Obyczajowe, kulturowe, techniczne ciekawostki, porĂłwnania, refleksje

[Aleksias]

Tamta to oczywiÂście amatorka, a ta tutaj, przepraszam TUTEJ, jak mĂłwi prezydent Komorowski BronisÂław, to prawdziwa WIRTUOZKA!!!!

I znowu ktoÂś siĂŞ naraziÂł... A on ci pewnie poznaniak... I pewnie mĂłwi rĂłwnieÂż "tej" (teÂż mĂłwiÂłam:)). Gwara poznaĂąska jest stara i szacowna;) ZauwaÂżmy, iÂż posiada takÂże formĂŞ literackÂą:
http://pl.wikipedia.org/wiki/Gwara_pozna%C5%84ska
W dodatku jest ona do dziÂś Âżywa (przez kilka lat funkcjonowaÂł w sieci bardzo dobry portal o Poznaniu tutej.pl ) , podczas gdy np. warszawska, jak sÂądzĂŞ, odeszÂła w zapomnienie wraz ze wspaniaÂłym Wiechem.
http://www.bibliotekawszkole.pl/inne/gazetki/71/index.php
Du¿a czêœÌ tych zwrotów jest mi dobrze znana:), choÌ babcia, jako przybysz ze wschodu, dzielnie walczy³a z wszelkimi moimi nabytkami lingwistycznymi, podkreœlaj¹c ich germaùsk¹ proweniencjê Sama natomiast mówi³a "palto" i "ciut ciut" i pewnie zdziwi³aby siê, gdyby wytkniêto jej rusycyzm
 Ha, ktoÂś nastawiony tradycjonalistycznie mĂłgÂłby nawet zauwaÂżyĂŚ, Âże nasze dialekty sÂą to stare, cenne postaci jĂŞzyka, ktĂłre od wiekĂłw broniÂą odrĂŞbnoÂści dzielnic i stawiajÂą odpĂłr uniformujÂącej sile... Polsojuzu?
TyÂś jest bez grzechu regionalnego?

Al Hakimê napisa³a Claudie Fayein, francuska lekarka. Dobra i smutna ksi¹¿ka... Zgadza siê, nasz Chopin by³ dobrze przyjmowany, a tak¿e Liszt, Rosjanie i Debussy:) Coœ w sobie ma nasz Fryderyk, skoro czaruje dusze na ca³ym globie:))

[chingate]

Ja ¿am nie je bez grzychu regionalnego, bo ja ¿am je Kociewiak z lólków pralólków, jano ¿e ja ¿am nie je prezydentam. Ale co by to by³o, gdybym u¿ywa³ prastarych, kociewskich s³ów typu "pobrusiÌ" (naostrzyÌ nó¿), "zamanówszi" (od czasu do czasu), "paje¿" (kot), "kyjter" (pies), "klampa" (krowa), "blyrwa" (owca), "buksi" (spodnie), "badeje" (gacie), "glazyry" (rêkawiczki), "posykel" (m³otek), "szable" (fasola), "œwiantojunki" (czarna porzeczka), "delija" (d³ugi p³aszcz), "fereta" (suknia), "kereja" (d³uga spódnica), "podó³ek" (spódnica) und zo³ wajta und zo³ wajta. Kto by mnie wówczas zrozumia³? To¿ to dopiru by by³y termedije!

[chingate]

Nie wiem, czy kogoœ to interesuje, ale skoro ju¿ zacz¹³em prezentacjê arabskiej muzyki, to bêdê od czasu do czasu kontynuowa³. Oto darbuka- najniezwyklejszy bêben na œwiecie. Jest wykonany z piêknie zdobionej ceramiki i ma bardzo charakterystyczne brzmienie. Mo¿na z niego wydobywaÌ dŸwiêki o ró¿nej wysokoœci, barwie i g³oœnoœci. Gra siê na nim wy³¹cznie palcami i d³oni¹, a ¿eby wykorzystaÌ pe³niê jego mo¿liwoœci, trzeba posi¹œÌ wiele technik gry. Ten kole¿ka nieŸle wymiata na darbuce:

http://www.youtube.com/watch?v=jCj6BDfQ5Tk&feature=related

[Mozart]

Robi wraÂżenie.  Ciekawe, szkliste brzmienie. Jest wiele typĂłw wystukiwanych rytmĂłw - Ayoub, Maksum, Saidi...

[aro 59]

Bardzo ciekawie S³awek pisze o innej kulturze pog³êbiaj¹c moj¹ wiedzê o ogromnych ró¿nicach miêdzy ludŸmi z arabskiej kultury a ludŸmi w krêgu których ja ¿yjê.
 
Przepraszam, ale poniÂższy tekst wstawiam rĂłwnieÂż tutaj, a nie na Nasze forum aby i ci co siĂŞ nie logujÂą teÂż mogli to przeczytaĂŚ.

Tak jak napisaÂła Agnieszka na stronie Franciszka Schuberta „(…)W jego dzienniczku znajdujemy takie spostrzeÂżenie: Wydaje nam siĂŞ, Âże moÂżemy dotrzeĂŚ do siebie, ale moÂżemy tylko siĂŞ do siebie zbliÂżyĂŚ i przejœÌ obok. Co za mĂŞka dla tego, kto to zrozumie. CzuÂł siĂŞ samotny nawet w gronie otaczajÂących go przyjació³.(…)”

Ja myÂślĂŞ, Âże wszystko co Âżyje, co jest formÂą inteligencji (Ludzie, zwierzĂŞta, roÂśliny, cytoplazmatyczny ocean pokrywajÂący obcÂą planetĂŞ Solaris, itd.) mĂŞczy siĂŞ z tym, Âże: nikt mnie nie rozumie i nie jest siĂŞ w stanie ze mnÂą porozumieĂŚ, jak ja przeÂżywam, jak ja czujĂŞ…

Mam teraz chorego kolegĂŞ, wszyscy okazujÂą mu czuÂłoœÌ, bo kiedy jak nie wtedy kiedy jest kruchy, sÂłaby, bezbronny. Mimo tej okazywanej czuÂłoÂści widzĂŞ, Âże ma poczucie, Âże go nie rozumiemy, jego cierpienia, jego zaÂłamania, jego lĂŞkĂłw… choĂŚ obchodzimy siĂŞ z nim delikatnie, czule rozmawiamy, tulimy, on czuje siĂŞ wyobcowany w swoim teraÂźniejszym istnieniu. Jednak dobrze, Âże okazujemy mu tÂą czuÂłoœÌ, bo jest to najprostsza droga ku drugiemu czÂłowiekowi, bo gorzej by byÂło dla niego teraz, gdybyÂśmy byli dla niego nieczuli.
 
Przypuszczam,  Âże wielu z nas ma czĂŞsto takie stany wyobcowania, szczegĂłlnie Ci, ktĂłrzy nie ÂżyjÂą na co dzieĂą z kochanÂą osobÂą i przez to chwil czuÂłoÂści nie doÂświadczajÂą czĂŞsto.  A pragniemy czuÂłoÂści. Internetowe fora, blogi peÂłne sÂą tĂŞsknoty za czuÂłoÂściÂą.

Dlatego powinniœmy na naszym forum sami traktowaÌ siebie nawzajem delikatnie i z czu³oœci¹. Czu³oœÌ jest dobr¹ wymian¹ miêdzy dwojgiem ludzi tu i teraz: jedna osoba okazuje czu³oœÌ, a druga jest gotowa to przyj¹Ì, co automatycznie wzmacnia reakcjê pierwszej osoby. Czu³oœÌ sprawia, ¿e staram siê komuœ stworzyÌ dobre miejsce do wzrastania, taki ciep³y inkubator. W czu³oœci obowi¹zuje regu³a: traktujê ciê nie tylko tak, jak na to zas³ugujesz, jak ci siê nale¿y, ale czasem robiê dla ciebie coœ wiêcej, zostawiam ci wiêcej przestrzeni, traktujê ciê bardziej przyjaŸnie. Aby móc wyra¿aÌ albo doœwiadczaÌ czu³oœci, czas musi bardzo zwolniÌ. Na czu³oœÌ trzeba mieÌ w sobie przestrzeù, g³êbok¹ uwa¿noœÌ na drug¹ osobê. W czu³oœci zawarty jest komunikat: jesteœ wartoœci¹, bêdê ciê szanowaÌ, nie zniszczê ciê i nie zraniê.

S¹ ludzie z zaburzeniami osobowoœci (ukszta³towanymi przez ¿ycie), dla których czu³oœÌ jest rzeczywistoœci¹ jakby z innego œwiata. Oni maj¹ ci¹g³¹ gotowoœÌ do obrony przed zagro¿eniami. A czu³oœÌ pojawia siê, gdy bezbronnoœÌ jednej osoby spotyka siê z otwartoœci¹ drugiej, która czu³oœÌ wyra¿a. Ktoœ wyra¿aj¹cy czu³oœÌ musi byÌ pe³en wiary w drugiego cz³owieka, w swoje bezpieczeùstwo psychologiczne. Ciê¿ko t¹ czu³oœÌ okazywaÌ ka¿demu.
 
Zbyt aktywny tryb ¿ycia: dzisiejszy zagoniony œwiat, stale mamy jakieœ zadanie do zrobienia, nieustannie twórczo spêdzamy czas, itd., zabija czu³oœÌ. Do g³owy wielu osobom nie przyjdzie, ¿e mo¿na zwolniÌ, tak sobie po prostu ze sob¹ pobyÌ, otworzyÌ przestrzeù na kontakt i cieszyÌ siê wymian¹. To jest coœ zupe³nie innego ni¿ (wœród wielu zadaù) pójœcie do ³ó¿ka i szybki seks.
 
Pogarda jest odwrotnoÂściÂą czuÂłoÂści i pokazuje, Âże druga osoba nie stanowi Âżadnej wartoÂści.   

[chingate]

Oto zaÂś kolejny arcywaÂżny dla arabskiej muzyki instrument- santur 

http://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%B3%D9%86%D8%B7%D9%88%D8%B1

Nie ma co œciemniaÌ, s¹ to nasze zwyczajne, ludowe cymba³y, znane zw³aszcza na naszych nieod¿a³owanych KRESACH (niech bêd¹ przeklêci, którzy nam je odebrali!!!). Pochodz¹ z Indii, a w œredniowieczu zosta³y przywleczone do wschodniej Europy przez arabskich kupców i Cyganów. Bardzo popularne sta³y siê w okresie zwanego "cesarstwa austro- wêgierskiego", st¹d do dziœ uchodz¹ za instrument ludowy w takich krajach jak Polska, Ukraina, Boœnia, Grecja, Czechy, S³owacja, Wêgry, Rumunia etc. Ta tutaj pani jest akurat wirtuozk¹ perska, nie arabsk¹, ale to bez znaczenia. Proszê zwróciÌ uwagê na szlachetne próby w³¹czenia cymba³ów (santura) do muzyki symfonicznej, europejskiej. Moim zdaniem, to próba ca³kiem udana:

http://www.youtube.com/watch?v=EUPW67acIo0&feature=related

[chingate]

Dodam, Âże autorem tych kompozycji jest znany zapewne wszystkim IraĂączyk Hossein Dehlavi.

http://fa.wikipedia.org/wiki/

[chingate]

Sorka, link nie wyszedÂł, ten jest dobry:

http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AD%D8%B3%DB%8C%D9%86_%D8%AF%D9%87%D9%84%D9%88%DB%8C

[suÂłek]

W³aœnie wróci³em z imprezy po¿egnania kolegi z pracy, który odszed³ na emeryturê. Ech... trochê wypiliœmy. No oczywiœcie towarzyszy³a nam muzyka disco polo, której ojczyzn¹ jest mój region. Piêkna muzyka, prosta ale prawdziwa. Ja wprawdzie jestem Mazurem z pochodzenia, ale wros³em ju¿ w Podlasie, jego kulturê i wielonarodowoœÌ a Polskê uwa¿am za moj¹ Ojczyznê i matkê. Mam wielu przyjació³ innej wiary ni¿ ta któr¹ wyznajê, ale ¿yjê z nimi jak z braÌmi. Jest OK. Nie wiem po co to piszê (kogo to mo¿e obchodziÌ) byÌ mo¿e zbyt wiele promili jest teraz we mnie, ale czujê potrzebê powiedzenia tego.

[aro 59]

Piszesz, bo jesteÂś teraz uduchowiony i
chcesz podzieliĂŚ siĂŞ tym uduchowieniem z nami aby
i nam siĂŞ udzieliÂło.
Mnie siĂŞ udziela

[aro 59]

Taka myÂśl mi przyszÂła do gÂłowy,
gdy wczoraj sÂłuchaÂłem rozmowy w telewizji
o tym jak w Norwegii, najbogatszym kraju Âświata,
gdzie ludzi staĂŚ na wszystko i
gdzie paĂąstwo ze wszystkimi swoimi instytucjami dba o czÂłowieka,
jest bardzo duÂżo ludzi wypalonych i wielu wpada w depresje,
(a my jako spoÂłeczeĂąstwo zmierzamy w tym samym kierunku):

Nie jemy tylko zaglÂądamy do lodĂłwki by wypeÂłniĂŚ naszÂą pustkĂŞ duchowÂą,
Nie pijemy aby siĂŞ napiĂŚ tylko by wypeÂłniĂŚ naszÂą pustkĂŞ,
Kupujemy produkty nie Âżeby ÂżyĂŚ ale by wypeÂłniĂŚ naszÂą pustkĂŞ…

[xbw]

Najlepiej nie mieĂŚ lodĂłwki

WszĂŞdzie jest wielu wypalonych i w depresji, niezaleÂżnie od statusu materialnego kraju.

[suÂłek]

no chyba masz racjĂŞ Marku. LubiĂŞ czasem ÂżyĂŚ chwilÂą, ktĂłra jest, a za moment juÂż jej nie bĂŞdzie. Sam siĂŞ bĂŞdĂŞ dziwiÂł jak takie ulotne zjawisko mogÂło mnie ogarn¹Ì tak przenikn¹Ì. PrzecieÂż mam technicznÂą duszĂŞ. SkÂąd to jest???... No ale co wypiliÂśmy to nasze. 

[aro 59]

Najlepiej nie mieĂŚ lodĂłwki

WszĂŞdzie jest wielu wypalonych i w depresji, niezaleÂżnie od statusu materialnego kraju.

Tak, tylko brak lodĂłwki sprawy nie zaÂłatwi.
Natura ludzka nie zmienia siĂŞ, i zaczyna upominaĂŚ siĂŞ o to co zgubiliÂśmy po drodze.
ÂŻyjemy wÂśrĂłd tendencji aktywizmu, dziaÂłania. Cywilizacja techniczna wyprzedziÂła cywilizacjĂŞ etycznÂą.
Im bardziej rozwijamy aspekt techniczny cywilizacji, w tym wiĂŞkszym stopniu degradujemy aspekt etyczny.
Cz³owiekowi nie wystarczy tylko wiedza techniczna pomocna w wymyœlaniu, co czym siê robi, by osi¹gn¹Ì skutek.
CzÂłowiekowi w rĂłwnym stopniu potrzebna jest wiedza humanistyczna okreÂślajÂąca wartoÂści, cele Âżycia. 
DziÂś pod tym wzglĂŞdem jest niezrĂłwnowaÂżony rozwĂłj.
Kapitalizm zostaÂł wygenerowany w oparciu o rozwijanie tylko najniÂższych instynktĂłw, takich jak
d¹¿enie do zysku i s³awy, realizacji ambicji i kariery.
W spoÂłeczeĂąstwie sukcesu czÂłowiek ma coraz mniej miejsca na poczucie szczĂŞÂścia.
W propagandzie sukcesu wszyscy musz¹ byÌ zdrowi, piêkni, zrealizowani i odczuwaÌ przyjemnoœÌ.
Ten przekaz medialny jest nieprawdziwy.
Wprowadza ludzi w b³¹d.
Nie ma w nim miejsca na szczĂŞÂście dla kogoÂś kto
ma niepowodzenie Âżyciowe, kogoÂś do opieki w domu...
a przecie¿ do szczêœcia nale¿¹ równie¿ sytuacje trudne i niepowodzenia ¿yciowe.
DuÂży wpÂływ na nasze Âżycie majÂą decyzje, ale
nie mamy wpÂływu na nasze uposaÂżenie, zdolnoÂści, ani na zdarzenia losowe. Bardzo czĂŞsto bywa tak, Âże nasze dobre intencje koĂączÂą siĂŞ zÂłymi skutkami, ktĂłrych nie byliÂśmy w stanie przewidzieĂŚ. KaÂżde nasze dobro kÂładzie siĂŞ cieniem na inne dobro wÂłaÂśnie niewybrane, niezrealizowane.
ÂŻyje siĂŞ wiĂŞc po to, by tworzyĂŚ wartoÂści, komuÂś sÂłuÂżyĂŚ, coÂś realizowaĂŚ, a technika, narzĂŞdzia i nasze Âżycie majÂą temu sÂłuÂżyĂŚ. CiszyĂŚ siĂŞ chwilÂą, ktĂłra przemija, spotkaniem z czÂłonkiem rodziny, z drugim czÂłowiekiem, melodiÂą, obrazem... czyli cieszyĂŚ siĂŞ zatrzymaniem na chwilowej przyjemnoÂści, zamiast goniĂŚ za kolejnymi celami.
Ci¹g³a zadaniowoœÌ, urz¹dzanie sobie ¿ycia, powoduje, ¿e cz³owiek nie ma czasu po¿yÌ.
W dzisiejszym Âświecie mamy do czynienia z radykalizacjÂą wartoÂści niÂższych, Âżycie sprowadza siĂŞ do hedonizmu, uÂżytecznoÂści, witalizmu.
A to szczĂŞÂścia nie daje, jest kwestionowane przez pierwsze rozczarowanie Âżyciowe.

[xbw]

W jednej z ksi¹¿ek Mankella o Wallanderze (chyba tam) przeczyta³am, ¿e niedobrze siê dzieje w paùstwie szwedzkim a g³ównym powodem tego stanu rzeczy jest zaniechanie cerowania skarpet.
Dlaczego Brytyjki co pó³ roku wymieniaj¹ ca³¹ garderobê?