Drukuj stronę - Historie z muzykÂą w tle

ZamarzyÂł mi siĂŞ taki wÂątek, w ktĂłrym sama muzyka byÂłaby tylko tÂłem, pretekstem, choĂŚ jednak czĂŞÂściÂą i treÂściÂą ludzkich losĂłw. MiaÂłabym (jak tylko czas pozwoli) do opowiedzenia, pokazania, kilka takich historii, mniej lub bardziej romantycznych :) KtĂłre nie bardzo dajÂą siĂŞ chyba zmieÂściĂŚ pod innymi nagÂłĂłwkami.
A chciaÂłabym zaczÂąĂŚ od zainteresowania Was historiÂą powstania naszej, bydgoskiej filharmonii - ktĂłre to powstanie odbyÂło siĂŞ chyba wÂłaÂśnie w doÂśĂŚ romantycznych okolicznoÂściach, mimo Âże zdecydowanie miaÂło teÂż posmak pozytywizmu i pracy u podstaw ;)

Zawsze wzbudzaÂł mĂłj uÂśmiech dumny napis we wnĂŞtrzu naszego muzycznego przybytku: "NarĂłd - sobie", choĂŚ jednoczeÂśnie podobaÂła mi siĂŞ ta obywatelska deklaracja:)
Jednak dopiero niedawno miaÂłam okazjĂŞ przeczytaĂŚ dokÂładniejszÂą relacjĂŞ z tego, jak faktycznie narĂłd - a takÂże - "narĂłd" muzyczny, nie przystosowany przecieÂż do ciĂŞÂżkich, fizycznych wysiÂłkĂłw, w pocie czoÂła budowaÂł sobie sam upragnione miejsce pracy i muzycznych spotkaĂą, ktĂłre w efekcie okazaÂło siĂŞ cudem akustyki, najpiĂŞkniej brzmiÂącÂą salÂą w kraju...

SpodobaÂła mi siĂŞ teÂż historia kapelusza zgubionego przez skrzypka, pozostawionego na zawsze w fundamentach stawianego gmachu. SkojarzyÂła mi siĂŞ z historiÂą ÂżĂłÂłtej ciÂżemki, zgubionej za oÂłtarzem Wita Stwosza, odnalezionej po wiekach w trakcie renowacji, historii tak fantazyjnie wymyÂślonej i barwnie opisanej przez AntoninĂŞ DomaĂąskÂą. MoÂże ktoÂś po upÂływie stuleci podczas jakichÂś prac budowlanych mĂłgÂłby takÂże domyÂślaĂŚ siĂŞ wÂłasnoÂści tego eleganckiego nakrycia gÂłowy, tak niepasujÂącego do realiĂłw budowy, i odtwarzaĂŚ w wyobraÂźni jego historiĂŞ.:)
A oto nasza historia:
http://bydgoszcz.gazeta.pl/bydgoszcz/1,48722,14994917.html

Wczoraj godnie uczciÂłam rocznicĂŞ urodzin Bartolomea Cristofori, twĂłrcĂŞ "pianoforte", a zatem czÂłowieka odpowiedzialnego za tyle naszych wzruszeĂą i radoÂści:)
WÂłaÂściwie rocznica przypadaÂła 4. maja, co nawet Google odpowiednio uhonorowaÂły stosownym doodlem, jednak dopiero 5. miaÂłam okazjĂŞ spotkaĂŚ siĂŞ z Beniaminem Voglem, muzykologiem i znawcÂą dawnych instrumentĂłw.

Zanim znajdĂŞ jeszcze kilka chwil wiĂŞcej na relacjĂŞ z tego spotkania, przedstawiĂŞ historie opowiadane przez Vogla w innym miejscu i czasie, z ktĂłrych moÂżemy siĂŞ miĂŞdzy innymi dowiedzieĂŚ, co pewien klawesyn ma wspĂłlnego z WrocÂławiem i ... Mozartem:)

http://www.meakultura.pl/wywiady/co-w-instrumencie-piszczy-wywiad-z-beniaminem-voglem-951

I jego opowieÂśĂŚ o fortepianach Chopina.

http://www.spotkania-z-zabytkami.pl/artykuly/1/2/1/

Przy okazji: wspomniaÂłam o twĂłrcy piano-forte, stwierdziÂłam, Âże dla rĂłwnowagi warto wspomnieĂŚ o budowniczym forte-piano ;) [Ale czy to jednak nie jest to samo?
Instrumenty budowane przez Cristoforiego, ktĂłrych istniejÂą jeszcze trzy egzemplarze (z tym jeden caÂłkiem niedaleko, w muzeum uniwersyteckim w Lipsku) z pewnoÂściÂą nazywaÂły siĂŞ pianoforte, i tak teÂż mĂłwimy po polsku. WspĂłÂłczeÂśnie mĂłwi siĂŞ piano, grand piano. Czy fortepiano to odrĂŞbne stadium przejÂściowe miĂŞdzy pianoforte a dzisiejszym fortepianem, czy jedynie jeszcze jedna nazwa dawnego instrumentu, ktĂłry powinniÂśmy takÂże po polsku nazywaĂŚ pianoforte? W ktĂłrym punkcie czasu przechodzi ono w fortepian?]

Tak czy inaczej, chciaÂłabym wspomnieĂŚ o mistrzu historycznych fortepianĂłw;)

StudiowaÂł w Bostonie i w Baltimore, ale od 20 lat mieszka w Pradze. ZbudowaÂł ponad 150 dawnych fortepianĂłw - kopii instrumentĂłw Steina, Waltera, Hofmanna, Grafa i Pleyela, ktĂłre sÂą m.in. w posiadaniu takich sÂław jak Nikolaus Harnoncourt, Paul Badura-Skoda czy Malcolm Bilson. Na jego instrumentach dokonano wielu wspaniaÂłych nagraĂą. OÂżeniÂł siĂŞ z pianistkÂą, wnuczkÂą Skriabina, dla ktĂłrej rĂłwnieÂż buduje instrumenty (nagrywaÂła zresztÂą pÂłyty z koncertami Mozarta z polskim zespoÂłem instrumentĂłw dawnych WOK Musicae Antiquae Collegium Varsoviense). Warto pamiĂŞtaĂŚ i poÂświĂŞciĂŚ ciepÂłÂą myÂśl czÂłowiekowi, ktĂłrego zrĂŞcznym palcom zawdziĂŞczamy przecieÂż piĂŞkno, ktĂłre na jego instrumentach wyczarowujÂą z kolei palce artysty:)

Poznajmy Paula McNulty i jego cudowne instrumenty :)

http://www.fortepiano.eu/about.html

Cytat: Aleksias Maj 29, 2015, 01:10:45

Asiu.
Dziekuje za interesujacy link.
Fortepianki pana McNulty sa arcydzielem, ale nie jestem przekonany co do dzwieku i "wystukujacej" mechaniki
Oprocz artykulacji nie podoba mi sie rowniez barwa takich instrumentow.
Czasami sobie mysle, gdyby Bach mial do dyspozycji Steinwaya, czy nie wolalby tego instrumentu od owczesnych piano-forte
Mysle, ze wybral by &sons.
Inaczej ma sie z instrumentami detymi. Osobiscie wole te barokowe, klasyczne.
Np. wspolczesne Waltornie w konc fortepianowych Mozarta, to jakies nieporozumienie.
Zawsze, z niesmakiem czekam na lomot dlugich dzwiekow waltorni (pomijam kiksy)
Barwa detych dawniej byla miekka i swietnie wspolgrala ze smyczkami. 8 oboi + 8 smyczkow?... Dlaczegoz by nie.
Wszystko brzmialo w pelnej harmonii bez dominacji jednej grupy nad druga.
Sprobuj teraz polaczyc 8 na 8 i spojrz prosto w oczy smyczkowcow.
Panika, przerazenie i prosba "skoncz was, wstydu oszczedz"

Kurier Szafarski

DziaÂły forum => Muzyka => Wątek zaczęty przez: Aleksias Grudzień 16, 2013, 01:53:41