Seong-Jin Cho - zwyciĂŞzca XVII Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina

[Aleksias]

Kto wie? S-J jak siĂŞ wydaje jest nie tylko smakoszem, ale teÂż i nie wylewa za koÂłnierz. (a wyglÂąda tak niewinnie ) Jemu raczej wiĂŞc nie groziÂłoby zamieszczenie w swoim dzienniku zapiskĂłw, jakie ponoĂŚ uwieczniÂł pewien amerykaĂąski ÂżoÂłnierz na wspĂłlnej misji:

"PoniedziaÂłek. Popijam trochĂŞ z Polakami. Wtorek. Chyba koniec ze mnÂą. Umieram. ÂŚroda. Powoli dochodzĂŞ do siebie... Czwartek. Polacy znowu wyciÂągnĂŞli mnie na wĂłdkĂŞ. PiÂątek. ÂŻaÂłujĂŞ, Âże nie umarÂłem we wtorek... "

or something like that:
https://www.youtube.com/watch?v=Ku58E-1h_ys

[Mozart]

A zatem: preludia i sonata. Plus, oczywiÂście, polonez.

http://www.empik.com/chopin-competition-winner-various-artists,p1116079362,muzyka-p

[Aleksias]

S-J w tym wieĂączÂącym Konkurs polonezie przypomniaÂł mi sÂłynnego "Mochnackiego"

ChciaÂłam sobie go przy okazji - i Wam - przypomnieĂŚ. Chyba jeden z najbardziej plastycznych, sugestywnych obrazĂłw malujÂących sÂłowami muzykĂŞ, a zarazem oddajÂący romantyczny, peÂłen barw i burzliwych emocji klimat, niezmiernie pasujÂący do przekazu i siÂły muzyki Chopina. ChoĂŚby wÂłaÂśnie do Wielkiego Poloneza (choĂŚ wczytujÂąc siĂŞ w tekst moÂżna by zgadywaĂŚ, Âże Mochnacki w 1832 roku w Metz mĂłgÂłby teÂż graĂŚ mazurki i raczej na bank - RewolucyjnÂą ) Bo na pewno graÂł muzykĂŞ przyjaciela, o ktĂłrym pisaÂł: "Jest caÂły oddany geniuszowi muzyki, ktĂłrym tchnie, oddycha".
http://www.wiersze.annet.pl/w,,17528

Zdecydowanie SJ potrafi³ oddaÌ esencjê tego klimatu. I kiedy rozpêdzi³ blade palce œwiergotem w wiolinie, i ma³y, smutny strumieù spod rêki mu p³ynie. Raz w raz rosa po bia³ej pryska klawiaturze, i raz po raz w wiolinie kwitn¹ polne ró¿e. po fijo³ków woni, [...] po czyichœ smutnych oczach, jakiejœ bia³ej d³oni I kiedy ostrog¹ spi¹³ melodiê, a akompaniament szaleje, krzyczy w basie, roœnie w straszny zamêt - I kiedy wreszcie ca³¹ klawiaturê owin¹³ w sztandary. I wszystkie karabele jedn¹ uj¹³ d³oni¹ I uderzy³ w instrument t¹ piekieln¹ broni¹.

SzukaÂłam w sieci wiersza, w ktĂłrym "jest caÂły romantyzm": narĂłd i historia, klĂŞska i nadzieja, miÂłoœÌ i wiele innych emocji. Na co dzieĂą pamiĂŞta siĂŞ z niego wyjÂątki - Kilka genialnych wersĂłw: jak I cisza jest w wiolinie. Cisza przeraÂźliwa.    I oczywiÂście: "Citoyens! UciekaĂŚ! Krew pachnie w tej sali!!!" Krew powstania sprzed 2 lat, na ktĂłre tak chciaÂł do³¹czyĂŚ Fryderyk.
http://www.wiersze.annet.pl/w,,17528

I przy okazji trafiÂłam na coÂś zupeÂłnie niespodziewanego:) W Âżyciu bym nie pomyÂślaÂła, Âże do tego bit jest
https://www.youtube.com/watch?v=f7Li3RUGCkU

[Aleksias]

Przy okazji - namiary na Seong-Jinowego facebooka. Dobrze mieÌ pod rêk¹ - ci¹gle zapominam, ¿eby zerkn¹Ì, co tam siê dzieje:) A dzieje siê;))

https://www.facebook.com/seongjin.cho/

[Mozart]

"S-J makes a great first impression in Birmingham" - entuzjastyczna recenzja koncertu z V. Aszkenazim.

https://bachtrack.com/review-ashkenazy-seong-jin-cho-philharmonia-birmingham-november-2015

[Mozart]

Natomiast londyĂąski Guardian po koncercie w Royal Festival Hall ma wÂątpliwoÂści i obok podziwu stawia zarzut: "he lost freshness".

http://www.theguardian.com/music/2015/nov/06/philharmonia-vladimir-ashkenazy-seong-jin-cho-review-royal-festival-hall-london

[Aleksias]

Jednak spodobaÂło siĂŞ na poczÂątku, coÂś jakby przygasÂło w poÂłowie...  MoÂże miaÂł gorszy dzieĂą? To maraton; nie zawsze bĂŞdzie w szczytowej formie. A moÂże byĂŚ i tak, Âże on siĂŞ momentami trochĂŞ boi, traci pewnoœÌ siebie, ucieka w bezpieczne standardy, i wtedy mniej pokazuje tej spontanicznoÂści (vide ró¿nica: finaÂł - gala).
Zobaczymy, jak poradzi sobie w styczniu w Concertgebouw. No i oczywiÂście, w grudniu, nieco bliÂżej:)

Odnalaz³am jeszcze inn¹ recenzjê z RFH, w zasadzie bardzo ciep³¹ i pozytywn¹:
http://www.classicalsource.com/db_control/db_concert_review.php?id=13232
A tym siĂŞ z kolei najbardziej wÂłaÂśnie podobaÂło Larghetto
 "Best, perhaps, was the nocturnal musing of the slow movement, raptly delivered by the pianist and nicely traced by bassoonist Ursula Leveaux, this ‘Romanze’ magically vanishing into a gleeful and graceful Finale."  Nie dogodzisz krytykom
 
 
“My greatest dream is to concertise until I die, to appear on stage even when I am an old man”. No to bĂŞdzie miaÂł doœÌ duÂżo czasu na poĂŚwiczenie kondycji i odpornoÂści

[Mozart]

Warto rĂłwnieÂż zwrĂłciĂŚ uwagĂŞ na opinie dwĂłch internautĂłw pod tekstem Andrew Clementsa z The Guardian.

What a misleading review! Obviously musical preferences are matter of taste, but there are also some objective factors, like the fact, that the orchestra and pianist were perfectly coordinated (with 1 or 2 asynchrons altogether), balanced, with great energy in the exposition, beautiful sounds of woodwinds and even horns, that are tricky in Chopin concertos. They were cooperating as if Cho was a mature artist.

Second movement of this concerto should be static and it was, with beautiful cantilena and sublimating the timbres. The third movement was full of energy, with clear showing dance elements (quite tricky, with Polish "awkward" accents), virtuosity and structure.
Cho's fresh view within the classical "frames" (limits, however you call them) are actually his BEST features. That combined with high culture of the performance, fantastic abilities in terms of controlling the sound, building long musical structures (that you seem not to notice) and great professionalism on stage, makes him an extremely interesting pianist, one of the best winners of the Chopin Competition ever (the most important piano competition in the world). And he got an enormous applause, not often seen in the Festival Hall.

I don't know what politics is behind your review, Mr Clemens, but in my opinion it is a very unprofessional one.

mirador2015 napisaÂł z kolei:

[...] Regarding Mr. Cho, despite his young age, he is already a better pianist and has better prospects than some of the winners and past laureates of the recent Chopin Competitions mentioned in the review. I believe his gifts are such that he will be one of the most important pianists of the 21st century. His performance in Birmingham of Chopin's Concerto No. 1 did seem different, to some extent, to the one in the Chopin Competition, and this was probably due to the interaction with the orchestra. Nevertheless, this was beautiful and personal playing, while his encore (the Nocturne in C minor, op. 48) was truly exquisite.


W dopeÂłnieniu - entuzjazm katowickiej Wyborczej po koncercie Cho w siedzibie NOSPR.

W NOSPR laureat zasiad³ przy najwspanialszym z nale¿¹cych do orkiestry fortepianów, Steinway'u kupionym tu¿ przed otwarciem zesz³orocznego sezonu. Po pierwszej próbie muzycy NOSPR mówili, ¿e m³ody Koreaùczyk zadziwi³ ich swoimi umiejêtnoœciami. A przecie¿ niejedno ju¿ s³yszeli.

CaÂły tekst: http://katowice.wyborcza.pl/katowice/1,35018,19118292,nospr-seon-jin-cho-laureat-konkursu-chopinowskiego-podbil.html#ixzz3r5fgQAiH

[Mozart]

Recenzja paryskiego recitalu S-J'a (Salle Gaveau):

http://www.diapasonmag.fr/actualites/critiques/le-vainqueur-du-concours-chopin-donne-son-premier-recital-a-paris

[Aleksias]

"Bilety na  pierwszy paryski recital Seong-Jina Cho z Korei PoÂłudniowej zostaÂły wyprzedane na fali popularnoÂści po zdobyciu przez niego pierwszej nagrody na XVII Konkursie Chopinowskim. WÂśrĂłd licznie zgromadzonej publicznoÂści  daÂło siĂŞ zauwaÂżyĂŚ obecnoœÌ pianisty  Jeana-Philippe'a Collarda, ktĂłry niedawno wydaÂł piĂŞknÂą pÂłytĂŞ z repertuarem zbliÂżonym do tego koncertu, oraz Michela BĂŠroffa, ktĂłry byÂł profesorem mÂłodego wirtuoza w paryskim Konserwatorium.

Podczas recitalu, zÂłoÂżonego zgodnie z zapowiedziami wy³¹cznie z dzieÂł Chopina, laureat wykazaÂł, Âże zasÂługuje w caÂłej peÂłni na sÂławĂŞ, jakÂą  przyniosÂła mu ÂświeÂżo otrzymana nagroda. Jego gra wyró¿nia siĂŞ du¿¹ paletÂą niuansĂłw (Nokturn c-mol op. 48 n° 1 rozpocz¹³ siĂŞ niezmÂąconym spokojem, po czym wybuchn¹³ ogniem), wyraÂźnym, lecz zawsze trafnym rubatem (doœÌ wspomnieĂŚ na przykÂład entuzjastyczne przyspieszenia w arabeskach Scherza n° 2), bogactwem kolorĂłw (w szczegĂłlnoÂści  w podejÂściu do kaÂżdej ekspozycji tematu Marsza ÂŻaÂłobnego wydobywajÂącym ró¿ne odcienie smutku) oraz wielkÂą pÂłynnoÂściÂą frazowania (pozwalajÂącÂą na perfekcyjne wygaÂśniĂŞcie tajemniczego finaÂłu Sonaty n° 2).

Po przerwie Preludia op. 28 pozwoliÂły Seong-Jinowi Cho potwierdziĂŚ  zakres jego talentu. WykonujÂąc caÂły zbiĂłr w szybkim tempie, postaraÂł siĂŞ uwydatniĂŚ spĂłjnoœÌ cyklu, jednoczeÂśnie nadajÂąc kaÂżdej czĂŞÂści jej wÂłasnÂą toÂżsamoœÌ: melodia preludium n° 3 unosiÂła siĂŞ ponad pysznÂą magmÂą dÂźwiĂŞkĂłw, punkt kulminacyjny preludium n° 4  zapowiadany byÂł potĂŞÂżnÂą rytmicznÂą feeriÂą, krystaliczne descentes preludium n° 10 brzmiaÂły bardziej tajemniczo niÂż kiedykolwiek, motoryka preludium  n° 12 odznaczaÂła siĂŞ  stanowczoÂściÂą, pozbawionÂą jednak surowoÂści, l'ĂŠbouriffant (rozwichrzone??) preludium n° 16 daÂło okazjĂŞ do niezwykÂłego pokazu wirtuozerii, a opalizacje preludium n° 23 ÂświeciÂły wytwornym blaskiem. Trzy bisy (Polonez Heroiczny, Nokturn cis-moll op. posthumus oraz Campanella Liszt/Paganini) doprowadziÂły do dobrze zasÂłuÂżonej owacji na stojÂąco."

[Mozart]

No tak, poniekÂąd moÂżna siĂŞ byÂło tego spodziewaĂŚ ÂŚwietne tÂłumaczenie, Asiu!

[Aleksias]

DziĂŞki, och nic takiego     ParyÂżanom zazdroÂścimy bisĂłw ProszĂŞ, jeszcze jakieÂś skojarzenie z Triffim - teÂż lubi CampanellĂŞ:))

[anelik]

  ParyÂżanom zazdroÂścimy

I Krakowianom. NapiszĂŞ i tu (zamieÂściÂłam post w ogadywaniu). Seong wystĂŞpuje 20 grudnia w krakowskiej filharmonii. Od wczoraj ruszyÂła sprzedaÂż. Cena biletĂłw, hm... jak to w wypadku zwyciĂŞzcy.  Nic to, bĂŞdĂŞ jadaÂła chleb z masÂłem.

[Aleksias]

On tam teraz jest

[Mozart]

http://kultura.poznan.pl/mim/kultura/news/koncerty,c,2/seong-jin-cho-pod-choinke,88681.html

ByĂŚ moÂże w tym artykule Asia przeczytaÂła o trunkach Seonga (ale Âżeby mieszaĂŚ jedno z drugim!)