XVIII Konkurs im F. Chopina 2021 - II etap

[Casablanka]

Resetujemy emocje po I etapie,
zapi¹Ì pasy,
startujemy ..

..

[TeresaGrob]

Start byÂł niezÂły. Wiem, Âże walce Chopina nie sÂą do taĂąca, ale ja je jakoÂś zawsze w gÂłowie taĂączĂŞ a wykonanie Arsenia sprawiÂło, Âże dostaÂłam zadyszki.

[Casablanka]

II etap, pierwszy dzieĂą przesÂłuchaĂą, sesja poranna


1.) Arsenii Mun Rosja, Yamaha - Muna sÂłyszaÂłem tylko w koĂącĂłwce, podobaÂł mi siĂŞ.

2.) Szymon Nehring Polska, Steinway 479,  spĂłjny wystĂŞp, Âładna gestykulacja, byÂły omskniĂŞcia, powyÂżej oczekiwaĂą. ***

3.) Viet Trung Nguyen Polska / Wietnam Steinway 479, na tle Nehringa wydaje mi siĂŞ, Âże pokazuje mniejszy koloryt barw dÂźwiĂŞku fortepianu, a gra na tym samym. SÂłyszaÂłem "okrÂąglejsze" barkarole, koĂącĂłwka, duÂżo lepsza niÂż poczÂątek, fatalny walc (buta zgubiÂłem, a partnerka skrĂŞciÂła kostkĂŞ). Kwadratowy, bombiastyczny, nokturn - to jest nieudana randka. To, co byÂło wadÂą w nokturnie jest zaletÂą w polonezie - Âświetny. Dumny, potĂŞÂżny polonez (teÂż bombiastyczny). W trakcie (na poczÂątku) wystĂŞpu omskniĂŞcia. NiespĂłjny wystĂŞp. PoniÂżej oczekiwaĂą. *


Przerwa.

4.) Georgijs Osokins ÂŁotwa, Yamaha, pierwsze wejÂście w dÂźwiĂŞk, fantastyczne wraÂżenie. Tego czÂłowieka nie da siĂŞ sÂłuchaĂŚ na spokojnie, ja jestem caÂły czas podpiĂŞty do prÂądu teraz, ale w pozytywnym wydÂźwiĂŞku (nie kopie, .. pieÂści).  .. jaki piĂŞkny walc!, "ale, co tempo narzuciÂł, to szok", wszyscy zadyszka, szkoda tych omskniĂŞĂŚ, akurat w walcu i pÂłynnie przechodzi w poloneza .. ale jedzie .. jestem bardzo na tak.  Jak to podsumowaĂŚ?, (z Nehringiem przegrywa tylko zbyt silnym rysem osobowoÂści) On jest klasÂą sam dla siebie - made in Osokins. ** +

PS. Co za goœÌ!! On zbierze owacje we wszystkich salach koncertowych œwiata z tak¹ kulminacj¹, polonez prawie doskona³y, gdyby nie te bezsensowne "pa, pa, pam" nie w rytm, doskona³y!



5.) Evren Ozel USA, Steinway 479, wejÂście - chyba nie to tempo, ale moÂże tylko mi siĂŞ zdaje, czujĂŞ siĂŞ jak na wyÂścigach. Mamy typowÂą etiudĂŞ z impromptu. Teraz polonez fis-moll, ja mam wraÂżenie, Âże On siĂŞ Âśpieszy na samolot. ÂŁadny, ale poÂśpiechem zgubiÂł dostojeĂąstwo. Evren gra, nie ma czarowania, jest granie. Nie ma wartoÂści dodanej. Dopiero w balladzie f-moll mnie zaciekawiÂł, nie potrafiÂłem siĂŞ od niej oderwaĂŚ. ÂŚwietna ballada, Âświetna !!! NierĂłwny wystĂŞp. PoniÂżej oczekiwaĂą. *


6.) Kamil Pacholec Polska, Steinway 479, Kamil ma w grze coÂś takiego, Âże czuje siĂŞ ten "chopinowski rytm" nie do pomylenia z innymi kompozytorami, Kamil ma to naturalnie. Co by nie graÂł, czuje siĂŞ Chopina. Gra utwory, ktĂłrych ja tekstowo nie znam (np. impromptu Fis-dur op. 36). Nie wypowiem siĂŞ. Walce, jak dla mnie mogÂłyby byĂŚ lepsze (ale Âźle nie jest), nie ma tego luzu. Drugi walc lepszy, luz zÂłapaÂł, ale ja nie jestem do koĂąca usatysfakcjonowany. ÂŚliczny choraÂł w scherzu b-moll (ta czêœÌ liryczna), piĂŞkny dÂźwiĂŞk. WystĂŞp rĂłwny, ale (w moim odczuciu) nie dorĂłwnaÂł Nehringowi i Osokinsowi.  Zgodnie z oczekiwaniami. **

[anelik]

Arseni - chÂłopiec w  rubaszionoczce - uj¹³ mnie radoÂściÂą gry. UÂśmiecha siĂŞ do klawiszy i ta radoœÌ siĂŞ udziela. Nie zachwyciÂło mnie Andante Spianato. ÂŚpiewnoœÌ trochĂŞ zawiodÂła. I Scherzo - kolĂŞda gdzieÂś siĂŞ pogubiÂła. Ale ucieszyÂło mnie Rondo a la Mazur - rzadko jest grane a przecieÂż Âświetne. Wydaje mi siĂŞ, Âże chyba dalej go nie obejrzymy.

Zdecydowanie najmniej lubiĂŞ fortepian Yamahy.

ZasÂłuchaÂłam siĂŞ w Poloneza fantazjĂŞ Szymka Nehringa. ZasÂłuchaÂłam siĂŞ... PiĂŞkne Impromtu. Ten recital zdecydowanie lepszy niÂż w I etapie.

Viet - "pogoniÂł" walca. JakieÂś drobne wpadki tekstowe. Bardziej podobaÂł mi siĂŞ w I etapie.

[anelik]

Osokis - jestem na nie. Nie zrozumiaÂłam ani myÂśli, ktĂłra kierowaÂła nim przy wyborze kompozycji na dzisiejszy recital ani tego, co chciaÂł opowiedzieĂŚ. W ogĂłle nie wiem, czy chciaÂł coÂś opowiedzieĂŚ. ByÂły momenty, kiedy tÂłukÂł w klawisze jakby czemuÂś byÂł winne - moÂże na sali odbiĂłr byÂł inny.

Ozel - wydaje mi siĂŞ, Âże trochĂŞ lepiej niÂż w czĂŞÂści I. Poloneza chyba do koĂąca nie czuje. Za to nienajgorsze Impromptu.

Kamil Pacholec - podobaÂł mi siĂŞ dÂźwiĂŞk. Nie jestem pewna czy pomysÂł z trzema walcami byÂł dobry.

[Casablanka]

II etap, pierwszy dzieĂą przesÂłuchaĂą, sesja wieczorna.

prowadzÂąca : Marta WrzeÂśniewska.

(dojechaÂła nowa czÂłonkini jury?)

7.) Hao Rao, Chiny, Steinway 479, (bĂŞdzie siĂŞ dziaÂło) gorsza ballada, za to Âświetny walc As-dur, Âświetnie wyczuwa czas, (rytm walca idealny),  Rao caÂły jest muzykÂą. SÂłabszy poczÂątek barkaroli (nie czujĂŞ falowania, lewa jakby pod¹¿aÂła za prawÂą, zamiast nadawaĂŚ rytm), Âśrodek barkaroli taki, jak lubiĂŞ najbardziej. Zacz¹³ jÂą gorzej, ale Âładnie rozwin¹³ (dobra, kupujÂą tĂŞ barkarolĂŞ, ale jeszcze duÂżo jej brakuje do nirwany).
Rao caÂły jest muzykÂą i miejsca liryczne sÂą u Niego piĂŞkne. WstĂŞp do Andante spianato - cudowna chwilo, trwaj wiecznie! Polonez rozmiĂŞkczony, brakuje tego "postawienia" na raz. Wojska takim polonezem byÂś nie porwaÂł, bardziej na podwieczorek panien z dobrego domu. NierĂłwny wystĂŞp, ale masz **

8.) Sohgo Sawada, Japonia, Kawai, Andante i polonez - Rao chyba lepszy, ale nie byÂło Âźle, wpadka w walcu, obawiam siĂŞ gorszego wystĂŞpu niÂż w I etapie. Barkarola, wyciÂąga piĂŞkne barwy z tego utworu. Bardzo wiele szacunku i podziwu mam dla tego czÂłowieka. On Âświetnie sÂłyszy harmonie, wszystkie takie miejsca, to jest barwowa uczta dla mĂłzgu. To mi siĂŞ strasznie u niego podoba. Wiem, Âże go zrypiÂą fachowcy, ale mi siĂŞ strasznie podoba gra tego czÂłowieka. Pomimo pomyÂłek. Nie mam wzruszeĂą, mam ucztĂŞ. * (jednak ja chciaÂłbym Go sÂłyszeĂŚ w III)


9.) Aristo Sham, Hong Kong Chiny, fortepian Steinway nr 300 (czy widzieliÂście jego skarpetki?) Jest wszystko jak trzeba, ale ja nie znoszĂŞ takiego stylu gry. Przyspieszacz i zwalniacz (niektĂłrzy kierowcy majÂą taki styl jazdy samochodem, trzymajÂą siĂŞ na zderzaku i ciÂągle widaĂŚ ÂświatÂła stopu), Najlepsze ma koĂącĂłwki w tempie presto prestissimo nie wiadomo dlaczego (?) - np. scherzo i walc. Dla mnie to w III etapie moÂże Go nie byĂŚ. Andante spianato Âładne. Polonez zgrabny z duÂża wpadkÂą. Ocena  *

(jestem pewien, Âże szeroko rozumianej krytyce, bĂŞdzie siĂŞ bardzo podobaÂł - .. na szczĂŞÂście Marcin Majchrowski II pr. PR - teÂż byÂł sceptyczny)

Przerwa.
 
10.) Miyu Shindo, Japonia, fortepian Steinway nr 479, podoba mi siê, delikatnie, kobieco, nie ma w tym ¿adnego efekciarstwa. Pytanie o wartoœÌ dodan¹? chyba, ¿e wartoœci¹ jest to opanowanie. Walc - to nie ta klasa, co Hao. Gra bardzo zachowawczo. W sumie niczego nie pokazuje "ponad". I etap i II etap to jest to samo granie, prawdopodobnie w III niczego nowego nie poka¿e, wiêc pytanie, czy powinna tam byÌ? Gra piêknie - wszystko w kanonie, z czasem to siê robi przyt³aczaj¹ce. Zgaszona barkarola z piêkn¹ czêœci¹ liryczn¹ . Ocena *
 
(Teresa, TwĂłj ulubieniec teraz  ) - tak, to ten mniej trudny Steinway)

11.) Talon Smith, USA, fortepian Steinway nr 300 (uczeĂą Garricka Ohlssona) to co mi siĂŞ u Niego podoba, to selektywnoœÌ dÂźwiĂŞku, w barkaroli Âświetny ten podkÂład lewej rĂŞki, tu sÂłychaĂŚ falowanie. Ja zawsze zwracam na to uwagĂŞ, to musi byĂŚ, bez tego nie ma barkaroli, nie ma gondoli, nie ma Wenecji. PiĂŞkne wykonanie. Berceuse - piĂŞknie opowiada, Âładny podkÂład lewej rĂŞki. On gra dwiema rĂŞkami. Kultura i dostojeĂąstwo w grze. Szkoda tych omskniĂŞĂŚ w Andante spianato, doœÌ widoczne. Dwie rĂŞce grajÂą wyraÂźnie (nieczĂŞste zjawisko). Gra czasem. Poloneza zawaliÂł.  
Ocena ** JeÂśli zabraknie Go w III etapie, to nie z powodu kreacji, tylko zbyt czĂŞstych, mocno sÂłyszalnych pomyÂłek w tekÂście.


12) Kyohei Sorita, Japonia, fortepian Steinway nr 479, juÂż wiem, Âże najlepszy walc dzisiaj to Hao Rao. Sorita nie podoÂłaÂł. JapoĂączyk wyraÂźnie serwuje rys indywidualny i to mi nie stroi z grÂą poprzednika. Rondo a la Mazur - mĂłj idaÂł to Wunder z KCH, Sorita jest daleki od mojego ideaÂłu w wykonaniu Ingolfa. Po prostu inaczej, lepiej? nie bĂŞdĂŞ obiektywny. Ooo! zaciekawiÂł mnie 
Jego gry dobrze siĂŞ sÂłucha, nie wiem, czy gra wybitnie, ale na pewno chciaÂłbym posÂłuchaĂŚ sonaty Samuraja. Jest przygotowany do konkursu i dziĂŞki temu ma czas na kreowanie.
Na widowni ktoÂś "coÂś" upuszcza na podÂłogĂŞ (kilka razy) w lirycznej czĂŞÂści, jest tak skoncentrowany, Âże On tego nie sÂłyszy. Super, plus za to! Bardzo mi siĂŞ Pan Sorita podoba. Jego siĂŞ sÂłucha! jest narracja - ciekawa narracja. Ocena ** (nieaktualna)

(po przespaniu siĂŞ z Jego grÂą podwyÂższam Mu ocenĂŞ do ***)

[fabura]

W sesji wieczornej usÂłyszymy BarkarolĂŞ aÂż 5 razy. Jestem za zakazem grania utworĂłw z pierwszego etapu w etapach kolejnych.

[Casablanka]

W sesji wieczornej usÂłyszymy BarkarolĂŞ aÂż 5 razy. Jestem za zakazem grania utworĂłw z pierwszego etapu w etapach kolejnych.

na szczĂŞÂście barkaroli da siĂŞ sÂłuchaĂŚ "w kó³ko"    Rao i Sawada, ten sam utwĂłr - a jakby dwa caÂłkiem inne !

[Casablanka]

jeœli do III etapu przechodzi 20 uczestników, wiêc trzeba wybraÌ oko³o 5 uczestników przez dzieù i popatrzeÌ na listê jako ca³oœÌ na koniec (mog¹ byÌ mocniejsze i s³absze dni)

Subiektywne podsumowanie pierwszego dnia przesÂłuchaĂą II etapu:

III etap dla:

1.) Szymon Nehring

2.) Georgijs Osokins

3.) Hao Rao

4.) Kyohei Sorita

tylko czterech z dzisiaj.

[Neferet]

Dlaczego nie podobaj¹ siê Wam walce Pacholca? Przecie¿ by³y bardzo taneczne, a jednoczeœnie zagrane piêknym dŸwiêkiem, z mistrzowskim rubatem. Nie tylko pusta wirtuozeria byle prêdzej i dalej, jak gra wiêkszoœÌ, ale by³o tam coœ wiêcej. DŸwiêk on ma naprawdê piêkny, bardzo chopinowski.

W ogĂłle tak jakoÂś siĂŞ mĂłwi o nim, Âże taki na wskroÂś chopinowski i takie wszystko chopinowskie u niego. A to wada? PrzecieÂż gra Chopina na Konkursie Chopinowskim.

Osokins na nie. Nie, nie i jeszcze raz nie! Polonez nie by³ genialny tylko œmieszny. Jakieœ podskoki w kisielu, a nie polonez. Nie negujê jego umiejêtnoœci pianistycznych ani talentu, jednak nie rozumie albo (co chyba bli¿sze prawdy) nawet nie próbuje go zrozumieÌ, bo nie o to mu chodzi. Nic siê nie zmieni³ przez te szeœÌ lat.

Polonez-fantazja Nehringa zupeÂłnie niezÂły jednak nadal nie wiem czy nadejdzie taki dzieĂą, Âże porwie mnie czymÂś ten pianista.

[tuco82]

(screen z transmisji na kanale NIFC //Youtube)

Osokins gra na bardzo niskim "taborecie" (jeszcze niÂżej niÂż 6 lat temu), ale pytanie czy na wysokim poziomie?

Nauczyciel od razu powie, ¿e to b³¹d. Jakie jednak mog¹ byÌ zalety a jakie wady takiego u³o¿enia cia³a pianisty przy fortepianie?
Przynajmniej mi gra siĂŞ o wiele Âłatwiej, gdy siedzĂŞ wysoko lub bardzo wysoko.

Zgadujê, ¿e niska pozycja ramion skazuje pianistê na wydobywanie dŸwiêków przede wszystkim si³¹ palców a w mniejszoœci si³¹ ramion (przypomina mi to technikê Horovitza).

---
Na pewno Osokins oÂżywia ten koncert. Przy odgrywaniu utworĂłw nieco przesadnie eksponuje swĂłj styl czarowania dÂźwiĂŞkami. Kierunek dobry (w sensie ciekawy), ale czy to jeszcze Chopin? W wywiadzie zdradziÂł, Âże nie wzoruje siĂŞ na nikim. Moim zdaniem wysoko ceni pianistĂŞ Cypriena Katsarisa, jak podobnie zresztÂą E. Bozhanov w 2010 roku.
Osokins momentami gra doskonale, po czym robi coÂś prowokacyjnie nierozsÂądnego (?). Brzmi to tak, jakby zawÂłaszczaÂł Chopina.

Jeszcze raz podkreœlam, ¿e nie widzê niczego z³ego w stawianiu na oryginalnoœÌ, ale jak zwykle licz¹ siê proporcje, w przeciwnym razie us³yszymy karykaturê twórczoœci Chopina. Wa¿ne ¿eby nie przesadziÌ. Jeœli ka¿dy utwór, a w ka¿dym utworze wiêkszoœÌ fraz, wykonuje siê w tym samym prowokuj¹cym stylu, to zamys³ zaskoczenia s³uchacza dzie³em muzycznym przeradza siê w zaskoczeniem go osobowoœci¹ Osokinsa.

[tuco82]

Szymon Nehring fascynujÂąco zagraÂł fascynujÂące Impromptu op. 51. Ta, lub zbliÂżona do tej, interpretacja pojawiÂła siĂŞ podczas wystĂŞpu w ÂŻelazowej Woli latem tego roku. Na koncercie Nehring zaprezentowaÂł to dzieÂło jeszcze piĂŞkniej niÂż wĂłwczas, co tyczy siĂŞ zwÂłaszcza Âśrodkowej czĂŞÂści.

Polonez-fantazja w porzÂądku, ale nie rozumiem tego dzieÂła Chopina, jest takie chaotyczne.

Nehringowi najgorzej wypadÂł polonez op. 22., stwierdziÂłem to dopiero po przesÂłuchaniu caÂłoÂści w domu (na Âżywo sÂłyszaÂłem tylko samÂą koĂącĂłwkĂŞ, w dodatku z gÂłoÂśnikĂłw w samochodzie). Nie obyÂło siĂŞ tutaj bez wpadek tekstowo-technicznych.

Summa summarum naleÂży siĂŞ mu udziaÂł w nastĂŞpnym etapie, zwÂłaszcza Âże to byÂł zdecydowanie lepszy wystĂŞp niÂż w pierwszym stage'u.

[Bodek1]

Wg mnie najlepiej wczoraj graÂł Kamil Pacholec tak jak siĂŞ powinno graĂŚ Chopina z polotem, finezjÂą, uczuciem bez wiĂŞkszych b³êdĂłw....potem  Arsenii Mun ktĂłry odsÂłoniÂł Chopina w stylu brillant  dla mnie perfekcyjnie.  Dalej bym zaszeregowaÂł recitale Szymona Nehringa i Evrena Ozela....Co do Osokinsa to przedstawiÂł swojÂą wersjĂŞ Chopina niezawsze zgodnÂą z zapisem i nawet mnie jego interpretacja zaczĂŞÂła mnie wciÂągaĂŚ i umieÂściÂłbym go wyÂżej w swojej  klasyfikacji gdyby nie skopana koĂącĂłwka Poloneza As ...pozostawiÂł niesmak...

[Casablanka]

II etap, drugi dzieĂą przesÂłuchaĂą, sesja poranna.

prowadzÂąca : Monika OrzeÂł - najlepsza prowadzÂąca ever (Philippe Giusiano  - jak Ona to powiedziaÂła ..bajka)


GrĂŞ oceniam juÂż w kontekÂście pytania, "czy ja chcĂŞ, by wÂłasnie ten konkretny pianista zwyciĂŞÂżyÂł w XVIII KCH ?, bo III etap konkursu, to juÂż za maÂło czasu. (Julianna Awdiejewa zwyciĂŞÂżyÂła nadzwyczajnie zagranÂą sonatÂą b-moll op. 35 w III etapie, wolĂŞ mieĂŚ caÂłoksztaÂłt pianisty) .. dlatego ocenĂŞ trzech gwiazdek  *** zostawiam tylko dla tych, ktĂłrych zwyciĂŞstwo nie bĂŞdzie (subiektywnie dla mnie) bolesne.

1.) Szu-Yu Su, ChiĂąskie Tajpej (Tajwan), fortepian Steinway 479, na pewno nie gra walca lepiej od Kamila Pacholca, i na pewno lewa rĂŞka nie tak dobra jak u Talona Smitha (u Talona to byÂł aksamit),  z trzech mazurkĂłw pierwszy mi siĂŞ podobaÂł, w balladzie zaciekawiÂła. Czy chciaÂłbym, by weszÂła do III etapu kosztem np. Kamila? .. ale to mocna zawodniczka (prawie wcale nie byÂło pomyÂłek). **


2.) Hayato Sumino, Japonia, fortepian Steinway nr 300, ..od pierwszych dÂźwiĂŞkĂłw mnie oÂżywiÂł. Rondo.. Âładne, bardzo przestrzenne, duÂżo powietrza i lekkoÂści w tym byÂło, caÂłkiem inne niÂż u Sority. Nie wiem jak to sÂłychaĂŚ live w sali koncertowej, ale w sÂłuchawkach ballada F -dur jest nie opowiedziana, tylko "przebĂŞbniona" i wywoÂłuje u mnie lĂŞk jak po bombardowaniu. Tempo walca jak u Osokinsa, ale nie ma tej zwiewnoÂści i lekkoÂści co u ÂŁotysza. .. to nie jest jak taniec, tylko drobienie kroczkami i czajenie siĂŞ kota przed oddanym skokiem. TrochĂŞ mnie zawodzi, z poczÂątku chciaÂłem lepiej oceniĂŚ ten wystĂŞp. Technik doskonaÂły. NaduÂżywa forte, a na dÂłuÂższej przestrzeni czasowej to przestaje byĂŚ przyjemne. Stanowczo nie chce Jego zwyciĂŞstwa w konkursie. Ocena - poniÂżej oczekiwaĂą * (ze wzglĂŞdu na poczucie dyskomfortu i ciÂągÂłego zagroÂżenia).

(to jest wra¿enie ze s³uchawek, inna jest odleg³oœÌ fortepianu do mikrofonów, a inna do œcian filharmonii, byÌ mo¿e na ¿ywo w sali to zabrzmia³o œwietnie, pianista ocenia natê¿enie dŸwiêku do wielkoœci sali, a nie do mikrofonów, mo¿e byÌ b³¹d w postrzeganiu)

 
3.) Yutong Sun, Chiny, fortepian Steinway nr 479, polonez mnie intryguje, chwilami jest niebiaĂąsko dobry, sam wstĂŞp do poloneza - ideaÂł. On teÂż gra forte i potrafi "przywaliĂŚ" a tu nie mam takich "negatywnych" odczuĂŚ jak u poprzednika. Tu forte z czegoÂś wynika, ma sens. W scherzu teÂż jest obok czasu (czy ktoÂś to na konkursie dobrze zagraÂł?  ) Barwowo, bardzo Âładnie, Ocena **



Na tym etapie przesÂłuchaĂą nie mam kandydata do zwyciĂŞstwa, .. (moÂże trochĂŞ Sorita ?, Nehring zagraÂł bardzo dobry II etap, ale jako caÂłoœÌ? nie pokazuje smaczkĂłw, nie mam ciar, albo Âłez, a oto chyba w tym chodzi...  . .. Szkoda, Âże nie doceniacie Osokinsa, to, Âże komentatorzy, go nie lubiÂą, nie znaczy, Âże nie zagraÂł doskonaÂłego walca, - doskonaÂłego! a polonez w Jego wykonaniu byÂł wÂłasnie Âświetny, sale koncertowe Âświata!


Przerwa.


4.) Tomoharu Ushida, Japonia, fortepian Yamaha, .. najlepsze brzmienie Yamahy, zaraz po Koreance Joo-Yeon Ka. Gra rĂłwnie dobrze jak w I etapie. W miarĂŞ zgrabny walc, dobra ballada (im dalej tym gorzej niestety). Barkarola po balladzie? Chyba nie przemyÂślaÂł tego. WyciÂąga gÂłosy, ktĂłrych zwykle nie sÂłyszymy. Mam niedosyt. Smith to perliÂściej zagraÂł, i nie ma tego bogactwa barw jak u Sawady. ZÂły pomysÂł graĂŚ barkarolĂŞ po balladzie. Polonez mocno Âśredni. Nie buduje kulminacji. Jako caÂłoœÌ Jego gra jest wciÂągajÂąca, nie da siĂŞ jej nie sÂłuchaĂŚ. PoniÂżej oczekiwaĂą * (pod koniec wystĂŞpu, w polonezie Yamaha pokazaÂła juÂż swĂłj charakterek brzĂŞczyszczykiewicza) 


5.) Andrzej WierciĂąski, Polska,  Steinway nr 300, Âładna ballada , wariacje jak dla mnie nie byÂło efektu Wooow!! byÂł tylko ÂłoÂł, Âśliczny walczyk, polonez .. ale tak na powaÂżnie to Âświetny wystĂŞp. mocne ** + 

6.)Yuchong Wu, Chiny, Steinway nr 300, niczego mi nie pokazaÂł, rozczÂłonkowaÂł poloneza - dosÂłownie, kilka samodzielnych kawaÂłkĂłw. JuÂż mi siĂŞ nie chce Go dalej sÂłuchaĂŚ, granie bez historii, niestety - poniÂżej oczekiwaĂą *

[fabura]

Czy ktoÂś wie dlaczego Marcin Wieczorek wystÂąpi na sam koniec 2 etapu?