MiĂŞdzynarodowy Festiwal Chopinowski w Dusznikach Zdroju 5-13 sierpnia 2011

[GoguÂś]

A to ci number! namierzyÂłem, przyÂłapaÂłem i sfilmowaÂłem pirata 

A faktycznie, widzĂŞ DorotĂŞ 

[jaccol55]

Bardzo podoba mi siĂŞ ten Kwintet fortepianowy g-moll op. 34 Juliusza ZarĂŞbskiego! Wielka szkoda, Âże poÂżyÂł tak krĂłtko, bo mielibyÂśmy jeszcze jednego wielkiego Polaka w Âświecie muzyki!

[Janusz1228]

Kubo, a ja niesmiaÂło stwierdzam, ze twĂłj tryb warunkowy jest w tym momencie zdezaktualizowany. Nie mielibyÂśmy - a mamy! Gdy nagranie Marty (pÂłyta) pĂłjdzie w Âświat - ZarĂŞbski zaistnieje w peÂłnym blasku  Jestem pewien...

[jaccol55]

Masz racjĂŞ Januszu! Marta na pewno trochĂŞ rozsÂławi jego nazwisko. 

Hm, pomyliÂłem wÂątek. ProszĂŞ o przeniesienie postĂłw do wÂłaÂściwego tematu. 

[Bodek1]

DziĂŞkujĂŞ Dorotko za piĂŞknie nagrane bisy Trifiego - lepiej sÂłychaĂŚ niÂż u Janusza choĂŚ nagrywane aparatem .
MyÂślĂŞ, Âże sam Daniil nie miaÂłby nic przeciwko takiemu nagraniu...Pozdrawiam serdecznie

[Janusz1228]

To prawda Bogdanie. Ale, w przeciwienstwie do Ciebie, mnie nie zaskakuje fakt, ze aparat nagrywa dÂźwiĂŞk do filmiku lepiej, niz komorka ; , a juz tym bardziej, ze chwowaÂłem siĂŞ z nia kilka rzedĂłw za DorotkÂą

[Bodek1]

Aaa..myÂślaÂłem Januszu, Âże nagrywaÂłeÂś kamerÂą...I z tym "przejĂŞciem" twojego filmiku ciekawa sprawa 

[kati]

A to ci number! namierzyÂłem, przyÂłapaÂłem i sfilmowaÂłem pirata 

Nie tylko Ty, Januszu 

"5 bisĂłw, a w tym m. in. radosne opracowanie Bach-Rach, a takze kompozycja samego Daniila. Bisy jakiÂś skrytopirat wrzuciÂł na youtube, polecam!"- to cytat z bloga "Co w duszy gra" Doroty Szwarcman.....

NiedÂługo sÂłuÂżby specjalne rozpracujÂą Kati i.........

[kati]

 MĂłwcie mi SKRYTOPIRAT 

[Janusz1228]

jakoÂś nie moge namierzyĂŚ tych sÂłow u Pani Szwarcman 

[xbw]

Dorotka, a gdzie u p. Szwarzman w ogóle coœ o Dusznikach, bo tez nie mogê ani s³owa znaleŸÌ...

[kati]

 http://szwarcman.blog.polityka.pl/2011/08/18/martha-i-inni/

 W komentarzach pod wpisem szukajcie wypowiedzi "sporadycznego czytacza"...

[xbw]

Nikolay Lugansky

Wg programu caÂła pierwsza poÂłowa koncertu ma byĂŚ chopinowska, hurra! I znowu zaczyna od nokturnu. UsypiajÂące. Czy naprawdĂŞ nie moÂżna zaczynaĂŚ koncertĂłw od czegokolwiek innego? Jest póŸno, zasnĂŞ chyba. Dalej barkarola, coraz lepiej, Lugansky uwzi¹³ siĂŞ by takich jak ja, chodzÂących spaĂŚ z kurami, ukoÂłysaĂŚ do snu. Ale nie, barkarola idealna, preludium teÂż, scherzo super, i polaÂły siĂŞ Âłzy czyste rzĂŞsiste, nie tylko me ale i sÂąsiadĂłw, chlipali rĂłwno wszyscy, mÂłodzi i starsi, obu pÂłci. Kolejny nokturn. Trzeba bĂŞdzie uzupeÂłniĂŚ pÂłyny. Po to tu jesteÂśmy, tego pragnĂŞliÂśmy, czerpiemy garÂściami, Luganski speÂłnia oczekiwania, obdarowuje szczodrze. A kiedy doszÂło do ballady nr 4 coÂś siĂŞ zmieniÂło, bardzo wyraÂźnie. Nie byÂło juÂż idealnie i wzorcowo, byÂło inaczej, eksperymentalnie, ciekawie, niespodziewanie, pianista zaskoczyÂł, odstÂąpiÂł od "sÂłusznej interpretacji". Dawka wraÂżeĂą za duÂża, robiĂŞ rundkĂŞ wokó³ dworku dla ochÂłoniĂŞcia. Przychodzi mi do gÂłowy, Âże mogÂłabym tego pianistĂŞ bardzo bardzo polubiĂŚ... Niebezpiecznie... Po przerwie tylko Liszt i to mnie ratuje, zauroczenie Luganskim oddala siĂŞ na bezpiecznÂą odlegÂłoœÌ. Przez chwilĂŞ jest gÂłoÂśno, ale potem juÂż umiarkowanie i lirycznie, zaczynam coraz bardziej wstĂŞpowaĂŚ na ÂścieÂżkĂŞ lisztowskÂą. Przy "Zamieci" staje mi przed oczami "GorÂączka zÂłota" Chaplina, ksi¹¿ki Curwooda i omiata mnie jakieÂś ogĂłlne wraÂżenie z kina niemego. Janusz opowiadaÂł nam, jak kiedyÂś, przed wielu laty, ta melodia ÂśniÂła mu siĂŞ i do dziÂś nie wiedziaÂł, co to  Jeszcze tylko trzy subtelne bisy (Rachmaninow?), nieudana prĂłba uchwycenia na zdjĂŞciu jego g³êbokiego spojrzenia (jak na zdjĂŞciu z programu), autograf for Agneszka i jakoÂś tak dziwnie emocje siĂŞ ulotniÂły.

[xbw]

Sara Daneshpour
 
Wysz³a do nas w piêknej czerwonej sukni. Nadzwyczaj sprawnie poradzi³a sobie z a¿ szeœcioma kompozytorami, nic dziwnego, repertuar przygotowa³a ju¿ na konkurs Rubinsteina w Tel-Avivie i na konkurs Czajkowskiego. Nie dosz³a do Fina³u (osi¹gnê³a jednak Etap II), a w Moskwie osi¹gnê³a drug¹ turê II Etapu. Scarlatti i Haydn zagrani piêknie, pewnie, melodyjnie, harmonijnie, stylowo. Wariacje Schumanna dane nam by³o wys³uchaÌ dwukrotnie, wczeœnie na nocnym Nokturnie, prosto z lotniska niemal, a lecia³a z USA. Potem by³ Cesar Franck i ciekawy utwór "Preludium, Chora³ i Fuga", który zaczyna siê niewinnie, a koùczy jak Wagner grany przez Juliannê. Rachmaninow - Etudes-Tableaux 12 i 6 super! Tocatta Prokofiewa bum bum i na koniec dwa doœÌ subtelne bisy. Sarê poleca³ Bartus, wys³ucha³am ze szczególn¹ uwag¹, technicznie ³adnie, przekaz, kontakt by³, ona nadawa³a, ja odbiera³am. Podoba³o mi siê. Postanowi³am sobie s³uchaÌ wiêcej Prokofiewa.

[xbw]

Giovanni Bellucci

19 rapsodii wêgierskich Liszta zagranych non stop jawi³o siê przera¿aj¹co. Okaza³o siê, ¿e bêdzie niespodzianka i artysta zagra w cyklach z dwoma przerwami po dziesiêÌ, nie wiêcej!, minut. No i kolejnoœÌ nie bêdzie oczywista, bo najpierw nr 5, potem 2, 4, 1, 3, 6, przerwa, potem 12, 11, i tu siê pogubi³am, ³atwiej zapamiêtaÌ liczbê Pi po przecinku. Pianista wyszed³ na scenê z pani¹, zdaje siê, ¿e by³a ni¹ Yumi Palleschi, uczestniczka kursu mistrzowskiego oraz z wielkim plikiem nut. Znaczy siê, bêdzie przek³adanie. Obok pokaŸnego stosiku œci¹ga, w jakiej kolejnoœci. By³o piknie, publicznoœÌ nie wytrzyma³a i po którejœ rapsodii zaklaska³a krótko, po kolejnej znowu, na co artysta siedz¹c leciutko siê sk³oni³ i zabra³ do gmerania w nutach. Rzut oka na œci¹gê i przek³adanie, mieliœmy chwilê na powiercenie siê na niewygodnych krzese³kach. Rapsodie Liszta do naj³atwiejszych w odbiorze nie nale¿¹, a w komplecie mog¹ powaliÌ s³onia, nawet nie wiem jak doskonale zagrane. A wykonanie festiwalowe, na ile mog³am siê zorientowaÌ, by³o cud piêknoœci. Ca³oœÌ bardzo mi siê podoba³a, zachwyt przewy¿sza³ og³uszenie i zmêczenie. Zawsze kiedy monotonne fragmenty przytêpia³y mój odbiór, nastêpowa³ jakiœ "ekstra" moment który stawia³ czujnoœÌ na bacznoœÌ. Ale artysta próbowa³ zag³askaÌ kota, gdyby nie przerwy, to nie wiem, czy by kto wytrzyma³. To by³ najd³u¿szy koncert, trwa³ trzy godziny. Po drugiej czêœci publika by³a jakoœ dziwnie przerzedzona. Atmosfera na sali rozluŸni³a siê, zjednoczyliœmy siê w bólu, jak towarzysze niedoli, bohaterscy do koùca. Skoro Bellucci wytrzymuje za klawiatur¹, to my nie wytrzymamy? Trzeba podo³aÌ wyzwaniu. Muzyka rapsodii wêgierskich nie za bardzo klasyczna w ca³oœci, momentami jest lekko knajpiana, z przytupem, w tan. W kilku momentach brakowa³o mi gwaru rozmów wœród szczêków szk³a w tle w zadymionej atmosferze jakiegoœ pubu. Pojawi³y siê teorie spiskowe, ¿e rapsodii tak naprawdê jest wiêcej, jakieœ 25 i ¿e na bis bêdzie rapsodia 20 Tu¿ przed koùcem Don Giovanni zacz¹³ uk³adaÌ sobie nuty, trwa³o ze dwie minuty. By³o tych stronic zatrwa¿aj¹co du¿o, coœ tam siê nie zgadza³o, przek³adania a przek³adania. Uda³o siê, niepotrzebne mo¿na od³o¿yÌ na bok. Spogl¹damy na siebie nawzajem z dziwnymi minami, u schy³ku wytrzyma³oœci wszelkiej, my, niedobitki z trzeciej czêœci koncertu. Nuty nie by³y pouk³adane w kolejnoœci grania, przed ka¿d¹ rapsodi¹ trwa³y poszukiwania w³aœciwych stronic. Nareszcie, koniec, mo¿na by³o poznaÌ po mocnym westchnieniu ulgi i oddaleniu siê pani przek³adaj¹cej. Z pewn¹ taka nieœmia³oœci¹ pani wrêczaj¹ca kwiaty niby to rozpoczê³a powolne, niepewne zbli¿anie siê do pianisty ze zwyczajowym bukietem kwiatów. Don Giovanni min¹³ j¹ obojêtnie i uda³ siê za kulisy, pani za nim. A na widowni kolejna seria wymiany zdziwionych spojrzeù. Czy jesteœcie zdziwieni, ¿e bisów nie by³o? Niedobitki, ca³kiem w sumie liczne jak na poziom tortur (piêknem doskona³ym w hurtowych iloœciach) przy wyjœciu otrzyma³y sprawnoœÌ harcersk¹ i odznakê za wytrwa³oœÌ. Ka¿dy dosta³ plakietkê z napisem "dzielny harcerz". Teraz jest jasne, czemu te rapsodie prawdopodobnie nigdy wczeœniej nie by³y wykonywane w komplecie.