Kurier Szafarski

Wczoraj dyskusja zeszÂła nam poniekÂąd na ca³¹ serie przedstawieĂą wyemitowanÂą w  TVP pod tym wÂłaÂśnie tytuÂłem.

PomyÂślaÂłem, Âże oprĂłcz "Kolacji na cztery rĂŞce" bĂŞdziemy chcieli podzieliĂŚ siĂŞ innymi - genialnymi - wykonaniami. Na szczĂŞÂście czêœÌ z nich dostĂŞpna  jest na YT.

W obliczu wyborĂłw zawsze odÂświeÂżam sobie spektakl pt. "19. PoÂłudnik" - BartÂłomiej Czop (A. Grabowski - nazwisko postaci absolutnie nieprzypadkowe) zostaje prezydentem RP i wprowadza radykalny system wÂładzy, odsuwajÂąc na bok wszelkie dyplomatyczne zasady, k³ócÂąc siĂŞ z Niemcami, RosjÂą i USA.  Swoimi poglÂądami i traktowaniem goÂści pan prezydent rozbawia mnie do Âłez. Fragment o obowiÂązkach przyjacielskich a nastĂŞpnie poÂżegnanie ambasadora Niemiec, przejĂŞcie insygniĂłw wÂładzy, zabawy we wÂłasnym partyjnym gronie ... naprawdĂŞ polecam.

ReÂżyseria - Juliusz Machulski
WystĂŞpujÂą m.in. - A. Grabowski, J. Frycz, J. Englert, C. KosiĂąski, R. KrĂłlikowski

Pierwsza czêœÌ: http://www.youtube.com/watch?v=RN6cxQ5_Lb0

"Mi³oœÌ i gniew" Johna Osborna widzia³am w przedstawieniu dyplomowym w g³ównych rolach z Krukówn¹, ¯ebrowskim i goœcinnie z W³adys³awem Kowalskim. W³aœciwie nieskomplikowana fabu³a, w³aœciwie nic siê nie dzieje a mimo to a¿ wrze od emocji. Spektakl widzia³am w Teatrze Telewizji dawno temu. Teraz mo¿na zobaczyÌ go na Scenie Miniatur Teatru S³owackiego w Krakowie (oczywiœcie w innej obsadzie). Gor¹co polecam!

MUSZÊ wróciæ pamiêci± i poleciæ wam spektakl z 1969 r. Mieszczanin szlachcicem Moliera z niezapomnianym Bogumi³em Kobiel±. To by³o dla mnie wa¿ne wydarzenie, bowiem dziêki niemu zainteresowa³am siê muzyk± Mozarta... i tak mi ju¿ zosta³o.

Ewa! To wielki spektakl z wielkimi kreacjami! I w dodatku problematyka na wskroÂś aktualna. IluÂż teraz panĂłw
Jourdain! A spektakl jest na pÂłytce DVD i moÂżna go kupiĂŚ i na stronie zÂłotej setki teatrĂłw telewizji -  http://sklep.tvp.pl/sklep/produkt/Mieszczanin-szlachcicem_28_1    i na allegro.

A ja wspomnê "Dziady" te Swinarskiego - nie widzia³am ich na ¿ywo. By³am smarkaczem, kiedy ludzie godzinami stali w kolejkach, by kupiÌ bilet. Widzia³am je potem w TV - i to by³ jeden z tych momentów, kiedy cz³owiek dochodzi do wniosku, ¿e data urodzenia mo¿e byÌ czymœ niesprawiedliwym. Gdybym urodzi³a siê wczeœniej wysta³abym bilet na pewno! Telewizja nie zapewnia³a tych emocji, jakie towarzyszy³y spektaklom na ¿ywo. Dwa lata temu w oœwiêcimskiej ods³onie Krakowskiego Salonu Poezji s³ysza³am Trelê jak mówi³ Wielk¹ Improwizacjê - dalej by³ œwietny. A polecam te¿ "Dziady" wspó³czesne w re¿yserii Englerta - œwietne role D.Stenki jako Pani Rollison i Z.Zapasiewicza jako Senatora. I ¯ebrowski w roli Konrada, i M.Walczewski w roli Ksiêdza, i K.Majchrzak jako charyzmatyczny Guœlarz. To wszystko w oprawie mrocznej, niepokoj¹cej muzyki Jerzego Satanowskiego.

Polecam spektakle Teatru Telewizji! W niedzielê 14 listopada godz. 20.00 TVP Kultura "Œluby panieùskie" w re¿yserii Andrzeja £apickiego z Joann¹ Szczepkowsk¹ w roli Anieli i Janem Englertem w roli Gustawa. Starsza pozycja teatru telewizji ale zdecydowanie bij¹ca na g³owê póŸniejsze ekranizacje. A tydzieù póŸniej "Zemsta" z Mistrzem Œwiderskim w roli Czeœnika i Wojciechem Pokor¹ w roli Papkina - miodzio!
A 16 listopada godz. 20.10 "Panna Julia" Strindberga w TVP Kultura. Te¿ nie nowoœÌ. Ciekawy spektakl, ale wiem, ¿e nie ka¿dy Strindberga lubi.

Ja lubiĂŞ Strindberga :) Bardziej czytaĂŚ, co gorÂąco polecam, ale obejrzaÂłam teÂż ekranizacjĂŞ Panny Julii, film, ale w konwencji ÂściÂśle teatralnej, wyreÂżyserowaÂł Mike Figgis, rewelacja. Spektakl wg Strindberga na TVP Kultura obejrzĂŞ na pewno.

A przy okazji polecam czytanie sztuk teatralnych. Ja po prostu muszê jak¹œ przeczytaÌ od czasu do czasu. W przek³adzie na jêzyk muzyki to mo¿e tak, jakby musieÌ od czasu do czasu wys³uchaÌ opery ;)

KtoÂś jeszcze czytuje dramaty! SÂądziÂłam, Âże ten gatunek CzytelnikĂłw wygin¹³ wzorem dinozaurĂłw! Ja ciÂągle i ciÂągle wracam do dramatĂłw. Shakespeare czytujĂŞ - mĂłwiÂąc kolokwialnie -  w te i nazad. I Mickiewicza, i WyspiaĂąskiego, i SÂłowackiego, i Ró¿ewicza, i Czechowa, i...

Ano, czytuje :) Ostatnio zapisa³am siê do kolejnej biblioteki specjalnie po ¯eglarza Szaniawskiego, a wczeœniej, ju¿ z pó³ki, zaczytanego Rewizora Gogola. Nie mogê sobie darowaÌ choÌ zajrzenia na chwilê do wszystkich tych ju¿ przeczytanych, chocia¿ raz na jakiœ czas. Uwielbiam dialogi w rodzaju: puk puk - Kto tam - Kirkor - Czego chcesz - Rady - Zostaù pustelnikiem. Te¿ Wyspiaùski, te¿ S³owacki, oczywiœcie te¿ Shakespeare, Ró¿ewicz by³ moim ulubionym autorem w liceum. A z "muzycznych" rzeczy uda³o mi siê przeczytaÌ "Wesele Figara" Beaumarchais.

A mnie tak po poczytaniu Waszej rozmowy zamarzy³o siê obejrzeÌ Scenariusz dla trzech aktorów. Gdyby ktoœ z Was us³ysza³, ¿e mo¿na go gdzieœ kupiÌ lub obejrzeÌ to dajcie znaÌ. A jeœli chodzi o Shakespeara to najwiêksze wra¿enie robi³y na mnie zawsze ekranizacje Kennetha Branagha. Gor¹co polecam wszystkim wielbicielom tego niepowtarzalnego dramaturga. Wspania³y Hamlet bez ¿adnych skrótów, rewelacyjny Otello. Tej ostatniej szczerze mówi¹c nie obejrza³am do koùca w³aœnie przez Kennetha Branagha. By³ tak rewelacyjny w roli Lago, budzi³ we mnie tak¹ ogromn¹ z³oœÌ i nienawiœÌ, ¿e nie mog³am wytrzymaÌ do koùca filmu :). ¯a³ujê jednego, ¿e nie mia³am i raczej nie bêdê mia³a okazji zobaczyÌ tego aktora na ¿ywo na scenie.

A jaki byÂł - Keneth oczywiÂście - znakomity w "Wiele haÂłasu o nic"! Chyba najlepszy senior Benedic, ktĂłrego widziaÂłam! Polecam! 
Scenariusza dla trzech aktorĂłw nie ma jeszcze na DVD. WidziaÂłam spektakl na jakiejÂś stronie internetowej ale dawno, wiĂŞc nie wiem czy sobie przypomnĂŞ jej adres.

MiÂło spotkaĂŚ osobĂŞ, ktĂłra teÂż lubi tego aktora i do tego naprawdĂŞ rewelacyjnego reÂżysera. Gra w czasami dziwnych rzeczach ale mam wraÂżenie, Âże on jest w stanie nawet naprawdĂŞ sÂłabÂą produkcjĂŞ uratowaĂŚ (zupeÂłnie jak Meryl Streep). A widziaÂłaÂś film "Dead again", gra tam kompozytora i do tego wyglÂąda zabĂłjczo ;). Film jest w caÂłoÂści na youtube (tylko w oryginale), podobnie jak serial Fortunes of war.

A nie widzia³am! Zobaczê z pewnoœci¹. Wyczyta³am, ¿e gra i Emma Thompson. Tym chêtniej obejrzê. Czemu¿ ach czemu¿ Keneth j¹ porzuci³! Razem tworzyli niezrównany duet. A z ról Kenetha pamiêtam jeszcze przewrotnego Lago w "Otellu" i tytu³owego Henryka w "Henryku V". Ten ostatni film nie jest z pewnoœci¹ najlepszym z filmów Kenetha ale Derek Jacobi (Klaudiusz w "Ja Klaudiusz") œwietnie mówi partiê Chóru. Natomiast Emma Thompson ma tam rólkê Katarzyny - przysz³ej ¿ony Henryka V. W³aœciwie paple tylko po francusku przez ma³¹ chwilkê, ale jak!

A Meryl Streep zdecydowanie naleÂży do panteonu najlepszych aktorek kina Âświatowego i to od dawna. StworzyÂła tak wiele postaci a kaÂżda z nich jest bytem absolutnie samodzielnym i niezaleÂżnym od pozostaÂłych. To poziom aktorstwa, dziĂŞki ktĂłremu widz w ogĂłle zapomina, Âże te odmienne przecieÂż role gra ta sama aktorka. Grane przez niÂą bohaterki zaczynajÂą funkcjonowaĂŚ w ÂświadomoÂści jako realne postaci a nie tylko jako kolejne kreacje MS. To wielka sztuka i w istocie niewielu aktorĂłw posiada taki dar.

OglÂądaÂłem wczoraj "Pozory MylÂą" Ayckbourn'a. Znakomita obsada, zwÂłaszcza GraÂżyna SzapoÂłowska w roli pijanej matki gospodarza. Dialogi mnie rozbrajaÂły ... "Pani TaĂączy" - "Na rurz...." - "RurytaĂąski balet"

Do tego histeryczna Julie-Ann (A. Grochowska) która zrobi³a mê¿czyŸnie wojnê o brakuj¹cy widelczyk, po czym s¹siadka, która znalaz³a siê w mieszkaniu po skoku z okna organizowa³a podzia³ sztuÌców wed³ug w³asnego pomys³u. Mnóstwo komicznych sytuacji wynik³ych z ró¿nicy klas spo³ecznych. Humor nieco podobny do Ray'a Conney'a, ale mo¿e z mniejsz¹ iloœci¹ intryg i nieporozumieù.

Na YT niestety spektaklu nie znalazÂłem, wiĂŞc kto nie obejrzaÂł, niech ÂżaÂłuje.

WidzialaÂś Julie & Julia? Majstersztyk!!!

To poziom aktorstwa, dziĂŞki ktĂłremu widz w ogĂłle zapomina, Âże te odmienne przecieÂż role gra ta sama aktorka. Grane przez niÂą bohaterki zaczynajÂą funkcjonowaĂŚ w ÂświadomoÂści jako realne postaci a nie tylko jako kolejne kreacje MS. To wielka sztuka i w istocie niewielu aktorĂłw posiada taki dar.
[/quote]

To bardzo ciekawe co piszesz. Dla mnie to, czy zapominam kto gra dan¹ rolê i widzê tylko gran¹ postaÌ jest takim moim wewnêtrznym miernikiem aktorstwa i rzeczywiœcie takich aktorów jest niewielu. Póki graj¹ jedn¹ rolê np. w serialu to tego nie widaÌ ale jak jest wiele ró¿nych ról to prawdziwa miara aktora.

DoÂłaczam siĂŞ do wielbicielek Kennetha Brannagha. KiedyÂś w telewizji byÂł jego film "Ostateczne rozwiÂązanie"
K.B graÂł tam Heydricha a film dotyczyÂł ponoĂŚ autentycznej konferencji w Wannsee na ktĂłrej hitlerowcy
zastanawiali siĂŞ jak najszybciej i najtaniejzlikwidowaĂŚ narĂłd Âżydowski.
A potem podczas posiÂłku sÂłuchali muzyki cudownego Kwintetu C-dur Schuberta.
Potwory lubiÂą muzykĂŞ???Dla mnie zagadka.

To sÂą tylko ludzie.


A w czÂłowieku zwalczajÂą siĂŞ

ró¿ne demony,

dobrze jest jak przewaÂżajÂą

te dobre.

A 6 grudnia polecam spektakl w Teatrze Telewizji "Jury". Obsada jak z marzenia: Ewa KolasiĂąska, Krzysztof Globisz, Edward Linde-Lubaszenko, Jerzy Stuhr. Komedia, ale nie tak do koĂąca, jeÂśli zwaÂżyĂŚ jakie przesÂłanie niesie. A zareklamujĂŞ jeszcze i to, Âże dwoje mÂłodych aktorĂłw - Ewa Kaim i Grzegorz ÂŁukawski to nie tylko moi krajanie ale i dobrzy znajomi. GwarantujĂŞ dobrÂą zabawĂŞ.

anelik, mamy prezent na MikoÂłaja? wpisujemy do kajetu  :)

DziĂŞki!
Dla poprawienia stanu ducha i pogody za oknem, proponujĂŞ Wam przypomnienie sobie Igraszek z diabÂłem i Zapomnianego diabÂła (Gajos) Jana Drdy.

Ewa, teatr marzeĂą! czy mÂłodzieÂż docenia to arcydzieÂło?

MÂłodzieÂż docenia. Oba spektakle mam na kasetach  video i oba sÂą "zajechane" przez domowÂą mÂłodzieÂż. Gajos jest zresztÂą Mistrzem mÂłodszego syna, ktĂłry gra w szkolnym teatrzyku.

JeÂśli je widziaÂła, na pewno docenia! Moje dzieci ÂśmiejÂą siĂŞ do Âłez razem ze mnÂą!

Dawno nie widziaÂłam Igraszek z diabÂłem, kiedyÂś zaÂśmiewaÂłam siĂŞ z madejowego ÂłoÂża i w ogĂłle z caÂłoÂści, komedia idealna, moÂże bĂŞdzie jakaÂś powtĂłrka, chĂŞtnie obejrzĂŞ i sprawdzĂŞ jak ta sztuka dziaÂła na mnie po latach.

Mo¿e za to ktoœ ogl¹da³ sztukê na TVP Kultura, by³a przedwczoraj, ale przez przypadek natrafi³am i sporo ponad po³owê uda³o mi siê obejrzeÌ, z wci¹¿ rosn¹cym zachwytem. To by³a Sztuka bez tytu³u, dramat Czechowa wyre¿yserowany przez Agnieszkê Gliùsk¹, miêdzy innymi z Borysem Szycem. Re¿yseria, gra aktorów - wszystkich! - wra¿enie, adaptacja - bezb³êdne, a¿ nie chcia³o mi siê wierzyÌ w to co widzê i s³yszê. Jeœli bêdzie kiedyœ powtórka, zobaczcie, proszê, KONIECZNIE.

Igraszki z diabÂłem sÂą wspania³¹ sztukÂą. Jan Drda napisaÂła jÂą dobrych kilka lat przed Zapomnianym DiabÂłem. DrugÂą ceniĂŞ sobie o wiele bardziej  niÂż Igraszki. GorÂąco polecam do obejrzenia w ciemny, zimowy, depresyjny dzieĂą. Ubawi, zachwyci, zamyÂśli- zabierze gdzieÂś daleko, w inny Âświat. W wymiar mistycznej krotochwili, w Âświat pozornie uproszczony.
Dla mnie sztuka ta jest antidotum na nasz zepsuty œwiat. Znam j¹ na pamiêÌ, chyba nawet ca³¹ :)

A ja mam kilka takich antidotĂłw - Drda rzecz oczywista. Ale i "OÂżenek" w wersji z AnnÂą Seniuk, CzesÂławem Wo³³ejko, Janem Kobuszewskim, WiesÂławem Michnikowskim, Wojciechem PokorÂą i in. I "Damy i huzary" z Pawlikiem, PokorÂą, Walczewskim, Kobuszewskim, Dykiel, Hanin i in. I "Zemsta"  z niezrĂłwnanym ÂŚwiderskim - CzeÂśnikiem i PokorÂą w roli Papkina. I poniedziaÂłkowe "Jury" - jeszcze raz polecam! 

"ÂŁaweczka"? "Hamlet we wsi GÂłucha Dolna"?

 :) Wiecie dziewczyny, dokÂładnie o tych spektaklach myÂślalam wczoraj, ale naĂŚpaÂłam siĂŞ przeciwbĂłlowo i juÂż nie mialam siÂły stukaĂŚ w klawisze.

EwuÂś- moÂżna to zrozumieĂŚ. Mam nadziejĂŞ, Âże dzisiaj bĂŞdzie juÂż lepiej.

A na radiowej (ale internetowej) dwójce jest do obejrzenia "Warszawianka" - jeszcze nie widzia³am. Mo¿e ko³o niedzieli uda mi siê zobaczyÌ. Za³¹czam link
http://www.polskieradio.pl/8/433/Artykul/278606,Warszawianka-Wyspianskiego-%E2%80%93-obejrzyj-wideo

Apropos tego, co wyÂżej

http://www.youtube.com/watch?v=Z0WyP6YV2NU&feature=related

http://www.youtube.com/watch?v=SMiJg_zwhFE&feature=related

http://www.youtube.com/watch?v=jOUJw1xR85s

Nie mogê sobie wybaczyÌ, ¿e spóŸni³em siê na wczorajsze "Jury" - za³apa³em siê na ostatnie 20 minut które same w sobie mnie rozbawi³y. Muszê znaleŸÌ nagranie w internecie, niestety YT nie jest "zaopatrzone" w ten genialny spektakl. Wiecie mo¿e gdzie mogê nadrobiÌ zaleg³oœci?

Niestety spektaklu nie ma chyba on line. Ale jeszcze poszukam.

JeÂśli siĂŞ uda, bĂŞdĂŞ Twoim dÂłuÂżnikiem.

Jest do ÂściÂągniĂŞcia na Chomiku, ale wersja nie najlepsza, jak nie masz swojego Chomika to ÂściÂągnĂŞ to Ci
do siebie i dam wolny transfer.

http://chomikuj.pl/ktosiax/*e2*97*84+Teatr+Telewizji/*e2*96*a0Jury-Machulski

DziĂŞkuje Teresko - zaÂłoÂżyÂłem konto i wspomogÂłem finansowo wÂłaÂścicieli portalu - jeÂżeli dziĂŞki temu mam obejrzeĂŚ tÂą znakomitÂą sztukĂŞ  - warto!

W "Jury" fantastycznie uchwycono dzikie lata dziewiĂŞĂŚdziesiÂąte. Podobne klimaty odnajduje w "Uprowadzeniu Agaty" Piwowskiego - teÂż przeraÂżajÂąco/powalajÂąco smieszny Stuhr oraz Buczkowski jako "policjant, ktĂłry polaÂł wodÂą" w napisach koĂącowych...

Mi bardzo podoba³ siê w¹tek ró¿norodnoœci cz³onków tytu³owego Jury - wyraŸnie rozdzielenie klas spo³ecznych, przedstawienie w krzywym zwierciadle ka¿dej z nich (mo¿e za wyj¹tkiem inteligencji, któr¹ Machulski w swej krytyce relatywnie oszczêdzi³).

A na pewno oszczĂŞdziÂł inteligencjĂŞ ? Edward Linde Lubaszenko jest przecieÂż przedstawicielem tejÂże i GrzeÂś ÂŁukawski teÂż.
Swoj¹ drog¹ tekst "Czy inteligiencja (piszê tak, jak Lubaszenko wymawia³) pani nie mêczy?" wszed³ do kanonu powiedzonek rodzinnych i w gronie znajomych. Myœlê ponadto, ¿e spektakl ma walor ponadczasowy. To nie dzikie lata dziewiêÌdziesi¹te. To tak¿e nasza obecna rzeczywistoœÌ. Rozejrzyjcie siê, pos³uchajcie. Dalej s¹ tacy, którzy, by wyraziÌ w³asne zdanie musz¹ skontaktowaÌ siê "ze swoimi". Dalej s¹ tacy, którzy uwa¿aj¹, ¿e "Dla Elizy" to Chopin. I dalej Ci, którzy maj¹ œcigaÌ korupcjê bywaj¹ na szczycie drabiny skorumpowanych. To zupe³nie uniwersalny przekaz, adekwatny dla ka¿dych czasów.

Œwiêta racja, czasem tylko si¹œÌ i p³akaÌ!!!

Je¿eli chodzi o oszczêdzenie inteligencji to podtrzymuje swoje zdanie, w stosunku do krytyki pozosta³ych cz³onków Jury to E. Lubaszenko wcielaj¹c siê w postaÌ inteligenta raczej sam krytykowa³ ni¿ by³ krytykowany. Podkreœlam - raczej. Je¿eli chodzi o ponadczasowoœÌ to absolutnie siê z tym stwierdzeniem zgadzam - nie wiem jak du¿y przewrót musia³by siê dokonaÌ ¿eby przedstawione w spektaklu postawy odesz³y w niepamiêÌ. Podzia³y spo³eczne, korupcja - te problemy by³y, s¹ i bêd¹ istnia³y.

Igraszki z diabÂłem dziÂś na TVP Kultura o 16.50 :)

 "Sprawa Dantona", sztuka StanisÂławy Przybyszewskiej.

Spektakl w reÂżyserii Jana Klaty, Polska, 2009.
20:10 Teatr telewizji, TVP Kultura, wtorek, 11 stycznia 2011,
wyk. WiesÂław Cichy, Kinga Preis, Anna Ilczuk.

Jan Klata jest moim ulubieĂącem. Wszystko co on zrobi - biorĂŞ w ciemno. Moja pokrewna dusza.

PiĂŞcioaktowy dramat StanisÂławy Przybyszewskiej z 1929 roku
stanowi kronikĂŞ wydarzeĂą pomiĂŞdzy aresztowaniem i egzekucjÂą hebertystĂłw
a procesem i ÂśmierciÂą Dantona.
 Spektakl w reÂżyserii Jana Klaty
byÂł wielokrotnie nagradzany, m.in. na Festiwalu "Kontakt" w Toruniu,
"Interpretacje" w Katowicach,
 "Boska Komedia" w Krakowie.
Klata otrzymaÂł za reÂżyseriĂŞ tej sztuki takÂże NagrodĂŞ im. Konrada Swinarskiego.
Historia klĂŞski bohaterĂłw Rewolucji Francuskiej
w interpretacji Klaty zyskaÂła wymiar ostrego,
groteskowego pamfletu na zÂłudzenia rewolucyjnych idei.

WÂłaÂśnie oglÂądam..juÂż wczeÂśniej przygotowaÂłem siĂŞ do niej emocjonalnie - mocna rzecz ;)

Ktoœ tu wspomia³ o "Igraszkach z diab³em". A ja do³¹czam siê z ciep³ym s³owem na temat "Zapomnianego diab³a". To te¿ jest autorstwa Jana Drdy. No i naturalnie w doborowej obsadzie: Terpifajksel - Maciej Janusz Gajos
Marianna Plajznerka - Anna Seniuk...
ZresztÂą, pewnie znacie tĂŞ sztukĂŞ teÂż na pamiĂŞĂŚ.
A czy ktoÂś pamiĂŞta naszÂą, polskÂą inscenizacjĂŞ sztuki "Arszenik i stare koronki"? Film, z caÂłym szacunkiem, poprawny. Ma to ktoÂś gdzieÂś nagrane? LudwiÂżanka z KwiatkowskÂą to najlepsze "koronki"...

Koronki prawdziwe i to brabanckie! WielbiĂŞ i film i teatr. Mam nagranie ale na kasecie. A pamiĂŞtam jeszcze taki spektakl - a mniemam, Âże niebawem go kupiĂŞ - "Upiora w kuchni" z Markiem Walczewskim, Romanem Wilhelmim, ZofiÂą MrozowskÂą, Janem Machulskim w reÂżyserii Janusza Majewskiego. Kolejna pereÂłka - widziaÂłam w wersji brytyjskiej - nie siĂŞga nawet piĂŞt naszej adaptacji.

ZnalazÂłam tylko film
 http://www.youtube.com/watch?v=PRntZJw75lM

"Arszenik i stare koronki" - Âświetny spektakl, z przyjemnoÂściÂą obejrzaÂłbym po raz wtĂłry..MilusiĂąskie siostrzyczki, sÂłynny pokĂłj do wynajĂŞcia i co najwaÂżniejsze - ofiary w piwnicy.. :) ;)

KozioÂłku bardzo lubiÂłam ten spektakl. Czy nie powtarzali go niedawno?

Maxim212 witamy gorÂąco w naszym, nie krĂŞpujĂŞ siĂŞ powiedzieĂŚ, doborowym towarzystwie. Czuj siĂŞ jak u siebie. Tu sami przyjaÂźni, wspaniali ludzie. DziĂŞki, Âże jesteÂś...

Co do "Zapomnianego diabÂła" osobiÂście uwaÂżam, Âże jest duÂżo lepszy niÂż "Igraszki z diabÂłem". "graszki..." byÂły duÂżo wczeÂśniejszym utworem niÂż "Zapomniany...". WidaĂŚ te lata przemyÂśleĂą i zmiany filozofii Âżyciowej.
Nie wiem, ile razy obejrzaÂłam kreacjĂŞ Janusza Gajosa w tej sztuce, moÂże sto razy, moÂże nawet dwieÂście. Umiem jÂą caÂła na pamiĂŞĂŚ. KaÂżdÂą postaĂŚ...

Ta mistyczna, wielopÂłaszczyznowa sztuka, na pierwszy rzut oka, lekka i komediowa. Dopiero obierajÂąc jÂą, jak cebulkĂŞ moÂżna dostrzec wszystkie warstwy....

Cudowna.

Z tego co pamiĂŞtam Moniko, to chyba tak..z tym, Âże sÂłowo "niedawno", kojarzyÂłbym bardziej z przedziaÂłem czasowym - kilkuletnim.. :)

Wspania³e s¹ wszystkie przywo³ane spektakle. Kiedyœ mo¿na by³o je œci¹gn¹Ì ze strony tvp, nie wiem jak jest teraz. :)

KÂłaniam wszystkim w pas.
Mam obie sztuki Jana Drdy nagrane na dyskach. JakoÂś udaÂło siĂŞ to zdobyĂŚ.
A co siĂŞ tyczy "Upiora..." to nowsza wersja (z KwiatkowskÂą i ÂŚleszyĂąskÂą) teÂż niczego sobie. Ale wczeÂśniejsza inscenizacja jest, moim skromnym zdaniem, nieco lepsza. WÂłaÂśnie ze wzglĂŞdu na rolĂŞ, ktĂłrÂą koncertowo zagraÂła Zofia Mrozowska. Tak wspaniale przedstawiĂŚ zimne wyrachowanie... W niczym nie ujmuje to mistrzostwa gry w nowszej wersji, ale...

PÂłytki moÂżna kupiĂŚ. I tak
"Zapomniany diabeÂł"
http://sklep.tvp.pl/sklep/produkt/Zapomniany-diabel_75_1

"Igraszki z diabÂłem"
http://www.dvdmax.pl/dvd/art/id/10485

"UpiĂłr w kuchni"
http://sklep.tvp.pl/sklep/produkt/Upior-w-kuchni_106_1

MoÂżna teÂż kupiĂŚ na Allegro i w sklepach - ostatnio widziaÂłam te pozycje bodajÂże w Mediamarkcie

A pozwolĂŞ sobie z innej beczki.

"Noc listopadowÂą" WyspiaĂąskiego wedÂług Wajdy ktoÂś pamiĂŞta? Z niesamowitym wrĂŞcz Nowickim w roli ksiĂŞcia Konstantego i rĂłwnie niesamowitÂą muzykÂą Zygmunta Koniecznego? I Stuhrem w roli Wysockiego. "Hej bracia, dzieci, ÂżoÂłnierze! Za broĂą, za broĂą, za broĂą!" KiedyÂś wydano ten spektakl na pÂłycie - zwykÂłej, winylowej. Potem obejrzaÂłam w telewizji i... przepadÂło. Do tej pory ruszyÂłabym na barykady w rytm werbli Koniecznego.

A w niedzielĂŞ 16.01.2011r. o godz. 17.40 jest na TVP Kultura Molierowski "Don Juan" z Andrzejem Sewerynem w roli tytuÂłowej. Spektakl gdzieÂś z poÂłowy lat dziewiĂŞĂŚdziesiÂątych. Polecam!

"Nocy Listopadowej" juÂż dawno nie oglÂądaÂłem, w gruncie rzeczy taki sobie spektakl ;) - nie uwzglĂŞdniono pory roku i warunkĂłw pogodowych (ostatni dzieĂą listopada) a co za tym idzie zaÂśnieÂżonych szlakĂłw komunikacyjnych..i co istotne - rosyjskich korpusĂłw udajÂących siĂŞ na "leÂża zimowe".. :D

Bo tak po prawdzie Elu.. Nie prowadzi siĂŞ, moÂże inaczej - maÂło kto prowadzi dziaÂłania wojenne porÂą zimowÂą, a tym bardziej armia regularna (zwÂłaszcza w tamtej epoce - chodziÂło o kule armatnie grzĂŞznÂące w g³êbokim bÂłocie lub Âśniegu..Noo, wyjÂątkiem moÂże tu byĂŚ chyba tylko Napoleon: IÂława Pruska - poczÂątek lutego, Austerlitz - 2 grudnia..) Tak wiĂŞc, nie byÂło na razie potrzeby stawiania barykad..Bowiem najbliÂższa bitwo-potyczka dopiero za 3 miesiÂące :D, tymczasem "syberyjski niedzwiedz" - powoli, powoli zacz¹³ zapadaĂŚ w sen zimowy.. :) ;) 

KozioÂłku, a wojna zimowa w Finlandii?

Didaskalia "Nocy listopadowej" (brak Âśniegu) mniej mnie obeszÂły. Natomiast konwencjĂŞ spektaklu "kupiÂłam" natychmiast. I KozioÂłeczku nie dopatruj siĂŞ realiĂłw historycznych w dramatach WyspiaĂąskiego, to trochĂŞ tak, jakby uczyĂŚ siĂŞ historii w oparciu o Sienkiewicza.

A czy wiecie, Âże chodzÂą sÂłuchy, Âże ponoĂŚ majÂą caÂłkowicie zlikwidowaĂŚ Teatr Telewizji......... >:(

Nawet nie byÂłabym zbyt zdziwiona. W koĂącu z publicznej telewizji zniknĂŞÂło juÂż jakieÂś 90% wartoÂściowych programĂłw! Za to tandeta serialowo muzyczna ma siĂŞ Âświetnie!!! :'(

EWA czyzbyÂś nie lubiÂła krojenia marchewki w Klanie!!!!Jak mozesz???

Nie wiem co oni tam krojÂą poza tasiemcem, bo nie ogladam! Ale skoro to juz tysiÂąc ktĂłryÂś odcinek (jak mi siĂŞ wydaje) plasterki - odcinki muszÂą byĂŚ cieniutkie jak mgÂła! :D Jedyny serial, ktĂłry czasem z przyjemnoÂściÂą oglÂądam to "Rodzina zastĂŞpcza" i oczywiÂście "Sex w wielkim mieÂście", niezaleÂżnie od tego, ktĂłry to juz raz!

Beatko..mia³em na myœli tamt¹ epokê tj do po³owy, czy nawet nieco dalej - XiX stulecia, w³¹czaj¹c w to wszelkie trudnoœci z prowadzeniem kampanii wojennej - por¹ zimow¹..A zatem pocz¹wszy od szlaków komunikacyjnych (zreszt¹ u nas i na wschodzie ich sieÌ by³a bardzo s³abo rozwiniêta) i trudnoœci wynikaj¹cych z przemieszczaniem siê ogromnych kolumn mas wojskowych. Brakiem w tamtych czasach linii kolejowych, jednostek zmotoryzowanych pozwalaj¹cych na transport w tych ciê¿kich warunkach chocia¿by: artylerii, jaszczyków itd..Ponadto na to wszystko nak³ada³y siê równie¿ problemy z logistyk¹..Bitew zaœ, nie toczono bezpoœrednio na (i tak zaœnie¿onych) szlakach..ale w przewa¿aj¹cej wiêkszoœci w szczerym polu - co by istnia³a mo¿liwoœÌ swobodnego rozwiniêcia kolumn..O tej porze roku zastosowanie nawet najmniejszego manewru, równa³o siê z brniêciem po pas po szyjê w zalegaj¹cym pola œniegu (a w najlepszym wypadku b³ocie..) W tamtym okresie zim¹ siê nie walczy³o..ale przewa¿nie odchodzi³o na "le¿a zimowa".. :) ;)


Pocz¹tkowo te¿ "kupi³em"..lecz d³ugo, d³ugo potem - g³êbiej zacz¹³em siê na tym tematem zastanawiaÌ..Co do realiów, to masz racjê Elu - pisarze historyczni, w ogóle "ludzie pióra" (zw³aszcza doby zaborów) byli sk³onni do patosu narodowego..chocia¿ ten sienkiewiczowski - ró¿nie mo¿na interpretowaÌ.. ;)

Pewnie - niech zlikwidujÂą Teatr Telewizji! Najlepiej, Âżeby w to miejsce dali taki serial amerykaĂąski (zawsze mam kÂłopot z tytuÂłem!) e... "Moda na sukces"? Jest to w kaÂżdym razie serial, ktĂłry pojawia siĂŞ w TVP kiedy wracam z pracy, wiĂŞc czasem natykam siĂŞ na niego przy obiedzie. Na ogó³ zd¹¿¹ przelecieĂŚ zwiastuny zanim ktoÂś z domownikĂłw dobiegnie do pilota i prze³¹czy. Serial zacz¹³ siĂŞ jak byÂłam na urlopie macierzyĂąskim a teraz mĂłj syncio jest dorosÂłym czÂłowiekiem.  MoÂżna teÂż w tym czasie puÂściĂŚ kolejnÂą czczÂą dyskusjĂŞ naszych politykĂłw animowanÂą przez prowadzÂącego program, ktĂłry zadaje pytania ale chyba nie interesujÂą go odpowiedzi, bo po dwĂłch sÂłowach wchodzi w sÂłowo tej osobie, ktĂłrej zadaÂł pytanie.  Albo jeszcze lepiej Big Brothera. A moÂże nowy reality show pt. "Dlaczego biorĂŞ udziaÂł w tym najbardziej ÂżaÂłosnym programie podobno rozrywkowym?"

Wiele, wiele pomys³ów na zape³nienie dziurki (bo to nawet nie bêdzie dziura - tak ma³o jest Teatru TV) po teatrze, do którego wielu mia³o dostêp tylko za poœrednictwem telewizji. "Gratulujê" autorowi pomys³u na likwidacjê Teatru TV!!!
 

Zapytano kiedyœ jednego z szefów od ramówki TV dlaczego zlikwidowano teleturniej Wielka Gra. OdpowiedŸ by³a niezmiernie interesuj¹ca: "Przecie¿ to jakaœ zasz³oœÌ poprzedniej epoki. Dziœ nie ma ogl¹dalnoœci"... Chyba podobne przes³anki przyœwiecaj¹ decyzji likwidacji Teatru TV (teraŸniejsze godziny nadawania wo³aj¹ o pomstê do nieba). W rezultacie roœnie nam spo³eczeùstwo strasznych mieszczan, którzy "... Jak ciasto bior¹ gazety w palce i ¿uj¹, ¿uj¹ na papkê pulchn¹. A¿ papierowym wdête zakalcem wypchane g³owy grubo im puchn¹...".
O tym, czym w muzyce karmi¹ nas popularne radiostacje nawet nie wspomnê. Skomentujê tylko, ¿e tak¹ muzyk¹ mo¿na szczury straszyÌ, jednak do akcji deratyzacji nale¿y u¿ywaÌ œrodków humanitarnych... Jedyna wysp¹ normalnoœci jest radiowa Dwójka, ale jedna jaskó³ka wiosny nie czyni...

Zauwa¿y³em, ¿e od d³u¿szego czasu na TVP 1 nie ma Teatru TV, mysla³em ¿e wynika to z jakiejœ miêdzysezonowej przerwy a tu taka wiadomoœÌ ... no ale w myœl zasady - jest popyt jest poda¿ - teatr zastêpuje siê bardziej popularnymi produkcjami, to jest prawo rynku, od tego siê nie ucieknie - jedni siê ciesz¹ gdy¿ bêd¹ mogli obejrzeÌ zrozumia³¹ dla nich operê mydlan¹ a inni za³amuj¹ rêce, œwiadomi pog³êbiaj¹cego siê chamstwa w narodzie. Zostaje TVP Kultura ... kana³ który ma zrealizowaÌ ustawow¹ misjê na kilkaset procent normy - wyrabiaj¹c za pozosta³e stacje. Problem w tym, ¿e moja kablówka TVP Kultura nie obs³uguje nie mówi¹c ju¿ o moim marzeniu - Mezzo TV. Si¹œÌ i p³akaÌ - nic wiêcej mi nie zosta³o ... albo wykupiÌ ekstremalnie drogi pakiet telewizji cyfrowej na ogl¹danie której i tak nie bêdzie czasu... to ja sobie pop³acze...

W czasach, ktĂłrych nie wolno chwaliĂŚ, bo obowiÂązywaÂła wtedy ortografia w szkoÂłach, kultura nieco wyÂższa niÂż teraÂźniejszy chÂłam byÂła przedstawiana w TV. TeraÂźniejsza komercja zabiÂła, praktycznie, wszystko. Liczy siĂŞ tylko zysk...

 GoguÂś- Tu  o ten popyt  wÂłaÂśnie chodzi.

Po co dawaĂŚ coÂś co nie przynosi oglÂądalnoÂści, i nie moÂżna puszczaĂŚ reklam w przerwach.  Boli mnie to, Âże ludzie wolÂą oglÂądaĂŚ "jak oni coÂś robiÂą", bÂądÂź niezbyt inteligentne tasiemce. CzujĂŞ siĂŞ jak odmieniec :(

GoguÂś nie pÂłacz. SprĂłbuj mojego sposobu. PonagrywaÂłam na starym jeszcze magnetowidzie teatry TV, trochĂŞ filmĂłw, parĂŞ koncertĂłw - w sumie ze dwieÂście kaset (czasem po kilka filmĂłw na kasecie). I sobie odtwarzam. To taka moja "apteczka" podrĂŞczna w razie infekcji brasilian, niekoĂączÂących siĂŞ seriali, fantastycznych programĂłw, ktĂłrych formuÂła sprowadza siĂŞ czasem tylko do poniÂżania ludzi. A ja sobie wtedy "OÂżenek" fundujĂŞ. Polecam. DziaÂła.
 

Ja stosujĂŞ podobna metodĂŞ. Z tym, Âże filmy i teatr mam nagrane na pÂłytach DVD. Mnie odprĂŞÂża skutecznie obejrzenie "Zapomnianego diabÂła".

Ja z kolei miaÂłam jakieÂś przeczucie dziwne i nagrywaÂłam sporo z Mezzo, i okazaÂło siĂŞ, Âże zabrali mi Mezzo z pakietu. Tyle, Âże, po wielu latach, magnetowid i kasety zaczynajÂą strajkowaĂŚ i stawiaĂŚ opĂłr  :(

Maxim, otó¿ i ja dla odprê¿enia ogl¹dam " Zapomnianego..". Relaks murowany, zw³aszcza duchowy :)

W najbli¿szy poniedzia³ek 31 stycznia o 21.25 na Jedynce doœÌ ciekawie zapowiadaj¹cy siê teatr Napis, sztuka Geralda Sibleyrasa:

"Do paryskiej kamienicy wprowadzaj¹ siê nowi mieszkaùcy, paùstwo Lebrun. Po kilku dniach w windzie pojawia siê napis zrównuj¹cy pana Lebrun z pewnym mêskim atrybutem. Adresat próbuje znaleŸÌ autora obraŸliwego has³a, co burzy idealny porz¹dek s¹siedzkiej egzystencji. Zza masek kulturalnych pary¿an ukazuj¹ siê oblicza pustych i bezmyœlnych ludzi."
reÂżyseria: Wojciech Nowak
wykonawcy: Ewa WiÂśniewska (pani Bouvier), Krzysztof Globisz (pan Cholley), Agnieszka WosiĂąska (pani Cholley), Monika Kwiatkowska-Dejczer (pani Lebrun), Grzegorz DamiĂŞcki (pan Lebrun), Hubert Giziewski, PaweÂł PaĂąta

Bardzo ciekawa obsada- piszĂŞ siĂŞ.

ZnalazÂłam ciekawÂą recenzjĂŞ:

Premiera "Napisu" w Teatrze TV

Po d³u¿szej przerwie Teatr Telewizji zaprasza na premierê. Zobaczymy "Napis" Geralda Sibleyrasa w re¿yserii Wojciecha Nowaka - sztukê uwa¿an¹ za satyrê na polityczn¹ poprawnoœÌ.

Sztuka francuskiego autora by³a hitem wielu europejskich scen. Punkt wyjœcia jest farsowy: pan Lebrun (Grzegorz Damiêcki), który przeprowadzi³ siê do lepszej dzielnicy i presti¿owej kamienicy, odkry³ w windzie napis "Lebrun = kutas". Wszczyna prywatne œledztwo i stara siê wzbudziÌ u s¹siadów wspó³czucie, uznaj¹c, ¿e irracjonalny i niezas³u¿ony atak na jego osobê stanowi obrazê dla ca³ej spo³ecznoœci s¹siedzkiej. Spotyka siê z obojêtnoœci¹. Pozostali mieszkaùcy, którzy na okr¹g³o i przez wszystkie przypadki odmieniaj¹ s³owa "Europa", "tolerancja", "nowoczesnoœÌ", uwa¿aj¹, ¿e ka¿dy odpowiada za siebie, panuje wolnoœÌ i nie mo¿na nikogo do niczego zmusiÌ. Wtedy w rozwi¹zanie problemu anga¿uje siê potajemnie ¿ona Lebruna (Monika Kwiatkowska-Dejczer), staraj¹c siê wyt³umaczyÌ s¹siadom poczucie krzywdy mê¿a. Nie jest jednak w stanie wskóraÌ niczego. St¹d pomys³ bli¿szego poznania siê podczas party. Dramat porusza wa¿ne problemy wspó³czesnoœci, konfrontuj¹c liberaln¹, polityczn¹ poprawnoœÌ z bardziej tradycyjnym podejœciem do ¿ycia. Lebrun z pocz¹tku próbuje forsowaÌ zdroworozs¹dkowe podejœcie do œwiata. Nie chce ho³dowaÌ stereotypom nowoczesnoœci i powtarzaÌ, ¿e "obie p³ci s¹ takie same", a "Internet fantastyczny", bo "liczy siê przejrzystoœÌ i transparentnoœÌ". Jednak w absurdalnej atmosferze podlewanej winem argumenty, ¿e mê¿czyŸni i kobiety ró¿ni¹ siê przecie¿, Internet ma swoje wady, a poszanowanie prywatnoœci nie musi byÌ z³e, ¿adne argumenty nie maj¹ znaczenia. Dochodzi do totalnego zwarcia, rozpoczyna siê wojna skrywanych œwiatopogl¹dów oraz charakterów. Padaj¹ zarzuty "pedalstwa" i "faszyzmu", po których szczytne idee europejskiej tolerancji staj¹ siê pustymi frazesami. Francuski autor napiêtnowa³ paradoks polegaj¹cy na tym, ¿e w zlaicyzowanej Europie nadal przesadnie celebrowane s¹ "œwiêta dzielnic" czy "œwiêto chleba". Lebrun z pocz¹tku ma prawo siê oburzaÌ, z czasem jednak jego zachowanie staje siê tak idiotyczne jak liberalnych s¹siadów: da³ siê sprowokowaÌ. Pocz¹tek spektaklu Wojciecha Nowaka irytuje. Œwietni sk¹din¹d aktorzy - m. in. Ewa Wiœniewska i Agnieszka Wosiùska - zagrywaj¹ siê na œmierÌ, nadrabiaj¹c gestem i mimik¹ mia³koœÌ dialogów. A i tak g³ówn¹ rolê graj¹ przez d³u¿szy czas pieczo³owicie przygotowane fryzury, podkreœlaj¹ce farsowoœÌ sytuacji. Uboga scenografia nape³nia siê komiczn¹ treœci¹ dopiero w drugiej czêœci przedstawienia, gdy Krzysztof Globisz i Jerzy Scheybal dokonuj¹ cudów, by wykrzesaÌ z komediodramatu g³êbszy sens. Lepiej, ¿eby dzisiejsza, mocno ograniczona przecie¿, oferta Teatru Telewizji nie ogranicza³a siê do takich propozycji.

"Fryzury peÂłne frazesĂłw" Jacek CieÂślak
Rzeczpospolita nr 22 - TV magazyn

Telewizor zarezerwowany, jeszcze tylko przypomnienie w komórce, ¿eby nie zapomnieÌ o seansie. Dziêkuje za informacje, sam zapominam sprawdzaÌ programu i g³ównie dlatego wiêkszoœÌ propozycji TVP niestety omijam.

Piotrze, mam podobne wÂątpliwoÂści i sÂą tu dwie sprawy, ktĂłrych nie rozumiem.
Po pierwsze, dlaczego w ogóle TVP Kultura, kana³ ponoÌ misyjny, maj¹cy za zadanie nieœÌ rzeczon¹ kulturê pod szeroko pojête strzechy:), nie jest dostêpny dla ogó³u obywateli na terenie ca³ego kraju, na takiej samej zasadzie, jak inne g³ówne kana³y telewizji paùstwowej, która przecie¿ w zwi¹zku z jego wprowadzeniem westchnê³a z ulg¹ i zaprzesta³a ju¿ niemal zupe³nie jakiejkolwiek misyjnoœci (patrz traktowanie naszego Konkursu, itp). Moim skromnym zdaniem, kulturê mogliby oni mieÌ w nosie, wychodz¹c z za³o¿enia, ¿e od tego jest wydzielony kana³ kulturalny, jeœliby ten kana³ by³ faktycznie powszechnie dostêpny. To jest misja, a nie seriale i pseudoteleturnieje.
Po drugie - czy ktoÂś jest mi w stanie wytÂłumaczyĂŚ, jak siĂŞ majÂą zasady konkurencji i wolnego rynku do obowiÂązku wykupowania tak zwanych "pakietĂłw" w cyfrowej telewizji? Taki kanaÂł, jak wÂłaÂśnie Mezo, czy Kultura, czy powiedzmy BBC World, mogĂŞ mieĂŚ jedynie nabywajÂąc jednoczeÂśnie ca³¹ kupĂŞ przeró¿nego Âśmiecia, zupeÂłnie mi niepotrzebnego. WedÂług mnie, nie jest to Âżaden wolny rynek, lecz przymus konsumpcji, jakaÂś pozostaÂłoœÌ sprzedaÂży wiÂązanej. KiedyÂś coÂś takiego gdzieniegdzie funkcjonowaÂło przy okazji zakupu towarĂłw szczegĂłlnie po¿¹danych, i miaÂło na celu opchniĂŞcie przy okazji tych mniej chodliwych, mogÂłeÂś kupiĂŚ np. pastĂŞ do zĂŞbĂłw, jeÂśli przy okazji nabyÂłeÂś dwie pary sznurowadeÂł, ktĂłrych normalnie nikt nie chciaÂł:) Tyle Âże skoro z jednej strony mĂłwi mi siĂŞ, Âże kasuje siĂŞ wszelkie ambitniejsze programy jak leci, zostawiajÂąc chÂłam, bo liczy siĂŞ jedynie oglÂądalnoœÌ, zysk i twarde prawo rynku, to ja teÂż niech mam prawo wybieraĂŚ te kanaÂły, ktĂłre chcĂŞ oglÂądaĂŚ, a ci¹Ì te, ktĂłre mi sÂą zbĂŞdne. Dlaczego nie mogĂŞ sama skompletowaĂŚ sobie pakietu, za ktĂłry chcĂŞ zapÂłaciĂŚ? Jak widaĂŚ, w przypadku ró¿nych wielkich korporacji ten wolny rynek funkcjonuje tylko w tĂŞ stronĂŞ, w ktĂłrÂą siĂŞ im opÂłaca:) 
Poza tym sÂą i zawsze byÂły takie dziedziny, takie wartoÂści, ktĂłre nie podlegajÂą, a przynajmniej nie podlegajÂą caÂłkowicie, prawom rynku, ktĂłre muszÂą pozostawaĂŚ ponad podobnymi kalkulacjami - jeÂżeli nie chce siĂŞ doprowadziĂŚ do degeneracji spoÂłeczeĂąstwa. Traktowanie ich wy³¹cznie w kategoriach handlowych jest nawet nie podcinaniem ga³êzi, na ktĂłrej siĂŞ siedzi, a odcinaniem siĂŞ od korzeni ciÂągnÂących wodĂŞ czyli Âżycie do caÂłego drzewa:(. Do nich nale¿¹ w duÂżej mierze i nauka i edukacja, i wÂłaÂśnie kultura. Czasem tak, jakby niektĂłrzy, ktĂłrzy o tych sprawach decydujÂą,  o tym zapomnieli.

Dlatego, ¿e masz masz mieÌ wolnoœÌ wyboru, bo tak jest w konstytucji. WolnoœÌ ta jest jednak pozorna, zwa¿ywszy na wiele czynników, ale tu musielibyœmy wejœÌ w politykê, a zapewne nikt z nas tego nie chce.
Masz do wyboru kilka pakietów i wybór jest. Dodatkowo masz inne stacje, które mo¿esz wybraÌ zamiast rzeczonej. Gdyby ka¿dy móg³ wybieraÌ stacje telewizyjne, jak chce, prawdopodobnie telewizja kablowa nie by³aby rentowna, a racjê bytu mia³yby programy z durnymi serialami i z tele-sprzeda¿¹, zw³aszcza noc¹.
"Biblijna wolnoœÌ" i wolna wola znacznie zosta³y ograniczone przez ludzkoœÌ, ponoÌ "pro publico bono".
Mnie draÂżni wĂŞdrĂłwka do ulubionego programu, przez durne, jak oni gotujÂą, jak oni jedzÂą, zostaĂą miss, odchudzanie na ekranie, goliznĂŞ. Sama chĂŞtnie bym wybraÂła kilka swoich ulubionych, aby nie odczuwaĂŚ tego ciÂągÂłego zniesmaczenia tym, jakÂą sieczkÂą karmiÂą biednych ludzi.

ZdenerwowaÂłam siĂŞ.

Nie denerwuj sie Moniczko, proszê!!! Na szczêœcie pilot ma ma³y (na ogó³) zielony guziczek, wystarczy przycisn¹Ì i ju¿!!! ;D ;)

A ja od jakiegoœ czasu wysy³am o mojej kablówki ¿¹danie o Explorer History (Chopin, Beetehoven)
na razie bez rezultatu ale nie darujĂŞ :D :D

ja, z kolei, nie darujĂŞ mojemu guzikowi od koÂłnierzyka Âże siĂŞ urwaÂł. I efekt podobny jak u Tereni

A juÂż tak byÂło dobrze!!!  :D :D :D

 ;D :D No nieee..Ten nasz Janusz jak coÂś powie, to boki moÂżna zrywaĂŚ dosÂłownie..

Nie denerwuj siĂŞ Moniko.."spakojna". MĂłwiÂąc jĂŞzykiem mÂłodzie¿ówki po prostu "wyluzuj" ;) Nie ma co szarpaĂŚ sobie niepotrzebnie nerwĂłw..Musimy byĂŚ przede wszystkim cierpliwi. A nó¿, byĂŚ moÂże za jakieÂś 15-20 lat coÂś w tym wzglĂŞdzie siĂŞ jednak zmieni..Poczekamy - zobaczymy  :) ;)

PĂłki co, dla poprawy Twojego humoru i samopoczucia fragment spektaklu "Willa szczĂŞÂścia".. Najlepsze jest to od 4:00 - 9:00..No sama powiedz, czy nie Âświetny jest ten SÂławek Orzechowski ??  :D

http://www.youtube.com/watch?v=By91cgMl7pk&feature=related

A ja mam cyfrĂłweczkĂŞ, programĂłw coÂś z 800 programĂłw - jest hinduski, koreaĂąski ... JakieÂż to ekscytujÂące, zwÂłaszcza kiedy czÂłowiek nie zna jĂŞzyka emisji! Piloty cyfrĂłweczki moÂżna jednak zaprogramowaĂŚ tak, by ustawiĂŚ wÂłasnÂą kolejnoœÌ programĂłw i nie natykaĂŚ siĂŞ na pasma, gdzie wyjaÂśniajÂą dlaczego trzeba byĂŚ najlepszÂą supertopmodelkÂą i wybraĂŚ w ciÂągu iluÂśtam tygodni spoÂśrĂłd grupy reprezentatywnej narzeczonego, ktĂłry w finale okaÂże siĂŞ mieĂŚ zupeÂłnie innÂą preferencjĂŞ seksualnÂą. Ja tego nie zrobiÂłam z czystego lenistwa, na szczĂŞÂście pamiĂŞĂŚ mam numerycznÂą, wiĂŞc pamiĂŞtam numery kana³ów i w³¹czam co lubiĂŞ. I tu jednak bywa ró¿nie, bo przecieÂż ...trrrrrrrrrrrrrr(to werble na czeœÌ ;D) .......mamy wszechwÂładnÂą reklamĂŞ. I tu dopiero siĂŞ dowiadujĂŞ,  Âże Mozart pisaÂł dzieÂła swe na papierze toaletowym, na ktĂłry w Âłazience skaczÂą insekty! Odkrycie epokowe! I to wszystko bywa "podane" np. przed programem, w ktĂłrym eteryczna muzyka rzeczonego Mozarta przenosiĂŚ bĂŞdzie w inny wymiar.
Teatr znika. Jest chyba za trudny dla czasów, w których bardziej biegamy ni¿ chodzimy. Teatr to œwiêto a teraz nawet w œwiêta siê pracuje. Teatr jest jak woda ze Ÿróde³ka pita wolno z d³oni zwiniêtej w muszelkê. A teraz pije siê Cisowianki, Muszynianki, Na³êczowianki i ... Evian w oszronionych szklankach, podane wprawn¹ rêk¹ kelnera. Teatr nie mówi³ jak ¿yÌ, tylko zmusza³ do myœlenia czy obrany przez nas sposób ¿ycia jest dobry. I ... przegra³ z programami w których zadaje siê ludziom sposób na ¿ycie, przekonuj¹c ¿e jest to sposób jedynie s³uszny. Ju¿ nie musz¹ myœleÌ, wiedz¹ czego chcieÌ, bo im to wprost powiedziano mami¹c mira¿em sukcesu. Teatr odszed³ z TV, obawiam siê ¿e za chwilê zniknie w ogóle. Zastrze¿ony jest dla du¿ych miast, do których wielu nie dotrze, bo to i wydatek na dojazd no i za spektakl trzeba s³ono zap³aciÌ. Myœlê zreszt¹, ¿e teatr przegrywa tak¿e z powodu re¿yserów. Ma³o pokazuje siê klasyki a jeœli ju¿, to w w jakiejœ dziwnej konwencji, która ma widza zaintrygowaÌ? byÌ odkrywcz¹? W efekcie tylko zniechêca. Martwiê siê o mój teatr. :(

Mo¿e teatr, Elu, prze¿ywa kryzys podobny do malarstwa po tym, jak pojawi³a siê fotografia. Poniewa¿ nie by³o ju¿ tak du¿ego zapotrzebowania na odwzorowywanie rzeczywistoœci, artyœci zajêli siê bardziej realizowaniem swoich przeró¿nych koncepcji twórczych, i eksperymentowaniem posuniêtym do granic wytrzyma³oœci niewtajemniczonego odbiorcy:) A przecie¿ nadal cieszy nas dobrze namalowane p³ótno, z którego chocia¿ cokolwiek mo¿emy zrozumieÌ;) I têskni siê te¿ do dobrej, tradycyjnej klasyki na scenie, na któr¹ rzeczywiœcie ostatnimi czasy wcale nie³atwo trafiÌ. Masz racjê, wiêcej jest chyba tych "odkrywczych" kreacji re¿yserów, którzy pewnie s¹dz¹ (sk¹d my to znamy;))) ¿e granie wed³ug tekstu jest nudne:), podczas gdy s¹ to na ogó³ teksty tak dobre same w sobie, ¿e starczy samo ich czytanie, ¿eby przesz³a iskra. Teatr mo¿e dziœ trochê przegrywaÌ w konkurencji z filmem, który oferuje masowej widowni wiêkszy repertuar efektów specjalnych, czaruje wiêksz¹ rozmaitoœci¹ kombinacji obrazów, plenerów, muzyki, przede wszystkim, podobnie jak fotografia, przedstawia rzeczywistoœÌ w bardziej dos³owny sposób. Zgadzam siê, tak jest ³atwiej, trochê mniej pozostaje miejsca dla wyobraŸni.
ChoĂŚ dobre kino jest przecieÂż wartoÂściowe, podobnie jak dobra fotografia:)
Ale przecieÂż opera ma siĂŞ dobrze. MyÂślĂŞ, Âże teatr tak Âłatwo siĂŞ nie podda, nie zginie. Tak jak nawet najlepsze pÂłyty DVD nie wygoniÂą sÂłuchaczy z sal koncertowych. Magia bezpoÂśredniego kontaktu jest zbyt kuszÂąca. A Âże nie bĂŞdzie zjawiskiem masowym... a czy musi?:)
KrĂŞcone masowo filmy zastÂąpiÂły chyba widowiska teatralne na miejskim rynku:) Wszystko siĂŞ zmienia. ChociaÂż, moÂże bardziej zmieniajÂą siĂŞ konwencje, bo my sami zmieniamy siĂŞ zadziwiajÂąco maÂło:) Dzisiaj nie bawilibyÂśmy siĂŞ na przedstawieniach wystawianych w Atenach rĂłwnie dobrze jak Grecy. Ale nadal chcemy oglÂądaĂŚ AntygonĂŞ:)

Dzisiejsza Sztuka teatralna a na pewno przysz³oœÌ Teatru to:
Fluxus, Intermedia, Happening.
W Polsce najbardziej znanym przedstawicielem (i poza PolskÂą) jest
Tadeusz Kantor i jego Cricoteka.
Wadowicka m³odzie¿ jest w Polsce w czo³ówce przysz³oœciowych tendencji Teatru:

http://www.wadowice24.pl/kultura/teatr/2071-prog-nagrodzony-za-qsex-warq
http://www.wadowice24.pl/kultura/teatr/1989-prog-cenniejszy-ni-mylimy
http://www.wadowice24.pl/kultura/teatr/1438-mody-prog-z-nagrod-na-festiwalu
http://www.wadowice24.pl/kultura/teatr/1569-prog-jestemy-z-was-dumni
http://www.wadowice24.pl/kultura/teatr/434-teatr-prog-nagrodzony-w-niemczech
http://www.wadowice24.pl/kultura/teatr/474-prog-na-fali-znow-najlepszy

ÂŻal, Âże tradycyjny teatr odchodzi,
ale nowe pokolenia
sÂą juÂż przez gÂłoÂśny, pĂŞdzÂący, bombardowany informacjami
wspó³czesny œwiat,
nieprzyzwyczajone do zadumy w ÂświÂątyni.

Nie lubiĂŞ Tadeusza Kantora i jego teatru. ObejrzaÂłam i "Umar³¹ klasĂŞ", "Wielopole, Wielopole", "Nigdy tu juÂż nie powĂłrcĂŞ" i ... no po prostu to nie moja bajka. Gdyby tylko tak miaÂła rzeczywiÂście wyglÂądaĂŚ przyszÂłoœÌ teatru, to dla mnie byÂłaby to klĂŞska.  :-[

No có¿, wiemy, ¿e TVP Kultura nie jest dostêpna wszêdzie, wiemy, ¿e chc¹c mieÌ jeden, konkretny, ambitny kana³ musimy wykupiÌ pakiet ze stert¹ badziewia. Ale czasami warto siê poœwiêciÌ. Na koncert te¿ czasami warto siê wybraÌ nawet pomimo odleg³oœci. Nie zawsze jednak mamy tak¹ mo¿liwoœÌ. Ogl¹da³em ostatnio ofertê telewizji kablowej, która dostarcza obraz do mojego domu. Oczywiœcie oferuje ona TVP Kultura i Mezzo i to w pakiecie który aktualnie posiadam - szkopu³ w tym, ¿e nie oferuje go w mojej miejscowoœci - bo to odludzie, sypialnia górników, miejsce zamieszkania ludzi, których rozrywka ogranicza siê do ogl¹dania kabaretowych wypocin prowadzonych przez Kamela i Ka³amagê. Rêce opadaj¹.

¯eby z góry obaliÌ t¹ tezê powiem, ¿e w moim mieœcie od kilku lat wystawiane s¹ spektakle goœcinnych teatrów. Imprezy odbywaj¹ siê z ró¿n¹ czêstotliwoœci¹ - czasem raz w miesi¹cu a czasem 2-3 razy w tygodniu. Niezale¿nie od tego i niezale¿nie od ceny, która oscyluje w okolicach 50-70 z³ sala jest zawsze pe³na a gospodyni wieczoru - Dyrektor Miejskiego Impresariatu Kultury - na jednym z ostatnich spektakli stwierdzi³a, ¿e gdyby nawet sztuka zosta³a wystawiona 3 razy w ci¹gu jednego dnia, zabrak³oby biletów (w 300-400 osobowej sali). Jak na 80 tysiêczne miasto takie teatralne pospolite ruszenie mo¿na sklasyfikowaÌ jako zjawisko masowe. Oczywiœcie, odsetek m³odych na sali nie jest zbyt du¿y, ale temu winna jest cena. Spektakle Wroc³awskiego Teatru Komedia pokazuj¹, ¿e teatr jest nie tylko rozrywk¹ ale rozrywk¹ dla ka¿dego. Niezale¿nie od wieku, upodobaù czy wykszta³cenia.

Happenersko-performer-intermedialne przedstawienia to rzeczywiÂście inny Teatr,
(nie statyczny), bardzo dynamiczny, poruszaj¹cy problemy wspó³czesnego cz³owieka,
jego „biedy” i biedy, jego wyborĂłw i czĂŞsto tragedii braku wyboru, jego przytÂłoczenia i miotania siĂŞ.
To nie jest Teatr do refleksji, odpoczynku, zabawy…
Ten Teatr uderza
problematykÂą, ubiorem i grÂą aktorĂłw,
wciÂąga poszczegĂłlnego widza scenografiÂą, obrazami, ÂświatÂłem, muzykÂą… tak,
Âże staje siĂŞ uczestnikiem wydarzenia.

 
Zazwyczaj ludzie z tych spektakli wychodzÂą mocno poruszeni (i czĂŞsto zapÂłakani).
Takie sÂą tendencje, ma to wpÂływ na sztuki „normalnego” Teatru, ktĂłry wspó³istnieje,
a w jakim jeszcze kierunku pĂłjdÂą spektakle teatralne – jest niewiadomÂą.
W Âświecie istniejÂą ludzie, ktĂłrzy coÂś jeszcze innego wymyÂślajÂą.

Aneliku.
Jako, prawdopodobnie jeden z nielicznych ,zgadzam sie z Toba.
Nie lubie sztuki, ktora podchodzi do tematu : "robie co mi sie podoba i juz".
Reguly tworzone na poczekaniu, bez podstaw, odniesien itd, to styl dyletantow.
Sztuka nie ma takiego zadania, zeby dolowac i zamykac ludzi w pulapce.
Sztuka powinna otwierac horyzonty i prowokowac do kreacji (we wszystkich dziedzinach).
Szuka powinna dawac nadzieje, radosc, refleksje.
Tego Kontor mi niedostarczyl.


Uwiebiam teatr angielski - Alana Ayckbourn taki wspolczesny Szekspir. Pisze sztuki i sam je wystawia w teatrze  Scarborough.

A ja uwa¿am, bartusie, ze rol¹ Sztuki jest wyrazaÌ i wp³ywaÌ na ludzkie emocje. Dlatego nie zgodzê siê z twym restrykcyjnym stwierdzeniem, ¿e "powinna dawac nadzieje, radosc, refleksje". Bo otó¿ nie tylko! Sztuka ma prawo wspó³dzieliÌ takze i ból, i rozpacz. Cierpienie i wœciek³oœÌ. Sztuka mo¿e improwizowaÌ i uk³adaÌ swoj¹ materiê wedle nawet zdehumanizowanych, bo stricte matematycznych wzorcy. (Nota bene: podobno Mozart wys³ugiwa³ siê szablonami <matematycznymi> przy komponowaniu menuetów!)
W Twoim ujĂŞciu z Parnasu Sztuki trzeba by wyprowadziĂŚ np. marsze pogrzebowe a i wszelkie tÂła muzyczne, ktore nie musza wyraÂżaĂŚ nic, a jedynie uzupeÂłniaĂŚ ciszĂŞ. A przeciez jako "wypeÂłniacze"  teÂż coÂś manifestujÂą, podkreÂślajÂą, informujÂą. Sa potrzebne i wyraÂżajÂą osobowoœÌ twĂłrcy.
Wreszcie sztuka ma prawo byĂŚ sama dla siebie. I niczym wiĂŞcej. Nic nie musi opowiadac, ilustrowaĂŚ ilustrowaĂŚ, nie musi schlebiaĂŚ Âżadnym modom i wzorcom.
Masz peÂłne prawo "nie lubiĂŚ sztuki, ktora podchodzi do tematu : robie co mi sie podoba i juz". Ale, mam nadziejĂŞ, nie bĂŞdziesz odbieraÂł prawa tym, ktĂłrzy "tak lubiÂą", bo sa najzwyczajniej ciekawi, "co sie sztuce podoba." ?


A i z tymi dyletantami, to, prosze, uwaÂżaj...
ReguÂły tworzone na poczekaniu nierzadko wytyczaÂły nowe horyzonty i drogi. Tak powstawaÂł kubizm, dadaizm, jazz klasyczny, tak rodziÂł siĂŞ aleotoryzm, muzyka konkretna, dodekafonia. JeÂślii tych gatunkĂłw nie lubisz - twoja sprawa, ale , prosze, pozostaw je dla mnie i jeszcze dla paru innych osob :-)  :)

Nie wiem czy Tadeusz Kantor byÂł dyletantem. NiewÂątpliwie miaÂł swojÂą wizjĂŞ teatru - dla mnie jednak nieakceptowalnÂą. Nie chodzi mi nawet o to, Âże nie zrozumiaÂłam jego przekazu. Wiem co chciaÂł powiedzieĂŚ. Wraz z biletem na spektakl za kaÂżdym razem dostawaÂłam program i "przewodnik" po spektaklu - spore ksi¹¿eczki zresztÂą. Tam scena po scenie wyjaÂśniano o co autorowi chodziÂło. I juÂż to mnie zraziÂło, bo to oznaczaÂło, Âże albo spektakl sam do widza nie mĂłgÂł trafiĂŚ - o czym w dodatku jego twĂłrca wiedziaÂł skoro zawsze wrĂŞczaÂł wspomniane wyÂżej "przewodniki" , albo teÂż jego twĂłrca uwaÂżaÂł za stosowne arbitralnie narzuciĂŚ widzowi interpretacjĂŞ. Co do tej drugiej kwestii - pisaliÂśmy tu wiele o tym, Âże widz, sÂłuchacz, czytelnik ma prawo do wÂłasnego odbioru i interpretacji dzieÂła. Narzucania zatem tego jak winien postrzec to, co dzieje siĂŞ za teatralnÂą rampÂą jest w istocie brakiem szacunku dla widza. JeÂśli zaÂś przyczynÂą byÂło zaÂłoÂżenie przez Kantora z gĂłry,  Âże nikt na widowni nie jest w stanie poj¹Ì "co autor chciaÂł przez to powiedzieĂŚ" to po co tworzyÂł w taki sposĂłb? Dla kogo tworzyÂł? Dla siebie? I to juÂż objaw pewnej arogancji. Ta arogancja widoczna byÂła zresztÂą w zachowaniu Kantora podczas spektakli. PamiĂŞtam "Umar³¹ klasĂŞ", kiedy to spektakl poprzedzony zostaÂł inwektywami pod adresem Krakowa, ktĂłry nie znalazÂł miejsca na tak znakomity teatr jak Cricot, co Kantor poczytywaÂł za haĂąbĂŞ za miasta. Nie przyjmowaÂł do wiadomoÂści, Âże ktoÂś moÂże po prostu jego twĂłrczoÂści nie ceniĂŚ. OdniosÂłam wraÂżenie, Âże mania grandiosa to zasadnicza cecha jego charakteru. Mimo to obejrzaÂłam kolejne dwa spektakle - sÂądziÂłam, Âże byĂŚ moÂże coÂś pogubiÂłam, Âże moÂże jego wystÂąpienie na wstĂŞpie "UmarÂłej klasy" mnie zraziÂło i byÂłam nieobiektywna. Potem obejrzaÂłam "Wielopole, WIelopole" dwukrotnie w telewizji - znĂłw z myÂślÂą, Âże wczeÂśniej coÂś u mnie zadziaÂłaÂło nie tak jak trzeba. Ale to jednak nie moja bajka.

za poprawienie nastroju bardzo dziĂŞkujĂŞ. Sam jednak nie wierzysz chyba w te 15-20 lat. Straty, ktĂłre dojmujÂąco odczuwamy na skutek dobrze znanych nam dziaÂłaĂą, odczuwaĂŚ bĂŞdziemy jeszcze ze 100 lat.
Chyba, ¿e znowu nam przy³o¿¹ z którejœ strony.......tfuuu.... co ja mówiê...


KozioÂłku.....wyÂśmienity link........ mniam

Januszu.
 
Japonski teatr przyjechal na wystepy do Polski. Jeden z aktorow usilowal zgwlacic dziewczyne z widowni (taki rodzaj hepeningu). Dziewczyna doznala szoku. Emocje siegaly zenitu. Czy to jest SZTUKA?



Odebranie czegos w Sztuce jako bol, rozpacz, cierpienie, wscieklos jest dla mnie rodzajem refleksji (refleksja filozoficzna polega na wyraÂżaniu przeÂżyĂŚ przez podmiot).


 
Uzupelnienie ciszy jest niezwykle mocnym narzedziem w sztuce. Tlo przygotowuje akcje. Tlo daje oddech i przestrzen. Tlo ma duzo wyrazu. Nie zgadzam sie z tym, ze tlo "nie wyraza nic".
Tlo, ktore nie ma znaczenia w konstrukcji dziela nie jest elementem sztuki.



Sztuka dla sztuki?  Po jaka cholere. Jestem innego zdania. Kiedys tez bylem parnasista, ale cale szczescie, wyleczylem sie z tego. Sztuka musi miec sens. Musi do czegos zmierzac. Musi polepszac . Uszlachetniac. Jednym slowem Sztuka jest dla ludzi.




Nie zostalem przez Ciebie dobrze zrozumialny. "Na poczekaniu" mialem na mysli bez przygotowania i znajomosci.
Reguly Nowe maja sens w sztuce, kiedy powstaja w odniesieniu do Regul Starych.
Brak umiejetnosci poslugiwania sie Regulami Starymi jest czesto motorem (dla dyletntow) do powstawania nowych, wygodniejszych Regul.
Picasso zanim namalowal krzywy nos wiedzial i potrafil namalowac nos "prosto".
Lutoslawski swietnie poslugiwal sie tradycyjna harmonia dur-moll zanim wymyslil (na pierwszy rzut oka haotyczny) swobodny aleatoryzm kontrolowany.

Przepraszam za literowke haotyczny. "c" nie wystukalo. Czesto mi sie to zdarza na mojej klawiaturze.

Bardzo mnie to cieszy, Âże spodobaÂł Ci siĂŞ mĂłj link Moniczko..mnie teÂż siĂŞ bardzo podoba. W ogĂłle grĂŞ SÂławka Orzechowskiego cechuje nieprawdopodobny realizm niemal w kaÂżdej zagranej przez niego roli..I to wÂłaÂśnie tak powinien wyglÂądaĂŚ prawdziwy Teatr.. ;)

WidzĂŞ, Âże na temat sztuki (a w tym przyp.teatru) nawiÂązaÂła siĂŞ wcale powaÂżna dysputa, wiĂŞc moÂże i ja cosik od siebie dorzucĂŞ..
Przyznajê, ¿e nie przepadam za teatrem eksperymentuj¹cym, awangardowym..bowiem nie ograniczaja go kompletnie ¿adne regu³y, nazbyt wiele jest w nim swobody twórczej - która nierzadko graniczy z czymœ, co w sposób dobitny przekracza granice dobrego smaku ( przyk³adowo nadmieniony przez Marka "performance") W tym obszarze sztuki, swoboda wykonawcza powinna mieœciÌ siê jednak w jakichœ bli¿ej okreœlonych ramach, trzymaÌ siê pewnych zasad, utartego przez d³ug¹ tradycjê kanonu (o ile takowy w ogóle istnieje) i jedynie staraÌ siê czerpaÌ jak najwiêcej garœciami z bogatego zasobu wiedzy w temacie - stale go rozwijaj¹c, udoskonalaj¹c podobnie jak w muzyce..ale czyni¹c to tak, aby nie przesadziÌ.. W przeciwnym razie, to co w powszechnym przeœwiadczeniu rozumiane jest pod pojêciem "teatr" - w istocie przestaje byÌ teatrem, a przypomina bardziej pracowniê laboratoryjn¹, której wytworem s¹ wszelkiego rodzaju "mutacje" - odbiegaj¹ce swym kszta³tem niemal ca³kowicie od swojego pierwowzoru.. W obecnej sytuacji nietrudno zauwa¿yÌ, ¿e Teatr (w pojêciu ogólnym) wyraŸnie przegrywa rywalizacjê z filmem, byÌ mo¿e jedn¹ z przyczyn jest w³aœnie owe eksperymentowanie - przez co staje siê on niezrozumia³ym dla szerszego odbiorcy, a tym samym traci na popularnoœci - czego wyrazem jest stale s³abn¹ce zainteresowanie.. Wprawdzie na razie przegrywa tylko bitwê..ale czy przegra ca³¹ kampaniê, to siê oka¿e.. :) ;)

W samo sedno Kozio³ku! TwórczoœÌ ka¿da - w tym teatr - z definicji musi byÌ swobodna. Nie mo¿e jednak byÌ zupe³nie dowolna. Pisaliœmy sobie o tej nadmiernej dowolnoœci w interpretacjach utworów Chopina. Jest tak, jak zauwa¿y³ Janusz - wiele eksperymentów przynios³o nowe nurty, kierunki, ale by³y to eksperymenty najczêœciej wyrastaj¹ce z pewnej bazy. Mam jednak wra¿enie, ¿e wiele eksperymentów wyrasta z pustki intelektualnej i tak naprawdê ze skowytu duszy jakiegoœ niespe³nionego twórcy, który nie maj¹c zbyt wiele do powiedzenia usi³uje czymœ a raczej byleczymœ zaskoczyÌ. Zaznaczê tutaj - bo dyskusja wywi¹za³a siê tak¿e w zwi¹zku z Kantorem - ¿e nie postrzegam go jako twórcy tej ostatniej kategorii. On zdecydowanie chcia³ coœ przekazaÌ, tylko - z mojego punktu widzenia - robi³ to w sposób, który ... no nie trafia³ do mnie i tyle.

Piotrze, mój tata mieszka niedaleko Ciebie - w Polkowicach:). To miejscowoœÌ jeszcze mniejsza od Twojej. A jednak tam co roku odbywaj¹ siê Polkowickie Dni Teatru. I ciesz¹ siê zawsze ogromnym zainteresowaniem.
http://polkowice.naszemiasto.pl/artykul/765044,szturm-na-kasy-w-polkowicach,id,t.html?kategoria=694#37ccc919e9b4bd4f,1,3,60
MyÂślĂŞ, Âże ci, ktĂłrzy twierdzÂą, Âże ludzie z mniejszych miejscowoÂści nie majÂą potrzeb kulturalnych siĂŞgajÂących ponad najprostszÂą rozrywkĂŞ, kreujÂą swojÂą wÂłasnÂą rzeczywistoœÌ. ByĂŚ moÂże chcÂą widzieĂŚ to w ten sposĂłb, bo jest im tak wygodniej. RĂłwnajÂąc w dó³, Âłatwiej potem produkowaĂŚ masowÂą tandetĂŞ i serwowaĂŚ jÂą publicznoÂści. Ludzie zarzÂądzajÂący telewizjÂą podobno twierdzÂą, Âże widzowie nie chcÂą oglÂądaĂŚ ambitniejszych programĂłw, Âże ich potrzeby ograniczajÂą siĂŞ do tego, na co najczĂŞÂściej moÂżemy tam siĂŞ natkn¹Ì. A tak naprawdĂŞ moÂże to media same stwarzajÂą te potrzeby, ktĂłre nastĂŞpnie zaspokajajÂą.:)   

No tak, Polkowickie Dni Teatru to juÂż impreza na staÂłe wpisana w naszÂą lokalnÂą kulturĂŞ. Patronat co roku obejmujÂą znani aktorzy - o ile dobrze pamiĂŞtam m.in. Gajos, Englert. Impreza ta jest znana w caÂłej okolicy i na spektakle zjeÂżdÂża siĂŞ caÂły region.
Mo¿na oczywiœcie powiedzieÌ, ¿e popularnoœÌ tego wydarzenia wi¹¿e siê z tym, ¿e teatr w Polkowicach zobaczyÌ mo¿na tylko raz do roku, jednak gdy jestem we Wroc³awiu rzadko kiedy widzê puste sale. Ostatnio taka sytuacja mia³a miejsce w operze, na Weselu Figara w œrodku tygodnia, natomiast zawsze gdy jestem w Teatrze Polskim (zazwyczaj na sztukach Ray'a Cooney'a ) sala zawsze jest pe³na.

Teatr ma racjĂŞ bytu i szkoda tylko, Âże nie chce siĂŞ go pokazywaĂŚ w telewizji, gdzie mĂłgÂłby dotrzeĂŚ do szerszego grona osĂłb -  w tym tych, ktĂłrzy nigdy w teatrze nie byli. Telewizja powinna teatr promowaĂŚ ale niestety - nie robi tego, bo liczy siĂŞ oglÂądalnoœÌ a nie misja...

Biedna ta dziewczyna, bartusie, zszokowana japoĂąskim komediantem… Ale nawet twĂłj kraĂącowy przykÂład dobrze egzemplifikuje tezĂŞ, ze rolÂą sztuki jest  wyraÂżaĂŚ i wpÂływaĂŚ na ludzkie emocje. Bo to,  Âże czasem  jakiÂś poczciwy widz doÂświadcza  szoku i traumy – to teÂż wpisane jest w misjĂŞ i przesÂłanie sztuki. Najlepszym dowodem sÂą wszelakiej maÂści horrory albo dramaty wojenne, po obejrzeniu ktĂłrych nierzadko dostajemy palpitacji…

Dobrze, Âże zgadzamy siĂŞ ze stwierdzeniem: Sztuka jest dla ludzi. Dodajmy tylko: ale nie dla wszystkich jednaka. KtoÂś uwielbia hip-hop, ktoÂś country, ktoÂś inny tylko Âśpiewy gregoriaĂąskie, New age albo pioseneczki  o majteczkach w kropki. I niech mu tam na zdrowie! Mnie bowiem takie gatunki aÂż tak bardzo nie interesujÂą. Ale je tolerujĂŞ, tak samo jak ktoÂś inny toleruje mojego Chopina, Mozarta, Beethovena i … Seweryna Krajewskiego. Jeszcze ktoÂś inny pasjonuje siĂŞ parnasizmem.  Czyni to, pomimo niesmaku, ktĂłry na sÂłowo parnasizm chmurzy oblicze bartusa.
Parnasim teÂż ma swĂłj sens, tez do czegoÂś zmierza, choĂŚby do tego, Âżeby siĂŞgn¹Ì do kraĂąca obiektywnej doskonaÂłoÂści formalnej, refleksyjno-filozoficznego przesÂłania. Gdy w Centrum Pompidou w ParyÂżu staÂłem przed p³ótnem, na ktĂłrym koktajl kolorĂłw nie przedstawiaÂł nic, poza przypadkowo uformowanymi kolorami plam – doÂświadczaÂłem przeÂżycia rĂłwnie fascynujÂącego, jak Âśledzenie szczegó³ów Bitwy pod Grunwaldem mistrza Jana. Gdy sÂłucham wariacji Weberna – za jasnÂą cho_robĂŞ nie wiem po co one takie skaczÂące i ku czemu pijÂą? Ale niech im tam. CoÂś najwidoczniej chowajÂą tylko dla siebie. Ciekawe, co?

Bartusie, myœle, ¿e moglibyœmy d³ugo wieœÌ spory. Powtórzê za anelikiem: "Sztuka musi byÌ swobodna"! Nie ubierajmy jej wiêc w ciasne kiecki ani nie zak³adajmy kolorowych masek na jej oblicza. Pozostaùmy najlepiej przy stwierdzeniu, ¿e rol¹ Sztuki jest uzewnêtrzniaÌ zdolnoœci twórcze cz³owieka, "with all the benefits of inventory" (Z ca³ym dobrodziejstwem inwentarza). Amen.

Sa pewne granice, ktorych nawet Sztuka nie moze przekroczyc. Japonczyk dobieral sie do dziewczyny naprawde.
Spektakl przerwano. Dziewczyna, "poczciwina" do konca swojego zycia bedzie miala przechlapane a pewna czesc jej osobowosci bedzie zrujnowana, zburzona, zdewastowana. Brawo SZTUKA...

Cytujac anelika, powinienes Januszu dokonczyc zdanie -
(Sztuka)musi byĂŚ swobodna. Nie moÂże jednak byĂŚ zupeÂłnie dowolna.

Aneliku.
Mowimy o dwoch roznych rzeczach.
Ja mowie o wartosci sztuki Kantora, Ty o swoich personalnych uprzedzeniach do nieszanujacego widza, aroganckiego tworcy.
Jest jednak scisly zwiazek miedzy produktem a producentem. Jaki artysta takie dzielo. Jak artysta jest bufonem i palantem, to w jego dziele (nawet najbardzej kunsztownie skonstruowanym technicznie) przebija palanciarstwo i bufonada.

ZboczeĂący i zwyczajne Âłobuzy bywajÂą wszĂŞdzie. Zwichrowani reÂżyserzy, scenarzyÂści, aktorzy, a nawet pospolici przestĂŞpcy i kryminaliÂści teÂż. Ale chyba nie o nich tu dysputa...
A zupeÂłna dowolnoœÌ? - Tam gdzie siĂŞ zaczyna, tam ginie pojĂŞcie nie tylko sztuki, ale i wszelkiego klasyfikowania dziaÂłalnoÂści czÂłowieka. To oczywisty kwantyfikator, ktĂłrego nie ma potrzeby przy kaÂżdej okazji formuÂłowaĂŚ a tym bardziej cytowaĂŚ (nawet, gdy wypowiada je tak bliski mojej duszy - nasz przemiÂły anelik.  :)  )

Oj, prawdĂŞ scie rzekli, czystÂą prawdĂŞ, bartusie...

Zawsze im wiĂŞksze byÂły ambicje artystĂłw,
pragnienie podbicia i rzucenia na kolana caÂłego Âświata,
tym boleœniej ujawnia³a siê hermetycznoœÌ ich dzie³a,
tym mniej wydawaÂło siĂŞ ono potrzebne Âświatu (odwrotnie niÂż sztuka popularna).

XX wiek narzuciÂł takie tendencje sztuce, Âże rozdarta byÂła miĂŞdzy dwie skrajnoÂści:
- konstruktywizm, ktĂłry gÂłosiÂł utopiĂŞ czystej formy, ograniczonej do prostych elementĂłw,
wizjĂŞ racjonalnÂą i uporzÂądkowanÂą, Âże sztuka nie polega na dekorowaniu,
lecz na znalezieniu funkcji przestrzeni i funkcji rzeczy (przedmiotu), adekwatnej do potrzeby,
- oraz symbolizm, ktĂłry gÂłosiÂł dominacjĂŞ ducha nad materiÂą,
sztukĂŞ peÂłnÂą treÂści i wzruszeĂą, ktĂłra poprzez ÂświadomÂą deformacjĂŞ rzeczywistoÂści
i przypisywanie jej elementom dodatkowych znaczeĂą (przez symbol)
dawaÂła wyraz wewnĂŞtrznym przeÂżyciom czÂłowieka
i jego wyobraÂźni, siĂŞgajÂącej poza granice racjonalnego poznania.

Do najwiĂŞkszych zdobyczy Kantora naleÂży wÂłaÂśnie scalenie tych dwĂłch tendencji, przez
poddanie symboli i emocji Âżelaznej dyscyplinie formy.
  „ChciaÂłbym, Âżeby patrzyli i pÂłakali" - powtarzaÂł Kantor.
Na jego spektaklach ludzie pÂłakali pod kaÂżdÂą szerokoÂściÂą geograficznÂą: w Japonii, Argentynie, ParyÂżu…
Nie znajÂąc naszej tradycji, ani jĂŞzyka, nie czytajÂąc biografii, ani komentarzy autora, poddawali siĂŞ wzruszeniu do Âłez.
W caÂłe swoje dzieÂło - malarstwo, rysunki, teatr - wpisaÂł historiĂŞ walki o wÂłasnÂą artystycznÂą duszĂŞ i o zachwyt widzĂłw,
wiek wojny i Âśmierci, zuchwaÂłych utopii i artystycznych rewolucji.
W twĂłrczoÂści Kantor umieÂściÂł swoje dzieÂło w
galicyjskim, prowincjonalnym miasteczku,
ktĂłre
staÂło siĂŞ centrum Âświata,
wstrzÂąsajÂącym portretem minionego stulecia
z jego okrucieĂąstwem i heroizmem,
z tragediÂą Holocaustu, i dramatem zniewolenia.
Jego sztuka okazaÂła siĂŞ Âświadectwem osobistym, a zarazem uniwersalnym.
A to przywilej tylko najwiĂŞkszych artystĂłw.

No to Âładnie ÂżeÂście dzisiaj pojechali z tÂą sztukÂą.. :D :D Tak wiĂŞc, aby nieco rozÂładowaĂŚ atmosferĂŞ proponujĂŞ obejrzeĂŚ krĂłtki link..(tylko nie jestem pewien, czy jest to fragment spektaklu..czy filmu)

Kalipso.. :) ;)

http://www.youtube.com/watch?v=3vwm6QV1uBU

MojÂą cichÂą miÂłoÂściÂą sÂą teatry uliczne. Przed laty tak wielu, Âże moÂżna uÂżyĂŚ okreÂślenia "tak dawno, Âże uuu" byÂłam na teatrach ulicznych w Jeleniej GĂłrze. Potem, w latach studenckich chodziÂłam namiĂŞtnie w Poznaniu zwÂłaszcza na jeden ulubiony, na szczĂŞÂście wielokrotnie powtarzany. Razu pewnego wybraÂłam siĂŞ na warszawskie Nowe Miasto na Âświetny teatr. Mam nadziejĂŞ, Âże ta forma akurat nie zaniknie..

Przykro mi aro 49.
Pomimo Twojego bardzo naukowego wywodu , nie przekonasz mnie do sztuki Kantora.
Kantor + Sztuka = Wariactwo + paranoja (tylko).
Mrozek tez ma zwariowane fragmenty, ale one maja swoje znaczenie w ksztaltowaniu napiec.
U Kantora wariactwo sluzy paranoi a paranoja wariactwu. No i co dalej....

Zaznaczê jeszcze, co ka¿dy z nas wie, ¿e sztuka na ¿ywo ma du¿o wiêksz¹ si³ê oddzia³ywania (oddzia³uje w wielu wymiarach i jest przez to wed³ug mnie prawdziwsza)
a inny jest odbiĂłr sztuki poprzez media. Wie teÂż o tym nawet ten kto nie byÂł w teatrze, operze, na koncercie, w galerii
(czyli nie widzia³ na ¿ywo sztuki, choÌ to niemo¿liwe, bo architektura budynków, przestrzeni, ogrodów, i wnêtrza koœcio³ów ju¿ oddzia³uj¹)
a byÂł choĂŚ raz na widowisku sportowym na stadionie, a na co dzieĂą oglÂąda mecze w telewizji, sÂłucha w radiu, czy czyta o nich w gazetach.
Jeden odbiera dzieÂło tak:
 „to jest to co ja czujĂŞ, to mnie porusza” (bo jest „piĂŞkne”, bo mnie wzrusza, bo wywoÂłuje u mnie reakcje, uczucia, ktĂłre chcĂŞ przeÂżywaĂŚ)
a drugi odbiera to samo dzieÂło tak:
nie chcĂŞ tego widzieĂŚ, sÂłyszeĂŚ ani czytaĂŚ, to nie moja bajka.

Co nam siĂŞ podoba zaleÂży od wyrobionego gustu, czyli gdzie Âżyjemy czym nasiÂąkamy (od tego zaleÂży rĂłwnieÂż tak prozaiczna rzecz, czyli to jak sypiemy pieprz na kanapkĂŞ).
O tym, ¿e coœ wiêkszoœci siê podoba decyduje: ³atwoœÌ odbioru, wykszta³cenie, albo ogólnie pojêci krytycy.

Aro49.
Calkowicie sie z tym zgadzam.




Czy masz na mysli sztuke wykonawcza (odtwarzanie sztuki) ?
Nie do konca Cie rozumiem.
Bach zyl w 17 wieku, trudno byloby go podpatrzec przy pracy.

Za miesiac wchodzi na ekrany kin
"Jan PaweÂł II. SzukaÂłem Was..."
http://www.wadowice24.pl/kultura/film/2474-film-o-papieu-prapremiera-w-wadowicach

WÂłaÂśnie wrĂłciÂłam ze sztuki Beatrix Cenci J. SÂłowackiego, w Teatrze im. SÂłowackiego. Uh! Jeszcze nie opadÂły emocjĂŞ. JeÂśli kogoÂś zainteresuje sztuka, napiszĂŞ jeszcze,  bo w tym momencie  jestem przy scenie.
WspaniaÂły spektakl wart polecenia. Klasyczna Sztuka SÂłowackiego spleciona w warkoczu nowoczesnych technik scenograficznych i multimedialnych nie moÂże pozostawiĂŚ bez wraÂżenia....

Moniko_Aleksandrietto...kogoÂś juÂż zainteresowaÂła - napisz jeszcze.. 

Oto ÂświÂątynia bajecznoÂści:
http://www.teatr.bielsko.biala.pl/vt/index_zima.html
http://www.teatr.bielsko.biala.pl/vt/index_lato.html

Warto by³oby zekranizowaÌ t¹ sztukê. Ma w sobie ogromny ³adunek emocji. Dla mnie miernikiem dobrej sztuki, jest to, gdy zapominam o tym, ¿e istniejê, a moje istnienie ogranicza siê jedynie do percepcji samej sztuki, a myœl kr¹¿y wokó³ aktorów jak kurtyniany kurz.
Muszê siê przyznaÌ, ¿e nie zna³am tej sztuki, dopóki nie zrealizowa³ jej w³aœnie Teatr S³owackiego. Scenografia nie pozwala na czêste wystawianie tej sztuki. Scena jest przesuniêta g³êboko w widowniê. Czerwony podest z ruchomymi elementami sprawia, ¿e scena wydajê siê wiele razy g³êbsz¹ i wiêksz¹ ni¿ jest w rzeczywistoœci. Nie chcê zdradzaÌ szczegó³ów, które sam widz z przyjemnoœci¹ odkrywa. Tej przyjemnoœci nie chcê zabraÌ. Re¿yser dobrze i bardzo proporcjonalnie wkomponowa³ elementy nowoczesnych technik scenograficznych i medialnych w dramaturgiê w stylu szekspirowskim.
PomysÂł z odczytywaniem didaskaliĂłw przez ukrytego lektora i gÂłosy aktorĂłw wzmocnione mikroportami potĂŞgujÂą wraÂżenie, Âże jest siĂŞ w Âśrodku wydarzeĂą. GÂłosy, zadbane przez inÂżyniera dÂźwiĂŞku, sÂą tuÂż obok. SÂłyszy siĂŞ aktora, ktĂłry mĂłwi, a jednoczeÂśnie siÂła jego gÂłosu  wzmacniana jest ulotnie i subtelnie. Wszystko ubogacone nienachalnÂą muzykÂą, potĂŞgujÂącÂą juÂż i tak silne emocje.
Pierwsze sceny szokuj¹ widza i wciskaj¹ w g³¹b fotela.

Dramat i bezsilnoœÌ rodziny w obliczu tragedii tytuÂłowej Beatrix, ktĂłrÂą gwaÂłci ojciec. Morderstwo popeÂłnione z beznadziejnego nieszczĂŞÂścia na swoim oprawcy i ludzka kara, ktĂłra uwalnia niewinnÂą, zatraconÂą duszĂŞ z ziemskich uwikÂłaĂą.  Problem winy i kary, kolorĂłw zÂła, stopniowania grzechĂłw, sprawiedliwoÂści ludzkiej i boskiej. Problem prawdziwej miÂłoÂści i zazdroÂści, ktĂłra rodzi zÂło. Romantyczna polaryzacja czÂłowieczeĂąstwa- bratobĂłjstwo, kazirodztwo, okrucieĂąstwo, zdrada, nienawiœÌ-miÂłoœÌ, poÂświĂŞcenie, niewinnoœÌ, ufnoœÌ, bezbronnoœÌ.
Wielow¹tkowoœÌ sztuki potrafi zawróciÌ w g³owie, ale re¿yser najwyraŸniej podkreœla problem Beatrix, która staje siê ofiar¹ podwójn¹, wielokrotn¹...

Sztuka na miarĂŞ Szekspira.......

GorÂąco polecam.

Moniko.
Do kiedy graja te sztuke?
Twoja recenzja sprawila, ze chce to zobaczyc.
Czy jest jakas muzyka? (kto napisal)

Muzyka oczywiÂście- napisaÂł jÂą BolesÂław Rawski.

Sztuka grana jest cyklicznie. Dwa spektakle na miesiÂąc, czasem rzadziej. Problemem jest scenografia, ktĂłra na potrzeby sztuki trzeba zbudowaĂŚ...
W marcu nie bĂŞdzie, ale moÂże w kwietniu..nie ma jeszcze repertuaru.

Moniko, tak piĂŞknie opisaÂłaÂś spektakl, Âże aÂż mam ochotĂŞ zobaczyĂŚ, ale mi teraz do Krakowa nie po drodze. Ale postaram siĂŞ chociaÂż przeczytaĂŚ :)

ZauwaÂżyÂłam przypadkiem zapowiedzi Jedynki na wiosnĂŞ i ucieszyÂła mnie oferta teatru telewizji, zwÂłaszcza Rosyjskie konfitury Jandy. ZnalazÂłam informacjĂŞ o tych zapowiedziach:


"WiosnÂą najwiĂŞksza scena teatralna w Polsce, czyli Teatr Telewizji, zaprosi na premierowe spektakle w doborowej obsadzie i w reÂżyserii uznanych twĂłrcĂłw. Emisja: od 28 lutego, poniedziaÂłek, godz. 22.10.

Jeszcze w lutym widzowie zobaczÂą „Powidoki” w reÂżyserii Macieja Wojtyszki. To sztuka o skomplikowanych losach pary wybitnych artystĂłw – Rosjanki Katarzyny Kobro i Polaka o niemieckich korzeniach WÂładysÂława StrzemiĂąskiego – ktĂłrzy uciekajÂą z radzieckiej Rosji, by uÂłoÂżyĂŚ sobie wspĂłlne Âżycie w Polsce. Warto zwrĂłciĂŚ uwagĂŞ na znakomite role Niny Czerkies i Mariusza Wojciechowskiego, za ktĂłre artyÂści otrzymali g³ówne nagrody aktorskie Festiwalu Dwa Teatry 2010, a autorzy scenariusza – nagrodĂŞ za najlepszy tekst oryginalny.

W marcu Jedynka zaprasza na „Rosyjskie konfitury” w reÂżyserii Krystyny Jandy, ktĂłra proponuje nam wielkanocne ÂświĂŞta z bohaterami LudmiÂły Ulickiej, popularnej rosyjskiej powieÂściopisarki. W obsadzie spektaklu znakomici aktorzy: Ignacy Gogolewski, Krystyna Janda, Agnieszka Mandat, Cezary KosiĂąski, Agnieszka KrukĂłwna i Sonia Bohosiewicz.

KwietniowÂą premierÂą teatralnÂą bĂŞdzie „Czarnobyl – cztery dni w kwietniu” w reÂżyserii Janusza Dymka. Spektakl Sceny Faktu, w ĂŚwierĂŚ wieku od faktycznych wydarzeĂą w Czarnobylu, przypomina ten moment pokazujÂąc, jak ludzie z rozmaitych Âśrodowisk zachowywali siĂŞ w obliczu katastrofy. W spektaklu zobaczymy wybitnych polskich aktorĂłw: AnnĂŞ Radwan-Gancarczyk i Zbigniewa Zamachowskiego.

W maju TVP1 pokaÂże „Boulevard Voltaire”. Spektakl autorstwa i w reÂżyserii Andrzeja Barta opowiada o polsko-Âżydowskich stosunkach, ukazuje je poprzez losy pary bohaterĂłw-emigrantĂłw, od trzydziestu lat osiadÂłych w ParyÂżu. W rolach g³ównych: Ewa WiÂśniewska i Janusz Gajos.

Tak..Monika piĂŞknie opisaÂła spektakl, ojj obejrzaÂłoby siĂŞ obejrzaÂło - Cracovia jednak daleko, wiĂŞc moÂże rzeczywiÂście warto byÂłoby aby tÂą sztukĂŞ zekranizowano - ale co tam tych parĂŞ kilometrĂłw..chyba trzeba bĂŞdzie w ktĂłryÂś weekend podskoczyĂŚ do tego Jej SÂłowackiego.. :D ;)


Fantastyczna wizualizacja Marku..Powiem Ci, Âże miaÂłem okazjĂŞ byĂŚ w tym miejscu kiedyÂś dawno temu - w trakcie przebywania na kolonii w Bielsku-BiaÂłej (2/3 razy) jeszcze w podstawĂłwce  :) To znaczy nie w samym Âśrodku, lecz tylko przed budynkiem. PiĂŞkne miasto..to juÂż w zasadzie sÂą gĂłry. Przy okazji zaliczyliÂśmy wtedy wyciÂąg krzeseÂłkowy na Czantorii i kolejkĂŞ linowÂą w Szyndzielni..no i oczywiÂście Twoje Wadowice - pamiĂŞtam, Âże chyba na jakimÂś koÂśció³ku wisiaÂł ogromny wizerunek z Papierzem (ale czy to byÂło istotnie tam ??) W kaÂżdym razie pozostaÂły miÂłe wspomnienia.. ;)

Prawda. I gdy taka hipnoza wÂłada caÂłym naszym jestestwem nie potrzebujemy od Sztuki niczego wiĂŞcej. PodÂązamy za niÂą jak za sennÂą przewodniczkÂą w jej niezwykÂłe krainy. I tylko po przebudzeniu pytamy: prawda li to byÂła, czy sen?
Zawsze mam takie dylematy po seansie Wielkiej Sztuki: filmu, spektaklu, ksiÂązki, koncertu...
Wci¹¿ jej ulegam, nawet gdy np.: raz setny odczytujê ksi¹¿kê lub przezywam ekranizacjê moich ukochanych Nocy i Dni...

Konrad!
DziĂŞkujĂŞ za pochwalenie  :)

http://www.muzeum.bielsko.pl/www/strona.php?jezyk=pl&tresc=str_zamek

A dlatego miasto Bielsko jest tak piĂŞkne:
http://www.infomaza.bielsko.pl/historia.php

A Wadowice to malutkie miasteczko (jak kaÂżde inne: jeden koÂśció³, dwie przecznice  :D)
g³ówna ulica Lwowska, rynek (pl. Jana Paw³a II), piêÌ koœcio³ów, dom kultury (Wadowickie Centrum Kultury),
szpital powiatowy, kilka Hiper marketĂłw... 
rozsÂławione przez narodziny, lata dzieciĂąstwa i lata mÂłodzieĂącze (formujÂące) wielkiego Polaka.

NajbliÂższa mi definicja sztuki:

"Sztuka jest
odtwarzaniem rzeczy, bÂądÂź konstruowaniem form, bÂądÂź wyraÂżaniem przeÂżyĂŚ –

jeÂśli wytwĂłr tego
odtwarzania, konstruowania, wyraÂżania

jest zdolny zachwycaĂŚ, bÂądÂź wzruszaĂŚ, bÂądÂź wstrzÂąsaĂŚ".
 WÂładysÂław Tatarkiewicz

Januszu, nawet nie wiesz, jak¹ przyjemnoœÌ mi tymi ostatnimi s³owami zrobi³eœ. Noce i Dnie mogê prze¿ywaÌ bez ustanku i wci¹¿...
Podobnie jak Nad Niemnem....

Moniko, przede mnÂą DzieÂła wybrane tom 4 Juliusza SÂłowackiego, zagospodarowaÂłaÂś mimowolnie mĂłj weekend paniÂą Beatrix Cenci, z gĂłry DZIÊKUJÊ !!! Tragedia w piĂŞciu aktach, mniam  :D

Nie Âżyje Irena Kwiatkowska.

Dla oddania czci Irenie Kwiatkowskiej:
http://www.youtube.com/watch?v=juVLrJZHG4Q

No nie, dziÂś tyle smutnych wiadomoÂści, taka pustka zostaje..

Tak, to smutna wiadomoœÌ. To by³a wspania³a aktorka teatralna, filmowa, kabaretowa - pozostawi³a po sobie wiele niezapomnianych kreacji. ¯ycie jest jednak bardzo krótkie, zdecydowanie za krótkie.. :(

Bardzo ciekawa postaĂŚ. Z niÂą odchodzi piĂŞkna epoka- ktĂłrÂą tak kocham ...

WspaniaÂła byÂła w Dudku. ZresztÂą wszycy oni byli wspaniali:)

http://www.youtube.com/watch?v=3o2d3g0MmgM&feature=related
Fantastyczne :) I takie "nasze" :D
Albo to:

http://www.youtube.com/watch?v=BGm-7YdIt-I
Tak jak w komentarzach - klasyka:))

OglÂądacie?
 na TVP Kultura musical „Lalka”
na motywach powieÂści BolesÂława Prusa
bezpoÂśrednia transmisja z Teatru Muzycznego w Gdyni.

ja raczej nie bardzo, nie cierpiĂŞ musicali..zwÂłaszcza w naszym wydaniu - bo zwykle brak im polotu i sÂą za bardzo plastikowe..

I?

Konradzie, polskie wydania musicali nieraz (vide "UpiĂłr" w Romie, a ostatnio "NĂŞdznicy") potrafiÂą zapieraĂŚ dech w piersiach.

Racja Patryku, rodzynki wprawdzie siĂŞ zdarzajÂą (prawdĂŞ mĂłwiÂąc tych ostatnich nie miaÂłem jeszcze okazji obejrzeĂŚ)..jednak to wszystko zbyt maÂło w porĂłwnaniu z tym co dziaÂło i dzieje siĂŞ na Âświecie.. ;)

Dzi¶ w TVP1 o 22.05 ZAZDRO¦Æ, sztuka Esther Vilar w re¿yserii Krystyny Jandy,

http://www.tvp.pl/kultura/teatr/teatr-telewizji/archiwum/zazdrosc/591757

"Trzy kobiety w ró¿nym wieku, mieszkaj¹ce w nowoczesnym apartamentowcu, kochaj¹ jednego mê¿czyznê. Walcz¹ o prawo do niego wszelkimi sposobami. Komunikuj¹ siê ze sob¹ za pomoc¹ faksów.
Jedna jest wziĂŞtÂą prawniczkÂą, druga – architektem, trzecia – studentkÂą. Nic o sobie nie wiedzÂą i nigdy siĂŞ nie spotkaÂły do momentu, gdy druga, a potem trzecia nawiÂązuje romans z mĂŞÂżem pierwszej."

DziĂŞki Beato.
Bardzo dobry spektakl!

Dzisiejszy seans odpuÂściÂłem, ale spektal ten widziaÂłem juÂż nie raz. RzeczywiÂście - Âświetny. Pani Janda zaprezentowaÂła duÂży talent reÂżyserski i wykorzystaÂła znakomicie efekty ktĂłre daje telewizja.

PochwalĂŞ siĂŞ, Âże wczoraj byÂłem na wystawianym przez WrocÂławski Teatr Komedia spektaklu "Szalone NoÂżyczki" - plejada WrocÂławski gwiazd (choĂŚ moÂże to zbyt skromnie powiedziane, bo w wiĂŞkszoÂści znanych z krĂŞconego tam serialu Pierwsza MiÂłoœÌ), Âświetnie przygotowany spektakl ... chociaÂż nie - wcale nie przygotowany! Otó¿ zakoĂączenie spektaklu odbywa siĂŞ zgodnie z wolÂą publicznoÂści wyraÂżonÂą poprzez gÂłosowania a aktorzy muszÂą wybrn¹Ì z nierzadko podbramkowej sytuacji gdyÂż caÂły drugi akt polega na odpowiadaniu na pytania ktĂłre padajÂą z widowni. ZapomniaÂłem powiedzieĂŚ, Âże miejscem akcji jest salon fryzjerski mieszczÂący siĂŞ w kamienicy w ktĂłrej dochodzi do zabĂłjstwa i wÂśrĂłd osĂłb przebywajÂących w salonie jest morderca. Winnym zostaje uznana ta osoba, ktĂłrÂą wska¿¹ widzowie ktĂłrzy uprzednio przesÂłuchujÂą ÂświadkĂłw - oburzeni Âświadkowie dysponujÂą caÂłym wachlarzem ciĂŞtych ripost kierowanych w stronĂŞ oskarÂżajÂących ich widzĂłw (znajomym mocno siĂŞ dostaÂło  ;) ). W trakcie przerwy aktorzy nie schodzÂą ze sceny - pozostajÂą na niej w milczeniu - ja nieÂświadomy opuÂściÂłem salĂŞ w celu inhalacji po czym okazaÂło siĂŞ, Âże pod mojÂą nieobecnoœÌ pojawiaÂły siĂŞ coraz to nowe dowody. ByÂłem pod wraÂżeniem spostrzegawczoÂści publicznoÂści. Aktorzy mieli rĂłwnieÂż przedniÂą zabawĂŞ, gdyÂż kaÂżdy grany przez nich spektakl jest inny. Gdy podejrzany z zaskoczenia pocaÂłowaÂł Âśledczego w konsternacje zostaÂła wprowadzona nie tylko publicznoœÌ ... ale i sam Âśledczy wraz z kolegami-aktorami. Przypomina mi siĂŞ sÂłynne wykonanie skeczu "Niebo" przez kabaret Neo-nĂłwka. JeÂżeli bĂŞdziecie kiedyÂś we WrocÂławiu - gorÂąco polecam - naprawdĂŞ warto!

O, kurczĂŞ, a ja usnĂŞÂłam chwilĂŞ po tym, jak pojawiÂła siĂŞ mÂłoda Janda/Seweryn... Z ciekawoÂści, jaki byÂł finaÂł znalazÂłam ca³¹ sztukĂŞ na NaszejKochanejTubce, wznieœÌ Jej pomnik  ;D

http://www.youtube.com/watch?v=sIUq3js454c

Szczerze mówi¹c, chyba nie potrafi³abym wybaczyÌ mê¿owi takiej wêdrówki po "piêtrach" i przyj¹Ì go z powrotem... ???

Sztuka rewelacja, ale nie rozumiem , o co chodzilo z ta woltyzerka.

 :D :D Bartusie moÂże jesteÂś za mÂłody?!  :D :D

Ale dobrze oglÂąda siĂŞ takie coÂś w filmie i teatrze
wÂłaÂśnie dla takich przemyÂśleĂą
aby czÂłowiek nie musiaÂł tego doÂświadczaĂŚ
na wÂłasnej skĂłrze.

ZorientowaÂłam siĂŞ, Âże ostatnio chyba czĂŞÂściej oglÂądam teatry niÂż filmy :)
Kilka dni temu znakomita (chyba nie sposób tej sztuki "skopaÌ") MoralnoœÌ pani Dulskiej (zdajê siê, ¿e co najmniej Aro tak¿e ogl¹da³ :) ) na Kulturze i inne teatralne propozycje telewizyjne wpisuj¹ siê idealnie w dziurê po koncertach, na które jakoœ ostatnio nie "uczêszczam".
A tu znowu, ju¿ pojutrze, 28 marca o 22.05, w poniedzia³kowym cyklu Jedynkowym Wizyta starszej pani wg Friedricha Dßrrenmatta, czyta³am kilkakrotnie, ale chyba jeszcze ani razu nie mia³am przyjemnoœci obejrzeÌ, bo liczê, ¿e to bêdzie przyjemnoœÌ :)

"Wizyta starszej pani (1956), mimo Âże naleÂży do wczesnych sztuk Friedricha Durrenmatta, uwaÂżana jest za najwybitniejsze dokonanie pisarza. Ten znakomicie skonstruowany dramat, notabene nie wolny od czarnego humoru, stanowi wyjÂątkowo ostre i celne oskarÂżenie natury ludzkiej, peÂłnej przewrotnoÂści, obÂłudy i chciwoÂści."

http://www.tvp.pl/kultura/teatr/teatr-telewizji/archiwum/wizyta-starszej-pani/592037

DziÂś
MiĂŞdzynarodowy DzieĂą Teatru!

A zatem warto przy tej okazji przypomnieĂŚ samego Mistrza, jedynego w swoim rodzaju, fenomenalnego Gustawa Holoubka..

"Wielka Improwizacja"..
http://www.youtube.com/watch?v=MGkY9oPfAzo
http://www.youtube.com/watch?v=UbD2Q7R6_hk&feature=related

..i mo¿e jeszcze dla odmiany takowe cóœ.."Noc czerwcowa".
http://www.youtube.com/watch?v=HoxgHn4ed4k&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=EntfZ-2180A&feature=related

To w zasadzie film, ale wÂłaÂściwie teatr. Mistrz, z muzykÂą Jana Sebastiana Bacha.

http://www.youtube.com/watch?v=n8aL0rs9mIw

Obsada: Janusz Warnecki (aktor "Mistrz"), Ignacy Gogolewski, Ryszarda Hanin, Henryk Borowski, Zbigniew Cybulski, Andrzej ÂŁapicki, Igor ÂŚmiaÂłowski.

Ja, Beatko, oglÂądaÂłam chyba zbyt wczeÂśnie:( Ogromnie to mnÂą wstrzÂąsnĂŞÂło i pozostaÂło mi niemiÂłe wraÂżenie. WyraÂźnie nie byÂłam gotowa na przyswojenie tak ponurej wizji Âświata. ZresztÂą generalnie lubiĂŞ, jeÂśli obraz nie jest tak jednostronnie negatywny. Co prawda mĂłj ukochany Szekspir potrafi pokazaĂŚ zÂło, zbudowaĂŚ dramatyczny nastrĂłj, i pisywaÂł sztuki, ktĂłre koĂączyÂły siĂŞ z braku aktorĂłw ;) Jednak one, nawet jeÂśli poruszaÂły, nie wpÂływaÂły nigdy na mnie tak straszliwie przygnĂŞbiajÂąco. MoÂże dlatego, Âże Szekspir chyba lubiÂł czÂłowieka, i mimo znajomoÂści ludzkiej natury jakoÂś akceptowaÂł, razem z jego wadami, ktĂłre wyÂśmiewaÂł, ale jakby w Âłagodniejszy sposĂłb:). Jego bohaterowie sÂą ludzcy, wielowymiarowi, i maÂło kto jest tam faktycznie z gruntu zÂły. WiĂŞc nawet, kiedy historia Âźle siĂŞ koĂączy, mamy pokazanÂą teÂż i jaÂśniejszÂą stronĂŞ Âświata. A Durrenmatt jest taki ciemny:(

:) A ja tyle marudzi³am na mój teatr, ¿e wci¹¿ jakieœ eksperymenty, ¿e nie ma klasyki, no i doczeka³am siê - bêd¹ "Dziady" :) Rzecz jasna nikt nie dorówna Mistrzowi - ale z przyjemnoœci¹ obejrzê na ¿ywo, i wys³ucham Improwizacji - mam nadziejê, ¿e w dobrym wykonaniu:)

SzukaÂłam i szukaÂłam i oto  -   ram-pa-ra-ram-pam (tzn. fanfary) "Arszenik i stare koronki" w wersji ukochanej przez wielu (choĂŚ jakoœÌ skrzeczy).
http://www.youtube.com/watch?v=y3kE_uyVsBY&feature=related

Có¿, Szwajcar. I syn pastora.

Ach, co¿ za obsada :)) Wspania³a jak zawsze Kwiatkowska. I Michnikowski zrobiony na Hitlera :D Zreszt¹ wszyscy œwietni. Trochê kiepska jakoœÌ, ale da siê ogl¹daÌ. Dziêki Elu za odkopanie:)

W poniedziaÂłek, pojutrze, 9 maja o 22.15 w Teatrze Telewizji w Jedynce wyczekiwana przeze mnie od lutego sztuka Boulevard Voltaire w reÂżyserii Andrzeja Barta z EwÂą WiÂśniewskÂą i Januszem Gajosem.

"Losy polskich emigrantów od trzydziestu lat mieszkaj¹cych w Pary¿u. Zamo¿na przedstawicielka klasy œredniej spotyka zdeklasowanego inteligenta dorabiaj¹cego jako hydraulik. Ich znajomoœÌ z czasem przeradza siê w coœ wiêcej. W mieœcie pojawia siê zaniepokojona córka kobiety, która jest genera³em izraelskiej armii. Podejrzewa, i¿ wielbiciel matki chce j¹ wykorzystaÌ. Bohaterkê odwiedza równie¿ przyjaciel domu - bankrut licz¹cy na to, ¿e ma³¿eùstwo z bogat¹ znajom¹ mog³oby go uratowaÌ."

http://www.tvp.pl/kultura/teatr/teatr-telewizji/archiwum/boulevard-voltaire/3552756

A we wtorek popojutrze :) 10 maja o 20.20 na Kulturze Burza wg Strindberga, z 1980 roku, z Gustawem Holoubkiem, Andrzejem ÂŁapickim, BronisÂławem Pawlikiem.

"Burza" to studium psychologiczne starszego mĂŞÂżczyzny, emerytowanego urzĂŞdnika,
ktĂłry z obawy przed rozczarowaniem dobrowolnie wycofaÂł siĂŞ z Âżycia. Jest kanikuÂła, nad
Sztokholmem zbierajÂą siĂŞ burzowe chmury. NiepokĂłj ogarnia nie tylko przyrodĂŞ, burza
przechodzi takÂże przez dom Pana, peÂłen pamiÂątek i wspomnieĂą. Pan byÂł kiedyÂś mĂŞÂżem
mÂłodziutkiej kobiety. BojÂąc siĂŞ doli rogacza, sam przezornie zdecydowaÂł siĂŞ na rozwĂłd,
godzÂąc siĂŞ nawet na rozstanie z dzieckiem. PrzeÂżyÂł Âżycie w dostatnim spokoju, pielĂŞgnujÂąc
piĂŞkne wspomnienia. Nieoczekiwany powrĂłt byÂłej Âżony, skrzywdzonej przez nowego mĂŞÂża,
zak³óca ten stan b³ogiego wyciszenia. Pan znów staje przed koniecznoœci¹ wyboru - zaanga¿owaÌ
siĂŞ i naraziĂŚ na ryzyko nowych poraÂżek, czy broniĂŚ swego wygodnego Âżycia bez zobowiÂązaĂą.

Boulevard Voltaire - polubiÂłam juÂż kiedy usÂłyszaÂłam jedno z pierwszych zdaĂą wypowiedzianych przez EwĂŞ WiÂśniewskÂą: "Bela, przecieÂż wiesz, Âże we wtorki o piÂątej zawsze sÂłucham Griega" :)

http://www.youtube.com/watch?v=x-AaXZEzVUI&feature=fvsr

To i moje ulubione pierwsze sÂłowa. Kto wie z jakiej sztuki??

-SÂłyszaÂłeÂś jak gram, Lane?
-Nie, sir sÂądziÂłem, Âże podsÂłuchiwanie jest w zÂłym tonie.

A czy tego Oskara Wilde'a da siê gdzieœ znaleŸÌ po polsku, bo bym sobie poczyta³a :)

W kaÂżdej bibliotece powinno byĂŚ Beatko, ta sztuka byÂła kiedyÂś w Teatrze Telewizji. jeÂśli siĂŞ nie mylĂŞ
z Andrzejem ÂŁapickim i IrenÂą KwiatkowskÂą, moÂże gdzieÂś jest.

W mojej nie ma, szuka³am pod dwoma ró¿nymi tytu³ami, ale jeszcze zapytam, bo mo¿e katalog im szwankuje. Ale postaram siê zobaczyÌ wersjê filmow¹ :)

DziÂś w Teatrze Telewizji Czwarta siostra Janusza GÂłowackiego. Jedynka 22.10.

Moskwa, lata 90. Siostry Wiera, Tania i Katia mieszkajÂą pod jednym dachem z pijÂącym na umĂłr ojcem. ChcÂą poznaĂŚ Âświat i zdobyĂŚ bogactwo. NajmÂłodsza z siĂłstr to Tania. Ojciec zmusiÂł jÂą do uczĂŞszczania na lekcje taĂąca, przeczytawszy w gazecie, ile zarabia Barysznikow. SkÂłonnoÂści do naÂłogĂłw odziedziczyÂła po ojcu druga siostra, Katia, absolwentka prawa. Najbardziej szorstka w obyciu jest Wiera, ktĂłra Âżyje na kociÂą ÂłapĂŞ z politykiem. Przy rodzinie mieszka takÂże Kola - przygarniĂŞty sierota. To wÂłaÂśnie on prĂłbuje pomĂłc siostrom speÂłniĂŚ marzenia.

reÂżyseria: Agnieszka GliĂąska
wykonawcy: Agnieszka Pilaszewska (Wiera), Patrycja Durska (Tania), Monika Krzywkowska (Katia), Janusz Gajos (GeneraÂł), StanisÂława CeliĂąska (Babuszka), Krzysztof Globisz (Jurij), Robert WiĂŞckiewicz (Stiopa)

Na Kulturze Iwona, ksiĂŞÂżniczka Burgunda, do 23.00 wiĂŞc jeszcze koĂącĂłwkĂŞ obejrzĂŞ. Gombrowicz  :)

Za czasów studenckich w Poznaniu mia³am okazjê zobaczyÌ w tamtejszym Teatrze Nowym sztukê wg Janusza G³owackiego Antygona w Nowym Jorku. Zrobi³a na mnie wielkie wra¿enie, ju¿ trochê mniejsze spektakl telewizyjny ogl¹dany parê lat póŸniej. Ale z ca³¹ pewnoœci¹ warto obejrzeÌ.

http://www.youtube.com/watch?v=Da4vROPdJFg

Dzisiaj w Teatrze TV spektakl w reÂżyserii StanisÂława Tyma "Rozmowy przy wycinaniu lasu" z J.Gajosem, J.Kubuszewskim, Turkiem - dowĂłdca sekcji drwali "siekierowy", kieruje pracÂą swoich podopiecznych: Macugi, Zyzola, Bimbra.. :D Pewnego dnia dochodzi do wniosku, Âże wyciĂŞcie lasu pozbawi ich dotychczasowych kÂłopotĂłw - zatem trzeba bĂŞdzie obejrzeĂŚ.. :)

http://www.tvp.pl/kultura/teatr/teatr-telawizji/archiwum/rozmowy-przy-wyciĂŞciu-lasu/594185

przepraszam..b³¹d stylistyczno-ortograficzny  ;)  http://www.tvp.pl/kultura/teatr/teatr-telawizji/archiwum/rozmowy-przy-wycinaniu-lasu/594185

Rozmowy przy wycinaniu lasu w caÂłoÂści na YT  :)

http://www.youtube.com/watch?v=VvXFjJlyuro

"Tak byÂło, nic nie byÂło"
"OkoĂą tak zgÂłupiaÂł, Âże z wody wyszedÂł i do lasu poszedÂł"
 ;D

Koniecznie!

DziÂś TVP Kultura 20.25 spektakl Kamienie w kieszeniach, moÂże byĂŚ ciekawie, kilkanaÂście rĂłl zagranych przez dwĂłch aktorĂłw, recenzja zachĂŞca.

http://www.youtube.com/watch?v=FOLtpxAdRYE&feature=related

http://www.tvp.pl/kultura/propozycje/festiwal-teatrow-z-miast-kandydatow-esk-kamienie-w-kieszeniach--24-maja-w-tvp-kultura/4540725

WÂłaÂśnie obejrzaÂłam starÂą KobrĂŞ pt"Alicja prowadzi Âśledztwo".Stare, czarno-biaÂłe, skrzeczy ale zabawa ta sama co kiedyÂś.
Telefonistka Alicja (Kwiatkowska) znajduje swojego szefa martwego, Âśledztwo prowadzi
inspektor "ÂŻelazna Czaszka" (DziewoĂąski).
DostĂŞpne na moim chomiku.

Kamienie w kieszeniach - doœÌ ciekawy spektakl, w konwencji teatru ulicznego. W plenerze, konkretnie w skansenie, z krowami pas¹cymi siê w tle :) Dla mnie bomba, trochê tego typu g³upotki raz na kilka lat nie zaszkodzi.

Beatko, z samym tym tytu³em "Kamienie itd.." - kojarz¹ mi siê pewne perykopy biblijne, a dok³adnie z NT.. Kiedy to na poczatek œwiêta Paschy (które podobno trwa³o tydzieù) wje¿d¿a³ do œwiêtego miasta pewien cz³owiek na "po¿yczonym" z pobliskiej zagrody, czworono¿nym niewielkim stworzeniu (wg innej relacji by³o ich dwa)..Nieprzebrane t³umy z razu okrzyknê³y go Królem, nie wszystkim jednak takie zachowanie przypad³o do gustu. Bowiem ze skanduj¹cego t³umu da³o sie us³yszeÌ dobiegaj¹ce gdzieniegdzie g³osy - "Nauczycielu..uspokój swoich uczniów (? ;))"..Ten zaœ pewnym g³osem odpar³: "Jeœli oni (?) teraz przestan¹ wo³aÌ - to kamienie zaczn¹ wo³aÌ !!". I tak przez wieki ca³e s³owa te odbierano (i nadal siê tak czyni) w sposób dos³owny. ChoÌ by³a to zapewne tylko przenoœnia - maj¹ca na celu byÌ mo¿e sugerowaÌ, ¿e w razie pewnych trudnoœci i kamyczki mog¹ "pójœÌ w ruch" :D..Jak to dobrze zatem, ¿e do owych wydarzeù nie dosz³o czasach nas wspó³czesnych - bo byÌ mo¿e posz³yby w ruch nawet i buteleczki z "benzynk¹".. :D ;)

ZmarÂł
Edward ÂŻentara.

?! PopeÂłniÂł samobĂłjstwo...

Tak, w³aœnie siê dowiedzia³em..To straszna wiadomoœÌ. Szkoda cz³owieka, a przecie¿ zgin¹³ w stosunkowo m³odym jeszcze wieku (ledwie 55 lat) - co zatem sprawia, jaka¿ to si³a popycha, kieruje cz³owiekiem który decyduje siê na tak desperacki krok..to trudno poj¹Ì. Doskonale pamiêtam tego aktora ze œwietnych ról filmowych jak "Karate po polsku" (swego czasu kinowy hit), czy chocia¿by serialu "Ekstradycja 3" - w którym to doskonale wcieli³ siê w postaÌ ewidentnie negatywn¹ (tj zawodowego mordercy).. Odszed³ zdecydowanie za wczeœnie. Szkoda, wielka szkoda..

IleÂż to czÂłowiek musi przeÂżyĂŚ, Âżeby zdecydowaĂŚ siĂŞ na taki krok...... to takie smutne

JakÂże musiaÂł byĂŚ samotny i wraÂżliwy!

"Z³odziej w sutannie" spektakl Teatru TV - opowiada o tajnej akcji "uwolnienia" kopii obrazu Matki Boskiej z dzieci¹tkiem..i ksiêdzu który podj¹³ siê zadania wykradzenia go z klasztoru na Jasnej Gorze..Niez³a rola A.¯mijewskiego i Tomasza Kota, zaœ w roli drugoplanowej œwietny Henryk Talar (uwielbiam tego aktora)..

na linku caÂłoœÌ spektaklu (dobra scena z udziaÂłem Talara w 20:22..niezÂła teÂż w 23:33, ale najlepsza chyba w 35:42..tÂą szczegĂłlnie polecam  :) ;))

http://www.youtube.com/watch?v=YZZ8fhbck_c&NR=1

Wczoraj, tym razem w radiu DwĂłjce byÂł bardzo Âładny program wspominajÂący : BogumiÂła KobielĂŞ i nie tylko. ByÂły przytaczane fragmenty teatrĂłw telewizyjnych i filmĂłw. MuszĂŞ przyznaĂŚ, Âże z ogromnÂą przyjemnoÂściÂą posÂłuchaÂłam wspomnieĂą o tym aktorze

Igraszki z diabÂłem  :)
w TVP1: poniedziaÂłek, 19 wrzeÂśnia o godz. 20.30

Wow!!! Kocham ten spektakl na rĂłwni z "Zapomnianym DiabÂłem"!

ani ja nie przeoczĂŞ, choĂŚ znam go prawie na pamiĂŞĂŚ. WspaniaÂła plejada aktorĂłw :)

Dzisiaj o 20.30 zacz¹³ sie Teatr Telewizji pt. Boska! z Krystyn¹ Jand¹ w roli g³ównej. Uroczo siê zapowiada. Bardzo polecam.

No wÂłasnie oglÂądaÂłem, ale jednak zmĂŞczyÂła mnie ta sztuka. Janda owszem gra dobrze swojÂą rolĂŞ, mÂłody Stuhr teÂż, ale to nie moje klimaty

Mnie sie pierwszy akt bardzo podobaÂł, choĂŚ Janda trochĂŞ szarÂżuje .

A mnie sie bardzo podoba. Janda gra bardzo dobrÂą rolĂŞ dla swojej osobowoÂści. Trzeba pamiĂŞtaĂŚ, Âże jest to sztuka, ktĂłrej akcja dzieje siĂŞ w Ameryce. SposĂłb bycia, nieco euforyczny, wylewny, dla PolakĂłw przejaskrawiony i zbyt barwny "papuzio", lecz prawdziwy wszak.
Zaskakujê mnie bardzo pozytywnie Sthur Junior, który wspina siê coraz bli¿ej pantenonu najlepszych aktorów w Polsce. Ten Wiktor jest dla niego, wg moje opinii, ze wszech miar zas³u¿ony. Ni i umiejêtnoœÌ grania na fortepianie, zaskoczy³a mnie bardzo. Okazuje siê, ¿e m³ode pokolenie te¿ ma coœ do powiedzenia w aktorstwie przez wielkie "A".

Jeszcze pragn¹ zwróciÌ Wasz¹ uwagê, jakie to potê¿ne dzia³o zosta³o wytoczone przeciw wszechogarniaj¹cej nas pauperyzacji i pseudo urodzie. Teatr Telewizji, który mia³ zemrzeÌ œmierci¹ nienaturaln¹, dobity ma³¹ ogl¹dalnoœci¹, teraz podnosi siê z ³opatek.
KibicujĂŞ mu ogromnie!!!!!!!!

Zwracam tu jednak uwagĂŞ na aspekt moralny: podczas przerwy OrÂłoÂś podkreÂśliÂł Âże na widowni ludzie sie dobrze bawili przedstawieniem. A moim zdaniem to horrendalny nietakt. Ta sztuka - to wg mnie w zadnej mierze nie komedia. Ona przecieÂż traktuje o kalectwie nieÂświadomej osoby, w jakimÂś sensie takim samym kalectwie, jak zespĂłl downa itp. itd... Jak moÂżna wiĂŞc z takiego kalectwa-nieszczĂŞÂścia czyniĂŚ sobie komediĂŞ ???

Zgadzam siĂŞ, to z pewnoÂściÂą nie byÂła komedia.Czy Florence Foster byÂła kalekÂą czy nie, nie wiem.
JeÂśli nawet, speÂłniÂła swoje marzenie, byÂła szczĂŞÂśliwa, a czy nie po to siĂŞ Âżyje.
"RzeczywistoœÌ jest przereklamowana".

Moim zdaniem nie. To po prostu mi³oœÌ do swojej pasji, jak równie¿ mi³oœÌ do w³asnej osoby. Popatrz, na pocz¹tku zdaje siê byÌ œmieszna i w tym jak œpiewa i w tym, jak siê zachowuje. Ale potem, w miarê postêpu sztuki, jej osobowoœÌ staje siê g³êbsza. Jawi siê osob¹ tolerancyjn¹, pe³n¹ mi³oœci, ³agodna, dobr¹, wyrozumia³¹. Tak¹, która da siê kochaÌ i sama obdarza ludzi zaufaniem i mi³oœci¹.

Pierwszy akt byÂł peÂłen gagĂłw komediowych, a wiec nie naleÂży braĂŚ OrÂłosiowi, ktĂłry nie musiaÂł znaĂŚ caÂłej sztuki, za zÂłe. Tragizm wpleciony jest subtelnie i jawi siĂŞ pod koniec jak czarna koronka przy biaÂłej bluzce.

Moim zdaniem to porównanie, które Ty uczyni³eœ, nie jest trafne. Z reszt¹ ka¿dy sam wyci¹gnie sobie wnioski, bo pomimo blichtru komediowego, jest to naprawdê g³êboko psychologiczna sztuka. Wyci¹ga ona z ka¿dego z nas, skrywane pragnienia, kompleksy, strachy. strach przed œmiesznoœci¹? Przez ni¹ mo¿na zabiÌ w³asne marzenia, pragnienia, zmieniÌ siebie, za³o¿yÌ szczeln¹ maskê. Wszystko po to, by kiedyœ przys³owiowy kasjer, wychylaj¹c siê z okienka, nie wykrzycza³: "Kto powiedzia³ kasjer dupa?"

"Boska" jest wolna od tego lĂŞku, jest szczĂŞÂśliwa i dziĂŞki temu potrafi kochaĂŚ ludzi.

Gdyby ktoÂś potrzebowaÂł przypomnienia sobie skeczu: http://youtu.be/hiKBY95gf8E apropos sztuki. Tak mi siĂŞ skojarzyÂło.

„Boska”, ten spektakl podobaÂł mi siĂŞ bardzo.
Bardzo autentyczne przedstawienie.
SÂławku, czy lubisz teatr?
Januszu, ta sztuka i bawi, i wzrusza, i wzbudza we mnie tĂŞ refleksjĂŞ:
bardzo autentyczne przedstawienie.
Ten spektakl
bardzo mi siĂŞ podobaÂł  :)

Te przebitki z ulic Nowego Jorku wspaniaÂłe
bardzo podkreÂślajÂą w tym spektaklu
ducha Ameryki
o nieograniczonoÂści moÂżliwoÂści czÂłowieka w zdobywaniu.

Doskonale siê bawi³am, z Jandy i meksykaùskiej s³u¿¹cej uœmia³am siê po pachy, zaskoczy³ mnie Maciej umiejêtnoœci¹ gry na fortepianie, w¹tek pieseczka rewelacja, ³¹cznie z tragicznym fina³em, no i koùcówka, monolog Macieja, refleksyjny. Zw³aszcza ostatnie zdanie lekko zatykaj¹ce. Cieszê siê z reanimacji, jednakowo¿, szkoda, ¿e nie dziêki frekwencji i zapotrzebowaniu, a dziêki bankierom. Niestety, ka¿dy przepis na udany projekt trzeba zacz¹Ì od: "znajdŸ sponsora".

mnie tam czyjeÂś choroby i przypadÂłosci nigdy nie bawiÂą. MoÂżliwe, ze jestem smutnym czÂłowiekiem. :(

Moniko,
chciaÂłbym aby to „dziaÂło” wypaliÂło  :)
By wiĂŞcej ludzi zaczĂŞÂło interesowaĂŚ siĂŞ Teatrem.
Ale mam tê œwiadomoœÌ, ¿e w moim otoczeniu jest wiele osób,
ktĂłre mĂłwiÂą:
„nie lubiĂŞ teatru”
„szczerze Ci powiem muzyki skrzypcowej mĂłgÂłbym sÂłuchaĂŚ gĂłra 15 minut, potem by mnie gÂłowa rozbolaÂła” (to odpowiedÂź na mĂłj zachwyt nad Konkursem Skrzypcowym Wieniawskiego).

Obejrza³em "Bosk¹" i muszê przyznaÌ ¿e nic ciekawego..baardzo s³abiutki spektakl - ta Janda nic tylko bezsensu chichocze i chichocze (i ma to miejsce nie tylko w trakcie gry w sztukach teatr., ale i w udzielanych przez t¹ pani¹ wywiadach) w zasadzie od samego poczatku nie bardzo kuma³em z czego..Dialogi s³abe, nic sie dzieje, ale to kompletnie nic siê nie dzieje, nuda...i co w ten momento zrobi³em ?? ano wsta³em, z³apa³em za pilota i w po³owie prze³¹czy³em na inny kana³...w³aœnie na Ale Kina lecia³ o nie lepszy western.

p.s. od nieustannie chichoczÂącej Jandy o wiele bardziej podobaÂła mi siĂŞ Krystyna Tkacz - wspaniaÂła aktorka ;)

Marku w czego zdobywaniu..wieÂżowcĂłw?? to zwykÂły mit - 5% zdobywa, a 95 niekoniecznie..Poza tym aby wieÂżowce zdobyĂŚ ;), to trzeba je wpierw wybudowaĂŚ, a to wymagaÂło niestety niewyobraÂżalnie ciĂŞÂżkiej pracy (okupionej zresztÂą nie jednÂą ÂśmiertelnÂą ofiarÂą podczas jej wykonywania) pracy ktĂłrÂą wykonywali zwykle nie ci, ktĂłrzy potem najwyÂższe pozycje zdobywali - bo ci akurat, z ciĂŞÂżkÂą fizycznÂą pracÂą, niewiele mieli i majÂą wspĂłlnego - o ryzyku nawet nie wspomnĂŞ.. 

tj ryzyku zwiÂązanym z utratÂą Âżycia, nawet nie wspomnĂŞ - bo to do tej ostatniej grupy wrĂŞcz niepodobne..no chyba Âże z maÂłymi wyjÂątkami, kiedy to miaÂł miejsce krach na gieÂłdzie w latach dwudziestych (?)..wĂłwczas to tracÂąc z dnia na dzieĂą swoje ogromne fortuny i nie majÂąc odwagi rozpoczynaĂŚ Âżycia od poczÂątku (cieÂżkÂą pracÂą fizycznÂą, tak jak ten robotnik ktĂłry te budowle wznosiÂł) w desperacji odbierali sobie Âżycie, skaczÂąc ze szczytĂłw tych wieÂżowcĂłw - prosto na sam bruk..

Januszu,

KiedyÂś, a to byÂło dawno temu, kiedy chodziÂłam jeszcze do szkoÂły  :o, mijaÂłam przystanek, na ktĂłrym prawie zawsze siedziaÂł czÂłowiek. ByÂł to czÂłowiek na pierwszy rzut oka niepeÂłnosprawny umysÂłowo. SiedziaÂł, rozglÂądaÂł siĂŞ po tym samy, wci¹¿, miejscu i uÂśmiechaÂł. Ludzie z poczÂątku z politowaniem, czasem wspó³czuciem i troskÂą patrzyli na niego. Potem przyzwyczaili siĂŞ do niego. Potem jeszcze zaczĂŞli siĂŞ do niego uÂśmiechaĂŚ. KaÂżdego uÂśmiechniĂŞtego, obdarzaÂł osobistym uÂśmiechem i machniĂŞciem rĂŞkÂą. Ludzie przynosili mu kanapki, coÂś do picia, a on tylko uÂśmiechaÂł siĂŞ.
ByÂł po prostu szczĂŞÂśliwy i uczyÂł nas byĂŚ szczĂŞÂśliwymi.
Dostojewski powiedziaÂł; "lLepiej byĂŚ nieszczĂŞÂśliwym i wiedzieĂŚ, niÂż byĂŚ szczĂŞÂśliwym i ÂżyĂŚ w nieÂświadomoÂści". To cytat, ktĂłremu czÂłowiek boi siĂŞ zaprzeczyĂŚ, bo wyjdzie na idiotĂŞ. Ale czy zawsze?

Tak samo i w tej sztuce, to nie jest sztuka o kalectwie, to sztuka o szczĂŞÂściu i speÂłnionych marzeniach i miÂłoÂści. Same pozytywne uczucia, a Ty widzisz w tym tylko kalectwo?

Januszu,
czy mam beczeĂŚ nad wiĂŞkszoÂściÂą wykonawcĂłw muzyki popularnej,
juÂż nie mĂłwiÂąc o caÂłej rzeszy wystĂŞpujÂących na estradach
bo raz pokazali siĂŞ w programie „Szansa na sukces” itp.?
albo czy mam pukaĂŚ po gÂłowie celebrytĂłw, 
Âże taĂączÂą w programie „Taniec z gwiazdami”,
a przecieÂż nie umiejÂą?
Ja tego nie robiĂŞ.
Ja takich programĂłw i takich wystĂŞpĂłw ludzi nie oglÂądam, ale wiem,
Âże jestem w mniejszoÂści i to ogromnej,
w skali 10 : 1.
Na 11 osĂłb, 10 osĂłb lubi takie popisy, a tylko jedna jest tego malkontentem.  :)

Trafnie spostrzeÂżenie, choĂŚ niestety dla sztuki maÂło korzystne.

sadzÂąc po skromnej tu dyskusji - nie byÂł to chyba spektakl, ktĂłry nas zachwyciÂł. ObejrzaÂłem go po raz drgi (wczeÂśniej - bezpoÂśrednio w teatrze) jednak tym razem z mieszanymi uczcuicami. Uwazam, ze byÂła to sztuka niemÂądrze wyreÂżyserowana, skoro wzbudziÂła (pewno nie tylko we mnie) skojarzenie i posÂądzenie o nasmiewanie siĂŞ z czyjegoÂś defektu, choroby... A byĂŚ moze potwierdziÂła siĂŞ teza, Âże prawdziwy teatr musi dziaĂŚ siĂŞ na naszych oczach, na sali teatralnej - w bezposrednim kobntakcie z aktorami, z widowniÂą na sali. Z drugiej strony - prawdziwa Sztuka broni siĂŞ sama. Jesli ta siĂŞ nie wybronila - to dla mnie oznacza, ze niewarto tracic czasu na teatr TV po tym, jak Ăłw teatr wczeÂśniej (w identycznej obsadzie!) obejrzaÂło siĂŞ na Âżywo. Nigdy kopia nie zastÂąpi oryginaÂłu. (Chyba Âże kopiostÂą byÂł ktoÂś na miarĂŞ Van Meegeren'a)

Piêkny przyk¹³d Moniko, z tym nieszczêsnikiem na ³awcde. Gdyby jednak osoby mijaj¹ce go œmia³y i chichota³y siê z jego defektu - czy nadal uzna³abys, ze uczy ludzi szczêœcia? A na widowni - takie w³asnie zachowanie mia³o miejsce. Równie pdobne pewno w wielu domach...

Sztuka teatralna niesie ze sobÂą zawsze przekaz
jakieÂś przesÂłanie autora i reÂżysera.
Jak kaÂżda ze sztuk i twĂłrczoÂści.

I wÂłaÂśnie pierwsze co rzuca mi siĂŞ w oczy to,
Âże jest to sztuka o przyjaÂźni
póŸniej,
Âże jest to sztuka o marzeniach ludzkich,
ktĂłrego tu synonimem jest Boska  :)

Marku, nie rozumiem istoty Twej wypowiedzi. Czy o coÂś mnie pytasz, czy coÂś mi zarzucasz, czy po prostu skarÂżysz sie na jakoÂśc programĂłw TV?

Ale jemu i jej to wcale nie przeszkadza³o. Powiedz te¿, jak to by³o z geniuszami ekscentrykami. Z nich te¿ œmia³a siê ta "normalna" wiêkszoœÌ, to czasu, a¿ autorytety uzna³y jego wielkoœÌ...

Odnoszê wra¿enie Januszu, ¿e i tak Ciê nie przekonam, skoro nie ustêpujesz pola ni krok, dlatego pozostaùmy przy swoich zdaniach. Czy mo¿e raczej, ja mam s³ab¹ si³ê przekonywania :).

No wÂłasnie: "jej nie przeszkadzaÂło..." - tym stwierdzeniem wÂłasciwie dajemy przepustkĂŞ kaÂżdemu, do Âśmiania sie z ludzkiego nieszczĂŞscia. I to mnie w tym teatrze irytowaÂłao. Zgodze siĂŞ jednak (przewrotnie) z tÂą diabolicznÂą prawdÂą, Âże bardzo duÂżo komedii - to tak naprawdĂŞ Âśmianie siĂŞ z ludzkich przywar, uÂłomnoÂści i niepowiodzeĂą

I byÌ mo¿e dlatego do koùca nie lubiê komedii... albo inaczej: dla tego gatunku sztuki - bardzo wysoko stawiam poprzeczke. Wczorajszy teatr, niestety - mym wymogom nie sprosta³. Ale, Moniko, proszê! - Nie martw siê róznic¹ naszych upodobaù i opinii. Ja jestem zasadniczo prozaicznym i zimnym kozioro¿cem :D Tacy jak ja - nie powinni raczyÌ siê komediami - bo na ogó³ ich nie doceniaj¹, nie rozumiej¹... Poza wszystkim, jak s³usznie postulujecie, to wcale nie musia³a byÌ komedia, a przejmuj¹cy spektakl o ludzkim rozumieniu szczêœcia... I tym pozytywnym stwierdzeniem - podajmy sobie d³onie :)

ChciaÂłbym aby „Teatr telewizji na Âżywo” na staÂłe zagoÂściÂł na antenie telewizyjnej i Âżeby to wypaliÂło,
bo mam ÂświadomoœÌ  jakie spustoszenia spowodowaÂło 50 lat nieistnienia „Teatru telewizji na Âżywo”
a juÂż nie wyobraÂżam sobie jakie one jeszcze bĂŞdÂą
jeÂśli nie zrobi siĂŞ nic w tym kierunku by ludziom pokazywaĂŚ wysokÂą kulturĂŞ na ogĂłlnodostĂŞpnych antenach telewizyjnych.

Ludzi nasÂączonych telewizyjnÂą papkÂą (The Jerry Springer Show) juÂż teatr nie interesuje.

Na potwierdzenie Twoich s³ów: http://kultura.gazeta.pl/kultura/1,114628,10531410,_Boska__z_boskim_wynikiem__2_7_mln_Polakow_obejrzalo.html

RozczarowaÂła mnie przede wszystkim Janda, nie stworzyÂła postaci! Na scenie nie widziaÂłam Florence Foster, widzialam KrystynĂŞ  JandĂŞ i bardzo mi to przeszkadzaÂło. Szkoda, cieszyÂłam siĂŞ na ten spektakl, a tak naprawdĂŞ teÂż miaÂłam ochotĂŞ wy³¹czyĂŚ telewizor. :(

Ewo,
dziĂŞkujĂŞ Ci za ten link  :)
CzytaÂłem dziĂŞki temu takÂże i komentarze internautĂłw  :) 

Witajcie, mili! Bardzo mam pozytywne odczucia w zwiÂązku z "BoskÂą", mimo Âże do fanĂłw talentu
 Krystyny Jandy sie nie zaliczam. Jako Âżem wczeÂśniej urodzona, pamiĂŞtam baardzo duuuÂżo przedstawieĂą Teatru Telewizji na przestrzeni dziejĂłw (!) i witam z wielka radoÂściÂą powrĂłt teatru do telewizji w dobrym czasie oglÂądania, w Âświetnej
obsadzie, starannej reÂżyserii, gdzie tekst wygÂłaszany przez aktorĂłw nie prosi siĂŞ o napisy ani
nie jest wulgarny... no i w kostiumach!!!! Wszystko comme il faut! Wziêto tu formu³ê "na ¿ywo", poniewa¿ równolegle
mozna by³o ogl¹daÌ w Internecie i "zmieniaÌ sobie miejsce na widowni", czyli prze³¹czaÌ siê na kamery.
Takie czasy i bardzo dobrze. Poza tym wersje 'na Âżywo' byĂŚ moÂże sÂą bardziej interesujÂące, a byĂŚ moÂże wracaja do
czasĂłw ÂświetnoÂści, gdy innej rejestracji nie byÂło... Tak czy owak, wspaniale, Âże jest tak dobry come back! I Âże sprawiÂła to kasa banku, ktĂłry mĂłgÂłby np. finansowac jakies zawody w rzucie Âżelazkiem o Âściane czy cokolwiek innego (nie piszĂŞ, co, bo jednak kogoÂś mogÂłoby to uraziĂŚ).
Na pierwszy ogieĂą poszÂła lekka sztuka o postaci autentycznej, Âśrednio znanej i - co tu duzo mĂłwiĂŚ - Âśmiesznej.
Przynajmniej mnie Florence Âśmieszy nieustannie. Aria z dzwoneczkami:  

http://media.radiosai.org/Journals/Vol_09/01OCT11/poland.htm  

By³a postaci¹ ekscentryczn¹, a na wystêpy "najgorszej œpiewaczki œwiata" wali³y t³umy. Cytujê z fb ze strony zespo³u FJP (Florence Jenkins Project): "Kapela inspirowana dzie³em ¿ycia Florence Foster Jenkins - niezwyk³ej postaci, która ca³kowity brak talentu muzycznego ³¹czy³a z bezwarunkow¹ mi³oœci¹ do muzyki i do dzielenia siê muzyk¹ z innymi".
O takiej postaci trudno pisac dramat.. Autor Peter Quilter, wspĂłlczesny angielski (z urodzenia) dramatopisarz, bardzo ciekawie uchwyciÂł scenki z Âżycia Florence, podaÂł to z lekkim przymruÂżeniem oka, dajÂąc - moim zdaniem - pole do popisu dla aktorĂłw.
Krystyna Janda Âświetnie wcieliÂła siĂŞ z rolĂŞ tytuÂłowej bohaterki - sama siĂŞ bawiÂła i bawiÂła innych, choc raczej nie jest to jej typowe emploi. Chyba jednak Âłatwiej byÂło jej zagrac MedeĂŞ, aniÂżeli bezproblemowÂą milionerke kochajÂącÂą muzyke - bez wzajemnoÂści.
Maciek Stuhr - znakomity! MusiaÂł byĂŚ to aktor, ktĂłry de facto gra na fortepianie, bo inaczej byÂłby niewypaÂł! Aktorstwo przedniej marki!
Wiktor Zborowski - dziĂŞki za rolĂŞ!  

Chyba za  dÂługo przynudzam...  :) ;)

Ja te¿, kochani, z du¿¹ radoœci¹ przyjê³am wiadomoœÌ o powrocie do dawnej pory wyœwietlania Teatru Telewizji. To bardzo dobry sygna³ na jak¹œ konkretn¹ realizacjê teoretycznego - i ostatnio coraz mniej widocznego - misyjnego charakteru telewizji publicznej. Ten dzieù, ta godzina istnieje w œwiadomoœci telewidzów i w moim odczuciu jej zmiana nie by³a niczym usprawiedliwiona. Wsparcia ze strony banku nie uwa¿am za coœ niestosownego - raczej za naœladowanie w tej mierze dobrych œwiatowych wzorców. Dobrze, ¿e takie instytucje zaczynaj¹ dostrzegaÌ takie formy promocji jako wa¿ne i wartoœciowe dla budowania swojego presti¿u. To œwiadczy o dojrza³oœci.
Tamte stare spektakle na ¿ywo wi¹za³y siê ze stresem dla aktorów, z odpowiedzialnoœci¹ porównywaln¹ z t¹ przy wystêpach na realnej scenie. Myœlê, ¿e mog³o to jednak tak¿e wp³ywaÌ na wiêksz¹ uwa¿noœÌ, skupienie, i g³êbsz¹ magiê kreowan¹ podczas przedstawienia.
 
PrzyznajĂŞ, Âże choĂŚ postaĂŚ Florence (i ona sama) nieco mnie Âśmieszy, to z drugiej strony wzbudza teÂż momentami dreszcz niepokoju.

Nasze ró¿ne opinie na temat wymowy sztuki jak myÂślĂŞ wyraÂżajÂą wÂłaÂśnie niejednoznacznÂą wymowĂŞ tej postaci, i przekazu autora. Czy mamy siĂŞ zachwycaĂŚ si³¹ marzeĂą jednostki  i wolÂą ich realizacji, czy przeraÂżaĂŚ jej totalnym brakiem kontaktu z rzeczywistoÂściÂą?
Czy kariera Florence jest przyk³adem na triumf wynikaj¹cy z osi¹gniêcia celu, przekazem, ¿e ka¿dy z nas mo¿e zrealizowaÌ swój cel, jeœil wystarczaj¹co mocno go pragnie, czy te¿ jest to przyk³ad na upadek idei wielkiej sztuki w zderzeniu z szar¿uj¹c¹ naù z wielk¹ si³¹ pospolitoœci¹? Czy powinniœmy jej kibicowaÌ, cieszyÌ siê, ¿e znajduje szczêœcie w tym co uwielbia robiÌ, czy te¿ z lekkim za¿enowaniem uznaÌ, ¿e promuje brak talentu i profesjonalizmu, i mo¿e tym samym dawaÌ kiepski przyk³ad?
Czy ludzie przychodzÂący, by z niej drwiĂŚ, mieli rozrywkĂŞ w peÂłni godziwÂą, jeÂśli ona sama nie traktowaÂła swych wystĂŞpĂłw jako parodii i nie puszczaÂła oka do publicznoÂści? Czy bardziej jÂą lubimy, czy bardziej nas denerwuje? To nie jest jednoznaczne. MoÂże teÂż wÂłaÂśnie dlatego warte oglÂądania.
 

Myœlê Asiu, ¿e ta pospolitoœÌ, której siê obawiasz juz nas ogrne³a. Nie mam na myœli wielkiej sztuki,
tylko tzw. muzykĂŞ rozrywkowÂą.OgÂłusza nas w mediach caÂła masa ludzi ÂśpiewajÂących, ktĂłrzy
nie majÂą sÂłuchu ani gÂłosu, a nie przeszkadza im to zarabiaĂŚ ciĂŞÂżkie pieniÂądze i wydawaĂŚ masĂŞ pÂłyt.
W czasach Florance, nie byÂło takiego badziewia, a ona dzis moÂże by byÂła np.MadonnÂą czy Britney Spears

MyÂślĂŞ, Âże kaÂżdy z nas wybierze to co jest mu bliÂższe w odbiorze. Dlatego sztuka byÂła dobra na zainaugurowanie lepszych czasĂłw Teatru Telewizji. DziĂŞki odpowiedniemu zbudowaniu sztuki, szersze grono odbiorcĂłw znalazÂło w niej coÂś dla siebie. :)

Tylko Âże Madonna akurat ma dobry gÂłos i nie faÂłszuje:))
Faktem jest jednak, Âże dziÂś Âżeby zrobiĂŚ karierĂŞ nie trzeba mieĂŚ warunkĂłw gÂłosowych, a nawet nie potrzebne trzymanie siĂŞ mniej wiĂŞcej linii melodycznej, jako Âże sÂą gatunki piosenek (!! ja je nazywam raczej melorecytacjÂą), w ktĂłrych wÂłaÂściwie nie wystĂŞpuje melodia :(
Mimo wszystko wielka sztuka ma siê chyba dobrze, ona zawsze mia³a odbiorców doœÌ elitarnych, a mo¿e nawet ma wiêksz¹ szansê dotarcia do masowej publicznoœci. S¹dzê te¿, ¿e i kiedyœ masy s³ucha³y masowo muzyki bardzo ró¿nej jakoœci:) Zmieniaj¹ siê œrodki przekazu - niegdyœ by³y to zapewne jakieœ kapele podwórkowe i wêdrowni œpiewacy i kataryniarze, i akordeoniœci i orkiestry przygrywaj¹ce od ucha w ogródkach i na potaùcówkach. Dziœ mamy to wszystko w wersji stereo i z efektami specjalnymi:)) Oczywiœcie, nie wszystko by³o i jest z³e. Edith Piaff zaczê³a œpiewaÌ na ulicy...

Co do Madonny to nie wiadomo.Na scenie Âśpiewa z playbacku a w studio jej gÂłos jest
sztucznie zmieniany(np.wysokie rejestry w Evicie).

Gdy tak piszemy tu o specyfice czasów w których ¿y³a FJ i wspó³czesnych realiach to nagle uzmys³owi³em sobie, ze realia tej sztuki s¹ absolutnie ponadczasowe. Przecie¿ sam kiedyœ uczestniczy³em w koncercie dzieci z zespo³em downa. Oczywiœcie, mo¿ecie sobie wyobraziÌ, ze dokonania tych dzieciaczków mia³y siê nijak do naszego wyobra¿enia o muzyce. Ale przecie¿ nie o to chodzi³o, by wmawiaÌ komukolwiek, ze dzieciaczki te sa równie "sprawne" muzycznie, jak ich zdrowi koledzy. Nikt z publicznoœci nie okazywa³ swej dezaprobaty, bo publicznoœc by³a na taki koncert dobrze przygotowana. Czyli dok³adnie tak, jak w przypadku Florence Jenkins.

Pytanie i moja w¹tpliwoœÌ powraca w innym kontekœcie: czy dobrym pomys³em jest wystawianie komedii, której g³ównym motywem s¹ ludzkie u³omnoœci i czy naprawdê nie razi Was, ¿e publicznoœÌ w czasie takiego spektaklu wspaniale siê bawi³a. A przecie¿ to nie by³a jakaœ abstrakcyjnie napisana komedia. To by³a opowieœÌ o prawdziwej, zapisanej kartami w historii, upoœledzonej kobiecie...

Asiu,Tereniu, Moniu, Januszku..nie rozchodzi siê tu o sam¹ Florence Foster jako osobê tj jak spiewa³a, dobrze, czy Ÿle i czy w gruncie rzeczy mog³a cierpieÌ na jak¹œ chorobê natury "umys³owej" - ale o sam spektakl i jego jakoœÌ..Moze i coœ w nim by³o godnego uwagi, ja jednak tego nie dostrzeg³em (taka niby lekka komedyjka, ale komedyjka wg mnie zagrana s³abo - mo¿e z wyjatkiem Stuhra). Dra¿ni³ mnie przede wszystkim nieustanny, bezzasadny chichot aktorki odgrywaj¹cej g³ówn¹ rolê...Wszak¿e i ja jestem z natury weso³ym goœciem, który lubi sobie i 'przyœwirowaÌ" i czêstokroÌ pochichotaÌ - ale musi mieÌ to jakieœ uzasadnienie..Pocz¹tkowo nawet mnie ta sztuka bawi³a, jednak z ka¿d¹ kolejn¹ minut¹ maska zaczyna³a mi sie wykrzywiaÌ jak u Pszoniaka, graj¹cego Stjopê w skeczu "Student Awas" wyhonywanym wraz z Piotrem Fronczewskim...
www.youtube.com/watch?v=3bZ9ypZ_et4

..i tak myslê sobie wpatruj¹c sie z niesmakiem w ekran: czy aby na pewno tak to wygl¹da w oryginale, czy autentycznie tak jest napisane w scenariuszu z tym co kilku sekundowym chichotem pani Jandy ?? czy moze jednak coœ jest nie tak ze sposobem gry u niektórych (nie wiem czy tylko ze sposobem gry :D ;)) - i jak mówiê, w koùcu nie wyrobi³em i niestety prze³¹czy³em..
Ka¿dy ma jednak swoje gusta i guœciki. Jednym moglo sie to podobaÌ bardziej, innym mniej, a jeszcze innym wrêcz wcale - ja akurat zaliczam siê do tych ostatnich..i nie chodzi tu tylko o sam¹ grê odtwórczyni g³.roli, ale nawet o rodzaj (w sens.barwa) zastosowanych w tym spektaklu rekwizytów - za du¿o ¿ó³ci, be¿u i ró¿u..w³aœciwie wszystko w ró¿u, od œcian, mebli itd po kostiumy - tak dra¿ni³o ga³ki oczne, ¿e a¿ siê md³o robi³o..

 

Znowu ruch, i to w temacie TEATR :) I to ogĂłlnokrajowy (2,7 mln, nie wierzĂŞ  ;)).

Nie przepadam za Jand¹, jakoœ jej ostatnio pe³no wszêdzie, za du¿o, mam wra¿enie czasem, ¿e ju¿ nie ma innych aktorek! Ale po pierwszym "szoku", ¿e znowu ona, rola spodoba³a mi siê. Chichocik by³ ok, mnie nie dra¿ni³. Te¿ patrzy³am na ca³oœÌ li i jedynie jak na spektakl, a nie prawdziw¹ historiê. Wizja autorów, kropka. Dialogi nie powala³y, ale nie mia³y powalaÌ. Na otwarcie dobrze dobrana sztuka. Inna, bardziej dramatyczna, powa¿na, nie spe³ni³aby prawdopodobnie swojej funkcji przyci¹gniêcia jak najwiêkszej iloœci widzów.

Scenograf  chciaÂł pokazaĂŚ, Âże bohaterka byÂła postaciÂą trochĂŞ kiczowatÂą, stÂąd pewnie te kolory.
Pewnie,Âże to nie Twoje klimaty, ale to przecieÂż nie byÂł Âżaden wielki utwĂłr,
ot sympatyczna nieÂżle napisana sztuka.Mnie Janda swojÂą interpretacjÂą teÂż nie zachwyciÂła,
ale maÂło o FJ wiem, moÂże aktorka opieraÂła sie na jakiÂś innych wiadomoÂściach o niej.
W kaÂżdym razie myÂślĂŞ, Âże sztuka byÂła dobrym wyborem na wskrzeszenie Teatru TV.
Jedni widzieli w niej tylko komediê o g³upiej Amerykance.Niektórzy jak czêœÌ z nas
potraktowali jÂą jako okazjĂŞ do dyskusji o sztuce, rzeczywistoÂści itp.
Ogl¹dalnoœÌ by³a bardzo dobra a to u szefów TVP ma najwiêksze znaczenie.
MoÂże wiĂŞc nastĂŞpne prezentowane utwory bĂŞdÂą bardziej "ambitne".

NapisaÂłam swojÂą wypowiedÂź zanim przeczytaÂłam TwojÂą Beatko.CieszĂŞ siĂŞ,Âże siĂŞ zgadzamy.

Tereniu, my siĂŞ doœÌ czĂŞsto zgadzamy  :D No wiĂŞc nic dziwnego, Âże znowu.

Nie wydaje mi siĂŞ, by istota "Boskiej" zasadzaÂła siĂŞ na wyÂśmiewaniu z cudzej uÂłomnoÂści. OpowieœÌ o czÂłowieku, siedzÂącym na przystanku i mnie kogoÂś przypomniaÂła - znajomego moich rodzicĂłw, Pana Janusza. Przez caÂłe swoje Âżycie jest taki duÂżym dzieckiem, jakim w gruncie rzeczy byÂła takÂże i Florance. On teÂż miaÂł swoje marzenie. Mniej wyszukane niÂż Florance. ChciaÂł mieĂŚ ÂżonĂŞ i to ÂżonĂŞ piĂŞknÂą. On sam - brzydal i w dodatku maÂło rozgarniĂŞty.  OpowiadaÂł o tym ludziom, z ktĂłrymi pracowaÂł. Wszyscy siĂŞ  pobÂłaÂżliwie uÂśmiechali. A on jednak oÂżeniÂł siĂŞ z kobietÂą piĂŞknÂą! Wszyscy byli zdumieni a Pan Janusz - nie. Dla niego byÂło oczywiste, Âże marzenie moÂże siĂŞ speÂłniĂŚ. SpeÂłniÂło siĂŞ - do dziÂś sÂą dobrym ma³¿eĂąstwem. Podobnie speÂłniÂło siĂŞ jego marzenie o pracy w bibliotece. Takie snuÂł sobie marzenie, myjÂąc retory i probĂłwki. I oczywiÂście mĂłwiÂł o tym wszystkim, Âże kiedyÂś bĂŞdzie tam pracowaÂł i bĂŞdzie dbaÂł o ksi¹¿ki - bĂŞdzie je odkurzaÂł i oprawiaÂł i kleiÂł. I znĂłw ludzie siĂŞ Âśmiali, bo mĂłwiÂł o tym w sposĂłb zabawny dla sÂłuchacza. ZnĂłw jednak nie byÂł to Âśmiech zÂłoÂśliwy.  I Pan Janusz pracuje w bibliotece! I odkurza i oprawia... Nawet opowiada o ksi¹¿kach, ktĂłre przeczytaÂł i koniecznie chce na ich temat dyskutowaĂŚ. Z jego s³ów widaĂŚ, Âże czĂŞsto niewiele zrozumiaÂł z tego, co przeczytaÂł. Mimo to odczuwa potrzebĂŞ podzielenia siĂŞ wraÂżeniami. Jak Florance - muzykÂą. I chociaÂż ludzie ÂśmiejÂą siĂŞ, to - wierzcie lub nie - dalej nie zÂłoÂśliwie. Pan Janusz nigdy swojÂą paplaninÂą, bĂŞdÂącÂą przecieÂż przejawem jakiejÂś dysfunkcji,  nie wywoÂływaÂł zÂłoÂśliwoÂści! MaÂło tego, od lat ludzie otaczajÂą go opiekÂą, w tym siĂŞ objawiajÂącÂą, Âże sÂłuchajÂą tych jego marzeĂą, tych opowieÂści o ksi¹¿kach. ChroniÂą go w kokonie przyjaÂźni. Pokochali go jak "cyniczny akompaniator" - Florance. WiĂŞc moÂże tak naprawdĂŞ to spektakl o akceptacji drugiego czÂłowieka - mimo jego ÂśmiesznoÂści, o dziwakach, jakich peÂłno wokó³ nas a czasem nawet w nas samych.

PiĂŞknie powiedziane Elu  :)

Rozumiem teÂż Ciebie Januszu.  :)
Ty maj¹c przez ca³y ten spektakl œwiadomoœÌ u³omnoœci rzeczywistej kobiety
ktĂłra byÂła tematem tej sztuki
nie zgadzasz siĂŞ z wizjÂą autora
Âżeby przedstawiaĂŚ to w sposĂłb komediowy.
 

Marku, chyba trafiÂłeÂś w sedno...

Moim zdaniem g³ównym motywem by³o osi¹ganie szczêœcia. Nie uwa¿am, ¿e Florence by³a upoœledzona. Gdybym wysz³a z tego za³o¿enia, sama musia³abym siê nazwaÌ upoœledzon¹.

OczywiÂście, masz peÂłne prawo uwaÂżaĂŚ, Moniko, co chcesz. Na moje szczĂŞÂście ja, w przeciwieĂąstwie do Ciebie, nie bĂŞdĂŞ siĂŞ zmuszaÂł do posÂądzania samego siebie o upoÂśledzenie  ;D
CaÂłkiem moÂżliwe, Âże pomimo widma takiej groÂźby, czujĂŞ siĂŞ caÂłkowicie sprawny na umyÂśle i korpusie ciaÂła.  :D ;) Zapewniam  8)

Pewnie dla Ciebie Januszu, taka amerykaĂąska milionerka byÂłaby normalna gdyby nie
wygÂłupiaÂła siĂŞ z muzykÂą, tylko zajeÂła  siĂŞ domem i dzieĂŚmi, albo wydawaÂła swoje pieniÂądze
nie na koncerty w Carnegie Hall tylko na ciuchy i biÂżuteriĂŞ. ;) ;) :)Ale pewnie wtedy nie powstaÂłaby o niej sztuka.

hmm... nie wiem co odpowiedzieĂŚ. Na wszelki wypadek dam Ci buziaka  :)   :-*

Wiem, ¿e piszê kompletnie nie na temat, zw³aszcza w tym w¹tku, ale taka myœl nawiedzi³a mnie po przeczytaniu wypowiedzi Tereni. Przy obecnym moim poziomie zalatania, zakrêcenia, odpowiadania za, itp. - krótko mówi¹c poziomie stresu i zmêczenia zamarzy³o mi siê, by byÌ na chwilê chocia¿ amerykaùsk¹ milionerk¹, zaj¹Ì siê domem i dzieÌmi i kupowaÌ te ciuchy czy bi¿uteriê czy futra czy coœ. D³ugo pewnie nie wytrzyma³abym (zw³aszcza w futrach nie gustujê ;D), ale taki ma³y epizod "bycia milionerk¹" - czemu nie?

Doskonale CiĂŞ Elu rozumiem, w dobrych czasach mojÂą receptÂą na stres,
ró¿ne psychiczne do³ki, by³o nabycie buteleczki perfum.Uwielbiam perfumy,
mam fijoÂła na punkcie perfum, jako rzeczy za drogiej dla mnie i do niczego nie
potrzebnej.Do diabÂła z rozsÂądkiem i rzeczywistoÂściÂą, na jakiÂś czas oczywiÂście.

Te¿ absolutnie nie uwa¿am, ¿e F. by³a upoœledzona, kaleka czy coœ na kszta³t. Nikt nie wie, co ona s³ysza³a, jak odbiera³a muzykê, ludzki mózg funkcjonuje czasem w sposób nieprzewidywalny, zupe³nie poza schematami. Podchodz¹c do tematu od tej strony strach by³oby spojrzeÌ w lustro tak zupe³nie obiektywnie, nie wybuchaj¹c œmiechem lub bez odruchów dramatycznych. Czy Picasso by³ upoœledzony, kaleki? Ja, przechodz¹c jak¹kolwiek ulic¹, w jakiejkolwiek sytuacji widzê na przyk³ad gigantyczny spektakl, z którego w zale¿noœci od nastroju mo¿na albo turlaÌ siê ze œmiechu albo zastygaÌ w rozpaczy i grozie. Jeœli spojrzeÌ na ka¿dego z nas z zewn¹trz, z dystansu, w detalu lub we fragmencie wyciêtym z otoczenia, wy³awiaj¹c z kontekstów - co widaÌ? W zale¿noœci od bogactwa wyobraŸni zapewne. Mnie na przyk³ad œmiesz¹ i budz¹ moje politowanie i g³êbokie wspó³czucie kobiety chodz¹ce non stop w szpilkach, niezale¿nie od sytuacji (zabijê siê, zwichnê kostkê, z³amiê nogê, ucieknie mi piêÌ tramwajów, spadnê ze szczytu, odmro¿ê stopy, dostanê zapalenia p³uc ale pantofelków na obcasie nie zdejmê), a to tylko jeden z licznych przyk³adów, jakie mog³abym podaÌ.

CĂłz... wÂłaÂściwie ludzie upoÂśledzeni - to nie ludzie z upoÂśledzeniem. Oni po prostu inaczej czujÂą, widzÂą, oceniajÂą. Ja, na ten sam przykÂład, jestem mÂłodym, przystojnym  mĂŞÂżczyznÂą, rzecz jasna -  mÂłodym i przystojnym "inaczej".  ;D
Prawda, jak Âłatwo wszystko da siĂŞ wrzuciĂŚ w jeden tygiel?  ::) jak Âłatwo go opustoszyĂŚ...

Rozumiem Was dziewczyny  :)
ja mam podobnie:
im dÂłuÂżej Âżyje czÂłowiek
tym bardziej chciaÂłby ÂżyĂŚ godnie
(a to wymaga zgromadzonych oszczĂŞdnoÂści)
i wygodnie.  :)

Gdybym nie by³a bardzo ¿yczliwa, ten post móg³by mnie dotkn¹Ì.

Do posÂądzania o upoÂśledzenie zmuszajÂą mnie logiczne implikacje Twoich twierdzeĂą.

Tak, w takim obiektywnym, pozbawionym sentymentów, analizuj¹cym spojrzeniu my i nasz œwiat jesteœmy œmieszni, czasem niezrozumiali, czêsto niezbyt ³adni. Takie opisy, choÌby w powieœciach Vonneguta, podobnie jak na portretach naturalistów, uœwiadamiaj¹ nam to czasem bardzo dobitnie. ¯eby poczuÌ, ¿e nasza bieganina ma sens, trzeba by zajrzeÌ do naszych umys³ów, bo to nasze pragnienia ten sens tworz¹. A to, co nadaje nam piêkno, celowoœÌ, urok kryje siê te¿ w magii naszych serc. Œwiat³o mi³oœci, przyjaŸni, sympatii rozœwietla i opromienia obiekty naszych przyjaznych uczuÌ i sprawia, ¿e staj¹ siê piêkne.:) Zatem tajemnica piêknoœci ludzi le¿y wy³¹cznie w tym, ¿ebyœmy spojrzeli na nich z ¿yczliwoœci¹ :)

MyÂślĂŞ, Âże w zasadzie nie powinien mnie moÂże dziwiĂŚ ten brak samokrytycznej oceny wÂłasnych moÂżliwoÂści – w koĂącu czasem spotyka siĂŞ ludzi mocno przekonanych o swoich niezwykÂłych zdolnoÂściach – w ró¿nych dziedzinach. Florence jest przypadkiem spektakularnym ze wzglĂŞdu na rodzaj dziaÂłalnoÂści, ktĂłrÂą sobie upodobaÂła – i wi¹¿¹cy siĂŞ z niÂą rozgÂłos:) No i tĂŞ pechowÂą kwestiĂŞ, Âże tu w przypadku braku talentu upĂłr i ĂŚwiczenia niewiele pomogÂą. Có¿ – skoro kompletnie nie miaÂła sÂłuchu, byĂŚ moÂże rzeczywiÂście nie byÂła w stanie oceniĂŚ obiektywnie swoich produkcji. W przeciwieĂąstwie do wielu „artystĂłw” ÂżyjÂących w poczuciu niedocenienia, ona miaÂła okazjĂŞ realizacji swoich ambicji, a tÂłumy walÂące na jej koncerty wÂłaÂściwie utwierdzaÂły jÂą w tym przekonaniu.:)

Kocham AnnĂŞ Seniuk,
Stuhra uwielbiam,
Pszoniaka lubiĂŞ
oglÂądam Teatr  :)
dzisiaj (28 listopada) 20:30 - TVP 1
"Ich czworo"
sztuka Gabrieli Zapolskiej, Polska, 1977

Ach, dziĂŞki, drogi Marku, byÂłabym przeslepiÂła!!  A to taka Âświetna rzecz!! Pyszne!

OlÂśniÂł mnie w tym spektaklu niesÂłychany wdziĂŞk, talent i uroda naszej Anny Dymnej!
Dobrze, Âże publiczna tv siĂŞga od czasu do czasu po stare spektakle Teatru TV.

No i dobrze, Âże obiecano nam raz w miesiÂącu spektakl na Âżywo. I oby ta obietnica zostaÂła dotrzymana...
 
" BoskÂą " JandĂŞ obejrzaÂłam z ogromnÂą radoÂściÂą i podziwem dla komediowego talentu tej aktorki.
PrawdĂŞ mĂłwiÂąc ogromnie lubiĂŞ oglÂądaĂŚ JandĂŞ w takich wÂłaÂśnie komediowych rolach.
A ta rola w " Boskiej" jakby dla niej zosta³a napisana :) Janda, podobnie jak jej bohaterka, hmm, hmm, talentem wokalnym nie grzeszy i te sceny, w których " œpiewa", by³y dla mnie aktorskimi pere³kami; do tego Janda obdarowa³a swoj¹ bohaterkê cudownym, niemal dzieciêcym wdziêkiem i naiwnoœci¹, by³a jak du¿a dziewczynka zachwycona sam¹ sob¹, kochaj¹ca sam¹ siebie i publicznoœÌ. No ³ychami tê nasz¹ Jandê mo¿na by³o jeœÌ! :)

PamiĂŞtacie, juÂż papa Stuhr ÂśpiewaÂł kiedyÂś o tym, Âże " ÂśpiewaĂŚ kaÂżdy moÂże...".
MogÂła i Florence, bo baaaardzo chciaÂła!!! I miaÂła Âśrodki na realizacjĂŞ swoich marzeĂą.
Tak, to jest sztuka o spe³nianiu marzeù. Janda wycisnê³a z tego doœÌ jednak w¹t³ego materia³u dramaturgicznego, co siê da³o, a nawet, moim zdaniem, jeszcze wiêcej.
Janda speÂłnia swoje marzenia i chwaÂła jej za to.
A ¿e jej czasem du¿o, dla niektórych za du¿o - có¿, ja lubiê ten t³ok i szum w mediach, który robi¹ Janda, Stuhrowie, Osta³owska, Kulesza, Radziwi³owicz, G¹siorowska...
 

OdszedÂł Adam Hanuszkiewicz, jeden z najwybitniejszych reÂżyserĂłw i aktorĂłw - to wielka strata dla polskiej kultury, miaÂł 87 lat.

Tak, zamknĂŞÂła siĂŞ epoka. ReÂżyseruje teraz nowe przedstawienia na Pastwiskach  Niebieskich.
Jak to dobrze, Âże dane mi byÂło ÂżyĂŚ w czasach Wielkich ArtystĂłw, rĂłwnieÂż Adama Hanuszkiewicza,
pamiĂŞtnego Apolla z Bellac. DaÂł znakomite przedstawienia, sam stworzyÂł wiele Âświetnych kreacji
aktorskich...
DziĂŞkujĂŞ, Panie Adamie.   

Jutro ponoĂŚ ma byc upamiĂŞtniajÂące przedstawienie w Teatrze Telewizji. 

Z Telemana

Teatr Telewizji: Sprzedawcy gumek
sztuka Hanocha Levina, Polska, 2011 od 16 lat
Historia kobiety i dwóch mê¿czyzn, którzy zrozumieli, ¿e ¿ycie przecieka im miêdzy palcami i rozpaczliwie próbuj¹ zawalczyÌ o mi³oœÌ. Johanan (£ukasz Simlat) z powodu nieœmia³oœci i kompleksów nigdy nie odwa¿y³ siê na relacjê z kobiet¹. Szmuel (Janusz Chabior) mia³ ³atwoœÌ nawi¹zywania kontaktów, ale tylko powierzchownych. Bella (Aleksandra Pop³awska) zajê³a siê samorealizacj¹ i przegapi³a moment na stworzenie zwi¹zku z mê¿czyzn¹. ¯adne z nich nie doœwiadczy³o prawdziwej mi³oœci. Trawi ich samotnoœÌ, a w miarê nabywania ¿yciowych doœwiadczeù coraz trudniej im zbli¿yÌ siê do innych.

dzisiaj (6 grudnia) 21:00 - TVP Kultura

Dzisiaj (13 grudnia) 21:00 w TVP Kultura
Teatr Telewizji: "Otello" Williama Shakespeare'a, Polska, 1984

Tragedia Williama Shakespeare'a w interpretacji reÂżysera Andrzeja Chrzanowskiego
szczegĂłlnie akcentuje ponadczasowy, uniwersalny wymiar sztuki.

WystĂŞpujÂą:
w roli tytuÂłowej Daniel Olbrychski, Jagona zagraÂł Piotr Fronczewski, jako Desdemona Joanna PacuÂła.

Sztuka ukazuje samotnoœÌ cz³owieka, którego dobre intencje i szlachetnoœÌ przegrywaj¹ z zawiœci¹, ¿¹dz¹ w³adzy.

MaruÂś................znamy Otella Szekspirowskiego, znamy.
Jak i innych zazdroÂśnikĂłw na ksztaÂłt jego :)

Teatr telewizji w poniedziaÂłek (19 gru 11) TVP1 21:40
Sztuka Havla „Audiencja. Protest” przedstawia dylematy moralne w realiach socjalizmu (ale czy tylko
socjalizmu?), gdzie wszystko (niby normalne) byÂło nienormalne.
„Audiencja”. W socjalizmie, w kaÂżdym zakÂładzie, przy kaÂżdym kierowniku byÂł agent (stró¿), ktĂłremu
kierownik, ktĂłry wszystko wiedziaÂł o swoich pracownikach, miaÂł zdawaĂŚ relacje.
„Protest”. O zmorach moralnych artysty, ktĂłry chce siĂŞ utrzymaĂŚ na powierzchni, ktĂłra daje profity, a
to kosztuje zakwestionowanie swoich idea³ów.
Charakterystyczne jest teÂż dla tego okresu upijanie siĂŞ. Bo czÂłowiek jak nie Âżyje zgodnie ze swoim
sumieniem, bo coÂś go ogranicza, to ucieka w swoje Âświaty. Nie Âżyje trzeÂźwo swoim Âżyciem.

Kochani, dzis w Teatrze Telewizji sztuka "UpiĂłr w kuchni" z 1993 roku!  ;D
Kopiujê z Telemagazynu: Laura Collins i jej córka Cynthia, prowadz¹ce cichy pensjonat na peryferiach spokojnego miasteczka, w niezwyk³y sposób urozmaicaj¹ sobie ¿ycie. W pensjonacie zjawia siê w³aœnie mê¿czyzna o doœÌ oryginalnym sposobie bycia, podaj¹cy siê za komiwoja¿era. Mike chce spêdziÌ w willi "Lotus" spokojn¹ noc. Nie przypuszcza, ¿e za chwilê stanie siê œwiadkiem i uczestnikiem przera¿aj¹cych i niezwyk³ych wydarzeù.
Obsada: Irena Kwiatkowska, Hanna ÂŚleszyĂąska, Leonard Pietraszak, StanisÂław Brudny, Wiktor Zborowski, Andrzej Butruk, Marek Kondrat, Zofia Mrozowska, Leonard Pietraszak, Jan Machulski....
TP1, 20:30.
 

A moÂżna obejrzeĂŚ i tu
http://www.youtube.com/watch?v=1bn6Ft_XAyQ

Co??? ??? nikt nie oglÂądaÂł Skarpetek opus 124???!!!!   ::)

OczywiÂście, Âże tak. zachwyciÂłam siĂŞ tÂą kreacjÂą. Nie wiem, ktĂłry z nich byÂł lepszy: Pszoniak, czy Fronczewski. Niesamowity kunszt aktorski. Z przyjemnoÂściÂą obejrzaÂłam.

Ja tez siĂŞ nasÂładzaÂłam ta sztukÂą, znakomitymi aktorami, pieknÂą reÂżyseriÂą!
Wielka, wielka przyjemnoœÌ. Maciej Englert w przerwie powiedzia³, ze jakby ich - bohaterów, Pszoniaka i Fronczewskiego, pozamieniaÌ miejscami, te¿ by te role podobnie œwietnie zagrali...
Obaj byli Âświetni!  :-*

I pewnie cos sie na forum poprawiÂło, bo dostaÂłam powiadomienie o wpisie!! Obiecujace....

O wysoka sztuka przeÂśmiewcza
w Âświetnym wydaniu
w dzisiejszym Teatrze telewizji na Âżywo
brawo, brawo, brawo!

„Klub kawalerĂłw” komedia – spektakl telewizyjny z 2000 roku
na podstawie sztuki MichaÂła BaÂłuckiego w reÂżyserii Krystyny Jandy
ze wspaniaÂłymi aktorami w wybitnych swoich rolach.
Polecam na rozweselenie jako
znakomite studium flirtu kobiety w wykonaniu Edyty Jungowskiej i
studium nieporadnoœci mê¿czyzn w wykonaniu g³ównych mêskich aktorów.

Nie zaÂłapaÂłam siĂŞ wczoraj, ale znalazÂłam i nadrobiĂŞ :)

Klub kawalerĂłw w 5 czĂŞÂściach.
http://www.youtube.com/watch?v=QiP2c5ceCk8
http://www.youtube.com/watch?v=ctTTV6OQmMc&feature=relmfu
http://www.youtube.com/watch?v=x8augEe9HZo&feature=relmfu
http://www.youtube.com/watch?v=nCIb2iLVxX4&feature=relmfu
http://www.youtube.com/watch?v=KHyBBuAnbag&feature=relmfu

Beata ma talent do linkow

NieszczegĂłlnie podoba mi siĂŞ Edyta Jungowska jako aktorka, nie moja estetyka. Krystyna Janda takÂże nie podchodzi mi w roli swatki. Zdecydowanie wolĂŞ kreacjĂŞ Ireny Kwiatkowskiej w tym samym przedstawieniu tyle, Âże z lat 50/60.

I to jest Twoje skrzywienie. :)

hmm... Bartusie, pozwĂłl na przyjacielskÂą radĂŞ: ja na Twym miejscu uÂżyÂłbym sÂłowa: gust. Wobec Szefowej (atoli i Damy  ;D ) - przyznasz - brzmi godziwiej, wszak ze skrzywieniem kojarzÂą siĂŞ raczej dewiacje...
A tak w ogĂłle uwaÂżam podobnie jak Monika. I w Âżadnym stopniu nie czujĂŞ siĂŞ 'skrzywiony"  :)

Rycerski Jasiu.
Nie potrzebnie sie tak obruszyles.
U nas w Krakowie sie tak mowi "skrzywienie".
Moniki "dewiacja" jest retro, moim Scarlatti, a Twoim np.Chopin

ok
mam kolejne potwierdzenie jak ró¿ni siĂŞ gwara Krakowiakow od naszej przaÂśnej, mazowieckiej  ;) :)

Nie oglÂądaÂłem w innych wykonaniach i pod innÂą reÂżyseriÂą tej sztuki,
nie mam wiĂŞc porĂłwnania.
SztukĂŞ aktorskÂą Edyty Jungowskiej, w tym spektaklu, w tej roli, odbieram pozytywnie, bo
ze swojego doÂświadczenia Âżyciowego,
dokÂładnie tak, jak przedstawiÂła to pani Edyta,
kojarzê kobietê, która owija sobie mê¿czyzn wokó³ palca.
Dla mnie, jej prezentacja w tej roli to mistrzostwo.  :)

Rekomendowane przez Ciebie Moniko przedstawienie

http://www.filmweb.pl/film/Klub+kawaler%C3%B3w-1962-6781

postaram siĂŞ obejrzeĂŚ,
gdyÂż sztuka MichaÂła BaÂłuckiego (1837–1901)
jest tak dobrze napisana pod wzglĂŞdem psychologii zachowaĂą czÂłowieka, Âże
warta jest oglÂądania wiele razy, w ró¿nych wykonaniach.  :)

Marku.
Moze powiesz cos wiecej.

Obejrza³am "Klub kawalerów" prawie do koùca (na raty), uœmia³am siê i gnam do biblioteki po ksi¹¿ki Ba³uckiego, pa czó³ko. Czego i Wam ¿yczê.

bartusie ja w ogĂłle jestem zbudowana ze skrzywieĂą - nawet krĂŞgosÂłup :)

W ksztalcie litery S...

naturalne skrzywienia to prostota :)

"Klub kawalerĂłw" z 1962 roku (Jan Kobuszewski, Irena Kwiatkowska, Pola Raksa) na Ale Kino, dziÂś w nocy o 3.00, kolejna emisja (z pewnoÂściÂą nie ostatnia) w piÂątek 4 maja o 12.50.
BaÂłuckiego takÂże Âświetnie siĂŞ czyta :)

Teatr Telewizji: „Cholonek”, dzisiaj 8 maja TVP Kultura godzina 20:20
Sztuka na podstawie powieÂści Janoscha, Polska, 2012
Ogl¹dn¹³em przed chwil¹ teatr, który mn¹ wstrz¹sn¹³.
Tematem sztuki jest Âżycie mniejszoÂści narodowych w Polsce
(tutaj sztuka dotyczyÂła spojrzenia na te sprawy od strony ÂŚlÂązakĂłw)
na przestrzeni lat: XX - lecia miĂŞdzywojennego, II Wojny ÂŚwiatowej i komunizmu (Stalinizmu).
Retrospekcja historyczna wspania³a, choÌ jej treœÌ nie jest do zachwytów.
ÂŚwiadomy naszej historii od odzyskania niepodlegÂłoÂści,
jej krwawych, biednych i burzliwych losĂłw ludzi mieszkajÂących na terenach Polski:
PolakĂłw, ÂŻydĂłw, ÂŚlÂązakĂłw, NiemcĂłw, LitwinĂłw, UkraiĂącĂłw, ÂŁemkĂłw, CyganĂłw…
bardzo wzruszyÂłem siĂŞ (w niektĂłrych momentach popÂłakaÂłem)
realistycznym, folklorystycznym przedstawieniem,
rzetelnoÂściÂą historycznÂą.

"Kalkwerk" Thomasa Bernharda, w caÂłoÂści. ObejrzĂŞ, ale najpierw przeczytam.

http://www.youtube.com/watch?v=EwshONeZaY0

Juliusz Machulski i jego "Next Ex" - coÂś lekkiego do poÂśmiania siĂŞ, mnie siĂŞ bardzo podobaÂło.

http://www.youtube.com/watch?v=IcbQ8c0xHfo

ÂŚwietny ten spektakl, uÂśmiaÂłem siĂŞ po pachy :)

Bardzo wspó³czesne
i bardzo zabawne  :)

Wczoraj oglÂądaÂłem ciekawy dla mnie Teatr Telewizji, ktĂłry wystawiÂł wspó³czesnÂą sztukĂŞ „Pielgrzymi”.

Fabu³¹ sztuki jest zorganizowana przez parafiê rzymsko-katolick¹ pielgrzymka autokarowa Polaków
do sanktuariĂłw w Europie. TreÂściÂą sztuki jest obÂłuda, wzajemne animozje, egoizm, wÂścibstwo,
przez to caÂły czas sÂą ukryte konflikty i co jakiÂś czas wybuchajÂą jawne konflikty,
w których nastêpuj¹ podzia³y na obozy, w których ludzie ³¹cz¹ siê ad hoc przeciwko tym z drugiego obozu.
Sztuka jest wed³ug mnie dobrym portretem wspó³czesnych Polaków.
„Tacy jesteÂśmy” – mĂłwi w sztuce juÂż na koniec pielgrzymki ojciec Jacek.  :)

ObejrzaÂłam "Next ex" - ogromnie podobaÂł mi siĂŞ Krzysztof Stelmaszyk w roli taty! Rozmowa rodzicĂłw przed oczekiwanÂą wizytÂą byÂła Âświetna :)
Moja nastolatka oglÂądaÂła ze mnÂą i stwierdziÂła: "No, to mam przechlapane" ;)

"Next Ex" obejrzaÂłam w czerwcu, a tu moja pierwsza reakcja:
http://xbw2012.blogspot.com/2012/06/nex-ex-i-stany.html#comment-form

Aro obejrza³ sztukê "Pielgrzymi" a ja przeczyta³am "Boga mordu" Yasminy Rezy i mamy trochê podobne odczucia, bowiem obie sztuki s¹ o wspó³czesnym konflikcie miêdzyludzkim.

"PielgrzymĂłw" moÂżna obejrzeĂŚ na YT w caÂłoÂści, co zrobiĂŞ wkrĂłtce.
http://www.youtube.com/watch?v=fIPB9VCWJZk

A o sztuce "BĂłg mordu" Yasminy Rezy myÂślĂŞ, co w linku:
http://xbw2012.blogspot.com/2012/11/bog-mordu-yasmina-reza.html#comment-form

"Boga mordu" wystawia wÂłaÂśnie warszawski Teatr 6. PiĂŞtro, a Roman PolaĂąski nakrĂŞciÂł wg sztuki swĂłj ostatni film "RzeÂź".

Mam to szczĂŞÂście, Âże nie oglÂądam tv, wiĂŞc nie kojarzyÂło mi siĂŞ nic serialowego ;)

"Boga mordu" widziaÂłam w wersji PolaĂąskiego.
A "PielgrzymĂłw" chĂŞtnie obejrzĂŞ.

Czy ktoÂś widziaÂł i ma jakieÂś przemyÂślenia dotyczÂące wczorajszego spektaklu na TVP Kultura-" Bracia Karamazow"? Ciekawa jestem zdania...

Najlepsze jeszcze przed dzisiejszym meczem jest od 0:37:47 :)

BoÂże,
jaki piĂŞkny jest teraz Teatr na TVP1.

Zachwycam siĂŞ Twoim zachwytem, Aro :)

Dziœ znowu, za nieca³¹ godzinê, teatr w Jedynce na ¿ywo, trzy jednoaktówki Fredry. Czasem warto ogl¹daÌ TV.

http://www.teleman.pl/tv/Teatr-Telewizji-Juliusz-Cezar-922457

Teatr Telewizji: Juliusz Cezar

    sztuka Williama Szekspira
    Polska
    2005

20:20  TVP Kultura Wtorek 23.04

"Tango" MroÂżka, wÂłaÂśnie przypomniaÂłam sobie formĂŞ pisemnÂą, teraz chĂŞtnie obejrzĂŞ. PrzygnĂŞbiajÂące, ale trzeba.

http://youtu.be/TgYwQznOA5c

U MroÂżka jak u Szekspira - wielki dramat, jak mroczny, czarny pÂłaszcz wyszywany bÂłyszczÂącymi komediowymi pereÂłkami:

SÂłuchajcie, mama mĂłwi Âże umiera.
Jak to umiera. My tu mamy waÂżne sprawy.
Co za umieranie, tego nigdy nie byÂło w naszej rodzinie:)
Trzeba wielkiego talentu, by po tylu tak zabawnych tekstach w finale taki mrĂłz przechodziÂł po plecach.
A tak jako ciekawostka, Tango zostaÂło po raz pierwszy wystawione w 1965 r. w Bydgoszczy:)

Dla wielbicieli Machulskiego Juliusza - dziÂś 20.25 TVP 1 - Next-Ex, oglÂądaÂłam dwukrotnie albo trzykrotnie i dziÂś powtĂłrzĂŞ z wielkÂą przyjemnoÂściÂą. Bardzo gorÂąco polecam.

Skoro Beatka poleca, musi byĂŚ warte uwagi, choĂŚ zawsze moÂżna zacz¹Ì pierwszy sezon Sherlocka  ;D

Kolacja na cztery rĂŞce w reÂżyserii Kazimierza Kutza.

http://www.youtube.com/watch?v=MiY0ukL0Y1U

Juliusz Machulski - "19. PoÂłudnik"

http://www.youtube.com/watch?v=RN6cxQ5_Lb0

Znakomity teatr nada³a wczoraj TVP2, gor¹co polecam, jeœli bêdziecie mieli okazjê. Eryk Lubos, mój ulubiony polski aktor, w roli g³ównej.

"NAD"
Autorski spektakl Mariusza BieliĂąskiego. Tekst otrzymaÂł prestiÂżowÂą GdyĂąskÂą NagrodĂŞ DramaturgicznÂą w 2009 r.
Bohaterem jest nies³usznie skazany za morderstwo Jakub, który odsiaduje wieloletni wyrok. Gdy po kilkunastu latach zostaje uniewinniony i wychodzi na wolnoœÌ, nie potrafi odnaleŸÌ siê w nowej rzeczywistoœci. Poszukuje jedynego œwiadka, którego fa³szywe zeznania doprowadzi³y do jego skazania.
Spektakl zrealizowano w ramach projektu WytwĂłrni FilmĂłw Dokumentalnych i Fabularnych pod nazwÂą "Teatroteka".
Obsada: Eryk Lubos, Henryk Talar, SÂławomira ÂŁoziĂąska, Krzysztof StroiĂąski, Anna TerpiÂłowska, Andrzej Blumenfeld, Krzysztof Plewako-SzczerbiĂąski.

Sztuka Macieja Wojtyszki "Grzechy staroÂści". Autentyczne spotkanie Rossiniego i Wagnera!

http://www.youtube.com/watch?v=w2VKJ18_dzk

http://filmpolski.pl/fp/index.php?film=52706

ZnalazÂłam w sieci do obejrzenia Âświetny teatr, ktĂłry Wam polecaÂłam rok temu. NAD. Teraz powstaÂł film "MaÂły Jakub".
http://reseton.net/video/b05c9/teatr-tv-nad-2014

Wczoraj w teatrze TV nowy Breakout Wojciecha Tomczyka, znakomity. Do obejrzenia free na VOD, polecam!
http://vod.tvp.pl/9667328/breakout
MiaÂłam okazjĂŞ spĂŞdziĂŚ jeden dzieĂą zdjĂŞciowy na planie podczas nagrywania openingu :) OdsÂłaniaÂłam zasÂłony...