Wolfi A. Mozart - muzyka uosobiajÂąca PiĂŞkno

[amadeusz33]

Kolejna fascynuj¹ca intepretacja Koncertu G-dur, ostatnio mojego ulubionego (K. -> ). Trudno wyraziÌ s³owami, co wyra¿a partytura Andante. Jego formê okreœla siê jako aria; opalizuje, mieni siê, co pokazuje rozleg³oœÌ modulacji (nawet do gis, Gis; punktem wyjœcia jest C-dur, które u Mozarta nie zna granic). Nastrój zmienia siê gwa³townie - momentami Mistrz uderza w strunê tragiczn¹, choÌ pojawienie siê fletów potrafi te¿ przynieœÌ œwiat³o, przyprawiaj¹ce o dreszcz. Wariacyjny fina³, w który ju¿ siê kiedyœ g³êbiej ws³uchiwaliœmy, to dowód na olbrzymi¹ wyobraŸniê Mozarta w zakresie melodyki i struktury utworu. E. T. A. Hoffman dowodzi³ romantycznoœci tej muzyki. Od pocz¹tku do koùca, przez 30 minut, s³ucha siê koncertu (zapisanego bez choÌby jednej zbêdnej nuty) z napiêciem.

PrezentowaliÂśmy juÂż kiedyÂś mozartowskie, mÂłodzieĂącze Te Deum. Z 1774 r. pochodzi inna kompozycja do znanego liturgicznego tekstu, Dixit Dominus & Magnificat KV 193. UtwĂłr jest tradycyjnie kontrapunktyczny; co ciekawe, brakuje w nim partii waltorni (co moÂże wyjaÂśniaĂŚ jego prawdopodobne przeznaczenie - dla katedry w Salzburgu). Odnajdujecie tu pewien charakterystyczny dla Mozarta motyw? 

http://www.youtube.com/watch?v=x5EHFy1HZzo

Magnificat ze sÂłynnych nieszporĂłw KV 339 (Vesperae Solennes de Confessore)

Choir of King's College
http://www.youtube.com/watch?v=x7ienPABe_o

Magnificat anima mea Dominum,
et exsultavit spiritus meus in Deo salvatore meo,
quia respexit humilitatem ancillae suae. [...]

A dlaczego w katedrze? przecieÂż w katedrze salzburskiej nie byÂło altĂłwek a  nie rogĂłw.

[Mozart]

A dlaczego w katedrze? przecieÂż w katedrze salzburskiej nie byÂło altĂłwek a  nie rogĂłw.

Owszem, zwraca uwagĂŞ brak altĂłwek w utworach koÂścielnych pisanych dla Salzburga. O nieuÂżywaniu rogĂłw w katedrze pisze w liÂście z 1757 r. Leopold Mozart, stÂąd moÂżna wnioskowaĂŚ przeznaczenie Dixit i Magnificat.

15-letni Wolfgang skomponowa³ równie¿ muzykê do sekwencji De profundis (psalm 130). To 4-g³osowy utwór w c-moll, KV 93; ceniê go bardzo wysoko za jego prostotê i emocjonaln¹ szczeroœÌ. Na YT trudno niestety znaleŸÌ nagranie.

http://www.youtube.com/watch?v=AqYzo3EP_zc

De profundis clamavi ad te, Domine;
 Domine, exaudi vocem meam. Fiant aures tuæ intendentes
 in vocem deprecationis meæ.

Ciekawostka z kregu muzyki sakralnej Mozarta - kontrapunktyczny hymn Justum deduxit Dominus.

http://www.youtube.com/watch?v=-6p6kQkO2DM

[Mozart]

O szpaku Mozarta powstaÂł nawet artykuÂł na wikipedii  :
http://en.wikipedia.org/wiki/Mozart's_starling

Mozart byÂł z ca³¹ pewnoÂściÂą miÂłoÂśnikiem zwierzakĂłw. W jednym z listĂłw 14-letni Wolfi wypytuje siĂŞ siostry, jak siĂŞ miewa jego kanarek   LubiÂł psy (Bimperl! ), miaÂł jeÂździĂŚ konno (zalecenia lekarza). Swojego szpaka uwieczniÂł nie tylko w finale koncertu G-dur, ale rĂłwnieÂż... literacko.

Hier ruht ein lieber Narr,
Ein Vogel Staar.
 Noch in den besten ]ahren
 Musst er erfahren
 Des Todes bittern Schmerz.
 Mir blut't das Herz,
 Wenn ich daran gedenke.
 O Leser! schenke
 Auch du ein Thranchen ihm.
 Er war nicht schlimm;
 Nur war er etwas munter,
 Doch auch mitunter
 Ein lieber loser Schalk,
 Und drum kein Dalk.
 Ich wett', er ist schon oben,
 Um mich zu loben
 Fiir diesen Freundschaftsdienst
 Ohne Gewinnst.
 Denn wie er unvermuthet
 Sich hat verblutet,
 Dacht er nicht an den Mann,
 Der so schon reimen kann.

Den 4ten ]uni 1787 (szpak juÂż wtedy nie ÂżyÂł)

Muzycy sÂą w jakimÂś sensie ornitologami 

Za sprawÂą szpaka zrobiÂło siĂŞ nieco wiosennie, wiĂŞc... (--> K. 563!  )

Komm!
http://www.youtube.com/watch?v=pedS3dlT_Kw

[Mozart]

Martynov & Lubimov play Mozart, jedna z ciekawszych nowoÂści pÂłytowych 2012 r. GrajÂą na nieznanym mi bliÂżej instrumencie (bÂądÂź jego kopii) z epoki. Bardzo efektowna interpretacja Sonaty D-dur na 2 fortepiany KV 448, odpowiedzialnej ponoĂŚ za "efekt Mozarta". ÂŚwiat brzmieniowy tego dzieÂła (synteza dwĂłch instrumentĂłw) nie ma odpowiednika. W Âśrodkowym epizodzie finaÂłu dostrzegamy aurĂŞ romantycznÂą (schubertowskÂą?), choĂŚ z drugiej strony sonata jest galant. Muzyka terapeutyczna.

Martynov & Lubimov, Allegro con spirito
http://www.youtube.com/watch?v=HPsTqjHU4ZA

Argerich & Rabinowicz grajÂą 3 sonaty przeznaczone przez Mozarta dla 2 pianistĂłw (KV 448, 521, 381)
http://www.youtube.com/watch?v=gWdKifz7CZs

Na pÂłycie obu panĂłw znajduje siĂŞ rĂłwnieÂż m.in. fragment nieukoĂączonego (NIESTETY), wiĂŞkszego dzieÂła - Larghetto i Allegro Es-dur na 2 fortepiany (KV deest). Przetworzenie allegra zostaÂło (bardzo zrĂŞcznie) zrekonstruowane w XX w.

Lubimov & Kasparov
http://www.youtube.com/watch?v=6ZGquW_pyuU

[Aleksias]

No proszê, a tak zarzeka³ siê kiedyœ Wolfi, ¿e nie potrafi sk³adaÌ s³ów w rymy, bo nie jest poet¹:)
Jednak gdy krwawiÂło mu serce po odejÂściu skrzydlatego przyjaciela, one popÂłynĂŞÂły prosto z serca:

Tu spocz¹³ drogi ptak –
BÂłazenek Szpak.
Jeszcze w najlepszych latach  
Musia³ zejœÌ z tego œwiata
W cierpienie gorzkie Âśmierci.
BĂłl czujĂŞ w piersi,
Gdy wspomnĂŞ jego wdziĂŞk.
Przechodniu! ÂŁzĂŞ
UroĂą nad nim i ty.
On nie byÂł zÂły,
A tylko nadto Âżwawy,
Lecz chĂŞtny do zabawy,
Kochany figlarz, trzpiot,
Bez gÂłupich psot.
Ja wiem, on tam na gĂłrze
Nadal przyjaÂźniÂą sÂłuÂży
I bez zapÂłaty chce
Tam chwaliĂŚ mnie.
Bo kiedy raptem nagÂła
ÂŚmierĂŚ go dopadÂła
Nie dba juÂż o to, czym
Tak piĂŞkny zÂłoÂżyÂł rym.

W tej dziedzinie jestem w stanie przynajmniej sprĂłbowaĂŚ dotrzymaĂŚ Wolfiemu kroku

Muzycy sÂą w jakimÂś sensie ornitologami  

Muzycy sÂą pokrewni ptakom:))
Naukowcy twierdzÂą, Âże jĂŞzyk ludzki jest na pewien sposĂłb pokrewny ptasim Âśpiewom. Mozart, ten rara avis, ptak ÂśpiewajÂący najpiĂŞkniejsze pieÂśni, chyba mocno musiaÂł czuĂŚ to pokrewieĂąstwo wsÂłuchujÂąc siĂŞ w ich gÂłosy.
A jednak ostatecznie okazuje siĂŞ, Âże nie on od szpaka, a szpak od niego otrzymaÂł inspiracjĂŞ do Âśpiewu:)) Ten ptak z Salzburga ÂśpiewaÂł piĂŞkniej:))

A, i Kasiu, nie przejmuj siê, ¿e któryœ z redaktorów pomyli³ przynale¿noœÌ gatunkow¹ pierzastego œpiewaka NajwyraŸniej nie znaj¹ siê na ptakach, a w koùcu Ÿród³a nie podawa³y taksonomii;) Zatem ³atwiej by³o tu o improwizacjê. Jednak czy szpak czy szczygie³, wa¿ne ¿e ptaszyna da³a Wolfiemu wiele radoœci, skoro by³a op³akiwana wierszem. Za to niech ma w ptasim niebie pod dostatkiem ziarna i œpiewu:)


Co ciekawe, spotkaÂłam siĂŞ z sugestiÂą, Âże swoistym epitafium dla szpaka mĂłgÂł w jakimÂś stopniu byĂŚ rĂłwnieÂż Muzyczny ÂŻart Mozarta K.522! Napisany on zostaÂł 12 czerwca 1878, czyli w osiem dni po Âśmierci ptaszka. Autor twierdzi co nastĂŞpuje:
"Consider the following description of it from a record jacket: "In the first movement we hear the awkward, unproportioned, and illogical piecing together of uninspired material. . . [later] the andante cantabile contains a grotesque cadenza which goes on far too long and pretentiously and ends with a comical deep pizzicato note . . . and by the concluding presto, our 'amateur composer' has lost all control of his incongruous mixture" (24). Is the piece a musical joke? Perhaps. Does it bear the vocal autograph of a starling? To our ears, yes. The "illogical piecing together" is in keeping with the starlings' intertwining of whistled tunes. The "awkwardness" could be due to the starlings' tendencies to whistle off-key or to fracture musical phrases at unexpected points. The presence of drawn-out, wandering phrases of uncertain structure also is characteristic of starling soliloquies. Finally, the abrupt end, as if the instruments had simply ceased to work, has the signature of starlings written all over it. [...]
Although we do not presume to explain all the layers of compositional complexity contained in K. 522, we propose that some of its starling-like qualities are pertinent to understanding Mozart's intentions in writing it. Given the propensities of the starlings we studied and the character and habits of Mozart, it is hard to avoid the conclusion that some of the fragments of K. 522 originated in Mozart's interactions with the starling during its three-year tenure. The completion of the work eight days after the bird's death might then have been motivated by Mozart's desire to fashion an appropriate musical farewell, a requiem of sorts for his avian friend." (wybaczcie brak t³umaczenia, strasznie ju¿ póŸno:( ) Co s¹dzicie o takiej sugestii?

Trio 563, "jedno z jego najszlachetniejszych dzie³" - czy mo¿na piêkniej ub³agaÌ wiosnê?) I przecie¿ ona w³aœnie jeszcze przez sen u¿ycza nam przez czas jakiœ swego ciep³ego oddechu, chwili odpoczynku od lodowych objêÌ zimy:) U mnie p¹ki na krzewach wci¹¿ na wpó³ œpi¹ce, na wpó³ przebudzone, w cichej nadziei na dotyk s³oùca... choÌ przecie¿ jeszcze najsro¿szy miesi¹c przed nami.
MoÂże sÂłoneczne Rondo pomoÂże jeszcze nadal ocieplaĂŚ styczniowe dni;) O zgrozo, na flet:)) (jednak brzmienie fletu zawsze jakoÂś kojarzy mi siĂŞ z wiosnÂą:))
http://www.youtube.com/watch?v=roGmwe0GIIE

Ach, posÂłuchaÂłabym jeszcze i popisaÂła, ale i tak juÂż jutro (a wÂłaÂściwie dziÂś) ciĂŞÂżko bĂŞdzie wstaĂŚ...

[fille007]

Asiu, pamiĂŞtasz jak ÂżartowaÂłyÂśmy przy okazji naszych "symultanicznych"  translacji Ruhe sanft o fluidach w Mozart Lounge?  Przyznam, Âże wczoraj sÂłuchajÂąc KV 453 myÂślaÂłam o szpaku Wolfganga i kiedy znalazÂłam ten (znakomity! - ach ten Mozart multi-multi-multitalent  ) Szpaka pamiĂŞci ÂżaÂłobny rapsod teÂż postanowiÂłam go przetÂłumaczyĂŚ. TwĂłj przekÂład jest jak zwykle poza wszelakÂą konkurencjÂą! (Wszyscy piszÂący w tym wÂątku kochajÂą zwierzaki, to wiemy!  ) IatĂŁ traducerea mea:

Tu leÂży szpak kochany,
BÂłazenkiem nazywany.
ChoĂŚ byÂł on w wieku kwiecie,
JuÂż nie ma go na Âświecie.
BĂłl Âśmierci ptaszka strawiÂł,
A moje serce krwawi,
Gdy wspomnieĂŚ jego chcĂŞ.
Ty takÂże uroĂą ÂłzĂŞ
Nad biednym losem szpaka!
Natura jego taka
ByÂła, Âże choĂŚ byÂł trzpiotem
MiaÂł serce szczerozÂłote.
ChoĂŚ psotny, filuterny
W przyjaÂźni byÂł mi wierny.
MyÂślĂŞ, Âże on z wysoka,
W niebiaĂąskich juÂż obÂłokach,
Pamiêta, ¿e ³¹czy³a
Nas wiĂŞÂź bardzo zaÂżyÂła.
Bo kiedy niespodzianie
Zgon przerwaÂł mu Âśpiewanie,
Nie myÂślaÂł o mnie, co
Tym wierszem wielbiĂŞ go.

[Mozart]

Dziewczyny, to chyba pierwsze (i od razu dwa!) polskie przekÂłady wiersza Wolfganga! UdowodniÂłyÂście, Âże Mozart naprawdĂŞ nieÂźle rymowaÂł... A wybĂłr miĂŞdzy jednÂą a drugÂą wersjÂą - to jak wybĂłr miĂŞdzy Gardinerem a Mackerrasem 

[Mozart]

Wracaj¹c do koœcielnych dzie³ pisanych dla Salzburga - istotn¹ rolê odgrywaj¹ tu trzy hymny Regina coeli (antyfony maryjne), pisane na ró¿nym etapie twórczoœci.

Pierwsz¹ antyfonê (KV 108) skomponowa³ 15-latek w stylu w³oskim (neapolitaùski styl koœcielny). Mozart przeznaczy³ j¹ na du¿¹ orkiestrê (z tr¹bkami i kot³ami). Forma KV 108, podobnie jak utworu póŸniejszego, okreœlana jest jako w³oska sinfonia (zawiera 4 ogniwa) lub koncert z zastosowaniem aparatu wokalnego.

http://www.youtube.com/watch?v=QAjci2fW0oo

Bardzo ambitna jest te¿ 3-czêœciowa Regina coeli KV 127, skomponowana rok póŸniej na skromniejsz¹ orkiestrê.

http://www.youtube.com/watch?v=p7Jww0EnXk8

ArcydzieÂłem jest sÂłoneczna (C-dur) Regina coeli KV 276, zawierajÂąca piĂŞknÂą, bogatÂą partiĂŞ orkiestrowÂą. UtwĂłr nie posiada budowy wieloczĂŞÂściowej jak poprzednie antyfony. Dowodzi, Âże Mozart w zwartej formie potrafiÂł ukazaĂŚ caÂłe bogactwo emocjonalne pÂłynÂące z liturgicznego tekstu. 

Regina coeli, laetare, alleluia
Quia quem meruisti portare, alleluia.

http://www.youtube.com/watch?v=JCNnRwxapBo

[Aleksias]

Dziewczyny, to chyba pierwsze (i od razu dwa!) polskie przekÂłady wiersza Wolfganga! UdowodniÂłyÂście, Âże Mozart naprawdĂŞ nieÂźle rymowaÂł... A wybĂłr miĂŞdzy jednÂą a drugÂą wersjÂą - to jak wybĂłr miĂŞdzy Gardinerem a Mackerrasem 

Wiersz Kasi jest peÂłen wdziĂŞku, podoba mi siĂŞ bardziej niÂż mĂłj:) A tÂłumaczenie tekstu Wolfiego jest niezwykÂłym doznaniem, nie tylko dotkniĂŞciem jego duszy w chwili wzruszenia, ale i takim bezpoÂśrednim zmierzeniem siĂŞ z wytworem jego umysÂłu, ktĂłre pewnie moÂżna porĂłwnaĂŚ z uczuciem muzyka, wczuwajÂącego siĂŞ w dobre oddanie napisanych przez niego dÂźwiĂŞkĂłw:)

WspaniaÂłe sÂą te antyfony! Ta mÂłodzieĂącza juÂż jest oczywiÂście pereÂłkÂą przecudnej lekkoÂści (ach, i Miss Kirkby i nieoceniony Chris ) I druga - anielska (wprost zjawiskowe partie solowe, fantastyczne chĂłry). ArcydzieÂło pozostawiam sobie na niedzielnÂą spokojnÂą kontemplacjĂŞ:)
Ach, Mozart jest jak ÂźrĂłdÂło wiecznie bijÂącej Âżywej wody:))

[Mozart]

UtwĂłr ten juÂż tuÂż niegdyÂś wspomnieliÂśmy (do tego na topic wprowadziÂł maÂły zamĂŞt  ) i wydaje mi siĂŞ, Âże zupeÂłnie go nie doceniÂłem (Musammanie, uczyniÂłeÂś to chyba przede mnÂą  ). DziÂś rano w DwĂłjce zaprezentowano znakomitÂą jego interpretacjĂŞ, niestety chyba niedostĂŞpnÂą na YT (Sabine Meyer – klarnet, Diethelm Jonas – obĂłj, Bruno Schneider – waltornia, Sergio Azzolini – fagot, Staatskapelle Dresden). 4 dĂŞciakĂłw-solistĂłw? NiewÂątpliwie wiĂŞc mowa o Symfonii koncertujÂącej Es-dur KV 297b.

Pierwotna wersja zakÂłada udziaÂł fletu. DzieÂło jest tajemnicze, mozartowski manuskrypt zagin¹³ i znany jest jedynie odpis. PisaliÂśmy juÂż, Âże Sinfonia... napisana zostaÂła dla ParyÂża (niestety, jej powstanie i niedoszÂłe wykonanie wpisuje siĂŞ w tragizm paryskiego epizodu Âżycia Mozarta), dla tamtejszej orkiestry i znakomitych wirtuozĂłw. Ekspresyjnym centrum jest Adagio w Es-dur, eteryczny, doskonaÂły dialog 4 instrumentĂłw. Magia, ktĂłrÂą da siĂŞ odczuĂŚ w póŸnych, Es-durowych arcydzieÂłach Mozarta. WspaniaÂły brzmieniowy miks sÂłychaĂŚ juÂż w Allegro - nieco melancholijnym, pomyÂślanym w duÂżej mierze homofonicznie. Zastosowano tu elementy stylu mannheimskiego - jeÂśli juÂż zarzucaĂŚ nieautentycznoœÌ KV 297b, to chyba tylko I czĂŞÂści (moim zdaniem, 0,5 proc. szans  ); trudno jednak sobie wyobraziĂŚ, kto z takim wyczuciem zapisaÂłby te kunsztowne partie solistĂłw, ktĂłre w magiczny sposĂłb siĂŞ splatajÂą - ideaÂł muzycznej konwersacji. Orkiestracja jest skromna i kameralna (co zrozumiaÂłe w kontekÂście poczwĂłrnego koncertowania), tematy - mimo prostoty - majÂą jak¹œ niezwyk³¹, melodycznÂą, uzdrawiajÂącÂą moc.

Fina³ jest doœÌ znany, to Wariacje galant; zwróÌcie uwagê - ka¿dy instrument jest primus inter pares. Nawet róg i fagot.

http://www.youtube.com/watch?v=PpOOJWTT_LY

[Mozart]

Mini-zagadka: co ³¹czy ten wyj¹tkowy utwór (KV 297b) z 41. Symfoni¹ (w pe³nym tego s³owa znaczeniu) Jowiszow¹, a zarazem np. z 33. Symfoni¹ B-dur (btw, której autograf - nie wiem, czy wspomina³em - znajduje siê w Krakowie)?

TeÂż wolicie wersjĂŞ Sinfonii concertante z klarnetem? 

Oto lista mannheimskich artystĂłw, ktĂłrych w tym dziele Mozart unieÂśmiertelniÂł: Wendling, Ramm, Punto, Ritter. Wiadomo, na jakich instrumentach grali ci muzycy (i czy faktycznie wszystkich moÂżna nazwaĂŚ "mannheimczykami"?)

[bartus]

Mini-zagadka: co ³¹czy ten wyj¹tkowy utwór (KV 297b) z 41. Symfoni¹ (w pe³nym tego s³owa znaczeniu) Jowiszow¹, a zarazem np. z 33. Symfoni¹ B-dur (btw, której autograf - nie wiem, czy wspomina³em - znajduje siê w Krakowie)?

TeÂż wolicie wersjĂŞ Sinfonii concertante z klarnetem? 

Oto lista mannheimskich artystĂłw, ktĂłrych w tym dziele Mozart unieÂśmiertelniÂł: Wendling, Ramm, Punto, Ritter. Wiadomo, na jakich instrumentach grali ci muzycy (i czy faktycznie wszystkich moÂżna nazwaĂŚ "mannheimczykami"?)

Muzyka uosobiajaca piekno??

[fille007]

UtwĂłr ten juÂż tuÂż niegdyÂś wspomnieliÂśmy (do tego na topic wprowadziÂł maÂły zamĂŞt  )

Lass es uns noch einmal erleben  :

No to piêknie! Pope³ni³am hiperpomy³kê i wszystkich wprowadzi³am w b³¹d, za co bardzo przepraszam... mam nadziejê, ¿e wybaczycie... Francuzi nie poznali siê nie na Symfonii koncertuj¹cej Es-dur KV 364, która powsta³a w Salzburgu w 1779, ale na Sinfonii concertante te¿ Es-dur KV 297b z marca/kwietnia 1778, kiedy Wolfgang Amadeusz przebywa³ w Pary¿u.

Bartek ma niewÂątpliwie racjĂŞ  , natomiast myÂślĂŞ, Âże chodzi o Mozarts Viertondevise C D F E. 

[fille007]

PoniewaÂż najwiĂŞkszÂą pasjÂą naszego drogiego dzisiejszego Solenizanta byÂła scena, czas na kolejny klasyk gatunku  ,  id est knittelversowy przekÂład (Lorenzo, perdono!) jednej z arii z oper Mozarta - tym razem arii Dorabelli (chociaÂż charakterologicznie bliÂżej mi zapewnie do Fiordiligi ) E' amore un ladroncello z Cosi fan tutte KV 588:

E' amore un ladroncello,
un serpentello e Amor,
ei toglie e da la pace,
la pa - a - ce,
come gli piace, ai cor.

Per gli occhi al seno appena
un varco aprir si fa,
che l'anima incatena
                              x2
e toglie liberta.

E' amore un ladroncello...

Porta dolcezza, dolcezza e gusto,
se tu lo lasci far,
ma t'empie di disgusto, x2
se tenti di pugnar!
Porta dolcezza e gusto,
se tu lo lasci far...

E' amore un ladroncello...

Se nel tuo petto ei siede,
s'egli ti becca qui,
fa tutto quel che ei chiede,
che anch'io faro cosi.
Se nel tuo petto ei siede,
s'egli ti becca qui,
qui, qui, qui!
Fa tutto quel che ei chiede,
che anch'io faro cosi.
S'egli ti becca,
s'egli ti becca,
s'egli ti becca,
ti becca,
ti becca,
ti becca,
ti be - e - cca,
fa tutto quel che ei chiede,
quel che ei chiede,
che anch' io faro cosi,
cosi!
Che anch'io faro cosi,
cosi!
Che anch'io faro cosi!
 

[fille007]

Mi³oœÌ jest ma³¹ z³odziejk¹,
podstêpnie siê skrada jak w¹¿,
by spokój daÌ lub skraœÌ sercu,
skraœÌ se - e - rcu
tak sobie z nim igra wci¹¿.

Rozkwita w oczu blasku,
rozgaszcza w piersi siĂŞ,
i sprawia, Âże jesteÂś w potrzasku,
                              x2
z wolnoÂści okrada CiĂŞ.

Mi³oœÌ jest ma³¹ z³odziejk¹...

Zakosztujesz nektaru niebiaĂąskiej sÂłodyczy,
gdy zwi¹¿esz z ni¹ swój los,
lecz poznasz smak goryczy, x 2
gdy wymierzysz jej cios!
Zakosztujesz sÂłodyczy,
gdy zwi¹¿esz z ni¹ swój los...

Mi³oœÌ jest ma³¹ z³odziejk¹...

Gdy w piersi Twej zamieszkuje,
mĂŞczÂąc i drĂŞczÂąc CiĂŞ,
czyĂą wszystko, co ona Ci nakazuje,
jej woli teÂż poddam siĂŞ.
Gdy w piersi Twej zamieszkuje,
mĂŞczÂąc i drĂŞczÂąc CiĂŞ,
drĂŞ-czÂąc-CiĂŞ!
CzyĂą wszystko, co ona Ci nakazuje,
jej woli teÂż poddam siĂŞ.
JeÂśli CiĂŞ mĂŞczy,
jeÂśli CiĂŞ drĂŞczy,
jeÂśli CiĂŞ mĂŞczy 
i drĂŞczy,
i mĂŞczy,
i drĂŞczy,
i mĂŞ - ĂŞ - czy,
czyĂą to, co ona Ci kaÂże,
Ci ka - a - Âże,
jej woli teÂż poddam siĂŞ,
ja teÂż,
jej woli wnet poddam siĂŞ,
ja teÂż,
jej woli poddam siĂŞ!

http://www.youtube.com/watch?v=gXyYzfaeca0