Kurier Szafarski

JuÂż baÂłagan ;)

Strona konkursu:
http://cliburn.org/landing.html

Archiwum konkursu:
http://www.cliburn.org/ondemand.html

Uczestnicy konkursu:
http://cliburn.org/cliburn-competition/current-competitors/

Kalendarz imprezy:
http://cliburn.org/cliburn-competition/performance-schedule/

I moÂżna gÂłosowaĂŚ na zwyciĂŞzcĂŞ :)
http://cliburn.org/vote.html

DziĂŞki, Beatka! :)

Chocia¿by za skompletowanie linków- codziennie szukam ich, ¿eby coœ odnaleŸÌ z konkursu- teraz bêd¹ w jednym miejscu

Skoro powo³a³a¶ do ¿ycia ten w±tek - dbajmy WSPÓLNIE, aby nie obumar³ zanim konkurs siê zakoñczy.

W tej chwili zaczyna swĂłj I etap Francois Dumont: bĂŞdzie m.in. Gaspard de la nuit i Scherzo nr 3 Chopina

Z sesji, ktĂłra siĂŞ wÂłaÂśnie teraz zaczyna polecam wam teÂż Favorina (19:50) - obserwujĂŞ jego granie od pewnego czasu i nawet mi siĂŞ ono podoba..

Czy technicznie jest moÂżliwe przeniesienie dotychczasowych postĂłw dot. konkursu, czyli tych o Marcinie Koziaku, Chozjainowie  i kilku innych uczestnikach, o ktĂłrych pisaÂł Bartus TUTAJ?

Och, jak on piêknie zacz¹³ Ravela..Ondine brzmi tak eterycznie, koronkowo, a przy tym dŸwiêcznie, jakieœ "wodne" i "podwodne" dŸwiêkowe gejzery roztacza Dumont - bardzo mi siê podoba!
Zobaczymy jak poradzi sobie z posĂŞpnym nastrojem Le Gibet i szyderczo- diabelskim Scarbo..

ByÂło mi nieswojo, gdy sÂłuchaÂłam drugiej czĂŞÂści Gaspard -poczuÂłam atmosferĂŞ jak z  koszmarnego snu. Lodowaty dreszcz przebiegÂł mi po plecach. Ale brnĂŞÂłam dalej - poddaÂłam siĂŞ tej ponurej aurze. Ravel tutaj nie jest sÂłodki, Âłatwy w odbiorze, ale niesie tyle obrazĂłw, skojarzeĂą, wyobraÂżeĂą, Âże warto wejœÌ w ten barwny( tu wÂłaÂściwie raczej ciemny) i trĂłjwymiarowy Âświat.
Za to Scarbo wyda³o mi siê zbyt asekuracyjne, takie ostro¿ne: Dumont nie poszed³ na ca³oœÌ, nie szar¿owa³ i przez to nie "dobi³" mnie do koùca. A by³oby takie ³adne przypieczêtowanie ca³oœci.. ;)

CzekaÂłam na jego Chopina - w koĂącu to laureat V nagrody ostatniego konkursu. Niestety, Scherzo nie porwaÂło mnie - rĂłwnieÂż od strony technicznej. CzegoÂś mi brakowaÂło w nim.

SÂłucham Erica Zubera z odtworzenia, Mozart i Chopin, cykl Etiud op. 10, jak miÂło, Chopin piĂŞknie zagrany, choĂŚ troszkĂŞ zahaczeĂą, ale ogĂłlnie cudnie, klimat konkursu chopinowskiego :)

JeÂśli Eric dojdzie do finaÂłu, zagra III koncert Rachmaninowa.
http://cliburn.org/cliburn-competition/current-competitors/competitor-details/?ID=543

Z Zuberem nie by³o a¿ tak dobrze: zaczynaj¹c cykl Etiud z op.10 "wy³o¿y³" siê ju¿ w pierwszej - nawet ja-laik-us³ysza³am, ¿e coœ jest nie tak: to nie by³y drobne zahaczenia, ale b³êdy tekstowe. Od kogoœ, kto zna nuty dowiedzia³am siê, ¿e po prostu coœ pomiesza³ czy opuœci³ w pasa¿ach. To na pewno go zdekoncentrowa³o i to s³ychaÌ tak¿e w drugiej etiudzie. Nie wiem jak jury do tego podejdzie, ale to by³ chyba powa¿ny b³¹d. Eric ma jeszcze drugie podejœcie w kolejnej fazie I etapu ( œroda 22:50), wiêc mo¿e zniweluje efekt tej pechowej sytuacji.

Zuber nie tylko, ze nie wylozyl etiudy nr 1, ale zagral ja badzo dobrze. Te drobne zahaczenia (13:39 lub 13:50) nie sa az tak wazne, zeby od razu skopac artyste.
Nie wspomnialas o tym, ze Zuber zagral poprzedni utwor (Mozart) wyjatkowo pieknie.
Owsze pojawily sie bledy w arcytrudnej etiudzie nr 2, ale mimo wszystko nie przeszkadzalo mi to w ogolnym odbiorze tej etiudki.
Nie wspomnialas o bardzo udanej etiudzie nr 3....itd

kati, wydaje mi sie, ze jestes zbyt tendencyjna i zaslepiona swoim zlotolokim dzieckiem.

P.S.
Zuber jest jednym z moich faworytow.

Twoje ostatnie zdanie, tzn. P.S. tÂłumaczy dlaczego znowu wytoczyÂłeÂś ciĂŞÂżki kaliber w mojÂą stronĂŞ..
ProponowaÂłabym, Bartusie, wiĂŞcej umiaru w sÂłowach.
Nie "skopa³am" artysty, tylko zauwa¿y³am oczywisty fakt. Dla Ciebie, dla Beatki, mo¿e i dla mnie nie mia³yby znaczenia jego potkniêcia i ogólny odbiór jego recitalu, ale nie zapominaj, ¿e to jest konkurs, a nie koncert. Jury z nosem w nutach nie wybacza ³atwo takich b³êdów. Ale oczywiœcie ¿yczê Erykowi szczêœcia i przejœcia do nastêpnego etapu - mo¿e szanowni jurorzy równie¿ poddali siê "ogólnemu wra¿eniu" i nie bêd¹ a¿ nadto surowi? Jednak¿e napiêcie na tej edycji konkursu jest ogromne - poziom wysoki - ktoœ bêdzie musia³ odpaœÌ. Wszystko siê mo¿e zdarzyÌ - równie¿ to, ze moi faworyci nie przejd¹. C'est la vie...
Tak, nie przes³ysza³eœ siê bartusie: FAWORYCI, a nie faworyt ( insynuuj¹c mi zaœlepienie Z³otolokim i tendencyjnoœÌ)
A przecie¿ bardzo mi siê podoba³ nasz Marcin ( wczoraj piêknie zagra³ nastêpn¹ czêœÌ I etapu - wspania³a Patetyczna Beethovena), Dumont o którym pisa³am. Deljavan by³ niesamowity graj¹c Etiudy Chopina z op.25. A dziœ pos³ucha³am Vadyma Kholodenki i nie zapomnê jego Preludium h-moll Bacha- Silotiego. Majstersztyk!
Kola dziÂś o 18:50 ( m.in. Sonata h-moll Liszta), zaraz po nim Deljavan ( Fantazja Schumanna op.17)
"TwĂłj" Zuber o 22:50 z op.111 Beethovena i kilkoma preludiami Rachmaninowa..:)

Mia³am nosa ;) Napisa³am pocz¹tkowo, ¿e u Zubera us³ysza³am sporo b³êdów i zahaczeù, po czym oczyma wyobraŸni ujrza³am proœbê o dok³adne wyliczenie, w jakich miejscach i ile razy te b³êdy wychwyci³am, czego nie potrafi³abym sprecyzowaÌ i wykreœli³am s³owo b³êdy :D

Zuber to Zuber, lubimy go (za caÂłoksztaÂłt), jest sympatyczny, gra Chopina przyjemnie dla ucha polskiego odbiorcy.

Konkursu nie traktujĂŞ niewolniczo, jeÂśli mogĂŞ to sÂłucham, jeÂśli znajdĂŞ czas przy sprzyjajÂącym splocie okolicznoÂści, poodsÂłuchujĂŞ trochĂŞ post factum. ÂŻelazna rezerwa to konkurs chopinowski, wtedy odstawiĂŞ wszystko.

Kati, nie przejmuj siĂŞ sÂłowami Bartusa, dziĂŞkujĂŞ Ci, Âże tak mozolnie i wytrwale "ciÂągniesz" wÂątki, doceniam :)

Nielogiczne stwierdzenie, gdyz jednym z faworytow jest rowniez Twoj Hozjajnow.




O ktore slowa Ci chodzi?..."zahaczenia"," etiudki","doborze"...



To na razie nie jest fakt. Prosze podac niewlasciwe nuty - konkretnie.
Nastepnie, prosze wyznaczyc wspolczynnik, ktory kwalifikuje do uzycia slowa "wylozyl" (ile niewlasciwych nut powoduje takie niezadowolenie).
Jak dotychczas wszyscy konkursowicze, ktorych sluchalem popelnili jakies bledy.

P.S.1
skopac = wylozyl

P.S.2
Ja tez doceniam, Âże tak mozolnie i wytrwale "ciÂągniesz" wÂątki.

ProponowaÂłabym, xbw, wiĂŞcej umiaru w sÂłowach.

Bartusie, juÂż nawet mnie nie zÂłoÂścisz, ale wrĂŞcz rozÂśmieszasz swoim "czepialstwem".
Dobrze wiesz o co chodzi, a tylko jÂątrzysz jak jakiÂś internetowy troll, aby tylko "podsyciĂŚ" atmosferĂŞ.
Powiedzmy, ¿e taki styl mi nie odpowiada. Nie mam ochoty t³umaczyÌ siê przed tob¹ ze swoich s³ów, które interpretujesz na swój sposób. I nie mów, ze znów uciekam od dyskusji.
JeÂśli chodzi o konkrety  dot. zuberowej Etiudy- to wiesz, Âże ci nie odpowiem fachowo, bo nie jestem muzykiem. Ale jeÂżeli czytaÂłeÂś uwaÂżnie i ze zrozumieniem, to napisaÂłam skÂąd wiem o tych b³êdach. Niestety, konkretna odpowiedÂź - na priva- i bĂŞdziesz musiaÂł na niÂą trochĂŞ poczekaĂŚ, bo osoba ktĂłra zwrĂłciÂła uwagĂŞ na pomyÂłki tekstowe jest b.zajĂŞta teraz.

Za chwilê zaczn¹ siê kolejne przes³uchania - przestudiowa³am repertuary poszczególnych wykonawców spoœród recitali, które da siê ogl¹daÌ o przyzwoitej porze, czyli powiedzmy do pó³nocy,
Co ciekawego zagrajÂą?
OprĂłcz wczeÂśniej wspomnianych: za chwilĂŞ o 18:00 - Alessandro Taverna wykona m.in. SonatĂŞ Medtnera nr 2, ktĂłra naleÂży do moich ulubionych i Messiaena  "Regard de l'esprit de joie" (from Vingt regards sur l'Enfant-JĂŠsus) - nie znam tego, ale z tego, co pamiĂŞtam ktoÂś tu z naszego forum tĂŞskniÂł za tym rzadko wykonywanym utworem.
O 22:00 Jayson Gillham zagra WaldsteinowskÂą Beethovena i RapsodiĂŞ HiszpaĂąskÂą Liszta, o 23:50 Chernov op.111 Beethovena  i Walc Mefisto Liszta.
Reszta w nocy, wiêc pozostaje archiwum które jest doœÌ szybko uzupe³niane.

Brawo Kola!! Bardzo piĂŞkny Chopin choĂŚ jestem przyzwyczajona do bardziej ekspresyjnej Barkaroli.
Ktos sÂłucha?? teraz Liszt!

Ta sonata Liszta to taki samograj,Âże trudno tu coÂś zepsuĂŚ zwÂłaszcza gdy ma siĂŞ taka
technikĂŞ jak Kola.Mnie siĂŞ podobaÂło i publicznoÂści chyba teÂż.

Dorotka, Bartus trochĂŞ "Âżeruje" na tym, Âże zbytniÂą przykÂładasz wagĂŞ do jego uwag, bierzesz je za bardzo do siebie, przybijcie proszĂŞ sobie wzajemnie piÂątkĂŞ i sÂłuchajmy w zgodzie konkursu na Âżywo lub z archiwum, jedno i drugie mamy wyjÂątkowo w doskonaÂłej jakoÂści transmisji. CoÂś puÂściutka, jak widzĂŞ, sala podczas przesÂłuchaĂą.

Eric ZUBER

S³ucham jego recitalu, a zacz¹³ jednym z ulubionych utworów ka¿dego fana Mozarta - rondem a-moll KV 511. Zagra³ je wolniej nawet od Claudio Arrau (ponad 10,5 minuty), w natchnieniu. Odpowiedni¹ artykulacj¹, dbaj¹c o brzmieniowe niuanse. W tym romantycznym upajaniu siê muzyk¹, czasami brakowa³o mi narracyjnej ci¹g³oœci, utwór traci³ jakby swój bieg, zatrzymywa³ siê. Co nie zmienia faktu, ¿e gra³ jakby w transie, medytacyjnie, z wielk¹ dba³oœci¹ o dŸwiêk.

PomyÂłki jakie przydarzyÂły siĂŞ Erykowi w pierwszych dwĂłch etiudach z op. 10 Chopina muszÂą rzutowaĂŚ na ocenĂŞ jury. NIESTETY  :-\   PomysÂły - Âświetne! EtiudĂŞ C-dur na pewno graÂł na Konkursie Chopinowskim - zrobiÂła na mnie juÂż wtedy wraÂżenie (zwÂłaszcza w tych ostro zarysowanych, "hymnicznych" akordach) i w ten sposĂłb ÂściÂągn¹³em sobie Zubera na iPoda  :D  Etiuda a-moll zostaÂła potraktowana bardzo ciekawie - delikatne rozminiĂŞcie siĂŞ i rubato lewej rĂŞki, ktĂłrej partia prĂłbuje siĂŞ jakby uwolniĂŚ z wiĂŞzĂłw pasaÂży, to oznaka ÂświadomoÂści kontrapunktycznej i koncepcyjny majstersztyk (choĂŚ byĂŚ moÂże nie do zaakceptowania przez purystĂŞ). Niestety, b³êdy, niedostatki w figuracjach naprawdĂŞ sÂłyszalne...

SÂłucham dalej op. 10... Eryk, wrzuĂŚ na luz! Wyczuwa siĂŞ jakieÂś spiĂŞcie, moÂże brak koncentracji, do tego stres. WykoĂączenia troszkĂŞ zaniedbane, palce nieraz osuwajÂą siĂŞ po klawiszu. A przecieÂż bardzo dobra artykulacja (staccato, tenuto), tu i tam ciekawe "wyregulowanie" motywu pedaÂłem. WyÂśpij siĂŞ dobrze, chÂłopie, przed preliminary phase 2, bĂŞdziesz w koĂącu graÂł kilka RachĂłw i samo op. 111 Beethovena!

Nadal nie wiem jakie slowa Cie ubodly (mowilas cos o P.S.??)
Nie czepiam sie Ciebie, lecz polemizuje.
Dla muzyka slowa  "wylozyl" a"skopal" to jedno i to samo.
Wyplulas to slowo bardzo latwo w ciepelku domowym nie zdajac sobie sprawy, ze jest ono tak bardzo  upakarzajace.

Nie jestes muzykiem, wiec nie wiesz i nie czujesz, ze slowo "wylozyl"jest bardzo dolujace (gorzej niz obrazliwe).
Jeszcze raz powtorze - Zuber zagral swoje etiudy (lacznie z pierwsza) bardzo dobrze.
Moje zarzuty, co do logiki Twojej wypowiedzi sa konkretne (przeczytaj ten post jeszcze raz, z wieksza uwaga).
Albo juz nie czytaj, nie zalezy mi na Twojej odpowiedzi.

Potraktowanie dyskutanta z przymruzeniem oka i zrobienie z niego czepialskiego glupka (rowniez do xbw) jest jedna z prostawych metod niskiego poziomu dyskusji "godnej" szkoly podstawowej. Myslalem, ze stac Cie na wiecej.

P.S.
Ponoc troll jest najbardziej obrazliwym slowem w calym necie, zapytaj swoich dzieci (jak masz).

Dopiero co Eric Zuber zagra³ swój drugi recital I etapu: bardzo mi siê podoba³y jego rachmaninowskie preludia - wybra³ 4 raczej dobrze znane, czêsto grywane przez koncertuj¹cych pianistów, lecz ró¿norodne w charakterze - od melancholijnego, refleksyjnego, a mo¿e wrêcz depresyjnego op.32/10 do triumfalnego, brzmi¹cego niemal¿e jak hymn op.23/2.
GraÂł je naprawdĂŞ z wyczuciem jak na mĂłj gust, z pietyzmem podchodziÂł do poszczegĂłlnych dÂźwiĂŞkĂłw i to wszystko daÂło mam nadziejĂŞ, Âże nie tylko wraÂżenie uchwycenia swoistego "rachmaninowskiego" stylu.
Nie wypowiem siĂŞ na temat beethovenowskiego op.111, bo jakoÂś uwaÂżnie nie sÂłuchaÂłam: ta sonata raczej mi nie "leÂży" i nie mogĂŞ siĂŞ do niej przekonaĂŚ. Ale Eryk byÂł chyba zadowolony z siebie - po wystĂŞpie kÂłaniajÂąc siĂŞ, uÂśmiechaÂł siĂŞ serdecznie do publicznoÂści, ktĂłra go rĂłwnieÂż bardzo ciepÂło przyjĂŞÂła ( w koĂącu to ich reprezentant).

Arietta z sonaty op 111 Beethovena jest jednym z najgenialniejszych dziel w naszym swiecie.
Nie bede Cie Kati przekonywal, ze Twoj osad jest bez sensu, gdyz kazdy ma swoje gusta.
Chce jednak, zebys wiedziala, ze wsrod znawcow i profesjonalistow sonata op 111 jest jak GURU, utwor kultowy, uwielbiany i szanowany.

Moim zdaniem, ostatnie tchnienie mistrza, pelne goryczy, smutku a jednak nadziei.
Ostatnio slucham go w wykonaniu Marca Hamelina.
Polecam.

P.S.
Erica Zubera jeszcze nie sluchalem.

Sytuacja na konkursie w Brukseli wydaje mi siĂŞ bardziej w pewien sposĂłb sprawiedliwa - kiedy nie zna siĂŞ wÂłaÂściwie nikogo, moÂżna z czystym spokojem kontemplowaĂŚ grĂŞ, wybieraĂŚ faworytĂłw i nie martwiĂŚ siĂŞ o tych, ktĂłrzy siĂŞ nie spodobali:)

Tutaj silna grupa faworytów pojawia siê od razu na starcie: prócz Marcina, Eryka, Koli, jest jeszcze Fei-Fei Dong! I tylu znajomych, którym zawsze przecie¿ ¿yczy siê dobrze; Dumont, i Czernow i Gillham. I Sarah, która gra³a w Dusznikach. Jak tu znaleŸÌ czas na kogoœ obcego i kogo wybraÌ?:) Ostatnie doœwiadczenia na konkursach ka¿¹ mi uwa¿aÌ na goœcia z Korei :)

IdĂŞ sÂłuchaĂŚ Eryka:)

Koncowe tryle w sonacie op. 111 sa zmora techniczna wiekszosci pianistow.
Tryle Zubera naleza do jednych z najlepszych jakie slyszalem w ogole.
Zwlaszcza moment 22:19 - 22:53 jest poza ludzka wyobraznia (jak on to zrobil),
a juz calowicie znokautowal mnie fragment wielo-rytmiczno-podzialowy, koncowy fragm. (26:18 - 27:24).
Po prostu piekno i kunszt w czystej postaci. BRAWO ERIC!!

Sanate op. 111 gra niewielu pianistow, gdyz jest ona b.trudna emocjnalnie, wymagajaca
duzej rownowagi a zarazem puszczenia wodzy fantazji.
Schorowany wowczas Beethoven konczyl swoj zywot.
Na zakonczenie, chcial powiedziec swiatu z zalem "dlaczego ja?...."
Piekna opowiesc czlowieka, ktory walczyl ze swoja choroba (olowica) jak lew.
Beethoven byl czlowiekiem pogodnej natury,lubial zaszalec z kumplami.
Teraz musi znosic niewyobrazalny bol, ktory stopniwo zmienia jego osobowosc, nie pozwala mu byc soba.
Beethoven znosil to ponizenie przez wiele lat.
Mimo wszystko strzepy radosci nadal pojawiaja sie w jego utworach.
TAK,.. Beethoven mial caly czas nadzieje na poprawe.
NADZIEJA jest potega.

Idac za glosem kati, moznaby rzec, Hozjajnow wylozyl etiude nr.2 Chopina.
Pomimo bledow (fakt oczywisty) etiuda byla piekna, lekka, zwiewna, jakby grana od niechcenia.

Chopin Hozjajnowa byl wstrzasajacy. Poruszyl wszystkie moje sensory.

Radze posluchac Alessandro Deliavan.
Kapitalny wystep!!

Tak, wiem: Kola wyÂłoÂżyÂł etiudĂŞ nr 2 op.10 i nie waham siĂŞ uÂżyĂŚ tego sÂłowa w stosunku do "mojego" artysty.
Obiektywnie patrz¹c: by³a na pewno gorsza ni¿ ta grana na chopinowskim, potraktowana trochê po macoszemu, coœ a la "czasoumilacz" do pe³nego limitu czasu - szybciej, szybciej , aby tylko ju¿ zacz¹Ì Berceuse. Ale porównuj¹c j¹ do tej samej etiudy zagranej przez Zubera, wci¹¿ by³a o niebo lepsza.
Chopin - faktycznie bardzo ³adnie oddany - podoba³a mi siê Barkarola( mam wra¿enie, ¿e lepsza ni¿ lutym w Warszawie), Berceuse grana jak zwykle przez niego wolniej ni¿ wiêkszoœÌ wykonaù - nastrojowa, medytacyjna, maj¹ca w sobie tyle s³odyczy i nios¹ca ukojenie..
Natomiast ten "samograj", jak to okreÂśliÂła Teresa, czyli Sonata Liszta sprawiÂła, Âże obrosÂłam w wÂątpliwoÂści po jej wysÂłuchaniu.
Jednym s³owem: wydaje mi siê, ¿e Nikolay trochê j¹ przekombinowa³, przedobrzy³ w lirycznych fragmentach, co spowodowa³o efekt podobny jak wykonaniu Trifonowa. Czyli: skupiaj¹c siê na oddaniu za wszelk¹ cenê liryzmu wolnych czêœci( co objawi³o siê ich spowalnianiem, wrêcz rozwlekaniem), Kola straci³ jakby kierunek do którego ma zmierzaÌ. Sonata sta³a siê niespójna, poszczególne w¹tki przesta³y siê ze sob¹ ³¹czyÌ, nie by³o logicznego ci¹gu, tego, ze jedno wynika z drugiego.
A ja z minuty na minutê stawa³am siê coraz bardziej znu¿ona - straci³am orientacjê w tym utworze - w jakim momencie w³aœciwie jesteœmy. Nawet, o zgrozo, mia³am w pewnym momencie wra¿enie, ze Kola pogubi³ siê w tekœcie i zaczyna jakieœ fragmenty powtarzaÌ, aby odnaleŸÌ w³aœciw¹ œcie¿kê.
To na pewno nie by³a ta ¿ywa, spójna Sonata zagrana w Filharmonii Narodowej, ale coœ bardzo osobistego - samo w sobie, jeœli braÌ pod uwagê poszczególne w¹tki - bardzo piêkne, ale ju¿ nie tak bardzo- jeœli spojrzeÌ na to wykonanie jako ca³oœÌ.
Dlatego nie do koĂąca usatysfakcjonowaÂła mnie ta interpretacja i nie mam pojĂŞcia jak jury do tego siĂŞ odniesie.
A jeszcze bardziej siĂŞ zaniepokoiÂłam, gdy to samo co ja zauwaÂżyÂł recenzent konkursu Van Cliburna. Czyli coÂś jest na rzeczy.

Deljavana teÂż oglÂądaÂłam, zaraz po Koli: bardzo mi siĂŞ podobaÂła jego Fantazja Schumanna - byÂło to wykonanie, do ktĂłrego mogÂłabym wracaĂŚ.
Deljavan to w ogóle szczególny przypadek: absolutna wolnoœÌ muzykowania, to ktoœ wiêcej ni¿ tylko pianista - to ca³a oryginalna osobowoœÌ, która przykuwa uwagê swoim podejœciem do sztuki. Czuje siê totalnie swobodny przy fortepianie - jakby zapomnia³, ¿e jest na konkursie, ¿e jury go ocenia, ¿e w koùcu przecie¿ jest publicznoœÌ. On gra nie ogl¹daj¹c siê na nikogo, jakby siad³ i gra³ tylko dla siebie, co nie znaczy ¿e jest aroganckim bufonem zapatrzonym tylko w siebie. Jego mimika, grymasy s¹ powalaj¹ce, dlatego lepiej go tylko s³uchaÌ.
I to jego podÂśpiewywanie pod nosem w trakcie grania - to sÂłychaĂŚ, ale jeÂżeli to mu pomaga w graniu - czemu nie?
Jego op. 25 Chopina - mo¿e nie kanoniczny, nie "wypolerowany", nie tak akuratny, jak by to chcia³o widzieÌ jury np. konkursu chopinowskiego, ale z tak¹ dawk¹ wigoru, ze chcia³oby siê wykrzykn¹Ì: "Chopin ci¹gle ¿ywy!". Ostatnia etiuda po prostu "zmiot³a" mnie jak potê¿ne tsunami, choÌ podobno nazywa siê potocznie "Ocean". To by³o ciekawe prze¿ycie pos³uchaÌ kogoœ tak niekonwencjonalnie graj¹cego, ³ami¹cego zastane zasady. Bêdê go obserwowaÌ, bo na pewno warto.

A z innych uczestników, których uda³o mi siê przes³uchaÌ, polecam przyjrzeÌ siê Vadymowi Kholodence. Ogl¹da³am jego 2 recitale i jestem oczarowana barw¹ dŸwiêku jak¹ wyczarowuje ze Steinwaya i jego sposobem interpretacji. To bardzo emocjonalne wykonania, bardzo do mnie przemawiaj¹ce: I sonata Rachmaninowa, wczorajszy Beethoven ( op.109) i wreszcie Preludium h-moll Bacha w transkrypcji Silotiego - niezapomniana rzecz- poruszaj¹ca najg³êbsze zakamarki duszy. To by³o bardzo wzruszaj¹ce, id¹ce prosto z serca.
I tak bardzo przypomnia³ mi siê wtedy Gilels graj¹cy ten utwór w swoich póŸnych latach.
Bardzo bym chciaÂła posÂłuchaĂŚ Vadyma w nastĂŞpnych etapach..

SÂą wyniki:
(Bardzo sympatyczna publicznoœÌ - piêknie podziêkowali wszystkim - gor¹c¹ standing ovation:))

Abrosimov, Chen, Chernov, Deljavan,:) Fei-Fei Dong:)), Gillham, Huangci, Kolodenko, Kola:)), Mdoyants, Rana, Sakata.   

Szkoda Marcina i Eryka:(

Wielka szkoda...
Faworina teÂż mi szkoda...Co zrobiĂŚ, takie Âżycie..

Cieszê siê, ¿e Kholodenko i Deljavan przeszli (no, nie mówi¹c o Koli - to oczywista oczywistoœÌ!). Gratulacje i powodzenia w pó³finale! :)

Mnie nie szkoda Koziaka i Zubera.
Szkoda mi natomiast tych walkoni z jury, ktorzy po raz kolejny osmieszaja sie niesprawiedliwym werdyktem.
Marcin i Eric sa pianistami bez ukladow, dlatego nigdy nie wygraja zadnego konkursu.

Rozk³ad jazdy rundy pó³fina³owej:

https://www.cliburn.org/cliburn-competition/semifinal-round-schedule/

Przesluchalem Alessandro D., recital I. Ha, chcialbym, zeby przyjechal w 2015 r. do Warszawy, ciekawe, jakby potraktowali go nasi jurorzy...

Pianista chyba bardziej ekscentryczny od Bozanova. Nie ma mowy o pokorze, jest za to gwaltowna ekspresja osobowosci. Artykulacja, jakosc dzwieku, tempa sluza wyrazeniu wlasnej wizji utworu, nieraz zapewne dosc odmiennej od tej skrywanej w duszy Chopina. Juz Bach grany jest bardzo zdecydowanie, op. 25 Chopina jest za to wrecz kreacja doswiadczalna. Niektore takty slysze jakby po raz pierwszy, wiele miejsc jest hipnotyzujacych. Alessandro nie potrafi zachwycic lirycznym, mieniacym sie p/pp, za to jak Szekspir buduje kontrasty, dramaturgie, tworzy spiecia. Z wielka swoboda. Pare etiud to chyba przykladowo niepoprawny Chopin wg np. prof. Kozubek. Chopin bez zadnych ograniczen.

II recital nie znalazl sie jeszcze na YT, a strona archiwum konkursu nie dziala na tablecie... Chce uslyszec jego final (z Mozartem i chyba Brahmsem). AD wydaje sie byc bardzo pewny siebie. Czy to nie... Bozanov's case?

Pó³fina³ zacz¹³ siê wczoraj. Jako, ¿e na³o¿y³y siê akurat dwa konkursy, skupi³am siê wy³¹cznie na tym, co dzia³o siê w Brukseli i nie œledzi³am wystêpów w Fort Worth.
Uda³o mi siê jedynie wejœÌ na tzw. chamber music w wykonaniu jednego z moich faworytów - Vadyma Kholodenki. Wraz z Brentano Quartet wykona³ Piano Quintet f-moll Francka. S³ysza³am ten utwór wczoraj pierwszy raz, do tej pory raczej nie mia³am okazji spotkaÌ siê z twórczoœci¹ tego kompozytora. Spodziewa³am siê czegoœ nudnego( sama nie wiem dlaczego), a tu..pe³ne zaskoczenie. To bardzo emocjonalny utwór, ju¿ na samym pocz¹tku porywaj¹cy jakby "szarpan¹" melodi¹, bardzo oddzia³ywuj¹cy, sugestywny, epicki, jak barwna opowieœÌ. Zas³ucha³am siê jak zaczarowana, nie mog³am siê oderwaÌ, pomimo ¿e sami mo¿ecie sprawdziÌ w grafiku wystêpów, o której godzinie zafundowa³am sobie taki survival dla duszy. To by³o coœ niesamowitego i widzia³am, ¿e publicznoœÌ na widowni wpad³a w podobny trans, aby tu¿ po zakoùczeniu poderwaÌ siê w zachwycie, któremu da³a wyraz g³oœnymi okrzykami. Naprawdê warto by³o przerwaÌ swój weekendowy sen, aby doznaÌ czegoœ takiego.
No i widzĂŞ, Âże Vadym juÂż podbiÂł serca tutejszej publiki, ktĂłra wita go gorÂąco i szaleje po wystĂŞpie.

Dzisiaj o 20:30 kolej na KolĂŞ. Gra dzisiaj recital ze swoim Âżelaznym repertuarem, czyli Beethovenem op.110, SonatÂą nr 7 Prokofiewa i Figaro FantazjÂą Liszta-Busoniego. Wszystko znane i osÂłuchane, wierzĂŞ Âże zachwyci wszystkich swoim kunsztem.
I oby tak by³o, bo z rozlicznych recenzji, blogów, które wyrzuca google pod has³em konkursu, wynika ¿e opinie na jego temat nie s¹ jednoznaczne: od pe³nego, niemal fanatycznego zachwytu do raczej, delikatnie mówi¹c, niezbyt pochlebnych opinii (dot.jego dojrza³oœci muzycznej i rozumienia tego, co gra). Nie jest ³atwo: wymaga siê od niego coraz wiêcej - to ju¿ nie 17 latek, cudowne dziecko Konkursu Chopinowskiego. Teraz musi udowodniÌ swoj¹ "doros³oœÌ" w graniu ( choÌ moim skromnym zdaniem takiej dojrza³oœci jak¹ on ma w tym wieku, niejeden z o wiele starszych konkursantów móg³by mu tylko pozazdroœciÌ)

Zaraz po nim - ekscentryk Alessandro Deljavan w muzyce kameralnej. TeÂż jestem ciekawa jego Kwintetu Dworzaka. WystĂŞpy Deljavana to caÂły spektakl, wiĂŞc bĂŞdzie na co popatrzeĂŚ, mam nadziejĂŞ Âże teÂż i posÂłuchaĂŚ..
 
Jayson Gillham tez ma ciekawy program recitalu z Rondem Chopina, Debussym i Wariacjami Brahmsa na temat Haendla.

I to wszystko w tzw. godzinach akceptowalnych, potem pozostaje tylko archiwum albo nadranne poÂświĂŞcenia( ale to tylko dla faworytĂłw..;) )

Gillham w I etapie gral 'Waldsteinowska' Beethovena. Bardzo dobry wykon, zwlaszcza w spektakularnym finale...  ;)

Chernov w op. 111 mnie nie poruszyl, choc byly momenty znakomite. Ta nieziemska sonata jest trudna do opisania, trudna dla odbiorcy, nie mowiac o wykonawcy. To nie tylko szczegolna wirtuozeria (specyficzna dla ostatnich lat Beethovena), piekielna polifonia... Arietta + wariacje nadaja jej ogromny ladunek emocjonalny, humanistyczny, wymiar ponaddzwiekowy. Znajdzmy wykonanie the best.

Uwaga. Ch. zaczyna ekscytowac przy Ligettim.

Wystêpy pó³fina³owe zakoùczy³y siê dawno temu, a ja za bardzo by³am zaprz¹tniêta swoimi sprawami, ¿eby cokolwiek tu obwieœciÌ. Zreszt¹, kto mniej wiêcej œledzi³, to ju¿ wie kto wszed³ do fina³u i wie równie¿, ¿e np. Nikolay Kh. i Alessandro D. odpadli, tak jak i Chernov, Gillham i inni, którzy raczej powinni byli przejœÌ. Odpadniêciem tych dwóch pierwszych by³am naprawdê zaskoczona, szczególnie po niesamowitym i og³oszonym za najlepszy w konkursie Kwintet Schumanna w wykonaniu Koli czy te¿ po bardzo dobrym recitalu Deljavana, gdzie bardzo mi siê podoba³a jego Apassionata.
Ale có¿, po przeczytaniu poni¿szego artyku³u mamy w³aœciwie odpowiedŸ dlaczego tak siê dzieje( i ten problem porusza³ wczeœniej bartus):

http://www.star-telegram.com/2013/06/03/4901527/cliburn-jury-ties-to-competitors.html

Bardzo liczy³am na to, ¿e pos³ucham 22 Koncertu Mozarta w wykonaniu Nikolaya ( tego samego, który zagra³ w Pradze, a którego nie uda³o mi siê us³yszeÌ na ¿ywo), ale muszê niestety obejœÌ siê smakiem..
Konkurs wÂłaÂściwie by siĂŞ dla mnie skoĂączyÂł, gdyby nie mĂłj drugi faworyt Kholodenko, ktĂłry szczĂŞÂśliwie dostaÂł siĂŞ do finaÂłu i na ktĂłrego III koncert Prokofiewa i 21 Mozarta czekam niecierpliwie.

A szĂłstka finalistĂłw to:

Sean Chen, 24, United States
Fei-Fei Dong, 22, China
Vadym Kholodenko, 26, Ukraine
Nikita Mndoyants, 24, Russia
Beatrice Rana, 20, Italy
Tomoki Sakata, 19, Japan

A tu porzÂądek koncertĂłw finaÂłowych:
https://www.cliburn.org/cliburn-competition/final-round-schedule/

VADYM KHOLODENKO WYGRAÂŁ !!!  ;D ;D ;D

Bardzo siê cieszê z tego powodu, kibicowa³am mu w³aœciwie od kiedy pos³ucha³am jego pierwszego wystêpu na konkursie, oczywiœcie równolegle dopinguj¹c i trzymaj¹c kciuki za Kolê..Zna³am go wczeœniej z youtube i Spotify, ale dopiero teraz mia³am okazjê pos³uchaÌ go w bardzo ró¿norodnym repertuarze.
Niestety, nie sÂłyszaÂłam tak naprawdĂŞ jego finaÂłowych koncertĂłw.. III Prokofiewa tylko z archiwum, ale jakoÂś dziwnie cicho zostaÂł zarejestrowany i, nie wiedzieĂŚ czemu, co chwila przerywaÂł siĂŞ: nie byÂłam w stanie wysÂłyszeĂŚ wszystkich "smaczkĂłw".. Aczkolwiek wykonanie na tyle, na ile zdoÂłaÂłam siĂŞ wsÂłuchaĂŚ, byÂło naprawdĂŞ bÂłyskotliwe, ÂświeÂże, z biglem.
Natomiast nie byÂło szans na posÂłuchanie 21 koncertu Mozarta - okazaÂło siĂŞ, ze praktycznie caÂła Europa pozbawiona zostaÂła wczoraj internetowej transmisji. Przyczyn nie podano do tej pory, archiwum wczorajszego dnia nie ma, linki nie dziaÂłajÂą, o wynikach dowiedziaÂłam siĂŞ z Twittera.

Vadym dostaÂł teÂż  nagrodĂŞ za najlepsze wykonanie muzyki kameralnej ( kwintet Francka) i za najlepsze wykonanie Birrichino - specjalnie zamĂłwionego na konkurs, obowiÂązkowego utworu.

Drugie miejsce zajĂŞÂła Beatrice Rana, trzecie Sean Chen, nagrodĂŞ publicznoÂści - Beatrice.
Nie byÂło czwartego, piÂątego i szĂłstego miejsca - pozostali majÂą po prostu tytuÂł finalisty. Specjalne nagrody od jury otrzymali: Alessandro Deljavan, Steven Lin i Claire Huangci

Tak wiĂŞc mĂłj bilet na koncert finaÂłowy w Dusznikach przestaÂł byĂŚ bezimienny, czekam juÂż na ten recital, tak jak i na koncert Beatrice ktĂłra zagra na festiwalu kilka dni przed Vadymem. :)

JakaÂś dobra dusza umieÂściÂła na YT finaÂłowy III koncert Prokofiewa w wykonaniu zwyciĂŞzcy - bardzo dobra jakoœÌ dÂźwiĂŞku, bez porĂłwnania z tym, co jest w archiwum.  Dopiero teraz w peÂłni "osÂłuchaÂłam" caÂłoœÌ...No i powiem tylko, Âże choĂŚ nie jestem zbytniÂą fankÂą tego koncertu, to jednak tak Âżywego, barwnego Prokofiewa jeszcze dotÂąd nie sÂłyszaÂłam..

http://www.youtube.com/watch?v=ggoiljeap74

Œwietny jest III koncert fortepianowy Prokofiewa, moja ulubiona czêœÌ pierwsza, obowi¹zkowa w okresie œwi¹tecznym. Ulubione wykonanie (oczywiœcie) Danii³a :D Polecam.

21-szy koncert Mozarta w wykonaniu zwyciĂŞzcy konkursu ( kadencje jego wÂłasnego autorstwa):

http://www.youtube.com/watch?v=arMnFNS4Tbc&feature=share

Straszna tragedia...Brak mi s³ów.

http://www.gramophone.co.uk/classical-music-news/daughters-of-pianist-vadym-kholodenko-found-dead-in-texas-home

http://usa.se.pl/nowy-jork/newsy/tajemnicza-zbrodnia-w-teksasie-dwie-male-dziewczynki-nie-zyja-ich-mama-dzgnieta-nozem_795024.html

Breaking news: od wczoraj trwa 15. Van Cliburn!

Wszystkie wystĂŞpy sÂą archiwizowane, konkurs moÂżna teÂż oglÂądaĂŚ na Âżywo:

http://www.medici.tv/en/partners/van-cliburn-international-piano-competition/

Nasza Julia Kociuban: http://cliburn2017.medici.tv/en/performance/-12

A za godzinĂŞ z haczkiem "nasz" Kola Chaziajnow wystĂŞpuje :) http://cliburn2017.medici.tv/en/performance/-8

Yekwon Sunwoo znakomicie zagraÂł teraz SonatĂŞ Prokofiewa, oderwaÂłam siĂŞ od wszystkich wykonywanych czynnoÂści i zastygÂłam. A w komentarzach takÂże pochwaÂły, wiĂŞc chyba do zobaczenia. PosÂłuchajcie w archiwum koniecznie. Nie zaÂłapaÂłam siĂŞ na sÂłuchanie TANGA ;)

Niestety, zupeÂłnie byÂłam w innych wymiarach:) Trzeba bĂŞdzie trochĂŞ nadrobiĂŚ. Pierwszy na Van Cliburnie zagra w sierpniu w Dusznikach.

A tu, naturalnie, Rachmaninov :D
https://www.youtube.com/watch?v=r1rCdLGRb08