Teatr Telewizji

[TeresaGrob]

Mnie sie pierwszy akt bardzo podobaÂł, choĂŚ Janda trochĂŞ szarÂżuje .

[Monika_Aleksandra]

A mnie sie bardzo podoba. Janda gra bardzo dobrÂą rolĂŞ dla swojej osobowoÂści. Trzeba pamiĂŞtaĂŚ, Âże jest to sztuka, ktĂłrej akcja dzieje siĂŞ w Ameryce. SposĂłb bycia, nieco euforyczny, wylewny, dla PolakĂłw przejaskrawiony i zbyt barwny "papuzio", lecz prawdziwy wszak.
Zaskakujê mnie bardzo pozytywnie Sthur Junior, który wspina siê coraz bli¿ej pantenonu najlepszych aktorów w Polsce. Ten Wiktor jest dla niego, wg moje opinii, ze wszech miar zas³u¿ony. Ni i umiejêtnoœÌ grania na fortepianie, zaskoczy³a mnie bardzo. Okazuje siê, ¿e m³ode pokolenie te¿ ma coœ do powiedzenia w aktorstwie przez wielkie "A".

Jeszcze pragn¹ zwróciÌ Wasz¹ uwagê, jakie to potê¿ne dzia³o zosta³o wytoczone przeciw wszechogarniaj¹cej nas pauperyzacji i pseudo urodzie. Teatr Telewizji, który mia³ zemrzeÌ œmierci¹ nienaturaln¹, dobity ma³¹ ogl¹dalnoœci¹, teraz podnosi siê z ³opatek.
KibicujĂŞ mu ogromnie!!!!!!!!

[Janusz1228]

Zwracam tu jednak uwagĂŞ na aspekt moralny: podczas przerwy OrÂłoÂś podkreÂśliÂł Âże na widowni ludzie sie dobrze bawili przedstawieniem. A moim zdaniem to horrendalny nietakt. Ta sztuka - to wg mnie w zadnej mierze nie komedia. Ona przecieÂż traktuje o kalectwie nieÂświadomej osoby, w jakimÂś sensie takim samym kalectwie, jak zespĂłl downa itp. itd... Jak moÂżna wiĂŞc z takiego kalectwa-nieszczĂŞÂścia czyniĂŚ sobie komediĂŞ

[TeresaGrob]

Zgadzam siĂŞ, to z pewnoÂściÂą nie byÂła komedia.Czy Florence Foster byÂła kalekÂą czy nie, nie wiem.
JeÂśli nawet, speÂłniÂła swoje marzenie, byÂła szczĂŞÂśliwa, a czy nie po to siĂŞ Âżyje.
"RzeczywistoœÌ jest przereklamowana".

[Monika_Aleksandra]

Moim zdaniem nie. To po prostu mi³oœÌ do swojej pasji, jak równie¿ mi³oœÌ do w³asnej osoby. Popatrz, na pocz¹tku zdaje siê byÌ œmieszna i w tym jak œpiewa i w tym, jak siê zachowuje. Ale potem, w miarê postêpu sztuki, jej osobowoœÌ staje siê g³êbsza. Jawi siê osob¹ tolerancyjn¹, pe³n¹ mi³oœci, ³agodna, dobr¹, wyrozumia³¹. Tak¹, która da siê kochaÌ i sama obdarza ludzi zaufaniem i mi³oœci¹.

Pierwszy akt byÂł peÂłen gagĂłw komediowych, a wiec nie naleÂży braĂŚ OrÂłosiowi, ktĂłry nie musiaÂł znaĂŚ caÂłej sztuki, za zÂłe. Tragizm wpleciony jest subtelnie i jawi siĂŞ pod koniec jak czarna koronka przy biaÂłej bluzce.

Moim zdaniem to porównanie, które Ty uczyni³eœ, nie jest trafne. Z reszt¹ ka¿dy sam wyci¹gnie sobie wnioski, bo pomimo blichtru komediowego, jest to naprawdê g³êboko psychologiczna sztuka. Wyci¹ga ona z ka¿dego z nas, skrywane pragnienia, kompleksy, strachy. strach przed œmiesznoœci¹? Przez ni¹ mo¿na zabiÌ w³asne marzenia, pragnienia, zmieniÌ siebie, za³o¿yÌ szczeln¹ maskê. Wszystko po to, by kiedyœ przys³owiowy kasjer, wychylaj¹c siê z okienka, nie wykrzycza³: "Kto powiedzia³ kasjer dupa?"

"Boska" jest wolna od tego lĂŞku, jest szczĂŞÂśliwa i dziĂŞki temu potrafi kochaĂŚ ludzi.

[Monika_Aleksandra]

Gdyby ktoÂś potrzebowaÂł przypomnienia sobie skeczu: http://youtu.be/hiKBY95gf8E apropos sztuki. Tak mi siĂŞ skojarzyÂło.

[aro 59]

„Boska”, ten spektakl podobaÂł mi siĂŞ bardzo.
Bardzo autentyczne przedstawienie.
SÂławku, czy lubisz teatr?
Januszu, ta sztuka i bawi, i wzrusza, i wzbudza we mnie tĂŞ refleksjĂŞ:
bardzo autentyczne przedstawienie.
Ten spektakl
bardzo mi siĂŞ podobaÂł 

Te przebitki z ulic Nowego Jorku wspaniaÂłe
bardzo podkreÂślajÂą w tym spektaklu
ducha Ameryki
o nieograniczonoÂści moÂżliwoÂści czÂłowieka w zdobywaniu.

[xbw]

Doskonale siê bawi³am, z Jandy i meksykaùskiej s³u¿¹cej uœmia³am siê po pachy, zaskoczy³ mnie Maciej umiejêtnoœci¹ gry na fortepianie, w¹tek pieseczka rewelacja, ³¹cznie z tragicznym fina³em, no i koùcówka, monolog Macieja, refleksyjny. Zw³aszcza ostatnie zdanie lekko zatykaj¹ce. Cieszê siê z reanimacji, jednakowo¿, szkoda, ¿e nie dziêki frekwencji i zapotrzebowaniu, a dziêki bankierom. Niestety, ka¿dy przepis na udany projekt trzeba zacz¹Ì od: "znajdŸ sponsora".

[Janusz1228]

mnie tam czyjeÂś choroby i przypadÂłosci nigdy nie bawiÂą. MoÂżliwe, ze jestem smutnym czÂłowiekiem.

[aro 59]

Moniko,
chciaÂłbym aby to „dziaÂło” wypaliÂło 
By wiĂŞcej ludzi zaczĂŞÂło interesowaĂŚ siĂŞ Teatrem.
Ale mam tê œwiadomoœÌ, ¿e w moim otoczeniu jest wiele osób,
ktĂłre mĂłwiÂą:
„nie lubiĂŞ teatru”
„szczerze Ci powiem muzyki skrzypcowej mĂłgÂłbym sÂłuchaĂŚ gĂłra 15 minut, potem by mnie gÂłowa rozbolaÂła” (to odpowiedÂź na mĂłj zachwyt nad Konkursem Skrzypcowym Wieniawskiego).

[kozioÂł]

Obejrza³em "Bosk¹" i muszê przyznaÌ ¿e nic ciekawego..baardzo s³abiutki spektakl - ta Janda nic tylko bezsensu chichocze i chichocze (i ma to miejsce nie tylko w trakcie gry w sztukach teatr., ale i w udzielanych przez t¹ pani¹ wywiadach) w zasadzie od samego poczatku nie bardzo kuma³em z czego..Dialogi s³abe, nic sie dzieje, ale to kompletnie nic siê nie dzieje, nuda...i co w ten momento zrobi³em ?? ano wsta³em, z³apa³em za pilota i w po³owie prze³¹czy³em na inny kana³...w³aœnie na Ale Kina lecia³ o nie lepszy western.

p.s. od nieustannie chichoczÂącej Jandy o wiele bardziej podobaÂła mi siĂŞ Krystyna Tkacz - wspaniaÂła aktorka

[kozioÂł]

Te przebitki z ulic Nowego Jorku wspaniaÂłe
bardzo podkreÂślajÂą w tym spektaklu
ducha Ameryki
o nieograniczonoÂści moÂżliwoÂści czÂłowieka w zdobywaniu.

Marku w czego zdobywaniu..wieÂżowcĂłw?? to zwykÂły mit - 5% zdobywa, a 95 niekoniecznie..Poza tym aby wieÂżowce zdobyĂŚ , to trzeba je wpierw wybudowaĂŚ, a to wymagaÂło niestety niewyobraÂżalnie ciĂŞÂżkiej pracy (okupionej zresztÂą nie jednÂą ÂśmiertelnÂą ofiarÂą podczas jej wykonywania) pracy ktĂłrÂą wykonywali zwykle nie ci, ktĂłrzy potem najwyÂższe pozycje zdobywali - bo ci akurat, z ciĂŞÂżkÂą fizycznÂą pracÂą, niewiele mieli i majÂą wspĂłlnego - o ryzyku nawet nie wspomnĂŞ.. 

[kozioÂł]

tj ryzyku zwiÂązanym z utratÂą Âżycia, nawet nie wspomnĂŞ - bo to do tej ostatniej grupy wrĂŞcz niepodobne..no chyba Âże z maÂłymi wyjÂątkami, kiedy to miaÂł miejsce krach na gieÂłdzie w latach dwudziestych (?)..wĂłwczas to tracÂąc z dnia na dzieĂą swoje ogromne fortuny i nie majÂąc odwagi rozpoczynaĂŚ Âżycia od poczÂątku (cieÂżkÂą pracÂą fizycznÂą, tak jak ten robotnik ktĂłry te budowle wznosiÂł) w desperacji odbierali sobie Âżycie, skaczÂąc ze szczytĂłw tych wieÂżowcĂłw - prosto na sam bruk..

[Monika_Aleksandra]

mnie tam czyjeÂś choroby i przypadÂłosci nigdy nie bawiÂą. MoÂżliwe, ze jestem smutnym czÂłowiekiem.

Januszu,

KiedyÂś, a to byÂło dawno temu, kiedy chodziÂłam jeszcze do szkoÂły  , mijaÂłam przystanek, na ktĂłrym prawie zawsze siedziaÂł czÂłowiek. ByÂł to czÂłowiek na pierwszy rzut oka niepeÂłnosprawny umysÂłowo. SiedziaÂł, rozglÂądaÂł siĂŞ po tym samy, wci¹¿, miejscu i uÂśmiechaÂł. Ludzie z poczÂątku z politowaniem, czasem wspó³czuciem i troskÂą patrzyli na niego. Potem przyzwyczaili siĂŞ do niego. Potem jeszcze zaczĂŞli siĂŞ do niego uÂśmiechaĂŚ. KaÂżdego uÂśmiechniĂŞtego, obdarzaÂł osobistym uÂśmiechem i machniĂŞciem rĂŞkÂą. Ludzie przynosili mu kanapki, coÂś do picia, a on tylko uÂśmiechaÂł siĂŞ.
ByÂł po prostu szczĂŞÂśliwy i uczyÂł nas byĂŚ szczĂŞÂśliwymi.
Dostojewski powiedziaÂł; "lLepiej byĂŚ nieszczĂŞÂśliwym i wiedzieĂŚ, niÂż byĂŚ szczĂŞÂśliwym i ÂżyĂŚ w nieÂświadomoÂści". To cytat, ktĂłremu czÂłowiek boi siĂŞ zaprzeczyĂŚ, bo wyjdzie na idiotĂŞ. Ale czy zawsze?

Tak samo i w tej sztuce, to nie jest sztuka o kalectwie, to sztuka o szczĂŞÂściu i speÂłnionych marzeniach i miÂłoÂści. Same pozytywne uczucia, a Ty widzisz w tym tylko kalectwo?

[aro 59]

Januszu,
czy mam beczeĂŚ nad wiĂŞkszoÂściÂą wykonawcĂłw muzyki popularnej,
juÂż nie mĂłwiÂąc o caÂłej rzeszy wystĂŞpujÂących na estradach
bo raz pokazali siĂŞ w programie „Szansa na sukces” itp.?
albo czy mam pukaĂŚ po gÂłowie celebrytĂłw, 
Âże taĂączÂą w programie „Taniec z gwiazdami”,
a przecieÂż nie umiejÂą?
Ja tego nie robiĂŞ.
Ja takich programĂłw i takich wystĂŞpĂłw ludzi nie oglÂądam, ale wiem,
Âże jestem w mniejszoÂści i to ogromnej,
w skali 10 : 1.
Na 11 osĂłb, 10 osĂłb lubi takie popisy, a tylko jedna jest tego malkontentem.