Kurier Szafarski

Witajcie w III etapie XVIII Konkursu Chopinowskiego (od czwartku 14 X do soboty 16 X 2021r.)

Start bĂŞdzie, tak jak w II etapie rĂłwnieÂż mocny  ;)

III etap, pierwszy dzieĂą przesÂłuchaĂą, sesja poranna.

Prowadzi p. Monika OrzeÂł. (nie widziaÂłem jak wyglÂądaÂła, ale brzmiaÂła jak zawsze niebiaĂąsko. Obecnie to jest najlepsza konferansjerka w Polsce, czy sÂłyszeliÂście jak zapowiedziaÂła JaponkĂŞ? "Miu-sin-do (akcent ba do), albo jak na koniec powiedziaÂła "good bye" ?)



1.) Szymon Nehring,Polska, Steinway 479, DostojnoœÌ w grze, nie forsowa³ temp. Bardzo czysty dŸwiêk. Naprawdê to siê mog³o podobaÌ. £adne mazurki. On jest równy w grze we wszystkich etapach.



2.) Kamil Pacholec, Polska, Steinway 479, uwa¿am, ¿e III etap wypad³ mu s³abiej. Od samego pocz¹tku wyczuwa³em nerwowoœÌ w grze, jak nie Pacholec. Gra³ jakiœ zniecierpliwiony. Ma³o ró¿nicowa³ dynamikê, wra¿enie p³askiego dŸwiêku (mo¿e na tle powœci¹gliwego Nehringa tak wypad³). Nie s³ysza³em Jego sonaty, a podobno by³a najlepsza. Mnie najbardziej podoba³ siê jeden z mazurków, zagra³ go idealnie, ods³ucham który, to wpiszê póŸniej)



Przerwa.


3.) Hao Rao, Chiny, Steinway 479, trudno to pisaÌ, ale utwierdzi³em siê w przekonaniu, ¿e III etap dla Rao to ju¿ za wysokie progi. Nie jest równy i nie podoba mi siê u niego to, ¿e wiêkszy ciê¿ar k³adzie na praw¹ rêkê (mistrzowsk¹ praw¹ rêkê). Przyk³ad? Ko³ysanka, któr¹ zacz¹³ - tam w lewej jest sekwencja piêciu akordów, jako podk³ad dla melodii, powtarza siê na przestrzeni prawie ca³ej ko³ysanki. Rao skupi³ siê na przepiêknych melodiach, ale dzidziusia, by tym nie uspa³. Zgubi³ te akordy, a to one usypiaj¹. Moim zdaniem s¹ niezwykle wa¿ne. Bêdzie mia³ dzieci, to zrozumie. Cz³owiek muzyka poza tym.
 


4.) Miyu Shindo, Japonia, Steinway nr 479,  powiem szczerze, ja Jej chyba nie doceniam, wszyscy zachwyceni, a ja nie bardzo. To samo, co u Kamila, jeden z mazurkĂłw zagraÂła przeÂślicznie, jeszcze raz napiszĂŞ - przeÂślicznie (póŸniej wpisze ktĂłry, muszĂŞ odsÂłuchaĂŚ)

A co, jeœli ktoœ przekroczy ten czas, jak w³aœnie czyni to Szymon Nehring (a zosta³a mu jeszcze 4 czêœÌ sonaty)?

Szymon niestety przeciêtnie wypad³. Brakowa³o modulacji, z której przecie¿ jest znany. Chyba ta wpadka z pocz¹tku nokturnu, a¿ siê sam skrzywi³, ci¹¿y³a na nim jak fatum przez dalsz¹ czêœÌ wystêpu.

Jednak posluchalem. Dziwna, rzecz.... Poczulem pewien niedosyt, ale byla to wartosc dodana. Ja chcialem wiecej a Szymon dozowal i nie pozwal na wiecej. Zawsze szukam emocji innego rodzaju, z innej planety. Ogolnie wystep Nehringa byl na b. wysokim poziomie. Gratulacje dla niegoi!!!!

Moduacji, czyli Roznorodnosci. Tak?
Jednolitosc vs Roznorodnosc. Co lepsze. Czy dolepiony sztuczny nos, czy twarz z wtopionym nosem w powierzchnie twarzy. Albo w ogole twarz bez nosa i bez wszystkiego innego.
Jednolitosc wywoluje trans. Roznorodnosc zainteresowanie i zaskoczenie. Co wolimy?, a moze nic nie wolimy.
OK - brak modulacji, ktory to zauwazyles i ci sie to nie podobalo.
NIEOK - wypadl przecietnie

Pacholec przemowil do mnie wyraznym, wzglednie mocnym glosem. Wypowiedzial wszystko prosto z mostu, szczerze i odwaznie. Fajna postawa.
Nehring przemowil do mnie glosem aksamitnym, wrazliwym, zawoalowanym, tajemniczym. Postawa intrygujaca.
Teraz szukam emocji dla siebie (ja ja ja) Nie wiem....Chyba mam juz dosyc Chopina (mam i nie mam......mam i nie mam......mam i nie mam).
Dlatego wole BACHA i jego genialna, konstruktywna rownowage w emocjach, ktorych piekno nie ma sobie rownych)

Na Nehringa nie zd¹¿y³em. Natomiast bardzo nie podoba mi siê twitt redaktora Mazurka w czasie wystêpu Nehringa:

Jurorka X na granicy chrapania.

SMS od koleÂżanki muzykoloÂżki: „Rozumiem JÂą. Ja juz od scherza, czyli dosc wczesnie, mysle o salatce jarzynowej. Dawno nie jadlam...
Tylko mnie nie zdradz, bo na sali tabuny psychofanow.”

Ale kutasiowo. ha ha

Na mĂłj gust Kamil Âświetnie zagraÂł te sonatĂŞ :)

Ludzie, ktorzy chrapia przy np. Nehringu nie potrafia zrozumiec czasu w muzyce. Sa sfrustrowani, niedowartosciowani.
Zeby nimi wstrzasnac, to musi byc wybuch bomby atomowej. Mazurek i jego muzykolozka posiadaja wrazliwosc nogi stolowej.

To brak szacunku dla pianisty, ktĂłry stara siĂŞ wypaœÌ jak najlepiej w niezwykle waÂżnym dla siebie wykonaniu  ale i dla muzyki i dla Chopina :(To na tym poziomie nie sÂą wykonania, ktĂłre powinny kojarzyĂŚ siĂŞ z saÂłatka:(

A jurorzy majÂą prawo byĂŚ zmĂŞczeni. To teÂż jest tytaniczna praca. SÂłuchaÂłam rozmowy z Olejniczakiem, mĂłwiÂł, Âże trzyma go tylko kawa :)

Moze powinien byc  podwojny sklad jurorow. Na kazde 2 etapy inny. To nie bylo by glupie i chyba bardziej sprawiedliwe dla uczestnikow.

Koncowa fraza w largo (Sonata) u HAO RAO byla czyms nadzwyczajnym. Serce zadrgalo mocniej. Oddech wstrzymany.

Wyobrazilem sobie HAO RAO tanczacego z przytupem mazurka w pasiastych spodniach i krakowskiej czapce. Bardzo sympatyczny widok :)

Ale dowalil HAO do pieca tym Polonezem.
Mazurkami tez.
Zyczliwi jemu chinscy ziomale przyczynili sie do tego, ze na scenie on czuje sie swobodnie, bez bagazu nienawisci swojego narodu.

Z niecierpliwoscia oczekuje wystepu MIYU SHINDO

Pani Shindo. Slucham w filharmonii. Mazurki trochĂŞ znieksztaÂłcone, zbyt rozciÂągniĂŞte w czasie. Rondo a’la Mazur natomiast to bajka... Sala wstrzymaÂła oddech.

MIYU SHINDO
Mazurki - "Samotnosc, coz po ludziach. Czym spiewak dla ludzi"
Rondo à la Mazur - Flying Fairy - Bajka o wrozce przeskakujacej z kwiatka na kwiatek.
Sonata - Kazda reka opowiada inna historie rownoczesnie.

Ogolnie: Wspaniala kreacja. Troche brakowalo normalnosci. Wszystko bylo pieczolowicie i dosadnie opowiedziane.
Nie dala nam zadnej swobody... i w sumie czemu miala dawac.
Poruszajacy wystep.

Raczkami wierzga jak modliszka. Fajne :)

Czy ten utwĂłr, ktĂłry zagra po poÂłudniu Kyohei Sorita : harmonizacja pieÂśni BoÂże, coÂś PolskĂŞ byÂł wykonywany na konkursie? Nigdy nie sÂłyszaÂłam.

Nie wydaje mi siĂŞ, ale nie jestem pewien. SwojÂą droga, od pewnego czasu jest taka tendencja i nierzadko gra siĂŞ niemal zupeÂłnie nieznane utwory na konkursie.

KYOHEI SORITA
Asynchron lewej i prawej za duzy. Chcial orginalnie a wyszlo troche balaganiarsko

Przyciezkawe te mazurki. Malo finezji

Ostatni m lepszy, znacznie lepszy, bardzo lepszy

Poczatek sonaty za duzo pedalu. Zgubilem lewa reke. Ale ladnie. Dobry czysty dzwiek i trafia.

SORITA
Dobra rownowaga sily poszczegolnych dzwiekow w akordach. Wiec fortepian brzmi harmonijnie. Chociaz, czasami zyczylbym sobie jakies male "koguty", wyrozniajace sie z wieloglosu

I znowu ten asynchron. Szkoda, gdyz Sorita gra szlachetnie. Dzwieki basu  sie wybijaja, tworzac nudna sekwencje.
Pogrzeb jest majestatyczny i w pewnym sensie optymistyczny. Chcialbym miec taki. Duzy szacun dla pana SORITA!!!!!!!!!!!

Jak tak dalej wyspiewa to jest FINAL

Trio poloneza przypomina mi lot kamikadze.

Maniera czêstych accelerandi i crescend na danym odcinku frazy - by j¹ zró¿nicowaÌ, czy tez na przebiegach chromatycznych, chyba nie bardzo mi odpowiada.

POLONEZ - No coz, PIÊKNIE!!!!!!!!!!!!!!

Mozi mam odmienne zdanie

Ten asynchron prawa - lewa rêka, szukanie jakiejœ polirytmii czy polimetrii wprowadza u naszego Samuraja zazwyczaj pewien chaos. W sonacie niepokoi³ mnie trochê zbyt przymazany dŸwiêk, zw³aszcza w Doppio movimento. Dotkn¹³ mnie nokturn - srodek Marsza. Piêkna barwa dŸwiêku, jakby z innego œwiata.

To jest wspaniaÂły muzyk, z wielkim zaciĂŞciem wirtuozowskim.

Pelna zgoda

DziÂś mieliÂśmy juÂż dwa imponujÂące Polonezy As-dur. Oba z Dalekiego Wschodu.

HAYATO SUMINO - Poeta - Muzyk na YouTube. Genialnie zdolny. Ma swoj ciekawy kanal Cateen, czy cos takiego

Bart, chodzi mi np. o te bardzo silne acceleranda w epilogu ekspozycji I czĂŞÂści sonaty. WprowadzaÂły zabrudzenie narracji, byÂły zbyt intensywne. RobiÂł siĂŞ z tego Trzeci Rachmaninowa, IMO.

Ale przeciez chodzi o niezla zawieruche w tym miejscu. Moze jestem teraz nastawiony bojowo (no, ktory, ktory );)

Niedoczytalem - Sonaty? Tak. Zgoda

HAYATO SUMINO
AMAZINGLY MOCNY GOSCIU. FINAL

Znowu bardzo sie denerwuje. Trzymam kciuki

Andrzej umie w mazurki, jestem pewien.

PS. W filharmonii maÂły kongres Kuriera. Mozart, Aleksias, GoguÂś prawie w jednym rzĂŞdzie.

ale macie super! pozdrowienia !!!

III etap, pierwszy dzieĂą przesÂłuchaĂą, sesja wieczorna.

5.) Kyohei Sorita, Japonia, fortepian Steinway nr 479, trzyma poziom, z trzech etapĂłw najbardziej podobaÂł mi siĂŞ Jego drugi, ale dzisiaj teÂż byÂło dobrze. Marsz ÂżaÂłobny - tym do mnie przemĂłwiÂł.
PS. ZastanawiaÂłem siĂŞ nad tym, Âże gra w okularach (ale Alexewicz teÂż  :) ), to chyba dodatkowa trudnoœÌ, jak zjeÂżdÂżajÂą. We wszystkich trzech etapach zaciekawiaÂł.

Czy ja chcĂŞ, by Kyohei Sorita zwyciĂŞÂżyÂł w XVIII KCH? biorĂŞ to pod uwagĂŞ (okolice szĂłstego miejsca).

6.) Hayato Sumino,, Japonia, fortepian Steinway nr 300, nie jestem fanem Jego gry (sposobu wyra¿ania emocji) i do wystêpu podszed³em ch³odno. .. ale jedno dzisiaj muszê Mu oddaÌ, - fina³ sonaty b-moll ! dla mnie najlepszy ze wszystkich dot¹d, którzy to grali. Szaleùstwo i dzikoœÌ, a to jest to, na co ja w tym miejscu czekam (wszyscy graja to jakoœ cukierkowo), ale kiedy widzê tak¹ propozycje - to kwiczê. To mu zapamiêtam i dziêki Hayato !! Jestem ukontentowany.

Czy ja chcĂŞ, by Hayato Sumino zwyciĂŞÂżyÂł w XVIII KCH?- stanowczo nie chcĂŞ.

Przerwa

7.) Andrzej Wierciùski, Polska, Steinway nr 300, na pocz¹tku (chyba w scherzu) przywali³ równo, ale chyba nie w to, co chcia³, ale tak na powa¿nie, to nie wiem, czy to ma sens wyci¹gaÌ na tym etapie pianistom takie wpadki. To by³oby bardzo ciekawe doœwiadczenie, tylko s³uchaÌ nie wiedz¹c, który z uczestników gra. Przyznam, ¿e mam ju¿ bardzo ukszta³towane subiektywne postrzeganie uczestników. Ten taki, a tamten taki. Fatalne to jest. S³ucham piêknie granej sonaty i tylko to powinno siê liczyÌ. Ta liryczna czêœÌ fantastyczna.


.. teraz mam nadziejĂŞ na ucztĂŞ, nie ukrywam

8.) Piotr Alexewicz, Polska, fortepian Steinway 479, gdybym nie wiedzia³ kto gra i nie patrzy³ myœlê, ¿e by³bym w stanie tylko po sposobie gry odgadn¹Ì, ¿e to Alexewicz.

Preludia op. 28 ! interpretacja, najwyÂższa klasa, szkoda wpadek - Seong-Jin Cho zagraÂł to chyba bez jednej.
oj! wydaje mi siĂŞ, Âże mamy ucztĂŞ ..
jesteÂśmy w Jego Âświecie, a propozycjĂŞ ma dla nas ÂświetnÂą,
bardzo rĂłwne wszystkie trzy etapy.

Czy ja chcĂŞ, by Piotr Alexewicz zwyciĂŞÂżyÂł w XVIII KCH? - biorĂŞ to pod uwagĂŞ, (pierwsza piÂątka).

przeczytaÂłem wszystko, co napisaliÂście dotÂąd, do jednego siĂŞ odniosĂŞ,

peÂłna zgoda, BACH - szef wszystkich szefĂłw na wieki !

SpisaÂłem Nehringa na straty, zwÂłaszcza porĂłwnujÂąc go do JapoĂączykĂłw otwierajÂących wieczornÂą sesjĂŞ.
6 lat temu graÂł ciekawiej i odwaÂżniej, teraz zaprezentowaÂł siĂŞ "konkursowo". Momentami miaÂł teÂż mocne strony - utkwi mi w pamiĂŞci jego impromptu op. 51.

OdrobiÂłem teÂż zalegÂłoÂści... Garcia Garcia, ciekawe czy jury usÂłyszaÂło jego przyÂśpiewki przy instrumencie :D JeÂśli tak, to najwyraÂźniej im siĂŞ spodobaÂły. Jak ten pianista dotarÂł do III etapu ???

Hayato Sumino oczarowaÂł mnie wszystkim. PĂłjdzie do finaÂłu czyli do nieba. Marsz ÂżaÂłobny, zdecydowanie nie pogrzebowy - wykonany w rĂłwnym i szybkim tempie, tak jak lubiĂŞ. Nie wiem tylko czy to byÂło szopenowskie, ale to niewaÂżne, podobaÂło mi siĂŞ, fortepian teÂż.

Z Panem Andrzejem to jest nie lada wyzwanie, co pocz¹Ì. To jeden z najbadziej wra¿liwych artystów tego etapu. Zarazem ³atwo i szybko trac¹cy kontrolê. W tych wirtuozowskich momentach bywa wtedy chaotyczny, gubi tempo. TaK sta³o siê np. w refrenie fina³u sonaty - Presto zapewne kosztowaÌ go bêdzie fina³. A szkoda, bo temat II i III w czêœci pierwszej oraz nokturn (Largo) by³y czaruj¹ce. SlychaÌ nieustanne poszukiwanie g³êbi. Chêtnie przejdê siê kiedyœ na jego koncert.

..jest stan napiĂŞcia w studio TVP Kultura pomiĂŞdzy prof. ElÂżbietÂą TarnawskÂą, a p. PawÂłem Kowalskim. Ela prĂłbuje ustawiaĂŚ PawÂła, ale nie bardzo Jej siĂŞ udaje  :D, coÂś Mu tam powiedziaÂła i chyba nie wiedziaÂła, Âże mikrofony sÂą w³¹czone. ..

.. mo¿e byÌ du¿a ró¿nica w s³yszeniu miêdzy tymi, którzy s³uchaj¹ na ¿ywo w filharmonii, a s³uchaczami z mediów (radio, internet, tv).
Kiedy by³o podsumowanie II etapu w II pr. PR redaktorzy puœcili fragment wystêpu Leonory, która gra³a na Fazioli, wszyscy jak jeden, a¿ jêknêli z zawodu nad jakoœci¹ dŸwiêku. Wg ich s³ów fortepian Fazioli na ¿ywo mieni³ siê iloœci¹ alikwotów. .. niestety tylko na ¿ywo.
DuÂżo tracimy z przekazu cyfrowego. PozazdroÂściĂŚ tym z Was, ktĂłrzy sÂłuchajÂą na Âżywo.

III etap, drugi dzieĂą przesÂłuchaĂą, sesja poranna.

Woow, jaka niespodzianka! (nie sÂłuchaÂłem JJ-ja) sonata Leonory Âświetna, ale mam inne caÂłkowite zaskoczenie !!!
nie potrafiĂŞ przejœÌ nad tym do porzÂądku, co usÂłyszaÂłem w sonacie Candotti. Woow !!! co tu siĂŞ odwaliÂło? (pozytywnie),  Candotti? tak odpaliÂła?


ProwadzÂący p. Piotr Krasnowolski.

1.) Leonora Armellini,, WÂłochy, fortepian Fazioli,  nie posÂłuchaÂłem Jej za dobrze w II etapie (mea culpa), wiĂŞc dzisiaj tak ustawiÂłem sobie zajĂŞcia w pracy, Âże w czasie od 10.00 do 11.00 znikn¹³em jak Bilbo Baggins, kaptur na gÂłowĂŞ, opaska do spania na oczy i sÂłuchawki do uszu, nie ma mnie dla nikogo. CaÂły zanurzyÂłem siĂŞ w muzyce. OkazaÂło siĂŞ póŸniej, Âże byÂło warto. Poloneza fantazjĂŞ pomijam, mazurki nie bardzo Jej wyszÂły (nie nadaÂła im charakteru), w moim odczuciu teÂż poczÂątek sonaty byÂł przyciĂŞÂżkawy, za to od drugiej czĂŞÂści .. coÂś siĂŞ zadziaÂło. Im dalej tym lepiej. Fazioli brzmiaÂł tak, jakby specjalnie do grania marsza go zbudowali, a finaÂł? Deszcz i nostalgia. Namacalna.
Ona jak najbardziej bĂŞdzie graÂła w finale.


..tu humoreska, zapowiadajÂący p. Piotr przeprosiÂł za b³¹d, ktĂłry popeÂłniÂł zapowiadajÂąc WÂłoszkĂŞ (po angielsku pomyliÂł fortepiany i zapowiedziaÂł fortepian Kawai .. i czyni to takimi sÂłowami: " a teraz wystÂąpi, ktoÂś, kto nie bĂŞdzie siĂŞ myliÂł tak jak ja .."  :D to byÂło fajne.

2.) JJ Jun Li Bui,, Kanada, Kawai, - niestety, co ukrad³em dla Leonory w dwójnasób odda³em przy JJ-ju - mam czarn¹ dziurê. S³ysza³êm tylko mazurki, które odebra³em jako wytworne salonowe walczyki. Bardzo jasny, czytelny dŸwiêk. (albo efekt siê podwoi³ po gêstym Fazioli o ciemnej barwie). JJ zaprzeczenie Leonory, tylko w forte walili oboje równo.

Przerwa

3.) Michelle Candotti, WÂłochy, Steinway nr 479 - ..nie spojrzaÂłem kto gra, wiĂŞc speÂłniÂło siĂŞ moje wczorajsze marzenie. SÂłyszĂŞ perlisty, przestrzenny dÂźwiĂŞk. DÂłoĂą, ktĂłra uderza akordy jest bardzo mocno postawiona. Bardzo mi siĂŞ ten dÂźwiĂŞk podobaÂł. No bardzo! Wszystko dobrze zagrane, przychodzi sonata b-moll. No siadÂłem, zahipnotyzowaÂła mnie. PrzyszedÂł marsz (bĂŞdĂŞ go dÂłuugo pamiĂŞtaÂł) - nie cackaÂła siĂŞ jak Leonora. Marszowy pochĂłd, piĂŞkna kantylena, wyraziste mocno stawiane akordy. ..i bez Âżadnej przerwy przeszÂła w finale. Nie wierzyÂłem, Âże moÂżna to zagraĂŚ lepiej od Leonory, ale staÂło siĂŞ - dotknĂŞÂła mnie tak gĂŞstÂą mg³¹, przez ktĂłrÂą z trudem przebijaÂło siĂŞ sÂłoĂące i wraÂżenie, jakby ta mgÂła pÂłynĂŞÂła w powiewach wiatru, to byÂł "wiatr", nie jak u Leonory "deszcz".  No coÂś niesamowitego. ..aÂż chciaÂłem koÂłnierz pÂłaszcza postawiĂŚ.
W wywiadzie powiedzia³a, ¿e zmar³ jej dziadek i nie zd¹¿y³a mu tego marsza zagraÌ, powiedzia³a, ¿e czu³a moc "z góry" a sonatê, tu w Warszawie w ca³oœci zagra³a dziadkowi. Pos³uchajcie tego, bo to jest natchnione wykonanie.
PosÂłuchajcie.

Jak bardzo! ta dziewczyna zyskaÂła w moich oczach... no strasznie!, na poczÂątku uwaÂżaÂłem, Âże jest bardzo przeciĂŞtna, a tu z etapu na etap taka ewolucja !!! Ja jestem teraz pod wielkim wraÂżeniem jej moÂżliwoÂści.


4.)  Yasuko Furumi, Japonia, Steinway 479,  teÂż zaskoczenie in plus w stosunku do poprzednich etapĂłw. ÂŁadnie graÂła. Jedna uwaga, trochĂŞ mnie mĂŞczy Steinway 479, u Furumi wÂłaÂśnie, byÂł mniej przyjemny dÂźwiĂŞk wiĂŞkszego Steinwaya niÂż u Candotti. Japonka nie zapanowaÂła nad barwÂą jak WÂłoszka.

 

Nie wiem, co dok³adnie nie pasowa³o prof. Tarnawskiej w studio TVP, ale nie lubiê jej opinii, s¹ doœÌ subiektywne i rzadko znajduj¹ odzwierciedlenie w wynikach konkursu.

Co do Pana Alexewicza, to jego Preludia by³y nie w¹tpliwie jednym z hitów dzisiejszego dnia, o ile nie w ogóle najciekawsz¹ kreacj¹. Ka¿de by³o inne, ka¿de odpowiada³o za inny stan emocjonalny. Niektóre koncepcje by³y niezwykle ciekawe i oryginalne, nie czas zag³êbiaÌ siê w szczegó³y. Na ¿ywo brzmia³y bardzo o¿ywczo i wielobarwnie, z daleka s³uchaÌ by³o mo¿e inspiracjê nagraniem Soko³owa. Do pe³ni szczêœcia zabrak³o precyzji, perfekcji œrodków pianistycznych - tam gdzie faktura siê zagêszcza, gdzie nale¿y zagraÌ z brawur¹ wkrada siê czasem nadmierny peda³ i pomy³ki. Koncepcja by³a jednak wielka i mam wszelkie powody by s¹dziÌ, ze naszego pianistê pos³uchamy w finale.

Sorry za literĂłwki, w nocy Kurier siĂŞ zawiesiÂł.

LEONORA ARMELLINI
Mocna w dzwieku, wesola italian mama. Lubie ja. Zdrowe granie na sniadanie. Tego dzisiaj potrzebuje.
Jak na razie, to buduje ona grunt pod emocje. I robi to niezle. Zaczynamy za chwile nasza opowiesc.

LEONORA, FANTAZJA, BAJKA

Ze mn¹ jest coœ nie tak. Przekona³em siê do poloneza-fantazji, ale mazurków Chopina nie jestem w stanie prze³kn¹Ì, nie tylko na œniadanie. Preludia zagrane hurtowo te¿ mnie mêcz¹. Za karê wola³bym s³uchaÌ "ONE HOUR" z pierwszych nut sonaty op. 35.

LEONORA, MAZURKI albo MAZURY - SLYSZE NA OGOL AKORDY. Cos mi brakuje....aha melodii. Tak prostej melodii. I to w dodatku melodii bez tego wscieklego rezonansu od pedalu.

IdĂŞ o zakÂład, Âże Armelinii zagra marsz pogrzebowy z nokturnowym, doÂłujÂącym, powolnym, momentami ociĂŞÂżaÂłym krokiem.

Wszystko bedzie zalezalo od uczestnikow poogrzebu

^^ Zgadza siĂŞ. PĂłki co jej sonata trafia w mĂłj gust.

L.A
Nareszcie, czytelny poczatek tej sonaty. Cieszy mnie artykulacja pani LEONI. Czekam na dalszy rozwoj akcji.
Baaardzo..dramat..jest....lwica fortepianu. Nareszcie czyste akordy (bez bledow, raczej bez bledow).
Temperament jest, ale doskonale kontrolowany. Tryska zdrowiem. Przydalo by sie to Chopinowi. Duze emocje nie daja czasu na refleksje.
Idealne tempo marsza. Nie do placzu, ale za to majestatycznie. Trup bylby zadowolony.
FINAL - Oj uslyszalem kawalek melodi - kapitalny pomysl pani Leonory Armelini

NaleÂży siĂŞ jej finaÂł. Czyste granie, bez omyÂłek palcowych, finaÂł sonaty wrĂŞcz genialny.

Nie badz roszczeniowy w jej imieniu

J J JUN LI BUI
Ballada - troche rytm - hm hm - at libitum, ale przeciez to jest opowiesc a nie marsz. Przekonal mnie.
Szybka czesc - FANTASTYCZNA!!

J J J B
Mazurki gra bez tego nonsensownego zamglenia dzwieku. Prosto i mlodo.
Bardzo pieknie.
Kapitalny smaczek w mazurku C (koniec przed nawrotem). Raczki sie rozjechaly i zbudowaly mala polifonie (to bylo wyrafinowane).

J J J B
Rondo à la Mazur F-dur op. 5 - szalona kompozycja. Troche niespojna, niespokojna, ale bardzo orginalna.
Rewelacyjna artykulacja tego mlodego artysty.
Cholernie mi sie to podobalo!!!

J J J B
Sonata I cz - Moge uslyszec dzielo jak na tacy. Cala struktura, zlozonosc harmonii, motywow, melodyka, motoryka, rubata, wszystko co Chopin sobie zamierzyl teraz moge wyslyszec.
GENIALNIE

Nie wiem, czy nie byÂła to najlepsza sonata h-moll jakÂą na tegorocznym KCh dotychczas sÂłyszaÂłem. On ma 17 lat!!!

W finale bĂŞdzie, myÂśle, 2 uczniĂłw Dang Thai Sona.

PS. Po wystĂŞpie Adam Harasiewicz podszedÂł do Nauczyciela mÂłodego Kanadyjczyka. Chwile rozmawiali, pan Harasiewicz Âżwawo gestykulowaÂł.

MICHELLE CANDOTTI
Jaka jest, tak gra. Wzbudza sympatie. Dla mnie to jest chyba nawieksza zaleta wsrod ludzi. Milosc, ktora wykluwa sie z sympatii jest najmocniejsza, najbardziaj trwala. Tak czy inaczej. Piekna postac, piekny ton.

Michelle mia³a lepsze i gorsze momenty. Ja mam akturat wra¿enie, ¿e z gry nie czerpie przyjemnoœci - ma taki zawsze powa¿ny wyraz twarzy. Po mniej przykuwaj¹cej uwagê balladzie czy niezbyt zró¿nicowanych mazurkach rozwinê³a siê w sonacie. Ma doœÌ delikatn¹ praw¹ rêkê, czasem wyraŸnie zag³uszan¹ przez lew¹. Jej subtelny, aksamitny dŸwiêk w nokturnie w œrodku Marsza ¿a³obnego niew¹tpliwie zrobi³ wra¿enie na jednym z jurorów (tym siedz¹cym w przyciemnianych okularach).

Rondo Es-dur op. 16  /  Rondo in E flat major, Op. 16
Ten utwor, to moje klimaty (poczatek)
Pierwszy raz go slysze

Calkiem spora inspiracja dla wspoczesnych jazzmanow (skale i modulacje)

JJ - po raz kolejny padam do nĂłg! Magia. Ubranie wraÂżeĂą w sÂłowa bywa niezwykle trudne. WydawaÂło mi, Âże kiedy odczekam parĂŞ godzin, to podzielĂŞ siĂŞ czymÂś sensownym. Tymczasem ciÂągle jeszcze sÂłyszĂŞ jak ten chÂłopiec - naprawdĂŞ przecieÂż chÂłopiec - gra!

Leonora mnie nie zawiodÂła. Jest wiele ciepÂła w jej recitalach, sÂłonecznego poÂłudniowego ciepÂła.

Yasuko Furumi - chyba trochĂŞ mijajÂą siĂŞ nam fale emocji w eterze. Z drugiej strony nie mogÂłam poÂświĂŞciĂŚ jej caÂłej swojej uwagi.

Lepiej odczuÂłam tym razem grĂŞ Michelle Candotti.

DzieĂą wczorajszy uciekÂł mi niemal w caÂłoÂści, wiĂŞc dopiero odsÂłuchujĂŞ w przerwach. Szymon Nehring có¿, jak juÂż pisaÂłam - doceniam umiejĂŞtnoÂści, ale jego jĂŞzyk muzyczny nie jest dla mnie czytelny. Nie odnoszĂŞ wraÂżenia, Âże chce siĂŞ ze mnÂą czymÂś podzieliĂŚ. Przypowiastki komentatorĂłw o saÂłatce faktycznie nie na miejscu, ale w tym sensie mieli racjĂŞ, Âże jego wystĂŞp nie wbiÂł w fotel, nie wywoÂłaÂł fali obrazĂłw w gÂłowie. Kamila Pacholca chĂŞtnie bym sÂłuchaÂła jeszcze. Gra z prostotÂą i podobnie jak u Leonory duÂżo u niego "muzyki ciepÂłej". Akwarelista - lekkie pociÂągniĂŞcia pĂŞdzla, nieoczywiste kontury, delikatne kolory.  Samuraja SoritĂŞ pewnie obejrzymy. PowtĂłrzĂŞ za ktĂłrymÂś z komentatorĂłw, Âże pomysÂł na ³¹cznik pomiĂŞdzy sonatÂą a polonezem Âświetny. 

 

ALEXANDER GADJIEV
Cudowny mazurek c moll

kaÂżdy ma swoje wybory, swoje typy, za ktĂłrymi idzie ..

sÂą pianiÂści osadzeni w estetyce klasycznego postrzegania muzyki Chopina (np. Alexewicz, Khozyainov ..)

s¹ te¿ wspó³czeœni moderniœci (np. Bruce Liu, Hayato Sumino, czy J J Jun Li Bui)

i tak jak jestem oczarowany grÂą Bruca Liu, to wÂłaÂśnie z tÂą drugÂą grupÂą mam wiĂŞkszy problem. Np. dzisiejsza gra JJ Bui'a.

Zadam wam pytanie: jak sobie radzicie z manierÂą wykonawczÂą drugich, kiedy narzucajÂą tak ekstremalnie szybkie tempa, Âże zamiast zagraĂŚ sÂłyszalny tryl, robi siĂŞ z tego coÂś w rodzaju krĂłtkotrwaÂłego "zabrzĂŞczenia"? Takie "bzyki" jakby trzmiel przeleciaÂł obok. Nie studzÂąc zachwytĂłw na grÂą JJ-ja po prostu ja sobie z tym nie radzĂŞ. W jego dzisiejszej grze peÂłno byÂło takich "bzykĂłw"

...

la la la la bzzzzzzzz.....la la la bzzz...la la bzz.....la la la la.......bzzzzzzz
Czy to masz na mysli?

nie, nie... bardziej tak:

trrr, trrr trrr

tak to idzie  :D

Mam sporo dylematĂłw, bo w kaÂżdym pianiÂście widzĂŞ (za pomocÂą narzÂądu sÂłuchu) Chopina.

OdnoÂśnie J J (tego 17 latka z Kanady)... sÂłuchaÂłem w sÂłuchawkach na przez playera Polskiego Radia 2. Albo coÂś z tymi sÂłuchawkami nie tak albo DwĂłjka ma niezaleÂżnie poustawiane mikrofony i brzmi to krocie gorzej niÂż w TVP Kultura (najlepiej siĂŞ sÂłucha na NIFC YT). W³¹czyÂłem, gdy J J koĂączyÂł balladĂŞ F-major. PomysÂły czarujÂące, WOW, ma dobrego trenera (kimkolwiek on jest). DuÂżo duÂżo chĂŞci, szczerych emocji (typowe dla mÂłodych artystĂłw). Niestety zdarzaÂły siĂŞ wpadki techniczne, doœÌ czĂŞsto  :-\ PowyÂższe nie tyczy siĂŞ tylko ballady, ale przede wszystkim sonaty. W sonacie byÂło momentami za ciĂŞÂżko za gÂłoÂśno (eh te emocje). Nie chodzi mi o "ff" zamiast "f", ale o kontrastowanie tychÂże w stosunku do tÂła poprzedzajÂącej frazy/tematu. W dodatku... dÂźwiĂŞki zlewaÂły siĂŞ... w dodatku brzmiaÂło mi to nad wyraz basowo, musze przesÂłuchaĂŚ caÂłoœÌ na komputerze). Mazurki bardzo Âśpiewne, Âżywe ... nawet trochĂŞ siĂŞ przekonaÂłem do tego gatunku, ale tylko pod wpÂływem chwili.

Komentatorzy Radiowej DwĂłjki peÂłni podziwu. Ja rĂłwnieÂż, ale czy ten Kanadyjczyk zaÂłapie siĂŞ na finaÂł? Obawiam siĂŞ, Âże nie.. A dlaczego? Bo sÂą lepsi na scenie a poziom konkursu mega wysoki.

Wloski pianista ALEXANDER GADJIEV
Troche za bardzo modeluje "Jak dobrze mi w pozycji tej".
Prosty rytm, prosta dynamika. Czyste skupienie. Nie ma czasu na fanaberie modelowania tempem.
Ale ogolnie gra szlachetnym, duzym tonem (moze troche za duzym).
Mimo tego, jego wystep jest bardzo dobry

To w koncu sie zdecyduj, czy tryluje, czy bzyczy

mam podobne odczucia, i juÂż niezÂły bĂłl gÂłowy. Take bogactwo, nawet jak kogoÂś skreÂślam (np. Sawada), to ten pianista/ka pokazuje coÂś bezcennego, co ma tylko on/ona sam/sama.

AVERY GAGLIANO
Z niecierpliwoscia czekam na ten wystep

Alexander Gadjiev trzyma poziom, ale nie przebi³ (sam nie mogê w to uwierzyÌ!) Candotti. Z W³oszk¹ coœ prze¿y³em, czegoœ doœwiadczy³em, mg³y dotkn¹³em, a tu by³o monumentalnie i do bólu na ch³odno precyzyjnie. Teraz Avery Gagliano, nic nie poradzê, jej gra jest dla mnie nudna. Bêdzie do bólu ³adnie i poprawnie.

Tryle lubiĂŞ szybkie, dokÂładne i z jak najmniejszÂą iloÂściÂą pedaÂłu. JeÂśli tryl ma byĂŚ dÂługi, to dopuszczam dÂłuÂższe przerwy miĂŞdzy dÂźwiĂŞkami. JeÂśli krĂłtki, np. przeskok z jednej nuty na "nutkĂŞ" to obowiÂązkowo ma to byĂŚ zagrane szybko, niemalÂże rĂłwnoczeÂśnie, z akcentem na drugÂą nutĂŞ.

ÂŹle wykonany tryl? ZdarzaÂło siĂŞ to dziÂś Armellini kilkakrotnie podczas marche funebre. Dlaczego Âźle? Jeden palec prawie dotyka klawisza a drugi dominuje. Trylowanie z samych palcĂłw najÂłatwiej idzie gdy gra 2 i 3 palec (biofizjologia), w pozostaÂłych przypadkach trzeba uruchomiĂŚ nadgarstek.

OK. Przekaze ta uwage Armelini

Moja rada. Wyrzuc te sluchawki do kosza

ALEXANDER GADJIEV --- nie wyobra¿am sobie fina³u bez tego gracza. Najlepsze wykonanie sonaty op. 35. Ten pianista najlepiej radzi sobie w szybkich, dynamicznych, dramaturgicznych przebiegach. Nieco ni¿ej oceniam czêœÌ pogrzebow¹ (w tej kwestii autorytetem póki co jest HAYATO SUMINO - zanucone cichutko, g³os dziecka). Podobn¹ do jego wykonania sonatê s³ysza³em ostatnio 15 lat temu, gdy jecha³em autobusem na obronê pracy mgr. Do dziœ nie znam jej autora, ale skojarzenia dziœ nast¹pi³y.

*Obowi¹zkowo do przes³uchania ca³oœÌ jego prezentacji w III rundzie (za³apa³em siê na sonatê).

Alexander Gadjiev i  Avery Gagliano, dwie caÂłkowicie odmienne estetyki. Pierwszy przemuskaÂł siĂŞ po marszu, a druga czÂłapie.

.. i proszĂŞ mi powiedzieĂŚ, o co chodziÂło genialnej Avery Gagliano w finale sonaty ? Nikt tak tego dotÂąd tak nie zrÂąbaÂł. Ile tu byÂło sÂłodyczy i lukru, po przeczÂłapanym marszu. Straszne ... dla mnie to byÂło straszne.

Teraz mi siê przypomnia³o, ¿e jak on gra³ ostatni¹ czêœÌ sonaty, to nie wyrabia³ szybkoœciowo i pojawia³y siê niedok³adnoœci, jeszcze dobitniej to ukaza³ w kodzie ballady. Pamiêtam, szed³em wówczas przez cmentarz.

AVERY GAGLIANO
Finale - zmieniala kolor tempem - Niezwykle orginalne.
Sonata wspaniala. Uwaga o czlapaniu nie wchodzi w gre

kaÂżdy idzie za swojÂą druÂżynÂą, a jak siĂŞ spotykamy w bramie to nawalanka  :D

..a tak na powaÂżnie, Ty widzisz coÂś szczegĂłlnego w Jej grze poza nudzeniem?

Czy nadal miales sluchawki na uszach?

ja siĂŞ nie baÂłem podczas wykonania Finale, czyli istotnie doszÂło do "zrÂąbania". A tak na serio, tĂŞ sonatĂŞ warto skomentowaĂŚ od koĂąca. No wiĂŞc... bardzo ciĂŞÂżki a przy tym zbyt dÂługi frazes koĂączÂący. Dwa akordy na koniec: jeden krĂłtki (z zaskoczenia), drugi NIECO TYLKO dÂłuÂższy, koniec. To nie jest konkurs organowy!

Tak, bluetooth  8) Do biegania.

Brak bolu polaczyles ze "zrabaniem". Ciekawe.

III etap, drugi dzieĂą przesÂłuchaĂą, sesja wieczorna.

Prowadz¹ca: p. Monika Orze³ - najlepsza konferansjerka ever, niestety dzisiaj z tego powodu, ¿e przes³uchania zaczê³y siê z lekkim opóŸnieniem nie wytrzymywa³a d³ugich g³osek, zapowiada³a w poœpiechu, taka strata !!!

5.) Alexander Gadjiev, WÂłochy/SÂłowenia, Kawai, - sale koncertowe Âświata!

6.) Avery Gagliano, USA, Steinway nr 300, .. "przeczÂłapany" marsz ÂżaÂłobny w sonacie plus "zalukrowane" finale - moÂżna dostaĂŚ niestrawnoÂści. CaÂłkiem nie moja estetyka. Dopiero przy ostatnim utworze - scherzo b-moll mnie zaciekawiÂła, ale koĂącĂłwkĂŞ caÂłkiem popsuÂła. Mam nadziejĂŞ, Âże do finaÂłu nie wejdzie.

Przerwa.

7.) MartĂ­n GarcĂ­a GarcĂ­a, Hiszpania, Fazioli, On zawsze z czymÂś wyskoczy, juÂż jestem na to przygotowany ... Âładne trzecie preludium F-dur 28/23, nie byÂłby Martinem gdyby nie podÂśpiewywaÂł na poczÂątku sonaty, .. ale strzeliÂście jÂą buduje (to jest gotyk z zewnÂątrz i barok w Âśrodku). Przesadza z tym Âśpiewaniem, tym razem to Mu siĂŞ nie upiecze. :o Jako epizod to jest urocze, ale jako dodany gÂłos do Chopina na konkursie ? !! Jego nie da siĂŞ nie lubiĂŚ, bĂŞdzie miaÂł nagrodĂŞ publicznoÂści.

"sonatĂŞ h-moll teÂż moÂżna nieÂźle poÂłoÂżyĂŚ" Popowa-ZydroĂą

Martin chyba siĂŞ nieÂźle broni. .. jak tak dalej bĂŞdzie z tÂą sonatÂą zwalniaÂł, to za chwilĂŞ caÂłkiem stanie (largo mu siĂŞ zepsuÂło) .. na szczĂŞÂście finaÂł juÂż ok. (dla mnie ciut przyciĂŞÂżkawy, ale nie jest Âźle, poza omskniĂŞciami, duÂżo barw pokazuje).  To byÂła kreacja, to siĂŞ dziaÂło "tu i teraz".

Chcecie mazurka G-dur op.50/1 na gÂłos i fortepian?  :D

kwieciste mazurki grane bez przerw, jeden za drugim, realizator TV nie podpisuje ich, bo nie wie, kiedy ktĂłry siĂŞ koĂączy :D

Martin, Martin wiedziaÂłem, Âże z czymÂś wyskoczysz, Preludium cis-moll op. 45 plus gÂłos, .. przesadziÂłeÂś. Ja Cie kupujĂŞ, ale czy Jury teÂż?
PrzykuÂłeÂś uwagĂŞ caÂłkowicie. I nie przesadzaj z tym walcem, bo w takim stylu, to graÂł Osokins ..

----------------------------------------------------------------------------------------------
.. i teraz dÂźwiĂŞk rozbÂłyÂśnie, 479-tka po Fazioli !

(ciemnofioletowa suknia bez ramiÂączek, przechodzÂąca w czerĂą ze srebrnymi dodatkami)

8.) Eva Gevorgyan, Rosja/Armenia, Steinway nr 479,


i co powiecie? rywalizacja o zwyciĂŞstwo w XVIII KCH rozegra siĂŞ pomiĂŞdzy dwojgiem Rosjan.

i, co tu wiĂŞcej pisaĂŚ?  ..



(moÂże to, Âże dobrze, Âże nie grajÂą jednego dnia, bo jeden przyĂŚmiÂłby efekt drugiego - genialni pianiÂści!! poziom tegorocznego konkursu wystrzeliÂł w kosmos)

Na pewno nie nudzenie. Jej gra jest znakomita. Swietna technika. Czystosc artykulacji. Skromnosc w emocjach.
Teraz slucham Scherza. Chyba najlepsze jak dotychczas.

to dotrwaj do koĂącĂłwki, zobaczysz jakie najlepsze..

Amerykanka ujawniÂła niezÂłego power'a "w Âłapie". W dodatku jej dÂłonie "przykleiÂły siĂŞ do instrumentu". Jak na kobietĂŞ, to najbardziej masywny Chopin, ktĂłrego skÂądinÂąd nie da siĂŞ udÂźwign¹Ì.  Nie dostrzegam w Âżadnym fragmencie jej wystĂŞpu Âżadnego pozytywu, i nie jest mi przykro.

tuco82...Casablanka,.... dlaczego w waszych wypowiedziach jest tyle nienawisci i wscieklosci?
Co sie z wami stalo. Przeciez musicie miec w sobie troche delikatnosci i wrazliwosci. W koncu sluchacie Chopina

.. bo my jesteÂśmy wyjÂątkowo zÂłoÂśliwi  :D :D :D

i dlatego jurorĂłw jest kilkunastu, Âżeby tacy zÂłoÂśliwcy jak my, nie wyrzucili z konkursu pereÂłek  ;)

im wiĂŞcej gÂłosĂłw, tym sprawiedliwszy osÂąd

Chopina pojmujê w nieco szerszych kategoriach ni¿ wra¿liwoœÌ i delikatnoœÌ. Bardziej pasuje, odpowiednio: nostalgiczna elegancja i patetyczna logicznoœÌ. Rzeczywiœcie masz racjê, pisz¹c o ró¿nicy miêdzy smutkiem a nostalgi¹.

bartus, teraz Garcia Garcia .. i znĂłw bĂŞdzie najeÂżdÂżanie, dopiero Evie odpuszczĂŞ ..

.. odpuszczam, kupiÂł mnie,
gra lepiej niÂż w II etapie.

Jestem trochĂŞ opóŸniony w odsÂłuchiwaniu uczestnikĂłw konkursu, ale chciaÂłbym podzieliĂŚ siĂŞ swoimi wraÂżeniami. Na razie w mojej klasyfikacji prowadzi Armellini potem Li Bui i Alexewicz.  Leonora zachwyciÂła mnie swojÂą grÂą ale teÂż mimikÂą i ruchem caÂłego ciaÂła oddajÂące jej emocje...Uwielbiam jÂą oglÂądaĂŚ i sÂłuchaĂŚ- za to ma u mnie duÂży plus.  Z kolei JJ jest znakomitym artystÂą-wirtuozem ale z kolei on gÂłoÂśno sapie i pomrukuje w chwilach uniesieĂą (trochĂŞ jak Bruce Lee w czasie walki😉) I za to ma maÂły minus. Alexewicz Âświetnie siĂŞ zaprezentowaÂł w 3 etapie ( bardzo podobaÂły mi siĂŞ preludia w jego wykonaniu) i na razie  uwaÂżam go za lidera Naszej ekipy. Ciekawi mnie czy w sali teÂż sÂłychaĂŚ te oddechy, pomruki pianistĂłw jak w transmisji  internetowej.  Bo Martin dostaÂł ewidentnie dodatkowe punkty od Jury za Âśpiew w czasie grania😘

Garcia Garcia (sÂłuchaÂłem w radio) graÂł w manierze Casadesusa (ktĂłry to z kolei zgodnie z niÂą nie graÂł akurat Chopina)  8)  MyÂślĂŞ, Âże odpadnie; tu juÂż nie ma miejsca na takie ciekawostki, zwÂłaszcza, Âże czasem pozbawione logiki.

W zasadzie ja dziÂś i wczoraj kaÂżdego pianistĂŞ, no moÂże poza panem Sumino, ktĂłry wszystko, poza brzmieniowo piĂŞknym Marszem z Sonaty, zagraÂł tak samo, widziaÂłbym w mniejszym lub wiĂŞkszym stopniu w finale. Po prostu oni wszyscy zasÂługujÂą na naszÂą uwagĂŞ (nie spodziewaÂłem siĂŞ tego przed konkursem). DziÂś na przykÂład mniej zachwyciÂła jedna z najciekawszych uczestniczek - Armellini, zwÂłaszcza w mazurkach, za to Candotti w sonacie wypadÂła lepiej niÂż myÂślaÂłem.

BTW, s³ucham teraz jednym uchem Evy. Fantazja by³a doœÌ fascynuj¹ca, ale jej Sonata... sorry, bardzo powœci¹gliwa, jakaœ mocno jasna. Oczywiœcie ta klarownoœÌ mo¿e siê podobaÌ, ale wyraz tego opus jest tragiczny, siêgaj¹cy najwiêkszych dramatycznych g³êbin. Jeœli dobrze s³ysza³em w samochodowym radio, pan Gadjev, mój ex-faworyt, zrobi³ z niej istne pandemonium w stylu s³ynnego nagrania Rachmaninowa. Szkoda tylko tych licznych pomy³ek - na tym etapie, przy tylu tak œwietnych artystach, ma to du¿e znaczenie. Nie przeszkadza³ mi jego perkusyjny czasem dŸwiêk - ba, ja takie rzeczy lubiê (vide William Kapell) :)

PS. Moje utyskiwania nie zmieniÂą oczywiÂście faktu, Âże Ormianka bĂŞdzie w pierwszej trĂłjce.

III etap, trzeci (ostatni) dzieĂą przesÂłuchaĂą, sesja poranna.

ProwadzÂący: Piotr Wojciechowski.


 .. na dzieĂą dobry! szykujmy siĂŞ na mocne wraÂżenia, wczoraj graÂła Jego mÂłodsza koleÂżanka i wyglÂąda na to, Âże to miĂŞdzy tÂą dwĂłjkÂą rozegra siĂŞ rywalizacja o palmĂŞ pierwszeĂąstwa. Dodam, Âże Oni w przeciwieĂąstwie do pozostaÂłych prawe nie majÂą wpadek technicznych i tekstowych.


1.) Nikolay Khozyainov, Rosja, Steinway 479, niewÂątpliwie Kola dodaje duÂżo od siebie (i nie jest nieomylny).
Preludium cis-moll osnute mg³¹.

W moim przekonaniu Eva lepiej wypadÂła - miaÂła wszystkie trzy etapy mocne, z tendencjÂą rosnÂącÂą. Kola zagraÂł II etap marzeĂą. Dzisiaj zagraÂł tak, Âże nawet nie wiem, czy bĂŞdzie to najlepszy wystĂŞp dnia (?). Szkoda wpadek naszego Alexewicza, depcze Koli po piĂŞtach. Gdyby nie wpadki wyÂżej oceniÂłbym grĂŞ Polaka (preludia op. 28).

Szykuje siĂŞ finaÂł konkursu marzeĂą.


2.) Su Yeon Kim, Korea PÂłd., Steinway 479, ..w czasie Jej wystĂŞpu trochĂŞ myÂślĂŞ o saÂłatce owocowej .. (zapoÂżyczajÂąc cytat z Mozarta  ;), sorry), teÂż tak zwolni do zera i spotkajÂą siĂŞ na jednej stacji z GarciÂą  ;)  Drugi etap miaÂła lepszy.


Przerwa.


3.) Aimi Kobayashi, Japonia, Steinway 479, .. baÂłem siĂŞ tego poczÂątku, w ktĂłrÂą stronĂŞ pĂłjdzie? weÂźmie do rĂŞki bicz i bĂŞdzie nam nim przed nosem ÂśmigaĂŚ, czy to bĂŞdzie ciepÂłe oblicze? Jest super! To jest romantycznie usposobiona Aimi. Od razu mnie obudziÂła, dzieje siĂŞ. Po nienajlepszym II etapie idzie w gĂłrĂŞ. Mazurki gĂŞste, peÂłne od treÂści. Prawie mam ciary, a preludia dopiero przed nami!

(MiaÂłem nosa piszÂąc przy Koli, Âże Jego wystĂŞp nie bĂŞdzie chyba najlepszym z dzisiaj grajÂących).

Aimi jest jak z japoĂąskiej kreskĂłwki. Siedzi przy fortepianie malutka, a z fortepiany wylatujÂą caÂłe narĂŞcza nut, ktĂłre przemieniajÂą siĂŞ w rozkwitajÂące kwiaty. Co preludium to inny kolor.

.. kolejna magiczna chwila w konkursie ..


4.) Mateusz KrzyÂżowski,Polska, Steinway 479, mazurasy, co siĂŞ zowie ..! Mati miaÂł bardzo dobre wejÂście w wystĂŞp.
Z ciĂŞÂżkim sercem, ale muszĂŞ to napisaĂŚ, preludia zaproponowane przez Mateusza, sÂą tylko dalekim echem piĂŞkna preludiĂłw Aimi.
Dobry wystĂŞp, kawaÂł pianisty z Niego.

Dla mnie Kola gra zbyt wolno (polonez sonata), Mazurki walczykowato...caÂły jego wystĂŞp byÂł melancholijno-cukierkowy brakÂło mÂłodzieĂączej fantazji i werwy...sorry ale jestem na nie

Za to Koreanka rozruszaÂła sÂłuchaczy TarantellÂą🥰 Zastanawiam mnie skÂąd u KoreaĂączykĂłw to wyczucie Polskich klimatĂłw...bo wiĂŞkszoœÌ AzjatĂłw ma problem ze stylowym graniem MazurkĂłw  a oni zbliÂżajÂą siĂŞ do ideaÂłu...

ByĂŚ moÂże dlatego, Âże ich muzyka tradycyjna rĂłwnieÂż posiada trĂłjdzielny rytm.  ;)

Niestety, juÂż jadĂŞ do domu :( I usiÂłujĂŞ sÂłuchaĂŚ Aimi w ciĂŞÂżkich warunkach, na sÂłuchawkach i w szumie pĂŞdzÂącego pociagu :( Poranna sesje przesÂłucham sobie porzÂądnie chyba juÂż w domu. Dobrze, ze ktos jeszcze gra preludia; i ze wzglĂŞdu na ich piĂŞkno i na to, ze jurorzy bĂŞdÂą mieli lepsze porownanie :)

.. i to, (jak dotÂąd) jest takie granie jak Julianna Awdiejewa graÂła swojÂą sonatĂŞ po zwyciĂŞstwo!

ciekawe, czy nagroda Krystiana Zimermana, dla najlepiej wykonanej sonaty dotyczy teÂż preludiĂłw jako utworu zamiennego?  :)

..warto teÂż odnotowaĂŚ naszyjnik Aimi, (goÂłe ramiona), sukienka o prostej fakturze z przodu i ciekawej ornamentyce z tyÂłu, okreÂślenie koloru sukni - mĂŞski zmysÂł ta sprawa przerasta.  :D.
..a naszyjnik to maluteĂąka pereÂłka w ksztaÂłcie nutki z ogonkiem.

..Âśliczny.

Przed cyklem preludiów zagranych przez Aimi Kobayashi czapki z g³ów!

PublicznoœÌ, chyba ju¿ z 2 minuty ci¹gle j¹ oklaskuje.

ja aÂż nie potrafiĂŞ rĂłwno oddychaĂŚ po tych preludiach.
Poruszy³a mnie do g³êbi.

biedny Mateusz, jak szybko ludzie przejdÂą po tym, co usÂłyszeli do porzÂądku?  ..

ale Mati na szczêœcie te¿ piêknie zacz¹³

To co pisaÂłem o Mazurkach w wykonaniu AzjatĂłw na szczĂŞÂście nie dotyczy Ami..Kobayashi gra je stylowo -sÂłychaĂŚ u  niej Oberka, Mazura i Kujawiaka, preludia teÂż wspaniale. Mam nadziejĂŞ ze bĂŞdzie w finale

Wielki plus dla kaÂżdego kto graÂł preludia, ale Mateusz mnie nie przekonaÂł. Twardy, nieprzyjemny dÂźwiek.

Nie wiem, co dziaÂło siĂŞ przed poÂłudniem, nie miaÂłem moÂżliwoÂści Âśledzenia recitali.

Natomiast wieczorem... Wieczorem, mam nadziejĂŞ, bĂŞdÂą siĂŞ dziaĂŚ rzeczy wielkie!

SÂłuchajcie, czy sÂą jakieÂś informacje o nagrodach dla laureatĂłw? CoÂś na temat kontraktu z Deutsche Grammophon (jak ostatnio), cyklu koncertĂłw w Japonii, w Carnegie (jak 5 czy 10 lat temu)?

NIKOLAY KHOZYAINOV
Sonata to absolutna magia, jasna a jednoczeœnie wielobarwna. Zagrana chyba najwolniej jak siê tylko da w granicy przyzwoitoœci szopenowskiej. Owszem mo¿na siê spieraÌ, czy czêœÌ "Scherzo" to w istocie molto vivace ::) Jury bêdzie mia³o dylemat. Ciekaw jestem zdania ekspertów. Osobiœcie ja bym tego wykonania nie okreœli³ mianem "bardzo ¿ywo" (nie myliÌ z "bardzo szybko"). Tempo w sonacie by³o ju¿ ustalone w pierwszych jej akordach, wiêc pewne alibi, dla Khozyainova graj¹cego w sposób niegalopuj¹cy 2. czêœÌ sonaty, da³oby siê uwzglêdniÌ. Niska temporalnoœÌ ma tu jednak skoro zalet: otrzymujemy detale, których na co dzieù siê nie s³yszy s³uchaj¹c sonaty h-moll, choÌby ten tryll. Rosjaninowi przytrafi³o siê trochê wpadek: graj¹c bardzo lekko nie dogra³ dwóch nut w okolicach pocz¹tku Scherza. Czy jednak da siê wypaczyÌ ten b³¹d? Moim zdaniem tak, bo oceniaj¹c wa¿ymy doskona³oœci z niedoskona³oœciami i wychodzi uœrednienie.

Wykonania Largo sonaty nadaje siê do osobnej analizy, to nie tylko operowanie kolorem brzmienia poszczególnych momentów, ale spójna, logiczna i niesprzeczna konstrukcja interpretacji. Na pozór wydawa³oby siê, ¿e (wg. mnie najd³u¿ej wykonane) Largo wcale nie razi nud¹, nie usypia ani zmys³ów ani cia³a. Dla mnie to relaksuj¹ce. Nikolay musia³ mieÌ solidnie przemyœlany koncept swojego wystêpu. Zauwa¿my, które nuty s¹ "podkreœlane" na pocz¹tku, a które w dalszej czêœci utworu. Okazuje siê, ¿e to naprawdê ma g³êboki sens. Nie mo¿e byÌ tu mowy o przypadkowo natchnionych artykulacjach, o jakiejœ spontanicznej improwizacji, nag³ym kaprysie "a tutaj sobie wyeksponujê t¹ nutkê, bêdzie oryginalniej". Nic z takich rzeczy tu nie kupimy. Spogl¹damy na ca³y obraz, nie kupimy go przecie¿ w kawa³kach, w kawa³kach mo¿emy go zapamiêtaÌ, by poczuÌ chêÌ ponownego obejrzenia w ca³oœci. A ogl¹damy starannie i niepospiesznie, ¿eby cieszyÌ siê szczegó³ami piêkna niemal zawieszonymi w bezczynnej chwili.
NajniÂżej oceniam Finale. ByÂło trochĂŞ niedokÂładnoÂści "klawiszowych" jak i niezrozumiaÂłych dla mnie wahaĂą (zawieszeĂą) tempa (raz trochĂŞ szybciej, innym razem ciut wolniej). Aczkolwiek wszystko grane z zamysÂłem dokÂładnoÂści, momentami sÂłychaĂŚ fajne "nutki" w lewej rĂŞce. Bardzo maÂłe ma te dÂłonie.

Generalnie sonatê w jego palcach uwa¿am za mocny punkt programu, a nawet ca³ego Konkursu. Takiej jeszcze nie s³ysza³em, prawdziwie zjawiskowa, niecodzienna. Hmmm i pomyœleÌ, ¿e Danil Trifonow w 2010 roku zagra³ czêœÌ finaln¹ tej sonaty w przeci¹gu 4 minut i 15 sekund. Ale po co siê tak spieszyÌ? Czasem trudniej zagraÌ wolniej, bo s³ychaÌ b³êdy.

Ps. Zauwa¿y³em pewn¹ niezbyt chwalebn¹ cechê gry Khozyainova. Momentami przesadza z waleniem w klawiaturê - to mo¿e wynikaÌ z jego w¹t³ych ramion. Musi oprzeÌ na nich czêœÌ swojego cia³a a przy tym niestety trudno o kontrolê doboru si³y. To tak jakby próbowaÌ zagraÌ m³otkiem. Pomaraùczami podobno siê da, Lang Lang demonstrowa³.

Odnoœnie nokturnu op. 48 nr 1... napisze tylko, ¿e mia³em wiêksze oczekiwania jeœli chodzi o czêœÌ koùcow¹, gdzie zabrak³o starannoœci i kontroli tempa.

Nie wiem czy zasÂłuÂżyÂł na FinaÂł, ale na pewno to co siĂŞ do tej pory na Konkursie nagraÂło spod jego palcĂłw, bĂŞdzie przeze mnie jeszcze analizowane.

Nonsens

https://dzieje.pl/kultura-i-sztuka/xviii-konkurs-chopinowski-tegoroczny-regulamin-dopuszcza-wylacznie-nagrody

XVIII Konkurs Chopinowski oferuje inny wybĂłr nagrĂłd niÂż w poprzednich latach. W tym roku uczestnicy mogÂą wygraĂŚ tylko nagrody pieniĂŞÂżne. WÂśrĂłd przewidzianych premii nie znajdujÂą siĂŞ instrumenty, dzieÂła sztuki ani prestiÂżowe oferty koncertowe.

Nie do wiary. PrzecieÂż te serie koncertĂłw po USA czy Japonii sÂą tysiÂąckroĂŚ wiĂŞcej warte niÂż nagrody pieniĂŞÂżne...

zapewne chodzi o trudnoÂści zwiÂązane z szalejÂącÂą pandemiÂą

III etap, trzeci (ostatni) dzieĂą przesÂłuchaĂą, sesja wieczorna.

ProwadzÂący: p. Marta WrzeÂśniewska.

5.) Jakub Kuszlik, Polska, Steinway 479, bardzo dobrze gra, szkoda potkniêÌ pamiêciowych (mo¿na ten aspekt pomin¹Ì w kontekœcie ca³oœci bardzo udanego wystêpu)

6.) Hyuk Lee, Korea PÂłd., Kawai, .. jak nagra koncerty Mozarta, to bĂŞdzie pereÂłka. Jest do tego predysponowany. Ma taki czyÂściutki perlisty dÂźwiĂŞk - (do Mozarta). ..a co do Chopina, gra tak samo jak w II etapie, nie byÂło Go na mojej liÂście do III etapu. Woow! te wariacje to byÂło coÂś! ..jak dotÂąd (jestem na etapie mazurka As, to mi siĂŞ ta gra bardziej podoba niÂż w II etapie. Dzisiaj dobrze Go odbieram. Ciut "przyjasno" jak dla mnie, ale wszystko jest. To, co zauwaÂżyÂł Bodek_1, KoreaĂące Âświetnie wyczuwajÂą, o co chodzi w mazurkach (mazurek a-moll 17/4 - ideaÂł)
Hyuk .. Hyuk  .. Ty bancfole!!! nie mogÂłeÂś tak wczeÂśniej graĂŚ, jak w tym etapie? Teraz mi dylemat zrobiÂłeÂś, bo listĂŞ do finaÂłu juÂż zrobiÂłem, i muszĂŞ CiĂŞ tam jakoÂś wsadziĂŚ, a ciÂżba, Âże hej!

Przerwa.

7.) Bruce (Xiaoyu) Liu, Kanada, Fazioli, gra sonatĂŞ jakby nic innego caÂłe Âżycie nie robiÂł. Jest na tym Jego stempel, i nie da siĂŞ tego porĂłwnaĂŚ z niczym dotÂąd. WystĂŞp, ktĂłry bĂŞdziemy pamiĂŞtali.


WystĂŞp Bruca koĂączy III etap konkursu.

OgÂłoszenie werdyktu jury ok. godz. 22:00

MATEUSZ KRZYÂŻOWSKI

BOMBA!!!. Bardzo pieknie gra. Wole od Kobayashi. Chociaz tez grala pieknie. Ale wole jedno piekno od drugiego. Nie wszystkie piekna pasuja do mnie, mojego nastroju, czasu,  miejsca, psychiki, mozliwosci, wrazliwosci....

Kuszlik wcale wielu b³êdów nie mia³, drobiazgi w sonacie, coœ wiêkszego w niezbyt udanej Fantazji. Natomiast jego mocno osadzona i niezbyt wyró¿niaj¹ca siê w zakresie jakoœci dŸwiêku gra nie porywa. Jest konwencjonalna, nie eksploruje partytury, jest pozbawiona nadmiernej emocjonalnoœci, z drugiej strona doœÌ pewna i, powtórzê siê, czysta. Nie s¹dzê, by by³ w finale, ale lubi¹cy prostotê jurorzy mog¹ go do tego¿ fina³u równie¿ dopuœciÌ.

PS. Pani Marta KOPIUJE wÂłoskÂą wymowĂŞ ogniw Sonaty od Pani OrzeÂł. Pani OrzeÂł staÂła siĂŞ influencerkÂą, osobowoÂściÂą medialnÂą, na facebookowej grupie konkursu narĂłd domaga siĂŞ specjalnej nagrody dla niej.

JAKUB KUSZLIK, jak na wÂłaÂściciela tak krĂłtkich palcĂłw, Âświetnie sobie radzi z technikÂą, o czym daÂł znaĂŚ juÂż w I etapie (etiudy). Jego wystĂŞp w Konkursie oceniam wysoko (jednak za Nehringiem, ale przed Alexewiczem i WierciĂąskim). Technicznie skuteczny pianista (zwÂłaszcza w szybkich pasaÂżach), maÂło omyÂłek. Nasuwa mi siĂŞ jednak deficyt ubarwiania dÂźwiĂŞku w sposĂłb korespondujÂący z taktykÂą prezentacji danego dzieÂła, aczkolwiek piĂŞkne basy.

to jest dobre! ja teÂż chcĂŞ nagrody dla Pani Moniki OrzeÂł, jest objawieniem tego konkursu!

Moim zdaniem liderem polskiej grupy jest obecnie Alexewicz. Jego brak w finale byÂłby, moim zdaniem, kompletnie niezrozumiaÂły. KomplementowaÂł go ostatnio John Allison (The Telegraph), nieco mniej Jed Distler z Grammophone ("nierĂłwny cykl").

JED DISTLER o Bruce Liu po II etapie.

DuÂże sÂłowa.


Nothing in Canadian pianist Bruce (Xiaoyu) Liu’s performances in the earlier rounds prepared me for the most ingratiating and wittily characterized interpretation of the composer’s rarely heard Rondo à la mazur that I’ve ever heard. And, yes, that includes Sviatoslav Richter and Daniil Trifinov. Every run, every turn, every decorative gesture represented a masterclass in suppleness and grace under pressure. The music’s basic tempo and F major tonality create a natural bridge into the Second Ballade, which, of course, opens in F major. Liu’s old school inner voices and occasional arpeggiations might cost him a few jury points, and he’s not the deepest dish in the cupboard, so to speak, but then neither was Shura Cherkassky.

And what about Liu’s delightful rhythmic inflections, those unpredictable accents and shifts in voicing throughout the Op 42 Waltz? Yes, his Andante spianato and Grande Polonaise brillante was ‘a mite twee’, as my British colleagues might say. But who cares? Check your Urtext at the door and feast your ears on the candidate unto whom I proudly bestow the Chopin Competition’s special ‘dead pianist sound-alike’ award!

HYUK LEE
Swietne mazurki. Gra jakby od niechcenia. Fajne przytupy (male), zatrzymania, lewa reka pracuje niezle.
Nie przeszkadzal mazurkowi a moll. Po prostu go odegral. To wystarczy

bla bla bla bla

peÂłna zgoda - Alexewicz z PolakĂłw gra najlepiej, to jest Âświatowy poziom.

..z siĂłdemkÂą uczestnikĂłw nie mam problemĂłw, Âże powinni graĂŚ w finale, i zostajÂą trzy miejsca, przerasta mnie ich obsadzenie, teraz jeszcze Hyuk Lee zapukaÂł do niebios bram..

bĂłl gÂłowy od bogactwa. Oni wszyscy sÂą wielcy! nawet Garcia!

WiêkszoœÌ dzisiejszych recenzji to faktycznie blablabla, ale akurat Distler jest bardzo uczciwy i stara siê zachowywaÌ obiektywizm, maj¹c œwietn¹ bazê w znajomoœci nagraù pocz¹wszy od tych z pocz¹tku XX wieku. Prawie jak medyk, który wybiera najlepsz¹ metodê leczenia dziêki znajomoœci ró¿nych badaù naukowych weryfikuj¹cych skutecznoœÌ ró¿nych terapii ;)

DOK£ADNIE TAK! Ja odrzuci³bym tylko jednego - tego Japoùczyka z wieczora I dnia III etapu, ew. wczorajsz¹ Japonkê koùcz¹c¹ sesjê porann¹. To s¹ ju¿ teraz stricte osobiste preferencje jurorów, ew. ich m¹droœÌ odgaduj¹ca potencja³ i szansê na przysz³¹ du¿¹ karierê. 5 i 10 lat temu mieli racjê.

Uwa¿am tak samo :) Na tym poziomie na pewno wszyscy, a przynajmniej wiêkszoœÌ z nich to œwietni pianiœci, rzecz ju¿ tylko w interpretacji Chopina, która przypadnie do gustu s³uchaczom i jury. Mia³am przyjemnoœÌ s³uchaÌ Alexewicza, jaki i kilku innych, w sali filharmonii - to naprawdê mocno podkrêca doznania. Przestrzeù rozwija siê i poszerza, dŸwiêki p³yn¹ w powietrzu, zdaj¹ siê docieraÌ zewsz¹d i otulaÌ nas :) I prawdê mówi¹c, prawie przez ca³y czas by³am zachwycona docieraj¹cym do mnie piêknem. Po prostu jest tak, ¿e, jak to fajnie uj¹³ Bartus, nie wszystkie piêkna do mnie pasuj¹, nie wszystkie s¹ moje.
Tak wiĂŞc zdecydowanie Alexewicz teÂż jest wÂśrĂłd tych osĂłb, ktĂłrych piĂŞkno chciaÂłabym zachowaĂŚ do finaÂłu. Ale takÂże KrzyÂżowski i jednak ten kapryÂśny WierciĂąski ;) Ale i rzecz jasna Kyohei "Samuraj" Sorita, ktĂłrego fankÂą jestem od czasu eliminacji, i z ktĂłrym zrobiliÂśmy sobie nawet zdjĂŞcie :D Osoby, do ktĂłrych siĂŞ przywiÂązaÂłam, to i eteryczny elf Miyu, i Leonora, i Gadjiev, i Hyuk Lee. I ÂśpiewajÂący Garcia teÂż :) (potwierdzam, na sali sÂłychaĂŚ, jak Âśpiewa :D). ZaimponowaÂła mi teÂż bÂłyszczÂąca Eva, przekonaÂła mnie Michelle. Nie sÂłuchaÂłam jeszcze dzisiejszego NikoÂłaja, ale przecieÂż dyskusje toczyÂły siĂŞ nie o to, czy on ma byĂŚ w finale, ale czy wygra :) No i jeszcze JJ Bui. I oczywiÂście Bruce "Lee" Liu :) (Aha, to juÂż czternastu :) A moÂże jeszcze akurat o kimÂś zapomniaÂłam?)

Lee wÂłaÂśnie koĂączy swojÂą drugÂą sonatĂŞ na konkursie. ByÂła godna uwagi, finaÂł - jeden z lepszych. I jak dobrze tu brzmi Kawai!

Edit/ chocia¿ sam fina³, sama koda i ostatnie przeprowadzenie tematu g³ównego - kanciaste. Sorry.

Co miaÂłem usÂłyszeĂŚ, to juÂż usÂłyszaÂłem. W poniÂższym zestawieniu nie wliczyÂłem BRUCE (XIAOYU) LIU. Wstawi siĂŞ gdzieÂś w listĂŞ, jeÂśli wypadnie wystarczajÂąco dobrze (znaczne szanse).

Skala 0-10 (nie uwzglĂŞdniam mazurkĂłw).

Moja finaÂłowa dziesiÂątka:

NIKOLAY KHOZYAINOV: 7,0         
ALEXANDER GADJIEV: 7,0         
J J JUN LI BUI: 6,0         
SZYMON NEHRING: 5,5         
LEONORA ARMELLINI: 5,5         
JAKUB KUSZLIK: 5,0         
HAYATO SUMINO: 5,0         
AIMI KOBAYASH: 5,0         
MICHELLE CANDOTTI: 4,5 ex aequo KYOHEI SORITA: 4,5 ex aequo ANDRZEJ WIERCIÑSKI: 4,5         

----------------------------------
poza finaÂłem
----------------------------------

PIOTR ALEXEWICZ: 4,0
MIYU SHINDO: 4,0
KAMIL PACHOLEC: 4,0
EVA GEVORGYAN: 4,0
MARTÍN GARCÍA GARCÍA: 3,5
HAO RAO: 3,5
AVERY GAGLIANO: 3,5
YASUKO FURUMI: 3,0
HYUK LEE: 3,0
SU YEON KIM: 2,5
MATEUSZ KRZYÂŻOWSKI: 2,5

Kola
Gadijev (gdyby byÂła Marta, byÂłbym pewien, Âże bĂŞdzie w finale)
Armellini
Kobajaszi
Alexewicz
Eva
Bruce (piszĂŞ to przed jego wystĂŞpem)
Sorita

Maybe: J J Bui, Hao Rao

Nie wiem, co z Nehringiem.

To jest MOJA lista. Nie lista TYPÓW do fina³u.

WÂłaÂśnie miaÂłam pisaĂŚ, Âże Hyuk lubi sonaty i to sÂłychaĂŚ :D PorwaÂł mnie finaÂł jego h-molla, ÂżaÂłujĂŞ, Âże nie mogÂłam juÂż sÂłuchaĂŚ na sali (czÂłowiek szybko siĂŞ przyzwyczaja do dobrego ;)) Ale posÂłuchaÂłam tylko sonaty, nie wiem, jak wypadÂła reszta. Czekam na Bruce'a.

no jasne, a gdzie Aimi Kobayashi? przecieÂż Ona dzisiaj rozbiÂła bank! To musisz koniecznie posÂłuchaĂŚ, bo pozamiataÂła rĂłwno.

MoÂże jakieÂś podsumowanie PolakĂłw? MiaÂłem rozterkĂŞ odnoÂśnie Alexewicza, ale ten cykl preludiĂłw mu nie wyszedÂł najlepiej (delikatnie mĂłwiÂąc). MiaÂł teÂż dobre strony, zwÂłaszcza w balladzie.

Hyuk Lee  zagraÂł najlepiej Mazurki  jak dotÂąd...przy a-molu siĂŞ wzruszyÂłem i miaÂłem ciary. Zacz¹³ brylantowo Rondem cudnie perliÂście...ciekawe bĂŞdzie porĂłwnanie z Bruce...

Najlepszy fortepian:

1. Kawai
2. Steinway 300
3. Fazioli
4. Steinway 479
5. Yamaha

ja mam straszny problem z naszym Nehringem, gra Âświetnie, a nie wywoÂłuje u mnie Âżadnych emocji.
To jest straszny problem.

On chyba jako cz³owiek jest taki powœci¹gliwy, w czasie wywiadu dla TV odpowiada³ tylko pó³s³ówkami - tak, albo nie.

A, to byÂły moje ciĂŞÂżkie warunki sÂłuchania (wiĂŞcej sÂłyszaÂłam odgÂłosĂłw pociÂągu niÂż fortepianu :(). Co prawda w DwĂłjce byli trochĂŞ ostroÂżni w ocenie tych preludiĂłw
w porównaniu z Krzy¿owskim - coœ chyba w takim stylu, ¿e Aimi jest "zimna", ¿e gra jakby w kontrze, ¿e s³ychaÌ w jej interpretacji jak¹œ "z³oœÌ". Krzy¿owskiego
akurat teÂż sÂłuchaÂłam w pociÂągu, zatem trudno mi tu wyrobiĂŚ sobie wiarygodne zdanie o subtelnoÂściach emocjonalnych ich wykonaĂą, cieszyÂłam siĂŞ, kiedy akurat jakaÂś pereÂłka
z tego cyklu dochodziÂła do mnie w przyzwoitej jakoÂści
No niestety ja teÂż tak mam :(  Widocznie u niego mimo caÂłej Âświetnej pianistyki tych emocji brakuje, albo nie potrafi jakoÂś ich sÂłuchaczowi przekazaĂŚ. A to przykre dla sÂłuchaczy, dla ktĂłrych przekaz emocjonalny dla przeÂżywania muzyki jest kluczowy.

to zaleÂży pod czyimi palcami, palce Koreanki Joo-Yeon Ka sprawiÂły, Âże YamahĂŞ postawiÂłbym na szczycie. :)

uwielbiam sÂłuchaĂŚ, co mĂłwiÂą (i jak mĂłwiÂą) SuÂłka, Baranowskiej, Majchrowskiego, ÂŚwiatczyĂąskiej czy Psikuty (cudowni ludzie!), ale w zakresie gry Aimi w III etapie? .. po prostu JÂą pominĂŞli. WierzĂŞ, Âże nadrobiÂą.
 
Miej serce i patrzaj w serce! (A.M) Aimi byÂła zÂłoÂśliwa w II etapie, a III to PERÂŁA !!!

OdnoszĂŞ inne wraÂżenie. Mianowicie, Âże prezentowaÂł siĂŞ lepiej w poprzedniej edycji (2015). Obecnie (2021) w swoich interpretacjach okazaÂł siĂŞ zachowawczym graczem, a podobno od tego czasu, wierzÂąc szczeroÂści udzielonych przezeĂą odpowiedzi w wywiadach, bardziej polubiÂł Chopina niÂż ongiÂś. MoÂże to stres? MoÂże zbyt duÂża presja koncertowa daje siĂŞ we znaki? A moÂże obycie z historycznymi fortepianami?
To ostatnie pytanie wcale nie jest trywialne. ZwróÌ (-cie) uwagê na sposób wykonywania tryli.

Bruce (...) Lee to niew¹tpliwe perfekcyjny rzemieœlnik pianistycznych umiejêtnoœci. Szkoda tylko, ¿e nie korzysta z tego potencja³u. Dlaczego? Dwie pierwsze czêœci sonaty (35) bezb³êdne technicznie, popis cyborga. Nie zrozumcie mnie Ÿle, ALE takie wykonanie owszem nadaje siê na p³ytê, któr¹ kupi sporo ludzi, gdy zostanie sygnowania "Laureat I nagrody Konkursu Pianistycznego...", jednak¿e istniej¹ na tym œwiecie poszukiwacze skarbów.

Mo¿e mam takie skrzywienie, ¿e zawsze szukam tego, czego jeszcze nie znalaz³em. S³ysz¹c Kanadyjczyka, wci¹¿ szukam i nie znajdujê. Marsz pogrzebowy wychodzi mu tragicznie, niestety. Kolejny pianista od "szybkich numerków", bez urazy. Mazurki œwietne a nawet pyszne, tyle ¿e ja ich nie konsumujê. Do fina³u pewnie wejdzie, ale moje zdanie siê nie liczy.

PYTANIE: Czy Chopin komponowaÂł swoje utwory TYLKO po to Âżeby ktoÂś je grajÂąc, np. za 200 lat, popisywaÂł siĂŞ nienagannoÂściÂą technicznej swobody ich wykonania? WtÂąpiĂŞ.

dobrze Go okreÂśliÂłeÂś, "Cyborg" - to jest Chopin naszych czasĂłw, a to tez jest sztuka nie powielaĂŚ, stworzyĂŚ nowe. 

(Âżyjemy w takich czasach, Âże kaÂżdy musi kupiĂŚ SUVa i zaj¹Ì dwa miejsca parkingowe, maÂłe niemodne  :D ).

Panowie, no bÂłagam... Cyborg potrafi pokazaĂŚ tyle barw w Marszu, Scherzu czy wreszcie finale Sonaty?

Fina³ Sonaty to by³o OBJAWIENIE. Te mikorubata, kolory motywów, urywane frazy. Barokowe, w sensie czystoœci artykulacji, preludiowanie. Brak s³ów.

Tuco, widzĂŞ, ze mamy skrajnie odmienne opinie. PoczÂąwszy od fortepianĂłw po oceny uczestnikĂłw. Pewnie w jury nasze gÂłosy by siĂŞ wykluczyÂły :)

ale ja absolutnie jestem za! Chodzi o to, Âże On siĂŞ nie niaĂączy w grze!

W ka¿dym razie, Polak nie wygra konkursu w tej edycji. Stawia³bym na Khozyainov'a. "Etap koncertowy" siê nie liczy, NIE in plus TYLKO in minus - czyli kto nie pope³ni "ra¿¹cych b³êdów", ten znajdzie siê na poziomie tabelek z III etapu. Ten etap jest decyduj¹cy.

W zakresie brzmienia, techniki, precyzji, koncepcji (mico-managing) to jest poziom Zimermana z lat 80. Do tego przez niego przemawiajÂą przez niego starzy Mistrzowie (Hofman, nawet Barere).

moÂże byĂŚ nawet tak, jak z Pogorelicem, jury nie doceni "nowego" Chopina i do finaÂłu nie wejdzie  :D

powiem Wam wiĂŞcej, nawet szef wszystkich szefĂłw - Jan Sebastian z nami sÂłucha.

Jury wybierze bezpieczne wyjÂście, Bruce teÂż nie wygra tego konkursu.
ponoĂŚ pewna nastolatka, blondynka ..  ;)

Chyba najlepsza, spoœród zaprezentowanych popisów uczestników tego Konkursu, bieg³oœÌ nieomylnego grania dowolnego tekstu muzycznego. To wa¿ne kryterium, ale czy najwa¿niejsze ??? Œmiem watpiÌ.

EDIT: Mowa o Bruce // Lee.

UÂśmiech Pani PobÂłockiej! Olejniczaka! Dang Thai Sona (to jego uczeĂą)!

Tuco, znowu siĂŞ nie zgadzam. Bruce nie byÂł wcale nieomylny. Sporo pomyÂłek, nawet w mazurkach.

Sonata by³a wielka, z Marszem, który DZWONI£. Dramaturgia III czêœci - z tym oddaleniem kroku na koniec, efektem jakby-echa, z mezzpiano ju¿ na ostatnim ³¹czniku (wiêkszoœÌ wycisza dopiero póŸniej) - by³a wielka.

By³em sceptyczny wobec Wariacji op. 2. Wiemy, ¿e jest mistrzem stylu brillant, ju¿ z poprzedniego etapu. Chcia³em, ¿eby zagra³ Fantazjê, kolejne Scherza. No tak, ale to wykonanie Wariacji bije Trifonova z jego p³yty dla DG, bije wiêkszoœÌ znanych mi nagraù. Tyle barw, ró¿norodnoœci ARTYKULACYJNYCH (!), jakie frazowanie. On czasem gra bez peda³u! A dŸwiêk Fazioli - basy jak organy...

Dla mnie I nagroda, chyba nie muszĂŞ tego pisaĂŚ.

do tuco82, wiem, Âże jesteÂś za KolÂą, ja bardzo Mu kibicowaÂłem, ale myÂślĂŞ, Âże dzisiaj popsuÂł. II etap miaÂł chyba najlepszy ze wszystkich grajÂących.
Z mojego punktu widzenia, czy wygra konkurs Eva, czy Bruce bĂŞdĂŞ bardzo kontent. Koli teÂż kibicujĂŞ! W tym roku Polak nie ma prawa wygraĂŚ konkursu.

Mazurki nie by³y idealne. Bêd¹ pretensje. Czasem ch³ód. ChoÌ piêkne ró¿nicowanie charakteru.

PowiedziaÂł, Âże jego wzorcem jest Benedetti Michelangelli. Duchowy ojciec Zimermana (obok Rubinsteina). Wszystko jasne.

PianiÂści, z ktĂłrymi nie mam dylematu, Âże powinni graĂŚ w finale:

Eva Gevorgyan,  (perÂła ponad wszystkie)
Bruce (Xiaoyu) Liu, (wyobraÂźnia i odkrywca)


Z uwagi na to, co zaprezentowali na przestrzeni trzech etapĂłw (mieli lepsze i gorsze momenty) w finale powinni graĂŚ:

Nikolay Khozyainov,                            (poÂświĂŞciÂł siĂŞ muzyce Chopina)
Piotr Alexewicz,                                  (bogactwo dÂźwiĂŞkĂłw)
Leonora Armellini,                               (dziĂŞki Niej doceniÂłem Fazioli)
Aimi Kobayashi                                   (cykl preludiĂłw op. 28)
Kyohei Sorita,                                     (hej! przygodo)

------------------------------------------------------------------
 
ChciaÂłbym nadal sÂłuchaĂŚ:

Michelle Candotti      (..jak Ona ten akord stawia..)

PianiÂści, z ktĂłrymi mam problem (wykraczajÂą poza ramy):

Alexander Gadjiev, (ten konkurs jest mu do niczego potrzebny, pianista kompletny) 
Szymon Nehring (nie budzi we mnie Âżadnych emocji, po prostu piĂŞknie gra)
Hyuk Lee – (wyskoczyÂł jak krĂłlik z kapelusza, na ostatniej prostej, nie wierzĂŞ, Âże to piszĂŞ).

Bardzo bym siĂŞ ucieszyÂł, gdyby zagraÂła w finale Michelle Candotti ( niesamowita fala rosnÂąca na przestrzeni konkursu z kulminacjÂą w sonacie b-moll i Âłzami na scenie). ..

NikoÂłaj z Rosji posiada ciekawsze zalety wykonawstwa niÂż Lee, a przynajmniej bardziej podobaÂły mi siĂŞ jego koncepcje. Oryginalne bardzo, choĂŚ ukazane z pewnÂą rysÂą :(
Liszt byÂł uwaÂżany na nienagannego wirtuoza. Bruce () Lee to taki Liszt tego Konkursu.

Nie zgadzam siĂŞ.

RĂłwnieÂż Liszt nie byÂł tylko wirtuozem. Wiec tu tez siĂŞ nie zgadzam :)

Bardziej mi przypadÂł do gustu  KoreaĂączyk niÂż Kanadyjczyk...To moje typy do finaÂłu
1 Bruce i Hyuk
2 Eva i JJ Bui
3 Aimi i Leonora
4 Piotr i Jakub
5 Kola i Michel

Wczoraj w biegu, dzisiaj w superbiegu ale ze sÂłuchawkami na uszach. Chyba dobrymi, bo z radiowej 2 miaÂłam Âświetny odsÂłuch. Bruce - jeÂśli cyborgi tak grajÂą, to je lubiĂŞ. Wariacje rozbÂłysÂły i skrzyÂły siĂŞ od poczÂątku do koĂąca. Mazurki jejuÂśku!

Kola - przepraszam jeœli kogoœ ura¿ê - ale trochê mnie dziœ zmêczy³.

Aimi - sama nie wiem. DziÂś jakoÂś siĂŞ dla mnie zamknĂŞÂła, albo teÂż to - ja siĂŞ zamknĂŞÂłam.

Z Szymonem Nehringiem nie mam problemu - nie nadajemy na tych samych falach. Zdecydowanie nie chcê s³uchaÌ koncertu w jego wykonaniu. Ju¿ s³ucha³am a wola³abym wtedy wys³uchaÌ Krzysia Ksi¹¿ka.

TakÂże z Martinem Garcia Garcia - jakoÂś... nie, mimo Âże podÂśpiewywanie mi nie przeszkadza.

Moje typy to: Kyohei Sorita, Piotr Alexewicz, Leonora Armelini, Eva Gevorgyan, Bruce Liu, Hao Rao, mimo wszystko Gadijev - bo nie wszystko mi siĂŞ podobaÂło. MyÂślĂŞ, Âże wejdzie Kola. ChciaÂłabym Âżeby zagraÂł Kamil Pacholec, ale sÂądzĂŞ, Âże nie to siĂŞ nie uda. MoÂże Aimi? A moÂże jednak Michelle. Nie byÂłam jej fankÂą, ale w III etapie - sÂłuchaÂłam raz jeszcze - czymÂś siĂŞ ze mnÂą podzieliÂła.

ChciaÂłabym aby zagrali w finale:
Hao Rao
Sorita
Alexewicz
Armelini
Kola
Su Yean Kim
Aimi
JJ Bui
Bruce
Nehring (moÂże niekoniecznie bym chciaÂła, ale raczej zagra)

..Wy teÂż, w oczekiwaniu na werdykt sÂłuchacie "Snu nocy letniej".  Mendelssohna? .. coÂś piĂŞknego

TydzieĂą temu miaÂłam okazjĂŞ posmakowaĂŚ Snu nocy letniej na Âżywo :)

anelik, te z radiowej dwĂłjki teraz odtwarzane jest lepiej niÂż doskonaÂłe!

to chyba byÂło to wykonanie:

Sandrine Piau – sopran, Delphine Collot – sopran, Choeur de la Chapelle Royale & Collegium Vocale, dyr. Philippe Herreweghe (CD Harmonia Mundi 1994)

ja zaliczyÂłem zjazd, polecam na 100%

nie wiem, czy to jest to samo, ale na pewno byÂł to skÂład ten poniÂżej:

Felix Mendelssohn (Chapelle Royale, Collegium Vocale, Orchestre des Champs ElysĂŠes)

muszĂŞ dotrzeĂŚ do tego nagrania, bo to byÂło niebo!

tak, to jest to samo:

https://www.discogs.com/release/11957838-Mendelssohn-Sandrine-Piau-Delphine-Collot-Collegium-Vocale-La-Chapelle-Royale-Orchestre-Des-Champs-E

W sumie nasze wybory niespecjalnie siê ró¿ni¹ :)
MoÂże jednak sprawdzÂą siĂŞ pogÂłoski i wybiorÂą dwunastu zamiast dziesiĂŞciu?
Na pewno chciaÂłabym, Âżeby zagraÂł Bruce, Sorita, Alexewicz, Armelini, Kola, JJ Bui, Eva, Gadjiev, pewnie teÂż Aimi, Hao. Michelle? Hyuk?? Kuszlik???

¯yczê sobie, ¿eby nazwiska finalistów by³y pokazywane na ¿ó³tym/czerwonym pasku w TVN24 i TVP Info.

ja czuwam, mam caÂły czas sÂłuchawki na uszach (teraz sÂłucham Brahmsa z radiowej dwĂłjki), kiedy bĂŞdÂą schodzili z wynikami dam znaĂŚ.

9,5 tysiÂąca ludzi czeka na kanale NIFCu na YT :)

ten link z przekazem na Âżywo powinien zadziaÂłaĂŚ (chyba) w trakcie ogÂłaszania:

https://www.polskieradio.pl/8/1874/Artykul/2817548,XVIII-Konkurs-Chopinowski-W-oczekiwaniu-na-wyniki-III-etapu

https://www.youtube.com/watch?v=x_lJyx7fIN4

za chwilĂŞ ogÂłoszenie wynikĂłw! kwestia kilku minut zapowiedzieli w dwĂłjce.

Id± !!!! OG£OSZENIE WYNIKÓW ! teraz

ZaczĂŞÂło siĂŞ...

12 w finale !

12 :)

Armellini
JJ Bui
Gadjiev
Garcia Garcia
Gevorgian
Kobaiashi
Kuszlik
Huyk Lee
Bruce Liu
Pacholec
Hao Rao
Sorita

JESTEM W SZOKU !!! Nie ma Koli

O rany!! Odwalili KolĂŞ i Nehringa!!

Leonora Armellini
J J Jun Li Bui
Alexander Gadjiev
Martin Garcia Garcia
Eva Gevorgyan
Aimi Kobayashi
Jakub Kuszlik
Hyuk Lee
Bruce (Xiaoyu) Liu
Kamil Pacholec, Polska
Hao Rao, Chiny
Pan Kyohei Sorita, Japonia

I jednak Jakub i Kamil wygrali z Piotrem. Niepodzianka. Ja lubiĂŞ Kuszlika, wiĂŞc ok, Kamila teÂż, ale nie spodziewaÂłam siĂŞ akurat takiego zestawu polskiej finaÂłowej ekipy :)

Jest Kamil Pacholec! Juhu!
Przepraszam, ale znĂłw powtĂłrzĂŞ - Kola dziÂś zmĂŞczyÂł.
ÂŻaÂłujĂŞ bardzo Piotra.

mogliby zmieniĂŚ czÂłonkom jury te twarde stoÂłki, bo lista finalistĂłw jest mocno przypadkowa,
tym razem spÂływa to po mnie, ale Garcia (nic osobistego) kosztem Koli i naszego Piotra jest nieporozumieniem

Odwalenie Koli i Alexewicza to jest jakaÂś abstrakcja. Garcia Garcia wchodzi do dwunastki, a Kola nie???

JakoÂś nie bardzo zgadzam siĂŞ z GarciÂą, ale to moÂże tylko mĂłj odbiĂłr tego pianisty. Mimo wszystko wydaje mi siĂŞ, Âże nie powinien byĂŚ w tym szacownym gronie. Powinien byĂŚ Piotr. Na pewno powinien byĂŚ to Piotr.

Dobrych snĂłw :)

wyczyÂścili przedpole, juÂż wszystko jest wiadome,
tylko pomyÂłki w koncercie mogÂą coÂś zmieniĂŚ,
JeÂśli nie wygra Eva lub Bruce to komisja powinna mocno siĂŞ nad sobÂą zastanowiĂŚ.

Ta dwĂłjka, w tym skÂładzie nie ma konkurencji.

dobrych snĂłw anelik

ja teÂż juÂż siĂŞ Âżegnam, dobrej nocy wszystkim!

do zobaczenia w finale!

A co myœlicie o pierwszej czêœci sonaty brucea? Moim zdaniem doœÌ kontrowersyjna!

Musze to jeszcze przesÂłuchaĂŚ w domu na spokojnie - byÂło to ciekawe wykonanie ale bardzo indywidualne i nie jestem pewny czy mi siĂŞ podobaÂło!

4 z 12 finalistĂłw nie udaÂło mi siĂŞ jeszcze przesÂłuchaĂŚ ale z pozostaÂłej 8-ki stawiam na Hao Rao, Sorite i Li Bui

Na nie jestem przy: Armellini, Kuszliku, Hyuk Lee tez mnie jakoÂś nie przekonaÂł.

Poza GarciÂą i SoritÂą reszta zgadza siĂŞ z  moimi typami. Co do Koli to podobnie jak Anelik jestem zdania, Âże dzisiaj trochĂŞ przynudzaÂł...Martin zapewne rozluÂźni atmosferĂŞ w finale, samuraj  Sorita teÂż (oby przy tym nie rozwaliÂł jakiegoÂś fortepianu😉). Szersze grono finalistĂłw ubarwi Konkurs, a i tak wygrajÂą mÂłodzi artyÂści z Kanady Rosji i Korei tzn. Bruce, Eva i Hyuk ...chyba Âże siĂŞ pogubiÂą w koncertach - czego im oczywiÂście nie ÂżyczĂŞ. Pozdrawiam  Wszystkich  💖

Pozdrowienia, i teÂż ÂżyczĂŞ Wam dobrej nocy :)
Odpocznijmy przed emocjami fina³ów.

Podobnie teÂż w Regulaminie Jury Konkursu...
Regulamin zosta³ jawnie z³amany (w zasadzie to nawet dwa osobne regulaminy). Nie widzê te¿ ¿adnej przes³anki prawnej, chocia¿by normy wyra¿onej jak¹œ klauzul¹ generaln¹, dopuszczaj¹cej do fina³u wiêcej ni¿ 10 pianistów.

Wychodzi na to, Âże Jury zÂłamaÂło Regulamin, a jest to tekst rangi prawa cywilnego...

WÂłaÂśnie zauwaÂżyÂłem, Âże Twoje typy staÂły najbliÂżej rzeczywistoÂści.

Nikolay Khozyainov w istocie móg³ byÌ odbierany za nudziarza fortepianowego, ALE TYLKO w kategoriach pozaartystycznych. Miejmy na uwadze, ¿e takie wra¿enie po czêœci usprawiedliwia (a mo¿e wymusza?) dobór konkretnych utworów Chopina (g³ównie póŸne opusy), w tym te najciê¿szego mentalnie kalibru (nokturn c-moll, preludium op. 45, taktyka spowolnionego wykonania sonaty h-moll; równie¿ wybór i wykonanie etiudy op. 25 nr 7 wpisuje siê w ten klimat).

Jeœli "Kola" gdzieœ siê pomyli³, to w III etapie, konkretnie w kontrowersyjnie rozegranej sonacie (pisa³em o tym doœÌ obszernie wczeœniej). "PokochaÌ albo znienawidziÌ".
Obawiam siĂŞ tylko, Âże styl gry Nikolaja mĂłgÂłby byĂŚ jeszcze gorzej odebrany w sesji "koncertowej".

moje zaangaÂżowanie:

w tym konkursie, jak nigdy dotÂąd posÂłuchaÂłem prawie wszystkich przesÂłuchaĂą konkursowych, - nie tak, Âże coÂś mi tam brzĂŞczaÂło obok ucha, tylko zaangaÂżowaÂłem caÂły mĂłj potencjaÂł intelektualny, dotychczasowe osÂłuchanie i mogĂŞ ÂśmiaÂło powiedzieĂŚ, Âże wiem, co siĂŞ w konkursie wydarza.
Tak mocne zaanga¿owanie jest bardzo mêcz¹ce, ale dla tego konkursu wszystko wytrzymam (muszê ³¹czyÌ sprawy rodzinne z zawodowymi i codziennie wykroiÌ ponad 8 godzin dla Chopina).

dot. Nikolaya Khozyainova.

To jest wstĂŞp potrzebny, by wypowiedzieĂŚ siĂŞ odnoÂśnie Nikolaya Khozyainova. Wiem jak zagraÂł we wszystkich trzech etapach. Jego propozycja i bezb³êdna technicznie realizacja w II etapie byÂła bliska ideaÂłowi. Tak jak po pierwszym etapie nie byÂłem jakimÂś szczegĂłlnym jego wielbicielem, po tym co pokazaÂł w II typowaÂłem Go do g³ównej nagrody (przed EvÂą). Niestety w moim odczuciu trzeci etap poszedÂł Mu gorzej (i nie chodzi tylko o przywalenie w nie ten akord).

UwaÂżam, Âże na tle innych kilku obecnych finalistĂłw brak Koli w finale jest, co najmniej nieporozumieniem.


dot. Piotra Alexewicza,

Jego warsztat i niepowtarzalnoœÌ w kreowaniu dŸwiêku (Jego gry nie da siê pomyliÌ z innym pianist¹) jest tak unikatowa, ¿e na tle innych (seryjnie powtarzalnych) jest najciekawszym pianist¹ w polskiej ekipie. Pomimo innego werdyktu jury. Niestety w jakiœ sposób godzê siê z werdyktem, ze wzglêdu na iloœÌ pomy³ek w trakcie gry. III etap ju¿ tego nie wybacza.

dlaczego weszli Ci, a nie inni wg mnie

Konkurs Chopinowski ma szerzyĂŚ muzykĂŞ naszego kompozytora w Âświecie. I moÂże chodzi o geomuzykĂŞ.
Hao Rao nazywam, Âże caÂły jest muzykÂą (cudowny chÂłopak), ale nie dorĂłsÂł (nie dojrzaÂł), nie jest przygotowany do finaÂłu. Za nim stoi 1,5 miliarda ChiĂączykĂłw !!! To samo Garcia Garcia, przecieÂż Jego udziaÂł w finale sprawia, Âże konkurs nie traci Hiszpanii.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

.. nie wierzĂŞ, Âże czÂłonkowie jury nie docenili kunsztu i warsztatu Nikolaya Khozyainova.

Zgadzam siĂŞ, Âże w tym werdykcie jury byÂła jakaÂś polityka...ja siĂŞ jednak cieszĂŞ Âże  muzyka FRYDERYKA jest popularna na caÂłym Âświecie- przez to poznajÂą NaszÂą kulturĂŞ i historiĂŞ. Dodatkowo przez promowanie mÂłodych odÂświeÂży siĂŞ JEGO muzyka zainteresujÂą siĂŞ niÂą mÂłodzi sÂłuchacze i pianiÂści. W finale bĂŞdzie wiĂŞcej pogody ducha 😉...a takim ARTYSTOM jak Kola i Szymon promocja w ÂŚwiecie juÂż nie jest potrzebna...

PosÂłuchaÂłem sobie na spokojnie Evy...trzeba przyznaĂŚ, Âże gra perfekcyjnie- nie robi Âżadnych b³êdĂłw, jak dobrze zaprogramowany  (zapewne przez swoich pedagogĂłw) automat. Jak doÂłoÂży swojÂą interpelacjĂŞ bĂŞdzie wielka🥰

W³aœnie - Eva daje nadziejê na rozwój i przysz³¹ du¿¹ karierê - na skalê œwiatow¹. Zdaje siê, ¿e jury zrezygnowa³o z "przynudzaj¹cych", niezale¿nie od ich klasy, postawi³o na m³odoœÌ, energiê i ¿ywio³, oraz desant chopinowski rozes³any w ró¿ne strony œwiata; i to mo¿e byÌ s³uszna koncepcja. 8)

Z typowanej przeze mnie ¿yczeniowo trzynastki nie przesz³a jedynie trójka, wiêc zasadniczo nie powinnam mieÌ do jury wiêkszych pretensji, choÌ te¿ ¿al mi, ¿e w tych dwunastu nie zmieœci³ siê nasz Alexewicz. A co do z³amania regulaminu - szczerze powiem, serdecznie siê cieszê, ¿e go z³amano :) W sytuacji, kiedy konsekwentnie zwiêkszano przechodz¹c¹ z etapu na etap liczbê uczestników, wydaje siê to jednak jakoœ sprawiedliwe. Mo¿e by tak na przysz³oœÌ wprowadziÌ konsekwentnie tak¿e i na tym etapie stwierdzenie "w zasadzie". ;)

SpojrzaÂłem jeszcze na liczbĂŞ odtworzeĂą na YT filmikĂłw z wystĂŞpami na konkursie i moÂże to Was zaskoczy
1 Garcia
2 Sorita
3 Kobayashi
MoÂże jury teÂż siĂŞ tym sugerowaÂło...😉

A co jeœli Eva okazuje siê dla mnie pianistk¹ przynudzaj¹c¹? Oczywiœcie ¿e podmiotowo dostrzeg³em urodê i mi³¹ osobê tej uczestniczki. Natomiast nie wskaza³a niczego o¿ywczego w dzie³ach bêd¹cych przedmiotem Konkursu. Ten konkurs, jak wiele innych, opiera siê na "efekcie wzglêdnoœci", tzn. dominuje sk³onnoœÌ do porównywania wykonania A z wykonaniem B, B z C, B z A, itd. Dodatkowy problem w tym, ¿e ocena w skali binarnej (TAK/NIE), a nawet liniowej (0-25 / 0-10 w czêœci fina³owej), nie koduje w sobie istotnych informacji poza t¹ informacj¹ czy dana osoba (pianista, postaÌ pianisty) przechodzi dalej (wygrywa) czy nie. To jest generalny problem oceny walorów estetycznych, ale z pewnoœci¹ istniej¹ algorytmy uwzglêdniaj¹ce ró¿ne wagi, wspó³czynniki, wzory, istniej¹ poza Regulaminem Konkursu.

Gdyby tak zamkn±æ ca³e (ALBO CZʦÆ) jury w celi przes³uchañ nie dopuszczaj±c by widzieli kto gra i jak gra, to tak wypracowane werdykty nabra³yby wiêkszej nieskazitelno¶ci. Inna sprawa, czy jury powinno s³uchaæ konkursu na ¿ywo czy mo¿e korzystaæ z metod multimedialnych (w s³uchawkach).

A ja wci¹¿ uwa¿am, ¿e konkurs takiej rangi powinien mieÌ po pierwsze lepiej napisany regulamin, po drugie niedopuszczalne s¹ odstêpstwa od jego postanowieù. Promowanie Chopina "na si³ê" i tak nie sprawi, ¿e ludzie zaczn¹ s³uchaÌ tej muzyki jako alternatywy dla muzyki rozrywkowej.

Ktos tu mowil o cyborgu.

"Dyrektor Narodowego instytutu Fryderyka Chopina Artur Szklener, t³umaczy³ w rozmowie z PAP, dlaczego finalistów jest a¿ 12. - Argumentem merytorycznym by³a bardzo du¿a bliskoœÌ punktowa uczestników, którzy w rankingu uplasowali siê na dziesi¹tym, jedenastym i dwunastym miejscu - stwierdzi³. - Zatem po sprawdzeniu mo¿liwoœci organizacyjnych z orkiestr¹ Filharmonii Narodowej, po sprawdzeniu wszystkich aspektów, które uda³o siê przeanalizowaÌ w tak krótkim czasie, jury dosz³o do wniosku, ¿e najlepszym rozwi¹zaniem bêdzie dopuszczenie zwiêkszonej liczby dwunastu osób - doda³.
Zdaniem Szklenera, "jest to bardzo konsekwentne dzia³anie wynikaj¹cego od samego pocz¹tku z bardzo wysokiego poziomu artystycznego konkursu". W ocenie dyrektora NIFC, "dla nas wszystkich jest to bardzo dobre rozwi¹zanie, poniewa¿ bêdziemy mieli mo¿liwoœÌ pos³uchania wiêkszej palety interpretacyjnej wykonaù koncertów chopinowskich".
Pytany czy moÂżliwe jest zwiĂŞkszenie liczby laureatĂłw konkursu, odparÂł, "Âże w tej chwili za wczeÂśnie jest, Âżeby wyrokowaĂŚ". - Wszystko bĂŞdzie zaleÂżaÂło od poziomu artystycznego samego finaÂłu i od decyzji jurorĂłw po finale - dodaÂł."

Nie ma sÂłowa w Regulaminie, by dopuszczaÂł taki zabieg. Nawet gdyby mieli identycznÂą liczbĂŞ punktĂłw, byÂłoby to merytorycznie nieuprawnione. WĂłwczas naleÂżaÂłoby pomniejszyĂŚ, a nie powiĂŞkszyĂŚ, skÂład finaÂłowego etapu (w tym przypadku o jednego pianistĂŞ). Poza tym wÂątpiĂŞ, czy z 12. miejsca daÂłoby siĂŞ wskoczyĂŚ na 1., uwzglĂŞdniajÂąc caÂłoksztaÂłt prezentacji danego pianisty obejmujÂącej wszystkie etapy.

Ciekawe czy te same nowatorskie i nigdzie nie spisane kryteria zostanÂą zaadaptowane przy ostatecznym rozstrzygniĂŞciu pozycji laureatĂłw.

Innymi s³owy, czy wyobra¿amy sobie trzy pierwsze miejsca ex aequo? To jednak nieco inna sytuacja, któr¹ da³oby siê uzasadniÌ na podstawie Regulaminu. Natomiast dokooptowanie 2 pianistów do grona finalistów wci¹¿ de facto pozostaje decyzj¹ nielegaln¹.

Z innej, czysto artystycznej, strony na to patrzÂąc, nie mam nic przeciwko, aby koncert zagrano 12 zamiast 10 razy. Tym samym nie jestem "cyborgiem", choĂŚ zdajĂŞ sobie sprawĂŞ, Âże dura lex, sed lex.

Z niewymiernego wkraczamy w wymierne.

Zgadzam siê z Leszkiem - choÌ czyniê to con amore - co do koniecznoœci zachowywania zasad konkursowych. Nie powinno siê zmieniaÌ zasad konkursu w trakcie jego trwania. Jeœli regulamin rozró¿nia pojêcia "w zasadzie X uczestników" i "nie wiêcej ni¿ 10" to znaczy - zak³adaj¹c ¿e twórca regulaminu jest ustawodawc¹ racjonalnym - ¿e by³ to zabieg celowy. Skoro wyniki trzech pianistów by³y do siebie zbli¿one (jak wynika ze s³ów Pana Szklenera)- a zatem nie by³y równe, to oznacza ¿e by³ ktoœ z tej trójki, kto mia³ wiêcej punktów i to on powinien zatem byÌ wielkim dziesi¹tym. Zmiana zasad w trakcie zawsze rodzi niepokój, bo np. dlaczego nie 13? A mo¿e wtedy zmieœci³by siê Piotrek albo Kola, albo ktoœ inny przez forumowiczów typowany? A z drugiej strony - a co jeœli ta trójka o zbli¿onych wynikach to np. Bruce, Sorita i Eva ?

Legum servi sumus ut liberi esse possimus - AbyÂśmy byli wolni jesteÂśmy niewolnikami prawa.  To prawnik o prawie. Bez sentymentĂłw. Con amore

Bo czÂłowiek, sÂłuchacz, miÂłoÂśnik Chopina siĂŞ zwyczajnie  cieszy. ChoĂŚ i tak lepiej byÂłoby, gdyby byÂł Piotrek! :)