Kurier Szafarski

AÂż dziw, Âże artysta, ktĂłry wedÂług wielu z nas zasÂłuÂżyÂł na miejsce w finale Konkursu Chopinowskiego, nie doczekaÂł siĂŞ jeszcze swojego wÂątku.

Wczoraj, tj. 18 wrzeœnia, mia³em przyjemnoœÌ us³yszeÌ jego grê w ¯elazowej Woli. Zdecydowa³em siê pójœÌ na ten koncert, chocia¿ "konkurencyjne" kontrpropozycje te¿ by³y nie do pogardzenia: rekonstrukcja bitwy nad Bzur¹ przygotowana przez p. Wo³oszaùskiego w Sochaczewie, a tak¿e mecz siatkarzy o br¹zowy medal. Ale nie ¿a³ujê wyboru. Co cieszy mnie szczególnie, równie¿ mój najstarszy syn wola³ s³uchaÌ muzyki Chopina ni¿ huku wystrza³ów towarzysz¹cych rekonstrukcji bitwy.

Zaczê³o siê od nokturnu, bardzo dobrze, lirycznie zagranego, ale... Có¿, ¿e artysta stara³ siê wprowadziÌ wszystkich w nastrój, gdy przechodz¹cy coraz to przy dworku turyœci nawet nie silili siê, by nieco ciszej st¹paÌ po ¿wirowej alejce. Wstyd. Ale nokturn pierwsza klasa, podobnie jak nastêpuj¹ce po nim trzy scherza. Wiemy, ¿e nie jest to prosty gatunek, ale Marcin zagra³ je jak siê patrzy. Naprawdê mo¿na by³o siê zas³uchaÌ i poj¹Ì, co jest istot¹ scherza. Przyznam, ¿e wys³uchanie trzech scherz z rzêdu pozwoli³o mi wychwyciÌ pewne rzeczy, z których wczeœniej nie zdawa³em sobie sprawy.
Na koniec Polonez As-dur - sta³y chyba element repertuaru pianisty. Có¿, jak to pisze nasz drogi Janusz, w tym wykonaniu by³o coœ ludzkiego... Jedno z³e trafienie po³o¿y³o ca³¹ sekwencjê dŸwiêków. Od tego momentu artysta w widoczny sposób zacz¹³ graÌ ostro¿niej, tyle ¿e paradoksalnie spowodowa³o to, i¿ reszta utworu zyska³a przez to charakter, który zawsze chcia³bym widzieÌ w tym polonezie, który bardziej mi siê podoba³ ni¿ wynikaj¹ce z braku wyczucia wyczyny niektórych laureatów konkursu przy tym samym utworze.

W drodze do Warszawy mia³em przyjemnoœÌ porozmawiaÌ z pianist¹. Niezwykle sympatyczny, skromny i ¿yczliwy cz³owiek. Podpyta³em go o pewne szczegó³y niektórych utworów, ale tak¿e o inne rzeczy. Nie chcia³ wypowiadaÌ siê na temat gry uczestników Konkursu Chopinowskiego. Stwierdzi³ natomiast, i¿ najbardziej ceni styl gry Trifonowa. Ze swojego wystêpu na konkursie by³ zadowolony, tym bardziej ¿e mia³ œwiadomoœÌ, ¿e oczekiwania by³y du¿e, publicznoœÌ wymagaj¹ca, a uczestnictwo w konkursie chopinowskim na w³asnym terenie to spore wyzwanie. Mówi³ o planach poszerzenia repertuaru. Okaza³o siê te¿, ¿e s³ysza³ o naszym forum. Stwierdzi³, i¿ trzeba w Polsce propagowaÌ tradycjê chopinowsk¹, gdy¿ w³aœnie Polska powinna dostarczaÌ wzoru chopinistom, tak jak rosyjscy pianiœci daj¹ niedoœcig³y wzór grania dzie³ rosyjskich. WidaÌ by³o ogromny szacunek dla innych pianistów. Przy okazji wyjaœni³o siê, sk¹d wziê³y siê w repertuarze trzy scherza. Otó¿ Marcin wyzna³, i¿ jest zafascynowany tym gatunkiem, mo¿liwoœciami, jakie on daje, a tak¿e sam¹ form¹ tych utworów, która jest dla pianisty bardzo wymagaj¹ca.
Na koniec, ju¿ w Warszawie, stan¹³ z nami do pami¹tkowego zdjêcia i ruszy³ w dalsz¹ drogê do Krakowa.

6 paÂździernika (czwartek) bĂŞdzie moÂżna go usÂłyszeĂŚ w warunkach bardziej sprzyjajÂących odbiorowi muzyki niÂż koncert plenerowy: w Filharmonii Narodowej.


I jeszcze jedno: o koncertach Marcina Koziaka moÂżna dowiedzieĂŚ siĂŞ z oficjalnej strony na Facebooku. Innej artysta nie posiada i w najbliÂższym czasie nie zamierza zaÂłoÂżyĂŚ, gdyÂż - jak stwierdziÂł - teraz interesuje go przede wszystkim gra i doskonalenie siĂŞ. Oto link: http://www.facebook.com/pages/Marcin-Koziak-Official-Fb-Website/214542185235575
Polubicie?

No jak¿e móg³ nie s³yszeÌ o naszym forum skoro doœÌ d³ugo rozmawialiœmy z Nim w Dusznikach!? ;D Na potwierdzenie tego, jak¿e mi³ego faktu, zosta³y nam zdjêcia.
Marcin jest rzeczywiœcie wielkim przegranym konkursu, jednak jego artyzm i mi³oœÌ do Chopina broni¹ siê doskonale. Zauwa¿, ¿e ¿adna impreza pianistyczna nie obywa siê bez jego wystêpu.

Wczoraj mia³am wczeœniejsze zobowi¹zania i ca³y dzieù ¿a³owa³am, ¿e nie jestem w ¯elazowej Woli.. Ale trudno, 6 paŸdziernika nied³ugo. Szczerze mówi¹c wolê Marcina w graj¹cego Liszta ni¿ Chopina, wiêc z wielk¹ radoœci¹ pójdê do FN. Pierwszy koncert na ¿ywo to w³aœnie I koncert fortepianowy Liszta, by³am zachwycona i zasmucona, ¿e tak ma³o, tak krótko. Koncert Marcina w Dusznikach by³ przyjemny, nie idealny, ale na poziomie, z fajn¹ ciekawostk¹, preludium tylko na lew¹ rêkê. Marcin jest chyba najfajniejszym, najsympatyczniejszym polskim pianist¹, z którym mo¿emy mieÌ od czasu do czasu "¿ywy" kontakt, ca³e szczêœcie, ¿e stosunkowo czêsto daje koncerty. Mnie nieustaj¹co przypomina Harrego Pottera, w³aœnie tak¹ niewinnoœci¹ i pewn¹ delikatnoœci¹. I, jak najbardziej, lubiê go i bardzo siê cieszê, ¿e bêdzie siê doskonali³. Faktycznie, obaj z Trifonovem maj¹ podobne podejœcie do muzyki, takie ³agodne, delikatne, miêkkie, tyle, ¿e z ró¿nym skutkiem. Nawet mieli wspólny koncert w Antoninie.

DziĂŞki ÂŁukaszu za wÂątek i takÂą fajnÂą relacjĂŞ ze spotkania :)

Czwartek, 6 paÂździernika 2011, godz. 18:00
 Sala Koncertowa Filharmonii Narodowej w Warszawie
 Czwartkowe Spotkania Muzyczne

 200. rocznica urodzin Ferenca Liszta
 Wielkie symfonie romantyczne

 POLSKA ORKIESTRA SINFONIA IUVENTUS
 Maja METELSKA - dyrygent
 Marcin KOZIAK - fortepian

 Ferenc LISZT - I Walc Mefisto Taniec w wiejskiej karczmie, Poemat symfoniczny Preludia, I Koncert fortepianowy Es-dur
 Franz SCHUBERT - VII (VIII) Symfonia h-moll D 759 NiedokoĂączona

Czy ktoÂś siĂŞ wybiera?

A po ile bilety, czy ryzykujemy wejÂściĂłwki??

Na szczêœcie wylecia³o mi to z g³owy i zapomnia³em zrobiÌ rezerwacjê, bo - jak siê okazuje - i tak bym nie móg³ pójœÌ...

Bilety 20 i 25 zÂł. To te tanie czwartki :)

Dzisiejszy koncert w FN byÂł to jeden z takich sympatycznych koncertĂłw zÂłoÂżonych ze znanych i lubianych
utworĂłw.
Dla mnie byÂł teÂż takim koncertem przeciwieĂąstw.
Po pierwsze dyrygentka Maja Metelska, mÂłoda, drobniutka dziewczyna naprzeciw potĂŞÂżnej orkiestry(dyrygowaÂła bez partytury).
Po drugie Marcin Koziak, rĂłwnieÂż drobnej postury i nie dysponujÂący specjalnie wielkim dzwiĂŞkiem i koncert Liszta.Rezultat byÂł
niestety taki,Âże w finale zupeÂłnie go nie byÂło sÂłychaĂŚ.PublicznoÂści jednak bardzo siĂŞ podobaÂł,
zagraÂł nam nokturn Chopina na bis.
No i przede wszystkim wstawiona poÂśrodku "NiedokoĂączona" taka wewnĂŞtrznie skupiona zadajÂąca ciche
nieÂśmiaÂłe pytania. CzuÂła siĂŞ tak, jak pewnie czuÂł siĂŞ maÂłomĂłwny i nieÂśmiaÂły Schubert w gronie pewnych siebie i
wygadanych przyjació³.Dla mnie skutek by³ taki,¿e poemat "Preludia", który zreszt¹ bardzo lubiê, nagle sprawi³
na mnie wraÂżenie dzieÂła napuszonego i kabotyĂąskiego.
No i niestety "dziecko na koncercie"
Dwie spóŸnione melomanki, wpad³y do Filharmonii w ostatniej chwili, nie zd¹¿y³y wdrapaÌ siê na balkon na który
miaÂły bilety i zasiadÂły jak panicha na parterze w prawie pusty rzĂŞdzie :D :D

Tereniu, PaniÂą MajĂŞ znam jeszcze z okresu jej szkoÂły Âśredniej, gdy uczyÂła siĂŞ dyrygentury u jednego pedagoga razem z moim synem. CzyÂżby ten koncert nie byÂł jej szczegĂłlnym sukcesem? szkoda, bo dziewczyna zawsze sprawiaÂła wraÂżenie bardzo ambitnej i zaangaÂżowanej...

AleÂż nie, mnie siĂŞ bardzo podobaÂła.
Nie wiem, czy to sprawiÂły dobre miejsca na ktĂłrych siedziaÂłyÂśmy, ale Sinfonia Iuventus nawet lepiej
brzmiaÂła niÂż Sinfonia Varsovia, ktĂłrej razem sÂłuchaliÂśmy w tym samym utworze.
OpisaÂłam w tym wypadku tylko wizualne wraÂżenie.

ÂŚwietnie byÂło usÂłyszeĂŚ Walz Mephisto w wykonaniu samej orkiestry, cudo. A orkiestra graÂło ten utwĂłr pierwszy raz :) Marcin jest przykÂładem artysty ktĂłrego tak niesamowicie lubiĂŞ, Âże nawet mi nie przeszkadza, Âże nie gra idealnie. Nie byÂło magii w koncercie Liszta, ale zawsze to miÂło posÂłuchaĂŚ Marcina w pierwszÂą rocznicĂŞ jego wystÂąpienia w konkursie Chopinowskim. NiedokoĂączona Schuberta tak pomiĂŞdzy utworami Liszta jakoÂś nie pasowaÂła. Nie lubiĂŞ takich przeplatanek, mnie siĂŞ nie komponowaÂło.
Cudnie zagraÂł Marcin Chopina na bis, Agnieszko, czy to byÂł nokturn Fis-dur op. 15 nr 2?

ÂŻaÂłujĂŞ, Âże nie mogÂłem byĂŚ. LubiĂŞ sposĂłb, w jaki gra, chociaÂż ideaÂł to jeszcze nie jest. Podoba mi siĂŞ to, Âże nie zamazuje dÂźwiĂŞkĂłw, a Âże nie gra potĂŞÂżnym dÂźwiĂŞkiem, to akurat jakoÂś nie przeszkadza.
JeÂśli chodzi o nokturn, to musiaÂł byĂŚ czarujÂący, bo pewnie zagraÂł ten sam co w ÂŻelazowej i chociaÂż tam warunki do sÂłuchania byÂły takie sobie, moÂżna siĂŞ byÂło zasÂłuchaĂŚ. Na sali to po prostu musiaÂła byĂŚ magia...

Lukaszu.

Co to znaczy ideal.
Co masz na mysli, czystosc grania, interpretacja, dzwiek.
Czy ktorys z pianistow KFC jest dla Ciebie idealem?
Czy w ogole mozna mowic autorytatywnie o idealnym wykonawcy?

PS
Marcin jest wybitnym pianista. Nie rozni sie zbytnio umiejetnosciami od Trifonova, Awdjejewej, Wundera.
Oto nasza polska wada. Nie doceniamy swoich.

IdeaÂł to coÂś, co leÂży poza moÂżliwoÂściami czÂłowieka :D
Chyba niesÂłusznie odczytaÂłeÂś to jako stwierdzenie, jakoby Marcinowi miaÂło czegoÂś brakowaĂŚ. Czasem moÂże coÂś nie wychodzi, ale to siĂŞ zdarza kaÂżdemu bez wyjÂątku. Pod Twoim stwierdzeniem, Âże jest wybitny, podpisujĂŞ siĂŞ w peÂłni. Gdybym go za takiego nie uwaÂżaÂł, nie tarabaniÂłbym siĂŞ do ÂŻelazowej Woli na jego koncert.
A wracajÂąc do ideaÂłu. WÂłaÂściwie to jego grĂŞ na konkursie odbieraÂłem jako najbliÂższÂą duchowi Chopina - tak jak go sobie wyobraÂżam. OczywiÂście inni mogÂą go sobie wyobraÂżaĂŚ inaczej - dyskusjĂŞ na ten temat juÂż przerabialiÂśmy.  Ponadto jestem przekonany, Âże bĂŞdzie jeszcze lepszy niÂż jest teraz, bo wszystko przed nim.

Witam. Po Konkursie miaÂłem okazjĂŞ dwukrotnie sÂłuchaĂŚ gry jak mĂłwicie "wielkiego przegranego". Na samym Konkursie wywarÂł on u mnie bardzo pozytywne wraÂżenie, g³ównie jako sumienny, rzetelny i bardzo dobrze rokujÂący, acz specjalnie "nie wychylajÂący siĂŞ" interpretator chopinowskiego stylu, jednak osobiÂście nie widziaÂłem go w finale g³ównie za nieco bladÂą kreacjĂŞ artystycznÂą na tle innych i kÂłopoty z jakoÂściÂą dÂźwiĂŞku w forte. Moje uwagi potwierdziÂły siĂŞ na wystĂŞpie Marcina w Dusznikach, natomiast rozczarowaÂła interpretacja Koncertu Liszta w FN, kompletnie pozbawionego patosu, pasji, dramatyzmu, po prostu -za przeproszeniem- "jaj". Przez brak soczystego, miĂŞsistego forte nader czĂŞsto byÂł przykrywany przez orkiestrĂŞ. Mam ciekawe porĂłwnanie, albowiem jakiÂś miesiÂąc temu sÂłuchaÂłem tego samego koncertu w Filh. Zielonogorskiej, solistÂą byÂł PaweÂł Wakarecy. No i to byÂły fajerwerki, takie jak byĂŚ powinny, moÂże tylko odrobinĂŞ zbyt szaleĂącze tempa :)   Wakarecy rozwijaÂł, "rozkrĂŞcaÂł siĂŞ" w czasie samego Konkursu, to byÂło widaĂŚ - znakomity byÂł jego finaÂłowy f-moll. I rozwija siĂŞ dalej. Nie chcĂŞ szufladkowaĂŚ, ale mam takie wraÂżenie, Âże Wakarecy jest typem bardziej "poszukujÂącym", a Koziak "analizujÂącym" :)

Witaj Willy!

Witaj willy.
Cieszê siê ¿e wci¹¿ przybywaj¹ do nas wielbiciele Chopina. Czuj siê jak u siebie :)

witam CiĂŞ willy i pozdrawiam z sympatiÂą  :)

Witam nowego uÂżytkownika.
Szczerze mówi¹c, nie mam ochoty porównywaÌ gry Marcina i Paw³a, bo pamiêtam ¿a³osn¹ wojnê fanów sprzed roku. To by³o coœ tak przykrego... A przecie¿ obaj, mimo ¿e prezentuj¹ zupe³nie ró¿n¹ wizjê gry, zas³uguj¹ na szacunek i maj¹ swoje walory. Mo¿na powiedzieÌ, ¿e ta wizja jest jakby przed³u¿eniem ich osobowoœci takiej czysto ludzkiej. Marcin, spokojny, opanowany, przenosi swój charakter na grê - nie szuka efektów, nie forsuje, fantastycznie gra momenty liryczne, gorzej jest tam, gdzie trzeba pójœÌ bli¿ej skrajnoœci. Pawe³ z kolei jest nonszalancki, ale bardzo wra¿liwy. Grê Marcina ho³ubi³em w czasie ca³ego konkursu. Pamiêtam, jak z zapartym tchem s³ucha³em etiudy "Rewolucyjnej" w jego wykonaniu. Pawe³ coraz bardziej przekonywa³ mnie w kolejnych etapach, a w finale, oœmielê siê stwierdziÌ, zagra³ jeden z lepszych koncertów - moi zdanie, pobi³ kilku spoœród tych, którzy wyprzedzili go w klasyfikacji koùcowej. Do dziœ ¿a³ujê, ¿e nie mog³em us³yszeÌ koncertu w wykonaniu Marcina...
Ja naprawdĂŞ obu lubiĂŞ i powaÂżam.

Marcin koncertuje we WÂłoszech wraz z LeonorÂą Armellini :)

Monday, November 14th 2011. 21:00
Sala Verdi del Conservatorio, Milano
Programme
Chopin, Frederic:
Fantasia in fa minore op. 49 (M. Koziak)
Scherzo in mi maggiore op. 54 (M. Koziak)
Notturno in fa diesis maggiore op. 15 n.2 (M. Koziak)
Scherzo in si bemolle minore op. 31 (M. Koziak)
Polacca in la bemolle maggiore op.53 (M. Koziak)
more
(Programme is subject to change)

About the event 'Chopin'
Leonora Armellini and Marcin Koziak perform piano works by Chopin.

KrakĂłw bĂŞdzie miaÂł Marcina za kilka dni (26 listopada) w ciekawym repertuarze. Bardzo zazdroszczĂŞ.

http://www.filharmonia.krakow.pl/Repertuar/Kalendarium/4021-RECITAL_FORTEPIANOWY.html

repertuar:
 Ferenc Liszt – Harmonies du soir z cyklu 12 Etudes d’exĂŠcution transcendante S.139
 Ferenc Liszt – Stabat Mater S.579/3
 Ferenc Liszt – Ave Maria S.182
 Ferenc Liszt – Walc Mefisto I S.514
 Wolfgang Amadeus Mozart – Sonata D-dur KV 576
 Fryderyk Chopin – Nokturn Fis dur op.15 nr 2
 Fryderyk Chopin / Ferenc Liszt – 3 pieÂśni z cyklu Six Chants polonaise S.480:
 nr 1 ÂŻyczenie S.480/1
 nr 2 Wiosna S.480/2
 nr 4 Hulanka S.480/4
 Ferenc Liszt – Fantazja na dwa tematy z Wesela Figara W.A. Mozarta S.697

Ojej... dopiero odnalaz³am ten w¹tek i ogromnie mnie ucieszy³, bo Marcina Koziaka ogromnie polubi³am podczas ostatniego Konkursu. Za jego delikatnoœÌ, wra¿liwoœÌ, romantyzm, za moje ulubione Scherzo b-moll i Etiudê e-moll.
DodawaÂł mi skrzydeÂł, gdy sÂłuchaÂłam jak gra.
Nie wiem, jak to napisaĂŚ, ale gdy zaczynaÂł graĂŚ, wÂłaÂściwie stawaÂł siĂŞ niewidzialny, wszystko wypeÂłnione byÂło muzykÂą - tak to czuÂłam.
ÂŻaÂłujĂŞ, Âże odlegÂłoÂści i czas nie sprzyjajÂą sÂłuchaniu go na Âżywo... Ale co jakiÂś czas po prostu muszĂŞ posÂłuchaĂŚ, choĂŚby na youtube :)

Za niecaÂłe 15 minut Marcin Koziak gra I etap na Konkursie Van Cliburna..Fajny program:

CHOPIN-Scherzo No 2, Nokturn op.15/2
SZYMANOWSKI -Mazurki, op. 50, nos. 1-4
RACHMANINOW- Sonata No 2, op. 36 (1931)

22:50 tutaj: http://cliburn.org/landing.html

Trzymajmy kciuki, a przede wszystkim posÂłuchajmy! :)

Marcin daÂł z siebie wszystko i zagraÂł piĂŞkny recital! Wzruszeni Amerykanie nagrodzili go owacjÂą na stojÂąco!
Przepiêkny Chopin w 2-gim Scherzu: szczególnie te liryczne, rozko³ysane fragmenty zabrzmia³y wspaniale - mam wra¿enie, ¿e Marcin choÌ ju¿ na konkursie chopinowskim zosta³ zauwa¿ony dziêki swoim interpretacjom, to teraz wspi¹³ siê jakby o poziom wy¿ej - jak dla mnie to prawdziwy szopenista. Nokturn - bardzo osobisty, œciszony, intymny - jak na nokturn przysta³o. Piêknie! I piêkny by³ te¿ Rachmaninow - œwietnie siê tego s³ucha³o - mocne, silne wejœcie, a potem 2 czêœÌ do której mam s³aboœÌ i mog³abym jej s³uchaÌ bez koùca( szczególnie w pierwotnej, bardziej rozbudowanej wersji - Marcin gra³ wersjê z 1931 - krótsz¹- ale i tak odda³ wspaniale nostalgiê i "zamglenie" tej czêœci)

Jednym sÂłowem - jestem bardzo dumna z naszego reprezentanta i mam nadziejĂŞ, Âże przejdzie nie tylko do II etapu, ale znacznie dalej..:) Szczerze mu tego ÂżyczĂŞ! :)

Kati.

Troche przesadzasz z tym patriotyzmem.
Muzyka jest ponad - patriotyczna.
Dla mnie nie ma znaczenia z jakiego kraju pochodzi.

Marcin jest znakomitym muzykiem i pianista i to jest najwazniejsze.
To , ze jest Polakiem, nie jest istotne dla frazy muzycznej, ekspresji, tempa, proporcji, piekna.
Kati, zyjemy w XXI wieku, czas skonczyc z ta farsa o nazwie patriotyzm.

P.S.
Moim zdaniem, patriotyzm (podobnie jak religia) dzieli ludzi, zamiast ich laczyc.
Zyjemy w dobie rozwoju technicznego, ktory pozwala nam na szybkie przemieszczanie sie.
Znam ludzi, ktorzy sa Polakami z urodzenia, ale czesto podrozuja po calym swiecie i maja wiecej przyjaciol nie w Polsce.

Ani razu nie uÂżyÂłam sÂłowa "patriotyzm"...
Ale tak: patriotyzm przebija z mojego ostatniego zdania. Bo jestem dumna, Âże Marcin wÂłaÂśnie jako Polak piĂŞknie zaprezentowaÂł siĂŞ w muzyce m.in polskich kompozytorĂłw. ÂŻe nie postawiÂł w programie na tanie efekciarstwo, popisywanie siĂŞ, ale subtelnie przekazaÂł emocje i rĂłwnieÂż polskiego ducha, chociaÂżby w Mazurkach Szymanowskiego. I martwi mnie, Âże patriotyzm nazywasz farsÂą. Owszem, muzyka jest ponadnarodowa, uniwersalna, ale jej wykonawcy nie sÂą znikÂąd i swoimi interpretacjami niosÂą czĂŞsto typowy dla danego narodu sposĂłb przekazywania tejÂże muzyki.
Dlatego jestem dumna, gdy polscy pianiœci jak Marcin czy kilka dni wczeœniej Mateusz Borowiak odnosz¹ sukcesy za granic¹ lub zostaj¹ zauwa¿eni jako w³aœnie Polacy. Ale jednoczeœnie mam s³aboœÌ np. do rosyjskiego sposobu grania muzyki i obserwujê równie¿ tamto podwórko. Wiêc trudno powiedzieÌ, ¿e mam ciasne pogl¹dy, bo chyba taki "ciasny", niemal ksenofobiczny typ patriotyzmu mia³eœ na myœli pisz¹c o "farsie" zwanej patriotyzmem. A on owszem: dzieli, zamiast ³¹czyÌ ludzi.

Szkoda, Âże rozmawiamy na pozamuzyczne tematy. Jestem ciekawa czy posÂłuchaÂłeÂś Marcina?

WÂłasnie posÂłuchaÂłam sobie wystĂŞpu Koziaka i mnie tez sie podobaÂł.
W scherzu bardzo Âładnie zagrane liryczne momenty, choĂŚ dla mnie trochĂŞ nierĂłwno brzmiaÂła lewa rĂŞka.
Ale ogĂłlne wraÂżenie bardzo dobre.Oby tak dalej!!!

Tu mieÂści siĂŞ archiwum konkursu:

http://www.cliburn.org/ondemand.html

Genialnie wykonana Partita Bacha przez Alessandro Deljavan

Facet wprawdzie za bardzo fika raczkami, ale jego interpretacja jest wspaniale wywazona.
Duzo roznych emocji, wszystkie jednak z jednej bajki pt. "BACH"

Nie ma glupiego romantyzmu (w Bachu). Wszyskie pomysly spiewne, bez zbytecznie szeeerokiej frazy.

SkorzystaÂłam z linku podanego przez kati i posÂłuchaÂłam wystĂŞpu Marcina Koziaka.
PodobaÂł mi siĂŞ :)
Nie potrafiê, co prawda, u¿yÌ tych wszystkich fachowych okreœleù, ale czuÌ w jego graniu i si³ê, i delikatnoœÌ.
PodobaÂły mi siĂŞ zadzierÂżyste Mazurki Szymanowskiego :)
No, i zagraÂł moje ulubione scherzo!

WysÂłuchaÂłem na razie II Scherza i Nokturnu w wykonaniu Marcina. JeÂśli bĂŞdzie trzymaÂł poziom, dobrnie z pewnoÂściÂą do finaÂłu.

Scherzo skontrastowane w Âświetnych proporcjach ze znakomicie prowadzonÂą narracjÂą. KaÂżdy takt, kaÂżda nuta coÂś "mĂłwi". ÂŚrodkowy, liryczny epizod zostaÂł artykulacyjnie wymodelowany, motywy zdajÂą siĂŞ wrĂŞcz dialogowaĂŚ miĂŞdzy sobÂą - bardzo naturalnie, dziĂŞki w moim odczuciu wzorcowemu rubato. Szepty przechodzÂą w koĂącu z ognistÂą wymianĂŞ zdaĂą  ;)  Wielka wraÂżliwoœÌ na barwĂŞ brzmienia. Nokturn zagrany tak, by laik nie miaÂł Âżadnych zÂłudzeĂą - eine romantische Nachtmusik...

Ca³y recital piêkny:) Doskonale to uj¹³eœ, liryzm i pasja, wszystko idealnie wywa¿one, szlachetne. W sonacie te¿ pokazuje klasê - i romantyczn¹ subtelnoœÌ i wirtuozowski pazur. Zas³u¿y³ na owacjê:) - te¿ mam nadziejê, ¿e us³yszymy go w finale.

Marcin Koziak na FB:

Dear All !!!

I would like to say THANK YOU to all people who supported me during last weeks from the whole world : telling wonderful things about my playing, sending messages etc.
That was a truly wonderful time for me because of you :)

Also I would like to write a special great THANK YOU to all people whom I've met in Israel !!! You, the Public in Tel Aviv, were so warm, so supportive since the first piece in the first performance to the last piece in my last performance in the Rubinstein Competition and even after...
It was really a great experience, I really felt public's cooperation in creating both performances in Tel Aviv Museum of Art.

I am very happy that I could perform in Israel , participate in the great Arthur Rubinstein Competition and meet you all!!

Thank you one more time and I wish you all the best!

Marcin Koziak

PS I have good news, too :) I have started cooperation with ArtPro management in Israel so I hope we will meet soon in your beautiful country and I will see you all one more time:)

 Marcin co prawda nie zabawiÂł zbyt dÂługo na konkursie w Tel Avivie, ale wÂłaÂśnie przypadkowo natrafiÂłam na kolejny konkurs, w ktĂłrym okazaÂło siĂŞ Âże nasz pianista bierze udziaÂł. Konkurs chyba nie byle jaki ( lub nagrody atrakcyjne) , bo znalazÂłam na liÂście sporo znanych nam skadinÂąd nazwisk, m.in: Sara Daneshpour, Alexey Chernov, Andrey Gugnin.
To Gina Bachauer Piano Competition, ktĂłry to konkurs co 4 lata odbywa siĂŞ w Salt Lake City.
Repertuar - wg uznania, bez "jazdy obowi¹zkowej", pierwszy i drugi etap graj¹ wszyscy, potem wybieraj¹ od razu pó³finalistów.
No i dobra wiadomoœÌ: Marcin przeszedÂł do pó³finaÂłu! 
Jutro o 20.45 tamtejszego czasu ( a o 4.45 naszego) ma swój wystêp. Mo¿na ogl¹daÌ na ¿ywo na youtube lub póŸniej z archiwum. Wczeœniejsze jego przes³uchania te¿ s¹ dostêpne. PublicznoœÌ bardzo ciep³o go przyjê³a. Zreszt¹, czytaj¹c angielskojêzyczne fora muzyczne, zauwa¿y³am ¿e jest on juz ca³kiem dobrze rozpoznawalny, forumowicze wypowiadaj¹ siê o nim w samych superlatywach i ma ju¿ wielu zwolenników swojego grania.
Jak siĂŞ zorientowaÂłam, Marcin gra ten sam program jaki przygotowaÂł na Rubinsteina.
Strona konkursu:
http://www.bachauer.com/
Tam tez jest okienko transmisji na Âżywo.
ÂŻyczmy mu powodzenia!
Jak siĂŞ chwalÂą organizatorzy na swojej stronie, konkurs jest znany z tego, Âże dobrze typuje laureatĂłw ( czyli jak rozumiem dobrze wyczuwa talenty) jako tych ktĂłrzy potem rzeczywiÂście robiÂą pianistyczne kariery ( ostatnim laureatem byÂł Lucas Geniusas, wczeÂśniej Vadym Kholodenko)