Kurier Szafarski
 
Witamy, Gość. Zaloguj się lub zarejestruj.

Zaloguj się podając nazwę użytkownika, hasło i długość sesji
Aktualności: Forum miÂłoÂśnikĂłw muzyki Fryderyka Chopina
 
Strony: 1 ... 47 48 [49] 50 51 ... 55   Do dołu
  Drukuj  
Autor Wątek: Franciszek Schubert - wieczny wĂŞdrowiec  (Przeczytany 313397 razy)
Janusz1228
Moderator Globalny
Ekspert
*****
Offline Offline

Wiadomości: 2767



Zobacz profil WWW
« Odpowiedz #720 : Listopad 16, 2012, 13:33:08 »

PrawdĂŞÂście zapowiedziaÂły, Tereniu, pianista Âświetny, a utworek urokliwy 
Zapisane

Pytasz mnie, jak graÂł Ăłw pianista? W jego grze byÂło coÂś ludzkiego: pomyliÂł siĂŞ...
http://www.youtube.com/watch?v=ZB0qeG_SCZM
xbw
Ekspert
*****
Offline Offline

Wiadomości: 3110



Zobacz profil
« Odpowiedz #721 : Listopad 16, 2012, 23:38:04 »

NatknĂŞÂłam siĂŞ dziÂś na taki wiersz Adama Zagajewskiego:

Kathleen Ferrier


                            (1912-1935)

To tylko gÂłos.
To tylko gÂłos, o ktĂłrym nie wiemy,
czy jeszcze naleÂży do ciaÂła,
czy moÂże juÂż do powietrza.

GÂłos mÂłodej kobiety, dojeÂżdÂżajÂącej
do Carlisle uÂżywanym morrisem.

PomyÂśl, tyle innych gÂłosĂłw
w krĂłtkiej epoce jej Âżycia.
Histeryczny krzyk Goebbelsa.
I jĂŞki rannych, szepty uwiĂŞzionych.

Recytacje wierszy w szkolnej auli
(poematĂłw chwalÂących tyrana).
Tyle kÂłamstwa w naszych gardÂłach.

UmarÂła na raka,
nie z gÂłodu jak Simone Weil
i nie w obozie, jak Mandelsztam.

Nigdy nie byÂła w konserwatorium
a jednak przemawia przez niÂą
najczystsza muzyka.

LubiÂła pieÂśni Schuberta i Mahlera,
Bruno Walter udzielaÂł jej rad.
GÂłos mÂłodej kobiety
niewinnie œpiewaj¹cej arie Händla.

SÂłuchajÂąc jej myÂślisz,
oto pojawiÂła siĂŞ
mo¿liwoœÌ lepszego cz³owieczeùstwa,

lecz gdy koĂączy siĂŞ pÂłyta
wracasz do swojej zwykÂłej nieufnoÂści -

tak jakby Âśpiew zbyt wiele obiecywaÂł,
wiĂŞcej niÂż cisza, wiĂŞcej niÂż zmĂŞczenie.
Zapisane
aro 59
Ekspert
*****
Offline Offline

Wiadomości: 1263


--- Marek ---


Zobacz profil
« Odpowiedz #722 : Listopad 17, 2012, 20:30:42 »

ChciaÂłabym polecic te genialna interpretacjĂŞ piesni Schuberta.Pianista wielki, jak to jest pomyslane nie zagrane bo to Âłatwo
ZrozumiaÂł te serenade bardziej niÂż Liszt.
(...)
Geniusz!!!!!!

http://www.youtube.com/watch?v=PHZpWG63UTo

Agnieszka interpretacjÂą pianisty
Beatka wierszem o Âśpiewie
wzbogaciÂły mĂłj sobotni wieczĂłr.
Zapisane

pozdrawiam          
               Marek
TeresaGrob
Ekspert
*****
Offline Offline

Wiadomości: 2621



Zobacz profil
« Odpowiedz #723 : Listopad 21, 2012, 12:10:01 »

ChciaÂłabym zacheciĂŚ do obejrzenia bloga pewnej mojej znajomej.
Nie jest to blog o tematyce schubertowskiej(taki jest obecnie dopiero przygotowywany)choĂŚ znajdujÂą siĂŞ tu teÂż i
schubertowskie akcenty.
JeÂśli ktoÂś lubi malarstwo a w szczegĂłlnoÂści styl biedermaier to zapewne obejrzenie tych bardzo ciekawych i piĂŞknych
obrazów sprawi mu tak¹ sam¹ przyjemnoœÌ jak mnie.
Zwracam uwagĂŞ na portrecik George Sand gdy byÂła jeszcze panienkÂą

PiĂŞkny blog MaÂłgorzaty przy koÂłowrotku!!

http://biedermeierzeit.blogspot.de/
Zapisane

xbw
Ekspert
*****
Offline Offline

Wiadomości: 3110



Zobacz profil
« Odpowiedz #724 : Listopad 22, 2012, 20:03:27 »

JeÂśli ktoÂś lubi malarstwo a w szczegĂłlnoÂści styl biedermaier to zapewne obejrzenie tych bardzo ciekawych i piĂŞknych
obrazów sprawi mu tak¹ sam¹ przyjemnoœÌ jak mnie.
PiĂŞkny blog MaÂłgorzaty przy koÂłowrotku!!
http://biedermeierzeit.blogspot.de/

SprawiÂło, dziĂŞki
Tam sÂą trzy blogi!
Zapisane
aro 59
Ekspert
*****
Offline Offline

Wiadomości: 1263


--- Marek ---


Zobacz profil
« Odpowiedz #725 : Listopad 22, 2012, 21:06:35 »

Styl  biedermeier rozpowszechniony ok. 1815-1848 w warstwie mieszczaĂąskiej w krajach Europy ÂŚrodkowej (zwÂł. Niemcy i Austria) oraz Pó³nocnej (Skandynawia) daje wraÂżenie dostatku, komfortu, porzÂądku, przytulnoÂści i domowego ciepÂła, a jego zewnĂŞtrzny porzÂądek byÂł oznakÂą duchowego opanowania i wewnĂŞtrznego uporzÂądkowania. Malarstwo nie wyksztaÂłciÂło odrĂŞbnych form stylistycznych i miaÂło charakter eklektyczny. PrzedstawiaÂło przytulne mieszczaĂąskie wnĂŞtrza, spokojne Âżycie miasteczka i pozbawione romantycznej dramaturgii pejzaÂże. MiaÂło pogodny i sentymentalny charakter.
WystĂŞpowaÂł w meblarstwie i wyposaÂżeniu wnĂŞtrz takÂże w innych krajach Europy, jednak nosi on odmienne nazwy, np. we Francji styl Ludwika Filipa, w Anglii styl regencji i - czĂŞÂściowo - wiktoriaĂąski. Termin biedermeier stosowany jest takÂże w odniesieniu do sztuki polskiej. 
Zapisane

pozdrawiam          
               Marek
Mozart
Ekspert
*****
Offline Offline

Wiadomości: 3178

Patryk


Zobacz profil WWW
« Odpowiedz #726 : Grudzień 03, 2012, 23:41:44 »

Ostatnio Agnieszka wspomniaÂła Âświetne nagrania Marca Minkowskiego i jego Les Musiciens du Louvre z kompletem symfonii Schuberta.

Niedawno ukazaÂł siĂŞ inny schubertowski album. Paul Lewis, znany z londyĂąskich promsĂłw, nagraÂł jednÂą z póŸnych sonat fortepianowych (a-moll D 845), Moments musicaux, 4 Impromptus z op. 142 i monumentalnÂą FantazjĂŞ C-dur D 760 (Wanderer). Intelektualne odczytanie faktury, znakomite kontrasty w zakresie barwy, co przypomina dynamikĂŞ instrumentu XIX-wiecznego. Warte grosza 
Zapisane

Mozart
Ekspert
*****
Offline Offline

Wiadomości: 3178

Patryk


Zobacz profil WWW
« Odpowiedz #727 : Grudzień 04, 2012, 23:02:52 »

RĂłwniez na kr¹¿ku. Allegretto c-moll D 915. WspaniaÂły dobĂłr repertuaru. 

Paul Lewis
http://www.youtube.com/watch?v=XyJtzibykUw
Zapisane

TeresaGrob
Ekspert
*****
Offline Offline

Wiadomości: 2621



Zobacz profil
« Odpowiedz #728 : Grudzień 13, 2012, 12:18:48 »

DziÂś w rocznicĂŞ urodzin Heine'go chciaÂłabym przypomnieĂŚ jego piĂŞkny
wiersz do ktĂłrego Schubert skomponowaÂł genialnÂą muzykĂŞ:

http://www.youtube.com/watch?v=2KzHntW1uGw

W oryginale wiersz ten nie ma tytuÂłu, tytuÂłem "SobowtĂłr" opatrzyÂł go Schubert.
PoniewaÂż Asiunia jeszcze ;)nam go nie przetÂłumaczyÂła podajĂŞ w przekÂładzie
nie wiem czyim znalezionym w internecie:

Cicha jest noc, zauÂłki uÂśpione,
A otó¿ mej ukochanej dach.
JuÂż dawno przeniosÂła siĂŞ w innÂą stronĂŞ,
Lecz dom stoi nadal jak w tamtych dniach.



Ktoœ stan¹³ pod domem i w górê patrzy,
I z bĂłlu rĂŞce swe Âłamie aÂż.
I nagle widzĂŞ, ze zgrozy pobladÂłszy,
W ksiĂŞÂżyca blasku swojÂą wÂłasnÂą twarz.



MĂłj sobowtĂłrze! mĂłj blady kolego!
Czemu przedrzeÂźniasz tych cierpieĂą Âślad,
Co mnie drĂŞczyÂł u domu tego
Przez tyle nocy za dawnych lat?
Zapisane

Aleksias
Moderator Globalny
Ekspert
*****
Offline Offline

Wiadomości: 3011


Asia


Zobacz profil
« Odpowiedz #729 : Grudzień 15, 2012, 00:38:17 »

Ciarki przechodzÂą... Wiersz piĂŞkny, ale to muzyka nadaje mu ten klimat grozy. W muzyce Schuberta jest tak wielkie natĂŞÂżenie emocji, potrafi jÂą skondensowaĂŚ nawet w tak niewielkiej kompozycji i wystrzeliĂŚ w sÂłuchajÂącego... Agnieszko, ja w ogĂłle mam wielkie zalegÂłoÂści w pracy przekÂładowej nad Schubertem. Zawstydzony ObiecujĂŞ, Âże w wolniejszy czas okoÂłoÂświÂąteczny postaram siĂŞ je w miarĂŞ moÂżnoÂści nadrobiĂŚ.
Zapisane
muzycznezacisze
UÂżytkownik
**
Offline Offline

Wiadomości: 57


Zobacz profil
« Odpowiedz #730 : Grudzień 20, 2012, 17:07:33 »

                                                                                       A moÂże by tak do Wenecji?

                                                                                                                          Johann Baptist Mayrhofer (1787-1836)
                                                                                                                             poetycka adaptacja: Piotr Kulawik
                                                                           
                                                                                                      Gondolier

                                                                                        Tu taĂączy ksiĂŞÂżyc, gwiazdy,
                                                                                            Ulotnych duchĂłw tan.
                                                                                   Bez ziemskich trosk niewaÂżnych
                                                                                       W tym Âświecie jesteÂś sam.

                                                                                       KsiĂŞÂżyca blask hen z nieba
                                                                                       W gondoli ciszĂŞ  ci Âśpiewa.
                                                                                          NiewaÂżny smutek i Âżal,
                                                                                        W krÂąg wĂłd jest cicha dal.

                                                                                           JuÂż z Marka wieÂży gÂłosi
                                                                                           SiĂŞ czas poÂłowy snĂłw:
                                                                                          A ty Âśnisz sny spokojne;
                                                                                           Gondolier wiedzie nas,
                                                                                           Gondolier wiedzie nas.

                                      www.youtube.com/watch?v=sFuXQ_sSODw&list=HL1356015768&feature=mh_lolz

Zapisane
muzycznezacisze
UÂżytkownik
**
Offline Offline

Wiadomości: 57


Zobacz profil
« Odpowiedz #731 : Grudzień 20, 2012, 17:29:43 »

                                                                                                    Jakie to aktualne!
 
                                                                                                                                   Johann Gabriel Seidl (1804-1875)
                                                                                                                                  poetycka adaptacja: Piotr Kulawik

                                                                                                       Pod niebem

                                                                                                 OgarniĂŞta nocÂą mÂą,
                                                                                              PoÂśrĂłd niej gdzieÂś tkwiĂŞ.
                                                                                             PrzyÂślij mi tu gwiazdĂŞ twÂą,
                                                                                                   By ogrzaÂła mnie,
                                                                                                   By ogrzaÂła mnie.

                                                                                             TysiÂąc ramion wabi mnie,
                                                                                                 PoÂśrĂłd marzeĂą snu.
                                                                                              TysiÂąc gÂłosĂłw szepce Âże:
                                                                                                   Ku mnie d¹¿¹ tu!
                                                                                                   Ku mnie d¹¿¹ tu!

                                                                                             Wiem ku czemu serce gna,
                                                                                                    Co ma dusza Âśni:
                                                                                           WÂśrĂłd przyjació³ Âśmiech i Âłza
                                                                                           CiÂągle, ciÂągle zewszÂąd brzmi.

                                                                                            WidzĂŞ tam, gdzie chata trwa
                                                                                                W ksiĂŞÂżycowym Âśnie?
                                                                                              Poprzez szyby dusza ma
                                                                                                  Ku jej ciepÂłu lgnie.
                                                                                              Poprzez szyby dusza ma
                                                                                                  Ku jej ciepÂłu lgnie.

                                                                                            WidzĂŞ tam nad rzeczkÂą dom,
                                                                                               Tam, gdzie ksiĂŞÂżyc lÂśni?
                                                                                              Pod dach jego wstÂąpiÂł On,
                                                                                               Druh mych piĂŞknych dni.
                                                                                              Pod dach jego wstÂąpiÂł On,
                                                                                               Druh mych piĂŞknych dni.

                                                                                    Dostrzegam drzew kwiat, rozsrebrzony
                                                                                                      W piĂŞkny dzieĂą.
                                                                                           W piersi czuÂłam wiosny znak
                                                                                                    I cieszyÂłam siĂŞ.
                                                                                           W piersi czuÂłam wiosny znak
                                                                                                    I cieszyÂłam siĂŞ.

                                                                                          KaÂżde miejsce, gdzie mnie brak
                                                                                                     Bardzo kusi mnie,
                                                                                          Lecz gdzie jest mĂłj drogi Skarb,
                                                                                                   Ja przebywaĂŚ chcĂŞ,
                                                                                                     PrzebywaĂŚ chcĂŞ.

                                                                                           To nad wszystko we mnie trwa,
                                                                                                     PragnÂąc tutaj byĂŚ.
                                                                                               Niechaj to juÂż kaÂżdy zna:
                                                                                                   ChcĂŞ w przyjaÂźni ÂżyĂŚ,
                                                                                                   ChcĂŞ w przyjaÂźni ÂżyĂŚ.

                                                                                           To nad wszystko we mnie trwa,
                                                                                                     PragnÂąc tutaj byĂŚ.
                                                                                                 Niechaj to juÂż kaÂżdy zna:
                                                                                                    ChcĂŞ w przyjaÂźni ÂżyĂŚ.
                                                                                                 Niechaj to juÂż kaÂżdy zna:
                                                                                                    ChcĂŞ w przyjaÂźni ÂżyĂŚ.
                                                                                                            KaÂżdy zna:
                                                                                                    ChcĂŞ w przyjaÂźni ÂżyĂŚ.

                                                                                  www.youtube.com/watch?v=bJrC1M6UcXo
Zapisane
muzycznezacisze
UÂżytkownik
**
Offline Offline

Wiadomości: 57


Zobacz profil
« Odpowiedz #732 : Grudzień 20, 2012, 18:05:56 »

                                                                                  A jednak ile radoÂści i optymizmu jest w taj pieÂśni!!!

                                                                                                                                                               Franz Xaver Freiherr von Schlechta (1796-1875)
                                                                                                                                                                        poetycka adaptacja: Piotr Kulawik

                                                                                                               ÂŚwiat Rybaka

                                                                                                      Tak ÂłowiĂŚ Rybak marzy,
                                                                                                      Niczym nie smucÂąc siĂŞ;
                                                                                                      MajÂąc radoœÌ na twarzy
                                                                                                     JuÂż rankiem ÂłodziÂą mknie,
                                                                                                     JuÂż rankiem ÂłodziÂą mknie.

                                                                                                    Precz zÂłoto, chwaÂła, sÂława,
                                                                                                     W tej Âłodzi poÂśrĂłd strug;
                                                                                                    W piosence swej powtarza
                                                                                                         ZÂłocisty sÂłoĂąca cud,
                                                                                                    W piosence swej powtarza
                                                                                                         ZÂłocisty sÂłoĂąca cud.
                                                                                                    Precz zÂłoto, chwaÂła, sÂława,
                                                                                                     W tej Âłodzi poÂśrĂłd strug;
                                                                                                   W piosence swej powtarza
                                                                                                         ZÂłocisty sÂłoĂąca cud.

                                                                                                        O pracy Âśpiewa mile;
                                                                                                      RadoœÌ siĂŞ z piersi rwie.
                                                                                                          Ona mu daje si³ê
                                                                                                        I miÂłoœÌ w Âżycia dnie,
                                                                                                        I miÂłoœÌ w Âżycia dnie.

                                                                                                     JuÂż barwnych ryb obfitoœÌ
                                                                                                     Pomyka gdzieÂś przy dnie;
                                                                                                     Gdzie fal jest rozmaitoœÌ
                                                                                                           Odbije niebo siĂŞ.
                                                                                                     Gdzie fal jest rozmaitoœÌ
                                                                                                           Odbije niebo siĂŞ.
                                                                                                    JuÂż barwnych ryb obfitoœÌ
                                                                                                    Pomyka gdzieÂś przy dnie;
                                                                                                    Gdzie fal jest rozmaitoœÌ
                                                                                                           Odbije niebo siĂŞ.

                                                                                                      Bo ten co w g³êbin dali,
                                                                                                      NapeÂłniaĂŚ pragnie sieĂŚ,
                                                                                                       Musi mieĂŚ radoœÌ fali
                                                                                                        I jej swobodĂŞ mieĂŚ,
                                                                                                        I jej swobodĂŞ mieĂŚ.

                                                                                                    W Âłowieniu nieuczciwoœÌ,
                                                                                                      ÂŁajdactwo,  niesie zÂłe.
                                                                                                  PowÂściÂągnij swÂą zÂłoÂśliwoœÌ,
                                                                                                  PowÂściÂągnij swÂą zÂłoÂśliwoœÌ,
                                                                                                         Bo ryby minÂą ciĂŞ,
                                                                                                    W Âłowieniu nieuczciwoœÌ,
                                                                                                       ÂŁajdactwo,  niesie zÂłe.
                                                                                                PowÂściÂągnij swÂą zÂłoÂśliwoœÌ,
                                                                                                         Bo ryby minÂą ciĂŞ.

                                                                                    www.youtube.com/watch?v=WYzPqx63LKs
                                                                               
Zapisane
TeresaGrob
Ekspert
*****
Offline Offline

Wiadomości: 2621



Zobacz profil
« Odpowiedz #733 : Grudzień 20, 2012, 20:23:03 »

Bardzo dziĂŞkuje panie Piotrze, za te doskonaÂłe poetyckie adaptacje.
Dla mnie to wspaniaÂły ÂświÂąteczny prezent!!!
Zapisane

muzycznezacisze
UÂżytkownik
**
Offline Offline

Wiadomości: 57


Zobacz profil
« Odpowiedz #734 : Grudzień 21, 2012, 11:08:42 »

Bardzo dziĂŞkujĂŞ za sÂłowa uznania Pani Tereso! W duÂżej mierze dokonujĂŞ nowych tÂłumaczeĂą-adaptacji na przekĂłr zÂłemu losowi: Pani Dorocie niedawno zmarÂła ukochana Babcie, a zaraz po tym jej Mama znalazÂła siĂŞ w stanie ciĂŞÂżkim w szpitalu, no i wreszcie Ona sama znalazÂł siĂŞ  w szpitalu. Wprawdzie juÂż wyszÂła, ale myÂśli ma niewesoÂłe. W tym kontekÂście pieϝ "Pod niebem" w wykonaniu pani Gunduli Janowitz jest szczegĂłlnie na czasie.

Serdecznie pozdrawiam  i ÂżyczĂŞ WesoÂłych ÂŚwiÂąt BoÂżego Narodzenia oraz SzczĂŞÂśliwego Nowego Roku 2013.

Piotr Kulawik         
Zapisane
Strony: 1 ... 47 48 [49] 50 51 ... 55   Do góry
  Drukuj  
 
Skocz do:  

Polityka cookies
Darmowe Fora | Darmowe Forum

kalinowatyper silverstar thepunisher neder-live countrylife