Kurier Szafarski

Resetujemy emocje po I etapie,
zapi¹Ì pasy,
startujemy ..

..

Start byÂł niezÂły. Wiem, Âże walce Chopina nie sÂą do taĂąca, ale ja je jakoÂś zawsze w gÂłowie taĂączĂŞ a wykonanie Arsenia sprawiÂło, Âże dostaÂłam zadyszki. ;)

II etap, pierwszy dzieĂą przesÂłuchaĂą, sesja poranna


1.) Arsenii Mun Rosja, Yamaha - Muna sÂłyszaÂłem tylko w koĂącĂłwce, podobaÂł mi siĂŞ.

2.) Szymon Nehring Polska, Steinway 479,  spĂłjny wystĂŞp, Âładna gestykulacja, byÂły omskniĂŞcia, powyÂżej oczekiwaĂą. ***

3.) Viet Trung Nguyen Polska / Wietnam Steinway 479, na tle Nehringa wydaje mi siĂŞ, Âże pokazuje mniejszy koloryt barw dÂźwiĂŞku fortepianu, a gra na tym samym. SÂłyszaÂłem "okrÂąglejsze" barkarole, koĂącĂłwka, duÂżo lepsza niÂż poczÂątek, fatalny walc (buta zgubiÂłem, a partnerka skrĂŞciÂła kostkĂŞ). Kwadratowy, bombiastyczny, nokturn - to jest nieudana randka. To, co byÂło wadÂą w nokturnie jest zaletÂą w polonezie - Âświetny. Dumny, potĂŞÂżny polonez (teÂż bombiastyczny). W trakcie (na poczÂątku) wystĂŞpu omskniĂŞcia. NiespĂłjny wystĂŞp. PoniÂżej oczekiwaĂą. *


Przerwa.

4.) Georgijs Osokins ÂŁotwa, Yamaha, pierwsze wejÂście w dÂźwiĂŞk, fantastyczne wraÂżenie. Tego czÂłowieka nie da siĂŞ sÂłuchaĂŚ na spokojnie, ja jestem caÂły czas podpiĂŞty do prÂądu teraz, ale w pozytywnym wydÂźwiĂŞku (nie kopie, .. pieÂści).  .. jaki piĂŞkny walc!, "ale, co tempo narzuciÂł, to szok", wszyscy zadyszka, szkoda tych omskniĂŞĂŚ, akurat w walcu i pÂłynnie przechodzi w poloneza .. ale jedzie .. jestem bardzo na tak.  Jak to podsumowaĂŚ?, (z Nehringiem przegrywa tylko zbyt silnym rysem osobowoÂści) On jest klasÂą sam dla siebie - made in Osokins. ** +

PS. Co za goœÌ!! On zbierze owacje we wszystkich salach koncertowych œwiata z tak¹ kulminacj¹, polonez prawie doskona³y, gdyby nie te bezsensowne "pa, pa, pam" nie w rytm, doskona³y!



5.) Evren Ozel USA, Steinway 479, wejÂście - chyba nie to tempo, ale moÂże tylko mi siĂŞ zdaje, czujĂŞ siĂŞ jak na wyÂścigach. Mamy typowÂą etiudĂŞ z impromptu. Teraz polonez fis-moll, ja mam wraÂżenie, Âże On siĂŞ Âśpieszy na samolot. ÂŁadny, ale poÂśpiechem zgubiÂł dostojeĂąstwo. Evren gra, nie ma czarowania, jest granie. Nie ma wartoÂści dodanej. Dopiero w balladzie f-moll mnie zaciekawiÂł, nie potrafiÂłem siĂŞ od niej oderwaĂŚ. ÂŚwietna ballada, Âświetna !!! NierĂłwny wystĂŞp. PoniÂżej oczekiwaĂą. *


6.) Kamil Pacholec Polska, Steinway 479, Kamil ma w grze coÂś takiego, Âże czuje siĂŞ ten "chopinowski rytm" nie do pomylenia z innymi kompozytorami, Kamil ma to naturalnie. Co by nie graÂł, czuje siĂŞ Chopina. Gra utwory, ktĂłrych ja tekstowo nie znam (np. impromptu Fis-dur op. 36). Nie wypowiem siĂŞ. Walce, jak dla mnie mogÂłyby byĂŚ lepsze (ale Âźle nie jest), nie ma tego luzu. Drugi walc lepszy, luz zÂłapaÂł, ale ja nie jestem do koĂąca usatysfakcjonowany. ÂŚliczny choraÂł w scherzu b-moll (ta czêœÌ liryczna), piĂŞkny dÂźwiĂŞk. WystĂŞp rĂłwny, ale (w moim odczuciu) nie dorĂłwnaÂł Nehringowi i Osokinsowi.  Zgodnie z oczekiwaniami. **

Arseni - chÂłopiec w  rubaszionoczce - uj¹³ mnie radoÂściÂą gry. UÂśmiecha siĂŞ do klawiszy i ta radoœÌ siĂŞ udziela. Nie zachwyciÂło mnie Andante Spianato. ÂŚpiewnoœÌ trochĂŞ zawiodÂła. I Scherzo - kolĂŞda gdzieÂś siĂŞ pogubiÂła. Ale ucieszyÂło mnie Rondo a la Mazur - rzadko jest grane a przecieÂż Âświetne. Wydaje mi siĂŞ, Âże chyba dalej go nie obejrzymy.

Zdecydowanie najmniej lubiĂŞ fortepian Yamahy.

ZasÂłuchaÂłam siĂŞ w Poloneza fantazjĂŞ Szymka Nehringa. ZasÂłuchaÂłam siĂŞ... PiĂŞkne Impromtu. Ten recital zdecydowanie lepszy niÂż w I etapie.

Viet - "pogoniÂł" walca. JakieÂś drobne wpadki tekstowe. Bardziej podobaÂł mi siĂŞ w I etapie.

Osokis - jestem na nie. Nie zrozumiaÂłam ani myÂśli, ktĂłra kierowaÂła nim przy wyborze kompozycji na dzisiejszy recital ani tego, co chciaÂł opowiedzieĂŚ. W ogĂłle nie wiem, czy chciaÂł coÂś opowiedzieĂŚ. ByÂły momenty, kiedy tÂłukÂł w klawisze jakby czemuÂś byÂł winne - moÂże na sali odbiĂłr byÂł inny.

Ozel - wydaje mi siĂŞ, Âże trochĂŞ lepiej niÂż w czĂŞÂści I. Poloneza chyba do koĂąca nie czuje. Za to nienajgorsze Impromptu.

Kamil Pacholec - podobaÂł mi siĂŞ dÂźwiĂŞk. Nie jestem pewna czy pomysÂł z trzema walcami byÂł dobry.

II etap, pierwszy dzieĂą przesÂłuchaĂą, sesja wieczorna.

prowadzÂąca : Marta WrzeÂśniewska.

(dojechaÂła nowa czÂłonkini jury?)

7.) Hao Rao, Chiny, Steinway 479, (bĂŞdzie siĂŞ dziaÂło) gorsza ballada, za to Âświetny walc As-dur, Âświetnie wyczuwa czas, (rytm walca idealny),  Rao caÂły jest muzykÂą. SÂłabszy poczÂątek barkaroli (nie czujĂŞ falowania, lewa jakby pod¹¿aÂła za prawÂą, zamiast nadawaĂŚ rytm), Âśrodek barkaroli taki, jak lubiĂŞ najbardziej. Zacz¹³ jÂą gorzej, ale Âładnie rozwin¹³ (dobra, kupujÂą tĂŞ barkarolĂŞ, ale jeszcze duÂżo jej brakuje do nirwany).
Rao caÂły jest muzykÂą i miejsca liryczne sÂą u Niego piĂŞkne. WstĂŞp do Andante spianato - cudowna chwilo, trwaj wiecznie! Polonez rozmiĂŞkczony, brakuje tego "postawienia" na raz. Wojska takim polonezem byÂś nie porwaÂł, bardziej na podwieczorek panien z dobrego domu. NierĂłwny wystĂŞp, ale masz **

8.) Sohgo Sawada, Japonia, Kawai, Andante i polonez - Rao chyba lepszy, ale nie byÂło Âźle, wpadka w walcu, obawiam siĂŞ gorszego wystĂŞpu niÂż w I etapie. Barkarola, wyciÂąga piĂŞkne barwy z tego utworu. Bardzo wiele szacunku i podziwu mam dla tego czÂłowieka. On Âświetnie sÂłyszy harmonie, wszystkie takie miejsca, to jest barwowa uczta dla mĂłzgu. To mi siĂŞ strasznie u niego podoba. Wiem, Âże go zrypiÂą fachowcy, ale mi siĂŞ strasznie podoba gra tego czÂłowieka. Pomimo pomyÂłek. Nie mam wzruszeĂą, mam ucztĂŞ. * (jednak ja chciaÂłbym Go sÂłyszeĂŚ w III)


9.) Aristo Sham, Hong Kong Chiny, fortepian Steinway nr 300 (czy widzieliÂście jego skarpetki?) Jest wszystko jak trzeba, ale ja nie znoszĂŞ takiego stylu gry. Przyspieszacz i zwalniacz (niektĂłrzy kierowcy majÂą taki styl jazdy samochodem, trzymajÂą siĂŞ na zderzaku i ciÂągle widaĂŚ ÂświatÂła stopu), Najlepsze ma koĂącĂłwki w tempie presto prestissimo nie wiadomo dlaczego (?) - np. scherzo i walc. Dla mnie to w III etapie moÂże Go nie byĂŚ. Andante spianato Âładne. Polonez zgrabny z duÂża wpadkÂą. Ocena  *

(jestem pewien, Âże szeroko rozumianej krytyce, bĂŞdzie siĂŞ bardzo podobaÂł - .. na szczĂŞÂście Marcin Majchrowski II pr. PR - teÂż byÂł sceptyczny)

Przerwa.
 
10.) Miyu Shindo, Japonia, fortepian Steinway nr 479, podoba mi siê, delikatnie, kobieco, nie ma w tym ¿adnego efekciarstwa. Pytanie o wartoœÌ dodan¹? chyba, ¿e wartoœci¹ jest to opanowanie. Walc - to nie ta klasa, co Hao. Gra bardzo zachowawczo. W sumie niczego nie pokazuje "ponad". I etap i II etap to jest to samo granie, prawdopodobnie w III niczego nowego nie poka¿e, wiêc pytanie, czy powinna tam byÌ? Gra piêknie - wszystko w kanonie, z czasem to siê robi przyt³aczaj¹ce. Zgaszona barkarola z piêkn¹ czêœci¹ liryczn¹ . Ocena *
 
(Teresa, TwĂłj ulubieniec teraz  ;)) - tak, to ten mniej trudny Steinway)

11.) Talon Smith, USA, fortepian Steinway nr 300 (uczeĂą Garricka Ohlssona) to co mi siĂŞ u Niego podoba, to selektywnoœÌ dÂźwiĂŞku, w barkaroli Âświetny ten podkÂład lewej rĂŞki, tu sÂłychaĂŚ falowanie. Ja zawsze zwracam na to uwagĂŞ, to musi byĂŚ, bez tego nie ma barkaroli, nie ma gondoli, nie ma Wenecji. PiĂŞkne wykonanie. Berceuse - piĂŞknie opowiada, Âładny podkÂład lewej rĂŞki. On gra dwiema rĂŞkami. Kultura i dostojeĂąstwo w grze. Szkoda tych omskniĂŞĂŚ w Andante spianato, doœÌ widoczne. Dwie rĂŞce grajÂą wyraÂźnie (nieczĂŞste zjawisko). Gra czasem. Poloneza zawaliÂł.  
Ocena ** JeÂśli zabraknie Go w III etapie, to nie z powodu kreacji, tylko zbyt czĂŞstych, mocno sÂłyszalnych pomyÂłek w tekÂście.


12) Kyohei Sorita, Japonia, fortepian Steinway nr 479, juÂż wiem, Âże najlepszy walc dzisiaj to Hao Rao. Sorita nie podoÂłaÂł. JapoĂączyk wyraÂźnie serwuje rys indywidualny i to mi nie stroi z grÂą poprzednika. Rondo a la Mazur - mĂłj idaÂł to Wunder z KCH, Sorita jest daleki od mojego ideaÂłu w wykonaniu Ingolfa. Po prostu inaczej, lepiej? nie bĂŞdĂŞ obiektywny. Ooo! zaciekawiÂł mnie  :)
Jego gry dobrze siĂŞ sÂłucha, nie wiem, czy gra wybitnie, ale na pewno chciaÂłbym posÂłuchaĂŚ sonaty Samuraja. Jest przygotowany do konkursu i dziĂŞki temu ma czas na kreowanie.
Na widowni ktoÂś "coÂś" upuszcza na podÂłogĂŞ (kilka razy) w lirycznej czĂŞÂści, jest tak skoncentrowany, Âże On tego nie sÂłyszy. Super, plus za to! Bardzo mi siĂŞ Pan Sorita podoba. Jego siĂŞ sÂłucha! jest narracja - ciekawa narracja. Ocena ** (nieaktualna)

(po przespaniu siĂŞ z Jego grÂą podwyÂższam Mu ocenĂŞ do ***)

W sesji wieczornej usÂłyszymy BarkarolĂŞ aÂż 5 razy. Jestem za zakazem grania utworĂłw z pierwszego etapu w etapach kolejnych. :)

na szczĂŞÂście barkaroli da siĂŞ sÂłuchaĂŚ "w kó³ko"  ;)  Rao i Sawada, ten sam utwĂłr - a jakby dwa caÂłkiem inne !

jeœli do III etapu przechodzi 20 uczestników, wiêc trzeba wybraÌ oko³o 5 uczestników przez dzieù i popatrzeÌ na listê jako ca³oœÌ na koniec (mog¹ byÌ mocniejsze i s³absze dni)

Subiektywne podsumowanie pierwszego dnia przesÂłuchaĂą II etapu:

III etap dla:

1.) Szymon Nehring

2.) Georgijs Osokins

3.) Hao Rao

4.) Kyohei Sorita

tylko czterech z dzisiaj.

Dlaczego nie podobaj¹ siê Wam walce Pacholca? Przecie¿ by³y bardzo taneczne, a jednoczeœnie zagrane piêknym dŸwiêkiem, z mistrzowskim rubatem. Nie tylko pusta wirtuozeria byle prêdzej i dalej, jak gra wiêkszoœÌ, ale by³o tam coœ wiêcej. DŸwiêk on ma naprawdê piêkny, bardzo chopinowski.

W ogĂłle tak jakoÂś siĂŞ mĂłwi o nim, Âże taki na wskroÂś chopinowski i takie wszystko chopinowskie u niego. A to wada? PrzecieÂż gra Chopina na Konkursie Chopinowskim.

Osokins na nie. Nie, nie i jeszcze raz nie! Polonez nie by³ genialny tylko œmieszny. Jakieœ podskoki w kisielu, a nie polonez. Nie negujê jego umiejêtnoœci pianistycznych ani talentu, jednak nie rozumie albo (co chyba bli¿sze prawdy) nawet nie próbuje go zrozumieÌ, bo nie o to mu chodzi. Nic siê nie zmieni³ przez te szeœÌ lat.

Polonez-fantazja Nehringa zupeÂłnie niezÂły jednak nadal nie wiem czy nadejdzie taki dzieĂą, Âże porwie mnie czymÂś ten pianista.

(https://i.imgur.com/S1WYz29.png)
(screen z transmisji na kanale NIFC //Youtube)

Osokins gra na bardzo niskim "taborecie" (jeszcze niÂżej niÂż 6 lat temu), ale pytanie czy na wysokim poziomie?

Nauczyciel od razu powie, ¿e to b³¹d. Jakie jednak mog¹ byÌ zalety a jakie wady takiego u³o¿enia cia³a pianisty przy fortepianie?
Przynajmniej mi gra siĂŞ o wiele Âłatwiej, gdy siedzĂŞ wysoko lub bardzo wysoko.

Zgadujê, ¿e niska pozycja ramion skazuje pianistê na wydobywanie dŸwiêków przede wszystkim si³¹ palców a w mniejszoœci si³¹ ramion (przypomina mi to technikê Horovitza).

---
Na pewno Osokins oÂżywia ten koncert. Przy odgrywaniu utworĂłw nieco przesadnie eksponuje swĂłj styl czarowania dÂźwiĂŞkami. Kierunek dobry (w sensie ciekawy), ale czy to jeszcze Chopin? W wywiadzie zdradziÂł, Âże nie wzoruje siĂŞ na nikim. Moim zdaniem wysoko ceni pianistĂŞ Cypriena Katsarisa, jak podobnie zresztÂą E. Bozhanov w 2010 roku.
Osokins momentami gra doskonale, po czym robi coÂś prowokacyjnie nierozsÂądnego (?). Brzmi to tak, jakby zawÂłaszczaÂł Chopina.

Jeszcze raz podkreœlam, ¿e nie widzê niczego z³ego w stawianiu na oryginalnoœÌ, ale jak zwykle licz¹ siê proporcje, w przeciwnym razie us³yszymy karykaturê twórczoœci Chopina. Wa¿ne ¿eby nie przesadziÌ. Jeœli ka¿dy utwór, a w ka¿dym utworze wiêkszoœÌ fraz, wykonuje siê w tym samym prowokuj¹cym stylu, to zamys³ zaskoczenia s³uchacza dzie³em muzycznym przeradza siê w zaskoczeniem go osobowoœci¹ Osokinsa.

Szymon Nehring fascynujÂąco zagraÂł fascynujÂące Impromptu op. 51. Ta, lub zbliÂżona do tej, interpretacja pojawiÂła siĂŞ podczas wystĂŞpu w ÂŻelazowej Woli latem tego roku. Na koncercie Nehring zaprezentowaÂł to dzieÂło jeszcze piĂŞkniej niÂż wĂłwczas, co tyczy siĂŞ zwÂłaszcza Âśrodkowej czĂŞÂści.

Polonez-fantazja w porzÂądku, ale nie rozumiem tego dzieÂła Chopina, jest takie chaotyczne.

Nehringowi najgorzej wypadÂł polonez op. 22., stwierdziÂłem to dopiero po przesÂłuchaniu caÂłoÂści w domu (na Âżywo sÂłyszaÂłem tylko samÂą koĂącĂłwkĂŞ, w dodatku z gÂłoÂśnikĂłw w samochodzie). Nie obyÂło siĂŞ tutaj bez wpadek tekstowo-technicznych.

Summa summarum naleÂży siĂŞ mu udziaÂł w nastĂŞpnym etapie, zwÂłaszcza Âże to byÂł zdecydowanie lepszy wystĂŞp niÂż w pierwszym stage'u.

Wg mnie najlepiej wczoraj graÂł Kamil Pacholec tak jak siĂŞ powinno graĂŚ Chopina z polotem, finezjÂą, uczuciem bez wiĂŞkszych b³êdĂłw....potem  Arsenii Mun ktĂłry odsÂłoniÂł Chopina w stylu brillant  dla mnie perfekcyjnie.  Dalej bym zaszeregowaÂł recitale Szymona Nehringa i Evrena Ozela....Co do Osokinsa to przedstawiÂł swojÂą wersjĂŞ Chopina niezawsze zgodnÂą z zapisem i nawet mnie jego interpretacja zaczĂŞÂła mnie wciÂągaĂŚ i umieÂściÂłbym go wyÂżej w swojej  klasyfikacji gdyby nie skopana koĂącĂłwka Poloneza As ...pozostawiÂł niesmak...

II etap, drugi dzieĂą przesÂłuchaĂą, sesja poranna.

prowadzÂąca : Monika OrzeÂł - najlepsza prowadzÂąca ever (Philippe Giusiano  - jak Ona to powiedziaÂła ..bajka)


GrĂŞ oceniam juÂż w kontekÂście pytania, "czy ja chcĂŞ, by wÂłasnie ten konkretny pianista zwyciĂŞÂżyÂł w XVIII KCH ?, bo III etap konkursu, to juÂż za maÂło czasu. (Julianna Awdiejewa zwyciĂŞÂżyÂła nadzwyczajnie zagranÂą sonatÂą b-moll op. 35 w III etapie, wolĂŞ mieĂŚ caÂłoksztaÂłt pianisty) .. dlatego ocenĂŞ trzech gwiazdek  *** zostawiam tylko dla tych, ktĂłrych zwyciĂŞstwo nie bĂŞdzie (subiektywnie dla mnie) bolesne.

1.) Szu-Yu Su, ChiĂąskie Tajpej (Tajwan), fortepian Steinway 479, na pewno nie gra walca lepiej od Kamila Pacholca, i na pewno lewa rĂŞka nie tak dobra jak u Talona Smitha (u Talona to byÂł aksamit),  z trzech mazurkĂłw pierwszy mi siĂŞ podobaÂł, w balladzie zaciekawiÂła. Czy chciaÂłbym, by weszÂła do III etapu kosztem np. Kamila? .. ale to mocna zawodniczka (prawie wcale nie byÂło pomyÂłek). **


2.) Hayato Sumino, Japonia, fortepian Steinway nr 300, ..od pierwszych dÂźwiĂŞkĂłw mnie oÂżywiÂł. Rondo.. Âładne, bardzo przestrzenne, duÂżo powietrza i lekkoÂści w tym byÂło, caÂłkiem inne niÂż u Sority. Nie wiem jak to sÂłychaĂŚ live w sali koncertowej, ale w sÂłuchawkach ballada F -dur jest nie opowiedziana, tylko "przebĂŞbniona" i wywoÂłuje u mnie lĂŞk jak po bombardowaniu. Tempo walca jak u Osokinsa, ale nie ma tej zwiewnoÂści i lekkoÂści co u ÂŁotysza. .. to nie jest jak taniec, tylko drobienie kroczkami i czajenie siĂŞ kota przed oddanym skokiem. TrochĂŞ mnie zawodzi, z poczÂątku chciaÂłem lepiej oceniĂŚ ten wystĂŞp. Technik doskonaÂły. NaduÂżywa forte, a na dÂłuÂższej przestrzeni czasowej to przestaje byĂŚ przyjemne. Stanowczo nie chce Jego zwyciĂŞstwa w konkursie. Ocena - poniÂżej oczekiwaĂą * (ze wzglĂŞdu na poczucie dyskomfortu i ciÂągÂłego zagroÂżenia).

(to jest wra¿enie ze s³uchawek, inna jest odleg³oœÌ fortepianu do mikrofonów, a inna do œcian filharmonii, byÌ mo¿e na ¿ywo w sali to zabrzmia³o œwietnie, pianista ocenia natê¿enie dŸwiêku do wielkoœci sali, a nie do mikrofonów, mo¿e byÌ b³¹d w postrzeganiu)

 
3.) Yutong Sun, Chiny, fortepian Steinway nr 479, polonez mnie intryguje, chwilami jest niebiaĂąsko dobry, sam wstĂŞp do poloneza - ideaÂł. On teÂż gra forte i potrafi "przywaliĂŚ" a tu nie mam takich "negatywnych" odczuĂŚ jak u poprzednika. Tu forte z czegoÂś wynika, ma sens. W scherzu teÂż jest obok czasu (czy ktoÂś to na konkursie dobrze zagraÂł?  :D ) Barwowo, bardzo Âładnie, Ocena **



Na tym etapie przesÂłuchaĂą nie mam kandydata do zwyciĂŞstwa, .. (moÂże trochĂŞ Sorita ?, Nehring zagraÂł bardzo dobry II etap, ale jako caÂłoœÌ? nie pokazuje smaczkĂłw, nie mam ciar, albo Âłez, a oto chyba w tym chodzi...  :D. .. Szkoda, Âże nie doceniacie Osokinsa, to, Âże komentatorzy, go nie lubiÂą, nie znaczy, Âże nie zagraÂł doskonaÂłego walca, - doskonaÂłego! a polonez w Jego wykonaniu byÂł wÂłasnie Âświetny, sale koncertowe Âświata!


Przerwa.


4.) Tomoharu Ushida, Japonia, fortepian Yamaha, .. najlepsze brzmienie Yamahy, zaraz po Koreance Joo-Yeon Ka. Gra rĂłwnie dobrze jak w I etapie. W miarĂŞ zgrabny walc, dobra ballada (im dalej tym gorzej niestety). Barkarola po balladzie? Chyba nie przemyÂślaÂł tego. WyciÂąga gÂłosy, ktĂłrych zwykle nie sÂłyszymy. Mam niedosyt. Smith to perliÂściej zagraÂł, i nie ma tego bogactwa barw jak u Sawady. ZÂły pomysÂł graĂŚ barkarolĂŞ po balladzie. Polonez mocno Âśredni. Nie buduje kulminacji. Jako caÂłoœÌ Jego gra jest wciÂągajÂąca, nie da siĂŞ jej nie sÂłuchaĂŚ. PoniÂżej oczekiwaĂą * (pod koniec wystĂŞpu, w polonezie Yamaha pokazaÂła juÂż swĂłj charakterek brzĂŞczyszczykiewicza) 


5.) Andrzej WierciĂąski, Polska,  Steinway nr 300, Âładna ballada , wariacje jak dla mnie nie byÂło efektu Wooow!! byÂł tylko ÂłoÂł, Âśliczny walczyk, polonez .. ale tak na powaÂżnie to Âświetny wystĂŞp. mocne ** + 

6.)Yuchong Wu, Chiny, Steinway nr 300, niczego mi nie pokazaÂł, rozczÂłonkowaÂł poloneza - dosÂłownie, kilka samodzielnych kawaÂłkĂłw. JuÂż mi siĂŞ nie chce Go dalej sÂłuchaĂŚ, granie bez historii, niestety - poniÂżej oczekiwaĂą *

Czy ktoÂś wie dlaczego Marcin Wieczorek wystÂąpi na sam koniec 2 etapu?

Nie wiem, ale opierajÂąc siĂŞ na regulaminie konkursu moÂżna wnioskowaĂŚ, Âże zachorowaÂł. Oby nie.

przedstawiÂł L4

ZauwaÂżyÂłem, Âże wiĂŞkszoœÌ AzjatĂłw pomija  Mazurki w tym etapie...bojÂą siĂŞ z nimi zmierzyĂŚ i chyba sÂłusznie 😉

II etap, drugi dzieĂą przesÂłuchaĂą, sesja wieczorna.


.. przy sÂłabej sesji porannej szykuje siĂŞ wyjÂątkowo mocna sesja wieczorana, .. Xu, Armellini .. wszyscy mocni

prowadzÂący: pan Piotr Krasnowolski.

(tĂŞ sesjĂŞ nadrabiaÂłem w nocy, po trzecim dniu przesÂłuchaĂą, urodziny cioci byÂły w niedzielĂŞ, bardzo udane  ;))

7.) Lingfei (Stephan) Xie, Chiny, fortepian Steinway nr 300, barkarola dobra, Walc As-dur - maÂło walca w walcu, potem byÂło zamazanie dobrze, Ocena ** - (z duÂżym minusem).

8.) Zi Xu, Chiny, fortepian Steinway nr 479, -  Woow! myÂślaÂłem, Âże On gorzej gra, w I etapie tuÂż przed wejÂściem na scenĂŞ zagin¹³ (podobno chciaÂł siĂŞ wycofaĂŚ) dobrze, Âże zostaÂł. W balladzie przesadziÂł w negatywnym znaczeniu. ..a tak dobrze zacz¹³ wystĂŞp.
Xu - jesteÂś nierĂłwny, scherzo chwilami nieziemsko dobre, by kilka taktĂłw dalej popsuĂŚ caÂły efekt,  !!! chÂłopie, graj spokojnie, bo spokojna Twoja twarz jest doskonaÂła.
i np. ballada i scherzo - ten sam œrodek wyrazu, tak jakby to by³ ten sam utwór. Spokojny Xu jest genialny, ten z ob³êdem w oczach - niestrawny. W polonezie tak Go ponios³o, ¿e zrobi³ idealn¹ ciufciê zamiast têtna koùskich kopyt. Konie tak nie drobni¹!! Oceniam grê na ** (za spokojn¹ stronê ksiê¿yca).
                  
9.) Piotr Alexewicz, Polska, fortepian Steinway 479, -  pierwsze wejÂście w polonez fis-moll i ja mam wraÂżenie jakbym dotÂąd sÂłuchaÂł utworĂłw mono, a teraz jest przestronne stereo, tak duÂżo wyciÂąga z tekstu na ÂświatÂło. Do tej pory chyba nikt tak nie graÂł. Jestem zachwycony grÂą Piotra, to chyba jest gra na finaÂł. (.. i teraz mam zagwozdkĂŞ, bo ja siĂŞ tu przenoszĂŞ w czasie i jestem juÂż po wysÂłuchaniu tego samego poloneza Evy Gevorgyan, i kto lepiej? ale bĂłl ..) Piotr ma swĂłj wÂłasny styl gry, Âżadnego efekciarstwa a la Osokins. Sama treœÌ, ogrom treÂści. Oceniam Jego grĂŞ godnÂą finaÂłu ***

Ps. (Rondo à la Mazur F-dur op. 5 - wisienka na torcie, sÂłyszĂŞ mojego Ingolfa, .. Ingolf lepszy  ;))


Przerwa.


10.) Leonora Armellini, WÂłochy, fortepian Fazioli,  


11.)  JJ Jun Li Bui, Kanada, Kawai,                       

ZI XU z Chin otworzyÂł wystĂŞp nokturnem 48/1 i potwierdziÂł mojÂą tezĂŞ, Âże niezwykle trudno go zagraĂŚ poprawnie, a szansĂŞ miaÂł, bo nie forsowaÂł tempa od samego poczÂątku. Jedno z niewielu poprawnych wykonaĂą wrzucam dla porĂłwnania: https://youtu.be/3caCSF6B52U?t=217

Dopiero teraz zaczynam sÂłuchaĂŚ. Od wczorajszej sesji porannej nie miaÂłam okazji nawet sÂłuchawek na uszy zaÂłoÂżyĂŚ. ZnĂłw z odtworzenia muszĂŞ  :(
WrĂłcĂŞ jeszcze do dnia wczorajszego zatem.
Neferet - nie napisa³am, ¿e nie podoba³y mi siê walce Kamila Pacholca. Przeciwnie, generalnie bardzo podoba mi siê jego gra. Opowiada i jego opowieœÌ jest - w odró¿nieniu od prezentacji Osokinsa - spójna, ma lekkoœÌ i wdziêk. Natomiast nie wiem, czy walce to s¹ te kompozycje, które jury bêdzie premiowaÌ. St¹d moje obawy o jego los w III etapie.
Co do Osokinsa - sÂłyszaÂłam fragment wywiadu z nim. Fortepian nie brzmiaÂł mu jak oczekiwaÂł cyt. "moÂże to kwestia wilgotnoÂści powietrza". Mazurki gra bo je lubi i ciÂągle czegoÂś w nich szuka. I rzeczywiÂście jego recital wyglÂądaÂł jakby wci¹¿ czegoÂś szukaÂł. Z tym, Âże w jego wypadku nie jest to komplement. SÂą artyÂści poszukujÂący i czasami te ich poszukiwania pozwalajÂą nam odkryĂŚ  nowe muzyczne galaktyki w znanych juÂż kompozycjach. Osokins zaÂś jak KozioÂłek MatoÂłek "po szerokim szuka Âświecie tego, co jest bardzo blisko".

PiotruÂś Alexewicz - piĂŞknie! Rondo a la mazur cudeĂąko.

No to dzisiaj Eleonora pozamiataÂła ze swoim tanecznym, natchnionym, sensorycznym Chopinem ...nieÂźle teÂż zaprezentowaÂł siĂŞ Piotr Alexewicz. TrochĂŞ zmieniÂła mi siĂŞ klasyfikacja po 2 etapie
1 T Pacolec i E Armellini
2 A Mun i P Alexewicz
3 Sz Nehring , Zi Xu , WierciĂąski,  E Ozel

anelik - tak jakoÂś zrozumiaÂłam po wypowiedzi Twojej i Casablanki. Co do tego premiowania walcĂłw to racja...

DziÂś Armellini znowu zachwyciÂła mnie swoim ekspresyjnym Chopinem. I to Fazioli tak mieniÂące siĂŞ pod jej palcami. FinaÂł koniecznie.

WierciĂąskiego nie sÂłyszaÂłam. KtoÂś wie jak wypadÂł?

.. jeÂśli chodzi o Kamila Pacholca, to jest on na mojej liÂście rezerwowej do III etapu. Walce na tle innych grajÂących okazaÂły siĂŞ caÂłkiem dobre. To jest bardzo muzykalny pianista i naprawdĂŞ nic do niego nie mam.
OkreÂśliÂłbym to nawet tak, Âże z tej mÂąki, moÂżna by upiec lepszy chleb niÂż z Nehringa.

W II etapie zrobiĂŞ sobie chyba tylko takie short-listy po 4 uczestnikĂłw (4x4=16), pomyÂślĂŞ nad caÂłoÂściÂą i uzupeÂłniĂŞ o 4 miejsca.

Mam taki problem, Âże ogrom materiaÂłu do ogarniĂŞcia jest niemoÂżliwie duÂży. Jutro po poÂłudniu jadĂŞ na koncert i wieczĂłr mi wypadnie, .. a jeszcze muszĂŞ nadrobiĂŚ wczorajszÂą sesjĂŞ popoÂłudniowÂą.

Jak juÂż skoĂączy siĂŞ konkurs, to chyba jakoÂś go bĂŞdĂŞ musiaÂł odreagowaĂŚ.  :D

II etap, trzeci dzieĂą przesÂłuchaĂą, sesja poranna.


prowadzÂąca p. Marta WrzeÂśniewska (Âładna kreacja, brunetka, prosta sukienka w tonacji f-moll i jasny naszyjnik) poniewaÂż to siĂŞ zmienia, zwrĂłciÂłem na to uwagĂŞ.

1) Michelle Candotti, WÂłochy, Steinway nr 479, cudowny walc Es-dur, ÂŁadnie, mi siĂŞ podobaÂło. ** +  (z plusem  ;))

2.) Kai-Min Chang, ChiĂąskie Tajpej (Tajwan), Steinway nr 300, fajny goœÌ, fajny, nie da siĂŞ Go nie lubiĂŚ, dobrÂą aurĂŞ roztacza, moÂże ma szansĂŞ zaÂłapaĂŚ siĂŞ na mojego faworyta  :D

tak jak bartus napisa³, s³ucha siê Go wyœmienicie, to jest taka pogodna twarz Chopina, z nadziej¹, w fantazji f-moll dotkn¹³ najczulszej strony duszy - chcia³ i uda³o Mu siê .. Jestem na tak, bardzo na tak *** (ale uwaga!, nie by³ to tak piêkny Chopin jak u W³oszki, to by³ Chopin - przygoda ..)

3.) Xuehong Chen Chiny, Steinway 479, (wyjeÂżdÂżam z domu, bĂŞdĂŞ sÂłuchaÂł w samochodzie) no wiĂŞc, nie moja bajka, bardzo podobaÂł mi siĂŞ Marche funèbre - taki sterylny, idealny, .. póŸniej czekaÂłem na dzikoœÌ i dostaÂłem sÂłodycz  ;) (w finale). PoniÂżej oczekiwaĂą. *

Przerwa.

4.) Hyounglok Choi, Korea PÂłd. Bingo!, wysÂłuchaÂłem z 90% materiaÂłu konkursowego, a tego pianisty nie sÂłuchaÂłem, ani w I etapie, ani teraz w II. .. a jeÂśli wygra konkurs?  :D  nic nie mogĂŞ napisaĂŚ. Mam konkursowÂą zagadkĂŞ.

5.) Federico Gad Crema, WÂłochy, Fazioli, wielka zagwozdka z Gadem, sÂłuchaÂłem jak podsumowali go dziennikarze PR pr II Majchrowski i SuÂłek (i nie wiem, czy to byÂła p. Ró¿a, czy Klaudia (?)  - przepraszam, przedstawiaÂła goÂści (2x) a siebie nie.
No wiĂŞc, zaczĂŞli od najeÂżdÂżania na Jego grĂŞ, a w miarĂŞ jak siĂŞ nakrĂŞcali, coraz bardziej Go komplementowali. W koĂącu wyszÂło na to, Âże chcÂą Go dalej sÂłuchaĂŚ w kolejnych etapach.

Ja zg³aszam stanowcze votum separandi. Dosta³em rozstroju ¿o³¹dka podczas Jego wystêpu.
Jego I etap bardzo mi siĂŞ podobaÂł ..a II etap juz nie. 
Oceniam Go na: moÂże byĂŚ * (ale to nie jest mĂłj zawodnik)

Ps. jeÂśli szukacie nowoÂści i kontrowersji w muzyce Chopina, to to jest to ten przypadek.


6.) Alberto Ferro, WÂłochy, Steinway 300,  podobno byÂł nudny i przewidywalny, ja Go odebraÂłem bardzo dobrze. W czasie Jego gry Âświat wydaÂł mi siĂŞ piĂŞkny i przyjazny. Wszystko siĂŞ do mnie uÂśmiechaÂło. To byÂło piĂŞkne. Ocena:  **

Z trzech WÂłochĂłw w sesji porannej najbardziej podobaÂła mi siĂŞ dziewczyna. I to jest zaskoczenie, bo w I etapie Jej gra, nie za bardzo przypadÂła mi do gustu.

Michelle Candotti - REWELKA!!!

Armelini- wczoraj przekombinowala w rubatach. Mimo wszystko swietna, but not mu choice

 P Alexewicz - bardzo czytelny. Swietnie operuje pedalem. Nie zamula. Moim zdaniem - final

Pelna zgoda. Polonez wyjatkowo swietny

Co sie uwziales na tego Nehringa.

To byla paskudna uwaga. Przedstawilas tego wspanialego artyste jako klauna niezdarnie tanczacego w kisielu.

Zdecydowanie wole Steinway'a niz Fizoli, Yamahe, czy Kawai.

Chopin to muzyka salonowa. POWINNO sie go grac jak u cioci na imieninach. BTW, Casablanka pozdrow ciocie.
POWINNO, nie oznacza, ze sie MUSI.

Nie przepadam za Chopinem EKSTREMALNYM na ostrzu noza

nie uwzi¹³em siê, jest biedny, bo czy chcia³, czy nie chcia³ sta³ siê jakimœ punktem odniesienia,
Wiem, Âże bĂŞdzie na 100% w finale, a moÂże nawet w pierwszej trĂłjce,
wiĂŞc nie ma, Âże boli, wymagam od niego 3x wiĂŞcej niÂż od pozostaÂłych.

a On na moje nieszczĂŞÂście jest wyjÂątkowo powÂściÂągliwy w okazywaniu emocji  :)

Bardzo przyjemnie sie slucha pana KAI-MIN CHANG. Obecnie wole przezycia umiarkowane, od "epickich", chociaz nie rezygnuje z elementu uniesienia i wzruszenia. Ale musi byc wlaswciwa dawka dla mnie.
Mimo wszystko, nadal lubie perfekcyjne trafianie w klawisze.

peÂłna zgoda, i teraz ad. Nehringa, On wÂłaÂśnie ma tĂŞ bazĂŞ, podstawĂŞ, na tym moÂżna wszystko budowaĂŚ, jest pod tym wzglĂŞdem pianistÂą doskonaÂłym.

..daÂłby trochĂŞ smaczkĂłw, sĂŞp jeden  :D

II etap, trzeci dzieĂą przesÂłuchaĂą, sesja wieczorna.


prowadzÂący p. Piotr Wojciechowski (garnitur w tonacji F-dur)

7.) Yasuko Furumi, Japonia, Steinway 479, wyszÂła chyba nie do koĂąca skupiona, na dzieĂą dobry fortepian postawiÂł siĂŞ okoniem, byÂło coÂś z brzemieniem nie tak .. (polonez fis-moll), po czym nastÂąpiÂła ekstremalnie duÂża luka pamiĂŞciowa. Mam wraÂżenie, Âże pomimo, Âże jest to dopiero poczÂątek jej wystĂŞpu, sprawa awansu jest juÂż przesÂądzona.. a szkoda, I etap miaÂła Âświetny. Walc, Âładna fraza, pod koniec niepotrzebnie podgoniÂła. W barkaroli doÂżo przestrzeni i kolorĂłw, maÂło falowania, chwilami nie do udÂźwigniĂŞcia. Furumi, wybacz mi, bardzo liczyÂłem na TwĂłj wystĂŞp. Ocena * (z ciĂŞÂżkim sercem)

8.) Alexander Gadjiev, WÂłochy/SÂłowenia, Kawai, po tym, co juÂż teraz sÂłyszĂŞ to jest dla mnie kandydat do finaÂłu.

    KochaĂŚ, albo nienawidziĂŚ, - ja jestem z tych - kochaĂŚ!

                                                                    ***

9.) Avery Gagliano, USA, Steinway nr 300, Pani Gagliano Chopina gra cudownie, tylko, co z tego? przynudziÂła w I etapie i teraz nie jest inaczej. Kota teÂż moÂżna zagÂłaskaĂŚ. **

Przerwa:

p. Wojciechowski ma Âświetny angielski, chyba Âłykn¹³ helu przed zapowiedziÂą.  ;D

10.) MartĂ­n GarcĂ­a GarcĂ­a, Hiszpania, Fazioli, bardzo muzykalny czÂłowiek, ale druga Gagliano, gra dla grania, Yasuko, to siĂŞ chociaÂż myliÂła (i coÂś siĂŞ dziaÂło). Nudziarz z Niego. Lewa rĂŞka - pum, pum, ..pum pum, x 1000. I tak chyba bĂŞdzie do koĂąca. (Sorry Winetou * - nieaktualne).

Ooo! Âładne Scherzo b-moll - ale zaskoczyÂł ! plus bonus w postaci nucenia na gÂłos - To jest super! Tu mnie masz, wyciÂągn¹³eÂś ocenĂŞ  :D
Ocena ** Amerykanka byÂła za sÂłodka, Garcia dodaÂł smaczek. (koĂącĂłwka scherza trochĂŞ karytkaturalna)

Polonez egzotyczny - biegano-chodzony. No nie, bo Ci znowu obni¿ê !!!!  Garcia - Ty nicponiu, zapisz siĂŞ na lekcje taĂąca. StudniĂłwek nie ma w Hiszpanii?  !!!!

---------------------------------------

i danie dnia ..

11.) Eva Gevorgyan, Rosja/Armenia, Steinway nr 479,

BoÂże! co za cudowna! sukienka, powinna jÂą sobie zostawiĂŚ na finaÂł, albo na koncert laureatĂłw. PRZEÂŚLICZNA!
(.. a i tak uwaÂżam, Âże ta dziewczyna (hostessa (?) stojÂąca w korytarzyku miĂŞdzy garderobÂą, a wejÂściem na schody prowadzÂące na scenĂŞ powinna promowaĂŚ caÂły Konkurs Chopinowski. Przed wejÂściem Evy chyba jej nie byÂło, przecieÂż nie moÂżna przyĂŚmiĂŚ gwiazdy wieczoru  :D)

Tylko sÂłucham, staram siĂŞ nie patrzeĂŚ.

..no walce to Jej siĂŞ udaÂły.

MyÂślaÂłem, Âże juÂż nic nie dopiszĂŞ, ale ten mazurek w polonezie - Eva - rozbiÂłaÂś bank! .. i jak jej nie lubiĂŚ? no nie da siĂŞ !!!
Ekstremalnie !!! piĂŞkny polonez fis-moll.

Czapki z g³ów!

Ocena: wszystko wskazuje na to, Âże bĂŞdziemy sÂłuchaĂŚ sonaty. ****

----------------------------------------------------------------------------

hahaha w TVP Kultura jadÂą po Niej ... hahahaha, ale numer! wszystkich zawsze chwalÂą, a EvĂŞ po rewelacyjnie dobrym wystĂŞpie ganiÂą !! Chyba Âźle sÂłyszĂŞ  ;D ;D ;D !!!

Gadijev by³ zdenerwowany, eh, jak niepotrzebne te omskniêcia palców w polonezie czy balladzie. To jest wspania³y pianista. Wybitny. Od pierwszego etapu pokazuje g³êbok¹ analizê tekstu, zarazem rozpala emocje na scenie. Laureat?

Ranek - sama nie wiem. Mo¿e nat³ok zajêÌ wœród których s³ucha³am porannej sesji sprawi³, ¿e jakoœ tak œrednio odebra³am poszczególne recitale. Trochê b³êdów, trochê interpretacji hm... jakoœ nie bardzo trafionyvh. Polonez fantazja we w³oskim wydaniu Federico - ani polonez ani fantazja. Zapamiêta³am go z eliminacji, tak¿e z I etapu. Teraz - sama nie wiem. Chyba jestem na nie.

PopoÂłudnie ciekawsze. ZnĂłw Polonez fantazja - nie "wessaÂł" mnie emocjonalnie. Sama nie wiem czy Yusuko Furumi powinna przejœÌ dalej. Gadijew chyba teÂż nie bez drobnych b³êdĂłw ale w jakiÂś sposĂłb przykuwa mojÂą uwagĂŞ, budzi ciekawoœÌ ale  nie zachwyt. Avery - polonez nie do koĂąca siĂŞ udaÂł.

Wczorajszy wieczĂłr byÂł piĂŞkny. I Piotr Alexewicz i Leonora Armelini i II Jun Li Bui - chciaÂłabym sÂłuchaĂŚ ich dalej.

.. ja to dzisiaj w nocy nadrobiĂŞ (a jutro wstajĂŞ o 6:00), sÂłuchaÂłem komentarzy redaktorĂłw w II pr. PR - byli pijani szczĂŞÂściem i tak rozemocjonowani

.. tak, Âże muszĂŞ !!

GARCÍA GARCÍA jest wspanialym pianista, ale robi za duzo nietrafien. Sa male omksniecia. Mnie nie przeszkadzaja, ale troche za duzo jak na wejscie do finalu.
Polonez zagral przepieknym dzwiekiem. Pelnym, witalnym. Natomiast nie podobalo mi sie wstrzymywanie tempa i kombinowanie z fraza, ktora co chwile opoznial. Stracilem zatem cuga w tempie.
Wyobrazilem sobie galopujacego, dumnego konia, ktory utyka i traci szybkosc

Eva wykosila. Swieza krew. Bez ¡..Ê..Prosto i autentycznie, czyli niezbyt dojrzale z racji wieku i to mi sie wlasnie podobalo.
Poza tym panuje nad instrumentem bez problemu. FINAL..

Ewa. Kanciasty, twardy Chopin. OczywiÂście jest klasÂą samÂą dla siebie, ale miaÂłem wraÂżenie, Âże oto wybitnie, ba, genialnie zdolna dziewczyna gra tak jak kazaÂła jej pani profesor. W I etapie sÂłuchajÂąc na sali - zachwyt, dziÂś nieco niedojrzaÂłe, „zaprogramowane” z gĂłry, maÂło wnoszÂące do mojego postrzegania Chopina granie. DziÂś bez barw, ktĂłre byÂły obecne ostatnio, dÂźwiĂŞk za to niestety jednowymiarowy (silne, wrĂŞcz „ubite” fortissimo, pÂłaskie piano).

na poczÂątku faktycznie byÂło agresywnie i kanciasto, potem walce,
nie byÂło juÂż kanciasto,
a polonez? przecieÂż tam byÂło takie bogactwo, jakiego w Âżyciu nie sÂłyszaÂłem !!!!

Polonez byÂł wartki, peÂłen majestatu, ale przede wszystkim dramatyczny, o wielkiej sile tragizmu. Najlepszy punkt programu, ale cudu nie doznaÂłem.

WÂłaÂśnie sÂłyszĂŞ Âże pan SuÂłek z DwĂłjki i paĂąstwo w TVP Kultura sÂą ze mnÂą wyjÂątkowo zgodni...

to s³uchamy, dwóch ró¿nych "dwójek"

SuÂłek jest z TobÂą zgodny, a Majchrowski z PsikutÂą Go zgasili ...  :D

Mozart, sÂłuchasz nadal? i co teraz powiesz? To, co powiedzieli po odtworzeniu poloneza.

MoÂżemy zaklinaĂŚ Âświat, ale ta mÂłoda dama jest "ponad" przeciĂŞtnoÂściÂą.

Ale ja mowie przecieÂż, ze pan Sulek wÂłaÂśnie i paĂąstwo w TVP bardziej krytyczni, reszta DwĂłjkowiczy w opozycji.

Co powiedzieli?

PS. S³uszna wczeœniejsza uwaga Su³ka. Zupe³nie nie zauwa¿amy u Evy przejœcia do innych tonacji, zmian harmonicznych. Tu widzê najwiêksz¹ s³aboœÌ - barwow¹ monochromatycznoœÌ.

OczywiÂście, ze jest ponadprzeciĂŞtna. JuÂż nie wiem ile razy uÂżyÂłem wobec niej okreÂślenia „genialna”.

i wÂłasnie w tym momencie obaj siĂŞ obruszyli, nie zgodzili siĂŞ z tym stwierdzeniem, powiedzieli mu, Âże byÂł w innej czasoprzestrzeni

...

 ja osobiÂście wyjÂątkowo dobrze to wysÂłyszaÂłem, i wÂłaÂśnie w tym momencie dopisaÂłem, co myÂślĂŞ o Jej polonezie
(.."myslaÂłem, Âże juÂż nic nie napiszĂŞ..") 

Martin faktycznie z potkniĂŞciami, duÂżo zahaczeĂą. Nie zdoÂłaÂłam go jeszcze wysÂłuchaĂŚ z etapu I, nie mam wiĂŞc porĂłwnania. Scherzo chyba byÂło najlepsze. PozostaÂłe utwory niekoniecznie Âświetne. Polonez momentami potÂłuczony o klawisze.

Eva... Hm... ÂŚwietnoœÌ techniczna - niewÂątpliwie. Jeszcze raz podkreÂślĂŞ - niesamowita niezaleÂżnoœÌ rÂąk - z czego wynikajÂą duÂże moÂżliwoÂści, jeÂśli chodzi o prowadzenie tematĂłw, podawania ich z rĂŞki do rĂŞki, swoboda dynamiczna. Ale - przepraszam Wszystkich, ktĂłrych to dziewczĂŞ fascynuje - nie miaÂłam dreszczy, nie widziaÂłam kolorĂłw. Eva musi siĂŞ jeszcze przejrzeĂŚ w muzyce Chopina, odnaleŸÌ  tam jakiÂś fragment siebie i tym dopiero siĂŞ podzieliĂŚ. To niewÂątpliwie wielki talent. Pewnie zajdzie do finaÂłu, moÂże nawet wygra ten konkurs, ale na "dreszcze" i gĂŞsiÂą skĂłrkĂŞ z emocji w trakcie jej recitali chyba jeszcze trochĂŞ poczekam.  W walcu a-moll czegoÂś mi brakowaÂło. To taki opajĂŞczony koronkami melancholii walc, u Evy pajĂŞczynki wypucowane do czysta.

czas ucieka, a ogrom do zrobienia

subiektywne podsumowanie trzeciego dnia przesÂłuchaĂą  II etapu,

dalej zabieram:

1.) Michelle Candotti, WÂłochy

2.) Kai-Min Chang, ChiĂąskie Tajpej (Tajwan)

3.) Alexander Gadjiev, WÂłochy/SÂłowenia

4.) Eva Gevorgyan, Rosja/Armenia

Widzê, ¿e gor¹co siê zrobi³o wokó³ Evy :) A¿ bojê siê jej wys³uchaÌ ;) W pierwszym etapie mnie zafascynowa³a.

PĂłki co, z radoÂściÂą sÂłucham naszej starej znajomej Leonory; jestem oczarowana i liczĂŞ na finaÂł :) Bardzo teÂż lubiĂŞ sÂłuchaĂŚ pana Sority - jego chopinowska narracja wciÂągnĂŞÂła mnie juÂż podczas eliminacji
i nadal tak samo przyciÂąga uwagĂŞ.
Zgadzam siê co do Vieta i "pogonionego" walca, ale jednak wci¹¿ jego gra ma dla mnie wiele uroku.
Mam tu kilku faworytĂłw, kilka teÂż osĂłb, za ktĂłre trzymam kciuki choĂŚby ze wzglĂŞdĂłw lokalno-patriotycznych :D Arsienij zdobyÂł niedawno I nagrodĂŞ na konkursie dla mÂłodych pianistĂłw w naszej
szkole muzycznej w Bydgoszczy (;podobnie jak Awdiejewa w 2002 i Nehring w 2014 ;)). Przy okazji - drugi po Nehringu byÂł wtedy Jakub Kuszlik (na pewno warto go posÂłuchaĂŚ!). A drugi po Awdiejewej - Blechacz. Stanowczo nasz bydgoski konkurs ma tendencje do wyÂłapywania obiecujÂących chopinowskich talentĂłw :)
Natomiast Kamil Pacholec studiuje u nas w Bydgoszczy, i z kolei zaj¹³ II miejsce na naszym konkursie dla dojrza³ych ju¿ pianistów, im. Paderewskiego. Gra piêknego, emocjonalnego Chopina, pewnie trudno go nie doceniÌ.
A Adam Ka³duùski (te¿ z naszej Akademii), tak œwietnie prezentuj¹cy siê w I etapie, dosta³ na Paderewskim specjalne chopinowskie wyró¿nienie (a w zesz³ym roku by³ drugi w ogólnopolskim KCH).

No i jeszcze jest Hyuk Lee, który ten nasz konkurs Paderewskiego wygra³ w 2016 r. jako najm³odszy uczestnik w jego historii. I Marcin Wieczorek, który z trudem przebija³ siê do nas w pierwszym etapie poprzez szum samochodu, ale to, co siê przebija³o, by³o ciekawe :) I Andrzej Wierciùski. No i kilka osób jeszcze :) To ca³kiem chyba dobrze nie mieÌ od pocz¹tku jednego zdecydowanego faworyta, a ca³¹ pulê - o wiele wiêksza szansa na pozytywne emocje w finale, bo jednak zawsze któryœ z nich tam dotrze. I wci¹¿ dochodz¹ nowe ciekawe osobowoœci, w miarê s³uchania - poziom jest naprawdê wysoki.

Mam du¿y problem ze s³uchaniem, bo jak na z³oœÌ bardzo du¿o pracy i zajêÌ. Wyrywam te skrawki piêkna w przerwach, kiedy mogê, bo s³uchaÌ nieuwa¿nie w tle wydaje siê bez sensu. Oczywiœcie muszê pos³uchaÌ Evy, Michelle, Gadjieva, innych jeszcze. A przy okazji - ogromnie siê cieszê, ¿e znowu siê spotkaliœmy, choÌby wirtualnie :)

fajny wpis,  :)

ja teraz nadrabiam zaleg³oœci z urodzin cioci, no masakra z tym czasem, jak to ogarn¹Ì?
..a jutro juÂż ogÂłoszenie wynikĂłw II etapu,

..mia³em iœÌ na koncert jutro, ale chyba zrezygnujê, KCH jest dla mnie wa¿niejszy

Ja bardzo siĂŞ chciaÂłabym postaraĂŚ o trochĂŞ wiĂŞcej czasu, bo wÂłaÂśnie bĂŞdzie graĂŚ kilku z tych, ktĂłrym juÂż kibicujĂŞ: Rano KaÂłduĂąski, Choziajnow, wieczorem Kuszlik, Hyuk Lee i Wieczorek. MoÂże siĂŞ uda.
A teraz mam nadziejê ukraœÌ trochê nocy na Gadjieva, Garciê i Gevorgiankê :) No nie ma lekko :D

BTW - Pawle, potwierdzam te "efekty specjalne" po covidzie. Ja niezaleÂżnie od kiepskiej kondycji, przez dÂłuÂższy czas miaÂłam teÂż problemy z zapamiĂŞtywaniem. Zawsze byÂłam roztargniona, ale to juÂż przechodziÂło szczyty :) ZapominaÂłam wiecznie i wszystkiego, miaÂłam chwile wahania przed kompletnie banalnych sprawach. Ale to siĂŞ zaczĂŞÂło potem poprawiaĂŚ. Tak czy owak, grunt Âże przeÂżyliÂśmy :D I oby duÂżo jeszcze KHC byÂło przed nami :)

.. jak najwiĂŞcej, i obyÂśmy sÂłuchu nie stracili  :) (wiesz, Âże ja siĂŞ o to martwiÂłem? bo covid atakuje nerwy).

powoli zaczynam kompletowaĂŚ listĂŞ pianistĂłw do finaÂłu (a III etapu jeszcze nie byÂło, i nie wszystkich sÂłuchaÂłem w II  :D)

Sorita, Alexewicz, Armellini, Gadjiev, Gevorgyan, Kobayashi, - to jest moja lista, zgodna z moim sumieniem (jeszcze 4 miejsca)

nie daje mi spokoju ..cdn

..nie daje mi spokoju Scherzo h-moll op. 20 w wykonaniu WierciĂąskiego w I etapie, to byÂła jedna z najpiĂŞkniejszych chwil XVIII KCH jak dotÂąd. Ja o tym nie mogĂŞ zapomnieĂŚ..

kurcze, iœÌ spaÌ, czy s³uchaÌ jeszcze Armellini dzisiaj? chyba pos³ucham, bo jutro siê nie wyrobiê.

Andrzej WierciĂąski w II etapie (nie sÂłyszaÂłem go w I etapie).

Ballada op. 52 wyszÂła mu bardzo sÂłabo, ewentualnie bardzo bardzo bardzo przeciĂŞtnie.
Deficyt sterowania natĂŞÂżeniem dÂźwiĂŞku poraÂża od pierwszych uderzeĂą w klawiaturĂŞ (zaczyna siĂŞ tuÂż po preludialnym otwarciu C-dur).
Braki w tonowaniu barw¹ (to fortepian akustyczny a nie cyfrowy, ani te¿ ¿aden keyboard lub klawesyn). B³¹d ten stara siê skorygowaÌ, lecz nieudolnie - niektóre palce graj¹ wyraŸnie g³oœniej od pozosta³ych. Daje siê we znaki niepewnoœÌ, ale niepewnoœÌ pianisty a nie niepewnoœÌ jako wyraz budowanego klimatu dzie³a.
Jakaœ taka smutna z pocz¹tku ta ballada mimo doœÌ szybko zaordynowanego tempa, a powinna byÌ tajemniczo-groŸna, przynajmniej mi tak najlepiej smakuje.
Im trudniejsze technicznie fragmenty, tym gorzej siĂŞ tego sÂłucha. Ostatecznie coda zagrana z szeregiem potkniĂŞĂŚ. Tragedia pianisty wykracza poza tragizm okazany w nutach.

Pana WierciĂąskiego nie widzĂŞ w kolejnym etapie.

P.S. PRZESTAÑMNY W KOÑCU HO£DOWAÆ KOJARZENIU MUZYKI CHOPINA ZE SMUTKIEM.

------------------------------------------------------

Byc moze brak bagazu formalnego (przykucie do czarnych kropek jakimi sa nuty), wyostrzaja wyobraznie i podatnosc na szczegoly i szczegoliki. Czasami zaluje, ze znam nuty i jestem nimi obciazony i zahamowany w swobodzie myslenia o muzyce.
Jednym slowem tuco82 zazdroszcze ci, ze nie znasz nut.

Mimo wszystko absolutnie sie z toba nie zgadzam, co do Wiercinskiego. Raczej porazony zostalem poczatkie‪m twojej recenzji niz jego C-dur.
U Chopina, barw i odcieni nie trzeba robic. One sa juz zawarte w harmonii, tempie, dynamice. Bardzo podobaja mi sie u Wiercinskiego czas narracji, smaczne rubata i nie rozhisteryzowane i rozcheustane emocje mlodego gniewnego. Wielka sztuka jest utrzymanie jednolitej barwy.
Wiercinski jest niewatpliwie wybitnie utalentowanym muzykiem.... Final, nie final, to mnie nie rusza
Na zakonczenie jeszcze jedno. Muzyka Chopina nie jest smutna, lecz nostalgiczna. Smutek jest bez emocji, plaski. Rezygnacja, brak nadziei, pesymizm czyli DEPRESJA..... NOSTALGIA natomiast daje nadzieje i radosc, ze cos moze powrocic i ukoic nasze serce.

Racja, ale, IMO, tylko w po³owie :) Otó¿ Chopin komponowa³ i gra³ na zupe³nie innym fortepianie ni¿ ten na estradzie FN. Jego erardy, a zw³aszcza ukochane pleyele eksponuj¹ brzmieniowe barwy znacznie bardziej od wspó³czesnych instrumentów. Wszelkie warstwy harmoniczne, chromatyka, modulacje s¹ bardziej czytelne na pleyelu ni¿ steinwayu, co jest, jak siê wydaje, jedn¹ z przyczyn tak bogatej i kunsztownej harmoniki Chopinowskich ballad czy mazurków. Krótko mówi¹c - mechanizm dawnego instrumentu niemal samoistnie nasyca³ brzmienie kolorystyk¹ (kosztem np. ograniczenia dynamiki - zw³aszcza w f/ff), dziœ natomiast, aby odtworzyÌ "zapisan¹" w partyturze wielobarwnoœÌ trzeba siê nieŸle do tej sztuki przy³o¿yÌ (operuj¹c w³aœnie subtelnymi zmianami dynamiki, artykulacji i tempa).

Nie wiem, czy wiecie, ale pani Kobajaszi wrĂłciÂła w prawdziwie wielkim stylu. Miejscami "too much pedal"  :D, ale siÂła wyrazu jej gry robi wraÂżenie. Walc w stylu dawnych mistrzĂłw-wirtuozĂłw, me gusta. Laureatka?

Konsekwentnie do finaÂłu zmierza rĂłwnieÂż rĂłwnieÂż Mr. Hozjanjnow. Jego polifoniczne myÂślenie znalazÂło ujÂście w Fudze a-moll, ballada F-dur moÂże najlepsza na konkursie, obok tej w wykonaniu Kobajaszi. WsÂłuchajcie siĂŞ w zaleÂżnoÂści tonalne poszczegĂłlnych czĂŞÂści jego wystĂŞpu. Kolejny recital.

zatyczki do uszu, muszĂŞ siĂŞ skupiĂŚ i napisaĂŚ,
..przed chwil¹ wróci³em z pracy, umy³em rêce, obiad póŸniej, jak postawie kropkê.
piszĂŞ to z pozycji osoby, ktĂłra wysÂłuchaÂła juÂż gry wszystkich porannych uczestnikĂłw.

uwaÂżam, Âże wydarzyÂła siĂŞ przynajmniej jedna waÂżna sprawa (poza chĂŞciÂą uduszenia wÂłasnymi rĂŞkami Mateusza KrzyÂżowskiego).
.. mo¿e nie bêdzie to najpoprawniejsza pod wzglêdem sk³adni polszczyzna, ale rosó³ stygnie ..

II etap konkursu, dzieĂą czwarty (ostatni), sesja poranna,

prowadzÂący p. Piotr Krasnowolski

panowie od obsÂługi fortepianĂłw dzisiaj mieli dzieĂą dziecka, wszyscy jak jeden wybrali ten sam fortepian, w stosunku do I etapu zaszÂła zmiana u Koli - On zamieniÂł Steinwaya 300 na wiĂŞkszy model.

.. i tak:

1.) Wei-Ting Hsieh, Chiùskie Tajpej (Tajwan), Steinway 479, dla nieos³uchanego ucha, wystêp by³by niemo¿liwie dobry. Myœlê jednak, ¿e kilka spraw, mo¿na by wytkn¹Ì. Polonez by³ "rozmiêkczony" nie klei³ siê jako ca³oœÌ. Nie s³ysza³em jej Jej w I etapie. Generalnie wiêkszych uwag nie mam, ³adnie operowa³a melodi¹ i czasem. Ocena **
(jeden przytyk,  Scherzo h-moll op. 20 - jednak coÂś tam byÂło nie tak )

2.) Adam KaÂłduĂąski, Polska,  Steinway 479, WejÂście w wystĂŞp polonezem , niestety nie bez sÂłyszalnych wpadek. Bardzo Âładne walce. Mi brakowaÂło trochĂŞ oparcia w lewej rĂŞce, bo zarysowanie melodii bardzo dobre. Barkarola i Scherzo (w II pr. PR pochwalili mÂądroœÌ pedagoga, Âże skoro ma odpowiednio duÂże rĂŞce spokojnie moÂże zabÂłysn¹Ì oktawami, i Âże to niby zrobiÂł). ,,a ja mam takÂą uwagĂŞ, Âże wÂłaÂśnie byÂła mocno zaburzona rĂłwnowaga miĂŞdzy prawÂą  (wspania³¹!) i lewÂą (tylko uzupeÂłnienie prawej). CzĂŞsto teÂż zdarzaÂły mu siĂŞ "niedouderzenia" - akordy jakby nie byÂły wypeÂłnione. ** minus

3.) Nikolay Khozyainov, Rosja, Steinway 479, REWELACJA !!! jeÂśli ktoÂś mnie zapyta, czy Rosjanin lepiej wypadÂł od Rosjanki? to odpowiem .. niech jeszcze pomyÂślĂŞ .. , odpowiadam - TAK!
Dla mnie (jak dotÂąd)  to jest kandydatem do I nagrody obecnego konkursu. Wszystko kupujĂŞ, co dzisiaj zrobiÂł, absolutnie wszystko, .. jak rĂłwnieÂż pomysÂł, dÂźwiĂŞk, ktĂłrym graÂł, barwĂŞ instrumentu, niesamowitÂą sprawnoœÌ i precyzjĂŞ. TechnikĂŞ i Jego muzykalnoœÌ. PrawiĂŞ Mu takÂą laurkĂŞ, bo gdyby juz tak dobrze nie zagraÂł, chcĂŞ wiedzieĂŚ, Âże byÂł taki moment. Ja byÂłem sceptykiem, co do Jego gry w I etapie, zmieniÂł instrument i to zaprocentowaÂło na plus bardzo.

Ocena:    **** To byÂło granie po I nagrodĂŞ!

 i creme de la creme - proszĂŞ (kto nie sÂłuchaÂł) posÂłuchaĂŚ fugi a-moll op. posth.

tu jeszcze uwaga, sezon grypowy nadci¹ga, tak, ¿e seryjnie upuszczane na pod³ogê numerki (?) zast¹pi kaszel, .. ale jak mo¿na nie wy³¹czyÌ dzwonka telefonu komórkowego ? Koli w trakcie grania Walca As-dur odezwa³a siê na sali komórka. Dostatecznie g³oœno, ale na szczêœcie po Nim to sp³ynê³o. Chcê CD z tego etapu w wykonaniu NIkolaja.

Przerwa

i teraz krĂłtko:

4.) Su Yeon Kim, Korea PÂłd. Steinway 479, super !! Niesamowita ÂłatwoœÌ grania, widzĂŞ jÂą w finale, bo III etap byĂŚ musi! ** +  (plus)

5.) Aimi Kobayashi,Japonia, Steinway 479, - zawód, niestety zawód w stosunku do moich oczekiwaù. Po poprzedniczce dŸwiêk siê zamkn¹³, by ponownie otworzyÌ siê u nastêpnego uczestnika. Dobiera³a ekstremalne poziomy dynamiki i temp. Wszystko na jedno kopyto. Poza tym niew¹tpliwie by³ to recital i III etap ma murowany. Ja piêkna muzyki nie czu³em. Czu³em siê jak ptaszek w klatce. **

6.) Mateusz KrzyÂżowski, Polska, Steinway 479,  Super wystĂŞp z niesamowicie dobrym Polonezem As-dur na koĂącu. Przez moment dotkn¹³em nieba. Poza koĂącĂłwkÂą wystĂŞpu wszystko okraszone niesamowitÂą iloÂściÂą omskniĂŞĂŚ, wpadek tekstowych i zawahaĂą.
Ocena: ** + (plus) - udusiĂŚ to za maÂło! Gdyby nie pomyÂłki byÂłby to kandydat do finaÂłu.

podobaÂła mi siĂŞ - zagrana innÂą barwÂą, i w opozycji do caÂłego wystĂŞpu Etiuda es-moll op. 10 nr 6. (tu jest ta kropka - przepustka do rosoÂłu)

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

.. a teraz rooosóó³ !!
 .. Juuhhuu  !!!

AIMI KOBAYASH miala bardzo udany poczatek w Polonezie. Zamglone pasaze do gory z doskonale wyrownana dynamika i perfekcyjnym rytmem wprowadzaja w stan oslupienia (hipnozy na krotko). Dalej jednak nie bylo tak idealnie. Pasaze przez kilka oktaw nie byly spojne i mozna bylo wyslyszec przerwy wynikajace z trudnosci zmiany pozycji reki,.. taki szkolny blad. Czesto motywy nie byly klarowne, gdyz niektore nutki "nieodpalaly". Ale,... ogolnie Ami jest b.dobra. Jest muzykalna, technicznie sprawna. Czy ma szanse na III etap? Wszysko zalezy od ukladow "politycznych" jurorow. Mnie to zwisa.

To prawda. PoczÂątek P-F (te pochody w gĂłrĂŞ w eterycznym pp), tak bogaty w alikwoty, byÂł wspaniaÂły. Pewien chaos w epizodach o wysokiej dynamice czy czasem nawet pourywane frazowanie nie przeszkadzaÂły mi dziÂś tak bardzo. ImponowaÂła mi chĂŞĂŚ takiego wirtuozowskiego zawÂładniĂŞcia instrumentu, „dawanie” po caÂłoÂści w momentach o najwyÂższej sile wyrazu (kulminacje, zwÂłaszcza bardzo trudna koda ballady). IleÂż siÂły mieÂści siĂŞ w tej delikatnej postaci! Technika teÂż niczego sobie.

Przyznam siĂŞ, Âże nie znam wielu wykonaĂą tej fugi (bardzo lubiĂŞ wersjĂŞ Szebanowej na erardzie), dziÂś usÂłyszaÂłem najlepszÂą ever.

Mam podobne przeczucie. Dla tych, co nie majÂą czasu, polecam przesÂłuchanie w caÂłoÂści: https://www.youtube.com/watch?v=QBF5OBYJaHY&ab_channel=ChopinInstitute

Rosjanin gra bardzo równym (stosunkowo szybkim) tempem i dok³adnym brzmieniem. Nie wzdycha do fortepianu, nie przesadza z rubatem (zidentyfikowa³em bardzo ma³o tego œrodka). Na potwierdzenie, o czym piszê, wystarczy przes³uchaÌ "nokturnow¹ czêœÌ" z Poloneza Op. 53 (tzn. tutaj https://youtu.be/QBF5OBYJaHY?t=303 ). Nie wdaj¹c siê w szczegó³y - on to po prostu wykona³ to z "tempomatem", taj jakby myœlami by³ ju¿ przy fudze a-moll (która wykonywa³ póŸniej). Niby tak proste, ale jak¿e odwa¿ne i inne od pozosta³ych aran¿acji tego utworu.

W kaÂżdym utworze odnajdziemy ciekawe wyodrĂŞbnienie jakiejÂś frazy, nuty, z tym Âże Rosjanin nie czyni tego nagminnie, tak jak Osokins.

Jedyn¹ wad¹, która umniejsza ca³oœÌ prezentacji, to zbyt agresywne forte w niektórych momentach albo granie zbyt g³oœno tam, gdzie niekoniecznie trzeba (np. tak zacz¹³ Poloneza).

Ballada Op. 38 - mistrzostwo Âświata.

NiektĂłrzy mogÂą mu zarzuciĂŚ, Âże gra zbyt rytmicznie, a czasem przyspiesza w momentach, w ktĂłrych inni pianiÂści "oddychajÂą Chopinem". Ja takiego zarzutu nie czyniĂŞ, bardzo mi siĂŞ podoba ten koncept.

UwagĂŞ zwraca niewiele pomyÂłek wynikajÂących z nietrafienia w konkretny klawisz. Nieco przypomina mi mÂłodego Kristiana Zimermana.

To jeden z moim faworytĂłw, obok Nehringa i Osokinsa.

II etap konkursu, dzieĂą czwarty (ostatni), sesja wieczorna.

prowadzÂąca: (jeeest!) mamy ucztĂŞ! Pani Monika (jedna, jedyna..bo kto tak powie: Ryyng, from Poouulend, eeyjjmayneee, .. jak nie Ona?) Czarna kreacja.

7.) Jakub Kuszlik, Polska, Steinway 479, zacz¹³ Âświetnie, walce, cudowna lewa w balladzie (ta barwa), nie wiem jak podsumowaĂŚ (?), no piĂŞkny wystĂŞp. Najmniejszej agresji nie byÂło. ** + (maÂły plusik, ale mniejszy niÂż u JapoĂączyka)

----------------------

To jak pani Monika zapowiada JapoĂączyka, to jest nagroda pozaregulaminowa na konkursie ! (SJuu Si, te akcenty !!! poezja nie mniejsza niÂż gra samych uczestnikĂłw, sorry nie mogÂłem siĂŞ powstrzymaĂŚ)

-----------------------

8.) Shushi Kyomasu, Japonia, Yamaha,  .. ale siĂŞ dobrali z Kuszlikiem, teraz dylemat ktĂłry piĂŞkniej, obaj "samo piĂŞkno", wiĂŞcej ÂświatÂła i finezji chyba u JapoĂączyka, ale Kuszlik nie gorszy. Mnie to juÂż przerasta, .. no jak ich odrzuciĂŚ z konkursu? Tak piĂŞknego (w sensie - definicja piĂŞkna) Chopina nie codzieĂą siĂŞ sÂłyszy. Ja mam ciary (przestaÂłem analizowaĂŚ, bo juÂż nie mam siÂły) PiĂŞkno, piĂŞkno ... rozpĂŞdziÂł siĂŞ pod koniec. no super wystĂŞp **+

Kuszlik - samo piêkno, by³ wstêpem do g³êbi piêkna SJuu Si.

(ale trzeba to odnotowaĂŚ, obaj zaliczyli nietrafienia w klawisze) ..

..(to jest jak dobra komedia pomyÂłek, wchodzi na scenĂŞ "kawaÂł chÂłopa" (Jakub) i gra tak sÂłodkim dÂźwiĂŞkiem, a przed nim drobniuteĂąka pani (Aimi)  i "wali" taki lewy sierpowy ..., o co tu chodzi?) ..

9.) Hyuk Lee, Korea PÂłd., Kawai, zaczyna Scherzem cis-moll - bĂŞdzie gra pauzami .. to jest jednak mina ten utwĂłr, wychodzi na to, Âże tego scherza na tym konkursie nikt jeszcze dobrze nie zagraÂł. A tak w ogĂłle, to przyszedÂł pan Lee i rozgoniÂł towarzystwo, czar niebios prysÂł. Jest poczucie pospiechu.
W sonacie zwolniÂł, bardzo precyzyjnie zagrana, w marszu mĂłgÂł byĂŚ mniej matematyczny, finaÂł (jak dla mnie) za maÂło szalony. Szkoda nieczystoÂści w polonezie, bo caÂłkiem zgrabnie gra. Dla mnie wystĂŞp zawaliÂł nieobliczalnymi tempami na poczÂątku. I teraz teÂż go nosi. ..
Szkoda, ale dajĂŞ *

------------------------------------------------
Musze o tym napisaĂŚ, kto pamiĂŞta Suszi i Hjuka z I etapu? PrzecieÂż to jest dalej komedia pomyÂłek. Suszi graÂł w niezwykle prĂŞdkich tempach, bardzo precyzyjnie (m.in. etiudĂŞ C pierwszÂą) genialny technik !!! a dzisiaj ? sÂłodycz, ..
za to Hjuk graÂł dostojnym niespiesznym tempem, kreowaÂł dÂźwiĂŞk, a dzisiaj .. gna na zÂłamanie karku jak wariat ..
no, komedii pomyÂłek ciÂąg dalszy.  ;D  Zamienili siĂŞ.

Przerwa.

(mam nadziejĂŞ na ucztĂŞ wieczornÂą)

10.) Bruce (Xiaoyu) Liu, Kanada, Fazioli, zawsze mamy nadziejĂŞ, Âże do konkursu przystÂąpi ktoÂś, kto wejdzie do pokoju, zedrze tapetĂŞ ze Âściany, znajdzie okno, ktĂłrego istnienia nie podejrzewaliÂśmy, te okno otwory, wpuÂści ÂświeÂże powietrze i ukaÂże widoki, ktĂłrych dotÂąd nie znaliÂśmy. My juÂż oddychamy tym powietrzem. Bruce jest poza czasem. Bruce to jest synonim wyobraÂźni. Ocena *** (ile tam byÂło barw, ile niuansĂłw, ile zamys³ów pokazanych niedostĂŞpnych innym pianistom ze wzglĂŞdu na warsztat i wyobraÂźniĂŞ). 


11.) Marcin Wieczorek, Polska, Steinway nr 479 - Marcin wycofaÂł siĂŞ z konkursu z powodu choroby.


KONIEC II Etapu. Bruce zamkn¹³ w wielkim stylu!


OgÂłoszenie wynikĂłw, kto zagra w III etapie okoÂło godz. 22:00.

SHUSHI KYOMASU - Zasluchalem sie w Barkaroli. Dzwiek jak dzwon, ale nie za ciezki. Wydawalo sie ze crescendo jest, ale to nie koniec. Dolozyl jeszcze wiecej na kilku konczacych fraze akordach tam gdzie trzeba (wspaniale) - rozswietlil blaskiem cala sale.

SHUSHI KYOMASU - nareszcie jakies porzadna dawka piekna. Gratulacje dla niego. Nokturn - WOW!!

SHUSHI KYOMASU - Ktos napisal "the pearls dropping from the heaven"

Trzymal sie dzielnie do konca, chociaz byly male "cos tam".... Dlaczego ludzie wrazliwsi popelniaja male bledy a charpagony sa jak ze stali i pruja bezblednie.

Bruce - o mĂłj BoÂże! Amen! Nie wiem, co napisaĂŚ!

Liu - pierwsza trĂłjka. Wirtuoz XXI wieku!

PozwĂłlcie, Âże podam moje TOP 10 Plus po II. Etapie zmagaĂą :


Kamil Pacholec   [ 5 ] – ujmujÂąca intymna liryka szlachetna

Kyohei Sorita  [ 5 ] – wirtuozeria jowialna

Hao Rao   [ 5 ] – poetyka frenetyczna

Piotr Alexewicz  [ 5 ] – emanacja WZORCA ?

Leonora Armellini  [ 5 ] – poetyka szerokiego gestu

JJ Jun Li Bui   [ 5 ] – pianistyka promienna

Avery Gagliano  [ 5 ] – intymna poetyka salonu

Nikolay Khozyainov  [ 5 ] – polifoniczna poetyka charyzmatyczna

Bruce (Xiaoyu) Liu  [ 5 ] – wirtuozeria profetyczna

Viet Trung Nguyen  [ 4 ] – poetyka peryfrastyczna

Eva Gevorgyan  [ 4 ] – wirtuozeria scjentystyczna

ZakÂładajÂąc, Âże KtoÂś z powyÂższej Grupy nie otrzyma promocji, to zrobi siĂŞ TOP-10.
............................................

ÂŁaweczka rezerwowa ?:

Aimi Kobayashi  [ 3 ] – poprawnoœÌ kanonu u byÂłej laureatki

Michelle Candotti  [ 3 ] – w zmaganiach z cieniem nostalgii

Jakub Kuszlik  [ 3 ] – stojÂący w ekspiacyjnej prawdzie

Kai-Min Chang  [ 3 ] – owa sÂłonecznoœÌ w regresie

Szymon Nehring  [ 3 ] – poetyka (cudem) odrodzona ?
 
...............................................

MaÂły komentarz natury ogĂłlnej:

1. Jak w kaÂżdej dziedzinie Âżycia, widaĂŚ takÂże i (owÂą) narastajÂącÂą specjalizacjĂŞ w kierunku Chopinistyki, a „anegdotyczny idiom PolskoÂści” jest coraz Âłatwiejszy do odnalezienia dziĂŞki moÂżliwoÂści ksztaÂłcenia lub realizacji szerokich konsultacji w rozlicznych oÂśrodkach ksztaÂłcenia.

2. Pomimo jednak tego postêpu, zdarzaj¹ siê wci¹¿ za czêsto ca³kiem niedojrza³e wybory tych najbardziej wymagaj¹cych dzie³ z obszaru wielkiej formy narracyjnej przez pianistów jeszcze na takie wyzwanie nie do koùca gotowych.

3. Zwraca mojÂą uwagĂŞ swoisty paradoks, Âże faktycznemu postĂŞpowi w prezentowaniu chopinowskich MazurĂłw (Eliminacje), towarzyszy narastajÂące zatracanie kunsztu w prezentacji jego WalcĂłw.

4. O wyniku konkursowych zmagaĂą decydujÂą tak naprawdĂŞ „spin kreatorzy” NIFC, poprzez przemyÂślny (nie myliĂŚ z przemyÂślany) dobĂłr skÂładu osobowego jury, zgodny z kreowanÂą przez siebie misjÂą chopinowskÂą i subiektywnÂą wizjÂą tejÂże misji. PrzykÂładem oddzielnym na poparcie tego spostrzeÂżenia moÂże byĂŚ tak usilne propagowanie programu pianistyki na fortepianie muzealnym.

Woow!

jeszcze z 5 razy to przeczytam do peÂłnego zrozumienia (np. rozwa¿ê zalety poetyki peryfrastycznej)  :D

.. z 4 punktem zgadzam siĂŞ w caÂłoÂści,

mo¿esz jeszcze kilku wzi¹Ì ze sob¹, do III etapu przechodzi oko³o 20 uczestników.
.. ja teÂż wybiorĂŞ mniej niÂż 20-stu, wybiorĂŞ zgodnie ze swoim sumieniem.

WysÂłuchaÂłam na razie Kuszlika: a mĂłwiÂłam, Âże warto go posÂłuchaĂŚ :) Bruce przede mnÂą: rozumiem, Âże mam mocno trzymaĂŚ siĂŞ fotela ;D Wspaniale!
W moim topie na razie na pewno jest i Kamil, i Kyohei, i Leonora, i Kola, i Viet i Jakub. O, i Alexander! Ale i nie wysÂłuchaÂłam jeszcze wszystkich, i sÂą i tacy, ktĂłrych bardziej podziwiam,
ni¿ siê zachwycam, a ich trudno te¿ pomin¹Ì. W ka¿dym razie przy kolejnej selekcji o wielu wiêcej bêdzie o wiele bardziej ¿al...

Na temat Bruce kiedyÂś moÂże coÂś napiszĂŞ a moÂże nie muszĂŞ. Nie wiem. Wiem, Âże powinien byĂŚ w finale.
Inni kandydaci do III etapu - zaznaczam jednak, Âże nie wysÂłuchaÂłam wszystkich recitali, wiĂŞc moja lista jest bardzo skromna:
Viet Nguyen
Kamil Pacholec
Piotr Alexewicz
Leonora Armelini
JJ Jun Li Bui
Eva Gevorgian
Kola Chazjainow

Zapewne bĂŞdzie takÂże Osokins, choĂŚ znĂłw nie bĂŞdĂŞ rozumieĂŚ dlaczego.

A teraz posÂłucham sobie Pana Sority i Aimi Kobayashi, bo nie miaÂłam okazji.

Co do Bruca, to On kompletnie nie wpisuje siĂŞ kanon pozostaÂłych. Nie ma drugiego takiego.

To jest nowe spojrzenie na Chopina, oby jury to odczytaÂło.

Najlepiej, z gĂłry nastaw siĂŞ na coÂś zupeÂłnie innego. Wymaga peÂłnych akumulatorĂłw intelektualnych i emocjonalnych.

To nie jest Chopin jakiego znamy.

Mesjanizm.

.. dla przykÂładu, gra w tempie presto prestissimo, Ty siĂŞ zastanawiasz, co On robi?  szaleniec, a Bruce ukazuje sekwencjĂŞ takich dÂźwiĂŞkĂłw, ktĂłrych normalnie w Âżuciu byÂś nie usÂłyszaÂła, i Âżeby to usÂłyszeĂŚ musi byĂŚ to tempo

pokazuje inny, dodatkowy wymiar

inny Chopin 

P.s. A fuga Koli - do nĂłg padam!

Rozumiem: w takim razie zostawiĂŞ go sobie na koniec; z poÂświĂŞconÂą osobnÂą uwagÂą. I teÂż mam nadziejĂŞ, Âże bĂŞdzie graÂł dalej. Wielkie indywidualnoÂści sÂą zawsze niezwykle cenne.

A myÂślĂŞ, Âże z kolei moi tu ulubieĂący to czĂŞsto bardziej, jak to okreÂśliÂłby Mozart, "mainstream" :) Jednak tak bardzo mi piĂŞknie rezonujÂą w sercu.
To zreszt¹ przecie¿ nie przeszkadza, aby prezentowali te¿ coœ w³asnego, w³asn¹ osobowoœÌ.
Z jakÂą piĂŞknÂą melancholiÂą zagraÂł Jakub mojego ukochanego walca a-moll! A As-dur jaki byÂł lekki i roztaĂączony :) Mam nadziejĂŞ, Âże bĂŞdzie grywaÂł w B.

Czekam na te wyniki z lekkim niepokojem :)

Lista do III etapu: i poÂżegnalna:


Musza przejœÌ i strata kogokolwiek poni¿ej bêdzie mnie boleÌ:

Piotr Alexewicz

Leonora Armellini,

Alexander Gadjiev,

Eva Gevorgyan,

Nikolay Khozyainov,

Su Yeon Kim,

Bruce (Xiaoyu) Liu,

Georgijs Osokins,

Kyohei Sorita,


Powinni przejœÌ:

JJ Jun Li Bui (nie posÂłuchaÂłem go w II dotÂąd)
Szymon Nehring
Aimi Kobayashi,
Andrzej WierciĂąski,
Michelle Candotti,
Jakub Kuszlik
Kamil Pacholec


Ci ktĂłrych polubiÂłem i ucieszĂŞ siĂŞ z awansu:

Hao Rao
Kai-Min Chang,
Alberto Ferro
Shushi Kyomasu
Talon Smith
Zi Xu
Viet Trung Nguyen

Jedna mi³oœÌ:

Sohgo Sawada – miÂłoœÌ ze wzglĂŞdu na barwy i harmonie jakie wyciÂąga, wiem, Âże nie przejdzie dalej (ta barkarola ..)

Pozostali Polacy, niestety obawiam siĂŞ, Âże z powodu zbyt duÂżej iloÂści pomyÂłek w grze nie przejdÂą.

OGÂŁASZAJÂĄ! Teraz.

Piotr Alexewicz, Polska
Leonora Armellini, WÂłochy
J J Jun Li Bui, Kanada
Michelle Candotti, WÂłochy
Yasuko Furumi, Japonia
Alexander Gadjiev, WÂłochy/SÂłowenia
Avery Gagliano, Stany Zjednoczone
Martin Garcia Garcia, Hiszpania
Eva Gevorgyan, Rosja/Armenia
Nikolay Khozyainov, Rosja
Su Yeon Kim, Korea PoÂłudniowa
Aimi Kobayashi, Japonia
Mateusz KrzyÂżowski, Polska
Jakub Kuszlik, Polska
Hyuk Lee, Korea PoÂłudniowa
Bruce (Xiaoyu) Liu, Kanada
Szymon Nehring, Polska
Kamil Pacholec, Polska
Hao Rao, Chiny
Miyu Shindo, Japonia
Talon Smith, Stany Zjednoczone
Kyohei Sorita, Japonia
Hayato Sumino, Japonia
Andrzej WierciĂąski, Polska





 
 

KtoÂś mi siĂŞ nie wykasowaÂł, chyba Talon Smith.

anelik, to jest lista osĂłb, ktĂłre przeszÂły rozumiem (?)

OSOKINS?

Tak, bez Talona Smitha. 23 osoby poszyÂły dalej.

O, wÂśrĂłd swoich typĂłw zapomniaÂłam o Hao Rao - na szczĂŞÂście jest :)

czÂłowiek, ktĂłry caÂły jest muzykÂą  :D

z mojej listy tylko Osokins odpadÂł

Przyzwoity werdykt.

DoczekaliÂśmy, pomimo uzasadnionego niepokoju o jego rezultaty.

Brak Viet Trung Nguyen'a mnie nieco zaskakuje, ale to absolutnie nie powĂłd do kwestionowania rzetelnoÂści rezultatu.

Tymczasem.

III.Etap bĂŞdzie zatem ucztÂą dla uszu.

To miÂły wieczĂłr raczej pomyÂślnych wiadomoÂści.

Dobrej nocy.

tym razem nie mam zawodu, gorzej jak ktoÂś z tej Ăłsemki do finaÂłu nie wejdzie.

Dobranoc wszystkim, dzisiaj jest okazja nadrobiĂŚ zalegÂłoÂści w Âśnie.  :D

Spotykamy siĂŞ w III etapie.

Szkoda Talona, ale przepraszam - nie Osokinsa. Nie ÂżaÂłujĂŞ, Âże przepadÂł. Nie chciaÂłam sÂłuchaĂŚ go dalej.  Darujcie mi, wiem Âże sÂłyszycie go inaczej.
Dobrej nocy

jeden dopisek, ale dla mnie waÂżny, bo bardzo emocjonalnie przeÂżyÂłem Jego wystĂŞp:

               Mateusz KrzyÂżowski - jednak Go puÂścili.

Bardzo siĂŞ z tego cieszĂŞ. JeÂśli w III etapie bĂŞdzie sadziÂł tyle pomyÂłek ...

Dobranoc jeszcze raz.

¯al mi Vieta, ale rozumiem, ¿e w drugim etapie posz³o mu nieco s³abiej ni¿ w poprzednich. Z drugiej strony faktycznie, wiêkszoœÌ naszych "topów"
jednak przeszÂła dalej, wiĂŞc trudno tu mieĂŚ o ten werdykt duÂże pretensje.

Przy bardzo przyzwoicie wykonywanej przez Hyuka Lee sonacie b-moll pojawiaÂły siĂŞ komentarze, Âże jeÂśli nie pĂłjdzie dalej,
przynajmniej bĂŞdzie miaÂł tĂŞ satysfakcjĂŞ, Âże pokazaÂł Âświatu swojÂą sonatĂŞ :) LubiĂŞ go, ale teÂż myÂślaÂłam, Âże moÂże siĂŞ nie zmieÂści. A tu przeszedÂł on,
a nie przeszedÂł Osokins... :o I jest teÂż Sumino, ktĂłry teÂż zaciekawiÂł mnie w pierwszym etapie, a potem nie starczyÂło mi na niego czasu.

Mateusza, przyznajê, te¿ nie s³ucha³am, jakoœ mi umkn¹³, ale nadrobiê.

Dobrej nocy.

Khozyainov'owi ÂżyczĂŞ w III etapie opanowania (ograniczenia) siÂły fizycznej brzmienia, szczegĂłlnie w akompaniamencie akcentujÂąco-rytmicznym lewej rĂŞki. Wtedy powinno byĂŚ 1. miejsce.

Na jego kanale YT usÂłyszymy nagrania niemal** wszystkich utworĂłw Chopina (**wszystkie te napisane wy³¹cznie na fortepian, a wiĂŞc brak koncertĂłw, pieÂśni, sonaty op. 65, etc.). NaprawdĂŞ odwaliÂł tam kawaÂł dobrej roboty (podobno to efekt estradowego lockdown'u covid :D ). StÂąd teÂż bogaty repertuar, ktĂłry przygotowaÂł na II etap, bodajÂże 8 utworĂłw, w tym nieobowiÂązkowe (jeszcze) mazurki. Có¿... miaÂł z czego wybieraĂŚ  ;D

Coraz bardziej wierzê w tego pianistê, w jego techniczn¹ nienagannoœÌ, swoist¹ prostotê wykonaù, stabilnoœÌ rytmiczn¹, i pewnoœÌ siebie przy instrumencie.

To mamy w kolejnym etapie 6 Naszych, 5 JapoĂączykĂłw, 3 WÂłochĂłw, po 2 Rosjan, KanadyjczykĂłw  i KoreaĂączykĂłw, Hiszpana,  ChiĂączyka i z USA. Moimi faworytami sÂą Kola, Eva lub Bruce...ale jeszcze 2 etapy. Faworytem do Nagrody PublicznoÂści jest raczej Martin😉 Pozdrawiam

Co z sonat¹ op. 4? Dawniej by³a wykonywana, co prawda rzadko, ale jednak. Nawet w regulaminie Konkursu z 2010 r. istnia³a mo¿liwoœÌ wyboru tego utworu.

OdsÂłuchaÂłem wczorajsze recitale...có¿  to byÂła za koĂącĂłwka 2 etapu, a wystĂŞp Bruce Liu magiczny, fantastyczny🤩 Zacz¹³  Rondem a la Mazur - wczeÂśniej go graÂł Arsenii Mun. Rosjanin go zagraÂł w bÂłyskotliwym Chopinowskim stylu brillant natomiast Kanadyjczyk w stylu impresjonistycznym z peÂłnÂą paletÂą barw ÂświatÂła blasku-bajecznie, Genialnie...wg mnie zagraÂł teÂż najlepiej  Poloneza Es z fantazjÂą, wirtuozeriÂą finezjÂą ...Dla mnie to Faworyt konkursu...JuÂż  nie mogĂŞ siĂŞ doczekaĂŚ MazurkĂłw w jego wykonaniu. PodobaÂł mi siĂŞ bardzo Polonez fis w wykonaniu Jakuba i As grany przez Hyoka Lee ( Kola graÂł go w zbyt wonym tempie jak na Poloneza). KoreaĂączyk wykonaÂł niesamowicie trudny recital jak Seong 6 lat temu z podobnÂą dramaturgiÂą, patosem, brawurÂą...ale to juÂż byÂło a takiego pianisty jak BRUCE nie sÂłyszaÂłem...Pozdrawiam

jeszcze przynajmniej dwa wykonania Ronda a la Mazur w II etapie pamiĂŞtam - genialne Kyohei Sorita - z fantastycznym mazurem i nasz Piotr Alexewicz, kaÂżde wykonanie byÂło inne. KaÂżde Âświetne.

Zgadzam siĂŞ z Bodkiem. Ja po wczorajszym recitalu Bruce’a zaniemĂłwiÂłem. Walc As-dur powinien dostaĂŚ nagrodĂŞ za najlepszy walc w czasie caÂłego konkursu, pierwiastek taneczny wtopiony w wirtuozeriĂŞ niemal jak u JĂłzefa Hofmana! Polonez Es-dur zjawiskowy, nikt nie zagraÂł go w Warszawie z wiĂŞkszym blaskiem, opalizowaniem, a przy tym kapitalnie uwypuklajÂąc jego tanecznoœÌ - ale czy moÂże byĂŚ inaczej, jeÂśli gra go uczeĂą Dang Thai Sona, ktĂłrego wykonanie op. 22 jest jednym z najlepszych w dziejach fonografii? ZwrĂłciliÂście uwagĂŞ na technikĂŞ gry 3 pierwszych palcĂłw prawej rĂŞki przypominajÂącÂą MartĂŞ Argerich?

Liu po 2 etapach konkursu jest moim faworytem do I nagrody. Nie jest jeszcze byÌ mo¿e artyst¹ totalnym, pe³nym, bo czasem wkrada siê w jego grê pewna neurotycznoœÌ i brak kontroli, ale on po prostu ka¿d¹ fraz¹ opowiada historiê - i jest w tym niezwykle autentyczny.

Bardzo kibicuje Szymonowi. Z nerwow nie slucham juz na zywo. Bedzie jak bedzie. Kolosalna presja psychiczna nie tylko dla Szymka.

Niezbyt przychylna atmosfera wokol Nehringa wsrod polskiej spolecznosci nie pomaga. Szkoda, ze jestesmy tacy nieprzyjazni wobec samych siebie