Wolfi A. Mozart - muzyka uosobiajÂąca PiĂŞkno

[fille007]

Asia , ich muss Dir etwas gestehen: Seitdem ich Deinen Post vom 6. April 2011 gelesen habe,

Mia³eœ racjê, Pat - koncert F-dur jest piêkny:) RadoœÌ, lekkoœÌ i blask:) Allegro wprawdzie marszowe, ale powiedzmy sobie, ¿e jest to marsz oddzia³u motyli po kwiatach jaœminu:)

bleibt mir die Vorstellung von einem Schmetterlingsheer, das durch ein prächtiges JasminblĂźtenmeer  durchmarschiert halt untrennbar mit dem marschartigen Hauptthema des F-dur-Konzertes verbunden 

Francuskie - zarĂłwno muzyczne, jak i pozamuzyczne - pasje Mozartthread-Trio skÂłaniajÂą do przypomnienia koncertu C-dur KV 503

Je me permets d'ajouter encore une interprĂŠtation du lumineux Concerto n^o 25 en ut majeur K. 503:

http://www.youtube.com/watch?v=c91sftnGkZY

[Mozart]

Polecam ich obu! Mozart na fortepianie historycznym: Kristian Bezuidenhout versus Arthur Schoonderwoerd

http://www.youtube.com/watch?v=A5NVt6_EGnQ&list=PL53A91A83D76773FC

http://www.youtube.com/watch?v=TWADEJ2YGtA

Fantazja c-moll KV 475; Kristian Bezuidenhout
http://www.youtube.com/watch?v=Pio-EHRuVRc

[Mozart]

Jak ka¿dy twórca, równie¿ Mozart wykszta³ci³ pewne kompozytorskie "schematy" czy mo¿e lepiej: regu³y, które stanowi³y fundament wznoszonych przez niego muzycznych struktur. Nie mam tu absolutnie na myœli jakiegoœ powielania pomys³ów - przeciwnie, jego muzyka obfituje w nowe pomys³y i nieustannie zaskakuje. W spisie Koechla znajdziemy jednak i takie arcydzie³a, które intryguj¹ nowatorsk¹ form¹, wprowadzaj¹ œwie¿¹ koncepcjê, eksploruj¹ zupe³nie nowe tereny. S¹ jedyne w swoim rodzaju i z pewnoœci¹ nie pozostawa³y przemilczane za ¿ycia Mozarta. W tym kontekœcie wielu z nas pomyœli o koncercie dla Jeunehomme ("mozartowskiej Eroice"), koncercie c-moll czy d-moll b¹dŸ operach, które zrewolucjonizowa³y teatr i muzykê. Ale czy przyk³adem odejœcia od pewnego standardu w gatunku koncertu mozartowskiego (pojêcie, które nie jest to¿same z typowym koncertem klasycznym - by podkreœliÌ reformatorskie zas³ugi Mozarta na tym polu) nie jest tak¿e wspomniany kiedyœ koncert F-dur (Koronacyjny I) KV 459?

Gradacja - napiêÌ, inwencji, innowacyjnoœci - od czêœci pierwszej do fina³u jest zarysowana wyraŸnie. Podczas gdy wg Einsteina pierwsze Allegro nawi¹zuje silnie do koncertowej spuœcizny G. B. Viottiego, ju¿ czêœÌ druga wprowadza nas w lekk¹ konsternacjê. Oto nie mamy do czynienia z klasycznym andante lub larghetto (po adagio Mozart siêga relatywnie rzadko - ma sugerowaÌ wrêcz zatrzymanie czasu i najg³êbsz¹ ekspresjê), kompozytor oznacza j¹ jako umiarkowane Allegretto. DialogowoœÌ solisty i tutti, tu dodatkowo subtelnie rozcz³onkowanego, pozwala nam przywo³aÌ termin "koncertu konwersacyjnego", którego u¿y³a kiedyœ Kasia. Podobnie jak VII Symfoniê Beethoven nie zaopatrzy³ w tradycyjn¹ czêœÌ powoln¹, tak i Mozart zamiast fragmentu powolnego i kantylenowego wprowadza serenadow¹ scenê rodzajow¹, bardzo XVIII-wieczn¹ w melodyce, ale o uniwersalnej ekspresji i bardzo dopieszczonej instrumentacji.

Wirtuozowskie rondo moÂżna uznaĂŚ za odpowiednik ostatniej sceny z Falstaffa - ironia i dowcip zjednuje siĂŞ z polifonicznÂą "powagÂą". Tutto nel mondo è burla! zdaje siĂŞ woÂłaĂŚ fortepian w Ăłsemkach pierwszych taktĂłw - zauwaÂżmy, Âże mamy do czynienia z niemal lustrzanym odbiciem poczÂątku V Symfonii Beethovena.  Niebo co chwilĂŞ siĂŞ zachmurza i przejaÂśnia; prawdziwa niespodzianka czeka nas jednak w epizodzie Âśrodkowym - Mozart tworzy imponujÂące podwĂłjne fugato tutti, nietypowe zwaÂżywszy na jego lokalizacjĂŞ. Po tym orkiestrowym monologu powraca konwersacja obu organizmĂłw dÂźwiĂŞkowych - wyostrzony dynamicznie dialog zdradza dramaturgiĂŞ operowÂą i przypomina nam, Âże kompozytor zrealizowaÂł siĂŞ najpeÂłniej na scenie. Mozart siĂŞgn¹³ do baroku, co sÂłychaĂŚ w wielogÂłosowej fakturze, ale to, co kiedyÂś oznaczaÂło styl powaÂżny uÂżyte zostaÂło do wykreowania groteski. Koda przenosi do filharmonii scenĂŞ z opery buffo. Có¿ jeszcze dodaĂŚ, enjoy!

http://www.youtube.com/watch?v=fRjuKAKh7fg

PoniÂżej: barwne i Âświadome interpretacje Andreasa Staiera (instrument wg Steina) i Concerto KĂśln, polecam! Koncert B-dur KV 456 i F-dur KV 459 pod jednym linkiem; KV 459 rozpoczyna siĂŞ w 29:05.

http://www.youtube.com/watch?v=YbYnLEDm3M0

[Aleksias]

Puk puk JuÂż jestem:)
Zaraz zacznê nadrabiaÌ zaleg³oœci, a póki co, zachêcona przychylnym przyjêciem pierwszej mojej zagadki dŸwiêkowej odwa¿ê siê na kontynuacjê Znowu coœ wpad³o mi w ucho - bo moje zagadki nie s¹ efektem muzycznej erudycji - po prostu czasem podczas s³uchania miewam ró¿ne skojarzenia, czasem pewnie odrobinê wariackie
Tym razem skojarzenie przyszÂło podczas sÂłuchania jednej z moich ulubionych Mozartowskich pÂłyt, ktĂłrÂą dostaÂłam w prezencie i ktĂłrÂą wÂłaÂśnie odsÂłuchujĂŞ sobie teraz, w zimowy czas, bo bardzo dobrze do tego klimatu pasuje.  I nagle usÂłyszaÂłam coÂś, co zabrzmiaÂło mi jakoÂś znajomo...

SprawdziÂłam i podobieĂąstwo motywu potwierdziÂło siĂŞ. Wam zaÂś dla utrudnienia - a moÂże dla uÂłatwienia! ZaleÂży, jak na to spojrzeĂŚ - zaproponujĂŞ pokonanie drogi odwrotnej.
PrzenieÂśmy siĂŞ zatem do brzmiÂącej weso³¹ muzykÂą karczmy w Anatewce WeÂźmy przez chwilĂŞ udziaÂł w chwili beztroskiej zabawy i afirmacji Âżycia i jego radoÂści. 

http://www.youtube.com/watch?v=Vvr8AjT0aD0

Do serdecznego westchnienia ¿alu, ¿e nie zawsze tak w³aœnie i tylko tak wygl¹da spotkanie kultur, dochodzi przyjemnoœÌ s³uchania dwóch melodyjnych folkowych motywów. Chcia³abym zwróciÌ Wasz¹ uwagê zw³aszcza na melodiê rosyjskiej przyœpiewki. Pos³uchajcie i wyobraŸcie sobie gdzieœ przy stole w k¹cie zajazdu Mozarta, jak zawsze w podró¿y. Jak s³ucha œpiewów, a potem w g³owie zaczyna mu siê ten motyw szlifowaÌ i przekszta³caÌ, zyskuj¹c nowe, uszlachetnione brzmienie... Którym siê w Wiedniu zachwyc¹, nazywaj¹c póŸniej "a delicate, major key pastoral melody", a nawet "bardzo piêknym, gustownym i delikatnie melancholijnym, podnios³ym tematem"...

 To oczywiÂście nie mogÂło siĂŞ zdarzyĂŚ, Wolfi nigdy nie zab³¹dziÂł tak daleko na wschĂłd, choĂŚ myÂślaÂł podobno nad wyprawÂą do Petersburga. A i czasy nie te...To najwyraÂźniej tylko muzyczna konwergencja. Gdzie siĂŞ pojawiÂła u Mozarta?)

[Mozart]

Mnie rĂłwnieÂż przyszÂła na myÂśl pewna nietrudna minizagadka, zwiÂązana z ostatnio poruszanym wÂątkiem koncertowym 

Do twĂłczoÂści Mozarta przeniknĂŞÂły niektĂłre elementy stylu mannheimskiego, w tym tzw. Mannheimer Rakete ("mannheimska rakieta"). PojĂŞcie to oznaczaÂło, najproÂściej rzecz ujmujÂąc, szybkie crescendowe przeprowadzenie od niskiego to wysokiego rejestru, stosowane zazwyczaj w muzyce symfonicznej. Trick ten Mozart stosuje rĂłwnieÂż na poczÂątku finaÂłu jednego z koncertĂłw fortepianowych. O ktĂłry koncert chodzi?

[Mozart]

Mowa o koncercie d-moll KV 466, a w jĂŞzyku sÂłuchaczy premierowego wykonu KV 456 odpowiedziaÂła tak nasza (nie)tajna agentka Kasia <fĂŠlicitations> 

"Moi, je crois qu'il s'agit du Concerto no 20 en rĂŠ mineur K. 466 avec son vigoureux finale en rondo qui s'acheve en rĂŠ majeur"

http://www.youtube.com/watch?v=Yha-5o9Ds20

Clara Haskil
https://www.youtube.com/watch?v=49NFxGu5CxI

Na premierowym wykonaniu koncertu d-moll obecny byÂł przebywajÂący we Wiedniu ojciec Mozarta. Leopold wyraÂżaÂł siĂŞ o nim z zachwytem. PamiĂŞtam, Âże poznanie tego arcydzieÂła przed wieloma laty wprawiÂło mnie w osÂłupienie (nie inaczej byÂło na 100% z publicznoÂściÂą koĂąca XVIII wieku) i zredefiniowaÂło mĂłj stosunek do muzyki Wolfganga.

Koncert KV 466 naleÂży do Âżelaznego repertuaru pianistĂłw i orkiestr, a jego triumfalny pochĂłd przez sale koncertowe Âświata zacz¹³ siĂŞ wÂłaÂściwie juÂż w XIX w. GraÂł go Beethoven, ktĂłry skomponowaÂł Âświetne kadencje do czĂŞÂści skrajnych, uwielbiali go romantycy – pomijajÂąc jednoczeÂśnie prawie wszystkie pozostaÂłe koncerty.

SpĂłjrzmy na pierwsze strony partytury! Z jakiejÂś amorficznej dÂźwiĂŞkowej masy uksztaÂłtowanej z synkop jakby na ksztaÂłt burzowej chmury, ktĂłra raz po raz ciÂśnie grzmotami, wyÂłania siĂŞ w koĂącu zasadniczy temat, mroczny i namiĂŞtny. Jego przeszywajÂący dramatyzm, podkreÂślony wybuchem fortissimo, musiaÂł robiĂŚ wraÂżenie na twĂłrcach kolejnego stulecia, ktĂłre ekspresjĂŞ traktowaÂło jako muzyczny priorytet. ZauwaÂżmy, Âże solista nie podejmuje ani razu tej myÂśli w przebiegu Allegra! Temat drugi, liryczny i bardziej opanowany, moduluje do F-dur – kontrasty, zaznaczone w orkiestrowej ekspozycji, rozciÂągajÂą siĂŞ na caÂłe dzieÂło, ktĂłre mimo tych skrajnoÂści i burzliwego Âścierania siĂŞ mas zadziwia niesÂłychanÂą integralnoÂściÂą. Nawet w czĂŞÂści drugiej, rozpoczĂŞtej B-durowÂą melodiÂą, ktĂłra daje duÂże moÂżliwoÂści interpretacyjne – rozbrzmiewajÂąca w niej nuta ironii wykorzystana zostaÂła przez Miloša Formana w koĂączÂącej Amadeusa przemowie Salieriego do "miernot tego Âświata". GwaÂłtowne namiĂŞtnoÂści zostaÂły w wieĂączÂącym czêœÌ pierwszÂą pianissimo jedynie chwilowo powstrzymane i budzÂą siĂŞ – ponowne odstĂŞpstwo od tradycji! – w Âśrodku romancy, w g-moll, ktĂłre rozbudziwszy demony (upiorne szesnastki) przywraca spokĂłj po zachwycajÂących kilku taktach modulacji.

FinaÂł eksploduje z mocÂą mannheimskiej rakiety, jednak po osiÂągniĂŞciu ekspresyjnego optimum, zaskakuje sÂłuchacza niczym najlepszy film sensacyjny – zwrotem do D-dur, fanfarami na trÂąbce i ostrymi akordowymi szarpniĂŞciami tutti (schemat typowy dla minorowych koncertĂłw romantycznych, ktĂłre najczĂŞÂściej wieĂączy odpowiednia tonacja durowa). CzyÂżby to wszystko byÂło retrospekcjÂą, przeraÂżajÂącÂą historiÂą opowiedzianÂą przy kominku?

Symfoniczny i dialogowy. ZamkniĂŞty w doskonaÂłej formie - choĂŚ mocno skontrastowany; jednoczeÂśnie pozbycie siĂŞ ktĂłregokolwiek wÂątku zaburzyÂłoby perfekcyjny zamysÂł kompozytora. Taki wydaje mi siĂŞ koncert d-moll. PrzekraczajÂąc tÂą bramĂŞ, Mozart zainicjowaÂł muzycznÂą romantycznoœÌ. 

Ulubiona interpretacja?

[fille007]

ຂອບໃຈຫລາຍໆ 

JeÂśli chodzi o ulubione wykonanie/a,w moim przypadku na pewno jednym z nich bĂŞdzie interpretacja P. Anderszewskiego & Scottish Chamber Orchestra/Virgin Classics 2006 (mannheimska rakieta jest w tym nagraniu jednÂą z najlepszych, jakie sÂłyszaÂłam, a zawsze zwracam na niÂą bacznÂą uwagĂŞ ). CeniĂŞ mozartowskie kreacje tego pianisty; darzy on muzykĂŞ Wolfganga wielkÂą miÂłoÂściÂą (GrajÂąc go czujĂŞ siĂŞ uprzywilejowany faktem, Âże ÂżyjĂŞ [...] Tylko Mozart mi to daje) ja to odczuwam i dlatego mu "wierzĂŞ".
No i oczywiÂście Clara 

[TeresaGrob]

Moje ulubione wykonanie to Curzon i Britten, ale w zwiÂązku z dzisiejsza smutna wiadomoÂścia czekam
na pÂłyte Marty i Abbado.BĂŞdzie dostepna od 17 lutego.Tam takÂże koncert D 503.

[Mozart]

Curzon jest legendÂą mozartowskiej pianistyki - ceniĂŞ zwÂłaszcza jego interpretacjĂŞ koncertu B-dur KV 595 z filozoficznym Larghetto 

Z pewnym sentymentem chciaÂłbym wspomnieĂŚ oba molowe koncerty Mozarta w interpretacji Âświetnego wĂŞgierskiego artysty JenĂľ JandĂł. ZarejestrowaÂł chyba wszystkie jego sonaty i koncerty fortepianowe (Naxos) - w wykonaniu JandĂł i Concentus Hungaricus m.in. koncert d-moll usÂłyszaÂłem po raz pierwszy.

KV 466
http://www.youtube.com/watch?v=9LAxtgx-ank

KV 491
http://www.youtube.com/watch?v=44mVILivAqA

Za najwiêksze koncertowe arcydzie³o Mozarta uznaje siê przewa¿nie koncert c-moll KV 491, s¹siaduj¹cy bezpoœrednio w Katalogu KÜchla z Weselem Figara, którego jednak bynajmniej nie zapowiada (mo¿e z wyj¹tkiem lirycznych partii w Es-dur, zw³aszcza w czêœci drugiej). Wolfgang wykorzystuje, jak w ¿adnym innym koncercie, wielk¹ orkiestrê z klarnetami i obojami, co wskazuje na wyj¹tkowy charakter tego utworu. Tragizm pierwszej czêœci - zarysowany najwyraŸniej w orkiestrowej ekspozycji i przetworzeniu - osi¹ga kulminacjê w finale. Jak ju¿ kiedyœ pisa³em, trudno znaleŸÌ w twórczoœci Mozarta cenniejszy cykl wariacji. Rozpoczyna siê dramatycznym marszem akcentowanym na kot³ach; niektóre epizody maj¹ charakter swobodnej fantazji, s¹ luŸno powi¹zane z tematem g³ównym. Wielkie solo fortepianu w wariacji trzeciej nale¿y do najbardziej wymagaj¹cych pianistycznie partytur Mozarta.

Zw³aszcza pocz¹tkowe motywy Allegra pobrzmiewaj¹ w koncercie c-moll Beethovena, który zachwyci³ siê dzie³em swego poprzednika. Nie sposób nie dostrzec jednak ró¿nic miêdzy utworami - ju¿ gwa³towne wejœcie pianisty w Allegro con brio ujawnia heroiczno-bojowy aspekt artystycznej osobowoœci buntownika z Bonn.

Robert Casadesus
http://www.youtube.com/watch?v=B3o3JN2EwVY

Malcolm Bilson & Gardiner
http://www.youtube.com/watch?v=fivt86ZsNGg
http://www.youtube.com/watch?v=SnxvFD7URbw

---
Claudio Abbado byÂł szefem artystycznym boloĂąskiej Orkiestry Mozart, zaÂłoÂżonej w 2004 r.

Grabmusik i Requiem, BerliĂąscy Filharmonicy
http://www.youtube.com/watch?v=kAURk6sm_Jc

[Janusz1228]

Do tych najbardziej pogodnych fortepianowych arcydzieÂł naleÂży z pewnoÂściÂą wspominany tu Koncert fortepianowy A-dur KV 488.

Ostatnimi czasy w ramach moich pobocznych zainteresowaĂą "studiowaÂłem" Âżyciorys Stalina. Z zaciekawieniem dowiedziaÂłem siĂŞ, Âże byÂł bardzo muzykalnym, wraÂżliwym czÂłowiekiem na najwyÂższych lotĂłw sztukĂŞ, fanatycznym miÂłosnikiem dobrych filmĂłw, bardzo czĂŞstym bywalcem Teatru Bolszoj, a na co dzieĂą chĂŞtnie sÂłuchajÂącym pÂłyt z najwaÂżniejszego urzÂądzenia bedÂącego na stanie jego gabinetu - jakim byÂł patefon. Towarzysz Stalin w trudnych chwilach (np. po napaÂści Niemiec na ZSRR) chĂŞtnie ukÂładaÂł siĂŞ skulony na kanapie, zaÂłaczaÂł pÂłytĂŞ z XXIII koncertem Mozarta i oddawaÂł sie medytacjom... Muzyka ta, jak naleÂży wnioskowaĂŚ byÂła jego odskoczniÂą w inne Âżycie, a moÂże powerem i inspiracjÂą? - jak dla Hitlera Wagner?... Nie podejmĂŞ sie rozstrzygaĂŚ. WaÂżne, Âże na pewno kochaÂł muzykĂŞ Mozarta i jego XXIII koncert.

[Mozart]

WaÂżne, Âże na pewno kochaÂł muzykĂŞ Mozarta i jego XXIII koncert.

Januszu, dowiadujĂŞ siĂŞ wÂłaÂśnie, Âże ceniÂł szczegĂłlnie interpretacjĂŞ Marii Yudiny. Podobno umarÂł sÂłuchajÂąc koncertu A-dur w jej wykonaniu.

http://www.austinchronicle.com/music/2004-02-13/196899/

Niespodziewajka: oto i ta, ktĂłra poruszyÂła samego Stalina w mozartowskim KV 488:
http://www.youtube.com/watch?v=YGZoKplBhfo

[Janusz1228]

Januszu, dowiadujĂŞ siĂŞ wÂłaÂśnie, Âże ceniÂł szczegĂłlnie interpretacjĂŞ Marii Yudiny. Podobno umarÂł sÂłuchajÂąc koncertu A-dur w jej wykonaniu.

O Judinie, oczywiscie, wiedziaÂłem, ale dziĂŞki za ciekawe linki. 
Co do umierania w takt dÂźwiĂŞkĂłw koncertu Mozarta to raczej sympatyczna  legenda. 
Stalin tak naprawdĂŞ umieraÂł przez trzy dni niewiele komunikujÂąc sie z otoczeniem, gdyÂż byÂł sparaliÂżowany, nie mĂłgÂł mĂłwiĂŚ, a tak naprawdĂŞ leÂżaÂł samotnie w malignie bez czucia i swiadomoÂści. Jego palatyni a nawet lekarze bali siĂŞ mu pokazywaĂŚ na oczy, by w czymkolwiek nie przeszkodziĂŚ. Przez ostatnie 24 godz. - gdy juÂż kompletnie nie kontaktowaÂł - peÂłnili u jego ÂłoÂża wartĂŞ honorowÂą.  Czy wtedy "za³¹czono' mu do odsÂłuchania koncert - ÂźrĂłdÂła nie podajÂą. 

[Mozart]

Na zakoĂączenie przeglÂądu fortepianowych arcydzieÂł - to, ktĂłre dla wielu sÂłuchaczy jest synonimem idiomu mozartowskiego. UtwĂłr, ktĂłry stapia wyrafinowanÂą polifoniĂŞ, waÂżkÂą harmoniĂŞ z dowcipem i lekkoÂściÂą stylu galant; znakomity przykÂład nowego, symfonicznego koncertu fortepianowego. Koncert C-dur KV 467 skomponowaÂł 29-letni Wolferl na poczÂątku 1785 r. Autorem moich ulubionych kadencji jest Dinu Lipatti (str. 71 wÂątku).

CzêœÌ druga, eteryczne Andante, bêd¹ce "doskona³¹ ari¹ wyzwolon¹ z wszelkich ograniczeù ludzkiego g³osu" do dziœ kojarzy siê z filmem Bo Widerberga z 1967 r., któremu ten koncert zawdziêcza s³ynny przydomek.

od ok. 3 minuty
http://www.youtube.com/watch?v=E-SR8LVXdq8

Allegro maestoso zaczyna siê triumfalnie, od ekspozycji tutti formuje siê kontrapunktycznie i odsy³a nas ju¿ w przysz³oœÌ, do Koncertu C-dur KV 503. Mamy do czynienia z charakterystycznym i ju¿ w pe³ni wykszta³conym korespondencyjnym dialogiem solisty z orkiestr¹. Pierwsza czêœÌ to ci¹g³e modulacyjne cieniowanie - C-dur jest jedynie punktem wyjœcia. Subtelnoœci artykulacyjne i pogodny liryzm mieszaj¹ siê tu z atmosfer¹ jowiszowego majestatu.

Klucz do b³yskotliwego fina³u tkwi w humorze opery buffa. Mozart w oryginalny sposób ³¹czy formê ronda z allegrem sonatowym. CzêœÌ trzecia pe³na jest spiêÌ i ci¹g³ego przeciwstawiania sobie dŸwiêkowych mas. Porozumienie, jak siê wydaje, zawarte zostaje dopiero w kodzie.

Brendel & Marriner
http://www.youtube.com/watch?v=05jro8AnVAU

[Mozart]

S³uchaliœcie mo¿e niedawno retransmisji dusznickiego recitalu Frederico Colli na antenie Dwójki? Zwyciêzca ostatniej edycji konkursu w Leeds i Salzburgu w 2011 r. wykona³ dzie³a Mozarta i Schuberta. Agnieszko, mam nadziejê, ¿e mia³aœ okazjê "wychwyciÌ" jego Impromptus, którymi zahipnotyzowa³ s³uchaczy za pomoc¹ zniuansowanej artykulacji, nies³ychanie subtelnego ró¿nicowania dynamiki...

Tak brzmiaÂła mÂłodzieĂącza Sonata KV 283 Mozarta w dworku w Dusznikach latem ubiegÂłego roku. ÂŻadna fraza nie brzmi tak samo. Great job, dude! 
http://www.youtube.com/watch?v=WRwcWCtXt8s

ZnalazÂłem teÂż wykonanie z ostatniego etapu Konkursu Mozartowskiego (Salzburg, 2011). JakoÂś mnie to szczegĂłlnie nie zdziwiÂło, Âże Colli wybraÂł na finaÂł medytacyjny koncert B-dur KV 595. CaÂłoœÌ na YT. Jest stylĂłwa! 
http://www.youtube.com/watch?v=UFVzcKirhno

No i Âśledzimy uwaÂżnie kolejne wystĂŞpy, chyba warto?

[fille007]

Autorem moich ulubionych kadencji jest Dinu Lipatti

Tak siĂŞ skÂłada, Âże moich teÂż  (chociaÂż do tych autorstwa Busoniego takÂże mam sÂłaboœÌ).

Jest stylĂłwa! 

Jeszcze jaka! (Outfit z Salzburga teÂż bardzo stylowy  ).
Zalinkujmy jego stronkĂŞ: www.federicocolli.eu/