Kurier Szafarski

PrzeglÂądam "KorespondencjĂŞ Fryderyka Chopina " TOM I  wyd. WUW, Warszawa 2009.
Jednak, czy ktoÂś mĂłgÂłby mi wskazaĂŚ jakieÂś dobre opracowanie na temat rzekomych listĂłw Fryderyka? Wiem, Âże takie istniejÂą nawet w niektĂłrych opracowaniach, nawet wychodzÂą do tej pory drukiem. ChciaÂłabym jednak poznaĂŚ jakieÂś rzetelne opracowanie tego tematu. Jestem pewna, Âże tu znajdĂŞ odpowiedÂź :)

Co rozumiesz pod s³owem rzekome? Czy te, które fabrykowa³a Czernicka? te mo¿na znale¿Ì w publikacji jak ni¿ej:
Jerzy Maria Smoter: SpĂłr o "listy" Chopina do Delfiny Potockiej. T. 11. KrakĂłw: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1976, seria: Biblioteka Chopinowska.

Tak o te. Spotka³am siê z publikacjami w³¹czaj¹cymi je do bogatej korespondencji Chopina. Na moje niefachowe oko, ale kobiec¹ wra¿liwoœÌ, ró¿ni¹ siê nieco od tych pozostawionych bez w¹tpliwoœci.

ostatnio w jednym z policyjnych pism czyta³em artyku³ zatytu³owany "Œledztwo w sprawie Chopina". Nie wchodz¹c w szczegó³y zacytujê fragment: "Zniesmaczone tym Towarzystwo zwróci³o siê o kolejn¹ ekspertyzê do Zak³adu Kryminalistyki KGMO, któr¹ wykona³ R. Soszalski. Tak jak wczeœniej Fajer, Soszalski zauwa¿y³ nienaturaln¹ powtarzalnoœÌ zespo³ów literowych i braki ³¹czników. Szczegó³owa analiza mikroskopowa wykaza³a, ¿e te braki to rezultat obciêcia, a poszczególne wyrazy stworzono technik¹ fotomonta¿u. Po ¿mudnych poszukiwaniach Soszalski ustali³, ¿e do wytworzenia fotomonta¿y wykorzystano autentyczne listy Chopina... "(podane, które listy) - wszystko ilustrowane fotkami z autentycznych tablic pogl¹dowych ekspertyz kryminalistycznych. DoœÌ przekonuj¹ce.

Najbardziej podoba mi siê koniec artyku³u - (sk¹dœ to ju¿ znam... :D): "...Znani uczeni prowadzili polemiki na poziomie pospolitej k³ótni, gdzie argumenty ad personam zastêpuj¹ argumenty ad rem; w efekcie np. omal nie dosz³o do procesu miêdzy prof. Gomulickim a prof. Ekiertem. Nie habit czyni mnicha. "



 :D - z artykuÂłu dowiedziaÂłem siĂŞ teÂż skÂąd wziĂŞÂło siĂŞ powiedzenie "mieĂŚ kogoÂś za czubka", kiedyÂś ludÂźmi z problemami psychicznymi zajmowaÂł siĂŞ Zakon BonifratĂłw, a Ci nosili czubate kaptury. SkrĂłty myÂślowe sprawiÂły swoje.

A dokÂładnie w jakim piÂśmie wyczytaÂłeÂś o tym Pawle, bo niedawno teÂż mi siĂŞ obiÂła o uszy informacja o prowadzeniu jakiegoÂś Âśledztwa i dokonaniu ekspertyzy WydziaÂłu Kryminalistyki. KtoÂś mi o czymÂś takim wspominaÂł, ale niestety nie mogĂŞ sobie przypomnieĂŚ zrĂłdÂła ;)

KozioÂłku, spĂłjrz na mojego tu wczeÂśniejszego posta. Sprawa siĂŞ rozgrywaÂła w latach 70. Przeczytaj tez o Czernickiej, o ktĂłrej piszĂŞ w wÂątku:  Wielcy i mali, znani i nieznani popularyzatorzy dzieÂła Chopina

ipa fun - czasopismo ÂślÂąskiej grupy wojewĂłdzkiej miĂŞdzynarodowego stowarzyszenia policji - sekcja polska IX/X 2010r.

to jest ta sama sprawa, o ktĂłrej pisze Janusz

Poni¿ej link do zarejestrowanego w ca³oœci wyk³adu z 15 wrzeœnia tego roku po³¹czonego z koncertem.
Temat: "Chopin dozwolony od lat 18. Domniemane listy miÂłosne Fryderyka pod lupÂą kryminalistykĂłw". Jeszcze nie wysÂłuchaÂłam, trwa blisko dwie godziny, ale koĂączy siĂŞ wystĂŞpem mÂłodego pianisty. Maurycy Stawujak. SÂłuchajÂąc go pomyÂślaÂłam, Âże moÂże za piĂŞĂŚ lat to jego wÂłaÂśnie bĂŞdziemy oglÂądaĂŚ w kolejnym konkursie szopenowskim, a co za tym idzie, byÂłby potencjalnym kandydatem do naszej nagrody :)

http://www.uo.uw.edu.pl/wyklad

DziĂŞki za link. WykÂład bez jakichkolwiek sensacji, ale warty wysÂłuchania. Argumenty za faÂłszerstwem listĂłw Chopina do Delfiny jednak duÂżo bardziej przekonywujÂące niÂż argumenty przeciwne.

Niepokoi jednak w  wykÂładzie takie jakieÂś lekcewa¿¹ce podejÂście do argumentĂłw emocjonalno - patriotycznych, ktĂłre przywoÂływane byÂły wobec doœÌ nachalnego lansowania autentycznoÂści tych listĂłw. OczywiÂście takie argumenty nie mogÂą decydowaĂŚ o wyniku jakichkolwiek badaĂą, ale byÂły oczywistym i wielce po¿¹danym wezwaniem do zachowania najwyÂższej ostroÂżnoÂści przy stawianiu, czy choĂŚby sugerowaniu, tez o prawdziwoÂści listĂłw Chopina do Delfiny Potockiej.

Nie mogĂŞ oprzeĂŚ siĂŞ wraÂżeniu, Âże postulat, aby zbadaĂŚ ponownie autentycznoœÌ listĂłw sÂłuÂży nade wszystko temu, aby daĂŚ  niektĂłrym moÂżliwoœÌ zaistnienia jako ekspertom chopinowskim. Ale moÂże siĂŞ mylĂŞ ...

Oprawa wykÂładu (te panie i aktor) jest raczej kiczowata, ale muzyczka robi wraÂżenie.

Link bardzo ciekawy i bardzo za niego dziêkujê. Jakkolwiek z pocz¹tku, tytu³em wstêpu, wyda³ mi siê nie doœÌ zajmuj¹cy, tak reszta wyk³adu, ta specjalistyczna by³a interesuj¹ca. Mo¿e wyk³ad ciut za d³ugi, co wyraŸnie znudzi³o siedz¹cych na sali. Sama chêtnie posz³abym na taki wyk³ad. Chopin pod lup¹ kryminologów fiu, fiu :)

WÂłaÂśnie na stronach gazety Wyborczej ukazaÂł siĂŞ artykuÂł o badaniach HiszpaĂąskich naukowcĂłw. Wynika z niego, Âże poprzez badania listĂłw Fryderyka doszli oni do wniosku, Âże Chopin cierpiaÂł na rzadkÂą odmianĂŞ padaczki. Wniosek ten wysnuto na podstawie opisĂłw nowych miejsc oraz przebywania w tych miejscach, ktĂłre - przynajmniej wedÂług naukowcĂłw - kompozytor doskonale znaÂł. Ten objaw dopasowano do okreÂślonej jednostki chorobowej i tak powstaÂła diagnoza.

http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80277,8997916,Hiszpanscy_lekarze__Chopin_cierpial_na_rzadka_odmiane.html

Jak dla mnie, takie pseudomedyczne badania maj¹ niewielki sens. Powiewa mi doktorem Housem który choroby diagnozuje na podstawie zawartoœci laptopa czy mieszkania. Natomiast bardzo mnie interesuje wasze podejœcie do drugiego dna tej sprawy - mianowicie do wyszukiwania naukowych przyczyn geniuszu, na przyk³ad powi¹zanie twórczoœci ze schizofreni¹ czy, jak w tym przypadku, epilepsj¹. Dla cz³owieka religijnego talent bêdzie darem od Boga natomiast dla ateisty przyczyna musi byÌ inna, œciœle powi¹zana z cia³em a dok³adnie z mózgiem i tak zwanymi odchyleniami od normy. Id¹c tym tokiem rozumowania wra¿liwoœÌ jest takim odchyleniem z tego prostego powodu, ¿e jest ona motorem napêdowym twórczoœci. Co Wy na to? Dok¹d nas zaprowadz¹ takie badania, tezy i teorie?

Ciekawe badania. W przeciwieĂąstwie do Ciebie, ja, Piotrze, uwaÂżam, ze ich sens moÂże byĂŚ niepoÂśledni. JuÂż dawno udowodniono, Âże objawy  wszelkich chorĂłb (a ogĂłlniej ujmujÂąc: kaÂżdej ludzkiej cechy) wpisane sÂą w kaÂżdy przejaw fizykalnoÂści i umysÂłowoÂści czÂłowieka. SpecjaliÂści, ktĂłrzy siĂŞ na tym znajÂą, mogÂą z nich czytaĂŚ, jak z otwartej ksiĂŞgi. Dlatego, na przykÂład, aby zbadaĂŚ stan nerek wcale nie muszÂą siĂŞgaĂŚ po skalpel, a wystarczy im przeskanowaĂŚ obraz tĂŞczĂłwki oka. Ci¹¿ê u kobiety grafologowie skuteczniej diagnozujÂą, niÂż testy ci¹¿owe(!). Poprzez nasz sposĂłb podpierania Âłokci na naradach – japoĂąscy behawioryÂści duÂżo sprawniej dowiadujÂą siĂŞ o zamiarach kontrahenta, niÂż jego werbalne komunikaty w trakcie negocjacji.  Na pewno takÂże sÂłyszaÂłeÂś o  zaleÂżnoÂściach miĂŞdzy dÂługoÂściÂą poszczegĂłlnych palcĂłw dÂłoni – a cechami danego czÂłowieka itd. Itp.. To naprawdĂŞ nie sÂą bajki – a dokÂładnie stwierdzone i opisane prawidÂłowoÂści.

Dlatego nawet Ăłw laptop, o ktĂłrym wspomniaÂłeÂś, a szczegĂłlnie sposĂłb przechowywania w nim dokumentĂłw i zapiskĂłw, jak w lustrze odbija codzienne skÂłonnoÂści do baÂłaganiarstwa lub nie  – jego wÂłaÂściciela. CzÂłowiek, ktĂłry jest dokÂładny i skrupulatny – dokÂładny jest jednakowo i w pracy, i w domu. DokÂładniej formuÂłuje myÂśli, a nawet dokÂładniej Âścieli sobie ³ó¿ko do snu. UpraszczajÂąc trochĂŞ, moÂżna stwierdziĂŚ, ze jego cecha – dokÂładnoœÌ – jest uniwersalna w e wszystkich przejawach jego Âżycia. WracajÂąc do meritum: komunikaty sÂłowne zawarte w listach Chopina – to z pewnoÂściÂą dla specjalistĂłw w temacie – znakomita kopalnia wiedzy. Nie ma powodu takiego faktu negowaĂŚ. Mam tylko nadziejĂŞ, ze owi specjaliÂści nie sÂą szarlatanami… Ale to juÂż zupeÂłnie inna kwestia.

A co do naukowych przyczyn geniuszu… Po Âśmierci Einsteina jego mĂłzg poĂŚwiartowano i przebadano wzdÂłuÂż i w poprzek w poszukiwaniu jakichkolwiek odstĂŞpstw i anomalii potwierdzajÂących geniusz naukowca. Niczego nie znaleziono.

Gogusiu..To jest tylko hipoteza i nic innego jak hipoteza, dlatego by³bym co do niej jak najbardziej sceptyczny..Aby mog³a staÌ siê wiarygodn¹, nale¿a³oby wpierw dokonaù szczegó³owych badaù genetycznych. To z kolei by³oby mo¿liwe jedynie wówczas, gdyby hiszpaùscy naukowcy dysponowali odpowiednim materia³em, niezbêdnym do wykonania tego rodzaju badaù (tj. fragmenty tkanek, œladowe il.krwi..itd) Natomiast formu³owanie tak daleko id¹cych wniosków, jedynie na podstawie analizy korespondencji - z miejsca mo¿e tak¹ hipotezê dyskwalifikowaÌ..(no chyba ¿e na listach zachowa³y siê odciski linii papilarnych - w co szczerze bym w¹tpi³, a i nie wiem czy by³yby w czymœ pomocne w trakcie prowadzenia badaù)
To tak jakby stwierdziĂŚ (moÂże nie najlepszy przykÂład) - iÂż Kefas (Âśw Piotr) byÂł z pewnoÂściÂą leworĂŞcznym, poniewaÂż sÂługa ktĂłremu zadaÂł cios mieczem - straciÂł prawe ucho..a przecieÂż wystarczyÂłoby, Âże owy sÂługa staÂł do niego tyÂłem plecami - aby byÂło to moÂżliwe z uÂżyciem prawicy.. ;)
Tak samo z t¹ epilepsj¹..Panowie naukowcy twierdz¹, ¿e taka choroba wyjaœnia³aby dziwne halucynacje. ByÌ mo¿e tak, lecz wydaje siê, ¿e jest to takie szukanie czegoœ na si³ê..w celu potwierdzenia wczeœniej zak³adanej przez siebie tezy ( bynajmniej ja tak to widzê.. ;)) Wczeœniej pojawi³a siê hipoteza o "mukowiscydozie" - któr¹ mozna by by³o uznaÌ za wiarygodn¹, bo jest to podobno choroba uwarunkowana genetycznie (a jak wiemy siostra Chopina, równie¿ cierpia³a na jak¹œ chorobê p³ucn¹)..
Co do samych halucynacji typowych dla schizofrenii - to niekoniecznie od razu musi siĂŞ to wiÂązaĂŚ z padaczkÂą, bowiem  schizofrenia moÂże wystĂŞpowaĂŚ rĂłwnieÂż w przypadkach psychotycznej depresji (bĂŞdÂącej odmiana choroby maniakalno - depresyjnej) a jak wiemy Chopin cierpiaÂł podobno i na depresjĂŞ..
Naukowcy wykluczyli rĂłwnieÂż skutki zaÂżywania opium..Hmm - mnie wÂłasnie ta sprawa najbardziej intryguje. GdyÂż w miare postĂŞpowania choroby (coraz czĂŞstsze ataki kaszlu) musiano przecieÂż jak nie zwiĂŞkszaĂŚ dawkĂŞ leku, to przynajmniej stosowaĂŚ go czĂŞÂściej..Wiemy, Âże oprĂłcz opium w cukrze, przyjmowaÂł rĂłwnieÂż tajemniczÂą "belladonĂŞ" - ktĂłra wprawdzie jest skuteczna w leczeniu kaszlu, ale i powoduje rozszerzenie Âźrenic..ZaÂś "opium" (w cukrze, czy bez cukru) zawiera w sobie alkaloidy: morfiny, kodeiny i narkotyny..Tak, ma dziaÂłanie przeciwkaszlowe i wpÂływa na pobudzenie oÂśrodka oddechowego - lecz stosowanie jego w nadmiarze i wtedy kiedy tylko uzna siĂŞ za stosowne - ponoĂŚ moÂże wywoÂływaĂŚ halucynacje.. :) ;)

Piotrze i kozioÂłku, pozwĂłlcie koledzy, Âże w przeciwieĂąstwie do Was – w odniesieniu do oceny dziaÂłaĂą hiszpaĂąskich naukowcĂłw - zachowam powÂściÂągliwoœÌ.
Jako inÂżynier mĂłgÂłbym siĂŞ wypowiadaĂŚ np. o wpÂływie siÂł grawitacji na stan pÂłaskostopia Chopina, ale w Âżadnym wypadku nie czujĂŞ siĂŞ uprawniony do oceniania implikacji i powiÂązaĂą materii epistologii i sÂłowotwĂłrstwa, z epilepsjÂą i genetykÂą. Wedle stawu grobla – i tyle. 
Jak wczeÂśniej jednak pisaÂłem, jestem przekonany, Âże takie relacje funkcjonujÂą. Nie wiem tylko, czy ci hiszpaĂąscy specjaliÂści posiadajÂą wystarczajÂący warsztat naukowy dla ich prawidÂłowego diagnozowania... Ale to juz caÂłkiem inna bajka.

Naukowiec w naszych czasach ma coraz trudniejsze zadanie. Bo jaki sens ma istnienie naukowca, bez odkrywania czegoœ nowego? Ziemia siê krêci wokó³ S³oùca, penicylina istnieje, loty w kosmos ju¿ mamy, a ka¿dy naukowiec po coœ musi istnieÌ. Sami pewnie doœwiadczyliœcie tego na w³asnej skórze, jak trudno jest znaleŸÌ nowatorski temat do pracy naukowej nawet na poziomie mgr. St¹d te wszystkie rewelacje. Poza tym dochodzi tu jeszcze sprawa presti¿u. Im bardziej, nowatorskie, zaskakuj¹ce odkrycie, czy nale¿y u¿yÌ tu s³owa, hipoteza, tym wiêkszy szum i s³awa. Naukê te¿ nadgryza rdza pró¿noœci cz³owieczej.

Co do tematu epilepsji Chopina. Biedny, juÂż tyle chorĂłb w niego upchniĂŞto, by wytÂłumaczyĂŚ jego geniusz i tragizm geniusza.
Tu jednak, tak jak Janusz, pozostaÂła bym z boku takich rewelacji. Owszem, sÂą choroby, ktĂłre moÂżna, ale tylko jako raczej pochodna objawĂłw, tÂłumaczyĂŚ poprzez rodzaj pisma np choroba Parkinsona.
Okreœlona, rozbudowana wra¿liwoœÌ, g³êbia ¿ycia duchowego, to miecz obosieczny. Daje silne odczucie pozytywnych i negatywnych uczuÌ. Ju¿ samo to g³êbokie odczuwanie, mieœci siê na granicy choroby dwubiegunowej, a tylko krok do stanów neurotycznych. Coœ za coœ, ale ¿eby od razu epilepsja...

Nie wiem czy zosta³em dobrze zrozumiany, zw³aszcza po tym, kiedy Janusz wspomnia³ o badaniach dotycz¹cych Einsteina. Nie doszukiwa³bym siê medycznych przyczyn geniuszu czy wra¿liwoœci (m.in. muzycznej) choÌ takie na pewno istniej¹ (niekoniecznie genetyczne, mog¹ byÌ wykszta³cone w trakcie wychowania, w czasie rozwoju mózgu itd.). Nie doszukiwa³bym siê ich na si³ê - a tak siê dzieje w przypadku braku dostêpu do cia³a a jedynie dedukcji z listów i biografii. Diagnozowanie z takich Ÿróde³ nie jest dla mnie w ¿adnym stopniu wiarygodne.

Oczywiœcie, znamy choroby i zaburzenia, które powoduj¹ u chorego inne postrzeganie œwiata (a taka cecha jest przyczynkiem do geniuszu) - jest to miêdzy innymi autyzm. Autyzm ogranicza normalne funkcjonowanie ale u osób z tym schorzeniem wystêpuj¹ inne niezwyk³e zdolnoœci. Ale czy mo¿emy postawiÌ znak równoœci miêdzy chorob¹ a geniuszem? Implikacja jest prawdziwa kiedy oba zdania s¹ prawdziwe, ¿adne ze zdaù nie jest prawdziwe albo kiedy z b³êdnego za³o¿enia wynika zdanie prawdziwe. W takim wypadku nijak nie mo¿na postawiÌ tezy, ¿e z choroby wynika geniusz, odwrotnoœÌ te¿ nie bêdzie zawsze prawdziwa. Nie ka¿dy chory na autyzm jest geniuszem i nie ka¿dy geniusz jest chory na autyzm. Nie oszukujmy siê, takie badania jak te o których napisa³em prowadzone s¹ nie dla samych badaù ani te¿ nie dla samych wyników lecz dlatego, ¿eby dojœÌ do Ÿród³a niezwyk³ych zdolnoœci u Chopina. Nie jestem zwolennikiem takich eksperymentów, zw³aszcza, je¿eli opieraj¹ siê one jedynie na dedukcji. Jeœli zakas³am, to nie bêdzie od razu znaczy³o, ¿e mam gruŸlice.

ByÂłam kiedyÂś na forum poÂświĂŞconym Âżyciu i twĂłrczoÂści Glenna Goulda i pamiĂŞtam
burzliwe dyskusje na temat artykuÂłu pewnego psychiatry ktĂłry twierdziÂł Âże G.G.
mia³ tzw.Syndrom Aspergena(to taki rodzaj autyzmu). Potem czyta³am ró¿ne
k-ki, artykuÂły m.in. na temat tzw.homoseksualizmu utajonego (wÂłaÂściwie
kaÂżdemu wielkiemu czÂłowiekowi, ktĂłremu tak Âżycie siĂŞ uÂłoÂżyÂło, Âże siĂŞ nie oÂżeniÂł, albo nie miaÂł
t³umu kochanek przypisywano ta sk³onnoœÌ, Chopinowi tak¿e)i moje zdanie jest nastêpuj¹ce.
WysÂłaÂłabym tych wszystkich "naukowcĂłw' do leczenia ludzi, ktĂłrzy tego potrzebujÂą
a nie do babrania siĂŞ w Âżyciu tych ktĂłrzy juÂż nie mogÂą siĂŞ broniĂŚ i moÂżna o nich
mĂłwiĂŚ wszystko.Ale czÂłowiek juÂż taki jest, usiÂłuje naukowo wytÂłumaczyĂŚ
wszelka innoœÌ i nic na to nie poradzimy.

Terenia, zdecydowanie ró¿nimy siê w pogl¹dach. Nie wyobra¿am sobie i nigdy nie zgodzê siê na to, aby ludziom nauki nak³adaÌ kajdany i kneblowaÌ usta tylko dlatego, ze obszar ich badaù wkracza w majestat osób, które ju¿ odesz³y.
MyÂślĂŞ Nieszko, ze zgodzimy siĂŞ przynajmniej w stwierdzeniu, Âże problem nie leÂży w dochodzeniu do prawdy, ani nie w zakresie badaĂą, a nawet nie w metodologii badaĂą - a w sposobie w jaki czyni siĂŞ uÂżytek z uzyskiwanych rezultatĂłw i wynikĂłw ...

OczywiÂście, ale wytÂłumacz na co mi (i ludzkoÂści)  przyda siĂŞ wiedza, Âże Chopin miaÂł
epilepsje???
Zrozumiem lepiej jego muzykĂŞ??
Nie sÂądzĂŞ.
Co mnie obchodzi, czy Nietzsche byÂł homo??
Zrozumiem lepiej jego filozofiĂŞ??
Nie sÂądzĂŞ.
Wytaczasz wielkie dziaÂła "kajdany" "knebel". A ja po prostu nie rozumiem po co taka wiedza?
Taki gÂłuptak jestem, Âże nie interesuje siĂŞ z kim Âśpi K.Ibisz :)
Za bardzo kocham Chopina Âżeby mu zaglÂądaĂŚ przez dziurkĂŞ od klucza.

Tylko 50% chorĂłb psychicznych jest spowodowane uszkodzeniami mĂłzgu, jak to jest w przypadku uszkodzeĂą mechanicznych,
czy te¿ przez alkohol, czy te¿ przez toksyny. WiêkszoœÌ chorób psychicznych nie daje innego obrazu mózgu
i dlatego mĂłzgi „chore” niczym siĂŞ nie ró¿niÂą od mĂłzgĂłw „zdrowych”.
Dlatego lekarze psychiatrzy przypisujÂą tylko nazwy chorĂłb do konkretnych objawĂłw.
JeÂśli objawem dziaÂłania mĂłzgu jest geniusz, to tym bardziej zwraca siĂŞ uwagĂŞ na inne objawy, lub wyszukuje siĂŞ objawy,
ktĂłre by pasowaÂły do tezy, Âże geniusz musi wynikaĂŚ z jakiegoÂś nie normalnego dziaÂłania mĂłzgu,
a w zamys³ach niektórych, jakbyœmy odkryli jaka to nienormalnoœÌ powoduje, to
wczeÂśniej wziĂŞlibyÂśmy pod opiekĂŞ geniuszy aby ulepszaĂŚ Âświat,
albo wrĂŞcz produkowalibyÂśmy tylu geniuszy ilu chcemy i tylu robotĂłw ilu chcemy.

Na szczĂŞÂście, po prostu mĂłzg kaÂżdego z nas jest „inny” i daje inne objawy.

Tereniu! W najwiĂŞkszym uogĂłlnieniu tu nie chodzi o personalia Âżadnej z postaci, ktĂłre wymieniasz. Tu w ogĂłle nie chodzi o kogokolwiek, a o zrozumienie mechanizmĂłw i wiÂązaniu skutkĂłw z przyczynami. Tak, aby wyciÂągajÂąc wnioski ze zdarzenia A - przewidywaĂŚ inklinacje w analogicznym zdarzeniu B. Taka jest rola nauki!!!

A ze czasem jej wyniki pomagaj¹ lepiej zrozumieÌ zawi³oœci ¿ycia konkretnego cz³owieka, to có¿ w tym z³ego? Co z³ego, ze lepiej bêdziemy rozumieli i kojarzyli fakty??? Czy Ty, jako historyk (z wykszta³cenia) naprawdê chcesz negowaÌ sens poszukiwania prawd o ludzkich u³omnoœciach, problemach, chorobach i motywach ludzkich decyzji. Nieszko...Wybacz, nie wierzê...

Akurat teza Janusza o "Poszukiwaniu Prawd" trochê odbiega od tematu i to z prostej przyczyny - metod badawczych. Gdyby takie wnioski, na podstawie tych samych materia³ów, wysnuli historycy (razem z medykami a konkretnie przy ich niewielkim udziale) to wyniki tych badaù traktowa³oby siê jako uzupe³nienie biografii, w momencie kiedy Chopinem zajmuje siê jedynie œwiatek medyczny mamy do czynienia z poszukiwaniem zale¿noœci w kontekœcie teraŸniejszoœci lub przysz³oœci a je¿eli ta zale¿noœÌ zostanie powszechnie zaakceptowana to osoby chore sadzaÌ siê bêdzie przy fortepianie licz¹c na to, ¿e tak jak Chopin stan¹ siê one wielkimi kompozytorami.

Nie sposĂłb oprzeĂŚ mi siĂŞ wraÂżeniu, Âże tego typu badania sÂłu¿¹ deprecjonowaniu geniuszu w ogĂłle.PrĂłbuje siĂŞ tu udowodniĂŚ, Âże nie ma geniuszu, ktĂłry  nie wypÂływaÂłby  z siÂły zalet ducha, charakteru, zdolnoÂści i wszystkich jego czynnikĂłw, a stanowiÂł tylko pochodnÂą jednostki chorobowej, niemajÂącej nic wspĂłlnego z danym czÂłowiekiem, jego pracÂą, jego si³¹.

Na takie totalne odklejenie czÂłowieka od nauki nie zgadzam siĂŞ zupeÂłnie.

WczeÂśniej na temat "geniuszu" pisali GoguÂś i Marco..Moim zdaniem nie ma czegoÂś takiego jak "geniusz" - termin ten zapoÂżyczony z mitologii, dotyczyĂŚ miaÂł pierwotnie czegoÂś zupeÂłnie innego. To dopiero w ostatnich wiekach nadano temu sÂłowu caÂłkiem nowego znaczenia - wymyÂślajÂąc i stosujÂąc na potrzebĂŞ nadania danej osobie, jeszcze wiĂŞkszego wymiaru wielkoÂści, wspaniaÂłoÂści, cudownoÂści..IstniejÂą po prostu jednostki mniej, lub bardziej uzdolnione - obdarzone mniejszym, bÂądÂź wiĂŞkszym talentem, oraz jednostki wybitnie uzdolnione..Przy czym ta ostatnia z kategorii nie rodzi siĂŞ - ot tak, sama z siebie..lecz jest wypadkowÂą, szczytowym stadium rozwoju wywodzÂącym siĂŞ (byĂŚ moÂże) z kategorii poprzedniej.. W myÂśl powiedzeniu "nie od razu KrakĂłw zbudowano" (najpierw dobĂłr lokalizacji, potem karczowanie lasĂłw, jeszcze pĂłzniej drewniana palisada, na koĂącu zaÂś kamienno-ceglany mur.. :D) Zatem i osoba wybitnie uzdolniona, nie od razu takowÂą siĂŞ rodzi, lecz nabywa swoje uzdolnienia stopniowo..na drodze stopniowego, aczkolwiek ciÂągÂłego rozwijania i doskonalenia swoich umiejĂŞtnoÂści w danej dziedzinie i bez reszty skupienia siĂŞ tylko na tej dziedzinie - w ten sposĂłb dochodzÂąc w koĂącu do punktu szczytowego..
Einstein od samej ko³yski te¿ nie by³ geniuszem, a podobno w szkole podstawowej mia³ nawet powa¿ne problemy z matematyk¹. Do swojego powiedzmy "geniuszu" dochodzi³ poprzez ca³e swoje ¿ycie, stale siê rozwijaj¹c i udoskonalaj¹c. To samo mo¿na by powiedzieÌ o Mozarcie (tu nara¿am siê naszemu "Mozartowi" :)), bowiem na dobr¹ sprawê trudno sobie wyobraziÌ szeœcioletniego Wolfganga komponuj¹cego (z zawrotn¹ szybkoœci¹ i bez pomy³ek) genialn¹ operê "Czarodziejski flet", czy "Requiem". Wprawdzie komponowaÌ - komponowa³, ale by³y to dzie³a o mniejszej skali trudnoœci..ByÌ mo¿e podobnie nale¿a³oby zatem podejœÌ i do "geniuszu" naszego Fryderyka..
Bardzo mi siê podobaj¹ s³owa Micha³a Anio³a mówi¹ce o tym czym jest geniusz - "Geniusz, to wieczna cierpliwoœÌ", albo jeszcze inne "..to 1% wzlotu, a 99% potu"..to chyba najtrafniejsze okreœlenie tego czym w istocie jest, bo ostatnio da siê zauwa¿yÌ, ¿e coœ az nazbyt czêsto zaczyna siê szafowaÌ tym terminem - jak gdyby nieco na wyrost..i nie dotyczy to jedynie muzyki, ale i malarstwa, rzeŸby, literatury, filmu..a nawet "pi³ki no¿nej" (boski Messi).. :D ;)

Obawiam siĂŞ, ze tu wszyscy piszemy na odrĂŞbny temat i nie bardzo rozumiemy, o co chodzi kaÂżdemu z osobna. Ja broniĂŞ tezy, ze rolÂą nauki jest dociekaĂŚ. Nic wiĂŞcej. JeÂśli  w takim ujĂŞciu ktoÂś dostrzega zamach na niezawisÂły, nie podlegajacy naukowym ocenom fenomenn geniusza – to mogĂŞ tylko ubolewaĂŚ, ze sÂłabo akcentujĂŞ  wypowiedzi.

Medycy majÂą prawo do swoich badaĂą, przypuszczeĂą i naukowych tez. Muzykolodzy, psycholodzy, historycy i wszyscy inni fachowcy  – takoÂż. Dla kaÂżdej z grup, byĂŚ moÂże badania z osobna noszÂą w czyimÂś mniemaniu znamiona ‘branÂżowej’ totalnoÂści. Ale na szczĂŞÂście z tych ró¿norakich ich szkieÂłek powstaje po scaleniu witraÂż, ktĂłry jak w misternej mozaice ukÂłada wielobarwny obraz caÂłoÂści, bardziej doczÂłowieczony i z pewnoÂściÂą odlegÂły od totalnej, jednolitej prawdy... Bo takiej prawdy po prostu nie ma.

Zgadzam siĂŞ z TobÂą Januszu ze istotÂą nauki jest dociekaĂŚ, ale mnie po prostu
jest czasem Âżal Âże Ci wielcy nagle z ludzi zmieniajÂą siĂŞ w obiekty badaĂą naukowych.
NapisaÂłeÂś wczeÂśniej Âże zaleÂży jak siĂŞ pisze a ja dodam teÂż Âże zalezy KTO pisze.

Masz racjĂŞ, Nieszko :). Ale cĂłz poradziĂŚ? I ja miewam zniesmaczenia, gdy jakiÂś botanik zrywa kwiat, by jego pÂłatki badaĂŚ pod szkieÂłkiem mikroskopu. Czy nie lepiej, gdyby tylko powÂąchaÂł i nacieszyÂł oko  widokiem?...
Ale, jak juÂż siĂŞ zgodzilismy, rolÂą nauki jest to, co jest. Nie wiĂąmy zatem jej kaznodziei i  aposto³ów.
 :-*

Prawdziwej nauce zawsze dajĂŞ ÂświatÂło zielone, nie zapominajmy jednak, Âże w kaÂżdej dziedzinie nauki, niejako pobocznie rozwija siĂŞ etyka, ktĂłrej czĂŞsto, zwÂłaszcza w sensacyjnych badaniach, brakuje.
CzĂŞsto teÂż dostrzegam, Âże sensacyjne, i niekoniecznie dobrze udowodnione odkrycia, nie majÂą na celu, sÂłuÂżyĂŚ ludzkoÂści, tylko dmuchaĂŚ autorytet tego, kto je bada.
OczywiÂście Januszu, rozumiem CiĂŞ i przyznajĂŞ racjĂŞ, ale zawsze z zastrzeÂżeniem powyÂższego, ale chyba zastrzegaĂŚ nie muszĂŞ, bo  jak widzĂŞ, mĂłwisz o prawdziwej, a nie o pseudo-nauce.

W uzupeÂłnieniu - informacje w temacie z jednego z portali

http://odkrywcy.pl/kat,1013295,title,Halucynacje-Fryderyka-Chopina,wid,13068846,wiadomosc.html

warto nie przegapiĂŚ...

http://tvp.info/informacje/kultura/listy-chopina-w-marcu-na-plycie/3849409

WróÌmy do w¹tku halucynacji...

W moim przekonaniu Nokturn H-dur op. 32 mĂłgÂłby byĂŚ dobrym poparciem tezy, Âże halucynacje nie tylko przydarzaÂły siĂŞ w Âżyciu Fryderyka, ale Âże takÂże miaÂły bezpoÂśredni wpÂływ na komponowanie.

http://www.youtube.com/watch?v=lZS0Ktsa1w8

Wielu biografĂłw omawiajÂąc ten utwĂłr pisze o ostatnich jego szeÂściu taktach (tu: od 3:48), jak o jakieÂś katastrofie, „jak o uderzeniu bĂŞbna w tragedii”. Dlaczego tylko o szeÂściu ostatnich? Bo caÂły nokturn upÂływa w spokojnym, Âśpiewnym klimacie bel canta, ktĂłry to spokĂłj nagle i niespodziewanie, jak w efekcie jakieÂś tragedii, jakiegoÂś koszmarnego widma, halucynacji i paranoicznego szoku urywa siĂŞ i traumatycznie koĂączy…zakoĂączenie jest do tego stopnia nieoczekiwane i niezwykÂłe, Âże zdaniem Hedleya „zasady muzyczne nic tu nie wyjaÂśniÂą”.
KiedyÂś czytaÂłem opracowanie nt. tego utworu, gdzie (tak mi siĂŞ wydaje) autor cytowaÂł fragment listu Chopina, w ktĂłrym Chopin opisuje, jak do jego pokoju zapukaÂła ÂśmierĂŚ (fragment od 3:50 do 3:55) i szczerzÂąc swĂłj kostuszy uÂśmiech (4:11 – 4:12) chciaÂła go ze sobÂą zabraĂŚ. Niestety, nie potrafiĂŞ odnaleŸÌ ani autora „recenzji”, ani listu Chopina. Jestem jednak przekonany, ze to byÂł powaÂżnie potraktowany i udokumentowany materiaÂł.
MoÂże zetknĂŞÂła siĂŞ z nim i Ola?

Niestety nie znam, Januszu. A propos halucynacji przypomina mi siĂŞ list do Solange pisany z Wysp (o wyÂłanianiu siĂŞ z pudÂła fortepianu jakichÂś widm podczas wykonania Sonaty b-moll), jakby nie byÂło informacja z pierwszej rĂŞki (mam nadziejĂŞ, Âże niczego nie pomyliÂłam).

Wiecie co Wam powiem? Mozart, Chopin i wielu, wielu innych geniuszy miaÂło szczĂŞÂście, Âże urodzili siĂŞ dawno temu, kiedy na Âświecie nie istnieli jeszcze psychologowie. Obecnie kaÂżdy z tych geniuszy dostaÂłby orzeczenie o autyzmie lub zespole Aspergera, a ich rodzicom ciosano by koÂłki na gÂłowie, Âżeby poddali dziecko terapii. Dlaczego? Bo jest za inteligentny, bo ma nietypowe zainteresowania, bo ma wiĂŞkszÂą wyobraÂźniĂŞ niÂż inni itp.

Trzeba nabraÌ do tych badaù dystansu i zrozumieÌ, ¿e wielu badaczy grzebie w historii, szukaj¹c kandydatów do przypisania im aktualnie modnej choroby. Obecnie na fali zainteresowania jest zespó³ Aspergera, wiêc przeœwietla siê geniuszy pod tym k¹tem. Homoseksualizm z kolei jest politycznie poprawny i w interesie homolobby jest znalezienie kilku geniuszy o tych sk³onnoœciach. Moim zdaniem badania wynikaj¹ce z aktualnej mody czy potrzeb "politycznych" s¹ niewiele warte. Tym bardziej, ¿e w wielu przypadkach sam obraz danego schorzenia, np. ZA, jest nie do koùca ustalony, a to, co dzieje siê przy okazji diagnozowania np. m³odzie¿y szkolnej pod tym k¹tem wo³a o pomstê do nieba i tr¹ci takim poziomem amatorszczyzny, ¿e szkoda s³ów.

Ile znacie hipotez na temat œmierci Mozarta? Od groma ich jest, a ka¿da inna i ka¿da opiera siê na jakichœ przes³ankach. Czy kiedyœ uda siê ustaliÌ, która jest s³uszna? W¹tpliwe. Dlatego tego typu dzia³ania pseudonaukowe niczemu nie s³u¿¹. Mo¿emy mówiÌ o wolnoœci w dociekaniu prawdy. Proszê bardzo, ale jak na razie dociekania, o jakich tu mówimy, niewiele nas do tej prawdy przybli¿aj¹. Natomiast stanowi¹ one dobr¹ przystaù dla wielu naukowców - o ich teoriach siê mówi, a ewentualna pomy³ka nikomu nie zaszkodzi. Jest to na pewno obarczone mniejsz¹ odpowiedzialnoœci¹ ni¿ diagnozowanie ¿ywych...

A propos homoseksualizmu, to sugerowanie go tylko dlatego, ¿e ktoœ ¿ony nie mia³, jest po prostu œmieszne. Podobnie jak diagnozowanie go na podstawie listów Chopina do przyjació³ p³ci mêskiej. Na tej samej zasadzie mo¿na by homoseksualizm przypisaÌ niemal wszystkim polskim romantykom (i nie tylko), bo taka by³a wówczas konwencja wylewnego pisania. Id¹c dalej tropem tych praktyk, musielibyœmy uznaÌ, ¿e S³owacki mia³ sk³onnoœci kazirodcze, a œw. Franciszek by³by podejrzany o zoofiliê... Nie têdy droga.

Geniusz to kombinacja takich cech osobowoÂści jak.
Niezale¿noœÌ od konwencjonalnoœci spo³ecznej (powinnoœci) (niektórzy s¹ odludkami) i od presji spo³ecznej (postêpy mo¿e zahamowaÌ stawianie zadaù gdzie indziej, nadmierna krytyka prze³o¿onego, nauczyciela lub rodzica jak i presja czasowa).
G³êbokie, d³ugotrwa³e zainteresowanie, fascynacja dziedzin¹, poœwiêcenie siê dla niej, prawie stale tylko w tej dziedzinie dzia³anie i do tego motywacja wewnêtrzna, która jest sta³a niezale¿nie od efektów (przez to ogromnie rozwija siê wiedza i doœwiadczenie w dziedzinie objêtej twórczym dzia³aniem).
GotowoœÌ do poszukiwania nowych sposobów, kwestionuj¹cych dotychczasowe sposoby ujmowania dziedziny i mierzenie siê z przedefiniowaniem poleceù wyk³adowców.
Preferencja zÂłoÂżonoÂści, czyli traktowanie jako wyzwanie najtrudniejszych i najbardziej zÂłoÂżonych (wrĂŞcz sprawiajÂących dla innych wraÂżenie baÂłaganu czy chaosu) problemĂłw i doszukiwanie siĂŞ w tym prostoty.
Poszukiwanie (staÂła potrzeba) stymulujÂących interakcji z innymi osobami bardzo twĂłrczymi (na wczesnych etapach kariery przyszli geniusze zwykle spotykajÂą mistrza – nauczyciela, ktĂłry pomaga im dokonaĂŚ szybkich postĂŞpĂłw w wybranej dziedzinie), ktĂłrych póŸniej przerastajÂą (swoich mistrzĂłw) i znajdujÂą dodatkowÂą stymulacjĂŞ w innych osobach podobnych do siebie.

WedÂług tego kaÂżdy moÂże byĂŚ geniuszem.
TwórczoœÌ i inteligencja s¹ oddzielnymi zdolnoœciami i ta druga geniuszowi nie jest potrzebna.
GenialnoœÌ zale¿y czêœciowo od wrodzonych zdolnoœci, ale w ogromnie przewa¿aj¹cej czêœci od du¿ego nak³adu pracy (treningu).

Poszczególni ludzie (ka¿dy) maj¹ rozmaite predyspozycje do osi¹gniêÌ na najwy¿szym poziomie w ró¿nych dziedzinach,
a waÂżnymi zmiennymi sÂą motywacja i ĂŚwiczenie.
Nie sposĂłb tylko przewidzieĂŚ, kto ma zdolnoÂści, potrzebne  by byĂŚ mistrzem w danej dziedzinie.
Jedyna rada: badaĂŚ jak najwiĂŞcej dziedzin, aby znaleŸÌ swojÂą pasjĂŞ… i
podj¹Ì konieczne ryzyko
czego wiêkszoœÌ ludzi nie czyni.

ZnalazÂłam taki dziwny film na YT, trwa dobrze ponad godzinĂŞ, wiĂŞc jeszcze nie obejrzaÂłam.

"... z promocji najnowszej publikacji wydanej przez Narodowy Instytut Fryderyka Chopina "Listy Fryderyka Chopina. Audiobook". Jest to album zawieraj¹cy wybór szesnastu listów Fryderyka Chopina z ró¿nych okresów ¿ycia kompozytora: od pierwszych listów z Szafarni a¿ po ostatni list adresowany do Tytusa Woyciechowskiego. Listy czyta Zbigniew Zamachowski"


http://www.youtube.com/watch?v=0tGTDlZLAOY