XV Konkurs Skrzypcowy im. Henryka Wieniawskiego. 8-23.10.2016

[bartus]

Asiu, dziekujemy za wypiski dla drugiego etapu.

[Mozart]

DziĂŞkujemy

WysÂłuchaÂłem we fragmencie wystĂŞpu Rosjaninia Gurewicza, IMO totalnie nieudanego. Nie potrafiĂŞ zrozumieĂŚ, dlaczego zobaczymy go w II etapie - zamiast np. Roussine'a. CzujĂŞ siĂŞ trochĂŞ zdezorientowany 

[Aleksias]

Jeszcze dzisiaj sÂłuchaÂłam Alexisa, i naprawdĂŞ jest mi go Âżal. Pewnie teÂż zamieniÂłabym go na kilku z tych, ktĂłrzy przeszli. Trudno.
Jednak do wiĂŞkszoÂści wyborĂłw chyba nie moÂżna mieĂŚ zastrzeÂżeĂą. Staram siĂŞ nadrobiĂŚ zalegÂłoÂści i zapoznaĂŚ siĂŞ z tymi, o ktĂłrych nic nie wiem. WÂłaÂśnie posÂłuchaÂłam teÂż sobie Shiori Terauchi, ktĂłra jakoÂś caÂłkiem nam umknĂŞÂła. OprĂłcz tego, Âże ma piĂŞknÂą artystycznÂą sukniĂŞ, stwierdziÂłam teÂż, Âże bardzo dobrze mi siĂŞ jej sÂłucha. PodobaÂł mi siĂŞ Grand Caprice Ernsta, i Wariacje Wieniawskiego.

Poza tym po I etapie odczuwam syndrom odstawienia MitĂłw Szymanowskiego

https://www.youtube.com/watch?v=xKCXZIjUfcM

Kochani, odnoÂśnie info itd., to przecieÂż nic takiego, po prostu wklejam to, co podajÂą media


Plan przesÂłuchaĂą 2 etapu:


Czwartek, 13.10.2016

10:00         Hattori Mone, Irina Vinogradova, 35
10:40         Asieieva Hanna, Hanna Holeksa, 45
11:25          Malesza Anna, Marcin Sikorski, 33
przerwa
12:30          Syrnicka Maja, Marcin Sikorski, 23
13:00         MaszoĂąska Amelia, MichaÂł Francuz, 31

16:00         Lin Richard, Hanna Holeksa, 33
16:40         Kuznetsov Alexander, MichaÂł Francuz, 41
przerwa
17:50         Zatsikha Vasyl, François Killian, 39
18:30         Selalmazidis Arsenis, Hanna Holeksa, 25

[bartus]

Z Vinogradova nie ma zartow. Absolutnie kontroluje kazde wykonanie Beethovena.
Ma ona ped do przodu, ale nie przyspiesza. Duza sztuka. Jezeli mloda solistka potrafi sprostac emocjom beethovenowskim
p. Vinogradowej, to wykon jest bardzo dobry. W przypadku Shiori wspolpraca z fortepianem jest na 98%, czyli naprawde dobrze. Vinogradowa ma wspanialy dzwiek. Duzy i lekki w jednym wydaniu. Fantastyczne akcenty i "timing" eliminujacy niezdrowe, wydumane wstrzymania (popularne wsrod slabszych muzykow, bo latwo) zamazuja calkowicie male bledy i nietrafiania.
Nie ma to zanczenia dla mnie w tym wypadku.
Brawo pianistka.

A teraz o Shiori Terauchi. "A very accomplished  performer" jakby powiedzial nudny krytyk z Anglii.
Niektore Panie musialo zabolec, ze artystka czesto wycierala spocona raczke o ta piekna, jedwabna japonska suknie. Moze jest latwa w praniu?

Wszystko na miejscu. Wibracja, dzwiek intonacja, temperament w sam raz. Niestety nie mialem generalnego odlotu, ale.. podobalo mi sie bardzo.
Zwlaszcza E struna - sliczna w wysokich rejestrach i moze tutaj byl moj maly odlocik. Kaprys grala troche asekuracyjnie a moze powsciagliwie - taka koncepcja. Popatrzcie co moze zrobic seria trudnych flazoletow. Male, sliczne japonskie szpareczki potrafily sie calkiem szeroko otworzyc.
Tragedia opowiedziana Schubertem nie byla tragedia w pojeciu wyswiechtanego odczucia dzielenia wlosa na czworo i krzyku. Niektorzy ludzie przezywaja tragedie w spokoju i wyciszeniu (pozazdroscic).
Wariacje grane szlachetnym dzwiekiem i dosyc ostroznie. Raczej nie podzielam zachwytu Asi nad tym wykonaiem.

[bartus]

Dzisiaj

Hattori Mone
ZNAKOMITA

Asieieva Hanna
Bardzo duzy talent. BARTOK jest zadowolony.
Bartoka bardzo trudno grac, gdyz latwo mozna zabic dzwiekiem kazdy instrument.
Przeforsowac i zrobic z tego zlepek zgrzytow. Hanka gra wzruszajaco!!

[bartus]

Malesza Anna
Fajniutka kompozycja - F. Kreisler: Little Viennese March.
Ania robi wrazenie, chociaz gra zbyt pewniacko. Skromnosc w sztuce jest potrzebna.
Poza tym przyszla z grupa klakierow, czego tez nie lubie.

[bartus]

Syrnicka Maja
To jest bardzo ciekawa skrzypaczka, ktora wydawalby sie troche nieporadna.
Jednak koncowy rezultat jest wysmienity. Wole ja od Ani Maleszy.
Maja jest bardziej autentyczna (nie wiem dlaczego - takie moje wlasne odczucie)
Dzwiek jej skrzypiec jest troche jak z waty. Nie jej wina
--------------------------------------
MaszoĂąska Amelia
Na poczatku, troche mnie zawiodla. Intonacja jeszcze nadal do zaakceptowania, ale to bylo na granicy.
Dzwiek skrzypiec za twardy.
Jej pewnosc w grze ma inny walor niz u Ani. Jest jakis taki sympatyczniejszy.
Pod koniec wystepu (Faure) Amalka sie bardzo rozegrala i grala WZRUSZAJACO!!!
Zasluzony aplauz!!!
---------------------------------

Znowu zarwe nocke, musze juz isc. Dyzur skonczony.

[Janusz1228]

Witajcie kochani!
MiÂło jest gdzie wrĂłciĂŚ, miÂło widzieĂŚ tu „po latach” wci¹¿ znanych przyjació³, ale i nowych uÂżytkownikĂłw.
ZajrzaÂłem do „naszego Kuriera”, gdyÂż trwajÂące przesÂłuchania Konkursu im. Wieniawskiego okazuje siĂŞ - ÂściÂągnĂŞÂły mnie podobnÂą si³¹, jak ongiÂś szopenowskie zmagania.

Nie oÂśmielĂŞ siĂŞ, jednak, szczegó³owo komentowaĂŚ wystĂŞpu uczestnikĂłw, ani toczyĂŚ batalii o swe wÂłasne rozumienie ich stylistyki wykonawczej. Stanie siĂŞ tak z dwĂłch podstawowych racji: sÂłucham transmisji wyrywkowo nie majÂąc Âżadnej skali odniesienia, Âżadnych porĂłwnaĂą jednego solisty, do drugiego. WychwalajÂąc jednego, mĂłgÂłbym nie dowartoÂściowaĂŚ innego, ktĂłrego interpretacja mogÂła byĂŚ duÂżo ciekawsza. Ale, i przyznam to z lekkim wstydem, moja znajomoœÌ repertuaru najcudowniejszego instrumentu Âświata jest bardzo malutka. 
Mam za to spostrzeÂżenie, co do koncepcji repertuarowej Konkursu. Otó¿ uwaÂżam, Âże pierwszy etap (na przykÂład w przeciwieĂąstwie do MKPiFC) byÂł chyba zbyt obszerny, repertuar zbyt trudny do oceny i zachwytu dla niewprawnego ucha, wystĂŞpy skrzypkĂłw, gdy juÂż miaÂłem szansĂŞ wysÂłuchaĂŚ, nieco mi siĂŞ dÂłuÂżyÂły. W drugim etapie – jest na szczĂŞÂście inaczej. Produkcje krĂłtsze, Âłatwiejsze do ogarniĂŞcia, grane utwory – znane a nawet caÂłkiem znane. MyÂślĂŞ teÂż, Âże i sami wirtuozi plÂąsajÂą na strunach z wiĂŞkszÂą lekkoÂściÂą i radoÂściÂą.

To tyle pierwszych spostrze¿eù. Obiecujê s³uchaÌ Konkursu, tyle na ile tylko pozwol¹ mi ró¿ne zobowi¹zania i po¿eracze czasu, i mam nadziejê czasem tak¿e w³¹czyÌ siê do forumijnej dyskusji.
PĂłki co – pozdrawiam Was, kochani, serdecznie!

Ps.
Cieszê siê, ze Forum wci¹¿ ¿yje!

[aro 59]

forum Âżyje, bo bartus pisze pouczajÂące komentarze 

[fille007]

Noc, mĂłwisz, od dwĂłch godzin
jak kokosz gwiazdy rodzi,

Mimo wszystko moja spokojna (ha ha) natura nie wytrzymuje tak bardzo przerysowanej emocji.

wiĂŞc czas spaĂŚ i koĂączyĂŚ te furie;

gwizdzacych kosow.

kos, mĂłwisz, Âśpi i wilga,
sen zmorzyÂł nawet wilka,

Znowu zarwe nocke

tylko Bartus uparcie pracuje.

[...]

I gdy mĂłwiÂł Bartus, cieĂą jego rĂłsÂł i rĂłsÂł.

musze juz isc. Dyzur skonczony.

I odszedÂł. Z czapkÂą na bakier.

Zasluzony aplauz!!!

A jeszcze na odchodnym: "RzuĂŚcie kwiat",
powiedziaÂł, "muzykantowi".

I zaÂśmiaÂł siĂŞ jak Mozart, na caÂły sad:

Ten typ tak czasem ma 

W poÂście wykorzystano fragmenty Romancero K. I. GaÂłczyĂąskiego  

[Aleksias]

Nie miaÂłam niestety czasu, by sÂłuchaĂŚ o czasie  Natomiast udaÂło mi siĂŞ cofn¹Ì czas na suwaku youtubowego ekranu, i trafiÂłam na coÂś,
co czas zatrzymaÂło )
Pierwszy wystêp, który cofaj¹c siê maksymalnie mog³am odtworzyÌ, by³ to Richard Lin, graj¹cy sonatê nr 3 d-moll Brahmsa. I by³ to wystêp, który zdoby³ i podbi³ moje serce. Fakt, ¿e na pytanie "czy lubi pani Brahmsa" zawsze odpowiem z entuzjazmem:) I ¿e szczególnie lubiê tê sonatê. Ale to nie by³ po prostu lubiany Brahms, to by³ strumieù muzyki, który porwa³ mnie i zaczarowa³, pe³en ognia, namiêtnoœci, têsknoty. Czas siê zatrzyma³ chyba nie tylko dla mnie, bo kiedy w pewnym momencie muzyka ucich³a, sala milcza³a:) Dopiero po chwili, kiedy Richard uœmiechn¹³ siê do pianistki i podziêkowa³ jej, rozleg³y siê brawa. I kamera pokaza³a tak¿e uœmiechniêtego, bardzo zadowolonego Vengerova


UdaÂło mi siĂŞ takÂże zÂłapaĂŚ Alexandra Kuzniecowa w sonacie a-moll. On gra piĂŞknie, powiedziaÂłabym, szlachetnie i nobliwie, natomiast nie wzbudziÂł we mnie takiego porywu uczucia:)

[Mozart]

Nie miaÂłem (i wci¹¿ nie mam) czasu, Âżeby odsÂłuchaĂŚ dzisiejszych wykonawcĂłw, zaÂłapaÂłem siĂŞ jedynie na krĂłtkÂą analizĂŞ sonaty Richarda w TVP. Có¿, jestem niemal pewien, Âże tak gra laureat tego konkursu 

[bartus]

Sluchalem Richarda Lin w calosci. Powiem krotko, gosciu ma wspanialy ton i, jak wytrzyma presje, bedzie laureatem, . Gra troche przyciezkawo. Nie moglem jednak pogodzic sie z jego Brahmsem.
Maniera zaczynania dzwieku od malej dynamiki i te gwaltowne (wulgarne) crescenda, zamiast emocji wzbudzaja u mnie niesmak. Fraza przez to jest porwana. Wyobrazcie sobie, ze ktos do Was mowi gwaltownie zglasniajac volumen a potem niedopowiadajac koncowke.

Alexandr Kuzniecow
Musze sie Wam przyznac bez bicia. W pierwszym etapie nie sluchalem Alexandra. Wprowadzilem go na swoja liste na slepo. Teraz wysluchalem Kuzniecowa w calosci i nie moglem sie nadziwic, jak bardzo sztubacko gra ten skrzypek. Dla mnie po prostu fatalnie. Zlosc moja poteguje jego nonszalancka zarozumiala postawa na scenie. Teatralne, szerokie kola smyczkiem po zakonczeniu miernej frazy byly komiczne. Gral nieczysto, z emocja sredniego ucznia szkoly podstawowej.
Jak on przedostal sie do 2 etapu? - kumoterstwo. A tylu przecie doskonalych muzykow odpadlo!! Glos wola o pomste do nieba.

Zatsikha Vasyl
Potezny osobnik grajacy bardzo delikatnie i subtelnie. Dzwieczek dosyc cichy.
Ogolnie ladnie i lekko. Dobrze ulozona reka wspomagala jego b.dobra technike.
Jego energia byla zrownowazona, ale zabraklo kropki nad i. Gdyby dodal troche wiecej czadu i dzwiek bylby mocniejszy.... Sympatyczny i wrazliwy, finezyjny muzyk.

Selalmazidis Arsenisa nie sluchalem niestety.
Czy wiecie gdzie mozna odsluchac zaleglosci w stereo

[Mozart]

Kuzniecow - podpisujĂŞ siĂŞ oburÂącz pod tym, co napisaÂłeÂś.

O Richardzie napiszĂŞ wiĂŞcej jutro. Te dynamiczne sinusoidy (cresc./decresc.) na frazie brzmiaÂły ponoĂŚ znakomicie w sali.

Od mÂłodszego z MozartĂłw mam informacjĂŞ, Âże Grek wgniĂłtÂł wielu w fotel. Kolejny laureat.

Bartku, zerknij na stronĂŞ DwĂłjki.

[bartus]

W poÂście wykorzystano fragmenty Romancero K. I. GaÂłczyĂąskiego  Chichot

i bartusa