|
Aktualno¶ci: Forum mi³o¶ników muzyki Fryderyka Chopina
|
|
Poka¿ wiadomo¶ci
|
Strony: [1] 2 3 4
|
1
|
Dzia³y forum / Arty¶ci i ich muzyka / Odp: Franciszek Schubert - wieczny wêdrowiec
|
: Styczeñ 13, 2013, 12:53:12
|
"Motylem jestem" Friedrich von Schlegel (1772 - 1829) polska poetycka adaptacja: Piotr Kulawik Motyl I jak mam nie pl±saæ, Gdy trudu nie czujê, I zieleñ w¶ród s³oñca Tak barwnie wibruje. Piêkniejsze b³yszczenia Barwy skrzyde³ maj±, Te¿ ni¿ kwiaty s³odsze Tchnienia w kr±g rozdaj±. W¶ród w kwiatach swawoli Siê sycê do woli, W¶ród w kwiatach swawoli Siê sycê do woli. W rado¶ci siê nurzam W mych dniach zakochany; Gdzie doliny, wzgórza, Tam s± te¿ me tany. Gdy w pomrukach burzy Chmur blaski siê mieni±, To wieczorem w z³ocie Trawy siê zieleni±. W¶ród w kwiatach swawoli Siê sycê do woli, W¶ród w kwiatach swawoli Siê sycê do woli. www.youtube.com/watch?v=oVFNos40kqs&feature=related
|
|
|
3
|
Dzia³y forum / Arty¶ci i ich muzyka / Odp: Franciszek Schubert - wieczny wêdrowiec
|
: Styczeñ 10, 2013, 14:10:22
|
A oto przekorne spojrzenie na rado¶æ ¿ycia: Ignaz Franz Castelli (1781-1862) polska poetycka adaptacja: Piotr Kulawik Rado¶æ Mnie taka swoboda bawi, Uciechê tak sprawia mój ¦wiat. Ból znik³ gdzie¶ hen i te¿ plagi, A rado¶æ da mi odwagi, ¯e to jest mój radosny ¶wiat. A rado¶æ da mi odwagi, ¯e to jest mój radosny ¶wiat. Siê cieszê, gdy wstaje ranek, ¯e now± znów rado¶æ mi da. Grosz znik³ gdzie¶, wiêc znów dostanê, Bo przecie¿ imiê mam znane, Wiêc ka¿dy da mi, co ma. Bo przecie¿ imiê mam znane, Wiêc ka¿dy da mi, co ma. W dziewczynie mile mnie koi Ten sercu przyjazny tak d¼wiêk. Niech wiernie przy mnie wci±¿ stoi, Szaleñstwa serc siê nie boi, Pogodn± niech bêdzie wiêc. Szaleñstwa serc siê nie boi, Pogodn± niech bêdzie wiêc. www.youtube.com/watch?v=bN6l2s8pjHI
|
|
|
4
|
Dzia³y forum / Arty¶ci i ich muzyka / Odp: Franciszek Schubert - wieczny wêdrowiec
|
: Styczeñ 09, 2013, 14:00:48
|
Przedstawiaj±c kolejne polskie poetyckie adaptacje pie¶ni Franciszka Schuberta o zazwyczaj wzruszaj±cej, i faktycznie radosnej mi³osnej tematyce daleki jestem od sugerowania komukolwiek, ze mn± w³±cznie, ¿e ten radosny ton by³ dla Niego najbardziej charakterystyczny. Niczego takiego nie sugerujê, wiêkszo¶æ jego pie¶ni i te¿ innych utworów by³a naznaczona cierpieniem, a nawet beznadziejno¶ci± istnienia, a tylko pragnê zaakcentowaæ, ¿e cz³owiek tak wra¿liwy i sam doznaj±cy cierpienia mia³ w sobie jedno¶æ przeciwieñstw, czyli cierpienie istnienia i zarazem jego rado¶æ. W obecnej dobie sk³aniamy siê ku niepewno¶ci istnienia, jego bólu i beznadziejno¶ci, a tymczasem ¯ycie, Cz³owiek i ¦wiat s± w swej istocie ró¿ne i niejednorodne.
|
|
|
5
|
Dzia³y forum / Arty¶ci i ich muzyka / Odp: Franciszek Schubert - wieczny wêdrowiec
|
: Styczeñ 07, 2013, 14:14:09
|
Ale by³y w tamtych czasach równie¿ Kobiety szalone, ulubienice zw³aszcza mistrza Goethego. Oto przyk³ad: Johann Wolfgang von Goethe polska poetycka adaptacja: Piotr Kulawik Niespokojna Mi³o¶æ Przez ¶nieg, przez deszcze, I¶æ tam przy wietrze, Gdzie bagien zmory I ich fetory, Wbrew wci±¿ z³u! Wbrew wci±¿ z³u! Naprzód, choæ bez snu! Raczej w cierpieniu Wolê siê smagaæ, Ni¿ w mym istnieniu Rado¶ci zaznawaæ. Gdy s± sk³onno¶ci Od serca do serca, Ach, tak przedziwnie Ból je przewierca! Czy mam w ten czas Kryæ siê gdzie¶ w las? Marne, marne d±¿enia! Sens to istnienia, Bez szczê¶cia snu, Mi³o¶æ, b±d¼ tu! O mi³o¶æ, b±d¼ tu! Bez szczê¶cia snu, Mi³o¶æ, b±d¼ tu! Sens to istnienia, Bez szczê¶cia snu, Mi³o¶æ, b±d¼ tu! O mi³o¶æ, b±d¼ tu! O mi³o¶æ, mi³o¶æ, b±d¼ tu! www.youtube.com/watch?v=gc9nB_HogPU
|
|
|
6
|
Dzia³y forum / Arty¶ci i ich muzyka / Odp: Franciszek Schubert - wieczny wêdrowiec
|
: Styczeñ 07, 2013, 13:48:02
|
Dr±¿±c dalej temat mi³o¶ci w poetyckich tekstach czasów Franciszka Schuberta, które wykorzysta³ w swoich pie¶niach, zaskakuje ich psychologiczna prawdziwo¶æ. Oto pie¶ñ bêd±ca wyrazem zmiennych nastrojów, od euforii do p³aczu, jakiej¶ wra¿liwej, zakochanej panienki czasów Franciszka Schuberta i jego poetyckich idoli. Rozpisujê siê na ten temat, poniewa¿ w naszych czasach jest raczej zaniedbywany i mo¿na s±dziæ, ¿e nie wypada przyznawaæ siê do p³aczu, wra¿liwo¶ci i wzruszeñ. Jeste¶my pod wp³ywem kultury amerykañskiej, a "dziewczynom z prerii" nie wypada byæ "p³aksami". Friedrich Rückert (1788–1866) polska poetycka adaptacja: Piotr Kulawik ¦miaæ siê lub p³akaæ ¦miaæ siê lub p³akaæ ach w ka¿d± z tych godzin, Z którymi mi³o¶æ w mej duszy ¶wiat wchodzi, Zsy³a ¶miech ranka brzask, Sk±d wiêc jest ³za w mym oku, Gdy czas zmierzchu i mroku? Nie wiem sk±d, jest to tak, Nie wiem sk±d, jest to tak. P³akaæ lub ¶miaæ siê ach w ka¿d± z tych godzin, Z którymi mi³o¶æ w mej duszy ¶wiat wchodzi, Z serca ³zy znacz± zmierzch, Sk±d wiêc te ranne brzmienia, D¼wiêk tych ¶miechów budzenia? Ach serce mów mi, co jest, Ach serce mów mi, co jest? www.youtube.com/watch?v=RmQg4Es4agE
|
|
|
7
|
Dzia³y forum / Arty¶ci i ich muzyka / Odp: Franciszek Schubert - wieczny wêdrowiec
|
: Styczeñ 06, 2013, 13:55:38
|
Ale mi³o¶æ te¿ bywa ¼ród³em k³opotów. Franz Xaver Freiherr von Schlechta (1772-1849) polska poetycka adaptacja: Piotr Kulawik S³uchaj±c mi³o¶ci Tu w dole stoi Rycerz, Ku gwiazdom p³ynie d¼wiêk, Gdy ¶piewa przy swojej cytrze Wyznania s³odkich mêk: „Niech pod niebem tony dr¿±ce M± powietrzem nios± wie¶æ, Wabi± czule cicho brzmi±ce, Gdy w okienku s³ychaæ pie¶ñ, Gdy w okienku s³ychaæ pie¶ñ. Wiedz, ¿e ponad drzew korony Mój siê wznosi westchnieñ g³os. Wiedz, ¿e stra¿e z ka¿dej strony, Smêtny w ch³odzie nocy los. Wiedz, ¿e jak siê ksiê¿yc srebrz±c, Poprzez szyby blaskiem l¶ni, Wiedz, ¿e jak las ¼ród³u szemrz±c Skrycie mi³o¶æ ¶piewam Ci, Skrycie mi³o¶æ ¶piewam Ci. Niech ¶wietli¶cie poprzez drzewa Twój tak s³odki obraz l¶ni, I tak wci±¿ pie¶ñ marzeñ ¶piewa, Strze¿e mej mi³o¶ci sny.” Gdy nas uwodzi mêka Tych s³ów w mi³osnej mgle, To ¶piewak do okienka Ukradkiem skrada siê. I choæ tak ¶piew Rycerza Szlachetnie z serca brzmi, W¶ród kwiatów siê rozszerza Mi³osny po¿ar krwi. Gdy z tego „³adne kwiatki" S± pó¼niej - ka¿dy wie, Chichoce g³osik tak ci: „To Rycerz mi³o¶æ ¶le”, Chichoce g³osik tak ci: „To Rycerz mi³o¶æ, mi³o¶æ, mi³o¶æ ¶le.” www.youtube.com/watch?v=Hi5ep_ksZ7I
|
|
|
8
|
Dzia³y forum / Arty¶ci i ich muzyka / Odp: Franciszek Schubert - wieczny wêdrowiec
|
: Styczeñ 06, 2013, 13:27:37
|
Co¶ o mi³o¶ci z Nowym Rokiem 2013, a Gerard Souzay to mój ulubiony wykonawca Ludwig Rellstab (1799 –1860) polska poetycka adaptacja:Piotr Kulawik Przes³anie mi³o¶ci Szemrz±cy strumieñ Srebrami fal drga, Czy od mej Lubej Po¶piesznie tak gna? Ach, mój strumieniu, Pos³añcu, czy ty Od Niej ¿yczenia Z oddali ¶lesz mi? Mi³ej mej kwiaty, Ogrodów Jej sny, Czo³o Jej zdobi±, Gdy w s³oñcu ¶ni, No a Jej ró¿e, Ten purpury ¿ar, Strumieñ niech rze¼wi Dotykiem swych fal, No a Jej ró¿e, Ten purpury ¿ar, Strumieñ niech rze¼wi Dotykiem swych fal. A gdy na brzegu, W marzeniach by byæ, Nasze wspomnienia Tam zechce ¶niæ, S³odkie prze¿ycia, Dni radosnych gra, M± Ukochan± Wróc± do dnia, S³odkie prze¿ycia, Dni radosnych gra, M± Ukochan± Wróc± do dnia. Zachodzi s³oñce Z czerwono¶ci± l¶nieñ, Ko³ysze Mi³± Do nocy ¶nieñ. Szemrze zdrój daj±c S³odyczy sen, Szepc±c marzenia Mi³o¶ci mej, Szepc±c marzenia Mi³o¶ci mej. www.youtube.com/watch?v=6cZOik_8SHo&feature=related
|
|
|
9
|
Dzia³y forum / Arty¶ci i ich muzyka / Odp: Franciszek Schubert - wieczny wêdrowiec
|
: Grudzieñ 21, 2012, 11:08:42
|
Bardzo dziêkujê za s³owa uznania Pani Tereso! W du¿ej mierze dokonujê nowych t³umaczeñ-adaptacji na przekór z³emu losowi: Pani Dorocie niedawno zmar³a ukochana Babcie, a zaraz po tym jej Mama znalaz³a siê w stanie ciê¿kim w szpitalu, no i wreszcie Ona sama znalaz³ siê w szpitalu. Wprawdzie ju¿ wysz³a, ale my¶li ma nieweso³e. W tym kontek¶cie pie¶ñ "Pod niebem" w wykonaniu pani Gunduli Janowitz jest szczególnie na czasie.
Serdecznie pozdrawiam i ¿yczê Weso³ych ¦wi±t Bo¿ego Narodzenia oraz Szczê¶liwego Nowego Roku 2013.
Piotr Kulawik
|
|
|
10
|
Dzia³y forum / Arty¶ci i ich muzyka / Odp: Franciszek Schubert - wieczny wêdrowiec
|
: Grudzieñ 20, 2012, 18:05:56
|
A jednak ile rado¶ci i optymizmu jest w taj pie¶ni!!! Franz Xaver Freiherr von Schlechta (1796-1875) poetycka adaptacja: Piotr Kulawik ¦wiat Rybaka Tak ³owiæ Rybak marzy, Niczym nie smuc±c siê; Maj±c rado¶æ na twarzy Ju¿ rankiem ³odzi± mknie, Ju¿ rankiem ³odzi± mknie. Precz z³oto, chwa³a, s³awa, W tej ³odzi po¶ród strug; W piosence swej powtarza Z³ocisty s³oñca cud, W piosence swej powtarza Z³ocisty s³oñca cud. Precz z³oto, chwa³a, s³awa, W tej ³odzi po¶ród strug; W piosence swej powtarza Z³ocisty s³oñca cud. O pracy ¶piewa mile; Rado¶æ siê z piersi rwie. Ona mu daje si³ê I mi³o¶æ w ¿ycia dnie, I mi³o¶æ w ¿ycia dnie. Ju¿ barwnych ryb obfito¶æ Pomyka gdzie¶ przy dnie; Gdzie fal jest rozmaito¶æ Odbije niebo siê. Gdzie fal jest rozmaito¶æ Odbije niebo siê. Ju¿ barwnych ryb obfito¶æ Pomyka gdzie¶ przy dnie; Gdzie fal jest rozmaito¶æ Odbije niebo siê. Bo ten co w g³êbin dali, Nape³niaæ pragnie sieæ, Musi mieæ rado¶æ fali I jej swobodê mieæ, I jej swobodê mieæ. W ³owieniu nieuczciwo¶æ, £ajdactwo, niesie z³e. Pow¶ci±gnij sw± z³o¶liwo¶æ, Pow¶ci±gnij sw± z³o¶liwo¶æ, Bo ryby min± ciê, W ³owieniu nieuczciwo¶æ, £ajdactwo, niesie z³e. Pow¶ci±gnij sw± z³o¶liwo¶æ, Bo ryby min± ciê. www.youtube.com/watch?v=WYzPqx63LKs
|
|
|
11
|
Dzia³y forum / Arty¶ci i ich muzyka / Odp: Franciszek Schubert - wieczny wêdrowiec
|
: Grudzieñ 20, 2012, 17:29:43
|
Jakie to aktualne! Johann Gabriel Seidl (1804-1875) poetycka adaptacja: Piotr Kulawik Pod niebem Ogarniêta noc± m±, Po¶ród niej gdzie¶ tkwiê. Przy¶lij mi tu gwiazdê tw±, By ogrza³a mnie, By ogrza³a mnie. Tysi±c ramion wabi mnie, Po¶ród marzeñ snu. Tysi±c g³osów szepce ¿e: Ku mnie d±¿± tu! Ku mnie d±¿± tu! Wiem ku czemu serce gna, Co ma dusza ¶ni: W¶ród przyjació³ ¶miech i ³za Ci±gle, ci±gle zewsz±d brzmi. Widzê tam, gdzie chata trwa W ksiê¿ycowym ¶nie? Poprzez szyby dusza ma Ku jej ciep³u lgnie. Poprzez szyby dusza ma Ku jej ciep³u lgnie. Widzê tam nad rzeczk± dom, Tam, gdzie ksiê¿yc l¶ni? Pod dach jego wst±pi³ On, Druh mych piêknych dni. Pod dach jego wst±pi³ On, Druh mych piêknych dni. Dostrzegam drzew kwiat, rozsrebrzony W piêkny dzieñ. W piersi czu³am wiosny znak I cieszy³am siê. W piersi czu³am wiosny znak I cieszy³am siê. Ka¿de miejsce, gdzie mnie brak Bardzo kusi mnie, Lecz gdzie jest mój drogi Skarb, Ja przebywaæ chcê, Przebywaæ chcê. To nad wszystko we mnie trwa, Pragn±c tutaj byæ. Niechaj to ju¿ ka¿dy zna: Chcê w przyja¼ni ¿yæ, Chcê w przyja¼ni ¿yæ. To nad wszystko we mnie trwa, Pragn±c tutaj byæ. Niechaj to ju¿ ka¿dy zna: Chcê w przyja¼ni ¿yæ. Niechaj to ju¿ ka¿dy zna: Chcê w przyja¼ni ¿yæ. Ka¿dy zna: Chcê w przyja¼ni ¿yæ. www.youtube.com/watch?v=bJrC1M6UcXo
|
|
|
13
|
Dzia³y forum / Arty¶ci i ich muzyka / Félix-Alexandre Guilmant
|
: Listopad 08, 2012, 18:58:15
|
Félix-Alexandre Guilmant (ur. 12 marca 1837 w Boulogne-sur-Mer, zm. 29 marca 1911 w Meudon) - organista i kompozytor francuski. By³ uczniem swojego ojca, pó¼niej Jacques'a-Nicolasa Lemmens, zosta³ organist± i nauczycielem w miejscu swojego urodzenia. W 1871 roku zosta³ mianowany organist± w ko¶ciele ¶w. Trójcy w Pary¿u. Pozycjê tê piastowa³ przez 25 lat, po czym rozpocz±³ karierê jako wirtuoz, koncertuj±c w Europie i Stanach Zjednoczonych. Zmar³ w Meudon w 1911 roku. Komponowa³ utwory w szczególno¶ci na swój w³asny instrument, organy. Jego organowy repertuar obejmuje 18 zbiorów Pièces dans différents styles (utwory w ró¿nych stylach), liturgiczne Soixante interludes dans la tonalité grégorienne (60 utworów opartych na chorale gregoriañskim) i 12 zeszytów l'Organiste liturgique (organista liturgiczny). Pisa³ on tak¿e muzykê kameraln± i wokaln±. Nale¿y zwróciæ uwagê, ¿e sonaty organowe Guilmanta s± w zasadzie symfoniami bior±c pod uwagê formê i budowê. Jego w³a¶ciwe organowe symfonie zawieraj± Légende et Final symphonique d-moll (legenda symfoniczna i fina³, opus 71, napisane w 1888 roku) oraz Morceau symphonique a-moll (wyj±tek symfoniczny opus 75, napisany w 1892 roku). www.youtube.com/watch?v=sZ9JCRzEURY&list=HL1352392979&feature=mh_lolz Dyryguje Klaudiusz Jania, zarazem organista w bazylice w Pikarach Sl±skich, gdzie wykonano symfoniê.
|
|
|
14
|
Dzia³y forum / O wszystkim i o niczym / Odp: Oczarowanie
|
: Listopad 06, 2012, 22:18:26
|
Pragn±³ Kapturek Wilka, By chwil z nim pobyæ kilka, Choæ Babcia ostrzega³a, Aby Go unika³a!!! Ale któ¿ wie w staro¶ci, Jak pragnie siê Mi³o¶ci Z Mê¿czyzn± niebanalny - Chocia¿by i fatalnym. Bo Wilk ten - Moi Kochani, To by³ sam Don Giovanni!!!!! Don Giovanni Ujmijmy siê za rêce, A Ty mi szepniesz: Tak; To wszystko - i nic wiêcej, Gdy serca daj± nam znak! Zerlina Och tak! - lecz mi niestety Me serce w trwodze dr¿y, ¯e szczê¶cia chc±c Kobiety, Z³em me wype³ni dni, Z³em me wype³ni dni! Don Giovanni Pójd¼my! me Ukochanie! Zerlina A z Lubym co siê stanie? Don Giovanni Jak los chce, niech siê dzieje! Zerlina Naprzód! - choæ serce mdleje! Choæ serce mdleje! Choæ serce mdleje! Don Giovanni Pójd¼my! Pójd¼my! Ujmijmy siê za rêce, Zerlina Ujmijmy siê! Och tak! Don Giovanni Mi³o¶ci znak dasz mi, Zerlina Choæ serce me w trwodze dr¿y. Don Giovanni To serca daj± znak. Zerlina Czy z³em nie wype³ni mych dni? Don Giovanni Pójd¼my! me Ukochanie! Zerlina A z Lubym co siê stanie? Don Giovanni Jak los chce, niech siê dzieje! Zerlina Choæ serce mdleje, Choæ serce mdleje, Choæ serce mdleje. Don Giovanni Ju¿ czas! Ju¿ czas! Zerlina Ju¿ czas! Razem Ju¿ czas, ju¿ czas mi³o¶ci, Nie lêkaj siê rado¶ci, Bo ju¿ w kr±g woñ s±czy jej kwiat. Ju¿ czas, ju¿ czas mi³o¶ci, Nie lêkaj siê rado¶ci, Bo ju¿ w kr±g woñ s±czy jej kwiat. Don Giovanni Ju¿ czas! Zerlina Ju¿ czas! Ju¿ czas! Don Giovanni Ju¿ czas! Razem Ju¿ czas! Ju¿ czas! Ju¿ czas! Niech mi³o¶æ z³±czy nas, I ju¿ jej rozkwita kwiat. www.youtube.com/watch?v=zEDnmGnYb6I
|
|
|
|
|
|
|