Olofa warto obejrzeĂŚ (tak wÂłaÂśnie - obejrzeĂŚ), bo to uroczy cudak; skojarzenia z Gouldem - nieuniknione Aczkolwiek nie z powodu pianistycznego warsztatu (a szkoda)... 

OsobowoœÌ to czy osobliwoœÌ?

Nie kracz, Mozarcie!
 

Chopin Weissa... albo i co gorszego

Ja bym jeszcze Rachmaninowa posÂłuchaÂła. I Liszta. Szyszkin ma predyspozycje do wykonywania wirtuozerskich utworĂłw; i to nie tylko fizyczne, ale teÂż poniekÂąd mentalne. Chodzi mi o emocjonalnÂą przesadĂŞ, cechujÂącÂą szko³ê rosyjskÂą. 

Ja teÂż; przy poprzedniej przerwie byÂło tak samo.
Strach pomyÂśleĂŚ, co bĂŞdzie, jak Konkurs siĂŞ skoĂączy...

Bez tej energii, jaka towarzyszy wystĂŞpom pianistĂłw, czujĂŞ siĂŞ zdezorientowana i pusta. Dobrze, Âże jutro znĂłw bĂŞdzie normalnie  

W I etapie nie wywarÂł wraÂżenia; gdyby nie te wielkie Âłopaty, w ogĂłle bym go nie dostrzegÂła. Natomiast w II etapie pozytywnie zaskoczyÂł.
KorzystajÂąc z dnia bez transmisji na Âżywo, skonfrontowaÂłam sobie jego interpretacje z wykonaniami moich faworytĂłw i muszĂŞ przyznaĂŚ, Âże przy ponownym odsÂłuchaniu WielkorĂŞki zdecydowanie zyskuje.

Mnie bardziej zainteresowaÂł WielkorĂŞki Rosjanin - Dymitr Szyszkin.
Ambitus jego dÂłoni jest fenomenalny.
W Polonezie "Heroicznym" arpedÂżia braÂł jak zwykÂłe akordy - bo mĂłgÂł. Efekt byÂł piorunujÂący. Jego As-Dur brzmiaÂł wrĂŞcz mocarstwowo.   

Przed piêciu laty Jurorzy, typuj¹c zwyciêzcê, brali pod uwagê jego ustosunkowanie tudzie¿ "rokowania na przysz³oœÌ". Idiom Chopinowski mia³ drugorzêdne znaczenie, by nie rzec wrêcz: marginalne.

Btw - czy ktoÂś z PaĂąstwa orientuje siĂŞ moÂże, co przytrafiÂło siĂŞ Arszenikowi?
Uraz, widoczny na ³uku brwiowym, budzi³ spore zaciekawienie, niemniej informacji na ten temat nie podano (albo zdo³a³a mi umkn¹Ì).

Magdalena, rocznik papieski Z wyksztaÂłcenia historyk literatury i muzykolog, ilustrator z zamiÂłowania. Chopin zawsze byÂł mi wyjÂątkowo bliski i jestem Jego fanatycznÂą wrĂŞcz wielbicielkÂą

Pozdrawiam serdecznie wszystkich ForumowiczĂłw - tych znanych mi juÂż wczeÂśniej z forum TVP Kultura i tych, ktĂłrych dopiero poznam dziĂŞki Kurierowi Szafarskiemu.     

Wszystkim, którzy pragn¹ poznaÌ Chopina - cz³owieka, zmagaj¹cego siê z niedyspozycjami, chorob¹, agoni¹ wreszcie, polecam ksi¹¿kê Czes³awa Sielu¿yckiego: Chopin - geniusz cierpi¹cy.
Natomiast tych, którzy ceni¹ sobie wyrafinowane interpretacje Chopinowskich utworów i s³ów [sic!], zapraszam do lektury znakomitej pracy Ryszarda Przybylskiego: Cieù jaskó³ki. Esej o myœlach Chopina.
O ile w pierwszej pozycji wstrz¹snê³y mn¹ medyczne analizy i szczegó³y, obna¿aj¹ce walkê z chorob¹ i s³abn¹cym cia³em, o tyle druga poruszy³a mn¹ do g³êbi, dziêki niestandardowej próbie interpretacji Chopinowskich wypowiedzi, przeprowadzonych ze smakiem i wnikliwoœci¹ przez wybitnego znawcê literatury.

Mnie rĂłwniez ogromnie miÂło, Januszu Kurier Szafarski to wspaniaÂła inicjatywa i cieszĂŞ siĂŞ, Âże powstaÂł.

A co do tej kontrowersyjnej, pierwszej maski, obiecujĂŞ napisaĂŚ wiĂŞcej, jak tylko czas pozwoli.
Pozdrawiam serdecznie

W Âświetle faktĂłw trudno jest mĂłwiĂŚ o nawrĂłceniu Chopina na ÂłoÂżu Âśmierci i robiĂŚ z tego sensacjĂŞ. Nie mogĂŞ sie oprzeĂŚ wraÂżeniu, Âże ten artykuÂł ukuto z pewnym wyrachowaniem, liczÂąc na ekscytacjĂŞ czytelnikĂłw kwestiÂą elektryzujÂącÂą wielu PolakĂłw

Co prawda, Chopinowski stosunek do wiary otoczony byÂł ogromnÂą dyskrecjÂą; niemaÂła w tym wina biografĂłw. SzczegĂłlnie F. Hoesick utrwaliÂł przekonanie o obojĂŞtnoÂści Chopina w sprawach wiary czy wrĂŞcz ateizmie kompozytora. Tymczasem fakty temu przeczÂą w sposĂłb niepodwaÂżalny.
Jak wiadomo, wiarĂŞ w Boga i szacunek dla tradycji religijnej Fryderyk zawdziĂŞczaÂł matce, z ktĂłrÂą byÂł silnie zwiÂązany uczuciowo. JednakÂże nie byÂła to wiara, znajdujÂąca swe ujÂście w obrzÂądkach, salonowych rozwaÂżaniach eschatologicznych czy traktowaniu mszy jako manifestacji patriotyzmu. Chopinowska wiara naleÂżaÂła do sfery ÂściÂśle prywatnej, ale nie pozostawiaÂła wÂątpliwoÂści co do swego istnienia. "Od tygodnia nicem nie napisaÂł ani dla ludzi, ani dla Boga" - zwierzaÂł siĂŞ Chopin Tytusowi Woyciechowskiemu; kiedy zaÂś datowaÂł swe listy, skrupulatnie odnotowywaÂł tak znaczÂące daty jak BoÂże Narodzenie czy BoÂże CiaÂło.

Najbardziej przekonujÂące Âświadectwo Chopinowskiej wiary zawdziĂŞczamy relacjom... George Sand. OpisujÂąc w "L'Histoire de ma vie" swĂłj zwiÂązek z Chopinem, wyzwolona pisarka nie omieszkaÂła postawiĂŚ mu zarzutu, godzÂącego w jednÂą z zasadniczych (zdaniem George) wad kompozytora. DotyczyÂł on zaÂś... "zasklepienia w katolickich dogmatach".
Co wiĂŞcej, pani Sand dodaÂła dalej zdanie tyleÂż ciepÂłe, co znaczÂące: "MawiaÂł do mnie: Ba, jestem pewien, Âże ona kocha Pana Boga".



A skoro oscylujemy wokĂłl Âśmierci Chopina, to co PaĂąstwu wiadomo o historii z ukrywanÂą przez rodzinĂŞ Mickiewicza, pierwszÂą poÂśmiertnÂą maskÂą Kompozytora?