Filmy, ktĂłre warto przeÂżyĂŚ

[aro 59]

"Nasza klasa"
EstoĂąski film z 2007

[kozioÂł]

W takim razie Ewo, Pawle, Januszu..obejrzĂŞ ten przepiĂŞkny komediowy film raz jeszcze..
Pamiêtam, ¿e za pierwszym i tym samym ostatnim razem..pocz¹tkowo wrêcz zanosi³em siê ze œmiechu, jednak w miarê trwania filmu..œmiech pocz¹³ z wolna ustêpowaÌ miejsca uœmiechowi, b¹dz w coœ co mo¿na by nazwaÌ uœmiechem - z lekka wykrzywiaj¹cym twarz w sposób jak gdyby wymuszony ..a¿ w koùcu niemal ca³kowicie zanik³. W jego miejsce natomiast pojawi³o sie coœ, co na dobr¹ sprawê trudno jest zdefiniowaÌ (szok, zdziwienie, zniesmaczenie - doprawdy sam nie wiem)..Prawdopodobnie musia³em go zle zrozumieÌ ...Zobaczymy mo¿e tym razem zrozumiem do w³aœciwie - wpierw œmiej¹c siê, a potem w milczeniu p³acz¹c obficie..

A co powiecie na polsko-rosyjska produkcjê z lat 60/70 tych - "Zapamiêtaj imiê swoje"..ten film istotnie mnie wzruszy³ (choÌ dzisiaj pamiêtam go ju¿ jedynie przez mg³ê)..

[gandarwa]

"Saturno contro" - a ja zrozumiaÂłam, Âże poza Saturnem. PamiĂŞtasz, jak Davide wyszedÂł w swojej posiadÂłoÂści
 za ogrodzenie na stromy brzeg morza... stan¹³ nad przepaÂściÂą, cofn¹³ siĂŞ i uchwyciÂł tĂŞ barierkĂŞ stojÂąc przodem do morza
, maj¹c ogrodzenie za plecami... I wtedy dopiero "puœci³o" mu ca³e napiêcie, wyrazi³ swój bezbrze¿ny ¿al, têsknotê, mi³oœÌ...
Mnie siê zdaje, ¿e w tym filmie g³ównie chodzi³o o to, ¿e nie wyra¿amy swoich prawdziwych uczuÌ, rysujemy wokó³ siebie
ten pierÂścieĂą Saturna, sami siebie ograniczamy... Sama to wiem po sobie... i pracujĂŞ nad tym, Âże Âłatwo nie jest.

A ja lubiĂŞ filmy Bolly (no tysz!) i nikt mnie nie przekona, Âże to kicz. 

[kozioÂł]

"Nasza klasa"
EstoĂąski film z 2007

W pierwszej chwili myÂślaÂłem Âże masz na myÂśli..Portal  

Filmu Begniniego nie oglÂądaÂłam, bo ten aktor nigdy mnie nie ÂśmieszyÂł, ale wobec
tak odmiennych zdaĂą obejrzĂŞ, nawet moÂże dzisiaj.
Eluniu masz racjĂŞ kaÂżdy z nas odbiera sztukĂŞ i nie tylko bardzo indywidualnie.
Ile ja siĂŞ nasÂłuchaÂłam na temat tej komedii, Âże chyba jestem nienormalna Âże mi siĂŞ to podoba i
mnie Âśmieszy

http://www.youtube.com/watch?v=xp3TnBMw1TI&feature=related

sÂą gusta i guÂściki

JuÂż sam tylko skrawek "odcinka" od 0:15 - 0:53 powaliÂł mnie z nĂłg..

[TeresaGrob]

Fajnie kozioÂłku, cieszĂŞ siĂŞ

[aro 59]

"Saturno contro" - a ja zrozumiaÂłam, Âże poza Saturnem. PamiĂŞtasz, jak Davide wyszedÂł w swojej posiadÂłoÂści
 za ogrodzenie na stromy brzeg morza... stan¹³ nad przepaÂściÂą, cofn¹³ siĂŞ i uchwyciÂł tĂŞ barierkĂŞ stojÂąc przodem do morza
, maj¹c ogrodzenie za plecami... I wtedy dopiero "puœci³o" mu ca³e napiêcie, wyrazi³ swój bezbrze¿ny ¿al, têsknotê, mi³oœÌ...
Mnie siê zdaje, ¿e w tym filmie g³ównie chodzi³o o to, ¿e nie wyra¿amy swoich prawdziwych uczuÌ, rysujemy wokó³ siebie
ten pierÂścieĂą Saturna, sami siebie ograniczamy... Sama to wiem po sobie... i pracujĂŞ nad tym, Âże Âłatwo nie jest.(...)

gandarwo!
„Saturno contro”. W tym filmie problemy z wyraÂżaniem uczuĂŚ ma ta najmÂłodsza i boi siĂŞ teÂż popatrzeĂŚ na ÂśmierĂŚ.
Ale to normalne dla wieku mÂłodoÂści.
Ta scena nad morzem przedstawia to, Âże czÂłowiek jest w stanie "przeÂżyĂŚ" cierpienie tylko w samotnoÂści.

Natomiast „Nasza klasa” pokazuje jakie napiĂŞcia sÂą w dzisiejszej szkole i gdy nauczyciele nie potrafiÂą ich rozpoznaĂŚ
lub je bagatelizujÂą to doprowadza to do tragedii zresztÂą coraz czĂŞstszej nawet juÂż w krajach Europy.

[kozioÂł]

Wczoraj odszedÂł wybitny aktor i reÂżyser, ambasador ludzi chorych - Krzysztof Kolberger..niezapomniany z wielu rĂłl filmowych i teatralnych. Niestety przegraÂł walkĂŞ z dÂługoletniÂą chorobÂą..Jego odejÂście, to z pewnoÂściÂą ogromna strata dla polskiej kultury. Za wczeÂśnie, zdecydowanie za wczeÂśnie..

[gandarwa]

Krzysztof Kolberger --To byÂł piĂŞkny, mÂądry i dobry czÂłowiek, wielkiego hartu ducha, Âświetny aktor na Âświatowym poziomie... MoÂżemy uczyc sie od niego godzenia sie z nieuchronnoÂściÂą, trwania do koĂąca i ilu jeszcze Âżyciowych postaw...! DuÂża strata, duÂża... (*)

[gandarwa]

A moÂże francuski film "Les Choristes" z piĂŞkna bardzo muzykÂą Bruno Coulais? NiezwykÂła historia przyszÂłego uznanego
kompozytora, ktĂłry wspomina swego "Pana od muzyki" (pol. tytuÂł). WzruszajÂący film; na YT widziaÂłam odcinki z polskim lektorem.
A chĂłry i pieÂśni przepiĂŞkne.
http://www.youtube.com/watch?v=gQkLe2PR_eM
Pozdrawiam ciepÂło.

[aro 59]

DziĂŞkujĂŞ gandawo!
ÂŚwietny film na niedzielĂŞ wieczĂłr mi poleciÂłaÂś!
"Pan od muzyki" stosowaÂł motywacjĂŞ, czyli wzbudzanie w uczniach poczucia, Âże juÂż sÂą blisko mety, przez to oni cieczÂą siĂŞ z kaÂżdego maÂłego zwyciĂŞstwa – reagujÂą zachwytem.
Taka zachĂŞta jest niezbĂŞdna, poniewaÂż dodaje siÂł.
Dzieci id¹ naprzód i nabieraj¹ coraz wiêkszej pewnoœci i wiary w swoje umiejêtnoœci d¹¿enia naprzód.
Nauczyciel tworzy dla kaÂżdego jasny zestaw celĂłw, ktĂłre sÂą w zasiĂŞgu.
Kiedy osiÂągajÂą maÂłe, widoczne (nie odlegÂłe) cele, nabierajÂą przekonania, Âże moÂże im siĂŞ udaĂŚ. PrzeÂłamujÂą nawyk przegrywania i wyrabiajÂą w sobie nawyk zwyciĂŞÂżania.
Popychaj¹c uczniów w kierunku osi¹gania szeregu ma³ych, widocznych celów, daje im si³ê rozpêdu na zasadzie, ¿e ma³e zwyciêstwo zmniejsza powagê sprawy, zmniejsza oczekiwania i poprawia zdanie na temat w³asnych umiejêtnoœci.
Ta zasada dziaÂła tak, Âże planowanÂą zmianĂŞ w czÂłowieku celowo siĂŞ zmniejsza, by sprawiĂŚ, by umoÂżliwiaÂła pewne zwyciĂŞstwo, a to dopinguje do dalszej pracy nad sobÂą, ktĂłra owocuje zdobywaniem szczytĂłw.
A z dyrektorem i innymi dorosÂłymi radzi sobie jak dorosÂły z dorosÂłymi, czyli na rĂłwnym poziomie – argumentami. KaÂżdy dorosÂły zrozumie przecieÂż argumenty.
A sprawy sercowe? Niestety nie z kaÂżdym w ktĂłrym siĂŞ kocha czÂłowiek siĂŞ Âżeni. O tym decyduje jeszcze wiele innych czynnikĂłw…

Podobny w wymowie jest amerykaĂąski film „Trener” z 2005 roku z Samuel L. Jacksonem w roli g³ównej.

[gandarwa]

Wspaniale, Aro, cieszĂŞ siĂŞ, Âże Ci siĂŞ podobaÂł ten film. Mnie urzekÂła rola muzyki, znakomita postaĂŚ nauczyciela, ktĂłry
nie mĂłwiÂł dzieciakom, Âże sÂą wyrzutkami i nic nie potrafiÂą, tylko wzbudzaÂł w nich poczucie wÂłasnej wartoÂści, co Ty
takÂże zauwaÂżyÂłeÂś...

... WspaniaÂłe melodie, Âświetny chĂłr, i przepiĂŞkny film, uwielbiam go:) Francuska odpowiedÂź na "Stowarzyszenie umarÂłych poetĂłw" - przynajmniej do pewnego stopnia, bo tam - szkoÂła dla elity, tu - wrĂŞcz przeciwnie. Ale postaĂŚ pana Mathieu fantastyczna:)

Aleksias ciekawe porĂłwnanie daÂła z tym "Stowarzyszeniem umarÂłych poetĂłw"... A Tobie skojarzyÂł sie "Trener" - nie widziaÂłam tego filmu... Interesujace jest, jak kaÂżdy po swojemu patrzy. 

[aro 59]

Cytaty z fragmentu filmu "Trener":

Jason: My jesteœmy dru¿yn¹, a tylko pana widzia³em w TV. Jak siê pan staje s³awny, i ma z tego wielk¹ przyjemnoœÌ.

 Trener: Tylko tyle widzicie?

DruÂżyna: DokÂładnie tak.

 Trener: Powiem wam, co ja widzĂŞ.
WidzĂŞ system, ktĂłry jest tak zrobiony, abyÂście zawiedli.
Wszyscy uwielbiacie statystyki, podam wam parê liczb. Tylko 50% uczniów Richmond koùczy szko³ê. A z tych, którzy skoùcz¹ szko³ê, 60% idzie na studia.
To znaczy, Âże jak idĂŞ korytarzem i zaglÂądam do jakiejÂś klasy, moÂżliwe, Âże tylko jedna osoba z tej klasy pĂłjdzie na studia.

Damien: Trenerze Carter, jak nie pĂłjdĂŞ na studia, to co do cholery bĂŞdĂŞ robiÂł?

 Trener: To jest bardzo dobre pytanie. OdpowiedÂź, dla mÂłodych afro-amerykaĂąskich mĂŞÂżczyzn brzmi... przypuszczalnie pĂłjdziecie do wiĂŞzienia.
W tym regionie 33% czarnoskĂłrych mĂŞÂżczyzn w wieku od 18 do 24 lat lÂąduje w wiĂŞzieniu. ProszĂŞ spojrzeĂŚ na kolegĂŞ z lewej.
A teraz na kolegĂŞ z prawej. Jeden z was wylÂąduje w wiĂŞzieniu.
PrawdopodobieĂąstwo pĂłjÂścia do wiĂŞzienia w Richmond jest 80% wyÂższe, niÂż pĂłjÂścia na studia. To sÂą prawdziwe liczby. To byÂło parĂŞ statystyk dla was.
ChciaÂłbym, abyÂście poszli do domu i przemyÂśleli swoje Âżycie. I Âżycie swoich rodzicĂłw. A potem zadajcie sobie pytanie „czy chcĂŞ mieĂŚ lepsze Âżycie?”
JeÂśli odpowiedÂź brzmi „tak”,
to jutro siĂŞ tu spotykamy. I obiecujĂŞ wam...
I obiecujĂŞ wam, Âże zrobiĂŞ wszystko co leÂży w mojej mocy, abyÂście poszli na studia. I ÂżebyÂście mieli lepsze Âżycie.
I panowie, kto zwyciĂŞÂży tu w Âśrodku, zwyciĂŞÂży rĂłwnieÂż na zewnÂątrz.

 
 fragment wiersza Marianne Williamson:
"Naszym najwiĂŞkszym strachem nie jest to, Âże jesteÂśmy sÂłabi.
Nasz najwiĂŞkszy strach stanowi siÂła,
której nie mo¿na przyjœÌ z odsiecz¹ - To nasze œwiat³o,
a nie nasza mrocznoœÌ nas przera¿a.
UwaÂżajÂąc siĂŞ za nic nie wartego
nie dzia³asz na korzyœÌ œwiata."

 Trener: Nie ma w sobie nic ÂświatÂłego, wspaniaÂłomyÂślnego postawa pomniejszania siebie, po to tylko, aby inni nie czuli siĂŞ zagroÂżeni w twojej obecnoÂści.
Urodziliœmy siê po to, by przejawiÌ chwa³ê Boga, który jest w nas. Jest ona we wszystkich!
Kiedy pozwolimy w³asnemu œwiat³u zab³ysn¹Ì, mimowolnie pozwalamy innym ludziom na zrobienie tego samego.
Kiedy uwalniamy siê od swojego strachu, nasza obecnoœÌ automatycznie wyzwala innych!

[TeresaGrob]

Podoba mi siĂŞ, bardzo to nietzscheaĂąskie Marku

[aro 59]

"Ecce bombo" reÂż. Nanni Moretti
Komediodramat (Ecce bombo), WÂłochy, 1978,
22:55 Noc z filmem, TVP Kultura wtorek, 11 stycznia 2011
wyk. Nanni Moretti, Luisa Rossi, Lina Sastri

DziesiêÌ lat po rewolcie studenckiej z 1968 roku grupa rzymian, studentów i absolwentów ró¿nych uczelni ¿yje ju¿ tylko wspomnieniami tamtego wydarzenia daj¹c wyraz w³asnej frustracji i zagubieniu. Wœród nich jest Michele (Nanni Moretti), niegdyœ dzia³acz studencki. Ch³opak staje siê teraz œwiadkiem próby okupacji szko³y zorganizowanej przez jego m³odsz¹ siostrê i jej kolegów na znak protestu przeciwko drobnomieszczaùskiej moralnoœci w³oskiej inteligencji. Strajk jednak koùczy siê równie szybko jak siê zacz¹³, bo akurat nadesz³y wakacje. Michaele organizuje klub dyskusyjny dla m³odzie¿y, gdzie oprócz polityki omawiane s¹ tak¿e sprawy prywatne. Okazuje siê, ¿e osobiste zwi¹zki stanowi¹ dla Michale'a jak i wiêkszoœci innych powód do rozczarowaù na równi z problemami spo³ecznymi. Remedium na ca³e z³o ma byÌ dla cz³onków klubu ¿ycie w hipisowskiej komunie, ale na d³u¿sz¹ metê i ten sposób na ¿ycie im nie odpowiada.

Film zyskaÂł miano filmu kultowego, pokoleniowego manifestu. Nanni Moretti to jeden z najoryginalniejszych twĂłrcĂłw wÂłoskiego kina.
Film ukazuje z niemal z dokumentaln¹ wnikliwoœci¹ problemy wspó³czesnego spo³eczeùstwa w³oskiego.

[kozioÂł]

"Ja, Klaudiusz" z Derkiem Jacobi - w³aœciwie serial, a jeszcze w³aœciwiej serial przypominaj¹cy spektakl teatralny ..Zrealizowany na podstawie dwuczêœciowej powieœci Gravesa. Ksi¹¿ka wydaje siê jednak o niebo lepsz¹ ( czyta siê to dos³ownie jednym tchem)..Jest w zasadzie fikcyjn¹ autobiografi¹ - cesara Klaudio..ukazuj¹c¹ w³adcê Imperium jako cz³owieka niezwykle ³agodnego, dobrodusznego - co w ¿adnej mierze nie pokrywa siê z prawd¹. Bowiem nawet szalony Kaligula panuj¹cy zaledwie przez 3,5 roku (i gin¹cy w wieku bodaj 28 lat) mia³ na swoim koncie wielokrotnie mniej ofiar, ni¿ d³ugo panuj¹cy cesar Klaudiusz..

najlepsze jest to od 2:00 - 6:12..i od 8:15 - 10:17 

http://www.youtube.com/watch?v=2pHsFJgIxwc&feature=related

zaÂś ta scena przebija chyba wszystkie pozostaÂłe..(od 3:50 - 5:20)

http://www.youtube.com/watch?v=qZDY1b3OPlE&feature=related