XVIII Konkurs im F. Chopina 2021 - I etap

[Mozart]

MiÂło Was znowu czytaĂŚ!

Ja siĂŞ zabieram do nadrabiania dzisiejszych konkursowych zalegÂłoÂści.

[Mozart]

Bardzo krĂłtko - Nehring mnie zawiĂłdÂł, z tego co sÂłyszaÂłem, sam byÂł mocno zawiedziony swoim wystĂŞpem. „ZgasiÂł” obie etiudy - nie chodzi tu nawet o palcĂłwki, ktĂłrych byÂło doœÌ sporo (perfekcyjny Zimerman wczoraj w Lipsku tez popeÂłniaÂł ich niemaÂło), ale o rwanie narracji, nieuzasadnione wahniĂŞcia tempa. Etiuda C-dur zaczela siĂŞ majestatycznie, peÂłnym dÂźwiĂŞkiem, a chwile póŸniej akordy lewej rĂŞki zamieniÂły jÂą w jakiÂś dziwnie miĂŞkki, poetyzujacy utwĂłr eksponujÂący pasaÂże w prawej rĂŞce (ktĂłrym tez w dwĂłch czy trzech miejscach zabrakÂło zupeÂłnej dyscypliny). DaÂło siĂŞ odczuĂŚ, Âże mocno zestresowany podszedÂł do nich zachowawczo. Nokturn zagrany bardzo powoli, Nehring eksponowaÂł znĂłw tylko prawÂą rĂŞkĂŞ, odnajdujÂąc jedynie pierwiastek stricte belcantowy, jak piÂątkowy student na zaliczeniu czwartego roku akademii. Nie usÂłyszaÂłem polifonii ani harmonii, ale có¿, jak czÂłowiekowi dzwoni on w legendarnym nagraniu Kapella czy Friedmana, to taka rozwlekÂła, skupiona tylko na jednym gÂłosie koncepcja sprawia, ze sÂłyszy siĂŞ jedynie ĂŚwierĂŚ jego wielkoÂści. Najlepsza byÂła Ballada, z dobrÂą dramaturgiÂą na koniec finaÂłu, z dobrym poczuciem architektoniki formy. Generalnie jednak nad grÂą Nehringa unosiÂł siĂŞ stres i nudnawy akademizm, czy jak napisaÂłeÂś, Casablanca, mainstream. Jest dynamicznie pÂłaska (vide Nokturn), bezbarwna (poza momentami, jak np. kawaÂłek etiudy As-dur). Nehring co najwyÂżej uwypukla szczegó³y koncepcji, ktĂłrÂą znamy od kilkudziesiĂŞciu lat za sprawÂą dziesiÂątek innych pianistĂłw. Wiem, ze konkursy preferujÂą raczej stylistyczny Âśrodek niÂż indywidualizmy, ale mimo to wydaje siĂŞ, ze Nehring tego konkursu raczej nie wygra - po dzisiejszym etapie nie widzĂŞ go nawet w finale.

[Aleksias]

 Towarzystwo do³¹cza  
Milo Was czytaĂŚ znowu po latach, caÂłych i zdrowych   i gotowych na przeÂżywanie Chopinowskich emocji. Ja tez dopiero zaczynam nadrabiaĂŚ zalegÂłoÂści w sÂłuchaniu. MyÂślĂŞ, Âże juÂż mogĂŞ stwierdziĂŚ  Âże zgodzimy siĂŞ w pewnych kwestiach

[Mozart]

Osokins pozostaÂł sobÂą, ale jednoczeÂśnie trochĂŞ dojrzaÂł. Jego etiudy byÂły dziÂś ujmujÂące - w Etiudzie gis-moll w lewej rĂŞce ukazaÂł zupeÂłnie pomijany motyw basu. Ballada nieco szarpniĂŞta w finale, jak na prawdziwym recitalu - jej nurt pulsowaÂł, byl zmienny w zakresie agogoki, kreacja artysty falowaÂła, trochĂŞ jak u poznoromantycznego wirtuoza. DÂźwiĂŞk ÂŁotysza jest  twardy, niektĂłrych moÂże raziĂŚ - to tez zasÂługa jego ukochanej yamahy, ale jednoczeÂśnie nie jest typ pianisty-poety. SÂłuchaÂłem nie patrzÂąc na niego, wiec cech autokreacji nie wychwyciÂłem. Có¿, moÂże pare dÂźwiĂŞkĂłw nie do koĂąca dla mnie zrozumiaÂłych, ale wielowymiarowoœÌ jego gry mocno zaciekawia.

Wietnamczyk wydaje siĂŞ kompromisowym rozwiÂązaniem miĂŞdzy obydwoma panami Tez mnie zaciekawiÂł, poza tym byÂł duÂżo pewniejszy siebie od Nehringa (rĂłwnieÂż 4. Ballada, rĂłwnieÂż jakieÂś potkniĂŞcia, ale, IMO, Âładniejsze frazowanie tych dÂługich,  epickich motywĂłw). Ma jakby jakaÂś czÂąstkĂŞ iskry, ktĂłrej na razie zupeÂłnie nie dostrzegam u Nehringa.

[Mozart]

Z góry trzeba poruszyÌ kwestiê rodzaju ods³uchu - nasze wra¿enia mog¹ siê ró¿nic równie¿ dlatego, ze s³uchamy w innych miejscach... Akustyka samej filharmonii jest zró¿nicowana - i jak to porównaÌ z muzyk¹ ze s³uchawek?

[tuco82]

OdnoÂśnie wystĂŞpu Szymona Nehringa...

Jestem mocno zawiedziony.
Zaczê³o siê dobrze (jednak raczej bardziej pasuje tu s³owo "nieŸle"), aczkolwiek b³ysku popisu oryginalnoœci, okazywanej chocia¿by na Konkursie 6 lat temu, nie uda³o mi siê doœwiadczyÌ. Nokturn oraz pierwsza z dwóch wymaganych do odegrania etiud, mimo i¿ zaprezentowane przyzwoicie, nie wychodzi³y poza kanon interpretacji ze œredniej pó³ki. Wobec dojrza³ego ju¿ pianisty, obytego z wieloma salami koncertowymi, ciesz¹cego audytorium bogactwem repertuaru, oczekujê zdecydowanie wiêcej. Nie mo¿na graÌ tak zachowawczo, pasywnie a w gruncie rzeczy bezbarwnie, bo tutaj poziom Konkursu wysoki na tyle, ¿e jest "z czego" (kogo) wybieraÌ oraz odrzucaÌ.

Najlepiej panu Szymonowi "wyszÂła" etiuda op. 10 nr 10. NajwyÂższa klasa, brak zastrzeÂżeĂą z mojej strony.
Najgorzej? i tutaj nie do koùca rozumiem, dlaczego Nehring zdecydowa³ siê wybraÌ do repertuaru etiudê, której szansê bezb³êdnego wykonania, nawet przez profesjonalistê, uwa¿am za bardzo nisk¹. I... tak sobie liczy³em i doliczy³em siê do 7... b³êdów. Trzeba byÌ naprawdê pianist¹, który ma j¹ wyÌwiczon¹ i jest gotów j¹ zagraÌ "w nocy o pó³nocy", bêd¹c nagle obudzonym i zaci¹gniêtym si³¹ do fortepianu.

Zatem op. 10 nr 1 to najgorszy punkt programu, no ale có¿... utwór piekielnie trudny do zagrania, a tym bardziej trudny gdy nadchodzi stres konkursowy.

S³uchaj¹c ballady, nie nauczy³em siê niczego nowego. Nawet w tych fragmentach, w których istnieje szerokie pole do zaczarowania wybranych nut i fraz, odnios³em wra¿enie pasywnego grania, tj. wykonania utworu zachowawczo. W szczególnoœci koùcówka ballady, gdzie Chopin daje pianiœcie "woln¹ rêkê", zosta³a przez Nehringa potraktowana bezrefleksyjnie, przy czym i tutaj doszukaÌ siê mo¿na by³o b³êdów technicznych.

Trzeba oddaĂŚ, Âże prezentacja kosztowaÂła go wiele wysiÂłku psycho-fizycznego. Mniej wiĂŞcej tak spocony bywam po przebiegniĂŞciu poÂłowy dystansu 10 km trasy.

[Casablanka]

DzieĂą drugi, uczestnik 1 Miyu Shindo Japonia, fortepian Steinway nr 479

- Nokturn H-dur op. 62 nr 1
- Etiuda C-dur op. 10 nr 1
- Etiuda h-moll op. 25 nr 10
- Scherzo b-moll op. 31

wiem tylko, ¿e gra³a ca³kiem przyjemnie, jasnym dŸwiêkiem, nic wiêcej nie potrafiê napisaÌ.. a to dziêki aplikacji na telefon Polskiego Radia. PóŸniej napiszê o tym wiêcej.

[Casablanka]

Dzień drugi, uczestnik 2. Talon Smith USA, fortepian Steinway nr 300 (ponoć metaliczne brzmienie)

- Nokturn c-moll op. 48 nr 1
- Etiuda Ges-dur op. 10 nr 5
- Etiuda gis-moll op. 25 nr 6
- Ballada f-moll op. 52

Podobała mi się pierwsza etiuda (tzw. na czarnych klawiszach). Pokazał ją od podszewki. Na światło wyciągnął to, czego zwykle nie słychać. Bawił się nią.

Nie trzymał tempa. Jako całość - przeciętnie.

[Casablanka]

Dzień drugi, uczestnik 3. Kyohei Sorita Japonia (wygląd samuraja, kucyk z tyłu) fortepian Steinway nr 479

- Nokturn H-dur op. 62 nr 1
- Etiuda C-dur op. 10 nr 1
- Etiuda h-moll op. 25 nr 10
- Scherzo b-moll op. 31

Bardzo mnie zaciekawił. Od pierwszego dźwięku Nokturnu. Intelektualne granie, On wie, co gra i co chce pokazać. Świetne Scherzo - ciekawe. Na końcu aż przesadził   
Komentatorzy w TVP Kultura  "doszedł do granicy estetycznej" :-)

Jestem na TAK.

[Casablanka]

Dzień drugi (poniedziałek), uczestniczka 4 Szu-Yu Su Chińskie TajPej (Tajwan), fortepian Steinway nr 479

- Nokturn H-dur op. 62 nr 1
- Etiuda C-dur op. 10 nr 1
- Etiuda a-moll op. 10 nr 2
- Fantazja f-moll op. 49

Majestatycznie, powoli, melancholijnie - ale to było zamierzone.
Etiudy w opozycji - perfekcyjnie szybkie, świetne, druga a-moll tempo szalone, ale tempo było na drugim planie, nie o tempo tu szło. Świetne.
Fantazja - tak jakby chciała rozsmakować się barwą, harmonią. Faceci tak nie grają, widać muzyka tez ma płeć.
Powiem szczerze, mi jako całość bardzo się podobało.

[Casablanka]

Dzień drugi, uczestnik 5 (po przerwie) Hayato Sumino  Japonia, fortepian Steinway nr 300

- Nokturn c-moll op. 48 nr 1
- Etiuda C-dur op. 10 nr 1
- Etiuda h-moll op. 25 nr 10
- Scherzo h-moll op. 20

Wejście w Nokturn świetne. Pierwsze wrażenie fantastyczne. Jest bardzo stremowany. Było to widać w trakcie zapowiedzi, teraz widać, że kiedy kładzie dłoń na klawiaturze i ma wytrzymać dłuższy dźwięk drżą mu ręce. Na szczęście to się nie przekłada na dźwięk. Na muzykę chyba trochę tak. Mam wrażenie, że przez forte chce dodać sobie odwagi. Kiedy się uspokoi będzie świetnie. Wrażenie jest dobre.

Chcesz się dowiedzieć, czy ktoś jest Polakiem, każ mu powiedzieć "Chrząszcz brzmi w trzcinie", chcesz się dowiedzieć, czy pianista jest Polakiem, każ mu zagrać Scherzo h-moll ... niestety kolędę położył, technika na pierwszym planie, niesamowicie sprawne palce

[Casablanka]

DzieĂą drugi, Pani spiker, ktĂłra zapowiada. Chyba najlepsza jakÂą sÂłyszaÂłem w Âżyciu. Barwa gÂłosu, dykcja, kultura wypowiedzi, angielski, wymowa nazwisk (Âświetnie powiedziaÂła Sumino i Sorita ) - no coÂś fantastycznego. !!! Nagroda poza konkursem.   

[Casablanka]

Dzień drugi, uczestnik 6. Yutong Sun Chiny, fortepian Steinway nr 479

- Ballada g-moll op. 23
- Nokturn c-moll op. 48 nr 1
- Etiuda C-dur op. 10 nr 1
- Etiuda e-moll op. 25 nr 5

Ballada - przynudził.

Nokturn- dobry. .. i stała sie rzecz straszna !!! Ostatnie akordy, świetnie zbudowana kulminacja, postawiony dźwięk, cisza, która też jest muzyką,  - bardzo ważna cisza .. i !!!! w tej ciszy głośno odzywa się dźwięk telefonu komórkowego !!! Zbrodnia !!! Zbrodnia i skandal !!!

...cały efekt zabrała ludzka głupota, bo to jest nic innego.

On się chyba załamał. Brak słów...

Ładne etiudy, świetne ostatnie dźwięki. Zostały mi w uszach. ... nadal mi gra

[Casablanka]

DzieĂą drugi, uczestniczka 7. Aleksandra ÂŚwigut Polska, pierwszy raz fortepian Fazioli

Bardzo, bardzo jestem ciekawy tego wystĂŞpu, nie ukrywam, moja faworytka.

- Nokturn cis-moll op. 27 nr 1
- Barkarola Fis-dur op. 60
- Etiuda e-moll op. 25 nr 5
- Etiuda F-dur op. 10 nr 8

ufff! juz po ..


Ona nie wie, Âże poza NiÂą samÂą, Jej rodzinÂą, nauczycielami, sÂą rĂłwnieÂż zwykli melomani, ktĂłrzy tak samo mocno to przeÂżywajÂą.
Ja caÂły siĂŞ zestresowaÂłem, jeszcze jestem poruszony wystĂŞpem.
Od czasu Ingolfa Wundera (a pozna³em Go na KCH w 2005 (na tym samym, w którym g³ówn¹ nagrodê zdoby³ Blechacz) nie by³o dla mnie ciekawszego pianisty/pianistki.

PrzenoszĂŞ siĂŞ kilka miesiĂŞcy wstecz, jestem na koncercie, do fortepianu zasiada drobna dziewczyna w Âładnej sukni. ÂŚwiatÂło przygaszone. Jest bardzo nastrojowo. Od pierwszych dÂźwiĂŞkĂłw odleciaÂłem. To byÂło coÂś niemoÂżliwego. Nie muszĂŞ pisaĂŚ jakÂą owacjĂŞ tego dnia dostaÂła.
GraÂła na Steinwayu, kaÂżdy dÂźwiĂŞk mieniÂł siĂŞ tysiÂącem ÂświateÂł. ZbieraÂłem wszystkie te dÂźwiĂŞki, barwy i harmonie, co do jednego.
..jak dÂługo trzeba czekaĂŚ, zanim ktoÂś swojÂą kreacjÂą bĂŞdzie potrafiÂł do nas dotrzeĂŚ ? 16 lat? .. tylko 16.

i dzieĂą dzisiejszy - pierwsze zaskoczenie - fortepian Fazioli.

pokazaÂł mi inne oblicze Aleksandry ÂŚwigut.  Ciemna, zduszona barwa Fazioli nie daje szans na skrzenie siĂŞ ÂświateÂł wĂłd Wenecji w Barkaroli.
Tego dzisiaj nie byÂło. PrzymusiÂła mnie do caÂłkowitego przestawienia siĂŞ od moich oczekiwaĂą. ByÂło caÂłkiem inaczej. ByÂło piĂŞknie.
Dostrzeg³em to, co wczeœniej pomin¹³em. Etiuda e-moll op. 25 nr 5 to by³ idea³.

SÂłuchajÂąc jej pianistyki nie chcĂŞ uroniĂŚ nawet jednego dÂźwiĂŞku.

Musi byĂŚ II etap.

[Chiarodiluna]

Re: Casablanka (o ÂŚwigut)

DzieĂą dobry.

TakÂże bardzo liczĂŞ na dobry wystĂŞp Aleksandry.

Szymon Nehring i Zuzanna Pietrzak bardzo mnie zawiedli, a lokowaÂłem ich w swoich prognozach wysoko.

To wÂłaÂśnie bardzo dobry i bardzo Chopinowski pianista - Hao Rao obnaÂżyÂł "braki" Zuzanny grajÂącej bez tej oczekiwanej tak bardzo czuÂłoÂści. Nie do wiary.

BĂŞdĂŞ ÂśledziÂł szczegĂłlnie w najbliÂższym czasie: 

Aleksandra ÂŚwigut
Sarah Tuan
Lingfei (Stephan) Xie
Anastasia Yasko

To mĂłj program obowiÂązkowy.