XVIII Konkurs im F. Chopina 2021 - III etap

[Mozart]

SÂłuchajcie, czy sÂą jakieÂś informacje o nagrodach dla laureatĂłw? CoÂś na temat kontraktu z Deutsche Grammophon (jak ostatnio), cyklu koncertĂłw w Japonii, w Carnegie (jak 5 czy 10 lat temu)?

[tuco82]

NIKOLAY KHOZYAINOV
Sonata to absolutna magia, jasna a jednoczeœnie wielobarwna. Zagrana chyba najwolniej jak siê tylko da w granicy przyzwoitoœci szopenowskiej. Owszem mo¿na siê spieraÌ, czy czêœÌ "Scherzo" to w istocie molto vivace Jury bêdzie mia³o dylemat. Ciekaw jestem zdania ekspertów. Osobiœcie ja bym tego wykonania nie okreœli³ mianem "bardzo ¿ywo" (nie myliÌ z "bardzo szybko"). Tempo w sonacie by³o ju¿ ustalone w pierwszych jej akordach, wiêc pewne alibi, dla Khozyainova graj¹cego w sposób niegalopuj¹cy 2. czêœÌ sonaty, da³oby siê uwzglêdniÌ. Niska temporalnoœÌ ma tu jednak skoro zalet: otrzymujemy detale, których na co dzieù siê nie s³yszy s³uchaj¹c sonaty h-moll, choÌby ten tryll. Rosjaninowi przytrafi³o siê trochê wpadek: graj¹c bardzo lekko nie dogra³ dwóch nut w okolicach pocz¹tku Scherza. Czy jednak da siê wypaczyÌ ten b³¹d? Moim zdaniem tak, bo oceniaj¹c wa¿ymy doskona³oœci z niedoskona³oœciami i wychodzi uœrednienie.

Wykonania Largo sonaty nadaje siê do osobnej analizy, to nie tylko operowanie kolorem brzmienia poszczególnych momentów, ale spójna, logiczna i niesprzeczna konstrukcja interpretacji. Na pozór wydawa³oby siê, ¿e (wg. mnie najd³u¿ej wykonane) Largo wcale nie razi nud¹, nie usypia ani zmys³ów ani cia³a. Dla mnie to relaksuj¹ce. Nikolay musia³ mieÌ solidnie przemyœlany koncept swojego wystêpu. Zauwa¿my, które nuty s¹ "podkreœlane" na pocz¹tku, a które w dalszej czêœci utworu. Okazuje siê, ¿e to naprawdê ma g³êboki sens. Nie mo¿e byÌ tu mowy o przypadkowo natchnionych artykulacjach, o jakiejœ spontanicznej improwizacji, nag³ym kaprysie "a tutaj sobie wyeksponujê t¹ nutkê, bêdzie oryginalniej". Nic z takich rzeczy tu nie kupimy. Spogl¹damy na ca³y obraz, nie kupimy go przecie¿ w kawa³kach, w kawa³kach mo¿emy go zapamiêtaÌ, by poczuÌ chêÌ ponownego obejrzenia w ca³oœci. A ogl¹damy starannie i niepospiesznie, ¿eby cieszyÌ siê szczegó³ami piêkna niemal zawieszonymi w bezczynnej chwili.
NajniÂżej oceniam Finale. ByÂło trochĂŞ niedokÂładnoÂści "klawiszowych" jak i niezrozumiaÂłych dla mnie wahaĂą (zawieszeĂą) tempa (raz trochĂŞ szybciej, innym razem ciut wolniej). Aczkolwiek wszystko grane z zamysÂłem dokÂładnoÂści, momentami sÂłychaĂŚ fajne "nutki" w lewej rĂŞce. Bardzo maÂłe ma te dÂłonie.

Generalnie sonatê w jego palcach uwa¿am za mocny punkt programu, a nawet ca³ego Konkursu. Takiej jeszcze nie s³ysza³em, prawdziwie zjawiskowa, niecodzienna. Hmmm i pomyœleÌ, ¿e Danil Trifonow w 2010 roku zagra³ czêœÌ finaln¹ tej sonaty w przeci¹gu 4 minut i 15 sekund. Ale po co siê tak spieszyÌ? Czasem trudniej zagraÌ wolniej, bo s³ychaÌ b³êdy.

Ps. Zauwa¿y³em pewn¹ niezbyt chwalebn¹ cechê gry Khozyainova. Momentami przesadza z waleniem w klawiaturê - to mo¿e wynikaÌ z jego w¹t³ych ramion. Musi oprzeÌ na nich czêœÌ swojego cia³a a przy tym niestety trudno o kontrolê doboru si³y. To tak jakby próbowaÌ zagraÌ m³otkiem. Pomaraùczami podobno siê da, Lang Lang demonstrowa³.

Odnoœnie nokturnu op. 48 nr 1... napisze tylko, ¿e mia³em wiêksze oczekiwania jeœli chodzi o czêœÌ koùcow¹, gdzie zabrak³o starannoœci i kontroli tempa.

Nie wiem czy zasÂłuÂżyÂł na FinaÂł, ale na pewno to co siĂŞ do tej pory na Konkursie nagraÂło spod jego palcĂłw, bĂŞdzie przeze mnie jeszcze analizowane.

[bartus]

Dla mnie Kola gra zbyt wolno (polonez sonata), Mazurki walczykowato...caÂły jego wystĂŞp byÂł melancholijno-cukierkowy brakÂło mÂłodzieĂączej fantazji i werwy...sorry ale jestem na nie

Nonsens

[TeresaGrob]

SÂłuchajcie, czy sÂą jakieÂś informacje o nagrodach dla laureatĂłw? CoÂś na temat kontraktu z Deutsche Grammophon (jak ostatnio), cyklu koncertĂłw w Japonii, w Carnegie (jak 5 czy 10 lat temu)?

https://dzieje.pl/kultura-i-sztuka/xviii-konkurs-chopinowski-tegoroczny-regulamin-dopuszcza-wylacznie-nagrody

XVIII Konkurs Chopinowski oferuje inny wybĂłr nagrĂłd niÂż w poprzednich latach. W tym roku uczestnicy mogÂą wygraĂŚ tylko nagrody pieniĂŞÂżne. WÂśrĂłd przewidzianych premii nie znajdujÂą siĂŞ instrumenty, dzieÂła sztuki ani prestiÂżowe oferty koncertowe.

[Mozart]

Nie do wiary. PrzecieÂż te serie koncertĂłw po USA czy Japonii sÂą tysiÂąckroĂŚ wiĂŞcej warte niÂż nagrody pieniĂŞÂżne...

[Casablanka]

Nie do wiary. PrzecieÂż te serie koncertĂłw po USA czy Japonii sÂą tysiÂąckroĂŚ wiĂŞcej warte niÂż nagrody pieniĂŞÂżne...

zapewne chodzi o trudnoÂści zwiÂązane z szalejÂącÂą pandemiÂą

[Casablanka]

III etap, trzeci (ostatni) dzieĂą przesÂłuchaĂą, sesja wieczorna.

ProwadzÂący: p. Marta WrzeÂśniewska.

5.) Jakub Kuszlik, Polska, Steinway 479, bardzo dobrze gra, szkoda potkniêÌ pamiêciowych (mo¿na ten aspekt pomin¹Ì w kontekœcie ca³oœci bardzo udanego wystêpu)

6.) Hyuk Lee, Korea PÂłd., Kawai, .. jak nagra koncerty Mozarta, to bĂŞdzie pereÂłka. Jest do tego predysponowany. Ma taki czyÂściutki perlisty dÂźwiĂŞk - (do Mozarta). ..a co do Chopina, gra tak samo jak w II etapie, nie byÂło Go na mojej liÂście do III etapu. Woow! te wariacje to byÂło coÂś! ..jak dotÂąd (jestem na etapie mazurka As, to mi siĂŞ ta gra bardziej podoba niÂż w II etapie. Dzisiaj dobrze Go odbieram. Ciut "przyjasno" jak dla mnie, ale wszystko jest. To, co zauwaÂżyÂł Bodek_1, KoreaĂące Âświetnie wyczuwajÂą, o co chodzi w mazurkach (mazurek a-moll 17/4 - ideaÂł)
Hyuk .. Hyuk  .. Ty bancfole!!! nie mogÂłeÂś tak wczeÂśniej graĂŚ, jak w tym etapie? Teraz mi dylemat zrobiÂłeÂś, bo listĂŞ do finaÂłu juÂż zrobiÂłem, i muszĂŞ CiĂŞ tam jakoÂś wsadziĂŚ, a ciÂżba, Âże hej!

Przerwa.

7.) Bruce (Xiaoyu) Liu, Kanada, Fazioli, gra sonatĂŞ jakby nic innego caÂłe Âżycie nie robiÂł. Jest na tym Jego stempel, i nie da siĂŞ tego porĂłwnaĂŚ z niczym dotÂąd. WystĂŞp, ktĂłry bĂŞdziemy pamiĂŞtali.


WystĂŞp Bruca koĂączy III etap konkursu.

OgÂłoszenie werdyktu jury ok. godz. 22:00

[bartus]

MATEUSZ KRZYÂŻOWSKI

BOMBA!!!. Bardzo pieknie gra. Wole od Kobayashi. Chociaz tez grala pieknie. Ale wole jedno piekno od drugiego. Nie wszystkie piekna pasuja do mnie, mojego nastroju, czasu,  miejsca, psychiki, mozliwosci, wrazliwosci....

[Mozart]

Kuszlik wcale wielu b³êdów nie mia³, drobiazgi w sonacie, coœ wiêkszego w niezbyt udanej Fantazji. Natomiast jego mocno osadzona i niezbyt wyró¿niaj¹ca siê w zakresie jakoœci dŸwiêku gra nie porywa. Jest konwencjonalna, nie eksploruje partytury, jest pozbawiona nadmiernej emocjonalnoœci, z drugiej strona doœÌ pewna i, powtórzê siê, czysta. Nie s¹dzê, by by³ w finale, ale lubi¹cy prostotê jurorzy mog¹ go do tego¿ fina³u równie¿ dopuœciÌ.

PS. Pani Marta KOPIUJE wÂłoskÂą wymowĂŞ ogniw Sonaty od Pani OrzeÂł. Pani OrzeÂł staÂła siĂŞ influencerkÂą, osobowoÂściÂą medialnÂą, na facebookowej grupie konkursu narĂłd domaga siĂŞ specjalnej nagrody dla niej.

[tuco82]

JAKUB KUSZLIK, jak na wÂłaÂściciela tak krĂłtkich palcĂłw, Âświetnie sobie radzi z technikÂą, o czym daÂł znaĂŚ juÂż w I etapie (etiudy). Jego wystĂŞp w Konkursie oceniam wysoko (jednak za Nehringiem, ale przed Alexewiczem i WierciĂąskim). Technicznie skuteczny pianista (zwÂłaszcza w szybkich pasaÂżach), maÂło omyÂłek. Nasuwa mi siĂŞ jednak deficyt ubarwiania dÂźwiĂŞku w sposĂłb korespondujÂący z taktykÂą prezentacji danego dzieÂła, aczkolwiek piĂŞkne basy.

[Casablanka]

PS. Pani Marta KOPIUJE wÂłoskÂą wymowĂŞ ogniw Sonaty od Pani OrzeÂł. Pani OrzeÂł staÂła siĂŞ influencerkÂą, osobowoÂściÂą medialnÂą, na facebookowej grupie konkursu narĂłd domaga siĂŞ specjalnej nagrody dla niej.

to jest dobre! ja teÂż chcĂŞ nagrody dla Pani Moniki OrzeÂł, jest objawieniem tego konkursu!

[Mozart]

Moim zdaniem liderem polskiej grupy jest obecnie Alexewicz. Jego brak w finale byÂłby, moim zdaniem, kompletnie niezrozumiaÂły. KomplementowaÂł go ostatnio John Allison (The Telegraph), nieco mniej Jed Distler z Grammophone ("nierĂłwny cykl").

[Mozart]

JED DISTLER o Bruce Liu po II etapie.

DuÂże sÂłowa.


Nothing in Canadian pianist Bruce (Xiaoyu) Liu’s performances in the earlier rounds prepared me for the most ingratiating and wittily characterized interpretation of the composer’s rarely heard Rondo à la mazur that I’ve ever heard. And, yes, that includes Sviatoslav Richter and Daniil Trifinov. Every run, every turn, every decorative gesture represented a masterclass in suppleness and grace under pressure. The music’s basic tempo and F major tonality create a natural bridge into the Second Ballade, which, of course, opens in F major. Liu’s old school inner voices and occasional arpeggiations might cost him a few jury points, and he’s not the deepest dish in the cupboard, so to speak, but then neither was Shura Cherkassky.

And what about Liu’s delightful rhythmic inflections, those unpredictable accents and shifts in voicing throughout the Op 42 Waltz? Yes, his Andante spianato and Grande Polonaise brillante was ‘a mite twee’, as my British colleagues might say. But who cares? Check your Urtext at the door and feast your ears on the candidate unto whom I proudly bestow the Chopin Competition’s special ‘dead pianist sound-alike’ award!

[bartus]

HYUK LEE
Swietne mazurki. Gra jakby od niechcenia. Fajne przytupy (male), zatrzymania, lewa reka pracuje niezle.
Nie przeszkadzal mazurkowi a moll. Po prostu go odegral. To wystarczy

[bartus]

JED DISTLER o Bruce Liu po II etapie.

DuÂże sÂłowa.


Nothing in Canadian pianist Bruce (Xiaoyu) Liu’s performances in the earlier rounds prepared me for the most ingratiating and wittily characterized interpretation of the composer’s rarely heard Rondo à la mazur that I’ve ever heard. And, yes, that includes Sviatoslav Richter and Daniil Trifinov. Every run, every turn, every decorative gesture represented a masterclass in suppleness and grace under pressure. The music’s basic tempo and F major tonality create a natural bridge into the Second Ballade, which, of course, opens in F major. Liu’s old school inner voices and occasional arpeggiations might cost him a few jury points, and he’s not the deepest dish in the cupboard, so to speak, but then neither was Shura Cherkassky.

And what about Liu’s delightful rhythmic inflections, those unpredictable accents and shifts in voicing throughout the Op 42 Waltz? Yes, his Andante spianato and Grande Polonaise brillante was ‘a mite twee’, as my British colleagues might say. But who cares? Check your Urtext at the door and feast your ears on the candidate unto whom I proudly bestow the Chopin Competition’s special ‘dead pianist sound-alike’ award!

bla bla bla bla