Kurier Szafarski

..Âże nokturny mogÂą byĂŚ oniryczne..

16.10.2021r. godz. 12:20 (ostatni dzieĂą przesÂłuchaĂą III etapu) gra Aimi Kobayashi (Japonia) - caÂły cykl preludiĂłw z op. 28.

Andrzej WierciĂąski - Polska (to byÂło w I etapie) , Scherzo h-moll op. 20 - "LulajÂże Jezuniu" - tĂŞ chwilĂŞ, na wskroÂś mnie przeszyÂła.

..Âże do Warszawy przyjechali wszyscy pianiÂści, ktĂłrzy mieli przyjechaĂŚ. SÂłyszaÂłam to okoÂło 10 razy dziennie :D

Piotr Alexewicz, Preludia. ZwÂłaszcza 4., 15., 17., 24.

Bruce Liu, Rondo a'la Mazur i Wielki Polonez op. 22.

Alexander Gadijev, Etiuda "wiolonczelowa".

Nikolay Khozyainov, Fuga a-moll op posth.

Leonora Armellini, Nokturn c-moll op. 48 nr 1

Hao Rao, MAZURKI i Polonez As-dur jak na bis

Miyu Shindo, Rondo a'la Mazur

WpadkĂŞ Nehringa juÂż na poczÂątku wykonania nokturnu op. 62 nr 2. (III etap).
https://youtu.be/B00QihkVhOM?t=25

SonatĂŞ h-moll Khozyainov a, ktĂłrej prezentacja w caÂłoÂści zabraÂła pianiÂście 28 minut, czyli baaaaaaaaardzo duÂżo.
https://youtu.be/b-RGip0ch9Q?t=1260

MimikĂŞ i podÂśpiewywanie Martina Garcia Garcia  ;D

O wpadka...o wpadka..zobaczcie..sensacja

Walka o stoÂłek.

DzieĂą piÂąty (ostatni dzieĂą przesÂłuchaĂą I etapu), sesja poranna:

Aimi Kobayashi wchodzi na scenĂŞ ...

Pan od stoÂłkĂłw siĂŞ zgrzaÂł - jak sam póŸniej przyznaÂł w wywiadzie  :D

Ja zapamiĂŞtam rĂłwnieÂż SonatĂŞ h-moll J J Bui.

I oczywiÂście Bruce’a w III etapie. Jego brzmienie jak u Benedettiego, a zarazem arcyciekawe koncepcje w Sonacie b-moll, ale przede wszystkim najlepszÂą od czasĂłw Cherkassky’ego, a zatem bijÂącÂą na gÂłowĂŞ samego Richtera interpretacjĂŞ Wariacji op. 2, ktĂłrej prawdopodobnie nigdy nie zapomnĂŞ.

Owszem, sensacyjna wpadka. PoczÂątek utworu, wolne tempo.

Prawda jest, ze czlowiek, niestety, zapamietuje lepiej rzeczy negatywne. Ja np. wyraznie pamietam wpadke Rosjanki w etiudzie a-moll i zaluje, ze mniej zapamietalem jej nokturn fis moll, ktory byl znakomity.
Mimo wszystko od nas samych zalezy wybor, czy te momenty negatywne chcemy upubliczniac, czy nie. Ty Leszku dokonales tego wyboru, ktory ja zauwazam niezbyt korzystnie dla ciebie.... Podobno zlosliwosc (nie zlosc - wscieklosc, jak to omylnie odczytal Pawel) jest cecha ludzi inteligentnych  ;)

Co do przestrzegania prawa (regulaminu) konkursu, to pelna zgoda z Leszkiem. Prawo jest prawem..kropka. Jezeli jest grupa ludzi (w tym wypadku oranizatorzy), ktora moze sobie cos tam zmieniac, to prawo (nasze "bezpieczenstwo") przestaje istniec. Jednym slowem, autorytet, ktory wymyslil ten bubel zwany regulaminem konkursu powinien podac sie do dymisji i publicznie przeprosic za to co sie stalo.
Sam jestem za dopuszczeniem do finalu wiekszej ilosci uczestnikow, tym bardziej, ze poziom jest niesamowicie wyrownany. Wiec przymykam oko i oczekuje z niecierpliwoscia na uczte zlozona z 12 koncertow!!

Jasne; prawo jest niezbĂŞdne do funkcjonowania i jego przestrzeganie bardzo dobrze organizuje nam Âżycie. Natomiast zdarzajÂą siĂŞ sytuacje szczegĂłlne, w ktĂłrych z kolei dobrze pamiĂŞtaĂŚ, po co ono istnieje, mianowicie Âże "to szabat zostaÂł ustanowiony dla czÂłowieka, a nie czÂłowiek dla szabatu" ;) Czyli prawo jest po to, Âżeby nam byÂło jak najlepiej, i jeÂśli moÂżna coÂś uczyniĂŚ lepszym (jak w tym przypadku - i dla nas, i dla wykonawcĂłw), i wyprodukowaĂŚ wiĂŞcej dobra (+ 2 e-molle ;)), dobrze jest zastosowaĂŚ wyjÂątkowy Âśrodek. Dlatego cieszĂŞ siĂŞ z "uÂłaskawienia" dla tych dwĂłch szczĂŞÂśliwcĂłw (teÂż chĂŞtnie siĂŞ dowiem, dla ktĂłrych). JeÂśli ktoÂś przez to ucierpi, to moÂże trochĂŞ orkiestra i Maestro Boreyko :D Ale myÂślĂŞ, Âże zniosÂą to z godnoÂściÂą  8)

Czy jest realna szansa na to, ktokolwiek z dokooptowanych do finaÂłu (z miejsc 11-12 po trzecim etapie) ostatecznie zajmie miejsce nagradzane, np. 3?

Ha, tutaj masz racjĂŞ; tak duÂżego przeskoku nie bĂŞdzie na pewno. Wydaje siĂŞ, Âże przynajmniej dwa pierwsze miejsca sÂą nie do ruszenia :) MoÂże i nawet cztery...Tyle Âże dwie osoby wiĂŞcej bĂŞdÂą siĂŞ cieszyĂŚ prestiÂżowym tytuÂłem laureata. I kto wie, na tych dalszych miejscach juÂż mogÂą pokazaĂŚ siĂŞ roszady, bo poziom jednak jest wyrĂłwnany i kaÂżdy z nich moÂże mieĂŚ interesujÂącÂą prezentacjĂŞ. Ciekawe, czy to Garcia byÂł w tym ogonie?? Czy ktĂłryÂś z PolakĂłw??

Co do zachowania zasad konkursu - "wypisaÂłam siĂŞ" na ten temat  jeszcze w czĂŞÂści o etapie III.

A co zapamiĂŞtaÂłam? FugĂŞ Koli oraz wariacje Bruce.

Fazioli jako debeÂściaka wÂśrĂłd fortepianĂłw o ile spoczywa we wÂłaÂściwych rĂŞkach a wÂłaÂściwie koĂączynach, bo przecieÂż i nogi majÂą swĂłj udziaÂł. ChoĂŚ i tak Stainwaye kocham na zabĂłj.

PaniÂą MonikĂŞ OrzeÂł!

SpiĂŞcie na linii prof. Tarnawska - PaweÂł Kowalski. To tak okoÂłokonkursowo.

I ma³¹ dziewczynkê, która w wywiadzie oœwiadczy³a, ¿e jest psychoruchowcem i podoba jej siê ró¿norodnoœÌ.

A ja siĂŞ zastanawiam czy to moÂże niespodziewanie wÂłaÂśnie ktoÂś z faworytĂłw i stÂąd ta decyzja...  ;)
No wÂłaÂśnie miaÂłem o tym napisaĂŚ. Psychoruchowa Wandzia skaczÂąca przy Chopinie po kanapach.  ;D

..  :D o kurcze pieczone, takie coÂś przeoczyÂłem !!!!

KAMIL PACHOLEC
Prawdopodobnie wzbudze nienawisc niektorych forumijnych recenzentow, ale........
wczoraj, najbardziej przekonal mnie Kamil Pacholec. Koncert zagral bez udziwnien z czysta jak krysztal artykulacja. Piekna, subtelna fraza, okraszona ladnym uderzeniem wzbudzala moj zachwyt.
Niestety, orkiestra nie pomagala Kamilowi. Spoznione odzywki nie pozwalaly jemu na pelne rozwiniecie skrzydel. Musial sie on zmagac z rozpoczynaniem kolejnych fraz. Oczywiscie jest tu mowa o ulamkach sekund.
Kamil nie upiekszal na sile Chopina jak to czyni wiekszosc wykonawcow. Po prostu odczytal tekst, ktory mozolnie zakomponowal Chopin.
Fajna, skromna postac. GRATULACJE.

I would say, Kamil is a cool (czyt. spoko) customer.

Bruce Liu - Koncert e-moll. Wykonanie na miarĂŞ JĂłzefa Hofmana.

Kamila Pacholca zapamiĂŞtam podobnie jak Bartus. Jest introwertyczny. Ale wciÂąga mnie w swĂłj Âświat, tworzy swojÂą muzykÂą obrazy. I sÂą one piĂŞkne.

OczywiÂście z Konkursu zapamiĂŞtam kilka wykonaĂą koncertĂłw, ktĂłre zapadÂły mi w serce, a przede wszystkim to wykonanie, ktĂłre w DwĂłjce okreÂślono mianem historycznego,
bo zawsze warto zapamiĂŞtaĂŚ chwile, kiedy historia dzieje siĂŞ na naszych oczach :)

I oczywiœcie zapamiêtam ca³e nasze wspólne s³uchanie, radoœÌ wspólnego prze¿ywania muzycznych emocji i wzruszeù.

I bardzo mocno zapamiêtam te¿ na zawsze te dni, kiedy dane mi by³o s³uchaÌ Konkursu w gmachu Filharmonii. Te wszystkie chwile emocji zdobywania upragnionych wejœciówek. Trzy godziny bol¹cych nóg i dzielenia siê kolejkowiczów spostrze¿eniami, kto z czego zrezygnowa³, ¿eby móc tu staÌ :). Bicie serca na widok puchn¹cej kolejki, rosn¹c¹ niepewnoœÌ. Odliczanie minut, mijaj¹ce chwile. Dwa palce Mozarta przy okienku: "Dwie! Gotówka!" :) Galop po marmurowych schodach, brak tchu przy wpadniêciu na ostatni¹ chwilê do sali. I ten moment ekstazy: "Jestem! Jestem tutaj! Uda³o siê":) Potem te wszystkie wra¿enia, zachwyt nad poszerzon¹ percepcj¹ s³uchania, dreszczyk przy mijaniu siê w przejœciu z szacownym jury...

I takÂże coÂś nie do przecenienia - po latach, kolejne spotkanie w podgrupie, miÂłoÂśnikĂłw dzieÂł Fryderyka Chopina, muzyki klasycznej i dobrej kuchni ;) Co zebrani radoÂśnie celebrowali :D
I obiecali sobie powtórkê. "RadoœÌ dzielona podwójn¹ radoœci¹". RadoœÌ s³uchania muzyki nie by³aby do koùca pe³na bez przyjació³, z którymi mo¿na siê ni¹ podzieliÌ.
I to na zawsze z Konkursu zapamiĂŞtam :)

Ja zapamiĂŞtam z Konkursu Âże w finale brylowali b. mÂłodzi  pianiÂści (17 latkowie). Uznane juÂż gwiazdy znane nam z poprzedniego Konkursu (Osokins, Khazainow, Nehring) poniosÂły poraÂżkĂŞ, moÂże za wyjÂątkiem Armellini  i Kobayashi...czyli idzie nowe pokolenie pianistĂłw z odÂświeÂżonym Chopinem 🤩

jakoÂś tak mi siĂŞ wspomniaÂło ..
warto pamiĂŞtaĂŚ, czas mija, pamiĂŞtacie prof. LidiĂŞ Kozubek?
Ile Ona daÂła nam radoÂści. ..
Warto wszystko pamiĂŞtaĂŚ, a pamiĂŞĂŚ zbiorowa jest trwalsza.

OczywiÂście, Âże pamiĂŞtam. ZwÂłaszcza przypominam sobie, z jakÂą pasjÂą opowiadaÂła w chopinowskim studiu TVP Kultura pewnÂą historyjkĂŞ o wÂłoskim pianiÂście Benedetti Michelangeli.

Nigdy te¿ nie zapomnê jej g³êbokiego wyrazu uznania wobec gry Nikolaya Khozyainova na konkursie w 2010 roku, jakoby ten oddawa³ najbli¿szy zamys³owi Chopina sposób interpretacji jego twórczoœci.

O, dobrze, Âże przypomniaÂłeÂś to, Tuco. PamiĂŞtam, jak profesor Kozubek zachwycaÂła siĂŞ mÂłodym Hozjajnowem, zwÂłaszcza jego wybitnÂą kreacjÂą Fantazji f-moll chyba w I etapie. Kola miaÂł wtedy 17 czy 18 lat...

OdnoÂśnie Âśp. prof. Kozubek, znalazÂłem archiwalne nagrania (TV Trwam, choĂŚ w studiu TVP byÂło podobnie):

• historyjka o Michelangelim: https://youtu.be/jrCGoBu_p7A?t=544
• ...a tutaj o 18-letnim wĂłwczas Nikholay'u Khozyainov'ie  :D https://youtu.be/iK_ytA-ywgc?t=221

ZapamiĂŞtam wypowiedÂź Aimi Kobayashi, ktĂłra powiedziaÂła, Âże nie lubi ĂŚwiczyĂŚ i jest leniwa przez co staÂła mi siĂŞ bardziej bliska.  :D
PamiĂŞtam teÂż Szymona Nehringa wychodzÂącego do 3 etapu jak na egzekucje. :-\