XV Konkurs Skrzypcowy im. Henryka Wieniawskiego. 8-23.10.2016

[Aleksias]

Nic dodaÌ, nic uj¹Ì, Asiu

Jakie sÂą nagrody pozaregulaminowe? 

Warto zauwa¿yÌ, ¿e du¿a czêœÌ tych nagród tak¿e przypad³a Veriko
Ona naprawdĂŞ wywarÂła silne wraÂżenie na wielu ludziach, takÂże z grona krytykĂłw.

Veriko otrzymaÂła nagrodĂŞ Polskiego Radia za najlepsze wykonanie Kaprysu Wieniawskiego (pierwszy etap, pamiĂŞtam, Âże jÂą
 wtedy zauwaÂżyÂłam, jak rĂłwnieÂż komentatorzy z DwĂłjki )

W imieniu Kapitu³y Krytyków pan Adam Rozlach wrêczy³ dwie nagrody dla najbardziej wyró¿niaj¹cych siê muzyczn¹ osobowoœci¹ uczestników - dla Veriko i Bomsori

MoÂże najlepszym wyjÂściem byÂłoby uczynienie tego samego w przypadku konkursowego jury - ale tu regulamin jest nieubÂłagany: w przeciwieĂąstwie do Chopinowskiego, tu moÂże byĂŚ tylko jedna pierwsza nagroda.

Kilku uczestnikĂłw dostaÂło takÂże w roczny depozyt cenne skrzypce.

Nasz Robert zosta³ zaproszony na lekcje u Vengerova - bardzo cenna nagroda!! Mo¿na siê spodziewaÌ, ¿e odniesie z nich wiele korzyœci. Dobrze, ¿e zosta³ zauwa¿ony ten wielki m³odziutki talent, tak pechowo od pocz¹tku obci¹¿ony kontuzj¹ utrudniaj¹c¹ mu prezentacjê.

[Aleksias]

Przy okazji konkursu nasunĂŞÂło mi siĂŞ jeszcze wiele refleksji - takie wydarzenie zawsze pobudza wiele emocji, zawiera w sobie tyle zdarzeĂą i dziaÂłaĂą nie tylko muzycznych. I rodzi wiele przemyÂśleĂą, dotyczÂących nie tylko muzyki, ale i nas samych - tego, jak reagujemy i na muzykĂŞ, i na muzykĂłw, co w nas te przeÂżycia wyzwalajÂą, co mogÂą nam o nas powiedzieĂŚ. JakÂą wiedzĂŞ wynosimy z takich chwil intensywnych spotkaĂą grupowego przeÂżywania?
To jeszcze wszystko do przemyÂślenia i poukÂładania.

PĂłki co, miejmy nadziejĂŞ na poniesienie w sobie tego skondensowanego Âładunku muzyki do codziennego dnia, z nadziejÂą, Âże to przeÂżycie jakoÂś nas wzbogaciÂło.

[Aleksias]

Jedn¹ z pierwszych myœli teraz, kiedy ju¿ powoli opada konkursowa gor¹czka i kurz szalonego tempa prezentowanych wci¹¿ nowych postaci i wykonaù,
jest postanowienie, Âże trzeba tego sobie bĂŞdzie teraz na spokojnie posÂłuchaĂŚ.

Wreszcie bez obci¹¿enia oceny, klasyfikacji, koniecznoœci wyboru ju¿, w tej chwili, kto przeszed³, kto nie doci¹gn¹³, kto w czym by³ lepszy, bez czasu na przemyœlenie, zaobserwowanie w³asnych reakcji, czasem rozsmakowanie siê w danej interpretacji, a mo¿e czasem te¿ i na zmianê zdania.

S¹ przecie¿ wykonania, które uderzaj¹ nas od razu w serce i zostaj¹ tam na zawsze, przy czym nie musza byÌ to rzeczy obiektywnie genialne - po prostu takie które najlepiej wspó³brzmi¹ z naszym muzycznym upodobaniem. S¹ i takie, które otworz¹ siê przed nami po d³u¿szym powolnym smakowaniu, niczym wyborowy koniak, a i takie, których urok uleci po jednorazowym przes³uchaniu jak b¹belki szampana

Od pocz¹tku by³y niewielkie szanse, aby poznaÌ wszystkich, niew¹tpliwie ciekawych i dobrze zapowiadaj¹cych siê, uczestników - by³o ich tak wielu, i tak bardzo rozbudowany by³ program. Trzeba by by³o wy³¹czyÌ siê z innych aktywnoœci na kilka dni, jak jury i krytycy. Zatem zda³am siê na ich opiniê i wybór, od pocz¹tku si³¹ rzeczy rezygnuj¹c z poznania wielu z nich. W³¹czy³am siê w pe³ni dopiero w kontemplacjê Mozarta i Bacha, zatem czêœÌ uczestników trzeciego etapu przes³uchiwa³am w poœpiechu od koùca do pocz¹tku Tymi sonatami, i pere³kami z I etapu, mo¿na siê bêdzie jeszcze trochê na spokojnie podelektowaÌ. I ciekawe, jak przetrwaj¹ próbê czasu, wiêkszej uwagi, mniejszych emocji.

[Aleksias]

Przy okazji - co sÂłychaĂŚ u naszych poprzednich laureatĂłw?

Np. nasza Miki od wstrzÂąsajÂącego Szostakowicza w 2013 r. nagraÂła pÂłytĂŞ z koncertem Brucha i SonatÂą Richarda Straussa z OrkiestrÂą SymfonicznÂą z Tokio:

https://www.amazon.com/Bruch-Violinconcertono-1-Kobayashi-Miki/dp/B00B3Y2HH6/ref=sr_1_3?s=music&ie=UTF8&qid=1477347231&sr=1-3

A caÂłkiem niedawno ukazaÂło siĂŞ jej nowe nagranie: Saint-Saens:

http://www.cdjapan.co.jp/product/OVCL-579

Stefan Tarara wraz z ¿on¹ Lor¹ Vakov¹-Tarara wypuœci³ romantycznie zatytulowany kr¹¿ek "The Sound of the 20s" (Hybrid SACD)

"The three fine, substantial 20th c. works, and the brief 21st c. piece reflective of the program's mission, all composed for violin and piano duo, offers an instrument-specific look into the musical world of the 1920s. With the exception of Jacques-Alphonse De Zeegant (b. 1955), all the composers represented here - Bloch, Ravel and Enescu - were born during the final third of the 19th c. The idea behind the selections on this new Ars Produktion recording presented by Stefan Tarara and Lora Vakova-Tarara is to make audible a cross-section of the many tone colors, contrasts and emotions of the era." (recenzja z Amazon)

https://www.amazon.com/Sound-20s-Lora-Vakova-Tarara/dp/B00XWVIYHA/ref=tmm_acd_swatch_0?_encoding=UTF8&qid=1477347662&sr=1-3

Oraz zdobyÂł IV miejsce w Shanghai Isaac Stern International Violin Competition (gratulujemy:)):

https://www.youtube.com/watch?v=oz-LJMlE-14

Jak widaĂŚ, nieÂźle sobie radzÂą

[Aleksias]

Przy okazji polecam wejÂście na stronĂŞ laureatĂłw tego konkursu JakieÂś znajome twarze?

http://www.shcompetition.com/en/Winners.html

Ha... ZaczĂŞÂłam siĂŞ zastanawiaĂŚ nad pewnÂą racjonalnÂą przesÂłankÂą decyzji dotyczÂącej miejsca Richarda Lina w klasyfikacji Konkursu Wieniawskiego 

Przy okazji moÂżna teÂż stwierdziĂŚ, Âże choĂŚ moÂże konkurs w Szanghaju jest mniej rozpoznawalny, za to na pewno dobrze tam pÂłacÂą:)
100 tys. dolarĂłw za pierwsze miejsce, czyli prawie 400 tys. zÂłotych, 200 tys. zÂłotych za drugie i 100 tys. za trzecie robi wraÂżenie
(w porĂłwnaniu z naszymi 30 tys. euro, czyli niecaÂłymi 130 za pierwsze). Pozostaje cieszyĂŚ siĂŞ, Âże jednak tak wielu wspaniaÂłych mÂłodych skrzypkĂłw wybiera wiĂŞkszy prestiÂż nawet przy mniejszej kasie (tym bardziej o ten prestiÂż trzeba dbaĂŚ  )

[Aleksias]

Postaram siê te¿ przenieœÌ tu w celu dokumentacji kilka refleksji krytyków o konkursie - te opinie najczêœciej znajduj¹ siê w "zak³ódkowanej" prasie, a i tak doœÌ szybko znikn¹ z sieci.

Pan Hawryluk (jeden z moich ulubionych, wÂładca TrybunaÂłu  ) mĂłwi nam tak o swoich wraÂżeniach:

"I nagroda dla Veriko Tchumbiridze to doœÌ zaskakuj¹ca decyzja. Jurorzy postawili na indywidualnoœÌ i charyzmê.
20-letnia artystka wygraÂła Konkurs Wieniawskiego dramatycznie i wrĂŞcz „barbarzyĂąsko” wykonanym I Koncertem a-moll op. 77 Dymitra Szostakowicza. Po jego wykonaniu poznaĂąska publicznoœÌ wiwatowaÂła bez koĂąca. Ale caÂła konkursowa prezentacja Tchumburidze budziÂła kontrowersje i dyskusje.
Dla mnie jej interpretacje z I i II etapu byÂły na granicy akceptowalnoÂści: ciĂŞÂżki dÂźwiĂŞk, chropowatoÂści, niedoskonaÂłoÂści, huragan nieokieÂłznanych myÂśli, ÂżywioÂł ponad precyzjĂŞ. PrzeÂłom nadszedÂł w III etapie, w ktĂłrym po raz pierwszy, zwÂłaszcza w Koncercie A-dur Mozarta, odnalazÂłem u niej pomysÂł i prawdziwie osobiste granie. W finale Koncert Wieniawskiego d-moll potwierdzaÂł baÂłagan, a Koncert Szostakowicza - klasĂŞ. Pierwsze miejsce, i 30 tys. euro, to znak Âże jurorzy – pomimo „pĂŞkniĂŞĂŚ” i niepewnoÂści – postanowili daĂŚ jej olbrzymi kredyt zaufania.
Logika i wulkany namiĂŞtnoÂści
Na drugim miejscu, ex-aequo, Koreanka Bomsori Kim i Japoùczyk Seiji Okamoto. Kim najlepiej ze wszystkich zagra³a w finale Koncert d-moll Wieniawskiego, zaœ swoim Szostakowiczem udowodni³a (w przeciwieùstwie do Tchumburidze!), ¿e muzyka tego kompozytora nie musi byÌ wy³¹cznie wulkanem namiêtnoœci. Zagra³a go piekielnie logicznie i, po prostu, ³adnie. Okamoto, z etapu na etap, gra³ coraz gorzej. W finale okaza³ siê cieniem artysty sprzed kilku dni.
W tym kontekÂście zbyt nisko sklasyfikowano AmerykanĂłw (nie przyznano bowiem trzeciej nagrody): Luke’a Hsu (IV miejsce) i Richarda Lina (V miejsce). ZwÂłaszcza Lin w kontekÂście przebiegu caÂłego Konkursu zasÂługiwaÂł na wiĂŞcej, zwaÂżywszy, Âże jego Koncert D-dur Beethovena pokazaÂł go jako liryka grajÂącego piĂŞknym dÂźwiĂŞkiem. SzĂłsta nagroda dla jedynej Polki w finale - Marii WÂłoszczowskiej - w peÂłni zasÂłuÂżona, oddajÂąca jej moÂżliwoÂści i ogromny postĂŞp od czasu jej udziaÂłu w Konkursie w 2011 roku. SiĂłdmy w finale JapoĂączyk Ryosuke Suho byÂł dla pozostaÂłych tÂłem.
Konkurs na trzy z plusem
XV MiĂŞdzynarodowy Konkurs Skrzypcowy im. Wieniawskiego przechodzi do historii. Jego poziom okreÂśliÂłbym jako Âśredni. Na trĂłjkĂŞ z plusem. Nie wszystkie nowoÂści wprowadzone przez szefa jurorĂłw Maxima Vengerova zdaÂły egzamin. Pierwszy etap byÂł zbyt dÂługi – blisko 50-minutowe prezentacje 40 uczestnikĂłw okazaÂły siĂŞ morderczym wyzwaniem. JuÂż w poÂłowie recitalu wiadomo byÂło, kogo chcemy sÂłuchaĂŚ dalej. W trzecim - „chwila” z Bachem (do 4 minut) i aÂż dwie czĂŞÂści z dzieÂł Mozarta (wybranego koncertu i Symfonii KoncertujÂącej) wyraÂźnie zachwiaÂły proporcjami miĂŞdzy ró¿nymi tradycjami muzycznymi.
Jedynie drugi etap - z sonatÂą, utworem Kreislera i kompozycjÂą dowolnÂą - nie nudziÂł i zaciekawiaÂł, jednoczeÂśnie stawiajÂąc uczestnikom konkretne zadania techniczne i formalne. FinaÂł z dwoma koncertami jest dyskusyjny. ChoĂŚ obowiÂązek grania jednego z dwĂłch koncertĂłw patrona konkursu powinien byĂŚ zachowany. ZwÂłaszcza, Âże mÂłodzi skrzypkowie, co sami przyznajÂą, Wieniawskiego uczÂą siĂŞ specjalnie z myÂślÂą o przyjeÂździe do Poznania.
[...]
Polscy skrzypkowie, w przeciwieĂąstwie do pianistĂłw na Konkursie Chopinowskim, stanowili tu silnÂą grupĂŞ. WÂłoszczowska, a zaraz potem Celina Kotz, Amelina MaszoĂąska, Robert ÂŁaguniak, Maja Syrnicka, Anna Malesza. Te nazwiska warto zapamiĂŞtaĂŚ i pokazaĂŚ Âświatu. Jeszcze wiele dobrego o nich usÂłyszmy. Tego jestem pewien."

ZauwaÂżmy, Âże w wielu punktach refleksje pana Hawryluka pokrywajÂą siĂŞ z naszymi ChoĂŚ na pewno, co normalne, nie we wszystkim. Mnie osobiÂście na przykÂład podoba siĂŞ formuÂła dwĂłch finaÂłowych koncertĂłw I ogĂłlnie konkurs uwaÂżam jednak za udany:)

[aro 59]

Tak, dzieĂą FinaÂłu to byÂł DzieĂą ÂŚwiatÂłoÂści Veriko Tchumbiridze.
Na pewno wagowo, na ocenê uczestników, Fina³ mia³ dla jury najwiêksz¹ wartoœÌ i dlatego, 20-letnia artystka (!),
„… wygraÂła Konkurs Wieniawskiego dramatycznie i wrĂŞcz „barbarzyĂąsko” wykonanym I Koncertem a-moll op. 77 Dymitra Szostakowicza.”
Z tych samych powodów mia³o takie wykonanie koncertu wp³yw na masowo zwiêkszon¹ publicznoœÌ w dniu Fina³u.
Tak, to byÂł DzieĂą ÂŚwiatÂłoÂści dziewczyny Veriko Tchumbiridze!

[aro 59]

Jaka¿ w tym dniu pewnoœÌ siebie dziewczyny Veriko Tchumburidze

https://youtu.be/njoom1V4ZTs?list=RDnjoom1V4ZTs

i ta pewnoœÌ wszystkich uwiod³a,

moÂże oprĂłcz pani Patrycji Piekutowskiej.

[Mozart]

Pozdrawiam z Katowic! DziÂś we wspaniaÂłej siedzibie NOSPR - kolejny koncert laureatĂłw. Richard Lin zaprezentuje siĂŞ m.in. w sonacie e-moll Mozarta, Seiji Okamoto natomiast - w sonacie Poulenca. BĂŞdzie siĂŞ dziaÂło!

[Mozart]

Tak gÂłosowali jurorzy. Jaka szkoda, Âże decydujÂącego gÂłosu, tak jak kiedyÂś, nie miaÂł K. A. Kulka 

http://www.wieniawski-competition.com/konkurs-skrzypcowy/aktualnosci/wyniki-konkursu-2016/