Wolfi A. Mozart - muzyka uosobiajÂąca PiĂŞkno

[bartus]

Sto lat sto lat dla Mozarta i
gratulacje dla Mozartiny za przeklad.

Brawo

[TeresaGrob]

TAK, brawo Kasia.
I brawo David za niezmordowane zamieszczanie na YT pÂłyt winylowych(polecam jego kanaÂł)
W tym mozartowskim dniu sÂłuchaÂłam sobie oczywiÂście mojego ukochanego utworu.


http://www.youtube.com/watch?v=ItOuo6-nxL0

[Mozart]

Oto lista mannheimskich artystĂłw, ktĂłrych w tym dziele Mozart unieÂśmiertelniÂł: Wendling, Ramm, Punto, Ritter. Wiadomo, na jakich instrumentach grali ci muzycy (i czy faktycznie wszystkich moÂżna nazwaĂŚ "mannheimczykami"?)?

Oj, miaÂła to byĂŚ mini-zagadka, zabrakÂło na koĂącu pytajnika. OdpowiedÂź kryje w jednym z listĂłw  ; Kasiu, Bartku - jesteÂście jak zwykle nieomylni (przetransponowana do Es-dur "dewiza" w cz. II Sinfonii).

Mi³oœÌ jest ma³¹ z³odziejk¹,
podstêpnie siê skrada jak w¹¿,
by spokój daÌ lub skraœÌ sercu,
skraœÌ se - e - rcu
tak sobie z nim igra wci¹¿. [...]

Mozartina, I <3 ur doggerels!  Ty faktycznie jesteÂś, jak to mĂłwisz, 'ucosifantuttowiona' 

Mozart, wieczny mÂłodziak, koĂączyÂłby dziÂś 257 lat.

240 lat temu napisaÂł to Concertone C-dur na 2 skrzypiec, wiolonczelĂŞ i obĂłj KV 190, do przypomnienia ktĂłrego zmotywowaÂła mnie dziÂś M. PĂŞciĂąska w DwĂłjce. Mozart grywaÂł je na salonach. TrafiÂł w gust ParyÂża -Concertone byÂło tam mocno oklaskiwane przez rozentuzjazmowanych arystokratĂłw. SzczegĂłlnie spodobaÂł im siĂŞ pewnie ten a'la menuet w finale, ktĂłry daje pola do popisu solistom.

http://www.youtube.com/watch?v=nnpLUTxdyOc

[fille007]

Oj, miaÂła to byĂŚ mini-zagadka, zabrakÂło na koĂącu pytajnika. OdpowiedÂź kryje w jednym z listĂłw 

Nun werde ich eine sinfonie concertante machen, fĂźr flauto Wendling, oboe Ramm, Punto waldhorn und Ritter fagott. 

Teraz bĂŞdĂŞ pisaÂł symfoniĂŞ koncertujacÂą dla Wendlinga (flet), Ramma (obĂłj), Punto (waltornia) i Rittera (fagot).

List do ojca z kwietnia 1778.


Ale Wy jesteÂście kochani  Hehe, Mozartina (daÂłeÂś czadu Bartku!  ) - prĂŞdzej juÂż pewnie (choĂŚ i tak z wielkim trudem) madamina da Pontina (da Ponte zredukowany o koĂącowÂą samogÂłoskĂŞ + sufiks deminutywny  -ina).

Muzyczne przykÂłady zastosowania tego sufiksu to np.:

sonatina -> sonata + -ina 
concertino -> concerto + -ino

MoÂże mieĂŚ on takÂże wydÂźwiĂŞk ironiczny/pejoratywny:

Se vuol ballare
                       x2
signor contino (conte + -ino) 
il chitarrino
le suonero,
il chitarrino
le suonero, si
le suonero, si
le suonero. 

Se vuol venire
nella mia scuola,
la capriola
le insegnero.
Se vuol venire
nella mia scuola
la capriola
le insegnero, si
le insegnero, si
le insegnero.

Sapro, sapro, sapro, sapro, sapro
ma piano, piano, piano, piano, piano, piano, piano
meglio ogni arcano
dissimulando
scoprir potro.

L'arte schermendo,
l'arte adoprando,
di qua pungendo,
di la scherzando
tutte le macchine
rovesciero.  

JeÂśli ci w gÂłowie
                       x2
taĂące i harce
na mej gitarce
wnet zagram ci,
na mej gitarce
mĂłj panie hrabio,
mĂłj panie hrabio
ja zagram ci.

JeÂśli odwiedzisz
m¹ taùca szko³ê,
to capriolĂŞ
poka¿ê ci,
jeÂśli odwiedzisz
m¹ taùca szko³ê,
to capriolĂŞ
poka¿ê wnet ci,
poka¿ê wnet ci,
poka¿ê ci.

Ja teÂż x 5
choĂŚ cicho, cicho, cicho, cicho, wolno, wolno, skrycie
dam ci nauczkĂŞ
twe niecne sztuczki
wygarnĂŞ ci.

ZrĂŞcznie fechtujÂąc
i manewrujÂąc,
to szpadÂą kÂłujÂąc,
to znĂłw ÂżartujÂąc
orĂŞÂż twĂłj z rĂŞki
wytrÂącĂŞ ci.

http://www.youtube.com/watch?v=tH7cgWamfVU

[bartus]

Kasiu,
Nie popisuj sie bo wpedzasz nas w kompleksy.

P.S.
Jak bys przetlumaczyla... Diggi daggi?

[fille007]

Wiem Bartku nie od dzisiaj, Âże lubisz Colasa w akcji:

http://www.youtube.com/watch?v=AED3suyWDQI

Pewnie zostawiÂłabym oryginalny tekst z pewnymi modyfikacjami, exempli gratia Diggi daggi czarri marri 

[bartus]

Masz na misly hokkus pokkus?

[fille007]

Cavatina Figara Se vuol ballare inspiruje nie tylko szalone da Pontiny  ; zainspirowaÂła ona rĂłwnieÂż samego Beethovena do napisania 12 Wariacji na skrzypce i fortepian WoO40 (Werk ohne Opuszahl - dzieÂło bez numeru opusowego).

Tema. Allegretto
Variazioni I-XII
Coda

http://www.youtube.com/watch?v=h8WxdHJIxCg


A propos Mozarta i Beethovena - przypomniaÂł mi siĂŞ pewien zabawny post z forum www.talkclassical.com/ z wÂątku, w ktĂłrym miÂłoÂśnicy Wolfganga i Ludwiga toczyli sÂłownÂą bataliĂŞ o to, ktĂłry z tych dwĂłch KlasykĂłw byÂł il piu grande musicista

"What is actually funny, is that when one knows someone's favorite composer, one will know how one will discuss about music. People are in this respect like their favorite composers. So the Bach fans are quite mild, though they regard Bach as their idol did God, and state that He comes above all, they don't look down on other composers just like Bach didn't. The Mozart fans are similar, but defend Mozart with a love and devotion that's so typical of Mozart himself [...] Fans of composers like Berlioz, Wagner, Mahler like the big gestures and want the absolute. The Beethoven fans are really like Beethoven himself: they prefer the bold statements rather than the nuance, they leave little space for others, because Beethoven must conquer all." 

[bartus]

Fajny cytat.
Duzo w nim racji.
My szukamy siebie; w sztuce, filmie, ksiazce.
Nie zawsze nasze wyobrazenie o nas samych jest wlasciwe, albo inaczej, nie zawsze jestesmy tacy, jakimi chcielibysmy sie widziec.
(np. Janusz i Lew  )

P.S.
Dziekuje Kasiu za link forum.
Wyglada na to, ze forum jest b. interesujace.
Musze je odwiedzic. Czy tam trzeba sie rejestrowac?

[Mozart]

Kasiu, coÂś w tym faktycznie jest... ZresztÂą dowodzimy tego na MT
"(..) typical of Mozart himself"? A jaki byÂł Mozart?

e.g. http://www.youtube.com/watch?v=lj8mfCRLr7Y 

[Aleksias]

"(..) typical of Mozart himself"? A jaki byÂł Mozart?

Czy Âłatwo jest zdefiniowaĂŚ geniusza? Przemawia do mnie to, jak go okreÂśla Einstein:
"Istnieje osobliwy rodzaj ludzi, w ktĂłrych rozgrywa siĂŞ wieczna walka o przywĂłdztwo miĂŞdzy ciaÂłem i duszÂą, miĂŞdzy pierwiastkiem zwierzĂŞcym a boskim. Te przeciwieĂąstwa, uderzajÂące u wszystkich wielkich, w nikim moÂże nie wystĂŞpujÂą tak dobitnie, jak w Wolfgangu Amadeuszu Mozarcie"   Wielkie osobowoÂści nie dajÂą siĂŞ chyba nigdy zamkn¹Ì w prostych i sztywnych ramach konwenansu i przeciĂŞtnoÂści. CzĂŞsto pÂłacÂą za to zresztÂą cierpieniem lub brakiem akceptacji. W Mozarcie kipiaÂło Âżycie, nienasycone i bujne, niepowstrzymane we wszystkich aspektach ciaÂła i ducha. I nie ma dysonansu miĂŞdzy jego tak czystym "boskim" pierwiastkiem, a tak ÂżywioÂłowÂą "ziemskÂą" naturÂą, tym Âże "subtelny geniusz ÂświatÂła i miÂłoÂści" jednoczeÂśnie czerpaÂł ÂżywÂą radoœÌ z ukÂładania kanonĂłw do "caÂłkiem niesalonowych tekstĂłw"   Tak peÂłne spektrum czÂłowieczeĂąstwa oznacza intensywnoœÌ przeÂżywania, ogrom doznaĂą i emocji. PeÂłniĂŞ wiedzy o czÂłowieku. I ta peÂłnia ujawnia siĂŞ wedÂług Einsteina tam, gdzie widzimy, Âże "Mozart, niesamowicie przenikliwy, bezlitosny, bezkompromisowy obserwator i sĂŞdzia ludzkiej natury to zarazem Mozart — wielki dramaturg. Jego muzyka mĂłwi o tajnikach serca, ktĂłre znaÂł do g³êbi i czÂłowiek, i artysta."
http://www.youtube.com/watch?v=cBmdmFCtTNU

[fille007]

I nie ma dysonansu miĂŞdzy jego tak czystym "boskim" pierwiastkiem, a tak ÂżywioÂłowÂą "ziemskÂą" naturÂą, tym Âże "subtelny geniusz ÂświatÂła i miÂłoÂści" jednoczeÂśnie czerpaÂł ÂżywÂą radoœÌ z ukÂładania kanonĂłw do "caÂłkiem niesalonowych tekstĂłw"   Tak peÂłne spektrum czÂłowieczeĂąstwa oznacza intensywnoœÌ przeÂżywania, ogrom doznaĂą i emocji.

W tym miejscu przypomniaÂł mi siĂŞ cytat z francuskiego filozofa, psychologa i historyka sztuki H. Taine'a, ktĂłry byÂł takÂże (jak wszyscy piszÂący w tym wÂątku  ) wielkim miÂłoÂśnikiem Mozarta:

[...] Dans un grand artiste comme dans un instrument complet, aucune corde ne manque.

[...] W wielkim ArtyÂście, jak w peÂłnym instrumencie, nie brakuje Âżadnej struny.

[Mozart]

[...] W wielkim ArtyÂście, jak w peÂłnym instrumencie, nie brakuje Âżadnej struny.

Zdecydowanie tak, a Mozart jest na to znakomitym dowodem. RozpiêtoœÌ, ró¿norodnoœÌ ekspresji, która targa jego Dzie³em, jest zdumiewaj¹ca. W czasie pisania najradoœniejszej chyba z jego dojrza³ych oper, Die Entfßhrung aus dem Serail, powstaje - jakby celem ujœcia emocji z przeciwnego bieguna - dramatyczna Serenada na instrumenty dête c-moll KV 388. Wspominaliœmy j¹, tak¿e w kontekœcie kwintetów smyczkowych (do wersji smyczkowej zosta³a przetranskrybowana przez samego Mozarta). Wykracza poza XVIII-wieczne rozumienie serenady, pe³na napiêÌ i namiêtnoœci zapowiada kolejne stulecie. W pewnym sensie jej treœÌ jest sprzeczna z form¹ czy mo¿e raczej istot¹ tego gatunku, bo jest zbyt powa¿na, zbyt wielka, zbytnio anga¿uje (al sereno - pod go³ym niebem; serenada jako muzyka, która mia³a uprzyjemniaÌ wieczór).

http://www.youtube.com/watch?v=ZJAz-KN2ZIU

[Mozart]

O my Mozart, nie mogÂłem nie wspomnieĂŚ tej dzisiejszej muzycznej propozycji redaktora Matwiejczuka   

http://www.youtube.com/watch?v=gvQceyBC6QY

[Mozart]

Don Giovanni, Glyndebourne 2010. Znakomici soliÂści, Orchestra of the Age of Enlightenment pod batutÂą swojego szefa, V. Jurowskiego.

Wywiad z dyrygentem (Âświetne nawiÂązanie do Szekspira)
http://www.youtube.com/watch?v=a1OEGPxqrcY

Finley (Don Giovanni) o spektaklu
http://www.youtube.com/watch?v=dZIzJzY3N04

FinaÂł I aktu
http://www.youtube.com/watch?v=26ufQwUQeAE
http://www.youtube.com/watch?v=vRTT3c3-S44