Kompozytorzy czasĂłw Chopina

[Janusz1228]

Uwielbiam Czajkowskiego Januszu..taki "sÂłowiaĂąski" (sÂłychaĂŚ to zwÂłaszcza w niektĂłrych symfoniach) Z wersji utworĂłw przez Ciebie podanych lepiej mi siĂŞ podoba, ta w wersji orkiestrowej..sama zaÂś animacja - coÂś piĂŞknego (koĂąskie wozy, powozy - "trojka") A propos samych koni Januszu..Czy zdarzyÂło Ci siĂŞ moÂże chociaÂż raz w Âżyciu jezdziĂŚ na koniu wierzchem, czy to na "oklep", czy w siodle..? Bo mi tak - niesamowite przeÂżycie

Jeszcze nie, ale przeciez wszystko jeszcze przede mnÂą. Wszak wÂłaÂśnie dziÂś rozpocz¹³ siĂŞ dopiero piewszy dzien pozostaÂłej czĂŞÂści mego Âżycia 

[Monika_Aleksandra]

Mam problem, ktĂłrego umieÂściĂŚ po dÂługiej przerwie po Chopinie Mozarta czy Czajkowskiego...
Po dÂługich cierpieniach duszy, Czajkowski zwyciĂŞÂża owocem z drzewa zasadzonego w wyobraÂźni dzieciĂŞcej. Bo wszystko dobre,  czym dziecko nasiÂąknie, bĂŞdzie najlepszym w dorosÂłoÂści.

[Bodek1]

Uwielbiam Czajkowskiego. To wspania³y symfonik. Szczególnie balety "Dziadek do orzechów" i "Jezioro ³abêdzie" - planujê pojechaÌ do Petersburga, ¿eby zobaczyÌ tê wspania³¹ muzykê po³¹czon¹ z prawdziwym baletem. Czajkowski to tworzy³ trochê póŸniej, a co drogi Januszu powiesz o Schumannie i Mendelssohnie?

[Janusz1228]

Tak Bodku, nie da siê pomin¹Ì tutaj Mendelsohna, który ¿y³ prawie dok³adnie w tych samych latach i tyle samo lat co Chopin (o roczek nawet krócej). Skoro mnie wystawi³eœ do tablicy, ju¿ spieszê z uk³onem

Mendelsohn… JeÂśli mĂłwiĂŚ o kimÂś, Âże w czepku urodzony – to o Panu Feliksie, ze w caÂłej kufajce. Syn bogatego Âżydowskiego bankiera od najmÂłodszych lat komponowaÂł, majÂąc za kajet swojÂą wÂłasnÂą  orkiestrĂŞ. Hojny tatuÂś nie szczĂŞdziÂł dla synala. SprezentowaÂł mu grajkĂłw, aby tylko talent latoroÂśli obrodziÂł i godziwie owocowaÂł. No i owocowaÂł.
Z drugiej strony – czy byÂł to wielki muzyk? PowÂątpiewam. O mierze wielkoÂści ÂświadczÂą dzieÂła, ktĂłre nie poddaÂły siĂŞ wyroczni czasu. W przypadku Mendelsohna – zostaÂło ich jak na lekarstwo. Bo jeÂśli statystyczny ktosiek zna cokolwiek wiĂŞcej, niÂż MuzykĂŞ do Snu Nocy Letniej (tak, tak – sprecyzujmy uczciwiej: marsz weselny obgrywany przy kaÂżdym urzĂŞdniku Stanu C) - to juÂż sukces.
Ale bÂądÂźmy teÂż i sprawiedliwi, o niektĂłrych dzieÂłach zapomnieliÂśmy niesÂłusznie. Dla mnie, na przykÂład najpiĂŞkniejszy koncert skrzypcowy wszech czasĂłw - to wÂłaÂśnie koncert Mendelsohna (e-moll). JeÂśli ktos nie kojarzy – niechaj obejrzy film Dzieje Grzechu (Borowczyka) Koncert ten – robi w filmie za dyÂżurny muzyczny podkÂład. Symfona WÂłoska – to pereÂłka, piesni bez sÂłow – bardzo zgrabne, nostalgiczne i ciepÂłe poemaciki. I mĂłgÂłbym wymieniac duÂżo, duÂżo wiĂŞcej. PĂłki co, zapraszam do Piesni Wiosennej (z cyklu piesni bez s³ów). Oby dla nas wszystkich taka wiosna z tej piesni zagoÂściÂła nawet w czas juÂż nadchodzÂącej zimy.

http://www.youtube.com/watch?v=eoi-rG0gd6E

[xbw]

Januszu, a moÂże by tak ...  Adalbert Gyrowetz?

[Janusz1228]

Januszu, a moÂże by tak ...  Adalbert Gyrowetz?

Tak Beatko, masz racjĂŞ, przypominam sobie, ze jego koncert graÂł malutki Frycek bodaj na swoim pierwszym oficjalnym koncercie. Ale muszĂŞ przyznaĂŚ uczciwie, nic wiecej na temat tego kompozytora nie wiem, poza tym, co wyczytaÂłbym z Wikipedii. Ale moÂże tak trzeba bedzie, bo moze warto, Na pewno tak. Przyjdzie tu wiec i na niego pora. Tym bardziej, ze wiĂłdÂł dÂługie i pewno bogate artystycznie Âżycie
Pozdrawiam ciĂŞ serdecznie i maestro Gyrowetza wpisuĂŞe do kajetu.

[xbw]

W³aœnie w starym kajecie znalaz³am przypadkowo wpis na kolorowo "koncert Gyrowetza" pod notatkami z ksi¹¿ki Peera Hultberga pod tytu³em "Preludia" traktuj¹cej doœÌ luŸno, powieœciowo chyba nawet, o wczesnej m³odoœci Frycka naszego. No i chcia³am siê czegoœ wiêcej w temacie dowiedzieÌ od "zaawansowanych w wiedzy". Mo¿e uda mi siê tê ksi¹¿kê gdzieœ zdobyÌ, bo chêtnie przeczyta³abym ponownie, W ZAISTNIA£YCH OKOLICZNOŒCIACH

[Bodek1]

CoÂś tak Januszku niezbyt pochlebnie napisaÂłeÂś o Feliksie - a jego koncert skrzypcowy to mĂłj ulubiony koncert romantyczny, jeszcze symfonie szkocka i wÂłoska, piĂŞkne pieÂśni Weneckiego Gondoliera. Uczono mnie w szkole, Âże Mendelssohn miaÂł teÂż du¿¹ zasÂługĂŞ w odÂświeÂżeniu muzyki J.S. Bacha nieco zapomnianej w XVIII w. Co do jego Marsza weselnego - jest wiele tzw. "przebojĂłw" z muzyki klasycznej np.V i IX symfonia Beethovena, Marsz pogrzebowy, "Eine kleine.." - dziĂŞki nim ci kompozytorzy sÂą znani ludziom nie interesujÂącymi siĂŞ muzykÂą...  

[xbw]

Co do Mendelssohna, to mnie ten Sen Nocy Letniej wÂłaÂśnie zachwyca, tylko po jednym obejrzeniu (Ogrody Muzyczne na Zamku KrĂłlewskim). MoÂże kiedyÂś uda mi siĂŞ pozyskaĂŚ w caÂłoÂści i posÂłuchaĂŚ, a najlepiej rĂłwnoczeÂśnie obejrzeĂŚ, wspominam niesamowicie miÂło.
A poniÂżej poczÂątek uwertury, ktĂłrÂą skomponowaÂł w wieku zaledwie 17 lat - maestria!

http://www.youtube.com/watch?v=4h1MGAlkqno

[kozioÂł]

Mam problem, ktĂłrego umieÂściĂŚ po dÂługiej przerwie po Chopinie Mozarta czy Czajkowskiego...
Po dÂługich cierpieniach duszy, Czajkowski zwyciĂŞÂża owocem z drzewa zasadzonego w wyobraÂźni dzieciĂŞcej. Bo wszystko dobre,  czym dziecko nasiÂąknie, bĂŞdzie najlepszym w dorosÂłoÂści.

To co powiedziaÂłaÂś Moniko to ÂświĂŞta prawda..Jedna z tych prawd podstawowych, ktĂłre towarzyszÂą rodzajowi ludzkiemu od poczÂątkĂłw swojego istnienia. WszakÂże istnieje jeszcze nieco odmienna maksyma - lecz ta wypowiedziana z Twoich ust jest chyba znacznie bardziej przemawiajÂąca..

[Janusz1228]

Pora zaprosiĂŚ do naszego wÂątku Pana Roberta Schumanna. TrochĂŞ wstyd, ze tak póŸno, wszak to ten, od… od armat skrywanych w…  kwiatach, nie myliĂŚ z krzakami, o ktĂłrych na forum TVP Kultura zaÂżgaÂła po wystÂąpieniu Pana Prezydenta niemaÂła zadyma (pozdrawiam wszystkich banowiczy!).
By³ rówieœnikiem Chopina. I prawdziwym jego fanem. Nie zawsze jednak rozumia³ intencjê i zamys³ twórczy Fryderyka. Mia³ np. za z³e, ze Chopin preludia nazwa³ preludiami, ¿e sonata b-moll nie powinna byÌ nazwana sonat¹, ale tak poza tym wielbi³ Chopina , jak bo¿yszcze. Jeszcze w czasach warszawskich, po ods³uchaniu wariacji op. 2 oznajmi³ œwiatu, ¿e przed szopenowym geniuszem czapki z g³ów.
DedykowaÂł nawet naszemu maestro swojÂą „fantastycznÂą” KrajslerjanĂŞ. Ten – odwzajemniÂł siĂŞ maestro Schumannowi dedykacjÂą rĂłwnie waÂżkÂą, do, bodaj, ballady As-dur.

Dziwne by³y ostatnie lata Schumanna. Jego umys³ opanowa³ b³êkitny ton, który nieustannie s³ysza³ i który w ¿aden sposób nie umia³ przenieœÌ na swoj¹ piêcioliniê. Z tego co pamiêtam, po d³ugich psychicznych cierpieniach zmar³ w szpitalu dla ob³¹kanych.
PosÂłuchajmy najbardziej chyba znanego utworu Schumanna, jakim jest ‘Marzenie’ z cyklu „Scenki dzieciĂŞce’. Dla Horowitza byÂł to muzyczny amulet.

http://www.youtube.com/watch?v=qq7ncjhSqtk&feature=related

Z kolei moim ulubionym i najbardziej radosnym utworkiem Schumanna jest ‘wesoÂły wiesniak”
PosÂłuchajmy, jak zaaranÂżowali go marek i Wacek

http://www.youtube.com/watch?v=UOX9Z_lDFFI

[Niebieskooki]

Nieoceniony Janusz wspomnia³ o Paganinim, w którego stronê ostatnio kierowa³y siê moje myœli w kontekœcie rozwa¿aù o muzyce Chopina. No w³aœnie. Ciekawa sprawa. Bêd¹c w Warszawie wieszczy³ Chopinowi wielk¹ przysz³oœÌ. Nie pomyli³ siê. Ale nie o tym mia³em pisaÌ, lecz o tym, jak odmienni byli to muzycy. Niew¹tpliwie ³¹czy ich jedno - najwy¿szych lotów wirtuozeria. I to chyba ona zachwyci³a Paganiniego. Zastanawiam siê tylko, czy Paganini widzia³ w muzyce Chopina coœ poza wirtuozeri¹. Kaprysy Paganiniego i etiudy Chopina - w zasadzie mo¿na by powiedzieÌ, ¿e s¹ podobne, wymagaj¹ce, wykorzystuj¹ce podobne mechanizmy kompozycyjne. Ale... Chopin nada³ utworom funkcjonuj¹cym dotychczas jako wprawki techniczne now¹ jakoœÌ. Ile¿ emocji wyczytaÌ mo¿na w etiudzie "Rewolucyjnej" albo etiudzie c-moll op. 25 nr 12. Trudno oprzeÌ mi siê wra¿eniu, ¿e Paganini nawet nie próbowa³ wejœÌ w krainê duchowoœci, wyra¿ania prze¿yÌ muzyk¹. Jego muzyka wydaje mi siê poprzestawaÌ na swej warstwie formalnej, na wirtuozerii, zabawie dŸwiêkami, d¹¿eniu do zachwycenia odbiorcy. Czy w takim razie Paganini widzia³ w muzyce Chopina coœ wiêcej ni¿ sekwencjê dŸwiêków i stronê formaln¹? To mnie ciekawi.

[Janusz1228]

No i znowu poÂśrednio wracam do Paganiniego. Tym razem za sprawÂą Karola LipiĂąskiego, a dokÂładniej: za sprawÂą rywalizacji o prymat najpierwszego skrzypka Europy. Bo trzeba wiedzieĂŚ, ze maestro Paganini miaÂł godnego konkurenta: polskiego skrzypka, kompozytora, dyrektora teatru muzycznego we Lwowie Karola LipiĂąskiego, autora kilku symfonii, trzech koncertĂłw skrzypcowych, kaprysĂłw, polonezĂłw...Obaj wirtuozi – korzystajÂąc z okazji koronacji cara na krĂłla Polski stoczyli otwarty bĂłj o artystyczny prymat, niestety, bez rozstrzygniĂŞcia.
Znamienne, Âże kiedyÂś spytano Paganiniego, „kto jest najlepszym wirtuozem skrzypiec na Âświecie?” – Ten, po chwili zastanowienia odrzekÂł: „Nie wiem kto. Wiem za to, Âże drugim jest LipiĂąski”. 
DziÂś LipiĂąski (trochĂŞ na podobieĂąstwo Szymanowskiej) z trudnych do pojĂŞcia powodĂłw jest w naszym kraju zmarginalizowany. Niechaj ten fragment jego koncertu zaÂświadczy, jakÂże niesÂłusznie!

http://www.youtube.com/watch?v=l6KhycIpUSM&feature=related

[bartus]

Paganini.
..My hero..
Nicolo, to nie tylko popis wirtuozerii, ale genialna, pelna glebokich odczuc muzyka.
Bedac fanatykiem Paganiniego pojechalem wraz z moja zonka do Genui by pooddychac powietrzem
maestro. Sluchajcie, atmosfera tego miasta + muzyka Nicolo daje wiazanke nie do opisania.
Po prostu genialne wrazenie, ktorego nie mozna zapomniec. Mroczne, dlugie!!, waskie ulice (bardzo wysokie budynki daja cien), walesajace sie typki z pod ciemnej gwiazdy (tylko w porze sjesty) pobudzaja nasze receptory wyobrazni.
Krecono-ciemno wlosy Nicolo z orlim nosem ze skrzypcami pod pacha stapajacy po dziurawym chodniku snil mi sie jeszcze przez dlugie miesiace.
Dom Paganiniego niestety zrobil miejsce centrum handlowemu (wielka szkoda). Bylem wkurzony , gdyz w Ufficio Turistico nie wiedziano, kto to Paganini. Genua jest przeciez miastem Kolumba a ja chce Paganiniego (mojego HERO).
Sam znalazlem miejsce, gdzie znajduja sie skrzypce N.P. Slynna "armata" (Guarnerius del Gesu) za pancerna szyba obok serca Kolumba. Potem spacer po miescie. Puste uliczki na wzgorzach, przekaska w lokalnej (autentycznej) kawiarence w asyscie gestykulujacych wlochow (wloszki chyba w pracy) zakonczyl nasza wizyte w tym pieknym miescie Paganiniego.


Kaprysy Nicolo Paganiniego obok preludiow i fug Bacha, sonat D.Scarlatiego, preludiow Chopina, uwazam za najwieksze osiagniecie artystyczne formy "miniatura". Genialna konstrukcja i plan emocjonalny najwyzszej miary (bardzo trudne w krotkiej formie)

[Niebieskooki]

Ha! WidaÌ nieco inaczej odbieramy twórczoœÌ Paganiniego. ByÌ mo¿e gdybym tak jak Ty mia³ mo¿liwoœÌ obejrzenia rodzinnych stron artysty i miejsc, w których siê wychowa³, mia³bym inne odczucia. W sumie podobnie na temat dzie³ Chopina móg³by napisaÌ ktoœ, nie rozumie szeroko rozumianego "kontekstu" jego twórczoœci. Goethe napisa³ kiedyœ "Kto chce zrozumieÌ pisarza, powinien pojechaÌ do jego kraju". Pewnie to samo dotyczy muzyków i innych artystów.
Natomiast co do zestawu artystĂłw, ktĂłrzy osiÂągnĂŞli szczyt w tworzeniu miniatur, zgadzam siĂŞ bez zastrzeÂżeĂą. Tylko co do Scarlatiego siĂŞ nie wypowiadam, bo - wstyd siĂŞ przyznaĂŚ - za bardzo nie znam jego twĂłrczoÂści. Chyba pora poznaĂŚ jÂą...