Ex libris

[anelik]

„Bo przecieÂż naprawdĂŞ nikt z nas nie jest sam. WpÂływamy na siebie nawzajem – i czĂŞsto zdarza siĂŞ, Âże przelotne spotkanie, rozmowa, wymiana myÂśli, zÂłoÂśliwy Âżarcik nawet – potrafiÂą wy¿³obiĂŚ g³êboki Âślad w czyjejÂś pamiĂŞci i zawaÂżyĂŚ nawet na caÂłym Âżyciu czÂłowieka.”

JÂą moÂżna cytowaĂŚ i cytowaĂŚ:
"Nic nie by³o samo dla siebie, wszystko by³o czemuœ do czegoœ potrzebne. I to w³aœnie by³a harmonia. Aksamitne, chwiejne krêgi na powierzchniach ka³u¿, niezliczone iloœci miniatur œwiata w lusterkach kropel i tyle najró¿niejszych b³ysków, blasków, promieni i œwiate³, padaj¹cych pod tyloma ró¿nymi k¹tami, kwiaty na ga³êziach, w trawie i na powierzchni wody i b³yszcz¹ce wœród liœci oczy ptaków - to wszystko by³a harmonia. I to, ¿e ozon wype³nia³ powietrze i przenika³ do jej cia³a przy ka¿dym nowym oddechu. I to, ¿e nawet przez uniesienie rêki mog³a spowodowaÌ nowy ruch poœród cz¹stek powietrza, ³opot skrzyde³ w zieleni, zmianê. Pomyœla³a, ¿e ju¿ nigdy nie poczuje siê sama. Zawsze bêdzie wiedzia³a, ¿e jest objêta t¹ wielk¹, mistern¹ siatk¹ i ¿e nale¿y do tego œwiata tak samo jak trawa czy ptak."

MĂłj pierwszy wolny od trzech miesiĂŞcy weekend. Pozdrawiam wszystkich

[xbw]

"Czasem zabieram skrzypce do lasu i stajĂŞ miĂŞdzy drzewami, w miejscu, gdzie rosÂą najgĂŞÂściej. Wtedy skrzypce brzmiÂą wyjÂątkowo. Kiedy indziej gram na szczycie jakiegoÂś wzgĂłrza albo nad jeziorem. Za kaÂżdym razem dÂźwiĂŞk skrzypiec jest inny. Po tych wszystkich latach spĂŞdzonych na salach koncertowych czujĂŞ siĂŞ tak, jakbym trzymaÂł w dÂłoniach jakiÂś zupeÂłnie inny instrument."

MĂłwi to skrzypek, ktĂłry po dwudziestu latach w orkiestrze symfonicznej wyniĂłsÂł siĂŞ na gĂŞsto zalesione odludzie w Âśrodkowej Szwecji i w wieku lat 60 biega po lesie ze skrzypcami.

A w wszystko w powieÂści Henninga Mankella

[TeresaGrob]

"Warszawski Miedzynarodowy Konkurs Pianistyczny imienia Fryderyka Chopina, jedyna waÂżna impreza muzyczna
poœwiecona dzie³om wy³¹cznie jednego kompozytora, owiany jest legend¹.
"NiegroÂźnego szaleĂąstwa", dodawaÂł Nikita Magaloff.
Mo¿na zreszt¹ w tej muzycznej imprezie odnaleŸÌ wszystkie elementy liturgii:sakralne teksty, rytua³ i wiarê wyznawców"(TO MY).
WÂłaÂśnie czytam: O.Bellamy "Dziecko i czary".

[Aleksias]

Mo¿na zreszt¹ w tej muzycznej imprezie odnaleŸÌ wszystkie elementy liturgii:sakralne teksty, rytua³ i wiarê wyznawców"(TO MY).

O tak - moÂżna by zauwaÂżyĂŚ, Âże pojawiaÂły siĂŞ nawet "zakony" opowiadajÂące siĂŞ gorÂąco za konkretnym kapÂłanem
ZresztÂą bez tych oddanych wyznawcĂłw caÂłe to wielkie przedsiĂŞwziĂŞcie nie miaÂłoby aÂż tyle uroku.

[xbw]

Virginia Woolf w DwĂłjce czytana, do odsÂłuchania. O Mozarcie

http://www.polskieradio.pl/8/195/Artykul/622234,W-nawiedzonym-domu-Virginii-Woolf

[Aleksias]

Zatem zgodne z duchem forum:) Ale godna uwagi jest sama idea portertowania ludzi, "zbierania imion i twarzy, przedstawiaĂŚ mniej czy bardziej fragmentaryczne opowieÂści, ktĂłre za nimi stojÂą"
Przyznajê, ¿e jak dla mnie, nieco zbyt fragmentaryczne. Z tych potrzaskanych u³amków jakoœ nie do koùca uk³ada mi siê ca³oœÌ przemawiaj¹ca do serca. Obawiam siê, ¿e Woolf jest odpowiednikiem literackim kogoœ w rodzaju, powiedzmy, Stockhausena w muzyce - do którego trzeba podchodziÌ drog¹ studiów, intelektualnego pojmowania, co autor mia³ na myœli, nie spontanicznego zachwytu czy wzruszenia. To trochê jak d³ugi cykl króciutkich poetyckich miniatur, niczym w³aœciwie specjanie nie powi¹zanych. Có¿, zgadza siê, ¿e tak w zarysach mo¿e przedstawiaÌ siê ustawiczna praca naszego mózgu, jednak bez œwiadomego filtrowania tego naszego wewnêtrznego monologu jest to jednak na d³u¿sz¹ metê jest dla mnie trochê mêcz¹ce. Lubiê jednak pewne uporz¹dkowanie, jak¹œ przewodni¹ myœl - nawet w poezji:)

[TeresaGrob]

Nie sadzi³am nigdy, ¿e kiedyœ napiszê: jak ja nie cierpiê ksi¹¿ek!!!
Pakowanie paruset egzemplarzy zwyczajnie mnie wykoĂączyÂło.Przerzucam sie na e-booki!!!!

[xbw]

Rozpakowywanie jest juÂż przyjemniejsze 

[xbw]

DziÂś wielkie czytanie "Pana Tadeusza", w Warszawie w Ogrodzie Saskim przy akompaniamencie muzyki Fryderyka Chopina na Âżywo w wykonaniu miĂŞdzy innymi Janusza Olejniczaka i PawÂła Wakarecego.

http://www.nck.pl/files/articles/NCK%20aktualnoÂści/WIELKIE%20CZYTANIE.jpg

[bartus]

Nie sadzi³am nigdy, ¿e kiedyœ napiszê: jak ja nie cierpiê ksi¹¿ek!!!
Pakowanie paruset egzemplarzy zwyczajnie mnie wykoĂączyÂło.Przerzucam sie na e-booki!!!!

Polecam Kindle. Moja zona mowi, ze mozna sie przyzwyczaic do braku papieru i okladki itd..

[bartus]

DziÂś wielkie czytanie "Pana Tadeusza", w Warszawie w Ogrodzie Saskim przy akompaniamencie muzyki Fryderyka Chopina na Âżywo w wykonaniu miĂŞdzy innymi Janusza Olejniczaka i PawÂła Wakarecego.

http://www.nck.pl/files/articles/NCK%20aktualnoÂści/WIELKIE%20CZYTANIE.jpg

Jedna z niewielu ksiazek, ktora przeczytalem z wlasnej woli.
Pan Tadeusz pobudza moja wyobraznie razem z zapachem laki, lasu i dymu z flinty.
Atmosfera dworku na Litwie jest niepowtarzalna.
Dobrze czulbym sie w tamtych czasach.
Oczywiscie jako hrabia.

[xbw]

W zasadzie w caÂłoÂści "Dzieje muzyki" BogusÂława Schaeffera.

http://www.scribd.com/doc/53236084/Szlagowska-D-Dzieje-Muzyki#page=195

ChoĂŚ ciekawostki o ZarĂŞbskim nie da siĂŞ odczytaĂŚ.

[xbw]

WiĂŞc jÂą tu zacytujĂŞ.

O Juliuszu ZarĂŞbskim (1854-1885), tym od Kwintetu fortepianowego g-moll.

"ZarĂŞbski koncertowaÂł na ekscentrycznym fortepianie o dwĂłch klawiaturach (z nich druga byÂła odwrĂłceniem pierwszej, normalnie uporzÂądkowanej od dÂźwiĂŞkĂłw niskich do wysokich), na tzw. piano Mangeot. Na tym instrumencie popisywaÂł siĂŞ nie tylko w Warszawie, ale i w Anglii, w Rosji i na Âświatowej wystawie paryskiej."

http://1.bp.blogspot.com/-bF4NMtuZAmQ/Tm-rqkWx2FI/AAAAAAAAA-w/qEFVASSDs90/s1600/2011%2BMangeot%2Bfr%25C3%25A8res%2Bpiano%2B%25C3%25A0%2Bdouble%2Bclaviers%2B2.jpg

[xbw]

Fajn¹ ksi¹¿kê czytam, gdzieœ pomiêdzy o kompozytorze austriackim (epigonie Weberna) i œwiatku artystycznym Wiednia. "Wycinka" Thomasa Bernharda. Do masowego czytania - nie nadaje siê, nie polecam, trzeba siê przez ni¹ "przekopywaÌ z maczet¹".

Bartus, gdybyœ czyta³ ksi¹¿ki, to bym Ci poleci³a, niestety, jest d³u¿sza od najd³u¿szej recenzji Asi

[TeresaGrob]

Przy okazji Thomasa Bernharda, polecam ksi¹¿ke pt"Przegrany".
G³ównym bohaterem jest Glenn Gould. Ale te¿ nie nadaje sie do "masowego czytania".