1 MiĂŞdzynarodowy Konkurs Chopinowski na instrumentach historycznych 2018

[Aleksias]

Jeszcze nie przes³ucha³o siê wszystkich z etapu drugiego (by³am w trakcie s³uchania Joanny Ró¿ewskiej), a oto ju¿, tak szybko, jurorzy zdecydowali o szeœciu szczêœliwcach
dopuszczonych do finaÂłu!
Za moment dowiemy siê, w jakim wykonaniu us³yszymy szeœÌ chopinowskich koncertów.

OczywiÂście caÂłe to bogactwo mazurkĂłw, ballad, polonezĂłw i sonat pozostanie z nami, do spokojnego juÂż smakowania
i zgadzania siĂŞ lub nie z decyzjami jury

Wszyscy jurorzy sÂą koncertujÂącymi pianistami, wszystkich moÂżna nazwaĂŚ wielkimi artystycznymi osobowoÂściami.
Oczywiœcie maj¹ zapewne ró¿ne upodobania (mo¿e i dotycz¹ce ulubionego typu fortepianu? ), zapatrywania na
wykonawstwo historyczne, a i ró¿ne doœwiadczenie w takim rodzaju gry. Ciekawe, do jakiego wyboru doprowadzi ich wspólny werdykt.

[Aleksias]

A oto decyzja jury:

Dimitri Ablogin

Antoine de Grolee

Naruhiko Kawaguchi

Krzysztof Ksi¹¿ek

Tomasz Ritter

Aleksandra ÂŚwigut

Powiem tak - cztery satysfakcjonujÂące potwierdzenia przewidywaĂą (czy przynajmniej nadziei), plus dwa duÂże zaskoczenia

Z tego co sÂłyszĂŞ, DwĂłjkowi komentatorzy takÂże spontanicznie zdziwili siĂŞ nieobecnoÂściÂą Kamila (po odsÂłuchaniu jego II etapu, teÂż miaÂłam nadziejĂŞ), i dziwiÂą siĂŞ
choÌby awansowi Francuza. Jeszcze pos³uchamy na pewno wielu analiz i rozwa¿aù. Có¿, mi³o, ¿e przeszed³ Ksi¹¿ek i Ritter, cieszy Kawaguchi i Ablogin.
¯al mi Aurelli, przypad³a mi do serca Joasi Ró¿ewskiej te¿ bardzo przyjemnie siê s³ucha. Dobra by³a Dinara Klinton, i Yui Nakamura. Jak zwykle, wszyscy
nie mogli siê zmieœciÌ. Na pewno ods³ucham jeœli nie ca³oœÌ, to wiêkszoœÌ tego archiwum.

[Mozart]

Kurcze, ale Antoine? Mój frankofilizm jest powszechnie znany, ale tutaj k³óci siê on z wra¿eniami muzycznymi...

[Aleksias]

JakoÂś ukÂładajÂą siĂŞ podobnie nasze upodobania z preferencjami redaktorĂłw DwĂłjki, co dobrze Âświadczy o ich muzycznych gustach

Tomasz Ritter - wszyscy jednym gÂłosem potwierdzili: wielki talent; choĂŚ takÂże, jak rozumiem, i Ty i oni mieli do niego w drugim etapie pewne zastrzeÂżenia.

Jak sÂłyszĂŞ, pan Miklaszewski podziela moje usatysfakcjonowanie sonatÂą Kamila
I zgadzam siĂŞ, Âże bardzo klimatyczne byÂły mazureczki. Dobrze byÂło go poznaĂŚ, i na pewno pozostanie w naszej pamiĂŞci.

[Aleksias]

Wieczorna sesja - z wykonaniami ostatnich dwojga uczestnikĂłw.
https://www.youtube.com/watch?v=yB5iaCKt_Co&index=14&list=PLTmn2qD3aSQsgS4D5ttejwNY9Qio3NGJI

4. ÂŁukasz Byrdy (Polska/Poland)

Fryderyk Chopin Andante spianato i Wielki Polonez Es-dur op. 22 
Mazurki op. 30 nr 1 c-moll nr 2 h-moll nr 3 Des-dur nr 4 cis-moll 
Sonata b-moll op. 35 Grave. Doppio movimento Scherzo Marche funèbre. Lento Finale. Presto

27. Aleksandra ÂŚwigut (Polska/Poland)

Fryderyk Chopin Mazurki op. 33 nr 1 gis-moll nr 2 C-dur nr 3 D-dur nr 4 h-moll
Fryderyk Chopin Andante spianato i Wielki Polonez Es-dur op. 22
Fryderyk Chopin Sonata h-moll op. 58 Allegro maestoso Scherzo. Molto vivace Largo Finale. Presto non tanto

A teraz juÂż tylko koncerty...

[Mozart]

I to z niezwyczajnÂą orkiestrÂą, bo z zespoÂłem nieodÂżaÂłowanego Fransa BrĂźggena - OrkiestrÂą XVIII Wieku.

Etap z sonat¹ jest dla mnie zawsze najciekawszy, choÌ z drugiej strony mam czasem takie wra¿enie, ¿e im wiêcej s³ucham sonaty h-moll, tym mniej j¹ rozumiem. Kosmiczna jest ta muzyka: g¹szcze modulacji, polifonia i harmonizacja nie z tego œwiata. Rittera live s³ucha³em w finale op. 58 i mia³em wra¿enie, ¿e ch³opak rozsypa³ to ogniwo w drobny mak. Potem przesluchalem raz jeszcze i podobnie jak Jakubowi Puchalskiemu (warto s³uchaÌ jego opinii w Radiu Chopin) rzuci³a mi siê w uszy ciekawa koncepcja: granie rdzenia, g³ównego tematu, w du¿ym kontraœcie do w¹tków pobocznych, jakby molto maestoso, a nawet sostenuto (agogika rozchwiana by³a do granic mo¿liwoœci). Realizacja generalnie nie uda³a siê, ale szanujê i mam nadziejê, ¿e za dwa lata wykrzykniemy Hut ab, ihr Herren...

[Aleksias]

Jak mo¿na us³yszeÌ w Radiu Chopin, przed Ksi¹¿kiem starsi koledzy ju¿ gotowi s¹ zdejmowaÌ kapelusz

MoÂże warto przypomnieĂŚ w jego wykonaniu takÂże sonatĂŞ h-moll, granÂą w III etapie na Wielkim Konkursie?
https://www.youtube.com/watch?v=7vI08nv-IQM

PadajÂą tu gÂłosy, Âże nie dopuszczenie go do finaÂłu byÂło skandalem wrĂŞcz na miarĂŞ Pogorelicia...

No i Erard...
https://www.youtube.com/watch?v=MeF3QKD-S1w

Co do Rittera... MuszĂŞ powiedzieĂŚ, Âże ogromnie lubiĂŞ, kiedy ktoÂś swojÂą autorskÂą interpretacjÂą sprawia, Âże sÂłucham znajomego zdaÂłoby siĂŞ utworu,
z takim zaciekawieniem, jakbym sÂłuchaÂła go po raz pierwszy

[TeresaGrob]

"Koncertem e-moll wygrywa siĂŞ Konkurs" a dziÂś same fmolle, ciekawe dlaczego?

[Aleksias]

MoÂże z przekonania, Âże na starych, szlachetnych fortepianach intymny f-moll wybrzmi piĂŞkniej??
Albo, Âżeby byĂŚ oryginalnym (i znowu siĂŞ nie udaÂło  )?
Kawaguchi mĂłwi po prostu, Âże f-moll jest mu bliÂższy

https://www.youtube.com/watch?v=zM5vZLmtbrE

I - Naruhiko, II - Dmitry, III - Antoine? (rzecz jasna - dziÂś)? Czy moÂże I Dmitry, II - Naruhiko?
Obaj - na Pleyelu. Który lepiej ogarn¹³ formê. który bardziej przemówi³ do serca?
Jutro - czeka nas tak¿e na Pleyelu Ritter, i na Erardzie Ksi¹¿ek!

[bartus]

Ale Ksiazek wymiata. Bardzo, ale to bardzo sie ciesze.
Dawno nie slyszalem tak swietnego emola.
Nie lubie starych fortepianow, ale teraz polubilem - dzieki Ksiazkowi.

Pozdrawiam wszystkich forumowiczow w stanie spoczynku.

[bartus]

ERARD RULEZ!!!

[bartus]

PLEYEL is unplayable

[TeresaGrob]

RzeczywiÂście , byÂło fantastycznie.. Krzysztof w wielkiej formie i e-moll zabrzmiaÂł bardzo oÂżywczo po wczorajszych fmollach.

[Mozart]

Bartus, w imieniu Izby Dyscyplinarnej odwzajemniam pozdrowienia 

KaÂżdy dziÂś na swĂłj sposĂłb mĂłgÂł siĂŞ podobaĂŚ. Nawet Ola ÂŚwigut, ktĂłra jakoÂś nie zwracaÂła uwagi wczeÂśniej; w finale pokazaÂła niezÂły temperament, osobiÂście odpowiadaÂły mi jej tempa (szkoda, Âże realizujÂąc je czasem wychodziÂł chaos) i takie improwizacyjne ksztaÂłtowanie melodii. Ksi¹¿ek graÂł jak stary wyjadacz, keep calm and carry on. O Ritterze juÂż chyba pisaÂłem, bardzo liczĂŞ na jego wystĂŞp za 2 lata. To retoryk o wspaniaÂłym frazowaniu i rozumieniu, Âże melodyka tej muzyki ma charakter wokalny. Do tego Âładne niuanse!

PS. Niestety nie znam wczorajszej rundy. SÂłyszaÂłem fragment II czĂŞÂści f-molla w wykonaniu Rosjanina. To byÂło dobre, bardzo dobre. Tylko znowu, pleyel. Z pleyelem jest tak: 1. raczej nie da siĂŞ na nim graĂŚ; 2. jeÂśli wyrzuciĂŚ "nie" to brzmi zjawiskowo (erard, zwÂłaszcza dzisiejszy z 1849 r. brzmi steinwayowo-yamahowo).

[Mozart]

Haha, no proszĂŞ, Tomek, gratsy! Asia, co mĂłwiÂłem po I etapie, po 1,5-minutowym fragmencie etiudy?