych symfonii z okresu mÂłodzieĂączego czy nawet koncert podwĂłjny na skrzypce i fortepian (choĂŚ w to akurat - nie mĂłgÂłbym uwierzyĂŚ). ZnalazÂłem gdzieÂś nawet ca³¹ ich listĂŞ, to dziÂś g³ównie KV Anh. oraz KV deest. KiedyÂś, gdy miaÂłem wiĂŞcej wolnego czasu, szukaÂłem tych najczĂŞÂściej niewielkich, nieraz niedokoĂączonych dzieÂł w sieci (sÂą czasem dostĂŞpne np. w formacie midi).  ;)

A propos - w katalogu tzw. zaginionych lub nieznanych dzieÂł Mozarta sÂą teÂż prawdziwe cudeĂąka, romantyczne pereÂłki.  ;)

A propos forĂłw Mozartowskich - to jest bardzo ciekawe: http://www.mozartforum.com/VB_forum/forumdisplay.php?s=&f=3&page=3&pp=35&sort=lastpost&order=desc&daysprune=365
Chyba razem z KasiÂą moÂżemy poleciĂŚ.  :D

A propos: jest taka Âśliczna proÂściutka melodyjka - znana kaÂżdemu uczniakowi podstawĂłwki pt. "ByÂły sobie kurki trzy..." Jedni przypisujÂą ja Mozartowi, inni... anonimom. A jak Pat, wg Ciebie jest naprawdĂŞ?

CzeÂśc Patryk  :) JesteÂś prawdziwym mozartologiem, Hut ab! Ten Newman i spó³ka to naprawdĂŞ ciĂŞzkie przypadki; zaÂśmiecaÂł swoimi dÂługaÂśnymi i absurdalnymi postami chyba wszystkie anglojĂŞzyczne fora o muzyce klasycznej - na wszystkich dostaÂł bana (apropos - ban to po rumuĂąsku pieniÂądz  ;) ), a wiĂŞkszoœÌ wÂątkĂłw wykasowano. CoÂś tam jeszcze zostaÂło w sieci, najwiĂŞcej chyba na talk classical. Fakt, Âże Mozart stwierdziÂł o kwintecie Es-Dur KV 425, Âże jest chyba jego najlepiej napisanym dzieÂłem Âświadczy wg Newmana o tym, Âże inne "lepsze" dzieÂła sÂą niechybnie "ukradzione". O miernych zdolnoÂściach twĂłrczych Wolfganga Amadeusza ma teÂż ÂświadczyĂŚ wstĂŞp do 37 symfonii KV 444. Zaginione dzieÂła von Paradies w gruncie rzeczy nie zaginĂŞÂły - sÂą w katalogu Koechla  :D Newman dopatrzyÂł siĂŞ teÂż uderzajÂących podobieĂąstw miĂŞdzy Requiem Mozarta a Requiem Luchesiego. Fakt, ze J. M. Kraus (1756-1792) nie jest dzisiaj zbyt znany teÂż ma jedno proste wyjaÂśnienie - to co w jego twĂłrczoÂści bylo najlepsze wylÂądowaÂło w katalogu Koechla  ;)

W poprzednim poÂście pomyliÂłam numer - chodzi o Kwintet Es-Dur KV 452, bardzo przepraszam!

Januszu, "Kurki trzy" to polska "wariacja" na temat francuskiej ludowej piosenki "Ah, vous dirai-je Maman" (ce qui cause mon tourment) czyli "Ach, powiedziaÂł(a)bym Ci Mamo" (co jest przyczynÂą mojego bĂłlu/zmartwienia). Anglicy znajÂą tĂŞ melodiĂŞ jako "Twinkle, twinkle little star" albo piosenkĂŞ o alfabecie.  Ta osiemnastowieczna piosenka posÂłuÂżyÂła Wolfgangowi Amadeuszowi jako temat do 12 wariacji (w katalogu pod numerem KV 265).

ÂŻyczĂŞ wszystkim Forumowiczom miÂłego dnia  :)

DziĂŞki Kasiu za wyczerpujÂące info. RzeczywiÂście, teraz i ja sobie przypomniaÂłem nazwĂŞ tych wariacji. Czyli - kto tak naprawdĂŞ skomponowaÂł te nutki jako pierwszy - niewiadomo. Wiemy tylko, ze Mozart je swoim nazwiskiem dodatkowo rozpowszechniÂł. :) I to dobre :D

Zgadzam siĂŞ z TobÂą Januszu, ta melodia jest przeurocza  :) Nie wiem, czy jej autor jest znany, nawet co do tekstu nie ma 100% zgodnoÂści; niektĂłrzy piszÂą dirai-je, a inni dirais-je . W wymowie nie ma Âżadnej ró¿nicy, natomiast jest w znaczeniu i tu znowu muszĂŞ powiedzieĂŚ mea culpa odnoÂśnie ostatniego postu: dirai-je to czas przyszÂły, a dirais-je tryb warunkowy czasu teraÂźniejszego.  ;)

Droga Kasiu - rzeczywiÂście szkoda czasu na omawianie Newmanowych mĂŞdrkowaĂą. Jego argumentacja jest zabawna, jak siĂŞ do niej rozsÂądnie ustosunkowaĂŚ...?  ;D  WierzĂŞ, Âże prawdziwi mozartofile po prostu to ignorujÂą, a do uszu reszty - quasi-teorie Newmana nie docierajÂą.  ;)

Madamme Paradies byÂła na pewno utalentowanÂą pianistkÂą. WykonywaÂła koncerty fortepianowe Salieriego, Haydna - oraz Mozarta, byĂŚ moÂże dla niej napisaÂł on Âświetny koncert B-dur KV 456. Niestety, nie znam jej (ocalaÂłej - niewielkiej) twĂłrczoÂści (chyba, Âże przychyliĂŚ siĂŞ do hipotez autora "The Manufacture of Mozart"! ;D).

OczywiÂście, Mozart nie jest autorem melodii wspomnianej przez Janusza.  :D  PeÂłne uroku i brawury wariacje KV 265 powstaÂły - co zadziwiajÂące - w ParyÂżu, owego dramatycznego lata 1778 - obok m.in. wielkiej, tragicznej sonaty a-moll...

Drogi Patryku, wiedz Âże niesamowicie miÂło siĂŞ czyta Twoje posty  :) Masz imponujÂącÂą wiedzĂŞ, ktĂłrÂą dzielisz siĂŞ wspaniaÂłomyÂślnie i z du¿¹ dozÂą charmĂŠ   :)

Z twĂłrczoÂści von Paradies sÂłyszaÂłam tylko Sicilienne na YouTube. UtwĂłr przepiĂŞkny, ale przecieÂż idiomu muzyki Mozarta nie da siĂŞ pomyliĂŚ z Âżadnym innym. Hehe, byĂŚ wybitnÂą pianistkÂą tak jak von Paradies albo Ployer w Wiedniu w XVIII w., braĂŚ lekcje u Mozarta i jeszcze otrzymaĂŚ dedykacjĂŞ w postaci koncertu to byÂło coÂś. Tylko pozazdroÂściĂŚ  ;)

Jak rozumiem, ten Newman ( ktĂłrego nota bene nie znam) jest takim czÂłowiekiem, jak Erich Von Daniken w innej?

Ale tak Ci powiem Moniczko, Âże ten Erich von Daniken wcale mi nie zawadza (a nawet posiadam w swoich skromnych zbiorach, kilkanaÂście jego pozycji - w formie lektur uzupeÂłniajÂących  :D). MoÂże nie jest to naukowiec z prawdziwego zdarzenia, ale jego oko zwrĂłciÂło uwagĂŞ na takie rzeczy (i sÂłusznie), na ktĂłre do tej pory caÂłe rzesze wybitnych naukowcĂłw, jakoÂś uwagi nie zwracaÂły...i naprawdĂŞ ma facet kilka ciekawych koncepcji.. :) ;)   

Kasiu, dziĂŞki... Mam nadziejĂŞ, Âże Twoje posty bĂŞdÂą wspó³tworzyÂły wÂątek o wielkim Geniuszu!  :D

Ja zaÂś jestem w Warszawie i w Âśrodowy wieczĂłr pozwoliÂłem sobie na chwilĂŞ wytchnienia. 3 razy Mozart, 3 razy C  -  czyli koncert w Sali Wielkiej Zamku KrĂłlewskiego w ramach Festiwalu Mozartowskiego. Vivianna Sofornitzki na fortepianie z epoki i Orkiestra Warszawskiej Opery Kameralnej  na dawnych instrumentach.  Konieczne jest, by  - choĂŚ w paru zdaniach  -  podzieliĂŚ siĂŞ z Wami moimi wraÂżeniami.  ;)

Z pewnoÂściÂą Sala Balowa Zamku, architektoniczne cudo czasĂłw stanisÂławowskich,  zaprojektowane w duchu klasycznym z niezwykÂłym wyczuciem smaku, to przestrzeĂą na pewno wizualnie (akustycznie…  :-\)  godna Mozartowskiej muzyki. OdbijajÂące siĂŞ w lustrach Âżyrandole, mieniÂące siĂŞ zÂłocone ornamenty, marmury kolumn... i gwiazdy na czerwono-niebieskim niebie za oknem robiÂą wraÂżenie.  WieczĂłr zacz¹³ siĂŞ od Koncertu fortepianowego  C-dur KV 415, wczesnowiedeĂąskiego - i zawsze zachwycajÂącego. Jest bardzo brillant, pompatyczny i dostojny  - a zarazem peÂłen przedziwnego skupienia w czĂŞÂści II. Solistka pokonaÂła wszelkie techniczne trudnoÂści, wykonaÂła go zgodnie z konwencjÂą. Prawdziwe wyzwanie byÂło jednak dopiero przed niÂą -  Koncert c-moll KV 491. Pierwsze dwie czĂŞÂści  - przekonujÂące, choĂŚ nie budziÂły dreszczy emocji. Sofornitzki graÂła sprawnie, poprawnie, z przeÂżyciem. W II czĂŞÂści  - oazie spokoju miĂŞdzy tragediÂą ogniw skrajnych  - fortepian byÂł delikatny i peÂłen zdobieĂą (nie lubiĂŞ zbytnio tej ornamentowanej wersji Larghetta). Niestety, kulminacja  - genialny finaÂł z wariacjami  - w interpetacji muzykĂłw, zwÂłaszcza kanadyjsko-rosyjskiej pianistki zawiĂłdÂł. W wielkim forte fortepianu (trzecia, bohaterska wariacja) pianistka siĂŞ zagubiÂła, poza tym wydawaÂło siĂŞ (i to nie tylko w finale KV 491), Âże fortepian prĂłbuje dynamikÂą konkurowaĂŚ  (bez skutku) z potĂŞgÂą brzmienia orkiestry. 

Po przerwie - wielka 41. Symfonia, C-dur „Jowiszowa”. ChoĂŚ orkiestra miaÂła czasem problemy rytmiczne, to wreszcie, w finale przeszÂły mnie ciarki. Wykonanie byÂło tradycyjne, nie mniej  - wyraÂźnie sÂłychaĂŚ, Âże orkiestra Âświetnie zna i czuje Mozarta. Koda ostatniego Allegro molto w dziejach Mozartowskiej symfoniki zagrana byÂła z wielkim rozmachem, z peÂłnym blasku eksponowaniem blachy i kot³ów (wreszcie in plus, bo waltornie i trÂąbki nieraz niechlubnie zwracaÂły na siebie uwagĂŞ, choĂŚby w Menuecie).  ;)

Znajomi, którzy byli ze mn¹ na koncercie, nie byli zachwyceni. WiêkszoœÌ s³uchaczy nie jest zapewne przyzwyczajona do brzmienia historycznego fortepianu. Niestety, nie dopisa³a publicznoœÌ, która mo¿e w trzech czwartych wype³ni³a Salê, która pomieœciÌ mog³a oko³o 200 osób.

http://www.youtube.com/watch?v=Fcly8-RGhgw

No tak - w dobry czas trafi³eœ do stolicy, przyjacielu - przecie¿ trwa w³aœnie Festiwal Mozartowski! :) Mo¿e bêdziesz mia³ okazjê pos³uchaÌ - ewentualnie obejrzeÌ - coœ jeszcze? Ach, jak mnie korci, by wyskoczyÌ na któr¹œ z oper Wolfiego! ChoÌ to w koùcu nic pilnego - powtarzaj¹ je wszystkie co roku:)) Jak wyczuwam, pianistka wzbudzi³a w Tobie umiarkowany entuzjazm? Sprawnie, poprawnie - to za ma³o:) Jednak Symfonia Jowiszowa na ¿ywo, to chyba zawsze jednak du¿e prze¿ycie, nawet jeœli wystêpuj¹ pewne niedoci¹gniêcia w wykonaniu. A powiedzmy sobie, ¿e zapewne trzeba naprawdê perfekcyjnego wykonawstwa, ¿eby w pe³ni zadowoliÌ Twoje wyrafinowane ucho:))

Salzburger Marionettentheater :)

http://www.youtube.com/watch?v=fCT3LwEWak0&feature=player_embedded#at=36

 :D

Tak, 24 koncert c-moll KV 491 ma potĂŞÂżnÂą orkiestracjĂŞ. Jest najbardziej mroczny i dramatyczny, nie ma w nim takiego optymistycznego zakoĂączenia jak w 20 koncercie d-moll KV 466; ktĂłry koĂączy sie w D-dur. Natomiast 13 koncert C-dur KV 415 byÂł (jest)  ;) przeznaczony takÂże do "uÂżytku domowego" (mĂłgÂł siĂŞ obejœÌ bez partii instrumentĂłw detych) i miaÂł (ma) z zaÂłoÂżenia bawiĂŚ i laika i konesera. A oba te koncerty dzielÂą tylko niecaÂłe 4 lata.
 
Kocham je wszystkie  :)

Ale teraz "polujĂŞ" na "GĂŞÂś z Kairu"  ;) NieÂśmiaÂło zapytam CiĂŞ Patryku: ktĂłre  nagranie polecasz?  :)

KV 491 ma siĂŞ do "Wesela Figara" (bo w trakcie pracy nad tÂą operĂŞ Mozart go napisaÂł) jak Serenada c-moll na instrumenty dĂŞte do "Uprowadzenia". Mroczne, potĂŞÂżne zakoĂączenie, ktĂłre wywarÂło wraÂżenie nawet na tym megalomanie Beethovenie  :D, musi zwieĂączyĂŚ caÂłoœÌ - to jest tak jak w partyturze ostatnich kwartetĂłw twĂłrcy Eroici: "muss sein".

Co do 13. koncertu C-dur - piĂŞkne jest Âśrodkowe ogniwo, jest bardzo intymne i w Âżadnym wypadku nie stanowi zwykÂłego intermezza miĂŞdzy skrajnymi czĂŞÂściami (jakÂże urocze to klasycznie greckie minore w finale!). Kasiu, choĂŚ rzeczywiÂście - koncert ten gra/graÂło siĂŞ teÂż bardzo kameralnie - to nie wyobraÂżam sobie ekspozycji pierwszego Allegra bez blasku trÂąbek i uderzeĂą w kotÂły. DodajÂą wdziĂŞku i autentycznoÂści... A w Mozartowskiej koncertowej triadzie z 1782/3, ktĂłra ma olÂśniĂŚ sÂłuchaczy od prawa do lewa, nie moÂże brakowaĂŚ choĂŚ jednego koncertu na "wielkÂą orkiestrĂŞ", ktĂłry obudzi laikĂłw-spiochĂłw. ;D

"L'oca"? Rzadko siĂŞ wykonuje tÂą niedokoĂączonÂą operĂŞ (jaka szkoda, genialnie antycypuje ensamble i zmysÂł dramaturgiczny "Wesela"!). Jest Salzburg 2006, dla mnie - jakiÂś kiepski. NiezÂłe nagranie jest umieszczone na stronie: www.mozart-archiv.de.  :)

Asiu, pianistka by³a sprawna, ale czasem zbyt mechaniczna. Có¿, Mozart nie pisa³ technicznie i emocjonalnie ³atwych utworów.
http://en.wikipedia.org/wiki/Viviana_Sofronitsky

Masz racjĂŞ, Jowiszowa wywiera zawsze wielkie wraÂżenie. ZwÂłaszcza na dawnych instrumentach...   


Salzburg sÂłynie z tych marionetek!

Patryku, dziĂŞkujĂŞ Ci za polecenie tej stronki. NiektĂłre dzieÂła ciĂŞÂżko jest dostaĂŚ na CD/DVD. Jaka szkoda, Âże Mozart nie skoĂączyÂł GĂŞsi, byÂłaby nastĂŞpna fantastyczna opera buffa. Chyba zraziÂł siĂŞ jednak nieco badziewnym librettem   ;)

Wydaje mi siê, ¿e koncertowym 'odpowiednikiem' Wesela Figara jest 23 koncert A-dur KV 488, ten poetycki, rozmarzony i tak jakby "konwersacyjny" koncert, który jednak zaskakuje rozdzieraj¹cym serce Adagio. U Mozarta wszystko siê piêknie przeplata, s³oùce i cieù, radoœÌ i smutek.

Tak ciekawie opisujecie koncerty Wolfganga, Âże muszĂŞ je wszystkie jeszcze raz przesÂłuchaĂŚ, pod kÂątem Waszych opowieÂści! Ale to dopiero po konkursie! :)

Tak, rzeczywiÂście, to bardzo ciekawe spostrzeÂżenie, Kasiu. W 23. koncercie sÂłychaĂŚ niezwykÂłe opalizowanie emocjami, uczuciami... Jest  pogoda, wraÂżliwe, wysublimowane piĂŞkno, ale i Âżal, rozgoryczenie. Muzyka peÂłna g³êbi, peÂłna niedopowiedzeĂą - ró¿norodnoœÌ, bogactwo emocjonalne tak jak w "Weselu". A Adagio - to najpiĂŞkniejsze Mozartowe fis-moll...  Ale przyznasz teÂż, Âże istnieje korelacja (zauwaÂżona prez biografa); kontrast: KV 388 vs. "Entfuhrung" - KV 491 vs. "Le nozze".  :)

"Die EntfĂźhrung..." ma feministyczne libretto  ;D Uwielbiam tĂŞ operĂŞ. W Turcji mam dobrych znajomych, a moja przyjació³ka to z charakteru wypisz, wymaluj przebojowa, zadziorna, pewna siebie Blonde  ;) Do tego oczywiÂście jest blondynkÂą. FantastycznÂą "reklamĂŞ" temu singspielowi zrobiÂł "Amadeus" Formana. W scenie, w ktĂłrej Wolfi , Konstancja i Leopold idÂą na bal maskowy "Singt dem großen Bassa Lieder" pÂłynnie przechodzi w ariĂŞ koncertowÂą KV 539 "Ich mĂśchte wohl der Kaiser sein" co mnie zmyliÂło - myÂślaÂłam na poczÂątku, Âże "Ich mĂśchte..." to fragment "Uprowadzenia"  ;) JakoÂś tak stylem nieco pasujÂą do siebie  :)

Hah, Kasiu, to jest piĂŞkna scena!  A taneczna transkrypcja arii na orkiestrĂŞ z bĂŞbnem wielkim - jest naprawdĂŞ zabawna, jakaÂś taka... buĂączuczna, alla turca.  :D

Exactement! Kiedy pierwszy raz sÂłuchaÂłam Uprowadzenia z pÂłyty Gruberova/Battle & Wiener Philharmoniker pod batutÂą Soltiego (polecam!) myÂślaÂłam qrczĂŞ blade gdzie jest ten hicior?!  ;D (ChociaÂż ta opera to hit za hitem, zresztÂą jak wszystkie opery Mozarta) Tak mnie zmylono. Skandal!  ;)

Mi po pierwszym wys³uchaniu Bastien und Bastienne najbardziej utkwi³a w pamiêci (obok wy¿ej wspomnianego tercetu) aria Diggi, daggi wró¿bity Colasa:

http://www.youtube.com/watch?v=xKexA65_Gnk

Robi wraÂżenie! Dwunastoletni Wolfgang pewnie miaÂł niez³¹ frajdĂŞ przy pisaniu tej arii  ;)

Przepraszam, pomyliÂłam siĂŞ w linku.

Jeszcze raz:

http://www.youtube.com/watch?v=xKexA65_GNk

Aria czarodzieja to przednia aria buffa (w trybie molowym!), bezÂładne Plaudern, ileÂż w tym uroku!

Singspiel "Bastien..." zostaÂł po raz pierwszy wystawiony, zgodnie z tradycyjnym przekazem, w wiedeĂąskiej posiadÂłoÂści lekarza Mesmera, twĂłrcy mesmeryzmu, ktĂłry wierzyÂł w uzdrawiajÂące, magiczne wÂłaÂściwoÂści magnesu. Colas miaÂłby zatem byĂŚ muzycznym odpowiednikiem dziwaka Mesmera. Do teorii magnesu i postaci Mesmera, niejako juÂż zarchetypizowanej, powrĂłci Mozart w genialnej scenie, wieĂączÂącej I akt "Cosi..".

Chyba moÂżemy poleciĂŚ pierwszy singspiel Mozarta wszystkim, ktĂłrzy go jeszcze nie widzieli. Prostota fakturalna (przewaga pogodnej tonacji G-dur), naiwne imitacje taĂącĂłw, instrumentĂłw (dud), wdziĂŞczna melodyka pieÂśni - to niewÂątpilwie zalety dzieÂła Wunderkinda.  :)

Po wysÂłuchaniu wystĂŞpĂłw na konkursie Czajkowskiego myÂślĂŞ, Âże Itamar Zorman moÂże bez zastrzeÂżeĂą zagoÂściĂŚ na naszym mozartowskim wÂątku.
Oto jego wykonanie Ronda z koncertu D-dur KV 218 - chyba go tutaj jeszcze nie graliÂśmy:))

http://www.youtube.com/watch?v=vCnospfAowA&feature=related

Co powiesz, Pat? Mnie siĂŞ wydaje, Âże gra bardzo piĂŞknie :) Naturalnie trudniej mi oceniĂŚ, czy wszystko jest jak trzeba w kontekÂście mozartowskiego idiomu:)

Ha, idiom wydaje siĂŞ byĂŚ zachowany.  ;)  Gra bardzo naturalnie, bez zbytnich dodatkĂłw. I wyraÂźnie widaĂŚ oraz sÂłychaĂŚ wielkÂą radoœÌ z gry. DziĂŞki, Asiu.

Przy okazji - ma³e porównanie z A. Sophie Mutter. Jaka intensywnoœÌ brzmienia, a równoczeœnie lekkoœÌ i precyzyjnoœÌ (jej trochê mi brakuje u Zormana). Dojrza³oœÌ, œwietne wyczucie klasycznego smaku, pe³na wdziêku wirtuozeria! Uwielbiam piêkn¹ Anne!

http://www.youtube.com/watch?v=zjCPec1ruGI

W 4 koncercie D-dur KV 218 w Allegro jest sÂłynna  "koloratura" na strunie E:

http://www.youtube.com/watch?v=TKLb_I1bYLg

Wspania³a:) No tak, to ju¿ przecie¿ wielka mistrzyni. Zorman jeszcze mo¿e zdobyÌ tê precyzyjnoœÌ - zreszt¹ wiemy, ¿e jej siê sposoba³:) Zobaczymy, kogo ostatecznie wybior¹, jednak myœlê, ¿e bêdzie jednym z laureatów.

Jak zawsze, z radosnym oczekiwaniem siĂŞgam po cantabile...  :)
Faktycznie, piĂŞkno brzmienia jest intensywne:)

http://www.youtube.com/watch?v=EwCW32oGqH4&feature=related
To wyborne po³¹czenie - Mozart i Anne Sophie 

Od KV 216 koncerty skrzypcowe Mozarta stajÂą siĂŞ arcydzieÂłami. Ten w D-dur jest zainspirowany najprawdopodobniej koncertem Boccheriniego, takÂże w D-dur (w tej tonacji, nie przez przypadek, stworzono najwiĂŞksze arcydzieÂła wiolinistyki - Brahms, Beethoven, Czajkowski). To sÂłynne cantabile to jest mistrzostwo klasycznej ekspresji. Co tu duÂżo pisaĂŚ - nikt w nie tworzyÂł takiej muzyki... (Mozart tworzÂąc koncerty  skrzypcowe miaÂł ukoĂączone 19 lat.) KrakĂłw (Moniko!) ma powody do dumy. W Bibliotece Uniwersytetu JagielloĂąskiego znajduje siĂŞ manuskrypt TEGO dzieÂła!

Och, Pat, to fantastyczne! Nie mia³am pojêcia, ¿e mamy u siebie taki skarb. Ciekawe, jak do tego dosz³o. Trzeba bêdzie odbyÌ podró¿ do Krakowa, ¿eby zobaczyÌ go na w³asne oczy. Dotkn¹Ì, rzecz jasna, nie pozwol¹ :D Ba, nie wiadomo, czy pozwalaj¹ nawet ogl¹daÌ byle komu :)

Tak, oczywiÂście, 216, 218, 219, wszystkie trzy to arcydzieÂła porywajÂącego piĂŞkna.:) G-dur jakoÂś najbardziej przypadÂł mi do serca, ale moÂże to znaczy tylko, Âże jeszcze nie do koĂąca rozsmakowaÂłam siĂŞ w pozostaÂłych:) 

Z dedykacjÂą dla Asi i Kasi, piĂŞknych czÂłonkiĂą Mozartowego Towarzystwa Kuriera.  :D

Fragment mniej znanego II Koncertu D-dur KV 211. Tym razem w (takÂże Âświetnym) wykonaniu Maxima Vengerova.

FinaÂł - Rondo, wÂłaÂściwie Rondeau we francuskim stylu. Czy naprawdĂŞ brzmi mniej mozartowsko niÂż póŸniejsze koncerty? Jest tu wiele salonowej pogody, uroku (epizod minore). Z caÂłego II Koncertu ta czêœÌ jest - wg mnie - najciekawsza. 
http://www.youtube.com/watch?v=awLEUf4tj2E&feature=related

SpĂłjrzcie na tÂą ciekawÂą, niekonwencjonalnÂą 'notkĂŞ' o Maximie w wikipedii: http://pl.wikipedia.org/wiki/Maxim_Vengerov.

Asia od razu dziĂŞkuje, z caÂłego serca  :-* JuÂż sÂłucham (jakie Âśliczne:)), zaraz bĂŞdĂŞ czytaĂŚ:))

Leciutkie, wdziĂŞczne, niezmiernie urokliwe. MaÂło mozartowskie? Jak dla mnie, jest na tyle mozartowskie, ile trzeba ;)

Patryku, pozwĂłl Âże podziĂŞkujĂŞ Ci za dedykacjĂŞ sÂłowami arii Konstanze, ktĂłra Âświetnie wpisuje siĂŞ w mojÂą obecnÂą sytuacjĂŞ uczuciowÂą   :D

Nie werd' ich im Genuss der Liebe
vergessen, was der Dank gebeut;
mein Herz, der Liebe nun geweiht,
hegt auch dem Dank geweihte Triebe.  ;)

DziÂś o 19:00 w DwĂłjce ciekawa rzecz: WzĂłr dla Mozartowskiego Requiem - czyli Requiem c-moll Jana MichaÂła Haydna.

http://www.polskieradio.pl/8/383/Artykul/391206,Wzor-dla-Mozartowskiego-Requiem

Wielki kompozytor, potĂŞÂżne, wzniosÂłe dzieÂło. Mozart byÂł na trzech jego wykonaniach. Na ile byÂło dla niego (i potem, dla Sussmayra) inspiracjÂą?
Na pewno równie¿ zapewnia g³êbokie duchowe prze¿ycie.

1. Requiem Aeternam et Kyrie;  2. Dies Irae
http://www.youtube.com/watch?v=ADYNeuS8P0k&playnext=1&list=PL491FE245B317EA79

3. Offertorium (Domine Jesu Christe);  4. Hostias;  5. Sanctus;  6. Benedictus
http://www.youtube.com/watch?v=cvwwIvpzVe0&feature=related

7. Agnus Dei et Communio
http://www.youtube.com/watch?v=sOPk5ZHZnhs&feature=related

WeÂźmy choĂŚby "Benedictus" z Requiem c-moll - wyraÂźnie sÂłychaĂŚ, Âże "Benedictus" Sussmayera zamieszczone w Requiem Mozarta byÂło inspirowane MichaÂłem Haydnem. Bardzo podobny koncept.

Tak, s³yszê... :) Có¿, Benedictus to sam Sussmayer. Uczeù, choÌ zdolny, jednak nie dorównywa³ mistrzowi, w jego wypadku bardziej zapewne s³ychaÌ tê inspiracjê. Jednak tam, gdzie tworzy³ sam Mozart, inspiracja dzie³em innego twórcy - tak jak w przypadku Kwartetów wiedeùskich - mog³a stanowiÌ jedynie impuls, po¿ywkê dla eksplozji geniuszu :)

Co do MichaÂła Haydna, wyczytaÂłam, Âże Mozart dÂżentelmeĂąsko napisaÂł za niego dwa duety na skrzypce i altĂłwkĂŞ, ktĂłrych brakowaÂło mu do zamĂłwionego cyklu dla arcybiskupa, a ktĂłrych przyjaciel nie byÂł w stanie dokoĂączyĂŚ z powodu choroby. Potem jednak najwyraÂźniej poprosiÂł o ich zwrot.:) Nasz znajomy arcybiskup znĂłw pokazuje siĂŞ tu od ciemnej strony - wstrzymuje honorarium czÂłowiekowi zÂłoÂżonemu chorobÂą, nie majÂącemu ÂśrodkĂłw na opÂłacenie lekarza.  >:(
Dobrze, Âże Wolfi poÂśpieszyÂł na ratunek :)

Przypomnijmy sobie KV. 423: delikatne, radosne, przepiĂŞkne  :D
http://www.youtube.com/watch?v=tjOdiZ6M6mg&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=afTT6H_JAEQ&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=dVGsygUGsnI&feature=related

Michal Haydn instrumentowal duza czesc symfoni Jozka. I sie nie dziwie (okolo106 dziel), inaczej by nie starczylo czasu.
Gralem kiedys jedna z mszy Michala. Wspaniala muzyka musze powiedziec.

Bartus, zdradÂź ktĂłrÂą mszĂŞ M. Haydna graÂłeÂś  :) Mszy skomponowaÂł naprawdĂŞ sporo. 

Juz nie pamietam, ale moge poszperac w programach.

Szukalem,szukalem, az wreszcie znalazlem.
Oto prawie idealnie wykonany MOZART

http://www.youtube.com/watch?v=pcKNimsqP_8&NR=1

Najlepiej posluchac sobie na sluchawkach (jest bardzo duza smaczkow artykulacyjnych).
"Uczuciowosc na wodzy", piekny dzwiek, i tak trudne do wykonanie proporcje artykulacyjne, dynamiczne itd...

II czesc to niebo.

Bartusie, cudowne  :) Ja pamiĂŞtam dokÂładnie moment, kiedy pierwszy raz usÂłyszaÂłam II czêœÌ KV 414: ciarki na caÂłym ciele i Âłzy.

ChciaÂłabym Was zapytaĂŚ, jakich wykonawcĂłw szczegĂłlnie cenicie w koncertach i sonatach fortepianowych Wolfganga Amadeusza i jakich polecilibyÂście. Ja niezmiennie zachwycam siĂŞ interpretacjami Clary Haskil (stare wykonania, ale kongenialne), Mitsuko Uchidy, Piotra Anderszewskiego i Marii Joao Pires (sonaty).

Kasiu, wszystko co wymieniasz, to absolutna klasyka, zwÂłaszcza Pires i Uchida  :)
Pires nagra³a przepiêkne sonaty, a Uchida dosta³a niedawno nagrodê Grammy za kolejn¹ wspania³¹ p³ytê z koncertami Mozarta. Trudno zaproponowaÌ coœ lepszego:D Pewnie Pat i Bartus bêd¹ w stanie poleciÌ jeszcze inne, dorównuj¹ce tamtym, wspania³oœci:))
Moim skromnym zdaniem, do tych absolutnie godnych polecenia na pewno trzeba by jeszcze zaliczyĂŚ GuldĂŞ.
   To oczywiÂście sÂą mozartowscy wykonawcy bardzo dobrze znani i posiadajÂący wiele nagraĂą; ale osobiÂście bĂŞdĂŞ CiĂŞ takÂże namawiaĂŚ, jeÂśli tylko bĂŞdziesz miaÂła okazjĂŞ, do posÂłuchania sonat Mozarta w wykonaniu Ingolfa Wundera  :D

Asiu, ja mam takÂą cichutkÂą nadziejĂŞ, Âże Ingolf uwieczni na pÂłycie coÂś 'mojego' ukochanego Wolfiego. Hehe, duÂżo osĂłb dopatrzyÂło sie nawet fizycznego podobieĂąstwa Ingolfa do Toma Hulce'a, filmowego Mozarta  :)

A ja Kasiu bardzo lubiĂŞ pÂłytĂŞ z sonatami Mozarta granymi przez Glenna Goulda.
To bardzo nieortodoksyjne interpretacje, swojego czasu krytycy odsÂądzali GG od
czci i wiary, ale ja gdy sÂłucham tej pÂłyty zawsze wpadam w dobry nastrĂłj.
Tu artykuÂł jednej z ulubionych naszych autorek o tej pÂłycie.Polecam.

http://www.tygodnik.com.pl/kontrapunkt/03/danie-miesiaca.html

Dobrze powiedziane, Tereniu. Interpretacje Goulda, w Bachowskim stylu, sÂą bardzo niestandardowe, nieortodoksyjne. UwaÂżam, Âże powinno siĂŞ je traktowaĂŚ jako rzecz zupeÂłnie odrebnÂą - Gould byÂł artystÂą niezwykÂłym i w przypadku Mozarta zwracamy uwagĂŞ na jego wizyjne i bardzo osobiste, wrĂŞcz intymne wykonania tej muzyki, ktĂłra wyÂłamuje siĂŞ konwencjom. Có¿ dodaĂŚ wiĂŞcej: „Herr Mozart! SÂłucham [muzyki], widzĂŞ jÂą i rozumiem jÂą z pewnoÂściÂą inaczej, niÂż wiĂŞkszoœÌ ludzi i prawdopodobnie inaczej niÂż pan sam.".  ;D  Gould wykonuje FantazjĂŞ d-moll KV 397 znacznie dÂłuÂżej niÂż inni pianiÂści. ZresztÂą, w kaÂżdym aspekcie interpretacyjnym brzmi inaczej. http://www.youtube.com/watch?v=3d07r_E_8Pc.

Kasia wymieniÂła pianistĂłw, ktĂłrzy i mnie od razu przyszli do gÂłowy. MyÂślĂŞ, Âże takÂże Bartus potwierdzi, Âże wybitnych interpretatorĂłw Mozarta jest nie za wielu, mimo (pozornej) ÂłatwoÂści tej muzyki pod wzglĂŞdem wykonawczym. OprĂłcz tych wymienionych, cenione sÂą takÂże koncerty fortepianowe i sonaty Clifforda Curzona (on i B. Britten - !! - http://www.youtube.com/watch?v=fEiH-EWbD2Q), AndrĂĄsa Schiff'a (znane nagranie 20. koncertu - http://www.youtube.com/watch?v=ModFniDtMZY), Emila Gilels'a (np. 27. koncert - z dedykacjÂą dla wszystkich, ktĂłrzy przekonali siĂŞ to tego Mozartowskiego "Amen" na fortepian i orkiestrĂŞ - fragm. I czĂŞÂści mniej wiĂŞcej od przetworzenia: http://www.youtube.com/watch?v=ZBHfFJwDVok). SÂą teÂż bardzo znane nagrania wielu koncertĂłw i sonat von Alfred Brendel (np. 21. Koncert - http://www.youtube.com/watch?v=ZBHfFJwDVok) czy Murray Perahia (np. http://www.youtube.com/watch?v=FnMKeShFOd0). Jest jeszcze Christian Zacharias i MichaiÂł Pletniew. I oczywiÂście wielki Casadesus, ktĂłry napisaÂł czĂŞsto wykonywane kadencje. I klasyczny Gezy Andy, niezbyt znany - niestety. 

OceĂącie, ktĂłre sÂą Wam najbliÂższe, ktĂłre Waszym zdaniem - najlepiej wpisujÂą siĂŞ w Mozartowski idiom. ;)
 

Curzon, no tak. Bardzo go lubiĂŞ.Za to ,Âże siĂŞ nie ÂśpieszyÂł, Âże potrafiÂł podkresliĂŚ kaÂżdy piĂŞkny
szczegó³, ¿e nie przepycha³ siê na pierwszy plan, za te niedopowiedzenia w jego
interpretacjach. PiĂŞkny Mozart.

Nie wolno nam zapomnieĂŚ o Dinu Lipattim. SonatĂŞ a-moll - ktĂłrÂą w³¹czyÂł w repertuar sÂłynnego, ostatniego recitalu w Besançon - gra "po mĂŞsku", z dramatycznÂą energiÂą - ale i liryzmem, poetyckim rozmarzeniem - posÂłuchajcie w Andante cantabile con espressione...  Zdecydowanie odci¹³ siĂŞ od koronkowego, rokokowo-delikatnego wykonawstwa. I sÂłusznie.
http://www.youtube.com/watch?v=ZF7JT8XzAzo

Jeszcze - (znĂłw) 21. koncert, fragment I czĂŞÂści - http://www.youtube.com/watch?v=M5HecOfJxb4.

Tak, pamiĂŞtam, Âże prezentowaÂłeÂś tu tĂŞ sonatĂŞ i polecaÂłeÂś szczegĂłlnej uwadze, i jest tego warta:) Ogromny Âładunek emocjonalny.
Brendel tutaj jest:)
http://www.youtube.com/watch?v=wN8NA08iBBA
Zdaje siê, ¿e niektórzy zarzucaj¹ mu w³aœnie niedostateczn¹ emocjonalnoœÌ.

Oto ciekawostka - Czarodziejski Flet Mozarta sfilmowany w angielskiej wersji jĂŞzykowej.
Ekranizacja z 2006 roku, w reÂżyserii Kennetha Branagha. Fantastyczna muzyka Mozarta zostaÂła wzbogacona o efekty wizualne niemoÂżliwe do osiÂągniĂŞcia w sali opery. NiektĂłrym moÂże siĂŞ teÂż spodobaĂŚ zmiana jĂŞzyka;))
Sceneria przypominajÂąca I wojnĂŞ ÂświatowÂą, choĂŚ rzecz jasna przedstawia Âświat bardziej fantastyczny.
Oto poczÂątek
http://www.youtube.com/watch?v=MLGqZozDYIA
http://www.youtube.com/watch?v=cF9T5uJP9U0&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=CaKky0j6Y3s&feature=related

Aria Królowej... Uwa¿am, ¿e niesamowite jest po³¹czenie muzyki Mozarta z sugestywnymi obrazami.
http://www.youtube.com/watch?v=viuVBN6uhoA&feature=related

Dramatyczny finaÂł
http://www.youtube.com/watch?v=BOAsMp_tV0w&feature=related
http://www.chopin.darmowefora.pl/index.php?action=post;topic=135.345;num_replies=356

Có¿, jak Wam siê podoba?:)

Brendel podj¹³ siĂŞ ogromnego dzieÂła - nagrania kompletu koncertĂłw fortepianowych. Jego interpretacje znalazÂły siĂŞ na pÂłytach 180-czĂŞÂściowego albumu Philipsa "Alles, was Mozart komponierte  ;D". Na stronie mozart-archiv.de moÂżna ich posÂłuchaĂŚ.

Wiem, mam te nagrania (Mozart, dzie³a wszystkie :)) Podobaj¹ mi siê, choÌ nie czujê siê mocna w kwestii idiomu :) Wydaj¹ siê grane lekko, piêknie, harmonijnie, wspania³¹ technik¹.

Asiu, genialny nabytek. Ja musiaÂłem zbieraĂŚ kompletu utwĂłr po utworze, czasem nagrywajÂąc coÂś (np. wspomniane Dua KV 423) z DwĂłjki. Teraz jednak jest i wiĂŞkszy pÂłytowy wybĂłr, i YTube - jeszcze niedawno znacznie gorzej muzycznie zaopatrzony.  ;) 
ProszĂŞ jednak, nie sÂłuchaj z tego albumu wczesnych symfonii. NiektĂłre brzmiÂą naprawdĂŞ nieciekawie. Polecam - chyba dobrze znane - nagrania Christophera Hogwooda.

Pat, wydaje mi siĂŞ jednak, Âże o wiele cenniejsza, a przede wszystkim duÂżo bardziej ksztaÂłcÂąca dla melomana, jest wÂłaÂśnie kolekcja zbierana samemu, latami, krok po kroku, wedÂług wÂłasnego gustu, dobierajÂąc konkretne wykonania ulubionych, czy po prostu ciekawych wykonawcĂłw, niÂż takie pĂłjÂście na ÂłatwiznĂŞ i ÂściÂągniĂŞcie sobie naraz caÂłoÂści:) ÂŻadnego zbioru, ktĂłry moÂżna dumnie nazwaĂŚ swojÂą kolekcjÂą, nie nabywa siĂŞ jednorazowo :) Nie mĂłwiÂąc juÂż o wiedzy o nim  :D
Na razie s³ucha³am z tego w³aœnie g³ównie koncertów, i ró¿nych moich ulubionych drobiazgów - Divertimenti itp.:)

Cos dla Asi
http://www.youtube.com/watch?v=sa3D1OrZZpo

Cos dla Agnieszki

http://www.youtube.com/watch?v=36dtjxUMWdM

Cos dla Beatki

http://www.youtube.com/watch?v=RDxfjUEBT9I

.                                                                                                                                     

Oj, u mnie w poscie - blad, link przy Brendlu odsylal do Gielsa. Dzieki, Asiu. ;)

DziĂŞkujĂŞ Wam za wszystkie sugestie. Z Glennem Gouldem siĂŞ "znamy" i lubimy, jednak w przewaÂżajacej czĂŞÂści tylko od strony muzyki Jana Sebastiana. Gould to pianista o wyjÂątkowo rozwiniĂŞtej wyobraÂźni i tysiÂącem pomys³ów na jeden utwĂłr, ale jego Mozart to nie to, co Kasie lubiÂą najbardziej    :P Przeszkadza mi jego "ubachowienie" nie tylko Mozarta, ale takÂże Chopina i prowokacyjne opinie, jak np. "Mozart was a bad composer who died too late rather than too early"  ???

DziĂŞkujĂŞ Bartku, nie znaÂłam tej piosenki :)

Czarodziejski flet wg Kennetha Branagha w caÂłoÂści do obejrzenia tutaj:

http://www.iplex.pl/filmy/czarodziejski-flet,1925

Na niedzielne popoÂłudnie "Der Vogelfaenger bin ich ja" z I aktu, prosta muzyka o charakterze ludowej pieÂśni.  :D  Piotrze - posÂłuchaj proszĂŞ. Jak by tu jeszcze "zÂłagodziĂŚ tekst"?   ;)

http://www.youtube.com/watch?v=i4y3mfqMBPU

Beatko, dziĂŞki za link.

Czarodziejski flet to moja ulubiona opera, a to moje dwie ulubione arie :) Niemiecki jest ok!

Der Vogelfänger bin ich ja,
Stets lustig, heißa hopsassa!
Ich Vogelfänger bin bekannt
Bei Alt und Jung im ganzen Land.

Nr. 2 Arie (Papageno) 

 :D :D :D Ptaszysko zupeÂłnie jak Paputek! :D :D :D

Aria Paminy "Ach, Ich Fuhl's". Skoùczone piêkno, nie ma s³ów, ¿eby go opisaÌ.

http://www.youtube.com/watch?v=sA1bf9y088s&feature=related

Bartusie, wielkie dziĂŞki za beatlesowskÂą angielskÂą herbatkĂŞ i nastrojowe angielskie klimaty:)))

Beatko - na YT Magic flute co prawda podzielony na czĂŞÂści, ale za to bez reklam;)

ByÂł dla Piotra Papageno, byÂła Pamina, moÂże do kompletu dodam jeszcze Sarastra. Bardzo nastrojowa sceneria (Bergman) i piĂŞkny bas:)

http://www.youtube.com/watch?v=xG7DLcSc7PI

i druga jego aria - czy nie przyjemnie siĂŞ sÂłucha?:)
http://www.youtube.com/watch?v=dcWWCfl19Vg

DziĂŞki, nie sÂłucham McCartneya, ale zrobiĂŞ wyjÂątek.

CoÂś siĂŞ znalazÂło Hogwooda :)
http://www.youtube.com/watch?v=yQx5iWU_CPk

Swietna spolka: Patryk wybiera, Asia wyszukuje.  ;)

Bardzo mi sie to wykonanie podoba, choc nie jestem jeszcze do konca przekonany, by grac muz. klasyczna na dawnych instrumentach.
Tak czy inaczej wielkie dzieki za link.

Podobnie jak Patryk AmadĂŠ teÂż kolekcjonujĂŞ nasgrania pÂłyta po pÂłycie.  Przez taki box "dzieÂła wszystkie" pewnie bym przez pewien czas nic nie robiÂła, tylko sÂłuchaÂła po 18 h na dobĂŞ  :D Hogwooda sobie bardzo ceniĂŞ; ostatnio sÂłucham pÂłyty z koncertem na flet i harfĂŞ  C-dur KV 299, andante na flet i orkiestrĂŞ  C-dur KV315, koncert na fagot B-dur KV191 i koncert na flet G-dur  nr1. KV 313.

A wracajac do Goulda, jego wszechobecnej polifonii i wielowarstwowych faktur, ciekawe co by na jego wykonania powiedziaÂł sam Wolfgang Amadeusz  :D MoÂże byÂłby pod wraÂżeniem, a moÂże skwitowaÂł by wykonanie Goulda sÂłowami, ktĂłrymi zwrĂłciÂł siĂŞ do jednego ze swoich uczniĂłw, Josepha Franka: "Gut, ich werde Ihnen dies StĂźck vorspielen; Sie werden mehr Nutzen haben, wenn Sie mich hĂśren, als wenn Sie selbst spielen."  (Dla preferujÂących angielski:
"Good, I will play the piece for you; you will derive more benefit from hearing me than from playing it yourself").  ;)

Ja "preferujĂŞ" polski, twĂłj wpis Kasiu jest dla mnie zupeÂłnie nieczytelny ;)

JuÂż spieszĂŞ z tÂłumaczeniem  :) :

"Dobrze, zagram panu ten utwór; wiêksz¹ korzyœÌ wyniesie Pan ze s³uchania mojej gry, ni¿ z grania tego utworu samemu" (s³owa Mozarta do Josepha Franka wg relacji tego ostatniego)

Dajmy tu teÂż innÂą prĂłbkĂŞ symfoniki Mozarta w wykonaniu Academy Of Ancient Music pod batutÂą Hogwooda.
Z Jupiter-Sinfonie:  http://www.youtube.com/watch?v=rUW4XDaAx-U

MaÂło na naszym wÂątku wczesnej, mozartowskiej twĂłrczoÂści symfonicznej. ZalegÂłoÂści do nadrobienia.  :D

Ja, Bartusie, przekonaÂłem siĂŞ do wykonawstwa historycznego (tzw. historically informed performance), kiedy zapoznaÂłem siĂŞ z nagraniami Orkiestry XVIII Wieku pod Fransem BrĂźggenem. NiewÂątpliwie ten typ wykonawstwa jest trudny, choĂŚ efektowny - kontrasty dynamiczne,  blask instrumentĂłw dĂŞtych, kot³ów... 

Zapewniam CiĂŞ, Amade Mozart powiedziaÂłby to drugie - na co Glenn - kategoryczne "Nein", wszak, parafrazujÂąc: "La musique c'est moi".   ;)

TeÂż mi sie tak wydaje  :D Ale Glenn w Mozarcie ma u mnie przechlapane - po prostu go nie sÂłucham, bo muzyki Wolfganga Amadeusza nie kochaÂł i nie rozumiaÂł. ChociaÂż sam teÂż byl muzycznym geniuszem. I to sÂłychaĂŚ w jego Bachu. Patryku AmadĂŠ, wyobraÂżasz sobie koncerty fortepianowe Mozarta w wykonaniu Goulda?! Nawet moja bogata wyobraÂźnia mĂłwi w tym wypadku: c'est impossible!

Nie wyobraÂżam sobie tej hybrydy. Ona jest po prostu letalna - ot, tyle.  ;)

Natomiast takiej interpretacji wielkiego koncertu sÂłucha siĂŞ nieczĂŞsto. Cliffordzie! 
http://www.youtube.com/watch?v=bJ3W363-56E&feature=related

To posÂłuchaj Kasiu wykonania koncertu c-moll.Fantastyczne. Nie kochaÂł Mozarta?
To po co nagraÂł komplet sonat?
Wypowiedzi GG byÂły czasem, jak by tu..przekorne :)

Co do wypowiedzi Goulda , Agnieszka, myÂślĂŞ trafiÂła w sedno . Przyznam, Âże czĂŞsto sÂłucham Mozarta w jego( Goulda) wykonaniu i dobrze mi z tym :)

Fantastyczne? No to mnie zaciekawiÂłaÂś, odsÂłucham...  Jednak nieletalne?

OczywiÂście, Âże GG sÂłyszaÂł polifoniĂŞ nawet tam gdzie jej nie ma.
Ale w tym koncercie (c-moll) w Allegretto sprawia to niesamowite wraÂżenie.
Gdy sÂłucham innych pianistĂłw jakoÂś brak mi tej mocnej lewej rĂŞki.
A gdy wystĂŞpowaÂł w Salzburgu, jak pisze S.Rieger wytÂłumiÂł w sobie krytycyzm
i zagraÂł Mozarta jak nikt.

http://www.youtube.com/watch?v=jGcg7cqrd-s

O tak:))

I to teÂż brzmi przeÂślicznie :) NiebiaĂąsko:))
http://www.youtube.com/watch?v=fEiH-EWbD2Q&playnext=1&list=PLAE3D49668EF77A5D

Nastepne wykonanie Vladimira

http://www.youtube.com/watch?v=ge7sMJvJcU8
prostota
finezja
poezja
nostalgia
barwa "flazoletowa" (jednym wloskiem smyczka)
Moj ulubiony Mozart jak na razie (Ashkenazy)

Jakosc dzwieku zla ale posluchajcie. Czyz ten temacik nie jest fajny (cudny)?

Muzyczny klejnot.

http://www.youtube.com/watch?v=3UdXBF_6CBs&feature=related

Zdaje siĂŞ, Âże nie cytowaliÂśmy jeszcze przepiĂŞknych divertimenti Amadeusza. Ja je lubiĂŞ szczegĂłlnie w wykonaniu Academy of St Martin in the Fields pod batutÂą Nevila Marinera. MoÂże dlatego, Âże w mojej mÂłodoÂści byli szczegĂłlnie popularni i radio nadawaÂło ich nagrania bardzo chĂŞtnie?
http://www.youtube.com/watch?v=G8eQj_lQ6lQ
http://www.youtube.com/watch?v=vUAcqxgj-1M
http://www.youtube.com/watch?v=ftIOMFhVDPw

Ja tez.
Wszystko idealne: dzwiek
                               artykulacja
                               "timing"
                                 
Po prosty genialne wykonanie.
Uwielbiam St Martin in the Fields.
Wprawdzie jako konkurencja nie powinienem (Za pobytu w Anglii sporo podgrywalem w English Chamber)

Ha, EwuÂś, w rzeczy samej od nich zaczĂŞliÂśmy (patrz str.1) :D Jednak sÂą one godne czĂŞstego cytowania:))
Ja aplikujê je sobie czêsto nad ranem (hm, powiedzmy, przed po³udniem ;)) jako - mo¿e nie pobudkê, lecz cudowny lek o¿ywiaj¹cy, radosne wprowadzenie w dzieù. Czy¿ mo¿na nie nabraÌ chêci do ¿ycia, s³uchaj¹c o¿ywczych dŸwiêków Allegra z KV 138? A jeœli ono (co ma³o prawdopodobne) nie pomo¿e, to KV 136 (szczególnie Presto), to jasna strona mocy w pigu³ce, broù ostateczna przeciwko smutkowi czy rozespaniu:) To radosny taniec motyli nad ³¹k¹ sk¹pan¹ w promieniach s³oùca i dusza staje siê takim motylem...
Ach aleÂż oni sÂą precyzyjni jak zegareczki:))
Hoho , Bartusie, ujawniasz siĂŞ nam z bardzo atrakcyjnej strony :D Chyba zaczniemy siĂŞ domagaĂŚ nie tylko kompozycji, ale i nagraĂą:)

http://www.youtube.com/watch?v=LDZPvS9z-To&feature=related

Tak w Anglii graja orkiestry z rejonowych, zwyklych szkol.
Solista prawdopodobnie jest nauczyciel muzyki w tej szkole.
A nasza Polska edukacja muzyczna..... Smutne.

ByĂŚ moÂże wyjÂątkiem od Twego spostrzeÂżenia sÂą warszawskie szkoÂły muzyczne, czĂŞsto grajÂące na najwiĂŞkszych salach koncertowych Warszawy: Filharmonia Narodowa, Teatr Wielki, studio PR itp. Ich repertuary i moÂżliwoÂści koncertowe wcale nie ustĂŞpujÂą wielu profesjonalnym orkiestrom. BywaÂłem na ich koncertach po wielokroĂŚ i zawsze wychodziÂłem z koncertu podbudowany poziomem tej naszej mÂłodzieÂży.
No ale prawda: o poziomie szkolnictwa nie ÂświadczÂą wyjÂątki...

Tak, poziom wyznacza ogĂłlna kultura muzyczna, pielĂŞgnowana przez kilkaset lat, podobnie jak trawniki :)

Czy jest na YT ECO z udziaÂłem Bartusa?:)
WÂładimir jest wspaniaÂły - a muszĂŞ przyznaĂŚ, Âże nie kojarzyÂł mi siĂŞ z nagraniami Mozarta.
Ale Clifford - genialny; i dramatyczny, i pukajÂący do wrĂłt Elizjum :)

A jeÂśli mowa o ECO: co powiecie o Mozarcie w wykonaniu tej pani? Mnie wydaje siĂŞ piĂŞkne, ale trudno mi osobiÂście oceniaĂŚ, bo sam utwĂłr zapiera dech w piersi:))
http://www.youtube.com/watch?v=De5hnkZSUD0

Januszu.

Chodzi mi o zwykle szkoly rejonowe, nie muzyczne.
Szkoly muzyczne w Polsce sa na bardzo wysokim poziomie. Masz racje.

Alicia jest wielka.
CieszĂŞ siĂŞ, Âże sÂłuchacie Curzona, ja go odkurzyÂłam parĂŞ dni temu i sÂłuchaÂłam
jako odtrutki na Czernova.

Asiu.

Grajac w ECO (4lata) bralem udzial w  nagraniach (Abby Road Studios). Czasami 2 nagrania w 1 tygodniu. To duzo.
Trudno mi sobie przypomniec dokladnie program. Nagrywalem z Colinem Davisem, Barenboimem (inni mniej znani)
Najbardziej znaczace, to tournee z Nigel Kenedy (Vivaldi pory roku), ale w tym slynnym nagraniu nie uczestniczylem (odbylo sie ono zanim wstapilem do orkiestry). Ot tyle

Hm.. To mocno powiedziane Agnieszko, ale DGNDE

Nie wiem czy mocno, ale zdaje sobie sprawĂŞ, Âże niesprawiedliwie,
Curzon to byÂł wielki mistrz a Czernow to mÂłody nieznany pianista, moÂże coÂś jeszcze
z niego bĂŞdzie.
PoznaÂłeÂś Barenboima osobiÂście?
Jaki jest?

Alicia de Larrocha swietna (chociaz nie moje klocki)
Ladna barwa fletu (William Bennett), aczkolwiek zawsze wkurzala mnie jego zanizona intonacja. On sam twierdzil, ze jest to specyficzna metoda strojenia pozwalajaca na lepsze brzmienie.
 
Ostatnie akordy - fis (flet nie do przyjecia).

Zaden z dyrygentow nie podskoczyl Bennettowi podczas nagran pomimo jego ewidentnie za niskiej gry. Jego pozycja w zespole byla bardzo wysoka (swieta krowa).
Orkiestra to taka subkultura, o ktorej sie nie mowi.

Charyzmatyczny, wszystko wiedzacy najlepiej, ale jego nie lubie (choc swietny dyrygent - pianista)

No to Âładnych rzeczy sie wÂłaÂśnie dowiadujemy..Barto zawsze taki skromny, od czasu do czasu tylko podrzucaÂł nam swoje kompozycje, od czasu do czasu jakieÂś drobne uwagi odnoÂśnie takiego, czy innego dzieÂła - a tu proszĂŞ, peÂłen profesjonalizm..i to ten w najwyÂższym tego sÂłowa znaczeniu. ZresztÂą co tu duÂżo mĂłwiĂŚ..no jestem pod wraÂżeniem Barto  :)

Bartusie, nawet nie wiesz, Âże wymieniasz jednym tchem tych wykonawcĂłw, ktĂłrych bardzo ceniĂŞ!  :)

Academy of St. Martin in the Fields nagraÂła przecieÂż m.in. ÂścieÂżkĂŞ dÂźwiĂŞkowa do Amadeusza, z ECO (GraÂłeÂś z nimi?! Respect!) i Mitsuko UchidÂą mam niekompletny komplet  :D koncertĂłw Mozarta (brakuje 1-4 - szkoda, nie rozumiem dlaczego  :( oraz KV 242 i KV 365 - co Âłatwiej mi zrozumieĂŚ) i praktycznie jedynego przedstawiciela cross-overu, ktĂłry ma u mnie wysokie noty - Nigela Kennedy'ego  ;D (Jaki jest pozamuzycznie?) :)

Ja teÂż, Bartulusie, jestem peÂłen podziwu dla Twoich angielskich podbojĂłw.  ;D  ÂŚwietnie poznaĂŚ ECO trochĂŞ od kuchni. Pisz nam, pisz.  ;D  Nie znam rzecz jasna osobiÂście Barenboima, ale mĂłwiÂąc szczerze - nie lubiĂŞ go (nie jako dyrygenta; jako pianista zaÂś - jest, powiedzmy, ró¿ny), zwÂłaszcza po tym, jak potraktowaÂł swojÂą ÂżonĂŞ, wielkÂą wÂładczyniĂŞ wiolonczelowego smyczka.

ÂŚwietnie, Âże pojawiÂła siĂŞ na naszym wÂątku Alicja de Larrocha. To byÂła niezwykÂła artystka, tytan pracy - jej kariera trwaÂła 76 lat...

Tak, tak, Academy of St. Martin in the Fields i Sir Marriner! WspaniaÂłe sÂą ich interpretacje, chociaÂżby, jak przypominasz nam Kasiu, do "Amadeusa". Nieodmiennie ci muzycy kojarzÂą mi siĂŞ z Mozartem i pÂłytÂą CD z mozartowskimi uwerturami - to byÂła pierwsza "ich" pÂłyta, ktĂłrÂą kupiÂłem.  :D

A zatem: http://www.youtube.com/watch?v=rYTd3jWGYik

MyÂślĂŞ, Âże warto "zatrzymaĂŚ" siĂŞ takÂże nad wczesnÂą twĂłrczoÂściÂą Wolfganga-Wolfiego, symfonicznÂą czy koncertowÂą. WyjdÂźmy zatem od I Symfonii :D, albo raczej: symfonii nr 1 (sinfonii-uwertury, forma 3-czĂŞÂściowej, bezmenuetowej wÂłoskiej symfonii) Es-dur KV 16 (czy jest ona na pewno pierwszÂą symfoniÂą Mozarta - das ist unklar...).

Prosta, ³atwa w analizie muzyka inspirowana - jak wiêkszoœÌ wczesnych dzie³, zw³aszcza symfonicznych - twórczoœci¹ Jana Chrystiana Bacha, artystyczno-duchowego ojca m³odego twórcy. Skromna obsada orkiestry - smyczki, oboje i rogi razy dwa. Fina³ jest bardzo podobny do jednej z czêœci pewnej symfonii J. Ch. Bacha, raczej znanej Mozartowi. Za to czêœÌ II, 50-taktowe Andante, rozpoczynaj¹ce siê w c-moll - urzekaj¹ce i piêkne. W natchnieniu, ze smyczkowego t³a, wy³ania siê w partii waltornii, 4-dŸwiêkowy motyw, przewijaj¹cy siê wielokrotnie u Mozarta, a który swoje godne ukoronowanie znajdzie w wielkim fugowanym finale ostatniej Symfonii "Jowiszowej". To chyba nie przypadek, Mozart klamr¹ otwiera i zamyka sw¹ symfoniczn¹ twóczoœÌ... !

http://www.youtube.com/watch?v=lC6eQdeNOjU&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=__uhYfAQUZ0
http://pann.nate.com/video/215636177
Wybaczcie tÂą 'mozaikĂŞ' wykonaĂą.

OglÂądaÂłam kiedyÂś film "Hilary i Jackie" gdzie pokazano go jako troskliwego mĂŞÂża.
Dla mnie i jako dyrygent jest ró¿ny, ale podoba mi siê ta jego izraelsko-palestyùska orkiestra.

Urocze jest to Andante :) Ba, ca³oœÌ urocza. Od pocz¹tku s³ysza³ Muzykê... uczy³ siê tylko, jak wyra¿aÌ j¹ coraz pe³niej, w coraz wspanialszych formach.
8 lat... znaczna czêœÌ œmiertelników w tym wieku kreœli w pocie czo³a proste, nieudolne zdania:)
Chapeau bas, Wolfi Amade...

Znacie 8 wariacji 10-letniego Wolfiego KV 24 na temat holenderskiej pieÂśni  Laat ons juichen, Batavieren, napisanych w Hadze w styczniu 1766?(Na tyle co rozumiem niderlandzki to bĂŞdzie mniej wiĂŞcej :"Radujmy siĂŞ, Batawowie";Batawowie to lud zachodniogermaĂąski zamieszkujÂący kiedyÂś tereny dzisiejszej Holandii):

http://www.youtube.com/watch?v=mX_1XG6hnjc

Tak... ZarĂłwno KV 24, jak i Wariacje KV 25 (nt. holenderskiego hymnu) to zapis nutowy improwizacji maÂłego Wolfganga na zadane mu tematy...
http://www.youtube.com/watch?v=4zxWfYHJFRs

Wiecie, Âże manuskrypt Symfonii Es-dur KV 16 mamy w Polsce? W KRAKOWIE!

Holendrzy mieli szczêœcie :) Ale te¿ hymn maj¹ melodyjny, przyjazny wariacjom. Aczkolwiek s³owa, w kontekœcie przeznaczenia melodii, mog¹ na pierwszy rzut oka zdawaÌ siê nieco zabawne: mianowicie pierwsza zwrotka maj¹ca byÌ symbolem paùstwowoœci holenderskiej brzmi jak nastêpuje: "Jam Wilhelm z Nassau z niemieckiej krwi; wierny OjczyŸnie pozostanê do œmierci; jam Ksi¹¿ê Oraùski, wolny i nieulêkniony, Królowi Hiszpanii zawsze oddawa³em czeœÌ":) Có¿, skomplikowane by³y narodowoœciowe i paùstwowe zawirowania w dziejach Europy :)

Jak siê dowiadujê, w³aœnie wojennemu zawirowaniu zawdziêczamy obecnoœÌ u nas cennych rêkopisów Wolfiego:)
Berlinka, zbiory Biblioteki Pruskiej, ktĂłrych oddania domagajÂą siĂŞ Niemcy. Ha, szczerze mĂłwiÂąc, Polska ma chyba do nich o wiele wiĂŞksze prawo, niÂż choĂŚby Anglia do marmurĂłw Elgina ;) W koĂącu myÂśmy ich nie zabrali. I generalnie wzajemne oddawanie sobie teraz przez EuropejczykĂłw dzieÂł sztuki i skarbĂłw o problematycznej wÂłasnoÂści ma mniejszy sens w dobie ogĂłlnodostĂŞpnych muzeĂłw i szybkich kolei (tu akurat nie mĂłwiĂŞ o naszych kolejach:)). ZresztÂą mogĂŞ zrozumieĂŚ, Âże Niemcy pragnÂą mieĂŚ u siebie np. rĂŞkopisy Goethego i moÂżna by je na coÂś wymieniĂŚ. Ale jeÂśli juÂż oddawaĂŚ Mozarta, to najsprawiedliwiej byÂłoby sprezentowaĂŚ dzieÂła jego rÂąk Wiedniowi. Tam byÂłyby w najwÂłaÂściwszym miejscu, a i nam i Niemcom byÂłoby do nich rĂłwnie blisko :) Z drugiej strony, w Wiedniu majÂą tyle innych pamiÂątek... :) 
 

Nic nie oddamy  ;D Wolfgang Amadeusz jest takÂże nasz  :)

Na potwierdzenie powy¿szej tezy niech zabrzmi Rondeau en Polonaise -II czêœÌ 6 sonaty fortepianowej D-dur KV 284, utrzymanej w stylu galant i skomponowanej w 1775 roku w Monachium dla barona von Dßrnitza, pianisty i fagocisty-amatora (który niestety nie zap³aci³ Mozartowi za ten utwór - c'est vilain, ça!):

http://www.youtube.com/watch?v=mv05-6hA5OI

O, i zasadniczo uwaÂżam, Âże to jest wÂłaÂściwe podejÂście do sprawy:) "Wolfi jest nasz, Wolfi do Polski naleÂży" :))))

Nie inaczej!  :) W koĂącu syn Mozarta ĂŚwierĂŚ wieku przemieszkaÂł w Polsce  :)

O, to wÂłaÂśnie chciaÂłam dodaĂŚ, Âże przecieÂż myÂśmy mu dziecko chowali na wÂłasnej, sÂłowiaĂąskiej piersi:)) I chyba dobrze mu byÂło w Polsce. ChociaÂż grĂłb Franciszek Ksawery ma pewnie w Karlovych Varach?

Joanno, niemcy to niech najpierw zwróc¹ nam setki ton z³ota zagrabionego z sejfów bankowych i na zwyk³ych obywatelach..i które to póŸniej stanowi³o depozyt USa, Wielkiej Brytanii i Francji, nigdy do nas nie powracaj¹c..(by³o tego w przeliczeniu na obecne, na jakieœ 14-15 mld z³) Ta sama zreszt¹ rzecz dotyczy z³ota zrabowanego na obywatelach polskich (innego pochodzenia), które zdeponowano w bankach szwajcarskich (o naszych niezwróconych dzie³ach sztuki nawet nie wspomnê) - a dopiero póŸniej niech domagaj¹ siê zwrotu tego co ich (powiedzmy ¿e ich).. ;)

Konradzie, przecieÂż nikt nie jest w stanie oszacowaĂŚ ani zrekompensowaĂŚ ogromu strat, jakie ponieÂśliÂśmy w ciÂągu tej straszliwej wojny. ZresztÂą nie tylko my przecieÂż. To byÂło ogĂłlnoludzkie nieszczĂŞÂście. A w ogĂłle nasza europejska historia to, niestety, nieustanny ciÂąg wypraw wojennych, z zasady g³ównie nakierowanych na branie ÂłupĂłw:( Nasi przodkowie nie byli anioÂłami. Nie ma takiej moÂżliwoÂści, aby wszyscy pooddawali sobie nawzajem wszystko, co sobie na przestrzeni dziejĂłw pozabierali i poniszczyli. PoÂłoÂżyliÂśmy temu kres, tworzÂąc wspĂłlnotĂŞ i pomagajÂąc wzajemnie. Nie ma juÂż chyba sensu wymawiaĂŚ sobie minionych krzywd, choĂŚ oczywiÂście trzeba pamiĂŞtaĂŚ o przeszÂłoÂści, Âżeby zachowaĂŚ wÂłaÂściwe proporcje. Nie widzĂŞ nic zÂłego w tym, Âże Niemcy chcieliby mieĂŚ u siebie rĂŞkopisy swoich najwiĂŞkszych twĂłrcĂłw - Goethego, Bacha, Beethovena. Natomiast pamiĂŞtajÂąc o okolicznoÂściach, powinni w razie ewentualnej wymiany postaraĂŚ siĂŞ, by zaoferowaĂŚ odpowiednio cennÂą rekompensatĂŞ, w postaci pamiÂątek naszej kultury. A co do Wolfiego - to, jak widaĂŚ, ogĂłlne odczucie jest takie, Âże on nie jest niemieckim twĂłrcÂą;)) 

Faktycznie, Conrado, naziÂści dokonywali okrutnych rabunkĂłw, wykradli czêœÌ narodowego majÂątku... Podobnie Sowieci. Ale spĂłjrzmy na to, co dzieje siĂŞ dziÂś: Polska otrzymaÂła ponoĂŚ od 2004 r. z budÂżetu Unii Europejskiej kilkadziesiÂąt mld euro, a wiecie, Âże g³ównym "pÂłatnikiem" unijnym sÂą NIEMCY. To zupeÂłnie inne realia, czasy pokoju (i tak zwanej polsko-niemieckiej przyjaÂźni) - nie powinno siĂŞ porĂłwnywaĂŚ, takie sÂą tylko fakty.  ;)

WróÌmy do tak¿e i NASZEGO Mozarta (w tej kwestii zreszt¹ sprawdza siê œwietnie sentencja Norwida - tak¿e i o Wolfgangu rzecz mo¿emy: "TALENTEM ŒWIATA OBYWATEL").
Kasiu, dziĂŞki za inspiracjĂŞ - SonatĂŞ in D KV 284 "DĂźrnitz". WÂłaÂśnie zdaÂłem sobie sprawĂŞ, Âże maÂło pisaliÂśmy tu o Mozartowskich sonatach. A ta - jest zdecydowanie najlepszÂą z jego pierwszego opusu sonat z l. 1774/5 (piszÂąc je Mozart miaÂł 18/19 lat). Koniecznie musimy posÂłuchaĂŚ (rĂłwnieÂż w wykonaniu Uchidy - jest olÂśniewajÂące!) 3. czĂŞÂści - tematu w wariacjami. Wariacje sÂą genialne, Mozart tryska inwencjÂą. PosÂłuchajcie proszĂŞ szczegĂłlnie uwaÂżnie niezwykÂłej wariacji mollowej, ktĂłra zapowiada najznakomitsze mollowe dzieÂła Mozarta na fortepian... Przedostatnia wariacja - dÂługie i emocjonalnie nasycone Adagio - tchnie duchem dawnych czasĂłw. A Koda - brzmi brawurowo!
Biografowie okreÂślajÂą tÂą sonatĂŞ mianem "cudu" 19-letniego Mozarta.

http://www.youtube.com/watch?v=xG6KQcjB09s&playnext=1&list=PL38A34B0B2BC395DC
http://www.youtube.com/watch?v=y38YaxP6qOQ&feature=autoplay&list=PL38A34B0B2BC395DC&index=49&playnext=2

Magnifique!! A ta molowa wariacja - to piêkny romantyzm, czysta poezja, ca³oœÌ skrzy siê odcieniami barw i nastrojów niczym diament. Tak, istny cud - zreszt¹ muzyka Wolfiego jest jednym wielkim cudem:)

Bardzo mi siĂŞ podoba rĂłwnieÂż Sonata B dur KV 281.
Andante teÂż jest subtelne i delikatne, a radosne Rondeau w pewien sposĂłb przypomina mi finaÂł koncertu 365 :)
Wykonania Uchidy sÂą zachwycajÂące, rĂłwnie poetyckie, jak muzyka, ktĂłrÂą gra.
 
http://www.youtube.com/watch?v=MdDySpnKXpk&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=gBSUhHQRN4c&feature=related

KV 281 - bardzo klasyczna, zdradza teÂż doœÌ duÂży wpÂływ Haydna. Jest bardzo wirtuozowska, chyba bardziej niÂż wszystkie inne.  ;)  ÂŚwietny finaÂł! ZwrĂłciliÂście uwagĂŞ na oznaczenie II czĂŞÂści - amoroso...?

A tak... z miÂłoÂściÂą, z uczuciem. MoÂże byÂł zakochany, kiedy je pisaÂł i przelaÂł w nuty swojÂą czuÂłoœÌ do obiektu uczuĂŚ.  :)

Allegro teÂż takie radosne i leciutkie:)
http://www.youtube.com/watch?v=OnJvgUY0Vts&feature=related

http://www.youtube.com/watch?v=6KxgRb8P88I&feature=related

Mozart jak i Schubert jest dobry na wszystko!!

czyli zupeÂłnie, jak dobre piwko  ;)

Jasne i odegranie siĂŞ na pewnych ludziach, spotkaÂłam okrutna krĂłlowÂą nocy!!

Nie tylko zresztÂą.  ;D

WÂłaÂściwie min¹³em siĂŞ z prawdÂą. Jego pierwszy opus fortepianowych (klawesynowych) sonat pochodzi z r. 1766 (Wolfi miaÂł 10 lat). To KV 33 (d,e,f itd.; lub np. KA 199-202). SÂą to dzieÂła zagubione...  :-\

WracajÂąc zaÂś do sonat KV 279-283 - posÂłuchajmy jeszcze pierwszej z nich, C-dur. Lata lata temu chciaÂłem jÂą poznaĂŚ, nie znajÂąc jej jeszcze z nagraĂą, na podstawie odczytania z nut, podrgrywajÂąc sobie poczÂątkowe Allegro.  ;D  DziÂś jednak proponujĂŞ profesjonalnÂą, klasycznÂą interpretacjĂŞ.  ;) Z tego opusu ta sonata rĂłwnieÂż zasÂługuje na uwagĂŞ - jest peÂłna pomys³ów, jest naprawdĂŞ mozartowska (choĂŚ to bardzo mÂłodzieĂączy Mozart).  ;)
Allegro http://www.youtube.com/watch?v=NYUTR7YnzIg
Finale Allegro http://www.youtube.com/watch?v=FUuNjIE7Yqk

Inspiracj¹ dla Mozarta - jego sonat i koncertów fortepianowych - by³a m.in. twórczoœÌ starszego Haydna, Bachów-synów i... Johanna Samuela SchrÜtera, kompozytora urodzonego w Gubinie/Guben (!) w po³owie XVIII w. Mozart bardzo ceni³ w jego sonatach i koncertach (np. z op. III - wywar³y na nim wielkie wra¿enie!) wra¿liwoœÌ i uczuciowoœÌ zawart¹ w klasycznej formie sonatowej. Mozart oczywiœcie adoptuje tylko niektóre elementy stylu Haydna czy SchrÜtera, dokonuje syntezy, czego efektem s¹ - arcydzie³a, indywidualne, jedyne w swym rodzaju.

Niestety, z jego klawiszowej twĂłrczoÂści znalazÂłem tylko ten menuet.
http://www.youtube.com/watch?v=YAb9XqFfaZ0

Kolejna seria sonat klawiszowych Mozarta powsta³a w latach 1777/8 - odbywa³ on wówczas d³ug¹ podró¿ do Mannheimu i Pary¿u (a by³a to podró¿ tragiczna - œmierÌ matki, totalne fiasko finansowe, powa¿ny zatarg z ojciem...) oraz nieco póŸniej, w pocz¹tku l. 80 (w Pary¿u i/lub we Wiedniu, Linzu). Mo¿na podzieliÌ te sonaty na swa opusy: sonaty KV 309 i 311 (powsta³y w Mannheimie) i sonaty KV 310, 330, 331, 332, 333.

Dwie pierwsze sÂą bardzo galant, bÂłyskotliwe, wirtuozowskie i zarazem - nasycone emocjami w czĂŞÂściach Âśrodkowych.
Sonata C-dur KV 309 jest dzieÂłem doœÌ znanym. Otwiera jÂą energiczny motyw, na ktĂłrym opiera siĂŞ przetworzenie - to Allegro zostaÂło przez Mozarta nazwane "haÂłaÂśliwym". ZupeÂłnie inne jest peÂłne zdobieĂą Andante un poco adagio - sentymentalny, bardzo klasyczny, muzyczny portret, ktĂłry przedstawiaĂŚ ma pannĂŞ CannabichĂłwnĂŞ (cĂłrka kapelmistrza mannheimskiego)...  ;) To jakby muzyczny odpowiednik ktĂłregoÂś z p³ócieĂą Gainsborough'a... FinaÂł to urocze Rondo, muzyka przyjemna dla ucha - taka, jakiej oczekiwano od Mozarta.
http://www.dailymotion.com/video/x3nrlw_mozart-sonate-pour-piano-en-ut-maje_music
http://www.dailymotion.com/video/x3nsh7_mozart-sonate-pour-piano-en-ut-majeur-k-309_music
http://www.dailymotion.com/video/x3nua6_mozart-sonate-pour-piano-en-ut-maje_music

Sonata D-dur KV 311 to dzieÂło podobne, rĂłwnie klasyczne, miÂłe, urokliwe...
http://www.youtube.com/watch?v=knizxpa84WQ - zauwaÂżyliÂście, Mozart lubi zaskakiwaĂŚ sÂłuchacza zakoĂączeniem w piano...  :D
http://www.youtube.com/watch?v=7eGtt5Cq43w&feature=related  - piĂŞkna, klasyczna uczuciowoœÌ... Bardzo lubiĂŞ to A. con esspresione...
http://www.youtube.com/watch?v=qUfozsdPY1Q&feature=related

To ostatnia, tak beztroska sonata Mozarta. Kolejne - reprezentuj¹ ju¿ raczej Mozarta dojrza³ego, bardzo indywidualnego, ³¹cz¹cego to co piêkne, przyjemne - z bogactwem i skomplikowaniem faktury.

Piotrze, "Idomeneo" do zaakceptowania?  ;)

Piêkne:) Podoba mi siê w jego wykonaniu bardziej ni¿ Uchidy! U niej jest trochê jakby bardziej skoczne, radosne. U Eschenbacha ta miêkkoœÌ, wolne tempo, zatrzymywanie akordów, daje efekt wiêkszego zamyœlenia, poezji.

Tak, Asiu... Bardzo lubiĂŞ wykonania Eschenbacha - "miĂŞkkoœÌ" (jakÂże trafione sformuowanie!), piĂŞkne frazowanie - to go wyró¿nia.  ;)

IdÂźmy dalej. 10. Sonata Mozarta, C-dur KV 330, z 1783 r.  CzêœÌ I - oÂżywcze moderato - to Allegro doskonaÂłe, gdzie ani jednej nuty za duÂżo bÂądÂź za maÂło - jest delikatne, miĂŞkkie, kobiece...  Jeszcze bardziej niezwyk³¹ aurĂŞ kreuje Andante, cantabile, nadzwyczaj Âśpiewne - rozpoczynajÂące siĂŞ prostym, wraÂżliwym (znĂłw kobiecym jakby...  ;)) tematem, ktĂłry w Âśrodkowej czĂŞÂści zmienia siĂŞ w burzliwy, namiĂŞtnie brzmiÂący molowy epizod... Ten jednak po chwili ustĂŞpuje miejsca przyjemnemu zefirowi, pieszczÂącemu, przyjemnemu...
Ca³oœÌ wieùczy energetyczny fina³.

Wszystkim forumowym PANIOM -  od Signore Mozarta, najwiekszego muzycznego piewcy kobiet.  :D

http://www.youtube.com/watch?v=uB9CVdN-v0Y
http://www.youtube.com/watch?v=rVUGtSl3Z0U&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=39h3F8fy29g&playnext=1&list=PL4786205FF426183D (bardzo klasyczny, wywaÂżony Eschenbach, dla Asi  :D).

Pat, zwrĂłciÂłeÂś moÂże uwagĂŞ Âże "stylowo" przynajmniej do 0:58 (dalej miejscami teÂż) przypomina nieco hymn hiszpaĂąski  :D ;) (oczyw.sam hymn w znacznie szybszym tempie - tylko proszĂŞ nie Âśmiej siĂŞ ze mnie, tak mi siĂŞ jakoÂś 'dziwnie" skojarzyÂło  :))

http://www.youtube.com/watch?v=rmJgoZedC18&feature=related

Allegro olÂśniewajÂące, Andante kojÂące i magiczne, Allegretto jak promyk sÂłoĂąca:))
Ca³oœÌ - przeœliczna.
Zdecydowanie teÂż bĂŞdĂŞ bardzo lubiĂŚ Eschenbacha:)

Serdeczne podziĂŞkowania obu Mozartom   :-* :D

Ein süßes KĂźsschen  :-* und ein herzliches DankeschĂśn  :) an die beiden Herren Mozart!  :D

Skoro byÂła mowa o Idomeneo - tej cudownej, zinstrumentalizowanej z blaskiem i przepychem opery o wzniosÂłym, ale nieco "drĂŞtwym" librettcie (muzyka jednak naprawia wszystko) i o "kobietach Mozarta" nie moÂżemy nie wspomnieĂŚ o arii koncertowej Ch'io mi scordi di te? (Mam o Tobie zapomnieĂŚ?) KV 505 na sopran & fortepian z towarzyszeniem orkiestry, ktĂłrÂą Wolfgang Amadeusz zadedykowaÂł Nancy Storace i sobie samemu  :D UtwĂłr ten zostaÂł wykonany na poÂżegnalnym koncercie Nancy 23 lutego 1787 (opuszczaÂła WiedeĂą). Pierwsza wersja arii u Koechla figuruje pod numerem KV 490. ZostaÂła ona napisana dla amatorskiej inscenizacji Idomeneo. (Tutaj Bartoli, a przy fortepianie Uchida):

http://www.youtube.com/watch?v=8Ivp9mkywvo

Non temer, amato bene,
 per te sempre il cor sarà!

Cudne wykonanie, Kasiu. Po prostu uwielbiam t¹ salzburska galê - Bartoli, Uchida, Mutti, team znakomity. A ta scena z recytatywem jest olœniewaj¹ca, chyba teraz nikt nie ma w¹tpliwoœci, ¿e Mozartem targa³o g³êbokie uczucie do wielkiej Nancy. Jeœli Konstancja powinna byÌ zazdrosna o któr¹œ z wiedeùskich dam, pos¹dzaÌ j¹ o romans z Wolfim - to mog³a to byÌ w³aœnie Storace.



Hah, masz racjĂŞ, ten temat rzeczywiÂście "przebÂąkuje" w hiszpaĂąskim hymnie.  ;)  Masz wielkÂą muzycznÂą wyobraÂźniĂŞ, Conrado, nie wpadÂłbym na to skojarzenie. A hymn Espanii pamiĂŞtam jeszcze z Mistrzostw ÂŚwiata w RPA (2010), to zresztÂą hymn zwyciĂŞzcĂłw.  ;)  Czy przypadkiem dziÂś nie jest to hymn bez s³ów?

SonatĂŞ A-dur KV 331, a juÂż na pewno tzw. Marsz Turecki, jej finaÂł, znajÂą wszyscy. PosÂłuchajmy kilku interpretacji jej I czĂŞÂści - Andante grazioso - tematu z 7 wariacjami i finaÂłowego Rondo Allegretto.

Eschenbach
http://www.youtube.com/watch?v=XOuv-e2X7vo
http://www.youtube.com/watch?v=-LS4b3Bnvgg&feature=related

Gould
http://www.youtube.com/watch?v=IT0ghoOGn78
http://www.youtube.com/watch?v=MJfUrFbNSvk

Uchida
http://www.youtube.com/watch?v=qbn692EKQLw
http://www.youtube.com/watch?v=gYDmu8Hk13M&feature=related

Rachmaninov, fragm.
http://www.youtube.com/watch?v=96fWJQa3-hY
http://www.youtube.com/watch?v=JbiLcV7RBgA&feature=related

Pogorelich
http://www.youtube.com/watch?v=GNDz3_7LS_w&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=Rgq3OTSRVBc&playnext=1&list=PL1DB97159B188C125

Pat, wielkie dziĂŞki za "komplemencior" ale to niezasÂłuÂżenie, jakÂą tam wyobraÂźniĂŞ..to byÂł po prostu zwykÂły fuks  :D A co do hymnu Espanii to masz chyba racjĂŞ, bo o ile sobie przypominam (np na meczach) nie Âśpiewa siĂŞ s³ów, lecz nuci liniĂŞ melodii na jednej samogÂłosce, zdaje siĂŞ Âże najczĂŞÂściej na "o"  :)

Moje typy to Ch. Eschenbach i M. Uchida, ale - parafrazujÂąc Monsieur Vogelsang'a z Der Schauspieldirektor ) - Jede Interpretation hat ihren besondern Wert  :) - KaÂżda interpretacja ma swojÂą szczegĂłlnÂą wartoœÌ  ;)(Tutaj ten tercet -  Madame Herz: E. Gruberova, Mademoiselle Silberklang: K. Te Kanawa i Monsieur Vogelsang: U. Heilmann & Wiener Philharmoniker):

http://www.youtube.com/watch?v=UvxA7_1P9NU

Nawet interpretacja G. Goulda ma swojÂą wartoœÌ z jednym zastrzeÂżeniem, Âże jest to Mozart alla Gould, a nie Gould alla Mozart  :D, co na przestrzeni lat potrafiÂło siĂŞ u niego znacznie zmieniaĂŚ.

:) MoÂżna byÂło tego posÂłuchaĂŚ we wtorkowej transmisji Letniego Festiwalu, teÂż w bardzo Âładnym wykonaniu Simone Kermes. PrĂłcz tego zaÂśpiewaÂła jeszcze Ma che vi fece o stelle...
A tak Âśpiewa tĂŞ ariĂŞ Natalie Dessay
http://www.youtube.com/watch?v=7oLcCCXDU_Q

A tutaj ÂśpiewajÂą razem z CeciliÂą - Mitridate Rei di Ponto. CzyÂż nie piĂŞkny duet sÂłowikĂłw:)
http://www.youtube.com/watch?v=XoGZrrKlsK8&feature=related

Przeró¿ne wersje KV 331 - du¿e pole do szlachetnej kontemplacji, mein Freund :) Znasz moje preferencje:) Od razu powiem, ¿e Glenn jest...niekonwencjonalny:))) Czy te¿ masz odczucie, ¿e cokolwiek gra Gould, brzmi tak jakoœ, ¿e ma siê z pocz¹tku uczucie, jakby to by³ Bach? :)
Do³¹czy³abym mo¿e do tego szlachetnego grona jeszcze pani¹ Pires:) Niestety, chyba nieosi¹galna na YT.



 

Talent Goulda byÂł polifonicznej natury, co (w repertuarze innym niÂż bachowski) skrajnie polaryzuje opinie  ;)


WytworzyÂła siĂŞ nam tutaj prawdziwa aura amorosa  ;) TakÂą romantycznÂą aurĂŞ znajdziemy takÂże w pieÂśniach Mozarta. Poetycki czar pieÂśni An ChloĂŤ (Do ChloĂŤ) KV 524 (1787) do s³ów Johanna Georga Jacobiego przywodzi juÂż na myœ³ Romantyzm i rozkwit pieÂśni made by Schubert  :) (Tenor Werner GĂźra):

http://www.youtube.com/watch?v=WhRh6pCxshQ

Gut gesagt... Z drugiej strony wiêkszoœÌ odbiera chyba tego kontrapunktycznego, Bachowskiego Mozarta Goulda jako ciekawostkê, jako... manierê wielkiego (przede wszystkim Bachowskiego) artysty.

Aura amorosa, przestrzeĂą dla kontemplacji... Kontynuujmy "zanurzenie w tym piĂŞknie".  :D  ProponujĂŞ 2 kolejne sonaty, ktĂłre czerpiÂą jakby ze spuÂścizny J. Ch. Bacha - z drugiej zaÂś strony - chyba tylko z samego universum. NiezwykÂłe jest to, w jak wiele piĂŞkna kreuje Mozart w kaÂżdej czĂŞÂści.
Sonata B-dur KV 332, arcydzieÂło Mozartowej melodyjnoÂści, twĂłrczej inwencji. KaÂżda fraza wydaje siĂŞ byĂŚ tak naturalna, idealna, ona po prostu MUSI znajdowaĂŚ siĂŞ w tym miejscu, wynika to z jakichÂś wewnĂŞtrznych, niezapisanych reguÂł tej muzyki. DzieÂła tak wykoĂączone - a jednoczeÂśnie spontaniczne (wypÂływajÂące jakby z samej natury) pisane sÂą tylko przez geniuszy.
ZwróÌcie uwagê na wspania³e modulacje w czêœciach skrajnych, na te mroczne d-molle w I Allegro, b³yskawiczne pasa¿e fina³u, niezwyk³e kadencje... Ravissant!

http://www.youtube.com/watch?v=Cmv9u9aULGo&playnext=1&list=PL0414660084A14AB1
http://www.youtube.com/watch?v=bIdLKwsPleM&playnext=1&list=PL0414660084A14AB1 - Adagio, a propos kontemplacji...  :D
http://www.youtube.com/watch?v=NGEfcAN1tLY&playnext=1&list=PL0414660084A14AB1

Teraz w DwĂłjce:  Audycja o Mozarcie i Symfonii koncertujÂącej Es KV 364.  ;)

Chodzi oczywiÂście o sonatĂŞ F-dur KV 332.

W B-dur skomponowana jest sonata KV 333. Pierwsza czêœÌ jest pe³na ¿ycia, jednoczeœnie - rozpoetyzowana, wype³niona uczuciami - klasycznie wyra¿onymi. Andante cantabile ujmuje prostot¹ - a w œrodkowej czêœci s³ychaÌ g³êbokie modulacje... S³ynny fina³ - Allegretto - przypomina nieco nastrojem Allegro (s³yszycie to ujmuj¹ce minore...?!).

http://www.youtube.com/watch?v=p5th9jo8sEQ
http://www.youtube.com/watch?v=DMD4BBxmAmA&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=4XsoNh0_zc0&feature=related

Casadesus: http://www.youtube.com/watch?v=7f0eiYTbCdI

Interpretacje Casadesus i Eschenbacha ró¿nia siê od siebie. Casadesus gra z energi¹, wirtuozeri¹, b³yskotliwie, dynamicznie... Zwróciliœcie uwagê, jak genialnie - w swych klasycznych, wra¿liwych interpretacjach sonat Mozarta - Eschenbach cyzeluje szczegó³y, "obudowuje" akompaniament lewej rêki, a czasem - podkreœla lew¹ rêkê nieco bardziej, gdy w tej partii pojawia siê jakiœ ciekawy niuans... Robi to w ma³o zauwa¿alny sposób, efekt koùcowy jest znakomity...

W wykonaniu M. J. Pires znalazÂłem m.in. sonatĂŞ KV 332. Mam komplet sonat w jej wykonaniu, bardzo sobie je ceniĂŞ.  ;)

PiĂŞkna muzyka, i piĂŞknie opowiedziana, monsieur le poete:), un grand merci a toi:) Bardzo, bardzo lubiĂŞ obie sonaty, chyba trudno rozsÂądziĂŚ, ktĂłra unosi nas w bardziej czarowny, magiczny Âświat doskonaÂłego piĂŞkna. Odbicie doskonaÂłoÂści - 332, momentami jest niczym misterium; tak - Adagio... :) :)  A B-dur - mĂłj BoÂże, B-dur:)) Jako caÂłoœÌ moÂże jÂą nawet uwielbiam bardziej. Tak peÂłna poezji, subtelnie wyraÂżonych uczuĂŚ, jest mi ogromnie bliska. Pat, faktycznie, ta Muzyka, jak niejedno Mozartowskie dzieÂło, to Âśpiew kosmosu, echo pitagorejskiej harmonii sfer. Grecy zresztÂą wierzyli, Âże muzyka jest darem bogĂłw... tchnieniem nadprzyrodzonej, idealnej doskonaÂłoÂści w naszÂą niedoskona³¹ rzeczywistoœÌ:)

A wykonanie... Eschenbach tak miĂŞciutko, czule dotyka klawiszy - taka gra jest bardzo bliska mojemu sercu, bo kaÂże fortepianowi ÂśpiewaĂŚ... a w rezultacie, fortepian kaÂże ÂśpiewaĂŚ sercu :)

A co wy na to Asiu, Patryku. Ja to wykonanie bardzo lubiĂŞ.Bardzo muzykalny Andreas Staier.

http://www.youtube.com/watch?v=zEcZLbY8f2k

Ja teÂż je uwielbiam  :)

Dla wszystkich którzy chcieliby w wakacje odpocz¹Ì od zgie³ku miasta i zanurzyÌ siê w sielskich, pastoralnych klimatach mamy 12 wariacji na fortepian i skrzypce na temat ludowej francuskiej piosenki La bergere Celimene KV 359 (1781) - piszê bez francuskich znaków, bo nie wszystkie siê wyœwietlaj¹. (Znalaz³am na tubie tylko to wykonanie):

http://www.youtube.com/watch?v=HoGdiwtvt10

Teraz w Dwojce - 4. Koncert skrzypcowy D, bardzo lubie to wykonanie - polecam!

Pat, niestety, nie zd¹¿y³am na ten koncert - jakie to by³o wykonanie? Anne Sophie?
Ale w charakterze rekompensaty posÂłuchaÂłam sobie tego - moÂże byĂŚ niemal rĂłwnie dobre:)
BBC Proms 2006 i Maxim Vengerov:
http://www.youtube.com/watch?v=GmU8NF0yjz0&feature=fvst

http://www.youtube.com/watch?v=w4c6wPg8vCM&feature=related
 
http://www.youtube.com/watch?v=jULh4_PyPv0&feature=related
cudne to Rondeau:)) A cantabile - znĂłw Mozart for meditation :)

Tereniu, bardzo oryginalne, choĂŚ nie aÂż tak, jak w wersji Volodosa;)) Nie sÂłyszaÂłam jeszcze ozdobnikĂłw w takiej wersji :)) Nie znam zupeÂłnie Staiera. A wystĂŞpowaÂł w zeszÂłym roku na ChiJE. Leciutkie, eleganckie brzmienie. 
No tak, klawesynista:) Pewnie jakoÂś mu blisko do Mozarta, ktĂłry przecieÂż zaczynaÂł graĂŚ na klawesynie. Czytam, Âże nagraÂł niedawno MozartowskÂą pÂłytĂŞ, mocno uhonorowanÂą:) I rĂłwnieÂż kilka sonat. Trzeba bĂŞdzie poznaĂŚ, posÂłuchaĂŚ:)

A tak, znalazÂła siĂŞ!  – byÂła doœÌ dobrze ukryta :)
SÂłucham ich sobie na zmianĂŞ.

http://www.youtube.com/watch?v=TXrND8GivNU
http://www.youtube.com/watch?v=bIdLKwsPleM&playnext=1&list=PLA57F6A31D42D6480

Teraz, gdy Herr Eschenbach przebojem wtargn¹³ do mego serca, trzeba bêdzie ustaliÌ hierarchiê ;) Chocia¿ nie, nie trzeba - zmieszcz¹ siê tam razem:) Czy¿ mo¿na by wartoœciowaÌ tak¹ magiê? :) Dobra czarodziejka Maria ma w swej grze coœ takiego, ¿e gdy s³ucham, b³¹ka mi siê w myœlach cytat z dawnej piosenki: "mów dalej czarown¹ sw¹ bajkê, ja bajki tak lubiê ogromnie..." Podobnie jak Ingolf, gra tak, jakby z kimœ swoj¹ muzyk¹ rozmawia³a, opowiada³a historie cudnej piêknoœci. A czarodziej Christoph - có¿ wiêcej mo¿na o nim napisaÌ, ni¿ pisze Pat...

W kaÂżdym razie, to, jak mniemam, bĂŞdzie pierwszy zakup po wakacjach:))
http://www.empik.com/mozart-the-piano-sonatas-eschenbach-christoph,209892,muzyka-p

A propos Staiera - bardzo go polecam, zwÂłaszcza znakomitÂą pÂłytĂŞ MOZART AM STEIN VIS-A-VIS, cudny instrument.
SpĂłjrzcie tu zresztÂą: http://muzyka.onet.pl/recenzje/klasyka/mozart-am-stein-vis-a-vis-andreas-staier-christine,1,4772508,recenzja.html

Asiu, dziĂŞki za przypomnienie interpretacji Maxima. DziÂś sÂłuchaÂłem Orkiestry MOZART pod C. Abbado i Giuliano Carmignoli. PiĂŞkne, szlachetne i niezwykle wywaÂżone brzmienie.
http://www.youtube.com/watch?v=2clgUfVe1fM

Mozart for mediation...  :)


Na dziÂś proponujĂŞ teÂż MozartowÂą miniaturĂŞ - w ramach kontynuacji klawiszowego Mozarta. Fragment niedokoĂączonej prawdopod. sonaty - Allegro B-dur, KV 400. PowstaÂło w bardzo szczĂŞÂśliwym dla Mozarta czasie, ktĂłry wypeÂłniaÂły m.in. zabawy z kobietami.  ;) W tym z przysz³¹ ÂżonÂą, KonstacjÂą WebberĂłwnÂą. Zdaniem biografa - sÂłychaĂŚ to w ekspozycji i przetworzeniu. Co dokÂładnie odmalowaÂł dÂźwiĂŞkami Mozart??  ;D
http://www.youtube.com/watch?v=7mX3MaUkaGU

Tak myÂślaÂłam, Âże Ty bĂŞdziesz wiedziaÂł, co to takiego :D Bardzo zachĂŞcajÂąca recenzja, tak jak i dyskografia. BĂŞdzie przestudiowany:)

I kolejny fascynuj¹cy artysta... to wspaniale, ¿e wci¹¿ otwieraj¹ siê nowe szlaki w cudnej krainie tonów, zapewniaj¹ce wêdrówkê bez koùca... Tak, jak mówi³eœ, zanurzamy siê w oceanie dŸwiêków, i nie sposób dostrzec dna, nie widaÌ drugiego brzegu:) I wielkie szczêœcie - bo przecie¿ navigare necesse est :)

Cokolwiek to byÂło, z pewnoÂściÂą przyniosÂło mu wiele radoÂści :D Frywolna nutka tej melodii nasuwa na myÂśl owÂą niezapomnianÂą chwilĂŞ pierwszego spotkania Wolfiego z Salierim ;)

Asiu, bardzo gorÂąco polecam pÂłytĂŞ. Staier i Schornsheim to duet znakomity. Nagrali zresztÂą kilka zupeÂłnie nieznanych utworĂłw Mozarta, miĂŞdzy innymi preludia z KV deest, antycypujÂące romantyzm. Ale rĂłwnieÂż bardziej znane dzieÂła, jak np. tÂą sonatinĂŞ fuer 4 Haende KV 381:
http://www.youtube.com/watch?v=O9hJnaGIvqE.

OlÂśniewajÂące muzykowanie...

SonatĂŞ a-moll, eksplozjĂŞ najintymniejszych uczuĂŚ, ktĂłra w dziejach muzyki XVIII wieku nigdy siĂŞ nie powtĂłrzyÂła, juz tu wielokrotnie sÂłuchaliÂśmy.

Czas na drugÂą mollowÂą sonatĂŞ Mozarta, c-moll KV 457. ArcydzieÂło odpowiadajÂące swym dramatyzmem jedynie koncertowi fortepianowemu w tej samej tonacji.  Wszyscy badacze podkreÂślajÂą wyraÂźny pierwiastek beehovenowski tego dzieÂła, kto wie czy gdyby nie Mozartowski koncert i sonata c-moll Beethoven byÂłby tym twĂłrcÂą, ktĂłrego dziÂś podziwiamy...

"BeethovenowskoœÌ" (ChoĂŚ z drugiej strony - dlaczego antycypowaĂŚ Beethovena? Takie romantyczno-rewolucyjne podejÂście do muzyki Mozarta  i spoglÂądanie na niÂą przez pryzmat XIX wieku jest czĂŞsto krzywdzÂące, mowiÂąc kolokwialnie: Mozart jest Mozartem - i tÂą swoistoœÌ ceniĂŞ najbardziej!  ;)) sonaty rzuca siĂŞ chyba szczegĂłlnie w Allegro molto. PulsujÂą w nim emocje, pojawia siĂŞ mnĂłstwo pomys³ów, nasz kompozytor zag³êbia siĂŞ w g-moll czy f-moll... Zwracam zawsze szczegĂłlnÂą uwagĂŞ na przetworzenie, bardzo ekspresyjne, ktĂłre jest jakby obrazem eksploracji ludzkiej duszy - i repryzĂŞ z codÂą (z elementami jakiejÂś beznadziejnoÂści), ktĂłre pozostawiajÂą sÂłuchacza w stanie oczekiwania...
Adagio ka¿e nam myœleÌ znów o Beethovenie (A. cantabile z Patetycznej?), którego wra¿liwoœÌ i emocjonalnoœÌ tej sonaty musia³a uj¹Ì. Mieszaj¹ siê w nim barwy jasne i szare. Jest rodzajem czyœÌca, jest jakby pogodne, na pewno kontrastuje z dramatem skrajnych ogniw. W Allegro assai rozgrywa siê bowiem znów najprawdziwszy dramat, s¹ i przeb³yski s³oùca, jednak ogólnie - wydaje siê nieub³agane. Pod koniec Mozart nie moduluje wcale do dur - i ca³oœÌ wieùcz¹ 2 groŸne akordy.

Dla Wolfganga forma sonaty klasycznej (XVIII-wiecznej) jest juÂż zbyt ciasna, by wyraÂżaĂŚ niÂą emocje. Do spotĂŞgowania tragizmu "uÂżywa" wiĂŞc koncertu fortepianowego. Z pewnoÂściÂą artyzm sonaty polega teÂż na zwartoÂści jej czĂŞÂści, zwÂłaszcza w obu Allegrach dochodzi do wielkiej, klasycznej eksplozji namiĂŞtnoÂści.

ChcĂŞ podkreÂśliĂŚ: Sonata jest Mozartowska, a niewÂątpliwie - jest teÂż owocem niezwykÂłego stanu duszy; natchnienia, ktĂłre zdarza siĂŞ nieczĂŞsto...

Wykonanie Eschenbacha - nieporywajÂące, ale odczute, klasyczne, peÂłne szacunku do dzieÂła.

http://www.youtube.com/watch?v=vCOJwGRHRGk
http://www.youtube.com/watch?v=XODSlU_3ifw&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=QRK0-FDegB4&feature=related

Nieod³¹cznym elementem Sonaty c-moll jest Fantazja KV 475, oba dzie³a - wydane zosta³y razem, w 1785 r. (rok po napisaniu). Jest rozbudowana, ma charakter improwizacyjny, to na pewno wzorzec Mozartowskiej fantazji. Drzemie w niej wielki ³adunek emocjonalny, tak jak w Sonacie. Jest inspirowana dzie³ami Bachów, Clementiego i in., jednoczeœnie to kompozycja bardzo indywidualna, summa dokonaù pianistycznych epoki...

http://www.youtube.com/watch?v=2w3511cVUec
http://www.youtube.com/watch?v=c0GV-CCuOFQ&feature=related - zakoĂączenie-zagadka...

ZnalazÂłam pÂłytĂŞ:)
http://merlin.pl/Mozart-Am-Stein-Vis-A-Vis_Andreas-Staier/browse/product/4,502247.html
SÂą teÂż zdjĂŞcia instrumentu:) Vis-a-vis  - wszystko jasne :D
Tu moÂżna posÂłuchaĂŚ fragmentĂłw:
http://store.harmoniamundi.com/on-the-stein-vis-a-vis.html
Trudno dostĂŞpne sÂą pÂłyty z Harmonia Mundi, ale najwaÂżniejsze, Âże w ogĂłle moÂżliwe do sprowadzenia. Ach, ogĂłlnie zapowiada siĂŞ piĂŞkna jesieĂą:)))

"Do tej krainy idÂź ÂścieÂżkami tonĂłw..." Dobrze mieĂŚ tak doskonaÂłego przewodnika. DziĂŞki, przyjacielu, za wskazywanie drogi:)

Pat, równie¿ niespecjalnie podoba mi siê okreœlenie "beethovenowski". Uwa¿am je za odwrócenie naturalnego porz¹dku rzeczy:) Kto tu siê kim inspirowa³?:) To Beethoven pisz¹c Patetyczn¹ inspirowa³ siê Mozartem, zatem raczej nale¿a³oby podkreœlaÌ pierwiastek mozartowski tamtego c-molla. Jeœli Mozart jest pre-romantyczny, to przecie¿ nie on naœladuje Romantyków, to oni id¹ za nim (a przecie¿ jego œpiew urywa siê w pe³ni rozkwitu). To, ¿e w finale Fantazji s³ychaÌ XIX wiek znaczy tyle, ¿e ów XIX wiek poszed³ za duchem, intuicj¹ Mozarta, poszed³ dalej, tam, gdzie mo¿e Wolfi ju¿ nie zd¹¿y³ dojœÌ..
Dla mnie to np. temat Ronda IV koncertu Beethovena jest mozartowski:)

Hah...  :-*
http://www.youtube.com/watch?v=DTv-9fv2qH4

Polecam w tym tygodniu w DwĂłjce po 11 - Mozart Brendla i Academy of St Martin in the Fields.
Koncerty fortepianowe...  :D

A wiĂŞc zgadzasz siĂŞ :) A mĂłwiÂą, Âże tylko pierwsze trzy:)

Ach, Pat, to istne cudo!!!  :-* Panowie Z. i B. niezmiernie z siebie nawzajem zadowoleni, i sÂłusznie:))

WracajÂąc do Sonat - zostawiam na chwilĂŞ tzw. 15. SonatĂŞ-mozaikĂŞ - i proszĂŞ, posÂłuchajcie Sonaty B-dur KV 570.

To niew¹tpliwie wstêp do ostatniej Sonaty KV 576. Jest kontrapunktyczna, s³ychaÌ to choÌby w finale. Jak wiêkszoœÌ dzie³o ostatniego okresu - jest pe³na pogodny, ale i melancholii. Za grosz bana³u; tu nie ma pudru czy zmieniaj¹cych siê peruk, to Sonata wielce dojrza³a. Po³¹czenie wra¿liwoœci, bogactwa inwencji, piêknych tematów - z "uczonoœci¹", wywa¿eniem, czerpi¹cym z dorobku dawnych epok. Z piêknym, natchnionym Adagio, które jest dostojne, godne, choÌ i rozdarte...

http://www.youtube.com/watch?v=wzidkBK9I6I
http://www.youtube.com/watch?v=K67DaYHZ3Do&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=PQWqJylowGk&feature=related

Ukoronowanie sonatowej twĂłrczoÂści Mozarta. Jedno z najbardziej kontrapunktycznych jego dzieÂł. Sonata KV 576 napisana 2 lata przed ÂśmierciÂą. DosÂłownie wysycona kontrapunktem, w kaÂżdej czĂŞÂści sÂłyszymy to wyraÂźnie. Czasem naprawdĂŞ wydaje siĂŞ, Âże piĂłrem Wolfganga przemawia stary mistrz Jan Sebastian… Znakomity przykÂład idiomu mozartowskiego – syntezy melodycznego piĂŞkna i formalnego mistrzostwa.

Muzyka jest pogodna, choĂŚ nie jest to Mozart, jak za najlepszych czasĂłw.  ;) Muzyka peÂłna jest przecieÂż melancholii, skrywanego Âżalu. ChoĂŚ jednoczeÂśnie, gdy pojawia siĂŞ modulacja do tonacji molowej, smutek szybko jest przezwyciĂŞÂżany. Wolfgang walczy jakby z przeciwnoÂściami losu, odgania zÂłe myÂśli. Jest trochĂŞ jak mĂŞdrzec afirmujÂący humanizm, wartoœÌ Âżycia.

Mozart skÂłonny jest do fugowania, choĂŚ nie tworzy Âżadnej fugi. ZauwaÂżamy to juÂż od pierwszych taktĂłw Allegra, faktura komplikuje siĂŞ póŸniej w przetworzeniu, g³êbokim, przemyÂślanym, ktĂłre niezwykÂłym, Âśpiewnym ³¹cznikiem przechodzi w repryzĂŞ. Adagio-medytacja, ze swym peÂłnym Âżalu epizodem molowym, zdaniem Einsteina odpowiada metafizycznemu Adagio h-moll KV 540 (w mojej opinii -  temu h-moll nic w twĂłrczoÂści fortepianowej Mozarta nie moÂże dorĂłwnaĂŚ…). FinaÂł zaÂś to peÂłne pomys³ów przeksztaÂłcanie g³ównego, prostego motywu, ktĂłry albo opalizuje w modulacjach, albo (szczegĂłlnie dwukrotnie) brzmi z godnoÂściÂą i majestatem. ZnĂłw - nic nie jest tu banalne, wszystko genialne wykoĂączone. Koda wydaje siĂŞ dziwna; ja by jÂą okreÂśliĂŚ… - jest moÂże profetyczna, ostatnie takty i akordy to pewien kontrast w stosunku do reszty, zapowiada rychÂły koniec, obwieszcza definitywne zamkniĂŞcie tego gatunku w twĂłrczoÂści Mozarta. Gatunku, ktĂłrego kompozytor nie zrewolucjonizowaÂł, ale napeÂłniÂł piĂŞknem i doskonaÂłoÂściÂą po brzegi.

Ostatnia sonata…

JeÂśli kogoÂś nie przekonuje - proponujĂŞ posÂłuchaĂŚ obok dowolnej sonaty Haydna czy J. Ch. Bacha. Wtedy szczegĂłlnie doceniamy geniusz Mozarta. Sonata jest bardzo zwiĂŞzÂła (co moÂżliwe tylko u wielkich!). PowstaÂła jako jedyna z cyklu 6 zamĂłwionych przez pruskÂą ksiĂŞÂżniczkĂŞ Friederike. Jest bardzo trudna pianistycznie (zapewne jej wykonanie przerosÂłoby naszÂą pianistkĂŞ-amatorkĂŞ!).

http://www.youtube.com/watch?v=xF3HNk1_fGo&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=JcRurzAFkME
http://www.youtube.com/watch?v=K9IRIkFsw0Q&feature=related

Januszu, Ty zdaje sie nie byles przekonany do klawiszowej tworczosci Mozarta. Chyba prawda jest, ze Sonata facile nie jest najlepszym przykladem dla scharakteryzowania Mozartowskiego idiomu?  ;) ;)

Patryku, niezupeÂłnie tak... w odniesieniu do Mozarta nie obdarzam jednych jego obszarĂłw kompozycji wiĂŞkszÂą (mniejszÂą) sympatiÂą niÂźli innych. Bo uwaÂżam, Âże jako kompozytor byÂł doskonaÂłym w kaÂżdym rewirze swoich zainteresowaĂą. Cenie Mozarta jako zjawisko kulturowe i podzielam opinie, o jego niekwestionowanym wkÂładzie w dziedzictwo Âświatowej muzyki. Jego utwory lubiĂŞ i zawsze tolerujĂŞ - ale w wiĂŞkszoÂści nie ubĂłstwiam. Bardzo czĂŞsto kojarzÂą mi siĂŞ jego dzieÂła z doskonaÂłym rzemiosÂłem lecz nie zawsze z prawdÂą Âżaru jego namiĂŞtnego serca i duszy.
Jak u roÂżnych innych kompozytorĂłw i u Mozarta mam swoje "kultowe" kompozycje. Z pewnoÂściÂą do takich zalicza siĂŞ m.in. ta sÂłodka "salonowa" sonata facile (tak, nawiasem mĂłwiÂąc to dla pianisty wcale ona takÂą, facile bynajmniej nie jest  :D), zresztÂą jeden z kilku ledwie utworĂłw Salzburgczyka na fortepian, ktĂłre ongiÂś grywaÂłem.  :) Sentyment wiĂŞc zostaÂł do dziÂś.

I tu jest pies pogrzebany.
Juz teraz rozumiem, dlaczego nigdy nie zgodzimy sie do konca w rozmowach na temat estetyki w muzyce..
Po prostu Twoje wewnetrzne emocje nie odgaduja zlozonosci  stylu  MOZARTA i  BOMBY EMOCJONALNEJ jego muzyki.
Oczywiscie masz do tego prawo.
Jak juz wspomnialem nie jestem zwolennikiem swietych krow i Twoje zdanie uszanuje.

Bardzo mnie cieszy, bartusie, Âże skÂłonny jesteÂś do tolerancji... Oby czĂŞÂściej!
A przy okazji pocieszĂŞ CiĂŞ (hm... raczej zmartwiĂŞ  :(  ): w Âświecie muzycznym jest caÂłkiem niemaÂło opinii, w myÂśl ktĂłrych muzyka Mozarta, to przede wszystkim pasaÂże, pasaÂże, pasaÂże...
Ja - aÂż taki bezduszny w osÂądzie nie jestem, ale przyznam, Âże rozumiem podobne opinie i przynajmniej w odniesieniu do niejednego utworu wielkiego Austriaka, skÂłonny byÂłbym siĂŞ pod nimi podpisaĂŚ.

A odnoÂśnie mniemaĂą o mych "wewnĂŞtrznych emocjach" i bombach... chÂłopaku, wolaÂłbym, abyÂś nie bawiÂł siĂŞ w domorosÂłego szamana. WolaÂłbym i raz kolejny proszĂŞ, abyÂś na tym Forum oceniaÂł zjawiska muzyczne, niÂźli czyjeÂś prywatne skÂłonnoÂści, najÂświĂŞtsze wartoÂści i upodobania.

WÂłaÂśnie…  :o  StaraÂłem siĂŞ swoimi postami pokazaĂŚ niektĂłrym inny odbiĂłr muzyki Mozarta...

Nie twierdzĂŞ, Âże wszystko co Mozart napisaÂł, te setki setki dzieÂł, to nieÂśmiertlene cuda... Ale! UwidoczniÂła sie wÂłaÂśnie trudnoœÌ w odbiorze Mozarta. W wielu jego kompozycjach (okoÂło 3/4 utworĂłw pochodzÂących z póŸnych lat wiedeĂąskich uznaje siĂŞ za arcydzieÂła) pasaÂże, bÂłyskotliwe fioritury, a w wokalistyce - w koloratury -  peÂłniÂą jak¹œ rolĂŞ. Nigdy nie sÂą puste, napisane ot tak, bez celu. Nawet utwory pisane ku uciesze publicznoÂści, zgodnie z wymogami epoki, sÂą jakieÂś niezwykÂłe, nacechowane oryginalnoÂściÂą, wraÂżliwoÂściÂą i emocjami, lepsze od wszystkiego innego pochodzÂącego z tego czasu.
Tak, Bartusie - jego muzyka jest peÂłna uczuĂŚ, wyraÂżanych albo w nieco zawoalowany sposĂłb - Mozart nie jest tak bezpoÂśredni jak romantycy, dla ktĂłrych muzyka byÂła wiernym lustrem; albo (z drugiej strony) bardzo dosadnie, prawie romantycznie (te wszystkie Adagia, Larghetta, majorowe, i minorowe…!). SÂą faktycznie jacyÂś muzykolodzy, ktĂłrzy Mozarta krytykujÂą, wybrzydzajÂą, doszukujÂą siĂŞ Beethovena w Mozarcie, oskarÂżajÂący go o muzycznÂą cukrzycĂŞ. DOCINAJÂĄ, ÂŻE NIE BYÂŁ REWOLUCJONISTÂĄ, JAK BACH CZY BEETHOVEN. To myÂślenie rodem z dynamicznego XIX wieku, kiedy o Wolfgangu wielu staraÂło siĂŞ zapomnieĂŚ uwaÂżajÂąc, Âże ta muzyka to przeÂżytek pozbawiony emocji, jedynie zbiĂłr pasaÂży. Jedynie niektĂłrzy, wielcy (Rossini, Brahms, Czajkowski, R. Strauss), nieÂśmiaÂło, czasem trochĂŞ po cichu, jÂą podziwiali (zwÂłaszcza niespotykane bogactwo inwencji i… jej uczuciowoœÌ wÂłaÂśnie!). Có¿, prawo epoki – ta romantyczna bardziej ceniÂła dramatyczne wstrzÂąsy wielkiej orkiestry niÂż intymne, nieraz kameralne wypowiedzi Mozarta. SpĂłjrzcie jeszcze na MozartowskÂą ró¿norodnoœÌ gatunkowÂą – co tknaÂł, zamieniaÂło siĂŞ w doskonaÂłoœÌ i to prawie na kaÂżdy instrument. Nikt w XIX wieku, takÂże Beethoven, nie byÂł twĂłrcÂą tak wszechstronnym (nie mĂłgÂł zresztÂą, prawo epoki). I do tego doskonaÂłoœÌ formalna, harmoniczne poszukiwania, genialna zwiĂŞzÂłoœÌ, zmysÂł dramatyczny (Pociej przyznaje - bodaj najwiĂŞkszy w historii), psychoanaliza postaci w operach...

MoÂżna wymieniaĂŚ, pisaĂŚ wielkie eseje. Albo/i - sÂłuchaĂŚ...

Zapewne nie wszystkich przekonaÂłem - odsyÂłam wiĂŞc choĂŚby do Einsteina. Biografia powstaÂła w pierwszych dekadach XX wieku, ktĂłry ponownie oszalaÂł na punkcie Salzburczyka. Bardzo wyraÂźnie pokazuje, na czym polega wielkoœÌ, geniusz Mozarta. ZauwaÂżamy, Âże nawet dzieÂła mÂłodzieĂącze (8- czy 9-latka) majÂą w sobie coÂś, czego nie majÂą utwory zapomnianych, Ăłwczesnych kompozytorĂłw. Mozart przewyÂższaÂł wtedy wszystkich (wiedziaÂł to zresztÂą, jednoczeÂśnie bĂŞdÂąc peÂłnym podziwu dla BachĂłw czy Haydna)… To chyba nie jest przesada.  ;)

Nie zapominajmy o 'oczekiwaniach' epoki w ktĂłrej ÂżyÂł Wolfgang Amadeusz w stosunku do sztuki (muzyki) - epoka ta nie lubiÂła oglÂądaĂŚ (sÂłuchaĂŚ) wynurzeĂą twĂłrcĂłw w postaci niezawoalowanej... W dodatku jako freelancer Mozart musiaÂł dbaĂŚ o to, by nie pisaĂŚ dzieÂł "do szuflady", chciaÂł je po prostu skomercjalizowaĂŚ  ;) GdzieÂś spotkaÂłam siĂŞ z opiniÂą, Âże np.  8 koncert fortepianowy C-dur KV 246 "LĂźtzow" byÂł pisany dla doœÌ przeciĂŞtnej pianistki, wiĂŞc i partia fortepianu jest w tym koncercie taka sobie... Geniusz Mozarta nie byÂł oczywisty dla wielu jemu wspó³czesnych, np. przepyszna Sinfonia concertante Es-dur KV 364 zostaÂła bardzo szybko wycofana z programu Concerts Spirituels w ParyÂżu. PoniewaÂż Mozart cudownie rĂłwnowaÂżyÂł w swych dzieÂłach formĂŞ i treœÌ, jego muzyka wydawaÂła siĂŞ wielu (jemu wspó³czesnym) za maÂło rozrywkowa i zbyt powaÂżna. Z kolei niektĂłrzy romantycy uwaÂżali, Âże muzyka Wolfganga Amadeusza jest... zbyt prosta i naiwna. Mozarta "broniÂła" nawet sama George Sand: "On jest wielki, piĂŞkny i prosty jak natura. Wy, Niemcy znajdujecie go nie doœÌ tajemniczym; lubicie to, co nie od razu rozumiecie. Lecz spĂłjrzcie na sÂłoĂące - czy jest ono kiedykolwiek piekniejsze jak na czystym niebie? JeÂśli siĂŞ domagacie chmur miĂŞdzy nim i wami, to dlatego, ze macie sÂłabe oczy".

MiaÂł do niej Chopin nosa.  ;D  Tak, tak, owi Niemcy znakomicie pokazujÂą, jak odbierano sztukĂŞ dÂźwiĂŞku w XIX wieku...


Kasiu, do Concerts Spirituels i paryskiej publicznoÂści moÂżna mieĂŚ powody, by ÂżywiĂŚ rozczarowanie. Wydziwiali z SymfoniÂą ("ParyskÂą", 2 razy pisaÂł Andante), nie poznali siĂŞ na genialnej Symfonii koncertujÂącej, na sonacie fortepianowej a-moll, ktĂłra przeszÂła bez echa. A maÂły Wolfi graÂł z pasjÂą na organach pobliskiego Wersalu... :D
SÂłuszna uwaga! - Mozart pisaÂł w celach zarobkowych. Dla klientĂłw - publicznoÂści - w koĂącu przestaÂł byĂŚ aÂż tak atrakcyjny. Nie rozumiano go... 

Januszu

Mowiac o wszelakich zjawiskach np. artystycznych uzewnetrzniamy wlasna dusze.
Podajemy ja jak na talerzu do ogolnej oceny.
Skoro to robimy,  musimy sie liczyc z tym, ze wlasnie ona (dusza) zostanie poddana krytyce.

Moja " niesprawna wybraznia"  tez jest rodzajem Twoje krytyki na temat mojej osoby.
Reasumujac.  Tobie wolno,  mnie nie. Ja jestem impertynentem (aro),szamanem, Ty swietoszkiem.

K woli wyjasnienia,  z reka na sercu, odczytuje Cie Januszu jako osobe o niezwykle bogatym wnetrzu, co niekoniecznie musi isc w parze z umiejetnoscia
zrozumienia zlozonosci (pasaze,pasaze Twoim zdaniem) sztuki MOZARTA.
Mam nadzieje, ze tym razem sie zrozumiemy.

S³uchanie ostatnich mozartowskich sonat to czysta przyjemnoœÌ. To s¹ formy doskona³e pod ka¿dym wzglêdem. Pogoda pe³na zamyœlenia, taka, której uczy nas czas... powœci¹gliwa, szlachetna melancholia, spokój pe³en s³odyczy. Bogactwo, wyrafinowanie faktury.
Mozart, zwÂłaszcza z ostatnich lat, nie tylko w sonatach, to wÂłaÂśnie owa "synteza melodycznego piĂŞkna i mistrzostwa formy".
I przecieÂż musimy pamiĂŞtaĂŚ, Âże nie caÂły wiek XIX byÂł mu niechĂŞtny:) Nie rozumiaÂły go tÂłumy, lecz byÂł geniusz, ktĂłry poznaÂł siĂŞ na innym geniuszu.
Chopin czerpa³ inspiracjê i naukê zarówno z Bacha jak i z Mozarta. I od Wolfganga w³aœnie bra³ choÌby owo melodyczne piêkno, klarownoœÌ faktury, podstawy swego brillant. I wiêcej jeszcze...
Wspomnijmy, Âże to wariacje na temat z Don Giovanniego, wykonane w Wiedniu, rozsÂławiÂły go w Europie i to po ich wysÂłuchaniu Schumann okrzykn¹³ go geniuszem. ÂŻe wielekroĂŚ nie tylko sÂłuchaÂł, ale i  wykonywaÂł jego utwory.
OczywiÂście, pamiĂŞtamy, co byÂło jego ostatnim Âżyczeniem. Requiem inspirowaÂło go jednak takÂże przy pisaniu NokturnĂłw i Sonaty op.65
Jean Eigeldinger tworzyÂł szeregi muzykĂłw, od klasycyzmu do poczatkĂłw XX wieku, wedÂług ich muzycznego pokrewieĂąstwa. Jeden z tych szeregĂłw ustawiÂł w nastĂŞpujÂącej kolejnoÂści: Mozart - Chopin - Debussy.

UwaÂża siĂŞ, Âże ich pokrewieĂąstwo tkwi w "sposobie rozumienia muzycznego romantyzmu, ktĂłrego w opinii wielu Mozart ze swych dzieÂł ostatnich byÂł prekursorem (zwÂłaszcza w Don Giovannim, koncercie fortepianowym c-moll KV 491, ostatnich symfoniach g-moll i C-dur)".
Bardzo mi siĂŞ podoba ten fragment eseju Magdaleny ChyliĂąskiej na temat ich duchowego powinowactwa:
"Muzyczna wiĂŞÂź ³¹czÂąca twĂłrczoœÌ Mozarta i Chopina moÂże stanowiĂŚ argument przemawiajÂący za sÂłusznoÂściÂą periodyzacji historii muzyki zaproponowanej przez F. Bloome'go - by XVIII i XIX wiek po³¹czyĂŚ w jednÂą klasyczno-romantycznÂą epokĂŞ silnie z sobÂą powiÂązanÂą przede wszystkim poprzez wspĂłlnotĂŞ uprawianych gatunkĂłw i form muzycznych. W przypadku Chopina i Mozarta owa wspĂłlnota gatunkowa dopeÂłniona zostaÂła takÂże wspĂłlnotÂą emocji i wyrazu. Geniuszy swoich epok - Mozarta i Chopina - po³¹czyÂły: niezrĂłwnany dar inwencji melodycznej, umiÂłowanie "piĂŞknego Âśpiewu", bogactwo ornamentyki, a przy tym prostota i naturalnoœÌ frazy melodycznej. Obaj kompozytorzy byli urodzonymi melodystami, ktĂłrym: "melodie podpÂływaÂły tak samo Âłatwo", pisze ChyliĂąska.
Ja chêtnie podpiszê siê pod jej s³owami. Mozart zapocz¹tkowuje romantyzm, Chopin opiera siê na klasycyzmie. Obaj s¹ geniuszami wykraczaj¹cymi poza ramy swoich epok, ³¹cz¹c je w pe³n¹, bajecznie piêkn¹, harmonijn¹ ca³oœÌ, tworz¹c syntezê tego, co w nich najwa¿niejsze, najbardziej wartoœciowe. Jest w ich dzie³ach pe³nia, jakiej pragnie ludzka dusza. Gor¹cy poryw uczucia, i tchnienie niebiaùskiego spokoju. Bunt, i pogodzenie z losem. Gorycz i s³odycz ¿ycia. Romantyczne burze i klasyczna harmonia.
Ja w odbiorze muzyki, i nie tylko, kochajÂąc po rĂłwno Wolfiego i Fryderyka, takÂże czujĂŞ siĂŞ  klasyko-romantyczkÂą :)

Coz dodac, Asiu... :-*

Och, na pewno coÂś byÂś potrafiÂł ;)
Ale wrĂłcisz jeszcze do 15 Sonaty?

Ty potrafisz lepiej. Ma piekne, pelne zycia Allegro... A rondo i jego minore, i te wszystkie smaczki! Powrocimy do niego... Buona notte...  ;)

OK. PowrĂłcimy:) Buona notte:))

I z mojej strony "k woli" (gwoli) wyjaÂśnienia... bartusie, Czytaj dokÂładniej moje posty, albo nie konfabuluj. "PasaÂże, pasaÂże..." to byÂło odwoÂłanie siĂŞ do niektĂłrych (i wcale nie tak odosobnionych) funkcjonujÂących w Âświecie muzycznym opinii. Dalej, wyraÂźnie napisaÂłem: "Ja - aÂż taki bezduszny w osÂądzie nie jestem" To, Âże i ja pod niektĂłrymi utworami Mozarta mĂłgÂłbym siĂŞ podpisaĂŚ identycznie - to chyba nic zdumiewajÂącego? Nawet Pat twierdzi, Âże nie wszystko co Mozart napisaÂł to nieÂśmiertlene cuda... Z drugiej strony pisaÂłem wyraÂźnie: " i u Mozarta mam swoje "kultowe" kompozycje"
Dlatego nie uogĂłlniaj, kolego,  nie manipuluj sÂłowami, bo to nieeleganckie :(

"...........Przyimek ten powsta³ z wyra¿enia k woli, tzn. z przyimka k (zachowanego w tej postaci jeszcze w gwarach, np. k nam, k sobie, wystêpuj¹cego obocznie do ku, np. ku nam, ku sobie), który w pozycji przed spó³g³osk¹ dŸwiêczn¹

ulegÂł udÂźwiĂŞcznieniu, tzn. k woli → gwoli. Obecnie jest rzadko uÂżywany, przestarzaÂły. ÂŚwiadczy o tym m.in. znieksztaÂłcona, niepoprawna, historycznie nieuzasadniona forma w woli.
— Krystyna DÂługosz-Kurczabowa, Uniwersytet Warszawski"

Myslalem, ze tak sie pisze.


Zawsze brzydzilem sie manipulacja. Prosze, nie zarzucaj mi tej metody prowadzenia dyskusji.


Skad wiesz? Policzyles te opinie - to nie jest argument.

Nie znam utworu Mozarta, ktory nie jest "niesmiertelnym" cudem.
Wszystko,co napisal jest absolutnie genialne.
Rownowaga emocjonalna dziel Mozarta idealnie wpasowuje sie do mojego sposobu myslenia o sztuce (muzyce).
Nie dziw sie,  ze z impetem rzuce sie na kazdego, kto podniesie reke na pana Mozarta.

Nadal uwazam, ze masz prawo do krytyki niektorych dziel mistrza Mozarta, tak jak i ja do nie zgodzenia sie z Twoja opinia.

Gdybys podal jakies konkretne przyklady z opisem, analiza, moze nasza dyskusja potoczylaby sie inaczej.

Ja o tych gamach i pasaÂżach sÂłyszaÂłam tylko od Jerzego Maksymiuka. I siĂŞ nie  zgadzam! ;D WogĂłle ten caÂły wywiad jakiÂś taki zblazowany i nonszalancki  :P Oto ten fragment (wywiad z 2006 roku):

[...] Mozart to gamy i pasaÂże, ale nie moÂżna ich graĂŚ tak jak ĂŚwiczenia. Nie powinny byĂŚ sztywne, lecz pÂłynnie falowaĂŚ. Ale to falowanie nie moÂże byĂŚ teÂż za duÂże, bo doprowadzi siĂŞ do deformacji tej muzyki. Gdy go jednak nie ma, jest ona strasznie nudna [...]

Maksymiuk mĂłwi teÂż, Âże jedynym (sic!) pianistÂą, ktĂłry ma "Mozarta we krwi" jest Murray Perahia. Hehe, jedynym to chyba nie... ;)

Przykro mi bartusie, Âże tak to momentami odczuwam i przelewam na "papier". Ale zapewniam CiĂŞ, nie bĂŞdĂŞ tego czyniÂł, jeÂśli nie bĂŞdziesz mi dawaÂł ku temu powodĂłw. Jesli wiĂŞc prowadzisz ze mnÂą (ale i z kimkolwiek!) polemikĂŞ staraj siĂŞ dokÂładnie czytaĂŚ opinie i je rzetelnie kontrargumentowaĂŚ.

PiszĂŞ to w kontekÂście coraz czĂŞÂściej nachodzÂących mnie odczuĂŚ i refleksji, czy aby Twoja polemika z (roÂżnymi) moimi wypowiedziami ma li tylko charakter merytoryczny?... I wiesz co? nie potrafiĂŞ sobie na to pytanie zdecydowanie odpowiedzieĂŚ. Brakuje mi przekonywujÂących argumentĂłw.  :(

Na TwojÂą obronĂŞ mam tylko jeden, ale bardzo solidny: na jakiego groma miaÂłbyÂś tak czyniĂŚ ???

Bartku, cieszĂŞ siĂŞ, Âże wspĂłlnie kochamy Mozarta... WierzĂŞ, Januszu, Âże jeszcze bardziej siĂŞ do niego przekonasz. A propos tych nie-nieÂśmiertelnych cudĂłw - miaÂłem na myÂśli zwÂłaszcza mÂłodzieĂącze dzieÂła, niektĂłre male symfonie, nieznane prawie koncerty klawesynowe, kwartety i inne drobne utwory. PiszÂąc je Mozart miaÂł kilka/kilkanaÂście lat (choĂŚ i w tym wieku, dobrze wiemy, potrafiÂł napisaĂŚ dzieÂła genialne!). SÂą to czasem przerĂłbki dzieÂł innych mistrzĂłw. W koĂącu jednak - Mozart w ciÂągu swego krĂłtkiego Âżycia stworzyÂł ogromnÂą liczbĂŞ kompozycji, przez to i wielka liczba arcydzieÂł muzycznych I-rzĂŞdu - to wÂłaÂśnie utwory Mozarta.

Jeœli chodzi o Maksymiuka - tak, to prawda; zarzuci³ on, ¿e Mozartowi wychodzi³o coœ tylko "raz na jakiœ czas", poza tym oprócz Requiem (które okreœla czasem jako pó³-Mozartowskie) nie widzi on w jego twórczoœci rzeczy nieœmiertelnych.

Niestety, znam jeszcze jednego takiego outsidera. To Danuta Gwizdalanka, (quasi- ?)muzykolog, ktĂłrej nie mogĂŞ ceniĂŚ, chocby za opiniĂŞ: Mozart jest mistrzem Âładnych melodii, twĂłrcÂą uroczych serenad i oper buffa, w ktĂłrego muzyce nie ma powodu doszukiwaĂŚ siĂŞ g³êbi.  To opinia, ktĂłra przystoi naukowcowi?  :-\

Mahler umarÂł wymawiajÂąc sÂłowo MOZART.

Wagner (notabene wielki KRYTYK MOZARTA, jego traktaty o muzycznej estetyce bywaj± czasem niesprawiedliwe dla naszego bohatera) stwierdzi³: "WIERZÊ W BOGA, MOZARTA I BEETHOVENA".

Czajkowski nazwaÂł Mozarta MESJASZEM, CHRYSTUSEM MUZYKI.

Rossini napisa³ na partyturze "Don Giovanniego": PISMO ¦WIÊTE.

Krytyk muzyczny James Svejda zapytany o religiĂŞ, odpowiedziaÂł: "Mozart".

...

Drodzy Panowie, proszĂŞ, dyskutujmy w tym wÂątku tylko na temat Mozarta i jego muzyki.  :)

Kasiu, to wÂłaÂśnie pokazuje jasno, Âże percepcja Mozarta jest dla niektĂłrych po prostu za trudna. Tam gdzie jedni widzÂą puste pasaÂże, inni widzÂą wyraÂżone w klasyczny, doskonaÂły sposĂłb emocje.
MiaÂłem nadziejĂŞ, Âże razem z TobÂą i AsiÂą, poprzez ostatnie prezentowanie Mozartowych utworow-pereÂłek, pokazujemy rzeczywistÂą g³êbiĂŞ tej muzyki...  ;)

Czy ktoÂś napisze piĂŞkniej aby mnie przekonaĂŚ o czymÂś wrĂŞcz przeciwnym.

Asiu,
opowiadasz piĂŞkniej niÂż BogusÂław KaczyĂąski.
Asiu,
jesteÂś jego kobiecym odpowiednikiem.

:D

Za trudna? To troche arbitralne podejÂście. Ja sformuÂłowaÂłbym inaczej: percepcja Mozarta nie trafia (bo nie musi) kaÂżdemu w jego gust. A o gustach siĂŞ nie dyskutuje. KaÂżdy ma prawo mieĂŚ swĂłj wÂłasny (i rzecz jasna - nie powinno siĂŞ gustĂłw oceniaĂŚ, wzglĂŞdem wÂłasnych.)


Rozumiem, ze jeÂśli ktoÂś jest w czymÂś mÂądry, to dla niego zrozumienie rzeczy nie jest trudne. I na odwrĂłt, jeÂśli dla kogoÂś coÂś jest za trudne, to oznacza, Âże odstaje mÂądroÂściÂą od tego pierwszego.
JeÂśli takim kluczem klasyfikowaĂŚ bĂŞdziemy miÂłoÂśnikĂłw muzyki – to ja, sorry, spakujĂŞ manatki.
Ale spoko, przyjaciele, to byÂł z mojej strony Âżart   ;) (ale mam nadziejĂŞ - nie tylko z mojej)

W wywiadach i artykuÂłach pisanych,
pan Jerzy Maksymiuk wypowiada siĂŞ wznioÂśle o Mozarcie.
W streszczeniu jego zdania o muzyce Mozarta napiszĂŞ tak:

 jest muzyka ktĂłra przewyÂższa naturĂŞ
i jest to muzyka Mozarta.

Patryku  :) dlatego teÂż podchodzimy do gam i pasaÂży z  politowaniem  :D Tak samo jak do deklaracji F. Deliusa: "If a man tells me that he likes Mozart, I know in advance, that he is a bad musician".  ??? x 1000000

W muzyce Mozarta nie brak Âżadnej emocji. JeÂśli ktoÂś sÂłyszy w utworach Mozarta same gamy i pasaÂże, to niech sobie siedzi 8 days a week   ;) w muzyce atonalnej, a jeÂżeli dostrzega w jego dziele tylko pralinki, to chyba pomyliÂł muzykĂŞ Wolfiego z Mozartkugeln  :D (jest chyba z 7 rodzajĂłw, a kaÂżdy producent twierdzi, Âże jego wyrĂłb jest oryginalny).

ZakoĂączĂŞ mojego posta takim oto retorycznym pytaniem (w jĂŞzyku George Sand Âżeby byÂło nie wprost tak jak nakazywaÂła epoka, w ktĂłrej tworzyÂł Wolfgang Amadeusz)  ;) :

Comment ne pas etre amoureuse d' AmadĂŠ?  ;)

Chacun à sa manière, ma cheri!

Ale zgadzam siĂŞ, Kasiu, z TwojÂą wypowiedziÂą complètement!

Chyba o wielkoÂści Mozarta nie musimy dyskutowaĂŚ. Jego muzyka przeszÂła prĂłbĂŞ
czasu i pewnie bêdzie z nami jak d³ugo bêdzie istnieÌ ludzkoœÌ.
I na pewno nie jest za trudna. Jest jak przejrzysta  woda w strumieniu.
A ¿e nie do ka¿dego trafia?? Có¿ powinniœmy im tylko wspó³czuÌ. :'(

Ciesze siĂŞ Marku, Âże po przerwie wrĂłciÂłeÂś na nasze podwĂłrko. DziĂŞki Twym wypowiedziom nasze Forum nabiera szlachetnych i piĂŞknych barw  :)

Z drugiej strony, Tereniu, ja nie znam nikogo, kto by³by mi³oœnikiem muzyki klasycznej i do którego serca nie trafia³by praktycznie ¿aden utwór Mozarta. Mo¿e wiêc to nasze wspó³czucie nie bêdzie a¿ tak nadu¿ywane... :)

DziĂŞki
Januszu.  :)

Trudnoœci¹ próbowa³em t³umaczyÌ to, ¿e nie do ka¿dego trafia. Bo ³atwo ujrzeÌ pasa¿e i gamy, mo¿e trudniej (ujrzeÌ i doceniÌ) - wywa¿enie emocji (których w niej mnóstwo!) czy genialn¹ fakturê. Przy czym - dzie³a Mozarta s¹ tak zró¿nicowane, ¿e generalizacje te¿ nie sa w³aœciwe.



PiĂŞknie powiedziane...  :)

Marku! :D Zawsze byÂłeÂś niezmiernie uprzejmy i szarmancki, jednak muszĂŞ stwierdziĂŚ, Âże to porĂłwnanie to zaszczyt tyle wielki, co niezasÂłuÂżony :o GdzieÂż mnie do takiej gwiazdy? CaÂłym sercem kocham muzykĂŞ, lecz potrafiĂŞ siĂŞ najwyÂżej niÂą zachwyciĂŚ, sprĂłbowaĂŚ przelaĂŚ swĂłj zachwyt na papier, ewentualnie napisaĂŚ wiersz... Pan KaczyĂąski prĂłcz miÂłoÂści do muzyki i daru Âładnego opowiadania posiada wielkie doÂświadczenie i olbrzymiÂą wiedzĂŞ. BliÂżej do niego naszym forumowym przyjacioÂłom, ktĂłrych tu czytamy, przy ktĂłrych moja skromna wiedza blednie niczym Âświeczka przy pochodniach:) ZresztÂą rozumiem, Âże chodzi o sam dar opowiadania, ale i to przecieÂż za wiele:) Jednak cieszĂŞ siĂŞ, Âże Ci siĂŞ podoba moje pisanie i ogromnie, choĂŚ z zawstydzeniem, dziĂŞkujĂŞ:)

Asiu, masz dar trafnego osÂądu, na dodatek potrafisz wypowiedzi ubraĂŚ w interesujÂącÂą a niemĂŞczÂącÂą formĂŞ. To nie komplement, to stwierdzenie faktu :) A Marek fajnie wyÂłapuje i podsumowuje cechy forumowiczĂłw.

Et tu, Brute... ;) :D Rozpieszczacie mnie ponad miarĂŞ; dobrze, Âże posiadam pewnÂą dozĂŞ samokrytycyzmu, inaczej nadĂŞÂłabym siĂŞ Wam niczym dorodny balon i uniosÂła w gĂłrĂŞ porwana zachwytem :D :D

Ha, skoro dobrze siê mnie czyta, to oœmielê siê napomkn¹Ì s³ów parê o wspomnianej wczeœniej Symfonii koncertuj¹cej KV 364. Mam do niej sentyment, bowiem znalaz³a siê ona na jednej z moich pierwszych mozartowskich p³yt; zaraz po - oczywiœcie :) - Ma³ej Nocnej Muzyce i Divertimenti 136-8 w wykonaniu Concerto Avenna; do której zreszt¹ te¿ ogromnie jestem przywi¹zana:), oraz kilku najwiêkszych Mozartowych "przebojach", jak Symfonia g-moll czy Elwira Madigan. Jedna z pierwszych, zatem w istotnym stopniu przyczyni³a siê do mojego oczarowania Mozartem:)
Moja p³yta z Symfoni¹ (prócz niej jest tam jeszcze Symfonia 112 i Serenata Nocturna) zosta³a nagrana przez Strings of Zurich pod Howardem Griffithsem. Tutaj mo¿ecie jej nawet pos³uchaÌ (to ta sama, tylko w trochê póŸniejszym wydaniu):
http://www.we7.com/#/artist/Frank-Gassman-Semra-Griffiths-Strings-of-Zurich-and

(trzeba klikaĂŚ na strzaÂłki przy poszczegĂłlnych czĂŞÂściach, inaczej player zaczyna graĂŚ losowo coÂś innego:))  JeÂśli zechcecie posÂłuchaĂŚ, moÂżecie teÂż przy okazji oceniĂŚ i powiedzieĂŚ mi, czy poznaÂłam to genialne dzieÂło w dobrym wykonaniu :) Dla mnie, rzecz jasna, zawsze bĂŞdzie ono bliskie sercu, bo tak usÂłyszaÂłam je po raz pierwszy.:)

Przez d³ugi czas wystarcza³a mi wiedza, ¿e jest ona bardzo piêkna:) ¯e przepiêknie, zachwycaj¹co dialoguj¹ w niej skrzypce z altówk¹, a rozmowê obu instrumentów równie piêknie dope³nia orkiestra, tworz¹c razem magiczn¹ ca³oœÌ, brzmi¹c¹ to z pogodn¹ lekkoœci¹, to z niezwyk³¹ g³êbi¹ i rozmarzeniem. ¯e mo¿na by j¹ podaÌ jako jeden z przyk³ad, dyskutuj¹c o doskona³oœci dzie³ Mozarta i sile, z jak¹ porusza nasze serca...

Teraz dowiedzia³am siê te¿, ¿e ta symfonia zosta³a niemal odkryta na nowo w roku... 1924! - kiedy zacz¹³ j¹ graÌ Lionel Tertis, najpierw z Tritzem Kreisterem, potem z Williamem Primrose i stopniowo zainteresowali ni¹ innych muzyków, i s³uchaczy. Oraz, ¿e altówka specjalnie nastrojona zosta³a o pó³ tonu wy¿ej, a jej partia napisana jest w D-dur, po to, by brzmia³a zgodnie zreszt¹ instrumentów:) Nazywa siê to scordatura i w tajemniczy (dla mnie :)) sposób zwiêksza piêkno i dŸwiêcznoœÌ tonu.

Niedoceniona?? Nie mogê poj¹Ì, dlaczego. W moich uszach i sercu Andante jest arcydzie³em uczucia. G³êbokim, przejmuj¹cym. Czy by³o zbyt g³êbokie na wiek XVIII? Czy zbyt spokojne dla wieku XIX?

Klasycy cenili rozum, umiar i Âład, wiĂŞc stawiali tamĂŞ uczuciom, ujmowali je w niezwykle sztywne, konwencjonalne ramy. Romantycy w odpowiedzi buntowali siĂŞ przeciw ramom w ogĂłle, dajÂąc siĂŞ prowadziĂŚ jedynie uczuciu. To juÂż wspominaÂł Pat – chcieli podanych wprost dramatycznych uderzeĂą, nie delikatnego szeptu,  niedopowiedzenia... a jednoczeÂśnie zachwycaÂła ich kryjÂąca siĂŞ w skomplikowaniu form tajemniczoœÌ, nie szlachetnoœÌ prostoty. Jednostronne rozwijanie pewnych aspektĂłw moÂże rodziĂŚ ograniczenia.
CzyÂżbyÂśmy dopiero my, w naszej epoce niemal caÂłkowitej duchowej i artystycznej wolnoÂści, mieli okazjĂŞ doceniĂŚ i prawidÂłowo wywaÂżyĂŚ jedno i drugie?:)
Tutaj wykonanie, o ktĂłrym wiem, Âże naprawdĂŞ jest mistrzowskie:
Allegro:
http://www.youtube.com/watch?v=xWxtMYLfuA4
http://www.youtube.com/watch?v=Q2QmmYVSu1I&feature=related
Andante: (!!)
http://www.youtube.com/watch?v=_wJTQSo-NDk&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=EYm9ek1Ap5k&feature=related
Presto:
http://www.youtube.com/watch?v=DO3a_nPtOr0&NR=1

Co wiĂŞcej zaÂś da siĂŞ powiedzieĂŚ o tym wielkim dziele, to pewnie Pat, gdy "wrĂłci, to resztĂŞ dopowie" :)

PokochaÂłam tĂŞ symfoniĂŞ, gdy po zauroczeniu filmem "Amadeusz" nabyÂłam sobie
kasetĂŞ magnetofonowÂą(1985 rok) z soundtrackiem z tego filmu.
No i wtedy teÂż pokochaÂłam altĂłwkĂŞ.

Có¿ za napomknienie, Joanno…  :D  MuszĂŞ siĂŞ przyznaĂŚ, Âże jeszcze przed 'dyskusjÂą' o wielkoÂści Mozarta, chciaÂłem ten utwĂłr zaprezentowaĂŚ. UbiegÂłaÂś mnie i dziĂŞki za to.   ;)

Wiele zosta³o ju¿ powiedziane, co mam dodaÌ? Z pewnoœci¹ najwiêksze osi¹gniecie Wolfganga w gatunku koncertu skrzypcowego. To, co jedynie zarysowuje siê w koncertach roku 1775 staje siê wyraŸne w tej Sinfonii concertante. Jest jednym z tych arcydzie³, które spod pióra Mistrza wyjœÌ mog³y tylko raz, jedyny raz. A Mozart artystycznie wci¹¿ DOJRZEWA£. Czaruje od samego pocz¹tku, od pierwszego ogniwa, Allegro MAESTOSO, majestatycznego, zachwycaj¹cego potêg¹ i pe³ni¹ brzmienia. Temat drugi - kontrastuj¹cy, urzekaj¹cy œpiewnoœci¹ i barwnoœci¹ (mrok - jasnoœÌ). Wspania³e s¹ te os³awione, wielkie, mannheimskie crescenda, partie instrumentów dêtych na tle smyczkowego pizzicato.

Co do Andante - tak piĂŞknie zostaÂło juÂż opisane. C-moll modulujÂące szczegĂłlnie do Es-dur wyraÂża uczucia intymne, wrĂŞcz 'Âżarliwe'. FinaÂł zachwyca pogodÂą ducha, inwencjÂą, zaskakuje.

Wielkim osiÂągniĂŞciem Mozarta jest potraktowanie instrumentĂłw solowych, skrzypiec i altĂłwek. Pisze on Âświetne kadencje do I i II czĂŞÂści; wydajÂą siĂŞ trudne (Kuba Jakowicz), tak naprawdĂŞ jednak ich partytura nie jest skomplikowana. Po raz kolejny dochodzimy do NATURALNOÂŚCI muzyki Mozarta, czasem, jak siĂŞ wydaje, nieÂłatwej dla wykonawcĂłw, jednoczeÂśnie jednak - jak najbardziej logicznej, siĂŞgajÂącej , jak okreÂśla ÂŁukasz Borowicz, do rdzenia muzyki. Tak, Mozart siĂŞga do rdzenia muzyki. ZwróÌcie teÂż proszĂŞ uwagĂŞ -  skrzypce i altĂłwka rzadko mĂłwiÂą jednoczeÂśnie, mamy wspaniaÂłe, partnerskie dialogowanie (altĂłwka nie jest traktowana drugoplanowo, Asia wspomniaÂła o jej D-durze i scordaturze). Dialogi wtopione sÂą w partiĂŞ orkiestrowÂą (peÂłnÂą rozmachu, a to przecieÂż JEDYNIE 2 oboje, 2 rogi i smyczki, z podwojonÂą sekcjÂą altĂłwek!), osiÂągamy niezwyk³¹, MOZARTOWSKÂĄ, jednoœÌ.

Co skÂłoniÂło Mozarta do napisania Sinfonii? UkoĂączona w okolicach wizyty w ParyÂżu (1778, ale w jakimÂś zamieszaniu nie posÂłano jÂą tam kopiÂście!), nieco wczeÂśniej Mozart przebywaÂł w Mannheimie. To miasto moÂże byĂŚ dla jej powstania kluczowe - genialna orkiestra (stÂąd te crescenda), ktĂłra fascynowaÂła Mistrza, z drugiej strony - namiĂŞtna miÂłoœÌ, Aloysia Weber…

Bartusie, jeÂśli zerkn¹³eÂś do partytury Sinfonii, to moÂże napiszesz coÂś o tej scordaturze, jej orkiestrowym blasku od Âśrodka itd...  ;)

Polecam nagranie z Ojstrachem ojcem i synem!

Patryku.

Dlaczego scordatura?
Otoz powszechnie sie uwaza, ze strojac altowke o pol tonu wyzej, tonacja Es -dur staje sie jak tonacja D-dur (pod palcami).
Pozwala to na czeste uzywanie strun pustych a zatem poprawia rezonans (brzmienie instrumentu).
Ja jednak jestem troche innego zdania. Tonacja Es -dur (pod palcami) jest dosyc trudna dla zaawansowanej partii duzego instrumentu pod broda jakim jest altowka.
W szybkich przebiegach (a jest ich duzo w Sinfonii) notoryczne uzywanie 4 palca (wszelkie asy, esy) moze byc dla naciagnietej reki altowiolisty po prostu niewygodne.
Altowka sama w sobie rezonuje bardzo dobrze (lepiej od skrzypiec), a wiec poprawianie rezonansu jest nie konieczne.

Ach, Pat, gdybym wiedziaÂła, Âże szykowaÂłeÂś siĂŞ do prezentacji, pewnie siedziaÂłabym cicho:) OsobiÂście wolĂŞ czytaĂŚ Twoje opisy, z ktĂłrych, prĂłcz tego, Âże sÂą piĂŞkne, mogĂŞ siĂŞ jeszcze tak wiele dowiedzieĂŚ. Ale wÂłaÂśnie miaÂłam nadziejĂŞ na cenne uzupeÂłnienie  :)
Ha, moÂżna by rzec, Âże powiedziany zostaÂł efektowny wstĂŞp, a Ty dodaÂłeÂś konkrety :D  Teraz dopiero ta prezentacja jest peÂłna, kiedy po³¹czyÂły siĂŞ Twoja rzetelna wiedza o utworze i okolicznoÂściach jego powstania i moje dyletanckie acz szczere zachwyty:) Mannheimskie crescenda... jak to dumnie brzmi...

ÂŻeby dÂługo nie szukaĂŚ, oto Sinfonia concertante i Ojstrachowie. O rany...  :) :)
http://www.youtube.com/watch?v=HAPa08UKivQ&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=tjhU85zt0AI&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=-hq5Nezv7dw&feature=related

 

No to piêknie! Pope³ni³am hiperpomy³kê i wszystkich wprowadzi³am w b³¹d, za co bardzo przepraszam... mam nadziejê, ¿e wybaczycie... Francuzi nie poznali siê nie na Symfonii koncertuj¹cej Es-dur KV 364, która powsta³a w Salzburgu w 1779, ale na Sinfonii concertante te¿ Es-dur KV 297b z marca/kwietnia 1778, kiedy Wolfgang Amadeusz przebywa³ w Pary¿u. W Symfonii koncertuj¹cej KV 297b dialog ze sob¹ prowadz¹ nie skrzypce i altówka, ale instrumenty dête: flet, obój, róg i fagot. (Academy of St. Martin in the Fields & Neville Marriner):

I Allegro

http://www.youtube.com/watch?v=k4a-IukyK9I

II Adagio

http://www.youtube.com/watch?v=yJmCZG_K8SQ

III Andantino con variazioni cz. 1

http://www.youtube.com/watch?v=DEntm9Jag-8

III Andantino con variazioni cz. 2

http://www.youtube.com/watch?v=6PKMaGtQDDQ

Ja podobnie, Kasiu, ale dziĂŞki za sprostowanie (i mnie).  ;) ZupeÂłnie zapomniaÂłem o tej Symfonii koncertujÂącej na zestaw instrumentĂłw dĂŞtych i orkiestrĂŞ KV 297b, rzeczywiÂście - to utwĂłr paryski, to z nim wystÂąpiÂły kÂłopoty, to na nim paryÂżanie siĂŞ nie poznali. ZresztÂą, po dziÂś dzieĂą niezbyt znany utwĂłr. PrzeglÂądaÂłem dziÂś A. Kolb i rzuciÂło mi siĂŞ w oczy: W Salzburgu Mozart "pisze 32. i 34. SymfoniĂŞ, Symphonie concertante na skrzypce i altĂłwkĂŞ, Koncert Es-dur na dwa fortepiany...". TuÂż po powrocie (17.01.1779) z monachijsko-mannheimsko-paryskiego tournee, bardzo nieudanego, dodajmy. Stanowczo zbyt wczeÂśnie umiejscowiliÂśmy czas powstania tego dzieÂła. Niemniej - inspiracje mannheimskie (z Mannheimem Mozart miaÂł, ogĂłlnie, wyjÂątkowo dobre wspomnienia - Weberowie (!), paĂąstwo Cannabich z piĂŞknÂą Ró¿¹, Âśpiewak Raff...) sÂą wyraÂźne. 

Tak, to byÂł dla Mozarta bardzo ciĂŞzki czas. 3 lipca 1778 roku w ParyÂżu zmarÂła jego mama, a publicznoœÌ paryska, ktĂłra kiedyÂś zachwycaÂła siĂŞ maÂłym Wolfim, w 1778 zgotowaÂła mu chÂłodne przyjĂŞcie. GÂłowy FrancuzĂłw zajmowaÂła juÂż niedaleka Rewolucja, ale my nie napiszemy im z tego powodu usprawiedliwienia  ;) Protektor Wolfiego Friedrich Melchior Grimm chciaÂł siĂŞ go jak najszybciej pozbyĂŚ i opÂłaciÂł Mozartowi dyliÂżans aÂż do samego Salzburga... Jakby tego byÂło maÂło w Monachium Alojza zÂłamaÂła mu serce  :'(

Bartusie, jesteÂś nieoceniony  :)

AltĂłwka byÂła ulubionym instrumentem smyczkowym Wolfganga Amadeusza. Dla zaprzyjaÂźnionej rodziny JacquinĂłw, ktĂłra mieszkaÂła w domu poÂłoÂżonym w Ogrodzie Botanicznym na przedmieÂściach Wiednia (ojciec rodziny byÂł sÂłynnym botanikiem i ogĂłlnie ÂświatÂłym umysÂłem) napisaÂł na poczÂątku sierpnia 1786 Kegelstatt Trio - Trio krĂŞgli Es-dur KV 498 na fortepian, klarnet i altĂłwkĂŞ. Ta pereÂłka muzyki kameralnej wziĂŞÂła swÂą nazwĂŞ stÂąd, Âże muzykalna rodzina JacquinĂłw rĂłwnie chĂŞtnie muzykowaÂła, co graÂła w krĂŞgle z Mozartem  :) PartiĂŞ altĂłwki graÂł oczywiÂście sam Wolfgang Amadeusz. (Michel Portal - klarnet & Les Musiciens):

I Andante

http://www.youtube.com/watch?v=CYxhQvm2DK8

II Menuetto

http://www.youtube.com/watch?v=4cUJqZgZmCU

III Rondeaux: Allegretto

http://www.youtube.com/watch?v=Rw7x-dIhgaE

Tak, podczas podró¿y 1777-1779 Mozartem owÂładneÂły po raz pierwszy tak wielkie namiĂŞtnoÂści – kuzyneczka Bäsle, Aloysia Weber, CannabichĂłwna… Wolfgang prawdziwie dojrzewaÂł i to z dala od ojca.

Niesamowicie ciekawÂą lekturÂą (a i dobrym przykÂładem XVIII-wiecznej epistolografii) jest prowadzona wtedy mniej-bardziej intensywnie korespondencja miĂŞdzy Wolfgangiem (czasem teÂż matkÂą) a Leopoldem, ktĂłry pozostaÂł w Salzburgu. Na ich podstawie moÂżna dokonaĂŚ trafnej psychoanalizy Wolfganga. ZdarzaÂły siĂŞ miĂŞdzy nimi spiĂŞcia, Leopold widziaÂł wszystkie te sÂłaboÂści syna, ktĂłre nieraz uniemoÂżliwiaÂły mu odnalezienie siĂŞ w Âświecie, zdobycie staÂłej posady i szacunku u szerokiej publicznoÂści. JednoczeÂśnie, nie moÂżemy zaprzeczyĂŚ, Âże ojciec  byÂł dla Amade niezwykle istotny, syn go kochaÂł i szanowaÂł. 

Tak... staÂło siĂŞ najgorsze. :(  W obliczu finansowego fiaska caÂłej podró¿y, w tak znienawidzonym przez Wolfganga ParyÂżu (Grimm! Legros – z concerts spirituels - poraÂżka chĂłrĂłw do Miserere, S. koncertujÂącej, wysztychowane sonaty otrzymuje dawno po upuszczeniu ParyÂża...), umiera najukochaĂąsza matka. ByÂła dla niego wielkim oparciem, jakby powierniczkÂą, choĂŚ zapewne jej autorytet – w odró¿nieniu od ojcowskiego – byÂł zerowy. Dla 22-letniego Mozarta byÂł to szok, moment przeÂłomu. W nocy pisze listy – do ojca (peÂłen kontrastĂłw, zmian nastrojĂłw!) i Bullingera, przyjaciela rodziny w Salzburgu. Nie wyjawia straszliwego faktu Leopoldowi. Prosi Bullingera, by ten duchowo przygotowaÂł ojca.

WypeÂłniony smutkiem, wstrzÂąsajÂący list do Bullingera Âświadczy zarazem o wielkiej wewnĂŞtrznej sile Mozarta. MĂłwi siĂŞ czasem, Âże paryska ÂżaÂłoba nie trwaÂła dÂługo, Âże Mozart szybko pogodziÂł siĂŞ z utratÂą matki. ByĂŚ moÂże pomogÂła mu w tym g³êboka wiara. W Bogu – zupeÂłnie niezaradny, niedoÂświadczony, Âłatwowierny i odtÂąd w podró¿y zupeÂłnie SAM – szuka oparcia.

"Kiedy zrobiÂło siĂŞ tak niebezpiecznie,
prosiÂłem Boga tylko o 2 rzeczy,
    a mianowice o szczĂŞsnÂą godzinĂŞ Âśmierci dla mojej matki
    i dla mnie, o si³ê i rozwagĂŞ
 
– dobry BĂłg wysÂłuchaÂł mnie i udzieliÂł tych Âłask w wielkiej obfitoÂści…"


Richter. http://www.youtube.com/watch?v=Lrz_8mMMOpc


...

Oui. :D Opowiedz nam, proszĂŞ, przy okazji, jakie symfonie (lub inne utwory WAMoz) graÂłeÂś, ktĂłra jest ta, Twoim zdaniem, najdoskonalsza itd...  :D



Na skrzypcach graĂŚ nie lubiÂł (zastrzegÂł siĂŞ po powrocie do S. w 1779: Colloredo, graĂŚ na organach, JA, EBEN, ale na skrzypcach - co to, to nie!  ;D), dÂźwiĂŞk altĂłwki - rzeczywiÂście ceniÂł. KochaÂł - z i. dĂŞtych - klarnet, fortepian - jak wiadomo, zatem zestaw instrumentĂłw - perfekcyjny. Urocza Francisza J. gra na fortepianie, a wielki klarnecista A. Stadler dzierÂży w rĂŞce klarnet. I tak oto mamy arcydzieÂło.

Ein Terzett fĂźr Klavier, Clarinett und Viola (zamiast klarnetu - mogÂą byĂŚ skrzypce, czego ja sobie nie wyobraÂżam!), od kontemplacyjnego Andante (!) do Allegretto z piĂŞknym minore. PowtĂłrzĂŞ siĂŞ - ile pomys³ów! Jakie piĂŞkne barwy, ciemne c-moll i znĂłw Âśpiewne Es-dur, muzyka uczuĂŚ... Kontrapunkty, ale nierzucajÂące siĂŞ, jakby - niezauwaÂżalne, forma SÂŁUÂŻY treÂści -- uczony, dojrzaÂły Mozart!   ;)

Najczystsza kamerlistyka.


Nawet w Symfonii koncertuj¹cej K. 297b, napisanej DLA..., NA zamowienie - zw³aszcza w II czêœci s³ychaÌ (wci¹¿ przecie¿ m³odego i do tego w owym czasie - rozczarowanego) geniusza.

Kasiu na samÂą Rewolucje, to chyba jeszcze trochĂŞ za wczeÂśnie (11 lat to jednak sporo), wtedy to mogli co najwyÂżej zaczytywaĂŚ siĂŞ w Jakubie Rousseau - "Nowa Heloiza" (1761); "Umowa spoÂłeczna" (1762)..i oczywiscie poruszajÂący kwestie wiary "Emil", ktory w okresie Rewolucji Francuskiej staÂł sie swoistÂą, naturalnÂą ewangeliÂą wychowania i inspiracjÂą dla idei szkolnictwa rewolucyjnego.. :) Ale zapewne juÂż powoli rodziÂła sie w nich ÂświadomoœÌ, choĂŚ grunt do dziaÂłania byl jeszcze wtedy bardzo sÂłabiutki...a na dzieÂło jednego z pierwszych inspiratorĂłw rewolucji Pierre Beaumarchais'a, przyjdzie im czekaĂŚ jeszcze dobrych kilka lat tj do 1784 ("Wesele Figara" - ktĂłre mÂłody podporucznik Buonaparte nazwaÂł "rewolucjÂą w czynie", zaÂś sama tuba rewolucji Grzegorz Danton woÂłaÂł z trybuny: "Figaro, ten ktĂłry zabiÂł szlachtĂŞ" - czy jakoÂś tak.. :) ;))  

Tak, przychodzi taki moment... kiedy ju¿ nie modlimy siê, ¿eby to siê nie sta³o. Kiedy b³agamy wszystkie moce nieba i ziemi, ju¿ nie o to, aby najdro¿sza osoba zosta³a z nami, a ¿eby odchodz¹c nie cierpia³a... i o to, ¿eby mieÌ doœÌ si³y... bo przecie¿ nie umiemy sobie tego nawet wyobraziÌ...
i do koùca wydaje siê, ¿e tak naprawdê to jest niemo¿liwe, a jednak zostajemy sami, zupe³nie sami pod nieprzyjaznym niebem, bezradni jak liœÌ miotany mroŸnym wiatrem...
b³¹dzimy we mgle… wokó³ ciemnoœÌ i nie widaĂŚ drogi...
Tak, wtedy to napisa³... ca³a g³êbia dramatu, ca³a prawda miotaj¹cych nim uczuÌ. Tak wczeœnie...
Im bardziej poznajĂŞ Wolfiego, tym jest mi bliÂższy...
Mo¿e te¿ pomog³a mu mi³oœÌ... a mo¿e w³aœnie wrodzona wewnêtrzna si³a, to s³oùce, które zamkniête w jego muzyce grzeje nas do dziœ, które czêsto przebija siê przez nawet gêste chmury.
W kaÂżdym razie w tamtym roku w ParyÂżu, jeszcze chyba przed tragediÂą, tworzy genialne arcydzieÂło - koncert na flet, harfĂŞ i orkiestrĂŞ, ktĂłrym juÂż siĂŞ tu zachwycaliÂśmy.
No i Symfonia Paryska - oni mogli siê na niej nie poznaÌ - my nie pope³nimy tego b³êdu:)
http://www.youtube.com/watch?v=iBKmvCANasY&feature=related

Konradzie, masz oczywiœcie racjê. Jednak przedrewolucyjny nastrój napewno juz wisia³ w powietrzu. Mniej by³o zainteresowania twórczoœci¹ jakiegoœ "muzyka z Salzburga". Do tego trwa³ w Pary¿u muzyczny spór miêdzu "gluckistami" i "piccinnistami". Mozart pozostawa³ raczej bezstronny w tej k³ótni.

Ach ta Aloysia! Nie wiadomo, czy potem trochĂŞ nie ÂżaÂłowaÂła, Âże wzgardziÂła uczuciami Wolfganga. Jak wiecie La donna e mobile   :D Z drugiej strony jej m¹¿ Joseph Lange teÂż byÂł artystycznÂą duszÂą - byÂł aktorem i malarzem amatorem. Joseph wystÂąpiÂł w (mĂłwionej) roli jako Monsieur Herz w Der Schauspieldirektor i namalowaÂł (niedokoĂączony) portret  Wolfganga Amadeusza, ktĂłry Konstancja uznaÂła za najbardziej trafiony.



Przy³¹czam siĂŞ do proÂśby Patryka  :) JeÂśli znajdziesz Bartusie chwilkĂŞ czasu, podziel siĂŞ proszĂŞ TwojÂą wiedzÂą i wraÂżeniami  :)

Kasiu,Patryku.

Bardzo chetnie, ale dopiero po wakacjach. Zaraz wyjezdzam.
(.. jak ja nie lubie wakacji).

Bartusie, szczĂŞÂśliwej podró¿y i wspaniaÂłych wakacji!    :)  8)

Ja teÂż siedzĂŞ juÂż na walizkach  ;D

I ja Wam ÂżyczĂŞ szczĂŞÂśliwej drogi i dobrego wypoczynku:)

Ciekawe, czy Bartusowa antypatia do wakacji wynika z niechĂŞci do przemieszczania siĂŞ, czy z pracoholizmu;) JeÂśli to drugie, to moÂżesz Bartku wykorzystaĂŚ czas wolny np.. na komponowanie :) Wtedy i my na tym skorzystamy:D

Asiu, un GRAND merci  :)

Dopiero dzisiaj zauwaÂżyÂłam TwĂłj post z dedykacjÂą dla podró¿nikĂłw Soave sia il vento . DziĂŞki Tobie i Patrykowi  :) zachwyciÂłam siĂŞ sonatami w interpretacji Ch. Eschenbacha. Wczoraj odebraÂłam zamĂłwienie w Empiku i w rezultacie wyjeÂżdÂżam jutro w doborowym towarzystwie panĂłw Mozarta i Eschenbacha  :D

A tak, zamieÂściÂłam stosownÂą piosenkĂŞ na wakacyjne peregrynacje - obyÂście Âżeglowali Âłagodnie i powracali szczĂŞÂśliwie:)
Faktycznie, Eschenbach zrobiÂł furorĂŞ:)) Ale czyÂż na to nie zasÂługuje? OczywiÂście Pat go wygrzebaÂł:) ja siĂŞ tylko entuzjastycznie zachwyciÂłam, wie immer :D 

... choĂŚ jego sympatia juÂż wĂłwczas kierowaÂła siĂŞ w stronĂŞ Glucka (notabene, zÂły GRIMM byÂł piccinistÂą!  :D). Jego Alceste, Orfeusz, obie Ifigenie wystawiane w ParyÂżu i Wiedniu wpÂłynĂŞÂły silnie na Mozarta i styl operowy tegoÂż. We Wiedniu Mozart nawiÂązaÂłby z nim prawie przyjaŸù, byÂł u niego kilkukrotnie na obiedzie (m.in. po wiedeĂąskim Idomeneo), posÂłuchaÂł jednak ojca Leopolda i kontakt siĂŞ prawie urwaÂł. A przydaÂłby mu siĂŞ tak wpÂływowy (takÂże na dworze cesarza JĂłzefa) przyjaciel!

Co do Symfonii Paryskiej, wykonanej podczas concert spirituel - paryÂżanom nawet przypadÂła do gustu (zadowolony Mozart zjadÂł 'ze szczĂŞÂścia' lody i odmĂłwiÂł w dziĂŞkczynieniu jakiÂś obiecany pacierz  ;)). SpodobaÂł siĂŞ im zwÂłaszcza pasaÂż, ktĂłrego - dla wzmocnienia efektu - Mozart powtarza, takÂże w zakoĂączeniu owej I czĂŞÂści. Co do Andante byÂły jednak obiekcje (istniejÂą 2 jego wersje, pierwsza - lepsza - okazaÂła siĂŞ 'za dÂługa'... ::)).


Barrrdzo siĂŞ cieszĂŞ, Âże i Wam pan Eschenbach przypadÂł do serca.  ;) 

Ja rĂłwnieÂż czujĂŞ siĂŞ zobligowany do wysÂłuchania arii z Cosi. DziĂŞki! Wakacyjny czas podró¿y... Udanych wypoczynkĂłw!  ;)

Och, i tak wszak wiadomo, o co chodzi, mein Perfektionist :D
Tercet ze stosownÂą dedykacjÂą do odebrania na wÂątku operowym ;) 
A moÂże, nim wiatr zadmie w Âżagle, posÂłuchajmy jeszcze I czĂŞÂści Paryskiej symfonii i tego pasaÂżu...
http://www.youtube.com/watch?v=JrhJ6pY35dA&feature=related

Andante zbyt dÂługie... o tempora o gustibus... :) takiego piĂŞkna nigdy przecieÂż zbyt duÂżo! 
 
 
 

DziÂś w DwĂłjce o 19.30 "Wesele Figara" z Salzburga. SÂłuchamy??

AleÂż oczywiÂście! ;D

Ja znalazÂłem mojÂą ulubionÂą symfoniĂŞ koncertujÂącÂą nagranÂą we Francji. WspaniaÂła interpretacja i realizacja nagrania
http://www.youtube.com/watch?v=RzPOjLcqfrI
 :-*

Wykonanie "uÂświadomione historycznie" co za potworek jĂŞzykowy ;)

Bodku, zgadzam siĂŞ z TobÂą, rzecz jasna.

A zatem - nawiÂązujmy do Mozartowej muzyki skrzypcowej. Nie omawialiÂśmy tu jeszcze sonat skrzypcowych Wolfiego Amade.

Stosunkowo wczesna, Sonata C-dur KV 296, 3-czĂŞÂściowa, z bÂłyskotliwym finaÂłem. Mozart bardzo galant, choĂŚ i tak wyprzedzajÂący swego mistrza Jana Chrystiana.

http://www.youtube.com/watch?v=j-x16GjIwok

Mozart jest dobry na wszystko, tak¿e na drogê:) Pos³ucha³am na wyciszenie stresu przed podró¿¹.
ÂŚliczna, choĂŚ sÂą sonaty skrzypcowe Amade, ktĂłre podobajÂą mi siĂŞ jeszcze bardziej ;)
No, to wiatr w Âżagle:)))

Tak, Asiu, sÂą piĂŞkniejsze. To dopiero poczÂątek jego drogi...  ;)

UwieĂączeniem tej twĂłrczoÂści sÂą trzy wielkie sonaty wiedeĂąskie. Pierwszy opus sonat skrzypcowych, KV 302-306 + KV 296 i 301 (pomijajÂąc kilkanaÂście utworĂłw bardzo mÂłodzieĂączych) przypada na rok 1778 i jego pobyt w Mannheimie. WiĂŞkszoœÌ dedykowana jest Marii ElÂżbiecie, Âżonie elektora palatyĂąskiego. Mozart czerpie z Jana Chrystiana Bacha; tradycyjnie – wiĂŞkszoœÌ z tych sonat jest dwuczĂŞÂściowa (!). Te kompozycje przypadajÂą na okres burzliwego dojrzewania Wolfganga. WyksztaÂłca swĂłj wÂłasny styl, przewaÂżnie sÂą jeszcze bardzo galant. Nie wypracowaÂł jeszcze Mozart prawdziwego dialogowania skrzypiec i fortepianu, przede wszystkim stosuje tu, jak okreÂśla Einstein, ALTERNOWANIE.  Skrzypce sÂą w niektĂłrych fragmentach jedynie akompaniamentem, wzmacniajÂą partiĂŞ fortepianu ; wydaje siĂŞ nieraz – akompaniamentem niezbĂŞdnym.

SÂą w tym OPUS I takie sonaty, ktĂłrym Mozart nadaÂł szczegĂłlny blask. ZachwycajÂą oryginalnoÂściÂą, ÂświeÂżoÂściÂą i (nie pierwszy raz to wspominamy  ;)) bogactwem inwencji.
Jak choĂŚby…

Sonata KV 305 A-dur (tonacja ostatniego Mozartowskiego arcydzieÂła w tym gatunku) z wariacjami w finale. Klasyczne muzykowanie w duecie.
http://www.youtube.com/watch?v=1_cI15oHq_4
http://www.youtube.com/watch?v=1W4JeRybRz0&feature=related

Sonata KV 306, trzyczĂŞÂściowa. Silnie koncertujÂąca – czy finaÂłowa kadencja (III cz.) nie przypomina Wam (motywĂłw z) koncertĂłw skrzypcowych? Do tego – oÂżywione Allegro, con spirito z g³êbokim, rozbudowanym przetworzeniem i Âśpiewnym Andante inspirowanym J. Ch. Bachem.
http://www.youtube.com/watch?v=EMw4Pv--eLI


A e-moll?

...e-moll to jeden z Mozartowskich cudĂłw, co zgodnie twierdzÂą biografowie i miÂłoÂśnicy sztuki.  ;)

E-moll nieprzebÂłagane, dramatyczne, jedyne (tak rzadka tonacja u Mozarta!). W e Mozart rozpoczyna i koĂączy. Prawdopodobnie sonata skomponowana w ParyÂżu, w czasie choroby (tuÂż po Âśmierci?) matki, jak sonata fortepianowa a-moll.

http://www.youtube.com/watch?v=fd-FCsatmTM
http://www.youtube.com/watch?v=hCfKIyi9XvQ&feature=related - MINOROWY Menuet, jakÂże daleki od konwencjonalnego, dworskiego taĂąca? To raczej jakieÂś skupione, intymne Moderato z epizodem Âśrodkowym...

ZbĂŞdne tu opisy.

I z pewnoÂściÂą majÂą racjĂŞ:)

Tak, teÂż tak myÂślĂŞ, Amade. Wszystko jest w muzyce. Wszystko.

Zgodni, like ever.

To ciekawe:
http://www.astrouw.edu.pl/~wyrzykow/mozart2003/mozart.html
http://www.polskieradio.pl/8/404/Artykul/414634,Projekt-Mozart

Nowej forumowej towarzyszce, Julce, dedykujemy dziÂś SonatĂŞ F-dur KV 377, byĂŚ moÂże najlepszÂą z OPUSU II sonat na fortepian i skrzypce (dedykowanego 'w oryginale' i przez oryginalnego Mozarta pani Aurnhammer, pianistce).  :D

Rozpêdzone i uduchowione Allegro, w którym w tak misterny i doskona³y sposób, od samego pocz¹tku, splecione s¹ partie skrzypiec i fortepianu... No i do tego - pe³ne ¿alu dramatyczne wariacje w czeœci II, w d-moll, znów: jedyne i niepowtarzalne. Ca³oœÌ zaœ wieùczy... Menuet! ¯a³ujê, ¿e to stosunkowo ma³o znana sonata... Moim zdaniem, jest byÌ mo¿e w OPUSIE II odpowiednikiem sonaty e-moll KV 304 z OPUSU I (chocia¿... czy coœ mo¿e siê z ni¹ równaÌ? zostaÌ nazwane jej odpowiednikiem w sensie ekspresji, intymnego wyra¿enia uczuÌ?)

http://www.youtube.com/watch?v=vzf5-WZyL1c

Patryku sÂłuchasz? Na dwĂłjce dwudziesty czwarty! :)

EwuÂś, nie mogÂłem caÂłego - musiaÂłem wyjœÌ po ekspozycji pierwszego Allegra... Trudno oceniĂŚ wykonanie - tak w ogĂłle, kto graÂł?  ;)

Stephen Kovacevich, niestety nic nie umiem powiedzieĂŚ na jego temat. To nazwisko nie byÂło mi dotÂąd znane.
Aha, poza tym, Âże jest zaprzyjaÂźniony z MartÂą Argerich, co podkreÂślaÂł komentator.

No to posÂłuchajmy, przerywajÂąc na moment wÂątek sonat skrzypcowych, S. Kovacevicha.

W duecie z MarthÂą Argerich!

PiĂŞkne Andante i porywajÂące wariacje G-dur KV 501 z 1786 r.
http://www.youtube.com/watch?v=6pGo2edggt0

Ostatnie sonaty Mozarta na skrzypce i fortepian z opusu II. S¹ bardzo b³yskotliwe, nieraz tak¿e uduchowione i nas¹czone g³êbokimi emocjami...

Pó³nocnoniemiecki recenzent tych sonat (wydanych w 1781 r.), rzadki w Mozartowym ¿yciorysie prawdziwy znawca doceniaj¹cy jego dzie³o: "Sonaty te s¹ jedyne w swoim rodzaju. Obfituj¹ w nowe pomys³y i dowody wielkiego muzycznego geniuszu autora. [...] Akompaniament skrzypiec ³¹czy siê przy tym tak kunsztownie z parti¹ fortepianow¹, ¿e oba instrumenty utrzymywane s¹ w sta³ym napiêciu uwagi; tak, ¿e te sonaty wymagaj¹ równie dobrego skrzypka, co pianisty."

Sonata G-dur KV 379 (Adagio - Allegro - Temat z wariacjami !)
http://www.youtube.com/watch?v=Nb0NJ9yGjW0

Sonata Es-dur KV 380
http://www.youtube.com/watch?v=_RRJmvwrb7U

Patrick, c'est Toi?   :D

PrzypomniaÂła mi siĂŞ scena z Amadeusa, w ktĂłrej "everything goes backwards"  ;D

Czy omawialiÂśmy juÂż "Ein musikalischer Spaß" KV 522?  :)

 :D
Edama ,ĂŚanzop ĂŞic oÂłyb ondurt ;) Co wpÂłynĂŞÂło na tak diametralnÂą zmianĂŞ wizerunku, mon ami?? Antymateria? ;D
Wszyscy przywiÂązaliÂśmy siĂŞ do Twojego nicka i trzeba bĂŞdzie nieco czasu, Âżeby oko przywykÂło do nowego:))
ChociaÂż ten nowy teÂż Âładnie siĂŞ kojarzy muzycznie:
http://www.amazon.com/Haydn-Piano-Trios-Ensemble-Trazom/dp/B00006G8BM/ref=sr_1_6?s=music&ie=UTF8&qid=1313191722&sr=1-6

Kasiu, juÂż po wakacjach? Tak, pamiĂŞtam, Âże juÂż byÂła mowa o tym Mozartowym Âżarcie. Ale przecieÂż nie zaszkodzi przypomnieĂŚ raz na jakiÂś czas jakiegokolwiek utworu Wolfiego. :) (JuÂż chciaÂłam powiedzieĂŚ "dobrego nigdy zbyt wiele", jednak zawahaÂłam siĂŞ, z racji doÂświadczenia z dzisiejszego koncertu w Dusznikach... :D Beata szykuje siĂŞ do opisu tego traumatycznego doznania :D) Nigdy nam siĂŞ nie znudzi, n'est-ce pas? :)

Asiu, po pierwszym "akcie" wakacji, teraz jest antrakt  ;) W tym roku sobie nie ÂżaÂłujĂŞ atrakcji bo napracowaÂłam siĂŞ przez ostatni rok jak nigdy dotÂąd. Tak piĂŞknie opisujesz Twoje wraÂżenia z Dusznik, Âże mojemu laptopowi grozi co i rusz potop...

Dziêki serdeczne, Kasiu :) Pochwa³y zawsze mile g³aszcz¹ pró¿noœÌ autora, poza tym, ¿e ja czerpiê z pisania iœcie grafomaùsk¹ przyjemnoœÌ :D Oby drugi akt by³ równie udany! Ja ju¿ niestety spadnê z tych wy¿yn mocno na ziemiê... :(

DziĂŞkujĂŞ Asiu i Tobie rĂłwnieÂż ÂżyczĂŞ niezapomnianego finaÂłu pobytu w Dusznikach   :)
Nie spadniesz, po³¹czone siÂły piĂŞkna muzyki i przyrody, ktĂłrych moc bije z Waszych relacji, bĂŞdÂą Was unosiÂły nad ziemiÂą jeszcze bardzo dÂługo  :)

Asiu, wcale nie byÂło tak trudno...Patryk podobnie jak maestro Leonardo, stosuje wariant "lustrzany"...bo jest po prostu leworĂŞcznym  :D ;)

Myk - i, my dears, juÂż przywoÂłujĂŞ siĂŞ do porzÂądku. ;)  Co ja narobiÂłem, Piotr sie obawia, Âże na forum wystÂąpiÂły b³êdy, Conrado uwaÂża, Âże jestem lewy, tzn. leworĂŞczny.  ;D Ha, moja lewa rĂŞka, choĂŚby w graniu na fortepianie, nie nad¹¿a za prawÂą. PrzypomniaÂł mi siĂŞ po prostu ulubiony lustrzany "nick" Wolfganga z jego listĂłw, a'la da Vinci, moÂżna rzec. JuÂż jest jak dawniej, Âżarty na bok. ChoĂŚ, czy nie popeÂłniam ÂświĂŞtokradztwa "tytuÂłujÂąc siĂŞ" TRAZOM od koĂąca...

ZupeÂłnie "z innej beczki" - jutro salzburski (Salzburger Festspiele) koncert Mozart Matinee w DwĂłjce; Trevor Pinnock! W programie - nur Trazom. 

Myk.

Ale myk  :D Ja rĂłwnieÂż w pierwszej sekundzie nie wiedziaÂłam what's going up  ;) TeÂż siĂŞ wczoraj przednio zabawiÂłam wpisujÂąc mĂłj nick (oprĂłcz cyfer  :D) alfabetem greckim. Janusz wyraziÂł nawet obawĂŞ, czy Patryku nie przyÂśpieszylismy czasem karnawaÂłu.

 :)

OMG, wczoraj siĂŞ podÂłamaÂłam psychicznie po DwĂłjkowej retransmisji i efekty tego sÂą az nadto widoczne  ;)

Co do Familienname naszego Maestro - w ksi¹¿ce telefonicznej w Augsburgu moÂżna znaleŸÌ abonentĂłw noszÂących nazwisko Mozart  :) A w samym nazwisku skryÂła siĂŞ sztuka - ART  :)