KÂącik muzyki rosyjskiej

[Aleksias]

To wÂątek stworzony na fali minionego konkursu, pod wraÂżeniem zachwytu prezentacjÂą tak wielu wspaniaÂłych dzieÂł tak wielu rosyjskich kompozytorĂłw, znanych i nieznanych, ktĂłrych chciaÂłoby siĂŞ wspomnieĂŚ, zatrzymaĂŚ w pamiĂŞci, poÂświĂŞciĂŚ chwilĂŞ uwagi.
Rosja przypomina ocean - jest niczym ÂżywioÂł; wielki, groÂźny, niebezpieczny, a jednoczeÂśnie i tajemniczy, i fascynujÂący, i kryjÂący w swej g³êbi wiele skarbĂłw...Takim skarbem jest potĂŞÂżna, wielka literatura, jest teÂż nim niezwykÂła, bajeczna, iskrzÂąca siĂŞ mnĂłstwem barw muzyka. GrajÂą w niej tĂŞskne melodie bezkresnych stepĂłw, hula pó³nocny wiatr i Âśpiewa nieujarzmiona, romantyczna, rosyjska dusza. To nie tylko tak bogaty XIX wiek, gdzie walczÂą o lepsze zaÂłoÂżyciele PotĂŞÂżnej Gromadki- Musorgski, Borodin, Rimski-Korsakow, BaÂłakiriew; nie tylko ojciec rosyjskiej opery Glinka, romantyczny gigant Czajkowski. To takÂże, prĂłcz sÂłowiaĂąskich korzeni, silne wpÂływy bizantyjskie, to magiczna muzyka cerkiewna, to dawne ludowe byliny, folklor tak mocno zawsze przenikajÂący ducha tej muzyki, to inspirowana takÂże wÂłoskimi klimatami twĂłrczoœÌ operowa rosyjskiego oÂświecenia; ale to takÂże czasy wspó³czesne. Rosjanie wchodzÂą w muzyczny XX wiek mocnym akcentem, poprzez wielkiego fantastĂŞ Skriabina, tuÂż za nim pod¹¿ajÂą Rachmaninow, Prokofiew, StrawiĂąski... CzyÂż ktĂłreÂś z tych nazwisk nie przyprawia nas o przyjemny dreszcz? A to przecieÂż nie wszyscy. Jest i wielki Szostakowicz, i Chaczaturian, i Rostropowicz, a w kolejce, by siĂŞ nam przedstawiĂŚ stoi juÂż Gubajdulina, Schnittke, Szczedrin, Pietrow, i wielu innych.
Zatem stroimy baÂłaÂłajkĂŞ, nastawiamy samowar, palimy w piecu i szykujemy przytulny rosyjski kÂącik na przyjĂŞcie wszystkich muzycznych goÂści, ktĂłrzy bĂŞdÂą mogli do niego zawitaĂŚ. BĂŞdÂą wÂśrĂłd nich ci wielcy, juÂż nam przecieÂż znajomi i bliscy, i znajdÂą siĂŞ teÂż nowi przybysze... 

PosÂłuchajmy prĂłbki rosyjskiej muzyki sakralnej - na dobry poczÂątek:)
https://www.youtube.com/watch?v=9IpgYVzGtfg
Aleksander Greczaninow: K Bogoroditse prileÂżno
(uczeĂą Taniejewa, o ktĂłrym na pewno tez warto bĂŞdzie wspomnieĂŚ:))

I wprowadÂźmy siĂŞ w klimat brzmieniem kultowej baÂłaÂłajki:
https://www.youtube.com/watch?v=XdqAuyIbyBk
(gra Aleksiej Archipowski)

[Aleksias]

Nie odmĂłwiĂŞ sobie zalinkowania peÂłnego recitalu Aleksieja i jego magicznej baÂłaÂłajki Klimaty jakby w stylu Anouara Brahema i ogĂłlnie Czterech Strun...

Алексей Архиповский (Alexey Arkhipovsky) Aleksiej Archipowski - Дорога Домой (The Road Home) Droga do domu
https://www.youtube.com/watch?v=6Phmxpk4b9o

Ponad piêÌset ³apek w górê, dwie ³apki w dó³... Ktoœ zniesmaczy³ siê w komentarzu:

- Who the **** gave this a thumbs down??
 
- Maybe Justin Bieber fans? 

[Mozart]

Nie pamiĂŞtam juÂż, o ktĂłre preludium chodziÂło (choĂŚ mam swoje typy  ) - o ktĂłrymÂś z nich powiedziano, Âże skupia w sobie ca³¹ historiĂŞ Rosji, z wszystkimi jej tragediami, kompleksami, upadkami i wzlotami. Partytury Skriabina wyraÂżajÂą rosyjskÂą dumĂŞ i nostalgiĂŞ.

Jak zasygnalizowaÂła na jednym z wÂątkĂłw Asia, w tym roku mija 100. rocznica Âśmierci tego kompozytora.

Aleksander SKRIABIN, Preludia

https://www.youtube.com/watch?v=Uy8MTTrh-Z8

[Mozart]

MyÂślĂŞ, Âże idealnie pasuje do tego wÂątku  #TCH15

Lucas Debargue & I Sonata fortepianowa f-moll Nikolaja Medtnera (1880 - 1951).

https://www.youtube.com/watch?v=jZJD076O4TU

[Aleksias]

ÂŚwietnie pasuje. A Medtner pozostaje zawsze trochĂŞ w cieniu innych rosyjskich kompozytorĂłw - chyba niesprawiedliwie.
Bardzo Âładnie i ciepÂło mĂłwi o nim Hamelin:
Muzyka Medtnera jest tego rodzaju, Âże najczĂŞÂściej nie robi najlepszego wraÂżenia po pierwszym sÂłuchaniu. Nie obdarza nas hojnie melodyjnoÂściÂą, co czyni na przykÂład Rachmaninow. Ale jeÂżeli damy Medtnerowi czas, jeÂśli damy mu drugÂą (i trzeciÂą ) szansĂŞ, wtedy nam siĂŞ odsÂłoni, i nie bĂŞdzie juÂż sposobu, aby siĂŞ od niego uwolniĂŚ - pozostanie czĂŞÂściÂą nas na zawsze
I ilustruje to na przykÂładzie.
https://www.youtube.com/watch?v=qnzh7jzlyQw

[Aleksias]

PrzytÂłoczona nieco potĂŞÂżnym konkursowym Âładunkiem RachĂłw trzy, poÂżeglowaÂłam po oceanie YouTube w poszukiwaniu dla odmiany spektakularnego wykonania Racha dwa
I znalazÂłam takÂą oto pereÂłkĂŞ.
https://www.youtube.com/watch?v=ddTVZy-ZwVI&t=606s

"This historically acclaimed recording is offered in high resolution 3D binaural sound and virtually noise-free for the first time in almost 90 years."

"The performance is a true marvel. It is the result of one of the most contentious recording sessions in history; as Stokowski and Rachmaninov feuded over the interpretation. An old feud that started at the first attempt to record these two superstars with the same piece. They couldn't pull it off. The earlier release has no 3rd movement, because the two men simply could not agree on how to play it. The '29 session covered two days, in the first day the arguments were so difficult that members of the orchestra had to separate the two men to keep them from coming to blows. The tension in the first movement from that day is palpable and present on the recording, and it is wonderful. On the second day the two Great Egos struck a bargain: Stokowski called the shots in the second movement, Rachmaninov lead in the third movement. It was a brilliant compromise. Stokowski's "adagio sostenuto" has never been surpassed. As for the third movement, the triumphant joy of the finale is just as palpable. One can only imagine the feelings of all involved as the final side was turning on the cutting system. As they reach the coda there is an overwhelming feeling of euphoria in the performance as one of the most difficult recording sessions in history came to a successful outcome.

The rest is history. Few recordings from any genre have endured in popularity over time as this gem. In terms of musicianship and quality of performance, it is still one of the greatest musical moments ever captured on record."

[Aleksias]

Przy caÂłym wirtuozerskim blasku i technicznych fajerwerkĂłw Racha 3, drugi koncert zdaje siĂŞ jednak piĂŞkniejszy Od przeszywajÂących dreszczem poczÂątkowych akordĂłw, ponoĂŚ symbolizujÂących wydobywanie siĂŞ z mroku rozpaczy ku sile i ÂświatÂłu i Âżycia...
Rachmaninow podobno zawdziĂŞczaÂł temu koncertowi wydobycie siĂŞ z depresji. Kiedy po potĂŞpieniu jego pierwszej symfonii i trzyletnim okresie twĂłrczej niemocy kompozytor zwrĂłciÂł siĂŞ po pomoc do moskiewskiego neurologa NikoÂłaja Dahla, ten niezaleÂżnie od kuracji zdoÂłaÂł go podobno przekonaĂŚ, Âże jest w stanie stworzyĂŚ wspaniaÂłe, genialne dzieÂło. W kaÂżdym razie II koncert zostaÂł dedykowany wÂłaÂśnie jemu.
... poprzez zupeÂłnie zjawiskowe brzmienia w natchnionym sostenuto w c (i E ), ktĂłre momentami niezwykle przypomina pewne kultowe sostenuto w cis
... bogactwo iskrzÂących siĂŞ fantastycznie motywĂłw w finale. I zresztÂą w caÂłym koncercie.

To dla nas powĂłd do dumy, Âże jednym z najbardziej niezwykÂłych, niezapomnianych wykonaĂą tego magicznego utworu jest to, ktĂłre miaÂło miejsce u nas, z udziaÂłem naszej orkiestry, pod batutÂą polskiego dyrygenta. To to wÂłaÂśnie nagranie pozwoliÂło Richterowi zdobyĂŚ ÂświatowÂą sÂławĂŞ, zanim jeszcze sam mĂłgÂł wyruszyĂŚ w Âświat.

ÂŚwiatosÂław Richter, Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Narodowej, dyryguje StanisÂław WisÂłocki. Z winyla wydanego przez Deutshe Gramophon i... Polskie Nagania. Rok 1959. NieÂśmiertelna kapsuÂła czasu:
https://www.youtube.com/watch?v=pK95cY-23rw