Kurier Szafarski

Tak, to juÂż oficjalne - blisko 100 godzin! Tyle zajmÂą transmisje tegorocznego MiĂŞdzynarodowego Konkursu Skrzypcowego im. Henryka Wieniawskiego w TVP Kultura. Poza transmisjami wystĂŞpĂłw moÂżecie liczyĂŚ na studia z opiniami ekspertĂłw. Podobnie jak przed rokiem podczas Konkursu Chopinowskiego bĂŞdziecie mieĂŚ takÂże okazjĂŞ wyraziĂŚ swoje opinie na Facebooku. A do tego wideoblogi, felietony oraz nasi reporterzy! Oj, bĂŞdzie siĂŞ dziaÂło! :)

https://www.facebook.com/Konkurs-Wieniawskiego-TVP-924329451006181/?hc_ref=PAGES_TIMELINE

Ciekawe, czy bĂŞdzie teÂż, tak jak ostatnio, forum, czy tylko Facebook.

Oficjalna strona Konkursu:

http://www.wieniawski-competition.com/konkurs-skrzypcowy/

RozkÂład jazdy transmisji w TVP Kultura:

Koncert Inauguracyjny: 8 paÂździernika, godz. 18:50 (Soyoung Yoon! :))
PrzesÂłuchania I etapu: 9 – 12 paÂździernika, godz. 9:50 i 15:50
PrzesÂłuchania II etapu: 13 – 15 paÂździernika, godz. 9:50 i 15:50
PrzesÂłuchania III etapu: 16 – 18 paÂździernika, godz. 17:50
Podsumowanie trzech etapĂłw: 19 paÂździernika, godz. 22:00
PrzesÂłuchania IV etapu: 20 – 21 paÂździernika, godz. 17:50
PrzesÂłuchania IV etapu i Noc z Wieniawskim: 22 paÂździernika, godz. 17:50
Gala i Koncert LaureatĂłw: 23 paÂździernika, godz. 18:50

Na YouTube na razie mamy reklamĂŞ:
https://www.youtube.com/watch?v=jaodMNUFlzU

I oczywiÂście - transmisja w DwĂłjce z inauguracji.

http://www.polskieradio.pl/8/688/Artykul/1676426,Inauguracja-Konkursu-Wieniawskiego-Transmisja

 i z wizjÂą - i z forum! :)  na YT:

https://www.youtube.com/embed/5QdZF_Q2lr8

Ciekawe, czy takÂże to forum dostarczy nam tyle wesoÂłych chwil, co na KCH ;)
Na razie widaĂŚ pewnÂą ró¿nicĂŞ - management konkursu przywitaÂł siĂŞ dwujĂŞzycznie: Witamy serdecznie! / Cordially welcome! 😃
Co moÂże oznaczaĂŚ, Âże nie bĂŞdÂą krzyczeĂŚ za uÂżywanie polskiego ;)

Uwaga: DwĂłjka zapowiada, Âże sprawozdania bĂŞdÂą codziennie od 21:00 do 22:00,
ale na stronie Dwójki bêdzie mo¿na odnaleŸÌ zapisy wszystkich wystêpów.
A od II etapu juÂż peÂłne transmisje.

BĂŞdÂą teÂż podobno dziaÂłaÂły streamy na YouTube.
Czyli bêdzie zapewniona maksymalna dostêpnoœÌ do przes³uchaù, które zaczn¹ siê jutro ju¿ od 10 rano.
Do konkursu zgÂłosiÂła siĂŞ rekordowa liczba 250 kandydatĂłw, z ktĂłrych ostatecznie pozostaÂło 41 uczestnikĂłw.

A na razie Soyoung z Deutsche Kammerphilharmonie Bremmen zachwycajÂąco wykonaÂła koncert skrzypcowy Beethovena.
 InauguracjĂŞ wieĂączy VII Symfonia d-moll op. 70 Dvoraka.
I na bis Taniec s³owiaùski e-moll, w wykonaniu orkiestry, która, cytuj¹c Adama Suprynowicza, nie doœÌ, ¿e wspaniale gra, to jeszcze widaÌ, ¿e sprawia jej to ogromn¹ przyjemnoœÌ :)

ZachwyciÂła zwÂłaszcza kadencja I czĂŞÂści - wydaje mi siĂŞ, Âże autorstwa Schnittkego. PrzypomniaÂł mi siĂŞ ten wyjatkowy, szlachetny, miejscami hipnotyzujÂący dÂźwiĂŞk jej Guadagniniego.

Pani profesor w studio TVP natomiast "rypnĂŞÂła siĂŞ" - Koreanka w finale, na moich oczach zresztÂą, graÂła Koncert Sibeliusa. ZachwyciÂła siĂŞ koncertem Szostakowicza, zwÂłaszcza PassacagliÂą, ale w wykonaniu... Japonki Kobayashi, ktĂłra zdobyÂła jedno z czoÂłowych miejsc. PamiĂŞtam, Âże i mnie wĂłwczas oczarowaÂła.

Ja pozostaÂłam przy wyprĂłbowanym polaczeniu: "fonia z DwĂłjki, wizja z YT" :)

DziĂŞki temu wysÂłuchaÂłam w przerwie rozmowy z Soyoung, ktĂłra miÂło wspominaÂła swĂłj pobyt w Poznaniu, gdzie,
jak stwierdziÂła, czuje siĂŞ juÂż jak w domu - chociaÂż zauwaÂżyÂła, Âże w ciÂągu 5 lat dokonaÂły siĂŞ duÂże zmiany,
i opowiedziaÂła o tym, ile siĂŞ wydarzyÂło od czasu konkursu (zostaÂła koncertmistrzyniÂą orkiestry symfonicznej
w Bazylei, zaÂłoÂżyÂła trio smyczkowe) i jak emocjonujÂące byÂły konkursowe zmagania. Ciekawe, czy na tym
konkursie znajdziemy uczestnikĂłw podobnie chwytajÂących nas za serce.

Ja te¿ pamiêtam, ¿e Szostakowicz Miki bardzo nami wstrz¹sn¹³.
https://www.youtube.com/watch?v=NuCnM8EZrRk
I teÂż przysiĂŞgnĂŞ, Âże Soyoung grala nam Sibeliusa :)
https://www.youtube.com/watch?v=sCY-JYryRSw

8) Nie moÂże byĂŚ inaczej!

ZaskoczyÂło mnie to, Âże przesÂłuchania wstĂŞpne prowadziÂł sam Maxim Vengerov - sam Mistrz, no i sam, czyli w pojedynkĂŞ ;) WyglÂąda to na swoiste zawÂłaszczenie konkursu przez przewodniczÂącego  ;)  Nie moÂżemy jednak wÂątpiĂŚ w jego najlepsze intencje, jak i artystycznÂą sÂłusznoœÌ dokonanej selekcji. Poza tym muszĂŞ przyznaĂŚ, Âże z pewnÂą irytacjÂą patrzyÂłem dziÂś na puste krzesÂła, ktĂłrych w Auli UAM na kaÂżdej kondygnacji byÂło naprawdĂŞ sporo (balkony z boku byÂły zupeÂłnie puste - w koĂącu notable spokojnie zmieÂścili siĂŞ w pierwszych kilkunastu rzĂŞdach parteru). Bilety natomiast oficjalnie "wysprzedano" dawno temu - no wÂłaÂśnie, cudzys³ów jest tu jak najbardziej wÂłaÂściwy... Poznaniowi gratulujĂŞ polityki biletowej - choĂŚ jak wiadomo nie jest to przecieÂż problem odosobniony.

ZagapiÂłam sie trochĂŞ co do wczoraj   :( :( DziÂś od rana : Mone Hattori, Hana Asieleva i Anna Malesza.
Jak ktoÂś ma link do yt to poprosze.

Jest chyba zakÂładka na stronie konkursu:

http://www.wieniawski-competition.com/konkurs-skrzypcowy/

Eccovi il link, cari amici  :)

https://www.youtube.com/watch?v=Dhv1bYkcVCk

Kasia! ;)

Hehe, juÂż myÂślaÂłem, Âże zobaczymy Ciebie na estradzie Auli UAM - w koĂącu, jak pamiĂŞtam, skrzypce absolutnie nie sÂą Ci obce  :D

DziÂś juÂż czujnie na posterunku, choĂŚ zagapiona porannie. Na nieliczne te chwile live siĂŞ zapowiadajÂą, wiĂŞc kaÂżdÂą ÂłapiĂŞ i mocno tulĂŞ. SzykujĂŞ sÂłuchawki w razie czego i radio "komĂłrkowe". Czy to nowa praktyka - hymn Polski? ZdziwiÂłam siĂŞ. Cudny tÂłumacz, legenda konkursĂłw, najbardziej gromkie brawa dla TEGO PANA. ZrobiÂłabym go nastĂŞpnym Prezydentem, serio. Potem Krzysztof Penderecki i na Soyoung Yoon juÂż spaÂłam kamiennym snem. Z tego miejsca chciaÂłam podziĂŞkowaĂŚ wszystkim, ktĂłry przyczynili siĂŞ do tego, Âże zeszÂłej nocy spaÂłam dwie godziny na raty i na krzyÂż i jak padÂłam na otwarciu Wieniawskiego, tak obudziÂłam siĂŞ dopiero na drugÂą poÂłowĂŞ meczu.

Polecam obejrzenie dokumentu "Henryk Wieniawski. Ostatni wirtuoz romantyzmu", dostĂŞpny:
http://ninateka.pl/film/henryk-wieniawski-ostatni-wirtuoz-romantyzmu

LitoÂści, dlaczego mĂłwiÂą o tych mÂłodych artystkach "dziewczynki"?!

Anna Malesza nasza, brawo. BiorĂŞ Szymanowskiego.

Nie sÂłuchaÂłem niestety pierwszej sesji. Kto zrobiÂł najwiĂŞksze wraÂżenie?

WraÂżenia najmocniejsze, zasÂłuÂżenie! - Francuz Alexis Roussine (akompaniament - pianista: MichaÂł Francuz).

ProwadzÂący w TVP Kultura wysÂłaÂł wszystkich na obiadek, a po przerwie Nasz Pan Adam Rozlach.

Nikt siĂŞ nie garnie, to ja ogarnĂŞ, choĂŚ najmniej skrzypcowa, frakcja, nieustajÂąco, fortepianowa.

DzieĂą pierwszy przesÂłuchaĂą, wg harmonogramu przed, bo w trakcie byÂły przesuniĂŞcia utworĂłw.

PrzedpoÂłudnie:

 • Mone Hattori JAPONIA:
(pianistka: Irina Vinogradova)
L. van Beethoven: IX Sonata na skrzypce i fortepian A-dur op. 47
H. Wieniawski: Kaprys nr 7 op. 10 La Cadenza
H. Wieniawski: Fantazja na tematy z opery Faust Ch. Gounoda op. 20
H. W. Ernst: Wariacje na temat pieœni Ostatnia ró¿a lata
K. Szymanowski: Mity op. 30 – ÂŹrĂłdÂło Aretuzy

• Hanna Asieieva UKRAINA:
(pianistka: Hanna Holeksa)
L. van Beethoven: VI Sonata na skrzypce i fortepian A-dur op. 30
H. Wieniawski: Kaprys nr 6 op. 10 PrĂŠlude
H. Wieniawski: Polonez D-dur op. 4
Ysaÿe: VI Sonata na skrzypce solo E-dur op. 27
K. Szymanowski: Mity op. 30 – ÂŹrĂłdÂło Aretuzy

• Anna Malesza POLSKA:
(pianista: Marcin Sikorski)
L. van Beethoven: III Sonata na skrzypce i fortepian Es-dur op. 12
H. Wieniawski: Kaprys nr 7 op. 10 La Cadenza
H. Wieniawski: Polonez D-dur op. 4
H. W. Ernst: Wariacje na temat pieœni Ostatnia ró¿a lata
K. Szymanowski: Mity op. 30 – ÂŹrĂłdÂło Aretuzy

 • Maciej Burdzy POLSKA:
(pianistka: MaÂłgorzata Garstka)
L. van Beethoven: VII Sonata na skrzypce i fortepian c-moll op. 30
H. Wieniawski: Kaprys nr 7 op. 10 La Cadenza
H. Wieniawski: Fantazja na tematy z opery Faust Ch. Gounoda op. 20
E. Ysaÿe: VI Sonata na skrzypce solo E-dur op. 27
K. Szymanowski: Mity op. 30 – ÂŹrĂłdÂło Aretuzy

• Alexis Roussine FRANCJA:
(pianista: MichaÂł Francuz)
L. van Beethoven: I Sonata na skrzypce i fortepian D-dur op. 12
H. Wieniawski: Kaprys nr 2 op. 10 La VĂŠlocitĂŠ
H. Wieniawski: Wariacje na temat wÂłasny op. 15
E. Ysaÿe: III Sonata na skrzypce solo d-moll op. 27 Ballada
K. Szymanowski: Mity op. 30 – Driady i Pan

    10 PolakĂłw:

    Maciej Burdzy
    Weronika Dziadek
    Celina Kotz
    Robert ÂŁaguniak
    Anna Malesza
    Amelia MaszoĂąska
    Jan Mazur
    Anna Orlik
    Maja Syrnicka
    Maria WÂłoszczowska

Dobrze, Âże jesteÂś na posterunku ;)

DziÂś jestem, jutro juÂż na pewno nie. Dla mnie dawka skrzypiec zaporowa, juÂż nie sÂłucham ciÂągle a podglÂądam i podsÂłuchujĂŞ. Dzisiejszy Francuz popoÂłudniowy Gregoire Girard zachwyciÂł, ChiĂączyk Rong Xingzhou rozczarowaÂł do koÂści.

Konkurs moÂżna sobie subskrybowaĂŚ.
https://www.youtube.com/channel/UCpFEKtbJxKnsOcraylnuNsA

Wtedy naj³atwiej bêdzie w ka¿dej chwili do niego wejœÌ na YT.

Koncert inauguracyjny juÂż jest teÂż dostĂŞpny osobno do odsÂłuchania.
https://www.youtube.com/watch?v=5QdZF_Q2lr8

A tu rozmowa z Soyoung:
http://www.polskieradio.pl/8/688/Artykul/1677858,Soyoung-Yoon-Konkurs-Wieniawskiego-dal-mi-wiele

I zgodnie z zapowiedziÂą - wykonania do wysÂłuchania w zakÂładce konkursowej DwĂłjki - na razie kaprysy w wykonaniu piĂŞciu wykonawcĂłw - a wszystkie bĂŞdÂą prezentowane, poniewaÂż Polskie Radio ufundowaÂło nagrodĂŞ za najlepsze wykonanie Kaprysu.

http://www.polskieradio.pl/8/1343/Artykul/1677961,Nagroda-Polskiego-Radia-za-najlepszy-Kaprys

i wszystkie wykonania, w Âświetnej jakoÂści dÂźwiĂŞku

http://www.polskieradio.pl/279,15-Miedzynarodowy-Konkurs-Skrzypcowy

a o 21:00 godzinne sprawozdanie.


Repertuar popoÂłudniowy:

• Gregoire Girard
(pianista: Francois Kilian)
L. van Beethoven: VII Sonata na skrzypce i fortepian c-moll op. 30
H. Wieniawski: Kaprys nr 5 op. 10 Alla Saltarella
H. Wieniawski: Wariacje na temat wÂłasny op. 15
E. Ysaye: III Sonata na skrzypce solo d-moll op. 27 Ballada
K. Szymanowski: Mity op. 30 – ÂŹrĂłdÂło Aretuzy

• Rong Xingzhou
(pianista: MichaÂł Francuz)
L. van Beethoven: III Sonata na skrzypce i fortepian Es-dur op. 12
H. Wieniawski: Kaprys nr 4 op. 10 Le Staccato
H. Wieniawski: Fantazja na tematy z opery Faust Ch. Gounoda op. 20
E. Ysaye: VI Sonata E-dur op. 27
K. Szymanowski: Romans D-dur op. 23

• Maja Syrnicka
(pianista: Marcin Sikorski)
L. van Beethoven: VI Sonata na skrzypce i fortepian A-dur op. 30
H. Wieniawski: Kaprys nr 7 op. 10 La Cadenza
H. Wieniawski: Polonez D-dur op. 4
K. Penderecki: La Follia
K. Szymanowski: ÂŹrĂłdÂło Aretuzy z cyklu Mity op. 30

• Amelia MaszoĂąska
(Pianista: MichaÂł Francuz)
L. van Beethoven: III Sonata na skrzypce i fortepian Es-dur op. 12
H. Wieniawski: Kaprys nr 7 op. 10 La Cadenza
H. Wieniawski: Fantazja na tematy z opery Faust Ch. Gounoda op. 20
E. Ysaye: III Sonata na skrzypce solo d-moll op. 27 Ballada
K. Szymanowski: Mity op. 30 – Narcyz

• Zufina Bekmoldinova
(Pianistka: Hanna Holeksa)
L. van Beethoven: V Sonata na skrzypce i fortepian F-dur op. 24
H. Wieniawski: Kaprys nr 5 op. 10 Alla Saltarella
H. Wieniawski: Scherzo-Tarantella g-moll op. 16
E. Ysaye: III Sonata na skrzypce solo d-moll op. 27 Ballada
K. Szymanowski: Romans D-dur op. 23

WedÂług sprawozdawcĂłw  byÂł to dla nas bardzo miÂły dzieĂą z powodu bardzo mocnej polskiej (g³ównie ÂżeĂąskiej) obsady.:)

Anna Malesza (z akompaniamentem wspaniaÂłego pianisty Marcina Sikorskiego, ktĂłrego poznaliÂśmy juÂż w poprzedniej edycji) ogromnie spodobaÂła siĂŞ np. w Polonezie D-dur.
"To wcale nie jest oczywiste, Âże pierwszego dnia konkursu mamy dobrego poloneza" :)
Podobno w samej koĂącĂłwce wystĂŞpu lekko siadÂła kondycja. Mam nadziejĂŞ, Âże dalej bĂŞdzie jeszcze lepiej. ByÂłam na jej koncercie w Bydgoszczy (i nawet opisaÂłam go na forum:), z ktĂłrego wyszÂłam zachwycona :) Na pewno bĂŞdĂŞ Annie gorÂąco kibicowaĂŚ.

Maciej Burdzy nie wywar³ wra¿enia s³uchania czegoœ wyró¿niaj¹cego siê, wykraczaj¹cego poza bardzo dobre technicznie i sprawne wykonawstwo.

Alexis Roussine, ksztaÂłcÂący siĂŞ w Moskwie, wielbiciel Ojstracha, zaprezentowaÂł siĂŞ bardzo efektownie i wirtuozowsko. Krytycy podkreÂślajÂą jego ogromny potencjaÂł emocjonalny, co daje siĂŞ sÂłyszeĂŚ :)

Kolejny, bardzo mÂłody, 19-letni, francuski wirtuoz, dobrze oddajÂący muzyczne kontrasty, to Gregoire Girard. Wydobywa ze skrzypiec cudowny dÂźwiĂŞk, peÂłen serca i uczucia. SÂłuchaczom podobajÂą siĂŞ dynamiki, rubata, glissy - to co jest istotÂą Wieniawskiego. To skrzypce, ktĂłrymi moÂżna zachwyciĂŚ siĂŞ od pierwszego sÂłyszenia :)

Maja Syrnicka, to kolejna, po Annie Maleszy, poznanianka - z matecznika polskiej szkoÂły skrzypiec :) TakÂże z towarzyszeniem Marcina Sikorskiego. Bardzo dojrzaÂła artystka. Spod jej palcĂłw wyszÂło jedno z najlepszych wykonaĂą ÂŹrĂłdÂła Aretuzy. DwĂłjka kaÂże zapamiĂŞtaĂŚ sobie jej nazwisko i trzyma kciuki. MyÂśle, ze my bĂŞdziemy tez :)

Amelia Maszonska - znów Poznaù :) Czyli skrzypcowe zag³êbie :) Uczennica Bartosza Bryly, wspaniala artystka: wra¿liwa, delikatna, o szlachetnej barwie dŸwiêku. Uwaga: do wys³uchania w ca³oœci!

Dlaczego zrezygnowaÂł Kulibajew?
ZdobyÂł teraz we wrzeÂśniu (21.?) trzeciÂą nagrodĂŞ w konkursie Enescu w Bukareszcie, to byÂł powĂłd?

http://www.youtube.com/watch?v=qsfJVenaFQo&feature=youtu.be
(Jean Sibelius - Berceuse for violin and piano Op. 79, Erzhan Kulibaev - violin)

http://www.wieniawski.pl/uczestnicy_2016.html

W sumie 41 uczestnikĂłw, 10 PolakĂłw, najliczniejsza grupa. 8 Japonia, 4 Rosja, 3 Francja, 3 Ukraina, 2 USA, 2 Korea PoÂłudniowa, po jednym z Izraela, Kanady, Nowej Zelandii, Chin i Kazachstanu. Czworo z podwĂłjnym obywatelstwem Grecja/Turcja, Rosja/Grecja, Rosja/Szwajcaria i Tajwan/USA. ZakwalifikowaÂło siĂŞ 48 osĂłb, 7 zrezygnowaÂło. Wyboru uczestnikĂłw dokonaÂła jedna osoba...

Przy okazji, znalaz³am konkurs na przysz³oœÌ, szkoda, ¿e w³aœnie siê odby³... :(
http://concurs.festivalenescu.ro
Cztery kategorie, w tym skrzypce i fortepian.

Alexis - wow. Ballada Ysaÿe dosÂłownie wrzaÂła, ta ostatnia nieczystoœÌ zabrzmiaÂła szczerze, prawdziwie, bez wpÂływu na jakoœÌ wykonania. Charakterystyczny, przeszywajÂący, czasem wrĂŞcz lodowaty dÂźwiĂŞk. Facet jest zroÂśniĂŞty ze skrzypcami, pewnie dlatego nie zauwaÂżyÂł za krĂłtkich nogawek  8)

Amelia - podwĂłjne WOW  8)

Generalnie, po pierwszym dniu zauwaÂżyĂŚ moÂżna, Âże u sporej grupy sÂą problemy z... intonacjÂą.

Wielkie brawa dla - przynajmniej niektĂłrych - pianistĂłw!

AmeliĂŞ, lat 23, sÂłyszĂŞ juÂż w Koncercie G-dur KV 216 Mozarta. Oby na wÂłasne uszy i oczy  ;)

MyÂślĂŞ, Pat, Âże siĂŞ doczekamy :)

Przy okazji zwróÌmy uwagê na tegoroczne zmiany w programie przes³uchaù.

W pierwszym etapie nie ma Bacha; jest za to obowiÂązkowy Kaprys Wieniawskiego (za ktĂłry przyznaÂło nagrodĂŞ Polskie Radio)
Jest teÂż obowiÂązkowy Szymanowski i obowiÂązkowa kompozycja Wieniawskiego z fortepianem.
Konkretnie wyglÂąda to tak:

1. L. van Beethoven: jedna czêœÌ (wg wyboru Jury*) z przygotowanej sonaty na skrzypce i fortepian
2. H. Wieniawski – jeden z KaprysĂłw z op. 10  
3. H. Wieniawski – jeden utwĂłr do wyboru spoÂśrĂłd:
Polonez D-dur op. 4
Wariacje na temat wÂłasny op. 15
Scherzo-Tarantella g-moll op. 16
Fantazja na tematy z opery Faust Ch. Gounoda op. 20
Polonez A-dur op. 21
4. UtwĂłr dowolny spoÂśrĂłd:
H. W. Ernst –  Grand Caprice na temat pieÂśni F. Schuberta Der ErlkĂśnig op. 26
H. W. Ernst – Wariacje na temat pieÂśni Ostatnia ró¿a lata
N. Milstein – Paganiniana
K. Penderecki – La follia1
E. Ysae – III Sonata d-moll op. 27 Ballada, VI Sonata E-dur op. 27
5. K. Szymanowski – do wyboru spoÂśrĂłd:
Romans D-dur op. 23
Mity op. 30: 1. ÂŹrĂłdÂło Aretuzy, 2. Narcyz, 3. Driady i Pan


Harmonogram na jutro:

PoniedziaÂłek, 10.10.2016


godz. 10:00     11. Lin Richard (Tajwan/USA), nr katalogowy 23
godz. 10:40     12. BĂŠgin Marie (Kanada), nr katalogowy 2
godz. 11:20      13. Rimon Hadar (Izrael), nr katalogowy 38
przerwa
godz. 12:30     14. Kuznetsov Alexander (Rosja/Szwajcaria), nr katalogowy 19
godz. 13:10      15. Zatsikha Vasyl (Ukraina), nr katalogowy 48
godz. 13:50     16. Selalmazidis Arsenis (Rosja/Grecja), nr katalogowy 41

16:00

godz. 16:00      17. Terauchi Shiori (Japonia), nr katalogowy 45
godz. 16:40      18. Kotz Celina (Polska), nr katalogowy 16,
godz. 17:20       19. Monasypov Rustem (Rosja), nr katalogowy 29
przerwa
godz. 18:30      20. Lavrov Stepan (Rosja), nr katalogowy 20
godz. 19:10       21. Choi Jung Min (Korea), nr katalogowy 6

Wielka niewiadoma; choĂŚ nauczona doÂświadczeniem pokÂładam nadziejĂŞ w KoreaĂączyku :)

ZwÂłaszcza dla MichaÂła Francuza!
AkompaniowaÂł notabene Alexisowi Roussine'owi, jednemu z naszych faworytĂłw.
Czyli mieliÂśmy dwĂłch FrancuzĂłw w duecie ;D

Pewnie stwierdzi³, ¿e wyró¿nienie i dwie nagrody specjalne (jedn¹ z nich by³o u¿yczenie na rok skrzypiec autorstwa Giovanniego Battisty Guadagniniego,Turyn 1779) mu wystarcz¹.
MyÂślĂŞ, Âże konkurs z 2011 r. dosyĂŚ mocno zszargaÂł mu nerwy.

TeÂż tak sÂądzĂŞ - nie byÂło chyba sensu wkÂładanie tak wielkiego wysiÂłku w osiÂągniĂŞcie moÂże podobnego rezultatu, ktĂłry niczego by nie zmieniÂł. A ma na koncie kolejny udany konkursowy wystĂŞp.

Oto rozpiska dzisiejszych wystÂąpieĂą.

Rano:
PoniedziaÂłek, 10.10.2016

10:00. 11. Lin Richard (Taiwan/USA), catalogue no. 23

L. van Beethoven: Sonata No. 5 for violin and piano in F major, Op. 24
H. Wieniawski: Capriccio no. 5 Alla Saltarella, Op. 10
H. Wieniawski: Polonaise in D major, Op. 4
N. Milstein: Paganiniana
K. Szymanowski: Romance in D major, Op. 23

10:40. 12. BĂŠgin Marie (Canada), catalogue no. 2

L. van Beethoven: Sonata No. 7 for violin and piano in C minor, Op. 30
H. Wieniawski: Capriccio no. 7 La Cadenza, Op. 10
H. Wieniawski: Variations on an Original Theme, Op. 15
E. Ysaye: Sonata no. 6 in E major, Op. 27
K. Szymanowski: Myths Op. 30 – The Fountain of Arethusa

11:20. 13. Rimon Hadar (Izrael), catalogue no. 38

L. van Beethoven: III Sonata na skrzypce i fortepian Es-dur op. 12
H. Wieniawski: Kaprys nr 7 op. 10 La Cadenza
H. Wieniawski: Polonez D-dur op. 4
E. Ysaye: VI Sonata E-dur op. 27
K. Szymanowski: Mity op. 30 –ÂŹrĂłdÂło Aretuzy

intermission

12:30. 14. Kuznetsov Alexander (Russia/Switzerland), catalogue no. 19

L. van Beethoven: Sonata No. 1 for violin and piano in D major, Op. 12
H. Wieniawski: Capriccio no. 7 La Cadenza, Op. 10
H. Wieniawski: Variations on an Original Theme, Op. 15
E. Ysaye: Sonata no. 3 in D minor, Op. 27 Ballade
K. Szymanowski: Myths Op. 30 – Narcissus

13:10. 15. Zatsikha Vasyl (Ukraine), catalogue no. 48

L. van Beethoven: Sonata No. 8 for violin and piano in G major, Op. 30
H. Wieniawski: Capriccio no. 5 Alla Saltarella, Op. 10
H. Wieniawski: Variations on an Original Theme, Op. 15
E. Ysaye: Sonata no. 6 for violin solo in E major, Op. 27
K. Szymanowski: Myths Op. 30 – The Fountain of Arethusa

13:50. 16. Selalmazidis Arsenis (Russia/Greece), catalogue no. 41

L. van Beethoven: Sonata No. 3 for violin and piano in E flat major, Op. 12
H. Wieniawski: Capriccio no. 6 PrĂŠlude, Op. 10
H. Wieniawski: Variations on an Original Theme, Op. 15
E. Ysaye: Sonata no. 6 for violin solo in E major, Op. 27
K. Szymanowski: Myths Op. 30 – The Fountain of Arethusa

Po poÂłudniu:
16:00. 17. Terauchi Shiori (Japan), catalogue no. 45

L. van Beethoven: Sonata No. 9 for violin and piano in A major, Op. 47
H. Wieniawski: Capriccio no. 9 Les ArpĂŠges , Op. 10
H. Wieniawski: Variations on an Original Theme, Op. 15
H. W. Ernst: Grand Caprice on Schubert’s Der ErlkĂśnig, Op. 26
K. Szymanowski: Romance in D major, Op. 23

16:40. 18. Kotz Celina (Poland), catalogue no. 16

L. van Beethoven: Sonata No. 7 for violin and piano in C minor, Op. 30
H. Wieniawski: Capriccio no. 5 Alla Saltarella, Op. 10
H. Wieniawski: Fantasy on Themes from Ch. Gounod’s Opera “Faust”, Op. 20
K. Penderecki: La Follia
K. Szymanowski: Myths Op. 30 – Dryads and Pan

17:20. 19. Monasypov Rustem (Russia), catalogue no. 29

L. van Beethoven: Sonata No. 7 for violin and piano in C minor, Op. 30
H. Wieniawski: Capriccio no. 7 La Cadenza, Op. 10
H. Wieniawski: Polonaise in D major, Op. 4
E. Ysaye: Sonata no. 6 in E major, Op. 27
K. Szymanowski: Myths Op. 30 – The Fountain of Arethusa

intermission

18:30. 20. Lavrov Stepan (Russia), catalogue no. 20

L. van Beethoven: Sonata No. 8 for violin and piano in G major, Op. 30
H. Wieniawski: Capriccio no. 5 Alla Saltarella, Op. 10
H. Wieniawski: Polonaise in A major, Op. 21
H. W. Ernst: Variations on The Last Rose of Summer
K. Szymanowski: Romance in D major, Op. 23

19:10. 21. Choi Jung Min (South Korea), catalogue no. 6

L. van Beethoven:Sonata No. 3 for violin and piano in E flat major, Op. 12
H. Wieniawski: Capriccio no. 7 La Cadenza, Op. 10
H. Wieniawski: Fantasy on Themes from Ch. Gounod’s Opera “Faust”, Op. 20
E. Ysaye: Sonata no. 3 in D minor, Op. 27 Ballade
K. Szymanowski: Myths Op. 30 – The Fountain of Arethusa

Na razie mam za sobÂą wystĂŞp Celiny - podobaÂła mi siĂŞ, graÂła wyraziÂście, z charakterem, chociaÂż w mojej hierarchii nie pobiÂła wczorajszych uczestniczek :)
Rosjanin ma bardzo du¿¹ ekspresjê, mocny dŸwiêk. Ciekawa jestem Koreanki (to jednak dziewczyna :))

PojawiajÂą siĂŞ sugestie, Âże "i tak wygrajÂą ci od Brona" :) Niby na podstawie obserwacji moÂżna pomyÂśleĂŚ, Âże coÂś jest na rzeczy ;) Z drugiej strony, sÂłuchaÂłam wywiadu z dyrektorem Konkursu, ktĂłry tÂłumaczyÂł, ze zjawisko wysokiej frekwencji uczniĂłw Brona wÂśrĂłd laureatĂłw wynika po prostu stÂąd, Âże ci najlepsi standardowo idÂą do niego na ostatni szlif :)

Celina! Jej kreacje Pendereckiego i Szymanowskiego momentami wgniataÂły w fotel - przyznaÂła mi zresztÂą, Âże nad La FolliÂą pracowaÂła bardzo dÂługo. Poza tym... ma wyjÂątkowy urok osobisty   8)

Pozdrowienia z foyer ;)

Rosjanin zacz¹³ bardzo mocno, œwietn¹ intonacj¹, dŸwiêkiem g³êbokim, alikwotowym, choÌ czasem mo¿e gra³ zbyt ciê¿kim smyczkiem. Nie podo³a³ Polonezowi, który nie by³ w³aœciwie polonezem - wyeksponowaÌ mia³ przede wszystkim warsztat. Mimo to - mam ochotê na wiêcej ;)

No coz. Zaczne od poczatku (konc. inaug.)
Zauwazylem, ze dziadzio Penderecki dyryguje jedna reka. Druga ma zarezerwowana do przewracania kartek partytury, od ktorej nie odlepia wzroku nawet na sekunde. Wydawalo by sie ze jest bardzo skupiony i skoncentrowany. A jednak nie.
Jego akompaniament Beethovena nie byl dobry. Orkiestra nie pozwalala solistce na wygrywanie fraz, a czasami ja wstrzymywala jak konia na uwiezi. Penderecki nie okazal sie dobrym woznica. Rozumiem styl - "nie przeszkadza orkiestrze", ale rownie dobrze moze nie przeszkadzac siedzac w domu przed telewizorem, - taniej dla organizatorow.
Japoneczka grala bardzo pieknie, chociaz jak na moj gust za duzo kobiecej histerii w tym bylo. Nie wiem jaka grala kadencje. Czy to Szostakowicz, czy Schnittke? Obydwoje genialni. Wole jednak dla tego koncertu kadencje D.Ojstracha.

Na ogol poziom techniczny (wybieranie palcami) dobry. Mlodzi wirtuozi wymiataja. Mam zastrzezenia do dzwieku i intonacji.
Dzwiek, przy forte jest forsowany i jest niezle drapando i pilowanie. Ogolnie brakuje mi (nie u wszystkich) lekkosci i dobrej emisji dzwieku, bez swistu i przydzwiekow. Poziom instrumentalny jest jednak wysoki.

Francuza Alexisa (nie mylic bron Boze z Aleksias-Âą) Roussine, nad ktorym zaszalala Beatka slyszalem tylko poczatek Beethovena, ktory mi sie nie podobal. Pozniej jednak przesluchalem jego kaprysu (Radio 2) i bylem pod duzym wrazeniem.
Lekko, pieknie, technicznie bez wysilku. Musze posluchac jego innych rzeczy.
Nasze dwie dziewczyny Ania Malesza i Amelka MaszoĂąska pokazaly, ze moga tutaj sporo namieszac. Szczegolnie Amelia!!
Moze to sentyment do imienia (moja babcia)

Reszte musze posluchac, gdyz nie jestem na biezaco. Czy wiecie cos o odsluchaniu archiwalnym. Nigdzie nie moge linku na stronie konkursu.

P.S.
Celiny jeszcze nie sluchalem, ale to uiszcze.

Witaj Kasiu, Patryku i Asiu

Szymanowski w programie jest jednÂą z tych (wielu) rzeczy, ktĂłre najbardziej lubiĂŞ w Konkursie im. Wieniawskiego.


Wir grüßen Dich herzlich zurĂźck!  :)

Dlaczego oni wszyscy sie stroja tak wysoko.
Lavrov Stepan
Tempo wartkie. Lubie szybkosc, troche polyka koncowki. Intonacja oczywiscie (!). Jest podenerwowany, ale mozliwosci ma spore.
Wibracje u niego jest spieta. Wrzuc pan na luz troche i bedzie dobrze.
Nie przesadza z rozwojem dynamicznym i to mi sie podoba, taka koncepcja wymaga super - precyzji. W tym wypadku tego elemntu brakuje.
Lubie skrome spiewanie, ale nie za skromne. Stephan, pospiewaj prosze.
Bardzo ladne brzmienie G struny......
Teraz sie troche rozgrzewa

Pomachaj do nas lub zrob literke K (Kurier Szafarski)

Ostatnia roza lata nalezy do najtrudniejszych utworow na skrzypce w ogole.
Czapki z glow dla kazdego, kto porywa sie na ten utwor.
Krytykowanie w tym momencie nie ma sensu.

Absolutnym mistrzem swiata w graniu tego utworu jest KONSTANTY ANDRZEJ KULKA!!!!!

CaÂły nasz Bart  :D

Stepan Lavrov gra na Amatim z 1670 r.!

Nie mogĂŞ nie wspomnieĂŚ o FANTASTYCZNYM pianiÂście, ktĂłry partnerowaÂł Celinie ;)

Rosjanin nie grzeszy precyzjÂą ani urokiem frazowania...

Stephan ma sile i nie owija w bawelne, ale nie przejdzie. Za duzo bledow

Jak mawia Lord V., as you wish, my Master. Parter, 6. rzÂąd, z boku po lewej   ;D

naszej lewej?

Machaj caly czas, tylko zebys nie rozpraszal soliste. Rob to dyskretnie

Ten wywiad za plecami solistki wyraznie ja rozprasza!!

Jeszcze sie nie zdarzylo w tym konkursie (to co sluchalem), zeby solista sie nastroil porzadnie.
Chyba nerwy

Choi Jung Min
Wystarczy mi pare pierwszych dzwiekow, zeby powiedziec, czy to jest to.
Otoz, to nie jest to. Chociaz gra przyzwoicie
Dziewczyna natomiast jest bardzo urodziwa. Asekuracyjnie powiem, ze moja polowka tez jest niczego sobie.

Boli mnie rĂŞka

:D :D
Skoro boli CiĂŞ rĂŞka, Pat, to nie doœÌ dyskretnie byÂło  :D
Bartku, po pierwsze wszystkich wykonaĂą bĂŞdziesz mĂłgÂł posÂłuchaĂŚ na stronie DwĂłjki. Zaraz wklejĂŞ Ci link.

Mnie siĂŞ Koreanka nie podoba. Ale i podoba.

ZaleÂży czy sÂłucham, czy patrzĂŞ.

Pierwsze takty faktycznie mĂłwiÂą wiele.

Ale panu Bryle, jurorowi, WSZYSTKO mĂłwi sposĂłb strojenia. OdsyÂłam do gazetki konkursowej.

Dziewczyna naprawdĂŞ Âładna, ale raczej nie bĂŞdzie to druga Soyoung. A miaÂłam takÂą nadziejĂŞ :(

Celinie teÂż akompaniowaÂł Marcin Sikorski - to juÂż zasÂłuÂżony weteran Konkursu :) I chyba teÂż ma swĂłj udziaÂł w Âświetnym odbiorze naszych wiolinistek.
AleÂż mamy w tym roku mocnÂą ekipĂŞ:) A jeszcze przed nami Maja WÂłoszczowska.



KONKURSOWE WYSTÊPY W DWÓJCE
http://www.polskieradio.pl/279,15-Miedzynarodowy-Konkurs-Skrzypcowy
(trzeba zejœÌ na dó³ strony. Tam s¹ rozmowy z uczestnikami, a jeszcze ni¿ej wykonania)

;D

Ja na ogol slucham z zamknietymi oczami

Asiu jestes bardzo wazna dla mnie na tym forum.
Dzieki za link

naprawdĂŞ tak trudno jest zagraĂŚ czysto te skoki we flaÂżoletach?

is it?

Bartku, dziĂŞki za komplement :-[   Staram siĂŞ, ÂżebyÂśmy mieli na bie¿¹co jak najlepszy dostĂŞp do tych materia³ów. A Ty jesteÂś dla nas
bardzo waÂżny ze wzglĂŞdu na fachowe ucho i wiedzĂŞ :)

Yes, it is/No it isn't  :D ZaleÂży, dla kogo  ;)


O 21:00 w DwĂłjce podsumowanie dzisiejszego dnia - moÂżna posÂłuchaĂŚ, kto zrobiÂł dziÂś na nich najwiĂŞksze wraÂżenie, co moÂże nam teÂż
zasugerowaĂŚ, kogo posÂłuchaĂŚ najpierw z tych, ktĂłrych nam siĂŞ nie udaÂło.

A tu moÂżemy posÂłuchaĂŚ jeszcze raz wraÂżeĂą z pierwszego dnia, tak dla nas miÂłego :)
http://www.polskieradio.pl/8/1343/Artykul/1678031,To-byl-dzien-polskich-skrzypaczek

Ostatnio gluchne. Teraz koncze utworek, ktory jest tego dowodem.
Nawet nie zdaje sobie sprawy czy to jest dobre czy bledne.
Ale i tak dziekuje za zaufanie.
Nie chce byc ugrzeczniony, ale uwazam, ze forumowicze KSz sa niezwykle wrazliwi i maja nielada wyeksponowany sluch (muzyczny oczywiscie).
Fachowosc czesto przeszkadza w trafnej ocenie.

Niezwykle piekne flazolety Koreanki. Delikatna wibracja - w sam raz

Przy szczypcie wraÂżliwoÂści - niekoniecznie ;)

Kto zachwyciÂł Was po godz. 10, kogo trzeba odsÂłuchaĂŚ?

Azjaci graja, jakby sie modlili. Sa niezwykle skupieni i powsciagliwi

Biore sie teraz za sluchanie.

Brzmienie flaÂżoletĂłw u Wieniawskiego byÂło Âładne, subtelne, nieprzesadzone - jednoczeÂśnie byÂły miejsca o intonacji nie do obrony :(

czesto = niekoniecznie

Ja chyba poczekam do dziewi¹tej na dwójkowy przegl¹d dnia i zaufam ocenie, na kogo przede wszystkim zwróciÌ uwagê, a na resztê poœwiêcê czas póŸniej. W koùcu przes³uchania trwaj¹ pó³ dnia, wiêc s³uchanie zajmie pó³ nocy ;) Cieszê siê, ¿e pos³ucha³am na ¿ywo Celiny.

Choi Jung Min miaÂła oczy ultra-fiolet,
wÂłosy - kobalt, cerĂŞ - extraiks,
na jej ustach kraÂśny kwitÂł flaÂżolet...
ale Bartus miaÂł ideĂŞ fiks.

Parafraza PieÂśni o strasznym kapitanie Papawaju K. I. GaÂłczyĂąskiego  :D

Dajesz Kasiu czadu.......

 :D

MoÂże w tym wypadku skojarzenia piĂŞknej Jung Min z zachwycajÂącÂą Soyoung mogÂą dotyczyĂŚ bardziej urody niÂż gry rzucajÂącej na kolana. Ale chyba nie do koĂąca muszĂŞ poÂżegnaĂŚ swoje oczekiwania wobec wielkiego koreaĂąskiego talentu. WÂłaÂśnie zauwaÂżyÂłam, Âże w ÂśrodĂŞ bĂŞdzie graÂła Kim Bomsori!

http://tch15.medici.tv/en/artist/bomsori-kim

Ona moÂże pokazaĂŚ nam coÂś wiĂŞcej niÂż piĂŞkne oczy :)

Niestety nie ma jeszcze porzadnego archiwum. Admin z YT obiecal, ze beda archiwa. Oczywiscie, organizacyjnie wszystko za pozno, chociaz tym razem staraja sie jak moga.
Jakos nie przepadam za Adminami. Znowu mnie przyblokowali... Tak wyszlo, ze po slowach job napisalem blow, a chcialem napisac bow.
Ale pies ich drapal. Niech sie nudza na tych publicznych forach i pisza ugrzecznione bzdury.

JuÂż wiem, kto zagraÂłby najlepiej flaÂżolety!

Ta Artystka ukrywa siĂŞ pod nickiem Fille007 i na Wieniawskim mogÂłaby wÂłaÂściwie reprezentowaĂŚ dwa kraje 8)

Dobre archiwum jest na stronie wieniawski2016.tvp.pl.

Oj Pat, chyba w przyszÂłym Âżyciu :D

Jest na YT The Last Rose of Summer w wykonaniu Anny Maleszy
https://www.youtube.com/watch?v=XLTy8iYQiaI

Dla porĂłwnania - ten sam utwĂłr gra Hilary Hahn
https://www.youtube.com/watch?v=rpss7GsCj7A

i Cappo di Tutti Cappi Maxim Vengerov :)
https://www.youtube.com/watch?v=bI-5HC9akW4

Mamy za sobÂą poÂłowĂŞ I etapu i ponad poÂłowĂŞ zawodnikĂłw (dziÂś wystÂąpiÂło 11 z nich).
WedÂług redaktorĂłw DwĂłjki moÂżna juÂż wyrokowaĂŚ o caÂłkiem wysokim poziomie konkursu.

Oto krĂłtkie sprawozdanie i wskazania za (a nawet przeciw) konkretnymi uczestnikami:

Przynajmniej dwie skrzypaczki wedÂług nich odstawaÂły od tego poziomu.
Natomiast zdecydowanie polecane jest wykonanie Richarda Lin z Tajwanu/USA.
Jego gra dawaÂła poczucie komfortu, spokoju i przyjemnoÂści, chociaÂż nie jest bardzo wirtuozowski i efekciarski, a bardziej
jest typem intelektualnym. I zacz¹³ przepiêknie Sonat¹ Wiosenn¹, a bardzo polecana jest te¿ jego Paganiniana.

Kolejny wart uwagi wedÂług DwĂłjki - to 26-letni Arsenis Selalmazidis z Rosji i Grecji, np. w wirtuozowskiej sonacie Ysaye, Âświetnej interpretacyjnie i brzmieniowo.

Dwójkowi krytycy podobnie jak my z du¿¹ przyjemnoœci¹ s³uchali wystêpu Celiny Kotz (równie¿ w klasie Bartosza Bry³y w Poznaniu, a tak¿e w Wiedniu). Podobno nagra³a p³ytê - mo¿e trzeba siê bêdzie rozejrzeÌ, czy jest do dostania. Pokaza³a wielk¹ klasê na przyk³ad w Szymanowskim.

Introwertyczny nieco Rustem Monasypow nie mia³ ³atwo po niej i po owacjach po jej wystêpie, ale zdo³a³ obroniÌ swój wystêp i swoj¹ muzycznoœÌ osobowoœÌ. Gra³ g³oœno,
mocno, ale ciekawie. I potrafiÂł teÂż byĂŚ delikatny:)

Nie s³ucha³am Aleksandra Kuzniecowa. Wed³ug Dwójki jest to typ "do wielkich sal koncertowych", bardzo efektowny (nieomal efekciarski:)) Momentami nawet doœÌ surowo oceniaj¹ pewne momenty w Wieniawskim jako "dramatycznie zmanierowane". Natomiast podoba³y siê nawet Mity Szymanowskiego, a jasnym punktem by³a sonata Ysaye. (uczeù Brona).

Ukrainiec Vasil Zatsikha jest teÂż typem wirtuoza, i jego wykonanie wedÂług naszych ekspertĂłw ma wiele wdziĂŞku i wyobraÂźni, ale nieco moÂże zbyt lekkie, i niedopracowane.

Richard Lin, akurat sluchalem tego skrzypka. Gral bardzo glosno wyraznie, czysto. Raczej wszystko wygrywal. Ale.....dla mnie za ciezko, bez koloru, finezji i tej "unerwionej" wrazliwosci. Jeden krok wyzej a bylby znakomity

Zaraz, zaraz. Czy jest cos o czym nie wiemy na tym forum. Kasiu przyznaj sie.

Czy Celina, to ta z ciekawym, ladnym makijarzem a'la Audrey Hepburn, ciemne wlosy?

W czerwonej sukience (o ile dobrze odczytalem ten kolor)

Zgadza siĂŞ; w czerwonej sukni, z fantazyjnie podmalowanym okiem :)

Kuzniecow, wedÂług krytykĂłw "GW", podobno zjawiskowy. Pan krytyk narysowaÂł nawet serduszko przy jego nazwisku  ;D

JeÂśli podasz mi numer telefonu, wyÂślĂŞ Ci mmsem zdjĂŞcie  8)

Czerwona sukienka gra pieknie, ale troche przewibrowuje. Minimalne bledy intonacyjne, ale natychmiast je koryguje.
Moim zdaniem, intonacja jest bezustanna korekcja nieczystosci.
Jedni poprawiaja bardzo szybko (D. Ojstrach, H.Szering), niektorzy to robia odrobine za pozno, ale nadal miesci sie w granicach tolerancji .
Niektorzy w ogole nie koryguja i tutaj mamy problem.

Juz wiem to jest CELINA KOTZ. BRAWO!!!

PosÂłuchamy, zobaczymy :) DwĂłjkowiczom teÂż siĂŞ w sumie podobaÂł, a wiadomo, Âże przy okazji lubiÂą pogrymasiĂŚ ;)


Natomiast zjechali pianistkĂŞ WinogradowÂą, ktĂłra ich zdaniem psuÂła wykonanie Japonki.

Bartku, grywaÂłam amatorsko na tym samym instrumencie, na ktĂłrym Ty grasz profesjonalnie :)

U mnie w rodzinie ze strony Taty talent muzyczny jest doœÌ rozpowszechniony, choÌ nie gra pierwszych nomen omen skrzypiec. Tak jest i ze mn¹ :D
W jednej z powieœci naszego Janusza wykreowa³am postaÌ Carmen Muzicianu, bêd¹cej nadziej¹ rumuùskiej wiolinistyki :D, tak wiêc mi³oœÌ do skrzypiec jest u mnie ogromna ;D

Kasiu, to mi wszystko tlumaczy. Twoje niezwykle wyczucie i wrazliwosc. Tak! skrzypce to robia z czlowieka. Uwrazliwiaja go do szpiku kosci.
Ciesze sie. Myslalem, ze jestes tylko lingwistka i poetka.
Chyba zaraz dostanie mi sie od Asi i innych humanistow..

DziĂŞkujĂŞ Ci Bartku za miÂłe sÂłowa :)
Ty i ja czĂŞsto nadajemy na podobnych czĂŞstotliwoÂściach - myÂślĂŞ, Âże jednym z powodĂłw jest wÂłaÂśnie violon  ;)
A od Asi na pewno Ci siĂŞ nie dostanie, bo Asia grywaÂła na harfie/wiolonczeli? (Asiu, przypomnij, proszĂŞ!)  :)
 
Razem stworzylibyÂśmy niezÂły zespó³ kameralny!  ;)
Patrick oczywiÂście zasiadÂłby za Steinwayem & Synami ;)

Ryosuke Suho
Byly momenty boskie - koncowka - Szymanowski
Ogolnie bardzo sprawny i muzykalny. Lubi cisze w muzyce, co udziela sie u odbiorcy.
Ma jednak problemy ze zmianami pozycji (slyszalne)
Z biegiem czasu sie rozgrywal i gral coraz lepiej. Mocny kandydat

Bardzo ladne granie pianistki w Beethovenie
-------------------------------------------
Yuna Toki (Japan)
Jako jedna z nielicznych nastroila sie przed graniem wzglednie dokladnie.
Ogolnie - instrumet jej jest za cichy.
Czasami dzwiek nie rezonuje (zbytnio docisniety smyczek stlumia rezonans)
No,.. pianista (chyba Rosjanin) jest znakomity (Beethoven)
Piekna artykulacja w Beethovenie.
Prawie czyste dwudzwieki (kwarty, kwinty) w Ysaye-u (rzadkosc).
Male raczki daja o sobie znac w akordach Prelud-a Wieniawskiego.
Nie przeszkadza mi to jednak w sluchaniu jej pieknego muzykowania.
Szymanowski, jakby napisany dla niej.
Malutka slyszalnosc zmiany pozycji na poczatku ginie w bogactwie kolorow i pieknych fraz
Polecam

Administracja chat-u na YT jest skandaliczna i niechlujna. Pan Bog Admin traktuje rozmawiajacych jak w wiezieniu.
Pytam sie za czyje pieniadze on funkcjonuje. Mniemam, ze za moje i nasze.
Admin traktuje chat jak swoj prywatny folwark.
Wszelkie oops-y, goodmornig-sy, hi-sy sa jedyna forma dozwolona na tym "crapy chat"
Poza tym admin jest notorycznie nieprzygotowany. Nieaktualny program, brak archiwum (obiecal od wczoraj).
Jednym slowem niechlujny serwis Admina YT chat konkursu Wieniawskiego.

:) DoœÌ d³ugo znêca³am siê nad wiolonczel¹, nie zapowiadaj¹c siê niestety na Isserlisa; aby w koùcu porzuciÌ j¹ dla harfy, która zdoby³a moje serce. Czu³am siê przy niej jak celtycki bard, elf czy rusa³ka:)) Oto potêga wyobraŸni - by³by to niew¹tpliwie jedyny pulchny elf znany w historii :D

RozkÂład jazdy na dziÂś:

czyli wtorek, 11.10.2016

10:00

10:00. 22. Ryosuke Suho (Japonia), catalogue no. 42

L. van Beethoven: Sonata No. 6 for violin and piano in A major, Op. 30
H. Wieniawski: Capriccio no. 8 Le Chant du Bivouac, Op. 10
H. Wieniawski: Polonaise in D major, Op. 4
H. W. Ernst: Variations on The Last Rose of Summer
K. Szymanowski: Romance in D major, Op. 23

10:40. 23. Yuna Toki (Japonia), catalogue no. 46

L. van Beethoven: Sonata No. 3 for violin and piano in E flat major, Op. 12
H. Wieniawski: Capriccio no. 6 PrĂŠlude, Op. 10
H. Wieniawski: Polonaise in D major, Op. 4
E. Ysaÿe: Sonata no. 3 in D minor, Op. 27 Ballade
K. Szymanowski: Myths Op. 30 – The Fountain of Arethusa

OmĂłwione przez Bartka. A teraz:

11:20. 24. Veriko Tchumburidze (Gruzja/Turcja), catalogue no. 44

L. van Beethoven: Sonata No. 9 for violin and piano in A major, Op. 47
H. Wieniawski: Capriccio no. 4 Le Staccato, Op. 10
H. Wieniawski: Scherzo-Tarantella in G minor, Op. 16
N. Milstein: Paganiniana
K. Szymanowski: Romance Op. 30
 (brzmi bardzo uczuciowo i poetycko, spodobaÂła mi siĂŞ:))

A po przerwie:

12:30. 25. Jan Mazur (Polska), catalogue no. 28

L. van Beethoven: Sonata No. 7 for violin and piano in C minor, Op. 30
H. Wieniawski: Capriccio no. 6 PrĂŠlude, Op. 10
H. Wieniawski: Variations on an Original Theme, Op. 15
E. Ysaÿe: Sonata no. 3 in D minor, Op. 27 Ballade
K. Szymanowski: Myths Op. 30 – The Fountain of Arethusa

Kolejny Polak - bardzo sympatyczny :)

13:10. 26. Luke Hsu (USA), catalogue no. 12

L. van Beethoven: Sonata No. 4 for violin and piano in A minor, Op. 23
H. Wieniawski: Capriccio no. 5 Alla Saltarella, Op. 10
H. Wieniawski: Fantasy on Themes from Ch. Gounod’s Opera “Faust”, Op. 20
E. Ysaÿe: Sonata no. 6 in E major, Op. 27
K. Szymanowski: Romance in D major, Op. 23

Janek Mazur studiowaÂł w Warszawie u Jakowicza; plus szlif u Brona :)  ZdobyÂł kilka ró¿nych nagrĂłd, od 2014 roku gra w orkiestrze WrocÂławskiego NFMu :)  (WrocÂław kibicuje :))
DojrzaÂłe granie. Ten dÂźwiĂŞk to Carlo Bergonzi z 1740.

Runda popoÂłudniowa:

16:00. 27. Robert ÂŁaguniak (Polska), catalogue no. 25

L. van Beethoven: Sonata No. 3 for violin and piano in E flat major, Op. 12
H. Wieniawski: Capriccio no. 2 La VĂŠlocitĂŠ, Op. 10
H. Wieniawski: Variations on an Original Theme, Op. 15
N. Milstein – Paganiniana
K. Szymanowski: Myths Op. 30 – The Fountain of Arethusa

16:40. 28. Eva Rabchewska (Ukraina), catalogue no. 37

L. van Beethoven: Sonata No. 7 for violin and piano in C minor, Op. 30
H. Wieniawski: Capriccio no. 7 La Cadenza, Op. 10
H. Wieniawski: Variations on an Original Theme, Op. 15
E. Ysaÿe: Sonata no. 3 in D minor, Op. 27 Ballade
K. Szymanowski: Myths Op. 30 – The Fountain of Arethusa


17:20. 29. Amalia Hall (Nowa Zelandia), catalogue no. 10

L. van Beethoven: Sonata No. 8 for violin and piano in G major, Op. 30
H. Wieniawski: Capriccio no. 7 La Cadenza, Op. 10
H. Wieniawski: Polonaise in D major, Op. 4
E. Ysaÿe: Sonata no. 3 in D minor, Op. 27 Ballade
K. Szymanowski: Myths Op. 30 – The Fountain of Arethusa

Przerwa

18:30. 30. Weronika Dziadek (Polska), catalogue no. 7

L. van Beethoven: Sonata No. 5 for violin and piano in F major, Op. 24
H. Wieniawski: Capriccio no. 5 Alla Saltarella, Op. 10
H. Wieniawski: Polonaise in D major, Op. 4
E. Ysaÿe: Sonata no. 3 in D minor, Op. 27 Ballade
K. Szymanowski: Myths Op. 30 – The Fountain of Arethusa

19:10. 31. Maria Kouznetsova (Francja), catalogue no. 17

L. van Beethoven: Sonata No. 8 for violin and piano in G major, Op. 30
H. Wieniawski: Capriccio no. 7 La Cadenza, Op. 10
H. Wieniawski: Fantasy on Themes from Ch. Gounod’s Opera “Faust”, Op. 20
E. Ysaÿe: Sonata no. 3 in D minor, Op. 27 Ballade
K. Szymanowski: Myths Op. 30 – The Fountain of Arethusa

Bedac u mamy natknalem sie na transmisje konkursu (tvp kultura).
Gral Polak o ukrainskim nazwisku ÂŁaguniak
oraz Ukrainka o polskim nazwisku Rabczewska (bron Boze nie mylic z Robaczewska).
Robert ÂŁaguniak prezentowal bardzo wysoki poziom "prawie-kulka"
Gral bardzo klarownie. Akordy, o dziwo byly czyste i dzwiek bez swistow i przydzwiekow. Chociaz drobiazgi sie zdarzaly.
Ton jego skrzypiec byl imponujacy, wspanialy. Emisja dzwieku i artykulacja przypominajaca troche mistrza Kulke.
Brakowalo mi jednak, ze tak brzydko powiem agogiki, tempa, rytmu, dazenia, fantazji. Rob gral wszystko poprawnie, momentami wspaniale i pieknie....ale?

Ukrainka Eva znokautowala mnie. WSPANIALA. Wyglad na lat 15. Niepozorna, mlodziutka, skromna, ludzka i dowalajaca. Good maladjec
Byly malutkie nieprzeszkadzajace bledy. Zapalalem do niej sympatia. Piekna Persona, Piekna Muzyka.


P.S.
Jestem bardzo rozczarowany organizacja. Brak archiwum, W radio reklamy + mono dzwiek. To jest wstyd.
Strona konkursu fatalna. Brak informacji, niefunkcjonalna. O adminie juz pisalem. Wydaje mi sie, ze powinnismy napisac do ministerstwa, ze nie zgadzamy sie z takim zlym traktowaniem MUZYKI w naszym kraju.
Kiedy jelopki wreszcie zrozumieja, ze Kultura = Dobre obyczaje = Lepsze spoleczenstwo.

Nie s³ucha³am Roberta, ale obi³o mi siê o oczy, ¿e ma kawa³ talentu :) (na razie o oczy, zaraz postaram siê, ¿eby obi³o mi siê równie¿ o uszy, jak to z nim jest :))Na YT na razie pojawi³y siê wykonania z poniedzia³ku, faktycznie wychodzi to z du¿ym doœÌ opóŸnieniem, ale na pewno musz¹ te pliki opracowaÌ. Za to w Dwójce mo¿na ju¿ s³uchaÌ poszczególnych utworów.

Dwójka zachwyca siê najbardziej Yuna Toki, polecan¹ tak¿e przez Bartusa. Pianistê przywioz³a ze sob¹. Nazywa siê Wadim G³adkow i razem stworzyli ³adn¹ kameraln¹ ca³oœÌ. Do ods³uchania w ca³oœci, obowi¹zkowo.

Milo mi odnotowaĂŚ, Âże do faworytĂłw DwĂłjki zaliczyÂła siĂŞ takÂże gruziĂąska Turczynka Veriko Tchumburidze, ktĂłra ujĂŞÂła mnie swojÂą muzykÂą, i piĂŞknym dÂźwiĂŞkiem wydobywajÂącym siĂŞ z Guadagniniego z 1756 r., mimo ze majÂą do jej wykonania pewne zastrzeÂżenia. Zobaczymy, czy przejdzie dalej.

Do Jana Mazura majÂą pretensje o kÂłopoty z intonacjÂą, choĂŚ przyznajÂą, Âże jego gra bywa bardzo piĂŞkna.
Bardzo polecajÂą takÂże Luka Hsu.

Robert ÂŁaguniak nie skoĂączyÂł jeszcze 19 lat i gra takÂże muzykĂŞ dawnÂą. Swoim wykonaniem daÂł sÂłuchaczom wiele przyjemnoÂści. Zdaniem naszych ekspertĂłw zapowiada siĂŞ jako fantastyczny skrzypek.
Na EvĂŞ nie starczyÂło im czasu, ale najwyraÂźniej takÂże na nich zrobiÂła bardzo dobre wraÂżenie, bo obiecali, Âże jutro do niej wrĂłcÂą.

Cos niesamowitego.
Wlasnie wysluchalem wykonania Mone Hattori. Moj zachwyt nie dotyczy solistki japonskiej, chociaz grala pieknie.
Pani pianistka absolutnie powalila mnie na kolanach w Beethovenie. Tak wlasnie wyobrazam sobie gre Ludwika.
Potezny, kontrolowany temperament, bez oszustwa i mietolenia, prosto w cel, dostojnie, radosnie, witalnie, duze kontrasty, EMOCJA i ten RYTM. Jestem pod wrazeniem, tym bardziej, ze uwielbiam ta sonate.
Solistka starala sie dzielnie sekundowac, ale wypadla przy mistrzyni jak uboga krewna.
Czy wiecie kto to gral

https://www.youtube.com/watch?v=nhOifXmvDiU

To Irina Vinogradova i szczerze mĂłwiÂąc, jej gra nie zdobyÂła mojej sympatii. Otó¿ w poniedziaÂłek sÂłyszaÂłem jÂą na Âżywo, rĂłwnieÂż w Kreutzerowskiej - i wĂłwczas byÂło to moim zdaniem najgorsze partnerowanie z caÂłej serii przesÂłuchaĂą wieczornych. Wczoraj pianistka nieraz zakrywaÂła skrzypaczkĂŞ, nie trzymaÂła w ryzach tempa, mocowaÂła siĂŞ z pedaÂłem, a kontrasty byÂły zbyt przerysowane i neurotyczne - co w innych warunkach, przy innej jakoÂści wykonania wzi¹³bym pewnie za plus. KulaÂł jakby warsztat (muszĂŞ przesÂłuchaĂŚ wykon tym razem z nagrania), zalani zostaliÂśmy emocjami, dla mnie, nie do koĂąca szczerymi i zamierzonymi. Ale moÂże byÂł w tym jakiÂś klucz? Podobnie jak Bartek uwielbiam to opus, ba, wrĂŞcz ubóœtwiam i mĂłj sÂłuch wyostrza siĂŞ do maksimum od pierwszych taktĂłw Adagio sostenuto  :D

Podobne komentarze moÂżna byÂło usÂłyszeĂŚ za kulisami ;) A wiĂŞc tak to przynajmniej brzmiaÂło na parterze Auli UAM  8) 

Có¿, czy te emocje i kontrasty byÂły czy nie byÂły zamierzone, moim zdaniem rola i zadanie akompaniatora na scenie ró¿ni siĂŞ znaczÂąco od roli solisty. Nie ma on tam eksponowaĂŚ swojej persony i popisywaĂŚ siĂŞ wÂłasnÂą wizjÂą utworu. Jego zadaniem jest g³ównie wyeksponowanie i wspieranie solisty - zwÂłaszcza podczas konkursu, i temu powinien podporzÂądkowaĂŚ swoje umiejĂŞtnoÂści, a takÂże ambicje, i dbajÂąc oczywiÂście o jak najlepsze wykonanie caÂłoÂści utworu, jednoczeÂśnie "schowaĂŚ siĂŞ" jednak trochĂŞ za solistĂŞ, pamiĂŞtajÂąc, Âże to nie on ostatecznie jest tu oceniany. Zapewne nie kaÂżdy to potrafi robiĂŚ, tak jak nie kaÂżdy, nawet bĂŞdÂąc Âświetnym wykonawcÂą, potrafi byĂŚ dobrym pedagogiem.  W kaÂżdym razie ja uwaÂżam, Âże akompaniator, ktĂłry zamiast graĂŚ "pod solistĂŞ" sprawia, Âże sÂłuchacze odnoszÂą wraÂżenie, Âże solista "stara siĂŞ mu sekundowaĂŚ", ale w efekcie goni go i nie nad¹¿a, nie speÂłnia swojego zadania. Nawet jeÂżeli sam akurat bardzo dobrze interpretuje dany utwĂłr.

Partia fortepianu w sonatach Beethovena to NIE AKOMPANIAMENT. Akompaniuja raczej skrzypce.
Pat, byc moze na zywo wrazenia sa inne. U mnie na sluchawkach byly emocje i to zdrowe parcie do przodu. Jeszcze jedno. W muzyce najwazniejsza jet sama muzyka, potem dopiero wsparcie dla solisty..itd. Pytanie, czy pianistka byla za glosno, czy solistka za cicho. Japonka grala swietnie, ale jej dzieciece frazy nie mogly konkurowac z beethovenowska burza p. Vinogradowej.
Fajnie, ze sie roznimy i bronimy swoich racji

Wieniawski nie jest moja ulubiona para kaloszy, zbyt sentymentalny i ckliwy.
Jest jednak jeden utwor, ktorego moge sluchac setki razy pod rzad.
Kaprys nr 6 "Prelude" z op 10

1:53
https://www.youtube.com/watch?v=XwjPvHaHODY

Chociaz trudno konkurowac z Heifetzem, to, to wykonanie jest rownie piekne

Kamil Zawadzki
https://www.youtube.com/watch?v=8bCLI4Orl5w

Nie jestem w 100% pewny czy to jest Heifetz, Milstein, czy mlody Menuhin.
Tak czy inaczej jedna stajnia.
Pat, moze masz jakas wiedze

Oj tam, elfy majÂą silnie zaniÂżone normy BMI, wiĂŞc nie warto siĂŞ nimi sugerowaĂŚ :D
Ale fakt, ten instrument spowija taka baÂśniowa aura ;)

Mnie - oprĂłcz skrzypiec - zawsze podobaÂła siĂŞ marimba ;)


Akompaniowanie na konkursie to rola poniekÂąd sÂłuÂżebna, a nie kaÂżdy widocznie chce jÂą na siebie przyj¹Ì  ;)
SwojÂą drogÂą trochĂŞ dziwiĂŞ siĂŞ uczestnikom, Âże nie zorientowali siĂŞ wczeÂśniej, kto z akompaniatorĂłw im odpowiada, a kto nie.

Niepotrzebnie puszczaja fragment Poloneza A-dur tuz przed rozpoczeciem. Musi rozprasza grajacych

Bomsori Kim (South Korea)
Interprecja podobna do kazdej dobrej, porzadnej. Dobra skrzypaczka. Jest troche zdenerwowana.
Widze placzliwa twarz przy Szymanowskim - jest dobrze, bez tego grymasu zrodelko niewazne.


Vera Lopatina (Russia)
Swietnie, madrze wymyslony program (organizatorzy) - sonata wiosenna na chlape jesienna. Zeby poprawic nastroj?

Beethoven bardzo mi sie podoba w jej wykonaniu. Jest elastyczna i ma dobry resor przy zaczynaniu fraz. Pianistka rowniez 
gra pieknie (nawet bardzo pieknie). Miekki, szlachetny ton. Zobaczymy, co dalej
Gra pieknie!! Bez fajerwerkow - muzyka w czystej postaci. Kobiece emocje godne atrakcyjnej KOBIETY.
Szymanowski CUDNIE!!. Niezly duet tych Pan z Rosji. Moje zlodowaciale serce ruszylo (globalne ocieplenie).
Polonez nie jak od mlota, jak u wiekszosci interpretatorow. Lekki, niepolonezowaty. Przeciez jest do sluchania a nie do tanczenia. Ciekawa koncepcja.

P.S.
Mistrzowskie pasaze legato w dynamice piano - Yasye!!! (niemalze jak ricochety - duza umiejetnosc!)

Kasiu, chyba zgodzisz sie ze mna, ze partia fortepianu w sonatach Beethovena nie jest sluzebna. Jest nadrzedna.

Partia fortepianu jest w teorii rĂłwnorzĂŞdna, ale akurat u Beethovena jest ona nadrzĂŞdna, natomiast rola akompaniatora na konkursie jest niejako sÂłuÂżebna ;)
Pani Irina natomiast sÂłucha przede wszystkim samej siebie.


Czyli Bartek preferuje blondynki... nie mialabym w takim razie szans  :D

Haruka Nagao (Japan)
Jest ekstremalna. Gra trudne kawalki i radzi!!
Niestety, tak jak 99% uczestnikow jej akordy i dwudzwieki nie sa do konca czyste. Dla mnie minimalnie obok.
Osobiscie musze uslyszec czyste kwinty (perfect fifth) i kwarty perfekcyjnie. Wowczas jestem happy.
Haruka to fighter - Podziwiam. Brawo!!
Rowniez atrakcyjna pani!!
Wszystkie atrakcyjne kobiety sa atrakcyjne.

Kazda potwora ma swojego amatora jak mowial fraszkopisarz.
Posiedzialbym jeszcze troche, ale musze isc.

Maria WÂłoszczowska (Poland)
Ma talent. Nie martwie sie o intonacje lewej reki. Intonacja jest czescia jej natury.
Nie podobaja mi sie pomocnicze akcenty (Tarantella).
Oczywiscie one pomagaja w wygrywaniu, ale w muzyce przeszkadzaja.
Taka typowa szkola sp. E.Uminskiej. Budowanie "drabinek" przy zmianach pozycji i dorabianie pomocniczych akcentow.
Niby jest to madre a dla mnie jest to okropne. Podkreslanie wraz i wyyyygrywanie akcentami. Brzydkie.

Ogolnie wystep Marii b.dobry!!

Widze, ze tylko ja komentuje jak ten skaczacy osiolek z filmu Shrek.
Napiszcie cos prosze. Janusz? Beatka, Aga, Marek (aro), Leszek, Slawek, Koziolek ....inni.
Do cholery ruszcie sie wreszcie

Yukino Nakamura (Japan)

Zapalalem sympatia do niej. Na luzie, cieplo. Widac ze lubi grac. Udziela sie to. Jest jakas taka radosna
Nie gra na ostrzu noza. Nie za wszelka cene.
Faust - pasaze najlepsze jak dotychczas.
Bardzo bardzo za jestem

Semion Gurevich (Russia)
Nie przepadam za dzwiekiem. Nastroil sie za wysoko i po prostu sie mecze.
Mimo wszystko dobry skrzypek i lyzwiasz. Zabawnie slizga sie po scenie.
Mogly byc typem buntownika, ale za bardzo sie denerwuje. Buntownicy na ogol sa pewniakami.
Zycze mu zeby sie rozegral i uspokoil, gdyz ma potencjal.

Bartusie, jak dobrze, Âże jesteÂś dziÂś na caÂłodziennym dyÂżurze :) Mamy wszystkich podanych jak na widelcu;)
Nie mogÂłam sÂłuchaĂŚ, ale miaÂłam nadziejĂŞ, Âże Maja dobrze wypadnie.

PrzesÂłuchania trwajÂą caÂłymi dniami, nie wszyscy na pewno majÂą szansĂŞ na sÂłuchanie na Âżywo, a jeÂśli akurat tak, to na komentowanie.
Bardzo cenne sÂą uwagi tych, ktĂłrzy mogÂą to zrobiĂŚ, zwÂłaszcza kiedy znajÂą siĂŞ na rzeczy :)

Zaraz nam siĂŞ lista skrĂłci i teÂż bĂŞdzie trochĂŞ Âłatwiej.

No w³aœnie, i to tutaj chodzi - przecie¿ nawet w nadrzêdnej partii uczestnik zespo³u powinien dostosowaÌ siê do pozosta³ych, ¿eby razem stworzyli harmonijn¹ ca³oœÌ. Jeœli w kwartecie ka¿dy udaje solistê i skupia siê na najbardziej efektownym podaniu swojej partii, to nie bêdzie to dobry kwartet. A co mówiÌ o sytuacji, kiedy jeden (i tylko jeden) z cz³onków zespo³u (w tym wypadku duetu) gra o wielk¹ stawkê.
MyÂślĂŞ, Âże oni nie majÂą szansy wybraĂŚ najlepszej dla siebie osoby, tylko odbywa siĂŞ to drogÂą losowania albo z przydziaÂłu wedÂług numeru. ÂŻeby wybraĂŚ, musieliby mieĂŚ czas, a usÂłyszaÂłam w jednej z omawiajÂących audycji, Âże majÂą w ogĂłle tylko jedno spotkanie, Âżeby przeĂŚwiczyĂŚ wspĂłlny wystĂŞp. Dlatego teÂż dziewczyna, ktĂłra przewidujÂąco przywiozÂła swojego pianistĂŞ ze sobÂą, z pewnoÂściÂą oszczĂŞdziÂła sobie wiele stresu :)

Przed nami jeszcze tylko Anna Orlik z Polski i Seiji Okamoto z Japonii. A potem decydujÂący moment pierwszej konkursowej selekcji.

Ania Orlik (Poland)
Bardzo muzykalna, ale dzwiek ostry z przydzwiekami (moim zdaniem wina skrzypiec) no i te przeklete dwudzwieki i akordy, prawie! czysto (jak u wiekszosci skrzypkow).


Dzwiekowo natomiast bardzo podobal mi sie Janek Mazur. Wspanialy skrzypek, powsciagliwy i liryczny. Doskonale poczucie pulsu i rytmu. Mial wpadke w kaprysie Prelude i to moze go odrzucic.

Seiji Okamoto (Japan)
Znowu sie nie nastroil. Czy to sa nerwy? Nie mam pojecia. Wiem ze gra sie palcami, ale czasami ta pusta struna jest potrzebna.
Dzwiek mnie nie przekonuje mowiac delikatnie. Podobno to jest Galiagno.
Dzwiek jest jakis splaszczony. Rowniez biore poprawke na moje uszy.
O! muzyka z "Poszukiwany, Poszukiwana" z Pokora. Nie przypuszczalem, ze Beethoven napisal muzyke do tego filmu.
Galiagno pasuje do zrodelka, plytkiego zrodelka. Plytki (plaski), swiezy delikatny i zimny dzwiek. Gra delikatnie, ladnie.

No to zaraz siĂŞ dowiemy, ilu przeszÂło z tych, ktĂłrzy nam siĂŞ podobali :o

(aha, nie tak zaraz - okoÂło 21:00)

Moje typy

Alexis Roussine
Kuznetsov Alexander
Lin Richard
Rabchewska Eva
Lopatina Vera
MaszoĂąska Amelia
Kotz Celina
ÂŁaguniak Robert
Jung Min Choi
Yukino Nakamura

Niestety nie wszystkich slyszalem i nie wszystkich pamietam (thanks to organizers for a pathetic non informative site)

DziĂŞki Asiu za info  :) JesteÂś niezastÂąpiona.


Zgodnie z regulaminem Konkursu do II etapu przechodzi 24 uczestnikĂłw (z 40 w I etapie).
Jak do tej pory moje ucho i serce najbardziej skradli:

Celina Kotz
Alexander Kuznetsov
Richard Lin
Anna Malesza
Amelia MaszoĂąska
Eva Rabchevska
Alexis Roussine
Arsenis Selalmazidis
Veriko Tchumburidze
Yuna Toki

Mam nadziejĂŞ, Âże namieszajÂą w dalszych etapach Konkursu  :)

Nie sÂłuchaÂłam wszystkich:( TakÂże nie wszystkich, ktĂłrych naleÂżaÂło. Ale pĂłki co na pewno chciaÂłabym, Âżeby przeszli dalej:
Alexis Roussine
Anna Malesza
Gregoire Girard
Maja Syrnicka
Amelia MaszoĂąska
Alexander Kuzniecow
Rustem Monasypow
(nie sÂłuchaÂłam Stiepana - podobno teÂż warto)
Arsenis Selalmonidis
Veriko Tchumburidze
Yuna Toki
Celina Kotz
Maja WÂłoszczowska
Jan Mazur
(pewnie te¿ Richard Lin, i Robert £aguniak, i Eva Rabczewska, nie zd¹¿y³am ich pos³uchaÌ)

Chyba mamy juÂż wybranÂą pewnÂą wspĂłlnÂą bazĂŞ :) Oby pokrywaÂła siĂŞ z upodobaniami jury!!

Jeszcze 10 minut :)

26 idzie dalej!

No i z moich typĂłw przechodzÂą:

Maja Syrnicka
Amelia MaszoĂąska
Richard Lin
Alexander Kuzniecow
Arsenis Selalmonidis
Celina Kotz
Yuna Toki
Veriko Tchumburidze
Robert ÂŁaguniak
Eva Rabchewska
Maja WÂłoszczowska

A poza tym przechodzÂą:

ANNA MALESZA! (nie przeczytana za pierwszym razem:))
Mone Hattori
Vasil Zatsikha
Jung Min Choi
Luke Hsu
Amalia Hall
Maria Kuzniecowa
Bomsori Kim
Siemion Gurevitch
Seiji Okamoto
Shiori Terauchi
Vera ÂŁopatina
Yukino Nakamura
Hanna Asiejewa
Ryosuke Suho

Nie wszystkich dosÂłyszaÂłam, trzeba bĂŞdzie poszukaĂŚ.
CieszĂŞ siĂŞ z tych ulubionych, ktĂłrzy przeszli.
Szkoda mi FrancuzĂłw  :'(

Alexis nie przeszedÂł?, mnie siĂŞ bardzo podobaÂł   :(

DziĂŞkujĂŞ i gratulacje Asiu, Âże coÂś usÂłyszaÂłaÂś!

SzczĂŞÂśliwie przeczytali dwa razy ;)
Serwer strony Wieniawskiego jest przeci¹¿ony i nie mo¿na wejœÌ :)

O, i szczĂŞÂśliwie okazaÂło siĂŞ, Âże mogĂŞ sobie to jeszcze przesÂłuchaĂŚ:) Zaraz uzupeÂłniĂŞ listĂŞ.

JuÂż jest kompletna.

Prosze panstwa. Serwer wieniawski-competition.pl jest przeciazony, gdyz weszlo na niego az 5 osob. Przepraszamy za utrudnienia

Wyslalem mala wskazowka dla adminow strony: copy - paste.

Moje typy przeszly oprocz jednego: Alexis Roussine, ktorego zreszta nie bylem pewny. Uslyszalem tylko kaprys w radio polskim. Kaprys gral znakomicie. Na tej postawie i zaufawszy Beatce wlaczylem go listy.
Szczegolnie trzy dziewczyny pozwolily mi na momenty refleksji i zasluchania: Lopatina, Nakamura, Rabczewska.
PANIE GORA!!

Panie gĂłrÂą:) SzeÂścioro PolakĂłw w drugiej rundzie, z czego piĂŞĂŚ dziewczyn :)

A przed nami:

Stage 2     
    
1. F. Kreisler – piece for violin and piano (maximum duration: 4 minutes)

2. One of the following compositions:

P. Tchaikovsky – Meditation
G. FaurĂŠ – Apres un reve
J. Joachim – Romanze B Major, Op. 2
J. Massenet – Meditation on the themes from the opera Thaïs
S. Rachmaninov – Vocalise, Op. 34 No. 14
H. Wieniawski – Legende, Op. 17
 
3. One of the following sonatas for violin and piano:

B. BartĂłk (1-2)
J. Brahms (1-3)
E. Elgar
G. FaurĂŠ (1-2)
C. Franck
E. Grieg (1-3)
M. Ravel
F. Schubert – Sonate in A Major, D. 574
R. Schumann (1-3)

Mam nadziejĂŞ, Âże juÂż wszystkich teraz uda mi siĂŞ wysÂłuchaĂŚ.
DziÂś nie sÂłuchaÂłam prawie nikogo, a okazaÂło siĂŞ, Âże przeszÂło z tego dnia aÂż 7 osĂłb! Ale teÂż byÂły sygnaÂły od Bartusa, Âże byli to mocni zawodnicy.
Na razie odpaliÂłam sobie wreszcie Richarda Lin i sÂłucham naprawdĂŞ z wielkÂą przyjemnoÂściÂą:))

DziÂś i wczoraj nie sÂłuchaÂłem niestety nikogo. ÂŻaÂłujĂŞ natomiast Francuza, do ktĂłrego moÂżna byÂło mieĂŚ przede wszystkim zastrzeÂżenia intonacyjne, ale - przynajmniej moim zdaniem - prezentowaÂł caÂłkiem interesujÂącÂą osobowoœÌ scenicznÂą. No có¿, zapewne nie byÂł uczniem Zachara Brona  8)

Fantastyczne! Dlaczego tak wiele znakomitych interpretacji niefirmowanych wielkimi nazwiskami umyka nam niepostrzeÂżenie...

Nie znalazÂłem Prelude-a Szerynga, jest za to Scherzo-Tarantella. Szeryngowy Mozart jest nie do pobicia.

https://www.youtube.com/watch?v=qkl1WwVi8ZE

Przyznam siĂŞ, Âże mam pewnÂą sÂłaboœÌ do powyÂższego utworu, Wariacji nt. wÂłasny i Legendy. Ten typ tak czasem ma  :-[

Przed chwila wysluchalem Veriko Tchumburidze
Jak dlugo zyje, to nie slyszalem tak bardzo energetycznej, temperamentnej gry. Veriko jest WIRTUOZEM na miare Paganiniego.
Potrafi wszystko i co najlepsze wszystko wygrywa. Nad skrzypcami panuje calkowicie. Jest zwarta, szybka. Staccato w gore, staccato w dol smyczka (jest trudniejsze), dla niektorych niewykonalne. Pasaze do podstawka i z powrotem. Ogolnie mowiac Veriko jest geniuszem instrumentalnym.

Mimo wszystko moja spokojna (ha ha) natura nie wytrzymuje tak bardzo przerysowanej emocji.
Podczas sluchania, z zachwytu nad instrumentalistyka tej Turczynko - Gruzinki (mieszanka piorunujaca) blokuje swoja wizje ciepelka, sielanki, sloneczka i gwizdzacych kosow. Podczas sluchania lubie troche poleniuchowac. Z Veriko ide na bitwe i na odpoczynek i refleksje nie ma czasu.
Tak czy inaczej widze Tchumburidze w finale tego konkursu. Po prostu ona potrafi bardzo duzo!!, wiecej od innych.

Asiu, dziekujemy za wypiski dla drugiego etapu.

DziĂŞkujemy ;)

WysÂłuchaÂłem we fragmencie wystĂŞpu Rosjaninia Gurewicza, IMO totalnie nieudanego. Nie potrafiĂŞ zrozumieĂŚ, dlaczego zobaczymy go w II etapie - zamiast np. Roussine'a. CzujĂŞ siĂŞ trochĂŞ zdezorientowany  :-\

Jeszcze dzisiaj sÂłuchaÂłam Alexisa, i naprawdĂŞ jest mi go Âżal. Pewnie teÂż zamieniÂłabym go na kilku z tych, ktĂłrzy przeszli. Trudno.
Jednak do wiĂŞkszoÂści wyborĂłw chyba nie moÂżna mieĂŚ zastrzeÂżeĂą. Staram siĂŞ nadrobiĂŚ zalegÂłoÂści i zapoznaĂŚ siĂŞ z tymi, o ktĂłrych nic nie wiem. WÂłaÂśnie posÂłuchaÂłam teÂż sobie Shiori Terauchi, ktĂłra jakoÂś caÂłkiem nam umknĂŞÂła. OprĂłcz tego, Âże ma piĂŞknÂą artystycznÂą sukniĂŞ, stwierdziÂłam teÂż, Âże bardzo dobrze mi siĂŞ jej sÂłucha. PodobaÂł mi siĂŞ Grand Caprice Ernsta, i Wariacje Wieniawskiego.

Poza tym po I etapie odczuwam syndrom odstawienia MitĂłw Szymanowskiego :)

https://www.youtube.com/watch?v=xKCXZIjUfcM

Kochani, odnoÂśnie info itd., to przecieÂż nic takiego, po prostu wklejam to, co podajÂą media :)


Plan przesÂłuchaĂą 2 etapu:


Czwartek, 13.10.2016

10:00         Hattori Mone, Irina Vinogradova, 35
10:40         Asieieva Hanna, Hanna Holeksa, 45
11:25          Malesza Anna, Marcin Sikorski, 33
przerwa
12:30          Syrnicka Maja, Marcin Sikorski, 23
13:00         MaszoĂąska Amelia, MichaÂł Francuz, 31

16:00         Lin Richard, Hanna Holeksa, 33
16:40         Kuznetsov Alexander, MichaÂł Francuz, 41
przerwa
17:50         Zatsikha Vasyl, François Killian, 39
18:30         Selalmazidis Arsenis, Hanna Holeksa, 25

Z Vinogradova nie ma zartow. Absolutnie kontroluje kazde wykonanie Beethovena.
Ma ona ped do przodu, ale nie przyspiesza. Duza sztuka. Jezeli mloda solistka potrafi sprostac emocjom beethovenowskim
p. Vinogradowej, to wykon jest bardzo dobry. W przypadku Shiori wspolpraca z fortepianem jest na 98%, czyli naprawde dobrze. Vinogradowa ma wspanialy dzwiek. Duzy i lekki w jednym wydaniu. Fantastyczne akcenty i "timing" eliminujacy niezdrowe, wydumane wstrzymania (popularne wsrod slabszych muzykow, bo latwo) zamazuja calkowicie male bledy i nietrafiania.
Nie ma to zanczenia dla mnie w tym wypadku.
Brawo pianistka.

A teraz o Shiori Terauchi. "A very accomplished  performer" jakby powiedzial nudny krytyk z Anglii.
Niektore Panie musialo zabolec, ze artystka czesto wycierala spocona raczke o ta piekna, jedwabna japonska suknie. Moze jest latwa w praniu?

Wszystko na miejscu. Wibracja, dzwiek intonacja, temperament w sam raz. Niestety nie mialem generalnego odlotu, ale.. podobalo mi sie bardzo.
Zwlaszcza E struna - sliczna w wysokich rejestrach i moze tutaj byl moj maly odlocik. Kaprys grala troche asekuracyjnie a moze powsciagliwie - taka koncepcja. Popatrzcie co moze zrobic seria trudnych flazoletow. Male, sliczne japonskie szpareczki potrafily sie calkiem szeroko otworzyc.
Tragedia opowiedziana Schubertem nie byla tragedia w pojeciu wyswiechtanego odczucia dzielenia wlosa na czworo i krzyku. Niektorzy ludzie przezywaja tragedie w spokoju i wyciszeniu (pozazdroscic).
Wariacje grane szlachetnym dzwiekiem i dosyc ostroznie. Raczej nie podzielam zachwytu Asi nad tym wykonaiem.

Dzisiaj

Hattori Mone
ZNAKOMITA

Asieieva Hanna
Bardzo duzy talent. BARTOK jest zadowolony.
Bartoka bardzo trudno grac, gdyz latwo mozna zabic dzwiekiem kazdy instrument.
Przeforsowac i zrobic z tego zlepek zgrzytow. Hanka gra wzruszajaco!!

Malesza Anna
Fajniutka kompozycja - F. Kreisler: Little Viennese March.
Ania robi wrazenie, chociaz gra zbyt pewniacko. Skromnosc w sztuce jest potrzebna.
Poza tym przyszla z grupa klakierow, czego tez nie lubie.

Syrnicka Maja
To jest bardzo ciekawa skrzypaczka, ktora wydawalby sie troche nieporadna.
Jednak koncowy rezultat jest wysmienity. Wole ja od Ani Maleszy.
Maja jest bardziej autentyczna (nie wiem dlaczego - takie moje wlasne odczucie)
Dzwiek jej skrzypiec jest troche jak z waty. Nie jej wina
--------------------------------------
MaszoĂąska Amelia
Na poczatku, troche mnie zawiodla. Intonacja jeszcze nadal do zaakceptowania, ale to bylo na granicy.
Dzwiek skrzypiec za twardy.
Jej pewnosc w grze ma inny walor niz u Ani. Jest jakis taki sympatyczniejszy.
Pod koniec wystepu (Faure) Amalka sie bardzo rozegrala i grala WZRUSZAJACO!!!
Zasluzony aplauz!!!
---------------------------------

Znowu zarwe nocke, musze juz isc. Dyzur skonczony.

Witajcie kochani!
MiÂło jest gdzie wrĂłciĂŚ, miÂło widzieĂŚ tu „po latach” wci¹¿ znanych przyjació³, ale i nowych uÂżytkownikĂłw.
ZajrzaÂłem do „naszego Kuriera”, gdyÂż trwajÂące przesÂłuchania Konkursu im. Wieniawskiego okazuje siĂŞ - ÂściÂągnĂŞÂły mnie podobnÂą si³¹, jak ongiÂś szopenowskie zmagania.

Nie oÂśmielĂŞ siĂŞ, jednak, szczegó³owo komentowaĂŚ wystĂŞpu uczestnikĂłw, ani toczyĂŚ batalii o swe wÂłasne rozumienie ich stylistyki wykonawczej. Stanie siĂŞ tak z dwĂłch podstawowych racji: sÂłucham transmisji wyrywkowo nie majÂąc Âżadnej skali odniesienia, Âżadnych porĂłwnaĂą jednego solisty, do drugiego. WychwalajÂąc jednego, mĂłgÂłbym nie dowartoÂściowaĂŚ innego, ktĂłrego interpretacja mogÂła byĂŚ duÂżo ciekawsza. Ale, i przyznam to z lekkim wstydem, moja znajomoœÌ repertuaru najcudowniejszego instrumentu Âświata jest bardzo malutka. 
Mam za to spostrzeÂżenie, co do koncepcji repertuarowej Konkursu. Otó¿ uwaÂżam, Âże pierwszy etap (na przykÂład w przeciwieĂąstwie do MKPiFC) byÂł chyba zbyt obszerny, repertuar zbyt trudny do oceny i zachwytu dla niewprawnego ucha, wystĂŞpy skrzypkĂłw, gdy juÂż miaÂłem szansĂŞ wysÂłuchaĂŚ, nieco mi siĂŞ dÂłuÂżyÂły. W drugim etapie – jest na szczĂŞÂście inaczej. Produkcje krĂłtsze, Âłatwiejsze do ogarniĂŞcia, grane utwory – znane a nawet caÂłkiem znane. MyÂślĂŞ teÂż, Âże i sami wirtuozi plÂąsajÂą na strunach z wiĂŞkszÂą lekkoÂściÂą i radoÂściÂą.

To tyle pierwszych spostrze¿eù. Obiecujê s³uchaÌ Konkursu, tyle na ile tylko pozwol¹ mi ró¿ne zobowi¹zania i po¿eracze czasu, i mam nadziejê czasem tak¿e w³¹czyÌ siê do forumijnej dyskusji.
PĂłki co – pozdrawiam Was, kochani, serdecznie!

Ps.
Cieszê siê, ze Forum wci¹¿ ¿yje!

forum Âżyje, bo bartus pisze pouczajÂące komentarze  :)

Noc, mĂłwisz, od dwĂłch godzin
jak kokosz gwiazdy rodzi,
wiĂŞc czas spaĂŚ i koĂączyĂŚ te furie;
kos, mĂłwisz, Âśpi i wilga,
sen zmorzyÂł nawet wilka,
tylko Bartus uparcie pracuje.

[...]

I gdy mĂłwiÂł Bartus, cieĂą jego rĂłsÂł i rĂłsÂł.
I odszedÂł. Z czapkÂą na bakier.
A jeszcze na odchodnym: "RzuĂŚcie kwiat",
powiedziaÂł, "muzykantowi".

I zaÂśmiaÂł siĂŞ jak Mozart, na caÂły sad:

W poÂście wykorzystano fragmenty Romancero K. I. GaÂłczyĂąskiego  :D

Nie miaÂłam niestety czasu, by sÂłuchaĂŚ o czasie  ;) Natomiast udaÂło mi siĂŞ cofn¹Ì czas na suwaku youtubowego ekranu, i trafiÂłam na coÂś,
co czas zatrzymaÂło :))
Pierwszy wystêp, który cofaj¹c siê maksymalnie mog³am odtworzyÌ, by³ to Richard Lin, graj¹cy sonatê nr 3 d-moll Brahmsa. I by³ to wystêp, który zdoby³ i podbi³ moje serce. Fakt, ¿e na pytanie "czy lubi pani Brahmsa" zawsze odpowiem z entuzjazmem:) I ¿e szczególnie lubiê tê sonatê. Ale to nie by³ po prostu lubiany Brahms, to by³ strumieù muzyki, który porwa³ mnie i zaczarowa³, pe³en ognia, namiêtnoœci, têsknoty. Czas siê zatrzyma³ chyba nie tylko dla mnie, bo kiedy w pewnym momencie muzyka ucich³a, sala milcza³a:) Dopiero po chwili, kiedy Richard uœmiechn¹³ siê do pianistki i podziêkowa³ jej, rozleg³y siê brawa. I kamera pokaza³a tak¿e uœmiechniêtego, bardzo zadowolonego Vengerova :)


UdaÂło mi siĂŞ takÂże zÂłapaĂŚ Alexandra Kuzniecowa w sonacie a-moll. On gra piĂŞknie, powiedziaÂłabym, szlachetnie i nobliwie, natomiast nie wzbudziÂł we mnie takiego porywu uczucia:)

Nie miaÂłem (i wci¹¿ nie mam) czasu, Âżeby odsÂłuchaĂŚ dzisiejszych wykonawcĂłw, zaÂłapaÂłem siĂŞ jedynie na krĂłtkÂą analizĂŞ sonaty Richarda w TVP. Có¿, jestem niemal pewien, Âże tak gra laureat tego konkursu  8)

Sluchalem Richarda Lin w calosci. Powiem krotko, gosciu ma wspanialy ton i, jak wytrzyma presje, bedzie laureatem, . Gra troche przyciezkawo. Nie moglem jednak pogodzic sie z jego Brahmsem.
Maniera zaczynania dzwieku od malej dynamiki i te gwaltowne (wulgarne) crescenda, zamiast emocji wzbudzaja u mnie niesmak. Fraza przez to jest porwana. Wyobrazcie sobie, ze ktos do Was mowi gwaltownie zglasniajac volumen a potem niedopowiadajac koncowke.

Alexandr Kuzniecow
Musze sie Wam przyznac bez bicia. W pierwszym etapie nie sluchalem Alexandra. Wprowadzilem go na swoja liste na slepo. Teraz wysluchalem Kuzniecowa w calosci i nie moglem sie nadziwic, jak bardzo sztubacko gra ten skrzypek. Dla mnie po prostu fatalnie. Zlosc moja poteguje jego nonszalancka zarozumiala postawa na scenie. Teatralne, szerokie kola smyczkiem po zakonczeniu miernej frazy byly komiczne. Gral nieczysto, z emocja sredniego ucznia szkoly podstawowej.
Jak on przedostal sie do 2 etapu? - kumoterstwo. A tylu przecie doskonalych muzykow odpadlo!! Glos wola o pomste do nieba.

Zatsikha Vasyl
Potezny osobnik grajacy bardzo delikatnie i subtelnie. Dzwieczek dosyc cichy.
Ogolnie ladnie i lekko. Dobrze ulozona reka wspomagala jego b.dobra technike.
Jego energia byla zrownowazona, ale zabraklo kropki nad i. Gdyby dodal troche wiecej czadu i dzwiek bylby mocniejszy.... Sympatyczny i wrazliwy, finezyjny muzyk.

Selalmazidis Arsenisa nie sluchalem niestety.
Czy wiecie gdzie mozna odsluchac zaleglosci w stereo

Kuzniecow - podpisujĂŞ siĂŞ oburÂącz pod tym, co napisaÂłeÂś.

O Richardzie napiszĂŞ wiĂŞcej jutro. Te dynamiczne sinusoidy (cresc./decresc.) na frazie brzmiaÂły ponoĂŚ znakomicie w sali.

Od mÂłodszego z MozartĂłw mam informacjĂŞ, Âże Grek wgniĂłtÂł wielu w fotel. Kolejny laureat.

Bartku, zerknij na stronĂŞ DwĂłjki.

i bartusa

Weronika Dziadek
Ciekawa sprawa. Kiedy sie stroila bylo lepiej niz wiekszosc uczestnikow.
Pomyslalem, nareszcie ktos z dobrym sluchem. Nastroila sie w 99% perfekcyjnie.
Rozpoczela sonate wiosenna Beethovena pieknym dzwiekiem.
Wszystko na miejscu - akcenty, wibracja, wlasciwy temperament.
Czasami (rzadko) pojawialy sie wyrazne nietrafienia intonacyjne. Konkurs tego nie toleruje.
Szkoda, gdyz bylaby lekko w drugim etapie.
Teraz Szymanowski - efekt wizualno-sluchowy powalajacy. Wygladala jak nimfa delikatnie unoszaca sie nad zrodelkiem.
Chlodne emocje bardzo mi pasuja do rzezkiego strumyka i ta piekna nimfa w bieli!!. Najlepszy Szymanowski Konkursu moim zdaniem.
Prosze posluchajcie, gdyz jest to wyjatkowe przezycie.
https://www.youtube.com/watch?v=sWN6Shzlomg

P.S.
Weronika ma w genach, czysty, wspanialy ton. Na tle takiego dzwieku, kazde najmniejsze potkniecie jest jak obuchem w glowe i bledy staja sie bardzo uwypuklone. U innych uczestnikow, maly brodek i szelest w dzwieku, swietnie kamufluje niedociagniecia.
Szkoda ze nie uslysze Weroniki z jej czysta powsciagliwa emocja w finale.

Nie bede rozwijal tematu. Trafiles w dziesiatke. 100/100, o!.. nawet w setke.
Witam Januszu ponownie na forum. Super, ze jestes!!!  :) :)

Terauchi Shiori
Maly afront pianistki do solistki. przed wejsciem na estrade?. Chyba sie nie lubia.
Legenda - dziwie sie, ze jest w repertuaze konkursu. Skala trudnosci utworu = trzecia klasa szkoly podstawowej.
Dzwiek transmisji kiepski. Co sie moglo stac?
Gra oczywiscie dobrze, ale zauwazylem maniere, ktora mi sie nie podoba, otoz przed zmiana smyczka nastepuje
zglosnienie dzwieku - ³³³up   ÂłÂłÂłup. Maniera powstala na skutek docisniecia smyczka tuz przed zmiana jego kierunku i rozpoczecia
nastepnego dzwieku. W sensie komfortu technicznego jest to dobre, ale w tym wypadku Japonka przesadzila i to zglosnienie
(docisniecie) jest za duze.
Terauchi gra b.dobrze technicznie. Jest zwrotna, zwarta. Bardzo muzykalna. Normalna. Szkoda, ze dzwiek jest taki ziarnisty.
Uczy sie u Bron-a, ktory lubi wgniatac smyczek w struny. Slynna Szkola Brona, etatowego jurora na wszystkich konkursach wszechswiata.
Tak czy inaczej, mocna kandydatka!
Oczywiscie Vinogradowa pokazala klase (Schumann)

P.S.
PieknÂą kompozycjÂą jest ta sonata Schumana. Nie znalem jej.
------------------------------------------
Kotz Celina
Piekna postac. Gra super!, chociaz w Kreislerze wrzucilbym jeszcze na wiekszy luzik (latwo mowic).
Na moje ucho, nastroila sie troche za wysoko.
I znowu ta Legenda - po co to. Pianista troche przekombinowal we wstepie Legendy, pozniej improwizowal troche.
Czuje sympatie do Celnki i jej gry. Jest cos!!, co kaze sluchac.
Ostatnia nuta w Legendzie - musicie posluchac - odlot!!!! - taka jedna nutka!! wystarczy na final.
Ravel - jedno slowo - REWELACJA!
Szelmowska, jazzowa 2 cz byla zagrana nie po szelmowsku i to mi sie wlasnie podobalo.
Wszyscy na ogol pajacuja w tej czesci. Celinka grala ze smakowitym smaczkiem.
3cz - uf! dowala po prostu, precyzja, artykulacja - BOMBA. Fajny utworek.
----------------------------------------
Choi Jung Min
Kolejna beauty na scenie.
Placzliwy Brahms w pozytywnym znaczeniu tego slowa. Bardzo ladnie.
Crescenda sa, ale we wlasciwych proporcjach i nie szatkuja utworu.
Z uplywem czasu Brahms przestawal mi sie podobac. Poziom emocji byl za niski.
W stosunku do Celiny, Choi ma zbyt szklisty dzwiek. Nadal do zaakceptowania.
Faure - ah ta kantylena!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!  - no comment.
Kreisler - grany po chinsku i po mistrzowsku.

Suho Ryosuke
Oczywiscie nastroil sie za wysoko.Musze poszerzyc swoja tolerancje i nauczyc sie sluchania w dualnej tonalnosci (fortepian osobno, skrzypce osobno)
Znakomita, piekna gra.
Legenda - co tu wiecej pisac..
Kreisler - filigranowo, duzo wdzieku (nie wdzieczenia). Poczulem zapach salonu XIX w
Franck - Naleze do nielicznych, ktorzy ta sonate tylko lubia a nie uwielbiaja.
Kompozycja ta jest bowiem dosyc histeryczna dla mnie (jak czasami histeryczna jest wibracja p. A.S.Mutter)Jednym slowem histeria na pograniczu dobrego smaku.
Skrzypek nie sprostal utworowi. Nie gral wystarczajco histerycznie.....!
Ale przez to wykreowal nowa aure tej sonaty. Wyjatkowo ciekawa wrazliwosc.
Sluchajac Suho nie zauwaza sie instrumentu, sali koncertowej i ludzi w okolo. Pozostaje tylko MUZYKA w czystej postaci. GENIALNIE - FINAL.

P.S.
Po jego interpretacji, Sonata zaczela mi sie naprawde podobac.

Toki Yuna
Za wysoko - trudno
Kreisler - Corelli. Bardzo ladny utwor, to malo powiedziane.
Wszystko, jak nalezy. Piekna wibracja i dzwiek, ale artykulacja moglaby byc lepsza.
Czasami zmiany pozycji sa slyszalne.
Ciekaw jestem jak radza sobie niektorzy jurorzy z ocenianiem, wydajac opinie o lepszych od siebie, wiedzac, ze ta opinia czesto decyduje o karierze mlodego czlowieka.
Nastepna do FINALU.

Mam jeszcze jedno pytanie. Dlaczego Konstanty Andrzej Kulka nie jest przewodniczacym jury.
To on jest absolutnym krolem skrzypiec wsrod szanownego jury.
W zamian, mamy histeryka Vengorowa, ktory z placzem oznajmial, jak to kocha wszystkich uczestnikow i wszystkim dalby pierwsza nagrode. To bylo pretensjonalne i takie falszywe.

P.S.
W jury powinna byc p. T Glabowna, kolejny tytan polskich skrzypiec.
O niej tez sie malo wie.

Myœlê, Bartku, ¿e Maestro Kulka mo¿e nie mia³by ju¿ ochoty na te wszelkie aktywnoœci zwi¹zane chocia¿by z uganianiem siê po ca³ym œwiecie i wys³uchiwaniem kilkuset aplikantów na konkurs... A Maxim jest jeszcze m³ody i pe³en energii:) Jest ekspresywny, ale to te¿ wi¹¿e siê z umiejêtnoœciami organizacyjnymi i "interaktywnoœci¹";) No i chyba ma jednak dobre ucho, bo poziom uczestników wydaje siê wysoki.
Myœlê, ¿e jednak tym, którzy nie przeszli, by³o przyjemnie choÌ us³yszeÌ, ¿e tak trudny by³ wybór, tak niewielkie ró¿nice, ¿e szef boleje nad ich odejœciem :)

Po wczorajszym Ravelu stwierdzi³am, ¿e obecnoœÌ Arsenisa wynagradza mi znikniêcie Alexisa :) ChoÌ oczywiœcie najlepiej by by³o, gdyby pozostali obaj. Z pozycji s³uchacza mogê stwierdziÌ, ¿e Grek jest fantastycznym wykonawc¹, zachwycaj¹cym i przykuwaj¹cym uwagê. Pat, Ravel mo¿e nawet nie tylko wbija³ w fotel, a z niego unosi³ w przestrzeù kontemplacji ;)

TrochĂŞ surowo oceniacie chÂłopcy Kuzniecowa ;) ChociaÂż faktycznie, zwÂłaszcza w  bezpoÂśrednim zderzeniu z duÂżymi osobowoÂściami Richarda i Arsenisa wypadÂł blado.

Natomiast faktycznie do moich ulubionych doszedÂł jeszcze Ryosuke, z aparycjÂą XIX-wiecznego romantycznego wirtuoza i z przepiĂŞknym, poetycznym Âśpiewem skrzypiec:))) Trudno siĂŞ oderwaĂŚ od tego Âśpiewu.

Na YouTube, pod hasÂłem "15th International Henryk Wieniawski Violin Competition Stage 2" moÂżna juÂż posÂłuchaĂŚ takÂże niektĂłrych wczorajszych wystĂŞpĂłw.

https://www.youtube.com/watch?v=Dhv1bYkcVCk

Richard Lin:
https://www.youtube.com/watch?v=8lkAHqh78dA

Arsenis:
https://www.youtube.com/watch?v=IiJa-6R559g

Vasyl:
https://www.youtube.com/watch?v=HqAaJw6gk1E

Amelia:
https://www.youtube.com/watch?v=1jeXGwjeTUQ

Anna Malesza:
https://www.youtube.com/watch?v=8jCgT_XVyKs

Maja Syrnicka:
https://www.youtube.com/watch?v=_-2mWqwXFsQ

Mone Hattori:
https://www.youtube.com/watch?v=edqRkDqGiR4

Hanna Asiejewa:
https://www.youtube.com/watch?v=DEMsR2BCbWM

Przed nami:
16:00 Tchumburidze Veriko, Hanna Holeksa, catalogue no. 44

F. Kreisler: Gypsy Caprice
J. Joachim: Romance in B flat major, Op. 2
C. Franck: Sonata No. 1 for violin and piano in A major

16:40 Hsu Luke, Hanna Holeksa, catalogue no. 12

F. Kreisler: Chinese Tambourine
H. Wieniawski: Legende, Op. 17
R. Schumann: Sonata No. 2 for violin and piano in D minor, Op. 121

Przerwa:

17:50 ÂŁaguniak Robert, Hanna Holeksa, catalogue no. 25

F. Kreisler: Chinese Tambourine
H. Wieniawski: Legende, Op. 17
C. Franck: Sonata for violin and piano in A major

18:30 Rabchewska Eva, Alina Artemyeva, catalogue no. 37

F. Kreisler: Caprice viennois, Op. 2
P. Tchaikovsky – Meditation
F. Schubert: Sonata for violin and piano in A major D. 574

Oho, bo niezÂłym pierwszym etapie mam wobec Hsu duÂże oczekiwania!

Machamy do Was z 4. rzĂŞdu!

Po ktorej mojej stronie

PatrzÂąc ze sceny po lewej ;)

Brzmienie skrzypiec Roberta jest donioslejsze o caÂły logarytm   8)  Gra jak pewniak.

Oj, w Kreislerze artykulacja jednak nie taka jak u Hsu. Ten dziwny, pijacki walczyk (?) w Âśrodku teÂż mniej przekonujÂący. Chyba trzeba swoje przeÂżyĂŚ (happy 19. birthday!), Âżeby do tej findesieclowej muzyki dojrzeĂŚ.

Koszula w kratkĂŞ w barwach Francji? ;)

Ciekawe, czy kamera zarejestrowaÂła mĂłj phone-kuriering :D En effet, Caterine!

Moja aktywnoœÌ tutaj to chyba najlepsza recenzja wystêpu Roberta :(

Robert jest posiadaczem najpiekniejszego dzwieku na tym konkursie. Mial jednak malutkie pawiki ze strojeniem.
Jego dzwiek jest w moich uszach i trudno bedzie mi sluchac innych.
Teraz gra Robaczewska. Jest wspaniala, gra czysciutko, ale ja mam nadal dzwiek Luganiuka w uszach

Jakbym mogÂła nie rozpoznaĂŚ mojego najlepszego partnera w interesach w FPTB?!  :D


Tak samo teÂż dobiera estradowy outfit.
Te dwie jej dotychczasowe suknie (czerwona i niebieska) byÂły naprawdĂŞ piĂŞkne :)

No way! :D Eva swojÂą barwÂą tak zachwyciÂła publikĂŞ, Âże na podstawie szeptĂłw na sali moÂżna siĂŞ spodziewaĂŚ niezÂłej owacji ;) Chwilami brzmi dosÂłownie magicznie!

Moz
Nie musisz mi mowic. Ona jest jedna z moich ulubionych graczek

Pat
Na jutro przygotuj maly transparencik z napisem Kurier Szafarski.
Moze tez byc jakas opaska z papieru na glowe z tymze napisem lub.. ubierz ciemne okulary, lub krzyknij (kurier), tylko krotko bo cie wyrzuca.
Co jeszcze mozesz zrobic, zebysmy Cie zobaczyli?.... Hijack a camera from a filming crue....burst a buble gum. Walk across, beetween audience.. z zawolaniem lody, lody. lody mewa... Any ideas?

Bart, jestem przekonany, Âże jutro na scenie pojawi siĂŞ niejedna artystka, ktĂłra skupi naszÂą uwagĂŞ nie tylko na swojej grze, lecz rĂłwnieÂż nie pozwoli oderwaĂŚ nam od niej oczu ;) ByÂłbym wiĂŞc jedynie bezcelowo rozpraszajÂącym Twoje pole widzenia  8)

Eva miaÂła w sobie i jedno, i drugie  ;)  Jasna, peÂłna delikatnych alikwotĂłw barwa, ktĂłrÂą wydobywaÂła ze swojego wiekowego instrumentu i pÂłomienne frazy w I cz. sonaty Schuberta wbijaÂły mnie momentami w fotel. Nie lubiĂŞ sÂłowa "muzykalnoœÌ", ale sÂłuchajÂąc jej nieustannie przychodzi mi ono do gÂłowy. Ta artystka uosabia wszystko to, co kryje siĂŞ pod tym pojĂŞciem (wrodzona muzyczna inteligencja, wÂłaÂściwe poczucie tempa, narracji, artykulacji, smak). UmiejĂŞtnie kreowane napiĂŞcie w czasie Medytacji sprawiaÂło, Âże niejednemu na sali przeszÂły dreszcze. 

Uczniackim, nieco sztampowym Robertem jestem natomast zawiedziony  :-\

Przesadziles.

Ja muszĂŞ uczciwie przyznaĂŚ, Âże bardzo mi siĂŞ podobaÂła caÂła trĂłjka:)
Po pierwsze, bardzo dla mnie fascynujÂące sonaty, ktĂłre zachwycaÂły mnie juÂż same w sobie. Schubert, Schumann, Franck. Poza tym wspaniaÂłe instrumenty - Eva miaÂła skrzypce wrĂŞcz magiczne, Carla Antonia Testore z 1740 roku. I trzeba przyznaĂŚ, Âże jej Medytacja byÂła transcendentalna.:)
Wszystkich ich te¿ lubiê, trafiaj¹ do mnie, a nie znam siê na tyle dobrze, ¿eby ³atwo wy³apywaÌ b³êdy. Robert by³ trochê niezadowolony po wyjœciu ze sceny, wiêc pewnie nie wysz³o mu to tak, jakby chcia³ i potrafi³. Jeszcze zobaczymy, co poka¿¹ w Mozarcie:)

A jutro od rana:

10:00 Hall Amalia, MichaÂł Francuz, catalogue no. 10

F. Kreisler: La Gitana
J. Joachim – Romance in B-flat major, Op. 2
M. Ravel: Sonata No. 2 for violin and piano in G major

10:30 Kouznetsova Maria, Hanna Holeksa, catalogue no. 17

F. Kreisler: La Gitana
P. Tchaikovsky: Meditation
E. Grieg: Sonata No. 3 for violin and piano in C minor, Op. 45

przerwa

11:40 Kim Bomsori, Hanna Holeksa, catalogue no. 14

F. Kreisler: SchĂśn Rosmarin
P. Tchaikovsky: Meditation
G. FaurĂŠ: Sonata No. 1 for violin and piano in A major

12:20 Lopatina Vera, Olga Kirpichev, catalogue no. 24

F. Kreisler: Caprice viennois, Op. 2
J. Massenet: Meditation from the opera Thais
M. Ravel: Sonata No. 2 for violin and piano in G major

A po poÂłudniu:

16:00 WÂłoszczowska Maria, Sophia Rahman, catalogue no. 47

F. Kreisler: Romance, Op. 4
G. FaurĂŠ: Apres un reve
M. Ravel: Sonata No. 2 for violin and piano in G major

16:30 Nakamura Yukino, MichaÂł Francuz, catalogue no. 31

F. Kreisler: Chinese Tambourine
J. Massenet: Meditation from the opera Thais
J. Brahms: Sonata No. 2 for violin and piano in D major, Op. 100

Przerwa

17:30 Gurevich Semion, MichaÂł Francuz, catalogue no. 9

F. Kreisler: Syncopation
H. Wieniawski: Legende, Op. 17
C. Franck: Sonata for violin and piano in A major

18:10 Okamoto Seiji, MichaÂł Francuz, catalogue no. 33

F. Kreisler: Chinese Tambourine
G. FaurĂŠ: Apres un reve
R. Schumann: Sonata No. 1 for violin and piano in A minor, Op. 105

ZauwaÂżyÂłem, Âże na youtubowej stronie Konkursu pojawiajÂą siĂŞ nagrania wystĂŞpĂłw uczestnikĂłw nie tylko w stereo, ale i w technice binauralnej. Binaural brzmi bardziej rzeczywiÂście, dÂźwiĂŞk nie jest tak "podrasowany", uwzglĂŞdnia akustykĂŞ sali, choĂŚ poczÂątkowo moÂże sprawiaĂŚ maÂły dyskomfort odbiorczy. Przede wszystkim jednak - sÂłychaĂŚ wÂłaÂściwe proporcje.

Z CelinÂą mam pewien problem.

Otó¿ odtwarzajÂąc nagranie trudno skoncentrowaĂŚ siĂŞ jedynie na grze  ;)  W tej turkusowej sukni wyglÂąda wiĂŞcej niÂż olÂśniewajÂąco. Celina to typ perfekcjonistki, ktĂłra doskonale wie, czego chce. PrzyjechaÂła tu (nie miaÂła daleko - jej uczelnia mieÂści siĂŞ po drugiej stronie ulicy ÂŚw. Marcin), by dostaĂŚ siĂŞ do finaÂłu, a tam zdarzyĂŚ siĂŞ moÂże wszystko. Jest znakomicie przygotowana, dysponuje jednÂą z czystszych intonacji na konkursie, jej Âśpiewny dÂźwiĂŞk dosÂłownie przeszywa powietrze. ÂŚwietny Kreisler!

Polka w sonacie Ravela by³a raczej intelektualna i relatywnie powœci¹gliwa, zw³aszcza w bluesie (bardzo wysublimowane granie!). Odmienn¹ wizjê zaproponowa³ Grek Selalmazidis, który wyrasta chyba na najwiêksz¹ rewelacjê turnieju. Co za wyczucie stylistyki Kreislera, aury fin de siecle, Wiednia czasów secesji, ducha ostatnich Kaiserów, ba, by³ i smak tortu Sacher w kawiarni przy Kärtnerstrasse, serio :D

Ravel: hipnotyczne momenty. Facet dysponuje takim warsztatem, ¿e za jednym poci¹gniêciem smyczka potrafi wymodelowaÌ ca³¹ paletê drobnych niuansów dynamicznych czy kolorystycznych. Ma³e wpadki nie maj¹ tu szczególnego znaczenia. Apres un reve Faure trzeba po prostu pos³uchaÌ.

Przy okazji, zauwa¿yliœcie, ¿e w finale (perepetuum) II Sonaty Ravela, w partii fortepianu znaleŸÌ mo¿na zwroty wprost z fina³u Koncertu G-dur? A w³aœciwie na odwrót ;)

Bartku, obczaj sobie plan auli UAM
http://www.filharmoniapoznanska.pl/bilety-i-karnety/plan-auli-uam/
a Pat poda Ci wspó³rzĂŞdne geograficzne swojego krzesÂła i go zlokalizujesz  ;)

W Âśrodku auli nie byÂłam; widziaÂłam tylko jej fasadĂŞ :)

Ja wiem, czemu Pat wymieniÂłeÂś akurat tĂŞ ulicĂŞ (to notabene Kärntner Straße od Kärnten, czyli Karyntia)  ;)

Czwarty akapit od gĂłry:
http://www.cafefrauenhuber.at/chronik/

A ja tam byÂłam i kawĂŞ wypiÂłam  :)

Arsenis Selalmazidis
Swietny
W Kreislerze zastosowal stylistyke archaiczna. Powielil dokladnie wszystkie glissy, crescenda i "zawieszenia".
Interpretacja nie byla jego. Skopiowal stara, dobra szkole zydowska (Heifetz, Milstein, mlody Menuhin ).
Pytanie, co mozna nowego wymyslec w tym szmoncesowatym, kawiarnianym utworze??chyba wlasnie nic.

Pierwsza czesc Ravela gral jak po miodzie. Plynnie, nostalgicznie i czysciutko.
Tremola jego grane byly koniuszkiem smyczka na pograniczu "sautillÊ". Niebywa³e. Smyczek w tej czesci nie sprezynuje, wiec nie skacze. Arsenis uzyska³ artykulacje "pó³-skakan¹" - fajny efekt. Nutki wysypywaly sie jak perelki na drewniany talerz.
W czesci jazzowatej, Arszernik gral bez klezmerskiej maniery. I dobrze, tak wlasnie lubie.
Nasza Celinka zagrala te sonate na pewno nie gorzej a szybka czesc byla lepsza moim zdaniem. U Celiny slyszalem lepsza motoryke, emocje parly do przodu bez zbednych przystankow, czy wstrzyman. Grek troche kombinowal a i intonacja nie byla perfekcyjna.
Selmazidis, biorac pod uwage poziom swojej gry jak i konekcje z jury, napewno przejdze do dalszego etapu.
------------------------------------------------------------
Hall Amalia !
Nie slyszalem jej w 1 etapie. Teraz po pierwszych taktach powiem krotko - SENSACJA!!
Kazdy element jej instrumentalistyki jest dokladnie taki, jaki lubie. Dzwiek, nieskazitelna intonacja, wirtuozeria.
Arcyprecyzyjna artykulacja wspograla z roznymi odcieniami barwy. Niuanse moga byc wychwytywane tylko przez wytrawnych sluchaczy.
Ravel czesc jezzowa grana autentycznie jazzowo, jak na elektrycznych skrzypcach. NIESAMOWITE!!!!!!!! FANTASTYCZNE!!!
Nokaut dla innych wykonawcow tej sonaty.
Czasami skrzypkowie klasyczni chca sie popisac graniem jazzu a nie maja o tym zielonego pojecia np. Nigel Kennedy.
Szybka czesc na poziomie Celiny i lepsza od Greka.

Jezeli nie ma wsparcia u jury, to taktycznie teraz odpadnie. Moze po prostu namieszac w finale i wyeliminowac pupilow jurorow.

Kouznetsova Maria
Elekryzujaca, piekna wibracja.
Kleista fraza. Sciska w gardle
Gra po prostu pieknie i tyle.
Czasem miala malutkie odejscia intonacyjne
Dzwiek troche "grainy" w porownaniu z Amalia

Alez ten poziom jest wysoki!!

MuszĂŞ przyznaĂŚ, Âże sÂłuchaÂłem teraz jedynie pobieÂżnie i Âżadna z pan nie zrobiÂła na mnie wielkiego wraÂżenia - obie sÂą rzecz jasna Âświetne i zasÂłuÂżenie znalazÂły siĂŞ w 2. etapie, jednak ich okrÂągÂła, zdyscyplinowana barwa nie urzekÂła mnie. Na plus - wielka precyzja Nowozelandki w sonacie Ravela, od ktĂłrej siĂŞ chyba uzaleÂżniam...

Zdaje siĂŞ, Âże Hall miaÂła zjawiskowy etap I.

Swoj¹ drog¹, jaki jest sens zasiadania w jury pana Brona? WiêkszoœÌ uczestników to jego uczniowie lub kursanci, a przecie¿ regulamin zabrania oceniania "swoich". Hm, faktycznie ocenia wiêc jedynie tych kilku - kilkunastu spoza swojego pedagogicznego imperium?

Pat
Moze jestes juz zmeczony i Twoja percepcja jest mniej emocjonalna.
Tak emocje musza isc z dwoch kierunkow - od grajacego i od sluchacza

ProszĂŞ PaĂąstwa, to jest to! Bomsori Kim - mamy finaÂł.

Jej Guadagnini brzmi niewiarygodnie! Nie miaÂłem siĂŞ okazji o tym przekonaĂŚ na Âżywo z wÂłasnej gÂłupoty - w I etapie wyszedÂłem z Auli tuÂż przed jej wystĂŞpem (dziÂś uwaÂżam, Âże Âżadne kolokwia tego nie usprawiedliwiajÂą). Jaka wymodelowana fraza (Czajkowski, Faure)! Wspó³praca z pianistkÂą - miodzio! Mam nadziejĂŞ, Âże nie bĂŞdziesz Bart zarzucaÂł jej zbytniej ekspresywnoÂści czy (byĂŚ moÂże) nadmiernych rubat w Medytacji, dla mnie trafia w punkt! (IleÂż tu wykrzyknikĂłw  8))

Rosjanka teÂż gra znakomicie! Tak czystej intonacji w Medytacji z Thais dawno nie sÂłyszaÂłem! Kolejny pewniak.

AleÂż siĂŞ zrobiÂło ciekawie  ;)

ÂŹle skopiowaÂłem nazwĂŞ ulicy z google - jest jak piszesz!  ;)  Niedaleko jest teÂż sÂłynna CafĂŠ Mozart przy Hotelu Sacher ;)

Vera! Ravel: narracja prze naprzĂłd, jej gra jest i zmysÂłowa, i intelektualna, paradoksalne! Podobno otrzymaÂła nagrodĂŞ na Fesitwalu Ravelowskim, co bĂŞdzie w Poznaniu...?

Kim Bomsori
Genialna skrzypaczka i genialnie nudna
--------------------------------------------
Lopatina Vera
Meditation
Zaczela i to jest to. Bez gwiazdorstwa z tym niesamowitym dzwiekiem musi wejsc do finalu.
Jej skrzypce rezonuja najlepiej ze wszystkich grajacych.
I znowu ten szmoncesowaty Kreisler. Nie potrafie o tym pisac. Trzeba znac knajpe i siedziec w tym.
Ravel - wydobywa bardzo szlachetne, pelne alikwotow tony. Troche gorzej niz Amalia (jazz) i slabiej od Cecyli w szybkiej czesci.

Vera trafiÂła w moje tempo, jeÂśli chodzi o Perpetuum Ravela; do tego wykreowaÂła znakomity, wielobarwny klimat, wÂłaÂściwie w kaÂżdej czĂŞÂści sonaty - podobno mieszka obecnie w ParyÂżu ;)


Komplemenciarz!

Jak juz mam takie rozbierznosci z Patrykiem, to mniemam, ze cos ze mna nie jest tak.
Musze sie troche wyciszyc i przestac komentowac na chwile.

Ja tu nie widzĂŞ Âżadnych istotnych rozbieÂżnoÂści 8) Koniecznie muszĂŞ przesÂłuchaĂŚ drugi etap Amelii, bo z tego co piszesz wynika, Âże ominĂŞÂło mnie coÂś wyjÂątkowego.

Na marginesie, sugerowaÂłbym nie sÂłuchaĂŚ komentarzy pana Gibowskiego z wideoblogu TVP - momentami sÂą manieryczne i nie starajÂą siĂŞ zachowaĂŚ obiektywizmu ("wolĂŞ tak, byÂło inaczej"). Redaktor DĂŞbowska z GW tym razem radzi sobie z recenzowaniem trochĂŞ lepiej niÂż w czasie Konkursu Chopinowskiego (podobno kiedyÂś graÂła na skrzypcach).

Nareszcie mam trochê czasu przynajmniej do s³uchania na bie¿¹co, zamierzam nadrobiÌ zaleg³oœci ale bardzo dziekuje komentujacym
Bartkowi i Mozartowi, jesteÂście the best!!
DziÂś bardzo podobaÂła mi sie Kim Bomsori, nie wiem dlaczego ale sÂłuchaÂłam z zapartym tchem.

SÂłucham Japonki i po raz kolejny zrobiÂło mi siĂŞ przykro, Âże nie ma juÂż Roussina. To juÂż jest jawnie niesprawiedliwe.

PS. Nakamury sÂłuchaÂłem w I etapie bodaj w Auli, wiĂŞc nawet nie ma rozczarowania. Czekamy za 5 lat, wtedy bĂŞdziemy trzymaĂŚ kciuki ;)

Zmiany strun sÂą niebezpieczne?

Aga, bardzo wa¿ne jest to, aby wymieniaÌ struny pojedynczo, a nie wszystkie jednoczeœnie, bo mo¿e to wp³yn¹Ì na po³o¿enie podstawka zwanego te¿ z w³oska ponticello (dos³. mostek).

Semion gra lepiej ni¿ siê spodziewa³em po doœÌ s³abym I etapie. WyraŸnie puszcza oko do publicznoœci. Mnie nie zawsze przekonuje barwa, intonacja i "jakoœÌ" przekazu - jest trochê powierzchnowny, z nieszczególn¹ wnikliwosci¹ pochyla siê nad faktur¹.

DziĂŞki Kasia za wyjaÂśnienie   :)
Semion Legenda troche za szybko jak na moje przyzwyczajenie Franck tez ale sÂłuchaÂłam z przyjemnoÂścia.

Seiji  Schumann   Cudownie!!!

Moje typy na 3 etap: Dolozylem jeszcze dwie osoby a tak naprawde powinienem dolozyc 4

Arsenis Selalmonidis     
Celina Kotz             
Yuna Toki               
Veriko Tchumburidze     
Eva Rabchewska           
Maja WÂłoszczowska         
Mone Hattori             
Amalia Hall             
Maria Kuzniecowa         
Bomsori Kim             
Seiji Okamoto           
Vera ÂŁopatina           
Hanna Asiejewa           
Ryosuke Suho

Niestety nie wszystkich przesÂłuchaÂłem... Pod wiĂŞkszoÂściÂą listy podpisujĂŞ siĂŞ oburÂącz, Âżal byÂłoby ÂżegnaĂŚ siĂŞ rĂłwnieÂż z Lukiem Hsu czy AmeliÂą MaszoĂąskÂą.

MuszĂŞ przyznaĂŚ siĂŞ, Âże bardzo podoba mi siĂŞ dÂźwiĂŞk skrzypiec naszej Celiny.
A sÂą to skrzypce z 2011 r. (wiĂŞc jedne z najmÂłodszych na Konkursie) autorstwa Jacka Steczkowskiego (brata Justyny Steczkowskiej ;)).

 

ZrobiÂło siĂŞ nerwowo:) Tak jak przypuszczaÂłam, wÂłaÂściwie trudno juÂż byÂło decydowaĂŚ, kogo odrzuciĂŚ, podobnie jak na Konkursie Chopinowskim bardzo wysoki poziom, tyle rozkwitajÂących talentĂłw.
A wiadomo byÂło, Âże selekcja musi nadal postĂŞpowaĂŚ. Trzeba staraĂŚ siĂŞ zachowaĂŚ otwartÂą postawĂŞ - i ÂżegnajÂąc z westchnieniem tych, ktĂłrych juÂż nie usÂłyszymy, cieszyĂŚ siĂŞ z tego, Âże ich sÂłyszeliÂśmy, Âże dali nam duÂżo radoÂści. I oczekiwaĂŚ jeszcze wiĂŞcej radoÂści od tych, ktĂłrzy pozostanÂą :)

No i podajÂą wyniki:

Hanna Asiejewa
Amelia MaszoĂąska
Richard Lin
Arsenis Salalmaditis
Celina Kotz
Ryosuke Suho
Veriko Tchumburidze
Luke Hsu
Robert ÂŁaguniak
Amalia Hall
Bonsori Kim
Maria WÂłoszczowska
Seiji Okamoto


Z moich ulubionych widzĂŞ tu z przyjemnoÂściÂą AmeliĂŞ, Richarda, Arsenisa, CelinĂŞ, Luka, Ryosuke, Roberta, MariĂŞ.
Veriko takÂże jest niezwykÂłym talentem, tyle Âże moÂże jak dla mnie gra nieco zbyt mocno - przypomina mi AlexiĂŞ "grzmot Zeusa" na KCH :)
Reszty mniej zd¹¿y³am pos³uchaÌ, dziœ w ogóle nie uda³o mi siê wys³uchaÌ niczego:( Jednak z pewnoœci¹ s¹ równie dobrzy.
ÂŻal ÂżegnaĂŚ EvĂŞ, YunĂŞ Toki, MajĂŞ SyrnickÂą i AniĂŞ MaleszĂŞ. Trudno; wybĂłr byÂł nieunikniony; a jednak udaÂło im siĂŞ daĂŚ nam wiele niezapomnianych chwil.

Robert ÂŁaguniak? ROBERT ÂŁAGUNIAK?  ???

WystĂŞpowaÂł tuÂż przed EwÂą RabczewskÂą, ktĂłra byÂła od niego o niebo lepsza. ByÂłem tego bezpoÂśrednim Âświadkiem wczoraj. Jestem bardzo zdziwiony i nie mam pojĂŞcia, przy caÂłej mojej sympatii do tego chÂłopaka, kto go tak faworyzuje.

Najbardziej cieszÂą mnie :):

Celina Kotz
Richard Lin
Amelia MaszoĂąska
Arsenis Selalmazidis
Veriko Tchumburidze

BĂŞdzie mi bardzo brakowaÂło Evy Rabchevskiej i Yuny Toki.

"najmÂłodszy z PolakĂłw, poznaniak Robert ÂŁaguniak, jeszcze niedawno uczeĂą PoznaĂąskiej OgĂłlnoksztaÂłcÂącej SzkoÂły Muzycznej II stopnia im. MieczysÂława KarÂłowicza, a w tej chwili juÂż student Akademii Muzycznej w ÂŁodzi w klasie dr Kariny Gidaszewskiej"
Chyba nie wyglÂąda na specjalnie ustosunkowanego :) NajwyraÂźniej widzÂą w nim jednak jakiÂś potencjaÂł, ktĂłry moÂże siĂŞ jeszcze bardziej rozwinie. Ja teÂż mam dla niego duÂżo sympatii, i podoba mi siĂŞ jego dÂźwiĂŞk.
Dla nas teÂż to plus pod tym wzglĂŞdem, Âże mamy o jednego Polaka wiĂŞcej w trzecim etapie :) I poznaniaka ;)

Pat, i o to chyba wÂłaÂśnie chodzi :) I coÂś w tym rodzaju sugerowaÂł w wywiadzie pan Wituski. PoniewaÂż generalnie najlepsi adepci wiolinistyki dzielÂą siĂŞ na tych, ktĂłrzy mieli lekcje u Brona, majÂą lekcje u Brona, lub bĂŞdÂą mieli lekcje u Brona, zasadniczo w kwestii udziaÂłu bÂądÂź nie Brona w jury nie ma to zasadniczego znaczenia: moÂże najwyÂżej gÂłosowaĂŚ za niektĂłrymi ze swoich uczniĂłw przeciwko innym 8) No a tych kilka wyjÂątkĂłw zapewne jakoÂś siĂŞ obroni talentem  :D  (no i perspektywÂą przyszÂłych lekcji:))

No i mamy skandaliczne wyniki.
Gdzie sa Lopatina czy Rabczewska, Kuzniecowa, Toki, Hattori??
Laguniak - zwrocilem na jego nieziemski dzwiek i zaawansowana technike, ale w drugim etapie bylo zbyt duzo bledow intonacyjnych.
Jak na konkurs, to za duzo. Amelii Maszonskiej tez nie wyszedl drugi etap. Byla podenerwowana. To bylo sluchac. Owszem koncowka piekna, ale to za malo.
Konkurs, jak juz musi byc, to ma byc SPRAWIEDLIWY.
Czy jest jakas szansa zebysmy wreszcie wyeliminowali tego Brona, ktory przywlaszczyl sobie wszystkie konkursy. Manipulacje wynikami sa powszechne. Wszyscy o tym wiemy, ale nic nie da sie zrobic do cholery jasnej.

Przyszle konkursy widzialbym jako wynik glosowania online wszystkich zarejestrowanych. Mozna to zrobic bez szczegolnej trudnosci i ryzyka. Przeciez mamy bankowosc online. W koncu to my powinnismy decydowac, kogo chcemy uslyszec w filharmonii lub kupic jego CD. To my przeciez wydajemy pieniadze a nie jury, ktore nigdy nie kupilo sobie ani jednego biletu. Sa zapraszani, dostaja CD za darmo

Bartku, z caÂłym szacunkiem, ale jednak profesor Bron jest wspaniaÂłym pedagogiem, i to dziĂŞki temu walÂą do niego tÂłumy skrzypkĂłw na kursy i lekcje, i dlatego teÂż jest taka sytuacja, Âże gdyby trzymaĂŚ siĂŞ takich form, to nie mĂłgÂłby on oceniaĂŚ w Âżadnym konkursie. A ma ku temu wszelkie kwalifikacje.
Poza nim w jury jest teÂż wielu wybitnych skrzypkĂłw, takÂże laureatĂłw konkursu Wieniawskiego.
Nie wyobraÂżam sobie, aby o wynikach i decyzji, kto jest najlepszym profesjonalistÂą, miaÂł decydowaĂŚ masowy "gÂłos ludu". Od tego jest nagroda publicznoÂści.

MuszĂŞ sprawiedliwie oddaĂŚ, Âże Robert na poczÂątku, w Legendzie co najmniej frapowaÂł, zwÂłaszcza, jeÂśli chodzi o dÂźwiĂŞk - pisaÂłem, Âże gra jak pewniak. Potem jednak juÂż tak ciekawie nie byÂło...

ZapomniaÂłem jeszcze o jednym artyÂście: Vasyl Zatsikha. ByÂł znakomity i zasÂługiwaÂł na III etap  :-\


Takie same w¹tpliwoœci wobec Brona wyra¿am od samego pocz¹tku Konkursu. ChoÌ z drugiej strony - okazuje siê, ¿e stosunkowo niewielu pó³finalistów obecnie pobiera u niego lekcje. Niema³¹ reprezentacjê ma za to Bartosz Bry³a ;)

KtoÂś na Facebooku zrobiÂł niezÂłe zestawienie uczestnikĂłw z pedagogami:

"2. Asieieva Hanna E. Vähälä
5. MaszoĂąska Amelia Bartosz BryÂła i as. Aleksandra BryÂła/ Zakhar Bron
6. Lin Richard Aaron Rosand, Lewis Kaplan, Gregory Lee
9. Selalmazidis Arsenis Zakhar Bron Akademie
11. Kotz Celina ,Bartosza BryÂła MichaÂła BryÂłaJadwiga Kaliszewska, Maxim Vengerov, Pavel Vernikov Zakhar Bron.
12. Suho Ryosuke M. Oguri Y. Ohtani, and K. Harada.
14. Tchumburidze Veriko Dora Schwarzberg. Ana Chumachenco
15. Hsu Luke working with Itzhak Perlman
16. ÂŁaguniak Robert Z. Bron, B. BryÂła, B. NizioÂł, K. ÂŚmietana, R. Szreder. K. Gidaszewskiej
18. Hall Amalia P. Frank and J. Silverstein
20. Kim Bomsori Y. U. Kim S. Rosenberg and R. Copes
22. WÂłoszczowska Maria Jan Stanienda Leonid Kerbel Maxim Vengerov"

Widzialem jego lekcje. Dla mnie to koszmar i tresura malych malpek.

Nic bardziej mylnego. Wala do niego tlumy po punkty na konkursach. Taka jest prawda.

MoÂże tak byĂŚ teraz, kiedy jest sÂławÂą. Ale jakoÂś sobie tĂŞ sÂławĂŞ wybitnego pedagoga zyskaÂł. I to sÂą wymierne wyniki - choĂŚby Soyoung byÂła jego uczennicÂą. MoÂże to jest i trochĂŞ sprzĂŞÂżenie zwrotne, bo trafiajÂą do niego dobrzy uczniowie. Ale znowu - skÂądÂś to siĂŞ wziĂŞÂło.


Czyli jak widaĂŚ po wynikach, wcale ZB nie promowaÂł aÂż tak swoich kursantĂłw:) A naprawdĂŞ nie moÂżna mieĂŚ Âżadnych wÂątpliwoÂści, czy Arsenis, ktĂłry uczy siĂŞ u ZB od 10 lat, zasÂługuje na co najmniej grĂŞ w III etapie, a w odczuciu wielu, na finaÂł :)

Tak samo Celina.

Jakims dziwnym trafem wiekszosc uczestnikow ma swojego przedstawiciela w jury. Czy wiecie ilu jest genialnych pedagogow na swiecie. Miliony!!!!

Jak siĂŞ okazuje, nie jeden, lecz aÂż dwĂłch jurorĂłw to jego profesorowie. MoÂże nie byÂłbym aÂż tak krytyczny wobec awansu Roberta, gdyby dalej przeszÂła Eva  :-\  W etapie mozartowskim bĂŞdĂŞ siĂŞ wobec niego bezlitosny  8)

Akurat czuje, ze Mozarta Laguniak bedzie gral wysmienicie

Masz racjĂŞ, tego nie dopatrzyÂłam. MoÂże dostaÂł kredyt zaufania od nauczycieli. NiezaleÂżnie od nieco egoistycznych pobudek patriotycznych trzeba staraĂŚ siĂŞ byĂŚ w miarĂŞ obiektywnym; ale z kolei to teÂż moÂże byĂŚ kwestia indywidualnych gustĂłw; naszych, poszczegĂłlnych jurorĂłw.
MoÂże teÂż profesor wiĂŞcej wie o swoim uczniu, wie na co go staĂŚ, co jeszcze dobrego moÂże pokazaĂŚ. Zobaczymy. Ja najchĂŞtniej widziaÂłabym w III etapie i Roberta i EvĂŞ :)

A jak graÂłaby go Eva? Ona potraktowaÂła sonatĂŞ Schuberta (to byÂł odwaÂżny wybĂłr, ktĂłry... nie popÂłaciÂł) z mozartowskim wdziĂŞkiem - jej Sinfonia concertante Es-dur miaÂłaby zadatki na wielkÂą kreacjĂŞ...

Pos³ucha³am sobie, co na zakoùczenie II etapu mieli do powiedzenia panowie Hawryluk i Psikuta z dwójkowymi goœÌmi.

Stwierdzili, ¿e w zasadzie werdykt jurorów pokrywa siê z ich typowaniami. Na przyk³ad stwierdzili, ¿e wiêkszoœÌ naprawdê dobrze wykonanych sonat zosta³a jednak nagrodzona przejœciem do III etapu. Ale oczywiœcie te¿ tak jak my mieli poczucie straty wobec kilku uczestników.

Oni na przykÂład uznali, Âże duÂży kredyt zaufania dostaÂła Amalia Hall.
Natomiast ÂżaÂłujÂą bardzo Yuny Toki. Panowie trochĂŞ siĂŞ nawet sprzeczali, czy ona czy teÂż Seiji Okamoto wypadÂł lepiej w sonacie.:)

A najbardziej wzdychali - za WierÂą ÂŁopatinÂą.
Wybitna kameralistka, czÂłonkini Trio Medici, bardzo wraÂżliwa. OdnieÂśli jednak wraÂżenie, Âże jest bardzo introwertyczna, pewnie nie pasuje do tego konkursu, to nie sÂą dokÂładnie jej klimaty. Szkoda im, Âże nie usÂłyszÂą jej Mozarta. Ale cieszÂą siĂŞ, Âże byÂła. Za jej ciepÂły, delikatny, kulturalny dÂźwiĂŞk.
SÂłuchaÂłam teÂż kilku zdaĂą jej wypowiedzi na temat Ravela, o jej fascynacji Ravelem, o tym, ze mieszka w ParyÂżu i cieszy siĂŞ, Âże chodzi tymi samymi ulicami co on :)

W tej sytuacji ja bardzo ÂżaÂłujĂŞ, Âże nie miaÂłam czasu, aby jej posÂłuchaĂŚ, i zdecydowanie jak najszybciej wysÂłucham obu jej wystĂŞpĂłw oraz zapoznam siĂŞ z dokonaniami Tria Medici :) Do ktĂłrego naleÂży teÂż towarzyszÂąca jej pianistka, Olga Kirpiczewa.
https://www.youtube.com/watch?v=U5SPF4vaQqQ

https://www.youtube.com/watch?v=Dy8XvE7edNM

https://www.youtube.com/watch?v=90pNzCbpcGs

Panowie z DwĂłjki cieszÂą siĂŞ razem z nami z awansu Arsenisa - Grek wyraÂźnie potrafi podbiĂŚ serca i krytykĂłw i publicznoÂści, i "ma w sobie coÂś":) Gra takÂże w szachy (czyli intelekt takÂże na dobrym poziomie :)). Przypomniano na antenie przepiĂŞkne Apres un reve.

PodkreÂślajÂą takÂże wdziĂŞk i piĂŞkny, ciepÂły, aksamitny dÂźwiĂŞk Richarda Lin, ktĂłry daÂł fantastyczny popis w sonacie Brahmsa.

Pan Hawryluk zachwyca³ siê tak¿e Lukiem Hsu, podkreœla³ jego bardzo dojrza³¹ grê i deklarowane przez niego umi³owanie Schumanna :)
Mo¿na by³o pos³uchaÌ rozmowy z nim po wystêpie, kiedy podkreœla wielk¹ wiêŸ ³¹cz¹c¹ go z Schumannem, i mówi: "nie wiem, co siê dzia³o na estradzie, nie mogê siê pozbieraÌ. Ten utwór wyci¹gn¹³ ze mnie wszystkie emocje" :)

Poza tym zwracaj¹ uwagê na Ryosuke, który oprócz piêknego dŸwiêku zafascynowa³ ich g³ównie zajmuj¹c¹, oryginaln¹ gr¹, tym, ¿e "potrafi wzbudziÌ wiele emocji. wokó³ swych interpretacji" :) Podkreœlali g³ównie niezwyk³oœÌ tych interpretacji, momenty zachwycaj¹ce na przemian z kontrowersyjnymi. Wygl¹da na to, ¿e ka¿dy konkurs ma jak¹œ indywidualnoœÌ, kogoœ w rodzaju Bo¿anowa, Osokinsa itp. :)
W zwiÂązku z czym redaktorowi wyrwaÂło siĂŞ westchnienie: "TrochĂŞ sobie nie wyobraÂżam, jak on zagra Mozarta" :)

Akurat opiniami pana Hawryluka bym sie za bardzo nie przejmowal. Jedynie p.Rozlach ma wyczucie i nadaje na dobrych falach. 

Tekst nie mowi absolutnie NIC!! Jest strata czasu antenowego

Sorry Bart, ja akurat lubiĂŞ pana Hawryluka, jestem fankÂą PÂłytowego TrybunaÂłu, i jak najbardziej ceniĂŞ sobie jego muzyczny gust. I tak samo pana PsikutĂŞ.

Nie muszĂŞ siĂŞ nimi bardzo przejmowaĂŚ, natomiast ceniĂŞ ich uwagi, jak najbardziej biorĂŞ je pod uwagĂŞ i po prostu lubiĂŞ ich sÂłuchaĂŚ. Bardzo lubiĂŞ pana Rozlacha, ale naprawdĂŞ jest jeszcze na Âświecie jeszcze kilka osĂłb lubiÂących szczerze muzykĂŞ i majÂących o niej coÂś sensownego do powiedzenia:)

Sorry if I've hurt your feelings Asia

Nie no, Bartku, nie byÂło aÂż tak Âźle :) No hard feelings :-*

OczywiÂście Âże na naszym wÂątku najwiĂŞcej bierzemy pod uwagĂŞ opinie najwaÂżniejszych tutaj ekspertĂłw, czyli nasze  :D


A zatem jutro zaczynajÂą siĂŞ jakÂże fascynujÂące spotkania z Mozartem i Bachem!

1. First movement of one of the following concerti by W. A. Mozart:
G Major, KV 216
D Major, KV 218
A Major, KV 219

The choice of one of the available cadenzas (including participants' own piece) remains at the participants' discretion.

2. W. A. Mozart: first movement of Sinfonia Concertante in E flat Major KV 364

3. J. S. Bach – one movement of the sonatas and partitas** for violin solo (maximum duration 4 minutes)

**In the case of the Partita in B Minor the selected movement should be performed with the corresponding double.

Zastanawiam siĂŞ, czy to dobry pomysÂł, Âże Bach bĂŞdzie grany dopiero w III etapie. Z drugiej strony, mamy teraz dwĂłch gigantĂłw obok siebie, co zapowiada byĂŚ moÂże najciekawszy etap ze wszystkich ;)

Bart, wedÂług Ciebie wiĂŞksze wyzwanie to 4-minuty Bacha solo czy fragment koncertu Mozarta?

Mam pomysl. Zamiast punktow wprowadzmy "zakhary".
Np. Kandydat za sonate dostal 96 zakharow a kandydakta z Japoni 145 zakharow.
Co Wy na to.

Pat, mysle ze Mozart obnaza skrzypka natychmiast w cuglach.
Bach natomiast jest samograjem, zawsze brzmi dobrze, w dowolnej instrumentacji, grany przez dowolna osobe.

Przesylam Wam link do lekcji Brona.
https://www.youtube.com/watch?v=E8ZJXs7-n_k

Wydawaloby sie ze jest taki surowy i perfekcyjny.
Moja opinia jest taka -  "What a f. bully" - Znecanie sie nad mlodziutkim uczniem w imie swego ego i wybujalej wyobrazni.
Co za k...as.

W duecie - "gram lepiej, bo gram glosniej"

I co, myslicie, ze gdyby nie Wielka ekspertyza Brona, to ten mlody genialny skrzypek gralby gorzej? Bzdury.
Gralby lepiej. Bez stresow z wiekszym zadowoleniem. Prawdopodobnie zrezygnowalby z profesorskiej rÂąbanki emocjonalnej.

Bardzo fajna inicjatywa - Orkiestrownik.
(Film jest czĂŞÂściÂą Orkiestrownika, nowoczesnego przewodnika po muzyce klasycznej w formie bezpÂłatnej aplikacji mobilnej. Krok po kroku )

Piekny pomysl edukacyjny. Brawa dla tworcow. Zycie jest piekne

https://www.youtube.com/watch?v=OUMAFezdk_w

SÂłabsza wersja Whiplash   8)  Dotkn¹³eÂś istotnego zagadnienia, jestem zdecydowanym przeciwnikiem tyranicznego sposobu prowadzenia lekcji, ktĂłre zabija autokreatywnoœÌ i naturalnoœÌ; z drugiej strony, kto wie, czy Wolfgang Amadeusz byÂłby Mozartem, gdyby nie surowy, a moÂże nieraz i okrutny Leopold.
Vadim Repin jest, swojÂą drogÂą, zwyciĂŞzcÂą konkursu skrzypcowego w Lublinie, ktĂłrego patronami sÂą Henryk Wieniawski i Karol LipiĂąski.

Zauwa¿y³em, ¿e niemal wszyscy pó³finaliœci graÌ bêd¹ I czêœÌ koncertu KV 216. Wszyscy bez wyj¹tku zaprezentuj¹ siê te¿, jak pisze Asia, w Allegro maestoso z Symfonii... KV 364. Kilka najs³ynniejszych nagraù tego arcydzie³a poni¿ej.

Heifetz, Primrose (dla mnie - chyba dwaj najwiĂŞksi mistrzowie swoich instrumentĂłw w XX w.)
https://www.youtube.com/watch?v=Qn1gMEoJvrA

Ojstrach, Ojstrach
https://www.youtube.com/watch?v=fxJH9-XTy4k

Perlman, Zuckerman
https://www.youtube.com/watch?v=h_mkwyKu720

Kremer, Kashkashian, Harnoncourt
https://www.youtube.com/watch?v=oMmJarQgujI

Frang, MĂśnkemeyer
https://www.youtube.com/watch?v=v0xypy7JCF41

AS Mutter, Giuranna
https://www.youtube.com/watch?v=If5fjJaCh6s

A wczoraj w metrze sta³ skrzypek i cudnie snu³ melodiê dwudŸwiêkami, a¿ mnie przygwoŸdzi³o, choÌ siê spieszy³am. Krople dr¹¿¹ ska³ê.

Myœlê, ¿e najlepszy jest jakiœ z³oty œrodek. Klimaty zbli¿one do Wiplash to ju¿ patologia; mo¿e znaleŸÌ siê ktoœ, kogo taka tresura zmobilizuje, ale na pewno wiêcej takich, których zniechêci lub z³amie. Paganini wyszed³ spod takiej rêki ca³o i jako genialny wirtuoz, wiêkszoœÌ mo¿e nie wysz³aby w ogóle. Z kolei nauczyciel zbyt pob³a¿liwy, choÌ siê go lubi, bywa czasem lekcewa¿ony. Pedagog powinien byÌ wymagaj¹cy, mo¿e byÌ nawet surowy, ale na pewno nie okrutny ani upokarzaj¹cy. To z pewnoœci¹ wielka sztuka, aby nie przyt³oczyÌ ucznia w³asn¹ osobowoœci¹, a pozwalaÌ mu na rozwiniêcie swojej, po prostu towarzysz¹c mu w drodze i wskazuj¹c kierunek.
W przypadku MozartĂłw myÂślĂŞ, Âże to byÂła wzajemnie napĂŞdzajÂąca siĂŞ machina ;) Leopold na pewno byÂł ojcem niezwykle asertywnym w kwestii ksztaÂłcenia syna, i z naszego punktu widzenia w tym pĂŞdzie do jego doskonalenia zmuszaÂł dziecko do nadmiernego wysiÂłku. Ale teÂż chyba jego starania zyskiwaÂły entuzjastyczny odzew, trafiajÂąc na geniusza i perfekcjonistĂŞ :)


WspaniaÂłe wykonania :) Dzisiejsi adepci raczej nie dadzÂą rady ich przyĂŚmiĂŚ ;) Ale niech siĂŞ postarajÂą ich nie sprofanowaĂŚ :D

NIEDZIELA, 16.10.2016


18:00         Hanna Asieieva
18:35          Amelia MaszoĂąska
19:10          Richard Lin

przerwa

20:15         Arsenis Selalmazidis
20:50        Celina Kotz

DziÂś w Auli UAM sÂą prawdziwe tÂłumy, niemal jak w czasie koncertĂłw laureatĂłw Konkursu Chopinowskiego. Jest wyjÂątkowo odÂświĂŞtnie!

A wiĂŞc... Zaczynamy ;)

Witam Wszystkich :)
TrochĂŞ jak dla mnie dÂżwiĂŞk skrzypiec Hanny trochĂŞ za szorstki i tak trochĂŞ maÂło "popisowo-wirtuozerski"- ale to tylko moje odczucia na razie ;)

DokÂładnie czeka nas dzisiaj:

18:00 Hanna Asieieva (Ukraina)

W. A. Mozart: Violin concerto in D major, KV 218, first movement
W. A. Mozart: Sinfonia Concertante in E-flat major, KV 364, first movement
J. S. Bach: Largo from Sonata No. 3 for violin solo in C major BWV 1005

18:35 Amelia MaszoĂąska (Polska)

W. A. Mozart: Violin concerto G major, KV 216, first movement
W. A. Mozart: Sinfonia Concertante in E-flat major, KV 364, first movement
J. S. Bach: Allemande from Partita No. 2 for violin solo in D minor BWV 1004

19:10 Richard Lin (Tajwan/USA)

W. A. Mozart: Violin concerto G major, KV 216, first movement
W. A. Mozart: Sinfonia Concertante in E-flat major, KV 364, first movement
J. S. Bach: Andante from Sonata No. 2 for violin solo in A minor BWV 1003

przerwa

20:15 Arsenis Selalmazidis (Rosja/Grecja)

W. A. Mozart: Violin concerto G major KV 216, first movement
W. A. Mozart: Sinfonia Concertante in E-flat major KV 364, first movement
J. S. Bach: Siciliana from Sonata No. 1 for violin solo in G minor BWV 1001

20:50 Celina Kotz (Polska)

W. A. Mozart: Violin concerto in G major, KV 216, first movement
W. A. Mozart: Sinfonia Concertante in E-flat major, KV 364, first movement
J. S. Bach: Allegro assai from Sonata No. 3 for violin solo in C major BWV 1005

plus Amadeus Radio Chamber Orchestra pod dyrekcjÂą Agnieszki Duczmal
Katarzyna Budnik-Ga³¹zka – altĂłwka



Witaj, Bodku :)
Wiesz, mam trochĂŞ podobne odczucia:) Ale jeszcze wszystko przed nami;)

Hania! KV 218: nie jest dobrze. Szwankuje intonacja, artystka miejscami zupeÂłnie nie w tempo. Szkoda

W KV 364, jak pamiêtacie, altówka notowana jest w partyturze o pó³ tonu ni¿ej od skrzypiec.

No juÂż chyba trochĂŞ lepiej -moja ulubiona symfonia koncertujÂąca z piĂŞknÂą altowiolistkÂą...gdyby nie te waltornie to byÂłaby juÂż bajka...

"Pojedynek" w koncertujÂącej ze wskazaniem na altowiolistkĂŞ ;)

Bardzo Âładny dÂźwiĂŞk w Bachu, zwÂłaszcza w niskim rejestrze, brzmiÂącym altĂłwkowo (te alikwoty pod koniec!).

WracajÂąc zaÂś do fundamentu tego etapu...Mozart byÂł megarozczarowaniem, naprawdĂŞ niewiele funkcjonowaÂło tu prawidÂłowo. Nie lepiej byÂło rĂłwnieÂż w duecie z altowiolistkÂą.

Witam Cie Bodziu :D

Jakie sympatyczne wsparcie miaÂła Amelia od Pani Agnieszki ;)

BTW, wydawaÂło mi siĂŞ, Âże Hanna byÂła Âźle nastrojona (?)

Orkiestra teÂż nie w formie dziÂś!

CzyÂżby nad poznaĂąskimi waltorniami ci¹¿yÂło jakieÂś fatum?  8)

Ale Amelia piĂŞknie brzmi :)

PiĂŞknie brzmi i wyglÂąda 8)- wydawaÂło mi siĂŞ Âże sÂłyszaÂłem maÂłe omskniĂŞcia - niedogrania - moÂże to z nadmiaru sympatii...

Eksperci - czyje kadencje? :)

Amelia na pewno lepsza, ale i tak jestem trochĂŞ zawiedziony.

SÂłuchajcie, co staÂło siĂŞ dziÂś z INTONACJÂĄ? :(

Oj, Amelka musi siĂŞ jeszcze sporo nauczyĂŚ :(

Gdy gra bez orkiestry jest znacznie ciekawiej.

Trzymajmy kciuki za Richarda :)

Ma taki ujmujÂący uÂśmiech:))
I fajne koszule;)

Ale oczywiÂście nie za to go cenimy  :D

Oby w Mozarcie teÂż zachwyciÂł!

Orkiestra chyba siĂŞ trochĂŞ rozegraÂła...

Mozart w wykonaniu Richarda podobaÂł mi siĂŞ najbardziej. Szkoda Âże altowiolistka mniej siĂŞ uÂśmiechaÂła -byÂła juÂż znuÂżona grajÂąc to samo 3 raz ;)

No kochani, teraz to juÂż chyba byÂło to :)

Nie tylko mi siĂŞ podobaÂł Richard-przepiĂŞkny Bach na koniec- jeden z FaworytĂłw

RozpÂływajÂą siĂŞ fachowcy nad tÂą kadencjÂą R :o

Bodziu. Nie gniewaj sie. Mam odmienne zdanie.

Amelia MaszoĂąska -
Mozart
Gra bardzo sympatycznie. Slicznym! dzwiekiem
Ale to nie jest moj MOZART. Artykulacja i RYTM!!!!!!.
Zbyt leniwie (brak unerwienia, oczywiscie we wlasciwych proporcjach)

Waltornista chyba na malej bance, kiksow co nie miara.
Agnieszka Duczmal - ciepla, mila osoba.
Jako muzyk = 90%
Jako dyrygent = 60% (ruch jak u marionetki na sznurkach)
Orkiestra, no coz srednio

Sinfonia Concertante
Partia altowki jest trudniejsza od partii skrzypcowej.
Kasia radzi dobrze i gra czystym dzwiekiem. Brakuje troche wrazliwosci, wykonczenia dzwieku.
Amelia gra nadal slicznie, wykazuje wiecej uwrazliwienia niz Kasia.

Bach
Slysze malego bronka. Szkoda. Amelia gra b.dobrze.
-----------------------------------
Richard Lin
Mozart gorszy od Mozarta Amelki. Powiedzialbym nawet blady. Przypuszczalem, ze tak bedzie.
Richard jest wspanialym skrzypkiem, lecz na moj gust troche ciezkawy (juz o tym pisalem).
Orkiestra gra lepiej. Nie lubie tych monotonnych uklonow na raz w kazdym takcie Pani Agnieszki.
Jaki szef takie granie.
Kadencja nudna i dziwna.

Sinfonia Concertante
Oboiki podenerwowane troche
Kasia wyraznie lubi Richarda (nie za bardzo lubiala Amelki)

Przez Mozarta Rysio odpadnie, chociaz na koncowce sie troche poprawil.

Bach
Piekny Bach grany b.dobrze. Uzyskal spokoj.
Nie bylo idealnie czysto (kwarta cf i inne) C-dur jest trudne do strojenia.

Moim zdaniem Mozart Richarda najlepszy. Nie by³o zawsze idealnie w zakresie intonacji, czasem brakowa³o ognia, swobody, potoczystoœci, Amelka mia³a miejscami bardziej otwarty dŸwiêk. Ale Richard by³ najbardziej równy i rozwin¹³ siê najpe³niej w repryzie Sinfonii.

Bach piĂŞkny, choĂŚ, tak jak pisze Bart, nie zawsze czysty.

SwojÂą drogÂą, Richard bardzo sympatyczny! W finale ma zamiar graĂŚ Beethovena; usÂłyszaÂł, Âże rĂłwnieÂż wtedy bĂŞdĂŞ ;)

:) UÂżyÂł mocy i wyczuÂł to :D
Ma ogromnie duÂżo uroku i piĂŞknie siĂŞ uÂśmiecha, ale i duÂżo wdziĂŞku w grze :)
MoÂże nie byÂło wiele ognia, ale dla mnie byÂło w tym Mozarcie wiele subtelnoÂści i smaku.

Richard ma wspaniaÂły instrument (zresztÂą podobnie jak Hanna), Giovanni Francesco Pressenda z 1840 roku.

Tak przy okazji, dajÂąca do myÂślenia notka o tym mistrzu konstrukcji skrzypiec - te dwa zdania:
"Pressenda died in Torino on December 12, 1854 (in loneliness and poverty). He ranks amongst the most important violin makers from the Turin School."
Tak to siĂŞ czasem zdarza :(

A za moment kolejny faworyt - Arsenis :)

RĂłwnieÂż trzymam kciuki, i teÂż moÂżemy przynajmniej spodziewaĂŚ siĂŞ ciekawego wystĂŞpu.


Pani Agnieszka ma sympatyczny zwyczaj wyprawiania solistĂłw na estradĂŞ, ÂściskajÂąc ich przy tym za maÂły palec: zapewne to jakieÂś dobre czary ;)

To byÂła kadencja Lina, prawda? In plus!

A teraz wreszcie nasza Celina :)

Kojarzy mi siĂŞ z tym imieniem zawsze przewrotnie szemrana warszawska ballada w wykonaniu Kultu:
"TĂŞ burzĂŞ wÂłosĂłw kaÂżdy zna
Przy ustach dÂłoni chwiejny gest
Tak to Celina Celina Celina jest..." 8)

Ale oczywiÂście nasza Celina jest wrĂŞcz uosobieniem wysokiej klasy :D
Mam nadziejĂŞ, Âże pokaÂże siĂŞ od jak najlepszej strony. Trzymamy kciuki!
W finale - bĂŞdzie Szostakowicz...

Mamy to!

Arsenis Selalmazidis
Orkiestra coraz lepsza. Wstep calkiem niezly.Oboiki teraz fajniutkie
Zbyt romantycznie. Brak mozartowskiej artykulacji.
Co to zanczy?
Otoz: troche krocej (troche!) Wiecej przerw miedzy motywami.
Wazne sa proporcje, zeby nieposzadkowac frazy.
Delikatne energetyczne akcenty tu i tam. Tego mi brakuje u Greka i Richarda.
Gatunek dzwieku lepszy niz u Richarda, ale gorszy niz u Amelki.

Wibracja toporna jak na Mozarta (podobnie Richard) i brakuje wdzieku (Richard tez).
Kadencja D.Ojstracha - najlepsza z kadencji dla tego koncertu.

Sinfonia concertante
Altowka stroi sie o pol tonu wyzej. Ale poszla na latwizne.
Kazdy 4 palec (z natury fizycznie najslabszy) teraz jest pusta nuta.
Zmieniam zdanie. Partia altowki jest teraz latwiejsza od skrzypcowej.
Ogolnie, obydwoje ciezkawo, mecza sie.
Arsenis gra teraz lepszym dzwiekiem.

Na razie Amelia gora!!

Bach
Dziwne kombinacje z dlugoscia dzwieku (Bron??), ale Bron sie broni tym razem.
Bach to Bach - doesn't matter
---------------------------
Celina Kotz
Wstep orkiestry byle jaki (motyw fisgfisg - co to bylo?)
Prosze zagrajcie dla Celinki dobrze. To sie bardzo udziela.
Z placzem mowie - na razie nie dobrze. Posc nerwy dziewczyno.
Rozluznij troche wibracje, ale nie za duzo. Mozart lubi dosyc gesta.
Co Ci zalezy. O teraz lepiej.
Po Mozarcie pozostala Celinie tylko uroda. Tez duzo!!

Sinfonia concertante
Za wolno. Jeszcze nie zaczeli a juz wszystko siedzi.
Nadal problemy z rytmem. Mozart kocha rytmicznosc, odpowiednie male akcenty, odpowiedniÂą, dosyc szybkÂą wibracje.
Teraz Celina gra lepiej.
Lepiej gra rowniez Kasia.
Koncowka slaba sorry.

Bach
Cos sie stalo z dzwiekiem (wata) i wibracja (usztywniona) - takie troche szkolne.
I za wysoko, ale Bach to Bach, nic nie szkodzi. Tekst?
-----------------------------
Dzisiaj, w Mozarcie zdecydowanie najlepsza byla Amelia MaszoĂąska

Arsenis wyraziÂł nadziejĂŞ, Âże nie zagraÂł Mozarta zbyt powaÂżnie :)

Celina zaczĂŞÂła radosnym Mozartem (on kojarzy siĂŞ jej wÂłaÂśnie ze zÂłocistym blaskiem i sÂłoĂącem), i skoĂączyÂła piĂŞknym Bachem.
MĂłwi, Âże staraÂła siĂŞ, Âżeby wystĂŞp byÂł atrakcyjny dla publicznoÂści, w zwiÂązku z tym myÂślaÂła o tym, Âżeby Bach miaÂł charakter bisu;
stÂąd wybĂłr Allegra assai, do ktĂłrego zresztÂą ma duÂży sentyment.

Mia³a ten komfort, ¿e wiêkszoœÌ cz³onków orkiestry to jej znajomi, co trochê pomaga w rozluŸnieniu siê w stresowej sytuacji konkursu.

W tej chwili przyjmuje gratulacje i rozdaje autografy t³umowi fanów - zapewne ³¹cznie z Mozartem (naszym Mozartem :D)

Asiu i Patryku. Zwykle cenie wasze opinie, ale w wypadku Mozarta (skrzypce) nadajemy na zupelnie innych czestotliwosciach.
Ja lubie Mozarta unerwionego emocjonalnie i finezyjnego. Lekkosc, pogoda ducha, nostalgia. Delikatny, lecz pelny dzwiek. Duza zwrotnosc smyczka.
Najtrudniejsza jest chyba mozartowska wibracja.
U Celiny byla za sztywna, co powoduje kozia wibracje lub jej brak (na przemian).
U Richarda wibracja nie byla wyczuwalna (byc moze zbyt szeroka, romantyczna)
Rytm u Mozarta lubi byc wyostrzony a zarazem lagodny. Wszystko punktualnie jak w zegareczku, ale tez elastyczne.
Wlasnie te male sprzecznosci czynia Mozarta sztuke tak trudna do wykonania.

MuszĂŞ zaznaczyĂŚ, Âże w pierwszej poÂłowie koncertu siedziaÂłem kilka rzĂŞdĂłw za jurorami, po przerwie - kilka rzĂŞdĂłw przed. DÂźwiĂŞk skrzypiec znakomicie rezonuje w Auli - sÂądzĂŞ nawet, Âże siedziaÂłem w pewnym momencie za blisko sceny; odsÂłuch jest wĂłwczas trochĂŞ porĂłwnywalny do stereo z nagraĂą.

Bart, wydaje mi siê, ¿e nasze gusta w du¿ej mierze siê pokrywaj¹ ;) Mia³em dziœ niedu¿¹ tolerancjê dla fa³szywych dŸwiêków i nawet ÌwierÌtony ni¿ej czy wy¿ej wyj¹tkowo mnie dra¿ni³y. Tak siê sk³ada, ¿e potê¿ne wpadki intonacyjne zaliczy³a dziœ niestety Amelia. W pewnym miejscu dos³ownie schowa³em g³owê w d³oniach, bo mia³em wielkie oczekiwania wobec tej znakomicie rokuj¹cej skrzypaczki. Zaczê³a bardzo ³adnym, okr¹g³ym, jak mawiaj¹ niektórzy, dŸwiêkiem. Frapowa³a mnie artykulacj¹. Ale potem coœ siê sta³o i fragment repryzy przed kadencj¹, chyba w Sinfonii, zagra³a beznamiêtnie, od niechcenia. Dziœ zaliczy³a zdecydowane najgorszy etap. ChoÌ mo¿e znaleŸÌ siê w finale, w koùcu Konkurs Wieniawskiego to nie tylko Mozart.

Z Grekiem mam powaÂżny problem. GraÂł miejscami zbyt ciĂŞÂżko, topornie, kombinowaÂł z artykulacjÂą - co wydawaÂło mi siĂŞ czasem doœÌ ciekawe ;) Kadencja, moim zdaniem, Âświetna, popisowa - choĂŚ stylistycznie maÂło mozartowska ;) ZauwaÂżyÂłem, Âże ma pewnÂą manierĂŞ, otó¿ "rozdziela" dÂźwiĂŞki idÂące w gĂłrĂŞ, akcentujÂąc je innÂą artykulacjÂą. Zgranie siĂŞ z orkiestrÂą i partnerkÂą pozostawiaÂło wiele do Âżyczenia.  Bach byÂł doœÌ powierzchowny, grany niepotrzebnie wydÂłuÂżonym dÂźwiĂŞkiem. Generalnie - typ estradowca, ktĂłry lubi popisy przed publikÂą. Trzymam za niego kciuki, choĂŚ byÂło sporo nieczystoÂści (w tym niedograne frazy czy puste miejsca w pasaÂżu), ktĂłre mogÂą go zdyskwalifikowaĂŚ. 

Celina zagraÂła najczyÂściej (choĂŚ teÂż nieidealnie), prĂłbowaÂła graĂŚ zmiennÂą artykulacjÂą i naturalnie frazowaĂŚ. A jednak - zaczĂŞÂła doskwieraĂŚ mi pewna bezbarwnoœÌ,w pewnym momencie  przestaÂł mi siĂŞ podobaĂŚ dÂźwiĂŞk skrzypiec - staÂł siĂŞ nawet trochĂŞ nieprzyjemny, zbyt intensywny, smyczek - zbyt mocno dociÂśniĂŞty. Wspó³praca z KasiÂą byÂła niezÂła, choĂŚ daÂło siĂŞ odczuĂŚ zmĂŞczenie. Tak samo - wÂśrĂłd muzykĂłw orkiestry, ktĂłra nie zaliczyÂła dziÂś niestety dobrych wystĂŞpĂłw (nie tylko rogi, oboje, ale i... skrzypce!  :-\).

BTW, widziaÂłem, Âże sporo osĂłb z loÂży krytykĂłw gratulowaÂło Richardowi  ;)

Wibracja nie podobaÂła mi siĂŞ u nikogo, moÂże z wyjÂątkiem Richarda i Amelii, choĂŚ nie caÂły czas.  LEKKOÂŚCI smyczka w przebiegach szesnastkowych, tak przecieÂż retorycznych, rĂłwnieÂż dziÂś nie znalazÂłem. CaÂłkiem sporo za to byÂło piÂłowania i mocnego wduszania w struny.

Retoryczny usilnie staraÂł siĂŞ byĂŚ Grek. Jego frazy miaÂły czasem jakby operowy nerw. Chodzi oczywiÂście o opery Mozarta  8)

Nie tym razem  ;D

Pat
Zadziwilo mnie Twoje zdanie:
Jak nawet cwierc tony Ci przeszkadzaly, to miales raczej tolerancje bardzo duza. Moze pomylilo Ci sie z microtonami.
Czasami, krzywe polozenie palca we wlasciwym miejscu na szyjce daje spory zgrzyt intonacyjny, taki to francowaty instrument do grania.

Owszem byly okazjonalne wpadki, raczej zeslizgnietego palca, czy obcej nuty. Amelia ogolnie grala czysto.

Chyba zartujesz. Generalnie calosc byla za wysoko. Do tego dodamy jeszcze bardzo wyrazne bledy intonacyjne (to tak jakby blad w bledzie)

Bart, Celina byÂła byĂŚ moÂże ciut Âźle nastrojona; nie sÂłyszĂŞ tego tak jak Ty (nie mam wrodzonego sÂłuchu absolutnego), choĂŚ chwilami miewaÂłem takie wraÂżenie. Dla mnie graÂła jednak stosunkowo czysto (ale: vide poprzednie zdanie i moje poprzednie posty), zresztÂą sÂłyszaÂłem to od wielu osĂłb na sali. Ciekawe, czy nie byÂłbym bardziej krytyczny siedzÂąc z tyÂłu (byÂłem wĂłwczas w 7. rzĂŞdzie) i sÂłyszÂąc dalszy rezonans instrumentu.

Tolerancji nie mam niestety Âżadnej dla intonacyjnie sÂłabych miejsc i obcych nut u Amelii. Tych wpadek byÂłem caÂłkowicie Âświadomy i pewny, Amelia ponoĂŚ teÂż (z rozmĂłw wynikaÂło, Âże caÂły 20. rzÂąd sÂłyszaÂł je tak samo) ;)

Wy sobie marudÂźcie, ja ogĂłlnie jestem zadowolona  :D

Bartusie, je¿eli Ty faktycznie wys³uchujesz mikrotonowe ró¿nice dŸwiêków, to w³aœciwie nie ma Ci czego zazdroœciÌ. Takie przeczulenie mo¿e byÌ mêcz¹ce.
Coraz bardziej dochodzê do przekonania, ¿e profesjonalizm potrafi zaszkodziÌ przyjemnoœci, jak¹ amator odnosi z aktywnoœci podejmowanej jako hobbystyczne upodobanie. W moim odczuciu to rozk³adanie na czynniki pierwsze ka¿dej frazy w poszukiwaniu usterek w du¿ej mierze odbiera Ci czyst¹ przyjemnoœÌ cieszenia siê muzyk¹ jako ca³oœci¹.
Ja szczĂŞÂśliwie sÂłuch mam przeciĂŞtny i fascynacjĂŞ muzykÂą caÂłkowicie amatorskÂą, co szczĂŞÂśliwie pozwoliÂło mi  podobnie jak wiĂŞkszoÂści zgromadzonej publiki po prostu niewinnie cieszyĂŚ siĂŞ dzisiejszymi wykonaniami :) W kaÂżdym razie na pewno Richarda i Celiny.:)

A jako Âże to forum miÂłoÂśnikĂłw jeno, a niekoniecznie zawodowcĂłw, panowie profesjonaliÂści lepiej by siĂŞ przysÂłuÂżyli nam profanom mniej marudzÂąc, a raczej wyszukujÂąc jasne strony i zalety interpretacji - byÂłoby nam o wiele przyjemniej ;)

Asiu,
Zapewniam Cie, ze muzyka sprawia mi duza radosc. W swojej wypowiedzi jestes niesprawiedliwa. Nigdy na sile nie szukam bledow. Zawsze znajduje, to co najlepsze i tym sie ciesze. Myslalem, ze jezeli komentujemy konkurs, to chyba mamy prawo do oceny. Tej negatywnej rowniez. Wszyscy muzycy na konkursie (bez wyjatku) sa bardzo utalentowani i u kazdego znalazlem cos niezwyklego, cos co mi sprawilo przyjemnosc. Wyszukiwanie bledow jest raczej zabawa. A tak w ogole konkursy trzeba traktowac z przymrozeniem oka. Oczywiscie slaba intonacja lub drapiacy, brzydki dzwiek, zawsze bedzie draznilo moje ucho. Nie mam zamiaru sie oszukiwac, ze jest cudownie.
Widze, ze mĂŞczĂŞ Was juz swoimi komentarzami, dlatego na tym konczĂŞ. Chociaz w finale moze cos jeszcze napiszĂŞ (krotko).

P.S.
Mikrotony wyslyszy kazdy przecietny skrzypek. Nic w tym nadzwyczajnego. Mikrotony nie przeszkadzaja w intonacji, To juz jest kwestia preferencji, czy np dzwieki prowadzace beda troche wyzej niz nakazuje poprawnosc akustyczna. Cwierctony sa juz niedopuszczalne, chociaz czasami mozna je zaakceptowac (w zaleznosci od kontekstu). Dobra. Nie wymadrzam sie juz.

Bartku, oczywiÂście, Âże mamy wszyscy prawo do tego, Âżeby oceniaĂŚ, co nam siĂŞ podoba, a co nie. I chyba tej oceny Ci nie odmĂłwiÂłam. Tylko juÂż mi trochĂŞ opadÂły rĂŞce przy tych mikrotonach :) PowaÂżnie coÂś takiego skrzypkowie standardowo sÂłyszÂą? Ok, jeÂśli tak mĂłwisz, to wierzĂŞ, choĂŚ brzmi to straszliwie, jak jakaÂś naprawdĂŞ nieprawdopodobna czĂŞstotliwoœÌ. Nie uczono mnie o niczym mniejszym od ĂŚwierĂŚtonĂłw  :o  MyÂślaÂłam, Âże moÂże juÂż trochĂŞ Âściemniasz 8) albo masz przeczulony sÂłuch. Czyli widzisz, jaka ze mnie ignorantka. I przecieÂż nie rzucaÂłam jakichÂś gromĂłw, wydaÂło mi siĂŞ tylko, Âże juÂż za bardzo wybrzydzacie nad wystĂŞpami, ktĂłre wydaÂły mi siĂŞ caÂłkiem udane. OdniosÂłam wraÂżenie, Âże nie cieszycie siĂŞ z Patem tym, coÂście usÂłyszeli, a tak jakbyÂście starali to sobie, i reszcie przy okazji obrzydziĂŚ :) Dlatego teÂż ze swojej strony napisaÂłam, Âże mi siĂŞ podobaÂło, Âżeby z kolei inni, ktĂłrzy takÂże mieli bardziej dobre niÂż zÂłe wraÂżenia, nie czuli siĂŞ przytÂłoczeni :)

To dobrze, ¿e jednak takie drobiazgowe analizy nie przeszkadzaj¹ Ci w cieszeniu siê s³uchaniem. Mo¿e nie do koùca faktycznie odczyta³am, ¿e doceniasz du¿y talent tych ludzi, którzy tyle pracy i nerwów w³o¿yli w te wystêpy. I ¿e to szukanie b³êdów nie by³o ich potêpieniem, tylko rodzajem rozrywki. Nie mêczysz mnie, najwy¿ej nie wszystko rozumiem. A ju¿ na pewno wszystko rozumie Patryk czy Bodek, i oni te¿ w zwi¹zku z tym nie marudz¹, ¿e jest za smutno :) Ale ja jednak naprawdê nie mia³abym nic przeciwko temu, ¿ebyœcie po prostu mogli trochê wiêcej uwagi poœwiêcaÌ temu, co artystom wysz³o. Wydaje mi siê, ¿e to da³oby mi wiêcej wiedzy, ¿e wiêcej zyskam wiedz¹c i zwracaj¹c uwagê na to, co by³o dobrze. I tyle. Nie obra¿aj siê ju¿:)

Witam- zacz¹³em sÂłuchaĂŚ od koncertu Gruzinki...od razu zrobiÂło siĂŞ cieplej i weselej widzÂąc jak "bawi" siĂŞ grÂą  ;) ByÂły sÂłyszalne tu i Ăłwdzie jakieÂś obce dÂżwiĂŞki (jak zwykle waltornie >:() ale ogĂłlny odbiĂłr pozytywny. Gruzinka daÂła czadu w kadencji ;) i ten piĂŞkny dÂźwiĂŞk jej skrzypiec...

O jojoj!!!  TrochĂŞ rozjechaÂły siĂŞ obie panie w kadencji Symfonii KoncertujÂącej... mĂŞczÂące jest to sÂłuchanie ciÂągle tego samego koncertu- a co dopiero granie i ocenianie ;)

W Adagio pokazaÂła swojÂą natchnionÂą -lirycznÂą twarz - wszyscy siĂŞ zasÂłuchali i dali zahipnotyzowaĂŚ -ja teÂż ;)

Bart, wielokrotnie udowadnia³eœ, ¿e jesteœ po stronie tych m³odych skrzypków ;) Znam Asiê ca³kiem dobrze i jestem pewien, ¿e Asia nie chcia³a Ciê uraziÌ, wiêc wracaj prêdko, póki Mozart jeszcze trwa ;) Co do naszych sprzecznych opinii - wœród krytyków i dziennikarzy, których s³ysza³em, zdania s¹ jeszcze bardziej podzielone. Tu na w¹tku myœlê, ¿e tak naprawdê zgadzamy siê co do sedna, a czasem nieco inaczej odbieramy intonacjê czy jakoœÌ dzwieku. Niemniej w dziedzinie skrzypiec jesteœ na forum niekwestionowanym ekspertem ;)

Bodku ;), widziaÂłem, Âże jesteÂś dziÂś na posterunku ;) SÂłuchaÂłeÂś moÂże Mozarta i Bacha w wykonaniu Hsu? Czytam wiele bardzo pozytywnych komentarzy!

Nie k³ód¿cie siem!!!
Veriko urocza!
Luke wesoÂły w Mozarcie, skupiony w Bachu.
Ale to co teraz sÂłucham...nie znam siĂŞ ale nie!!

Ja obiecujê siê ju¿ wiêcej nie k³óciÌ:) (i w ogóle wcale siê nie k³óci³am, tylko strzeli³am takiego naprawdê maleùkiego focha :))
Niestety, nie uda³o mi siê dzisiaj zd¹¿yÌ na sesjê Mozartowsko-Bachowsk¹, ale postaram siê jak najszybciej nadrobiÌ.
Zale¿y mi zw³aszcza na pos³uchaniu Luka, który daje nadzieje na dobr¹ jakoœÌ:)
Zaraz go odsÂłucham i mam nadziejĂŞ, Âże Pat moÂże bĂŞdzie w jego przypadku bardziej zadowolony z trzymania mozartowskiego idiomu.
Fajnie, Aga, Âże Ci siĂŞ podobaÂł.

A to, co nie, to rozumiem, Âże chodzi o Roberta? On gra z kontuzjÂą, trudno powiedzieĂŚ, czy to rozsÂądne, ale rozumiem, Âże pragnienie
wystÂąpienia w konkursie przewaÂżyÂło nad rozsÂądkiem.

JuÂż sÂłucham i widzĂŞ, Âże faktycznie Luke czarujÂąco uÂśmiechniĂŞty i prezentujÂący radosnego Mozarta :)

Asiu i Patryku. Ja sie nie pogniewalem, bo i o co. Po prostu pomyslalem sobie, ze troche przesadzam z ta analiza, denerwuje ludzi i powinienem chociaz na chwile przestac komentowac....wiec

Dzisiaj Mozart mi sie podobal. Cztery bardzo rozne wykonania.
Veriko grajaca lekko jednym wlosem smyczka nie znalazla dobrej partnerki u Kasi, ktora grala dobrze, ale topornie i zagluszala. Momentami zbyt intensywna wibracja
Luke gral najczysciej ze wszystkich dotychczas grajacych Mozarta (oczywiscie male wpadki tez byly) -
przypominal mi troche gre I.Ojstracha, ktory razem z ojcem Dawidem nagral najlepsza wersje Sinfonia Concertante na swiecie!!, ale nie podniecajmy sie - troche.
Ryosuke gral orginalnie, inaczej. Artykulacja bezakcentowa, gladka - nie moj typ dla Mozarta, ale bylem zasluchany (no i ten Bach!!)
Robert artykulacyjnie byl najlepszy. To jest artykulacja ktora lubie w Mozarcie. Dzwieki ladnie zaczepione (malutki akcent przy zaczeciu). Oddzielone, wykonczone motywy.
Rytm z ktorym na bakier sa wszyscy uczestnicy konkursu - prawie dobry. Dzisiejszy dzwiek Roberta byl jakis przytlumiony.
Nie wiem co sie stalo. Moze struny zmienione (wystarczy jedna), moze wilgoc (skrzypce sa bardzo podatne na wilgoc i nawet stradivariusy potrafia grac zle)
Troche nerwy mu puscily i gral z bledam (jeden z winy altowioliski).

Bartku, dobrze Âże jesteÂś :)

No i dobrze, Âże Mozart dziÂś jest bardziej mozartowski:) WÂłaÂśnie posÂłuchaÂłam Luka i odniosÂłam wraÂżenie wÂłaÂśnie duÂżej ÂświeÂżoÂści i czystoÂści w jego grze.
On zresztÂą zawsze Âładuje mnie pozytywnÂą energiÂą. Trzymam kciuki za jego finaÂł.

Postaram siĂŞ teÂż jak najszybciej posÂłuchaĂŚ "Czarnego KrĂłlewicza", czyli Ryosuke, ktĂłry ogromnie mi siĂŞ spodobaÂł swojÂą poetyckoÂściÂą, chociaÂż
komentujÂący, tak jak Ty mĂłwili, Âże gra "inaczej", i nie zawsze im siĂŞ to podobaÂło. Pewnie jego Mozart byÂł za bardzo romantyczny jak na Mozarta:)
Ale jeÂśli moÂżna siĂŞ byÂło zasÂłuchaĂŚ - moÂże mu wybaczÂą?

Analiza trochĂŞ pÂłytka i nonszalancka, jednoczeÂśnie nie spodziewaÂłem siĂŞ, Âże w tak wielu punktach Anna DĂŞbowska, a nawet redaktor Olaf, bĂŞdÂą zrzynaĂŚ z moich komentarzy   8)

http://wieniawski2016.tvp.pl/27365326/xiii-rzad-dwuglos-krytykow-odc-15

Ale najpiĂŞkniejszy byÂł wczoraj dla mnie Bach pod smyczkiem Veriko Tchumburidze.
ZamknĂŞÂłam oczy i spod moich rzĂŞs wypÂłynĂŞÂła Âłza, a gdy je otworzyÂłam, zobaczyÂłam ÂłzĂŞ takÂże na policzku skrzypaczki.

JeÂśli chodzi o Mozarta, to najbardziej przekonali mnie wÂłaÂśnie Veriko i Luke  :)
MyÂślĂŞ, Âże bĂŞdÂą w finale :)

Mozart 10/10

Nie wiedzialem, ze poetki maja rzesy. Bo Âłzy na pewno tak.
Bach Ryosuke tez mi sie bardzo podobal. A tak w ogole Bach to Bach.

Bardzo tego nie chcialem robic, gdyz taka drobiazgowosc jest po prostu upierdliwa.
Ale musialem konkretnie przedstawic , na czym polega problem intonacji, by zamknac buÂźki, tym co sie
wypowiadaja publicznie o mlodych muzykach i udowodnic, ze nie maja pojecia o INTONACJI skrzypcowej.
 
Amelia Maszonska
RecenzjĂŞ (zbyt dumne slowo) p. Olafa,  olafam. Jest denerwujacy.
Ulamki milimetrow decyduja o intonacji "akustycznej" skrzypiec.
Zrobiono eksperyment. Nagrano 10 dzwiekow D.Ojstracha. Badania akustyczne wykazaly, ze byly tylko 3? czyste czestotliwosc (a = 440Hz)
Wydawaloby sie, ze 0,3% czystych nut, to fatalny wynik. D.Ojstrach ocenila juz historia. Dziekuje.

Zrobilem na szybko wykaz bledow intonacyjnych Amelii.
3:05 zeslizgniecie palca na H D - tego nie liczymy
4:12 nuta B (pierwsza z szybkich) - za nisko
6:23 H (przed D) za nisko
6:44 Dis za nisko
6:50 D za wysoko
6:58 Po takim balaganarskim wejsciu waltorni trudno nie zafiksowac- nuta D
7:02 balganik
7:35 tryl A-H za nisko
7:37 motyw E-Fis-G za nisko
8:19 tercja Fis-A (fis nieczysto)
8:24 A za nisko
9:19 G-E
9:57 D w arpeggio za nisko
10:11 tercja G-H za nisko
ostatni tryl w tercjach - nieczysto

I na tym konczy sie lista bledow Amelii - okolo 15 nut (motywow).
Mozna teraz policzyc ile jest wszystkich kolejnych nut w tej czesci.
Wspolczynnik ilosci czystych nut do falszywych na pewno nie jest gorszy od Ojstrachowego.
Mowiac krotko pozostale nuty, motywy, dwudzwieki sa przyjemne dla ucha.

Nie podobaly mi sie natomiast zaczynanie szybkich nut, tuz po nutach dlugich.
Byly one inicjowane za szybko bez precyzyjnego zaczecia i sprawialy wrazenie niedbalej ucieczki na malym crescedo (potencjometr).

Ogolnie Mozart Maszonskiej podobal mi sie bardzo. Szczegolnie ten gladki i nosny dzwiek.
--------------------------------------

Cecylia Kotz.

Problemy intonacyjne zeledwie w 1 min!
2:10 sam poczatek druga G za wysoko
2:14 po trylu D za wysoko
2:16 ostatnie Fis za wysoko
2:20 motyw A-G-Fis-G minialnie za wysoko
2:22 H-A-H za wysoko
2:24 E (po nucie D) za nisko
2:27 dwie nuty za wysoko E-G
2:38 D za nisko
2:39 palce sie zeslizgnely (za nisko) - nie liczymy
2:41 powtorka motywu (2:39) o oktawe nizej - E-D-C-H - kazda nuta nieczysto szczegolnia H -za nisko
2:47 D za nisko
2:57 pasaze za nisko
itd.......
Nie chce dalej analizowac, gdyz ten rodzaj intonacji znalazlem w calej czesci.
Pomyslalem sobie, co sie dzieje, ze tak znakomita skrzypaczka jaka jest Celina, w Mozarcie drazni moje ucho.
Znalazlem odpowiedz. JEST TO PROBLEM WIBRACJI, ktora jest grana ze sztywnej reki. Raz kozia a raz jej brak.
"Falsze" te sa spotegowane zlym sposobem (dla Mozarta) rozpoczynania dzwieku. Dzwiek nie zaczyna sie we wlasciwej glosnosci (dynamice) od razu. Dzwiek sie rozwija i rozwija crescedujac. Kazde zaczecie = cresc.
Celinko, gdybys rozluznila troche ta wibracje i popracowala nad wlasciwa dla Mozarta artykulacja bylo by wspaniale.
W kazdym razie masz olbrzymi potencjal

SÂłucham wÂłaÂśnie Kim. Wydaje mi siĂŞ, Âże daje radĂŞ :)

Bardzo mi sie Kim podoba.

A teraz nasza Marysia :) Na skrzypcach Guarneri z 1715 roku  :o
Oby jej dobrze poszÂło!!

uparli siĂŞ wszyscy na G-dur  :D

Kim brzmiaÂła w Bachu niezwykle ujmujÂąco, jej dÂźwiĂŞk niĂłsÂł siĂŞ po Auli z wielkÂą szlachetnosciÂą...

 Bardzo szlachetnie brzmi teÂż Guarneri :)

Albo ucho mi siĂŞ adaptuje, albo orkiestra gra coraz lepiej :D


Ten temat z Allegra juÂż nawet nucĂŞ przy robieniu herbaty,.. 8)

Ale widzĂŞ, Âże jednak dzisiaj bĂŞdzie przewaga KV 219 :)  I pewnie teÂż w koĂącu uda mi siĂŞ w spokoju wysÂłuchaĂŚ Seiji Okamoto.

Oj, piĂŞknie byÂło ;)

i kolejne fantastycznie brzmiÂące skrzypki  :D

Seiji jest cudny :) :)

"Violinist Seiji Okamoto awarded the 1st prize in Leipzig Bach Competition"

Szykujmy siĂŞ..  :D

MAJSTERSZTYK. DÂźwiĂŞk Januariusa pod jego palcami to bajka.

Publika szaleje  :D :D

I nic dziwnego :D

Wielkie teÂż brawa dla pani altowiolistki i orkiestry za 26 wykonaĂą Sinfonii :)

13, chyba, ze grali po dwa razy

 :D :D No faktycznie, Sinfonie rozdwoiÂły mi siĂŞ ze szczĂŞÂścia  ;D

Ale ogĂłlnie 26 koncertowych czĂŞÂści :)

A teraz przed nami nerwowe oczekiwanie do 22:00 na wyniki.

Dziwna rzecz. Jak slucham Bacha to zwalniam oddech. Jak Bach sie konczy, to gwaltownie nabieram powietrza, bo bym sie udusil.

Amalia Hall
Swietna artykulacja w szesnastkach - pomiedzy sautillĂŠ a spiccato (dla niewtajemniczonych,to  po prostu smyczek skaczacy), chociaz, chcialbym czasami uslyszec szesnaski smyczkiem lezacym (w zaleznosci o sytuacji).
Wszystko na miejscu. Dzwiek dosyc chlodny i precyzyjny. Zabraklo mi nabozenstwa, ciepla, zasluchania i ciszy.
Bardzo ciekawy Bach, zwlaszcza doimprowizowana koncowka.
Ogolnie Amalia Hall jest swietna skrzypaczka.
---------------------------------------
Bomsori Kim
Troche lepsza. Grala b.dobrze. Wszystko wyuczone, dograne, staranne. Bez jakis nadprzyrodzonych rzeczy.
Bedzie w finale.
------------------------------------------------
Maria WÂłoszczowska
Nie slyszalem Mozarta.
Bach grala rewelacyjnie. Duza umiejetnosc, zeby zagrac pieknym tonem niemalze bez wibracji.
Bachem jest w finale.
------------------------------------------
Seiji Okamoto
Co tu duzo sie rozpisywac, MUZYK.
Gra pieknie i tyle. Moze troche za bardzo bojazliwie.
Moze troche wiecej goraczki, scisniecia krtani, sily?
Ale tylko troche wiecej!!
Bach - cudowny dzwiek - mistrzostwo, ktore moglo byc jeszcze lepsze w jego wykonaniu.
Za wysokie koncowe f (troche) - nie przeszkadza
---------------------------
Orkiestra gra w dynamice od mezzo forte do forte.Gdzie piano? mezzo piano? - nie ma
----------------------------
Duzy szacunek dla Katarzyna Budnik-Ga³¹zka - viola
Zagrac tyle raz, pod presja DUZEJ ODPOWIEDZIALNOSCI!!! Swietna instrumentalistka.
Gdybym mial sie do czegos przyczepic to w szesnastkach pani Kasiu tez mozna wibrowac. Rozluznic troche dzwiek.
Dodac tej emocji mozartowskiej. Mala zmiana - rozruszac lewa reke (wibracja) w szesnastkach i byloby wysmienicie, a tak jest tylko smienicie (b. dobrze)
--------------------------------------
Realizacja dzwieku.
Bez znajomosci tematu. Bardzo mocno naglosnione waltornie. Najglosniejsze instrumenty w orkiestrze.
I w dodatku kiksujace z natury. Porzadny realizator o tym wie. Wy panowie nie wiecie.
------------------------------------

Ciekawa rzecz - Bach Wloszczowskiej nie byl gorszy moze nawet lepszy, ale publicznosc wyraznie wybrala Okamoto.
 

Czy wiecie ile wchodzi do finalu?

SzeÂściu; i odgraÂżajÂą siĂŞ, Âże za tym podejÂściem juÂż ani jednego wiĂŞcej.

Tak Pat. Bajka.
Zastanawiam sie czasami, ktore skrzypce sa moimi skrzypacami: Stradivarius, Guarnerius (szczegolnie del Gesu), czy Guadanini.
Wybieram del Gesu, ktory podobno byl czarnym, nie szanowanym koniem rodziny Guarneri. Wyrodnym synem, z ktorym byly wieczne problemy.
Moze tez, ze na nim gral kiedys genialny  K.A.KULKA.

Seiji podbi³ publicznoœÌ ca³okszta³tem :)

Kiedy go sÂłuchaÂłam, wreszcie miaÂłam to wspaniaÂłe uczucie, ktĂłrego doznajĂŞ czasem przy sÂłuchaniu Mozarta, a ktĂłre okreÂślam jako "taniec motyli" :)
A Bach byÂł zjawiskowy; spokojnie  i precyzyjnie budowana konstrukcja, ktĂłra jednoczeÂśnie jest wznoszÂącÂą siĂŞ ku niebu natchnionÂą medytacjÂą; taki jest Bach pod wÂłaÂściwymi palcami: masz racjĂŞ, moÂżna byÂło zapomnieĂŚ, Âże trzeba oddychaĂŚ.

Moje typy -Final

Ryosuke Suho
Veriko Tchumburidze
Richard Lin
Bonsori Kim
Maria WÂłoszczowska (Bachem)
Seiji Okamoto

Taniec motyli w brzuchu!

Pat. Mam nadzieje, ze sie nie obraziles.
"...zamknac buzke.."  absolutnie nie dotyczy Ciebie.
Dla mnie jestes duzym autorytetem.

Moje typowania sÂą podobne:
oczywiÂście nie ma Âżadnych wÂątpliwoÂści co do Seiji Okamoto.
Richard Lin, Bomsori Kim, teÂż chyba bez wÂątpliwoÂści.
Veriko pewnie teÂż znajdzie siĂŞ w finale.
KÂłopot w tym, Âże mam nieco wiĂŞcej kandydatĂłw, ktĂłrych chciaÂłabym w nim widzieĂŚ, niÂż pozostaÂłych miejsc:)
Bo na nich upchnĂŞÂłabym jeszcze co najmniej MarysiĂŞ i CelinĂŞ, oraz Ryosuke i Luka Hsu :)
Ale faktycznie Marysia dzisiejszym wystĂŞpem juÂż zdystansowaÂła CelinĂŞ.

MajÂą i to takie rzĂŞsiste :D

Marysiu W., spĂłdnica elegancka, ale ten rozciÂągniĂŞty biaÂły quasipodkoszulek?
JeÂśli chodzi o kreacje dziewczyn, to maksymalnÂą punktacjĂŞ przyznajĂŞ naszej Celince!
Co suknia to piêkniejsza. Chocia¿ mia³a troszkê ³atwiej, bo jest z Poznania, a uczestniczkom z 2. koùca œwiata ciê¿ko by³oby przywieŸÌ tyle okaza³ych sukienek.
Takie cuda Âźle siĂŞ przewozi - wiem to z doÂświadczenia (niekonkursowego, oczywiÂście :D).


MyÂślĂŞ, Âże na pewno w finale bĂŞdÂą:

Kim Bomsori
Richard Lin
Seiji Okamoto
Veriko Tchumburidze

Co do pozostaÂłych dwĂłch miejsc jeszcze siĂŞ waham.

StrĂłj artystĂłw wyraÂźnie jest silnÂą dodatkowÂą atrakcjÂą konkursowych zmagaĂą :) I nawet wzbudza emocje.
Na youtubowym czacie daÂła siĂŞ zauwaÂżyĂŚ gorÂąca dyskusja sÂłuchaczek, ktĂłre zarzucaÂły Veriko wystĂŞpowanie w "chaÂłacikach" ( ;D)
i sugerowaÂły przebranie siĂŞ w sukienkĂŞ. Jak widaĂŚ w trzecim etapie juÂż siĂŞ na to zdecydowaÂła :)
OczywiÂście pamiĂŞtajmy jednak, Âże na pÂłytach bĂŞdzie juÂż wszystko jedno, co majÂą na sobie wykonawcy 8)

Faktycznie duÂżo jest Âładnych kreacji, bo i dobra okazja do ich zaprezentowania, skoro moÂżna za kaÂżdym razem wÂłoÂżyĂŚ coÂś innego.
Co do mnie, ÂżaÂłujĂŞ, Âże nie mogÂłam obejrzeĂŚ wszystkich sukienek, ktĂłre przywiozÂła ze sobÂą Shiori Terauchi. Te dwie,
ktĂłre widziaÂłam, byÂły bardzo oryginalne i naprawdĂŞ artystyczne, niepowtarzalne - i sama chĂŞtnie bym sobie takie sprawiÂła:)


No chyba juÂż jest trochĂŞ po dwudziestej drugiej :(

NajwyraÂźniej jurorzy teÂż majÂą problem 8)

Siedmiui! A jednak siedmiu!! :D

Wszystkie nasze typowania :)

https://www.theviolinchannel.com/wieniawski-violin-comp-finalists-2016/

The 2016 Finalists are:
VC Young Artist Richard Lin (25, Taiwan/USA)
VC Young Artist Bomsori Kim (26, South Korea)
Ryosuke Suho (21, Japan)
Veriko Tchumburidze (20, Georgia/Turkey)
Luke Hsu (26, USA)
Maria WÂłoszczowska (25, Poland)
Seiji Okamoto (22, Japan)

No i nie mogli siĂŞ zdecydowaĂŚ, tak jak ja, kogo z tej siĂłdemki wyrzuciĂŚ  ;D

Ogromnie siĂŞ cieszĂŞ :D
OczywiÂście chciaÂłoby siĂŞ posÂłuchaĂŚ teÂż i Arsenisa, i Celiny - ale tak nam jakoÂś teÂż te typowania wypadÂły po wszystkich trzech przesÂłuchaniach.

W finale usÂłyszymy:
Szostakowicza (Veriko, Kim)
Brahmsa (Ryosuke, Maria, Seiji)
Beethovena (Richard)
Co zagra Luke?

TeÂż Brahmsa :) Brahms rzÂądzi.

A oto harmonogram 4 etapu:

Czwartek, 20.10.2016 
Richard Lin (USA)
Ryosuke Suho (Japonia)
Veriko Tchumburidze (Gruzja, Turcja)

PiÂątek, 21.10.2016
Luke Hsu (USA)
Bomsori Kim (Korea)

Sobota, 22.10.2016
Maria WÂłoszczowska (Polska)
Seiji Okamoto (Japonia)

Jedno z najwiekszych wydarzen tego konkursu.
Fenomenalny wystep:
https://www.youtube.com/watch?v=L-xchLkJqc0

C'mon, Bart. PisaÂłem przecieÂż wczeÂśniej, Âże ja rĂłwnieÂż nie przepadam za tym dwojgiem. Wpadnij do Poznania na finaÂły, wypeÂłnijmy w koĂącu odpowiednio 13. rzÂąd.

MuszĂŞ przyznaĂŚ, Âże jestem wyjÂątkowo zadowolony z ogÂłoszonych wynikĂłw, choĂŚ ÂżaÂłujĂŞ, Âże nie zobaczĂŞ (i nie usÂłyszĂŞ) ;) juÂż wiĂŞcej Celiny. Po dzisiejszym wystĂŞpie Maria byÂła jednak dla mnie pewniakiem.


Zgadzam siĂŞ, mnie rĂłwnieÂż brakowaÂło swobodnego przepÂływu krĂłtkich nut pod smyczkiem. Nie do koĂąca podobaÂł mi siĂŞ sposĂłb frazowania oraz sam dÂźwiĂŞk, czasem jakby niepeÂłny. Bach delikatnie czerpiÂący z historically informed performance.


DaÂło siĂŞ zauwaÂżyĂŚ, Âże gra Mozarta nie po raz pierwszy. ByÂło piĂŞknie, przebiegi wygrane stosunkowo lekko, z dobrÂą artykulacjÂą, bez powaÂżniejszych wpadek. WÂłaÂściwie uÂżywaÂła zacnego, XVIII-wiecznego instrumentu. Bardzo siĂŞ ucieszyÂła, kiedy na backstage'u wspomniaÂłem, Âże pamietam jÂą z Konkursu Czajkowskiego. Wtedy rĂłwnieÂż graÂła Koncert A-dur. Niezwykle sympatyczna osoba o zniewalajÂącym uÂśmiechu  ;)


Zgadzam siê. Mozart zagrany chyba najl¿ejszym smyczkiem ze wszystkich dzisiejszych uczestników, choÌ czasami mo¿e zbyt obiektywnie. DoœÌ precyzyjna i pe³na naturalnoœci gra, która sprawia³a mi sporo radoœci ;)


Po prostu siĂŞ zgadzam ;)

Dodamy tylko, ¿e koùcowa nuta w Bachu dos³ownie zanik³a w eterycznym pp. Po raz pierwszy przeszed³ mnie dreszcz w koncercie Mozarta, kiedy zabrzmia³y pierwsze takty solisty, a Seiji swoim ob³êdnym dŸwiêkiem wykreowa³ modlitewn¹ ¿arliwoœÌ tego krótkiego Adagia wplecionego w Allegro aperto. Po raz drugi sta³o siê tak na dwa takty przed zamkniêciem Largo z III Suity... Lekk¹ zachowawczoœÌ t³umaczê tym, ¿e to w koùcu konkurs, gdzie ma³e potkniêcie mo¿e wiele kosztowaÌ.

ChwaliÂłeÂś AmeliĂŞ za najlepszego niedzielnego Mozarta, wiĂŞc myÂślaÂłem, Âże rĂłwnieÂż jÂą tu umieÂścisz ;)

Muzycy orkiestry zaprezentowali siĂŞ tak jak napisaÂłeÂś - w czarno-biaÂłych stopniach dynamicznych. ZauwaÂżyliÂście, Âże towarzyszÂąc JapoĂączykowi grali zupeÂłnie inaczej niÂż wczeÂśniej (tempa, akcenty)? MiaÂłem czasem wraÂżenie, Âże to on, a nie pani Duczmal dyrygowaÂł zespoÂłem. IN PLUS!

OdsÂłuchaÂłem wczorajszego Mozarta Hsu, ileÂż on sprawia radoÂści! SÂłyszÂąc subtelnie brzmiÂące, wielobarwne skrzypce Luke'a na Âżywo w II etapie byÂłem przekonany, Âże w etapie mozartowskim odnajdzie siĂŞ znakomicie.

Czy to nie przypadkiem MiÂłoœÌ? MiÂłoœÌ do Muzyki?  8)


Faktycznie, takie dysonanse w muzyce Mozarta cokolwiek draÂżniÂą  ;D  WyobraÂźcie sobie, Âże miejsce w jednym z pierwszych rzĂŞdĂłw od kilku dni notorycznie zajmuje ok. 30-letni facet ubrany w podkoszulek podobny do tego Marysiowego ::)

Zatracenie w Muzyce :) Radosne wirowanie.

Dawid Ojstrach zawsze byl moim idolem skrzypiec nr 1 (razem z K.A.Kulka).
Prosze wysluchajcie Mozarta koncert G, ktory byl grany wielokrotnie na obecnym konkursie.
Z perspekty lat nadal bardzo podoba mi sie to wykonanie, chociaz tu i Ăłwdzie byl cos zmienil. Doslownie kilka nut.
Zwroccie uwage na jego artykulacje w szesnastkach. Lekki, "odrywany", pó³skacz¹cy smyczek grany górn¹ po³ow¹,
bardzo lekko a w piano prawie flautando (jednym wlosem smyczka i matowo z wibracja). Teraz chce, zebyscie zrozumieli na czym polega fenomen tej Ojstrachowskiej artykulacji. W szybkich przebiegach smyczek musi odrywac sie od struny automatycznie, dzieki sprezystosci, gdyz nie ma czasu na to, by podnosic i opuszczac smyczek na strune. Za szybkie tempo. Caly dowcip polega na tym ze smyczek skacze po strunach automatycznie tylko srodkowej czesc smyczka (prawa fizyki). Zatem, smyczek NIE SKACZE W GORNEJ CZESCI.
Jak robi to Ojstrach to jego tajemnica. Czy ja to potrafie? chyba tak, chociaz nie z taka swoboda i pewnoscia siebie jak mistrz.
I oczywiscie musi byc doskonaly smyczek. Czasami wartosc dobrego smyczka nie jest znacznie mniejsza od ceny samych skrzypiec.

https://www.youtube.com/watch?v=QSKQOfSqoKo

Ja muszĂŞ w takim razie wyznaĂŚ, Âże do moich mistrzĂłw smyczka - oprĂłcz Dawida Ojstracha i Konstantego A. Kulki - zaliczam rĂłwnieÂż JaschĂŞ Heifetza, Henryka Szerynga i Artura Grumiaux.

WÂłaÂśnie siĂŞ dowiedziaÂłem od dwĂłjkowych redaktorĂłw Suprynowicza i Psikuty oraz (jak zwykle merytorycznej!) pani Szwarcman, zaproszonej do komentowania wynikĂłw III etapu, Âże Okamoto gra, uwaga, metalicznym, ciĂŞÂżkim dÂźwiĂŞkiem, a sÂłuchanie jego Mozarta mĂŞczy. Wg dziennikarki "Polityki" absolutnie nie naleÂżaÂło siĂŞ go spodziewaĂŚ w finale. Nie znajdujĂŞ kwalifikacji pozwalajÂących na kontynuacjĂŞ analizowania przez nich konkursowych wystĂŞpĂłw... 

Chyba zgÂłupieli.

Okamoto mial bardzo malutkie intonacyjne chochliki.
Byly momenty, ze gral przylgnietym, dobrze zaczepionym smyczkiem.
Byly rowniez momenty, kiedy ten smyczek leciutko muskal struny i bylo wiele roznych, innych momentow.
"Ciezar" przylgnietego smyczka mialo uzasadnienie.
Okamato gral genialnym, precyzyjnym dzwiekiem.
Nazwanie AKSAMITNEGO dzwieku metalicznym jest tym samym co nazwanie krowy psem przez krowy.

Rz¹d trzynasty, Bart, jedno miejsce wci¹¿ wolne ;)

Let's begin the grand finale!

Let's  :D

Jutro lece do Londynu.
Nawet nie bede mogl posluchac finalow.

Zacz¹³em s³uchaÌ od po³owy koncertu Wieniawskiego w wykonaniu Richarda Lina. R. gra³ poprawnie z du¿¹ dawk¹ emocji i choÌ by³o tam kilka drobnych pomy³ek - to bardziej do mnie przemawia ni¿ gra Ryosuke. Japoùczyk gra bezb³êdnie, ale jest zbyt jednostajny emocjonalnie - mo¿e to kwestia koncertu Brahmsa...zobaczymy dalej ;)

Faktycznie Ryosuke rozkrĂŞciÂł siĂŞ w trzeciej czĂŞÂści Brahmsa...ale i tak na razie jestem za Richardem

Slucham teraz Brahmsa Ryosuke Suho.
Ryosuke jest wyjatkowym muzykiem, ale Brahms mi sie nie podoba.
Oczywiscie gra na wysokim poziomie, ale brakuje jaj.
Sa tez duze bledy intonacyjne. 

Nie wiem, kogo uwieczniÂł kamerzysta TVP Kultury w czasie wystÂąpienia Ryosuke Suho, ale ten mocno ziewajÂący sÂłuchacz
odzwierciedla moje wraÂżenia.

Suho mĂŞczyÂł mnie ciĂŞÂżkim snyczkiem, bezbarwnoÂściÂą dynamicznÂą, nadmiernÂą wibracjÂą. MiaÂł takÂże manierĂŞ delikatnego glissandowania miĂŞdzy wysokimi i niÂższymi dÂźwiĂŞkami.

Richard za to by³ jakby ma³o skupiony, zaliczy³ wiele wpadek intonacyjnych. Rozwin¹³ skrzyd³a w cyganskim finale, mam nadziejê, ¿e w Beethovenie poka¿e swoje najlepsze oblicze.

Trzymam kciuki za Veriko...trochĂŞ nie podoba mi siĂŞ brzmienie orkiestry jest czasami "przesterowane"...Veriko gra dobrze - pokazuje swojÂą romantycznÂą duszĂŞ i GruziĂąski temperament ;)

Jest OGIEÑ w 3 czê¶ci koncertu - to lubiê ;D

Wzruszajaca 2 cz . Brawo Veriko.
Piekna postac. Piekny temperament. Chyba jest rowniez pieknym czlowiekiem.
Widac i slychac.

Ogolnie. Veriko Jest mistrzem skrzypiec, chociaz dla mnie zbyt konkretna.
Zbyt mocno stapa po ziemi
Szukam metafizyki, u niej nie znajduje.

Orkiestra gra naprawde glosno, albo realizatorzy dzwieku nie znaja partytury (a powinni znac).

A staccato - TO MA!!!

BRAVO VERIKO - WSPANIAÂŁY WIENIAWSKI - DZISIAJ NAJLEPSZY (bo raczej na pewno nie zaskoczy mnie Ryosuke 8) )

Chyba wszystkim na sali przeszÂły wÂłaÂśnie ciarki ;)

Oto co oznacza poÂłudniowy temperament!

Tutaj w Auli orkiestra rĂłwnieÂż brzmi nie najlepiej. Przykro to pisaĂŚ, ale pan Pijarowski miejscami nie panuje nad zespoÂłem.

A miaÂłem nadziejĂŞ, Âże w sali odbiĂłr jest lepszy niÂż w tv - moÂże to wina "przestarzaÂłej" filharmonii PoznaĂąskiej czyÂżby w stolicy Wielkopolski nie byÂło nowoczesnego gmachu takiego jak choĂŚby w Szczecinie, Koszalinie czy BiaÂłymstoku  ;) Mam wraÂżenie, Âże trochĂŞ nie stroi ten Beethoven Richarda i jest maÂło dojrzaÂły...

Co to za wiocha z tymi oklaskami po Icz.  >:( KtoÂś siĂŞ obudziÂł ? ;) albo dali czas Richardowi Âżeby siĂŞ uspokoiÂł (odetchn¹³) i naprawiÂł smyczek zszargany po Allegrze...faktycznie IIcz. zacz¹³ graĂŚ innym dÂźwiĂŞkiem

A to moÂżliwe, Bodku :) Oficjalnie, by uczciĂŚ kadencjĂŞ:) A byĂŚ moÂże, by przy okazji zrobiÂł coÂś z tym smyczkiem:)) ByÂł strasznie spiĂŞty.
(tzn. Richard, nie smyczek  8))

Smyczek chyba napiety...
-------------------------------

Orkiestra nie jest muzykalna. Wykazuje niewielka wrazliwosc na dzwiek, niuanse dymamiczne, artykulacje. Graja rutynowo i tyle.
Pijarowski kiedys znakomity dyrygent. Teraz odpuszcza. Jest bardzo milym, cieplym czlowiekiem, ale teraz odrywa tylko kupony.

Bodziu. Widze, ze nie przepadasz za Ryosuke Suho.
Moim zdaniem jest on jedna z najwiekszych indywidualnosci konkursu.
Jego sonata w 2 etapie byla wydarzeniem, ktore na dlugo pozostanie w mojej glowie.

1cz, Richard Lin jeszcze nie dorosl do Beethovena. Gra poprawnie. Za wolno (Vengorow??)
...razdwatrzyrazdwatrzyrazdwatrzy.... Dobra emisja dzwieku. Male bledy intonacyjne i tekstowe.
Orkiestra nie pomaga.Sa znudzeni.
Ja tez
......o! maly przeblysk. Kontunuuj prosze. Rysiu...Jest teraz troche lepiej.
Teraz wrazliwosc znowu usiadla. Jest moda (nie wiocha) na klaskanie miedzy czesciami!!.
Moze w 2 cz?.
Podobno, jak sie czlowiekowi dobrze i intensywnie zyczy, to dziala..i DZIALA!!!
Piekna kompozycja i zagrana tez pieknie.
3cz.
RYTM na bakier. Znowu telepatia dziala. Gra swietnie. Orkiestra niebezpiecznie wstrzymuje soliste. Ciezko sie tak gra. Moze dlatego gra tak ciezkawo.

Ogolnie..... b. dobry, czysty emisyjnie dzwiek. Przydaloby sie wiecej wrazliwosci, lepszego tempa (1cz)....2 cz wysmienita
P.S.
Bardzo ladne solo fagotu w 1cz. W 3cz juz nie.

Có¿, mia³am ogólnie podobne odczucia, jak Wy.
Ryosuke, który zawsze zachwyca³ mnie wra¿liwoœci¹, lekkoœci¹ i poetyk¹, dzisiaj faktycznie gra³ doœÌ ciê¿ko i brak mu by³o jakiejœ wiekszej iskry w oku, wiêkszego luzu i fantazji. NajwyraŸniej za bardzo siê stara³, bardzo siê przej¹³ wystêpem w finale. ChoÌ nadal jest bardzo dobry.

Veriko, dokÂładnie tak jak powiedziaÂł Bartus, jest dla mnie nieco zbyt mocna, "konkretna", trochĂŞ zbyt "down-to-earth". LubiĂŞ takich, z ktĂłrymi na motylich skrzydÂłach ulatujĂŞ w eteryczne przestrzenie :) ChoĂŚ rzecz jasna jest bardzo, bardzo dobra. ByÂły takie momenty (np. w I etapie), kiedy teÂż mnie unosiÂła.

Richard zdawaÂł siĂŞ w trakcie powoli rozluÂźniaĂŚ i rozwijaĂŚ skrzydÂła. A ma te skrzydÂła okazaÂłe  :D


O wÂłaÂśnie :))

Sonata Francka:)) O, tak... :) I Legenda.

Richard w II czĂŞÂści Beethovena byÂł niesamowity. Wielki, tĂŞskny liryzm i piekny, nasycony dÂźwiĂŞk. WbijaÂł w fotel. Generalnie wykon nierĂłwny, znieksztaÂłcony przez stres, miejscami w tradycji bardziej klasycznej niÂż romantycznej, co bardzo lubiĂŞ ;)

Ryosuke Suho - Wieniawswki
Nie podoba mi sie maniera dociskania smyczka przed zmiana gora-dol-gora-dol.
Robia sie takie brzuchy. ³³³a ³³³a ³³³a ³³³a.
2 cz - bardzo ladna (Veriko - lepsza). Orginalna "muzykalnosc". Inna.
Momentami bardzo mi sie to podoba.
3cz. Proces myslenia Ryosuke jest calosciowy. Tak tez odebralem ta czesc.
Ogolnie - wielki talent i sympatyczna postac

Poznanska orkiestra ma bardzo mocna grupe deta.... dynamicznie.

Veriko daÂła czadu  :D

ByÂło wiadomo, Âże podejdzie jej Szostakowicz:)


Ale petarda  ;D :D

Szostakowicz na poczatku powinien brzmiec pusto, ale NIE BEZ EMOCJI.
Takie sprzeczne ze soba odczucie - pusto + olbrzymie emocje w jednym (prosze posluchajcie D.Ojstracha).
Mimo wszystko Veriko gra pieknie i emocje sie rozwijaja, chociaz powinny zaczac sie nie od tego dosyc niskiego poziomu.
Teraz Veriko musi mnie przekonac. Nawet jej sie to udaje. Chyba cisza przed burza.
Uwielbiam ta kompozycje!!!!!!!
Tekst? (minimalnie)
Jest pieknie skupiona (Beautifuly focused and composed)
2cz.
Teraz pokaze klase. K...a, ale orkiestra przeszkadza (rytm!!)
Gra zimno (cool) - podoba mi sie ta inna koncepcja!! (muzyka - gruzinska - pasuje do niej)
Jest niesamowicie skoncentrowana. Teraz te emocje zaczynaja sie rozwijac u nas slychaczy, ale nie u niej. ona nadal jest cool!! - cos fantastycznego.
Zaczynaja sie "IDA WIORY".
UFF...
3cz - spokojnie (ta sama uwaga jak na poczatku). Trzyma sie swojej koncepcji.
Duza konsekwencja. Wspaniale panuje nad sila napiec i emocji. Robi co chce.
Zeby tylko starczylo jej sily. Sila troche zmalala. Moze oszczedza sie przed karkolomna kadencja.
Alez to jest kompozycja! Veriko jest w transie. Wiedzialem ze tak bedzie. Rozwoj emocji.


 
Ja nie bede cool

Bloody Fu..ing Good


Gdybyscie nie wiedzieli, to ten koncert jest piekielnie trudny

Ta maniera zupeÂłnie niszczy jego interpretacje. Mocno dociÂśniĂŞty dÂźwiĂŞk i granie wszystkich fraz jednolicie pod smyczkiem (brak ró¿norodnej artykulacji) sprawiajÂą, Âże mamy mnĂłstwo zamazaĂą i nieczytelnoÂści. Na marginesie dodam, Âże wychodzÂąc z Auli widziaÂłem Ryosuke z czarnÂą (co nie dziwi w kontekÂście jego dzisiejszego outfitu), skĂłrzanÂą, damskÂą torebkÂą na ramieniu  ::)  ;D

Dêciaki "wyró¿niaj¹ siê" w poznaùskim tutti dynamicznie i... intonacyjnie odk¹d pamiêtam, co bywa szczególnie irytuj¹ce w muzyce Mozarta, granej mniejszym sk³adem smyczków.

Uf, jak dobrze, Âże na zewnÂątrz jest zaledwie kilka stopni. Tak gorÂąco nie byÂło w poznaĂąskiej Filharmonii od dawna. Przypuszczam, Âże wystĂŞp Veriko zostaÂł juÂż okrzykniĂŞty najwiĂŞkszym wydarzeniem Konkursu.

Uwielbiam oba koncerty Szostakowicza, ale zwÂłaszcza pierwszy. Daje soliÂście olbrzymie moÂżliwoÂści. Veriko zrobiÂła z nich uÂżytek, swoim temperamentem i emocjonalnoÂściÂą podbiÂła publikĂŞ - takiego standing ovation siĂŞ nie spodziewaÂłem.

PoczÂątkowo czuÂłem siĂŞ nieprzekonany (pomijam b³êdy tekstowe, to siĂŞ nie liczy) - brakowaÂło mi pog³êbionego dÂźwiĂŞku (u Lina wywoÂływaÂł on dreszcze); byÂł dosadny, pozbawiony metafizyki (dzieks, Bart), down-to-earth (dziĂŞks, Asia). Wreszcie kadencja olÂśniÂła. BalansowaÂła na granicy, moÂże nawet jÂą przekraczaÂła. Czy u Szostakowicza moÂżna powiedzieĂŚ, Âże ekspresja jest przesadzona? Jej emocje byÂły szczere, widziaÂłem, jak siĂŞ rozpÂłakaÂła. CzêœÌ widowni rĂłwnieÂż (!), ja natomiast nieco przygnieciony zachowaÂłem wewnĂŞtrzny spokĂłj  8)


O yeah. Dobranoc PaĂąstwu.

Skorzysta³am z angielskiego wyra¿enia, poniewa¿ nasze okreœlenie "przyziemny" ma odcieù pejoratywny; a gra Veriko na niego nie zas³uguje. Chodzi³o mi w³aœnie o ten nacisk "w dó³-ku-ziemi". Veriko jest ¿ywio³em ziemskim, ale ¿ywio³em:) Jestem Strzelcem, a to znak ognia:) Wolê, gdy emocja mnie unosi, nie przyt³acza. Natomiast Szostakowicz ma przyt³aczaÌ. To dramatyczna, szekspirowska wizja. Nie, tu chyba nie sposób przesadziÌ z ekspresj¹ :) I ekspresja rozesz³a siê po sali jak fala uderzeniowa wybuchu :) Potê¿na ciemna energia. Pat, mo¿e szkoda, ¿e trochê nie da³eœ siê porwaÌ ;)

Na stronie konkursu jest juÂż gazetka z poprzedniego dnia, z ciekawÂą (jak zawsze:)) recenzjÂą pana Rozlacha.
http://www.wieniawski-competition.com/konkurs-skrzypcowy/wp-content/uploads/sites/3/2016/10/wieniawski.pl-no.-12.pdf

PiÂątek, 21.10.2016

18:00 Luke Hsu (USA) – H. Wieniawski/conductor ÂŁukasz Borowicz
18:30 Bomsori Kim (Korea) – D. Szostakowicz/conductor ÂŁukasz Borowicz

19:05 przerwa

19:35 PM Bomsori Kim (Korea) – H. Wieniawski/conductor Marek Pijarowski
20:00 PM Luke Hsu (USA) – J. Brahms/ conductor Marek Pijarowski

Zapowiada siĂŞ miÂły wieczĂłr. A jeÂśli ktoÂś miaÂłby przedtem wolnÂą chwilĂŞ i oczekiwaÂł sugestii jej wartoÂściowego wypeÂłnienia - niewÂątpliwie dostarczy go
ostatni recital Jaschy Heifetza :)
https://www.youtube.com/watch?v=yrL9bhhewgw

Dobry WieczĂłr :)
ÂŻaÂłujĂŞ, Âże nie mogÂłem wysÂłuchaĂŚ wczorajszego wykonania Veriko koncertu Szostakowicza - czytajÂąc Wasze komentarze wnioskujĂŞ, Âże byÂł wspaniaÂły...CoÂś mam wraÂżenie, Âże gra Luka jest dziÂś nieco "ciĂŞÂżkawa" i niebardzo mi odpowiada barwa jego skrzypiec, natomiast do orkiestry nie mam zastrzeÂżeĂą ;)

Mam nadziejĂŞ, Âże KoreaĂąska laleczka  ;) zagra Wieniawskiego duÂżo lepiej...od razu zaczĂŞÂła innym dÂżwiĂŞkiem bardziej miĂŞkkim, lirycznym - Âśpiewa teraz z rozrzewnieniem - jest dobrze juÂż siĂŞ zakochaÂłem.....w jej grze naturalnie ;). Na koniec Icz. gra lekko, Âżartobliwie z uÂśmiechem na ustach tak jak naleÂży...w IIcz. z piĂŞknÂą, tĂŞsknÂą kantylenÂą, namiĂŞtnie juÂż sobie wyobraÂżam... ::)

BRAWO BOMSORI!!! TO BYÂŁ WSPANIAÂŁY WIENIAWSKI. Nie wiem juÂż ktĂłra lepsza Koreanka czy Gruzinka - pewnie rozstrzygnie to Szostakowicz :)

Ja sobie nie wyobraÂżam ::)  ale teÂż mi siĂŞ podoba. Szostakowicz zapowiada siĂŞ dobrze.


Hsu moÂże takÂże jeszcze rozkrĂŞciĂŚ siĂŞ w Brahmsie. Szkoda, Âże nie czeka nas jeszcze jeden Beethoven.

Z drugiej strony, Richard ma w zwi¹zku z tym doœÌ komfortow¹ sytuacjê - jego wystêp nie bêdzie mia³ materia³u do skali porównawczej.


Luke! May the Force be with you!  :D

SÂłychaĂŚ, Âże Luke czuje siĂŞ lepiej w Brahmsie niÂż w Wieniawskim - lepiej siĂŞ tego sÂłucha...choĂŚ ja akurat nie przepadam za tym koncertem i... czekam na Kim  ;)

ProszĂŞ PaĂąstwa, oto kreacja.

Czy to bĂŞdzie Szostakowicz od razu na pÂłytĂŞ?

Kim i orkiestra daj¹ z siebie wszystko. Koreanka jest znakomita - pokazuje swój kunszt, koloryt, niespotykan¹ wra¿liwoœÌ...a przy tym lekkoœÌ i gracjê. Ale¿ Ona fenomenalnie œpiewa na tych skrzypcach - wyra¿a swoje emocje...Dla mnie to Numero Uno tego konkursu.
 CzyÂżby po raz drugi z rzĂŞdu Koreanka?  ;)

:)
No - Tym razem podobne emocje i wyraz okieÂłznane i ujĂŞte w perfekcyjne ramy :)

JAKA RADO¦Æ BOMSORI I NIESAMOWITY APLAUZ PUBLICZNO¦CI NA KONIEC - zreszt± ca³kowicie zas³u¿ony ;D

Koncert Brahmsa w wykonaniu Luka wydaÂł mi siĂŞ barwny i radosny, jak poprzednie jego dokonania :) A Luke chyba wykonaÂł swĂłj plan na ten koncert,
bo po wyjÂściu poskakaÂł sobie z radoÂści :D

LubiĂŞ Brahmsa :)

Oburzony Zachar Bron. Bardzo mocny i kontrowersyjny wywiad dla radiowej DwĂłjki:

http://www.polskieradio.pl/8/1343/Artykul/1683456,Konkurs-Wieniawskiego-Gusty-i-zbrodnie-jurorow

"...wskazujÂąc na mÂłodych skrzypkĂłw, ktĂłrych nie powinno siĂŞ dopuÂściĂŚ nawet do I etapu Konkursu..."

Ha, tĂŞ konkretnÂą decyzjĂŞ podejmowaÂł, fakt Âże jednoosobowo i autorytatywnie, co wzbudzaÂło czasem pewne obiekcje, flagowy student profesora Brona,
ktĂłrym on sam bardzo siĂŞ zawsze chwali 8) I o ktĂłrym mĂłwi teÂż w tym wywiadzie :D
Szykuje siĂŞ jakieÂś ostre spiĂŞcie na linii mistrz-uczeĂą??

Ano tak, odrzucili profesorowi uczennicĂŞ, ktĂłrÂą lubiÂł, i teraz strzeliÂł focha, jak niegdyÂś Argerich ;)

No, i to juÂż ostatni raz sÂłuchamy konkursowych zmagaĂą  :)
Ostatni dzieĂą wystĂŞpow "siedmiu wspaniaÂłych"/

Przed nami jedyna Polka w finale, a po niej wspaniaÂły Seiji.

Najpierw Maria, w klasycznie prostej, eleganckiej sukni w kolorze burgunda, na skrzypcach z 1715 roku.


A teraz Seiji, rĂłwnie elegancki, w smokingowej czerni i bieli. Skrzypce z 1754 r.


Ten konkurs to nie tylko pojedynek skrzypkĂłw, lecz takÂże festiwal wspaniaÂłych skrzypiec :) DziÂś Petro Guarneri da Mantua kontra Januarius Gagliano :D

Niestety, ale Wieniawski Marii absolutnie nie moÂże rĂłwnaĂŚ siĂŞ z tym, co usÂłyszeliÂśmy wczoraj w wykonaniu Kim ;)

BRAHMS - jaka szkoda, Âże Okamoto nie gra go na koniec dzisiejszego wieczoru...

Tak to jest, odpuszczasz sobie live jeden wystĂŞp i masz, nie wszystko idzie tak jak powinno...

Seiji gra dziœ poni¿ej swojej przeciêtnej (I czêœÌ), nieco zbyt asekuracyjnie i statycznie (dodam od razu, ¿e wczorajszy Szostak Koreanki te¿ by³ momentami doœÌ powœci¹gliwy i mnie nie porwa³). Przekombinowane tempa! Co jednak boli najbardziej to brak precyzji i wyraŸne wpadki intonacyjne.

JednoczeÂśnie, im bardziej wsÂłuchuje siĂŞ w jego nieziemsko piĂŞkny dÂźwiĂŞk, tym bardziej czuje siĂŞ kupiony. Nie potwierdzi chyba tego, Âże dla mnie jest najlepszym skrzypkiem tego konkursu.

B£AGAM O WYMIANÊ ORKIESTRY I MO¯LIWO¦Æ POWTÓRNEGO ZAGRANIA KONCERTU!

Orkiestra niebywale przeszkadza temu artyÂście!

Uwielbiam ostatni¹ czêœÌ tego koncertu :) Poza tym bez problemów mogê s³uchaÌ go na okr¹g³o - psychicznie nie wytrzyma³abym w takiej czêstotliwoœci
Szostakowicza :-[

Seiji zdawaÂł siĂŞ w tej koĂącĂłwce dawaĂŚ z siebie wszystko. Jego skrzypce niezmiennie zachwycajÂą mnie swoim brzmieniem.

 Poza tym przyznajĂŞ, Âże kaÂżdy z finalistĂłw prezentuje dla mnie innÂą, ciekawÂą osobowoœÌ, sÂłuchanie kaÂżdego z nich sprawia mi radoœÌ, i tu zgadzam siĂŞ z wypowiedziÂą Zachara Brona, iÂż zasadniczo "indywidualnoÂści nie da siĂŞ porĂłwnywaĂŚ" :D A przynajmniej bardzo trudno  :-\

Ostatni Brahms... :) Trzymajmy kciuki za MarysiĂŞ :)
BTW PierwszÂą czêœÌ tego koncertu uwielbiam rĂłwnieÂż  ;D


Jest dobrze - tak trzymaĂŚ!!! :)

...

To byÂł BRAHMS! :)
Nie jestem wybitnym ekspertem, ale na mĂłj gust byÂł to dobry Brahms :)

Na pewno Maria zrehabilitowa³a siê po nieudanym wystêpie przed przerw¹. Pocz¹tkowo mia³em nawet wra¿enie, ¿e czuje siê w tym koncercie bardzo pewnie, bo by³y miejsca, które stanowi³y coœ wiêcej ni¿ tylko odegrane nuty. Niestety, wydaje mi siê, ¿e W³oszczowskiej brakuje (jakkolwiek to zabrzmi!) warsztatu, okrzepniêcia techniki. Przeszkadza³y mi niezrozumia³e zmiany tempa, miejscami brak zgrania z orkiestr¹ (tak nieelastycznej orkiestry dawno nie s³ysza³em), pomy³ki tekstowe (nie myliÌ z intonacj¹ - z t¹ by³o wed³ug mnie nieŸle, jeœli spojrzeÌ na ca³oœÌ), zw³aszcza w finale.

ByĂŚ moÂże ten koncert nie powinien znajdowaĂŚ siĂŞ w repertuarze finaÂłu Konkursu. NaprawdĂŞ Âświetnej interpretacji, godnej finaÂłu tak prestiÂżowego Konkursu w tym roku nie usÂłyszeliÂśmy.

No i zabrzmiaÂł nam rĂłwnieÂż ostatni Wieniawski :) :)
Z duÂżym wigorem:)
I gorÂące podziĂŞkowania, dla dyrygentĂłw i orkiestry (Seiji nie zaÂłapaÂł siĂŞ na kwiaty :D)


Marysia nie graÂła przedtem koncertu Brahmsa z orkiestrÂą, ale zdecydowaÂła siĂŞ na niego z powodu wielkiej miÂłoÂści do tej muzyki :) I chĂŞci podzielenia siĂŞ niÂą
ze sÂłuchaczami. NiezaleÂżnie od niedoskonaÂłoÂści, dotarÂła tymi emocjami do mojego serca, jak sÂłyszĂŞ, tak samo jak do serca pani MaÂłgorzaty :))

Na wyniki jeszcze trochĂŞ poczekamy - pewnie ponad godzinĂŞ.

Seiji to Âświetny technik - ma fajne, finezyjne spiccato/staccato. W Wieniawskim znowu pokazaÂł wypeÂłniony, okrÂągÂły dÂźwiĂŞk, no i wielobarwnoœÌ brzmienia swojego fantastycznego Gagliano  ;)

Po tym finale, dla mnie Konkurs powinien zakoĂączyĂŚ siĂŞ dwoma, trzema drugimi miejscami (bez pierwszego).

Przed chwilÂą dodzwoniÂł siĂŞ podobno do TVP Kultura pewien skrzypek z Londynu :D

 :D To rodzi pewne podejrzenia 8)



NamierzyÂłam link do TVP Kultura:) Pan Rozlach wyglÂąda bardzo nobliwie :) ChociaÂż jakby trochĂŞ zmizerniaÂł:( WidzĂŞ, Âże z sentymentem wspominajÂą nasze wspaniaÂłe dziewczyny:))
I ogĂłlnie pochwaÂła naszej polskiej szkoÂły skrzypcowej.

Teraz juÂż mam synchroniczny potrĂłjny namiar na konkurs: DwĂłjka - YouTube - TVP Kultura :D
Na dÂłuÂższÂą metĂŞ byÂłoby to trudne do ogarniĂŞcia, ale przez jakiÂś czas jest ok;)
UsiÂłujĂŞ sÂłuchaĂŚ jednoczeÂśnie panĂłw Rozlacha i Hawryluka  ;D  ParafrazujÂąc Wolfiego, jaka szkoda, Âże nie mam dwĂłch g³ów:))

Przy okazji widzĂŞ, Âże zniecierpliwieni dziennikarze usiÂłujÂą nawet podglÂądaĂŚ obrady jury :)

Jurorzy wychodzÂą!!

7. nagroda - Ryosuke Suho

6. nagroda - Maria WÂłoszczowska

5. nagroda - Richard Lin

4. nagroda - Luke Hsu
 -

2. nagroda:
                - Bomsori Kim
                - Seiji Okamoto

no i w tej chwili wszystko byÂło jasne :D

Veriko zostaje krĂłlowÂą :D :D

I te¿ fajnie :) Wspania³a dziewczyna z ogromnym potencja³em. Jury postawi³o na wyrazist¹ sceniczn¹ osobowoœÌ, temperament, du¿e mo¿liwoœci rozwoju (bo w moim odczuciu nad opanowaniem tego temperamentu trzeba bêdzie jeszcze jej popracowaÌ).
Chocia¿ pewnie trzy drugie nagrody, jak sugerowa³ Pat, nie by³oby Ÿle. Bo s¹ to tak ró¿ne i godne uwagi indywidualnoœci, ¿e ka¿dy znalaz³ swojego/swoich ulubionych.

WYKRAKAÂŁEM :D  Jak chyba przypuszczacie, miaÂłem nadziejĂŞ, Âże te 3 drugie miejsca bĂŞdÂą przyznane Okamoto, Kim i Linowi.

A wiĂŞc, najbardziej kontrowersyjny (choĂŚ nieskandaliczny) werdykt, jaki moÂżna byÂło sobie wyobraziĂŚ. WÂłaÂściwie pierwsze miejsce przyznaÂła publicznoœÌ w czwartek  ;D

Moje oburzenie budzi 5. miejsca dla Lina  ::)

MyÂślĂŞ, Âże owszem, jurorzy mogli braĂŚ pod uwagĂŞ wraÂżenie, jakie wystĂŞp wykonawcy robi na sÂłuchaczach :D
Ale teÂż i, nazwijmy to, potencjaÂł rozwojowy - ona ma naprawdĂŞ olbrzymie moÂżliwoÂści, i to siĂŞ czuje, i ma 20 lat - niektĂłrzy z nich sÂą juÂż w peÂłni dojrzali i uksztaÂłtowani. Zapewne postawili na wypromowanie obiecujÂącego talentu.

Bo osobiÂście teÂż z wiĂŞkszÂą radoÂściÂą sÂłuchaÂłam np. Richarda, czy Luka.

Przychodzi mi do gÂłowy jeszcze jedna rzecz. MoÂże obawiali siĂŞ trochĂŞ wypromowania jako zwyciĂŞÂżczyni jeszcze raz Koreanki? ÂŻeby nie wyszÂło, Âże sÂą w jakiÂś sposĂłb stronniczy, selektywni?? Ale z drugiej strony mogli w takim wypadku po prostu tego pierwszego miejsca nikomu nie przyznawaĂŚ.

Po skwitowaniu Szostakowicza Veriko jako katastrofy Zachar Bron musi byĂŚ zaÂłamany  8)

Aha - pamiĂŞtajmy, Âże Ojstrach takÂże byÂł drugi ;)  Zatem nie powinno nas martwiĂŚ, Âże takie noty dostali Seiji i Bomsori. Natomiast w rzeczy samej Richard jakoÂś nam poleciaÂł zbyt daleko:(

Veriko Tchumburidze - totalna afitmacja ¿ycia, jestem za. Œwietnie zagra³a, posz³a na ca³oœÌ i wyzwoli³a niesamowite emocje. ¯ycie jest piêkne.

WITAJ, Pawle!

Ciekawostka: Veriko nie przeszÂła nawet do II etapu na ostatnim Czajkowskim. Jak widaĂŚ, budzi megaskrajne opinie. Tam pewnie wiĂŞcej do powiedzenia ma Zachar   8) 

Moja opinia nie moÂże byĂŚ wywaÂżonÂą, z braku czasu sÂłuchaÂłem uczestnikĂłw konkursu bardzo wybiĂłrczo. Nawet nie wszystkich finalistĂłw sÂłyszaÂłem. MiaÂłem szczĂŞÂście do Veriko, i bardzo mi siĂŞ podobaÂła jej gra. Od czasu kiedy odpadÂła Celina, po cichu kibicowaÂłem Gruzince.
W ogóle s³uchanie muzyki klasycznej zacz¹³em od p³yty analogowej z koncertem skrzypcowym Czajkowskiego.
P.S. Na szczĂŞÂście nagraÂłem wszystkich uczestnikĂłw finaÂłu i dopiero po konkursie pojedynczo bĂŞdĂŞ ich poznawaÂł, (i byĂŚ moÂże jeszcze kogoÂś odkryjĂŞ dla siebie  :)) Âżycie jest piĂŞkne.

Dobrej Nocy Wszystkim! Âżycie jest piĂŞkne.

Po chwili namysÂłu, jeszcze jedna naszÂła mnie refleksja:
nawet jeÂśli talent Veriko wymagaÂłby jeszcze pewnego doszlifowania, moÂże i dobrze siĂŞ staÂło takÂże dla rozpoznawalnoÂści konkursu.
Np. Bomsori czy Seiji s¹ to wspaniali muzycy. Ale z drugiej strony, mamy wokó³ wielu wspania³ych muzyków. Oni czêsto w jakiœ sposób s¹ do siebie podobni.
Natomiast Veriko jest jedyna w swoim rodzaju:) Trudno jej nie zapamiêtaÌ, pomyliÌ z kimœ innym. Oprócz spontanicznoœci, temperamentu i charyzmy ma tak¿e zaletê oryginalnoœci i autentyzmu, a przez to bardziej wyrazist¹ osobowoœÌ. Ma szansê na to, ¿eby nie roztopiÌ siê w t³umie innych œwietnych muzyków. W koùcu konkurs to tylko szansa na lepszy rozbieg do startu kariery. Kto wie, co przyniesie im los.
PrawdĂŞ mĂłwiÂąc, od poczÂątku miewaliÂśmy takie myÂśli, Âże ona moÂże wygraĂŚ, nawet jeÂśli nie zawsze podobaÂła nam siĂŞ jej ekspresja.:)

W rozmowie Veriko bardzo s³usznie zauwa¿a, ¿e nie technika sprawia jej trudnoœÌ, a odpowiednie prze³o¿enie emocji na grê. I ¿e wiele lat mo¿e zaj¹Ì ca³kowite zrozumienie i oddanie treœci zawartych przez najwiêkszych twórców w genialnych dzie³ach.

W takiej konfiguracji, nie mia³abym nic przeciwko dwóm z kolei trzecim nagrodom, dla Richarda i Luke'a. Albo chocia¿ trzeciej dla Luke'a i czwartej dla Richarda, z podci¹gniêciem Marysi do pi¹tej i Ryosuke do szóstej. No ale jest jak jest:) Z tak czy inaczej roz³o¿onymi nagrodami, warto zapamiêtaÌ i s³uchaÌ wszystkich siedmiu finalistów. Ró¿nie radzili sobie w finale, natomiast zas³u¿enie siê w nim znaleŸli.

I na pewno odnaleÂźliÂśmy w trakcie konkursu kilka jeszcze innych ciekawych osobowoÂści, ktĂłre w przyszÂłoÂści bĂŞdziemy rozpoznawaĂŚ, do ktĂłrych moÂże czasem bĂŞdziemy wracaĂŚ, i na ktĂłrych koncert w przyszÂłoÂści chĂŞtnie pĂłjdziemy.

Przyjemnie byÂło sÂłyszeĂŚ tak mocnÂą polskÂą reprezentacjĂŞ, miÂło byÂło usÂłyszeĂŚ PolkĂŞ w finale. DwĂłjka przypomniaÂła przepiĂŞknego Bacha Marysi WÂłoszczowskiej. Na pewno warto go zapamiĂŞtaĂŚ, tak samo jak lirycznego, wyÂśpiewanego Brahmsa:)

OgĂłlnie byÂł to piĂŞknie spĂŞdzony czas.

Jutro koncert laureatĂłw.

Dobrej nocy:)

A numer jej 44, w Szostakowiczu Op. 77

http://www.youtube.com/watch?v=njoom1V4ZTs

Nic dodaÌ, nic uj¹Ì, Asiu ;)

Jakie sÂą nagrody pozaregulaminowe? 

Warto zauwa¿yÌ, ¿e du¿a czêœÌ tych nagród tak¿e przypad³a Veriko :)
Ona naprawdĂŞ wywarÂła silne wraÂżenie na wielu ludziach, takÂże z grona krytykĂłw.

Veriko otrzymaÂła nagrodĂŞ Polskiego Radia za najlepsze wykonanie Kaprysu Wieniawskiego (pierwszy etap, pamiĂŞtam, Âże jÂą
 wtedy zauwaÂżyÂłam, jak rĂłwnieÂż komentatorzy z DwĂłjki :))

W imieniu Kapitu³y Krytyków pan Adam Rozlach wrêczy³ dwie nagrody dla najbardziej wyró¿niaj¹cych siê muzyczn¹ osobowoœci¹ uczestników - dla Veriko i Bomsori :)

MoÂże najlepszym wyjÂściem byÂłoby uczynienie tego samego w przypadku konkursowego jury - ale tu regulamin jest nieubÂłagany: w przeciwieĂąstwie do Chopinowskiego, tu moÂże byĂŚ tylko jedna pierwsza nagroda.

Kilku uczestnikĂłw dostaÂło takÂże w roczny depozyt cenne skrzypce.

Nasz Robert zosta³ zaproszony na lekcje u Vengerova - bardzo cenna nagroda!! Mo¿na siê spodziewaÌ, ¿e odniesie z nich wiele korzyœci. Dobrze, ¿e zosta³ zauwa¿ony ten wielki m³odziutki talent, tak pechowo od pocz¹tku obci¹¿ony kontuzj¹ utrudniaj¹c¹ mu prezentacjê.

Przy okazji konkursu nasunĂŞÂło mi siĂŞ jeszcze wiele refleksji - takie wydarzenie zawsze pobudza wiele emocji, zawiera w sobie tyle zdarzeĂą i dziaÂłaĂą nie tylko muzycznych. I rodzi wiele przemyÂśleĂą, dotyczÂących nie tylko muzyki, ale i nas samych - tego, jak reagujemy i na muzykĂŞ, i na muzykĂłw, co w nas te przeÂżycia wyzwalajÂą, co mogÂą nam o nas powiedzieĂŚ. JakÂą wiedzĂŞ wynosimy z takich chwil intensywnych spotkaĂą grupowego przeÂżywania?
To jeszcze wszystko do przemyÂślenia i poukÂładania.

PĂłki co, miejmy nadziejĂŞ na poniesienie w sobie tego skondensowanego Âładunku muzyki do codziennego dnia, z nadziejÂą, Âże to przeÂżycie jakoÂś nas wzbogaciÂło.

Jedn¹ z pierwszych myœli teraz, kiedy ju¿ powoli opada konkursowa gor¹czka i kurz szalonego tempa prezentowanych wci¹¿ nowych postaci i wykonaù,
jest postanowienie, Âże trzeba tego sobie bĂŞdzie teraz na spokojnie posÂłuchaĂŚ.

Wreszcie bez obci¹¿enia oceny, klasyfikacji, koniecznoœci wyboru ju¿, w tej chwili, kto przeszed³, kto nie doci¹gn¹³, kto w czym by³ lepszy, bez czasu na przemyœlenie, zaobserwowanie w³asnych reakcji, czasem rozsmakowanie siê w danej interpretacji, a mo¿e czasem te¿ i na zmianê zdania.

S¹ przecie¿ wykonania, które uderzaj¹ nas od razu w serce i zostaj¹ tam na zawsze, przy czym nie musza byÌ to rzeczy obiektywnie genialne - po prostu takie które najlepiej wspó³brzmi¹ z naszym muzycznym upodobaniem. S¹ i takie, które otworz¹ siê przed nami po d³u¿szym powolnym smakowaniu, niczym wyborowy koniak, a i takie, których urok uleci po jednorazowym przes³uchaniu jak b¹belki szampana :)

Od pocz¹tku by³y niewielkie szanse, aby poznaÌ wszystkich, niew¹tpliwie ciekawych i dobrze zapowiadaj¹cych siê, uczestników - by³o ich tak wielu, i tak bardzo rozbudowany by³ program. Trzeba by by³o wy³¹czyÌ siê z innych aktywnoœci na kilka dni, jak jury i krytycy. Zatem zda³am siê na ich opiniê i wybór, od pocz¹tku si³¹ rzeczy rezygnuj¹c z poznania wielu z nich. W³¹czy³am siê w pe³ni dopiero w kontemplacjê Mozarta i Bacha, zatem czêœÌ uczestników trzeciego etapu przes³uchiwa³am w poœpiechu od koùca do pocz¹tku :) Tymi sonatami, i pere³kami z I etapu, mo¿na siê bêdzie jeszcze trochê na spokojnie podelektowaÌ. I ciekawe, jak przetrwaj¹ próbê czasu, wiêkszej uwagi, mniejszych emocji.

Przy okazji - co sÂłychaĂŚ u naszych poprzednich laureatĂłw?

Np. nasza Miki od wstrzÂąsajÂącego Szostakowicza w 2013 r. nagraÂła pÂłytĂŞ z koncertem Brucha i SonatÂą Richarda Straussa z OrkiestrÂą SymfonicznÂą z Tokio:

https://www.amazon.com/Bruch-Violinconcertono-1-Kobayashi-Miki/dp/B00B3Y2HH6/ref=sr_1_3?s=music&ie=UTF8&qid=1477347231&sr=1-3

A caÂłkiem niedawno ukazaÂło siĂŞ jej nowe nagranie: Saint-Saens:

http://www.cdjapan.co.jp/product/OVCL-579

Stefan Tarara wraz z ¿on¹ Lor¹ Vakov¹-Tarara wypuœci³ romantycznie zatytulowany kr¹¿ek "The Sound of the 20s" (Hybrid SACD)

"The three fine, substantial 20th c. works, and the brief 21st c. piece reflective of the program's mission, all composed for violin and piano duo, offers an instrument-specific look into the musical world of the 1920s. With the exception of Jacques-Alphonse De Zeegant (b. 1955), all the composers represented here - Bloch, Ravel and Enescu - were born during the final third of the 19th c. The idea behind the selections on this new Ars Produktion recording presented by Stefan Tarara and Lora Vakova-Tarara is to make audible a cross-section of the many tone colors, contrasts and emotions of the era." (recenzja z Amazon)

https://www.amazon.com/Sound-20s-Lora-Vakova-Tarara/dp/B00XWVIYHA/ref=tmm_acd_swatch_0?_encoding=UTF8&qid=1477347662&sr=1-3

Oraz zdobyÂł IV miejsce w Shanghai Isaac Stern International Violin Competition (gratulujemy:)):

https://www.youtube.com/watch?v=oz-LJMlE-14

Jak widaĂŚ, nieÂźle sobie radzÂą :)

Przy okazji polecam wejÂście na stronĂŞ laureatĂłw tego konkursu :) JakieÂś znajome twarze? ;)

http://www.shcompetition.com/en/Winners.html

Ha... ZaczĂŞÂłam siĂŞ zastanawiaĂŚ nad pewnÂą racjonalnÂą przesÂłankÂą decyzji dotyczÂącej miejsca Richarda Lina w klasyfikacji Konkursu Wieniawskiego  8)

Przy okazji moÂżna teÂż stwierdziĂŚ, Âże choĂŚ moÂże konkurs w Szanghaju jest mniej rozpoznawalny, za to na pewno dobrze tam pÂłacÂą:)
100 tys. dolarĂłw za pierwsze miejsce, czyli prawie 400 tys. zÂłotych, 200 tys. zÂłotych za drugie i 100 tys. za trzecie robi wraÂżenie
(w porĂłwnaniu z naszymi 30 tys. euro, czyli niecaÂłymi 130 za pierwsze). Pozostaje cieszyĂŚ siĂŞ, Âże jednak tak wielu wspaniaÂłych mÂłodych skrzypkĂłw wybiera wiĂŞkszy prestiÂż nawet przy mniejszej kasie (tym bardziej o ten prestiÂż trzeba dbaĂŚ  ;D)

Postaram siê te¿ przenieœÌ tu w celu dokumentacji kilka refleksji krytyków o konkursie - te opinie najczêœciej znajduj¹ siê w "zak³ódkowanej" prasie, a i tak doœÌ szybko znikn¹ z sieci.

Pan Hawryluk (jeden z moich ulubionych, wÂładca TrybunaÂłu  8)) mĂłwi nam tak o swoich wraÂżeniach:

"I nagroda dla Veriko Tchumbiridze to doœÌ zaskakuj¹ca decyzja. Jurorzy postawili na indywidualnoœÌ i charyzmê.
20-letnia artystka wygraÂła Konkurs Wieniawskiego dramatycznie i wrĂŞcz „barbarzyĂąsko” wykonanym I Koncertem a-moll op. 77 Dymitra Szostakowicza. Po jego wykonaniu poznaĂąska publicznoœÌ wiwatowaÂła bez koĂąca. Ale caÂła konkursowa prezentacja Tchumburidze budziÂła kontrowersje i dyskusje.
Dla mnie jej interpretacje z I i II etapu byÂły na granicy akceptowalnoÂści: ciĂŞÂżki dÂźwiĂŞk, chropowatoÂści, niedoskonaÂłoÂści, huragan nieokieÂłznanych myÂśli, ÂżywioÂł ponad precyzjĂŞ. PrzeÂłom nadszedÂł w III etapie, w ktĂłrym po raz pierwszy, zwÂłaszcza w Koncercie A-dur Mozarta, odnalazÂłem u niej pomysÂł i prawdziwie osobiste granie. W finale Koncert Wieniawskiego d-moll potwierdzaÂł baÂłagan, a Koncert Szostakowicza - klasĂŞ. Pierwsze miejsce, i 30 tys. euro, to znak Âże jurorzy – pomimo „pĂŞkniĂŞĂŚ” i niepewnoÂści – postanowili daĂŚ jej olbrzymi kredyt zaufania.
Logika i wulkany namiĂŞtnoÂści
Na drugim miejscu, ex-aequo, Koreanka Bomsori Kim i Japoùczyk Seiji Okamoto. Kim najlepiej ze wszystkich zagra³a w finale Koncert d-moll Wieniawskiego, zaœ swoim Szostakowiczem udowodni³a (w przeciwieùstwie do Tchumburidze!), ¿e muzyka tego kompozytora nie musi byÌ wy³¹cznie wulkanem namiêtnoœci. Zagra³a go piekielnie logicznie i, po prostu, ³adnie. Okamoto, z etapu na etap, gra³ coraz gorzej. W finale okaza³ siê cieniem artysty sprzed kilku dni.
W tym kontekÂście zbyt nisko sklasyfikowano AmerykanĂłw (nie przyznano bowiem trzeciej nagrody): Luke’a Hsu (IV miejsce) i Richarda Lina (V miejsce). ZwÂłaszcza Lin w kontekÂście przebiegu caÂłego Konkursu zasÂługiwaÂł na wiĂŞcej, zwaÂżywszy, Âże jego Koncert D-dur Beethovena pokazaÂł go jako liryka grajÂącego piĂŞknym dÂźwiĂŞkiem. SzĂłsta nagroda dla jedynej Polki w finale - Marii WÂłoszczowskiej - w peÂłni zasÂłuÂżona, oddajÂąca jej moÂżliwoÂści i ogromny postĂŞp od czasu jej udziaÂłu w Konkursie w 2011 roku. SiĂłdmy w finale JapoĂączyk Ryosuke Suho byÂł dla pozostaÂłych tÂłem.
Konkurs na trzy z plusem
XV MiĂŞdzynarodowy Konkurs Skrzypcowy im. Wieniawskiego przechodzi do historii. Jego poziom okreÂśliÂłbym jako Âśredni. Na trĂłjkĂŞ z plusem. Nie wszystkie nowoÂści wprowadzone przez szefa jurorĂłw Maxima Vengerova zdaÂły egzamin. Pierwszy etap byÂł zbyt dÂługi – blisko 50-minutowe prezentacje 40 uczestnikĂłw okazaÂły siĂŞ morderczym wyzwaniem. JuÂż w poÂłowie recitalu wiadomo byÂło, kogo chcemy sÂłuchaĂŚ dalej. W trzecim - „chwila” z Bachem (do 4 minut) i aÂż dwie czĂŞÂści z dzieÂł Mozarta (wybranego koncertu i Symfonii KoncertujÂącej) wyraÂźnie zachwiaÂły proporcjami miĂŞdzy ró¿nymi tradycjami muzycznymi.
Jedynie drugi etap - z sonatÂą, utworem Kreislera i kompozycjÂą dowolnÂą - nie nudziÂł i zaciekawiaÂł, jednoczeÂśnie stawiajÂąc uczestnikom konkretne zadania techniczne i formalne. FinaÂł z dwoma koncertami jest dyskusyjny. ChoĂŚ obowiÂązek grania jednego z dwĂłch koncertĂłw patrona konkursu powinien byĂŚ zachowany. ZwÂłaszcza, Âże mÂłodzi skrzypkowie, co sami przyznajÂą, Wieniawskiego uczÂą siĂŞ specjalnie z myÂślÂą o przyjeÂździe do Poznania.
[...]
Polscy skrzypkowie, w przeciwieĂąstwie do pianistĂłw na Konkursie Chopinowskim, stanowili tu silnÂą grupĂŞ. WÂłoszczowska, a zaraz potem Celina Kotz, Amelina MaszoĂąska, Robert ÂŁaguniak, Maja Syrnicka, Anna Malesza. Te nazwiska warto zapamiĂŞtaĂŚ i pokazaĂŚ Âświatu. Jeszcze wiele dobrego o nich usÂłyszmy. Tego jestem pewien."

ZauwaÂżmy, Âże w wielu punktach refleksje pana Hawryluka pokrywajÂą siĂŞ z naszymi :) ChoĂŚ na pewno, co normalne, nie we wszystkim. Mnie osobiÂście na przykÂład podoba siĂŞ formuÂła dwĂłch finaÂłowych koncertĂłw :) I ogĂłlnie konkurs uwaÂżam jednak za udany:)

Tak, dzieĂą FinaÂłu to byÂł DzieĂą ÂŚwiatÂłoÂści Veriko Tchumbiridze.
Na pewno wagowo, na ocenê uczestników, Fina³ mia³ dla jury najwiêksz¹ wartoœÌ i dlatego, 20-letnia artystka (!),
„… wygraÂła Konkurs Wieniawskiego dramatycznie i wrĂŞcz „barbarzyĂąsko” wykonanym I Koncertem a-moll op. 77 Dymitra Szostakowicza.”
Z tych samych powodów mia³o takie wykonanie koncertu wp³yw na masowo zwiêkszon¹ publicznoœÌ w dniu Fina³u.
Tak, to byÂł DzieĂą ÂŚwiatÂłoÂści dziewczyny Veriko Tchumbiridze!

Jaka¿ w tym dniu pewnoœÌ siebie dziewczyny Veriko Tchumburidze

https://youtu.be/njoom1V4ZTs?list=RDnjoom1V4ZTs

i ta pewnoœÌ wszystkich uwiod³a,

moÂże oprĂłcz pani Patrycji Piekutowskiej.

Pozdrawiam z Katowic! DziÂś we wspaniaÂłej siedzibie NOSPR - kolejny koncert laureatĂłw. Richard Lin zaprezentuje siĂŞ m.in. w sonacie e-moll Mozarta, Seiji Okamoto natomiast - w sonacie Poulenca. BĂŞdzie siĂŞ dziaÂło!

Tak gÂłosowali jurorzy. Jaka szkoda, Âże decydujÂącego gÂłosu, tak jak kiedyÂś, nie miaÂł K. A. Kulka  ;)

http://www.wieniawski-competition.com/konkurs-skrzypcowy/aktualnosci/wyniki-konkursu-2016/