XVIII Konkurs im F. Chopina 2021 - II etap

[Mozart]

------------------------------------------------------

U Chopina, barw i odcieni nie trzeba robic. One sa juz zawarte w harmonii, tempie, dynamice.

Racja, ale, IMO, tylko w po³owie Otó¿ Chopin komponowa³ i gra³ na zupe³nie innym fortepianie ni¿ ten na estradzie FN. Jego erardy, a zw³aszcza ukochane pleyele eksponuj¹ brzmieniowe barwy znacznie bardziej od wspó³czesnych instrumentów. Wszelkie warstwy harmoniczne, chromatyka, modulacje s¹ bardziej czytelne na pleyelu ni¿ steinwayu, co jest, jak siê wydaje, jedn¹ z przyczyn tak bogatej i kunsztownej harmoniki Chopinowskich ballad czy mazurków. Krótko mówi¹c - mechanizm dawnego instrumentu niemal samoistnie nasyca³ brzmienie kolorystyk¹ (kosztem np. ograniczenia dynamiki - zw³aszcza w f/ff), dziœ natomiast, aby odtworzyÌ "zapisan¹" w partyturze wielobarwnoœÌ trzeba siê nieŸle do tej sztuki przy³o¿yÌ (operuj¹c w³aœnie subtelnymi zmianami dynamiki, artykulacji i tempa).

[Mozart]

Nie wiem, czy wiecie, ale pani Kobajaszi wrĂłciÂła w prawdziwie wielkim stylu. Miejscami "too much pedal"  , ale siÂła wyrazu jej gry robi wraÂżenie. Walc w stylu dawnych mistrzĂłw-wirtuozĂłw, me gusta. Laureatka?

Konsekwentnie do finaÂłu zmierza rĂłwnieÂż rĂłwnieÂż Mr. Hozjanjnow. Jego polifoniczne myÂślenie znalazÂło ujÂście w Fudze a-moll, ballada F-dur moÂże najlepsza na konkursie, obok tej w wykonaniu Kobajaszi. WsÂłuchajcie siĂŞ w zaleÂżnoÂści tonalne poszczegĂłlnych czĂŞÂści jego wystĂŞpu. Kolejny recital.

[Casablanka]

zatyczki do uszu, muszĂŞ siĂŞ skupiĂŚ i napisaĂŚ,
..przed chwil¹ wróci³em z pracy, umy³em rêce, obiad póŸniej, jak postawie kropkê.
piszĂŞ to z pozycji osoby, ktĂłra wysÂłuchaÂła juÂż gry wszystkich porannych uczestnikĂłw.

uwaÂżam, Âże wydarzyÂła siĂŞ przynajmniej jedna waÂżna sprawa (poza chĂŞciÂą uduszenia wÂłasnymi rĂŞkami Mateusza KrzyÂżowskiego).
.. mo¿e nie bêdzie to najpoprawniejsza pod wzglêdem sk³adni polszczyzna, ale rosó³ stygnie ..

II etap konkursu, dzieĂą czwarty (ostatni), sesja poranna,

prowadzÂący p. Piotr Krasnowolski

panowie od obsÂługi fortepianĂłw dzisiaj mieli dzieĂą dziecka, wszyscy jak jeden wybrali ten sam fortepian, w stosunku do I etapu zaszÂła zmiana u Koli - On zamieniÂł Steinwaya 300 na wiĂŞkszy model.

.. i tak:

1.) Wei-Ting Hsieh, Chiùskie Tajpej (Tajwan), Steinway 479, dla nieos³uchanego ucha, wystêp by³by niemo¿liwie dobry. Myœlê jednak, ¿e kilka spraw, mo¿na by wytkn¹Ì. Polonez by³ "rozmiêkczony" nie klei³ siê jako ca³oœÌ. Nie s³ysza³em jej Jej w I etapie. Generalnie wiêkszych uwag nie mam, ³adnie operowa³a melodi¹ i czasem. Ocena **
(jeden przytyk,  Scherzo h-moll op. 20 - jednak coÂś tam byÂło nie tak )

2.) Adam KaÂłduĂąski, Polska,  Steinway 479, WejÂście w wystĂŞp polonezem , niestety nie bez sÂłyszalnych wpadek. Bardzo Âładne walce. Mi brakowaÂło trochĂŞ oparcia w lewej rĂŞce, bo zarysowanie melodii bardzo dobre. Barkarola i Scherzo (w II pr. PR pochwalili mÂądroœÌ pedagoga, Âże skoro ma odpowiednio duÂże rĂŞce spokojnie moÂże zabÂłysn¹Ì oktawami, i Âże to niby zrobiÂł). ,,a ja mam takÂą uwagĂŞ, Âże wÂłaÂśnie byÂła mocno zaburzona rĂłwnowaga miĂŞdzy prawÂą  (wspania³¹!) i lewÂą (tylko uzupeÂłnienie prawej). CzĂŞsto teÂż zdarzaÂły mu siĂŞ "niedouderzenia" - akordy jakby nie byÂły wypeÂłnione. ** minus

3.) Nikolay Khozyainov, Rosja, Steinway 479, REWELACJA !!! jeÂśli ktoÂś mnie zapyta, czy Rosjanin lepiej wypadÂł od Rosjanki? to odpowiem .. niech jeszcze pomyÂślĂŞ .. , odpowiadam - TAK!
Dla mnie (jak dotÂąd)  to jest kandydatem do I nagrody obecnego konkursu. Wszystko kupujĂŞ, co dzisiaj zrobiÂł, absolutnie wszystko, .. jak rĂłwnieÂż pomysÂł, dÂźwiĂŞk, ktĂłrym graÂł, barwĂŞ instrumentu, niesamowitÂą sprawnoœÌ i precyzjĂŞ. TechnikĂŞ i Jego muzykalnoœÌ. PrawiĂŞ Mu takÂą laurkĂŞ, bo gdyby juz tak dobrze nie zagraÂł, chcĂŞ wiedzieĂŚ, Âże byÂł taki moment. Ja byÂłem sceptykiem, co do Jego gry w I etapie, zmieniÂł instrument i to zaprocentowaÂło na plus bardzo.

Ocena:    **** To byÂło granie po I nagrodĂŞ!

 i creme de la creme - proszĂŞ (kto nie sÂłuchaÂł) posÂłuchaĂŚ fugi a-moll op. posth.

tu jeszcze uwaga, sezon grypowy nadci¹ga, tak, ¿e seryjnie upuszczane na pod³ogê numerki (?) zast¹pi kaszel, .. ale jak mo¿na nie wy³¹czyÌ dzwonka telefonu komórkowego ? Koli w trakcie grania Walca As-dur odezwa³a siê na sali komórka. Dostatecznie g³oœno, ale na szczêœcie po Nim to sp³ynê³o. Chcê CD z tego etapu w wykonaniu NIkolaja.

Przerwa

i teraz krĂłtko:

4.) Su Yeon Kim, Korea PÂłd. Steinway 479, super !! Niesamowita ÂłatwoœÌ grania, widzĂŞ jÂą w finale, bo III etap byĂŚ musi! ** +  (plus)

5.) Aimi Kobayashi,Japonia, Steinway 479, - zawód, niestety zawód w stosunku do moich oczekiwaù. Po poprzedniczce dŸwiêk siê zamkn¹³, by ponownie otworzyÌ siê u nastêpnego uczestnika. Dobiera³a ekstremalne poziomy dynamiki i temp. Wszystko na jedno kopyto. Poza tym niew¹tpliwie by³ to recital i III etap ma murowany. Ja piêkna muzyki nie czu³em. Czu³em siê jak ptaszek w klatce. **

6.) Mateusz KrzyÂżowski, Polska, Steinway 479,  Super wystĂŞp z niesamowicie dobrym Polonezem As-dur na koĂącu. Przez moment dotkn¹³em nieba. Poza koĂącĂłwkÂą wystĂŞpu wszystko okraszone niesamowitÂą iloÂściÂą omskniĂŞĂŚ, wpadek tekstowych i zawahaĂą.
Ocena: ** + (plus) - udusiĂŚ to za maÂło! Gdyby nie pomyÂłki byÂłby to kandydat do finaÂłu.

podobaÂła mi siĂŞ - zagrana innÂą barwÂą, i w opozycji do caÂłego wystĂŞpu Etiuda es-moll op. 10 nr 6. (tu jest ta kropka - przepustka do rosoÂłu)

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

.. a teraz rooosóó³ !!
 .. Juuhhuu  !!!

[bartus]

AIMI KOBAYASH miala bardzo udany poczatek w Polonezie. Zamglone pasaze do gory z doskonale wyrownana dynamika i perfekcyjnym rytmem wprowadzaja w stan oslupienia (hipnozy na krotko). Dalej jednak nie bylo tak idealnie. Pasaze przez kilka oktaw nie byly spojne i mozna bylo wyslyszec przerwy wynikajace z trudnosci zmiany pozycji reki,.. taki szkolny blad. Czesto motywy nie byly klarowne, gdyz niektore nutki "nieodpalaly". Ale,... ogolnie Ami jest b.dobra. Jest muzykalna, technicznie sprawna. Czy ma szanse na III etap? Wszysko zalezy od ukladow "politycznych" jurorow. Mnie to zwisa.

[Mozart]

To prawda. PoczÂątek P-F (te pochody w gĂłrĂŞ w eterycznym pp), tak bogaty w alikwoty, byÂł wspaniaÂły. Pewien chaos w epizodach o wysokiej dynamice czy czasem nawet pourywane frazowanie nie przeszkadzaÂły mi dziÂś tak bardzo. ImponowaÂła mi chĂŞĂŚ takiego wirtuozowskiego zawÂładniĂŞcia instrumentu, „dawanie” po caÂłoÂści w momentach o najwyÂższej sile wyrazu (kulminacje, zwÂłaszcza bardzo trudna koda ballady). IleÂż siÂły mieÂści siĂŞ w tej delikatnej postaci! Technika teÂż niczego sobie.

[Mozart]

zatyczki do uszu, muszĂŞ siĂŞ skupiĂŚ i napisaĂŚ,
..
Ocena:    **** To byÂło granie po I nagrodĂŞ!

 i creme de la creme - proszĂŞ (kto nie sÂłuchaÂł) posÂłuchaĂŚ fugi a-moll op. posth.

Przyznam siĂŞ, Âże nie znam wielu wykonaĂą tej fugi (bardzo lubiĂŞ wersjĂŞ Szebanowej na erardzie), dziÂś usÂłyszaÂłem najlepszÂą ever.

[tuco82]

Nikolay Khozyainov, )
(...)
Dla mnie (jak dotÂąd)  to jest kandydatem do I nagrody obecnego konkursu. Wszystko kupujĂŞ, co dzisiaj zrobiÂł, absolutnie wszystko, .. jak rĂłwnieÂż pomysÂł, dÂźwiĂŞk, ktĂłrym graÂł, barwĂŞ instrumentu, niesamowitÂą sprawnoœÌ i precyzjĂŞ.

Mam podobne przeczucie. Dla tych, co nie majÂą czasu, polecam przesÂłuchanie w caÂłoÂści: https://www.youtube.com/watch?v=QBF5OBYJaHY&ab_channel=ChopinInstitute

Rosjanin gra bardzo równym (stosunkowo szybkim) tempem i dok³adnym brzmieniem. Nie wzdycha do fortepianu, nie przesadza z rubatem (zidentyfikowa³em bardzo ma³o tego œrodka). Na potwierdzenie, o czym piszê, wystarczy przes³uchaÌ "nokturnow¹ czêœÌ" z Poloneza Op. 53 (tzn. tutaj https://youtu.be/QBF5OBYJaHY?t=303 ). Nie wdaj¹c siê w szczegó³y - on to po prostu wykona³ to z "tempomatem", taj jakby myœlami by³ ju¿ przy fudze a-moll (która wykonywa³ póŸniej). Niby tak proste, ale jak¿e odwa¿ne i inne od pozosta³ych aran¿acji tego utworu.

W kaÂżdym utworze odnajdziemy ciekawe wyodrĂŞbnienie jakiejÂś frazy, nuty, z tym Âże Rosjanin nie czyni tego nagminnie, tak jak Osokins.

Jedyn¹ wad¹, która umniejsza ca³oœÌ prezentacji, to zbyt agresywne forte w niektórych momentach albo granie zbyt g³oœno tam, gdzie niekoniecznie trzeba (np. tak zacz¹³ Poloneza).

Ballada Op. 38 - mistrzostwo Âświata.

NiektĂłrzy mogÂą mu zarzuciĂŚ, Âże gra zbyt rytmicznie, a czasem przyspiesza w momentach, w ktĂłrych inni pianiÂści "oddychajÂą Chopinem". Ja takiego zarzutu nie czyniĂŞ, bardzo mi siĂŞ podoba ten koncept.

UwagĂŞ zwraca niewiele pomyÂłek wynikajÂących z nietrafienia w konkretny klawisz. Nieco przypomina mi mÂłodego Kristiana Zimermana.

To jeden z moim faworytĂłw, obok Nehringa i Osokinsa.

[Casablanka]

II etap konkursu, dzieĂą czwarty (ostatni), sesja wieczorna.

prowadzÂąca: (jeeest!) mamy ucztĂŞ! Pani Monika (jedna, jedyna..bo kto tak powie: Ryyng, from Poouulend, eeyjjmayneee, .. jak nie Ona?) Czarna kreacja.

7.) Jakub Kuszlik, Polska, Steinway 479, zacz¹³ Âświetnie, walce, cudowna lewa w balladzie (ta barwa), nie wiem jak podsumowaĂŚ (?), no piĂŞkny wystĂŞp. Najmniejszej agresji nie byÂło. ** + (maÂły plusik, ale mniejszy niÂż u JapoĂączyka)

----------------------

To jak pani Monika zapowiada JapoĂączyka, to jest nagroda pozaregulaminowa na konkursie ! (SJuu Si, te akcenty !!! poezja nie mniejsza niÂż gra samych uczestnikĂłw, sorry nie mogÂłem siĂŞ powstrzymaĂŚ)

-----------------------

8.) Shushi Kyomasu, Japonia, Yamaha,  .. ale siĂŞ dobrali z Kuszlikiem, teraz dylemat ktĂłry piĂŞkniej, obaj "samo piĂŞkno", wiĂŞcej ÂświatÂła i finezji chyba u JapoĂączyka, ale Kuszlik nie gorszy. Mnie to juÂż przerasta, .. no jak ich odrzuciĂŚ z konkursu? Tak piĂŞknego (w sensie - definicja piĂŞkna) Chopina nie codzieĂą siĂŞ sÂłyszy. Ja mam ciary (przestaÂłem analizowaĂŚ, bo juÂż nie mam siÂły) PiĂŞkno, piĂŞkno ... rozpĂŞdziÂł siĂŞ pod koniec. no super wystĂŞp **+

Kuszlik - samo piêkno, by³ wstêpem do g³êbi piêkna SJuu Si.

(ale trzeba to odnotowaĂŚ, obaj zaliczyli nietrafienia w klawisze) ..

..(to jest jak dobra komedia pomyÂłek, wchodzi na scenĂŞ "kawaÂł chÂłopa" (Jakub) i gra tak sÂłodkim dÂźwiĂŞkiem, a przed nim drobniuteĂąka pani (Aimi)  i "wali" taki lewy sierpowy ..., o co tu chodzi?) ..

9.) Hyuk Lee, Korea PÂłd., Kawai, zaczyna Scherzem cis-moll - bĂŞdzie gra pauzami .. to jest jednak mina ten utwĂłr, wychodzi na to, Âże tego scherza na tym konkursie nikt jeszcze dobrze nie zagraÂł. A tak w ogĂłle, to przyszedÂł pan Lee i rozgoniÂł towarzystwo, czar niebios prysÂł. Jest poczucie pospiechu.
W sonacie zwolniÂł, bardzo precyzyjnie zagrana, w marszu mĂłgÂł byĂŚ mniej matematyczny, finaÂł (jak dla mnie) za maÂło szalony. Szkoda nieczystoÂści w polonezie, bo caÂłkiem zgrabnie gra. Dla mnie wystĂŞp zawaliÂł nieobliczalnymi tempami na poczÂątku. I teraz teÂż go nosi. ..
Szkoda, ale dajĂŞ *

------------------------------------------------
Musze o tym napisaĂŚ, kto pamiĂŞta Suszi i Hjuka z I etapu? PrzecieÂż to jest dalej komedia pomyÂłek. Suszi graÂł w niezwykle prĂŞdkich tempach, bardzo precyzyjnie (m.in. etiudĂŞ C pierwszÂą) genialny technik !!! a dzisiaj ? sÂłodycz, ..
za to Hjuk graÂł dostojnym niespiesznym tempem, kreowaÂł dÂźwiĂŞk, a dzisiaj .. gna na zÂłamanie karku jak wariat ..
no, komedii pomyÂłek ciÂąg dalszy.    Zamienili siĂŞ.

Przerwa.

(mam nadziejĂŞ na ucztĂŞ wieczornÂą)

10.) Bruce (Xiaoyu) Liu, Kanada, Fazioli, zawsze mamy nadziejĂŞ, Âże do konkursu przystÂąpi ktoÂś, kto wejdzie do pokoju, zedrze tapetĂŞ ze Âściany, znajdzie okno, ktĂłrego istnienia nie podejrzewaliÂśmy, te okno otwory, wpuÂści ÂświeÂże powietrze i ukaÂże widoki, ktĂłrych dotÂąd nie znaliÂśmy. My juÂż oddychamy tym powietrzem. Bruce jest poza czasem. Bruce to jest synonim wyobraÂźni. Ocena *** (ile tam byÂło barw, ile niuansĂłw, ile zamys³ów pokazanych niedostĂŞpnych innym pianistom ze wzglĂŞdu na warsztat i wyobraÂźniĂŞ). 


11.) Marcin Wieczorek, Polska, Steinway nr 479 - Marcin wycofaÂł siĂŞ z konkursu z powodu choroby.


KONIEC II Etapu. Bruce zamkn¹³ w wielkim stylu!


OgÂłoszenie wynikĂłw, kto zagra w III etapie okoÂło godz. 22:00.

[bartus]

SHUSHI KYOMASU - Zasluchalem sie w Barkaroli. Dzwiek jak dzwon, ale nie za ciezki. Wydawalo sie ze crescendo jest, ale to nie koniec. Dolozyl jeszcze wiecej na kilku konczacych fraze akordach tam gdzie trzeba (wspaniale) - rozswietlil blaskiem cala sale.

[bartus]

SHUSHI KYOMASU - nareszcie jakies porzadna dawka piekna. Gratulacje dla niego. Nokturn - WOW!!

[bartus]

SHUSHI KYOMASU - Ktos napisal "the pearls dropping from the heaven"

[bartus]

Trzymal sie dzielnie do konca, chociaz byly male "cos tam".... Dlaczego ludzie wrazliwsi popelniaja male bledy a charpagony sa jak ze stali i pruja bezblednie.

[anelik]

Bruce - o mĂłj BoÂże! Amen! Nie wiem, co napisaĂŚ!

[Mozart]

Liu - pierwsza trĂłjka. Wirtuoz XXI wieku!

[Chiarodiluna]

PozwĂłlcie, Âże podam moje TOP 10 Plus po II. Etapie zmagaĂą :


Kamil Pacholec   [ 5 ] – ujmujÂąca intymna liryka szlachetna

Kyohei Sorita  [ 5 ] – wirtuozeria jowialna

Hao Rao   [ 5 ] – poetyka frenetyczna

Piotr Alexewicz  [ 5 ] – emanacja WZORCA ?

Leonora Armellini  [ 5 ] – poetyka szerokiego gestu

JJ Jun Li Bui   [ 5 ] – pianistyka promienna

Avery Gagliano  [ 5 ] – intymna poetyka salonu

Nikolay Khozyainov  [ 5 ] – polifoniczna poetyka charyzmatyczna

Bruce (Xiaoyu) Liu  [ 5 ] – wirtuozeria profetyczna

Viet Trung Nguyen  [ 4 ] – poetyka peryfrastyczna

Eva Gevorgyan  [ 4 ] – wirtuozeria scjentystyczna

ZakÂładajÂąc, Âże KtoÂś z powyÂższej Grupy nie otrzyma promocji, to zrobi siĂŞ TOP-10.
............................................

ÂŁaweczka rezerwowa ?:

Aimi Kobayashi  [ 3 ] – poprawnoœÌ kanonu u byÂłej laureatki

Michelle Candotti  [ 3 ] – w zmaganiach z cieniem nostalgii

Jakub Kuszlik  [ 3 ] – stojÂący w ekspiacyjnej prawdzie

Kai-Min Chang  [ 3 ] – owa sÂłonecznoœÌ w regresie

Szymon Nehring  [ 3 ] – poetyka (cudem) odrodzona ?
 
...............................................

MaÂły komentarz natury ogĂłlnej:

1. Jak w kaÂżdej dziedzinie Âżycia, widaĂŚ takÂże i (owÂą) narastajÂącÂą specjalizacjĂŞ w kierunku Chopinistyki, a „anegdotyczny idiom PolskoÂści” jest coraz Âłatwiejszy do odnalezienia dziĂŞki moÂżliwoÂści ksztaÂłcenia lub realizacji szerokich konsultacji w rozlicznych oÂśrodkach ksztaÂłcenia.

2. Pomimo jednak tego postêpu, zdarzaj¹ siê wci¹¿ za czêsto ca³kiem niedojrza³e wybory tych najbardziej wymagaj¹cych dzie³ z obszaru wielkiej formy narracyjnej przez pianistów jeszcze na takie wyzwanie nie do koùca gotowych.

3. Zwraca mojÂą uwagĂŞ swoisty paradoks, Âże faktycznemu postĂŞpowi w prezentowaniu chopinowskich MazurĂłw (Eliminacje), towarzyszy narastajÂące zatracanie kunsztu w prezentacji jego WalcĂłw.

4. O wyniku konkursowych zmagaĂą decydujÂą tak naprawdĂŞ „spin kreatorzy” NIFC, poprzez przemyÂślny (nie myliĂŚ z przemyÂślany) dobĂłr skÂładu osobowego jury, zgodny z kreowanÂą przez siebie misjÂą chopinowskÂą i subiektywnÂą wizjÂą tejÂże misji. PrzykÂładem oddzielnym na poparcie tego spostrzeÂżenia moÂże byĂŚ tak usilne propagowanie programu pianistyki na fortepianie muzealnym.