Ex libris

[xbw]

CytujÂąc MaÂłgorzatĂŞ:

„JeÂżeli by kto kiedykolwiek uwaÂżaÂł, Âże jest sam na Âświecie – to daÂłby tym niewÂątpliwy dowĂłd braku wyobraÂźni. Nikt z nas nie jest sam. Ludzie oddziaÂłujÂą na siebie nawzajem, jakby byli po³¹czeni krĂŞgami tajemniczej energii – a przez kaÂżdego z nas przechodzi przynajmniej kilka takich krĂŞgĂłw. DziĂŞki temu wszystko, co czynimy, kaÂżde nasze uzewnĂŞtrznione uczucie, a moÂże i myÂśli – nawet te, ktĂłrym nie dajemy wyrazu – zyskujÂą nieskoĂączony rezonans. KaÂżdy z nas, nawet nieÂświadomie, wpÂływa na innych i staje siĂŞ ogniwem ÂłaĂącucha myÂśli, uczuĂŚ, reakcji i wydarzeĂą mogÂących zogromnieĂŚ wrĂŞcz do procesĂłw historycznych. Tak wiĂŞc nigdy nie wiesz, czy fakt, ÂżeÂś rano zachowaÂł siĂŞ podle wobec kolegi w szkole, nie sprawi, iÂż w poÂłudnie nastĂŞpnego dnia kto inny dostanie zawaÂłu, za tydzieĂą dojdzie to powaÂżnej scysji rodzinnej w miejscowoÂści poÂłoÂżonej na drugim kraĂącu Polski, a po roku jakiÂś m¹¿ stanu wyda z³¹ decyzjĂŞ, mogÂącÂą zawaÂżyĂŚ nawet na losach Âświata. BodÂźce negatywne bowiem wykazujÂą zdumiewajÂącÂą ÂżywotnoœÌ, przypominajÂąc w tym wirusy lub gronkowca zÂłocistego. Jednym zÂłym czynem prowokujemy zÂło w innych ludziach, a ono – raz wyzwolone – mnoÂży siĂŞ juÂż bez koĂąca. CaÂłe szczĂŞÂście, Âże z dobrem jest tak samo. Dobry czyn, dobre sÂłowo czy myÂśl powodujÂą pozytywnÂą reakcjĂŞ w coraz to nowych osobach i mogÂą przenosiĂŚ swĂłj Âładunek dalej i dalej – rosn¹Ì w postĂŞpie geometrycznym i pomnaÂżaĂŚ zasĂłb Dobra we WszechÂświecie. Wystarczy sobie to uprzytomniĂŚ, by poczuĂŚ ciĂŞÂżar tej odpowiedzialnoÂści. Bo przecieÂż naprawdĂŞ nikt z nas nie jest sam. WpÂływamy na siebie nawzajem – i czĂŞsto zdarza siĂŞ, Âże przelotne spotkanie, rozmowa, wymiana myÂśli, zÂłoÂśliwy Âżarcik nawet – potrafiÂą wy¿³obiĂŚ g³êboki Âślad w czyjejÂś pamiĂŞci i zawaÂżyĂŚ nawet na caÂłym Âżyciu czÂłowieka.”

[Janusz1228]

. Wystarczy sobie to uprzytomniĂŚ, by poczuĂŚ ciĂŞÂżar tej odpowiedzialnoÂści. Bo przecieÂż naprawdĂŞ nikt z nas nie jest sam. WpÂływamy na siebie nawzajem – i czĂŞsto zdarza siĂŞ, Âże przelotne spotkanie, rozmowa, wymiana myÂśli, zÂłoÂśliwy Âżarcik nawet – potrafiÂą wy¿³obiĂŚ g³êboki Âślad w czyjejÂś pamiĂŞci i zawaÂżyĂŚ nawet na caÂłym Âżyciu czÂłowieka.”

Pomni tej odpowiedzialnoÂści - prawdopodobnie wielu woli emigrowaĂŚ do wewnÂątrz zmieniajÂąc swÂą duszĂŞ w zimny gÂłaz. W tym stanie za nic i przed nikim nie odpowiadajÂą.
A przyroda juÂż dawno udowodniÂła, ze najbardziej stabilnym jej tworem sÂą ciĂŞÂżkie wyzute z emocji i z Âżycia gÂłazy, trwajÂące w swym niewzruszonym stanie przez miliony lat. MoÂże wiĂŞc strategia (ludzkich) gÂłazĂłw nie jest taka gÂłupia?...

Wiem, to smutne spostrzeÂżenie.

[aro 59]

CytujÂąc MaÂłgorzatĂŞ:

„JeÂżeli by kto kiedykolwiek uwaÂżaÂł, Âże jest sam na Âświecie – to daÂłby tym niewÂątpliwy dowĂłd braku wyobraÂźni. Nikt z nas nie jest sam. Ludzie oddziaÂłujÂą na siebie nawzajem, jakby byli po³¹czeni krĂŞgami tajemniczej energii – a przez kaÂżdego z nas przechodzi przynajmniej kilka takich krĂŞgĂłw. DziĂŞki temu wszystko, co czynimy, kaÂżde nasze uzewnĂŞtrznione uczucie, a moÂże i myÂśli – nawet te, ktĂłrym nie dajemy wyrazu – zyskujÂą nieskoĂączony rezonans. KaÂżdy z nas, nawet nieÂświadomie, wpÂływa na innych i staje siĂŞ ogniwem ÂłaĂącucha myÂśli, uczuĂŚ, reakcji i wydarzeĂą mogÂących zogromnieĂŚ wrĂŞcz do procesĂłw historycznych. Tak wiĂŞc nigdy nie wiesz, czy fakt, ÂżeÂś rano zachowaÂł siĂŞ podle wobec kolegi w szkole, nie sprawi, iÂż w poÂłudnie nastĂŞpnego dnia kto inny dostanie zawaÂłu, za tydzieĂą dojdzie to powaÂżnej scysji rodzinnej w miejscowoÂści poÂłoÂżonej na drugim kraĂącu Polski, a po roku jakiÂś m¹¿ stanu wyda z³¹ decyzjĂŞ, mogÂącÂą zawaÂżyĂŚ nawet na losach Âświata. BodÂźce negatywne bowiem wykazujÂą zdumiewajÂącÂą ÂżywotnoœÌ, przypominajÂąc w tym wirusy lub gronkowca zÂłocistego. Jednym zÂłym czynem prowokujemy zÂło w innych ludziach, a ono – raz wyzwolone – mnoÂży siĂŞ juÂż bez koĂąca. CaÂłe szczĂŞÂście, Âże z dobrem jest tak samo. Dobry czyn, dobre sÂłowo czy myÂśl powodujÂą pozytywnÂą reakcjĂŞ w coraz to nowych osobach i mogÂą przenosiĂŚ swĂłj Âładunek dalej i dalej – rosn¹Ì w postĂŞpie geometrycznym i pomnaÂżaĂŚ zasĂłb Dobra we WszechÂświecie. Wystarczy sobie to uprzytomniĂŚ, by poczuĂŚ ciĂŞÂżar tej odpowiedzialnoÂści. Bo przecieÂż naprawdĂŞ nikt z nas nie jest sam. WpÂływamy na siebie nawzajem – i czĂŞsto zdarza siĂŞ, Âże przelotne spotkanie, rozmowa, wymiana myÂśli, zÂłoÂśliwy Âżarcik nawet – potrafiÂą wy¿³obiĂŚ g³êboki Âślad w czyjejÂś pamiĂŞci i zawaÂżyĂŚ nawet na caÂłym Âżyciu czÂłowieka.”

PiĂŞknie uÂłoÂżone w sÂłowa
 to co przewidywaÂłem
Âże bardzo oddziaÂłujemy na siebie
i , Âże trzeba rozsiewaĂŚ jak najwiĂŞcej dobra 

[kozioÂł]

Zatem stawiajmy wyzwania i ÂświeĂŚmy przykÂładem, starajÂąc siĂŞ wszyscy byĂŚ siewcami piĂŞkna, dobra, prawdy...i pokoju - a potomni plon bĂŞdÂą po nas zbieraĂŚ obfity..

[Janusz1228]

Zatem stawiajmy wyzwania i ÂświeĂŚmy przykÂładem, starajÂąc siĂŞ wszyscy byĂŚ siewcami piĂŞkna, dobra, prawdy...i pokoju - a potomni plon bĂŞdÂą po nas zbieraĂŚ obfity..

kozoÂłku nadajesz sie na wajdelotĂŞ.
Pytanie tylko, czy twój guœlarzowy zapa³, bêdzie równy armatniemu, czy s³omianemu. Bo potomni rozstrzygniêciem tego dylematu mog¹ byÌ ju¿ dziœ zainteresowani. Do czynu wiêc waœÌ. Niech s³owa zamieni¹ siê w pieœù.

[xbw]

No coÂś takiego, sfilmowano Ulissesa Joyce'a, i to jeszcze przed moimi narodzinami, a ja dopiero teraz siĂŞ o tym dowiadujĂŞ... Nie wklejam do filmĂłw, bo nie wiem, czy warto obejrzeĂŚ, oglÂądanie dopiero przede mnÂą...

http://www.youtube.com/watch?v=JTEuj4kOCmc

[aro 59]

Dzisiaj teÂż zauwaÂżam to, Âże coraz wiĂŞkszy ma mÂłodzieÂż problem
w kontakcie z ksi¹¿k¹.
I jeszcze widzê to, ¿e ksi¹¿ki siê dawniej szanowa³o a dzisiaj
nie. 

[xbw]

StojÂą na cmentarzu, Âświeczki palÂą,
pÂłaczÂą, nagle Stefcia woÂła:
- Luuudzie, czego pÂłaczecie,
za 50 lat Âżadnego z was tu nie bĂŞdzie!

Miron BiaÂłoszewski - Zanoty

[Aleksias]

CytujÂąc MaÂłgorzatĂŞ:

„JeÂżeli by kto kiedykolwiek uwaÂżaÂł, Âże jest sam na Âświecie – to daÂłby tym niewÂątpliwy dowĂłd braku wyobraÂźni. Nikt z nas nie jest sam. Ludzie oddziaÂłujÂą na siebie nawzajem, jakby byli po³¹czeni krĂŞgami tajemniczej energii – a przez kaÂżdego z nas przechodzi przynajmniej kilka takich krĂŞgĂłw. DziĂŞki temu wszystko, co czynimy, kaÂżde nasze uzewnĂŞtrznione uczucie, a moÂże i myÂśli – nawet te, ktĂłrym nie dajemy wyrazu – zyskujÂą nieskoĂączony rezonans. KaÂżdy z nas, nawet nieÂświadomie, wpÂływa na innych i staje siĂŞ ogniwem ÂłaĂącucha myÂśli, uczuĂŚ, reakcji i wydarzeĂą mogÂących zogromnieĂŚ wrĂŞcz do procesĂłw historycznych. Tak wiĂŞc nigdy nie wiesz, czy fakt, ÂżeÂś rano zachowaÂł siĂŞ podle wobec kolegi w szkole, nie sprawi, iÂż w poÂłudnie nastĂŞpnego dnia kto inny dostanie zawaÂłu, za tydzieĂą dojdzie to powaÂżnej scysji rodzinnej w miejscowoÂści poÂłoÂżonej na drugim kraĂącu Polski, a po roku jakiÂś m¹¿ stanu wyda z³¹ decyzjĂŞ, mogÂącÂą zawaÂżyĂŚ nawet na losach Âświata. BodÂźce negatywne bowiem wykazujÂą zdumiewajÂącÂą ÂżywotnoœÌ, przypominajÂąc w tym wirusy lub gronkowca zÂłocistego. Jednym zÂłym czynem prowokujemy zÂło w innych ludziach, a ono – raz wyzwolone – mnoÂży siĂŞ juÂż bez koĂąca. CaÂłe szczĂŞÂście, Âże z dobrem jest tak samo. Dobry czyn, dobre sÂłowo czy myÂśl powodujÂą pozytywnÂą reakcjĂŞ w coraz to nowych osobach i mogÂą przenosiĂŚ swĂłj Âładunek dalej i dalej – rosn¹Ì w postĂŞpie geometrycznym i pomnaÂżaĂŚ zasĂłb Dobra we WszechÂświecie. Wystarczy sobie to uprzytomniĂŚ, by poczuĂŚ ciĂŞÂżar tej odpowiedzialnoÂści. Bo przecieÂż naprawdĂŞ nikt z nas nie jest sam. WpÂływamy na siebie nawzajem – i czĂŞsto zdarza siĂŞ, Âże przelotne spotkanie, rozmowa, wymiana myÂśli, zÂłoÂśliwy Âżarcik nawet – potrafiÂą wy¿³obiĂŚ g³êboki Âślad w czyjejÂś pamiĂŞci i zawaÂżyĂŚ nawet na caÂłym Âżyciu czÂłowieka.”

Beatko, sÂłyszĂŞ w tym fragmencie echa wielkiego kaznodziei baroku - Johna Donne'a, ktĂłry tak pisaÂł w swej Medytacji XVII:

No man is an Island, intire of it selfe; every man is a peece of the Continent, a part of the maine; if a Clod bee washed away by the Sea, Europe is the lesse, as well as if a Promontorie were, as well as if a Mannor of thy friends or of thine own were; any mans death diminishes me, because I am involved in Mankinde; And therefore never send to know for whom the bell tolls; It tolls for thee.

¯aden cz³owiek nie jest samoistn¹ wysp¹; ka¿dy stanowi u³omek kontynentu, czêœÌ l¹du. Je¿eli morze zmyje choÌby grudkê ziemi, Europa bêdzie pomniejszona, tak samo jak gdyby poch³onê³o przyl¹dek, w³oœÌ twoich przyjació³ czy twoj¹ w³asn¹. ŒmierÌ ka¿dego cz³owieka umniejsza mnie, albowiem jestem zespolony z ludzkoœci¹. Przeto nigdy nie pytaj, komu bije dzwon: bije on Tobie.

A przy okazji - efekt motyla w wymiarze miĂŞdzyludzkiej relacji, i teoria memĂłw:))

[aro 59]

DEZYDERATA
PrzechodŸ spokojnie przez ha³as i poœpiech, i pamiêtaj, jaki spokój mo¿na znaleŸÌ w ciszy.

O ile to moÂżliwe, bez wyrzekania siĂŞ siebie bÂądÂź na dobrej stopie ze wszystkimi.
Wypowiadaj swoj¹ prawdê jasno i spokojnie, wys³uchaj innych, nawet têpych i nieœwiadomych, oni te¿ maj¹ swoja opowieœÌ.
Unikaj gÂłoÂśnych i napastliwych - sÂą udrĂŞkÂą ducha.
Porównuj¹c siê z innymi mo¿esz staÌ siê pró¿ny i zgorzknia³y, bowiem zawsze znajdziesz lepszych i gorszych od siebie.

Niech twoje osiÂągniĂŞcia zarĂłwno jak plany bĂŞdÂą dla Ciebie ÂźrĂłdÂłem radoÂści.
Wykonaj swÂą pracĂŞ z sercem - jakakolwiek byÂłaby skromna, jÂą jedynie posiadasz
w zmiennych kolejach losu.
BÂądÂź ostroÂżny w interesach, na Âświecie bowiem peÂłno oszustwa.
Niech Ci to jednak nie zas³oni prawdziwej cnoty; wielu ludzi d¹¿y do wznios³ych idea³ów
i wszĂŞdzie Âżycie peÂłne jest heroizmu.

BÂądÂź sobÂą, zwÂłaszcza nie udawaj uczucia.
Ani teÂż nie podchodÂź cynicznie do miÂłoÂści, albowiem wobec oschÂłoÂści i rozczarowaĂą ona jest wieczna jak trawa.
Przyjmij spokojnie co Ci lata doradzajÂą z wdziĂŞkiem wyrzekajÂąc siĂŞ spraw mÂłodoÂści.

Rozwijaj si³ê ducha, aby mog³a ciê os³oniÌ w nag³ym nieszczêœciu.
Lecz nie drĂŞcz siĂŞ tworami wyobraÂźni. Wiele obaw rodzi siĂŞ ze znuÂżenia i samotnoÂści.
Obok zdrowej dyscypliny bÂądÂź dla siebie Âłagodny.
JesteÂś dzieckiem wszechÂświata nie mniej niÂż drzewa i gwiazdy, masz prawo byĂŚ tutaj.
I czy to jest dla ciebie jasne, czy nie - wszechÂświat bez wÂątpienia jest na dobrej drodze.

Tak wiĂŞc Âżyj w zgodzie z Bogiem, czymkolwiek On ci siĂŞ wydaje,
czymkolwiek siĂŞ trudzisz i jakiekolwiek sÂą twoje pragnienia, w zgieÂłkliwym pomieszaniu Âżycia zachowaj spokĂłj ze swÂą duszÂą.
Przy caÂłej swej zÂłudnoÂści, znoju i rozwianych marzeniach jest to piĂŞkny Âświat.
B¹dŸ pogodny. D¹¿ do szczêœcia.


Max Ehrmann

http://youtu.be/F3n_8bVgNOI

[chingate]

DobrzeÂś napisaÂł, Panie Aro, doskonaÂły cytacik. ZgodziĂŚ siĂŞ nie sposĂłb, inaczej nie moszna, jak mniemam.

[gandarwa]

Jeden z najpiĂŞkniejszych tekstĂłw, bez wzglĂŞdu na tÂłumaczenie.
DziĂŞki, Marku.   

[xbw]

Fajn¹ ksi¹¿kê przeczyta³am i gor¹co polecam, sporo elementów muzycznych (g³ówny bohater jest muzykiem).

Maciej Grabski - "KsiÂądz RafaÂł"

http://www.youtube.com/watch?v=OPtOw0OxBx4

fragment powieÂści http://www.youtube.com/watch?v=Y7kPuFveYTo&feature=related

[xbw]

Czyta³am sobie przed œwiêtami islandzki krymina³ pt. "G³os", a tam rzecz o ch³opiêcych chórach i miêdzy innymi Ave Maria Schuberta. Lekturê skoùczy³am i siêgnê³am po nastêpn¹ z góry do przeczytania, pad³o przypadkowo na amerykaùskie czytad³o (autor i bohater w³oskiego pochodzenia) pt. "Villa Mirabella". Ksi¹¿ka zaczyna³a siê od pobudki przy dŸwiêkach Ave Maria Schuberta w wykonaniu Pavarottiego. Lubiê takie drobne dziwne wydarzonka.

http://www.youtube.com/watch?v=bPvAQxZsgpQ
http://www.youtube.com/watch?v=2bosouX_d8Y

[xbw]

"Doprawdy, lepiej byÂłoby
nie wiedzieĂŚ nic,
niÂż wiedzieĂŚ tak maÂło i Âźle."

Diderot, "Kuzynek mistrza Rameau"