Oswajanie Wagnera

[TeresaGrob]

Mnie teÂż wczoraj bardzo podobaÂła sie orkiestra i dyrygent.Choc gdy wyraziÂłam swoja opinie na fb(w grupie WagnerzystĂłw)
wiele osób mi odpisa³o jakoby by³y jakies b³êdy w 3 akcie.Ale na szczêœcie nic nie s³ysza³am
Inscenizacja musia³a byc ciekawa.Obrazki, które mo¿na obejrzeÌ w internecie s¹ doœÌ okropne,s¹dz¹c jednak po reakcji publicznoœci ca³oœÌ jednak jakoœ siê obroni³a.
DziÂś mĂłj ukochany "Tristan"!!!

[TeresaGrob]

Dzisiejsze wykonanie "Tristana i Izoldy" podziaÂłaÂło na mnie jak zwykle.WzruszyÂłam sie jak stary siennik.
Irene Theorin byÂła cudowna.Kto nie sÂłuchaÂł niech ÂżaÂłuje!

[Mozart]

Chyba Âżadna orkiestra Âświata nie potrafi zagraĂŚ Wagnera tak jak ta w Bayreuth. ZdradzĂŞ, Âże Tristan i Izolda jest dla mnie kolejnym z nieÂśmiertelnych cudĂłw muzyki  ; bez tej 5-godzinnej partytury nie wyobraÂżam sobie muzycznego przeÂłomu XIX i XX w.

Barwa gÂłosu Theorin moÂże nie zachwyca, ale IzoldĂŞ wykreowaÂła perfekcyjnie. Robert Dean Smith (Tristan) teÂż wypadÂł Âświetnie.

http://www.youtube.com/watch?v=n5uu0PYqAmM

[Mozart]

Choc gdy wyraziÂłam swoja opinie na fb(w grupie WagnerzystĂłw)
wiele osób mi odpisa³o jakoby by³y jakies b³êdy w 3 akcie.

Nie przesadzajmy z tymi b³êdami    Pierwsze pó³ godziny III aktu Holendra jest tyleÂż zjawiskowe, co trudne dla wykonawcĂłw. O ile pamiĂŞtam, w paru bardziej polichĂłralnych miejscach chĂłr i orkiestra nieco siĂŞ rozmijaÂły. Tempo zaproponowane przez Thielemanna byÂło jednak nieprzeciĂŞtne.   

[Mozart]

Tristan i Izolda z Birgit Nielson, jednÂą z najlepszych Isold w dziejach. Niezorientowanych ostrzeÂżmy, Âże caÂłoœÌ trwa ponad 5 godzin i wciÂąga. 

Fascynuj¹cy akord tristanowski, poprzedzony powtarzan¹ (póŸniej) wielokrotnie kilkudŸwiêkow¹ kontrukcj¹ - motywem niespe³nionej mi³oœci, têsknoty i ¿alu - ju¿ na samym pocz¹tku, ju¿ w preludium.

Karl BĂśhm szefuje orkiestrÂą.

http://www.youtube.com/watch?v=iwWySQm_8zk

[Aleksias]

Ten link to zaiste pu³apka czasowa:) Ale warto w ni¹ wpaœÌ.
To chyba jedna z piêkniejszych romantycznych historii. Stara celtycka opowieœÌ, wpleciona w Arturiaùski cykl, starsza ni¿ on, o mi³oœci zakazanej, niemo¿liwej do spe³nienia, a jednak tak silnej, ¿e silniejszej nawet ni¿ œmierÌ... NajwyraŸniej uniwersalna, ponadczasowa, nie starzej¹ca siê przez stulecia, bêd¹ca nieskoùczonym Ÿród³em inspiracji dla pisarzy, poetów, kszta³tuj¹ca ideê romantycznego uczucia, opowiadana wci¹¿ na nowo, w innych dekoracjach, lecz z tym samym motywem. Tu uzyska³a imponuj¹c¹ muzyczn¹ oprawê.

Jak moÂżna wyczytaĂŚ w sieci, Vorspiel (czyli wagnerowska uwertura) do Tristana i Izoldy jest emocjonalnym streszczeniem caÂłego muzycznego dramatu. Sam Wagner napisaÂł objaÂśnienie do tego preludium. UwerturĂŞ rozpoczynajÂą trzy fragmenty muzyczne, a na kaÂżdÂą z nich skÂładajÂą siĂŞ dwa splecione ze sobÂą motywy: pierwszy, intonowany przez wiolonczele, to motyw Tristana, drugi, grany przez obĂłj, jest motywem pragnienia miÂłoÂści. NakÂładajÂąc siĂŞ na siebie, tworzÂą Ăłw sÂłynny tristanowski akord.

http://en.wikipedia.org/wiki/Tristan_chord

Muszê przyznaÌ, ¿e ten akord zupe³nie nie wywo³uje we mnie wra¿enia dysonansu:) Wydaje siê naturalnie wyp³ywaÌ z tych smutnych pocz¹tkowych dŸwiêków, niczym g³êbokie westchnienie ¿alu za³amuj¹ce oddech, i piêknie siê dalej rozwija.
Faktycznie, brzmi w nim tak g³êboki smutek, i têskne jakieœ wo³anie, i wydaje siê idealnie pasowaÌ do oddania tych uczuÌ, które tkwi¹ ju¿ w imieniu g³ównego bohatera ("¿e wiêc przyby³eœ na ziemiê przez smutek, imiê twoje bêdzie Tristan")
Nasze uszy pewnie przywykÂły juÂż nie do takich akordĂłw i trudno nam usÂłyszeĂŚ to w taki sposĂłb, jak mogÂło docieraĂŚ do sÂłuchaczy 150 lat temu.

Wed³ug opisu T. Ró¿alskiego: "Pomijaj¹c sam akord, motywy krzy¿uj¹ siê tu i oplataj¹: wiolonczela z obojem - w chêci po³¹czenia, które jednak nie mo¿e nast¹piÌ, akord rozwi¹zuje siê nie po myœli kochanków. Jest to wiêc niezwyk³e, bo obejmuj¹ce zaledwie cztery takty, streszczenie ca³ej legendy!"
Autorowi przychodzi tu rĂłwnieÂż na myÂśl paralela z symbolizujÂącym Tristana krzewem bluszczu, i IzoldĂŞ – krzewem winnej latoroÂśli, ktĂłre miaÂły wyrosn¹Ì na grobach kochankĂłw, by oplec siĂŞ w wiecznym, miÂłosnym uÂścisku...
"Mo¿e wiêc ca³y dramat jest jedynie retrospekcj¹ tego niemego gestu?.. Tak czy inaczej, ca³a uwertura jest rozwiniêciem pocz¹tkowej myœli. Motyw mi³oœci, czy lepiej: motyw pragnienia mi³oœci, staje siê w kolejnych taktach coraz silniejszy i gorêtszy uczuciowo, by w koùcu opaœÌ bezsilnie, uschniêty z têsknoty, "nie osi¹gn¹wszy celu, gdy¿ ka¿de osi¹gniêcie rodzi jedynie nowe pragnienie". Ostanie s³owa to cytat z wypowiedzi samego kompozytora (wspomniane objaœnienie do uwertury z 1859)".

[Mozart]

[...] motyw mi³oœci, czy lepiej: motyw pragnienia mi³oœci, staje siê w kolejnych taktach coraz silniejszy i gorêtszy uczuciowo, by w koùcu opaœÌ bezsilnie, uschniêty z têsknoty, "nie osi¹gn¹wszy celu, gdy¿ ka¿de osi¹gniêcie rodzi jedynie nowe pragnienie". [...]

Otó¿ to, znakomita interpretacja. Motyw mi³osny ze s³ynnym akordem tristanowskim staje siê symbolem niespe³nienia, niemo¿noœci, pora¿ki mi³oœci i uczuÌ w ogóle. Jest to chyba najtragiczniejszy fragment partytury, który pojawia siê (przetwarzany) w wielu jej fragmentach - co jednak najbardziej dramatyczne, s³yszymy go ju¿ na pocz¹tku - ju¿ w pierwszych sekundach dzie³a wiemy, ¿e historia Tristana i Izoldy zakoùczy siê tragedi¹. Moim zdaniem jest to najbardziej pesymistyczne dzie³o Wagnera (chyba nawet bardziej ni¿ ogniwa Pierœcienia), bo Wagner ukazuje klêskê ludzkich uczuÌ w ich bezpoœrednim zderzeniu ze œwiatem, jego zasadami i konwencjami stworzonymi przez ludzkoœÌ. Wiemy zreszt¹, ¿e bodŸcem do stworzenia dzie³a o tak dramatycznym nasyceniu by³a dla Wagnera jego "niespe³niona", romantyczna mi³oœÌ do (mê¿atki) Mathilde Wesendonck (BTW, Wagner stworzy³ cykl pieœni do s³ów tej poetki - Wesendonck Lieder).

Wspomniany mi³osny motyw bezradnoœci i akord znajduje swoiste rozwi¹zanie w finale Tristana. Ws³uchajcie siê w orkiestrowe postludium, po tzw. Mi³osnej œmierci Izoldy. Ta monumentalna koda opery jest de facto obrazem zaœwiatów, dŸwiêkowym ukazaniem metafizyki. W finale dramatu kochankowie ³¹cz¹ siê - na wieki. Zreszt¹ ³atwo zauwa¿yÌ, ¿e akcja du¿ej czêœci Tristana umiejscowiona jest w³aœnie w sferze metafizycznej, duchowej. Niesprawiedliwym zarzutem jest stwierdzenie, ¿e w II akcie (zawieraj¹cym najd³u¿szy w dziejach, trwaj¹cy co najmniej 3 kwadranse duet mi³osny) akcja zamiera. Wydarzenia odbywaj¹ siê tam w innym wymiarze - ile namiêtnoœci, faz, etapów, stopni prowadzi do ekspolzji uczucia o charakterze ekstazy! Wagner by³ naprawdê dramaturgicznym geniuszem, skoro tak barwnie i przekonuj¹co ukaza³ mi³osn¹ drogê i dojrzewanie ukochanych. Tworz¹c libretto, co ciekawe, "pos³uguje siê" pesymistyczn¹ filozofi¹ Schopenhauera - s³yszymy to zarówno w duecie-drugim akcie, jak i w gigantycznym monologu Tristana zajmuj¹cym wiêksz¹ czêœÌ aktu III (w którym bohater podsumowuje swoje ¿ycie i majaczy œmiertlenie ranny).

Tristan to chyba najbardziej rewolucyjne dzieÂło Wagnera.

[TeresaGrob]

ZnalazÂłam to video na YT i jest tak piĂŞkne,Âże muszĂŞ sie podzieliĂŚ!!!!!!

http://www.youtube.com/watch?v=jC-pA81QxGs

[chingate]

Nie, nie uwierzycie w to co tu przeczytacie! TeÂż nie mogÂłem uwierzyĂŚ, ale ostatecznie, przeczytawszy oÂświadczenie Pana Premiera, Âże Syn Pana Premiera jest absolutnie uczciwy, uwierzyÂłem rĂłwnieÂż w to, Âże Festiwal Wagnerowski odbywa siĂŞ w.... uwaga!!!!.... BEJRUCIE!!!!

"Tomasz Konieczny gra jedn¹ z g³ównych ról: szlachetnego Stolziusa zakochanego w Marie (fantastyczna wokalnie Laura Aikin), która pada ofiar¹ ¿o³nierzy. Stolzius mœci siê skutecznie, ale sam pope³nia samobójstwo. Nagrodzony owacjami po spektaklu przyzna³, ¿e to piekielnie trudna rola.

- PrzeÂżyÂłem fascynujÂącÂą odskoczniĂŞ od tego, co stale robiĂŞ. Nie ÂżaÂłujĂŞ - przyznaje. - Co prawda juÂż po podpisaniu umowy z Salzburgiem dostaÂłem propozycjĂŞ z Bejrutu zaÂśpiewania tytuÂłowej roli w „LatajÂącym Holendrze", ale trudno.

Wagnerowski festiwal w Bejrucie od siedmiu lat kusi Tomasza Koniecznego, ale pierwsze propozycje byÂły maÂło interesujÂące, potem zaÂś kolidowaÂły terminy. On postanowiÂł spokojnie czekaĂŚ. NajbliÂższy sezon i tak upÂłynie mu pod znakiem ambitnych wyzwaĂą w dramatach Wagnera. W wiedeĂąskiej Staatsoper zaÂśpiewa Wotana, a w Monachium - Albericha w dwĂłch wielkich produkcjach „PierÂścienia Nibelunga".

http://www.rp.pl/artykul/515407,926512-Festiwal-w-Salzburgu--Tomasz-Konieczny-wsrod-gwiazd.html

[ewa578]

A ja siĂŞ przestaÂłam dziwiĂŚ i nie wierzyĂŚ. Niedouctwo  wokó³ jest wszechobecne i poraÂżajÂące, wiĂŞc raczej jeÂśli coÂś jest normalnie i na poziomie wywoÂłuje zdziwienie, Âże jeszcze tak moÂżna!

[chingate]

Po mojej interwencji tekst poprawiono, ale mojego komentarza nie zamieszczono, zreszt¹ s³usznie, bo u¿y³em doœÌ ostrych sformu³owaù pod adresem autora artyku³u

http://www.rp.pl/artykul/9145,926512-Festiwal-w-Salzburgu--Tomasz-Konieczny-wsrod-gwiazd.html

[Janusz1228]

Po mojej interwencji tekst poprawiono, ale mojego komentarza nie zamieszczono, zreszt¹ s³usznie, bo u¿y³em doœÌ ostrych sformu³owaù pod adresem autora artyku³u

http://www.rp.pl/artykul/9145,926512-Festiwal-w-Salzburgu--Tomasz-Konieczny-wsrod-gwiazd.html

Ja uwa¿am, ze nies³usznie. Wspó³czesne konwenanse toleruj¹ ostroœÌ komentarzy (szczegolnie na wirtualnych forach) i nikt siê nimi nie bulwersuje. Twoja reakcja zapewnwe by³a szczera i autentyczna. I usuwanie takich autentyków niepotrzebnie z elektronicznego, ¿ywego tabloidu czyni bezp³ciowego kastrata.

[TeresaGrob]

Dla niecierpliwych i zapracowanych "PierÂścieĂą' w 2.5 minuty :

http://www.youtube.com/watch?v=Zyq0Je-FRsw&feature=share

[ewa578]

 

[Mozart]

We wrze¶niu odby³a siê w Londynie premiera nowej produkcji PIER¦CIENIA NIBELUNGÓW; poszczególne ogniwa tetralogii bêd± transmitowane lub retransmitowane przez Dwójkê. Je¶li kto¶ bêdzie mia³ czas i chêæ wys³uchania, mi³o widziane podzielenie siê wra¿eniami.

O cyklu w reÂż. K. Warnera w The Independent:
http://www.independent.co.uk/arts-entertainment/music/reviews/der-ring-des-nibelungen-royal-opera-house-london-396863.html