In memoriam - Ku pamiĂŞci: Wielcy nieobecni

[gandarwa]

Czas refleksji i zamyÂśleĂą przychodzi... 1 listopada...
Wspomnijmy tych, ktĂłrzy odeszli za tĂŞczowy most - grajÂą na pastwiskach niebieskich swoja boska muzykĂŞ...

Westchnienie moje biegnie do WÂładysÂława KĂŞdry (1918-1968), znakomitego pianisty zwiÂązanego z ÂŁodziÂą.
Niestety, nie ma ¿adnych - o ile zd¹¿y³am sie zorientowaÌ - nagraù filmowych, mo¿na jedynie s³uchaÌ jego
nagraĂą na 'duzych czarnych' - albo odwoÂływaĂŚ siĂŞ do pamiĂŞtnych koncertĂłw.
"WÂładysÂław KĂŞdra byÂł artystÂą o nieprzeciĂŞtnych zdolnoÂściach. PosiadaÂł natychmiastowÂą gotowoœÌ pianistycznÂą, co powodowaÂło, Âże nie musiaÂł godzinami mozolnie ĂŚwiczyĂŚ na fortepianie. Ponadto byÂł obdarzony lotnoÂściÂą palcĂłw, Âświetnym sÂłuchem, muzykalnoÂściÂą i „fotograficznÂą pamiĂŞciÂą”, pozwalajÂącÂą mu opanowywaĂŚ utwĂłr bez klawiatury. PotrafiÂł improwizowaĂŚ na zadany temat w dowolnym stylu. DysponowaÂł rozlegÂłym repertuarem, obejmujÂącym muzykĂŞ fortepianowÂą wszystkich epok. Ze szczegĂłlna preferencjÂą grywaÂł utwory wirtuozowskie, pozwalajÂące mu na szerokie zaprezentowanie swych fantastycznych moÂżliwoÂści pianistycznych".  (http://pl.chopin.nifc.pl/chopin/persons/detail/name/K%C4%99dra/id/566)

http://www.youtube.com/watch?v=I0eZdd-lX-0

DziĂŞki, Panie WÂładysÂławie, Âże byÂłeÂś z nami (*)...

[gandarwa]

Aleksiej SuÂłtanow (1968-2005) - nagrodzony laureat XIII Konkursu Chopinowskiego 1995 r. 
PamiĂŞtam te emocje konkursowe, owacje widowni, niemal pewne I miejsce.......
I miejsca nie przyznano wĂłwczas, dostaÂł drugie rĂłwnolegle z Philipem Giusiano.
A nied³ugo w³aœciwie potem, w pe³ni rozkwitu jego mo¿liwoœci, spad³a wieœÌ
o jego dramacie......

Wspomnijmy Aleksieja - jego grĂŞ w KCH:
http://www.youtube.com/watch?v=9-sGXA4Z81Q
oraz finaÂły:
http://www.youtube.com/watch?v=BIotERxBrls&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=g2Pldzcy9hg&feature=related

(*)

[Janusz1228]

Izuniu, co siĂŞ staÂło z SuÂłtanowem?? Nic nie sÂłyszaÂłem o jego dramacie 

[ewa578]

Su³tanow od wczesnej m³odoœci cierpia³ na bóle g³owy nieznanego pochodzenia. Podobno w 1996 r. w czasie koncertu dozna³ pierwszego, drobnego wylewu, co spowodowa³o minimaln¹ pomy³kê o jedn¹ nutê! W 2001 roku, uderzy³ siê w ³azience w g³owê czego wynikiem by³ potê¿ny krwotok wewnêtrzny. Pomimo pomocy, nast¹pi³o potem kilka udarów, co wywola³o parali¿ lewej strony cia³a. Mimo intensywnej rehabilitacji (na op³acenie której, zbierano fundusze wœród melomanów calego œwiata, równie¿ w Polsce) stan zdrowia nie ulega³ porawie. Ten wspania³y muzyk wci¹¿ dawa³ kameralne koncerty. Partie lewej rêki gra³a jego ¿ona! Niestety, w 2005 roku przegra³ walkê z chorob¹. Szkoda! Dlaczego wspania³e talenty odchodz¹ tak m³odo?!

[chingate]

Smutna ta historya przypomina mi przypadek ¯akliny du Pre. Piêkna, genialna, ech, szkoda s³ów. I jeszcze do tego ten Barenboim, któren zachowa³ siê jak syn ma³py i wielb³¹da. Alhamdulillah, zosta³o po Niej trochê nagraù.

[gandarwa]

Wszystko siĂŞ zgadza, Ewuniu...
Gdy wieœÌ posz³a o tej pierwszej chorobie (pisze eufemizmami, jakoœ mi ³atwiej), nie mog³am uwierzyÌ,
Âże to prawda, ale z czasem okazaÂło siĂŞ, ze to jednak prawda... Takie piĂŞkne, mÂłode Âżycie...

A dziÂś w DwĂłjce szÂła w DuÂżej Czarnej piĂŞkna audycja o WÂładysÂławie KĂŞdrze!!!!! Wielki niedoceniony talent,
 przerĂłsÂł swoje czasy. PamiĂŞtam, jak siĂŞ biegaÂło na jego koncerty! RĂłwnieÂż przedwczesne odejÂście... 50 lat...
nowotwĂłr pÂłuc...

[gandarwa]

Smutna ta historya przypomina mi przypadek ¯akliny du Pre. Piêkna, genialna, ech, szkoda s³ów. I jeszcze do tego ten Barenboim, któren zachowa³ siê jak syn ma³py i wielb³¹da. Alhamdulillah, zosta³o po Niej trochê nagraù.

Tak, rĂłwniez tragiczna historia. Jacqueline Du Pre (1945-1987), wybitny wirtuoz wiolonczeli,  zapadÂła - jak potem zdiagnozowano - na stwardnienie rozsiane. Publiczny ostatni koncert daÂła w wieku 28 lat, a odeszÂła w wieku lat 42.
Musammanie, nie mĂłw tak Âźle o Barenboimie... Tak naprawdĂŞ, niegdy nie znamy do koĂąca prawdy, poniewaÂż kaÂżdy ma swojÂą.
Dla Jacqueline ÂświateÂłko - (*)
 

[gandarwa]

Ginette Neveu (1919-1949) - legenda wiolinistyki, mimo Âże Âżycie zakoĂączyÂło sie w tak mÂłodym wieku...
W 1935 roku jako 15-letnia skrzypaczka zwyciĂŞÂżyÂła w I Konkursie im. Wieniawskiego, przed Dawidem Ojstrachem
(II miejsce); w tym samym konkursie graÂła takÂże Ida Haendel, najmÂłodsza uczestniczka konkursu (takÂże nagrodzona).
Ginette leciaÂła na koncert na Azory - samolot rozbiÂł sie o gĂłrĂŞ przy prĂłbie lÂądowania;
zginĂŞÂłi oboje z bratem, ktĂłry jej akompaniowaÂł...

http://www.youtube.com/watch?v=Icr0l8zJmfg&feature=related

(*)

[TeresaGrob]

Dla mnie najpiĂŞkniejsza na Âświecie jest muzyka Schuberta, Chopina i Mozarta,
wiĂŞc nie mogĂŞ tu nie wspomnieĂŚ o Dinu Lipattim.
ZmarÂł na biaÂłaczkĂŞ w wieku 33 lat. ZostawiÂł maÂło nagraĂą, wiĂŞc tym bardziej
cennych.
Nikt tak nie graÂł walcĂłw Chopina. Eleganckie ale nie puste, sÂłychaĂŚ w nich
jak¹œ arystokracje duchow¹, trudno to okreœliÌ.Coœ co wykracza poza
technikĂŞ i nawet interpretacjĂŞ. CoÂś nieuchwytnego, moÂże po prostu
piĂŞkno.

http://www.youtube.com/watch?v=-DeO3-mvrzw&feature=fvst

[gandarwa]

DziĂŞki, Tereniu, za to wzruszenie...
 Dinu musiaÂł po prostu mieĂŚ tĂŞ charyzmĂŞ, ktĂłrÂą siĂŞ wyczuwa nawet przez czas...
Czarodziej... A masz mo¿e pod rêka jak¹œ pere³kê Schuberta w jego wykonaniu?
 

[aro 59]

SÂą dwie rzeczy, ktĂłre sÂą niezmienne czas i ÂśmierĂŚ.
UmrzeÌ to wyjœÌ z czasu.
Jednak tak jak swoich bliskich i znajomych grzebiemy, grzebiemy i myÂśl o swojej Âśmierci.
Mamy tendencjĂŞ do tego by czuĂŚ siĂŞ nieÂśmiertelnym, kaÂżdy z nas myÂśli i dziaÂła tak, jakby nigdy nie miaÂł umrzeĂŚ.
Jedn¹ z charakterystycznych cech ¿ycia jest niesprawiedliwoœÌ.
PiĂŞkny brzydki, stary mÂłody, szybki powolny, mÂądry gÂłupi, bogaty biedny… nie sÂą warci ani mniej ani wiĂŞcej, te rozró¿nienia nie wprowadzajÂą Âżadnej hierarchii.
Ludzie tak ró¿ni od siebie jednak s¹ równi. Równi, poniewa¿ umieraj¹.
ÂŻycie jest piĂŞkne. Zdarza siĂŞ, Âże okrutne. Lecz jednak piĂŞkne.
I to Âżycie, tak dÂługie , czĂŞsto bez koĂąca, nagle okazuje siĂŞ krĂłtkie. Jest skoĂączone.
Czas jest nawiasem.

[TeresaGrob]

Gdy William Kapell zgin¹³ w katastrofie samolotowej nad San Francisco mia³ 29 lat.
RĂłwnieÂż wybitny wykonawca Chopina i Schuberta, ale takÂże Liszta, Rachmaninowa. A zdaniem niektĂłrych
wyprzedziÂł Goulda w interpretacjach Bacha.
Impromptu Schuberta:

http://www.youtube.com/watch?v=_kxhRN-4pL8

[gandarwa]

Kiedy to byÂło? PrzyznajĂŞ, Âże nie znaÂłam tego pianisty 
Ale gra piĂŞknie, piĂŞknie... 
Katastrofy tyle piĂŞknych istnieĂą zabraÂły... 

...narkotyki, alkohol... niekiedy myslĂŞ, czy warto pÂłaciĂŚ za sÂławĂŞ tak wysoka cenĂŞ....

[gandarwa]

Markowi
ÂŻycie mamy do przeÂżycia i do akceptacji, jakkolwiek ciĂŞÂżko by nie byÂło.
Do cieszenia sie, Âże je mamy,
Do dziaÂłania i trudzenia siĂŞ...
Masz racje, Âże Âżyjemy, jakbyÂśmy mieli ÂżyĂŚ wiecznie... Ale --
umiera jedynie ciaÂło, dusza jest wieczna i wiecznie mÂłoda...!
Dlatego niekiedy nie odczuwa siĂŞ upÂływu czasu - czujemy siĂŞ ciÂągle mÂłodzi! 
 

[kozioÂł]

Randy Rhoads - jeden z najwybitniejszych gitarzystĂłw hard&heavy poczÂątkĂłw
lat 80-tych..wspó³pracowa³ z zespo³ami Quiet Riot i Ozzy Osbourne
W swojej grze czerpaÂł wiele z muzyki klasycznej, jeden z pierwszych
gitarzystow uÂżywajÂących techniki tappingu (po Hackecie i Eddie Van Halen)
zgin¹³ w katastrofie samolotowej w 1982, próbuj¹c zrobiÌ koleg¹
z zespo³u (podró¿ujacych tym razem autobusem) kawa³..
3x siĂŞ udaÂło, za czwartym niestety skoĂączyÂło siĂŞ fatalnie, w chwili Âśmierci miaÂł 25 lat.

Wywar³ ogromny wp³yw na ca³¹ rzesze gitarzystów lat 80-90 tych, w tym wielu wybitnych:
Paula Gilberta, Marty Friedmana, Vinnie Vincenta, czy nawet Yngwie Malmsteena

PrzeglÂąd (mix) kilku solĂłwek Randy'ego..ale prawdziwe schody (jak na tamte lata) zaczynajÂą sie dopiero
gdzieÂś od 4:20, wszystko to oczywiscie nie czyjeÂś, lecz jego wÂłasne kompozycje..

www.youtube.com/watch?v=UVJKlOkrgt0