Ach, co za piĂŞkna zima ::)

Z pamiĂŞtnika miÂłoÂśnika Bieszczad....

12 sierpnia.

PrzeprowadziliÂśmy siĂŞ do naszego nowego domu, BoÂże jak tu pĂŞknie.
Drzewa wokĂłÂł wyglÂądajÂą tak majestatycznie. Wprost nie mogĂŞ siĂŞ
doczekaĂŚ, kiedy pokryjÂą siĂŞ Âśniegiem.

14 paÂździernika

Bieszczady sÂą najpiĂŞkniejszym miejscem na ziemi! Wszystkie liÂście
zmieniÂły kolory - tonacje pomaraĂączowe i czerwone. PojechaÂłem na
przejaÂżdÂżkĂŞ po okolicy i zobaczyÂłem kilka jeleni. Jakie wspaniale!
Jestem pewien, Âże to najpiĂŞkniejsze zwierzĂŞta na ziemi. Tutaj jest jak
w raju. BoÂże, jak mi siĂŞ tu podoba.

11 listopada.

WkrĂłtce zaczyna siĂŞ sezon polowaĂą. Nie mogĂŞ sobie wyobraziĂŚ, jak ktoÂś
moÂże chcieĂŚ zabiĂŚ cos tak wspaniaÂłego, jak jeleĂą. Mam nadzieje, Âże
wreszcie zacznie padaĂŚ Âśnieg.

2 grudnia

Ostatniej nocy wreszcie spadÂł Âśnieg. ObudziÂłem siĂŞ i wszystko byÂło
przykryte biaÂłÂą koÂłdrÂą. Widok jak pocztĂłwki boÂżonarodzeniowej.
WyszliÂśmy na zewnÂątrz, odgarnĂŞliÂśmy Âśnieg ze schodĂłw i odÂśnieÂżyliÂśmy
drogĂŞ dojazdowa. ZrobiliÂśmy sobie Âświetna bitwĂŞ ÂśnieÂżnÂą (wygraÂłem) a
potem przyjechaÂł pÂług ÂśnieÂżny i znowu musieliÂśmy odÂśnieÂżyĂŚ drogĂŞ
dojazdowa. Kocham Bieszczady.

12 grudnia.

ZeszÂłej nocy znowu spadÂł Âśnieg. PÂług ÂśnieÂżny znowu powtĂłrzyÂł dowcip z
droga dojazdowa. Po prostu kocham to miejsce.

19 grudnia

Kolejny Âśnieg spadÂł zeszÂłej nocy. Ze wzglĂŞdu na nieprzejezdna drogĂŞ
dojazdowa nie dojechaÂłem do pracy. Jestem kompletnie wykoĂączony
odÂśnieÂżaniem. Pieprzony pÂług ÂśnieÂżny.

22 grudnia

ZeszÂłej nocy napadaÂło jeszcze wiĂŞcej tych biaÂłych gĂłwien. Cale dÂłonie
mam w pĂŞcherzach od Âłopaty. Jestem przekonany, ze pÂług ÂśnieÂżny czeka
tuÂż za rogiem, dopĂłki nie odÂśnieÂżĂŞ drogi dojazdowej. Skurwysyn!

25 grudnia

WesoÂłych Pierdolonych ÂŚwiat! Jeszcze wiĂŞcej gĂłwnianego Âśniegu. Jak
kiedyÂś wpadnie mi w rĂŞce ten skurwysyn od pÂługu ÂśnieÂżnego...przysiĂŞgam
- zabije. Nie rozumiem, dlaczego nie posypia drogi solÂą, Âżeby
rozpuÂściÂła to cholerstwo.

27 grudnia

Znowu to biaÂłe gĂłwno napadaÂło w nocy. Przez trzy dni nie wytknÂąÂłem
nosa, z wyjÂątkiem odÂśnieÂżania drogi dojazdowej za kaÂżdym razem, kiedy
przejechaÂł pÂług. Nigdzie nie mogĂŞ dojechaĂŚ. SamochĂłd jest pogrzebany
pod gĂłrÂą biaÂłego gĂłwna. Meteorolog znowu zapowiadaÂł dwadzieÂścia piec
centymetrĂłw tej nocy. MoÂżecie sobie wyobraziĂŚ, ile to oznacza Âłopat
peÂłnych Âśniegu?

28 grudnia

Meteorolog siĂŞ myliÂł! Tym razem napadaÂło osiemdziesiÂąt piec
centymetrĂłw tego biaÂłego cholerstwa. Teraz to nie odtajÂą nawet do
lata. PÂług ÂśnieÂżny ugrzÂązÂł w zaspie a ten Âłajdak przyszedÂł poÂżyczyĂŚ
ode mnie ÂłopatĂŞ! PowiedziaÂłem mu, ze szeÂśĂŚ juÂż poÂłamaÂłem kiedy
odgarniaÂłem to gĂłwno z mojej drogi dojazdowej, a potem ostatniÂą
rozwaliÂłem o jego zakuty Âłeb.

4 stycznia

Wreszcie wydostaÂłem siĂŞ z domu. PojechaÂłem do sklepu kupiĂŚ cos do
jedzenia i kiedy wracaÂłem, pod samochĂłd wpadÂł mi cholerny jeleĂą i
caÂłkiem go rozwaliÂł. NarobiÂł szkĂłd na trzy tysiÂące. Powinni
powystrzelaĂŚ te pieprzone zwierzaki. Ze tez myÂśliwi nie rozwalili
wszystkich w sezonie!

3 maja

ZawiozÂłem samochĂłd do warsztatu w mieÂście. Nie uwierzycie, jak
zardzewiaÂł od tej pieprzonej soli, ktĂłrÂą posypujÂą drogi.

18 maja

PrzeprowadziÂłem siĂŞ z powrotem nad morze. Nie mogĂŞ sobie wyobraziĂŚ,
jak ktoÂś kto ma odrobinĂŞ zdrowego rozsÂądku, moÂże mieszkaĂŚ na jakimÂś
zadupiu w Bieszczadach.