Kurier Szafarski

Zapraszam do zabawy. Wstawiamy tutaj quizy albo zagadki o Chopinie - z  Âżyciorysu, z twĂłrczoÂści oraz ogĂłlnie zwiÂązane z Mistrzem. ZachĂŞcam do zrobienia swojego quizu, kto oczywiÂście ma na to czas albo zadawanie konkretnych pytaĂą - kto pierwszy odpowie dobrze ten ma plusa +. NagrĂłd nie przewidujĂŞ, choĂŚ moÂże to byĂŚ uÂścisk dÂłoni :)

Zaczynam:
http://www.youtube.com/v/dtjx0gf19pc (http://www.youtube.com/v/dtjx0gf19pc)

Super pomysÂł. A odpowiadamy wtedy jak naszym zdaniem rozpoznamy wszystkie czy na pojedyncze tracki teÂż moÂżemy odgadywaĂŚ i wpisywaĂŚ?

Wystarczy te co wiesz. Czyli pomijasz numery, ktĂłrych nie znasz. Bardziej zaleÂży mi na nazwach opusowych/numerach niÂż na tonacjach.

2 - nokturn b-moll op. 9 nr 2
3 - Walc es dur
4 - finaÂł sonaty h op. 58
7 - scherzo h-moll
8 - etiuda c op. 25/12
9 - polenez Es
10 - koncert e-moll
11 - sonata b
12 - ballada g-moll
13 nokturn H
14 - etiuda c op. 10/12
15 - polonez fis
16 - marsz z sonaty b
17 -bolero
18 - etiuda
19 n- polonez As 53
20 - sonata b 1 cz
21 - preludium Des 15/28
22 - nokturn H
23 - preludium e op. 28
24 nokturn cis (lento con gran expresione0
25walc a moll op posth
26 - etiuda ges
27 - sonata h

TO ja jeszcze dodam:
1. Improptus cis-moll
5. Etiuda takÂże cis-moll op.25 nr 7

Kochani, oto zaraz zauroczĂŞ Was Âślicznym utworkiem Chopina.
Kto zgadnie, co to za pereÂłka?
Odpowiedzi, proszĂŞ, nadsyÂłajcie na mojÂą skrzynkĂŞ z wiadomoÂściami.

http://www.youtube.com/watch?v=Uq09BkzrEhM

B-dur

g-moll na koncu

Leszek (Tuco82) - zgadÂł jako pierwszy!! Kto nastĂŞpny?

bartusie, czemu tasujesz tonacjami? Czekam na tytuÂł utworku.

Hej, hej! jak juÂż nie chcecie zgadywaĂŚ, to dajcie znaĂŚ. A zapodam odpowiedÂź  :)

Prosimy o podpowiedz

No dobra.
Sam¹ muzyczkê podszczypn¹³em zlinka:

http://www.youtube.com/watch?v=ENVWWSal158

ale oryginalne dzieÂłko prezentuje siĂŞ jak niÂżej:

http://www.youtube.com/watch?v=bqmU8EGpzmc&feature=related

Jeszcze raz gratulujĂŞ Leszkowi! a bartusa stawiam za wzĂłr za dociekliwoœÌ  :)

Temat ten lazi mi po glowie od wczoraj (nawet w nocy)
Male cudo.
Dzieki Jasiu

MiÂło mi Janusz, Âże wygraÂłem  8)

Mam bardziej pytanie niÂż quiz, bo nie znam na nie odpowiedzi:

W jakiej tonacji najczĂŞÂściej komponowaÂł Chopin ? (Chodzi mi o wszystkie dzieÂła pewnej autentycznoÂści zarĂłwno wydane za Âżycia jak i po Âśmierci Polaka).

Ewentualnie pytanie dodatkowe - czy na podstawie tej statystyki moÂżna coÂś wiĂŞcej wydumaĂŚ  ? I jak to siĂŞ rozkÂłada iloÂściowo we wszystkich tonacjach. ???

CzêœÌ odpowiedzi na pytania znajdziesz w felietonie "O Szopenie, Bitelsach i polityce – czyli wakacyjne zapiski pasjonata' - z mojej strony internetowej

KtĂłry z maestro siĂŞ pomyliÂł?
Oto poniÂżej dwa wykonania preludium c-moll op. 28 nr 20.

W pierwszym wykonaniu - Artur Rubinstein, w drugim - Blechacz.
I teraz cymesik: zwróÌcie uwagê na 12 akord, który u Runinsteina jest zagrany w dur a u Blechacza w moll.
A konkretnie chodzi tu o miejsce (akord):
Runinstein - 0:18
http://www.youtube.com/watch?v=-uTB86idcu0

Blechacz - 0:32
http://www.youtube.com/watch?v=OFry_E4sIc0

pytanie zatem: ktĂłry z wielkich pianistĂłw siĂŞ pomyliÂł?

OczywiÂście Rubinstein! Ale czy na pewno siĂŞ pomyliÂł?

Rozumiem, Ewo, Âże postanowiÂłaÂś uÂżyĂŚ formuÂłki: jestem za, a nawet przeciw... Tyle tylko, Âże nadal nie wiem, co sÂądzisz ostatecznie...???

Szczerze mówi¹c u Blechacza nie s³yszê b³êdu, dlatego odpowiedzia³am na pytanie postawione na pocz¹tku. B³¹d u Mistrza rzuca siê w ucho bardzo wyraŸnie. :)

skoro zatem Blechacza interpretacja brzmi Ci ok - no to idÂźmy dalej...
tak tenÂże akord (0:18) gra wielki maestro Alfred Cortot

http://www.youtube.com/watch?v=yKI4p87r9Ek&feature=fvsr

a wiĂŞc identycznie, jak Rubinstein.
Pytanie powraca: kto myli: Rubinstein, czy Blechacz?

Trudno cokolwiek powiedzieĂŚ Januszu..(chyba ostatnio cos sÂłoĂą mi nadepn¹³ na ucho  :D) - to sÂą jednak dwie rĂŞce, trudne do uchwycenia niuanse.. :)

kozioÂłku, wymigujesz siĂŞ ! Nie uwierzĂŞ, Âże nie odrĂłzniasz akordu w dur od w mol  ;D

No dobra niech bêdzie, zaryzykujê...r¹bn¹³ siê "m³ody" - ten dŸwiêk mi jakoœ nie pasi, jakby z lekka odbiega³.. :) (ale czy na pewno, zreszt¹ przecie¿ wiesz Januszu ¿e fortepiano to nie mój konik.. :))

skoro blamujesz "mÂłodego" - to juz go wspieram Pogorelichem, ktĂłry podobnie, jak "mÂłody' teÂż gra 12 akord (tu: 0:25) w moll.

http://www.youtube.com/watch?v=CjS5TxzjY6s

WiĂŞc pytam raz jeszcze: ktĂłry z maestro sie myli  ;D

Beatko, Teresko, Asiu, Patryku, Bartusie, Piotrze, Kasiu ... - a Wy co w temacie sÂądzicie?

To wspaniale, Âże skupiliÂśmy siĂŞ przez chwilĂŞ na analizie cudnego, choraÂłowego preludium c-moll, niewÂątpliwie inspiracji dla sÂławnego preludium cis-moll Rachmaninowa.  ;)  Ciekawy i rzeczywiÂście zauwaÂżalny szczegó³.  ;)  Akord w moll brzmi lepiej, tak teÂż zresztÂą to preludium pamiĂŞtam. Akord w dur - moim zdaniem - zbyt szybko antycypuje dur, ktĂłre pojawi siĂŞ w postaci nastĂŞpnych akordĂłw (kolejne takty). W moich domowych, chopinowskich nutach - jestem prawie pewien - wystĂŞpuje "wariant" moll (g - c - es??). 
ZwróÌcie uwagê na lapidarnoœÌ tej kompozycji. Tu ka¿dy pojedynczy akord jest niezwykle istotny! St¹d ta ma³a zmiana - to de facto naprawdê du¿a ró¿nica.

Ró¿nice w wykonaniach - có¿, sprawa wymaga naszego investigation... Ró¿nice w wydaniach nut, siĂŞgajÂących czasĂłw samego Chopina?  :D

No wÂłaÂśnie - przede wszystkim naleÂżaÂłoby zajrzeĂŚ w nuty, inaczej nie mamy pewnoÂści, co tam zostaÂło oryginalnie zapisane. Bo nawet jeÂśli nam coÂś brzmi Âładniej, a okazuje siĂŞ, Âże autor wolaÂł inaczej, to wola mistrza powinna byĂŚ ÂświĂŞta;)
Z drugiej strony niektĂłrzy wielcy mistrzowie klawiatury uwaÂżajÂą, Âże majÂą prawo interpretowaĂŚ utwĂłr tak, jak czujÂą,
¿e bêdzie ³adniej wed³ug ich gustu. Osobiœcie nie jestem przekonana, czy interpretacje powinny siêgaÌ tak g³êboko, ale niektórym zdarza³o siê i dodawaÌ w³asne nuty. Horowitz wrêcz mówi³ "nuty nie s¹ dla mnie Bibli¹" :D
Znamienny fragment artykuÂłu Stefana Riegera:
"Na dwa lata przed ÂśmierciÂą zd¹¿yÂł jeszcze nagraĂŚ pierwszy w swej karierze pÂłytowej koncert Mozarta, A-dur KV 488, z orkiestrÂą La Scali pod dyrekcjÂą Carla Marii Giuliniego. DVD z sesjÂą nagraniowÂą z 1987 roku jest atrakcyjnym dodatkiem do dwupÂłytowego albumu - "The Magic of Horowitz” - jakim DEUTSCHE GRAMMOPHON uczciÂła stulecie urodzin pianisty. Kiedy Horowitz anonsuje dyrygentowi, z minÂą zdziadziaÂłego dyzia, Âże zmienia "brzydko brzmiÂący" takt w arcydziele Mozarta, na twarzy Giuliniego maluje siĂŞ niedowierzanie i Ăłw rodzaj dezaprobaty wyraÂżajÂącej bezsilnoœÌ wszelkich moralnych pryncypiĂłw wobec kaprysĂłw genialnego bÂłazna."
No i có¿ poradziÌ :D

DziĂŞkujĂŞ Wam wszystkim za udziaÂł w quizie i za ciekawe wypowiedzi  :)
Zastanawiam siĂŞ, czy poprawianie zapisĂłw kompozytora to oznaka buty i zarozumialstawa, czy moÂże chĂŞĂŚ uwzglĂŞdnienia wartoÂści dodanej, ktĂłra w rozumieniu "korektorĂłw" wzbogaca? MyÂślĂŞ sobie tak: gdy za procederem stojÂą tytani (vide: Horowitz, o  ktĂłrym pisze Asia) sprawa nabiera posmaku artystycznej spekulacji. Gdy jest nim natomiast raczkujÂący adept (choĂŚby nasz sympatyczny Tyson z KiFC, ktĂłry dodawaÂł Chopinowi oktawy) - odczuwamy co najmniej  "moralno-estetyczne zakÂłopotanie". W obu ww. przypadkach artyÂści starali siĂŞ wedÂług wÂłasnego smaku i wizji ubogaciĂŚ i podkreÂśliĂŚ wirtuozowskie walory i zakusy. ZwróÌmy uwagĂŞ, Âże taka praktyka nie jest niczym nowym: byÂła juÂż przecieÂż na porzÂądku dziennym szczegĂłlnie w sztuce pianistycznej poczÂątka XX w. (Przypomnijmy sobie prezentowane tu w innych topicach nagrania Pachmanna, Godowskiego, a nawet Rachmaninowa).

Jednak w przypadku tego preludium c-moll - zamiana tonacji akordu, moim zdaniem, zmienia logikĂŞ caÂłego utworu, jest ingerencjÂą bardzo znaczÂącÂą, dlatego wykluczam, Âże jest ona tu kaprysem interpretacyjnym wykonawcy. W konsekwencji uwaÂżam, ze taka wolta nie mogÂła, nie miaÂła prawa mieĂŚ tu miejsca z caÂła pewnoÂściÂą!  Skoro jednak zaistniaÂła de facto - sprawa musi mieĂŚ drugie dno. Nie dopuszczam myÂśli, ze Cortot i Rubinstein (zresztÂą: i wielu innych) nie umieli rozczytaĂŚ nut. (Ze swej strony sprawdziÂłem: w moich partyturach Chopina - jest ewidentnie "moll"). ByĂŚ moÂże wiĂŞc - Pat ma racjĂŞ. Tym drugim dnem sÂą prawdopodobnie rozbieÂżnoÂści redakcyjne u wydawcĂłw, jeszcze z czasĂłw Chopina. Dlatego zerkam do informacji ÂźrĂłdÂłowych i widzĂŞ, ze pierwodruki preludiĂłw byÂły publikowane w tym samym czasie u trzech czoÂłowych europejskich EdytorĂłw, nieco póŸniej sam Chopin preludium c-moll odrĂŞcznie spisaÂł i zadedykowaÂł Szeremietiewom i Hrabiemu du Bois Bauchesne.
I tu chyba jest klucz do zagadki. Na pewno w niektĂłrych dzisiejszych (i wczorajszych) wydaniach ktĂłryÂś z redaktorĂłw popeÂłniÂł b³¹d: Âźle odczytaÂł i w miejsce znaczku bemola umieÂściÂł kasownik ( w konsekwencji z mol czyniÂąc dur). Jest to o tyle prawomocna hipoteza, ze znak bemola w moich nutach jest przy akordzie powtĂłrzony (to znaczy: jest - mimo Âże zgodnie z zasadami notacji - nie musiaÂł byĂŚ). OczywiÂście – racja moÂże byĂŚ po drugiej stronie:  skoro kompozytor rzekomo powtĂłrzyÂł bemol (choĂŚ nie musiaÂł) – to moÂże to byÂł, jednak nie bemol a kasownik? - i ktoÂś po prostu Âźle odczytaÂł? Czyli, czyÂżby Chopin jednak miaÂł w intencji akord durowy?

A zatem, podsumujĂŞ: wg mnie Âżaden z pianistĂłw siĂŞ nie myliÂł. Oni po prostu grali z ró¿nych nut (tj: wg ró¿nych redakcji). Nasza narodowa redakcja Ekiera (stosunkowo najmÂłodsza w rodzince redakcji Chopina) – ten akord traktuje w mollu, w jakieÂś innej redakcji – jest dur. I dlatego wiĂŞkszoœÌ polskich pianistĂłw gra ten akord w moll, zaÂś sporo niepolskich pianistĂłw (szczegĂłlnie starszej daty) – w dur.

I na zakoĂączenie ciekawostka: podczas koncertu pod PaÂłacem Kultury (na inauguracjĂŞ przewodnictwa Polski w Unii) Chris Botti improwizowaÂł na podstawie tegoÂż preludium. Nie mam nagrania, ale dobrze pamiĂŞtam: on takÂże potraktowaÂł ten akord jako durowy…
Tak oto improwizacja wspó³czesnego showmana i mistrza maÂłej trÂąbki - zainspirowaÂła mnie do niniejszej dyskusji :-) :) ;) Dzieki Ci, maestro Botti, za zagajenie  :D

Czyli Janusz zadaÂł pytanie z kategorii trudnych i nierozwiÂązanych.

Na moje ucho akord mollowy brzmi poprawnie, niemniej nie wyklucza³bym mo¿liwoœci zagrania tego akordu w dur. Akord w dur nadaje utworowi pewnego smaczku, nie brzmi jak b³¹d lecz jak pewien zabieg wzbogacaj¹cy kompozycjê.

Dochodzimy do wspólnych wniosków - problemem s¹ niejednoznaczne publikacje partytur. Niestety, na tym etapie, po up³ywie takiego czasu, niezwykle trudno bêdzie rozwik³aÌ ten problem. Wymaga³oby to dog³êbnych badaù rêkopisów Fryderykach - o ile oczywiœcie takie istniej¹.

A mo¿e by³o tak, ¿e wielki Chopin nie móg³ siê zdecydowaÌ, który akord wpleœÌ w Preludium i powsta³y dwie wersje tego utworu?

Januszu, przeceniasz mnie, nie jestem muzykiem. Ale podejrzewa³am, ¿e prawdopodobnie nikt nie pope³ni³ b³êdu, chyba, ¿e z premedytacj¹ :) Dla mojego ucha obie wersje s¹ ok, muszê siê w tej dziedzinie bardziej podci¹gn¹Ì!

Ojej, pryegapiÂłam wczoraj taki fajny quiz   :(

"B³êdu" w peÂłnym znaczeniu tego sÂłowa nie sÂłyszĂŞ w Âżadnej z interpretacji, ale bardziej przemawia do mnie wersja z miĂŞkkim akordem  :)

Piotrze, nie do koĂąca mogĂŞ siĂŞ z TobÂą zgodziĂŚ. UtwĂłr liczy zaledwie 10 taktĂłw, skÂłada siĂŞ na niego 37 akordĂłw (brzmi nieco nieprofesjonalnie  ;D) - zatem to, czy jeden z nich jest molowy czy durowy jest bardzo istotne, zwÂłaszcza jeÂśli chodzi o szatĂŞ harmonicznÂą utworu. I harmonicznie - wg mnie - ten DUR nie wydaje siĂŞ wÂłaÂściwy.

hej! Kasiu, a co to jest miĂŞkki akord?

MiĂŞkki czyli mollowy, minorowy  :D Mollus po Âłacinie znaczy m.in. miĂŞkki, np. le mollusque po francusku znaczy "miĂŞczak" (w sensie zoologicznym). W sensie "obraÂźliwym" to chiffe molle    ;)

A "moje" miĂŞczaki zoologicznie - to po Âłacinie to Mollusca.  ;D  Filologiczne wyjaÂśnienie, Kasiu (czyÂżby kolejna forumowa filolog czy teÂż - jak ja [choĂŚ nie w sensie jĂŞzykowym] - frankofil?).  :D

Pat, wybacz druhu, ale za-kontestujĂŞ TwojÂą wypowiedÂź...
Preludium ma nie 10 a 13 taktów. Ale pal licho d³ugoœÌ... Czemu Ty, ch³opie, zarzucasz mu nieprofesjonalnoœÌ brzmienia? to¿ to kryszta³ najczystszej wody, jak i kazdy wywodz¹cy siê spod rêki Fryderyka.
NajwiĂŞksi z najwiĂŞkszych brali go na tapetĂŞ i inspirowani jego brzmieniem stawiali mu pomniki w postaci potĂŞÂżnych rozbudowanych wariacji (Busoni, Rachmaninow, inni...). A przeczytaj, jak piĂŞknie pisaÂła o nim Stirling: "„Pod jego palcami akordy Preludium brzmiaÂły bardziej jak muzyka niebiaĂąska, niÂż jak odgÂłosy z tej ziemi.” AnielskoœÌ akordĂłw przypisywaÂła mu takÂże Delfina Potocka. I Ty, przyjacielu, zarzucasz mu nieprofesjonalne brzmienie ???
Pat, zlituj siĂŞ... :o

Kasiu...no fakt. Nie skojarzyÂłem :-[.
Merci beaucoup, ma cheri!

Niestety j. francuski znam najsÂłabiej. JeÂżeli juÂż to rumunofilka (sic!). Patryku dodam wiĂŞc do Twojej kolekcji miĂŞczaki rumuĂąskie  ;D, w l. poj. z rodz. nieokreÂślonym  o moluscĂŁ, w l. mn. niÂşte moluÂşte, a z rodz. okreÂślonym (dodajmy, enklitycznym) :P w l. poj. molusca, a w liczbie mnogiej moluÂştele. OdmianĂŞ przez przypadki sobie podarujmy  ;)

Januszu, ja bez ogrĂłdek zakontestujĂŞ TwojÂą.  ;)
Nie stwierdziÂłem, Âże preludium jest "nieprofesjonalne", nie nazywam tak Âżadnego utworu - sÂą najwyÂżej sÂłabe, mniej udane - co nie tyczy siĂŞ w Âżadnej mierze tej heroicznej miniatury, bo przecieÂż kilka postĂłw niÂżej uÂżyÂłem w odniesieniu do niej okreÂślenia "cudna". To wyliczanie, ad vocem Piotrowi - jest trochĂŞ nieprofesjonalne (fakt, 13 taktĂłw, pal licho, nie ten klawisz  :D).  

Avec plaisir!  :)

ÂŁe, szkoda.  ;D ;D

O wÂłaÂśnie; a durum oznacza twardy (po francusku takÂże - dur:)), od czego mamy teÂż Triticum durum, czyli twardÂą pszenicĂŞ (polecana na makaron - moÂże byĂŚ z miĂŞczakami; wtedy, degustujÂąc spaghetti z mulami po prowansalsku, osiÂągniemy durowo-molowÂą harmoniĂŞ ;))

Po wsÂłuchaniu siĂŞ - tak, ten molowy akord wydaje siĂŞ tam wÂłaÂśnie - wÂłaÂściwy. Ten durowy jakby wychodziÂł przed szereg, pojawiaÂł siĂŞ trochĂŞ zbyt wczeÂśnie. CzujĂŞ siĂŞ pewniej w swoim intuicyjnym odbiorze po Twoim potwierdzeniu tej  niewÂłaÂściwoÂści; bo z mojego puntu widzenia moÂże to byĂŚ spowodowane tym, Âże takiej wÂłaÂśnie wersji przewaÂżnie sÂłuchaÂłam i moje ucho automatycznie odbiera jÂą jako prawidÂłowÂą. Z drugiej strony - wÂłaÂśnie to osÂłuchanie moÂże teÂż byĂŚ argumentem za jej poprawnoÂściÂą:)

Z pocz¹tku stawia³am w³aœnie na kaprys mistrza. Jednak po Waszych sugestiach myœlê, ¿e faktycznie najbardziej prawdopodobne jest, ¿e istnia³y ró¿ne wersje nutowe, trochê zbyt wiele tych durowych wariacji, aby to by³ przypadek:)
 

Ja teÂż przez epokĂŞ obcowania z tym preludium, szczegĂłlnie pod palcami rodzimych pianistĂłw (ale i we wÂłasnym wykonaniu) wsÂłuchiwaÂłem siĂŞ w akord molowy i zawsze traktowaÂłem go jako oczywistoœÌ. Ostatnimi laty, gdy poprzez internet i inne media byÂł i jest dostĂŞp do licznych innych wykonaĂą zauwaÂżyÂłem, to co zauwaÂżyÂłem: niektĂłrzy zagraniczni pianiÂści (szczegĂłlnie starszej daty) grywaja w dur. StÂąd prosty i oczywisty wniosek: pewno nie uÂżywali naszego wspĂłlczesnego wydania utwĂłrĂłw. Polska szkoÂła pianistyczna bazuje bowiem na powojennym Narodowym Wydaniu DzieÂł Wszystkich Chopina pod redakcjÂą profesora Ekiera, ktĂłry uznaÂł, ze powinien tam byĂŚ akord molowy. Narodowe Wydawnictwo Ekiera - u nas w Polsce jest na prawach ÂświĂŞtoÂści. I dlatego, tu w Polsce, wszyscy mamy osÂłuchane brzmienie akordu jako "miĂŞkkie" (hej, Kasia  :) ). Nie zmienia faktu, ze kwestiÂą otwartÂą jest, czy na pewno profesor Ekier miaÂł racjĂŞ? A juÂż z pewnoÂściÂą mamy dowĂłd, ze inni redaktorzy innych Edycji co do tej maÂłej nutki (es zamiast E) odnosza siĂŞ sceptycznie, albo zwyczajnie: uwaÂżajÂą inaczej.

Mi osobiÂście podoba siĂŞ bardziej "twarda" wersja (hej, Asia  :) ). MoÂże dlatego, Âże swoim brzmieniem wprowadza ciekawÂą nowalijkĂŞ do osÂłuchanego utworu? A moÂże i z innego powodu, moÂże dlatego, ze ta "uprawniona" (mimo wszystko) dodatkowa nutka optymizmu sprawiÂła, iÂż teraz nasz maÂły mroczny utworek choc o jedno mgnienie dÂłuÂżej siĂŞ do nas uÂśmiecha  ;)

Ciekawa ciekawostka :)
Rzeczywiœcie sa ró¿nice w zapisie. Mo¿na sprawdziÌ http://chopin.lib.uchicago.edu/gsdl/cgi-bin/library?e=d-000-00---0chopin--00-0-0-0prompt-10---4---Document---0-1l--1-en-Zz-1---50-home---001-001-1-0utfZz-8-0&a=d&c=chopin&cl=CL3.12.1 (http://chopin.lib.uchicago.edu/gsdl/cgi-bin/library?e=d-000-00---0chopin--00-0-0-0prompt-10---4---Document---0-1l--1-en-Zz-1---50-home---001-001-1-0utfZz-8-0&a=d&c=chopin&cl=CL3.12.1)

Mi pasuje tylko tonacja molowa, chyba Âże akord przed tym akordem byÂłby inny. Po prostu za duÂży kontrast powstaje. Wydaje mi siĂŞ, Âże to pomyÂłka drukarska/wydawnicza. Chopin lubi zaskakiwaĂŚ, ale w inny sposĂłb.

SUPER LINK Leszku. Dzieki

Ja tez sklaniam sie do akordu miekkiego (dzieki Kasiu)

Czytasz mi w myÂślach, Asiu. Super to ujĂŞÂłaÂś.   ;)

Pat, mi³o mi, ¿e ³adnie, choÌ niefachowo; ty zreszt¹, jak teraz widzê, pisa³eœ od razu to samo; jednak kontempluj¹c ten akord nie pamiêta³am o tym, chyba g³ównie zwróci³am uwagê na to, co pisa³eœ o nutach; tak wiêc to by³o moje autentyczne odczucie.:)

Na zdjĂŞciach wg linka jest: po lewej obskurny plac nazwany imieniem Chopina, po prawej: uliczka Chopina.
Pytanie jest nastĂŞpujÂące: w jakich miejscowoÂściach zrobiono te zdjÂątka?  :)

http://www.hot.jpg.pl/138499

SprĂłbujĂŞ strzeliĂŚ - na Majorce!!..ale to chyba raczej nie jest miejscowoœÌ  :D ;)

obie odpowiedzi kozioÂłkowe - prawdziwe. Ale nie na temat  :D

Drugie zdjÂątko w Valldemosie? A pierwsze (strzelam) - Palma de Mallorca  :)

Brawo KasieĂąko :D, wygraÂłas! ale jeszcze nie wiem, co  :(
W istocie - ten placyk Chopina jest w Palmie. Stoi na nim takÂże maÂły postumencik Chopina, kilka Âławek... Ciche miejsce w gwarnym mieÂście. Szkoda tylko, Âże zaniedbane. A uliczka - oczywiÂście prowadzi bezpoÂśrednio do klasztoru KartuzĂłw :)

ToÂż to byÂł i mĂłj typ.  :D Ale Kasia byÂła szybsza.  :)

Januszu  :) sam widzisz, Âże nie na darmo mam taki nick, jaki mam  :D

PrzyznajĂŞ uczciwie, Âże drugÂą fotkĂŞ zapamiĂŞtaÂłam z (chyba) pierwszego Twojego filmiku z Majorki na YT, a pierwszÂą -  po prostu strzaÂł  ;D Wiedz, Âże naprawdĂŞ wzruszyÂłeÂś mnie tym filmikiem z Valldemosy...Muzyka & instrument Chopina w tej celi & Twoja miÂłoœÌ do Fryderyka Franciszka sprawiÂły, Âże popÂłynĂŞÂło kilka Âłezek.

 

 :-*

Teraz, to chyba ja siĂŞ wzruszyÂłem... :)

Pytanie quizowe brzmi:
- proszĂŞ wytÂłumaczyĂŚ, dlaczego Rubinstein zagraÂł w taki sposĂłb  ??? ??? ???(dokÂładnie 46. sekunda, wczeÂśniej w 21. itd.)
http://www.youtube.com/watch?v=VOhr9DH0L3M&t=44
JakoÂś mi to nie pasuje z drugiej strony Rubinstein to wielki autorytet w interpretacji Chopina. Pat czy mat?

Tak jak wczeÂśniej dyskutowaliÂśmy o preludium c-moll - Ten walc teÂż posiada rĂłzne wersje, w zaleÂżnoÂści od ÂźrĂłdÂła, z ktĂłrego skorzystaÂł Wydawca

Zagadka brzmi:
ProszĂŞ wymieniĂŚ utwĂłr lub utwory, w ktĂłrych Chopin wykorzystuje najniÂższy albo najwyÂższy dÂźwiĂŞk na fortepianie (czyli odpowiednio A subkontry oraz c 5-kreÂślne). ;D

Tuco.

Zagadka, zagadka, ale mam pytanie, dlaczego Ciebie nie bylo wczoraj o 20:00, kiedy to probowalismy
pobijac rekord ilosci rownoczesnego zalogowania sie.
Prosze, wytlumacz sie.

O, Leszek sie zmyl.

PamiĂŞtaÂłem jeszcze rano, ale wieczorem miaÂłem inne plany i o tej godzinie nie byÂło mnie w domu oraz w dodatku zapomniaÂłem(bo mĂłgÂłbym zrobiĂŚ bota, ktĂłry odÂświeÂża stronĂŞ co 10 minut).

A wracaj¹c do zagadki, to znam jeden utwór z dŸwiêkiem najni¿szego A, zauwa¿y³em ten fakt doœÌ niedawno.

No, nie wiem Leszku, czy moge to usprawiedliwic.
Niech wypowiedza sie inni czlonkowie K.SZ.
Byc moze zostanie to przebaczone, ale nie jestem pewny.

Zagadkê wycofujê :-\ Przepraszam, ale zasugerowa³em siê pewnym wykonaniem i by³o to jedyne wykonanie z u¿yciem A subkontry., do tego - doœÌ luŸne wykonanie(maj¹c na uwadze rygory w wykonywaniu dzie³ Chopina)
A byĂŚ moÂże rzeczywiÂście istnieje taki utwĂłr Chopina, kto wie...

A tak w ogĂłle, to czy w czasach Chopina istniaÂły juÂż fortepiany 88 klawiszowe? To by byÂło zasadnicze pytanie odnoÂśnie sensu zagadki.
Nie padÂła Âżadna odpowiedÂź, wiĂŞc napiszĂŞ moje obserwacje. NajniÂższy dÂźwiĂŞk spotkaÂłem w Fantazji f moll op. 49, jest to klawisz C (pierwszy kontry).

ta nuta mnie mêczy - na pewno Chopin, przeszuka³em preludia i nie mog³em znaleŸÌ, wiêc co to mo¿e byÌ?
(grane z gÂłowy) http://w212.wrzuta.pl/audio/3qQbW95Si52/zagadka

Oczywiscie preludium z op. 28. A ktĂłre - znajdx juÂż sam. Dla uÂłatwienia podam, Âże szukaĂŚ nalezy w pierwszym tuzinie i w parzystym numerach  :D

Jak mogÂłem to przeoczyĂŚ :):)
I nawet tonacja siĂŞ zgadzaÂła... fart.

O mazurkach z op. 24 (tu - jeden z nich w moim wykonaniu - http://youtu.be/cG9LHsI3_-o ) pewien wybitny muzyk pisaÂł: "...sÂą tak zmanierowane, Âże prawie nie do zniesienia".
Moje pytanie - kto takÂą niepochlebnÂą wyraziÂł o nich opiniĂŞ? Dla uÂłatwienia podpowiem: Chopin znaÂł owego dÂżentelmena osobiÂście...

Tak jak Twoje wykonanie  ;)

Oczywiscie wyglupiam sie Januszu.

Dobry jestes w te klocki pt. "Chopin".

Pytanie, czy maniera jest zla rzecza, czy wskazsuje na orginalnosc.

;D :D

Chyba pytanie okazaÂło siĂŞ za trudne. Ok, podpowiadam: opiniĂŞ tĂŞ w 1835 roku autor sformuÂłowaÂł w swym liÂście do Ignacego Moschelesa :)

Januszu, nie jestem na 100% pewna, ale chyba byÂł to Felix Mendelssohn-Bartholdy ;)

ÂŻle o tych mazurkach pisaÂł Rellstab, ale Chopin chyba osobiscie go nie znaÂł, w kaÂżdym razie "krytyk"
"symbolicznie" podarÂł je na strzĂŞpy :D :D

Rellstab??
To byloby za trudne

symbolicznie - bez cudzyslowiu.
Tak mi sie wydaje.

cudzyslowia

Trafiony zatopiony! GratulujĂŞ Ci, Kasiu!  :D :-*
Pytanie byÂło o tyle trudne, Âże w przeciwieĂąstwie do Rellstaba, o ktĂłrym wspomina Teresa, wypowiedzi Mendelssohna nieprzychylne Chopinowi byÂły naprawdĂŞ sporadyczne i rzadko przytaczane w biogreafiach.
A co do Rellstaba... byÂł chyba najbardziej zajadÂłym krytykiem Fryderyka. O etiudach op. 10 pisaÂł: "kto ma powykrĂŞcane palce to grajÂąc te etiudy na pewno je wyprostuje, kto zaÂś ma palce proste, niechÂże siĂŞ strzeÂże i nie gra ich, o ile w pobliÂżu nie ma chirurgĂłw   :o "...
Ale po kilku latach tenÂże sam Rellstab recenzujÂąc nowe wydanie nokturnu Es-dur op. 9 skonstatowaÂł: "Czy myÂśmy siĂŞ zmienili, czy kompozytor?

Uwielbiam Twoje chopinowskie quizy Januszu! Quizy i interpretacje  :)

Pytanie rzeczywiscie trudne.Mendelsohn bardzo Chopina ceniÂł a poza tym byÂł czÂłowiekiem dobrze wychowanym a tacy nie krytykujÂą przyjaciĂłl, przynajmniej publicznie. Dla mnie duze zaskoczenie.Brawa Kasia!!!

Bartku, piszĂŞ o stosunku Rellstaba do Chopina na Schubertiadzie.Chyba wszyscy czytali!!!!!!!!! :'( :'( :'( :'(

Dlaczedgo -  :-[ ?

Nie wiem :-[

Ja tez nie wiem  :-X

DziĂŞki Agnieszko  :) Dla mnie taka opinia wygÂłoszona przez takiej rangi twĂłrcĂŞ takÂże byÂła zaskakujÂąca!  ???

to tylkio mi sie tak powiedzialo.

W nawiÂązaniu do wypowiedzi Janusza.
Chodzi o ten cytat z masakrowaniem palcĂłw podczas grania etiud op. 10. Czy krytyk miaÂł na myÂśli etiudĂŞ nr 1, czy wszystkie z tego-Âż opusu? Etiuda "wodospadowa"( bo takÂą ma ksywkĂŞ nr 1) wcale nie Âłamie palcĂłw i nawet nie wymaga ekstra dÂługich dÂłoni. Zdecydowanie trudniejszym utworkiem jest preludium nr 24 (d-moll) z racji rozpiĂŞtoÂści, jakÂą narzuca akompaniament lewej rĂŞki.

Tutaj zagadka: ktĂłry utwĂłr Chopina, jest bardzo zbliÂżony technicznie do tego preludium majÂąc na uwadze akompaniament lewej rĂŞki?

Pytanie niechopinowskie: proszĂŞ wskazaĂŚ utwĂłr pianistyczny, ktĂłry jest tak trudny do wykonania, Âże tylko nieliczni na naszej planecie mogÂą go zagraĂŚ bez omyÂłek?

Leszku,  literalnie czytajÂąc Rellstaba trzeba przyj¹Ì, ze miaÂł na myÂśli caÂły opus (10).
Co do trudnoÂści preludium d - mam nieco odmienne odczucia. KiedyÂś grywaÂłem je i pamiĂŞtam, Âże najtrudniejszym fragmentem to zdecydowanie - tercje, ktĂłre pojawiajÂą siĂŞ kaskadowo w partii prawej rĂŞki  tuÂż przed finaÂłowymi 3 x d. Ten akompaniament w lewej, moÂże i jest, jak piszesz: "z racji rozpiĂŞtoÂści", trudny, ale tak naprawdĂŞ - to tylko staÂła figura rytmiczna, ktĂłra po krĂłtkim treningu caÂłkiem prosto ukÂłada sie pod dÂłoniÂą.
Na pytanie o zbliÂżony akompaniament lewej reki nie pokuszĂŞ siĂŞ o odpowiedÂź. Tak naprawdĂŞ moÂżnÂą by tu wymieniĂŚ sporo przykÂładĂłw, jako Âże u Chopina, jak ktoÂś mawiaÂł: " to gÂłownie prawa rĂŞka Âśpiewa, a lewa akompaniuje". Tak jest na przykÂład w grywanym przeze mnie nokturnie b-moll i wielu innych.
Pytanie o utwĂłr pianistyczny, sorry, tez  pozostawiĂŞ bez odpowiedzi... JuÂż wielokrotnie bywaÂło, Âże dla jednych jakiÂś utwĂłr byl niemoÂżliwy do wykonania, a potem historia pokazywaÂła, Âże jednak... (Literatura skrzypcowa obfituje tu w  szczegĂłlnie wiele przykÂładow: kaprysy Paganiniego, sonata z trylem diabelskim, itp., itd). Pytanie, poza tym, co znaczy "bez omyÂłek"? Recze Ci, Âże i Ty zagrasz bez omyÂłek kaÂżdy utwor Chopina, tyle, Âże w swoim tempie i niekoniecznie w stylu powszechnie uznawanym za mistrzowski  :D

Do tercji prawej rĂŞki jeszcze nie dotarÂłem.
W preludium 24 lewa rĂŞka wymaga rozpiĂŞtoÂści rĂłwnej 11 biaÂłych klawiszy(co daje 26,5 cm dÂługoÂści). Utworu ma byĂŚ grany "allegro appassionato". Ruch rĂŞki w oparciu o jeden z dwĂłch Âśrodkowych palcĂłw (*byĂŚ moÂże nie dotyczy rÂąk Ivo Pogorelica). Nic mi z tego, Âże zagram Ăłw preludium w tempie largo.
Podobna figura rytmiczna - jak to okreœlasz - jest w etiudzie op. 10 nr 9, co stanowi³o moj¹ zagadkê; zarówno tempo jak i trudnoœÌ rozpiêtoœci upodabnia dwie kompozycje. Poza nokturnem b-moll, który przytoczy³eœ, podobne rozwi¹zanie stosuje Chopin w nokturnie e-moll (op. 72 nr 1). Tyle, ¿e w "nocnym tempie"; nie mo¿na siê nie zgodziÌ, ¿e jest sporo kawa³ków z tego typu aran¿acj¹ lewej d³oni (choÌby jeszcze Andante spianato G-dur, ale tutaj jest p³ynnoœÌ pomiêdzy dwoma skrajnymi klawiszami we frazie, nie skaczemy z punktu B do A bezpoœrednio). W ka¿dym razie, mi bardziej chodzi³o o tempo, w którym rêka ma siê poruszaÌ zgodnie z wol¹ kompozytora.

Brawo Janusz :)

Jak naprawdĂŞ siĂŞ nazywaÂła? – nie mamy pewnoÂści.  CzĂŞsto jednak w opracowaniach biograficznych pisze siĂŞ o niej, jako o Rose Alphonsine Plessis.
Za to powszechnie stosowane przez biografĂłw jest jej oficjalnie przybrane nazwisko - Maria Duplessis. 
Dla potomnoÂści, z kolei, zapisaÂła siĂŞ jako Marguerita Gautier. To wÂłaÂśnie takiego nazwiska uÂżyÂł wobec niej wielki Aleksander Dumas-syn, odwzorowujÂąc jej autentyczne Âżycie na kartach swego epokowego dzieÂła w rysach charakterologicznych i losie tytuÂłowej bohaterki. TytuÂł owego dzieÂła - „Dama Kameliowa”.
Niewiele póŸniej, rĂłwnieÂż na motywach jej Âżycia – inny wielki Europejczyk - Giuseppe Verdi komponuje jednÂą ze swych najsÂłynniejszych oper . TytuÂł tej opery – La Traviata.

Moje pytanie jest nastĂŞpujÂące: co wspĂłlnego ³¹czyÂło i po³¹czyÂło MariĂŞ Duplessis z Fryderykiem Chopinem?   ??? ;D

Miedzy inymi: kaszel suchy, dusznosci, nadmierne pocenie sie.

:'(

Zagadka byÂła naprawdĂŞ trudna. Brak Waszych odpowiedzi jest dobitnym tego potwierdzeniem. Gdyby nie to, Âże przypadkowo wszedÂłem w posiadanie pewnej wiedzy - sam takÂże nie odkryÂłbym klucza. Ale nie bĂŞdĂŞ juÂż dÂłuÂżej Was drĂŞczyÂł. Oto rozwiÂązanie...

Pani Rose Alphonsine Plessis mieszka³a z Chopinem w jednej kamienicy. Przy Square d'Orleans 9. Byli s¹siadami! Jest zatem wiêcej ni¿ prawdopodobne, ¿e widywali siê nader czêsto, a mo¿e nawet ³¹czy³a ich jakaœ forma s¹siedzkiej przyjaŸni? - Kto wie! ¯ycie i los wielkich kurtyzan od zawsze splata³ siê z ¿yciorysami wielkich artystów. Trudno wiêc sobie wyobraziÌ, ¿e postaÌ Mme Duplessis (w owym czasie najbardziej os³awionej) - nie by³a Chopinowi znana. Wielka wiêc szkoda, ¿e nie istnieje na to ¿aden materialny dowód, ¿e nie znaleziono dotychczas ¿adnych zapisów w zadnym Ÿródle a przede wszystkim w listach Chopina. Ale mo¿e kiedyœ kolejni wnikliwi badacze dziejów odnajd¹ takie zapiski w pami¹tkach ich wspolnych przyjació³? Takie "wykopalisko" by³oby dziœ dla nas fascynuj¹c¹, biograficzn¹ gratk¹...

Jauszu.

Pani  Duplessis zmarla na gruzlice, podobnie jak Chopin.
Ot takie male podobienstwo.

Tez prawda!  :)

Nie wiem, Januszu, czy sÂłyszaÂłeÂś (a moÂże nawet widziaÂłeÂś ten spektakl?) o Kameliendame - balecie, wyreÂżyserowanym w latach chyba 80. przez Stuttgarter Staatsoper (jego twĂłrcÂą byÂła M. Haydee, znana w Stuttgarcie i nie tylko tancerka i choreografka). Autorzy spektaklu o Madame Gautier wykorzystali wÂłaÂśnie muzykĂŞ Chopina (np. sonatĂŞ h-moll).  ;)

http://www.kultiversum.de/Tanz-Empfehlungen/Stuttgart-John-Neumeier-Die-Kameliendame.html

Ciekawostka... Nie wiedziaÂłem! Merci bien, Patric!

Po tym nieco trudnym zadaniu - quizik znacznie Âłatwiejszy...

Kto wie, kim  byÂł markiz, pod wpÂływem ktĂłrego Chopin skomponowaÂł miniaturkĂŞ galop?  :)

http://youtu.be/eGfihg2p984

(ten linek to bynajmniej NIE jest podpowiedÂż  :D  )

To byÂł psotny i chyba bardzo ruchliwy piesek George Sand.Hmmm...albo Solange?? Nie chyba jednak George.

Brawa dla Tereni!
W istocie to byÂł Âśliczny biaÂły piesek o imieniu Markiz (Marquise), ktĂłry towarzyszyÂł Chopinowi podczas jego pobytu u George Sand i czĂŞsto gramoliÂł siĂŞ na sofĂŞ, na ktĂłrej zwykÂł przesiadywac Fryderyk.
Podobno ta sama psinka (goni¹c w kó³ko za swym ogonkiem) zainspirowa³a Chopina do jeszcze jednej kompozycji, prawdê mówi¹c - du¿o bardziej znanej i popularnej - mianowicie do walca minutowego Des-dur. z op. 64. Dlatego ten walc czasem u niektórych biografów nosi przydomek "du petit chien" (ma³ego pieska).
Ale jest i tu pewna ciekawostka. OtĂłz do dziÂś ponoĂŚ Âżyje potomek tego pieska (w n-tym, rzecz jasna, pokoleniu); a ja - wkrĂłtce postaram sie zdobyĂŚ jego zdjÂątko...  :)

sÂłowo siĂŞ rzekÂło - psinka, sorry: kobyÂłka, u pÂłota.
Pod linkiem http://www.facebook.com/photo.php?fbid=3856452928105&set=o.193977657331605&type=1&theater
w folderze albumy Kuriera szafarskiego zamieszczam zdjĂŞcie Markiza. SkÂąd wiadomo, Âże to potomek? No dobra... Tak naprawdĂŞ nie jest wiadomo, ale wiadomo, ze i ten i tamten to rasa Bichon Frise, a to z kolei da siĂŞ stwierdziĂŚ, bo oryginalnego Markiza sportretowaÂł Eugene Lambert - kolega Maurycego (syna GS).
Oto jak Markiza opisaÂł sam Chopin:
"...jego weÂłna - taka, jak marabut, bieluteĂąki..."
 :)
A czy ktoÂś potrafi wymieniĂŚ, jakie jeszcze psiska (i czy w ogĂłle) przewijaÂły siĂŞ obok Chopina za jego Âżycia ?

ByÂł jeszcze Mops  :) [...] koloru ciemnej kawy z mlekiem, z bia³¹ kamizeleczkÂą, biaÂłymi poĂączoszkami na przednich nó¿kach i biaÂłymi butami na tylnych [...]    :) MusiaÂł byĂŚ sweetaÂśny, chociaÂż jak napisaÂła George Sand [...] zaÂłatwiÂł swĂłj interes w salonie i napuÂściÂł nam pcheÂł [...]  :D

Prawda, KasieĂąko, byÂł i Mops - "co po polsku znaczy po prostu kundel (sic!)..." - jak pisaÂła o nim George Sand. Ale, wolnego, Madame Sand!  - W jĂŞzyku polskim mops oznacza konkretnÂą rasĂŞ, a kundel - to kundel - ot, takie psisko bez rasy, szanowana Pani Sand. ProszĂŞ na przyszÂłoœÌ siĂŞ poprawiĂŚ  ;D

A zatem mamy ju¿ Markiza i Mopsa (który, notabene, pewnego dnia zagin¹³, albo odebra³ go w³aœciciel? Pewne wszak jest, ¿e 2 X 1840 GS informuje Maurycego: "...mi³oœÌ pieska stracona.")


Ok. Anything else?  8)

Januszu, podobno odnalazÂł siĂŞ wÂłaÂściciel pieska. OkazaÂło sie teÂż, Âże Ăłw czworonĂłg naprawdĂŞ wabiÂł siĂŞ AntinoĂźs.

SÂłyszaÂłam, Âże Fryderyk miaÂł ukochanego kota w dzieciĂąstwie, ale jakie imiĂŞ nosiÂł ten futrzak nie mam pojĂŞcia...  :)

Oj! to dobrze, bo siĂŞ troszkĂŞ martwiÂłem  :) 8)

co do ukochanego kotka - nie pamiĂŞtam szczegó³ów, ale faktycznie chyba jakiÂś byÂł  :(

Na pewno zaÂś czeladkĂŞ czworonogĂłw uzupeÂłniajÂą kolejne psiaki...
ByÂł Simon, o ktĂłrym wiem nic wiĂŞcej poza tym, ze byÂł, byÂł i "...ogromny pies bardzo piĂŞknej rasy, ktĂłrego Pani Domu ofiarowano na zastÂąpienie starego Simona, ktĂłry tego roku siĂŞ podstarzaÂł i ma ÂłapĂŞ sparaliÂżowanÂą NiedostĂŞpny przyjaciel grubego Koko, chociaÂż rasy swojego rodzaju przecudnej..."
no i wreszcie byÂł jeszcze SuÂłtan - nowofundlandczyk, ktĂłry "...poÂżarÂł swego opiekuna, albo ktĂłrego poÂżarÂł opiekun", jakoÂż zanim dotarÂł do Nohant na tyle dÂługo podró¿owaÂł, Âże wzbudziÂł sÂłuszne obawy swego przyszÂłego pana o jego Âżywot  :D

Jest reklama radiowa, która wykorzystuje walc Chopina, op.34 a-moll. S³yszeliœcie? Bo ja stan¹³em jak s³up, kiedy to us³ysza³em na pe³nych g³oœnikach w Intermarche... Jakie to piêkne..

Pora chyba na kolejny quizek… Tym razem podzielĂŞ go na dwa etapy, a raczej na dwa pytania. Oba bĂŞdÂą miaÂły wspĂłlne odniesienie, bynajmniej, nie tylko do twĂłrczoÂści Chopina. DziÂś czeœÌ pierwsza. Zapraszam!

 
Tak jak Chopin swymi mazurkami „podniĂłsÂł ludowe do ludzkoÂści”, tak jak Gershwin przeniĂłsÂł duszĂŞ murzyĂąskich bluesĂłw na najwiĂŞksze estrady Âświata, tak On – dla Âświata muzyki odkryÂł, spopularyzowaÂł i wyniĂłsÂł do poziomu Sztuki - tanecznÂą sztukĂŞ swego narodu.
Podobnie jak Gershwin – byÂł samoukiem. Podobnie, z kolei, jak Chopin, szukaÂł w muzyce nie estradowej brawury, a duszy. Dlatego w Âślad za radami Chopina naÂśladowcom i uczniom powtarzaÂł: nie grajcie utworĂłw zbyt szybko, w nadmiernym tempie i brawurze gubi siĂŞ piĂŞkno muzyki.
To oczywiste, ze ceniÂł bardzo Chopina. LubiÂł sÂłuchaĂŚ jego etiud, rozkochany byÂł w jego walcach. ByĂŚ moÂże to wÂłaÂśnie pod wpÂływem walcĂłw Chopina i On prĂłbowaÂł swych siÂł w tym tylko z pozoru salonowym gatunku pianistycznym. CzĂŞsto wiec grywaÂł swe walce na licznych objazdowych tournee, choĂŚ niezwykle rzadko utrwalaÂł na piĂŞciolinii.
Nauczy³em siê jego sztandarowego walca i zaraz go dla Was zagram (przynajmniej, kawa³ek). To jeden z jego najbardziej rozpoznawalnych utworów, choÌ bynajmniej, wcale nie najbardziej charakterystyczny dla ca³ej jego twórczoœci. Na pró¿no w nim dos³uchiwaÌ siê echa szopenowskich nut. Od pocz¹tku do koùca to jego bardzo osobisty, oryginalny utwór.

Moje pytanie jest nastĂŞpujÂące – o jakim miÂłoÂśniku Chopina Wam krĂłciutko opowiedziaÂłem? Kto skomponowaÂł niÂżej zalinkowany walczyk? - do wysÂłuchania ktĂłrego teraz juÂż serdecznie zapraszam  :)
http://youtu.be/cOqCSWYWWOU

(po rozwiÂązaniu zagadki zaproszĂŞ Was do drugiej czĂŞÂści pytania, tym razem ÂściÂśle odnoszÂącej siĂŞ do spuÂścizny Fryderyka)

Januszu, pojĂŞcia nie mam, ale jak Ty znowu grasz! Rozszerza siĂŞ repertuar, to cieszy :) Walczyk sympatyczny.

Beatko
i tak jesteÂś dzielna, ze chociaÂż sprĂłbowaÂłaÂś siĂŞ wsÂłuchaĂŚ i zastanowiĂŚ  :) OprĂłcz Ciebie jeszcze jedna osoba przysÂłaÂła mi na priva odpowiedÂź, ale teÂż bez sukcesu  >:(
No cĂłz, chyba tym razem to jest naprawdĂŞ trudny quiz. DajĂŞ wiĂŞc pierwszÂą podpowiedÂź: kompozytor walczyka byÂł starszy od Gershwina, ale obaj panowie znali sie doskonale. Prawdopodobnie nieraz grywali w tych samych salach i dla identycznej publicznoÂści.

Co do mojego wykonania - no gram, jak gram. Mam nadziejĂŞ, ze da sie sÂłuchaĂŚ.  ;) A walczyk, owszem, sympatyczny, nawet dla mnie bardzo i pewno dlatego od wielu, wielu latek byÂł i jest moim cichym ulubieĂącem.
I jeszcze jedna podpowiedÂź(?) ZagraÂłem dla Was wersjĂŞ skrĂłconÂą. PeÂłna wersja jest dwa razy dÂłuÂższa i ma... "koncertowy" podtytuÂł  8)

Brawa dla SÂławka (musammana)!

Przed chwilÂą opublikowaÂł na YT prawidÂłowÂą odpowiedÂź.
Kompozytorem, o ktĂłrego pytaÂłem jest Scot Joplin - najwybitniejszy, amerykaĂąski popularyzator i twĂłrca wielu topowych ragtimĂłw.
Walc, ktĂłry wam zaprezentowaÂłem nosi miano walca koncertowego, a jego tytuÂł: "Bethena".
Tutaj podajĂŞ link do peÂłnej wersji w ukaldzie na fortepian i skrzypce http://www.youtube.com/watch?v=FMZFgaK5gao. (Ale wiecie co? - ja chyba wolĂŞ "swojÂą" wersjĂŞ  ;D  )

ByĂŚ moÂże zmyliÂła Was informacja o "wyniesieniu do poziomu Sztuki - tanecznej sztuki swego narodu", ale prawda jest taka, ze ragtime to gatunek bezposrednio wywodzacy sie z ludowych (afroamerykaĂąskich) form tanecznych (o parzystym metrum).
Kto byÂł tworcÂą ragtimu trudno dzis stwierdziĂŚ (choĂŚ wkrĂłtce zapodam ciekawÂą sugestiĂŞ odnoszacÂą sie do roli jakÂą odegraÂł Patron naszgo Forum dla genezy ragtimowego gatunku :) ), ale z caÂła pewnosciÂą rozÂławiÂł go i spopularyzowaÂł Scot Joplin
SÂławku, jeszcze raz gratulacje!

Zgodnie z obietnicÂą czas na drugÂą czêœÌ zagadki. I znĂłw rozÂło¿ê pomost miĂŞdzy Chopinem a Joplinem, o ktĂłrym sami Amerykanie mawiajÂą: „KrĂłl ragtimĂłw, ktĂłry marzyÂł zostaĂŚ afro-amerykaĂąskim Chopinem”.
AmerykaĂąski badacz (bodaj: Claudio Colombo) ongiÂś pisaÂł: „na podobieĂąstwo mazurkĂłw Chopina ragtimy Joplina emanujÂą taĂącem natchnionym witalnoÂściÂą rytmu. Nawet nasze uszy przesycone nowoczesnymi rytmami wyÂławiajÂą tu analogie bez trudu”. Czy zgodzimy siĂŞ z tezÂą badacza? Parzyste rytmicznie ragtimy contra: liczone na trzy mazurki? – Jak tu porĂłwnywaĂŚ? A jednak… PosÂłuchajmy joplinowej „PÂłaczÂącej wierzby” (swoja drogÂą: czyÂż aÂż nadto Âświadome nie nawiÂązaÂł nazwÂą do szopenowskich klimatĂłw?)

http://youtu.be/4Kh7wh5ranI

OczywiÂście: melodia, budowa, harmonia – to sto procent Joplina zero Chopina, ale, moim zdaniem teza o szopenowskich inspiracjach natchnionych witalnoÂściÂą rytmu w ragtimach Joplina naprawdĂŞ piĂŞknie siĂŞ broni. Przy okazji: czy zwrĂłciliÂście uwagĂŞ na spokĂłj i wywaÂżone tempo wykonania? („Nie grajcie utworĂłw zbyt szybko, w nadmiernym tempie i brawurze gubi siĂŞ piĂŞkno muzyki”)
Kto byÂł naprawdĂŞ twĂłrcÂą gatunku ragtimĂłw – wÂłaÂściwie nie wiemy (to trochĂŞ tak, jakby spytaĂŚ: kto byÂł pierwszym twĂłrcÂą polonezĂłw, oberkĂłw?, itp. Itd.). Ale sÂą tacy, ktĂłrzy wÂśrĂłd prekursorĂłw ragtimowego gatunku wymieniajÂą Chopina. Za dowĂłd przytaczajÂą pewnÂą znamiennÂą etiudĂŞ konstatujÂąc nieÂśmiaÂło: czy aby nie ona wÂłaÂśnie byÂła pierwszym w historii muzyki ragtimem?

Moje pytanie: o jakiej etiudzie Chopina mowa?

Januszu, osobiÂście ragtimeowe bity sÂłyszĂŞ w etiudzie Ges-dur op.25 nr 9 zwanej Motylem  ;)

Drogi Januszu, wiem,¿e jesteœ osob¹ bardzo wyrozumia³¹ wiec pozwolisz,¿e sie z Tob¹ nie zgodze.
ZastanawiaÂłam siĂŞ oczywiÂście nad Twoja zagadkÂą ale nawet po drugiej podpowiedzi, ktĂłra wyraÂźnie wskazywaÂła,
Âże kompozytor o ktĂłrego pytaÂłeÂś jest Amerykaninem do gÂłowy mi nie przyszÂło Âże to Scott Joplin.
Có¿ lubie niektóre jego ragtimy, ale wybacz dla mnie(dla mnie) nie jest to wielka sztuka, to nie tylko nie jest
Mozart czy Chopin ale nawet nie Gershwin.ByĂŚ moÂże uwaÂżam tak bo nie znosze jazzu.
JeÂśli chodzi o drugie pytanie to niestety nie wiem o jakÂą etiudĂŞ chodzi.Rytm to nie wszystko.Twoja teza to nadinterpretacja(moim zdaniem).
I myÂślĂŞ,Âże nawet jeÂśli jej posÂłucham to ragtimu w niej nie usÂłyszĂŞ.

Brawo KasieĂąko! Z szybkoÂściÂą ponaddÂźwiĂŞkowca rozbiÂłaÂś mojÂą finaÂłowa zagadkĂŞ. Gratulacje i wyrazy uznania  :-* , bo w mym przekonaniu zagadka ta zdawaÂła sie byc jeszcze trudniejsza, od poprzedniej, a okazaÂło siĂŞ, dla Ciebie - to byÂł drobiaÂżdÂżek jak, nomem omen, motylek  :D. Tak etiudÂą tÂą w przekonaniu miÂłoÂśnikĂłw obu PanĂłw KompozytorĂłw (ale i moim osobistym) jest gesdurka z op. 25.
PosÂłuchajmy, jak piĂŞknie (czyÂż nie ragtimowo?) brzmi w wykonaniu SokoÂłowa

http://youtu.be/Sfsvs2IPBJg

Tereniu, cĂłz tu po naszym zgadzaniu, lub nie? KaÂżde z nas ma prawo do wÂłasnego mniemania i tyle. Piszesz, Âże twĂłrczoœÌ Joplina to Âżadna wielka sztuka... ok! skÂłonny jestem w jakieÂś mierze  tĂŞ opiniĂŞ podzielaĂŚ, a juÂż szczegĂłlnie, gdy porĂłwnujemy amerykaĂąskiego , ciemnoskĂłrego samouka do MozartĂłw, ChopinĂłw i innych... Tak!, to nie ta pó³ka... ale, bez wzglĂŞdu na nasze lubienie, podziwianie i ocenianie chyba sie zgodzimy, Âże w wÂąskiej dziedzinie ragtajmĂłw - to najwybitniejszy kompozytor, jaki do tej pory stÂąpaÂł po Ziemi. I choĂŚby dla tylko tego faktu oddajmy mu prawo do zaistnienia w dywizji najwiekszych, nawet takich jak Chopin, bo czyÂż jak Chopin - ludowe formy muzyczne nie wyniĂłsÂł na sale estradowe caÂłego Âświata? WyniĂłsÂł i niebywale spopularyzowaÂł. I chwaÂła mu za to!

Co do, zaÂś, nadinterpretacji... I znĂłw siĂŞ zgodzĂŞ: tak, twierdzenie Âże Chopin jest kompozytorem pierwszego ragtima to ewidentna nadinterpretacja (nigdy czegos podobnego nie twierdziÂłem :-) , za to wskazaÂłem, ze sÂą tacy, ktĂłrzy nie wykluczajÂą takiej tezy, a na poparcie wskazujÂą konkretnÂą kompozycjĂŞ Chopina dopatrujac sie w niej archetypu i ÂźrĂłdÂła inspiracji dla twĂłrcĂłw nowego gatunku.
Czy zaÂś Ty sama dosÂłuchasz siĂŞ w "motylkowej" tego, czego dosÂłuchuja siĂŞ inni (a do innych zaliczmy i KasiĂŞ, i Twego przyjaciela Janusza) - to juÂż sprawa Twej wyobraÂźni (na przykÂład: wygĂłrowanej w oczekiwaniach i bardzo konkretnej).

Poza wszystkim: wielki Ci dzieki, Tereniu, za gÂłos w dyskusji  :-*  :)

Bardzo siĂŞ cieszĂŞ drogi Januszu  :), Âże udaÂło mi siĂŞ zgadn¹Ì! Nasza muzyczna wyobraÂźnia pod¹¿yÂła tym razem tÂą samÂą drogÂą  ;) Tak przy okazji, to wszystkie Twoje chopinowskie zagadki, ktĂłre rozszyfrowaÂłam ³¹czyÂł pewien kod, id est litera M: Majorka, Mendelssohn-Bartholdy, Mops i Motylek  :D

Nawet nie bedÂąc fanatykiem pewnej mydlanej opery aÂż pokuszĂŞ siĂŞ o dodanie: M - jak MiÂłoœÌ (do Muzyki, rzecz jasna    ;D   :) )

Dzieki, KaieĂąko za sugestywny, symboliczny "decoding"  :D

PlĂŁcerea este de partea mea  :) Januszu  :), byÂł jeszcze akord w moll w preludium c-moll op. 28 nr 20 i Msza koronacyjna C-dur KV 317 (to w mojej, mozartowskiej zagadce, ktĂłrÂą usiÂłowaÂłeÂś rozpracowaĂŚ  ;)).

A ja Ci chciaÂłam teÂż Januszu podziekowaĂŚ bo szukajÂąc odpowiedzi na Twoje pierwsze
pytanie i maj¹c trochê enigmatyczne wskazówki, takie jak ¿e autor lubi³ Chopina(wiêkszoœÌ kompozytorów raczej tak
ma ;)) czy Âże inspirowaÂła go muzyka ludowa(takÂże jest tu spora grupa kompozytorĂłw) trafiÂłam na uroczy
walc Dworzaka, ktĂłry przynajmniej w pierwszych taktach troche przypominaÂł mi utwĂłr Joplina. OczywiÂście szybko przekonaÂłam sie,Âże to nie to :D bo juÂż dalej faktura tego utworu(Dworzaka) sie zageszcza i juÂż nie jest tak proÂściutko.
Co do dosÂłuchania siĂŞ to masz racje.WÂłaÂśnie skoĂączyÂł sie "TrybunaÂł DwĂłjki" z "NiedokoĂączonÂą" Schuberta.
Jeden z redaktorĂłw dosÂłuchaÂł siĂŞ w tej Symfonii poloneza ??? ??? ???
Nigdy bym na to nie wpadÂła!!

Tak, etiudy Chopina s¹ fantastycznie zró¿nicowane, niczym flora i fauna dna morskiego :)

Kochani
moje poprzednie quizy nie zawsze naleÂżaÂły do najÂłatwiejszych. Teraz, w przededniu Gwiazdki, bĂŞdzie inaczej, teraz bĂŞdzie quizek swiateczny a co za tym idzie: musi byĂŚ Âłatwy dla kaÂżdego. Z gory jako podpowiedÂź dodam: nie bez powodu prezentujĂŞ go w przeddzieĂą ÂświÂąt BoÂżego Narodzenia...
Pytanie brzmi: w jakim utworze Chopin zacytowaÂł temat jednej z najpiĂŞkniejszych polskich... hmm... ludowych piosenek?   ;) :)

ÂŻeby nie psuĂŚ innym zabawy - proszĂŞ! - nadsyÂłajcie mi odpowiedzi na priva  :)

No brawo! pierwsze trzy odpowiedzi juÂż dotarÂły i wszystkie prawidÂłowe  :D
Gratulanki dla Kasienki, Basi i Beatki!   :-* Czekam na kolejne zgÂłoszenia  :)

Do trĂłjki zwyciĂŞzcĂłw do³¹czyÂł wczoraj Marek (aro51)  :D Brawa dla Marka  :)
Mam nadzieje, ze nie - jako ostatni  ???

PÂłonna nadzieja, januszu.... No tak, gadam do samego siebie, ale moÂże z okazji nadchodzÂących ÂŚwiÂąt mi tĂŞ przywarĂŞ wybaczycie
Nie bedê przeciaga³ quizu bo kolêdowania czas chyba ju¿ poma³u zacz¹Ì.
I Kasia, i Beatka, i Basia, i Marek prawidÂłowo odpowiedzieli: chodziÂło tu o scherzo h-moll op. 20, w czĂŞÂści Âśrodkowej ktĂłrego rozbrzmiewajÂą nuty jednej z najpiekniejszych a zarazem najstarszych polskich kolĂŞd: LulajÂże Jezuniu.
Proponuje niech kaÂżdy wybierze sobie swoje ulubione wykonanie scherza h-moll z bogatej youtubowej biblioteki i odsÂłucha  w ÂświÂątecznym nastroju i skupieniu.
Z mej strony zaproponujĂŞ wykonanie nie caÂłego scherza a tylko kolĂŞdowej czĂŞsci w niezwykÂłym,  kultowymn agraniu zespoÂłu Novi Singers
http://www.youtube.com/watch?v=FzYbgDB3F18&feature=share&list=FLB4WElrEeZX62gN-f-q5uwg

Wiem! Na pewno nie moÂżecie siĂŞ juÂż doczekaĂŚ kolejnego quiziku z Chopina. SÂłusznie! Nowy Rok za nami. Pora wiĂŞc do roboty… :D

MĂłj kolejny pomponik znĂłw podzielĂŞ na dwie czĂŞÂści. Pierwsza – Âłatwiutka, druga – hmm… Zobaczymy.
W obu pytaniach bêdê nadal dr¹¿y³ temat ludowych inspiracji (a nawet dos³ownych cytatów) w twórczoœci Fryderyka. A zatem: ad rem! ;)
Scherzo h-moll op. 20 ze swÂą ÂśrodkowÂą czĂŞÂściÂą nawiÂązujÂącÂą do kolĂŞdy „LulajÂże Jezuniu” (ktĂłra byÂła tematem ÂświÂątecznej zabawy) – wiadomo: to chyba najbardziej znany i rozpowszechniony w tym temacie przykÂład. Ale czy najbardziej ewidentny?? Otó¿ nie! ZwróÌmy uwagĂŞ: ta niby banalnie prosta melodia jest przez Chopina subtelnie wystylizowana, harmonicznie podkolorowana, w koĂącĂłwce nawet rozbudowana… SÂłuchajÂąc jej - wprawdzie bez trudu rozpoznajemy pierwowzĂłr, ale i bez trudu postrzegamy ró¿nicĂŞ miedzy oryginaÂłem, a szopenowskÂą nutÂą. Tak, zapoÂżyczenie – jest! Ale czy jako cytat dosÂłowny? Moim zdaniem – nie. ZresztÂą, pozostawiam ten dylemat kaÂżdemu do wÂłasnej oceny.
Za to sÂą bez wÂątpienia w twĂłrczoÂści Chopina cytaty „literalne” potwierdzajÂące tezĂŞ, Âże Chopin Âświadomie i konsekwentnie skorzystaÂł z ludowej „spuÂścizny”. 
Moje pytanie jest zatem proste: w jakim uczyniÂł to utworze?  ???

OczywiÂście, znĂłw bardzo proszĂŞ, dla dobra zabawy, przesyÂłanie mi odpowiedzi na priva.
 :)

Chyba jednak szafarska rodzinka jest juÂż trochĂŞ umĂŞczona quizowaniem  :( Albo moje pytanie miast Âłatwiutkim nazbyt czyniĂŚ kaÂże gÂłowĂŞ tĂŞgÂą  ???
DoÂśc powiedzieĂŚ - jedna tylko przyszÂła na priv odpowiedÂź. Za to prawidÂłowa.  :D
Aby zachĂŞciĂŚ pozostaÂłych do rozwiazania zagadki - przytaczam fragment otrzymanej odpowiedzi:
"...moÂże masz na myÂśli (...) - jak to okreÂśliÂł Mochnacki "potpourri ze ÂśpiewĂłw narodowych", zÂłoÂżonÂą z Introdukcji, tematu I (zaczerpniĂŞtego z pieÂśni JuÂż miesiÂąc zeszedÂł),tematu II ("dumki" Karola KurpiĂąskiego wskazujÂącej na ludowÂą proweniencjĂŞ) i III tematu - melodii ludowej z Kujaw (kujawiaka) Jedzie Jasio od Torunia?..."
Ano! WÂłaÂśnie to mam na mysli, to - czyli Ăłw Âśliczny utwĂłr, ktĂłrego wpleciony fragment o Laurze i Filonie mĂłgÂłby ÂśmiaÂło startowaĂŚ do tytuÂłu polskiego, ludowego hymnu narodowego  ;) :)

A przy okazji mam pytanie pozakonkursowe: jak myÂślicie, któ¿ takÂą merytorycznie piĂŞknÂą nadesÂłaÂł mi odpowiedÂź?  :)

MogÂła to byĂŚ oczywiÂście niezawodna Kasia, ale trochĂŞ styl wypowiedzi mi nie pasuje.W kaÂżdym razie ktokolwiek to
byÂł, fakt Âże wspomniaÂł o Mochnackim ma u mnie duÂży plus!!
Mnie Twoje quizy Januszu absolutnie nie znudziÂły, tylko ja osobiÂście bym wolaÂła Âżeby byÂły trochĂŞ trudniejsze!

Ale zostaÂłam uhonorowana (i to podwĂłjnie - przez Janusza i AgnieszkĂŞ)!  :)


Aga, nie zapominajmy, Âże
 
http://www.youtube.com/watch?v=MnWYM9eUrZo   :D

2013 - L'anno di Verdi  :)

DziĂŞkuje, Tereniu  :) WÂłanie o to chodzi by nie zanudziĂŚ. ZaÂś co do poziomu trudnoÂści... Staram siĂŞ rĂłznicowac. Prawdopodobnie nasze Forum czytane jest nie tylko przez "znawcĂłw" Chopina. A dla takich wzmianka o kolĂŞdzie w scherzu h-moll na pewno jest wisienkÂą.
ByĂŚ moÂże nie inaczej gdy dowiedzÂą sie o przeuroczych wariacjach, ktĂłrych jeden z tematĂłw chyba kaÂżdemu od czasu do czasu przydarza sie nuciĂŚ:
ktĂłre, jak juÂż wspomniaÂła za Mochnackim nasza droga Kasia - mogÂą byĂŚ odbierane jako "potpourri ze ÂśpiewĂłw narodowych".
MowiÂąc krĂłtko: "Wariacje na tematy polskie" A-dur op. 13, o co pytaÂłem w mojej ostatniej zagadce.

Szkoda, ze tak malutko przyszÂło odpowiedzi... ale moÂże, podobnie jak i Ty, Tereniu, i inni czekajÂą na trudniejsze wyzwania  :) Te, juÂż zaraz, w nastĂŞpnym poÂście.

SÂłowo siĂŞ rzekÂło, kobylka u pÂłota  ;D

Tym razem w quizie wyatartowaĂŚ chce takze jego autor ;D Sprawa bowiem i dla mnie jest schowana w pomrokach kosmosu.
Ad rem.. Rozmawiajac z KasiÂą na privie zastanawialismy siĂŞ, na ile prawdÂą jest, Âże jak stwierdziÂła KasieĂąka, inspiracjÂą dla mazurka g-moll z op. 24 mĂłgÂł byĂŚ motyw z ludowej przyÂśpiewki "Ciele ogon ma matulu". OsobiÂście nigdy nie sÂłyszaÂłem tejÂże przyspiewki, nie znam zadnych materiaÂłow ÂźrĂłdÂłowych potwierdzajacych kasienkowe przypuszczenie, acz, gdy siegnĂŞ pamiĂŞcia w lata zamierzchÂłe, coÂś mi tam po gÂłowie chodzi, coÂś sÂłysze jak dzwoniÂą w koÂściele, ino w ktĂłrym? JuÂż kompletni nie wiem. MoÂże ktoÂś z Was, drodzy Forumowicze, wie w temacie coÂś wiecej i zechciaÂłby sie wiedzÂą podzieliĂŚ? M0Âże uda nam siĂŞ wspolnie nadaĂŚ mazurkowi g-moll nowy, ludowy wymiar?  :D

Poszukiwanie odpowiedzi na pytanie Pana Janusza w³aœciwie sta³o siê poszukiwaniem ró¿nych wykonaù tego pieknego Mazurka :)
To jak z podró¿owaniem - nie sama podró¿ najwa¿niejsza, a przygotowania do niej...
DziĂŞkujĂŞ  za inspiracjĂŞ :)

 :)

Pod¹¿aj¹c "œladem cielaczkowym" - jak go nazwa³ Pan Janusz - znalz³am taki oto artyku³:

http://www.wiadomosci24.pl/artykul/malo_kto_nie_slyszal_spiewu_choru_marianskiego_z_krakowa_178239.html

ProszĂŞ zwrĂłciĂŚ uwagĂŞ na pierwszy akapit, wiersz piÂąty.
MoÂże drobiazg, ale...

A ja znalazÂłam taki link, ale niezbyt to dla mnie przekonywujÂące:

http://www.youtube.com/watch?v=yBZvlCQx-Pg

Kochani, dobrze, ze dzielimy sie naszymi znaleziskami na otwartym topicu. Unikniemy tej samej roboty  ;) Link Tereni wczeÂśniej przesÂłaÂła mi privem Basia, a jeszcze wczeÂśniej ja tenÂże - do Kasi. I podobnie jak Terenia stwierdziÂłem,  ze jest on wÂątpliwym dowodem na cokolwiek. ByĂŚ moÂże nawet jest tak, ze dokumentuje nie wersjĂŞ ÂźrodÂłowÂą a coÂś caÂłkiem odwrotnego: inspiracjĂŞ Chopinem dla potrzeb kreowania wspolczesnego folkowego utworku (czyli przeciwieĂąstwo naszych dociekaĂą)
Bardzo mnie jednak cieszy, ze prĂłbujemy, szukamy razem. Mam nadzieje, ze wspolnymi siÂłami z czasem dokopiemy sie do pierotnego, prawdziwego ÂźrodeÂłka  :)

Prof.Tomaszewski w swojej chopinowskiej "biblii" omawiajÂąc ten mazurek podaje cytat
do pieÂśni ludowej zamieszczonej u Kolberga.
Niestety ja jako nieznajÂąca nut nie moge sobie tego znuciĂŚ  :-[

JeÂśli profesor przytacza nuty - to moÂże je zeskanuj i wtedy wspolnie je rozszyfrujemy  ;)

To teraz ja siê do³¹czam do badaù naukowych ;) Sprawa jest trochê skomplikowana, ale zaraz do tego przejde. Wiêc tak...
RzeczywiÂście utwĂłr zespoÂłu Hyrni nic nie wyjaÂśniÂł z tym, Âże teÂż chciaÂłbym zauwaÂżyĂŚ, Âże w opisie filmu na YT wymieniony jest "Mazur z Chodakowa", a jak wiemy ChodakĂłw to miejscowoœÌ le¿¹ca obok ÂŻelazowej Woli w ktĂłrej jak Âłatwo siĂŞ domyÂśleĂŚ bywaÂł teÂż Chopin no i...no i.... Âślad siĂŞ urywa, wiĂŞcej nic nie wiem, nic nie znalazÂłem  :-\ Ale... zaraz zaraz...

Mam niespodzianke  ;D Bo przecieÂż jest jeszcze inny utwĂłr, kojarzony jako inspiracja tego mazurka :P (zresztÂą Tomaszewski teÂż o nim wspomina) "Czemu nie orzesz Jasieniu?" A i mam nawet autentyczne wykonanie "In Crudo"  :o ;D http://soundcloud.com/bashi-bishi-1/03-czemu-nie-orzesz-jasieniu OczywiÂście to juÂż kaÂżdy we wÂłasnym zakresie i mniemaniu porĂłwna sobie z mazurkiem, wiadomo. Jest teÂż np. wersja zespoÂłu ÂŚlÂąsk lecz raczej nie braÂłbym na powaÂżnie bo zespoÂły tego typu z muzykÂą ludowÂą majÂą niewiele wspĂłlnego jeÂśli wogĂłle majÂą http://w313.wrzuta.pl/audio/4mL35yk0PHa/jasiu_czemu_nie_orzesz  . Isnieje rĂłwnieÂż wersja zapisana przez Oskara Kolberga http://www.oskarkolberg.pl/index.php/tance/metryka/706 (o te nuty chodzi 2 posty wyÂżej??) . Na tej stronie moÂżna rĂłwnieÂż odtworzyĂŚ melodie.  Z tym Kolbergiem to teÂż mogÂło byc ró¿nie bo podobno nie zawsze jego zapisy byÂły wierne oryginaÂłom co zresztÂą jeÂśli dobrze pamiĂŞtam miaÂł mu za zÂłe Chopin.  ;) Mam jeszcze inne nuty, wyglÂąda na to, Âże teÂż In Crudo. http://docs8.chomikuj.pl/7755802_images/7755802.001.png

(http://docs8.chomikuj.pl/7755802_images/7755802.001.png)

No i to jest tak: Wersji jednego utworu w polskiej muzyce ludowej jest czasem bardzo du¿o co zreszt¹ sami widzicie po samych tekstach i tytu³ach utworu o którym piszê. Nieod³¹czna jej czêœÌ to improwizacja, a nauka czêsto polega na "zas³yszeniu" czegoœ co mamy zagraÌ. Tak wiêc co region, co wieœ, a w³asciwie nawet co muzykant to inna wersja. Andrzej Bieùkowski mówi nawet, ¿e dobry muzykant nigdy nie zagra dwa razy tak samo. Najstarszy znany polski utwór "Oj Chmielu" brzmi ponoÌ w ka¿dym regionie zupe³nie inaczej. 8)
Tyle mam do zaoferowania, ale myÂśle, Âże bardziej opÂłacaÂłoby siĂŞ wybraĂŚ do biblioteki niÂż do googla  :) Albo najlepiej spytaĂŚ kogoÂś z etnomuzykologĂłw bo powinny byĂŚ osoby, ktĂłre majÂą coÂś wiĂŞcej do powiedzenia na ten temat np. Maria Baliszewska czy wÂłaÂśnie A. BieĂąkowski itp. A i jeszcze mam jednÂą proÂśbĂŞ do Was. Jest taka strona http://www.ispan.pl ktĂłra mi teraz nie wchodzi wiĂŞc poszukajcie informacji w jej zbiorach bo chyba tam teÂż coÂś jest.  8)

Ps. PiĂŞkna ta muzyka  :) Te teksty ludowe teÂż uwielbiam  ;D Wcale niekoniecznie sÂą takie banalne jakby siĂŞ mogÂło na poczÂątku wydawaĂŚ ;)

Uff.... Wielkie dziĂŞki za bogactwo wartoÂściowych materiaÂłow. BĂŞdziemy mieli teraz co badaĂŚ :) OdpowiedÂź wprawdzie nadal tkwi w mglistych powijakach, ale za to uswiadomiÂłes nam, ze wcale nie musi byĂŚ jednoznaczna  :)

Ale¿ pracy mnóstwo i wiadomoœci przy okazji, i materia³ów do ods³uchania, do badaù :)
LubiĂŞ takie "Âśledztwa" ;)

P.S. myÂślĂŞ, Âże dla wiĂŞkszoÂści z nas google sÂą jedynie miejsce poszukiwania tropĂłw, dziĂŞki ktĂłrym wiemy, gdzie szukaĂŚ dalej ;)

DziĂŞki za megaciekawy post! WidaĂŚ, Âże gdy mowa o folklorze, jesteÂś w swoim Âżywiole  :)

DziÂś w „trĂłjkowej” sjeÂście u Marcina KydryĂąskiego oprĂłcz fado i innych „sjestowych” klimatĂłw byÂły chwile i dla Mozarta i Chopina.
Pan Marcin przytaczaÂł na przykÂład zasÂłyszany fragment rozmowy Casalsa i Horowitza, w ktĂłrej ten pierwszy dzieliÂł siĂŞ swymi przemyÂśleniami na temat, jak naleÂży graĂŚ Chopina a jak Mozarta? Otó¿ Chopina – tak jak zwyczajowo Mozarta a Mozarta - jak, tradycyjnie interpretowanego Chopina  :)
Szkoda, jednak, ¿e ca³oœÌ wywodu genialnego muzyka zamknê³a siê tylko w tym lapidarnym przemyœleniu. Jego rozwiniêcie (wraz z przyk³adami) mog³oby byÌ dla nas, melomanów, ale tak¿e dla profesjonalnych pianistów prawdziw¹ gratk¹.

Przy okazji pan Marcin pozwoliÂł sobie na odrobinĂŞ spekulacji pod adresem nokturnu f-moll Chopina.
http://www.youtube.com/watch?v=NONg06Pf0v8
Mianowicie: czy aby jego motyw nie zainspirowaÂł twĂłrcĂłw pieÂśni: „RozkwitaÂły pÂąki biaÂłych ró¿…”
http://www.youtube.com/watch?v=novJ8gzkLhw
Pewne podobieĂąstwo, szczegĂłlnie w poczÂątkowych taktach, moim zdaniem jest zauwaÂżalne. Czy jednak na tyle, aby potwierdziĂŚ tezĂŞ redaktora KydryĂąskiego? Niech kaÂżdy oceni sam…


A teraz juÂż, moi drodzy, zapraszam do kolejnego quizku. KontynuujĂŞ w nim temat odszukiwania w utworach Chopina oryginalnych nawiÂązaĂą do polskich, ludowych pieÂśni i melodii. Poprzednie zapytanie dotyczyÂło mazurka g-moll (24/1), ale z powodu braku jednoznacznych rozstrzygniĂŞĂŚ - pozostawiam w zawieszeniu. (Do tej pory wci¹¿ nie znaleÂźliÂśmy solidnego potwierdzenia, Âże Chopin zacytowaÂł fragment popularnej w jego czasach ludowej melodii "Ciele ogon ma matulu". I w ogĂłle: jak brzmi melodia tego motywu?? Pewne ÂświatÂło zapodaÂł nam fabura, ale… niewiele rozproszyÂło mrok ciemnoÂści).

Aby wiêc nie spekulowaÌ i nie poszukiwaÌ orygina³u, którym zainspirowa³ siê Chopin (jak widac to moze byÌ i jest bardzo trudne zadanie)- dziœ zapytam o pieœù, któr¹ bez trudu mo¿na odnaleŸÌ na YT, a która bez w¹tpienia mog³a byÌ dla Chopina natchnieniem przy komponowaniu pewnego bardzo znanego mazurka.
A zatem, króciutko: o jakim mazurku mowa i co to za pieœù?

No i zgÂłosiÂł siĂŞ zwyciĂŞzca!! - nasza niezawodna Kasia! raz kolejny odgadÂła i rozwiÂązaÂła quizek bez pudÂła  :)
Na razie nie podajĂŞ rozwiÂązania. MoÂże bĂŞdÂą kolejni zwyciĂŞzcy - bo tu, kaÂżdy kto dobrze odpowie - jest zwyciĂŞÂżcÂą. :)
A Kasi - za najszybszÂą prawidÂłowÂą odpowiedÂź, ale i za poprzednie wygrane - w nagrodĂŞ podarowaÂłem jedno z moich najnowszych opowiadanek.  :)

Do Kasi doÂłaczyÂł Patryk (Mozart) - choĂŚ lojalnie przyznaÂł, ze potwierdza to, co juÂż wczesniej napisaÂła mi Kasia (z ktĂłrÂą sie kontaktowaÂł).

Za to Patryk wspomnial mi o czyms wiêcej, o pewnym mazurku, którego wprawdzie nie mia³em na mysli, tj. F-dur op. 68 nr 3, a w ktorego trio (tu: czêœÌ œrodkowa) wyraŸnie mo¿na sie dos³uchaÌ jakiegoœ motywu ludowego
od 0:58  do 1:10
http://youtu.be/vYfXCnlQoKs

KiedyÂś juÂż chyba wspominaliÂśmy o nim na Forum. Ten motyw to czysta gĂłralska fraza. Nie wiem, czy oparta na jakiejkolwiek oryginalnej, goralskiej melodii, czy li tylko skomponowana zgodnie z zasadmi teorii gamy goralskiej. Brzmi jednak tak, ze Âżadna gĂłralska kapela z pewnoÂścia by siĂŞ jej nie powstydziÂła  :D
Przy okazji dokopa³em siê do swych zadawnionych materia³ów na temat tego¿ mazurka, w szczegolnoœci jego góralskiej(?) prowieniencji. Niestety, nie zapisa³em kto, ale mam w notatkach, ze ten ktoœ dopatrzy³ siê inspiracji zgo³a wcale nie góralskich! ród³a insiracji dopatrywa³ siê w... Bachu!
Bach, jak wiemy, od najmÂłodszych byÂł bardzo bliski Chopinowi. Bardzo go ceniÂł sobie przede wszystkim ÂŻywny (nauczyciel Chopina). Niewykluczone, Âże kiedyÂś odgrywaÂł ze swym uczniem na 4 rĂŞce GloriĂŞ z Mszy BMV 234 - i to wÂłasnie jej poczÂątek byÂł, zdaniem tej osoby, inspiracjÂą dla mazurkowego tria  :o
PosÂłuchajcie zresztÂą sami:
http://youtu.be/yrXhcdNei-E
Zeby nie by³o doœÌ mazurkowi próbuje sie takze dopinaÌ beethovenowskie inklinacje. Oto czwarta czêœc sonaty As dur op. 22 Beethovena
http://youtu.be/3Cin2BNtp9Y
MyÂśle sobie: gdyby pod¹¿aĂŚ tropem podobnych detektywĂłw moÂżna by z mniejszym czy wiĂŞkszym trudem udowodniĂŚ, ze kÂązdy utwor skopmonowany przez kogokolwiek zawiera w sobie jakieÂś tam pierwiastki  twĂłrcze jego poprzednikĂłw. Ale czy takie wywody majÂą sens?
MoÂże i majÂą - jesli widzimy jednoznaczne podobieĂąstwa i iinspiracje...Ja - w odniesieniu do tych przykaldĂłw widze je bradzo mgliÂście, choc owszem, widzĂŞ  ;)

W dniu urodzin Chopina chĂŞtnie wracam do lektury jego listĂłw, gdyÂż sÂądzĂŞ, Âże najpeÂłniej przekazujÂą prawdĂŞ o Chopinie, jako o zwyczajnym czÂłowieku, wnikliwym obserwatorze, wraÂżliwym artyÂście…
Przeczytajcie, proszĂŞ ten krotki cytat:
"Miêdzy ska³ami i morzem opuszczony ogromny klasztor kartuzów, gdzie w jednej celi (...) mo¿esz sobie mnie wystawiÌ nieufryzowanego, bez bia³ych rêkawiczek, bladego jak zawsze. Cela ma formê trumny wysokiej, sklepienie ogromne, zakurzone, okno ma³e, przed oknem pomaraùcze, palmy, cyprysy; naprzeciw okna moje ³ó¿ko na pasach, (...) moje bazgra³y i nie moje szparga³y... cicho... mo¿na krzyczeÌ... jeszcze cicho...".

To fragment listu Chopina do Juliusza Fontany (jego wiernego przyjaciela). NapisaÂł go tuÂż po przybyciu do palmejskiego klasztoru w Valdemosie.  Urzeczony ascetycznÂą architekturÂą Âśredniowiecznych, klasztornych cel zatapia siĂŞ w ich ciszy i, na podobieĂąstwo  mickiewiczowskich stepĂłw Akermanu ( "StĂłjmy! - jak cicho! (...). W takiej ciszy - tak ucho natĂŞÂżam ciekawie, Âże sÂłyszaÂłbym gÂłos...")  – teÂż natĂŞÂża ciekawie sÂłuch, aby, w tym dalekim kraju, poÂśrĂłd cyprysĂłw, palm i klasztornych murĂłw dosÂłyszeĂŚ gÂłos z ojczyzny. W przeciwieĂąstwie do Mickiewicza - usÂłyszaÂł go i chciwie zachowaÂł w swej duszy…
Dlatego gdy tu - w Valdemosie skomponowaÂł przepiĂŞkny mazurek e-moll op. 41 nr 2, pomimo Âże zwany palmejskim  – dla kaÂżdego, kto go choc raz wysÂłucha staje sie Ăłw mazurek tak bardzo polskim, jak chyba Âżaden inny. Bo wÂłasnie w nim, w tym mistycznym mazurku odtworzyÂł w najczystszej rozpoetyzowanej formie Ăłw gÂłos, ktĂłry przybiegÂł za nim aÂż z ojczyzny.


Dlaczego jeszcze wspominam o mazurku e-moll op. 41 nr 2 ? – on jest odpowiedziÂą na moje pytanie z ostatniego quizu. To w tym mazurku Chopin przechowaÂł cytat z zasÂłyszanej jeszcze z okresu swej mÂłodoÂści ludowej pieÂśni: „Tam na bÂłoniu bÂłyszczy kwiecie …”
http://youtu.be/4uwT_soBFKM
albo:
http://youtu.be/UTiO39SyCvE


I Kasi, i Patrykowi jeszcze raz dziĂŞkujĂŞ za aktywny udziaÂł w quizie, Kasi – za najszybszÂą odpowiedÂź, Patrykowi za mazurkowe inspiracje
No i na zakoĂączeni – wysÂłuchajmy sobie wspĂłlnie mazurka w piĂŞknej aranÂżacji SingersĂłw:
http://youtu.be/RmHnCLnrMRk
i Janusza Olejniczaka:
http://youtu.be/fIPv-L86WFQ

Januszu  :), ja Tobie teÂż piĂŞknie dziĂŞkujĂŞ za Twoje ciekawe i inspirujÂące do poszukiwaĂą (zarĂłwno w gÂłowie jak i w domowym muzycznym ksiĂŞgozbiorze, jak miaÂło to miejsce w przypadku pytania o Mendelssohna) quizy, ktĂłrych rozwiÂązywanie sprawia mi niezmiennie megafrajdĂŞ  :), zwÂłaszcza, Âże nie szczĂŞdzisz pochwaÂł zwyciĂŞzcom.

PoniewaÂż tym razem triumfatorzy ;) zwiÂązani sÂą z wÂątkiem mozartowskim, myÂślĂŞ, Âże dedykacja w postaci Wariacji B-dur op. 2 dla Autora quizĂłw bĂŞdzie jak najbardziej na miejscu  :):

http://www.youtube.com/watch?v=8dbGJJrshoU

 :D :-*

Mam nowy quizek.  :D
I wcale nie taki prosty... No chyba Âżeby jednak  ;)  ;)

Pytanko brzmi: jaki jest najdÂłuÂższy do grania utwĂłr Chopina? (najdÂłuÂższy, rzecz jasna, pod wzglĂŞdem czasowym).
Dla uÂłatwienia (czytaj: utrudnienia) dodam - to wcale nie ktorys z koncertow ani Âżadna z sonat  ;D

Hej, hej! Forumijna rodzinko, co z TobÂą? Âżadnych prĂłb odpowiedzi? CzyÂżby zbiorowa kapitulacja?  :-\

Z mojej strony tak... opery nie skomponowaÂł.. mszy tez nie!!Bardzo jestem ciekawa odpowiedzi  !!!

No, Tererenia! Ty juÂż zasÂługujesz na nagrodĂŞ... za choĂŚby tylko ciekawoœÌ.  :)

A na tĂŞ ÂśpiÂącÂą resztĂŞ to chyba zaraz nakrzyczĂŞ  ::)

BĂŞdĂŞ odwaÂżna i powiem, Âże to Koncert e-moll jest najdÂłuÂższy. ;)
Nic innego mi nie przychodzi do gÂłowy. SprawdziÂłam nawet wszystkie czasy na pÂłytach z wszystkimi utworami The Real Chopin.

Januszu, w pierwszej chwili pomyÂślaÂłam o balecie Les Sylphides (Sylfidy/Chopiniana) do muzyki Chopina, ale dowiedziaÂłam siĂŞ, Âże trwa on generalnie krĂłcej niÂż koncert f-moll  ;) A moÂże to jakiÂś utwĂłr caÂły w tempie Largo?  ;)

To nie utwĂłr Chopina sensu stricto, ale stawiam na... forum Kurier Szafarski  :D (hiperszalony pomysÂł, wiem, ale naprawdĂŞ nic innego nie przychodzi mi na myÂśl). ;)

KrĂłcej od koncertu f-moll, czyli ten balet jest krĂłtszy od krĂłtszego koncertu Chopina (nie doprecyzowaÂłam  ;)).

Ja z kolei nie wiem do tej pory, kto jest autorem s³ów "PachnÂą fioÂłkami i sÂą bardzo warszawskie" (o op. 11 & 21 Chopina). Jak wyczytaÂłam w ksi¹¿eczce do pÂłyty z koncertami Fryderyka (Janusz Olejniczak & Sinfonia Varsovia) - jeden z NoblistĂłw (ale ktĂłry?).  (Od pamiĂŞtnej "wpadki" ze szczygÂłem, ktĂłry jednak byÂł szpakiem  :D i skrzydlatÂą muzÂą W. A. Mozarta, jestem bardziej sceptyczna co do info zawartych w bookletach  ;)). 

Dziewczyny! jesteÂście wszystkie wspaniaÂłe: dzielne, odwaÂżne, ufne i ciekawe   8) I naleÂży Wam siĂŞ za to ode mnie buziak  :-*
Ale sorry! Ten quizek Was pogr¹¿y  :D

Otó¿ najd³u¿szym utworem do odgrywania naszego Frycka jest... mazurek C-dur op. 6 nr 5
Liczy, po prawdzie, wszystkiego tylko kilka taktĂłw i kilka prostych akordow. Ale i co z tego? I tak caÂły jego cymesik sprowadza siĂŞ do przypisu. Otó¿ jako jedyny w twĂłrczoÂści Chopina utwĂłr ma znamienny dopisek: „senza fine” – dosÂłownie: bez koĂąca. MoÂżna go (i w zasadzie naleÂży) graĂŚ dowolnie dÂługo: z powrotem i bez koĂąca. Chce ktoÂś sobie grac go przez godzinĂŞ albo dwie? - proszĂŞ bardzo. I w kaÂżdej sekundzie swego grania bĂŞdzie jak najbardziej zgodny z zapisem kompozytora.  ;D

A ju¿ poza konkursem... Mazurek doœÌ k³opotliwy dla edytorów. Oto na stronach NIFC widnieje jako op. 6 nr 5
http://pl.chopin.nifc.pl/chopin/composition/detail/name/mazurek_c/id/148
Tymczasem w narodowym Wydaniu Chopina (pod redakcjÂą Ekiera): wskoczyÂł sobie do opusu 7.

I Âżeby nie byÂło zbyt klarownie - w pierwotnych wydaniach z 1833 roku:
Mazurki op. 6 (Francuskie, M. Schlesinger)
Mazurki op. 6 (Angielskie, Wessel & Co.)

sa tylko po 4 mazurki, bez naszego ancymonka  ;) Kto wiĂŞc siĂŞ myli: Narodowe Wydanie, czy NIFC?

I o co tu w tym wszystkim chodzi?  ???
MoÂże ktoÂś z Was pokusi siĂŞ o rozszyfrowanie tych jego tajemniczych wycieczek po opusach :)

Najdluzszy utwor Chopina zostal zagrany na imprezie pt."NajdÂłuÂższe Urodziny.." z udzialem niezlomnego
forumowicza Janusza. Koncert trwal ponad tydzien (?) non-stop.
Wprawdzie grano rozne utwory tego samego kompozytora, ale
moim zdaniem, poniewaz styl Chopina jest bardzo spojny i jednolity.
moznaby odniesc wrazenie, ze sluchamy jednego utworu (jednego gigantycznego cyklu).

P.S.
Czesto spotykam sie z zarzutem, ze utwor danego kompozytora jest taki sam jak poprzednie.
...Ciagle to samo...i.. on znowu to samo napisal ..itd
Otoz mysle, ze ta "negatywna" krytyka jest bez sensu. Wiadomo, ze mocny indywidualny styl bedzie
zawsze zauwazalny w kazdym utworze.
Silne cechy stylu sa zatem walorem.
Sluchajac Bacha zauwazam "jeden" motyw, "jedna" harmonie, "jeden" kontrapunkt.
Z Chopinem jest to samo.
Nie przeszkadza mi w budowaniu wlasnej emocji podczas sluchania, ze po mazurku op 6 uslysze od razu nokturn op 9.
Oczywiscie nie jest to regula....

To tak jak w tym starym (i niemÂądrym) dowcipie o Vivaldim: "Vivaldi did not write 500 concertos; he wrote the same concerto 500 times".

P.S. Jak miÂło CiĂŞ znowu czytaĂŚ Bartku!  :)


Januszu, zaskoczyÂłeÂś mnie nieziemsko tym NiekoĂączÂącym SiĂŞ Mazurkiem... Przyznam, Âże pomysÂł z NajdÂłuÂższymi Urodzinami teÂż przyszedÂł mi do gÂłowy  ;) Przy prĂłbie rozwiÂązania Twojego quizu literalnie przepalaÂły mi siĂŞ synapsy  :D i chwytaÂłam siĂŞ kaÂżdej moÂżliwoÂści  ;)

 :D  :-*

ÂŚmiej siĂŞ, Âśmiej Januszu  :), dokÂładnie tak byÂło  ;)

Na YT ten utwór te¿ figuruje pod ró¿nymi numerami opusowymi:

jako op. 6 nr 5
http://www.youtube.com/watch?v=XiG93g4eD_U

lub teÂż jako op. 7 nr 5
http://www.youtube.com/watch?v=SMRlXbvAuuk

Januszu, tak nam zapĂŞtlaĂŚ myÂślenie, jak mogÂłeÂś ;) TeÂż podjĂŞÂłam prĂłbĂŞ, odkryÂłam szybko, Âże kruczek, ale nie miaÂłam cierpliwoÂści i wiary w umiejĂŞtnoÂści. Trzeba byÂło Sherlocka oglÂądaĂŚ, jak wszyscy w koÂło namawiali :D

A zatem sÂłowo-klucz... opus  :D

Januszu, przyznam siĂŞ, Âże nie wpadÂłbym na to, Âże chodzi o mazurek op. x (longissimum  ;)) nr 5, gdyÂż nigdy go nie graÂłem i nie widziaÂłem tej ciekawej notki. Kiedy przeczytaÂłem zagadkĂŞ, pomyÂślaÂłem najpierw o komplecie preludiĂłw z op. 28, ktĂłre jak kiedyÂś wspominaÂłem, jest moim chopinowskim opus magnum  ;) Trwa ono zazwyczaj niecaÂłe 3 kwadranse, a zatem parĂŞ minut dÂłuÂżej od przeciĂŞtnego wykonania I Koncertu e-moll. Poza tym z wielu wzglĂŞdĂłw moÂżna ten cykl traktowaĂŚ nieroz³¹cznie; poszczegĂłlne miniatury, mimo wszelakich kontrastĂłw, pojawiajÂą siĂŞ niejako zgodnie z logikÂą (co wyraÂża siĂŞ choĂŚby rozwojem koÂła kwintowego). Nie bĂŞdzie chyba naduÂżyciem stwierdzenie, Âże 24 preludia (mimo ró¿norodnoÂści) skÂładajÂą siĂŞ na jeden dÂźwiĂŞkowy organizm, samodzielne, monumentalne opus. IMO bardziej niÂż etiudy op. 10 i 25 (ktĂłre jednak, jako Âże zebrane "jedynie" po 12 w cykl, trwajÂą nieco krĂłcej; teÂż przemknĂŞÂły mi przez myÂśl).

Zastanawia³em siê te¿ nad kompletem pieœni, zebranych w ok. 50-minutowe op. 74, ale jak wiadomo, poszczególne dzie³a powstawa³y na ró¿nych etapach twórczoœci Chopina, a¿ do 1847 r.

A Beatce polecam genialnego, serialowego "Sherlocka" by BBC!  ;)

Trzeba byÂło czytaĂŚ ze zrozumieniem pytanie Janusza, dawaÂł nam przecieÂż w pytaniu wskazĂłwkĂŞ... "Do grania".

W sumie, Beatko, jakby siĂŞ uprzeĂŚ, kaÂżdy utwĂłr naleÂży odegraĂŚ :D  Gdyby Januszowi chodziÂło o najdÂłuÂższy w sensie partytury, a wiĂŞc najbardziej "zapisany" utwĂłr, pewnie odpowiedziÂą byÂłby I Koncert (z A. Maestoso, na ktĂłre skÂłada siĂŞ ok. 700 taktĂłw).

Wychodzi na to , ¿e Chopin by³ zafascynowany wa¿n¹ cecha muzyki ludowej jak¹ jest transowoœÌ. Rzeczywiœcie takich oberków mo¿na s³uchaÌ i graÌ bez koùca, a cz³owiek odczuwa charakterystyczne uczucie upojenia. Kiedyœ wiejskie zabawy, wesela to by³y prawdziwe maratony w porównaniu z dniem dzisiejszym co by³o bardzo wyczerpuj¹ce dla muzykantów zreszt¹. To wa¿ny temat bo przypuszczam, ¿e ta cecha pomaga gdy ktoœ siê uczy takiej muzyki ale to ju¿ temat do innej dyskusji.
Ze dwa linki nie zaszkodzÂą:

http://www.youtube.com/watch?v=4innPHMKJOM
http://www.youtube.com/watch?v=McOCdwfDguc

Ja bym powiedziaÂł, Âże jest to naduÂżycie. Dla mnie kaÂżdy z tych utworĂłw nawet najkrĂłtszy to odrĂŞbne arcydzieÂło. ZresztÂą Chopin nigdy nie zagraÂł wszystkich preludiĂłw naraz ani Âżadnego swojego innego cyklu. Rekordem byÂło zagranie 6 pierwszych preludiĂłw po koleji.

...odrĂŞbne arcydzieÂło? czy opus?

A czy jedno drugiemu, Faburo, przeszkadza? Ja za arcydzieÂło np. uwaÂżam etiude E-dur (10/3). Ale i w tej etiudzie mam swoje mikro-arcydzieÂłko w postaci jej pierwszego tematu. I "u cioci na imieninach" z etiudy grywam tylko Ăłw ukochany kawaÂłek...
To, Âże w bukiecie kwiatĂłw jedne wydajÂą nam sie Âładniejsze od innych nie znaczy, ze bukiet to przypadkowa zbieranka. Skoro kompozytor decyduje sie konkretne utwory przypisac do wspolnego im dzieÂła znaczy - tworzÂą zamkniĂŞta caÂłoÂśc. W takim rozumieniu delektowanie sie peÂłnym opus ma gÂłebszy sens, niÂźli podskubywanie rodzynkĂłw z ciasta. (Tak, akurat, zwykÂłem czyniĂŚ to ja  :-[   ;D )
Prawdopodobnie mogÂło tak byĂŚ, jak piszesz: Chopin nigdy na recitalach nie grywaÂł caÂłych cykli. Ale to jeszcze nic nie znaczy. Chopin w ogĂłle nie byÂł rasowym, koncertujacym pianistÂą i w zwiazku z tym wielkie cykle nie byÂły jego domenÂą. Za to wiemy, Âże caÂłe cykliczne dzieÂła wprowadzali do swoich programow jemu wspĂłlczesni, na przyklad Liszt. To na co Chopin nie porywaÂł sie na salach koncertowych - to, okazuje siĂŞ, realizowaÂł zaciszu swoich pracowni. Jest np relacja jego ucznia, ktĂłry wspomina Âże na jednej z lekcji Chopin odegraÂł mu (z pamiĂŞci) caÂły cyl preludiow i fug Bacha. A zatem gramie cyklami i rozumienie cyklu jako caÂłoœÌ zamysÂłu kompozytora nie byÂło obce i Chopinowi.  :)

Oho, prĂłbujesz przypisaĂŚ mi jakieÂś sÂłowa, ktĂłrych nie wypowiedziaÂłem. JuÂż nie przesadzajmy... nie jesteÂśmy dzieĂŚmi.

To, ¿e jedne kwiatki wydaj¹ nam siê mniej ³adne nie znaczy, ¿e nie bêd¹ nam siê podobaÌ osobno, poza bukietem. A jeœ³i ktoœ jest usatysfakcjonowany tylko wtedy gdy us³yszy preludium 14 tu¿ po 13, a przed 15, a po nokturnie f-moll ju¿ nie to jest to jego problem ;)

Podoba mi sie to zdanie Kasiu. Nie wydaje mi sie ono "niemadre".
Kazdy nowy utwor Vivaldiego (Chopina, Bacha Mozarta), to warianty poprzednich.
Sadze, ze kompozytorzy w dawnych czasach "produkowali" utwory. Mieli swoj sposob, technike i ciachali jeden utwor za drugim.
Ten sposob tworzenia nie umniejsza wartosci utworow. Na tym polega wlasnie profesjonalizm - emocje wynikaja z techniki i warsztatu.
Cala otoczka magii w okol dziela jest wynikiem juz sluchaczy, ktorzy, jako zwierzeta stadne (sam sie do nich zaliczam)
wpadaja w rodzaj zbiorowej psychozy (zjawisko to dotyczy rowniez wykonawcow - zobacz na wszelkiego rodzaju fanki - folowerki).
Prawde o sztuce weryfikuje historia.
Utwory z mizerna technika i wartsztatem szybko znikaja ze spisu dziel.
Ale coz, bez "magii" zycie byloby nudne. Bez magii, ktora sami sobie tworzymy w okol siebie.
I tak ma byc.

Zgadzam siĂŞ z TobÂą Bartku w 100%: Ein bisschen Magie muss sein!  ;)

Wiesz, przydawkĂŞ "niemÂądry" dodaÂłam aby zÂłagodziĂŚ nieco deprecjacyjny charakter tego zdania - Maestro z Wenecji nie doczekaÂł siĂŞ jeszcze co prawda swojego wÂątku, ale wiem, Âże ma tu swoich fanĂłw (np. Ciebie i mnie).  :)

Nasza agentka 007 uaktywniajÂąc siĂŞ w rĂłznych obszarach quizowych mimowolnie zmobilizowaÂła mnie do kolejnej zapytanki. Na szczĂŞscie bĂŞdzie ona i nieskompliowana, i krĂłtka.
Drodzy forumowicze! Moje pytanko brzmi: ile wzrostu mierzyÂł sobie Frycek?  :D

(http://img.liczniki.org/20130519/600976_10151433073271342_1326880871_n-1368970059.jpg)

Gratulacje i brawa dla Agi! I za prawidÂłowÂą odpowiedÂź, i za bonusowÂą przyrĂłwnywarkĂŞ  :D
Nawiasem mĂłwiÂąc - owe 5'6"  to po naszemu ok. 170 cm
 Z kronikarskiego obowiÂązku (wcale nie umniejszajacego przyjemnoœÌ) i dla sprawiedliwosci dodam, Âże najszybciej odpowiedziaÂła na pytanie (odpowiedÂź przekazujac na priva)... no kto? Wiadomo - nasza agentka 007. Gratulacje wiĂŞc i dla Kasi  :)

Mamy wakacje, wiec tym razem quzik troche na luzie i raczej z tych Âłatwiejszych  ;)

W sasiednim topicu razem z KatiuszÂą zarekomendowaliÂśmy znakomitÂą parafrazĂŞ tematĂłw Chopina pt. :"Chopinata" z albumu "Wó³ na dachu".  :D
Otwiera jÂą zamaszysta przerĂłbka poloneza A-dur - koĂączy: temat z walca cis-moll (op. 64). Temat tego walca jest zresztÂą przewodnum motywem "Chopinaty".
http://youtu.be/k80xXKyqODk
W Chopinacie (link jw.) pojawia sie jescze jedno odniesienie do tematu z Chopina. KtĂłrej kompozycji dotyczy?  :)
(Dla niecierpliwtch podajĂŞ namiar: 1:34 do 2:10)

Oczywiscie, proszĂŞ o odpowiedzi na priva  :)

I co? Nikt nie odpowidzia³ czy nikt nie bra³ udzia³u? Ja nie bra³em bo myœla³em, ¿e od razu ktoœ odpowiedzia³ i ju¿ za póŸno.

Ps. Fora internetowe umierajÂą...  :-\

nie jest tak Âźle  ;) Kilka osob napisalo na priva..

Pora na rozwiÂązanie ostatniego quizka. Jak niezawodnie i sÂłusznie napisaÂł mi na priva Patryk ("Mozart")
"...Chodzi o Fantaisie-Impromptu cis-moll op. 66; w doœÌ zawoalowany sposób, w duchu frapuj¹cej improwizacji w "Chopinacie" zaprezentowany zostaje œrodkowy, nokturnowy epizod (Des-dur) tego opus (moderato cantabile, sotto voce)..." Brawo, Pat!
Wraz z Patrykiem prawidÂłowej odpowiedzi udzieliÂła takÂże Dorota ("Kati")  - i tu, ukÂłony dla Dorotki - bo po raz pierwszy wziĂŞÂła udziaÂł w quizie i od razu prawidÂłowo, i zresztÂą jako najpierwsza udzieliÂła odpowiedzi  :D
Ale i gratulacje dla Kasi (fille007), ktĂłra swojÂą odpowiedÂź (a jakÂże - prawidÂłowÂą!)umieÂściÂła na mojej Witrynie w komentarzach do nowelki o motocykliÂście Konradzie i Calypso (http://janusz.nizynski.pl/netowiska/cyberp/motocyklista-konrad-i-calypso/)
Cieszy wiĂŞc bardzo, Âże wci¹¿ sÂą chĂŞtni do uczestniczenia w quizach, choĂŚ troszkĂŞ martwi, Âże nie jest ich bardzo, bardzo duÂżo :(  no, ale cĂłz... Wakacje rzÂądza siĂŞ swymi prawami  8)
DziĂŞkujĂŞ raz jeszcze wszystkim za uczestnictwo i zapraszam do kolejnych, wkrĂłtce, zmagaĂą  :)

TytuÂłem uzupeÂłnienia...
Czy zastanawiaÂło Was, dlaczego to piĂŞkne Impromptu cis-moll nie zostaÂło przez Chopina opublikowane? dlaczego wraz z innymi licznymi kompozycjami kazaÂł je po swojej Âśmierci spaliĂŚ?
Ciekawa sprawa... Kiedyœ doczyta³em siê u Hedleya, ¿e Chopin mia³ œwiadomoœÌ poczynionego przez siebie plagiatu. PonoÌ to impromptu by³o wiernie wzorowane na pewnej kompozycji Moschelesa... Przyznam, ¿e wiele zajê³o mi trudu odnalezienie owego utworu-protoplasty, ale bez skutku. Mo¿e kiedyœ komuœ z Was siê uda??

A czy nie chodziÂło, Januszu, o Impromptu Es-dur op. 89 tegoÂż Moschelesa?
Tak przynajmniej sugeruje ta krĂłtka wzmianka..http://answers.yahoo.com/question/index?qid=20100328191233AARCeCP
Niestety, nie udaÂło mi siĂŞ dotrzeĂŚ do materiaÂłu dÂźwiĂŞkowego. Wspomniany link nie otwiera siĂŞ, YT nie odpowiada..

DokÂładnie o tym Impromptu (w Es-dur) Moschelesa wspomina prof. Tomaszewski - niestety, nigdy nie udaÂło mi siĂŞ go posÂłuchaĂŚ. DrugÂą podanÂą przez badacza hipotezÂą nieopublikowania Fantasie-Impromptu ma byĂŚ fakt, iÂż Chopin postanowiÂł zadedykowaĂŚ utwĂłr baronowej Frances Sarah d'Est, ktĂłra tym samym otrzymaÂła go niejako na wÂłasnoœÌ (w albumie tej arystokratki moÂżna znaleŸÌ rĂłwnieÂż wpisy autorstwa Moschelesa  ;) i innych wspó³czesnych twĂłrcĂłw).

W tym filmiku przedstawiajÂącym m.in. genezĂŞ powstania chopinowskiego Impromptu, moÂżemy usÂłyszeĂŚ fragment z Impromptu Moschelesa (od ok. 2min.) i porĂłwnaĂŚ sobie nuty obydwu utworĂłw..JeÂśli dobrze zrozumiaÂłam, to Chopin zapoÂżyczyÂł teÂż coÂś z Sonaty KsiĂŞÂżycowej Beethovena..?

http://www.youtube.com/watch?v=i9kKJewslsk&list=PL8CE506A0D4E1AE5F

Dorotko! Wielkie Ci dziĂŞki za oba linki!!  :-* RozwiÂązaÂłas moj problem poszukiwania utworu o ktorego istnieniu wiele, wiele lat temu coÂś tam sÂłyszaÂłem, ale nigdy nie wiedziaÂłem dokÂładnie o jaki chodzi. Teraz mam juÂż wiedzĂŞ i pewnoœÌ  :)
Szkoda, ze na YT nie jest dostêpne(?) ca³e impromptu Es-Dur Moschellesa, Ale dobrze, ze chcocia¿ poprzez wyk³ad profesora Bartona mam wyobrazenie o skali podobieùstwa. I wiesz? odetchn¹³em z ulg¹. Z tego co us³ysza³em trudno tu mowic o jakims plagiacie. Co najwy¿ej fragmentaryczne zbieznoœci strukturalne. Ale historia muzyki a¿ kipi od podobnych sytuacji i konfuzji. Sam móg³bym podaÌ kilka przyk³adów w odniesieniu do tegto samego tematu z Impromptu cis Chopina (sotto voce) dopatruj¹c sie podobieùstw chocby przejêtych od Mozarta z jego drugiego koncertu fortepianowego:
http://youtu.be/Q36-k9SZDCA  (dot. np: 0:48-0:52)
albo, siĂŞgajÂąc do czsĂłw jeszcze wczesniejszych i caÂłkiem odmiennego instrumentu:
http://youtu.be/aDvU-dSTqyo (dot. 0:05 - 0:11)
MoÂże wiĂŞc racjĂŞ ma Patryk, Âże nie kwestie plagiatowe zadecydowaÂły o niepublikowaniu - a wyzbycie sie wÂłasnoÂści  utworu na rzecz pani baronowej?? Co ciekawe: wiĂŞkszoœÌ drobnych walczykow i innych utworkow, ktĂłre Chopin wpisywaÂł do sztambuchĂłw rĂłznych nobliwych paĂą teÂż miaÂła podzieliĂŚ losy "naszego" im[propmptu i tez nie miaÂły byĂŚ nigdy upubliczniane. WiĂŞc kto wie, moÂże rzeczywiscie trafiamy z takim rozumowaniem w sedno  ???

Ostatnio skupiam siĂŞ na niezweryfikowanych dzieÂłach... jakkolwiek z duÂżym prawdopodobieĂąstwem przypisanych Chopinowi.
Moderato E-dur http://www.youtube.com/watch?v=MvtFAx3Xtn4

Znacie to?

Leszku, to prawda - to niej bardzo znany utwĂłr Chopina, ale... jak najbrdziej Chopina. I ktoÂś, kto choĂŚ raz przejrzaÂł katalog dziel publikowany przez NIFC powinien go skojarzyĂŚ. 
Ci, ktĂłrzy nigdy nie zajrzeli do katalogu - mogÂą to uczyniĂŚ teraz. Tak naprawdĂŞ... uczniÂą to dziĂŞki Tobie. I za to z mej strony dziĂŞki :)

Ponizej - peÂłna informacja nt. znaleziska Leszka  ;)
http://pl.chopin.nifc.pl/chopin/composition/detail/name/moderato/id/120

Moje quizkowe „La ci darem la mano”  :D

Dobrze, Âże nie Âżyli w tych samych czasach… Âświat mĂłgÂłby byĂŚ wtenczas dla tych dwojga postaci zbyt maÂły. Na szczĂŞÂście - rozdzieliÂły ich epoki; na szczĂŞÂście… bo Ludzie wielkiego serca, geniusze, ludzie wielkiego ducha - w przeciwieĂąstwie do nas: skromnych Ziemin ad 2013  – i tak potrafiÂą podawaĂŚ sobie dÂłonie poprzez stulecia. Do takich ludzi, nie wÂątpiĂŞ, naleÂżeli Mozart i Chopin…
Znamy uwielbienie Chopina dla muzyki Mozarta. Niewiele jednak wiemy o uwielbieniu Mozarta wobec Chopina. KtoÂś powie, jak to? Przecie zanim przyszedÂł na Âświat Drugi dawno opuÂściÂł go Pierwszy! Jak tu deliberowaĂŚ przeto o jakimkolwiek uwielbieniu?!  ::)

Hmm… PowtĂłrzĂŞ wiĂŞc raz jeszcze: ludzie wielkiego Ducha bez trudu podajÂą sobie dÂłonie poprzez stoÂżek czasu (patrz: Hawking – „KrĂłtka historia czasu”)  8)
I aby sprowadziÌ moj¹ filozofiê do konwenansów wspó³czesnego zjadacza chleba (oczywiœcie: tego na zakwasie) s³u¿ê egzemplifikacj¹ tezy:
Oto temat z bardzo popularnego (moim, i owszem, skromnym zdaniem) utworu Chopina, ktĂłry stanowiĂŚ teÂż bĂŞdzie pierwszy platerek dzisiejszego quizka:

http://youtu.be/dbDd7QpX7og

Bardzo sorry za jakoœÌ nagrania i kreskĂŞ dÂźwiĂŞku (wystukaÂłem jÂą jednym li tylko paluszkiem). Co to, kochani, za utworek? Wiem. To Âłatwy quizek, pewno nie bĂŞdziecie mieli kÂłopotu z zapaleniem lampki, dlatego od razu spieszĂŞ z platerkiem dwa, czyli „wariacjami” Mozarta na temat Chopina, temat zadzierzgniĂŞty plasterkiem jeden.

http://youtu.be/fGJJMDO1QHQ

Okay, okay! To wcale nie wariacje – a zupeÂłnie inny gatunkowo utwĂłr. Raczej - nie drobiazg. Druga jego czêœÌ. Pytacie, jaki? No wÂłaÂśnie! To bĂŞdzie quizowy platerek numer dwa (dla ambitnych). Dla uÂłatwienia dodam, ze nie jest to ani sonata na fortepian solo ani nic, co byÂłoby do bani, bo jak wiadomo takich utworĂłw w twĂłrczoÂści Mozarta brak.
MiÂłych deliberacji i poszukiwaĂą!  ;D

 Wasz quizowy mefistofelek.  :)  ;)

Moi drodzy,
ostatni mĂłj quiz nie okazaÂł sie Âłatwym. Dlatego jeszcze w jego trakcie zdecydowaÂłem siĂŞ na rozszerzenie mozartowego klipu na prezentacjĂŞ caÂłej czĂŞsci utworu, liczÂąc, ze w ten sposĂłb zagadka stanie siĂŞ trochĂŞ mniej trudna.
Do tej pory zgÂłosiÂły sie z rozwiazaniem na priva dwie osoby, ale obie podaÂły odpowiedÂź niepoprawnÂą, zarĂłwno na pierwsze pytanie, jak i na drugie. MyÂślĂŞ, ze co do utworu Mozarta mamy prawo mieĂŚ wÂątpliwoÂści a nawet przyznawac sie do niewiedzy. Jednak co do Chopina, chyba moÂże warto jeszcze chwilkĂŞ sie natrudziĂŚ?  :)
Aby nie byl to trud wĂŞdrowca spacerujacego w czase mgÂły mam takie oto podpowiedzi:
Po pierwsze:
cytat z Chopina - to jego autentyczne nuty (melodia), w miarĂŞ moÂżliwoÂści odegrane przeze mnie ÂścicÂśle z zastosowaniem siĂŞ do metrum, a nawet tonacji :D
Po drugie: Chopin nie tylko komponowaÂł utwory solo na fortepian, nie tylko na fortepian i orkiestrĂŞ, nie tylko na trio fortepianowe i fortepian z wiolonczelÂą. KomponowaÂł rĂłwnieÂż... no wÂłasnie, co? I tu nalezy szukac rozwiazania.

ZaÂś co do Mozarta: jak moÂżna siĂŞ zorientowaĂŚ z klipu chodzi tu o kwartet fortepianowy. Jako kolejne uÂłatwienie dodam: na kli[pie utrwalono nagranie Faure Quartett   ;D

To jak? SprĂłbujecie jeszcze?  :)

MaleĂąkie sprostowanie  ;): jako zapalona quizowiczka oczywiÂście wziĂŞÂłam udziaÂł w zabawie, ale nie tyle udzieliÂłam niepoprawnej odpowiedzi, co po prostu nie wiedziaÂłam co to za utwory  :-[
Dopiero po podpowiedzi Janusza zapaliÂła mi siĂŞ lampka  ;)

Kochani, nadeszÂła pora rozwiÂązania quizku!!

Jak juÂż napisaÂłem wczeÂśniej – quiz byÂł dla wielu z nas doœÌ trudny. Dlatego postanowiÂłem go po kilku dniach uproÂściĂŚ. MyslĂŞ, Âże ta trudnoœÌ wynika z faktu wci¹¿ nikÂłego spopularyzowania pieÂśni Chopina. Poza „ÂŻyczeniem” chyba statystyczny meloman niewiele pamiĂŞta i potrafi skojarzyĂŚ. I nie bĂŞdĂŞ siĂŞ teraz zastanawiaÂł, czy to dobrze, czy Âźle? Czy aby ten obszar twĂłrczoÂści Chopina jest, czy nie jest wart zainteresowania? Stwierdzam po prostu fakt i na tym pĂłki co poprzestanĂŞ.  8)

Teraz juÂż meritum  :)
Pierwszy plasterek – to oczywiÂście „Moja pieszczotka” – pieϝ Chopina (op. 74 nr 12) do s³ów Adama Mickiewicza. Drugi – druga czêœÌ: Andante - z kwartetu fortepianowego g-moll KV 478 (oczywiÂście: Mozarta)

Mamy trĂłjkĂŞ zwyciĂŞzcĂłw: Kasia (fille007), Artur (Fabura) i Patryk (Mozart). Wszyscy przysÂłali prawidÂłowÂą odpowiedÂź w drugim etapie, gdy zdecydowaÂłem siĂŞ nieco quizek uÂłatwiĂŚ. Dwoje z nich – prĂłbowali wczeÂśniej, juÂż na samym poczÂątku, ale bez powodzenia. Ale po podpowiedzi - Kasi "zapaliÂła siĂŞ lampka". Arturowi - tudzieÂż.  :D
Patryk – poczÂątkowÂą fazĂŞ quizka, okazaÂło siĂŞ - „przegapiÂł”, za to gdy tylko pojawiÂł siĂŞ na Forum natychmiast podj¹³ rĂŞkawicĂŞ, i rzecz jasna - od razu z peÂłnym powodzeniem.  :D

Kasia byÂła najszybsza. No, ale agenci z przydomkiem 007 zwykle sÂą z tego znani, wiĂŞc nie ma siĂŞ czemu dziwiĂŚ. Nie mĂłwiÂąc oczywiÂście o tym, Âże agenci ci sÂą zawsze ambitni i nieustĂŞpliwi. Niewiele póŸniej od Kasi (tego samego dnia) prawidÂłowÂą odpowiedÂź nadesÂłaÂł Artur. Artur wczeÂśniej sugerowaÂł podobieĂąstwo tematu Chopina do jednego z popularnych nokturnĂłw. I jest to doœÌ ciekawe spostrzeÂżenie. IdÂąc jego Âśladem stwierdziÂłem, Âże podobieĂąstwo melodyczno-rytmiczne, owszem jest, np. w odniesieniu do nokturnu H-Dur z op. 32. I nie tylko. No i wreszcie Patryk. NadesÂłaÂł najbardziej wyczerpujÂącÂą odpowiedÂź, ktĂłrÂą byÂłoby „grzechem” nie przytoczyĂŚ. Pozwalam wiĂŞc sobie zacytowaĂŚ:

„JeÂśli chodzi o Mozarta, kwartetu fortepianowego g-moll KV 478 sÂłuchaliÂśmy juÂż na wÂątku i rozpoznanie poczÂątku eterycznego Andante w B-dur nie powinno stanowiĂŚ duÂżego problemu. Kwartet jest dzieÂłem, ktĂłre znajduje swoje durowe odbicie jedynie w arcydziele KV 493 (Es-dur), ale z racji szczegĂłlnych walorĂłw dramaturgiczno-brzmieniowych, jakie w twĂłrczoÂści Mozarta wi¹¿¹ siĂŞ z g-moll, to jego moÂżemy go postawiĂŚ na Olimpie mozartowskiej kameralistyki, obok 3 ostatnich sonat skrzypcowych, kwintetu klarnetowego i kwartetĂłw Haydnowskich. Do tego, w dziedzinie kwartetu fortepianowego, Mozart byÂł de facto pionierem.

Chopinowska melodia to poczÂątek pieÂśni z prawdop. 1837 r. do tekstu A. Mickiewicza. Rozpoczyna siĂŞ sÂłowami:

Moja pieszczotka, gdy w wesoÂłej chwili
Pocznie szczebiotaĂŚ i kwiliĂŚ i gruchaĂŚ [...]

PowstaÂła byĂŚ moÂże dla Delfiny Potockiej.”

Kasiu, Arturze, Patryku! – Gratulacje!  :D :)
Do spotkania w nastĂŞpnych quizkach!   ;D

Tak, agentka 007 jest ostatnio nieco poniÂżej swoich wyÂśrubowanych standardĂłw  :D, ale ma na to pewne wytlumaczenie  ;) (ktĂłre moÂżna znaleŸÌ w paryskiej nowelce Janusza)  :)

Januszu, dziĂŞki za ambitne quizy i za honory czynione tryumfatorom.
Jako podziĂŞkowanie przesyÂłam Ci ten utwĂłr Fryderyka (gatunek i tytuÂł utworu sÂą nieprzypadkowe)   ;)

http://www.youtube.com/watch?v=i9UYoQ2aBgU

 

 :D

ps
a co do nowelki... dziĂŞki za reklamĂŞ.
Teraz nie wypada mi nic innego, jak do³¹czyĂŚ linka  ;)
http://janusz.nizynski.pl/netowiska/cyberp/kochankowie-z-ulicy-saint-avoie/

DziĂŞkujĂŞ za uznanie (i zacytowanie!)  ;)  CeniĂŞ nie tylko schubertowskÂą lirykĂŞ wokalnÂą i nawet jeÂśli ta autorstwa Frycka nie dorĂłwnuje w wiĂŞkszoÂści miniaturom z katalogu Deutscha, to cieszĂŞ siĂŞ, Âże powoli doceniana jest coraz bardziej i wreszcie przestaje siĂŞ jÂą nazywaĂŚ jednym ze sÂłabszych ogniw twĂłrczoÂści Chopina.

Moim zdaniem kto pierwszy ten lepszy, wiĂŞc SZACUNEK in particolare dla megazapracowanej a quizowo niezawodnej Frau Doktor ;) Kasia rulez! :D

VĂŁ rog frumos sĂŁ nu exageraĂži din nou, Domnule Doctor!  ;)  :)

P. S. Nie wÂątpiĂŞ nawet przez nanosekundĂŞ  ;), Âże podpowiedzi byÂły Patowi kompletnie zbĂŞdne! W jego przypadku skrĂłt "AM" moÂżna interpretowaĂŚ dwojako   ;) De premiere bourre, parole!  :)

Kochani
Dni okoÂło-ÂświÂąteczne, a szczegĂłlnie gdy ÂświĂŞta majÂą charakter paĂąstwowy, zwykle sprzyjajÂą takim, jak my – miÂłoÂśnikom Chopina. Jego muzyka duÂżo czĂŞÂściej  towarzyszy misyjnym audycjom i programom. Po raz n-ty moÂżemy odsÂłuchiwaĂŚ oba koncerty Fryderyka i po raz kolejny ÂżaÂłowaĂŚ, Âże nie jest ich wiĂŞcej, bo te oba doskonale znamy na pamiĂŞĂŚ.
Dla takich cierpiĂŞtnikĂłw, jak my – mam jednak niespodziankĂŞ.  :D
Oto za chwilĂŞ bĂŞdziemy mogli wysÂłuchaĂŚ trzeciego koncertu Chopina. Stop. WróÌ. Raczej nie trzeciego (czasami niektĂłrzy tak pisza o allegrze koncertowym Chopina op. 46) – a zerowego. Koncert ten bowiem kompozytor skomponowaÂł zanim ÂświatÂło dzienne ujrzaÂła partytura f-molla.
Z trzech „koncertĂłw Chopina” ten wÂłaÂśnie ukochaÂłem szczegĂłlnie. MoÂże dlatego, Âże jest najmniej osÂłuchany, a moÂże dlatego, ze prawie caÂły przebiega w pastoralnej durowej tonacji. Wszystko jest w nim typowo szopenowskie: konstrukcja formy, nostalgia, frazy, harmonia, orkiestracja, a nawet pomysÂły muzyczne i pasaÂże. A nawet sÂłowiaĂąska(?) melancholia i zaduma. SÂłowem – wszystkie trzy koncerty spod tej samej rĂŞki spisane. Bo takÂże powszechnie znany u Chopina podziw dla opery Don Giovani Mozarta w tym „zerowym koncercie” rĂłwnieÂż ma swÂą konotacjĂŞ.  Wszystko jest wiec w tym koncercie szopenowskie, oprĂłcz… nut. Bo tak naprawdĂŞ to jednak nie Chopin jest jego kompozytorem.

JeÂśli nie Chopin, to kto?  ;D
I to jest wÂłaÂśnie treœÌ mojego kolejnego quizu. ZachĂŞcam wszystkich do uczestnictwa. ÂŚwiĂŞto 11 XI to najlepsza chyba pora aby oddaĂŚ siĂŞ rozkoszom sÂłuchania „narodowej” nuty, miĂŞdzy innymi i takiej, jak Ăłw "zerowy koncert Chopina".

I jeszcze tylko link:
http://youtu.be/4lE4YUnu3hE

Odpowiedzi, oczywiÂście, bardzo proszĂŞ przesyÂłajcie na priva
ÂŚwiÂątecznie pozdrawiam!

Drodzy moi, pora na rozwiÂązanie quizku. Nie czekam z tym dÂłuÂżej, bo ÂŚwiĂŞto juÂż za nami a i niecierpliwi „kibice” pewno przestĂŞpujÂą z nogi na nogĂŞ i czekajÂą rozstrzygniĂŞcia.  :D

MiÂło mi wiec poinformowaĂŚ, Âże mamy dwoje zwyciĂŞzcĂłw. SÂą nimi nasi niezawodni profesorowie Kuriera szafarskiego: Kasia (Fille007) i Patryk (Mozart). Brawa i gratulacje dla obojga! 

Kasia udzieliÂła odpowiedzi prawie natychmiast po opublikowaniu pytania. Chapeau bas – KasieĂąko! PozwĂłlcie wiĂŞc, Âże zacytujĂŞ odpowiedÂź nadesÂłanÂą mi wÂłaÂśnie przez KasiĂŞ:
„…jestem pewna, Âże chodzi o Koncert fortepianowy As-dur op. 2 Ignacego Feliksa DobrzyĂąskiego (1807-1867), powstaÂły w 1824 r. w Winnicy (dziÂś Вiнниця), gdzie DobrzyĂąski uczĂŞszczaÂł do Gimnazjum Podolskiego. Mentorem Chopina i DobrzyĂąskiego byl JĂłzef Elsner, ktĂłry wysoko ceniÂł talent starszego kolegi Fryderyka, okreÂślajÂąc go mianem "zdolnoœÌ niepospolita".  ”
OczywiÂście, jest to prawidÂłowe i wyczerpujÂące rozwiÂązanie quizu. I wspaniaÂłe, bo uzmysÂławia nam, Âże podobieĂąstwa, o ktĂłrych wspomniaÂłem w zapytaniu nie sÂą przypadkowe. Nad Chopinem i DobrzyĂąskim mÂądrÂą pieczĂŞ sprawowaÂł ich wspĂłlny profesor, ktĂłrego 160. rocznicĂŞ Âśmierci ÂświĂŞtowaĂŚ bĂŞdziemy w przyszÂłym roku.
CieszĂŞ siĂŞ takÂże, ze dziĂŞki mojemu quizkowi  w dniach naszego ÂŚwiĂŞta Narodowego blisko ĂŚwierĂŚ setki „SzafarczykĂłw” (jak wynika ze statytyki YT) miaÂło okazje przekonaĂŚ siĂŞ o kunszcie i maestrii niewiele starszego od Chopina jego kolegi z „klasy”.

ZwyciĂŞzcom jeszcze raz gratulujĂŞ!  :)
a wszystkim, którzy przynajmniej próbowali rozwi±zaæ zagadkê wielkie DZIÊKUJÊ za starania i po¶wiêcony czas! :)

Ten cytat zapoÂżyczĂŞ od mojego Wspó³zwyciĂŞzcy  :) <ein herzhafter Händedruck & ein freundliches KĂźsschen> :
 

Januszu  :), mam nadziejĂŞ, Âże wiesz, jak bardzo Caterina uwielbia Twoje quizy (czemu daÂła wyraz m. in. w poÂście z Wariacjami B-dur w tym wÂątku i wczorajszym komentarzu w jĂŞzyku ojca Fryderyka na Twojej stronce  :); o nowelkach napisaÂła za to w jĂŞzyku, ktĂłry z pewnoÂściÂą znaÂła matka Ignacego Feliksa)  ;)

A Patrick  :) to po prostu I Muzykolog RP (i nie tylko!)  ;)



Stimati Signori :), avete tutto il mio rispetto!

Januszu, zaczyna nam juÂż brakowaĂŚ Twoich chopinowskich zagadek...  ;)

A nasz Patrick  :) nie daje konkurencji Âżadnych szans takÂże w quizach na Symfonice (zerknijcie tylko ;)).

KasieĂąko, ostatnimi czasy jakby trochĂŞ nie starcza Twemu koledze dnia, a Âże do reszty omotaÂła mnÂą konkurencyjna pasyja (niektĂłrzy nawet wiedza jaka  ;) )   - to efekt jest, jaki jest.
Ale bĂŞdzie wkrĂłtce quizek, obiecujĂŞ. TeÂż nie mogĂŞ siĂŞ jego doczekaĂŚ.  :D Nawet z doskoku coÂś tam podgrywam na fortepiano, jakoÂż caÂłkiem moÂżliwe, Âże quizek doprawiĂŞ osobistÂą ¿êpolinÂą  :D
No, ale droga pani Redaktor Fille jeszcze, please, prosze daĂŚ mi parĂŞ dni  :)

MyÂślĂŞ, ze nadeszÂła najwyÂższa juÂż pora na pierwszy tegoroczny szopenowski quizek ;D
Oto i on. :D

Znacie ten motyw?
MÂłoda, samotna dziewczyna rozpacza po utracie swego ukochanego JasieĂąka, ktĂłry poszedÂł na wojnĂŞ i nigdy nie wrĂłciÂł do domu. KtoÂś (najprawdopodobniej inny ÂżoÂłnierz) opisuje bohaterskÂą ÂśmierĂŚ JasieĂąka i pociesza opuszczonÂą wdowĂŞ.

To streszczenie s³ów jednego z najbardziej znanych wierszy Kazimierza WroczyĂąskiego, dziÂś - skÂądinÂąd poety  niewiele z czegokolwiek jeszcze znanego. Prawdopodobnie w roku 1918 rĂłwnie maÂło nam znany kompozytor MieczysÂław Kozar-SÂłobĂłdzki skomponowaÂł do niej melodiĂŞ i od razu piosenka staÂła siĂŞ narodowym „hitem”, a z pewnoÂściÂą na trwale wprowadziÂła siĂŞ do kanonu polskich pieÂśni patriotyczno-narodowych. I dzisiaj jest bardzo popularna i lubiana, a jej melodiĂŞ prawdopodobnie kojarzy kaÂżdy Polak.
Nie podajĂŞ tytuÂłu piosenki – myÂślĂŞ, ze doœÌ Âłatwo moÂżna jÂą namierzyĂŚ w sieci. Moje pytanie quizowe jest natomiast takie:

•   Co ma wspĂłlnego ta piosenka z postaciÂą niedoszÂłej Âżony Chopina Jane Stirling?

zapewne sie domyÂślacie, ze to cos wspĂłlnego dotyczy Chopina.  :) I sÂłusznie! Tylko, co  ???  ;D

OczywiÂście, odpowiedzi, proszĂŞ, przysyÂłajcie na priva!

Wiem, wiem… Chcecie juÂż poznaĂŚ rozwiÂązanie quizka. Oj tam, rozwiÂązanie… chcecie poznaĂŚ zwyciĂŞzcĂłw.  ;D
Ano. SÂą tacy. I jest ich sympatyczna czeredka. O nich zaraz. :)

Ale najpierw krótka refleksja. Kochani! Quizek dla mnie samego by³ niema³¹ frajd¹. Oto pytaj¹c o pewna piosenkê, a konkretnie: co ma wspólnego z Jane Stirling? Pozna³em dziêki Wam romantyczn¹ historiê. Ju¿ spieszê przytoczyÌ.
Jest pierwsza rocznica Âśmierci Chopina - 17 paÂździernika 1850
OddajĂŞ gÂłos Agnieszce (TeresaGrob):
„17 paÂździernika roku 1850, Jane pisaÂła do rodziny Chopina w Warszawie: "Powracam stamtÂąd. Rankiem byÂła mgÂła, potem rozproszyÂła siĂŞ i nastaÂł piĂŞkny, nieomal letni dzieĂą. Kwiaty zamĂłwiÂłam wczeÂśniej - u tego kwiaciarza, gdzie je zawsze kupowaÂł. BiaÂłe wrzosy, primule, biaÂłe dalie
i fijoÂłki. W pudeÂłko za medalionem, ktĂłry utrwala ze wzruszajÂącym podobieĂąstwem
rysy tej drogiej twarzy, wÂłoÂżyÂłam napis zawierajÂący nazwisko, daty urodzenia i
Âśmierci… UroczystoœÌ odsÂłoniĂŞcia pomnika byÂła peÂłnÂą prostoty. Nie byÂło ludzi
obcych ani obojêtnych. Wœród bliskich mu widzia³am Solange. Polski ksi¹dz wzi¹³
grudkĂŞ ziemi, ktĂłrÂą przysÂłaliÂście, i rzuciÂł jÂą na grĂłb. PowiedziaÂł teÂż po
polsku: ‘Odpoczywaj w spokoju, zmartwychwstaĂą w chwale’. ZerwaÂłam dla Was bia³¹
ró¿ê z bukietu poÂłoÂżonego u stĂłp pomnika.”

Asia (Aleksias) uzupeÂłnia zapodany przez AgĂŞ cytat i dodaje:
„PÂłatek biaÂłej ró¿y podarowany juÂż bez nadziei na powrĂłt i pocaÂłunek...nadziei ktĂłrej i dawniej nie byÂło... tylko miÂłoœÌ, staÂła, cicha i czysta, jak biaÂła ró¿a... „
A zatem mamy spoiwo: bia³¹ ró¿ê. Bo jak wszyscy prawidÂłowo odgadli – piosenka, na ktĂłrÂą siĂŞ powoÂływaÂłem – to przecieÂż kultowa pieϝ „RozkwitaÂły pÂąki biaÂłych ró¿”. Wszak jednÂą z takich ró¿ Jane Stirling „zerwaÂła z bukietu poÂłoÂżonego u stop pomnika”. 

Nasza dociekliwa agentka Kasia (fille007) zauwa¿y³a jeszcze inn¹ zbie¿noœÌ. Oddaje g³os Kasieùce:
„…jako miÂłoÂśniczka kwiatĂłw wiem, Âże istnieje wielkokwiatowa ró¿a Chopin o biaÂłych kwiatach (z kremowym odcieniem). Jane Stirling byÂła SzkotkÂą, a biaÂła ró¿a to bodajÂże symbol szkockich nacjonalistĂłw (byÂł nim takÂże szkocki poeta Hugh MacDiarmid [1892-1978], autor poniÂższych wersĂłw):
The rose of all the world is not for me.
I want for my part
Only the little white rose of Scotland
That smells sharp and sweet - and breaks the heart.”

CzyÂż i wywĂłd Kasi nie jest rĂłwnie logiczny, a na dodatek oryginalny? Jest!
W zasadzie mĂłgÂłbym na tym quizek zakoĂączyĂŚ i podziĂŞkowaĂŚ tym, ktĂłrzy nadesÂłali te prawidÂłowe odpowiedzi, gdyby… gdyby o takie mi chodziÂło. A nie chodziÂło.
Có¿! MyÂślaÂłem o czymÂś zupeÂłnie innym! Cichutko oczekiwaÂłem, ze od razu zbudowany przez Was - dzielnych quizowiczĂłw - mostek miĂŞdzy piosenkÂą a JS po³¹czy nie piĂŞkna ró¿a – a piĂŞkna muzyka. OdpisaÂłem wiĂŞc do kaÂżdego z osobna i poprosiÂłem o prĂłbĂŞ znalezienia w twĂłrczoÂści Chopina takiego utworu, ktĂłry, byĂŚ moÂże byÂł inspiracjÂą dla kompozytora „BiaÂłych ró¿” (z racji podobieĂąstwa melodii). I cudna sprawa: wszyscy z Was (niezaleÂżnie od siebie!) – bez moich sugestii wskazaliÂście na nokturn f-moll op. 55 nr 1! Brawo. O to mi chodziÂło. Bo przecieÂż ten nokturn (jak i caÂłe opus 55) Chopin zadedykowaÂł Jane Stirling  :) (Nawiasem mĂłwiÂąc: publikujÂąc w innym topicu moje nagranie tego nokturnu
 http://youtu.be/AcQ93s1fmhA
chciaÂłem Was troszkĂŞ pod ten quizek zainspirowaĂŚ. ).
Sam juÂż od wielu lat zwrĂłciÂłem uwagĂŞ na to podobieĂąstwo. Teraz – dziĂŞki Wam wiem, ze nie jestem i nie byÂłem w mych odczuciach odosobniony. PoczÂątki  obu utworĂłw sÂą bardzo podobne, choĂŚ… Aga uczciwie mi odpisaÂła, ze jej „moÂżliwoÂści” tego podobieĂąstwa nie wyÂłapujÂą. Ok! Bo tak naprawdĂŞ to dziwne podobieĂąstwo. W zapisach nutowych melodie w ogĂłle siĂŞ nie pokrywajÂą. W pieÂśni melodia zaczyna siĂŞ repetycjÂą pojedynczego brzmienia, we frazie nokturnu - kaÂżdy dÂźwiĂŞk ró¿ni siĂŞ od nastepnego. A jednak, coÂś w wspĂłlnego w tych melodiach jest, skoro tylu z Was to zauwaÂżyÂło…  Tak sobie myÂślĂŞ: to tylko dowĂłd, ze szkieÂłko i oko czasem nie zmiarkuje tego, co sÂłyszy dusza. ;)

A teraz juÂż zwyciĂŞzcy! Jest ich aÂż piĂŞcioro!!  :D
Tak siĂŞ zÂłoÂżyÂło – Âże quizek rozegraÂł siĂŞ spontanicznie w dwĂłch kategoriach: sÂłownej i muzycznej. W obu kategoriach najszybszy byÂł… po raz kolejny… nasz niezawodny Patryk (Mozart). Brawa dla Patryka!!  :D
Ale w zasadzie na tym samym podium powinni siĂŞ zmieÂściĂŚ i Kasia (fille007), i Asia (Aleksias) Powinny, gdyÂż odpowiedÂź obu mych wspaniaÂłych przyjació³ek w niczym nie ustĂŞpuje odpowiedziom Patryka.  :)
Aga – jak juÂż wspomniaÂłem – jest laureatkÂą w kategorii literackiej. Gratulacje wielkie dla Agi, bo nieczĂŞsto przecieÂż nasza Terenia znajduje czas na quizowanie.  :)
I jest jeszcze Dorotka (Kati). Jako jedyna od razu wskoczyÂła na laureatkĂŞ kategorii muzycznej. A Âże wyliczam DorotkĂŞ jako ostatniÂą? To nic nie znaczy. Tez naleÂży jej siĂŞ podium obok pozostaÂłych. To tylko dlatego, ze jako ostatnia przysÂłaÂła odpowiedÂź. Za to od razu trafiajÂąc w to sedno, ktĂłre przygotowaÂłem na tarczy.  :D

MyÂślĂŞ sobie, jak Wam podziĂŞkowaĂŚ… A moÂże by tak utworkiem Bacha?
PosÂłuchajcie frazy od 15 sek. (do np. 38sek) Czy ona Wam czegoÂś nie przypomina?

http://www.youtube.com/watch?v=q6_Qa-HnaYg&feature=share&list=FLB4WElrEeZX62gN-f-q5uwg

Kochani! DziĂŞkuje wszystkim za uczestnictwo w quizie.

DziĂŞki, dziĂŞki  ;)  Ha, sam nie zdawaÂłeÂś sobie z tego sprawy, Januszu, jak wielowÂątkowa jest Twoja zagadka. Chyba nie bĂŞdĂŞ jedyny, proszÂąc o jeszcze!  ;D

Tak Patryku, chyba juÂż pora na kolejny quizek. PoniewaÂż mnie do niego zmotywowaleÂś (fakt, juÂż dawno temu!) quizek dotyczyc bedzie Twych, jak mniemam, rodzimych okolic  :D

No tak. Wakacyjny czas sprzyja naszym wĂŞdrĂłwkom i wycieczkom. JeÂśli ktoÂś z Was odwiedzi pewien piĂŞkny zameczek na ziemi wielkopolskiej zapewne zdziwi siĂŞ, Âże na instrumencie ktĂłry stoi w jego salonie, stanowiÂącym swoistÂą galeriĂŞ portretĂłw polskiej arystokratycznej familii grywaÂł sam Fryderyk Chopin. Zdziwienie bĂŞdzie uzasadnione, jakoÂż obecnoÂści ariela fortepianu nigdy w tym zameczku nie odnotowano.  :o ( I niech ta informacja bĂŞdzie wskazĂłwkÂą dla docieliwych)

I takoÂż przechodzĂŞ do pytaĂą quizowych:
o jakim zameczku mowa? I skÂąd te b. wiarygodne poszlaki, Âże na fortepianie, ktĂłry dziÂś stoi w jego salonie grywaÂł Fryderyk? ???

Oczywiscie, chĂŞtnych do uczestnictwa w quizie proszĂŞ o odpowiedzi na priv.

Kochani, czas na rozwiÂązanie quizka!  :D

UdziaÂł w nim wziĂŞÂły trzy osoby. Pierwsza poprawna odpowiedÂź przyszÂła niemal natychmiast i naleÂżaÂła do Dorotki. WkrĂłtce niemal identyczne rozwiÂązanie podesÂłaÂł Patryk. OdpowiedÂź trzeciego uczestnika/uczestniczki nie byÂła juÂż, niestety, poprawnÂą - za to bardzo moÂże cieszyĂŚ, Âże byÂła przynajmniej prĂłbÂą rozwikÂłania problemu, a w dodatku prĂłbÂą osoby, ktĂłra jest naszym niemal forumijnym beniaminkiem.  :)

WracajÂąc do poprawnych odpowiedzi: jak sÂłusznie zauwaÂżyÂła Dorota (Kati) ale i Pat (Mozart): „pewnie chodzi o zamek w KĂłrniku gdzie znajduje siĂŞ sprowadzony z Drezna fortepian nale¿¹cy do Klaudyny Potockiej, na ktĂłrym ponoĂŚ graÂł Fryderyk w jej mieszkaniu (drezdeĂąskim).”
Tak. ChodziÂło mi o zamek w KĂłrniku i sprowadzony do niego z Drezna fortepian Klaudyny Potockiej. Brawo Dorotka, Brawo Pat!  :D :)

Jest tylko drobna wÂątpliwoœÌ, czy aby na pewno grywaÂł na nim Chopin podczas  swych pobytĂłw w DreÂźnie?  :o
W notce biograficznej Klaudyny z DziaÂłyĂąskich Potockiej czytam:
„…W paÂździerniku 1831 roku opuÂściÂła kraj, aby udaĂŚ siĂŞ do Drezna, gdzie zaÂłoÂżyÂła Komitet DobroczynnoÂści Dam Polskich, otaczajÂący swÂą opiekÂą udajÂących siĂŞ na emigracjĂŞ(…) OrganizowaÂła koncerty i wieczory literackie, na ktĂłrych zbieraÂła datki na wsparcie udajÂących siĂŞ do Francji PolakĂłw. GoœÌmi na jej wieczorach byli (m.in.): Fryderyk Chopin…”
Problem w tym, Âże nie bardzo mi wiadomo kiedy miaÂłaby pana Klaudyna ugoÂściĂŚ Chopina  ??? - jakoÂż ten ostatni w DreÂźnie przebywaÂł tylko cztery razy: po raz pierwszy w trakcie sierpniowej eskapady 1829 (w drodze powrotnej z Wiednia), po raz drugi – podczas wyjazdu w roku 1830 z Warszawy (w tych latach Pani Klaudyna mieszkaÂła jeszcze w Polsce), wreszcie po raz trzeci i czwarty w latach 1835-36 (gdy spotykaÂł siĂŞ w DreÂźnie z rodzinÂą WodziĂąskich), tyle tylko, ze od 1833 roku pani Klaudyna przeniosÂła siĂŞ i mieszkaÂła juÂż w Genewie.

Nic to. KaÂżda legenda ma prawo do swych tajemnic.  :P ByĂŚ moÂże spotkali siĂŞ w jej byÂłym mieszkaniu podczas jakiÂś przelotnych odwiedzin? PozwĂłlmy wiĂŞc ÂżyĂŚ legendzie swym baÂśniowym Âżyciem.  :)

Uczestnikom ale i zwykÂłym czytelnikom mych chopinowskich quizĂłw wielkie dziĂŞki za wspĂłlne zmagania  :D

DziĂŞkujĂŞ, Januszu, za ciekawÂą zagadkĂŞ i zapraszam do Wielkopolski, peÂłnej przecieÂż miejsc naznaczonych duchem Chopina ;)

O tak, Pat! BĂŞdĂŞ na Ziemi Wielkopolskiej w drugiej poÂłowie sierpnia. Zamierzam codziennie odwiedziĂŚ jakieÂś ciekawe okolice. Do KĂłrnika wpadnĂŞ na pewno, uwielbiam bowiem miejsca, gdzie przebudza siĂŞ brzask minionych czasow i rodzÂą siĂŞ legendy. Szczegolnie to szopenowskie  ;)

Pora na nowy Quizek? Chyba tak!
No to, kochani, zapraszam!


ByÂł rok 1934. Los Angeles. W samo poÂłudnie, w maÂłej knajpce na rogu Santa Monica i Vermont Avenu dwĂłch dÂżentelmenĂłw popija  kawĂŞ. Pierwszy, o szpakowatym wyrazie twarzy, czarnych elegancko przystrzyÂżonych na krĂłtko wÂłosach – to kultowy polski kompozytor Jerzy Petersburski - autor Tanga Milonga i wielu, wielu innych przebojĂłw. Naprzeciwko niego – Irving Berlin: amerykaĂąska muzyczna supergwiazda, kompozytor-samouk, twĂłrca m.in. pieÂśni patriotycznej uwaÂżanej za nieoficjalny hymn USA: „God Bless America”. Panowie siedzÂą i dyskutujÂą o muzyce.
- DÂżordÂż, przyjacielu, - zwraca siĂŞ do Petersburskiego Berlin, - popeÂłniÂłem wobec was – PolakĂłw, ÂświĂŞtokradztwo. ZapoÂżyczyÂłem temat z pewnego utworu Chopina dla potrzeb mojej najnowszej piosenki, i teraz nie wiem, czy Wy Polacy wybaczycie mi takie zbezczeszczenie?…
- A co to za utwĂłr? – spytaÂła Petersburski,
- My friend… nie pamiĂŞtam… No ten, taki wasz polski…
 - A moÂżesz mi zagraĂŚ choĂŚby jego kawaÂłek tu, na tym obok klezmerskim piano?
- DzordÂż… wiesz dobrze, paskudny ze mnie muzykant. Na piano gram ledwie trzema palcami… I to najchĂŞtniej po czarnych klawiszach.
- ÂŚmiaÂło, przyjacielu, wal! – Nikt nas nie sÂłucha, o tej porze jesteÂśmy na szczĂŞÂście tu sami…
- To ja lepiej zanucĂŞ.
- O! Dobry pomysÂł. – uÂśmiechn¹³ siĂŞ przez zĂŞby przegryzajÂące cygaro Petersburski
Wielki amerykaĂąski Maestro, autentycznie stroniÂący od jakichkolwiek instrumentĂłw(!) przepÂłukaÂł gardzioÂłko wystygniĂŞtÂą do cna juÂż kawÂą i po chwili zmutowane, „zbeszczeszcone” dÂźwiĂŞki Chopina rozkoÂłysaÂły siĂŞ w sympatycznie zanuconym taĂącu.
- I jak, DÂżordÂż, to brzmi? Nie oskubiÂą mnie Polacy za plagiat?
- No, przyjacielu… rewelacja.  Jeszcze tylko postaraj siĂŞ o dobry aranÂż i sukces, musowo, niechybny!
- A ci twoi nie oskubiÂą za plagiat? – powtĂłrzyÂł wci¹¿ sfrasowany.
- BÂądÂź spokojny. Dobry aranÂż sprawi, Âże nikt nie skojarzy. Zobaczysz.

I nie skojarzyÂł… przez dÂługie lata. Dopiero po wojnie Jerzy Petersburski opowiedziaÂł tĂŞ dykteryjkĂŞ ojcu pana Marcina Domonika GÂłucha – polskiego pianisty od lat mieszkajÂącego w Goeteborgu, ktĂłry z kolei przekazaÂł dalej jÂą mi podczas niedawno zakoĂączonego festiwalu muzycznego w Kombornii ( http://www.dworkombornia.pl/pl/wydarzenia/1131-wieczory-muzyczne-w-dworze-kombornia ), a ja – teraz Wam. I wkrĂłtce wszyscy swietnie skojarzymy  :D

Ale oczywiÂście, poniewaÂż czynie to w topicu z szopenowskimi quizami koĂączĂŞ stosownym zapytaniem:

Z ktĂłrego poloneza Chopina pochodzi motyw jednej z najbardziej znanych piosenek Irvinga Berlina i jaki jest jej tyuÂł? Dla uÂłatwienia dodam, ze przebĂłj ten na stale goÂściÂł w repertuarze Franka Sinatry,  Binga Crosby, Louisa Armstronga, Elli Fitzgerald, Billie Holiday… i wielu, wielu innych herosĂłw estrady.

Odpowiedz, oczywiÂście, przesyÂłajcie na priv

Nie czekam dÂłuÂżej z werdyktem, bo i frekwencja na Forum nie obiecuje, Âże lista zwyciĂŞzcĂłw w kolejnych dniach mogÂłaby sie znaczÂąco wydÂłuÂżyĂŚ  ;)

Od razu spieszê wiec z odpowiedzi¹... Tym utworem... by³a piosenka rozpoczynaj¹ca siê od s³ów: "Heaven, I'm in heaven, and my heart beats so that I can hardly speak..." pochodz¹ca z filmu "Panowie w cylindrach" Jej tytu³: "Cheek to Cheek ". Polonezem, z którego Berlin œci¹gn¹³ temat by³ polonez As-dur op. 53.

Jest dwoje zwyciĂŞzcĂłw: Patryk i Aga.
Gratulacje!!!!   :) :D

Patryk,ktĂłry odpowiedziaÂł (jak to zwykle Patryk) na quiz prawie natychmiast   :) , jak twierdzi, niemal od razu skojarzyÂł Âże chodzi o Ăłw szlagier. Za to Aga trafiÂła na odpowiedÂź w Interncecie. A zatem potwierdza siĂŞ porzekadÂło, ze jak czegoÂś nie znajdzie siĂŞ w Internecie, to znaczy ze czegoÂś takiego w ogole nigdy nie byÂło i nie ma. A ja sadziÂłem, Âże mojÂą przytoczonÂą powiastkÂą odczarujĂŞ ten mit  :D

Kochani, dla zwyciĂŞzcĂłw, ale i dla pozostaÂłych ForumowiczĂłw sÂłu¿ê w nagrodzie linkiem do chyba najbardziej topowego wykonanie tego przeboju przez cesarski duet Louisa Armstronga i  Elli Fitzgerald. Filmik jest nakrĂŞcony w formie karaoke. Wszystkich wiec zapraszam do Âśpiewania!

http://youtu.be/4etomneSxmk?list=FLB4WElrEeZX62gN-f-q5uwg

OdgrzebujĂŞ wÂątek. To bĂŞdzie bardziej pytanie niÂż quiz. Czy to prawda, Âże dziadek Chopina miaÂł na nazwisko Szop, ktĂłre na emigracji przerobiÂł na Chop dodajÂąc jeszcze koĂącĂłwkĂŞ -in?

Dobre pytanie. Ja czytaÂłam, iÂż prapradziadek Fryderyka nazywaÂł siĂŞ François Chapin, a pradziadek juÂż Chopin. 

Witam w Nowym Roku. Do Konkursu NASZEGO juÂż TYLKO dwa lata. A w TVP 1, w ÂśrodĂŞ 10 stycznia o 20.25 "Wielki test o Chopinie".

http://www.telemagazyn.pl/tv/wielki-test-o-chopinie-2003335/

Uff, chyba odwiedziÂłem Forum we wÂłaÂściwym czasie 8) DziĂŞki za info.