Wariacja czwarta wspó³brzmia³a wraz z
spadajÂącÂą kroplÂą ulewy letniej, gorÂącej,
wilgoci¹ obros³ej, wynios³¹ sw¹ duchot¹,
mgieÂłkÂą odziana w turkus dorodnych liÂści,
ociĂŞÂżaÂłych, zmĂŞczonych, napitych ulewÂą
z wariacji czwartej i promieniem sÂłoĂąca
gdzieniegdzie i TwĂłj uÂśmiech tuÂż po
w perlistych brzmieniach na koniec.



16.02.2017



o wariacjach z sonaty op 109 E-dur L.V. Beethovena

Czyli Donnerwetter. A myœla³em, ¿e to co innego oznacza . jest sporo tych pere³ek. Sporo jest bez nazw. Polecam KV 587 czyli bitwa pod Koburgiem. Co wyprawiaj¹ tam dête drewniane, hmy.. przychodzi mi do g³owy Gran Partita lub I czêœÌ IX symfonii.

A sÂłuchacie TaĂącĂłw niemieckich Amadeusza? jest tam mnĂłstwo piĂŞknie zinstrumentowanych i efektownych pereÂłek. i nie chodzi mi tylko o "wyÂścig saĂą".

Jak ktoÂś rzekÂł: byÂło wielu co siĂŞgnĂŞÂło nieba w muzyce a;e tylko jeden z nieba przyszedÂł. i nie  byÂł to Bach...


Ale obiektywnie Bachowi naleÂży siĂŞ pierwsze miejsce na piedestale. To prawdziwy praojciec harmonii. Homer muzyki. Mozart jest zas jego synem. Obaj to synteza i konserwatywna rewolucja, albo rewolucja  w tradycji.

Ja tam wolĂŞ Philippe`a Jaroussky1ego i Andreas Scholl a  no i kobitki, zwÂłaszcza od baroku i koloratury.

No fakt. kasety tez nagrywaÂłem za mÂłodu z PR 2 Polskiego radia. Ale tylko Mozarta. Potem przybywaÂły tylko pÂłyty..  Z Mozartem zbieram tez inne pamiÂątki od sÂłodyczy po kubki.

WidzĂŞ, ze siĂŞ ruszyÂło

Broniewski WÂładysÂław (ma kilka wierszy o muzyce bo sam byÂł melomanem z Chopinem i Mozartem)


AWANTURA Z MUZYKÂĄ

ChoĂŚ urzeczona z nagÂła Mozartem
wœród ró¿owego scherza,
dusza spostrzegÂła, czyim byÂł Âżartem
dziwny i ostry bĂłl serca.

I juÂż po chwili daremnÂą skargÂą
w mroku pÂłynĂŞÂło adagio,
a potem duszĂŞ urzekÂło largo
gwiezdno-muzycznÂą magiÂą.

Wtem ci¹Ì zaczê³a smyczkami ostro
caÂła kapela szataĂąska,
zjawiÂł siĂŞ w kusym fraczku Cagliostro
i E. T. A. Hoffman z GdaĂąska.

i zawiÂązali oczy mej duszy,
i wziĂŞli duszĂŞ pod rĂŞce,
by jÂą prowadziĂŚ poÂśrĂłd katuszy
ku fantastycznej mĂŞce.

Dusza chce uciec, lecz nie ma dokÂąd,
daremna z muzykÂą walka,
a smyczki tnÂą i tnÂą con fuoco,
Âżeby zjawiÂła siĂŞ Lalka...

Lecz Lalka znikÂła  z tego tematu,
pró¿no czekaj¹ ciekawi,
a serce dÂługÂą tĂŞsknot fermatÂą
krwawi.

Wiolonczela

 smukÂła i powabna
 w najpiĂŞkniejszy ksztaÂłt
 dziewiczego ciaÂła przyodziana

 poÂłysk jej cery jak
 tafli lodu
 w peÂłnym sÂłoĂącu

 cztery struny jak ÂśpiewajÂące w chĂłrze
 Koryfeusza
 kaÂżda razem i kaÂżda z osobna
 natchnienie romantycznych rapsod

 choĂŚ piĂŞkna jak dziewczĂŞ
 natchnione przez muzy
 tyle Âśmiechu co szlochu
 tyle uÂśmiechu co zÂłoÂści
 to cztery te gÂłosy

 w dÂłoniach dÂługowÂłosej kobiety
 Âślepej ale sÂłyszÂącej
 co sama graÂła sobie
 **
 nikt jej w dzisiejszym jazgocie
 nie sÂłyszy 


Taki tam stary

CoÂś naliczyÂłem ponad 200 oryginalnych pÂłyt Amadeusza. W moim posiadaniu. Bez tych przegrywanych od kogoÂś i ÂściÂąganych z intermetu.

Tak byÂło by ich ponad 400...

A Wy iloma siĂŞ moÂżecie pochwaliĂŚ?

To moÂże wiersze traktujÂące o muzyce? Nawet lekko zaznaczonÂą? (moÂże nowy wÂątek.. ale nie  wiem czy siĂŞ opÂłaca)
JeÂśli tak to wrzucĂŞ coÂś..

Co jest w tym Âśpiewaku takiego, Âże siĂŞ nim tak zachwycacie i tyle rozpisujecie? Drugi Caruso?

No i motyw Marsylianki przewija siĂŞ u Mozarta w 25 koncercie C-dur KV 502.

Na odÂświeÂżenie
 LubiÂłem i chyba dalej lubie disco lat 70 i lata 80 jak Depeche Mode, synth pop, euro dance itp.  Ale to g³ównie jak byÂłem pijany lub w ogĂłle pod wpÂływem piwa . Lubie smooth jazz, jazz rock. Ale tak to w 99% tylko klasyka. I to raz na miesiÂąc starczy bo muzykĂŞ mam w gÂłowie. Muzyka rozrywkowa a zwÂłaszcza teksty wprawiajÂą mnie w nastrĂłj depresyjny. SÂą albo doÂłujÂące piosenki albo nie zwiÂązane z rzeczywistoÂściÂą. Tylko seks i miÂłoœÌ. Czasem waÂżny temat  z banalnym tekstem urasta do miana wybitnej piosenki. Teksty same z  siebie na ogó³ sÂą sÂłabe. Rozrywka nastawiona jest na zysk. Ot co.

Wesele Figara. ktoÂś raz rzekÂł, Âże ideaÂł opery zrealizowaÂł siĂŞ tylko raz. reszta to tylko mniej lub bardziej udane przybliÂżenia. A Don Giovannoego nie lubie jakoÂś.

Dla mnie to Wielka Schuberta, Linzka i wczesne Mozarta, WÂłoska Mendelssohna..jest z czego wybieraĂŚ. No i maÂło znana 8 G-dur Dvoraka