TVP 1

[ewa578]

To jednak sfilmowany pamiĂŞtnik Szpilmana!

[aro 59]

Ups! 
Ale moÂże choĂŚ dobrze odczuÂłem
przesÂłanie reÂżysera
bo ksi¹¿ki nawet nie zna³em
wiĂŞc nie wiem jakie jest przesÂłanie
jej autora.

[Janusz1228]

W swoich pamiĂŞtnikach Wiera Gran byÂła zaskoczona, ze w sekwencjach filmowych dot. getta Szpilman byÂł przedstawiony jako solista, podczas gdy w rzeczywistoÂści byÂł tam jedynie jej (i innych Âśpiewaczek przy okazji) akompaniatorem. Mimo, ze byÂła najwiĂŞkszÂą i niekwestionowanÂą artystkÂą wojennej Warszawy - jej nazwisko w filmie nie pada nawet jeden raz. OczywiÂście, to nie musi tu nic oznaczac, Âąe byĂŚ moÂże byÂła to Âświadoma decyzja Szpilmana, aby za wszelkÂą cenĂŞ zmarginalizowaĂŚ jej osobĂŞ. Bo byĂŚ moÂże On  - Szpilman -  dobrze wiedziaÂł, Âże ona zna o nim prawdĂŞ.

Aero - masz oczywiscie racjê. Zamys³ Polaùskiego sprowadza³ siê do nakreslenia tagiczngo losu Polakow (przede wszystkim polskich ¯ydów) w czasie i na tle po¿ogi Warszawy. I Polaùski swoje dzie³o wykonal znakomicie. Ale - i s³usznie zauwa¿a Ewa, Polaùski tak naprawdê filmowa³ pamiêtnik Szpilmana. Moralna odpowiedzialnoœÌ za fakty i byÌ mo¿e prawdê historyczn¹ - w ca³oœci obci¹¿a wiêc tego ostatniego.

[Bodek1]

Na pewno film PolaĂąskiego jest wielkim dzieÂłem. Przedstawienie historii tragedii ÂŻydĂłw i PolakĂłw w okupowanej Warszawie jest waÂżne szczegĂłlnie dla spoÂłecznoÂści miĂŞdzynarodowej - w momencie gdy mĂłwiono o "polskich obozach koncentracyjnych i gettach ". Poza tym piĂŞkna muzyka Chopina (wiecie kto graÂł na fortepianie?) i wspaniaÂła rola Brody'ego - dostaÂł za niÂą Oscara - co spowodowaÂło duÂże zainteresowanie tym filmem na caÂłym ÂŚwiecie.

[Bodek1]

Znowu siê wzruszy³em podczas "Amadeusza" . Tym razem zafascynowa³a mnie œwietna gra aktorska (jak zwykle nie pamiêtam nazwisk) gdy pó³przytomny Mozart œpiewa - dyktuje Salieremu Requiem, a ten pocz¹tkowo nie nad¹¿a ale póŸniej za³apuje i notuje - zafascynowany piêknem dzie³a. Pomijam w tego rodzaju filmach szczegó³y historyczne - bo tak do koùca nikt nie mo¿e byÌ pewien jak to by³o na prawdê. Koncentrujê siê na wartoœciach intelektualnych jakie nosi to dzie³o, piêknie muzyki, wspania³ej gry aktorskiej. A to, ¿e Mozart by³ cz³owiekiem weso³ym lubi¹cym zabawê i œwiadomym swojej wielkoœci s³ychaÌ w jego muzyce...

[aro 59]

Znowu siĂŞ wzruszyÂłem podczas "Amadeusza"  Pomijam w tego rodzaju filmach szczegó³y historyczne - bo tak do koĂąca nikt nie moÂże byĂŚ pewien jak to byÂło na prawdĂŞ.

Mnie teÂż wzrusza "Amadeusz", bo wzrusza mnie kaÂżdy film,
ktĂłry jest tak piĂŞknie zrobiony.

Ze wzruszeniem mam do czynienia przy kaÂżdym dziele sztuki,
gdy jest ono najwyÂższych lotĂłw, czy bĂŞdzie to:
film, teatr, muzyka, literatura, malarstwo, rzeÂźbiarstwo... natura.

TeÂż zgadzam siĂŞ z twierdzeniem, Âże nikt nie moÂże byĂŚ pewien
jak to byÂło naprawdĂŞ.
Dawne czasy (czy to byÂło 10 tysiĂŞcy lat temu, czy 5 lat temu)
zawsze rozumiemy przez pryzmat teraÂźniejszoÂści i
wspó³czesnych mód i wartoœci, które zmieniaj¹ siê szybciej
niÂż sobie z tego zdajemy sprawĂŞ.

[ewa578]

Na pewno film PolaĂąskiego jest wielkim dzieÂłem. Przedstawienie historii tragedii ÂŻydĂłw i PolakĂłw w okupowanej Warszawie jest waÂżne szczegĂłlnie dla spoÂłecznoÂści miĂŞdzynarodowej - w momencie gdy mĂłwiono o "polskich obozach koncentracyjnych i gettach ". Poza tym piĂŞkna muzyka Chopina (wiecie kto graÂł na fortepianie?) i wspaniaÂła rola Brody'ego - dostaÂł za niÂą Oscara - co spowodowaÂło duÂże zainteresowanie tym filmem na caÂłym ÂŚwiecie.

Chopina graÂł Janusz Olejniczak.

[Bodek1]

Tak mi siĂŞ wydawaÂło . DziĂŞki Ewa. SzczegĂłlnie piĂŞknie wybrzmiaÂła ballada w zrujnowanej doszczĂŞtnie Warszawie po upadku powstania.

[skrzypczatka]

Scena z Amadeusza ktĂłrÂą znam na pamiĂŞĂŚ to moment w ktĂłrym gra do gĂłry nogami, uwielbiam bal
Natomiast nokturn cis-moll na koniec Pianisty to mi siĂŞ nie podoba niestety. A sam film... genialny.

[kozioÂł]

Ta scena Marto rĂłwnieÂż mi siĂŞ podoba...ale ciekawa jest teÂż scena samego powitania Mozarta z cesarzem JĂłzefem II (a co ciekawe - Âże ten sam cesarz zmarÂł na rok przed samym Mozartem, o czym z filmu siĂŞ nie dowiadujemy)..ale najlepsza dla mnie jest ta z "dziwnym" taĂącem i pokazywaniem nosa przed portretem ojca.. (no i wszĂŞdzie te butle, butelki, buteleczki..)

[Janusz1228]

A ja w kontrapunkcie do niebieskookiego polecam wspomnienia Wiery Gran (OskarÂżona Wiera Gran) piĂłrem Agaty TuszyĂąskiej. To waÂżny rys historyczny do sylwetki Szpilmana
Pani Gran byÂła koleÂżankÂą estradowÂą Szpilmana (wÂłaÂściwie, om byÂł jej akompaniatorem). ByÂła najznakomitszÂą i powszechnie szanowanÂą ÂśpiewaczkÂą okresu okupacji, a szczegĂłlnie z okresu getta warszawskiego.

Otó¿ w jej wspomnieniach Szpilman jawi siê, jako mroczna postaÌ wspó³pracuj¹ca z gestapo i który po wojnie, wiedz¹c, ze ona zna o nim prawdê, cynicznie oskar¿y³ j¹ przed s³u¿bami bezpieki i przyczyni³ sie, ze osadzono ja w wie¿ieniu i próbowano zniszczyÌ. Wiera Gran oczyœci³a siê prZed niezawis³ym sadem, a nastepnie wyemigrowa³a z Polski.
Ksiazka znakomita, bo rzuca nowe swiatÂło na chyba nieco podbrÂązowionÂą przez PolaĂąskiego postaĂŚ pianisty.

W dzisiejszej "Rzeczpospolitej" i na Onecie pisz¹ o sprawie, któr¹ tu zasygnalizowa³em . Syn Szpilmana rozwa¿a skierowanie pozwu do s¹du przeciwko wydawnictwu ksi¹¿ki.

[Monika_Aleksandra]

Niezale¿nie od tego, jaka by³a prawda, a za t¹ chyba weŸmie siê s¹d, to film by³ piêkny. To nie tu powinno szukaÌ siê prawy historycznej. Nie jest to film dokumentalny, tak wiêc przymuszaÌ re¿ysera do rezygnacji ze swojej wizji, jest nieporozumieniem. Rozumiem osoby, które dbaj¹ o historyczn¹ prawdê, a któr¹ ró¿nego rodzaju produkcje, zw³aszcza te spektakularne, fa³szuj¹. Nic na to siê nie poradzi.
W "PianiÂście" do wielu rzeczy moÂżna siĂŞ przyczepiĂŚ, ale film, jako zdarzenie duchowe, jest piĂŞkne. Sam obraz wycieĂączonego, zziĂŞbniĂŞtego Szpilmana z muzyka Chopina, jako obronÂą przed zÂłem-bezcenny.
Dlatego daleka jestem od osÂądzania kogokolwiek.

[kozioÂł]

Tak Moniko to piêkny film..Mniejsza z prawd¹ historyczn¹, chocia¿ sama prawda odnosz¹ca siê mo¿e nie tyle do samego Szpilmana, co stanowi¹ca t³o ca³ego filmu zosta³a przedstawiona w sposób niezwykle przekonywuj¹cy i co najistotniejsze w miarê obiektywny..Szczególnie przejmuj¹cy jest obraz niemal doszczêtnie zniszczonego miasta, ale i sama scena w której to tytu³owy bohater, g³odny i wynêdznia³y zasiada za fortepianem i gra Chopina w obecnoœci niemieckiego oficera. Robi równie¿ wra¿enie, chyba jedna z najbardziej wstrz¹saj¹cych scen tego filmu tj. scena ukazuj¹ca oprawcê w trakcie wykonywania rutynowych czynnoœci operacyjno-s³u¿bowych..ale co tego okrutnego cz³owieka skusi³o, jaka si³a nim pokierowa³a..¿eby jeszcze dodatkowo zmieniaÌ ten nieszczêsny magazynek..?? Tego trudno odgadn¹Ì i poj¹Ì..

[Monika_Aleksandra]

WÂłaÂśnie ta scena zrobiÂłam na mnie niesamowite wraÂżenie.

[Janusz1228]

ByÂł to chyba jedyny film w moim Âżyciu, po projekcji ktĂłrego dÂługo nie potrafiÂłem zebraĂŚ siĂŞ z fotela i otrzÂąsn¹Ì. JuÂż dawno przewinĂŞÂły siĂŞ napisy koĂącowe – a ja, jak ten sÂłup soli: siedziaÂłem ze spuszczona gÂłowÂą przygwoÂżdÂżony do siedziska, otumaniony, zszokowany, wstrz¹œniĂŞty. Tak jest zawsze, gdy obcujĂŞ z najwyÂższÂą sztukÂą i najszlachetniejszymi doznaniami. Nie wstydzĂŞ siĂŞ wtedy nawet Âłez.
PiszÂąc to teraz uzmysÂłowiÂłem sobie, ze podczas zakoĂączonego Konkursu nie doÂświadczyÂłem podobnych. Czy oznacza to, Âże nie odnalazÂłem w konkursowych wykonaniach pierwiastkĂłw najczystszej sztuki i dotyku Boga? MoÂże…