Kurier Szafarski

Od kogo by tu zacz¹Ì ? MoÂże od Franciszka Szuberta? Propozycja o tyle ciekawa, ze Ăłw WiedeĂączyk na kompozytorski Parnas wspinaÂł siĂŞ w tym samym czasie , co Chopin. Tyle, Âże w przypadku Chopina  – byÂł to 8-letni maÂły Frycek, syn warszawskiego guwernera, tymczasem nasz WiedeĂączyk byÂł dorosÂłym mĂŞÂżczyznÂą i uksztaÂłtowanym juÂż estetycznie muzykiem.

Ale mój wybór ma tak¿e drugie usprawiedliwienie. Otó¿ chcia³bym, aby by³ uk³onem dla Tereski, naszej forumijnej Przyjació³ki, mi³oœnicy Wiedeùczyka, kompozytora niezliczonych pieœni, licznych symfonii i przepiêknych (bodaj: oœmiu) Impromptus.
To po Szubercie Chopin przej¹³ ów gatunek muzyczny o bardzo œcis³ej symetrii trójdzielnej (utwór podzielony jest na trzy czêœci, z której ka¿da ulega kolejnemu podzia³owi na trzy, a ka¿da z nich na kolejne trzy - w sumie tworz¹c 27 krótkich fraz) i doprowadzi³ go doskona³oœci.
Zacznijmy wiĂŞc od szubertowskich  Impromptus. Na poczÂątek – moje ukochane Impromptu Ges-dur op. 90 nr 3. Nie wiem dlaczego, ale zawsze mi siĂŞ wydaje, ze tym Impromptu, inny wspó³czesny Chopinowi kompozytor, Franciszek Liszt snuÂł improwizacje komponujÂąc swĂłj przepiĂŞkny nokturn „Marzenia MiÂłosne”.
Impromptus Ges-dur Szuberta w genialnym wykonaniu Horowitza (zdaje siĂŞ, ze nagranie pochodzi z nadzwyczajnego koncertu, z ktĂłry Horowitz pod koniec Âżycia wystÂąpiÂł w sali wiedeĂąskiego Konserwatorium, ale moÂże siĂŞ mylĂŞ.).
Oto misterium muzyki szubertowskiego Impromptu

http://www.youtube.com/watch?v=L6_SbflSwAg

a teraz - wywoÂłane do tablicy Marzenia MiÂłosne Pana Liszta:
w nostalgicznym zorkiestrowanym wykonaniu:
http://www.youtube.com/watch?v=aYvTp6RL1EI

i w oryginale, w perfekcyjnej interpretacji Van Cliburna
http://www.youtube.com/watch?v=y6hdDOFtW64&feature=related

No nie Janusz ale mi sprawi³eœ radoœÌ, nawet nie wiem co powiedzieÌ....Dziêkujê :-*Jesteœ Wielki

Liszt w ogĂłle uwielbiaÂł Schuberta i napisaÂł fortepianowe transkrypcje wielu jego utworĂłw.
KorzystajÂąc z okazji chciaÂłabym ÂżebyÂście posÂłuchali 3 minut najpiĂŞkniejszej dla mnie muzyki.
Pieœù Schuberta "Do œpiewania na wodzie"

najpierw w oryginale Âśpiewa mĂłj ulubiony tenor Ian Bostridge

http://www.youtube.com/watch?v=qO4mofM5Jt0

i transkryocja Liszta gra Evgenij Kissin


http://www.youtube.com/watch?v=FP_5-ARMtjE&feature=related

DziĂŞki za linki, ja teÂż bardzo lubiĂŞ Schuberta, chociaÂż nie znam go tak dobrze jak Chopina (zresztÂą Schubert jest obszerniejszy).

Ja trochê o kompozytorach z innej pó³ki. Ostatnio wysz³a p³yta z kompozycjami uczniów Chopina, chocia¿ pewnie o tym wiecie, ale na wszelki wypadek podajê linka, jeœli by kogoœ interesowa³o:
http://chopin2010.pl/pl/strona/baza-wiedzy/rekomendacje/plyty-cd/entry/2943-uczniowie-chopina.html

I znowu wrĂłcĂŞ do dumnego Madziara, ktĂłry, jednakowoÂż nie znaÂł ani jednego sÂłowa w swoim ojczystym jĂŞzyku. Za to duÂżo sugestywniej niÂż sÂłowa przemawiaÂła za niego  jego "wĂŞgierska" muzyka.
PosÂłuchajcie, proszĂŞ, Rapsodii nr 2. Prawdopodobnie jest to najbardziej identyfikowana na Âświecie i kojarzona z WĂŞgrami kompozycja Liszta. Wielkiego Liszta, ktĂłry pozostaÂł wierny pamiĂŞci Chopina nawet po jego Âśmierci. Jako pierwszy opublikowaÂł szopenowskÂą biografiĂŞ. Ciekawe, czy czytaÂł jÂą ktokolwiek z Was? (Ja - tylko publikowane tu i tam fragmenty).

http://www.youtube.com/watch?v=qILml1Zflpk

Tej rapsodii sÂłucham regularnie od jakiegoÂś czasu w wykonaniu mÂłodego jeszcze Stasia Drzewieckiego, mam pod rĂŞkÂą razem z campanellÂą. Liszt teÂż jest O.K. :)

Ja teÂż tylko fragmenty i nie wiem czy miaÂłabym ochotĂŞ na resztĂŞ (ale jakby mi wpadÂło w rĂŞce to bym przeczytaÂła w celach poznawczych).
PrzesÂłuchaÂłam Impromptu. MuszĂŞ powiedzieĂŚ, Âże mi siĂŞ to wykonanie Horowitza bardzo spodobaÂło.

Ze swojej strony dorzucĂŞ drobny utwĂłr kompozytora od czasu do czasu obecnie nagrywanego, starszego od Chopina, na ktĂłrym siĂŞ trochĂŞ swego czasu wzorowaÂł: Hummla mianowicie. To przezabawna miniatura w wykonaniu "mojego" Friedmana:
http://www.youtube.com/watch?v=n70h7dcJzqE
Naprawdê mo¿na siê uœmiechn¹Ì.

oj, Olu, nawet nie wiesz, jakÂże mnie nieÂświadomie wzruszyÂłaÂś :-[. To wykonanie jest po prostu genialne. I mĂłwiĂŞ to bardzo Âświadomie, bo utwĂłr ten towarzyszy mi od... ponad 30. lat i chodzi za mnÂą. Mam wiĂŞc wyrobionÂą i uprawomocnionÂą do niego swojÂą wÂłasnÂą miarkĂŞ. Po tej tutaj kreacji Friedmana  musze uÂżyc innej skali.
 (W roku 1978 byÂł konkurs piansityczny na stypendia artystyczne  im. F Chopina. To wÂłasnie Rondo Es-dur Nepomuca Humla byÂło utworem obowiÂązkowym. Nikt z mÂłodych pianistĂłw nie zbliÂżyÂł siĂŞ wtedy nawet o dwie miedze do cienia tego wielkiego szopenisty)

Nie wiedziaÂłam, nie mogÂłam, przepraszam...ChciaÂłam tylko, Âżeby siĂŞ ewentualni forumowicze uÂśmiechnĂŞli...

Nie przepraszaj, bo niby za co? tylko przyjmij ode mnie buziaka  :) :-*

 A ode mnie dwa:-* :-*

No toÂśmy siĂŞ z OleĂąkÂą obcaÂłowali  :D

Ale, ad rem...

Nie. NiemoÂżliwe. W tym wÂątku nie da siĂŞ nie przywoÂłaĂŚ Paganiniego. Jego muzyka wywieraÂła przeogromny wpÂływ nie tylko na dorastajÂącego Fryderyka, ale i na caÂły Âświat muzyki owoczesnej Europy. Po koncercie warszawskim genialnego GenueĂączyka (1829) mÂłody Chopin komponuje wariacje A-dur na podstawie jego tematĂłw.

http://www.youtube.com/watch?v=iRJkSk6AdN0

Jako ciekawostkĂŞ podam, ze na osnowie ich tematĂłw piwosze skomponowali swĂłj hymn  ;)

Tymczasem i ja i Ola pisaliÂśmy w innym wÂątku o strachu, przed pochowaniem Âżywcem. W przypadku Paganiniego ta historia nabiera realnego potwierdzenia. Otó¿ w  wieku dzieciĂŞcym maÂły Nicolo zapadÂł w letarg i byÂłby pochowany Âżywcem. Cudem w czasie pogrzebu, gdy wieko trumny byÂło jeszcze otwarte, ktoÂś z uczestnikĂłw pogrzebu zauwaÂżyÂł delikatny ruch palcĂłw Paganiniego. W tym momencie dziecko obudziÂło siĂŞ i uniknĂŞÂło tragicznej Âśmierci.
OczywiÂście, Paganini – to przede wszystkim epokowe kaprysy, z ktĂłrych ostatni, 24 a-moll czasami uwaÂża siĂŞ za w ogĂłle najsÂłynniejszy utwĂłr muzyki klasycznej wszechczasĂłw.
Zapraszam do odsÂłuchania.

http://www.youtube.com/watch?v=vPcnGrie__M

Kto za czasĂłw mÂłodoÂści Chopina uznawany byÂł w Europie za najsÂławniejszego polskiego pianistĂŞ? Pytanie podchwytliwe. Bo byÂła to kobieta - Maria Szymanowska.  Jako ciekawostkĂŞ dodam – teÂściowa Mickiewicza.
Zawsze zastanawia mnie, dlaczego jej dzieÂło, a byÂło tego sporo:  m.in. etiudy, nokturny, walce, polonezy, mazurki, pieÂśni. - tak sÂłabo zawsze byÂło i jest spopularyzowane w Polsce? ByĂŚ moÂże staÂło siĂŞ tak za sprawÂą wzglĂŞdĂłw poza artystycznych. Szymanowska byÂła bowiem nadwornÂą pianistkÂą carycy i prowadziÂła sÂłynny w mieÂście salon, ktĂłrego goœÌmi byli najwybitniejsze postacie muzyki i literatury - Puszkin, Glinka, Karamzin, ale, z drugiej strony, takÂże Mickiewicz i wielu innych PolakĂłw.
Ciekawe, ze Chopin, ktĂłry bywaÂł na jej koncertach i doskonale znaÂł jej twĂłrczoœÌ - bardzo zdawkowo wypowiada siĂŞ na jej temat. KiedyÂś spotkaÂłem siĂŞ z tezÂą, „moÂże dlatego, ze zdawaÂł sobie sprawĂŞ, jak wiele jego muzyki inspirowane byÂło jej utworami? Upowszechnianie dzieÂła i osoby Szymanowskiej nie byÂło w jego interesie”
Tak Jak Chopin, tak i wszyscy jego nastĂŞpcy Âłatwo zapominali o Szymanowskiej. Czasami mniemam, ze dziÂś dla przeciĂŞtnego rodaka jest ona bardziej znana z faktu bycia matkÂą Âżony Mickiewicza, niÂźli piastowania roli czoÂłowej  europejskiej pianistki poczÂątka XIX wieku.
Tym bardziej zdumiaÂł mnie nastĂŞpujÂący fakt. Oto odkryÂłem w Internecie relacjĂŞ z odsÂłoniĂŞcia pomnika Szymanowskiej w Sant Petersburgu, i to caÂłkiem niedawno:  25 wrzeÂśnia 2010 r. Pomnik ten, w ksztaÂłcie fortepianu, odsÂłoniĂŞto w Nekropolii MistrzĂłw Sztuki obok ÂŁawry Aleksandra Newskiego przy Newskim Prospektcie. Relacja jest po rosyjsku, mam jednak nadziejĂŞ, ze sobie poradzicie, a odsÂłuchaĂŚ naprawdĂŞ warto, aby jeszcze raz przekonaĂŚ siĂŞ, jak trudno byĂŚ prorokiem i docenionym artystÂą we wÂłasnym kraju...

http://www.youtube.com/watch?v=kXJpjpo7bsk

Ja pa ruski nie gawarju, ale dziĂŞkujĂŞ za linka.
Chopin wypowiada³ siê zdawkowo nawet o w³asnej muzyce, ma³o w listach Chopina wypowiedzi tego typu (szczególnie jak na kompozytora, mo¿na tam nawet znaleŸÌ informacje o odkryciu astronomicznym albo plotki o V. Hugo, ale o muzyce swojej czy innych to jednak stosunkowo ma³o). Wiêc ja bym nie podejrzewa³a Chopina o jakiœ "spisek" jak autor tej tezy, a ile¿ w jego listach opinii na temat Mozarta czy Hummla? Tyle co kot nap³aka³. Jak pisa³a G. Sand: Chopin ma³o mówi o muzyce, ale jak ju¿ mówi to dobrze (to oczywiœcie niezupe³nie jej s³owa, ale nie mogê sobie przypomnieÌ dok³adnego sformu³owania, które by³o bardziej precyzyjne).
SwojÂą drogÂą jest interesujÂącym, Âże formy praktykowane przez SzymanowskÂą (ktĂłre wymieniasz) staÂły siĂŞ rĂłwnieÂż formami chopinowskimi i to chyba nie dotyczy w takim stopniu Âżadnego innego polskiego kompozytora. OdnoÂśnie Szymanowskiej przypominam sobie, Âże Chopin piszÂąc o jej koncercie, dodaÂł "bĂŞdĂŞ niezawodnie", takÂże na pewno jÂą ceniÂł.
MoÂże tak zupeÂłnie o niej nie zapomnieliÂśmy, jakieÂś pÂłyty z jej muzykÂą istniejÂą, tylko nie mogĂŞ sobie przypomnieĂŚ przez kogo nagrywane...

(http://img99.imageshack.us/img99/2741/mariaszymanowskaalbumca.jpg)

i któ¿ to Beatko wydaÂł... nie nasza rodzima oficyna  :-[

DziĂŞki! Tak mi siĂŞ coÂś zdawaÂło, Âże ja to we francuskim radio sÂłyszaÂłam.

A czy nie miaÂłam trochĂŞ racji z owymi 300 latami? :)

w odniesieniu do Szymanowskiej - to obawiam siĂŞ, ze strzeliÂłas w dziesiÂątkĂŞ  :D

Ligia Digital

Ale faktycznie, wydaĂą byÂło wiĂŞcej:

Maria Szymanowska: Piano Works. Anna Ciborowska, piano. Dux, 2004.
Szymanowska: Album. Carole Carniel, piano. Ligia Digital, 2005.
Chopin und Polish Piano. Jean-Pierre Armengaud, piano. Man, 2001. (Includes works by other composers as well.)
Inspiration to Chopin. Karina Wisniewska, piano. Denon, 2000.
Riches and Rags: A Wealth of Piano Music by Women. Nancy Fierro, piano. Ars Musica Poloniae, 1993. (Includes works by other composers.)

IleÂż to siĂŞ czÂłowiek moÂże na tym forum ciekawych rzeczy dowiedzieĂŚ, normalnie uniwersytet :)))

Wracam do Pana Paganiniego. O nim moÂżna by pisaĂŚ i pisaĂŚ. DuÂżo dziÂś dyskutujemy o bezstresowym wychowywaniu berbeci, tymczasem maÂły Nicolo wielokrotnie dostawaÂł od swego ojca po dupsku, dlaczego? – Bo za maÂło ĂŚwiczyÂł, bo tylko kilkanaÂście godzin na dobĂŞ. SkuwaÂł go ÂłaĂącuchami, Âżeby nie uciekÂł, trzymaÂł w ciemnicy, za karĂŞ...Jak by dziÂś nie oceniaĂŚ kwalifikacji ojcowskich – senior GenueĂączyk dopi¹³ swego: synuÂś zawÂładn¹³ tak niewiarygodnÂą technikÂą wirtuozowskÂą, ze sÂłuchacze nie tylko podejrzewali, ale oskarÂżali  go o konszachty z samym diabÂłem.
Usprawiedliwieniem dla takich oskar¿eù niechaj bêdzie La Campanella ( Po w³osku: chyba wieœniaczka?). Drugi, po kaprysie a-moll najwiêkszy klejnot Paganiniego i z pewnoœci¹ jeden z najpopularniejszych tak¿e w ca³ej œwiatowej literaturze muzycznej. Nie dziwne wiêc, ze doczeka³ siê licznych kontynuacji podejmowanych przez najznakomitszych muzycznych genera³ów.
Najpierw zapraszam do oryginaÂłu

http://www.youtube.com/watch?v=YaxHZxvmSwQ

a teraz do znakomitych wariacji Liszta, w wykonaniu niekwestionowanego wspó³czesnego geniusza fortepianu Kissina. Przy okazji: patrzcie, w jakiej Sali koncertowej, przy jakiej iloÂści publiki…

http://www.youtube.com/watch?v=QpnM1ahqzdw

ChoĂŚ za skrzypcami nie przepadam tak strasznie jak za fortepianem, to chĂŞtnie wysÂłuchaÂłam.
A jeÂśli chodzi o Kissina, to on chyba tylko w takich salach grywa :) Pierwszy raz zobaczyÂłam go w czasie BBC Proms, jeszcze na kanale Mezzo (ktĂłrego teraz nie mam) i .. nagraÂłam i od lat sÂłucham na okrÂągÂło.
Nie byÂłabym sobÂą, gdybym nie przekierowaÂła tematu na mojego ulubieĂąca i jego wykonanie, mÂłodzieĂącze jeszcze:
http://www.youtube.com/watch?v=QH5Qsd0k4ZY&feature=related

Jednak ten utwĂłr zdecydowanie wolĂŞ na skrzypcach :)

Witam wszystkich..RĂłwnieÂż wolĂŞ na skrzypcach -  moÂżliwoœÌ dÂłuÂższego trzymania dzwiĂŞku, niepowtarzalna barwa, ornamentyka, praca smykiem z wykorzystaniem przeró¿nych technik. OgĂłlnie dla mnie, skrzypce to najpiĂŞkniejsszy instrument Âświata, a zaraz po nim, powiedzmy "gitarka"..to znaczy niee - fortepian :)

Kochani, poszukujĂŞ Serenady na smyczki op. 2 KarÂłowicza. Czy mĂłgÂłby siĂŞ ktoÂś ze mnÂą podzieliĂŚ tym skarbem?                       

Ewa! Wydawnictwo PWM wydaÂło pÂłytĂŞ, na ktĂłrej m.in. jest serenda op. 2 KarÂłowicza. Na stronie PWM moÂżna jÂą kupiĂŚ za 34,90zÂł. PodajĂŞ poniÂżej namiar:

http://www.pwm.com.pl/Kar%B3owicz__Weiner_Bacewicz_Orb%E1n__szczegoly_1469490__a0__gp10__pwd10_218311__grp__spnazwa__g1__ad0.html

Czajkowski. Piotr Ilicz.
Gdy Chopin umieraÂł - ON miaÂł ledwie 9 lat - i dopiero caÂłe Âżycie artystyczne przed sobÂą. MoÂże ten oto topic nie jest wiĂŞc dla niego najwÂłaÂściwszy, ale pozwĂłlcie, Âże choĂŚby napomknĂŞ. Bo bardzo kocham muzykĂŞ Czajkowskiego, bo mamy listopad, bo pogoda za oknem pod psem.
SiĂŞgam wiĂŞc po sprawdzony muzyczny afrodyzjak, dla zrzĂŞdliwej mej duszy, i z razu dodam: dobry na kaÂżdÂą okazjĂŞ, na kaÂżdÂą porĂŞ i miesiÂąc roku.
ProszĂŞ PaĂąstwa - "Pory roku" Czajkowskiego! Tak, Tak! Nie pomyliÂłem siĂŞ. Nie. tylko Vivaldim pory roku ÂśpiewajÂą... A skoro mamy listopad - niech bĂŞdzie Listopad. Jeden z dwunastu poematĂłw na fortepian Czajkowksiego z cyklu "Sezony" (podtytuÂł: Trojka). Zacznijmy jednak od wersji orkiestrowej:

http://www.youtube.com/watch?v=UG9LLsp088c

No, a teraz fortepianowy oryginaÂł:
(ps. zwróÌcie uwagê na radosne oblicze czcigodnego towarzysza. Ach, jeszcze jedno: za fortepianem sam maestro Lew Oborin - zwyciêzca Konkursu Chopinowskiego w 1927 roku)

http://www.youtube.com/watch?v=MCASjFHi4Ww&feature=related

Uwielbiam Czajkowskiego Januszu..taki "sÂłowiaĂąski" (sÂłychaĂŚ to zwÂłaszcza w niektĂłrych symfoniach) Z wersji utworĂłw przez Ciebie podanych lepiej mi siĂŞ podoba, ta w wersji orkiestrowej..sama zaÂś animacja - coÂś piĂŞknego (koĂąskie wozy, powozy - "trojka") A propos samych koni Januszu..Czy zdarzyÂło Ci siĂŞ moÂże chociaÂż raz w Âżyciu jezdziĂŚ na koniu wierzchem, czy to na "oklep", czy w siodle..? Bo mi tak - niesamowite przeÂżycie :) ;)

Gounod Charles - trochĂŞ mÂłodszy od Fryderyka. Znany pewnie najbardziej z racji wyÂśpiewywanej na wszystkich Âślubach "Ave Maria". Ale i twĂłrca oper. PrzypomniaÂłam sobie "Fausta" kiedy wpisywaÂłam w wÂątku dotyczÂącym filmĂłw z muzykÂą klasycznÂą "Upiora w operze". Zamieszczam finaÂłowy tercet - fragment filmu. MoÂże i Wam siĂŞ spodoba? 
http://www.youtube.com/watch?v=dZZiAWC_bIw&feature=related

Jeszcze nie, ale przeciez wszystko jeszcze przede mnÂą. Wszak wÂłaÂśnie dziÂś rozpocz¹³ siĂŞ dopiero piewszy dzien pozostaÂłej czĂŞÂści mego Âżycia  :D

Mam problem, ktĂłrego umieÂściĂŚ po dÂługiej przerwie po Chopinie Mozarta czy Czajkowskiego...
Po dÂługich cierpieniach duszy, Czajkowski zwyciĂŞÂża owocem z drzewa zasadzonego w wyobraÂźni dzieciĂŞcej. Bo wszystko dobre,  czym dziecko nasiÂąknie, bĂŞdzie najlepszym w dorosÂłoÂści.

Uwielbiam Czajkowskiego. To wspania³y symfonik. Szczególnie balety "Dziadek do orzechów" i "Jezioro ³abêdzie" - planujê pojechaÌ do Petersburga, ¿eby zobaczyÌ tê wspania³¹ muzykê po³¹czon¹ z prawdziwym baletem. Czajkowski to tworzy³ trochê póŸniej, a co drogi Januszu powiesz o Schumannie i Mendelssohnie?

Tak Bodku, nie da siê pomin¹Ì tutaj Mendelsohna, który ¿y³ prawie dok³adnie w tych samych latach i tyle samo lat co Chopin (o roczek nawet krócej). Skoro mnie wystawi³eœ do tablicy, ju¿ spieszê z uk³onem :)

Mendelsohn… JeÂśli mĂłwiĂŚ o kimÂś, Âże w czepku urodzony – to o Panu Feliksie, ze w caÂłej kufajce. Syn bogatego Âżydowskiego bankiera od najmÂłodszych lat komponowaÂł, majÂąc za kajet swojÂą wÂłasnÂą  orkiestrĂŞ. Hojny tatuÂś nie szczĂŞdziÂł dla synala. SprezentowaÂł mu grajkĂłw, aby tylko talent latoroÂśli obrodziÂł i godziwie owocowaÂł. No i owocowaÂł.
Z drugiej strony – czy byÂł to wielki muzyk? PowÂątpiewam. O mierze wielkoÂści ÂświadczÂą dzieÂła, ktĂłre nie poddaÂły siĂŞ wyroczni czasu. W przypadku Mendelsohna – zostaÂło ich jak na lekarstwo. Bo jeÂśli statystyczny ktosiek zna cokolwiek wiĂŞcej, niÂż MuzykĂŞ do Snu Nocy Letniej (tak, tak – sprecyzujmy uczciwiej: marsz weselny obgrywany przy kaÂżdym urzĂŞdniku Stanu C) - to juÂż sukces.
Ale bÂądÂźmy teÂż i sprawiedliwi, o niektĂłrych dzieÂłach zapomnieliÂśmy niesÂłusznie. Dla mnie, na przykÂład najpiĂŞkniejszy koncert skrzypcowy wszech czasĂłw - to wÂłaÂśnie koncert Mendelsohna (e-moll). JeÂśli ktos nie kojarzy – niechaj obejrzy film Dzieje Grzechu (Borowczyka) Koncert ten – robi w filmie za dyÂżurny muzyczny podkÂład. Symfona WÂłoska – to pereÂłka, piesni bez sÂłow – bardzo zgrabne, nostalgiczne i ciepÂłe poemaciki. I mĂłgÂłbym wymieniac duÂżo, duÂżo wiĂŞcej. PĂłki co, zapraszam do Piesni Wiosennej (z cyklu piesni bez s³ów). Oby dla nas wszystkich taka wiosna z tej piesni zagoÂściÂła nawet w czas juÂż nadchodzÂącej zimy.

http://www.youtube.com/watch?v=eoi-rG0gd6E

Januszu, a moÂże by tak ...  Adalbert Gyrowetz?

Tak Beatko, masz racjĂŞ, przypominam sobie, ze jego koncert graÂł malutki Frycek bodaj na swoim pierwszym oficjalnym koncercie. Ale muszĂŞ przyznaĂŚ uczciwie, nic wiecej na temat tego kompozytora nie wiem, poza tym, co wyczytaÂłbym z Wikipedii. Ale moÂże tak trzeba bedzie, bo moze warto, Na pewno tak. Przyjdzie tu wiec i na niego pora. Tym bardziej, ze wiĂłdÂł dÂługie i pewno bogate artystycznie Âżycie
Pozdrawiam ciĂŞ serdecznie i maestro Gyrowetza wpisuĂŞe do kajetu.

W³aœnie w starym kajecie znalaz³am przypadkowo wpis na kolorowo "koncert Gyrowetza" pod notatkami z ksi¹¿ki Peera Hultberga pod tytu³em "Preludia" traktuj¹cej doœÌ luŸno, powieœciowo chyba nawet, o wczesnej m³odoœci Frycka naszego. No i chcia³am siê czegoœ wiêcej w temacie dowiedzieÌ od "zaawansowanych w wiedzy". Mo¿e uda mi siê tê ksi¹¿kê gdzieœ zdobyÌ, bo chêtnie przeczyta³abym ponownie, W ZAISTNIA£YCH OKOLICZNOŒCIACH :)

CoÂś tak Januszku niezbyt pochlebnie napisaÂłeÂś o Feliksie - a jego koncert skrzypcowy to mĂłj ulubiony koncert romantyczny, jeszcze symfonie szkocka i wÂłoska, piĂŞkne pieÂśni Weneckiego Gondoliera. Uczono mnie w szkole, Âże Mendelssohn miaÂł teÂż du¿¹ zasÂługĂŞ w odÂświeÂżeniu muzyki J.S. Bacha nieco zapomnianej w XVIII w. Co do jego Marsza weselnego - jest wiele tzw. "przebojĂłw" z muzyki klasycznej np.V i IX symfonia Beethovena, Marsz pogrzebowy, "Eine kleine.." - dziĂŞki nim ci kompozytorzy sÂą znani ludziom nie interesujÂącymi siĂŞ muzykÂą... :)  

Co do Mendelssohna, to mnie ten Sen Nocy Letniej wÂłaÂśnie zachwyca, tylko po jednym obejrzeniu (Ogrody Muzyczne na Zamku KrĂłlewskim). MoÂże kiedyÂś uda mi siĂŞ pozyskaĂŚ w caÂłoÂści i posÂłuchaĂŚ, a najlepiej rĂłwnoczeÂśnie obejrzeĂŚ, wspominam niesamowicie miÂło.
A poniÂżej poczÂątek uwertury, ktĂłrÂą skomponowaÂł w wieku zaledwie 17 lat - maestria!

http://www.youtube.com/watch?v=4h1MGAlkqno

To co powiedziaÂłaÂś Moniko to ÂświĂŞta prawda..Jedna z tych prawd podstawowych, ktĂłre towarzyszÂą rodzajowi ludzkiemu od poczÂątkĂłw swojego istnienia. WszakÂże istnieje jeszcze nieco odmienna maksyma - lecz ta wypowiedziana z Twoich ust jest chyba znacznie bardziej przemawiajÂąca.. :)

Pora zaprosiĂŚ do naszego wÂątku Pana Roberta Schumanna. TrochĂŞ wstyd, ze tak póŸno, wszak to ten, od… od armat skrywanych w…  kwiatach, nie myliĂŚ z krzakami, o ktĂłrych na forum TVP Kultura zaÂżgaÂła po wystÂąpieniu Pana Prezydenta niemaÂła zadyma (pozdrawiam wszystkich banowiczy!).
By³ rówieœnikiem Chopina. I prawdziwym jego fanem. Nie zawsze jednak rozumia³ intencjê i zamys³ twórczy Fryderyka. Mia³ np. za z³e, ze Chopin preludia nazwa³ preludiami, ¿e sonata b-moll nie powinna byÌ nazwana sonat¹, ale tak poza tym wielbi³ Chopina , jak bo¿yszcze. Jeszcze w czasach warszawskich, po ods³uchaniu wariacji op. 2 oznajmi³ œwiatu, ¿e przed szopenowym geniuszem czapki z g³ów.
DedykowaÂł nawet naszemu maestro swojÂą „fantastycznÂą” KrajslerjanĂŞ. Ten – odwzajemniÂł siĂŞ maestro Schumannowi dedykacjÂą rĂłwnie waÂżkÂą, do, bodaj, ballady As-dur.

Dziwne by³y ostatnie lata Schumanna. Jego umys³ opanowa³ b³êkitny ton, który nieustannie s³ysza³ i który w ¿aden sposób nie umia³ przenieœÌ na swoj¹ piêcioliniê. Z tego co pamiêtam, po d³ugich psychicznych cierpieniach zmar³ w szpitalu dla ob³¹kanych.
PosÂłuchajmy najbardziej chyba znanego utworu Schumanna, jakim jest ‘Marzenie’ z cyklu „Scenki dzieciĂŞce’. Dla Horowitza byÂł to muzyczny amulet.

http://www.youtube.com/watch?v=qq7ncjhSqtk&feature=related

Z kolei moim ulubionym i najbardziej radosnym utworkiem Schumanna jest ‘wesoÂły wiesniak”
PosÂłuchajmy, jak zaaranÂżowali go marek i Wacek

http://www.youtube.com/watch?v=UOX9Z_lDFFI

Nieoceniony Janusz wspomnia³ o Paganinim, w którego stronê ostatnio kierowa³y siê moje myœli w kontekœcie rozwa¿aù o muzyce Chopina. No w³aœnie. Ciekawa sprawa. Bêd¹c w Warszawie wieszczy³ Chopinowi wielk¹ przysz³oœÌ. Nie pomyli³ siê. Ale nie o tym mia³em pisaÌ, lecz o tym, jak odmienni byli to muzycy. Niew¹tpliwie ³¹czy ich jedno - najwy¿szych lotów wirtuozeria. I to chyba ona zachwyci³a Paganiniego. Zastanawiam siê tylko, czy Paganini widzia³ w muzyce Chopina coœ poza wirtuozeri¹. Kaprysy Paganiniego i etiudy Chopina - w zasadzie mo¿na by powiedzieÌ, ¿e s¹ podobne, wymagaj¹ce, wykorzystuj¹ce podobne mechanizmy kompozycyjne. Ale... Chopin nada³ utworom funkcjonuj¹cym dotychczas jako wprawki techniczne now¹ jakoœÌ. Ile¿ emocji wyczytaÌ mo¿na w etiudzie "Rewolucyjnej" albo etiudzie c-moll op. 25 nr 12. Trudno oprzeÌ mi siê wra¿eniu, ¿e Paganini nawet nie próbowa³ wejœÌ w krainê duchowoœci, wyra¿ania prze¿yÌ muzyk¹. Jego muzyka wydaje mi siê poprzestawaÌ na swej warstwie formalnej, na wirtuozerii, zabawie dŸwiêkami, d¹¿eniu do zachwycenia odbiorcy. Czy w takim razie Paganini widzia³ w muzyce Chopina coœ wiêcej ni¿ sekwencjê dŸwiêków i stronê formaln¹? To mnie ciekawi.

No i znowu poÂśrednio wracam do Paganiniego. Tym razem za sprawÂą Karola LipiĂąskiego, a dokÂładniej: za sprawÂą rywalizacji o prymat najpierwszego skrzypka Europy. Bo trzeba wiedzieĂŚ, ze maestro Paganini miaÂł godnego konkurenta: polskiego skrzypka, kompozytora, dyrektora teatru muzycznego we Lwowie Karola LipiĂąskiego, autora kilku symfonii, trzech koncertĂłw skrzypcowych, kaprysĂłw, polonezĂłw...Obaj wirtuozi – korzystajÂąc z okazji koronacji cara na krĂłla Polski stoczyli otwarty bĂłj o artystyczny prymat, niestety, bez rozstrzygniĂŞcia.
Znamienne, Âże kiedyÂś spytano Paganiniego, „kto jest najlepszym wirtuozem skrzypiec na Âświecie?” – Ten, po chwili zastanowienia odrzekÂł: „Nie wiem kto. Wiem za to, Âże drugim jest LipiĂąski”.  :D
DziÂś LipiĂąski (trochĂŞ na podobieĂąstwo Szymanowskiej) z trudnych do pojĂŞcia powodĂłw jest w naszym kraju zmarginalizowany. Niechaj ten fragment jego koncertu zaÂświadczy, jakÂże niesÂłusznie!

http://www.youtube.com/watch?v=l6KhycIpUSM&feature=related

Paganini.
..My hero..
Nicolo, to nie tylko popis wirtuozerii, ale genialna, pelna glebokich odczuc muzyka.
Bedac fanatykiem Paganiniego pojechalem wraz z moja zonka do Genui by pooddychac powietrzem
maestro. Sluchajcie, atmosfera tego miasta + muzyka Nicolo daje wiazanke nie do opisania.
Po prostu genialne wrazenie, ktorego nie mozna zapomniec. Mroczne, dlugie!!, waskie ulice (bardzo wysokie budynki daja cien), walesajace sie typki z pod ciemnej gwiazdy (tylko w porze sjesty) pobudzaja nasze receptory wyobrazni.
Krecono-ciemno wlosy Nicolo z orlim nosem ze skrzypcami pod pacha stapajacy po dziurawym chodniku snil mi sie jeszcze przez dlugie miesiace.
Dom Paganiniego niestety zrobil miejsce centrum handlowemu (wielka szkoda). Bylem wkurzony , gdyz w Ufficio Turistico nie wiedziano, kto to Paganini. Genua jest przeciez miastem Kolumba a ja chce Paganiniego (mojego HERO).
Sam znalazlem miejsce, gdzie znajduja sie skrzypce N.P. Slynna "armata" (Guarnerius del Gesu) za pancerna szyba obok serca Kolumba. Potem spacer po miescie. Puste uliczki na wzgorzach, przekaska w lokalnej (autentycznej) kawiarence w asyscie gestykulujacych wlochow (wloszki chyba w pracy) zakonczyl nasza wizyte w tym pieknym miescie Paganiniego.


Kaprysy Nicolo Paganiniego obok preludiow i fug Bacha, sonat D.Scarlatiego, preludiow Chopina, uwazam za najwieksze osiagniecie artystyczne formy "miniatura". Genialna konstrukcja i plan emocjonalny najwyzszej miary (bardzo trudne w krotkiej formie)

Ha! WidaÌ nieco inaczej odbieramy twórczoœÌ Paganiniego. ByÌ mo¿e gdybym tak jak Ty mia³ mo¿liwoœÌ obejrzenia rodzinnych stron artysty i miejsc, w których siê wychowa³, mia³bym inne odczucia. W sumie podobnie na temat dzie³ Chopina móg³by napisaÌ ktoœ, nie rozumie szeroko rozumianego "kontekstu" jego twórczoœci. Goethe napisa³ kiedyœ "Kto chce zrozumieÌ pisarza, powinien pojechaÌ do jego kraju". Pewnie to samo dotyczy muzyków i innych artystów.
Natomiast co do zestawu artystĂłw, ktĂłrzy osiÂągnĂŞli szczyt w tworzeniu miniatur, zgadzam siĂŞ bez zastrzeÂżeĂą. Tylko co do Scarlatiego siĂŞ nie wypowiadam, bo - wstyd siĂŞ przyznaĂŚ - za bardzo nie znam jego twĂłrczoÂści. Chyba pora poznaĂŚ jÂą...

CaÂły Romantyzm, wg mnie, miniaturami stoi (szczegĂłlnie: cyklami miniatur) i leni sie przed wielkÂą formÂą. Maestro F. Liszt "popeÂłniÂł" tylko jednÂą sonatĂŞ (to prawda: za to jakÂą!), nasz Frycek ledwie 2 koncerty (i oba, byĂŚ moÂże, pod akademickim przymusem), tylko trzy sonaty (nie liczÂąc tej warszawskiej, i caÂła reszta - to tak na dobrÂą sprawĂŞ "miniatury" (z nielicznymi wyjÂątkami), w kaÂżdym bÂądÂź razie - utwory kilkuminutowe...

Wracaj¹c do Paganiniego..., w czasach, w których ¿y³ jego kaprysy g³ównie odbierane by³y jako techniczne fajerwerki. Pomówienia o konszachty genueùskiego Maestra z diab³em - dla jego konkurentów by³y wystarczaj¹cym usprawiedliwieniem, aby siê z nimi nawet nie mierzyÌ. Uknuto zreszt¹ tezê, ze sam Paganini nie jest w stanie ich zagraÌ. Co mia³ biedak czyniÌ? Zorganizowa³ koncert i zagra³ wszystkie 24. Do dziœ ta sztuka udaje siê nielicznym. Spoœród polskich skrzypków - ...no zapomnia³em. Ale by³em kilka lat temu na jego koncercie.

Karol LipiĂąski urodziÂł siĂŞ w Radzyniu Podlaskim, jego dni sÂą tam co roku uroczyÂście obchodzone w okolicach listopada. Jego imiĂŞ nosi teÂż PaĂąstwowa SzkoÂła Muzyczna mieszczÂąca siĂŞ w przepiĂŞknym paÂłacu Potockich. Wiem to od dziecka, teÂż siĂŞ tam urodziÂłam :)

Brawa dla Beatki i Radzynia P  ;)   :D

Janusz, podobnie jest w literaturze: ody, ballady, hymny, liryki, dramaty, powieÂści poetyckie - to dominanty romantyzmu w literaturze. WiĂŞksze formy? PowieÂści (te wiĂŞksze) np pisali raczej ci, ktĂłrzy raczej z modelem romantycznym chcieli polemizowaĂŚ.

Swoj¹ drog¹, potwierdzasz moje wra¿enie, ¿e te koncerty Chopina s¹ jakby wymuszone. Nie ma w nich tego, co jest w innych utworach. £adne, bo ³adne, ale nie robi¹ na mnie takiego wra¿enia jak inne jego kompozycje. Ale to mo¿e dlatego, ¿e Chopin mia³ problemy z rozpisywaniem utworów na orkiestrê (prócz 2 koncertów na orkiestrê rozpisa³ tylko kilka mniej znanych dzie³). Po prostu nie le¿a³o mu to. Dlaczego tak s¹dzê? Ze wzglêdu na sonaty - niby te¿ wiêksza forma, a jaka jakoœÌ! Chocia¿ ich liczba w dorobku Chopina te¿ jest zastanawiaj¹co ma³a.

MyÂśle dokÂładnie tak samo. A moje przemyÂślenia ugruntowaÂł koncert DobrzyĂąskiego (bodaj o dwa lata starszy kolega Chopina z elsnerowych studiĂłw), ktĂłrego podobieĂąstwo strukturalne do koncertĂłwChopina (sorry: Chopina do DobrzyĂąskiego) jest druzgocÂące i chyba swiadczace o wielkim wpÂływie na dzieÂła obu PanĂłw kompozytorĂłw prawdopodobnie samego Elsnera (bo o plagiatorskie zakusy raczej Frycka nie podejrzewam).
Gdy jednak ods³ucha³em wszystkie koncerty Fielda (komponowa³ je tu¿ przed Chopinem) - mina mi zrzed³a do reszty. Nasz Chopim... przykro to powiedzieÌ, niewiele moim zdaniem w tej materii wnióœl do dziedzictwa muzyki. Owszem, dopoetyzowa³ i uszlachetni³. Ale, niestety, nie swój w³asny orygina³.
Prawdziwy Chopin odnalaz³ sie dopiero w miniaturach. No i w póŸniejszych sonatach

Oj wstyd niebieskooki wstyd

Podzielam Twoje zdanie. Wszystkie utwory orkiestrowe FC napisa³ podczas studiów. Chopinowi przy orkiestracji pomagali koledzy i sam Elsner. Pisa³ koncerty - bo by³y w programie studiów. Gdy ju¿ nie musia³ tej formy praktykowac - zarzuci³ orkiestrê do skrzyni i zmkn¹³ na k³ódkê.

WÂłaÂśnie, Janusz, raczej jest to wpÂływ samego Elsnera. Jak wiemy, Chopin darzyÂł go autorytetem, a ponadto sam Elsner pomagaÂł Chopinowi rozpisywaĂŚ koncerty na orkiestrĂŞ. A jeÂśli tak, to moÂżemy sobie zadĂŚ pytanie, ile w tych koncertach jest Chopina, ile Elsnera. PamiĂŞtajmy, Âże to Elsner byÂł nauczycielem i jego wpÂływ na ostateczny ksztaÂłt dzieÂła mĂłgÂł byĂŚ wiĂŞkszy niÂż nam siĂŞ wydaje. Dla mnie Chopinowskie koncerty tkwiÂą jeszcze w klasycyzmie, w przeciwieĂąstwie do reszty twĂłrczoÂści.

Studia zakoĂączyÂł Chopin 20 lipca 1829 r. TakÂże koncerty napisaÂł juÂż po studiach u Elsnera. O tej pomocy kolegĂłw (albo kolegi) w zakresie orkiestracji, to coÂś mi siĂŞ o uszy obiÂło, chociaÂż sobie juÂż dokÂładnie nie przypominam, jakie sÂą na to argumenty (o pomocy samego Elsnera nie sÂłyszaÂłam albo nie pamiĂŞtam, dlaczego tak piszecie?).

Masz racjĂŞ, koncerty formalnie zakoĂączyÂł po studiach. Ale kiedy poczyniÂł szkice i pierwotne wersje? MoÂżna przypuszczaĂŚ, ze jeszcze podczas. Dlaczego? - bo z poczÂątkiem paÂździernika 1829 zwierzaÂł siĂŞ Woyciechowskiemu, o swoim "postawionym" adagio od koncertu f-moll. (czyli czĂŞÂści II). CzêœÌ I miaÂł juÂż wiĂŞc prawdopodobnie za sobÂą. A Âże zaraz po uzyskaniu dyplomu (poÂłowa lipca 1829) wyjechaÂł do Wiednia (skÂąd wrĂłciÂł do Warszawy z poczÂątkiem wrzeÂśnia) stÂąd moje przypuszczenie, Âże koncerty (a przynajmniej f-moll) pisaÂł w okresie studiĂłw  nie jest pozbawione sensu (bo kiedy miaÂłby na niego czas?). Poza tym, Chopin studiowaÂł kompozycjĂŞ u samego Elsnera. To logiczne, Âże tenÂże byÂł jego pierwszym doradcÂą, recenzentem i promotorem.
Za tezÂą tÂą przemawia rĂłwnieÂż podobieĂąstwo fakturalne koncertu f-moll Chopina do koncertu DobrzyĂąskiego (wczeÂśniejszy uczeĂą Elsnera)

JeÂśli mnie pamiĂŞĂŚ nie myli, to nawet w studiu TVP Kultura mĂłwili, Âże Chopin z orkiestracjÂą sobie Âśrednio radziÂł i pomagaÂł mu w tym Elsner.

Masz racjĂŞ Januszu, nie jest to pozbawione podstaw (chociaÂż raczej mogÂło dotyczyĂŚ f-molla jak zauwaÂżasz). Jakkolwiek wydaje mi siĂŞ, Âże rozpisanie na orkiestrĂŞ to pewnie na koniec zostaÂło zostawione.
Mi siĂŞ nawet chyba obiÂło o uszy, Âże instrumentacja w ogĂłle nie jest rĂŞkÂą Chopina robiona, tylko przez jego kolegĂŞ, DobrzyĂąskiego bodajÂże (tylko nie pamiĂŞtam, czy to dotyczyÂło obydwu koncertĂłw czy jednego, w ogĂłle mam bardzo mĂŞtne wspomnienia na ten temat i nie pamiĂŞtam argumentĂłw, co mnie trochĂŞ irytuje).
Ale w sumie to broszka muzykologĂłw  :).

PodsumowujÂąc:

Hmm...

Nie podzielam co bardziej stanowczych stwierdzeĂą na temat koncertĂłw Chopina. SÂą to wielkie dzieÂła, ale stylu brillant. Na koncerty trzeba patrzeĂŚ z tej perspektywy. Perspektywa "romantyczna" jest po prostu nieadekwatna.  W swoim stylu koncerty Chopina sÂą arcydzieÂłami i stanowiÂą kulminacjĂŞ warszawskiego okresu twĂłrczoÂści - pierwszÂą kulminacjĂŞ w jego twĂłrczoÂści. W mojej ocenie zawierajÂą one "pierwiastki" póŸniejszej estetyki chopinowskiej, w szczegĂłlnoÂści koncert e-moll jest czytelny pod tym wzglĂŞdem.

Co do wpÂływu koncert op. 2 DobrzyĂąskiego na koncerty Chopina, to zdaje siĂŞ chodziĂŚ o pierwszy koncert, wiĂŞc: f- moll (op.21). Kwestia nie jest wcale przesÂądzona, lecz dyskutowana.

Podzielam te opinie w literaturze fachowej, które instrumentacjê koncertów Chopina raczej traktuj¹ w kategoriach "naiwnej", a nie aprobuj¹ jednoznacznych tez o nieporadnoœci Chopina w tym zakresie. Moim skromnym, ta naiwnoœÌ, nawet jak mimowolna, broni siê przez te 180 lat w tych, nade wszystko fortepianowych, koncertach.

Ja siĂŞ spotkaÂłem z zarzutem co do koncertĂłw Chopina, Âże orkiestra maÂło dialoguje z fortepianem - stanowi podkÂład dla fortepianu - ale za to jakiÂż to fortepian? wirtuozeria, romantyczne uniesienie, charakter polskich taĂącĂłw w finale. Tak czy inaczej to moje ulubione koncerty. W piÂątek grajÂą u nas koncert fortepianowy Lessela (tworzyÂł przed Chopinem)- jestem ciekawy bo nie sÂłyszaÂłem tego koncertu - gra Z. Raubo..

Dziêki Januszu za ten w¹tek. Jakoœ dopiero dzisiaj sobie go przejrza³em no i pos³ucha³em. Mogê tylko powiedzieÌ, ¿e muzyka to naprawdê najszlachetniejsza forma przekazywania uczuÌ. Myœlê, ¿e nie mo¿e zabrakn¹Ì tu Moniuszki. Trochê m³odszy od Chopina (ale tylko trochê). Uwielbiam jego muzykê. Kocham jego opery. Jako ciekawostkê podam, ¿e w moim mieœcie buduje siê opera. Powinna byÌ gotowa na pocz¹tku 2012. Ju¿ wiadomo, ¿e na inuguracjê bêdzie wystawiony Straszny Dwór. Czekam ze zniecierpliwieniem. Okazuje siê (tak s³ysza³em), ¿e do Moniuszki maj¹ pretensje Bia³orusini. Mówi¹ nawet o nim zdrajca. No... trudno komentowaÌ, jak dla mnie muzyka nie zna granic. Jako przyk³ad pos³uchajcie jego Uwertury koncertowej Bajka. Jest naprawdê œliczna http://www.youtube.com/watch?v=X7OSmwrfVEA&feature=related

Uwertura "Bajka" to pereÂłka w twĂłrczoÂści St. Moniuszki. NiektĂłrzy uwaÂżajÂą, Âże zmarnowaÂł swĂłj talent - bo komponowaÂł gÂł. opery o tematyce patriotycznej, pieÂśni polskie ("ÂŚpiewnik domowy")- ale taka byÂła potrzeba czasu - muzyka ku pokrzepieniu dla ciemiĂŞÂżonego narodu..

Masz racjê, Jego muzyka to coœ ku pokrzepieniu serc. Natomiast jego opery s¹ moim zdaniem genialne. Ja w nich s³yszê póŸniejszych kompozytorów w³oskich. Czerpali z Jego twórczoœci. Na pewno to robili. No np. nie wydaje siê Ci, ¿e w Halce w scenie zbiorowej "Po nieszporach...." s³ychaÌ jakby Verdiego? Ja s³yszê. Szkoda, ¿e jest ma³o znany w œwiecie. Mo¿e kiedyœ...

SuÂłku, Âświetnie, ze nie pozwoliÂłeÂś dÂłuÂżej  nam wszystkim czekaĂŚ tu na MoniuszkĂŞ. MiÂło takÂże dowiedzieĂŚ siĂŞ o zapowiedzianej inauguracji nowej sceny operowej w Polsce, w dodatku, pod patronatem twĂłrcy narodowych oper. Tymi operami  Moniuszko piĂŞknie uzupeÂłniÂł Chopina, razem wznoszÂąc z nim cokó³ pod muzyczny postument naszego narodowego dziedzictwa.
Uwertura koncertowa Bajka, ktĂłrÂą zaproponowaÂłeÂś - to z pewnoÂściÂą brylant najczystszej wody, choĂŚ z drugiej strony nie do koĂąca charakterystyczny dla caÂłej spuÂścizny syna sĂŞdziego spod ÂŚmiÂłowiczy. Dzisiaj - to rejon biaÂłoruski. StÂąd pewno takie zakusy naszych wschodnich braci. Dobrze natomiast, Âże pamiĂŞtajÂą o Moniuszce i Âże w pobliskim posioÂłku Aziorny znajduje siĂŞ i dzielnie funkcjonuje jemu poÂświĂŞcone Muzeum.
Ja zaproponuje Wam najbardziej chyba znana pieœù twórcy Halki - oczywiscie: Prz¹œniczkê (jedna z jego blisko trzystu pieœni)

http://www.youtube.com/watch?v=ZJaThhR91pE

ByÂło tu duÂżo o Paganinim, a ja wolĂŞ sÂłuchaĂŚ kaprysĂłw i koncertĂłw naszego H. Wieniawskiego. Wg mnie Wieniawski to CHOPIN SKRZYPIEC...

"Legenda" Wieniawskiego:
http://www.youtube.com/watch?v=ywcrIyrR34E
czyÂż to nie piĂŞkny utwĂłr?

Brawo, Bodku. Doda³bym do tego polonezy - Do czasów nam wspó³czesnego Kilara nikt tak po Chopinie nie potrafi³ ich wodziÌ...
ZresztÂą posÂłuchajmy...

http://www.youtube.com/watch?v=21dsRBeIy8A

Chopin rĂłwnieÂż na tĂŞ potrzebĂŞ odpowiadaÂł. MaÂło Âże sÂłychaĂŚ w jego utworach polskÂą nutĂŞ - taĂące, a nawet kolĂŞdĂŞ, to przecieÂż wymowa tryumfalnych, patetycznych sarmackich polonezĂłw op. 40 nr 1 i 53 jest nazbyt czytelna.

no oczywiÂście. ZresztÂą sÂłynne "armaty w kwiatach..." . MoÂże nawet wiĂŞcej niÂż ku pokrzepieniu narodu, to wrĂŞcz wezwanie do czynnego dziaÂłania

ProszĂŞ nie cytujmy tu juÂż naszego Prezydenta...A co do Chopina - to juÂż "ustaliliÂśmy" po dÂługich dyskusjach, Âże jego prawdziwÂą MuzÂą byÂła POLSKA. NiewÂątpliwie teÂż muzyka St. Moniuszki byÂłaby w Âświecie bardziej doceniania gdyby byÂła bardziej uniwersalna...

Chopin zrobi³ po prostu coœ, co ma³o komu z polskich artystów siê uda³o. Pozwolê sobie pos³u¿yÌ siê Norwidem, który pisa³, ¿e w dzie³ach Chopina by³a "Polska do zenitu". To wiemy, dalej jednak napisa³ o "Polsce przemienionych ko³odziejów". Trudno zwiêŸlej uj¹Ì prawdê o muzyce Chopina: jednej strony na wskroœ polskiej, wyros³ej z tradycji i mocno w niej zakorzenionej, z drugiej zaœ - nowoczesnej, ba, nowatorskiej, œwiatowej. To po³¹czenie polskoœci i œwiatowoœci, tradycji i nowoczesnoœci. W zasadzie to ³¹czenie bia³ego z czarnym - ale z takiego ³¹czenia wyjœÌ mo¿e szaroœÌ, wyjœÌ mo¿e zwyk³a szachownica, jak te¿ niezwyk³a kompozycja. Chopin mia³ szczêœcie, ¿e oprócz tego, ¿e dosta³ talent, ¿ycie potoczy³o siê dla rozwoju jego twórczoœci (innych aspektów ¿ycia w to nie mieszam) znakomicie - od samego dzieciùstwa. Musimy pamiêtaÌ, ¿e jednak Chopin i Moniuszko tworzyli dla innej grupy odbiorców, ró¿nie te¿ toczy³y siê ich losy. Patrz¹c na sprawê z perspektywy nieco filozoficznej, ka¿dy z nich mia³ swoj¹ rolê do odegrania. Rolê zupe³nie inn¹, bo te¿ nie by³o w tym scenariuszu miejsca dla dwóch Chopinów. Obaj artyœci odegrali j¹ znakomicie. Wiem, ¿e wdajê siê tu w tr¹c¹ce neoidealizmem rozwa¿ania, ale czasami przyjêcie takiej perspektywy pozwala widzieÌ rzeczy w nieco innym œwietle. Ja widzê to w ten sposób, ¿e Chopinowi powinniœmy dziêkowaÌ, ¿e by³ Chopinem, a Moniuszce - ¿e by³ Moniuszk¹. W tamtych czasach i w tamtych realiach obok Chopina potrzebny by³ w³aœnie taki, a nie inny Moniuszko. Tak to przynajmniej widzê.

Mo¿e nara¿ê siê na brak gustu ale chcia³abym przypomnieÌ jeszvze dwóch kompozytorów wspó³czesnych Chopinowi,
jeden to Bellini ktĂłrego Chopin uwielbiaÂł, a drugi to Offenbach

http://www.youtube.com/watch?v=sQR0LQskL4E&feature=related

Teresko, a kto powiedziaÂł, Âże Bellini i Offenbach to szmira?! Uwielbiam Belliniego! A Offenbach? Muza moÂże troszkĂŞ lÂżejsza, ale teÂż piĂŞkna.

Bellini, Offenbach? - ok. Ale ja wrĂłce jeszcze na chwilĂŞ do Wieniawskiego.
OtĂłz przypomniaÂło mi siĂŞ, jak kilka lat temu stojÂąc obok jego mogiÂły (na warszawskich PowÂązkach) natkn¹³em siĂŞ na Hrabiego Waldorffa, ktĂłry wspĂłlnie z Ăłwczesnym prezydentem Warszawy ÂŚwiĂŞcickim „obchodzili” alejki naszych wielkich i zasÂłuÂżonych. UznaÂłem, ze nadarza siĂŞ Âświetna okazja, aby spytaĂŚ Pana Hrabiego, jak rozumieĂŚ poczÂątek epitafium: „CIENIOM Âśp. Henryka Wieniawskiego…”, czy to oznaka, Âże tutaj, na PowÂązkach, to tylko symboliczny grĂłb? Pan Hrabia Waldorff uspokoiÂł mnie i zapewniÂł, Âże „grĂłb jest prawdziwy, tak jak prawdziwa byÂła muzyka Mistrza”
Cokolwiek Pan Hrabia miaÂł na myÂśli mĂłwiÂąc o prawdziwej muzyce – to dla mnie oznacza, Âże w jej dÂźwiĂŞkach tkwi prawdziwa polska dusza, taka sama, jak prawdziwa tkwi w muzyce Chopina.
Pos³uchajmy mazurka (kujawiaka) Wieniawskiego. Jestem pewien, ¿e sam Chopin by siê go nie powstydzi³ i przyklasn¹³.

http://www.youtube.com/watch?v=51AfMGpyCCI&feature=related.   

Cd. A w koùcu, Bellini by³ przyjacielem Fryderyka, a nawet, podobno Marsz ¯a³obny skomponowany zosta³ na pogrzeb Vincenza. Hmmm.... na Pere Lachaise, te¿ przysz³o im spocz¹Ì niedaleko siebie...

ZnalazÂłam jeszcze takÂą notkĂŞ o Bellinim, przyznam siĂŞ, Âże tej wariacji Chopina nie sÂłyszaÂłam.

No fajnie, przepraszam ale piszĂŞ z pracy..

http://pl.chopin.nifc.pl/chopin/composition/detail/name/bellini/id/84

DziÂś jestem w natroju modlitewnym  ??? I dlatego myÂślami wspominam TeklĂŞ BÂądarzewskÂą. A któ¿ tro taki? Ano jedna z najbardziej znanych na Âświecie i najbardziej kultowych polskich kompozytorek okresu Chopina. ZasÂłynĂŞÂła praktycznie tylko jednym utworkiem: "ModlitwÂą dziewicy". Przez conajmniej stulecie byÂł to obowiazkowy kawaÂłek w repertuarze panien i panienek z dobrego domu  :)
Tak czy siak, uwaÂżam Âże to przesliczny kawaÂłek i juÂż.

http://www.youtube.com/watch?v=yqe5NCoQ1w0&feature=related

Januszu, czy to paskudna, listopadowa pogoda tak CiĂŞ bogobojnie nastraja? :D

Wiesz Ewo, czasami w duszy odzywa siĂŞ spontanicznie Muza i piĂŞknie Âśpiewa... A ja razem z niÂą  :)

Zwykle odwiedzam grĂłb Tekli BÂądarzewskiej na PowÂązkach bo jest niedaleko
grobu rodzicĂłw Chopina. Ale zawsze myÂślaÂłam Âże ta modlitwa to : BoÂże, daj mĂŞÂża, daj mĂŞÂża..

O Boze!!

JakiÂś czas temu nasza Beatka wywoÂłaÂła tu postac Gyrowetz’a. W polskiej literaturze pró¿no szukaĂŚ o nim wzmianki. Ja, nazwisko tego Maestro, kojarzĂŞ tylko z mÂłodziutkim Fryckiem, ktĂłry na ktĂłrymÂś z koncertĂłw graÂł jego kompozycjĂŞ. (MoÂże Ola bĂŞdzie wiedziaÂła – kiedy, jakÂą?). JednakowoÂż choĂŚby z uwagi na niemaÂły dorobek Adalberta Gyrowetz’a (ponad 60. symfonii!, okoÂło 30. oper) a takÂże z uwagi na rozlegÂłe koneksje w Âświecie artystycznym (znajomoœÌ z Mozartem,. Goethem, Haydnem) czyni z niego postaĂŚ barwnÂą i wartÂą odnotowania w naszym wÂątku.

PoniÂżej link do jednego z jego utworkow. WyobraÂżam sobie, ze na koncercie maÂłego Chopina, pod paluszkami Fryderyka takie mniej wiĂŞcej sÂłodziutkie dÂźwiĂŞki musiaÂły rozbrzmiewaĂŚ wyjÂątkowo wesolutko, radoÂśnie i sÂłonecznie.

http://www.youtube.com/watch?v=Fgfd5cP7Acs

Bartusie, czyÂżbyÂś dopisywaÂł siĂŞ do modlitwy ?  :D

;D ;D ;D ;D Janusz takie czasy ;D ;D ;D ;D ;D

no nie, Teresko, ja uwaÂżam, ze nad modlitwĂŞ naleÂży przedkÂładaĂŚ czyny  ;) :D

 :D :D :D W KWESTII SZUKANIA MʯA, CZY TAK W OGÓLE???  :D :D :D

Najpierw mĂŞÂża, potem ziĂŞcia :) -dobrego :)

No bez przesy! Bartus to chyba nie kobitka, wiêc kiego mu m¹¿? ;D

Moja modlitwa , to inna modlitwa

WĂŞdrowiec

Ze szczytu gór schodzê w dó³.
Dolina dymi, huczy morze,
WĂŞdrujĂŞ smutny i milczÂący
I tylko ciÂągle wzdycham: gdzie?
SÂłoĂące jest tutaj jakieÂś zimne,
ÂŻycie zszarzaÂłe, zwiĂŞdÂłe kwiaty,
A kaÂżde sÂłowo to dÂźwiĂŞk pusty.
Ja jestem obcy, obcy wszĂŞdzie.
Gdzie jesteÂś, kraju ukochany?
Szukam, przeczuwam ciĂŞ, nieznany!
Kraju, o kraju mej nadziei,
Kraju, gdzie kwitn¹ moje ró¿e,
I gdzie wĂŞdrujÂą przyjaciele,
A moi zmarli zmartwychwstajÂą,
Kraju, przeze mnie opiewany,
O kraju, gdzieÂżeÂś ty?
WĂŞdrujĂŞ smutny i milczÂący,
I tylko ci¹gle wzdycham: gdzie? A w duchu s³yszê wci¹¿ niezmiennie:
SzczĂŞÂście jest tam, gdzie nie ma ciebie!

tekst pieÂśni Schuberta WĂŞdrowiec
przeÂł. Krystyna Jackowska-Pociejowa

http://www.youtube.com/watch?v=BR8_n-B8qu0


Franciszek Piotr Schubert urodziÂł siĂŞ 31.I.1797 roku w alkowie ciasnego mieszkania
rodzicĂłw na wiedeĂąskim przedmieÂściu. Jego ojciec byÂł nauczycielem i
taki teÂż zawĂłd wymarzyÂł dla syna.Ten fakt przez caÂłe Âżycie byÂł podstawÂą konfliktu
miĂŞdzy nimi.
Schubert miaÂł 19 lat gdy skomponowaÂł swoje pierwsze arcydzieÂło muzykĂŞ do KrĂłla Olch
Goethego i przes³a³ mu piosenkê z pe³n¹ szacunku dedykacj¹. Nigdy nie przebaczê temu wielkiemu poecie, ¿e ani s³owem nie potwierdzi³ jej odbioru cz³owiekowi, któremu zawdziêcza nieœmiertelnoœÌ swego wiersza.
Schubert nigdy nie widzia³ morza, a jednak da³ nam odczuÌ jego spokojne piêkno, tajemniczoœÌ i potê¿ny gniew.
Nigdy nie widziaÂł Nilu a jegnak pierwsze takty Mnemona godne sÂą, aby zabrzmiaÂły w ÂświÂątyni Luksoru.
Nie zaznaÂł nigdy miÂłoÂści kobiety, a przecieÂż w jego MaÂłgorzacie przy koÂłowrotku brzmi rozdzierajÂący krzyk namiĂŞtnoÂści..
Umar³ w 31 roku ¿ycia w biedzie i nêdzy, w jakiej ¿y³ zawsze. Po œmierci sprzedano za 36 guldenów jego skromny dobytek: trochê ubraù , kilka ksi¹¿ek i ³ó¿ko. W zniszczonej walizce znaleziono du¿o owych nieœmiertelnych pieœni, bardziej wartoœciowych ni¿ wszystko z³oto, zgromadzone w Wiedniu, w którym biedny muzyk ¿y³ i umar³.
W swoim dzienniku ojciec Schuberta, ktĂłry bojÂąc siĂŞ zarazy nie poÂżegnaÂł siĂŞ z synem napisaÂł:

19 listopada 1828 o godz.4 po poÂłudniu umarÂł Franz Peter Schubert na gorÂączkĂŞ tyfusowÂą


http://www.youtube.com/watch?v=_bLWaHFZiFs

Brawo Tereska, brawo Maestro Szubert!

DziĂŞki Janusz zawsze na Ciebie moÂżna liczyĂŚ, tak mi dziÂś smutno :'( :'( :'(
Nawet Ci wybaczĂŞ, Âże caÂłowaÂłeÂś siĂŞ dziÂś z EwuniÂą, taka bĂŞdĂŞ.

Teresko wiem, Âże mĂłj caÂłus :-* CiĂŞ nie pocieszy...., ale jestem z TobÂą - nie smuĂŚ siĂŞ

Tereska, wiesz... ja bym Cie nawet i przytuliÂł, ale co to byÂłaby za tulanka poprzez elektrony i siwÂą poÂświatĂŞ monitora? Za to mogĂŞ Ci ofiarowaĂŚ nasz ukochany klejnocik i prezencik:

http://www.youtube.com/watch?v=L3UzgFIWlN0

ja teÂż jestem z Wami dziewczyny :)..i obydwĂłm wiĂŞc przesyÂłam na dobranoc pocaÂłunki. Jeden dla Teresy.. :-* i jeden dla Moniki.. :-*

:) oj - szkoda, Âże ten caÂłus zobaczyÂłam dzisiaj rano. SpaÂło by mi siĂŞ lepiej :)

Januszu, wczoraj tego sÂłuchaÂłam nie bez wzruszenia

a ja sÂłuchaÂłem razem z TobÂą, Moniko  :-* i razem z TereskÂą  :-* i razem z ca³¹ naszÂą wspania³¹ szafarskÂą RodzinÂą. :)

Nazwisko Borodina przewinĂŞÂło siĂŞ juÂż przez nasze Forum przy okazji wspĂłlnego delektowania siĂŞ przepiĂŞknymi "TaĂącami poÂłowieckimi" z Kniazia Igora.
http://www.youtube.com/watch?v=t8C8frqCKKg

Aleksander Borodin  (1833-1887) zawĂłd kompozytora uprawiaÂł... w wolnym czasie. Na co dzieĂą zajmowaÂł siĂŞ farmacjÂą, a tak w ogĂłle - z wyksztaÂłcenia byÂł chemikiem.
Kochani, zachĂŞcam Was do odsÂłuchania Âślicznego nokturnu z II kwartetu D-dur. JuÂż tylko dla tego jednego utworu (plus, rzecz jasna, TaĂące poÂłowieckie) o takim kompozytorze nie wolno zapominaĂŚ.

http://www.youtube.com/watch?v=f9Fne7-oFyo

Wprawdzie Charles Gounod urodziÂł siĂŞ osiem lat po Chopinie, a pierwszÂą operĂŞ skomponowal juÂż po jego Âśmierci, ale nie sposĂłb tu o nim nie wspomnieĂŚ. PosÂłuchajcie cudownej MaÂłgorzaty z Fausta (1849) i walca, ktĂłrego niewÂątpliwie doskonale znacie:
http://www.youtube.com/watch?v=FHrSfxtTe64&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=KKRITskQsLU&feature=related  (marna jakoœÌ, ale lepszej nie znalazÂłam).

Do porannej kawy siê nie do³¹czê, preferujê herbatê z sokiem malinowym i z cytryn¹, mniam.
Janusz, wielkie dziĂŞki za Borodina, trwam w zachwycie sÂłuchajÂąc i oglÂądajÂąc. NiewÂątpliwie jakaÂś czÂąstka mojej duszy musi byĂŚ rosyjska, choĂŚ nie wiem skÂąd mi siĂŞ to wziĂŞÂło i kiedy, bo w liceum wypisaÂłam siĂŞ nawet z towarzystwa przyjaÂźni polsko-rosyjskiej.

A ja myÂślĂŞ, Beatko, Âże zachwyt nasz (i byĂŚ moÂże TwĂłj) bierze sie trochĂŞ z czego innego: to nie rosyjskie, a raczej nasze wspĂłlne pokÂłady sÂłowiaĂąskoÂści sprawiaja, Âże sÂłowiaĂąskim klimatom trafiĂŚ do naszych dusz i serc jest najproÂściej - bo bez poÂśredniczenia edukacji i rozumu.
Zawsze teÂż uwaÂżaÂłem, Âże gdyby nie dzieliĂŚ sÂłowian na narody - stworzylibyÂśmy hiperimperium muzyki, do bram ktĂłrego pukaliby po nauki wszystkie Niemce, Francuzy, Amerykany...

Ja nigdy nie miaÂłem sposobnoÂści naleÂżec (i pewno teÂż nie zechciaÂłbym), ale dla kultury rosyjskiej, w przeÂłomowym okresie swojej edukacji (po maturze) zamierzaÂłem poswiĂŞciĂŚ caÂłe swoje pacholĂŞce Âżycie. Los zadecydowaÂł na szczĂŞÂście(?) inaczej. ZostaÂłem w kraju - majÂąc juÂż prawie bilet w kieszeni.

Za moich szkolnych lat czÂłonkostwo w TPPR byÂło obowiÂązkowe, wiĂŞc postanowiÂłam udowodniĂŚ, Âże moÂżna i siĂŞ wypisaÂłam. Mam kolegĂłw, ktĂłrzy koĂączyli moskiewskie szkoÂły, sÂą teraz fanatykami rosyjskoÂści niemal, mieszkajÂąc juÂż w Polsce. MiÂłoÂśnikĂłw kultury rosyjskiej jest chyba sporo, co jakiÂś czas spotykam siĂŞ z dowodami, ostatnio wielkie zainteresowanie festiwalem filmĂłw rosyjskich. Nigdy nie wyjeÂżdÂżaÂłam na wschĂłd, ale strasznie ciÂągnie.

JakoÂś wolĂŞ nie zajmowaĂŚ stanowiska  ;D

TrochĂŞ siĂŞ tu nie zgodzĂŞ z Januszem. Wg mnie kompozytorzy pochodzenia sÂłowiaĂąskiego mieli niewÂątpliwy talent do  tworzenia piĂŞknych melodii - tematĂłw muzycznych (trafiajÂących do naszych serc i dusz) za to inni mieli wielkie zasÂługi w tworzeniu formy muzycznej, harmonii, instrumentacji - wszyscy majÂą swoje miejsce w Historii Muzyki...Pozdrawiam Wszystkich

Masz racjĂŞ, z mojej strony to byÂła raczej taka emocjonalna parabola.
Nie zmieniam jednak zdania, Âże jako SÂłowianie tworzymy muzyczne hiperimperium a nasza sÂłowiaĂąska muzyka trafia bezpoÂśrednio do naszych serc

Trudno, niektĂłrym z Was podpadnĂŞ bez reszty… musze siĂŞ z tym pogodziĂŚ… ale od swojej opinii nie odstÂąpiĂŞ. WÂłaÂśnie chcĂŞ zaproponowaĂŚ tĂŞ oto sonatĂŞ Franciszka Liszta za najdoskonalsze dzieÂło, za absolutnie najwspanialsze uniesieniem Romantyzmu w caÂłej twĂłrczoÂści fortepianowej chyba nie tylko pierwszej poÂłowy XIX wieku.
 Gdy po³¹czyĂŚ je z najbardziej diabolicznym wykonaniem i kongenialnÂą kreacjÂą geniusza fortepianu XX w.  Wladimira Horowitza – dzieÂło to staje siĂŞ misterium szaleĂąstwa, ob³êdu, nieokieÂłznania. FilozofiÂą pielgrzyma odnajdujÂącego pod koniec Âżycia swojÂą ItakĂŞ i wdziewajÂącego w pokorze,  godzÂąc siĂŞ z Panem Bogiem,  szaty kapÂłana.

Oto sonata romantyczna h-moll Franciszka Liszta. Uwaga: jest to utwórdzie³o w zasadzie jednoczêœciowe. Tu podzielone na 4 linki z uwagi na d³ugoœÌ utworu i ograniczenia YT

Moje ukochane w niej miejsca:
link 1 (pierwszy fragment)  3:20 – 4:20
link 2 (drugi fragment)    5:45 – 7:20
link 3 (trzeci fragment)    4:17 – do koĂąca…
link 4 (czwarty fragment)    1:33 – do koĂąca…
ale tak naprawdĂŞ – caÂła sonata jest mojÂą kultowÂą per³¹.

http://www.youtube.com/watch?v=1hBEBYx6kIc
http://www.youtube.com/watch?v=VUZj7dgi-70&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=RVw92GJ83CI&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=TxqlXzCdmbY&feature=related

CzyÂż nie byÂło wspaniaÂłe !?

Nie jestem w stanie przesÂłuchaĂŚ tej sonaty Liszta, doszÂłam do poÂłowy pierwszego filmu. PrzypomniaÂły mi siĂŞ sÂłowa wiersza Emily Dickinson: "CzuÂłam - przez MĂłzg przechodziÂł Pogrzeb". ZwaÂżywszy na to jak siĂŞ ten wiersz koĂączy, ten utwĂłr sobie pĂłki co stanowczo podarujĂŞ :)

:(

Obiecujê pos³uchaÌ innym razem, kiedy bêdê w stanie tê sonatê udŸwign¹Ì.
Na dziÂś mam lÂżejszy Âłagodniejszy repertuar - Glinka w wykonaniu Kissina, kojÂące..

http://www.youtube.com/watch?v=vaAkw1QNo18

Vivat, vivat, vivat !!

To w ogóle dosz³o do tego pojedynku? Nawet jeœli, to nie by³ to pojedynek bezpoœredni. Obaj sobie pokoncertowali, tyle ¿e do Paganiniego wali³y t³umy, a na koncerty Lipiùskiego ma³o kto chodzi³, tote¿ obra¿ony Lipiùski zwin¹³ manatki i sobie pojecha³. Czy nie jest przypadkiem tak, ¿e wiêcej w tym wysokiej samooceny i chciejstwa samego Lipiùskiego oraz jego zwolenników ni¿ realnych podstaw do mówienia o rzeczywistym tego typu wspó³zawodnictwie?

Tak, doszÂło, aczkolwiek nie byÂł to pojedynek na punkty, na improwizacje - a po prostu ich wspĂłlny wystĂŞp, konkretnie: w maju 1829 roku w Warszawie podczas wykonania Mszy Elsnera pod batutÂą KurpiĂąkiego. Zasiedli razem przy pierwszym pulpicie. Ich bezpoÂśrednie partie solowe staÂły siĂŞ sensacjÂą kulturalnÂą Âśodowiska muzycznego.
I tak zaczĂŞÂła siĂŞ legenda o "polskim Paganinim"'.

Dr¹¿¹c w¹tek Paganiniego. Zastanawia mnie to, co twierdz¹ niektórzy, mianowicie, ¿e fakt, i¿ ktoœ zagra³ 24 jego kaprysy, nie œwiadczy, ¿e zagra³ je dobrze. PonoÌ specyfika budowy jego d³oni pozwala³a mu na chwyty, których normalny cz³owiek nie jest w stanie osi¹gn¹Ì ze wzglêdu na fizyczne ograniczenia, Niew¹tpliwie ju¿ w jego czasach zwracano uwagê na to, ¿e potrafi zagraÌ kombinacje, które wówczas uznawano za niewykonalne. Czy obecnie wystêpuj¹cy skrzypkowie s¹ tak wyszkoleni, ¿e faktycznie potrafi¹ to wszystko zagraÌ bez uproszczeù czy jakichœ sztuczek?

Pytanie warte skierowania do jakiegoœ profesora od skrzypiec. Ale powiem tak: mój syn zrobi³ dyplom szko³y œredniej ze skrzypiec. W czasie programu nauczania przerobi³ i gra³ wiêkszoœÌ jego kaprysów. Nie pamiêtam, aby kiedykolwiek siê uskar¿a³, ze coœ jest awykonalne, a co najwy¿ej ka¿dej frazie poœwiêca³ wiêcej czasu ni¿ przy innych utworach.
Jesli wiĂŞc uczeĂą szkoÂły Âśredniej daje sobie radĂŞ, to co dopiero absolwent wyÂższej uczelni klasy skrzypiec, i dalej - a co dopiero zawodowy wirtuoz - i jeszcze dalej: wirtuoz najpierwszej wody? SÂądzĂŞ wiĂŞc, Âże nie sa to utwory nie do grania. ZresztÂą, podobnie byÂło z sonatÂą z trylem diabelskim bodajÂże Tartiniego: nikt nie byÂł w stanie jej wykonaĂŚ. DziÂś - sonata ta jest grywana powszechnie i sam przydomek z trylem diabelskim  jest co najwyÂżej muzykologiczno-koncertowÂą ciekawostkÂą.
CĂłz... ByÂż moÂże technika gry posunĂŞÂła siĂŞ dziÂś o lata swietlne znacznie do przodu w porownaniu do ubiegÂłych stuleci. (OczywiÂście, w relacjach miĂŞdzy statystycznymi wirtuozami)

Tak, slynny chwyt 3(lub 4) oktaw, w ktorym pomiedzy sasiednimi palcami byly oktawy.
Reka Paganiniego musiala byc niesamowicie rozciagnieta.

Nie wiem czy wybraÂłam dobry wÂątek bo chciaÂłam przypomnieĂŚ albo
przybliÂżyĂŚ postaĂŚ E.T.A Hoffmanna w dniu jego urodzin.
UrodziÂł siĂŞ 24 stycznia 1776 roku w KrĂłlewcu jako Ernst Theodor Wilhelm Hoffmann ale pod wpÂływem
miÂłoÂści do Mozarta zmieniÂł trzecie imiĂŞ na Amadeus.
ByÂł czÂłowiekiem wszechstronnie uzdolnionym, zyskaÂł sÂławĂŞ jako pisarz ale byÂł teÂż Âświetnym
rysownikiem, muzykiem, dyrygentem niezÂłym kompozytorem (teraz trochĂŞ jest renesans jego
twĂłrczoÂści).Nawet swojÂą znienawidzonÂą pracĂŞ urzĂŞdniczÂą podobno wykonywaÂł b. dobrze.
Ciekawe sÂą jego zwiÂązki z Polska. Jego ÂżonÂą byÂła Polka Misia TrzciĂąska.
W 1803 roku wraz z armiÂą i administracjÂą pruskÂą przybyÂł do W-wy i ten czas tu
spĂŞdzony uwaÂżaÂł za bardzo szczĂŞÂśliwy. Tu urodziÂła mu siĂŞ cĂłreczka Cecylia, tu mogÂł zajmowaĂŚ siĂŞ tym co naprawdĂŞ
lubiÂł sztukÂą, muzykÂą. ZnaÂł BogusÂławskiego, ÂśpiewaÂł w koÂściele bernardynĂłw.
Znaczenia jego twĂłrczoÂści dla muzyki XIX wieku nie moÂżna przeceniĂŚ: "Dziadek do OrzechĂłw" "Coppelia"
"Kreisleriana" "OpowieÂści Hoffmanna"
By³ tak¿e wielkim mi³oœnikiem kotów. Gdy umar³ jego Murr zamieœci³ taki nekrolog "W nocy z 29 na 30 listopada br. zasn¹³, aby zbudziÌ siê do lepszego ¿ycia, mój drogi, ukochany wychowanek, kot Murr, w czwartym roku swego obiecuj¹cego ¿ycia. Kto zna³ tego wpisanego do wiecznoœci m³odzieùca, kto widzia³, jak kroczy drog¹ cnoty i prawa, zrozumie mój ból i uczci go milczeniem."
Nie wiem czy Chopin znaÂł jego dzieÂła ale myÂślĂŞ Âże to bardzo prawdopodobne.
Nie znalazÂłam na YT nic ciekawego Hoffmanna, wiĂŞc kuplety Olimpii
http://www.youtube.com/watch?v=RLtqaK0QVAw&feature=related

Nieszko, bardzo bardzo dobrze, ze przybli¿y³aœ nam sylwetkê Ernsta Theodora Hofmanna. Czy Chopin zna³ jego muzykê? Prawie na pewno. Tak samo jak i prawie na pewno móg³ znaÌ go osobiœcie, gdy¿ z jego kuzynem Aleksndrem Hofmannem chodzi³ do liceum. PrzyjaŸù z nim (Aleksandrem) trwa³a nawet na emigracji w Pary¿u, gdzie wynajmowali wspólne mieszkanie i gdzie ¿ona Hoffmanna by³a przez krótki czas uczennic¹ Chopina.
Na zakoùczenie mam najciekawsz¹ informacjê: pra-pra-pra wnuczek Ernsta Hofmanna jeszcze do niedawna uczy³ (a mo¿e nawet uczy do dziœ) w Warszawskim Zespole Szkó³ Muzycznych im. Elsnera, a wiêc tej samej "Uczelni", której absolwentem by³ Chopin. Mój syn, który by³ i jego uczniem - bardzo mile go wspomina.

Januszu, nie wiedziaÂłam, Âże Aleksander Hoffmann byÂł kuzynem E.T.A.Hoffmanna.
Natomiast nie wydaje mi siĂŞ aby Chopin go(Ernsta) mĂłgÂł znaĂŚ osobiÂście.
Mia³am na myœli raczej jego ksi¹¿ki.
W kaÂżdym razie dla mnie jest to wspaniaÂła postaĂŚ, ktĂłrej zwiÂązku z Warszawa jakoÂś
nie potrafimy pokazaĂŚ Âświatu.
Inaczej jest np. z Poznaniem w ktĂłrym Hoffmann teÂż przebywaÂł.
Wzorujmy siĂŞ na poznaniakach ;) ;) ;)

OdnoÂśnie Tekli BÂądarzewskiej, to usÂłyszaÂłam dziÂś, Âże w Tokyo Âśmieciarki podjeÂżdÂżajÂące pod domy grajÂą wÂłaÂśnie melodiĂŞ "Modlitwy dziewicy", aÂż tak kompozytorka jest popularna - W JAPONII!!!

http://teklabadarzewska.wordpress.com/

Wielkie dziĂŞki Beatko za artykuÂł! :-* :-* :-* Dla mnie jest on jednÂą z najciekawszych pereÂłek na naszym forum  :) ;) :D

DziÂś maÂło kto o nim sÂłyszaÂł: Charles Alkan - rĂłwieÂśnik i przyjaciel a nawet paryski sÂąsiad Chopina.
W swoich czasach uwa¿any za bardzo wybitnego artystê i kompozytora. Alkan napisa³ ogromn¹ iloœÌ utworów na fortepian, choÌ - podobnie do Chopina, nigdy nie napisa³ czegokolwiek na orkiestrê. WiêkszoœÌ jego utworów ³¹czy tradycyjny romantyzm z ciekawymi muzycznie rozwi¹zaniami, znacznie wybiegaj¹cymi poza swoj¹ epokê. Jego krytycy uwa¿aj¹, ¿e chocia¿ technicznie s¹ wybitne, jego dzie³om brakuje ³adunku emocjonalnego.
Ale mi pasujÂą jego drobne utwory takie etiudy jak ta pierwsza:
http://www.youtube.com/watch?v=SYPjtf4-1CM&NR=1

w tym kolejnym linku dosÂłuchaĂŚ siĂŞ moÂżna wielu zapoÂżyczeĂą z etiud Chopina (choc nigdzie nie trafimy na cytat)
http://www.youtube.com/watch?v=t6JISkidmKo&feature=related

Kompozytor ten by³ kiedyœ znany tak samo, jak Chopin, i uwa¿any za niezwyk³ego wirtuoza fortepianu. Adolf von Henselt - o nim mowa by³ bardzo szanowany przez innych twórców - wysokie mniemanie o jego pracach mia³ Schumman oraz Liszt. Jednak w póŸnych latach swojego ¿ycia zosta³ niemal ca³kowicie zapomniany.
Henselt by³ bardzo nieœmia³¹ osob¹, i przed ka¿dym publicznym wystêpem cierpia³ z powodu ogromnej tremy, przez co koncertowa³ bardzo rzadko. To na pewno przyczyni³o siê do jego zapomnienia przez szersz¹ publikê. Jednak pomimo tego, jego utwory s¹ bardzo piêkne i zdaniem niektórych krytyków miejscami nie ustêpuj¹ niczym pracom Mozarta czy Chopina.

http://www.youtube.com/watch?v=E2X5QqOqlXk&feature=player_embedded

Alkan troszkĂŞ usypiajÂący ale Adolf von Henselt interesujÂący. Przynajmniej sÂądzÂąc po tej jednej etiudzie.

Alkan- bardzo ciekawa postaÌ.Czyta³am kiedyœ ksi¹¿ke o nim.
Zgin¹l gdy rega³ z ksi¹¿kami na niego siê przewróci³. Podobno by³ tez bibliofilem..i tak mi sie
kojarzy..
(http://img.liczniki.org/20110429/spitzweg_carl_der_buecherwurm_-1304093566.jpg)

Tereniu, znowu Spitzweg mĂłj ukochany   :)

Zgin¹Ì pod stosem ukochanych ksi¹¿ek - Tereniu, có¿ za romantyczna œmierÌ dla bibliofila:) Ale jak czytam, on le¿a³ przygnieciony ca³¹ dobê, zanim zosta³ znaleziony i zabrany do szpitala:(
Faktycznie interesuj¹ca postaÌ i œwietny kompozytor. Ceni³ go Ravel, Debussy, Rachmaninow... Mo¿e po prostu zabrak³o mu odrobiny szczêœcia, aby zyskaÌ wiêksz¹ popularnoœÌ i uznanie?
http://www.jackgibbons.com/alkanmyths.htm

To sÂą te miniaturki, ktĂłre najbardziej lubiÂł Debussy.
http://www.youtube.com/watch?v=55DGUPj8Nrg
http://www.youtube.com/watch?v=Mw7BmwpDLnw&feature=related

Podoba mi siĂŞ teÂż ten nieÂśmiaÂły von Henselt :)
http://www.youtube.com/watch?v=wFAKDHS8QAY

Asiu, nie wiedzia³am jak t¹ œmierc nazwaÌ, ba³am sie romanyczn¹, ale coœ w tym jest, œmierÌ pod ksi¹¿kami,
ukochanymi ksi¹¿kami

ZupeÂłnie zapomniaÂłam o wczorajszej rocznicy.
A przecie¿ bardzo tego wielkiego kompozytora i przyjaciela Chopina lubiê, a t¹ czêœÌ Symfonii "Szkockiej"
uwielbiam.
Wszystkiego najlepszego w dniu urodzin Maestro!(z lekkim poÂślizgiem :))

http://www.youtube.com/watch?v=OYgSdKryOO8&feature=related

UrodziÂł siĂŞ tuÂż po Âśmierci Fryderyka Chopina i mĂłgÂłby byĂŚ jego nastĂŞpcÂą.

23 maja 1851 roku w PuÂławach urodziÂł siĂŞ
bardzo utalentowany polski kompozytor,
pianista Antoni Stolpe,
ktĂłry zmarÂł bardzo mÂłodo w wieku 21 lat (7 wrzesnia1872 roku w Merano) i
nikt nie zaj¹³ siê propagowaniem jego twórczoœci,
popadÂł w zapomnienie.

Ponad 30 lat temu ( :D ) sÂłuchaÂłem na koncercie sonaty fortepianowej b-moll Stolpego w wykonaniu bodaj J. SterczyĂąskiego. I pamiĂŞtam, Âże byÂł to wĂłwczas dla mnie solidny kawaÂł dobrej muzyki (cokolwiek bym dzisiaj pod tym nie rozumiaÂł). Ale, racja, Marku, dzisiaj tego kompozytora chyba juÂż niewiele kto pamiĂŞta. W internecie nagrania jego utworĂłw moÂżna by zliczyĂŚ na palcach ledwie jednej rĂŞki. PoniÂżej - jedna z jego orkiestrowych uwertur... Dowodzi ona, ze Stolpe Âświetnie wÂładaÂł materiÂą 0rkiestrowÂą i choĂŚby juÂż tym nagraniem moÂżna by ryzykowaĂŚ tezĂŞ, ze byÂł z niego niezwykle zdolny i rokujÂący kompozytor...

http://www.youtube.com/watch?v=2XLcJ1Xg6ww

UkazaÂła siĂŞ pierwsza w Polsce pÂłyta poÂświĂŞcona Tekli BÂądarzewskiej.

http://www.polityka.pl/kultura/aktualnoscikulturalne/1526389,1,sylwetka-tekla-badarzewska.read

Felix Mendelssohn odwiedziÂł w 1829 roku szkockÂą wyspĂŞ Staffa i zainspirowany znajdujÂącÂą siĂŞ tam "muzycznÂą grotÂą" skomponowaÂł uwerturĂŞ Hebrydy nazywanÂą takÂże UwerturÂą Groty Fingala. Fenomen tej groty, oprĂłcz niezwykÂłego widoku, polega na tym, Âże powietrze przepÂływajÂąc miĂŞdzy bazaltowymi sÂłupami wydaje dÂźwiĂŞki przypominajÂące dÂźwiĂŞki harfy.

http://youtu.be/zyZ5cHUaiBI

Felix Mendelssohn zasÂługuje na swĂłj odrĂŞbny kÂącik na Kurierze Szafarskim, najlepszym forum muzycznym w polskim internecie  ;)

ByĂŚ moÂże sÂłyszeliÂście o Fanny (1805 - 1847), maÂło znanej siostrze swego sÂłynnego brata  ;) Na szczĂŞÂście, jej twĂłrczoœÌ zostaÂła wziĂŞta bardzo powaÂżnie na warsztat wykonawcĂłw i pojawia siĂŞ sporo pÂłyt z muzykÂą MendelssohnĂłwny... Trzeba przyznaĂŚ, Âże nie miaÂła w tamtych czasach lekko, za to posiadaÂła talent i wielkÂą si³ê charakteru.

Pierwszym dzieÂłem Fanny, ktĂłre usÂłyszaÂłem, byÂł kwartet smyczkowy Es-dur, o nietypowym ukÂładzie czĂŞÂści (powolna - szybka - powolna - szybka).

http://www.youtube.com/watch?v=biWrI7O0s1U

 O ja! SÂłyszaÂłam o tej uwerturze, a wÂłaÂściwie to jÂą znam, ale historia jej powstania, inspiracje, sÂą dla mnie kompletnÂą nowoÂściÂą. ÂŚwietna sprawa! KtoÂś moÂże wie, czy ta grota nadal istnieje w takiej formie? MoÂżna jÂą odwiedzaĂŚ?

Hej RzĂŞpoÂło :)

Grota Fingala na wyspie Staffa nadal istnieje i moÂżna jÂą zwiedzaĂŚ.

Faktycznie, Mozarcie, Felix powienien mieĂŚ swĂłj kÂątek, swĂłj wÂątek :)

Dziœ w Dwójce us³ysza³em œwietn¹ interpetacjê VI Kwartetu smyczkowego f-moll op. 80 Mendelssohna (Emersoni), o którym wspominam tu, bo jest czêsto okreœlany jako Requiem dla siostry Fanny. IMHO to jedno z najbardziej przejmuj¹cych i osobistych dzie³ kameralnych XIX w., w którym na pró¿no znaleŸÌ choÌby cieù pogody. Od pocz¹tku do koùca przesi¹kniête jest tragizmem, jêzyk wyrazu jest doœÌ nowatorski. Felix skomponowa³ kwartet na parê tygodni przed w³asn¹ œmierci¹. Na I skrzypcach w czasie premiery gra³ J. Joachim.

http://www.youtube.com/watch?v=L8ZpId8QhVs

 Jej! Jeden z moich ÂściÂśle ulubionych kwartetĂłw! Nie wiedziaÂłam nic o "dedykacji" dla Fanny. To forum jest prawdziwÂą skarbnicÂą informacji!  :o Mam nadziejĂŞ, Âże kiedyÂś bĂŞdĂŞ mogÂła siĂŞ odwdziĂŞczyĂŚ i powiedzieĂŚ coÂś od siebie, bo o zaproszeniu na mĂłj koncert to jeszcze nie marzĂŞ.  ;D

hej, rzepoÂło! OdwaÂż siĂŞ marzyĂŚ, tu - wolno ci marzyc na kaÂżdy temat :-)
A tak w ogole, to na czym rzĂŞpolisz?  ;)

Witamy w rodzinie marzycieli  :D

 RzĂŞpolĂŞ na szczypcach.  ;D
 WÂłaÂśnie idĂŞ ĂŚwiczyĂŚ.  ;)

Nie wiedziaÂłm gdzie daĂŚ, wiĂŞc dajĂŞ tu. DziÂś Feliks Mendelsohn ma urodziny, a dla mnie jest w trĂłjcy oprĂłcz Fryderyka i Bacha.  Cudowne wykonanie Concerto no 1 https://www.youtube.com/watch?v=i-Inv92TG3Y

A propos polskich kompozytorĂłw ~czasĂłw Chopina - godna uwagi jest nowa pÂłyta wydana przez NIFC, Pozeganie ojczyzny. Tobias Koch gra na Pleyelu i Erardzie.

http://pl.chopin.nifc.pl/institute/publications/musics4/id/3590

DziĂŞki, Clavio, piĂŞknoÂści koncert i wykonanie :)

ProszĂŞ bardzo xbw. :)

PrzeglÂądaÂłam wÂątki i przeczytaÂłam o Fanny Mendelssohn. Jest mojÂą ulubionÂą kompozytorkÂą obok Fryderyka (jej braciszek rĂłwnieÂż). Jak ktoÂś jÂą lubi i ma facebook to zapraszam na https://www.facebook.com/Fanny-C%C3%A4cilie-Mendelssohn-Bartholdy-709482122528557/ ZaÂłoÂżyÂłam, gdyÂż inne profile nie nawiÂązujÂą g³ównie do Fanny.  :)

Dwie ciekawostki o Felixie Mendelssohnie:
Felix urodziÂł siĂŞ w Hamburgu a jego prapra... dziadkowie mieli na nazwisko Hamburg.  :D
NiektĂłrzy z prapra... dziadkĂłw urodzili siĂŞ w Polsce - w Krakowie i w Lublinie (jak znajdĂŞ jeszcze inne miasto to dopiszĂŞ).

Felix Mendelssohn - tak naprawdĂŞ wyglÂądaÂł mĂłj drugi mistrz obok Fryderyka  :D
(https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/8/83/Felix_Mendelssohn_Bartholdy_Daguerreotypie_c1845.jpg)