XIV MiĂŞdzynarodowy Konkurs Skrzypcowy im. Henryka Wieniawskiego

[kozioÂł]

Czy takie staccato na skrzypcach rzeczywiÂście jest takie trudne?
Na fortepianie chyba legato jest najtrudniejsze?

Terenia, nie wiem jak Bart to okreÂśli..ale powiem tak od siebie, Âże proste to raczej nie jest - zaleÂży jeszcze jakie staccato: wzrastajÂące, czy opadajÂące tj w gĂłrĂŞ poprzez struny i dzwiĂŞki od niÂższych do wyÂższych, czy odwrotnie - na gitarce proÂścizna (oczyw.mam na mysli elektryka, co wcale nie znaczy Âże nie wymagana jest przy tym precyzja, bo jest..kaÂżde bowiem potkniĂŞcie przy duÂżym nagÂłoÂśnieniu sÂłychaĂŚ jak diabli)..No ale ze skrzypcami wyglÂąda to znacznie gorzej (oczyw. Bartek moze mnie poprawiĂŚ, jeÂśli plotĂŞ w tym miejscu bzdury) b.trudna technika, zaleÂżna od odpowiedniej pracy smyczka - ktĂłry w trakcie jej wykonywania nie przylega do strun, jak podczas "normalnej" grzy, ale jest od nich przy kaÂżdym dzwieku odrywany - przy tym dochodzi "przemienna" praca smyka (obustronnie) a nie tylko w jednÂą stronĂŞ, jak np w trakcie grania "ciÂągÂłej" melodii. W ogĂłle element techniczny wymagajÂący duÂżego wyczucia, w przeciwnym razie smyczek po prostu po strunach skacze (jakby sie od nich odbijaÂł, podobnie jak sprĂŞÂżyna ), a jeÂśli jeszcze dochodzi coÂś takiego, Âże jest on nieodpowiednio wysmarowany kalafoniÂą, to juÂż kaplica (zresztÂą Bart, zapewne lepiej to wytÂłumaczy, bardziej fachowo..ja tam nie chcĂŞ siĂŞ za bardzo kompromitowaĂŚ )

[TeresaGrob]

DziĂŞki kozioÂłku, mniej wiĂŞcej rozumiem

[Julka]

Nareszcie zasiadÂłam i sÂłucham.
Tarara. Charyzmatyczny skrzypek. Po raz pierwszy go widzĂŞ...

[Julka]

I pierwszy raz go sÂłyszĂŞ!
Jego skrzypeczki trafiajÂą mi do serca...

[Janusz1228]

to dziwne... ilekroĂŚ sÂłucham piĂŞknej muzyki - tylekroĂŚ nadbiegajÂą do mnie wspomnienia z dzieciĂąstwa 

[Janusz1228]

byÂło to dla mnie bardzo liryczne piĂŞkne  wykoanie, ale nie do konca tym razem czuÂłem duszĂŞ koncertu

[Aleksias]

No i wreszcie zaskoczyÂł... nawet Bartusowi w koĂącu siĂŞ coÂś tam spodobaÂło
Fakt, Âże Âłatwo zachwyciĂŚ siĂŞ tym koncertem - tyle piĂŞkna.... ChoĂŚ to nie byÂło to, co wczoraj Tamta magia, oczarowanie...

[kozioÂł]

Asiu, to zacytujmy moÂże Bartka wypowiedzi zamieszczone na forum TVP Cultura

1. "Gadzina jest podobny do Paganiniego

     szkoda, Âże gra trochĂŞ inaczej"

i nr 2
    "Panie redaktorze

    Nie zapytaÂł siĂŞ pan o staccato pani Teresy
    ProszĂŞ, niech siĂŞ pan zapyta"

P.S. Podobno Bart podj¹³ ostateczn¹ decyzjê o wycofaniu siê z forum ?? nie bierzcie tego na serio, zobaczycie..zaraz wróci

[Aleksias]

A tak, widziaÂłam.... i to nie wszystko... ÂŁadne byÂło to o butelce... Po moim kazaniu odnoÂśnie delikatnych i Âłatwych do zranienia kobiecych uczuĂŚ Barto poszedÂł wyszaleĂŚ siĂŞ na zewnÂątrz

Ale byÂły teÂż pochlebne uwagi pod adresem Stefana:))

iP.S. Podobno Bart podj¹³ ostateczn¹ decyzjê o wycofaniu siê z forum ?? nie bierzcie tego na serio, zobaczycie..zaraz wróci

No, mam takÂą nadziejĂŞ:))

[Mozart]

Sibelius w wykonaniu Tarary by³ naprawdê œwietny, czu³em, ¿e w tym ambitnym repertuarze póŸnego romantyzmu zaprezentuje siê lepiej ni¿ w b³yskotliwo-modlitewnym Wieniawskim.

Bardzo dobra artykulacja, intonacja - niech potwierdzi to sam bohater ostatnich postĂłw (to z Paganinim Ci wyszÂło, Bartulus  ). Tak, Asiu, wreszcie zaskoczyÂł - dobre sformuowanie... CieszĂŞ siĂŞ, on jest dla mnie dojrzaÂłym artystÂą - choĂŚ jeszcze nieperfekcyjnym. PodobaÂł mi siĂŞ ekspresyjny smyczek w Adagio, Âświetnie zagranym - tak jak Allegro. G³êboki, peÂłny dÂźwiĂŞk, ale nieprzesadzony; Âładne frazy, barwy, napiĂŞcia. FinaÂł - teÂż trochĂŞ zesputy, miejscami - i to w podobnych miejscach co wczoraj (zabĂłjcze biegniki). Zagrany nieco inaczej niÂż w przyp. Koreanki - trudno mi porĂłwnywaĂŚ, bo zupeÂłnie inny rodzaj odbioru - wykonanie Soyoung byÂło tak znakomite - w emisji, ekspresji - Âże nie sÂądzĂŞ, by w akustyce Auli UAM Tarara zachwyciÂł mnie bardziej niÂż ona. 

[Mozart]

byÂło to dla mnie bardzo liryczne piĂŞkne  wykoanie, ale nie do konca tym razem czuÂłem duszĂŞ koncertu

No tak, DuszĂŞ czujemy u Ojstracha, Hahn, Vengerova. 

[fille007]

Sibeliusa nie znaÂłem. Ale po dzisiejszym na pewno siĂŞ zainteresujĂŞ tym kompozytorem. PiĂŞknie zagrany koncert, wraÂżenia niespotykane.

Ja takÂże dopiero dziĂŞki temu konkursowi poznaÂłam koncert skrzypcowy d-moll Sibeliusa  i teÂż mnie zachwyciÂł - ta majorowa 3 czêœÌ ciÂągle gra mi w gÂłowie   Taki "polonez Pó³nocy". PrzepiĂŞkny!  

[Mozart]

Trafnie, Kasiu!    MĂłwi siĂŞ, Âże to najlepiej skomponowane ogniwo koncertu na skrzypce i orkiestrĂŞ.

[fille007]

Patryku AmadĂŠ zazdroszczĂŞ Ci wczorajszego koncertu live  Chyba mamy zwyciĂŞÂżczyniĂŞ  Ciekawe co pokaÂże jutro Kulibaev na swoich violon bĂŞdÂących dzieÂłem sztuki, nawet gdy le¿¹ spokojnie w futerale

Sibelius mnie faktycznie oszoÂłomiÂł, ale miaÂłam wraÂżenie, Âże solista z trudem przebija siĂŞ przez troszkĂŞ zbyt potĂŞÂżnie grajacÂą orkiestrĂŞ.

[Aleksias]

Sibelius w wykonaniu Tarary by³ naprawdê œwietny, czu³em, ¿e w tym ambitnym repertuarze póŸnego romantyzmu zaprezentuje siê lepiej ni¿ w b³yskotliwo-modlitewnym Wieniawskim.

Bardzo dobra artykulacja, intonacja - niech potwierdzi to sam bohater ostatnich postĂłw (to z Paganinim Ci wyszÂło, Bartulus  ). Tak, Asiu, wreszcie zaskoczyÂł - dobre sformuowanie... CieszĂŞ siĂŞ, on jest dla mnie dojrzaÂłym artystÂą - choĂŚ jeszcze nieperfekcyjnym. PodobaÂł mi siĂŞ ekspresyjny smyczek w Adagio, Âświetnie zagranym - tak jak Allegro. G³êboki, peÂłny dÂźwiĂŞk, ale nieprzesadzony; Âładne frazy, barwy, napiĂŞcia. FinaÂł - teÂż trochĂŞ zesputy, miejscami - i to w podobnych miejscach co wczoraj (zabĂłjcze biegniki). Zagrany nieco inaczej niÂż w przyp. Koreanki - trudno mi porĂłwnywaĂŚ, bo zupeÂłnie inny rodzaj odbioru - wykonanie Soyoung byÂło tak znakomite - w emisji, ekspresji - Âże nie sÂądzĂŞ, by w akustyce Auli UAM Tarara zachwyciÂł mnie bardziej niÂż ona. 

No tak, wreszcie chyba jednak mamy jasnoœÌ co do tej intonacji:)) Dobrze, Âże Stefan przeÂłamaÂł kryzys i pokazaÂł, Âże potrafi Âładnie zagraĂŚ. ZachwyciÂł mnie ten koncert, i ze wzglĂŞdu na swoje niesamowite, romantyczne piĂŞkno i ze wzglĂŞdu na przekaz, dÂźwiĂŞk ktĂłry mnie uj¹³ (Adagio byÂło bardzo nastrojowe) choĂŚ nie zaczarowaÂł aÂż tak, jak gra Soyoung, ktĂłrej magia przebiÂła siĂŞ z impetem przez kable, kamery i szkÂło ekranu:)) PamiĂŞtam jeszcze dobrze ten stan zaczarowania, a miaÂłam do dyspozycji ten sam Âśrodek przekazu, wiĂŞc teÂż myÂślĂŞ, Âże gdybyÂś byÂł tam dzisiaj, pewnie teÂż dzisiejsze wykonanie nie przebiÂłoby tamtej magii.  
Ona na razie dzierÂży palmĂŞ pierwszeĂąstwa. Zobaczymy, czym zachwyci, czy zaczaruje nas jutro Erzhan:)